KONCEPCJA URBANISTYCZNO ARCHITEKTONICZNA KOMPLEKSU MUZEUM WOJSKA POLAKIEGO W CYTDELI WASZAWSKIEJ

Transkrypt

1 KONCEPCJA URBANISTYCZNO ARCHITEKTONICZNA KOMPLEKSU MUZEUM WOJSKA POLAKIEGO W CYTDELI WASZAWSKIEJ KWIECIEŃ

2 SPIS ZAWARTOŚCI OPRACOWANIA OPIS KONCEPCJI 1.1 UWARUNKOWANIALOKALIZACJI MUZEUM 1.2 GŁÓWNE ZAŁOŻENIA KONCEPCJI MUZEUM 1.3 ROZWIĄZANIA URBANISTYCZNE 1.4 ROZWIĄZANIA ARCHITEKTONICZNE 2. INFORMACJA O KOSZTACH WYKONANIA ROBÓT 3. INFORMACJA O ADRESIE DO KORESPONDENCJI 4. RYSUNKI 2

3 1. OPIS KONCEPCJI UWARUNKOWANIALOKALIZACJI MUZEUM KONTEKST PRZESTRZENNY Miejsce dedykowane Muzeum Wojska Polskiego zlokalizowane jest na terenie Cytadeli Warszawskiej - na skarpie wiślanej, pomiędzy linią rzeki i ulicy Wybrzeże Gdańskie, a gęsto zabudowaną częścią Żoliborza. Mury cytadeli, od strony wschodniej, płynnie układają się wzdłuż rzeki, zgodnie z jej kierunkiem. Od strony zachodniej, kompleks Cytadeli wbija się swoimi zielonymi bastionami w tkankę miejską, której najważniejszym elementem jest oś naprowadzająca z Placu Inwalidów na centrum Cytadeli. Pomimo, że oś ta nakierowana jest na Bramę Straceń, położoną po drugiej stronie kompleksu, brak jej kontynuacji przestrzennej: widokowej i komunikacyjnej, w głąb terenu Cytadeli. Oś ta jest jakby,,niedokończonym kompozycyjnie zamierzeniem urbanistycznym. PRZESŁANKI HISTORYCZNE Cytadela Warszawska zlokalizowana jest w historycznym centrum Warszawy zamyka wyjątkowo atrakcyjne pod względem urbanistycznym, architektonicznym i kulturowym, pasmo przestrzeni ciągnącej się od Łazienek poprzez Ujazdów, Powiśle i Starówkę ku północy. Znajduje się w pobliżu tak ważnych funkcjonalnie i formalnie punktów miasta, jak stadion oraz Pałac Kultury i Nauki. Przestrzeń Cytadeli ukształtowała się w XIX wieku. Jej założenie zakomponowane zostało wokół głównego placu, oraz ulicy Gwardii, biegnącej na osi północ południe. Na tej kanwie kompozycyjnej rozwinęła się zabudowa koszar, z których do chwili obecnej zachował się fragment mieszczący obecnie Muzeum Pawilonu X. Historyczna zabudowa zachowała się częściowo również w południowej stronie Cytadeli w rejonie Kaponiery i dawnego Konwentu Pijarów, oraz wzdłuż zachodnich murów Cytadeli. Całość okolona jest murami, w których zachowały się historyczne Bramy. DOSTĘPNOŚĆ TERENU Cytadela dostępna jest dla publiczności z kilku kierunków. Dostęp możliwy jest dla osób przyjeżdżających samochodami oraz pieszych, którzy docierają w rejon Cytadeli środkami komunikacji miejskiej. Od strony Wisły prowadzi w chwili obecnej główne wejście i wjazd publiczny - przez Bramę Bielańską. Wjazd ten jest niewystarczający dla planowanego budynku Muzeum. Dlatego konieczne jest zrealizowanie w tej części Cytadeli, nowego - wygodnego wjazdu. Drugi punkt dostępu od strony wschodniej dla osób pieszych - stanowi Brama Straceń. Od strony południowej dostęp dla pieszych udostępniony jest przez Kaponierę. Od strony zachodniej -,,zurbanizowanej, w pobliże Cytadeli możliwy jest dojazd liniami metra, tramwajowymi i autobusowymi, oraz samochodem, który musi pozostać zaparkowany poza terenem Cytadeli. Dla osób docierających na teren Cytadeli od tej strony, należy zrealizować dostęp pieszy na osi Alei Wojska Polskiego. Dojazd techniczno gospodarczy dla obsługi planowanego Muzeum można realizować Bramą Żoliborską. 1.2 GŁÓWNE ZAŁOŻENIA KONCEPCJI MUZEUM Przestrzenny i kulturowy kontekst kompleksu Cytadeli, oraz jej doskonała dostępność, stwarzają pozytywne uwarunkowania dla lokalizacji Muzeum. Mogą być również inspiracją dla ciekawych rozwiązań architektonicznych i urbanistycznych całego założenia. Podczas analizy materiałów konkursowych, wyłania się obraz Muzeum, jako strefy obcowania z historią, która może realizować się na dwóch płaszczyznach. Odbiorca oferty muzealnej może doświadczać historii poprzez zabawę, eksperyment, prezentacje oświatowe, 3

4 wręcz poprzez działania komercyjne. Procesy te oswajają odbiorcę z problematyką prezentowaną mu dalej na poziomie bardziej zaawansowanym w strefie, gdzie na wyobraźnię działają już tylko same zbiory muzealne, gdzie doświadczyć może za pomocą Eksponatu bezpośredniego kontaktu z Historią. W ten sposób kształtują się zarysy koncepcji Muzeum, jako obiektu składającego się z dwóch przestrzeni z przestrzeni gdzie wszystko dzieje się,,tu i teraz. Jest to strefa gwarną, dynamiczna, przeznaczona na działania popularyzatorsko komercyjne. Jest to przestrzeń o geometrycznej, jasno-określonej bryle, połączonej z placem, który stanowi zawieszoną nad terenem platformę - platformę dla uroczystości, wydarzeń publicznych, happeningów, itp... Druga przestrzeń, jest strefą, gdzie czas płynie,,od nikąd do nikąd - gdzie obserwator poprzez bezpośredni kontakt z eksponatami, poddaje się atmosferze dziejów, kontemplacji Historii. Przestrzeń ta jest wyciszona, płynna, linearna, posiada horyzontalny układ. Płynność i ciągłość Historii pełna jest jednak zniekształceń, przełamań Forma Muzeum jest więc, poszatkowaną zdarzeniami, płynną strukturą, która rozciąga się wzdłuż linearnej formy Wisły. Planowane założenie jako architektoniczna forma tworząca przestrzeń obrazowującą całość dziejów oręża polskiego, nie powinna w zbyt dosłowny sposób nawiązywać do historycznego układu urbanistycznego Cytadeli odtwarzać jej zabudowy. Wyobraźnia obserwatora powinna oderwać się od konkretu czasu i miejsca stanowiącego tradycję samej Cytadeli powinna pozwolić poruszać się obserwatorowi swobodnie po wszystkich epokach wojskowości polskiej. Zgodnie z prezentowaną koncepcją Muzeum ma sprawiać wrażenie obiektu odciętego od miejsca na którym się ma znajdować powinno jakby, wyłaniać się z głębi, ma być trochę,,zawieszone nad ziemią. 1.3 ROZWIĄZANIA URBANISTYCZNE KOMPOZYCJA ZABUDOWY I PLAC Osnowę urbanistyczną całego założenia stanowi zachowana z pierwotnego układu ulica Gwardii, oraz reprezentacyjny Plac umieszczony w miejscu dawnego dziedzińca koszarowego. Ze względu na przebieg ulicy Gwardii, oraz przesłanki historyczne lokalizacji reprezentacyjnego placu, główna bryła Muzeum skrzydło wschodnie zawierające zbiory - lokalizuje się wzdłuż muru Cytadeli na przedłużeniu budynku Pawilonu X. Skrzydło południowe zawierające część komercyjną, oświatową, administracyjną i gospodarczą wygradza Plac od części Cytadeli znajdującej się poza terenem Muzeum. Na styku obu tych brył zlokalizowano główne wejście do wnętrza kompleksu muzealnego. Obie bryły tworzące budynek Muzeum wyznaczają centralnie położony w całym założeniu reprezentacyjny Plac, przeznaczony na uroczystości i inne wydarzenia związane z funkcjonowaniem Muzeum. Uzupełnieniem zagospodarowania terenu wokół Placu jest kompleks zewnętrznych pawilonów wystawowych, które zaproponowano w formie tuneli nachodzących na Plac i wciągających publiczność z Placu. Układ pawilonów wzmacnia efekt linearności głównej bryły Muzeum, podkreślając jednocześnie główne dojazdy na Plac: dojazd ulicą Gwardii i nowy dojazdom strony północnej. Na północnym skraju strefy pawilonów zlokalizowano budynek rekreacyjno - edukacyjny dla dzieci, oraz przystanek dla autokarów. Zwiedzający kierując się na Plac z przystanku i budynku przeznaczonego dla dzieci, będą przechodzili przez pawilony, oglądając eksponaty. 4

5 Plac jest elementem, wokół którego układa się cała przestrzeń i na którym koncentrują są wszystkie istotne kompozycyjnie kierunki i najścia, oraz przy którym zlokalizowane jest główne wejście do budynku. BRAMA BIELAŃSKA I ULICA GWARDII W chwili obecnej czynna jest droga prowadząca z Bramy Bielańskiej, ulicą Gwardii, do wnętrza Cytadeli. Ze względu na małą przepustowość Bramy Bieleńskiej dla ruchu samochodowego, proponuje się pozostawienie jej dla ruchu pieszego, oraz udostępnienie jej jako dojazdu dla VIPów. Aby droga ta miała bardziej reprezentacyjny charakter, należy uporządkować jej najbliższe sąsiedztwo. Po przeciwnej stronie Pawilonu X proponuje się utworzenie analogicznej do tego obiektu bryły jednego ze skrzydeł pawilonów ekspozycyjnych. Skrzydło to, wraz z budynkiem Pawilonu X wzmocnią odcinek poprzedzający wejście ulicy Gwardii w strefę Placu tworząc pylony wjazdowe. Pylon ekspozycji zewnętrznej będzie zresztą widoczny już od samej Bramy Bielańskiej będzie stanowił pierwszy sygnał dla gościa o charakterze przestrzeni, w którą wchodzi będzie ukazywał już z daleka pierwsze eksponaty. Po minięciu pylonów ulica Gwardii kontynuuje się w kierunku Placu napotykając na jego krawędź. W tym miejscu odgałęzienie ulicy ukierunkowuje się na platformę Placu stanowiąc podjazd dla VIPów pod samo wejście do Muzeum. Wzdłuż Placu prowadzi dalej główna trasa ulicy Gwardii. Oś ulicy nakierowana jest na hol wejściowy Muzeum, natomiast sama ulica zagłębiając się w teren przechodzi pod holem i dalej kontynuuje się w kierunki południowej części Cytadeli. Obniżenie poziomu ulicy względem Placu pozwoli uniknąć zakłócania przestrzeni Muzeum i Placu ruchem samochodowym. Zakłada się, że ulica Gwardii nie będzie miała charakteru głównej przelotowej komunikacji dla całego obszaru Cytadeli. Główny ciężar obsługi komunikacyjnej przerzuca się na projektowany nowy wjazd północny i nową drogę proponowaną w Studium Komunikacyjnym północny i zachodni odcinek projektowanych dróg. NOWY WJAZD I DROGA PÓŁNOCNA Niniejsza koncepcja przyjmuje za optymalne z punktu widzenia formalnego i funkcjonalnego, rozwiązanie zaproponowane w Studium Komunikacyjnym. Nowy wjazd stanowił będzie główny dostęp dla komunikacji samochodowej gości zwiedzających Muzeum. Wjazd ten będzie obsługiwał ruch wycieczek zorganizowanych i dojazd samochodów indywidualnych, oraz w wyjątkowych sytuacjach może stanowić wjazd dla dużych samochodów obsługujących pracę Muzeum. Autokary wjeżdżać będą na teren Cytadeli, a następnie zatrzymywać się będą na przystanku zlokalizowanym w północno zachodniej części kompleksu muzealnego przed pawilonami ekspozycji zewnętrznej. Same autokary odprowadzane będą na, parking usytuowany za skrzydłem południowym budynku. Usytuowanie parkingu dla autokarów poza obrębem parkingu podziemnego pozwoli ograniczyć przegłębienie posadzki parkingu samochodów osobowych. Główny parking przeznaczony dla samochodów osobowych znajduje się w przegłębieniu pod płaszczyzną platformy Placu. Poziomy dróg dojazdowych prowadzących w kierunku Placu są w taki sposób dostosowane do poziomu Placu, aby jadący w samochodzie ludzie mogli go obserwować. Dopiero w ostatnim momencie odcinek wjazdowy na parking obniży się do tego stopnia, aby umożliwić wjazd pod płaszczyznę platformy Placu. KONTEKST ARCHITEKTONICZNY DOJAZDÓW DO MUZEUM Aby uporządkować przestrzeń przylegającą do ulicy Gwardii i nowych ciągów dojazdowych, proponuje się zmienić charakter istniejącej współczesnej architektury w północnej części Cytadeli, poprzez zastosowanie drugiej elewacji na tych budynkach przynajmniej od strony istniejących i projektowanych przejazdów. 5

6 WJAZD TECHNICZNY Jako wjazd techniczny i gospodarczy proponuje się użytkowanie dotychczas funkcjonującego wjazdu przez Bramę Żoliborską. Powinna ona spełnić wymogi dla bieżącej obsługi Muzeum. PRZEJŚCIE OD STRONY PLACU INWALIDÓW Na przedłużeniu osi ulicy Wojska Polskiego umieszczono przejście piesze z Placu Inwalidów, prowadzące na teren Cytadeli. Przejście to zaproponowano w formie kładki, która mając swój początek w osi ulicy Wojska Polskiego przerzucona jest nad wałami Cytadeli i wchodzi bezpośrednio aż na platformę Placu. Przyjęta w koncepcji forma kładki jest rozwiązaniem dużo bardziej czytelnym przestrzennie i przez to dużo bardziej,,wciągającym w centrum założenia muzealnego, niż odtworzenie dawnych przejść w wałach. W koncepcji zakłada się odtworzenie dawnych przejść, jedynie jako uzupełnienie dojścia kładką. Założenie osi Alei Wojska Polskiego, pomimo, że,,startuje jako prosta linia, zostaje w przestrzeni Cytadeli poprowadzone płynnie, krzywizną nakierowaną na wejście do Muzeum. Oś ta jest istotnym elementem kompozycyjnym całego założenia, lecz stanowi jedno z kilku niemalże równoważnych kierunków dostępu do Muzeum. Dlatego też zrezygnowano z osi jako prostej, totalnej linii, kierując ją na płaszczyznę Placu, co podnosi jego rangę, jako elementu ogniskującego całe założenie. PRZEJŚCIE OD STRONY BRAMY STRACEŃ Na przestrzeń Placu nakierowane jest kolejne istotne najście najście piesze od strony Bramy Straceń. Usytuowanie Bramy Straceń w jej historycznym układzie przestrzennym zawsze spychało ją,,na tyły całego założenia. W przedstawianej tu koncepcji jej kontekst przestrzenny jest podobny, lecz w chwili obecnej jej ranga, z uwagi na tragiczną przeszłość tego miejsca, jest niewspółmiernie większa. Element Bramy został,,wciągnięty w założenie funkcjonalne i przestrzenne koncepcji, przez utworzenie,,tunelu przebijającego się przez budynek. Tunel rozpoczyna się na wprost Bramy Straceń, przechodzi przez górną strefę parteru budynku i wprowadza zwiedzających na platformę Placu. Zwiedzający, którzy dostają się na teren Muzeum tą drogą, obserwują najpierw ekspozycję plenerową przy Bramie Straceń, a następnie, idąc wewnątrz tunelu mogą obserwować część muzealiów zgromadzonych w salach ekspozycyjnych poprzez przeszklenia, z szybami chroniącymi wnętrze przez napływem światła. Po przejściu przez tunel dającym przedsmak wrażeniom związanym z późniejszym zwiedzaniem Muzeum, obserwatorzy wychodzą na Plac, z którego mają dostęp do dalszych elementów kompleksu. ŚCIEŻKA PIESZO ROWEROWA WZDŁUŻ MURÓW DO KAPONIERY. Proponuje się zachowanie założonych w Studium komunikacyjnych propozycji ciągów pieszych, z lekkimi modyfikacjami, pozwalającymi na zintegrowanie tych tras z pawilonami ekspozycji zewnętrznych. BILANS TERENU W ZAKRESIE OPRACOWANIA Powierzchnia zabudowy - skrzydło wschodnie m2 Powierzchnia zabudowy skrzydło południowe m2 Powierzchnia zabudowy budynku rekreacyjno eduk. dla dzieci m2 Powierzchnia zabudowy magazynu adaptowanego na restaurację m2 Powierzchnia zabudowy Pawilonów Ekspozycji Zewnętrznej m2 Powierzchnia Placu m2 Powierzchnia Amfiteatru m2 Powierzchnia Dróg i Parkingów Naziemnych m2 Powierzchnia Przejść Pieszych m2 Powierzchnia Zieleni m2 Łącznie m2 Parking pod Placem m2 6

7 1.4 ROZWIĄZANIA ARCHITEKTONICZNE BUDYNEK MUZEUM Budynek Muzeum zorganizowany jest jako dwie strefy funkcjonalne połączone holem wejściowym i holem głównym. Część wejściowa zlokalizowana jest w narożu Placu na styku dwóch stref funkcjonalnych. Przestrzeń holu recepcyjnego nadwieszona została nad ulicą Gwardii powiela niejako jej przebieg stanowi stosunkowo wąską i długą przeszkloną przestrzeń, która pozwala na optyczną kontynuację osi ulicy. W holu recepcyjnym ogniskuje się komunikacja do poszczególnych stref funkcjonalnych budynku. Bezpośrednio przy wejściu zlokalizowane zostały szatnie dla publiczności, kasy, recepcja, toalety i jeden z punktów gastronomicznych. SKRZYDŁO POŁUDNIOWE MUZEUM Z holu recepcyjnego wchodzi się do skrzydła południowego budynku - strefy Komercyjno Oświatowo Administracyjnej z częścią techniczno gospodarczą w piwnicy. W skrzydle tym na parterze umieszczono przestrzenie komercyjne (antykwariaty, sklepy związane tematycznie z ekspozycją muzealną, księgarnię związaną z działem Wydawnictw, oraz punkty gastronomiczne i funkcje rekreacyjne dla dzieci i dorosłych. Środkowa część przeznaczona jest na zadaszone patio, mieszczące część ekspozycji zewnętrznej. Ekspozycja ta byłaby czytelna dla osób przebywających w budynku. Na I piętrze umieszczone są biura obsługujące gości Muzealnych biura Działu Wystaw, Działu Wydawnictw, działu Oświatowego, oraz sale wykładowe, multimedialne i zlokalizowana w zachodniej części budynku sala wielofunkcyjna z widownią amfiteatralną na około 300 osób. Na II piętrze kontynuują się funkcje obsługi gości muzealnych, a powyżej zaprojektowano część administracyjną Muzeum. W zachodniej części zaplanowano również pomieszczenia dla rekonstrukcji historycznych (świetlice, sale żołnierskie i zaplecze sanitarne), oraz pokoje gościnne dla naukowców zewnętrznych. Z tą częścią budynku związany jest również amfiteatr zewnętrzny służący spektaklom, rekonstrukcjom, koncertom i pokazom, oraz oficjalnym uroczystościom. Zachodnia sala amfiteatralna rozplanowana jest w taki sposób, aby mogła być włączona do funkcji I piętra w przypadku otwartych prezentacji dla publiczności, lub organizowania konferencji ( wraz z pozostałymi salami na I piętrze oraz kolejnym punktem gastronomicznym może stanowić centrum konferencyjne). Sala ta będzie również dostępna z ostatniego administracyjnego piętra na wypadek organizowania wewnętrznych spotkań pracowników Muzeum. Ze względu na połączenie z częścią dedykowaną w budynku rekonstrukcjom historycznym sala będzie mogła stanowić również przestrzeń dla spektakli rekonstrukcji historycznych dla koncertów. Dla obsługi tych funkcji zaplanowano od południowej strony drugie służbowe wejście do budynku. Pod południowym skrzydłem budynku w poziomie parkingu zlokalizowano część techniczno gospodarcza, poprzedzona garażem na samochody i urządzenia techniczne Muzeum. Poziom techniczno gospodarczy dostępny jest przez komorę dostaw. Służy ona dostawom związanym z obsługą techniczną budynku oraz dostawom eksponatów zaplanowanym w patio, umieszczonym wewnątrz budynku. Eksponaty z poziomu -1 transportowane będą na poziom parteru, platformą, umieszczoną w posadzce patio. 7

8 SKRZYDŁO WSCHODNIE MUZEUM Z holu recepcyjnego zaplanowano bezpośredni dostęp do holu głównego, który wsunięty został we właściwą przestrzeń muzealną. Przestrzeń głównego mieć będzie charakter reprezentacyjny, przeznaczona będzie na oficjalne uroczystości, otwarcia wystaw itp Z holu tego dostępne będą przestrzenie wystawowe, przestrzenie oświatowe i prezentacyjne powiązane z poszczególnymi wystawami, pozwalające na interaktywne działania edukacyjne, oraz drobne przestrzenie wypoczynkowe i gastronomiczne. Z holu głównego jako specjalna atrakcja widoczna będzie pracownia konserwacji sprzętu ciężkiego. Pracownia ta, poprzez duże przeszklenia będzie również widoczna od strony Bramy Straceń i zlokalizowanej tam ekspozycji zewnętrznej. Część ekspozycyjna zorganizowana została w moduły wystawiennicze o wymiarach 60x25x6, o układzie zawierającym sale wystawowe, aneksy wystawowe, korytarz techniczny i pomieszczenia pomocnicze (zaplecze). Zwiedzanie odbywać się będzie w układzie amfiladowym od modułu do modułu. Przejście do modułów na wyższych kondygnacjach odbywać się będzie główną klatką schodową i windami. Natomiast komunikacja techniczna obsługująca odbywać się będzie korytarzami technicznymi i wielkogabarytowymi windami o znacznym udźwigu. Oprócz części ekspozycyjnej w strefie zbiorów znajdują się też pomieszczenia związane z ich konserwacją, inwentaryzowaniem, spedycją, dostawami, opracowywaniem naukowym zbiorów, pracownie fotograficzne, wydawnicze, pracownie kustoszy i kuratorów, oraz magazyny i biblioteka z czytelnią. Część ta nie jest dostępna publicznie. Jedynie w ograniczonym zakresie mają do niej kontrolowany dostęp naukowcy i studenci zewnętrzni (wpuszczani przez recepcję). Pracownie naukowe, kustoszy, kuratorów i pracownie konserwatorskie i czytelnia lokalizowane są przy ścianach zewnętrznych, przy których teren przylegający jest poniżej ich posadzki. W strefach całkowicie, lub częściowo pozbawionych światła dziennego zlokalizowano magazyny i bibliotekę. Dostawy do strefy zbiorów realizowane będą od strony południowo - wschodniej. Dostawy sprzętu ciężkiego, magazyn sprzętu ciężkiego, oraz pracownia konserwacji tego sprzętu zlokalizowana jest w poziomie parteru. Możliwe jest również wyeksponowanie sprzętu ciężkiego na tej samej kondygnacji w sąsiednim module wystawowym. Dostawy pozostałych eksponatów realizowane będą poprzez rampę prowadzącą na poziom -1 do komory dostaw, w której nastąpi przeładunek. Aby umożliwić połączenie służbowe dla pracowników, pomiędzy niedostępnymi dla publiczności strefami (pracownie, magazyny itp.), a administracją, zaprojektowano tunel przechodzący przez przestrzeń holu recepcyjnego, łączący korytarz techniczny południowego modułu wystawienniczego (skrzydło wschodnie), z korytarzem części biurowej (skrzydło południowe). PAWILONY EKSPOZYCJI ZEWNĘTRZNEJ Dla zaprezentowania sprzętu i urządzeń wojskowych zaprojektowano pawilony ekspozycji zewnętrznej. Pawilony zlokalizowano w trzech strefach. Największa ekspozycja zewnętrzna umieszczona jest w pawilonach północnych. Pawilony te mają formę połączonych ze sobą tuneli. Tunele te częściowo są elementami przeszklonymi, częściowo pokrytymi zielonymi dachami. Przeszklone ściany boczne zamontowane mogą być jedynie we fragmentach zewnętrznego obrysu zespołu pawilonów. Ściany te mogą być również montowane na całej zewnętrznej linii wygradzającej zespół pawilonów, lub mogą być całkowicie zdemontowane. W zależności od potrzeb można by, więc uzyskać pożądane warunki klimatyczne wewnątrz poszczególnych pawilonów, lub z nich zrezygnować całkowicie otwierając przestrzeń. Pawilony północne ukierunkowane są od strony wjazdów w kierunku placu stanowią nakierowanie na Plac. Ponadto grupy zorganizowane wysiadać będą na przystanku umieszczonym w północnej stronie całego założenia ich droga na Plac prowadzić będzie, więc przez Pawilony. 8

9 Druga grupa Pawilonów ustawiona jest wzdłuż zachodniej krawędzi Placu w pobliżu skrzydła południowego budynku. Ich geometryczny porządek nawiązuje do geometrii budynku. Trzecia grupa pawilonów ekspozycji zewnętrznej umieszczona jest w rejonie Bramy Straceń. Są to Pawilony biegnące wzdłuż skrzydła wschodniego Muzeum, wzdłuż muru Cytadeli i wzdłuż ścieżki spacerowej ich podłużne ukierunkowanie odpowiada linearnemu kontekstowi Pawilonów. Jedynie Pawilon położny najbardziej na południe ukierunkowany jest prostopadle do pozostałych, jego forma architektoniczna również odmienna jest od pozostałych Pawilonów stanowi podkreślenie kierunku przejście pomiędzy Bramą Straceń, a wejściem do tunelu prowadzącego przez budynek Muzeum na Plac. PARKING Pod platformą Placu zlokalizowano parking dla samochodów osobowych zwiedzających Parking będzie w znacznej części otwarty, z układem słupów dźwigających strop Placu. Przewiduje się dodatkowo niewielki parking przy zabytkowym magazynie, położonym na północ od Bramy Bielańskiej, adaptowanym na restaurację dla obsługi tej funkcji. Ilość miejsc postojowych dla autokarów - 15 Ilość miejsc postojowych dla sam. osobow. w parkingi pod Placem Ilość miejsc postojowych dla samochodów pracowników - 44 Ilość miejsc postojowych dla sam. osobow. Przy zabytkowym magazynie - 22 FUNKCJE UZUPEŁNIAJĄCE Oprócz opisanych wyżej głównych funkcji zaproponowano Budynek przeznaczony dla zabaw i działań oświatowych dla dzieci. Forma budynku nawiązywać może do ruin fortecy, obrazów futurystycznych, stylistyki gier komputerowych, itp. W budynku, oprócz sal zabawowych, multimedialnych itp., przewiduje się również funkcję gastronomiczną. Drugim z obiektów uzupełniających jest istniejący zabytkowy magazym, zlokalizowany na północ od Bramy Bielańskiej. Planuje się zaadoptować go na funkcję gastronomiczną. BILANS POWIERZCHNI NETTO Powierzchnia netto budynku Muzeum m2 Moduły wystawowe m2 Biblioteka i czytelnia m2 Pomieszczenia dla Rekonstrukcji, Działy Promocji, Wydawnictw, Oświaty, Merytorycznej Obsługi Wystaw (część biurowa) m2 Recepcje, kasy, szatnie, toalety dla publiczności m2 Gastronomia m2 Funkcje rekreacyjno-komercyjne m2 Hole m2 Komunikacja (bez korytarzy technicznych w modułach wystawowych m2 Gromadzenie, inwentaryzacja, obsługa ruchu muzealiów + komora dostaw i mag. przejściowy m2 Magazyny zbiorów m2 Pracownie kustoszy, kuratorów i Pracownie naukowe (część biurowa) m2 Sale wykładowe, multimedialne i konferencyjne m2 Pracownie konserwatorskie z magazynem m2 Pracownia konserwacji i magazyn sprzętu ciężkiego m2 Zaplecze techniczne i gospodarcze wraz z garażem na sprzęt mechaniczny i samochody m2 Administracja m2 Pomieszczenia socjalne i sanitarne pracowników m2 Powierzchnia netto budynku rekreacyjno edukacyjnego dla dzieci m2 Gastronomia m2 Funkcje rekreacyjno-komercyjne i edukacyjne m2 Szatnie, toalety dla publiczności - 90 m2 Powierzchnia netto magazynu adaptowanego na restaurację m2 Powierzchnia netto Pawilonów Ekspozycji Zewnętrznej m2 9

10 2. INFORMACJA O KOSZTACH WYKONANIA ROBÓT OBIEKTY KUBATUROWE Budynki i Pawilony OBIEKTY INŻYNIERSKIE Plac z parkingiem podziemnym, Kładka, Nowa Brama, Amfiteatr itp zł DROGI, PLACE PARKINGOWE, PRZEJŚCIE PIESZE zł ZIELEŃ zł SIECI, PRZYŁĄCZA, OŚWIETLENIE ZEWNĘTRZNE zł RAZEM zł netto + VAT 3. INFORMACJA O ADRESIE DO KORESPONDENCJI Trafo sp. z o.o.; ul. Wilcza 35/41 lok.29; kod Warszawa