Centrala wentylacyjna TROX Dane techniczne Poradnik projektanta

Transkrypt

1 Centrala wentylacyjna TROX Dane techniczne Poradnik projektanta The art of handling air

2 Poradnik Projektanta X-CUBE Centrale wentylacyjne TROX Spis Doświadczenie i innowacyjność Centrale wentylacyjne X-CUBE 4 Podstawowy typoszereg central wentylacyjnych 6 Konfiguracja centrali X-CUBE 10 Obudowa, rama podstawy, konstrukcja 10 Komponenty central wentylacyjnych 12 Wentylatory, silniki wentylatorów 12 Filtry 1 Odzysk ciepła 14 Rotacyjny wymiennik ciepła 14 Krzyżowy wymiennik ciepła 16 Glikolowy system odzysku ciepła 16 Stacja hydrauliczna 18 Wymienniki ciepła 18 Nagrzewnica 18 Chłodnica 19 Bezpośrednie parowanie parownik/skraplacz 20 Tłumiki 21 Nawilżacze 22 Podłączenie kanałów 24 Szybki dobór X-CUBE z wymiennikiem rotacyjnym 25 X-CUBE control 4 Certyfikaty 46 Certyfikat EUROVENT 46 Certyfikat TÜV 47 Atest higieniczny 48 Kontakt 50 2

3 Doświadczenie i innowacyjność The art of handling air Szczególną specyfikę w traktowaniu powietrza jako podmiotu, firma TROX rozumie jak żadna inna firma. TROX jest wiodącą firmą spośród wszystkich zajmujących się rozwojem, produkcją i dystrybucją komponentów oraz systemów służących do klimatyzacji i wentylacji pomieszczeń. Dzięki przedstawicielstwom firmy w 25 krajach na wszystkich 5 kontynentach, 14 zakładom produkcyjnym oraz importerom przedsiębiorstwo jest obecne łącznie w ponad 70 krajach. Firma TROX założona w 1951 roku pozostaje światowym liderem z liczącą.650 osób na całym świecie załogą oraz obrotem na poziomie 400 mln Euro w roku TROX jest jedynym producentem w Niemczech, który prawie wszystkie komponenty instalacji klimatyzacji i wentylacyjnych wykonuje samodzielnie; począwszy od czerpni poprzez centrale wentylacyjne a skończywszy na nawiewnikach i kompletnej regulacji systemu. TROX przekształcił się z producenta i dostawcy komponentów oraz systemów w firmę proponującą rozwiązania one-stop shop. Dzięki wprowadzeniu innowacyjnych central wentylacyjnych X-CUBE, firma TROX ustanowiła kamień milowy na rynku klimatyzacji pomieszczeń. Proponowane rozwiązanie podnosi wysoko poziom jakości wykonania, wydajności energetycznej, elastyczności konfiguracji urządzeń, niezawodności w działaniu oraz stopnia higieny. Standardy wykonania zachowane są dla całej produkcyjnej linii technologicznej oraz całego typoszeregu. Lutz Reuter CEO TROX GROUP

4 Centrale wentylacyjne X-CUBE Centrale wentylacyjne firmy TROX są swobodnie konfigurowalnymi urządzeniami do wszechstronnej obsługi powietrza w zakresie strumienia powietrza V = od m /h do m /h (0, do, m /s wyższe wydatki powietrza na zapytanie). Maksymalny spręż dyspozycyjny w standardowym wykonaniu central nie powinien przekraczać Dp max = Pa. Zalecana prędkość przepływu powietrza brutto przez centralę wentylacyjną, ze względu na ekonomię użytkowania (opory wewnętrzne centrali i wymagany do ich pokonania spręż wentylatora) nie powinna przekraczać 2,0 m/s, a prędkość przepływu przez chłodnicę w centrali nie powinna przekraczać 2,5 m/s. Centrale są przewidziane do wszelkiego rodzaju zastosowań przy czym mogą być wyprodukowane i dostarczone w następujących wzajemnych ustawieniach: centrale pojedyncze nawiewne, centrale pojedyncze wywiewne, centrale podwójne nawiewno - wywiewne jako: jedna nad drugą jedna obok drugiej jedna za drugą - zastosowanie tacy ociekowej wymusza zastosowanie ramy podstawy o wysokości h = min. 110 mm (odpływ skroplin) - wykonanie dachowe wymusza zastosowanie wyrzutni i czerpni od strony bocznej centrali lub od strony czołowej (zakaz dziurawienia dachu centrali) Rodzaj rozdzielenia pomiędzy centralami w wykonaniu jedna nad drugą zależy od rodzaju zastosowanych elementów centrali i wielkości centrali i może zostać wykonany jako: Każdy układ central na własnej ramie podstawy Pełna dowolność konfiguracji Konfiguracja ustawienia central, w przypadku central podwójnych (nawiewno wywiewnych) budowanych jedna nad drugą jest dowolnie konfigurowalna, jednakże ustalenie poziomu nawiewu i wywiewu musi być ściśle powiązane z rodzajem zastosowanego odzysku ciepła, z wielkością centrali oraz rodzajem użytych elementów składowych, przy czym: Bez ramy środkowej pomiędzy centralami Górna centrala bez tacy ociekowej Ograniczenie wielkości stosowania Schemat ustawień central względem siebie 4

5 Centrale wentylacyjne X-CUBE Centrale przedzielone tylko panelami pośrednimi Górna centrala bez tacy ociekowej Ograniczenie wielkości stosowania Konieczność wyrównania obudowy ABL=ZUL Konieczna zgodność wielkości obu central Standardowa centrala wentylacyjna X-CUBE w wykonaniu wewnętrznym Oprócz wysokiej jakości wersji standardowej opartej na wytycznych RLT 01 oraz normie VDI 6022, seria X-CUBE posiada w swojej palecie wersję specjalną higieniczną budowaną w oparciu o wymagania normy DIN 1946/4 oraz wersję zewnętrzną, odporną na warunki atmosferyczne, do montażu na zewnątrz budynku. Każda z central wentylacyjnych jest konfigurowana w oparciu o indywidualne wymagania klienta, przy czym wszystkie komponenty składające się na centralę wentylacyjną są skoordynowane między sobą z uwzględnieniem ich kolejności i następstwa oddziaływania. Podstawowym priorytetem jest gwarancja utrzymania wysokiego standardu wykonania TROX. Wszystkie centrale mogą zostać fabrycznie wyposażone w opcjonalny system regulacji oraz pełną automatykę procesu z uwzględnieniem komunikacji z BMS-em obiektu. Stronę obsługową centrali konfigurować można w sposób dowolny, przy czym definiujemy ją (stronę obsługową) stojąc zgodnie z kierunkiem przepływu powietrza, tzn. strumień powietrza wpływa przez nasze plecy, a wywiewany jest przez usta. Strona lewa Strona prawa Kierunek powietrza (widok z góry) 5

6 Podstawowy typoszereg central wentylacyjnych Podstawowy typoszereg central wentylacyjnych w zakresie prędkości V1 (<1,6 m/s) do V4 (2,0 2,2 m/s) Wielkości , około 0.28 V1 (<1.6 m/s) V2 ( m/s) V ( m/s) V4 ( m/s) 5, ,000 50, , Natężenie przepływu powietrza (m³/h) Natężenie przepływu powietrza (m³/s). X-CUBE Wydajność i wielkości urządzeń według DIN EN 105 nie są pokazane Diagram szybkiego doboru central (wielkości central wskaźnikowe nie wyczerpują całego typoszeregu) Diagram szybkiego doboru central pomija wielkości pośrednie ogniskując się przede wszystkim na możliwości szybkiego ustalenia gabarytów centrali. Geometrię central zaprojektowano w oparciu o wielkość podziału światła wewnętrznego urządzenia o module skoku 612 mm. Cztery znaczące cyfry znaczące kodu urządzenia (lewa kolumna diagramu) oznaczają jego wielkość światła wewnętrznego, przy czym dwie pierwsze są mnożnikiem szerokości wewnętrznej centrali a dwie kolejne mnożnikiem wysokości wewnętrznej centrali. W celu otrzymania wymiarów wnętrza centrali wystarczy wymnożyć kod wielkości urządzania przez 0,612 m. Przykład: Centrala o wielkości 2510 ma następujące wymiary wewnętrzne: szerokość wnętrza 2,5 x 0,612 m = 1,50 m wysokość wnętrza 1,0 x 0,612 m = 0,612 m a centrala o wielkości 515 ma następujące wymiary wewnętrzne: szerokość wnętrza,5 x 0,612 m = 2,142 m wysokość wnętrza 1,5 x 0,612 m = 0,918 m Gabaryty zewnętrzne urządzenia są większe o: dwukrotną grubość ścianki urządzenia (2 x 47 mm) w przypadku szerokości centrali oraz dwukrotną grubość ścianki urządzenia (2 x 47 mm) i wysokość ram podstawy (standardowo 110 mm) i wysokość ewentualnej ramy rozdzielającej centrale w przypadku wysokości centrali. 6

7 Podstawowy typoszereg central wentylacyjnych Standardowe zakresy wymiarów wnętrza centrali wynoszą dla szerokości wnętrza: od 612 mm do mm (wielkości 10 do 80) dla wysokości wnętrza: od 06 mm do mm (wielkości 05 do 40) Wynikiem dokonania obliczeń urządzenia za pomocą programu doboru jest: rysunek strony obsługowej centrali rzut poziomu I centrali rzut poziomu II centrali (w przypadku centrali nawiewno wywiewnej jedna na drugiej) komplet danych technicznych wszystkich elementów zabudowanych w centrali rysunki wspomagające projektowanie (AutoCAD) Tabela standardowych wielkości central X-CUBE Wszystkie dane techniczne oraz rysunki są dostępne w polskiej wersji językowej jak również w wybranych językach europejskich, przy czym proces tłumaczenia przebiega automatycznie podczas przetwarzania danych technicznych przez program doborowy. Wszystkie, technicznie możliwe do wykonania, niestandardowe wielkości wykonania wymagają kontaktu i uzgodnienia bezpośredniego z przedstawicielem firmy TROX. Optymalne rozwiązanie techniczne, konf igurację techniczną dopasowaną do potrzeb użytkownika oraz wszystkie parametry techniczne otrzymuje się bezpośrednio ze stworzonego w tym celu programu obliczeniowego TROX. Przykładowa strona programu doboru 7

8 Podstawowy typoszereg central wentylacyjnych Dane techniczne przykładowy rysunek Standardowe dane techniczne obudowy central X-CUBE, wg EN 1886, badanie modelu blokowego TÜV Süd Klasa izolacji termicznej: Klasa mostków termicznych: Klasa szczelności (-400 Pa): Klasa szczelności (+700 Pa): Stabilność mechaniczna (-1000 Pa): Stabilność mechaniczna (+1000 Pa): Klasa szczelności filtracji: Wszystkie wartości wg: Certyfikat: T2 TB2 L1 (M) L1 (M) D1 (M) D1 (M) F9 EN 1886 badanie TÜV Eurovent 8

9 Podstawowy typoszereg central wentylacyjnych Podsumowanie rozdziału: Zakres stosowania central (wykonanie standardowe) Wydajność Vn m /h m /h Ciśnienie dyspozycyjne Dp do Pa Zalecana prędkość powietrza w centrali brutto do 2,0 m/s Zalecana prędkość powietrza na chłodnicy maks. 2,5 m/s Lokalizacja centrali Rodzaj zastosowania Specjalne na zamówienie Ustawienie względem siebie central Rozdzielenie centrali nawiewnej od wywiewnej Strona obsługowa centrali zewnętrzna / wewnętrzna standard biura, powierzchnie sprzedaży, galerie handlowe, higiena szpitale tylko nawiewna lub tylko wywiewna centrala nawiewno wywiewna jedna na drugiej centrala nawiewno wywiewna jedna obok drugiej centrala nawiewno wywiewna jedna za drugą każda na własnej ramie nośnej bez ramy środkowej (styk podłoga / strop) przedzielone panelami pośrednimi lewa prawa lewa i prawa Centrala X-CUBE w wykonaniu dachowym (zewnętrznym) 9

10 Konfiguracja centrali X-CUBE Obudowa, rama podstawy, konstrukcja Budowa ścian osłonowych centrali wentylacyjnej została oparta o podwójny panel typu sandwicz przy czym osłonę stanowią powłoki wykonane z blachy stalowej ocynkowanej grubości 1 mm, obustronnie lakierowane, oraz izolacja termiczna o grubości 45 mm. Łączna grubość ściany bocznej, podłogi oraz stropu centrali wynosi 47 mm. Lakierowanie wszystkich elementów obudowy i konstrukcji centrali następuje po zakończeniu procesu formowania powierzchni i elementów konstrukcyjnych, a więc po cięciu, wierceniu, tłoczeniu i wycinaniu niezbędnych otworów montażowych. Dzięki takiemu procesowi wszystkie krawędzie blachy oraz profili zostają zabezpieczone antykorozyjnie poprzez pokrycie proszkowo lakierem. Kolorem standardowym pokrycia paneli jest lakier o numerze RAL 9016 (Traffic White - biały beskidzki) jednakże, na życzenie, możliwe jest lakierowanie obudowy w kolorze RAL. Powłoki wewnętrzne centrali mogą zostać wykonane, standardowo, ze stali nierdzewnej. Wersja ustawienie jedna nad drugą z ramą pośrednią Wersja ustawienie jedna nad drugą bez ramy pośredniej Konstrukcja centrali wykonywana jest z lakierowanych proszkowo (RAL 9016) zamkniętych profili stalowych, przy czym profile konstrukcyjne są całkowicie osłonięte panelami obudowy a połączenia ścian, podłóg i stropów centrali wykonywane są za pomocą śrub metrycznych. Użycie śrub metrycznych umożliwia wielokrotny montaż i demontaż paneli obudowy oraz konstrukcji bez konieczności stosowania specjalistycznych narzędzi oraz bez niebezpieczeństwa zniszczenia połączenia oraz bez konieczności wymiany łączonych elementów. Uszczelnienie płyt paneli oraz konstrukcji stanowi niezawodna pod względem higienicznym uszczelka na obwodzie wykonana z utwardzonej, pęczniejącej pianki. Detal obudowy i konstrukcji centrali Konstrukcja ścianki całkowicie osłania profile konstrukcji centrali uniemożliwiając powstawanie mostków termicznych, wytłumiając akustycznie szumy powstające podczas przepływu powietrza w centrali, jednocześnie tworząc gładką, higieniczną powłokę wewnątrz urządzenia. Dzięki utrzymywaniu szczelności obudowy centrala X-CUBE nie wymaga dodatkowego uszczelnienia np. za pomocą silikonu. Detal połączenia ściany i stropu z konstrukcją Przekrój przez połączenie ściany, stropu i konstrukcji 10

11 Konfiguracja centrali X-CUBE Łączenie profili konstrukcyjnych centrali odbywa się za pomocą narożników z wykorzystaniem śrub metrycznych. Narożniki konstrukcyjne są oddzielone od profili konstrukcji za pomocą elastycznych pierścieni. Zadaniem pierścieni izolacyjnych jest eliminacja mostków termicznych oraz niedopuszczenie do przenoszenia na konstrukcję ewentualnych drgań. Podstawę centrali stanowi integralna rama podstawy wykonana z lakierowanego proszkowo profilu stalowego typu C o wysokości standardowej 110 mm, przy czym ramy o innych wysokościach są dostępne na życzenie zamawiającego. Wszystkie połączenia poszczególnych elementów ramy postawy są wykonywane za pomocą połączeń skręcanych eliminujących ryzyko uszkodzenia lakierowanych powierzchni ochronnych. Standardowa szerokość profilu ramy podstawy wynosi 55 mm. Detal ramy konstrukcyjnej Rama montażowa centrali została zaprojektowana i wykonana z uwzględnieniem otworów koniecznych do podniesienia sekcji centrali podczas montażu urządzenia na budowie. Podsumowanie rozdziału konstrukcja: Obudowa: Grubość ścianki: Materiał: H wys. ramy podstawy: S szer. ramy podstawy: T2, TB2 47 mm stal ocynkowana lakierowana proszkowo 110 mm 55 mm Detal konstrukcyjny narożnik 11

12 Komponenty central wentylacyjnych Wentylatory, silniki wentylatorów Centrale wentylacyjne X-CUBE standardowo są wyposażane w silniki AC lub EC z napędem bezpośrednim. Budowa wentylatorów z napędem za pomocą pasków klinowych lub pasków płaskich wymaga konsultacji technicznych z przedstawicielem firmy TROX. Wentylatory z napędem pasowym, są regulowane w punkcie pracy za pomocą przekładni pasowej składającej się z paska, koła pasowego silnika oraz koła pasowego wentylatora. Wzajemna relacja średnic kół pasowych tworzy przekładnię między silnikiem a wentylatorem. W punkcie pracy silnik zasilany jest prądem o częstotliwości 50 Hz. Silnik pracujący z przekładnią pasową, w punkcie pracy, nie wymaga zastosowania falownika częstotliwości. Wentylator z napędem bezpośrednim Oba rozwiązania napędu wentylatora wymagają rozproszenia strugi powietrza po stronie tłocznej. Wentylator z napędem bezpośrednim jest rozwiązaniem monoblokowym, w którym silnik osadzony został bezpośrednio na wale wentylatora. Takie rozwiązanie wymaga bezwzględnie zastosowania falownika częstotliwości, przy czym punkt pracy wyznaczany jest indywidualnie dla każdego wentylatora. Dokumentacja techniczna centrali jednoznacznie definiuje częstotliwość prądu pracy w punkcie pracy wentylatora oraz definiuje maksymalną dopuszczalną częstotliwość roboczą silnika. Położenie króćca tłocznego komory Dla napędu bezpośredniego strona podłączeniowa tłoczna jest konfigurowana przez położenie króćca tłocznego na ścianie komory wentylatora, natomiast dla napędu pasowego przez figurę zabudowanego wentylatora. Za wyjątkiem tłoczenia powietrza do góry dla central dachowych wszystkie rozwiązania są równorzędne, przy czym mają bezpośredni wpływ na długość komory wentylatorowej. Figura Wentylator z napędem pasowym Uzupełnieniem oferty zabudowy wentylatorów, szczególnie dla central o stosunku wysokości wnętrza komory do szerokości wnętrza komory wynoszącym więcej niż 1: 1,5, stosowane są wentylatory w zabudowie podwójnej równoległej. Przy nietypowych konstrukcjach central stosować można ściany wentylatorów z kilkoma wentylatorami. Zaleceniem obowiązującym jest zabudowa np. dwóch (trzech, czterech) identycznych wentylatorów z identycznymi silnikami. Zabudowa podwójna lub wielokrotna wymaga bezwzględnego zapewnienia dostępu do wszystkich wentylatorów, a więc wymagana jest odpowiednia komora rewizyjna. Dla większych sekcji wentylatorów w centralach X-CUBE oferujemy unikalną zintegrowaną z konstrukcją podłogi zabudowę konstrukcji wsporczej pod wentylatory. Dzięki umieszczeniu zaizolowanych belek konstrukcyjnych w panelu podłogi użytkownik otrzymuje gładką powierzchnię podłogi umożliwiającą łatwe utrzymanie czystości wnętrza. 12

13 Komponenty central wentylacyjnych Standardowo konstrukcja nośna sekcji silnik wentylator wsparta jest na konstrukcji zatopionej w panelu podłogi poprzez amortyzatory sprężynowe. Filtry z wkładem z węgla aktywnego Absolutne klasy H10 do H14 wykonanie niestandardowe Ze względu na standardowe, handlowe wielkości działek filtracyjnych o wymiarze zewnętrznym ramki wynoszącym 06 mm lub 612 mm, w centralach X-CUBE zastosowano moduł ściany filtracyjnej o wymiarze 06 mm lub jego wielokrotność, tzn. 612 x 06 mm, 612 x 612 mm. Wentylatory podwójne Ze względów higieny obsługiwanego powietrza oraz z uwagi na prostotę wymiany zaleca się montaż oraz wymianę filtra od strony brudnej, czyli od strony powietrza napływającego. Zasada ta bezwzględnie obowiązuje przy drugim stopniu filtracji oraz przy filtrach klasy wyższej niż G4, w których gwarancja braku przecieku powietrza musi być zachowana. Nadmienić należy, że podczas dojrzewania filtra wzrasta jego opór, a więc wzrasta siła oddziaływania wkładu filtra na ramkę ściany filtracji. W przypadku montażu wkładów od strony czystej, wraz z oporem dojrzewania, wzrasta siła odciągająca filtr od ramki ściany filtracyjnej, a w rezultacie, następuje zwiększenie przecieku filtra. Przy montażu filtra od strony brudnej siła oddziaływania dojrzewającego filtra dopycha filtr do ramki ściany powodując jego doszczelnienie. Amortyzacja wentylatora i silnika Konstrukcja wsporcza zatopiona w panelu podłogi Filtry Klasa filtracji w centralach X-CUBE zdefiniowana zostaje w fazie projektowej przy czym do dyspozycji projektanta, w wersji standardowej należą filtry: Z-Line klasy G4 do M5 jako filtry wstępne Kieszeniowe klasy M5 do F9 z wkładem z włókna szklanego (włókno szklane) Kompaktowe NanoWave klasy M6 do F9 niewielka komora obsługowa, duża powierzchnia filtracji, najniższy opór początkowy klasy M6 do F9 klasa energetyczna A (Certyfikat Eurovent) Zastosowanie innowacyjnego, specyficznego uszczelnienia z niezawodnej pod względem higienicznym uszczelki na obwodzie z pianki poliuretanowej w centralach X-CUBE zapewnia praktycznie niezniszczalność uszczelnienia pomiędzy wkładem filtracyjnym a ramką ściany filtracyjnej. Właściwości użytej pianki powodują jej nieodkształcalność oraz bezpieczne nierozrywalne połączenie styku pianki i ramy ściany filtracyjnej. W centralach X-CUBE nie występuje powszechne zjawisko odrywania się uszczelek wraz z postępującym okresem eksploatacji. Dla realizacji central w wykonaniu higienicznym lub w warunkach odporności na oddziaływanie z powietrzem obsługiwanym stosuje się w centralach X-CUBE ścianki filtracyjne w wykonaniu lakierowanym proszkowo. W celu usztywnienia konstrukcji stosuje się wzmocnienie taśmą stalową między poszczególnymi ramkami filtra. Uszczelnienie taśmy stalowej zapewnia elastyczna podkładka między powierzchniami. 1

14 Komponenty central wentylacyjnych Dla zastosowań szczególnych i specjalistycznych przewidziano użycie rotorów o specjalnych cechach i funkcjach: powlekane brzegowo regeneratory entalpii (higroskopijne) obudowa ze stali nierdzewnej wymiary obudowy swobodnie dostosowane do możliwości urządzenia regeneratory obrotowe dla lakierni rotory do pracy w temperaturach do 180 C Uszczelnienie filtra za pomocą pianki pęczniejącej Sprawność temperaturowa wymienników rotacyjnych jest definiowana jako: stosunek różnicy temperatury powietrza zewnętrznego po odzysku ciepła na rotorze i temperatury powietrza zewnętrznego przed rotorem, do różnicy temperatury powietrza wywiewanego przed rotorem i temperatury powietrza zewnętrznego przed rotorem. t t t t Rama ściany filtracyjnej w wersji lakierowanej Odzysk ciepła Rotacyjny wymiennik ciepła Do swobodnej konfiguracji projektowej w centralach X-CUBE przewidziano następujące rotacyjne wymienniki odzysku ciepła: typ RRT - konstrukcja obudowy wymiennika z aluminium typ RRS - konstrukcja obudowy wymiennika z blachy ocynkowanej (spawana) typ RRU - konstrukcja obudowy wymiennika z blachy ocynkowanej (skręcana) typ RRC konstrukcja obudowy wymiennika z aluminium (skręcana). Wszystkie rotory posiadają możliwość wyposażenia w dowolny wirnik odzysku ciepła: z wirnikami kondensacyjnymi P i PT do odzysku ciepła jawnego z wirnikami regeneracji entalpii E i ET do odzysku ciepła jawnego i utajonego z wirnikiem z powłoką epoksydowaną K i KT o wysokiej antykorozyjności. n = t t t t t temperatura powietrza nawiewanego po wymienniku 22 rotacyjnym t temperatura powietrza wywiewanego przed wymienni- 11 kiemem rotacyjnym t temperatura zewnętrzna przed wymiennikiem rotacyjnym 21 zależy bezpośrednio od: rodzaju użytego wymiennika rotacyjnego, prędkości przepływu powietrza przez wymiennik rotacyjny, stosunku strumieni powietrza nawiewanego i wywiewanego, od temperatur i względnej wilgotności obu strumieni powietrza. Zadaniem zastosowania wymienników rotacyjnych odzysku ciepła jest uzyskanie rzeczywistej wysokiej sprawności odzysku ciepła, której dolna granica nie powinna wynosić mniej niż 70%. Należy zwrócić szczególną uwagę na napływ i odpływ powietrza na koło rotacyjne wymiennika rotacyjnego, a więc na zastosowanie rewizyjnych komór rozprężnych przed i za rotorem. Brak komór rozprężnych po obu stronach wymiennika rotacyjnego na powietrzu zewnętrznym oraz usuwanym prowadzi do zafałszowania danych technicznych podawanych 14

15 Komponenty central wentylacyjnych przez producenta wymienników. zaliczenie zasilania zewnętrznego do wad wymiennika. Awaryjność i pobór mocy silnika napędzającego wymiennik rotacyjny jest znikomo niska w porównaniu z analogicznymi parametrami silników wentylatorów. Należy zwrócić uwagę na to, że stosowanie rozwiązania technicznego z rotacyjnym wymiennikiem ciepła nie nadaje się do zastosowań, gdzie nie jest dopuszczalna praca centrali z powietrzem obiegowym. Wymiennik rotacyjny z rozprężnymi komorami rewizyjnymi strona obsługowa Brak komór rozprężnych powoduje nierównomierny lub, co gorsza, niepełny napływ powietrza na koło rotora, co prowadzi do obniżenia sprawności odzysku ciepła, powodując zakłócenia w teoretycznie wyliczonym bilansie ciepła centrali. Stosowanie napływów z niepełnym przekrojem wielokrotnie wynika z braku wiedzy oraz jest nagminną próbą skrócenia długości centrali. Wymiennik rotacyjny z rozprężnymi komorami rewizyjnymi widok z góry Wymienniki rotacyjne wymagają zewnętrznego zasilania elektrycznego, o napięciu standardowo 20V posiadają własny napęd pasowy wymagający podania zewnętrznego sygnału sterującego o napięciu standardowo 0-10V. Własny układ sterowania rotora w centralach X-CUBE jest autonomiczną częścią rotora i nie podlega opcjonalnemu usunięciu. Zabudowa napędu może być zdefiniowana w dowolnym narożniku obudowy wymiennika. Ze względów transportowo montażowych obudowa i wirnik rotora dostarczane są, dla wirników o średnicy powyżej 1,6 m, w wersji podzielonej. Podział wymiennika zależy od średnicy wirnika i może nastąpić na dwie do dwunastu części. Standardowym podziałem w dostawach central wentylacyjnych jest utrzymanie dolnej części wymiennika bez podziału, oraz dostawa górnej części jako podzielonej. Montaż części składowych rotora musi być przeprowadzony przez przeszkolony personel techniczny z uwzględnieniem kolejności zabudowy części oraz strony napływu powietrza. Zabudowa napędu wymiennika rotacyjnego Zaletami stosowania wymienników rotacyjnych jest ich wysoka sprawność oraz stosunkowo duża odporność na zalodzenie, natomiast do wad zaliczyć należy możliwość przenikania powietrza usuwanego do strumienia powietrza nawiewanego oraz, niejednokrotnie, wykraczanie gabarytów wymiennika poza obrys centrali. Nieuzasadnione jest Podział wirnika wymiennika rotacyjnego 15

16 Komponenty central wentylacyjnych Wymiennik rotacyjny po zmontowaniu Krzyżowy wymiennik ciepła Wymiennik krzyżowy z króćcami przyłączeniowymi strona obsługowa Konfiguracja wymiennika krzyżowego w centralach X-CUBE następuje poprzez zdefiniowanie temperatur, wilgotności oraz wielkości strumieni powietrza zewnętrznego oraz wywiewanego. Odstępy między płaszczyznami wymiany ciepła definiowane są każdorazowo podczas obliczeń wymiennika krzyżowego poprzez wybór sprawności - klasy odzysku ciepła oraz z uwzględnieniem prędkości przepływu powietrza oraz oporów przepływu powietrza po obu stronach wymiennika. Standardowym rozwiązaniem lokalizacji wymiennika odzysku ciepła jest usytuowanie napływu powietrza wywiewanego oraz zewnętrznego na poziomie 2 górnym centrali, a odpływów obu strumieni na poziomie 1 dolnym centrali. Rozwiązanie odwrotne jest dopuszczalne, jednakże należy zwrócić uwagę na konieczność konstrukcyjnego wydłużenia sekcji ze względu na konieczność zabudowy tacy ociekowej w górnej części centrali. Wymiennik krzyżowy z króćcami przyłączeniowymi strona obsługowa Głównym problematycznym punktem przy stosowaniu wymienników krzyżowych jest ich ochrona przed zalodzeniem. Montowany w rozwiązaniach typowych, czujnik przeciw-zalodzeniowy współpracujący z przepustnicą by-pass nie chroni w stu procentach konstrukcji przed powstawaniem lodu. Należy stwarzać warunki pracy wymienników krzyżowych by w maksymalnym stopniu wykluczyć możliwość powstawania zalodzeń. Wymiennik krzyżowy z obejściem górnym Glikolowy system odzysku ciepła System odzysku ciepła, w skrócie KVS (KV), jest sposobem odzysku ciepła zyskującym coraz większe znaczenie. Dzięki 100% rozdzieleniu strumieni powietrza, nadaje się on w szczególności do takich zastosowań, w przypadku których nie może dochodzić do przecieków pomiędzy powietrzem wywiewanym i nawiewanym (np. szpitale, przemysł spożywczy i farmaceutyczny), oraz obiekty gdzie 16

17 Komponenty central wentylacyjnych urządzenia są od siebie przestrzennie oddzielone lub gdy kilka central nawiewnych i wywiewnych jest połączonych ze sobą w sieci. nawiew wywiew Rysunek 1: Zasadnicza budowa systemu KV System KV składa się zawsze z przynajmniej jednego wymiennika ciepła na każdy strumień powietrza, połączonych ze sobą hydraulicznym obwodem pośrednim. Obieg hydrauliczny działa w większości przypadków z mieszaniną glikolu etylenowego z wodą. Może się zdarzyć, że w przemyśle spożywczym będzie musiał być zastosowany etylen propylenowy. Glikol propylenowy jest w porównaniu z glikolem etylenowym nietrujący, jednakże ma mniejszą pojemność cieplną oraz ze względu na swoją lepkość powoduje znacznie większe spadki ciśnienia w obiegu. Stężenie mieszaniny zależy od przyjętej, najniższej temperatury systemowej i temperatury otoczenia. Jeżeli system składa się z jednej centrali nawiewnej i jednej centrali wywiewnej, wtedy mówi się o systemie 1:1. Dzięki możliwości rozdzielenia przestrzennego można również zrealizować tak zwane systemy 1:n (1 centrala nawiewna, n central wywiewnych), systemy n:1 (n central nawiewnych, 1 centrala wywiewna) lub także systemy n:m (n central nawiewnych, m central wywiewnych). W przeciwieństwie do innych systemów odzysku ciepła, w systemie KV nie jest określony wzajemny kierunek strumieni powietrza. W przypadku zwykłych wymienników ciepła w odniesieniu do funkcji chłodzenia i grzania należy zwrócić uwagę na to, by wymienniki ciepła były podłączone krzyżowo w stosunku do strumienia powietrza, w celu uzyskania poprawnego rozkładu temperatur powietrza i medium. System KV służy w zimie do wstępnego ogrzania nawiewanego powietrza a w lecie można go również wykorzystać do obniżenia mocy chłodzenia. W tym przypadku należy zwrócić uwagę na to, że także wymienniki ciepła w centralach nawiewnych są wykonane z rozstawem lamel wynoszącym 2,5 mm i posiadają tacę ociekową. Funkcję chłodzenia w lecie można jeszcze bardziej zwiększyć poprzez zastosowanie nawilżacza adiabatycznego. Opcjonalnie system KV może przejąć rozszerzone funkcje termodynamiczne. Mogą one odnosić się do obsługi powietrza (np. wtórne grzanie, wtórne chłodzenie i osuszanie) lub włączania/wyłączania do systemu strumieni energii z innych procesów (np. swobodne chłodzenie, ciepło odpadowe). Charakterystyczną cechą tych systemów jest wielokrotność wykorzystywania komponentów i połączenie w sieć kilku źródeł ciepła i miejsc upustu ciepła wewnątrz jednego budynku. Jak w przypadku wszystkich systemów odzysku ciepła zmniejszenie prędkości napływu powietrza prowadzi również do zwiększenia efektywności. Poza tym zmniejsza się spadek ciśnienia, który musi zostać pokonany za pomocą wentylatora. Nie powinno się przy tym przekraczać prędkości napływu powietrza (mierzonej w świetle przekroju urządzenia) wynoszącej 2,0 m/s. Stopień wymiany ciepła Stosunek cieplnej pojemności strumieni Rysunek 2: Przedstawienie stosunku pojemności cieplnych 17

18 Komponenty central wentylacyjnych Inną możliwością jest wyrównywanie pojemności cieplnej strumieni pomiędzy powietrzem i medium. Jeżeli ten stosunek wynosi 1, warunek wymiany ciepła pomiędzy obydwoma mediami jest największy. W szczególności podczas realizacji systemów H-KV zaleca się zastosowanie takiej regulacji, która umożliwi oprócz dostosowywania pojemności cieplnej strumieni, również ochronę przed zalodzeniem i dostosowywanie wydajności. Stacja hydrauliczna Opcjonalna stacja hydrauliczna obejmuje wszystkie komponenty jak również zintegrowaną regulację zapewniającą wydajną i dostosowaną eksploatację systemu KV. Zawór dwudrogowy, który stanowi obejście (by-pass) pomiędzy dopływem i powrotem wymiennika w strumieniu powietrza nawiewanego, zapewnia ochronę przed zalodzeniem wymiennika ciepła w strumieniu powietrza wywiewanego. W razie obniżenia wartości poniżej temperatury ustawionej na dopływie wymiennika ciepła w strumieniu powietrza wywiewanego, najpierw zwiększa się prędkość obrotowa pompy. Wskutek tego podwyższa się temperatura na powrocie wymiennika ciepła w strumieniu powietrza nawiewanego. Jeżeli nadal utrzymuje się za niska temperatura, wtedy otwiera się zawór obejściowy, tak wytwarza się temperatura mieszana, która zapobiega skraplaniu wody w wywiewie. Zawór trójdrogowy pomiędzy dopływem i powrotem wymiennika w strumieniu powietrza wywiewanego służy do regulacji wydajności systemu. Także tutaj regulacja następuje w pierwszej linii za pomocą prędkości obrotowej pompy. Jeżeli pompa osiąga minimalną prędkość obrotową, wtedy otwiera się zawór trójdrogowy, aby poprowadzić niewielką część strumienia medium przez obejście. Dzięki temu udostępnia się mniejszą wydajność wymiennika ciepła w strumieniu powietrza wywiewanego. Dopasowanie strumienia solanki do strumienia powietrza następuje za pomocą urządzenia do pomiaru strumienia objętościowego, które przedstawia stan rzeczywisty systemu. Na podstawie sygnału sterującego przekazywana jest wartość strumienia powietrza nawiewanego. Ten jest przeliczany w zależności od zastosowanego glikolu i jego stężenia na optymalny strumień medium. Porównanie wartości zadanych z rzeczywistymi stale sygnalizuje pompie, czy konieczne jest dostosowywanie strumienia solanki. Wymienniki ciepła Nagrzewnica Stacja hydrauliczne dla systemu H-KV Zasadą przy wymiarowaniu nagrzewnicy jest uzyskanie projektowanego podgrzania powietrza przy jednoczesnym uwzględnieniu nieprzekraczania maksymalnych oporów przepływu medium grzewczego (standardowo do 20 kpa) oraz ograniczenie oporów przepływu powietrza przez pole powierzchni wymiany ciepła (standardowo do 40 Pa). Rozstaw lamel nagrzewnicy, przy tradycyjnych zastosowaniach, wynosi 2,1 mm, jednakże dla warunków podwyższonej czystości lub konieczności zachowania higieny, szczególnie przy zaleceniach mycia powierzchni wymiany ciepła rozstaw lamel zwiększyć należy do 2,5 mm lub,0 mm. Tradycyjnymi wymiennikami stosowanymi w centralach wentylacyjnych są wymienniki miedziano aluminiowe (Cu/AL). Oznacza to, że rozdzielacze oraz rurki wykonane są z miedzi a lamele z aluminium. W przypadkach podwyższonej odporności na korozję całość powierzchni wymienników można pokryć lakierem, alodynować, lub wykonać elementy składowe z innych materiałów: miedź/ miedź (Cu/Cu), stal nierdzewna szczególnie dla przemysłu spożywczego, stal czarna ocynkowana w przypadku wymienników zasilanych parą wytrzymałość materiałowa. Z uwagi na właściwości wymiany ciepła wymienniki należy podłączać krzyżowo. Oznacza to, że powietrze opuszczające wymiennik spotyka czynnik wpływający do wymiennika natomiast powietrze napływające na wymiennik spotyka 18

19 Komponenty central wentylacyjnych medium wypływające z wymiennika. Ze względów przeciw-zamrożeniowych nie należy stosować nagrzewnic jednorzędowych dla pierwszego stopnia podgrzewu powietrza świeżego. W szczególności w przypadku zasilania nagrzewnic czystą (bez glikolu) wodą grzewczą, pomimo osiągania wystarczającej mocy grzewczej przez wymienniki jednorzędowe, należy zabudowywać wymienniki co najmniej dwurzędowe. Zachowanie wystarczającej objętości wody krążącej w wymiennikach jednorzędowych jest wielokrotnie niedotrzymywane, z tego powodu częstokroć wymienniki jednorzędowe narażone są na zamrożenie. Zasilenie nagrzewnic bezwzględnie należy wykonać z zastosowaniem pompy obiegowej oraz regulacyjnego zaworu mieszającego przy uwzględnieniu regulacji jakościowej a nie ilościowej. Oznacza to, że przez wymiennik ciepła musi przepływać stały strumień medium a regulację wydajności uzyskujemy poprzez zmianę temperatury medium. Zabezpieczenie nagrzewnicy stanowi czujnik przeciw zamrożeniowy z kapilarą rozpiętą za wymiennikiem ciepła oraz czujnik temperatury zanurzeniowo zamontowany na rurze odprowadzającej medium. Zasilenie chłodnicy. Medium woda lub woda / glikol. Stosowanie czujnika przylgowego zamiast zanurzeniowego do kontroli temperatury powrotu wody grzewczej, choć prostsze montażowo, nie powinno być rozwiązaniem standardowym na etapie projektowania lecz tylko uzupełniającym podczas modernizacji obiektów istniejących. Nagrzewnica lamele lakierowane Chłodnica Nagrzewnica rozpięcie kapilary czujnika przeciw zamrożeniowego Zasilenie nagrzewnicy. Medium woda lub woda / glikol. Zasadą przy wymiarowaniu chłodnicy jest uzyskanie projektowanego ochłodzenia lub/i osuszenia powietrza przy jednoczesnym uwzględnieniu nieprzekraczania maksymalnych oporów przepływu medium chłodniczego (standardowo do 50 kpa) oraz ograniczenie oporów przepływu powietrza przez pole powierzchni wymiany ciepła (standardowo do 60 Pa). Rozstaw lamel chłodnicy, przy tradycyjnych zastosowaniach wynosi 2,5 mm, jednakże dla warunków podwyższonej czystości lub konieczności zachowania higieny, szczególnie przy zaleceniach mycia powierzchni wymiany ciepła rozstaw lamel zwiększyć należy do,0 mm lub,5 mm. Tradycyjnymi wymiennikami stosowanymi w centralach wentylacyjnych są wymienniki miedziano aluminiowe (Cu/AL). Oznacza to, 19

20 Komponenty central wentylacyjnych że rozdzielacze oraz rurki wykonane są z miedzi i lamele z aluminium, przy czym obudowa chłodnicy wykonana jest ze stali nierdzewnej. W przypadkach podwyższonej odporności na korozję całość powierzchni wymienników można pokryć lakierem, alodynować, lub wykonać elementy składowe z innych materiałów: miedź/ miedź (Cu/Cu), stal nierdzewna szczególnie dla przemysłu spożywczego. Pod każdą z chłodnic umieszcza się standardowo tacę ociekową kondensatu wykonaną ze stali nierdzewnej z odpływem gwarantującym niezaleganie kondensatu. Stosowanie tacy ociekowej nie jest uwarunkowane pracą mokrą chłodnicy i wynika zarówno z wymogów technicznych jak i sanitarnych. Przy mokrej pracy chłodnicy, a więc podczas przekraczania punktu rosy obsługiwanego powietrza wymagane jest zastosowanie zabudowanego za wymiennikiem ciepła odkraplacza. Zasilenie chłodnicy odbywać się powinno przeciwprądowo a sterowanie jako sterowanie ilościowe (przez chłodnicę przepływa zmienna ilość medium), z wykorzystaniem rozdzielczego zaworu trójdrogowego lub zaworu dwudrogowego. Taca ociekowa z odpływem Bezpośrednie parowanie parownik / skraplacz Układy bezpośredniego odparowania stosowane są w centralach wentylacyjnych wymagających chłodzenia, w obiektach niewyposażonych w agregaty wody lodowej. Drugim zasadnym zakresem stosowania jest konieczność osuszania powietrza powracającego do obiegu centrale basenowe. Ze względów technologicznych stosuje się wymienniki w wykonaniu Cu/Al oraz Cu/Cu. W zależności od możliwości i potrzeb procesu termodynamicznego obróbki powietrza, w centrali wentylacyjnej można zabudować tylko parownik lub kompletny układ chłodzenia bezpośredniego. Zabudowa wszystkich elementów procesu chłodzenia bezpośredniego, często nazywana zabudową pompy ciepła, związana jest z jednoczesnym wymiarowaniem obu wymienników (parownik / skraplacz) jak i doborem sprężarki oraz zaworu rozprężnego. Maksymalna możliwość chłodzenia powietrza nawiewanego przez zabudowaną pompę ciepła ograniczona jest zdolnością odprowadzenia ciepła skraplania przez strumień powietrza usuwanego. Moc chłodzenia chłodnicy bezpośredniej, przy wyniesionym poza centrale agregacie sprężarkowym i skraplaczu umieszczonymi poza centralą jest ograniczona tylko możliwościami fizycznymi strumienia powietrza nawiewanego (ewentualne zalodzenie powierzchni wymiany ciepła). W obu wypadkach należy pamiętać, że ciepło skraplania jest sumą strumienia ciepła dopływającego do parownika oraz mocy sprężarki, a więc jest wyższe od mocy chłodnicy. Układy bezpośredniego odparowania nie poddają się łatwemu sterowaniu, a więc nie należy ich stosować do precyzyjnego utrzymywania temperatury w obsługiwanych pomieszczeniach, szczególnie przy dużej krotności wymian powietrza obsługiwanych pomieszczeń. Kompletne zintegrowane systemy chłodzenia można zaprojektować w konfiguratorze firmy TROX. Taca ociekowa izolacja zewnętrzna Komponenty chłodzenia bezpośredniego (wykres p-h) 1) Parownik DX, 2) Sprężarka, ) Kondensator DC, 4) Zawór rozprężny 20

21 Komponenty central wentylacyjnych Zabudowa sekcji tłumienia musi uwzględniać konieczność rozprężenia strug powietrza, uformowanych przez przepływ między szpaltami, bezpośrednio za tłumikiem. Zabudowa sekcji wymiany ciepła (nagrzewnica, chłodnica, wymiennik odzysku ciepła), sekcji filtracji lub sekcji nawilżania w bezpośrednim następstwie za sekcją tłumika, bez zastosowania sekcji rozprężnej jest niedopuszczalna. Sekcja rozprężna za tłumikiem służy wyrównaniu napływu na element następujący za sekcją tłumienia. Parownik - budowa Tłumiki Kolejną wytyczną usytuowania sekcji tłumienia jest uwzględnienie zasady zabudowy tłumika przed ewentualną sekcją nawilżania i to niezależnie od rodzaju zastosowanego nawilżacza. Zadaniem tłumików akustycznych jest wyeliminowanie szumów powstających podczas sprężania powietrza przez wentylatory oraz powstających podczas przepływu powietrza przez elementy zabudowane w centralach wentylacyjnych. Wymiarowanie tłumików przeprowadzane być musi w zakresie tłumienia wszystkich częstotliwości charakterystycznych, tzn.: 6 Hz, 125, 250, 500, 1 khz, 2, 4, 8 khz, ze szczególnym uwzględnieniem tłumienia dla częstotliwości 250 Hz, jako częstotliwości najbardziej słyszalnej przez ucho ludzkie częstotliwości charakterystycznej. W zakresie doboru tłumika określa się: materiał wykonania powłok obudowy kulis (ocynk, lakier) oraz materiał wkładów tłumiących kulis (wełna mineralna o określonej gęstości), grubość kulisy (100, 200, 20, 00 mm), wymiary geometryczne tłumika (szerokość, wysokość). Wartościami obliczonymi są odstęp szpalty między kulisami, ilość kulis, długość tłumika, waga tłumika oraz wartości tłumienia dla wszystkich w/w częstotliwości. Należy zwrócić szczególną uwagę na hałas własny tłumika. Wartość hałasu przepływu powietrza przez tłumik, a więc wartość wytwarzanego dźwięku w szpaltach tłumika, nie może być wyższa od wielkości tłumionych, czyli emitowanych przez wentylator i jego silnik. Maksymalne opory przepływu powietrza przez tłumik nie powinny być wyższe niż 10 Pa i to niezależnie od jego długości. Tłumik w lakierowanym wykonaniu kulis Wykonanie higieniczne sekcji tłumików w centralach wentylacyjnych musi zawierać panele rewizyjne w ścianie bocznej sekcji tłumienia, umożliwiające demontaż kulis tłumików w celu ich dezynfekcji. Szczególnie ważną cechą budowy tłumika jest wykonanie kulis z wyprofilowaniem aerodynamicznym krawędzi oraz wyposażenie kulis w blokady dystansowe utrzymujące odstępy między szpaltami. 21

22 Komponenty central wentylacyjnych W elektrycznej oporowej wytwornicy pary woda doprowadzana jest do wrzenia poprzez podgrzewanie oporowe. Urządzenia mogą pracować z dowolną wodą przy czym zakres regulacji 0-100% realizowany jest poprzez bezpośrednią kontrolę mocy grzewczej. W przypadku stosowania wody wodociągowej montowany jest dodatkowy zbiornik kamienia kotłowego natomiast przy wodzie zdemineralizowanej nie jest to konieczne. Tłumik w ocynkowanym wykonaniu kulis Nawilżacze Celem stosowania nawilżania powietrza w centralach wentylacyjnych jest utrzymanie założonej wilgotności powietrza w obsługiwanych pomieszczeniach jak również, w zakresie chłodzenia adiabatycznego, obniżenie temperatury powietrza nawiewnego w okresie lata. Nawilżanie powietrza nawiewanego można realizować poprzez zastosowanie różnego rodzaju wytwornic pary, przez nawilżanie parą będącą w obiekcie tzw. parą technologiczną, jak również przez nawilżacze adiabatyczne. Najczęściej stosowanym, ze względu na najniższe koszty inwestycyjne, urządzaniem do produkcji pary nawilżającej powietrze nawiewane jest elektryczna elektrodowa wytwornica pary. Urządzenie charakteryzuje się prostą konstrukcją oraz pracą z wodą wodociągową. Regulację, w zakresie %, prowadzi się poprzez obniżanie lub podnoszenie poziomu wody w zbiorniku odparowującym, natomiast kontrolę koncentracji soli w wodzie jak i kontrolę przewodności elektrycznej dokonuje się poprzez zrzut wody i uzupełnienie jej poprzez dopuszczenie świeżej partii. Ze względu na zrzucanie wody produkcja pary nie następuje w sposób ciągły, i z tego powodu niemożliwym jest utrzymanie stałych, stabilnych parametrów powietrza nawiewanego. Utrzymanie poziomu wilgotności w pomieszczeniu zależy od kubatury pomieszczenia i musi być każdorazowo weryfikowane obliczeniowo. Nawilżacze elektrodowe nie pracują z wodą zdemineralizowaną wymagają zasilania wodą wodociągową Elektrodowe wytwornice pary, ze względu na tworzenie się kamienia kotłowego bezwzględnie wymagają stałego serwisowania zasobnika wody (czyszczenie i usuwanie kamienia) oraz uzupełniania zużywających się elektrod. Częstotliwość czyszczenia zależy od jakości wody wodociągowej i może wynosić 1 raz na tydzień. Elektryczna (Elektrodowa) wytwornica pary schemat Nawilżenie parą proces Elektryczna wytwornica pary 22

23 Komponenty central wentylacyjnych Oporowe wytwornice pary pracujące z wodą zdemineralizowaną nie wymagają zrzutu zasolonej wody jak również nie wymagają odkamieniania, a więc produkują parę w sposób ciągły umożliwiający kontrolę stopnia nawilżania powietrza nawiewanego. Dokładność sterowania dla wody zdemineralizowanej może sięgać ± 1% (dla laboratoriów oraz procesów przemysłowych), w zależności od zastosowanego układu elektronicznego. Standardową dokładnością sterowania wymaganą dla przeciętnych zastosowań w wentylacji ogólnej jest ± 5% wartości zadanej. Coraz częściej stosowanym rozwiązaniem nawilżania powietrza jest stosowanie nawilżaczy opalanych bezpośrednio gazem. Ten rodzaj wytwornic pary szczególnego znaczenia nabiera w obiektach przemysłowych posiadających instalacje gazowe oraz w obiektach wymagających wysokiego nawilżenia powietrza nawiewanego. Rozwiązanie jest przewidziane tylko dla wody zdemineralizowanej. Charakteryzuje się wysoką oszczędnością eksploatacyjną wynikającą z różnicy cen między ceną energii elektrycznej a ceną gazu. Ciągła regulacja nawilżania powietrza nawiewanego prowadzona jest w zakresie regulacji wydajności palnika w przedziale od wydajności minimalnej do 100% wydajności palnika. Zalecane jest stosowania palników modulowanych jako podstawowego wyposażenia nawilżaczy opalanych bezpośrednio. Elektryczna (oporowa) wytwornica pary budowa Nawilżanie adiabatyczne, polegające na odparowaniu wody wprowadzonej w gorący strumień powietrza, ochładza na skutek parowania temperaturę obsługiwanego powietrza. Ze względu na sposób wprowadzanej wody nawilżacze adiabatyczne podzielono na następujące grupy: wysoko- (140 bar) i nisko- (do 4 bar) -ciśnieniowe, przy czym nawilżanie niskociśnieniowe wspomagane jest niejednokrotnie sprężonym powietrzem; na nawilżacze ze złożem zraszanym; płuczki obiegowe; nawilżacze z odparowaniem powierzchniowym. Nawilżenie adiabatyczne proces Nawilżacze adiabatyczne charakteryzują się niskimi własnymi kosztami eksploatacyjnymi wynikającymi tylko z ewentualnej energii tłoczenia wody. Sumaryczne koszty eksploatacyjne uzależnione są od kosztów uzyskania ciepła na cele ciepła technologicznego podgrzewania powietrza nawiewanego do temperatury 5/8 C, oraz koszty uzdatnienia wody (np. koszty realizacji odwróconej osmozy). Wszystkie nawilżacze adiabatyczne wymagają zastosowania wody zdemineralizowanej. Odparowanie w strumieniu powietrza nieuzdatnionej wody nawilżającej równoznaczne byłoby z uszkodzeniem dysz ciśnieniowych lub koniecznością częstego oczyszczania chemicznego złoży odparowujących. Rozwiązaniami higienicznymi w zakresach nawilżania adiabatycznego są konstrukcje bez wykorzystania wody obiegowej, a więc oba rozwiązania ciśnieniowe oraz nawilżacz powierzchniowy w wersji przelewowej (bez pompy obiegowej i bez zasobnika wody). 2

24 Komponenty central wentylacyjnych Z uwagi na wysokie koszty chłodzenia powietrza procesy adiabatycznego nawilżania wykorzystywane są również do bezpośredniego lub pośredniego chłodzenia nawiewu. Chłodzenie pośrednie realizowane jest poprzez ochłodzenie strumienia powietrza wywiewu a następnie odzysk chłodu do strumienia powietrza nawiewanego zazwyczaj przez wymiennik krzyżowy lub system KV. Króciec tłumiący z wyrównaniem potencjału. Elementem zakończenia centrali wentylacyjnej, w przypadku braku konieczności zabudowy przepustnic odcinających są ramki do podłączenia kanałów wentylacyjnych. Tradycyjnym sposobem podłączenia kształtek kanałowych i kanałów są kołnierze o wymiarach 0 mm. Nawilżacz adiabatyczny wysokociśnieniowy Zasada działania W centralach wentylacyjnych w wykonaniu odpornym na warunki zewnętrzne, a więc do ustawienia zewnętrznego, wszystkie elementy wyposażenia muszą zostać zabudowane we wnętrzu centrali. Dotyczy to również przepustnic odcinających ssania powietrza zewnętrznego oraz wyrzutu powietrza usuwanego, tradycyjnie stosowanych w celu odcięcia wpływu powietrza zewnętrznego podczas postoju centrali. Zewnętrzny montaż przepustnic naraża je jak i ich napęd na niekorzystne oddziaływanie opadów oraz promieniowania UV powodując nieodwracalne uszkodzenia. Szczególnym zagrożeniem jest długotrwały, trwający tygodnie, bezruch napędu przepustnicy. Zawilgocenie układów elektronicznego sterowania siłownika jest powodem częstego ich uszkadzania. Nawilżacz adiabatyczny odparowanie powierzchniowe Podłączenie kanałów Eliminacja ewentualnych wibracji, powstających podczas pracy wentylatora oraz powstających przy przepływie powietrza przez elementy zabudowane w centrali, realizowana jest za pomocą króćców elastycznych przyłączeniowych kanałów wentylacyjnych. Króciec tłumiący z przyłączem kanałowym 24

25 Szybki dobór X-CUBE z wymiennikiem rotacyjnym Szybki dobór X-CUBE z wymiennikiem rotacyjnym Strumień 1,5-2,5 (m/s) m /h Wielkość centrali Wymiary* Waga*** Moc silnika**** Schemat Szerokość Wysokość Wysokość Wysokość (bez rotora) nawiew wywiew łącznie** nawiew wywiew (-) mm mm mm mm kg kw kw (-) ,1 1, ,5 1, ,0 2, ,0 2, ,0, ,5 4, x,0 2 x 2, x 4,0 2 x, ,0 4, x,0 2 x 2, x,0 2 x, x 4,0 2 x, x 4,0 2 x 4, x 5,5 2 x 4, x 5,5 2 x 4, x 7,5 2 x 5, x 7,5 2 x 5,5 17 * wymiary wewnętrzne tzw. światło, Wymiar zewnętrzny + 94 mm ** wymiar z ramą podstaw ( 110 mm) oraz ramą między centralami (110 mm) *** dane przybliżone **** zależnie od zewnętrznych spręży moc silnika może się zmieniać B/H Wielkości standardowe Wielkości poza standardowe 25 25

26 Szybki dobór X-CUBE z wymiennikiem rotacyjnym Rotacyjny wymiennik ciepła Wielkość 1010 Schemat 01 Nawiew m /h Wywiew m /h LE1 sekcja wentylatora LE2 wymiennik rotacyjny z sekcjami rozprężnymi LE5 LE sekcja wentylatora LE5 nagrzewnica chłodnica Strona obsługi Widok z góry Strona przyłączenia 26

27 Szybki dobór X-CUBE z wymiennikiem rotacyjnym Rotacyjny wymiennik ciepła Wielkość 1510 Schemat 02 Nawiew m /h Wywiew m /h LE1 sekcja wentylatora LE2 wymiennik rotacyjny z sekcjami rozprężnymi LE5 LE sekcja wentylatora LE5 nagrzewnica chłodnica Strona obsługi Widok z góry Strona przyłączenia 27

28 Szybki dobór X-CUBE z wymiennikiem rotacyjnym Rotacyjny wymiennik ciepła Wielkość 1515 Schemat 0 Nawiew m /h Wywiew m /h LE1 sekcja wentylatora LE2 wymiennik rotacyjny z sekcjami rozprężnymi LE5 LE sekcja wentylatora LE5 nagrzewnica chłodnica Strona obsługi Widok z góry Strona przyłączenia 28