POMIAR WSPÓŁCZYNNIKA POCHŁANIANIA I IMPEDANCJI AKUSTYCZNEJ
|
|
- Katarzyna Leśniak
- 7 lat temu
- Przeglądów:
Transkrypt
1 ELEKTROAKUSTYKA LABORATORIUM ETE8300L ĆWICZENIE NR 4 POMIAR WSPÓŁCZYNNIKA POCHŁANIANIA I IMPEDANCJI AKUSTYCZNEJ 1 Cel ćwiczenia Celem ćwiczenia jest zapoznanie się z metodą pomiaru współczynnika pochłaniania i impedancji akustycznej metodą fali stojącej w rurze Kundta. Układ pomiarowy Rys. 1 Układ pomiarowy 3 Zadanie laboratoryjne 1. Obliczyć częstotliwości graniczne układu pomiarowego. Zmierzyć rozkład maksimów i minimów ciśnienia akustycznego wzdłuż rury w funkcji częstotliwości dla różnych materiałów i układów akustycznych. 3. Wyznaczyć wartości współczynnika pochłaniania α(f) i impedancji akustycznej Z(f) Re Z(f) i Im Z(f). 4 Zagadnienia do przygotowania 1. Współczynnik pochłaniania i impedancji akustycznej materiałów i układów akustycznych. Rezonator Helmholtz a 3. Metoda fali stojącej 5 Literatura 1. Instrukcja do ćwiczenia.. Z.Żyszkowski, Podstawy elektroakustyki, WNT Wa-wa 1965 rozdz Z.Żyszkowski, Miernictwo akustyczne. WNT, W-wa 1981 rozdz Elektroakustyka laboratorium ETE8300L Ćwiczenie 4 instrukcja str. 1
2 6 Dźwięk i fale dźwiękowe - teoria Dźwiękiem nazywamy zaburzenie falowe środowiska sprężystego, jakim jest najczęściej powietrze, objawiające się drganiami cząstek tego środowiska i wytwarzające wrażenie słuchowe u człowieka o normalnym słuchu. Dźwiękiem nazywa się również samo wrażenie słuchowe wytworzone drganiami akustycznymi. Drgania cząsteczek powietrza powodują powstawanie zagęszczeń i rozrzedzeń ośrodka. Źródła Pobudzanie do drgań cząstek powietrza może nastąpić przez drgania membran, płyt, prętów i strun, jak również przez dławienie przepływu powietrza przez otwory. Podstawowe dźwięki to mowa i muzyka. Dźwięki niepożądane nazywa się hałasem. Drgania cząstek powietrza wywołujące dźwięk są na ogół bardzo złożone. Pojawiają się i znikają w czasie a więc są funkcją czasu x(t). Najprostszy przebieg drgań, wywołujący dźwięk, ma kształt sinusoidalny (rys.1) i wyraża się wzorem: A(t) = A 0 sin(ωt) przy czym: A 0 - amplituda drgań;ω -pulsacja (ω = π f), f -częstotliwość drgań. Rys. Zagęszczenia i rozrzedzenia podłużnej fali płaskiej. a) zmiany ciśnienia akustycznego fali sinusoidalnej (tonu), b) rozchodzenie się fali płaskiej w kanale. Dźwięk o takim przebiegu nazywa się tonem. Każdy ton można określić dwiema wartościami: wartością maksymalną (szczytową) amplitudy drgań i częstotliwością. Znajomość tych wartości wystarcza do wykreślenia przebiegu czasowego drgań odpowiadających danemu tonowi. Elektroakustyka laboratorium ETE8300L Ćwiczenie 4 instrukcja str.
3 Oprócz wartości szczytowej posługujemy się zwykle wartością skuteczną amplitudy przebiegu A(t). Wartość skuteczną dowolnego przebiegu A sk (t) (oznaczaną często przez A RMS ) określa się wzorem: A RMS = 1 T T 0 A ()dt t Rys. 3 Relacje między wartością skuteczną (A rms ),maksymalną (A 0 = A peak ), międzyszczytową (A peak-peak ) dla sygnału sinusoidalnego Dla przebiegów sinusoidalnych między wartością skuteczną a wartością szczytową występuje zależność: A RMS 1 = = 0.71 A 0 Dla dowolnych przebiegów złożonych stosunek wartości A RMS /A 0, w zależności od kształtu przebiegu może mieć inną wartość, ale nie będzie większy od 1. Drgania cząstek powietrza rozprzestrzeniają się w ten sposób, że jedna cząstka ośrodka pobudza do drgań cząstkę sąsiednią i tak łańcuchowo dalej. W ten sposób powstaje fala dźwiękowa, którą stanowią następujące po sobie zagęszczenia i rozrzedzenia cząstek ośrodka (rys.1b). W zależności od sposobu wzbudzenia ośrodka do drgań rozróżniamy: falę płaską wytwarzaną przez dużą płaską powierzchnię drgającą; falę cylindryczną wytwarzaną przez drgającą powierzchnię cylindryczną i falę kulistą gdy źródło drgań ma bardzo małe rozmiary (tzw. punktowe źródło dźwięku) lub jest pulsującą kulą. W dużej odległości od źródła dźwięku fala cylindryczna i kulista może być traktowana jako lokalnie płaska. W zależności od kierunku drgań cząstek w odniesieniu do kierunku rozchodzenia się fali rozróżniamy fale podłużne i fale poprzeczne. Fale podłużne występują wówczas, gdy kierunek drgań cząstek pokrywa się z kierunkiem rozchodzenia się fali. Fale dźwiękowe w gazach, cieczach i ciałach stałych są falami podłużnymi. Fale poprzeczne występują wówczas, gdy drgania cząstek są prostopadłe do kierunku rozchodzenia się fali (drgania strun, sprężyn, płyt i folii). Elektroakustyka laboratorium ETE8300L Ćwiczenie 4 instrukcja str. 3
4 Wielkościami obiektywnymi charakteryzującymi falę dźwiękową są: prędkość rozchodzenia się fali dźwiękowej; częstotliwość drgań cząstek ośrodka; długość fali dźwiękowej; prędkość akustyczna; ciśnienie akustyczne; natężenie dźwięku; moc akustyczna. Prędkość rozchodzenia się fali dźwiękowej - prędkość dźwięku ( c ) określa się długością drogi, którą przebiega zaburzenie równowagi ośrodka w ciągu jednej sekundy. Prędkość rozchodzenia się dźwięku zależy od właściwości ośrodka, w którym dźwięk się rozchodzi. W gazach prędkość dźwięku c można zapisać za pomocą wzoru: c P = s κ ρ 0 gdzie: P s - ciśnienie statyczne (atmosferyczne) [Pa]; κ - stosunek ciepła właściwego przy stałym ciśnieniu do ciepła właściwego przy stałej objętości (κ = c p / c v ) - dla powietrza, κ = 1.4; ρ o - średnia gęstość gazu [kg/m 3 ]. Można przyjąć, że średnia prędkość dźwięku w powietrzu wynosi 340 [m/s] w temperaturze ok. 0 [ o C] przy normalnym ciśnieniu atmosferycznym 760 (mmhg). W cieczach prędkość dźwięku wynosi ok m/s. W ciałach stałych, takich jak cegła, drewno, metale, szkło, prędkość dźwięku jest dużo większa. Wynosi ona od 3000 m/s dla drewna, do 5500 m/s dla metali i szkła. W materiałach tłumiących, takich jak korek i guma miękka, występują dużo mniejsze prędkości dźwięku - odpowiednio 500 i 70 m/s. Częstotliwością (f ) drgań określa się liczbą okresów występujących w ciągu jednej sekundy. Wyraża się ją w hercach [ Hz ]. Między częstotliwością drgań a ich okresem występuje zależność: f = 1/T Okresem T nazywa się czas trwania jednego drgania sinusoidalnego i wyraża w [s]. Długość fali dźwiękowej (λ) jest to długość drogi, jaką przebiega fala dźwiękowa w ciągu jednego okresu drgań. Wyraża się wzorem: c λ= ct = f Długość fali dźwiękowej można również określić odległością między dwoma sąsiednimi maksymalnymi zagęszczeniami lub rozrzedzeniami cząstek w przestrzeni (rys.1). Długości fal dźwiękowych w powietrzu wynoszą od 1 m dla fali o częstotliwości 16 Hz do 1.7 cm dla fali o częstotliwości 0 khz. Prędkość akustyczna zwana również prędkością cząstek, jest to prędkość, z jaką drga cząstka ośrodka w polu fali dźwiękowej. Elektroakustyka laboratorium ETE8300L Ćwiczenie 4 instrukcja str. 4
5 Prędkość jest pochodną przesunięcia (x) cząstki po czasie i przy sinusoidalnych przesunięciach cząstki (rys.) prędkość akustyczna wyraża się wzorem: ( ) = ω cos( ω ) = cos( ω ) v t a t v t gdzie: ω - pulsacja (ω = π f) w [rad/s]; A max - amplituda przesunięcia cząstki [ m]; v max - amplituda prędkości cząstki [ m/s ]; v max = ω x max = πf A max a max Prędkość akustyczna jest tym większa, im głośniejszy i wyższy jest ton. W porównaniu z prędkością rozchodzenia się dźwięku (c), prędkość akustyczna jest niewielka i nawet przy bardzo głośnych dźwiękach wartość skuteczna tej prędkości nie przekracza 0.1 m/s. Ciśnienie akustyczne (p). Drgania cząstek powodują chwilowe zagęszczenia i rozrzedzenia powietrza (rys.1b). W miejscach zagęszczeń ciśnienie powietrza wzrasta, a w miejscach rozrzedzeń maleje. Ciśnienie wywołane drganiami akustycznymi, będące różnicą między ciśnieniem istniejącym w ośrodku w danej chwili, a ciśnieniem statycznym (atmosferycznym) nazywa się ciśnieniem akustycznym (p). Wartość ciśnienia akustycznego jest małą częścią wartości ciśnienia atmosferycznego. Ciśnienie akustyczne mierzy się w paskalach [Pa]. Natężenie akustyczne (I) jest to ilość energii akustycznej przechodzącej w ciągu 1 sekundy przez jednostkową (1m ) powierzchnię prostopadłą do kierunku rozchodzenia się fali. Natężenie akustyczne mierzy się w [W/m ]. a max 6.1 Pole akustyczne przed ścianą Rozważmy odbicie płaskiej fali akustycznej od ściany lub innej powierzchni. Zostaną przy tym zdefiniowane tak ważne dla akustyki wnętrz pojęcia jak: impedancja powierzchni; współczynnik odbicia i współczynnik pochłaniania dźwięku Współczynnik odbicia. Współczynnik pochłaniania. Impedancja ściany. Jeśli fala płaska pada na ścianę, to część jej energii zostaje odbita i rozchodzi się w postaci fali odbitej, przy czym jej faza i amplituda są różne od tych, które miała fala padająca. Fale te interferują i tworzą falę stojącą (przynajmniej do pewnej odległości). Zmiany amplitudy i fazy występujące przy odbiciu fali jest wyrażona przez współczynnik odbicia: R= Rexp( jϕ ) który określa właściwości ściany. Jego wartość bezwzględna (moduł) i faza zależą od częstotliwości i kąta padania (kąta padania jest to kąt między kierunkiem propagacji fali a normalną do powierzchni ściany). Natężenie dźwięku fali odbitej zmniejsza się o współczynnik R w stosunku do natężenia fali padającej. Część energii fali padającej (1 - R ) jest tracona podczas odbicia. Ten wskaźnik definiujemy jako współczynnik pochłaniania dźwięku α. α= 1 Elektroakustyka laboratorium ETE8300L Ćwiczenie 4 instrukcja str. 5 R
6 Ściana jest całkowicie pochłaniająca gdy R = 0 (ściana dopasowana do pola akustycznego. Jeśli R = 1 (ϕ = 0) mówi się, że ściana jest twarda lub sztywna. W przypadku gdy R= -1 (ϕ = π ) można mówić o miękkiej ścianie. W obu przypadkach nie występuje pochłanianie dźwięku (α = 0). Przypadek R = -1 jest bardzo rzadki w akustyce wnętrz. Akustyczne właściwości ścian dla potrzeb akustyki wnętrz są w pełni opisane przez współczynnik odbicia dla wszystkich kątów padania i wszystkich częstotliwości. Impedancja ściany to parametr, który jest bliżej związany z konstrukcją ściany i fizyką jej działania wyznacza stosunek ciśnienia akustycznego do składowej normalnej prędkości akustycznej, która jest generowana przez to ciśnienie na powierzchni ściany. Impedancję ściany definiujemy zależnością: p Z = v n na scianie W przypadku gładkiej ściany nieporowatej, pobudzanej padającą falą akustyczną składowa prędkości akustycznej jest równa prędkości drgań ściany. Tak jak współczynnik odbicia, impedancja jest wielkością zespoloną zależną od kąta padania. Często stosuje się wartość impedancji unormowaną do wartości właściwej rezystancji akustycznej powietrza i tą wielkość nazywamy akustyczną impedancją właściwą ξ = Z ρ o c Odwrotność impedancji (Z) to admitancja akustyczna, a odwrotność (ξ) nazywamy akustyczną admitancją właściwą (β). Szczególnym przypadkiem jest model impedancji niezależnej od kierunku padania fali. Nazywamy go modelem powierzchni lokalnie reagującej. Zakładamy, że składowa normalna prędkości cząstki na powierzchni ściany, zależy jedynie od ciśnienia akustycznego na elemencie powierzchni w punkcie padania fali, a nie zależy od ciśnienia na elementach sąsiednich. Przedmiotem dalszej analizy będzie relacja między współczynnikiem odbicia i impedancją powierzchni dla prostopadłego i ukośnego padania fal akustycznych, bo ona, w akustyce wnętrz, całkowicie opisuje zachowanie się ściany Odbicie dźwięku przy padaniu prostopadłym Zakładamy, że powierzchnia ściany jest prostopadła do kierunku propagacji fali akustycznej wzdłuż osi x i ściana przecina oś x w punkcie x = 0. Fala odbita ma mniejszą amplitudę i fazę zmienioną w stosunku do fazy fali padającej. Te zmiany określa współczynnik odbicia R, a kierunek fali odbitej jest przeciwny do kierunku propagacji fali padającej. pm pi = pm exp [ j( ωt kx) ] vi = exp[ j( ωt kx) ] (A) ρ c p o pm = R pm exp [ j( ωt + kx) ] vr = R exp[ j( ωt kx) ] (B) ρ c r + o Elektroakustyka laboratorium ETE8300L Ćwiczenie 4 instrukcja str. 6
7 Sumując ciśnienia akustyczne i składowe normalne prędkości fali padającej i odbitej w punkcie x = 0 otrzymuje się wielkości p(0,t) i v(0,t). Iloraz tych wielkości daje zależność na impedancję akustyczną: + R Z = ρ oc 1 1 R a wartość współczynnik odbicia (R) równa się: gdzie: ξ - akustyczna impedancja właściwa. R Z c o = ρ ξ = 1 Z+ ρ c ξ + 1 Twarda ściana ( R = 1) (idealnie odbijająca) ma impedancję Z = ; ściana miękka (R = -1) impedancję Z = 0. Dla całkowicie pochłaniającej powierzchni (R = 0) impedancja równa jest impedancji ośrodka (powietrza). Korzystając z definicji można zapisać zależność na współczynnik pochłaniania: 4Re( ξ) α = ξ + Re ξ + 1 Dodając stronami zależności (A) i (B) otrzymujemy falę stojącą o amplitudzie ciśnienia p(x) i prędkości akustycznej v(x): p m o ( ) [ 1+ R + R cos( + )] [ 1+ R R cos( + )] ( x) = p kx χ pm v( x) = kx χ ρ c 0 Ich zmiany w czasie opisują funkcje: [ 1+ R + R cos( kx + χ )] 1/ exp( i t) [ 1+ R R cos( kx + χ )] 1/ exp( iωt) p( x, t) = pm ω pm v( x, t) = ρ c 0 gdzie: π k = stała falowa. λ Rys. 4 Rozkład ciśnienia fali stojącej przy zakończeniu rury powierzchnią idealnie odbijającą i z materiałem pochłaniającym Pole akustyczne przed ścianą ma więc postać fali stojącej, której maksima i minima amplitud ciśnienia i prędkości występują okresowo w odległości λ/ (rys. 3). Elektroakustyka laboratorium ETE8300L Ćwiczenie 4 instrukcja str. 7
8 Struktura fali stojącej dla prostopadłego padania fali i jej związek ze współczynnikiem odbicia jest podstawą doświadczalnej metody pomiaru współczynnika odbicia i pochłaniania. pmax 1 pmax pmin pmin r 1 R = = = pmax + p p min max r p α = ( ) 4 p min ( p + p ) ( r + 1) max max p min min Re Z = ρ c o 1+ R Im( Z ) = ρ c o 1+ R = 1 R 4r 4πl R cos λ 4πl R sin λ 4πl R cos λ gdzie: l - odległość pierwszego węzła ciśnienia od powierzchni materiału. Właściwości fali stojącej wykorzystano w pomiarach z wykorzystaniem rury Kundta. Elektroakustyka laboratorium ETE8300L Ćwiczenie 4 instrukcja str. 8
9 7 Pomiar współczynnika pochłaniania i impedancji akustyczne metodą fali stojącej w rurze Kundta Metoda pomiaru w rurze Kundta jest bardzo wygodną metodą laboratoryjną pomiaru współczynnika pochłaniania i impedancji akustycznej próbek materiałów o małych wymiarach. Próbka mierzonego materiału montowana jest na jednym końcu rury o sztywnych i gładkich ściankach. Po przeciwnej stronie rury zamocowany jest głośnik. Sygnałem pomiarowym jest ton o częstotliwości z zakresu pomiarowego wynikającego z rozmiarów rury. Sygnał wysyłany przez głośnik ulega odbiciu od materiału badanego. W wyniku interferencji fali padającej i odbitej, w rurze powstaje fala stojąca. Wyniki pomiarów w rurze Kundta są słuszne tylko przy prostopadłym padaniu fali płaskiej. Zakres częstotliwości pomiarowych jest ograniczony od dołu ze względu na długość rury. Długość rury musi być równa co najmniej ¼ długości fali pomiarowej. Natomiast górna częstotliwość graniczna zakresu pomiarowa wynika ze średnicy rury, która powinna być mniejsza od 0.586długości fali, aby w rurze oprócz modu podstawowego nie powstawały mody wyższego rzędu. Mod podstawowy odpowiada fali płaskiej. Górną częstotliwość pomiarową oblicza się wg wzoru: 1.84 c f g = π a gdzie: c prędkość fali dźwiękowej w ośrodku wypełniającym rurę [m/s]; a Promień wewnętrzny rury, [m]. Zestaw aparatury produkcji firmy Brüel & Kjær typ 400 składa się z dwóch rur o różnych średnicach i długościach, większej o średnicy wewnętrznej około 10 cm dla zakresu częstotliwości od 90 Hz do 1800 Hz i mniejszej o średnicy równej około 3 cm dla zakresu częstotliwości pomiarowych od 800 do 6500 Hz. Elektroakustyka laboratorium ETE8300L Ćwiczenie 4 instrukcja str. 9
10 7.1 Pochłanianie i odbicie dźwięku Gdy fala dźwiękowa pada na przegrodę (taką jak np. ściana część padającej energii akustycznej -E i - zostaje odbita - E R -, część zostaje pochłonięta przez tę przegrodę -E α -, a część przechodzi na jej drugą stronę - E T : E = E + E + E i α R T Dzieląc obie strony równania przez E i, otrzymujemy: E E i i E E = α i ER ET + + E E 1 = α + β + τ gdzie: α- współczynnik pochłaniania dźwięku; β= R - energetyczny współczynnik odbicia dźwięku; τ - współczynnik transmisji dźwięku, lub współczynnik przenikalności akustycznej. i i Z punktu widzenia akustyki wnętrz gdy interesuje nas głównie ta część energii akustycznej, która po odbiciu wraca do pomieszczenia transmisję i pochłanianie dźwięku można traktować łącznie, co prowadzi do przybliżonej zależności: 1 α +β 7. Materiały dźwiękochłonne Gdy fala dźwiękowa pada na jakąś powierzchnię, część energii akustycznej jest pochłaniana. Sztywne, gładkie przedmioty takie jak np. ściany czy kafelki pochłaniają znacznie mniej energii niż miękkie porowate materiały takie jak dywan, wełna mineralna, wata szklana. Fala dźwiękowa padając na tego typu materiał wprawia w drgania cząsteczki powietrza wypełniające wnętrza por. Część energii zamieniana jest na ciepło. Amplituda drgań cząstek powietrza jest stopniowo tłumiona na skutek tarcia o ścianki porów. Współczynnik porowatości (stosunek objętości por połączonych z zewnętrznym powietrzem do całkowitej objętości materiału) decyduje o tym jaka część energii akustycznej może wniknąć do wnętrza materiału i ulec stłumieniu. Materiały dźwiękochłonne to przede wszystkim materiały porowate. Współczynnik pochłaniania zależy od częstotliwości dźwięku i jego wartość rośnie ze wzrostem częstotliwości. Aby zwiększyć pochłanianie w zakresie małych częstotliwości należy zwiększać grubość materiału ponieważ maksimum pochłaniania zaczyna się od częstotliwości, dla której spełniony jest warunek; d = λ/4 gdzie; d- grubość materiału porowatego [m]; λ - długość fali dźwiękowej w [m] (λ = c/f) Elektroakustyka laboratorium ETE8300L Ćwiczenie 4 instrukcja str. 10
11 Ilustrację zależności współczynnika pochłaniania dźwięku od częstotliwości (f) i grubości materiału (d), umieszczonego na sztywnej odbijającej powierzchni przedstawia rysunek 5. Rys. 5 Współczynnik pochłaniania dźwięku w funkcji częstotliwości i grubości materiału Materiały porowate nie pochłaniają dźwięków o małych częstotliwościach, o czym należy pamiętać przy projektowaniu wnętrz. Elektroakustyka laboratorium ETE8300L Ćwiczenie 4 instrukcja str. 11
LABORATORIUM POMIARY W AKUSTYCE. ĆWICZENIE NR 4 Pomiar współczynników pochłaniania i odbicia dźwięku oraz impedancji akustycznej metodą fali stojącej
LABORATORIUM POMIARY W AKUSTYCE ĆWICZENIE NR 4 Pomiar współczynników pochłaniania i odbicia dźwięku oraz impedancji akustycznej metodą fali stojącej 1. Cel ćwiczenia Celem ćwiczenia jest poznanie metody
Bardziej szczegółowoINSTYTUT KONSTRUKCJI MASZYN POMIAR WSPÓŁCZYNNIKA POCHŁANIANIA DŹWIĘKU METODĄ FAL STOJĄCYCH
INSTYTUT KONSTRUKCJI MASZYN POMIAR WSPÓŁCZYNNIKA POCHŁANIANIA DŹWIĘKU METODĄ FAL STOJĄCYCH 1. ODBICIE, POCHŁANIANIE I PRZEJŚCIE FALI AKUSTYCZNEJ Przy przejściu fali do ośrodka o innej oporności akustycznej
Bardziej szczegółowoRodzaje fal. 1. Fale mechaniczne. 2. Fale elektromagnetyczne. 3. Fale materii. dyfrakcja elektronów
Wykład VI Fale t t + Dt Rodzaje fal 1. Fale mechaniczne 2. Fale elektromagnetyczne 3. Fale materii dyfrakcja elektronów Fala podłużna v Przemieszczenia elementów spirali ( w prawo i w lewo) są równoległe
Bardziej szczegółowoFale dźwiękowe. Jak człowiek ocenia natężenie bodźców słuchowych? dr inż. Romuald Kędzierski
Fale dźwiękowe Jak człowiek ocenia natężenie bodźców słuchowych? dr inż. Romuald Kędzierski Podstawowe cechy dźwięku Ze wzrostem częstotliwości rośnie wysokość dźwięku Dźwięk o barwie złożonej składa się
Bardziej szczegółowoPOMIAR PRĘDKOŚCI DŹWIĘKU METODĄ REZONANSU I METODĄ SKŁADANIA DRGAŃ WZAJEMNIE PROSTOPADŁYCH
Ćwiczenie 5 POMIR PRĘDKOŚCI DŹWIĘKU METODĄ REZONNSU I METODĄ SKŁDNI DRGŃ WZJEMNIE PROSTOPDŁYCH 5.. Wiadomości ogólne 5... Pomiar prędkości dźwięku metodą rezonansu Wyznaczanie prędkości dźwięku metodą
Bardziej szczegółowoWykład FIZYKA I. 11. Fale mechaniczne. Dr hab. inż. Władysław Artur Woźniak
Wykład FIZYKA I 11. Fale mechaniczne Dr hab. inż. Władysław Artur Woźniak Instytut Fizyki Politechniki Wrocławskiej http://www.if.pwr.wroc.pl/~wozniak/fizyka1.html FALA Falą nazywamy każde rozprzestrzeniające
Bardziej szczegółowo4.3 Wyznaczanie prędkości dźwięku w powietrzu metodą fali biegnącej(f2)
Wyznaczanie prędkości dźwięku w powietrzu metodą fali biegnącej(f2)185 4.3 Wyznaczanie prędkości dźwięku w powietrzu metodą fali biegnącej(f2) Celem ćwiczenia jest wyznaczenie prędkości dźwięku w powietrzu
Bardziej szczegółowoFal podłużna. Polaryzacja fali podłużnej
Fala dźwiękowa Podział fal Fala oznacza energię wypełniającą pewien obszar w przestrzeni. Wyróżniamy trzy główne rodzaje fal: Mechaniczne najbardziej znane, typowe przykłady to fale na wodzie czy fale
Bardziej szczegółowoFale mechaniczne i akustyka
Fale mechaniczne i akustyka Wstęp: siła jako element decydujący o rodzaju ruchu Na pierwszym wykładzie, dynamiki Newtona omawiając II zasadę dr d r F r,, t = m dt dt powiedzieliśmy, że o tym, jakim ruchem
Bardziej szczegółowoLABORATORIUM ELEKTROAKUSTYKI. ĆWICZENIE NR 1 Drgania układów mechanicznych
LABORATORIUM ELEKTROAKUSTYKI ĆWICZENIE NR Drgania układów mechanicznych Cel ćwiczenia Celem ćwiczenia jest zapoznanie się z właściwościami układów drgających oraz metodami pomiaru i analizy drgań. W ramach
Bardziej szczegółowoFale akustyczne. Jako lokalne zaburzenie gęstości lub ciśnienia w ośrodkach posiadających gęstość i sprężystość. ciśnienie atmosferyczne
Fale akustyczne Jako lokalne zaburzenie gęstości lub ciśnienia w ośrodkach posiadających gęstość i sprężystość ciśnienie atmosferyczne Fale podłużne poprzeczne długość fali λ = v T T = 1/ f okres fali
Bardziej szczegółowoBADANIE PODŁUŻNYCH FAL DŹWIĘKOWYCH W PRĘTACH
Ćwiczenie 4 BADANIE PODŁUŻNYCH FAL DŹWIĘKOWYCH W PRĘTACH 4.1. Wiadomości ogólne 4.1.1. Równanie podłużnej fali dźwiękowej i jej prędkość w prętach Rozważmy pręt o powierzchni A kołowego przekroju poprzecznego.
Bardziej szczegółowoPodstawy fizyki wykład 7
Podstawy fizyki wykład 7 Dr Piotr Sitarek Katedra Fizyki Doświadczalnej, W11, PWr Drgania Drgania i fale Drgania harmoniczne Siła sprężysta Energia drgań Składanie drgań Drgania tłumione i wymuszone Fale
Bardziej szczegółowoWyznaczanie prędkości dźwięku
Wyznaczanie prędkości dźwięku OPRACOWANIE Jak można wyznaczyć prędkość dźwięku? Wyznaczanie prędkości dźwięku metody doświadczalne. Prędkość dźwięku w powietrzu wynosi około 330 m/s. Dokładniejsze jej
Bardziej szczegółowoWYDZIAŁ EKOLOGII LABORATORIUM FIZYCZNE
W S E i Z W WARSZAWIE WYDZIAŁ EKOLOGII LABORATORIUM FIZYCZNE Ćwiczenie Nr 2 Temat: WYZNACZNIE CZĘSTOŚCI DRGAŃ WIDEŁEK STROIKOWYCH METODĄ REZONANSU Warszawa 2009 1 WYZNACZANIE PRĘDKOŚCI DŹWIĘKU ZA POMOCĄ
Bardziej szczegółowoProwadzący: Kamil Fedus pokój nr 569 lub 2.20 COK konsultacje: środy
Prowadzący: Kamil Fedus pokój nr 569 lub 2.20 COK konsultacje: środy 12 00-14 00 e-mail: kamil@fizyka.umk.pl Istotne informacje 20 spotkań (40 godzin lekcyjnych) wtorki (s. 22, 08:00-10:00), środy (s.
Bardziej szczegółowoWyznaczanie prędkości rozchodzenia się dźwięku w powietrzu i w ciele stałym
Wyznaczanie prędkości rozchodzenia się dźwięku w powietrzu i w ciele stałym Obowiązkowa znajomość zagadnień: ĆWICZENIE 8 Podstawowe wiadomości o ruchu falowym: prędkość, amplituda, okres i częstość; ruch
Bardziej szczegółowoPodstawy Akustyki. Drgania normalne a fale stojące Składanie fal harmonicznych: Fale akustyczne w powietrzu Efekt Dopplera.
W-1 (Jaroszewicz) 14 slajdów Podstawy Akustyki Drgania normalne a fale stojące Składanie fal harmonicznych: prędkość grupowa, dyspersja fal, superpozycja Fouriera, paczka falowa Fale akustyczne w powietrzu
Bardziej szczegółowoDrania i fale. Przykład drgań. Drgająca linijka, ciało zawieszone na sprężynie, wahadło matematyczne.
Drania i fale 1. Drgania W ruchu drgającym ciało wychyla się okresowo w jedną i w drugą stronę od położenia równowagi (cykliczna zmiana). W położeniu równowagi siły działające na ciało równoważą się. Przykład
Bardziej szczegółowoAby nie uszkodzić głowicy dźwiękowej, nie wolno stosować amplitudy większej niż 2000 mv.
Tematy powiązane Fale poprzeczne i podłużne, długość fali, amplituda, częstotliwość, przesunięcie fazowe, interferencja, prędkość dźwięku w powietrzu, głośność, prawo Webera-Fechnera. Podstawy Jeśli fala
Bardziej szczegółowoFizyka 12. Janusz Andrzejewski
Fizyka 1 Janusz Andrzejewski Przypomnienie: Drgania procesy w których pewna wielkość fizyczna na przemian maleje i rośnie Okresowy ruch drgający (periodyczny) - jeżeli wartości wielkości fizycznych zmieniające
Bardziej szczegółowoDźwięk. Cechy dźwięku, natura światła
Dźwięk. Cechy dźwięku, natura światła Fale dźwiękowe (akustyczne) - podłużne fale mechaniczne rozchodzące się w ciałach stałych, cieczach i gazach. Zakres słyszalnej częstotliwości f: 20 Hz < f < 20 000
Bardziej szczegółowo- Strumień mocy, który wpływa do obszaru ograniczonego powierzchnią A ( z minusem wpływa z plusem wypływa)
37. Straty na histerezę. Sens fizyczny. Energia dostarczona do cewki ferromagnetykiem jest znacznie większa od energii otrzymanej. Energia ta jest tworzona w ferromagnetyku opisanym pętlą histerezy, stąd
Bardziej szczegółowoDrgania i fale sprężyste. 1/24
Drgania i fale sprężyste. 1/24 Ruch drgający Każdy z tych ruchów: - Zachodzi tam i z powrotem po tym samym torze. - Powtarza się w równych odstępach czasu. 2/24 Ruch drgający W rzeczywistości: - Jest coraz
Bardziej szczegółowoPodstawy Akustyki. Drgania normalne a fale stojące Składanie fal harmonicznych: Fale akustyczne w powietrzu Efekt Dopplera
Jucatan, Mexico, February 005 W-10 (Jaroszewicz) 14 slajdów Podstawy Akustyki Drgania normalne a fale stojące Składanie fal harmonicznych: prędkość grupowa, dyspersja fal, superpozycja Fouriera, paczka
Bardziej szczegółowoWykład 9: Fale cz. 1. dr inż. Zbigniew Szklarski
Wykład 9: Fale cz. 1 dr inż. Zbigniew Szklarski szkla@agh.edu.pl http://layer.uci.agh.edu.pl/z.szklarski/ Klasyfikacja fal fale mechaniczne zaburzenie przemieszczające się w ośrodku sprężystym, fale elektromagnetyczne
Bardziej szczegółowoWYZNACZANIE PRĘDKOŚCI DŹWIĘKU METODĄ QUINCKEGO I KUNDTA
I PRACOWNIA FIZYCZNA, INSTYTUT FIZYKI UMK, TORUŃ Instrukcja do ćwiczenia nr 4 WYZNACZANIE PRĘDKOŚCI DŹWIĘKU METODĄ QUINCKEGO I KUNDTA 1. Cel ćwiczenia Ćwiczenie składa się z dwóch części. Celem pierwszej
Bardziej szczegółowop p p zmierzona wartość ciśnienia akustycznego w Pa, p 0 ciśnienie odniesienia równe Pa.
POLTECHKA ŚLĄSKA. WYDZAŁ ORGAZACJ ZARZĄDZAA. Strona: 1 1. CEL ĆWCZEA Celem ćwiczenia jest ugruntowanie wiadomości dotyczących pomiarów hałasu maszyn, zależności zachodzących pomiędzy ciśnieniem, natężeniem
Bardziej szczegółowoΨ(x, t) punkt zamocowania liny zmienna t, rozkład zaburzeń w czasie. x (lub t)
RUCH FALOWY 1 Fale sejsmiczne Fale morskie Kamerton Interferencja RÓWNANIE FALI Fala rozchodzenie się zaburzeń w ośrodku materialnym lub próżni: fale podłużne i poprzeczne w ciałach stałych, fale podłużne
Bardziej szczegółowo2.6.3 Interferencja fal.
RUCH FALOWY 1.6.3 Interferencja fal. Pojęcie interferencja odnosi się do fizycznych efektów nie zakłóconego nakładania się dwóch lub więcej ciągów falowych. Doświadczenie uczy, że fale mogą przebiegać
Bardziej szczegółowoKrzysztof Łapsa Wyznaczenie prędkości fal ultradźwiękowych metodami interferencyjnymi
Krzysztof Łapsa Wyznaczenie prędkości fal ultradźwiękowych metodami interferencyjnymi Cele ćwiczenia Praktyczne zapoznanie się ze zjawiskiem interferencji fal akustycznych Wyznaczenie prędkości fal ultradźwiękowych
Bardziej szczegółowo1. Po upływie jakiego czasu ciało drgające ruchem harmonicznym o okresie T = 8 s przebędzie drogę równą: a) całej amplitudzie b) czterem amplitudom?
1. Po upływie jakiego czasu ciało drgające ruchem harmonicznym o okresie T = 8 s przebędzie drogę równą: a) całej amplitudzie b) czterem amplitudom? 2. Ciało wykonujące drgania harmoniczne o amplitudzie
Bardziej szczegółowoRuch falowy. Parametry: Długość Częstotliwość Prędkość. Częstotliwość i częstość kołowa MICHAŁ MARZANTOWICZ
Ruch falowy Parametry: Długość Częstotliwość Prędkość Częstotliwość i częstość kołowa Opis ruchu falowego Równanie fali biegnącej (w dodatnim kierunku osi x) v x t f 2 2 2 2 2 x v t Równanie różniczkowe
Bardziej szczegółowoMierzymy długość i szybkość fali dźwiękowej. rezonans w rurze.
1 Mierzymy długość i szybkość fali dźwiękowej rezonans w rurze. Czas trwania zajęć: 2h Określenie wiedzy i umiejętności wymaganej u uczniów przed przystąpieniem do realizacji zajęć: Uczeń: - opisuje mechanizm
Bardziej szczegółowoRuch falowy. Fala zaburzenie wywoane w jednym punkcie ośrodka, które rozchodzi się w każdym dopuszczalnym kierunku.
Ruch falowy. Fala zaburzenie wywoane w jednym punkcie ośrodka, które rozchodzi się w każdym dopuszczalnym kierunku. Definicje: promień fali kierunek rozchodzenia się fali powierzchnia falowa powierzchnia,
Bardziej szczegółowoWykład 9: Fale cz. 1. dr inż. Zbigniew Szklarski
Wykład 9: Fale cz. 1 dr inż. Zbigniew Szklarski szkla@agh.edu.pl http://layer.uci.agh.edu.pl/z.szklarski/ Klasyfikacja fal fale mechaniczne zaburzenie przemieszczające się w ośrodku sprężystym, fale elektromagnetyczne
Bardziej szczegółowoBadanie widma fali akustycznej
Politechnika Łódzka FTIMS Kierunek: Informatyka rok akademicki: 2008/2009 sem. 2. Termin: 30 III 2009 Nr. ćwiczenia: 122 Temat ćwiczenia: Badanie widma fali akustycznej Nr. studenta:... Nr. albumu: 150875
Bardziej szczegółowo5.1. Powstawanie i rozchodzenie się fal mechanicznych.
5. Fale mechaniczne 5.1. Powstawanie i rozchodzenie się fal mechanicznych. Ruch falowy jest zjawiskiem bardzo rozpowszechnionym w przyrodzie. Spotkałeś się z pewnością w życiu codziennym z takimi pojęciami
Bardziej szczegółowoZasady oceniania karta pracy
Zadanie 1.1. 5) stosuje zasadę zachowania energii oraz zasadę zachowania pędu do opisu zderzeń sprężystych i niesprężystych. Zderzenie, podczas którego wózki łączą się ze sobą, jest zderzeniem niesprężystym.
Bardziej szczegółowoSCENARIUSZ LEKCJI Z FIZYKI DLA KLASY III GIMNAZJUM. Temat lekcji: Co wiemy o drganiach i falach mechanicznych powtórzenie wiadomości.
SCENARIUSZ LEKCJI Z FIZYKI DLA KLASY III GIMNAZJUM Temat lekcji: Co wiemy o drganiach i falach mechanicznych powtórzenie wiadomości. Prowadzący: mgr Iwona Rucińska nauczyciel fizyki, INFORMACJE OGÓLNE
Bardziej szczegółowoWstęp do Optyki i Fizyki Materii Skondensowanej
Wstęp do Optyki i Fizyki Materii Skondensowanej Część I: Optyka, wykład 6 wykład: Piotr Fita pokazy: Andrzej Wysmołek ćwiczenia: Anna Grochola, Barbara Piętka Wydział Fizyki Uniwersytet Warszawski 2014/15
Bardziej szczegółowoSpis treści. Wykaz ważniejszych oznaczeń. Przedmowa 15. Wprowadzenie Ruch falowy w ośrodku płynnym Pola akustyczne źródeł rzeczywistych
Spis treści Wykaz ważniejszych oznaczeń u Przedmowa 15 Wprowadzenie 17 1. Ruch falowy w ośrodku płynnym 23 1.1. Dźwięk jako drgania ośrodka sprężystego 1.2. Fale i liczba falowa 1.3. Przestrzeń liczb falowych
Bardziej szczegółowoFala jest zaburzeniem, rozchodzącym się w ośrodku, przy czym żadna część ośrodka nie wykonuje zbyt dużego ruchu
Ruch falowy Fala jest zaburzeniem, rozchodzącym się w ośrodku, przy czym żadna część ośrodka nie wykonuje zbyt dużego ruchu Fala rozchodzi się w przestrzeni niosąc ze sobą energię, ale niekoniecznie musi
Bardziej szczegółowoProjekt Inżynier mechanik zawód z przyszłością współfinansowany ze środków Unii Europejskiej w ramach Europejskiego Funduszu Społecznego
Zajęcia wyrównawcze z izyki -Zestaw 13 -eoria Drgania i ale. Ruch drgający harmoniczny, równanie ali płaskiej, eekt Dopplera, ale stojące. Siła harmoniczna, ruch drgający harmoniczny Siłą harmoniczną (sprężystości)
Bardziej szczegółowoPrzykładowe poziomy natężenia dźwięków występujących w środowisku człowieka: 0 db - próg słyszalności 10 db - szept 35 db - cicha muzyka 45 db -
Czym jest dźwięk? wrażeniem słuchowym, spowodowanym falą akustyczną rozchodzącą się w ośrodku sprężystym (ciele stałym, cieczy, gazie). Częstotliwości fal, które są słyszalne dla człowieka, zawarte są
Bardziej szczegółowoWykład 3: Jak wygląda dźwięk? Katarzyna Weron. Matematyka Stosowana
Wykład 3: Jak wygląda dźwięk? Katarzyna Weron Matematyka Stosowana Fala dźwiękowa Podłużna fala rozchodząca się w ośrodku Powietrzu Wodzie Ciele stałym (słyszycie czasem sąsiadów?) Prędkość dźwięku: stal
Bardziej szczegółowoĆwiczenie 25. Interferencja fal akustycznych
Ćwiczenie 25. Interferencja fal akustycznych Witold Zieliński Cel ćwiczenia Wyznaczenie prędkości dźwięku w gazach metodą interferencji fal akustycznych, przy użyciu rury Quinckego. Wyznaczenie wartości
Bardziej szczegółowoProjekt efizyka. Multimedialne środowisko nauczania fizyki dla szkół ponadgimnazjalnych. Rura Kundta. Ćwiczenie wirtualne. Marcin Zaremba
Projekt efizyka Multimedialne środowisko nauczania fizyki dla szkół ponadgimnazjalnych. Rura Kundta Ćwiczenie wirtualne Marcin Zaremba 2015-03-31 Projekt współfinansowany przez Unię Europejską w ramach
Bardziej szczegółowoobszary o większej wartości zaburzenia mają ciemny odcień, a
Co to jest fala? Falę stanowi rozchodzące się w ośrodku zaburzenie, zmiany jakiejś wielkości (powtarzające się wielokrotnie i cyklicznie zmieniające swoje wychylenie). Fala pojawia się w ośrodkach, których
Bardziej szczegółowo2. Rodzaje fal. Fale te mogą rozchodzić się tylko w jakimś ośrodku materialnym i podlegają prawom Newtona.
. Rodzaje fal Wykład 9 Fale mechaniczne, których przykładem są fale wzbudzone w długiej sprężynie, fale akustyczne, fale na wodzie. Fale te mogą rozchodzić się tylko w jakimś ośrodku materialnym i podlegają
Bardziej szczegółowoWidmo fal elektromagnetycznych
Czym są fale elektromagnetyczne? Widmo fal elektromagnetycznych dr inż. Romuald Kędzierski Podstawowe pojęcia związane z falami - przypomnienie pole falowe część przestrzeni objęta w danej chwili falą
Bardziej szczegółowoTesty Która kombinacja jednostek odpowiada paskalowi? N/m, N/m s 2, kg/m s 2,N/s, kg m/s 2
Testy 3 40. Która kombinacja jednostek odpowiada paskalowi? N/m, N/m s 2, kg/m s 2,N/s, kg m/s 2 41. Balonik o masie 10 g spada ze stałą prędkością w powietrzu. Jaka jest siła wyporu? Jaka jest średnica
Bardziej szczegółowoAKUSTYKA. Matura 2007
Matura 007 AKUSTYKA Zadanie 3. Wózek (1 pkt) Wózek z nadajnikiem fal ultradźwiękowych, spoczywający w chwili t = 0, zaczyna oddalać się od nieruchomego odbiornika ruchem jednostajnie przyspieszonym. odbiornik
Bardziej szczegółowoLASERY I ICH ZASTOSOWANIE
LASERY I ICH ZASTOSOWANIE Laboratorium Instrukcja do ćwiczenia nr 3 Temat: Efekt magnetooptyczny 5.1. Cel ćwiczenia Celem ćwiczenia jest zapoznanie się z metodą modulowania zmiany polaryzacji światła oraz
Bardziej szczegółowoInstrukcja do laboratorium z Fizyki Budowli. Temat laboratorium: CZĘSTOTLIWOŚĆ
Instrukcja do laboratorium z Fizyki Budowli Temat laboratorium: CZĘSTOTLIWOŚĆ 1 1. Wprowadzenie 1.1.Widmo hałasu Płaską falę sinusoidalną można opisać następującym wyrażeniem: p = p 0 sin (2πft + φ) (1)
Bardziej szczegółowoFALE W OŚRODKACH SPRĘZYSTYCH
ALE W OŚRODKACH SPRĘZYSTYCH PRZYKŁADY RUCHU ALOWEGO Zjawisko rozchodzenia się fal spotykamy powszechnie. Przykładami są fale na wodzie, fale dźwiękowe, poruszający się front przewracających się kostek
Bardziej szczegółowo1. Wprowadzenie: dt q = - λ dx. q = lim F
PAŃSTWOWA WYŻSZA SZKOŁA ZAWODOWA W PILE INSTYTUT POLITECHNICZNY Zakład Budowy i Eksploatacji Maszyn PRACOWNIA TERMODYNAMIKI TECHNICZNEJ INSTRUKCJA Temat ćwiczenia: WYZNACZANIE WSPÓŁCZYNNIKA PRZEWODNOŚCI
Bardziej szczegółowoNazwisko i imię: Zespół: Data: Ćwiczenie nr 25: Interferencja fal akustycznych. Prędkość dźwięku.
Nazwisko i imię: Zespół: Data: Ćwiczenie nr 25: Interferencja fal akustycznych. Prędkość dźwięku. Cel ćwiczenia: Pomiar prędkości dźwięku w powietrzu oraz w niektórych wybranych gazach przy użyciu rury
Bardziej szczegółowoTechnika nagłaśniania
Technika nagłaśniania Pomiar parametrów akustycznych Sanner Tomasz Hoffmann Piotr Plan prezentacji Pomiar czasu pogłosu Pomiar rozkładu natężenia dźwięku Pomiar absorpcji Pomiar izolacyjności Czas Pogłosu
Bardziej szczegółowoPodpis prowadzącego SPRAWOZDANIE
Imię i nazwisko.. Grupa. Data. Podpis prowadzącego. SPRAWOZDANIE LABORATORIUM POFA/POFAT - ĆWICZENIE NR 1 Zadanie nr 1 (plik strip.pro,nazwa ośrodka wypełniającego prowadnicę - "airlossy") Rozważamy przypadek
Bardziej szczegółowoKarta pracy do doświadczeń
1 Karta pracy do doświadczeń UWAGA: Pola z poleceniami zapisanymi niebieską czcionką i ramkami z przerywaną linią wypełniają uczniowie uczestniczący w zajęciach. A. Temat w formie pytania badawczego lub
Bardziej szczegółowoWykład 9: Fale cz. 2. dr inż. Zbigniew Szklarski
Wykład 9: Fale cz. 2 dr inż. Zbigniew Szklarski szkla@agh.edu.pl http://layer.uci.agh.edu.pl/z.szklarski/ Fale sprężyste w gazach przemieszczenie warstwy cząsteczek s( x, t) = sm cos(kx t) zmiana ciśnienia
Bardziej szczegółowo1 Płaska fala elektromagnetyczna
1 Płaska fala elektromagnetyczna 1.1 Fala w wolnej przestrzeni Rozwiązanie równań Maxwella dla zespolonych amplitud pól przemiennych sinusoidalnie, reprezentujące płaską falę elektromagnetyczną w wolnej
Bardziej szczegółowoWykład 9: Fale cz. 2. dr inż. Zbigniew Szklarski
Wykład 9: Fale cz. dr inż. Zbigniew Szklarski szkla@agh.edu.pl http://layer.uci.agh.edu.pl/z.szklarski/ Energia i natężenie fali Średnia energia ruchu drgającego elementu ośrodka o masie m, objętości V
Bardziej szczegółowoFale dźwiękowe - ich właściwości i klasyfikacja ze względu na ich częstotliwość. dr inż. Romuald Kędzierski
Fale dźwiękowe - ich właściwości i klasyfikacja ze względu na ich częstotliwość dr inż. Romuald Kędzierski Czym jest dźwięk? Jest to wrażenie słuchowe, spowodowane falą akustyczną rozchodzącą się w ośrodku
Bardziej szczegółowoPrędkość fazowa i grupowa fali elektromagnetycznej w falowodzie
napisał Michał Wierzbicki Prędkość fazowa i grupowa fali elektromagnetycznej w falowodzie Prędkość grupowa paczki falowej Paczka falowa jest superpozycją fal o różnej częstości biegnących wzdłuż osi z.
Bardziej szczegółowoLaboratorium techniki laserowej. Ćwiczenie 5. Modulator PLZT
Laboratorium techniki laserowej Katedra Optoelektroniki i Systemów Elektronicznych, WETI, Politechnika Gdaoska Gdańsk 006 1.Wstęp Rozwój techniki optoelektronicznej spowodował poszukiwania nowych materiałów
Bardziej szczegółowoLASERY I ICH ZASTOSOWANIE W MEDYCYNIE
LASERY I ICH ZASTOSOWANIE W MEDYCYNIE Laboratorium Instrukcja do ćwiczenia nr 4 Temat: Modulacja światła laserowego: efekt magnetooptyczny 5.1. Cel ćwiczenia Celem ćwiczenia jest zapoznanie się z metodą
Bardziej szczegółowoOscylator wprowadza lokalne odkształcenie s ośrodka propagujące się zgodnie z równaniem. S 0 amplituda odkształcenia. f [Hz] - częstotliwość.
Akusto-optyka Fala akustyczna jest falą mechaniczną Oscylator wprowadza lokalne odkształcenie s ośrodka propagujące się zgodnie z równaniem ( x, t) S cos( Ωt qx) s Częstotliwość kołowa Ω πf Długość fali
Bardziej szczegółowoPRZYKŁADY RUCHU HARMONICZNEGO. = kx
RUCH HARMONICZNY; FALE PRZYKŁADY RUCHU HARMONICZNEGO F d k F s k Gdowski F k Każdy ruch w którym siła starająca się przywrócić położenie równowagi jest proporcjonalna do wychylenia od stanu równowagi jest
Bardziej szczegółowoFizyka 11. Janusz Andrzejewski
Fizyka 11 Ruch okresowy Każdy ruch powtarzający się w regularnych odstępach czasu nazywa się ruchem okresowym lub drganiami. Drgania tłumione ruch stopniowo zanika, a na skutek tarcia energia mechaniczna
Bardziej szczegółowoWstęp do Optyki i Fizyki Materii Skondensowanej
Wstęp do Optyki i Fizyki Materii Skondensowanej Część I: Optyka, wykład 6 wykład: Piotr Fita pokazy: Jacek Szczytko ćwiczenia: Aneta Drabińska, Paweł Kowalczyk, Barbara Piętka, Michał Karpiński Wydział
Bardziej szczegółowoWykorzystanie programu COMSOL do analizy zmiennych pól p l temperatury. Tomasz Bujok promotor: dr hab. Jerzy Bodzenta, prof. Politechniki Śląskiej
Wykorzystanie programu COMSOL do analizy zmiennych pól p l temperatury metodą elementów w skończonych Tomasz Bujok promotor: dr hab. Jerzy Bodzenta, prof. Politechniki Śląskiej Plan prezentacji Założenia
Bardziej szczegółowoRys Ruch harmoniczny jako rzut ruchu po okręgu
3. DRGANIA I FALE 3.1. Ruch harmoniczny W szkole poznajemy ruch harmoniczny w trakcie analizy ruchu jednostajnego po okręgu jako rzut na prostą (rys. 3.1). Tak jest w istocie, poniewaŝ ruch po okręgu to
Bardziej szczegółowoI. PROMIENIOWANIE CIEPLNE
I. PROMIENIOWANIE CIEPLNE - lata '90 XIX wieku WSTĘP Widmo promieniowania elektromagnetycznego zakres "pokrycia" różnymi rodzajami fal elektromagnetycznych promieniowania zawartego w danej wiązce. rys.i.1.
Bardziej szczegółowo5. Ruch harmoniczny i równanie falowe
5. Ruch harmoniczny i równanie falowe 5.1. Mamy dwie nieważkie sprężyny o współczynnikach sprężystości, odpowiednio, k 1 i k 2. Wyznaczyć współczynnik sprężystości układu tych dwóch sprężyn w przypadku,
Bardziej szczegółowoFale elektromagnetyczne
Fale elektromagnetyczne dr inż. Ireneusz Owczarek CMF PŁ ireneusz.owczarek@p.lodz.pl http://cmf.p.lodz.pl/iowczarek 2012/13 Plan wykładu Spis treści 1. Analiza pola 2 1.1. Rozkład pola...............................................
Bardziej szczegółowodn dt C= d ( pv ) = d dt dt (nrt )= kt Przepływ gazu Pompowanie przez przewód o przewodności G zbiornik przewód pompa C A , p 1 , S , p 2 , S E C B
Pompowanie przez przewód o przewodności G zbiornik przewód pompa C A, p 2, S E C B, p 1, S C [W] wydajność pompowania C= d ( pv ) = d dt dt (nrt )= kt dn dt dn / dt - ilość cząstek przepływających w ciągu
Bardziej szczegółowoWykład 17: Optyka falowa cz.1.
Wykład 17: Optyka falowa cz.1. Dr inż. Zbigniew Szklarski Katedra Elektroniki, paw. C-1, pok.31 szkla@agh.edu.pl http://layer.uci.agh.edu.pl/z.szklarski/ 1 Zasada Huyghensa Christian Huygens 1678 r. pierwsza
Bardziej szczegółowoI. Pomiary charakterystyk głośników
LABORATORIUM ELEKTROAKUSTYKI ĆWICZENIE NR 4 Pomiary charakterystyk częstotliwościowych i kierunkowości mikrofonów i głośników Cel ćwiczenia Ćwiczenie składa się z dwóch części. Celem pierwszej części ćwiczenia
Bardziej szczegółowoĆ W I C Z E N I E N R M-7
INSTYTUT FIZYKI WYDZIAŁ INŻYNIERII PRODUKCJI I TECHNOLOGII MATERIAŁÓW POLITECHNIKA CZĘSTOCHOWSKA PRACOWNIA MECHANIKI Ć W I C Z E N I E N R M-7 BADANIE CZĘSTOŚCI DRGAŃ WŁASNYCH ORAZ WYZNACZANIE PRĘDKOŚCI
Bardziej szczegółowoWYZNACZENIE GĘSTOŚCI MATERIAŁU STRUNY
ĆWICZENIE 103 WYZNACZENIE GĘSTOŚCI MATERIAŁU STRUNY Cel ćwiczenia: Wyznaczenie gęstości materiału, z którego jest wykonana badana struna. Zagadnienia: definicja fali, parametry opisujące falę (położenie
Bardziej szczegółowoWydział EAIiE Kierunek: Elektrotechnika. Wykład 12: Fale. Przedmiot: Fizyka. RUCH FALOWY -cd. Wykład /2009, zima 1
RUCH FALOWY -cd Wykład 9 2008/2009, zima 1 Energia i moc (a) dla y=y m, E k =0, E p =0 (b) dla y=0 drgający element liny uzyskuje maksymalną energię kinetyczną i potencjalną sprężystości (jest maksymalnie
Bardziej szczegółowoTEMAT: OBSERWACJA ZJAWISKA DUDNIEŃ FAL AKUSTYCZNYCH
TEMAT: OBSERWACJA ZJAWISKA DUDNIEŃ FAL AKUSTYCZNYCH Autor: Tomasz Kocur Podstawa programowa, III etap edukacyjny Cele kształcenia wymagania ogólne II. Przeprowadzanie doświadczeń i wyciąganie wniosków
Bardziej szczegółowoLABORATORIUM Z FIZYKI Ć W I C Z E N I E N R 2 ULTRADZWIĘKOWE FALE STOJACE - WYZNACZANIE DŁUGOŚCI FAL
Projekt Plan rozwoju Politechniki Częstochowskiej współfinansowany ze środków UNII EUROPEJSKIEJ w ramach EUROPEJSKIEGO FUNDUSZU SPOŁECZNEGO Numer Projektu: POKL.4.1.1--59/8 INSTYTUT FIZYKI WYDZIAŁ INŻYNIERII
Bardziej szczegółowoLIV OLIMPIADA FIZYCZNA 2004/2005 Zawody II stopnia
LIV OLIMPIADA FIZYCZNA 004/005 Zawody II stopnia Zadanie doświadczalne Masz do dyspozycji: cienki drut z niemagnetycznego metalu, silny magnes stały, ciężarek o masie m=(100,0±0,5) g, statyw, pręty stalowe,
Bardziej szczegółowoĆw. 20. Pomiary współczynnika załamania światła z pomiarów kąta załamania oraz kąta granicznego
0 K A T E D R A F I ZYKI S T O S O W AN E J P R A C O W N I A F I Z Y K I Ćw. 0. Pomiary współczynnika załamania światła z pomiarów kąta załamania oraz kąta granicznego Wprowadzenie Światło widzialne jest
Bardziej szczegółowof = 2 śr MODULACJE
5. MODULACJE 5.1. Wstęp Modulacja polega na odzwierciedleniu przebiegu sygnału oryginalnego przez zmianę jednego z parametrów fali nośnej. Przyczyny stosowania modulacji: 1. Umożliwienie wydajnego wypromieniowania
Bardziej szczegółowoRozważania rozpoczniemy od fal elektromagnetycznych w próżni. Dla próżni równania Maxwella w tzw. postaci różniczkowej są następujące:
Rozważania rozpoczniemy od fal elektromagnetycznych w próżni Dla próżni równania Maxwella w tzw postaci różniczkowej są następujące:, gdzie E oznacza pole elektryczne, B indukcję pola magnetycznego a i
Bardziej szczegółowoRuch drgający. Ruch harmoniczny prosty, tłumiony i wymuszony
Ruch drgający Ruch harmoniczny prosty, tłumiony i wymuszony Ruchem drgającym nazywamy ruch ciała zachodzący wokół stałego położenia równowagi. Ruchy drgające dzielimy na ruchy: okresowe, nieokresowe. Ruch
Bardziej szczegółowoOscylator wprowadza lokalne odkształcenie s ośrodka propagujące się zgodnie z równaniem. S 0 amplituda odkształcenia. f [Hz] -częstotliwość.
Akusto-optyka Fala akustyczna jest falą mechaniczną Oscylator wprowadza lokalne odkształcenie s ośrodka propagujące się zgodnie z równaniem ( x, t) S cos( Ωt qx) s Częstotliwość kołowa Ω πf Długość fali
Bardziej szczegółowo36P5 POWTÓRKA FIKCYJNY EGZAMIN MATURALNYZ FIZYKI I ASTRONOMII - V POZIOM PODSTAWOWY
36P5 POWTÓRKA FIKCYJNY EGZAMIN MATURALNYZ FIZYKI I ASTRONOMII - V Drgania Fale Akustyka Optyka geometryczna POZIOM PODSTAWOWY Rozwiązanie zadań należy zapisać w wyznaczonych miejscach pod treścią zadania
Bardziej szczegółowoPodstawy fizyki sezon 1 VIII. Ruch falowy
Podstawy fizyki sezon 1 VIII. Ruch falowy Agnieszka Obłąkowska-Mucha WFIiS, Katedra Oddziaływań i Detekcji Cząstek, D11, pok. 111 amucha@agh.edu.pl http://home.agh.edu.pl/~amucha Gdzie szukać fal? W potocznym
Bardziej szczegółowo5(m) PWSZ -Leszno LABORATORIUM POMIARY I BADANIA WIBROAKUSTYCZNE WYZNACZANIE POZIOMU MOCY AKUSTYCZNEJ MASZYN I URZĄDZEŃ 1. CEL I ZAKRES ĆWICZENIA
PWSZ -Leszno LABORATORIUM POMIARY I BADANIA WIBROAKUSTYCZNE WYZNACZANIE POZIOMU MOCY AKUSTYCZNEJ MASZYN I URZĄDZEŃ Instrukcja Wykonania ćwiczenia 5(m) 1. CEL I ZAKRES ĆWICZENIA Poziom mocy akustycznej
Bardziej szczegółowoWyznaczanie współczynnika przenikania ciepła dla przegrody płaskiej
Katedra Silników Spalinowych i Pojazdów ATH ZAKŁAD TERMODYNAMIKI Wyznaczanie współczynnika przenikania ciepła dla przegrody płaskiej - - Wstęp teoretyczny Jednym ze sposobów wymiany ciepła jest przewodzenie.
Bardziej szczegółowowymiana energii ciepła
wymiana energii ciepła Karolina Kurtz-Orecka dr inż., arch. Wydział Budownictwa i Architektury Katedra Dróg, Mostów i Materiałów Budowlanych 1 rodzaje energii magnetyczna kinetyczna cieplna światło dźwięk
Bardziej szczegółowoRuch drgajacy. Drgania harmoniczne. Drgania harmoniczne... Drgania harmoniczne... Notatki. Notatki. Notatki. Notatki. dr inż.
Ruch drgajacy dr inż. Ireneusz Owczarek CNMiF PŁ ireneusz.owczarek@p.lodz.pl http://cmf.p.lodz.pl/iowczarek 1 dr inż. Ireneusz Owczarek Ruch drgajacy Drgania harmoniczne Drgania oscylacje to cykliczna
Bardziej szczegółowoBadanie roli pudła rezonansowego za pomocą konsoli pomiarowej CoachLab II
52 FOTON 99, Zima 27 Badanie roli pudła rezonansowego za pomocą konsoli pomiarowej CoachLab II Bogdan Bogacz Pracownia Technicznych Środków Nauczania Zakład Metodyki Nauczania i Metodologii Fizyki Instytut
Bardziej szczegółowoBADANIA SYMULACYJNE ROZKŁADU CIŚNIENIA AKUSTYCZNEGO W OBIEKTACH O RÓŻNEJ SKALI
BADANIA SYMULACYJNE ROZKŁADU CIŚNIENIA AKUSTYCZNEGO W OBIEKTACH O RÓŻNEJ SKALI A. Kabała (1), J. Smardzewski (2) 1) Politechnika Poznańska 2) Uniwersytet Przyrodniczy w Poznaniu Rura impedancyjna 0.1 x
Bardziej szczegółowo