Nissan 350Z. razem w drodze 1

Transkrypt

1 Nissan 350Z Ford ord Visos razem w drodze 1

2 Aktualności Świat się kręci Muzeum kradzieży samochodów, obrazujące nieograniczoną pomysłowość złodziei samochodów i równą jej inwencję właścicieli aut chroniących swoje dobro, urządził w Moskwie jeden z dealerów Łady. Na wystawie obok akcesoriów szeroko znanych, jak np. skaner służący do odczytywania kodu zamka lub pająk, czyli rezerwowy obwód, który pozwala złodziejowi obejść immobilizer, znalazły się nowości. Za taką należy uznać harpun, jakim często posługują się płetwonurkowie. Jeśli precyzyjnie wystrzelić takim harpunem przez plastikowy błotnik, to rozbije on akumulator i sygnalizacja alarmowa nie zadziała. Ochrona muzeum musi przeganiać przyuczających się do złodziejskiego fachu, którzy próbują nawet fotografować ciekawsze eksponaty. W muzeum można obejrzeć również proste środki ochrony samochodu przed złodziejem, choćby pęk haczyków do łowienia grubych ryb, który kładziemy na siedzeniu lub zatrzaskujące się szczęki instalowane pod pedałem gazu. Musimy pojechać i zobaczyć, czy ekspozycja obejmuje patenty Jasia Fasoli. Wielka Brytania światową stolicą wściekłości na drodze to wniosek z sondażu przeprowadzonego przez magazyn motoryzacyjny Max Power. Brytyjczycy są najbardziej impulsywnymi kierowcami dziewięciu na dziesięciu stwierdziło, iż wielokrotnie spotkało się z nerwowymi reakcjami ze strony innych uczestników ruchu a do nagannego zachowania na drodze przyznało się siedmiu na dziesięciu kierowców. Były to najczęściej obraźliwe gesty i ostre reprymendy słowne. Zdarzały się jednak również rękoczyny, z których zaledwie 7 procent zostało zgłoszonych policji - informuje magazyn. Wyniki badań magazynu Max Power potwierdziły analizy ośrodka Gallupa, które stawiają wyspiarzy na czele statystyk częstotliwości i intensywności okazywania gniewu i wściekłości na drodze. Zawrotną cenę dolarów osiągnął Pierwszy Ford GT, który trafił do publicznej sprzedaży w USA. Egzemplarz o numerze 10 został wystawiony na aukcję przez słynny dom aukcyjny Christie s podczas gali Concours d Elegance w Pebble Beach. Uzyskane fundusze przeznaczono na cele charytatywne. Seryjna produkcja Forda GT ruszy w 2004 roku, a pierwsze egzemplarze zostaną dostarczone nabywcom w Europie w czwartym kwartale. Oficjalna cena samochodu nie została jeszcze podana. Jednak wstępne informacje wskazują, że Ford GT, który zostanie wyprodukowany w limitowanej liczbie egzemplarzy, będzie kosztował w Stanach Zjednoczonych nieco poniżej USD. O wkładzie Forda do historii motoryzacji nie trzeba nikogo przekonywać, ale warto też pamiętać o samochodach, które na trwałe wpisały się do historii kina. Jednym z takich samochodów, dodajmy jednym z najbardziej niezwykłych, jest samochód, którym śmigał (bo przecież nie jeździł) Batman. Batmobil jest jedną z wielu atrakcji prezentowanych na wystawach w różnych zakątkach globu organizowanych z okazji stulecia Forda i gdzie się nie pojawi, tam budzi ogromne zainteresowanie. Aż 33% wszystkich wyprodukowanych w zeszłym roku modelowym samochodów miało kolor srebrny, ujawnił światowy lider w produkcji lakierów samochodowych - PPG Industries. Nabywcy są coraz bardziej zorientowani na technikę, nowoczesność - a kolor srebrny doskonale wyraża te wartości. Srebrny kolor jako lakier samochodowy ma pewne szczególne, wyróżniające go cechy - jest nowoczesny, industrialny, młodzieżowy, ale i dyskretny, poważny, nie narzucający się. Triumfalny pochód srebrnego lakieru zdetronizował kolor niebieski w Europie oraz biały w Stanach Zjednoczonych. Przytłaczająca wszechobecność bieli na samochodach w Japonii również odchodzi powoli w niepamięć. W Europie aż 40% aut wyjechało do odbiorcy w srebrnym kolorze. W Stanach i Japonii jest to odpowiednio 22% i 35%. Na naszym kontynencie ciągle mocno trzyma się niebieski (19% aut) oraz czarny (13%). 2 razem w drodze

3 Felieton DaimlerChrysler, Ford, Hyundai, Nissan, PSA Peugeot-Citroën oraz Toyota, ściśle współpracują przy projekcie testowym systemów sprężonych paliw wodorowych dla samochodów z ogniwem paliwowym. Projekt o nazwie Hydrogen 700 ma na celu przetestowanie i ocenę działania systemów paliw wysokociśnieniowych dla samochodów z ogniwem paliwowym. Obecnie większość prototypów samochodów z ogniwem paliwowym wyposażonych jest w system paliwa wodorowego sprężonego do wartości 350 barów. Zwiększenie ciśnienia do 700 barów wciąż stanowi technologiczne wyzwanie. Przedsięwzięcie jest ważnym krokiem w procesie wprowadzenia nowych systemów paliwowych w kolejnej generacji samochodów z ogniwem paliwowym. Anorektycy powinni mieć odbierane prawo jazdy tak można odczytać bezprecedensowy wyrok jednego z niemieckich sądów. Bohaterką procesu była dwudziestodwuletnia studentka, która ponad dwa lata temu spowodowała wypadek. Policjanci uznali, że przyczyną wypadku mógł być zły stan jej zdrowia i pozbawili ją prawa jazdy, twierdząc, że jest za chuda. Lekarze przeprowadzili szereg badań i stwierdzili, że stan zdrowia dziewczyny ważącej zaledwie 32 kg (podczas gdy średnia waga przy jej wzroście powinna wynosić 46 kg) nie pozwala na prowadzenie samochodu. Kobieta interweniowała w sądzie. Ten jednak przyznał rację policjantom i lekarzom. Cała sprawa w sumie ciągnęła się 2 lata. W tym czasie stan zdrowia pacjentki poprawił się. Sąd warunkowo więc zezwolił jej na prowadzenie samochodu, ale co trzy miesiące dziewczyna musi się zgłaszać na badania kontrolne. Jeśli starci kilka kilogramów, znowu straci prawo jazdy. Opr.. ReS ISSN Wydawca ydawca: Polska Grupa Dealerów sp. z o.o. Redaktor prowadzący: Radek Pszczółka Adres redakcji: Bielsko-Biała ul.wyzwolenia 95. Tel. +33/ redakcja@pgd.pl Magazyn ma charakter wyłącznie informacyjny. Copyright by Polska Grupa Dealerów sp. z o.o. Polacy uważają, że pośpiech konieczny jest tylko przy łapaniu pcheł. To jednak jest dość stara zasada, która nie zawsze wytrzymuje próbę czasu. Dziś trzeba dość szybko podejmować decyzje i jeszcze szybciej realizować plany, bo przy pomysłowości naszych władz przepisy tak szybko się zmieniają, iż czasem trudno za nimi nadążyć. Za przykład weźmy chociażby kwestie związane z samochodami ciężarowymi w ciele pojazdów osobowych. Przy polskiej polityce fiskalnej wynalazek bardzo praktyczny, trzeba przyznać. A ileż to już razy majstrowano przy tych autach, jakież to sztuki wymyślano, by uniemożliwić odliczanie VAT od ich zakupu. Te praktyki zresztą nie ustały. Mimo iż zbliżamy się do Unii wielkimi krokami i już niedługo te przepisy będą musiały ulec radykalnej zmianie, naszym władzom już nie wystarczy, że każdy van w osobowej karoserii ma gustowną kratkę za tylnym siedzeniem. Teraz, w wersji ekstremalnej, chcą nawet by była to przegroda z pełnej blachy, stała czyli zespawana, nie dająca się nijak obejść. Co prawda nie wiadomo czy ta zmiana przejdzie, bo chodzą słuchy, że nie, ale to też może być podpucha, żebyśmy sobie wcześniej nie sprawili radości kupując czy leasingując samochody z luźnymi kratkami. Walka o kratkę może przypominać zabawę w przeciąganie liny, a w tej zabawie bywa tak, że czasami leżą obie drużyny. Zbigniew D.. Skoczek razem w drodze 3

4 Bardzo dynamicznie rozwija się w Polsce rynek kontraktowego wy- najmu samochodów i zarządzania flotami. Wynajem kontraktowy jest usługą z pogranicza leasingu i wy- pożyczania samochodów,, pole- gającą na sprzedaży klientowi ROZWIĄZAŃ TRANSPORTOWY OWYCH zamiast samochodów.. Jedną z najprężniej działających w tym seg- mencie rynku jest wchodząca w skład Grupy PGD spółka Express. Firma realizuje m.in. kon- trakt na dostawę stu samochodów w najmie długoterminowym dla Cadbury Wedel i zarządzanie całą pozostałą flotą samochodów mar- ki ford należących do tej firmy rmy. Zdjęcia: Tomasz Naras Z Dyrektorem Zarządzającym Express u Hubertem Laszczykiem rozmawia Marian Adamczyk. Jakie elementy składają się na najem dłu- goterminowy? W skrócie mówiąc są to: na początku - finansowanie zakupu samochodów i ich ubezpieczenie w pełnym zakresie AC/OC/NNW/ KR, po drugie zarządzanie flotą samochodów element najbardziej pracochłonny i skomplikowany, dzięki czemu firmy, które zdecydują się na powierzenie swojego parku samochodowego wyspecjalizowanemu podmiotowi, mogą zyskać najwięcej. I na koniec - sprzedaż samochodów po okresie umowy (wraz z zastosowaniem prawa pierwokupu na życzenie Klienta). Muszę tu podkreślić, że całkowita utrata wartości w stosunku do zakupu samochodu stanowi koszt wypożyczalni. Czy można wskazać cechy firm, które po- winny przeanalizować ać zasadność długoter- minowego najmu samochodów? Tak, wskazałbym tutaj na trzy najważniejsze grupy. Pierwsza to firmy, w których działalności widoczna jest silna sezonowość lub te, które potrzebują samochodów do obsługi poszczególnych kontraktów, jak np. developerzy czy obsługa techniczna innych podmiotów. Modelowym przykładem okresowego wypożyczenia są obsługiwane samochodami Expressu kampanie promocyjne nowych leków organizowane przez koncerny farmaceutyczne. Druga grupa firm, które powinien zainteresować najem, to firmy działające w szczególnie dynamicznych segmentach rynku lub takie, które dopiero wchodzą na rynek i nie potrafią ocenić swojego zapotrzebowania na środki transportu. I trzecia - firmy, które dużo inwestują, więc ich zdolność kredytowa jest niewysoka, bądź też nie chcą jej pogarszać znacznymi kredytami na zakup floty samochodów. W którymś momencie może się pojawić dy- lemat: własny park pojazdów czy najem? Oczywiście, że takie pytanie się nasuwa, ale po to między innymi jesteśmy, by pomóc klientowi w przeanalizowaniu jego potrzeb i optymalizacji kosztów. Niekiedy najlepszym rozwiązaniem jest połączenie posiadania swojej floty z najmem dłu- 4 razem w drodze

5 goterminowym. Przykładem może być tu BP, dla którego Express podstawia ponad 40 samochodów w wynajmie, a oprócz tego firma eksploatuje dalszych kilkadziesiąt własnych pojazdów. W jaki sposób Express może realizować tak różne potrzeby? Nasza oferta jest uniwersalna: prowadzimy równolegle najem długo- i krótkoterminowy. Możemy bardzo szybko podstawić potrzebną ilość samochodów. W przypadku kontraktów krótkoterminowych, zawartych na okres od jednego do kilku miesięcy, podstawiamy samochód używany, a w najem długoterminowy (nawet kilkuletni) oddajemy samochód nowy, według wyboru klienta. Dlaczego najem ma się opłacać? Powodów jest pewnie wiele, w związku z czym zaproponuję, żeby pan dla przejrzystości wypunktował te najważniejsze. Dziękuję, punktuję: Brak konieczności budowania działu transportu lub możliwość jego likwidacji czy redukcji; Brak konieczności obciążania swojej zdolności kredytowej środkami przeznaczonymi na zakup samochodów; Poprawa wskaźników bilansowych przedsiębiorstwa; Gwarancja pokrycia wszystkich kosztów związanych z eksploatacją samochodu przez wypożyczalnię; Możliwość precyzyjnego zaplanowania kosztów komunikacji; Wymiana floty po ustalonym okresie nie przyniesie Klientowi niespodziewanej straty, ani nie spowoduje konieczności finansowania używanych samochodów do czasu ich sprzedania; Uszkodzenie samochodu w wyniku awarii, wypadku drogowego lub kradzież auta nie spowodują wyjątkowej przerwy w pracy pracownika eksploatującego samochód otrzyma on na czas naprawy samochód zastępczy. Należy tu podkreślić, że uzyskanie odszkodowania za samochód skradziony, będący w leasingu, trwa zwykle kilka miesięcy, podczas których Klient nadal ponosi koszty, a nie korzysta z samochodu; Kolejnymi czynnikami przemawiającymi za najmem są elastyczność i szybkość oraz koszt: Wynajem niewielkich flot samochodów (kilkanaście sztuk) może być przeprowadzony od ręki, w ciągu kilku dni. Klient zawsze ma możliwość czasowego rozszerzenia floty; Koszt wynajmu jest porównywalny, a często niższy w stosunku do eksploatacji własnej floty. Dzieje się tak dlatego, że jesteśmy profesjonalistami w branży samochodowej, mamy odpowiednią wiedzę, doświadczenie i infrastrukturę, by minimalizować koszty eksploatacji samochodów. Zainteresowanych czytelników zapraszamy na konsultacje w siedzibach Expressu w Warszawie, Krakowie i Bielsku- Białej. Ogólnopolski telefon kontaktowy: 0-606/ Historia fordem pisana Diamentowa płyta Uliczne brzmienie czarnej muzyki, energetyczne nagrania oraz soulowe, liryczne ballady wprowadzą w dobry nastrój nawet najbardziej nerwowych kierowców.. Taka jest pierwsza solowa płyta Beyoncee Knowles, wokalistki Destiny s Child. Choć na miano gwiazdy muzyki pop czy R&B Beyoncee zasłużyła występując w jednym z najpopularniejszych gilrsbandów na świecie, dopiero teraz możemy poznać kompozytorski talent, możliwości wokalne i prawdziwie gwiazdorskie oblicze młodej artystki. Wokalistka jest jak mówi i śpiewa - niebezpiecznie zakochana ( Dangerously in Love to tytuł jej płyty ), ale na razie tylko w muzyce. Robi karierę pod czujnym okiem papy, Mathew Knowles a, menadżera Destiny s Child. Ojciec ma niewątpliwie powód do dumy: dziewczyny okazały się wyjątkowo utalentowane i wszystkie nagrały już solowe płyty. 22-letnia Beyonce, współtwórczyni przebojów tria, zrobiła to ostatnia. Spójrzmy na okładkę: piękna dziewczyna, odziana wyłącznie w uszytą z diamentów siedmiokilogramową koszulkę, zaprojektowaną przez mamę-stylistkę. I to ponętne spojrzenie.... Nie radziłbym wozić okładki płyty na przednim siedzeniu, ponieważ spoglądająca z niej Beyonce może przyczynić się do niejednej drogowej kolizji. Oddajmy się lepiej przyjemności słuchania. W zróżnicowanej stylistycznie muzyce czarnej Beyonce porusza się z wielką lekkością. Krążek ukazuje dwa oblicza wokalistki: z jednej strony emanuje ona romantyczną gracją, odpowiednią do wyśpiewania miłosnych soulowych duetów ( The Closer I Get To You duet z Lutherem Vandrosem), z drugiej zaś doskonale przekazuje dynamikę hip-hopowych wokaliz. Dangerously in Love zawiera szesnaście odmiennych pod względem stylu kompozycji, tworzy jednak swoistą całość. Jest to płyta, której równie dobrze słucha się w miejskich ulicznych korkach jak i podczas dłużących się dalekich podroży. To świetnie ułożona, zamknięta opowieść, którą kończy miłosne przesłanie Beyonce o harmonii, kolorach i miłości. Panie i Panowie kierowcy! Noga z gazu Beyonce nadaje rytm. Darek Maciborek RMF FM razem w drodze 5

6 Reportaż stali się jurorami konkursów rysowniczych. Największy z nich TeSto, który zgromadził ok. 700 prac, związany był ze współczesną wizją Forda model T. Zwycięzca tego konkursu został nagrodzony wyjazdem do ośrodka stylizacji Forda w Londynie. Zadaniem tego centrum jest koordynacja wszystkich prac, wymiana doświadczeń i analizowanie przyszłych tendencji w dziedzinie stylizacji. Zatrudnionych jest tam ok. 30 stylistów i managerów reprezentujących marki Ford, Lincoln, Mercury, Aston Martin, Jaguar, Land Rover, Volvo i Mazdę, a kieruje nimi Henrik Fisker. Ale wróćmy do DesignForum, gdzie oprócz samochodu Formula 4 od Giugiaro, to niezwykłe stoisko zdobiły 4 Peugeoty City Toyz, Mitsubishi CZ2 Cabriolet, Citroen Pluriel, Mazda RX-8 oraz Renault Megane. Olbrzymie zainteresowanie, jakim cieszyło się DesignForum i fakt, iż zaproszeni styliści, jak i młodzi rysownicy byli w pełni usatysfakcjonowani, sprawia, że Wojciech Sierpowski już teraz myśli o następnym spotkaniu, które odbędzie się za półtora roku. Marzy, by w Poznaniu pojawiły się samochody i styliści również innych firm - w tym pozostałych włoskich ośrodków stylizacji. Uważa, że wszystko jest możliwe - zwłaszcza, że Polska znajdzie się już we wspólnej Europie. A.Tomas Zwycięska praca Wojciecha Grodeckiego z Wrocławia. Ford TeSto. Znany polski dziennikarz motoryzacyjny Wojciech Sierpowski, od wielu lat interesuje się designem, rysuje samochody przyszłości i tworzy wizje komputerowe. Utrzymuje kontakty z licznymi ośrodkami stylizacyjnymi i przeprowadza konkursy rysownicze. Podczas największej polskiej wystawy motoryzacyjnej Poznań Motor Show 2003 zorganizował stoisko DesignForum, którego celem było spotkanie młodych osób interesujących się designem i rysujących samochody z profesjonalistami w tej dziedzinie. Odbyło się ono na stoisku liczącym blisko 700 m 2 w otoczeniu samochodów przyszłości oraz aut odznaczających się szczególnie ciekawym designem. Po raz pierwszy w Polsce pojawił się concept car z Italdesign Giugiaro oraz przedstawiciel tego ośrodka Franco Bay. Koncern Fiat reprezentował Peter Jansen - stylista nowej Pandy, Forda Ehab Kaoud, a Volvo Polak Alec Turski. Styliści przedstawili swoje ośrodki, tendencje stylizacyjne obowiązujące w ich firmach i Drugie miejsce zajął projekt Ryszarda Szymańskigo, a trzecie Jana Orłowskiego. 6 razem w drodze

7 Prezentacje Niektóre samochody mają się tak dobrze, że wraz z czasem upły- wającym od narodzin mogą młodnieć. Tak ak jest z Fordem Mon- deo, który zyskał nowe walory i nowy,, luksusowy wizerunek. Jest bardziej komfortowy,, we wnętrzu znalazły się lepszej jako- ści materiały,, a pod jego maską zabiło nowe serce - nowy silnik Duratec SCi nowych części i elementów,, jakie wprowa- dzono do Forda Mondeo, ma jeszcze polepszyć ugruntowaną wysoką pozycję tego auta w wyższej klasie średniej. Szereg tech- nicznych nowości i nie stosowanych wcześniej elementów wypo- sażenia sprawia, że odmłodzone Mondeo ma szansę zdystanso- wać konkurencję. Odrobina luksusu Solidność i jakość to znane atuty Mondeo, teraz przyszedł czas na prestiżowy image. Projektanci sięgnęli zatem po dodający samochodom prestiżu szlachetny metal i mamy: chromowane obramowanie kraty wlotu powietrza, chromowany pasek wzdłuż zderzaka i drugi akcentujący górną linię drzwi, a jeżeli chcemy - to także chromowane akcenty zewnętrznych klamek drzwi. W przedniej części uwagę zwracają nowe klosze świateł przeciwmgielnych w kształcie trapezu i większe lusterka zewnętrzne z wbudowanymi lampkami oświetlającymi podłoże. Zmianie uległ także kształt tylnych świateł. Mondeo nabrał też świeżych barw. Nowe kolory to: Octane Blue, Deep Rosso Red, Platinum, Tonic oraz Deep Navy. Ulepszenie Forda Mondeo w dużej mierze polegało na doskonaleniu znanych i cenionych atutów tego samochodu. O ile jednak większość zmian stylistycznych i konstrukcyjnych miała charakter bardziej ewolucyjny niż rewolucyjny, to jednak, z punktu widzenia klienta, ich efekt jest znaczący, szczególnie jeżeli chodzi o dopracowanie poszczególnych elementów oraz jakość i kunszt wykonania powiedział Joerg Beyer, główny konstruktor programu Forda Mondeo. Kokpit odmłodzonego Mondeo jest funkcjonalny, elegancki i naznaczony luksusem. We wnętrzu zwraca uwagę zmieniona środkowa konsola na desce rozdzielczej, w której mieści się radioodtwarzacz o charakterystycznym dużym panelu czołowym oraz ekran systemu nawigacji (dostępny jako opcja). No i oczywiście metalizowane akcenty wykończeniowe, które dodają blasku wysokiej jakości materiałom użytym do wykończenia wnętrza. Natomiast takie elementy jak wycieraczki przedniej szyby z czujnikami deszczu oferowane po raz pierwszy w europejskim modelu Forda dodatkowo zwiększają atrakcyjność wszystkich wersji w rodzinie Mondeo. Wyposażenia seryjnego i opcji dodatkowych nie da się wymienić jednym tchem. Ogrzewana tylna kanapa to ewenement w tej klasie aut. Ponieważ mieliśmy w tym roku prawdziwe lato, razem w drodze 7

8 Prezentacje nie mogliśmy podczas jazd testowych ocenić jakości ogrzewania, ale za to bardzo przypadły nam do gustu wentylowane przednie fotele, regulowane w pięciu zakresach. Klimatyzacja należy do seryjnego wyposażenia wszystkich wersji Forda Mondeo. Auto wyposażone jest w system nawigacji współpracujący z odtwarzaczem DVD i dotykowym wyświetlaczem ciekłokrystalicznym wysokiej rozdzielczości, a także w urządzenia audio-video dla pasażerów podróżujących z tyłu. Nic dodać, nic ująć Nie mniej istotne są innowacje wprowadzone pod maską i w układzie jezdnym nowego Forda Mondeo. Kierowca poczuje się pewnie i bezpiecznie dzięki dopracowanemu w najdrobniejszych szczegółach układowi jezdnemu oraz efektywnemu i skutecznemu układowi hamulcowemu ze standardowo montowanym układem zapobiegającym blokowaniu kół podczas hamowania (ABS), współpracującym z układem awaryjnego wspomagania hamulców (EBA). Udoskonalony Inteligentny System Bezpieczeństwa (IPS) obejmuje szereg układów i rozwiązań, które zostały wprowadzone po raz pierwszy w poprzednim modelu Mondeo. Są to czołowe poduszki powietrzne o dwóch stopniach napełniania, współpracujące z czujnikami zderzeniowymi, trzypunktowe pasy bezpieczeństwa dla wszystkich pięciu osób, przy czym pasy przednich foteli mają dodatkowo zaawansowane napinacze oraz czujniki w zwijaczach. Innym elementem kompleksowego systemu bezpieczeństwa IPS są poduszki boczne oraz kurtyny powietrzne. Więcej niż myślisz Nową rodzinę Forda bez wątpienia wyróżnia aż osiem opcji silnikowych (patrz tabelka obok). Mondeo to pierwszy model, w którym montowany jest nowy silnik Duratec SCi o pojemności 1,8 litra z bezpośrednim wtryskiem benzyny. Współpracuje on z nową sześciostopniową mechaniczną skrzynią biegów MMT6, opracowaną specjalnie dla samochodów z silnikami o wysokiej mocy. Zdaniem Joerga Beyera pozwala ona wydobyć maksymalne możliwości z charakterystyki mocy i momentu obrotowego poszczególnych jednostek napędowych. Mondeo z silnikiem Duratec SCi od zera do setki przyspiesza w 10,5 sekundy, a rozpędza się do 207 km/h. Skrojony na miarę Ford poszerzył i uatrakcyjnił gamę Mondeo. Wychodząc od podstawowych wersji: Ambiente, Trend i Ghia, została ona wzbogacona o wersje luksusowe oraz te o wyraźnie sportowym charakterze. Każda z sześciu wersji tworzących obecnie rodzinę Mondeo ma swoje indywidualne cechy stylistyczne oraz określoną gamę wyposażenia seryjnego i dodatkowego, wyraźnie zróżnicowanego w poszczególnych wersjach. Najbardziej prestiżowymi są obecnie nowa ekskluzywna wersja Ghia Executive i nowa wersja Sport, która wyróżnia się obniżonym zawieszeniem oraz siedemnastocalowymi obręczami kół z lekkiego stopu, o specjalnym wzorze z dziewięcioma podwójnymi ramionami. Ford Mondeo Ambiente jest seryjnie wyposażony w klimatyzację, powierzchnia deski rozdzielczej ma nową fakturę, a we wnętrzu dodano szereg akcentów ozdobnych w kolorze srebrnym oraz nową, miękką wykładzinę przednich drzwi. W wersji Trend otrzymujemy automatyczną klimatyzację, przednie światła przeciwmgielne, elektrycznie sterowane szyby w tylnych drzwiach oraz podłokietnik na środku tylnej kanapy. Natomiast Ghia - wersja znana ze swego wyraźnie luksusowego charakteru - jest wyposażona m.in. w tzw. pakiet oświetleniowy (lampki do czytania z przodu i z tyłu, lampki nad podłogą z przodu oraz dodatkowe lampki w tylnej części przedziału pasażerskiego), nowe lampy przeciwmgielne oraz regulowane elektrycznie i ogrzewane lusterka boczne, wyposażone dodatkowo w lampki oświetlające podłoże. O najsilniejszym ST 220 piszemy w dalszej części numeru. Patrząc na odmłodzone Mondeo na zmiany stylistyczne, bogactwo wyposażenia i mnogość wersji można śmiało stwierdzić, że konstruktorzy Forda stworzyli samochód na miarę czasów, dostosowując go do indywidualnych potrzeb nabywców. Jest to po prostu auto skrojone na miarę. Anna Lubertowicz-Sztorc Silniki benzynowe czterocylindrowe rzę- dowe z wtryskiem pośrednim Duratec HE - 1,8 litra (110 KM) Duratec HE - 1,8 litra (125 KM) Duratec HE - 2,0 litra (145 KM) Silniki benzynowe V6 z wtryskiem pośrednim Duratec 24V - 2,5 litra (170 KM) Duratec ST - 3,0 litra (226 KM) Silnik benzynowy czterocylindrowy rzędo- wy z wtryskiem bezpośrednim Duratec SCi - 1,8 litra (130 KM) Silniki wysokoprężne z wtryskiem common rail Duratorq TDCi - 2,0 litra (115 KM) Duratorq TDCi - 2,0 litra (130 KM) 8 razem w drodze

9 Euro Car Kraków, ul. Powstañców Œl¹skich 22, tel. (0*12) Partner Kraków, ul. Jasnogórska 60, tel. (0*12) razem w drodze 9

10 Fascynacje Czasami stajemy przed dylematem czy wybrać elegancką limuzynę, czy raczej samochód, który dostarczy nam spor- towych emocji i pozwoli poczuć, jakby znowu miało się 20 lat. Decyzja okaże się prosta, gdy nasz wybór pad- nie na luksusowe- go, a zarazem szatańsko dy- namicznego Forda Mon- deo ST 220. Siła i moc Prawdziwi miłośnicy motoryzacji zawsze czekają z niecierpliwością na topowe wersje wprowadzanych na rynek modeli. Nic w tym dziwnego, wszak fascynacja prędkością i mocą towarzyszyła rozwojowi motoryzacji od samego początku, ba była wręcz jego siłą napędową. Zdając sobie z tego sprawę, producenci samochodów prawie zawsze prezentują wyjątkowe wersje swoich modeli. Topowy model Forda, najmocniejszy w europejskiej ofercie tej marki, to bynajmniej nie mały sportowy bolid, lecz luksusowa i komfortowa limuzyna Mondeo ST 220. Zastąpiła ona doskonale znaną wszystkim entuzjastom mocnych wrażeń wersję ST 200 poprzedniej generacji 10 razem w drodze

11 Fascynacje Mondeo, wyposażoną w dwustukonny silnik 2.5 V6. Choć charakter obu samochodów jest podobny, nowy model pod każdym względem bije poprzednika na głowę. Nowa superlimuzyna została przygotowana z jeszcze większą starannością. Pod jej maską umieszczono trzylitrowy, widlasty silnik V6 o maksymalnej mocy 226 KM, osiąganej przy 6000 obr/min (komputer odcina dopływ paliwa przy 6900 obr./ min) i maksymalnym momencie obrotowym równym 275 Nm, uzyskiwanym przy 4750 obr/ min. Te parametry wystarczą, by rozpędzić ten nielekki przecież samochód do 243 km/godz. i mieć setkę na liczniku już po upływie 7,4 sekundy. Blok i głowicę tej wyjątkowej jednostki wykonano z aluminium; aby zapobiec przegrzaniu pojazdu zamontowano również powiększoną chłodnicę i wydajniejszą pompę wodną, a także chłodnicę oleju. Specjalnie dla Mondeo ST 220 zaprojektowano układ dolotowy, zwiększając ilość docierającego do cylindrów powietrza o 34% (w porównaniu ze standardowym dla tego silnika układem). Natomiast specjalny, dwudrożny układ wydechowy z nierdzewnej stali zmniejsza ciśnienie gazów wylotowych o 42%. Sportowe możliwości Ford Mondeo ST 220 zawdzięcza między innymi specjalnie przygotowanemu zawieszeniu, znacznie usztywnionemu i obniżonemu o 15 mm. Twardość sprężyn i amortyzatorów zwiększono o 50%, zmieniono geometrię niektórych elementów zawieszenia oraz udoskonalono układ hamulcowy; wentylowane tarcze mają teraz 300 mm średnicy z przodu i 280 mm z tyłu. Piękna i bestia Projektanci zadbali o efektowne detale odróżniające go od zwykłych wersji zarówno na zewnątrz jak i wewnątrz auta. Uwagę zwracają przede wszystkim potężne zderzaki ze zintegrowanymi spoilerami oraz eleganckie, szesnastoszprychowe obręcze kół z lekkich stopów. Mają one średnicę 18 cali i idealnie pasują do niskoprofilowych opon o rozmiarze 225/40R18. Spoglądając na tył pojazdu trudno nie zwrócić uwagi na wspomniany podwójny układ wydechowy z końcówkami ze stali nierdzewnej. Ford postawił również na bogate wyposażenie, wychodząc ze słusznego założenia, że fascynacja sportową jazdą i prędkością nie musi oznaczać rezygnacji z komfortu. W standardzie znalazły się m.in. sportowe fotele Recaro pokryte skórą w kolorze czerwonym lub ciemnoszarym, automatyczna klimatyzacja oraz radioodtwarzacz z CD. Do zakochania... Jak Ford Mondeo ST 220 zachowuje się na drodze? Już po kilku kilometrach za jego kierownicą chciałoby się pozostać w nim jak najdłużej. Samochód sunie jak po szynach i szybko reaguje na ruchy kierownicą. Bardzo łatwo zapomnieć, że jedzie się autem, które waży niemal półtorej tony. Auto natychmiast reaguje na każdą zmianę położenia pedału gazu. ST 220 wyróżnia się też ogromną stabilnością w trakcie gwałtownych manewrów, nie daje odczuć najmniejszej nawet podsterowności. Fotele świetnie podtrzymują ciało kierowcy i pasażera siedzącego z przodu. Najważniejszą jednak niespodzianką jest fakt, że nawet nasze polskie drogi nie są przeszkodą dla komfortowej i bezpiecznej jazdy. Siła tłumienia amortyzatorów pomaga w opanowaniu ruchów nadwozia na najgorszych wertepach. Cóż, nie da się ukryć, że konstruktorom najlepszego z Fordów udało się osiągnąć bliski ideału kompromis między sportową charakterystyką auta i komfortem typowym dla limuzyny wyższej klasy. Co jeszcze istotne: ten duży, pojemny, a przy tym cholernie (przepraszam, ale musiałem użyć tego słowa) dynamiczny samochód wcale nie ma wielkiego apetytu na paliwo. Przekonałem się o tym pokonując gierkówkę z trzema pasażerami (dwóch facetów po 90 kg, dwie białogłowy po 55 kg oraz dwie walizy w bagażniku). Podczas owej jazdy testowej auto spaliło raptem 7,6 l/100 km, czyli mniej niż zapowiedział producent. Oferta Forda Mondeo ST220 obejmuje wszystkie wersje nadwoziowe: czterodrzwiowego sedana, pięciodrzwiowego liftbacka i kombi. Ta ostatnia wersja jest standardowo wyposażona w samopoziomujące zawieszenie tylnej osi. Zbigniew D.. Skoczek SILNIK - Benzynowy, V6, 4 zawory na cylinder; POJEMNOŚĆ cm 3, wtrysk sekwencyjny; MOC kw (226 KM) przy 6150 obr./ min; MOMENT Nm przy 4900 obr./min; UKŁAD NAPĘDOWY I PODWOZIE - Skrzynia biegów manualna, pięciostopniowa; Napęd na przednie koła; Zawieszenie przód - kolumny McPherson; Zawieszenie tył - wielodrążkowe Quadralink; Hamulce przód - tarcze wentylowane 300 mm; Hamulce tył - tarcze 280 mm, ABS; OPONY - 225/40 R 18; MASA własna kg (wersja 4d); OSIĄGI - Prędkość maksymalna km/h; km/h - 7,7 s; Zużycie paliwa (miasto/trasa/średnie EU) - 14,3/ 7,9/10,2 l/100 km. razem w drodze 11

12 Aktualności Dodaję do ulubionych EuroCar i Partner mają nowe interesujące strony internetowe. Staraliśmy się, by spełniały one potrzeby wszystkich osób poszukujących pełnej informacji na temat oferty naszej firmy oraz by były czytelne i przyjazne pod względem nawigacji. Na stronach w sposób wyczerpujący przedstawiamy aktualną ofertę Forda: opisy wszystkich modeli zawierają dane techniczne, zestawienie wyposażenia i akcesoriów, a także cennik. Bez trudu znajdą Państwo również praktyczne informacje dotyczące możliwości finansowania zakupu samochodu oraz naszej bogatej oferty ubezpieczeniowej. Zakładki Serwis, Sklep Części Zamiennych i Karta Stałego Klienta są skierowane bezpośrednio do użytkowników Fordów. Tu przeczytają Państwo o aktualnych promocjach w serwisie oraz o warunkach otrzymania Karty Stałego Klienta i przywilejach z niej wynikających. W dziale PGD Tuning poznają Państwo część naszych twórczych możliwości. Dla poszukujących samochodów używanych przygotowaliśmy przejrzystą wyszukiwarkę, dzięki której szybko sprawdzą Państwo naszą ofertę. Baza zawiera samochody używane dostępne we wszystkich oddziałach PGD. Osoby zainteresowane oglądanym autem wprost ze strony mogą skontaktować się z naszymi sprzedawcami samochodów używanych. Za pośrednictwem strony użytkownicy można także otrzymać wycenę aktualnie używanego samochodu. Całość uzupełniają multimedia. Będzie nam bardzo miło, jeżeli strony i dodają Państwo do ulubionych. (awa) Fusion nasz Zawsze cieplej robi się nam na sercu, gdy coś miłego spotyka kogoś bliskiego. Kiedy odwiedzali Państwo salony EuroCar i Partner podczas zorganizowanych z okazji premiery Forda Fusion dni otwartych, nie raz, nie dwa pomyśleliśmy: ach żeby tak ktoś z naszych gości wygrał główną nagrodę. I stało się: najlepiej - zdaniem jury - najmłodszego Forda opisał krakowianin Paweł Kaczmarczyk. Komisja konkursowa doceniła oryginalność pomysłu, poetykę i dowcip oraz sugestywność. Proszę przeczytać: Fusion - auto niebanalne, Oryginalne, funkcjonalne, Rozmiarami zaskakuje Dużą przestrzeń w nim się czuje. Ford ord - najwyższy w swojej klasie, Użyteczny w mieście, w trasie, Stylistyką swą góruje I w nim siedząc się to czuje, Oglądając innych w dole Nudny nie jest nawet korek! Pan Paweł przyznał, że trochę nad swoim opisem myślał. Najpierw poznał samochód i odbył nim jazdę próbną, a później, już w domu, odczucia w rymy złożone na kupon konkursowy przelał. A potem były chwile ogromnej radości. Kluczyki do samochodu przekazał zwycięzcy Mikołaj Małecki Dyrektor Handlowy EuroCaru. Przesiadka do Fusiona bardzo Panu Pawłowi odpowiada, a że jeździ zwłaszcza po Krakowie, najwyżej ocenia zwrotność samochodu i jego jak nam powiedział wręcz fantastyczne przyspieszenie. Panu Pawłowi życzymy wielu oryginalnych pomysłów w wykorzystywaniu wielofunkcyjnego samochodu, a wszystkim Państwu, by nasze salony były szczęśliwe także dla Państwa. Jolanta Wilkosz 12 razem w drodze

13 Tuning Choć od premiery Forda Fusion minęło już kilka miesięcy,, wciąż pojawia- ją się problemy z przy- pisaniem go do którejś z klas aut. Najczęściej określa się Fusiona ja- ko powiększoną Fiestę, a nawet Fiestę kombi. To zdecydowanie za duże uproszczenie. Wyjaśnij- my ostatecznie: Fusion to model, którym Ford wszedł w nową dla siebie kategorię miejskich aut wielozadaniowych UAV (Urban Active Vehicle). Auto wprawdzie wykorzy- stuje podzespoły Fiesty, lecz sama bryła nadwo- zia jest nowatorska dla samochodów produkowanych w Europie. Za- mierzeniem Forda było wprowadzenie na rynek samochodu rozpoznawal- nego w gąszczu tysiąca mu podobnych i odróżnienie go od modeli in- nych producentów.. Pro rojektanci zastosowali kil- ka zabiegów,, aby samo- chód przypominał bryłą małą terenówkę. Mamy więc, miedzy innymi: duże jak na tę klasę po- jazdów piętnastocalowe koła, masywny zderzak przedni, pionowo wzno- szącą się linię frontową maski wraz z dużymi re- flektorami przednimi oraz podwyższony przedział pasażerski, który kończy się pionowo opadającą klapą bagażnika. PGD, specjalista od tuningu samochodów marki Ford, bardzo szybko wprowadził do swojej oferty pakiet stylizacyjny dla Forda Fusiona. Kształt nadwozia zainspirował nas do stylizowania auta w kierunku pojazdów offroadowych, co jednocześnie miało przynieść efekt w postaci wizualnego powiększenia samochodu. Fusion inny punkt widzenia Stylistykę przodu samochodu zmieniliśmy poprzez zastosowanie nowego wlotu powietrza grilla. Stosując srebrną, matową ramkę, wyróżniliśmy także umieszczony w zderzaku wlot powietrza do chłodnicy. Narożom zderzaków dodaliśmy kontrastujące z kolorem nadwozia nakładki, które nie tylko dodatkowo je zabezpieczają, ale też dodają bojowego charakteru. Podobną, podwójną rolę pełnią srebrne listwy na bocznych drzwiach. Parkingi mamy przecież ciasne.... Klapę bagażnika doposażyliśmy w delikatny, stylowy spoiler, polakierowany w kolorze nadwozia samochodu, oraz w przyciągający wzrok uchwyt do podnoszenia. Kontrastująca z kolorem zderzaka dostawka zdecydowanie zmienia jego kształt i nadaje mu nową formę. Zderzak również zabezpieczyliśmy przed zadrapaniami. Całość dopełniają halogeny przeciwmgielne oraz - najnowsze w ofercie Forda - felgi o pięciu podwójnych ramionach. Jak się Państwu podoba? Alternatywą dla takiego pakietu stylizacyjnego może być zamontowanie na Fusionie wysokiej jakości orurowania, które nada mu bojowego wyglądu. Ponieważ Fusionów na polskich drogach szybko przybywa, może warto pomyśleć o wyróżnieniu swojego samochodu. PGD Tuning służy pomocą. Arkadiusz Świątek PGD Tuning tel / razem w drodze 13

14 Euro Car Kraków, ul. Powstañców Œl¹skich 22, tel. (0*12) Partner Kraków, ul. Jasnogórska 60, tel. (0*12) OMC Motors Warszawa Trasa Toruñska (róg Krasnobrodzkiej), tel. (0*22) razem w drodze

15 Gdy kupujemy stacjonarny sprzęt hi-fi, każdy element mo żemy przetestować i całość zestroić w studiu odsłuchowym. Inaczej jest w przypadku sprzętu montowanego w samochodzie. Aby charakterystykę zestawu dobrać odpowiednio do cha- rakterystyki wnętrza samochodu, warto wykorzystać doświadcze- nia innych audiofilów.. Dlatego z przekonaniem chcemy zaprosić Państwa do przetestowania systemu, który zaaplikowaliśmy w Focusie ST 170. Po kilku nieprzespanych nocach i długich przemyśleniach zdecydowaliśmy się na sprawdzony sprzęt marki Alpine. Jednostką centralną został topowy model japońskiego producenta CDA-7998R. Cechą wyróżniającą ten odtwarzacz CD z grona mu podobnych jest powiększony o 30% panel sterująco-informacyjny FantomFace XL i wyświetlacz o zmiennej barwie. Przetwarzanie cyfrowe sprawia, że dźwięk odtwarzany za pomocą tego urządzenia (także zapisany w formacie mp3) jest oszałamiająco przejrzysty i naturalny. Ponadto sprzęt firmy Alpine został wyposażony w funkcję Personalize, która dostosowuje parametry odtwarzania dźwięku do posiadanego pojazdu i własnych upodobań. Do ustawień tych należą między innymi korekcja opóźnienia czasowego zwrotnicy. CDA-7998R zawiera też centralę zestawu głośnomówiącego do telefonów komórkowych. Wystarczy za pomocą dodatkowego uchwytu podłączyć telefon i już można prowadzić rozmowy, a SMS-y pisać na panelu radia. Wybierając system głośnikowy, zdecydowaliśmy się na najnowszą serię głośników Alpine typu R. Z przodu zamontowaliśmy dwudrożne głośniki separowane ze zwrotnicami ALPINE SPR-176A. Membrany tych głośników są wykonane z polimeru pokrytego aluminium. Głośniki średniotonowe zabudowaliśmy w miejscu głośników oryginalnych, natomiast tweetery (głośniki wysokotonowe) podnieśliśmy na podszybie, do specjalnie zrobionych obudów. W tylnych drzwiach umieściliśmy również głośniki dwudrożne lecz już ze współosiowo zabudowanym głośnikiem wysokotonowym. Aby głośniki zabudowane w drzwiach wytwarzały dźwięk na najwyższym poziomie, dodaliśmy im pudła rezonansowe, a drzwi wytłumiliśmy. Przejdźmy teraz do bagażnika. Zlikwidowaliśmy miejsce na koło zapasowe i w odpowiedniej skrzyni rezonansowej zabudowaliśmy subwoofer, konsekwentnie dobrany z szerokiej gamy produktów firmy Alpine. Tak jak nie trzeba żadnemu audiofilowi uświadamiać wpływu kokpitu samochodu na przetwarzanie niskich częstotliwości, tak nie musimy tu podkreślać wagi jakości zabudowy subwoofer a. W bagażniku znalazło się również miejsce na umieszczenie dwóch wzmacniaczy V-12 wykonanych w technologii MOSFET. Jeden z nich to wzmacniacz podający sygnał do głośników szerokopasmowych, natomiast drugi jest odpowiedzialny za wzmacnianie sygnału niskotonowego. Na ściance bocznej umieściliśmy kondensator buforowy o pojemności 1F. Zadbaliśmy też o oprawę wizualną: Całą konstrukcję, dodatkowo umieszczoną w samochodzie, obciągnęliśmy czarną skórą, która bardzo dobrze komponuje się z tapicerką wnętrza, a wszystkie elementy zabudowy audio w naszym Focusie podświetliliśmy, co - szczególnie w nocy - robi fenomenalne wrażenie. Dbając o odpowiednią oprawę dla świetnego produktu, dołożyliśmy jeszcze iluminację podwozia. Arkadiusz Świątek, PGD Tuning, tel Podziękowania dla krakowskiego TELE-RADIOmana -RADIOmana za cierpliwość dla na- szych wymagań i testów. razem w drodze 15

16 Zapraszamy Smaczny Ile trwa przegląd okresowy samochodu? Hm, tyle żeby zjeść obiad, a potem przy kawie i deserze przejrzeć prasę. Cóż to za nowa mia- ra czasu? A miara, którą można stosować w salonach Polskiej Grupy Dealerów od 1998 roku. Wtedy to właśnie otworzyliśmy w kra- kowskim Partnerze pierwszą restaurację Patio. Dziś restauracje w salonach Polskiej Grupy Dealerów to standard. Dodajmy stan- dard unikatowy w skali kraju. Do uruchomienia Patio doprowadziło nas myślenie o Państwa wygodzie. Często przy- jeżdżają Państwo do naszych serwisów z odległych miejscowości, albo też po całodziennej bieganinie, dlatego pomyśleliśmy miej- sce, gdzie można nie tylko odpocząć, ale tak- że smacznie i niedrogo zjeść, jest potrzebne. Choć nie słyszeliśmy,, by ktoś specjalnie psuł sobie samochód w celu uzasadnienia przyjaz- du do Patio, wiemy że nasze kuchnie mają swoich zwolenników.. Niektórzy z nich korzy- stają z cateringu. Choć w karcie Partnera artnera znajdują się także wyszukane potrawy,, naj- bardziej dumni jesteśmy z kuchni prawdziwie domowej, bo przecież chcemy,, by czuli się Pań- stwo u nas jak w domu. I także dlatego chce- my przybliżyć Państwu domowe przepisy,, absolutnie nie robiąc tą rubryką konkurencji ma- gazynowi Moje Gotowanie. Papryka faszerowana Szarlotka a la Partner standard Składniki: 6 papryk, 300 g mielonego mięsa (wołowego i wieprzowego), 200 g ryżu, 150 g grzybów (prawdziwków i kurek), 2 duże cebule, 1 pęczek pietruszki, przyprawy (sól, pieprz, wegeta, magi) Papryki umyć, ściąć górną część (z szypułkami), wydrążyć gniazda nasienne, ponownie opłukać i położyć do obeschnięcia. Posiekaną cebulę i prawdziwki oraz całe kurki, podsmażyć na mocno rozgrzanej oliwie, aż cebula będzie szklista. Uparować na sypko ryż. Wszystko wymieszać z surowym zmielonym mięsem oraz posiekaną natką pietruszki. Przyprawić wg upodobań. Napełnić farszem papryki i przykryć je czapeczkami. Dusić przez około 40 minut. Podawać gorące. Składniki: 1/2 kg mąki, 15 dag cukru pudru, 200 ml śmietany 18%, kostka masła, 1 całe jajko, 2 żółtka, 1 i 1/2 łyżeczki proszku do pieczenia, 2 kg jabłek (wg pani Joli najlepsze są szare renety) Jabłka pokroić w ćwiartki i prażyć na wolnym ogniu do osiągnięcia konsystencji marmolady (małe kawałki wskazane). Wyrobić ciasto, połowę wyłożyć na wysmarowaną blaszkę. Nałożyć wyprażone jabłka, posypać cynamonem, przykryć drugą połową ciasta. Żeby zapewnić dostęp powietrza - ciasto podziurawić widelczykiem. Piec około minut w temperaturze ok.180 stopni. Ta szarlotka najbardziej smakuje na ciepło, z bita śmietaną i ewentualnie polewą czekoladową. Przygotowała Jolanta Jantos smakowali: Dorota Bernaś i Marian Adamczyk 16 razem w drodze

17 Człowiek Skończyły się wakacje. Nad- szedł wrzesień i przyniósł części z nas nowe doświad- czenia. Często całkiem nowe nasze dzieci po raz pierw- szy poszły do przedszkoli i szkół. Wszyscy wiemy,, że to ważne, wręcz przełomowe momenty w życiu dzieci, a nierzadko także rodziców.. Problem jest na tyle poważny,, że po- stanowiliśmy się nad nim zastanowić. Dlaczego niektóre dzieci lepiej i szybciej niż inne przystosowują się do nowych sytu- acji i nowego środowiska? Jedną z najważniejszych spraw jest nawiązanie dobrego kontaktu z rówieśnikami, warunkowane umiejętnościami znalezienia się i radzenia sobie w grupie. Trudności mogą pojawić się przed dziećmi wychowywanymi w warunkach cieplarnianych przez nadopiekuńczych rodziców lub przewrażliwione na punkcie ich zdrowia i bezpieczeństwa babcie. Kontakt z koleżankami i kolegami może być także trudny dla dzieci, którym opiekunowie wpoili lękową wizję świata, przedstawiając go jako miejsce pełne nieustannie czyhających niebezpieczeństw i zagrożeń. Trudno może być też dzieciom, którym naturalną aktywność, potrzebę ciekawości i ruchu skrępowano systemem nakazów i zakazów, a całe ich życie poddano skrupulatnej kontroli. Narażeni na kłopoty mogą być również jedynacy lub najstarsze dzieci, które przez kilka lat nie miały żadnej konkurencji. Problemy mogą dotyczyć także dzieci wychowywanych wśród dorosłych i świetnie wśród nich funkcjonujących, ale zupełnie nie radzących sobie w grupie rówieśników. Na czym polegają te trudności? Dzieciom może brakować podstawowych umiejętności ważnych i cenionych wśród Przedszkolaka worek doświadczeń rówieśników: sprawności fizycznej, odwagi, umiejętności współdziałania, ale także rywalizacji i przegrywania, dochodzenia swoich racji. I z tych powodów takie dzieci nie będą się cieszyły specjalną sympatią koleżanek i ko- legów Tak, będą funkcjonować na obrzeżu życia klasowego, bardziej w roli obserwatora niż uczestnika, mogą być też obiektem różnie wyrażanej niechęci, a czasem wręcz szykan ze strony rówieśników. Wyobraźmy sobie, jak szokująca i trudna musi być dla dziecka taka zmiana sytuacji. W domu rodzinnym uznane za wspaniałe i udane, w szkole zaś za klasowego nieudacznika, ciamajdę albo wręcz ofiarę. Jednym słowem wczesny kontakt z innymi dziećmi, rodzeństwem lub rówieśnikami takie dziecięce doświadczenie życiowe - jest niezbędne do tego, żeby nasze dziecko dało sobie w życiu radę? Właśnie tak. Na każdym etapie życia potrzebne są dziecku bardzo różne doświadczenia, które można określić mianem umiejętności życiowych. I to rodzice powinni dostarczyć dziecku takich właśnie doświadczeń albo pomóc w ich zdobyciu. Oprócz rodziców zapewniających dziecku bezwzględną miłość i niezawodną opiekę, przyprawioną później porcją stanowczości i dyscypliny, potrzebni są dziecku - a to bardzo ważna faza rozwojowa - towarzysze zabaw, siostry, bracia albo inni rówieśnicy. W kontaktach z nimi dziecko poznaje siebie, swoją siłę, uczy się określania i bronienia swojego terytorium, uczy się bronić, zdobywać, walczyć o swoje. Przerabia też niełatwą lekcję, że w życiu nie zawsze wszystko idzie jak po maśle, że ktoś utrudnia, przeszkadza, dokucza, pomija. W efekcie dziecko uczy się jak sobie radzić z innymi w różnych sytuacjach życiowych, rozwija swoje umiejętności społeczne, buduje niezależność i odporność. W późniejszym okresie obecność rówieśni- ków będzie równie ważna? Oczywiście. Dla nastolatka konieczne będą kontakty z płcią przeciwną, a to po to, by zdobyć o tej płci rzetelną wiedzę i nauczyć się należnego jej traktowania. Brak tych doświadczeń może być źródłem strachu, nieporadności, nierealistycznych oczekiwań, a w przyszłości rozczarowań i katastrof w związkach. Nieco później wsparcie grupy rówieśniczej umożliwi nastolatkowi coraz większą samodzielność i uniezależnienie się od rodziców. Wszystko o czym mówisz, przypomina nam, że nadmiernie ochraniający styl wychowa- nia dziecku nie służy,, a jednocześnie suge- ruje, że powinniśmy pomóc mu wypełnić jego worek przedszkolaka albo szkolny tor- nister potrzebnymi doświadczeniami? No właśnie, wszyscy o tym wiemy, ale nie zawsze postępujemy zgodnie z tą wiedzą. Ograniczanie kontaktów dziecka z rówieśnikami, zniechęcanie do kontaktów z innymi dziećmi poprzez twierdzenie, że to nieodpowiednie towarzystwo, rozwiązywanie za dziecko problemów, z którymi dałoby sobie radę samo, próba usunięcia z jego życia wszelkich niepomyślnych wydarzeń, trudności i przykrych uczuć doprowadzi do tego, że nasze dziecko - nieodporne i mało samodzielne - będzie miało w życiu wiele niepotrzebnych stresów. I być może nawet na kurs prawa jazdy będzie chodziło z mamusią. Z psycholog Barbarą Pasowicz rozmawiał Radek Pszczółka razem w drodze 17

18 Podróże Koniec września w Paryżu. Nocujemy w niewielkim hotelu sieci Ibis, w miasteczku kilkanaście kilometrów od miasta. Pokoje małe i skromne, ale wygodne. Jak na kilka dni w sam raz. Wyruszamy codziennie rano autobu- sem albo podmiejskim pociągiem. Jest wietrznie, pochmurno i chłodno. Wbrew ostrzeżeniom o tłumach turystów, wielki centralny plac nowoczesnej dzielnicy La Défense, wokół którego wznoszą się futurystyczne budowle przeróżnych kształtów i kolorów, jest prawie pusty. Zaskakujące wrażenie robi brak wszechobecnych w miastach samochodów i hałasu cały ruch samochodowy zepchnięto do podziemnych tuneli. Atmosfera La Défense jest nieco surrealistyczna. Chwilami można poczuć się tu jak na obrazach de Chirico zapewne przez podobieństwo wywołane pustymi placami i ulicami oraz dziwaczną, odrealnioną geometrią budynków. Otoczenie jednak nie przytłacza, choć wokół wznoszą się szklano-betonowe wieżowce. Należą do najbogatszych międzynarodowych firm, bo La Défense to, jak często się podkreśla, to świątynia kapitalizmu końca XX wieku. Paryż Największą atrakcją La Défense jest gigantyczny, wysoki na ponad 110 metrów La Grande Arche współczesna wersja Łuku Tryumfalnego z Place Charles de Gaulle olbrzymi, pusty w środku, otwarty na przestrzał sześcian obłożony białym marmurem. Jest tak ogromny, że można by nim nakryć wysoką na prawie 100 metrów katedrę Notre-Dame. Projektując go, zadbano o to, by stał na przedłużeniu Drogi Tryumfalnej osi tworzonej przez Łuk Tryumfalny i Łuk Carrousel. Oglądamy go najpierw z daleka, stojąc u wylotu Esplanade du General de Gaulle, a potem wchodzimy po schodach pod rozpięty pomiędzy bocznymi ścianami baldachim. Pomimo ogromu i niezaprzeczalnej urody budowli, trudno jednak oprzeć się wrażeniu, że La Grande Arche przypomina trochę stolik albo nocną szafkę z Ikei. Idziemy w stronę Sekwany, łuk zostawiając za sobą. Po prawej rzuca się w oczy przeszklona kula wetknięta między kilka kanciastych konstrukcji to Dôme-Imax, kino z największym ekranem na świecie. Kawałek dalej po lewej znajduje się gmach CNIT, niewielki w porównaniu z wyrastającym za nim wieżowcem Fiata, jednak nie ze względu na rozmiary warto na niego zwrócić uwagę, ale z powodu betonowego sklepienia o rozpiętości 238 metrów, przypominającego przymocowaną do ziemi trójkątną chustę. Naprzeciwko stoi Centre Commecial Les Quatre-Temps trzypoziomowe centrum handlowe, w którym działa kilkaset sklepów. Nieco dalej, przed zieloną fasadą kolejnego szklano-betonowego pudełka, na podwyższeniu wybrukowanym kolorową kostką przestrzeń ożywiają dynamiczne, roztańczone, zajęte rozmową fantastyczne stwory rzeźby hiszpańskiego surrealisty Joana Miró, przywodzące na myśl dziecięce figurki z niebieskiej, żółtej i czerwonej plasteliny. Po drugiej stronie Place de la Défense wyrastają z ziemi stabile nieruchome, pomalowane na czerwono stalowe konstrukcje amerykańskiego rzeźbiarza abstrakcjonisty Alexandra Caldera. Spacerujemy wzdłuż Esplanade du General de Gaulle, wśród gmachów o nietypowych kształtach. Dzielnica jest wspaniała, ale żyć się w niej raczej nie da, bo to właściwie nie miasto, ale dzieło sztuki, coś na kształt gigantycznej martwej natury. Wracamy do centrum. Gdy docieramy na Montmartre, powoli zaczyna zapadać zmierzch. Nie wieje już, ociepliło się. Spod bazyliki Sacré Coeur przechodzimy na pobliski Place du Tertre. To jedno z miejsc najpowszechniej kojarzonych z Paryżem. Dawny małomiasteczkowy rynek w granicach miasta znalazł się dopiero w XIX wieku, a on i labirynt otaczających go wąskich uliczek sławę zawdzięcza artystom, którzy osiedlali się tu na przełomie XIX i XX wieku. Spacerujemy wśród malarzy i portrecistów, oglądamy gotowe większe i mniejsze płótna reprezentujące wszystkie możliwe style i kierunki w malarstwie. Do wyboru, do koloru, co kto woli, Paryż realistyczny albo abstrakcyjny, w dzień i nocą, latem i zimą tylko kilkanaście albo kilkadziesiąt franków. Robi się ciemno. Wokół różnokolorowe fasady piętrowych kamieniczek z podświetlonymi okiennicami albo fragmentami ozdobnych gzymsów. Wszędzie kawiarnie, restauracje i bary, na chodnikach stoliki. Na wąskich uliczkach mijają się turyści i paryżanie, miesza się wielojęzyczny gwar i muzyka dobiegająca przez 18 razem w drodze

19 Podróże otwarte drzwi. Siadamy na chwilę, żeby odpocząć po pełnym wrażeń dniu. Zamawiamy kawę i nie mamy ochoty iść już dzisiaj nigdzie indziej. Zasiedzieliśmy się. Do hotelu kawał drogi, a w dodatku po drodze czeka nas przesiadka. Zdążyliśmy co prawda na ostatnie metro, ale uciekł nam ostatni autobus, którym powinniśmy dojechać do hotelu. Chcąc nie chcąc bierzemy taksówkę. W pochmurny dzień katedra Notre-Dame na Île de la Cité wygląda jakby była częścią kremowo-szarego nieba. Wyspa na Sekwanie w sercu Paryża, na której stoi, jest najstarszą zamieszkaną częścią miasta. Do połowy XIX wieku zwiedzający stolicę Francji nie mieli tak komfortowych warunków podziwiania okazałej fasady katedry, jak my, bo ginęła ona wśród uliczek i kamienic. Dzięki temu, że je wyburzono, można dziś do woli wybrzydzać, wybierając miejsce, z którego chce się sfotografować świątynię. W ciągu wieków przechodziła różne koleje losu: nie tylko rozbudowywano ją, powiększano i ozdabiano nowymi detalami, ale także dewastowano jak to miało miejsce podczas rewolucji francuskiej, kiedy wyjątkowo radykalni i niedouczeni sankiuloci zniszczyli posągi umieszczone w portalach, biorąc je za wizerunki królów Francji przemianowano na Świątynię Rozumu, a potem zamieniono (skąd my to znamy) na magazyn, w którym przechowywano wino. W środku zaskakuje półmrok, rozpraszany jedynie przez światło wpadające wprost z nieba przez umieszczone na wysokości 30 metrów witraże, ostro kontrastujący z jasnym światłem na placu przed wejściem, i cisza, przerywana ściszonymi głosami zwiedzających, szuraniem butów i trzaskiem migawek aparatów fotograficznych. Wnętrze jest surowe, dostojne i chłodne, jak na gotyk przystało wrażenie ma bowiem robić sama potęga konstrukcji, a nie powszechny nadmiar zniewieściałych barokowych bibelotów. Zwiedzający katedrę zatrzymują się najczęściej przy doskonale zachowanych, przepięknych XIV-wiecznych płaskorzeźbach na zewnętrznych ścianach prezbiterium, ilustrujących życie Chrystusa, albo zadzierają głowy, by obejrzeć kolorowe witrażowe rozety, a w końcu siadają na chwilę w ławkach, żeby odpocząć. Po wizycie w katedrze Notre-Dame ruszamy do świątyni sztuki otwartego kilkanaście lat temu Musée d Orsay, słynącego przede wszystkim z kolekcji dzieł impresjonistów i postimpresjonistów. Na potrzeby muzeum zaadaptowano przeznaczony do rozbiórki piękny stary dworzec kolejowy z 1900 roku. W odróżnieniu od innych turystycznych atrakcji Paryża, w których raz bywa tłok, a raz nie, tu zawsze jest jak w ulu, a zwiedzający uwijają się jak w amoku w labiryncie sal i korytarzy na trzech kondygnacjach. Nie ma w tym nic dziwnego, bo niewielu jest chyba takich, którzy nie czują dreszczyku emocji na myśl o obejrzeniu oryginałów Pokoju artysty van Gogha, Katedry w Rouen czy Nenufarów Moneta albo Śniadania na trawie Maneta. Po wyjściu z Musée d Orsay czujemy, że należy nam się chwila przerwy. Pomimo mżawki ruszamy wzdłuż Sekwany, a potem kierujemy się stronę Boulevard Saint-Germain. Znajdujemy restaurację, która przypada nam do gustu. Wchodzimy do środka i zamawiamy zupę cebulową nie można być w Paryżu i odmówić sobie tego francuskiego specjału w oryginale. Późnym popołudniem bierzemy kurs na wieżę Eiffela. Rezygnujemy z metra. Wypogodziło się, więc wybieramy spacer Quai d Orsay, brzegiem Sekwany. Wysoka na 320 metrów wieża, wzniesiona w 1889 roku jako atrakcja Wystawy Światowej, miała stać tylko 20 lat. Z początku wzbudzała wiele kontrowersji. Nie brakowało takich, którzy jej twórcę odsądzali od czci i wiary, a jego dzieło uznawali za szpecącą Paryż ohydę. Stoi już ponad sto lat, co więcej, stała się symbolem miasta, a zwiedziło ją około 200 milionów osób. Wjeżdżamy windą na samą górę i oglądamy Paryż z wysokości 276 metrów. Pod nogami mamy 7 tysięcy ton stali. W słoneczny dzień widać stąd nawet La Grande Arche w La Défense, kilkadziesiąt kilometrów dalej. Pora wracać. Musimy zdążyć na ostatnie pociąg. Zjeżdżamy na dół i idziemy na dworzec RER. Tekst i zdjęcia Krzysztof Żywczak razem w drodze 19

20 Dunehawk Oto rodzinny SUV przyszłości. Przyciąga wzrok sylwetką, pomysłowością i praktycznością. Łączy przestrzenność i użyteczność miniwana z cechami autentycznego 4x4, których oczekuje się od Nissana. Mocny, nowoczesny i innowacyjny siedmiomiejscowy SUV lepiej niż inne offroadery radzi sobie w terenie. X-TRAIL Po raz pierwszy w Europie Nissan zaprezentował swoje technologie przyszłości - Nissana X-TRAIL z ogniwami paliwowymi. Nowa technologia jest w stu procentach przyjazna dla środowiska i uznawana za rozwiązanie perspektywiczne dla nowoczesnego transportu. 350Z Podczas frankfurckiej wystawy oficjalnie rozpoczęła się sprzedaż legendarnego sportowego coupé Nissana 350Z. Silnik o mocy 280 KM pozwala na osiągnięcie setki w 5,9 sekundy. Prędkość maksymalna jest elektronicznie ograniczona do 250 km/h. 3x Nissan Radek Pszczółka Zdjęcia: Ford i Nissan 3 x Ford Visos Nowe studium Forda - Visos jest połączeniem prawdziwego samochodu sportowego i luksusowej turystycznej limuzyny. Auto obfituje w liczne nowatorskie rozwiązania. Opływowe kontury i eleganckie linie oraz wyraziste proporcje idealnie oddają charakter całej konstrukcji. Ford GT I co tu można napisać? Wypada tylko patrzeć, patrzeć i... marzyć. Mimo, iż liczba potencjalnych klientów zainteresowanych nabyciem Forda GT znacznie przekroczyła liczbę samochodów, które znajdą się w sprzedaży, można jeszcze spróbować złożyć zamówienie odwiedzając specjalną stronę internetową: Sportka Ford Sportka miał swoją premierę na salonie genewskim, ale także we Franfurcie pachniał nowością i przyciągał tłumy zwiedzających. Brat Forda Streetka łącząy rasowe oblicze i sportowe osiągi z młodzieńczym temperamentem, ma szerszy rozstaw kół i niżej osadzone nadwozie. 20 razem w drodze