Nr 9/706 7 V 2012 ISSN Fot. Patrycja Wójcik Gala na 800-lecie Czy zdobędą Paryż? Raj dla duszy i podniebienia

Transkrypt

1 Nr 9/706 7 V 2012 ISSN Fot. Patrycja Wójcik Gala na 800-lecie Czy zdobędą Paryż? Raj dla duszy i podniebienia

2 Platforma Cyfrowa zbyt Obywatelska W Numerze W ogródku restauracji Kresowa nie brakuje pięknych kwiatów, podobnie jak we wnętrzu na każdym stoliku Smacznie i patriotycznie w Kresowej Restauracja Kresowa zadziwia. Jej właściciele Tatiana i Marek Otwinowscy mają jak zwykle na swoją restaurację wiele pomysłów. Ogródek to nie jest może nic oryginalnego, ale zespół grający muzykę na wysokim poziomie to rzadkość. Mimo iż położona jest przy zapomnianej przez turystów ul. Ogarnej, to klientów nie brakuje. Nic dziwnego bowiem ich kuchnia może zadowolić każde gusta. Przybliża nie tylko bogactwo kuchni Kresowej, gdzie jak w tyglu, mieszają się wpływy tradycji kulinarnej Polski i Litwy, Rosji i Ukrainy, ale nie brakuje tu także akcentów żydowskich, ormiańskich, a nawet kaukaskich. Pielemieni, cepeliny, bliny czy kołduny to chyba najbardziej pożądane potrawy, ale zapewniamy, że jeśli ktoś ma ochotę na tradycyjną polską kuchnię to na pewno ją tu znajdzie. Ponadto będąc w restauracji w święta państwowe np. 3 maja możemy tu, jak nigdzie indziej możemy usłyszeć pieśni patriotyczne, a przyznają Państwo, że to więcej niż rzadkość. Nie pozostaje nam w tym miejscu nic innego, jak polecić Kresową. Tu poczujesz się jak w domu. Wyjątkowo! Muzyka na żywo to jedna z atrakcji restauracji Czy zdobędą Paryż? Dominika Piwowarczyk i Krystian Koszucki znani są nie tylko wiernym Czytelnikom naszej gazety, ale swą popularność zyskali w świecie sportu, a ściśle mówiąc w świecie tańca. To właśnie ta młoda para tancerzy zajęła niedawno II miejsce w tańcach standardowych i III miejsce w tańcach latynoamerykańskich na Ogólnopolskim Turnieju Tańca w Sopocie. Tydzień temu sięgnęli po kolejne laury tzn. zajęli II miejsce w standardzie na Ogólnopolskim Turnieju Tańca Towarzyskiego w Ostródzie. Dominika i Krystian trenują bardzo intensywnie pod okiem mistrza tańca z Ukrainy Viacheslava Mostsevoia. Bardzo ciężka praca czeka ich również w wakacje. Trenerzy przygotowali już plan treningów pary i zapowiada się mordercza praca na zgrupowaniach. Najważniejszy jest jednak fakt, że w grudniu parę czekają Mistrzostwa Świata w Paryżu, ponieważ została powołana do kadry narodowej. O kolejnych sukcesach Dominiki i Krystiana na pewno doniesiemy na naszych łamach. Za młode gwiazdy trzymamy kciuki i czekamy na miejsce na podium w Paryżu! red. Zdjęcia: Kiedy dziś przyszedłem do redakcji szef zapytał mnie, który z prezydentów stwierdził, że Telewizja Trwam powinna znaleźć miejsce na multipleksie. Krótka eliminacja tych, którzy na pewno tak powiedzieć nie mogli i na placu boju pozostał jedynie Aleksander Kwaśniewski. Trafiłem. Ale po prawidłowej o d p o w i e d z i przyszła refleksja, który z prezydentów takie zdanie wypowiedzieć p o w i n i e n Kwaśniewski czy Jaruzelski niekoniecznie wszak to postkomuniści, dla których rozmaite formy cenzury mediów były kiedyś chlebem powszednim. Obecny prezydent też niekoniecznie, bo taką wypowiedź można by uznać za mieszanie się do bieżącej polityki, za wyjście z roli prezydenta wszystkich Polaków. (Oczywiście mochery nie liczą się w grono wszystkich Polaków.) Był jednak taki prezydent, który sam o sobie twierdzi, że obalał komunę (a w tym przecież i cenzurę), który w klapie nosił miniaturę obrazu Czarnej Madonny Owszem, Radio Maryja i Telewizja Trwam nieraz emitowały wypowiedzi nieprzychylne Lechowi Wałęsie, jednak ktoś tak bardzo przywiązany do wartości demokratycznych, jak były prezydent nie powinien ich zdradzać w imię małostkowych, osobistych niechęci Przyjmijmy na chwilę, że Krajowa Rada Radiofonii i Telewizji mówi prawdę i Telewizja Trwam rzeczywiście ma w całym kraju jedynie 6 tysięcy widzów. Co z tego wynika? Tylko tyle, że w ogromnych manifestacjach popierających tę telewizję biorą udział także ludzie, którzy jej nie oglądają. W warszawskim pochodzie było przecież ok. 120 tysięcy uczestników! Zatem nie walczą oni o dostępność swojej rozgłośni dla siebie. Walczą o wartość, jaką jest wolność słowa i prawo do publicznego wypowiadania swoich poglądów. Bronią zatem fundamentów demokracji i pluralizmu. I rzeczywiście. W pochodzie broniącym Telewizji Trwam zauważyliśmy m.in. Adama Sandauera (założyciela towarzystwa Primum non nocere ), którego nie podejrzewamy, by był wiernym widzem katolickiej telewizji. Natomiast decyzje Krajowej Rady w najważniejsze dla demokracji wartości godzą. Być może pana Dworaka zmyliła nazwa Platforma Cyfrowa. Prawdopodobnie uznał, że jak coś się nazywa platforma, to nie może prezentować poglądów krytycznych wobec innej platformy Obywatelskiej. Wątpię, czy Aleksander Kwaśniewski ogląda Telewizję Trwam. Sądzę, że raczej uznał, iż standardy demokracji są na tyle ważne, że warto im poświęcić jedną częstotliwość. Że uprawiając politykę powinno się raczej myśleć o wartościach uniwersalnych, a nie o doraźnym partyjnym interesie. I to właśnie jest cechą prawdziwego męża stanu. Myśl pożyczona Adam Sandauer uznał, że wolność wypowiedzi jest wartością, której warto bronić Miłość jest jak tama. Jeśli pozwolisz, aby przez szczelinę sączyła się strużka wody, to w końcu rozsadza ona mury i nadchodzi taka chwila, w której nie zdołasz opanować żywiołu. A kiedy mury runą, miłość zawładnie wszystkim. I nie ma wtedy sensu zastanawiać się, co jest możliwe, a co nie, i czy zdołamy zatrzymać przy sobie ukochaną osobę. Kochać to utracić panowanie nad sobą. Paulo Coelho Na brzegu rzeki Piedry Kobiet kontra majowa żenada...5 Witaj majowa jutrzenko! Zasłużeni dla woj. pomorskiego...8 Jest złoto!...9 Jedne z dwóch Raj dla duszy i Odszedł wielki człowiek Czy się zejdą? Sezon żeglarski rozpoczęty! Benefis na szaro Gala na 800-lecie Złoty flet Izraela Słowo i muzyka u Jezuitów Dwór Kuźniczki Tradycyjna kuchnia nagrodzona.21 Misz-masz Miłość i seks Psycholog radzi Kochane zdrowie Turystyka w prawie i Seks sekrety Sezam różności Redaguje zespół: Na okładce: Dwutygodnik Pomorski od 1990 roku Natalia Brzezińska Fot. Patrycja Wójcik dr MICHAŁ ANTONISZYN - redaktor naczelny EWA ROMANOWSKA - redaktor prowadzący BARTOSZ BARTOSZEWSKI - grafik/operator DTP EWA GRABOWSKA - fotoreporter KAMILA GAŁKA - fotoreporter MICHAŁ WODZIŃSKI - korekta REDAKCJA: tel/fax: tel kom redakcja@twojwieczor.pl ADRES KORESPONDENCYJNY: ul. Długi Targ 39/40, Gdańsk skrytka pocztowa 601 WYDAWCA: Gdańskie Wydawnictwo Prasowe Sp. z o.o. Druk: Drukarnia WL - Gdańsk Za treść reklam i ogłoszeń redakcja nie odpowiada. Redakcja zastrzega sobie prawo dokonywania skrótów tekstów i adiustacji. Tekstów nie zamówionych redakcja nie zwraca.

3 aktualności Tylko dwie kobiety startowały niedawno w wyborach na przewodniczących woje- Komu tu wierzyć? Kobiet kontra Sobotnia manifestacja w Warszawie w obronie Telewizji Trwam nie schodzi z języków. Był to bowiem nie tylko marsz zwolenników Radia Maryja i ww. telewizji, ale także wyjście ludzi na ulice. Maszerowali różni. Maszerował m.in.: znany ze swoich liberalnych poglądów Adam Sandauer, którego trudno byłoby posądzać o prawicowe czy katolickie poglądy. Podobnych głośnych nazwisk było więcej. Co na to pan Dworak? Udaje, że wszystko jest zgodnie z prawem, a Telewizję Trwam ogląda 6 tys. widzów dziennie. Może i tak, ale w jakimś z powiatów, a nie w całej Polsce. Czym się podpiera? Otóż wiarygodnymi badaniami jednej z firm zagranicznych. Manifestanci - uczestnicy II Ogólnopolskiego Marszu w Obronie Wolnych Mediów - zaczęli się gromadzić na placu Trzech Krzyży od południa. Po mszy świętej odprawionej przed kościołem św. Aleksandra marsz wyruszył Al. Ujazdowskimi w stronę kancelarii premiera i zakończył się przed Belwederem. W demonstracji uczestniczyli m.in. liderzy PiS i Solidarnej Polski. Wśród organizatorów manifestacji byli też przedstawiciele stowarzyszenia Solidarni 2010, kluby Gazety Polskiej i społeczny komitet w obronie TV Trwam. Nie interesuje nas fakt, który poruszała większość mediów - ile ludzi maszerowało. Media sprzyjające Dworakowi mówią, że było 20 tys. ludzi, media sprzyjające ojcu Rydzykowi, że było tys. ludzi. Widać było jedno - z wielkich parafii zjechały setki autobusów, pociągów z wiernymi, którzy chcą bronić wolności słowa i wolności katolików, których w Polsce jeszcze na razie jest najwięcej. Po co tylko to całe zamieszanie? Po co ta decyzja? Po co wyjście ludzi na ulice? Po co ograniczanie innych? Czy nie lepiej było zapewnić miejsce na multipleksie dla Telewizji Trwam i mieć święty spokój? wódzkich SLD. Pierwsza wystartowała odważna (swego czasu kandydatka na przewodniczącego ogólnopolskiego SLD) prof. Joanna Senyszyn w Krakowie. Zachęcona swoim pozytywnym wyborem z ramienia lewicy do Europarlamentu postanowiła objąć władzę w swoim województwie, głośno przy tym przypominając o parytetach. Okazało się jednak, że ze pani prof. przegrała totalnie, ale ku naszemu zaskoczeniu przyjęła to bardzo spokojnie. Gorzej było z Katarzyną Piekarską, która do tej pory nie może się pogodzić, że ona jako młoda, zdolna i pracowita działaczka przegrywa w Warszawie z biznesmenem starszej daty. Zarzuca też przewodniczącemu Leszkowi Millerowi, że na 17 okręgów wyborczych w Polsce, na szefów wojewódzkich SLD wystawił tylko dwie kobiety (czyt. dwie porażki). Zdecydowanie lepiej miejsce dla kobiet widzi w PiS Jarosław Kaczyński, który namaścił Jolante Szczypińską, jako wiceprzewodniczącą PiS w okręgu gdyńsko-słupskim. Kobiet w okręgach wojewódzkich SLD na razie brak. Czy to dobrze czy źle zobaczymy. Naszym zdaniem jeśli chodzi o Kraków to na pewno dobrze, bowiem pani prof. ma dużo innych problemów, aniżeli praca i zaangażowanie w tworzenie silnych struktur SLD. Woli siedzieć w Brukseli, a swego czasu rządziła w Zdjęcia: Dziennik polska The Times Gdańsku i tu również efektów nie było i nie dala się poznać jako dobra organizatorka. 1-majowa żenada A tak było kilka lat temu. Na zdjęciu.b poseł Andrzej Różański W południe 1 maja, jak to na wiosenną porę przystało przy ulicy Długiej zgromadziło się wielu przechodniów, turystów. Nic w tym dziwnego, bo to przecież najczęściej uczęszczana ulica Gdańska. Między zwiedzającymi Starówkę próbowała się przecisnąć grupka kilkuosobowa, (niektórzy mówili dwudziestoosobowa, ale w tym było kilku dziennikarzy) z sześcioma szturmówkami. Nie było to nic innego, jak pierwszomajowa manifestacja gdańskiej 1 maja 2010 roku pod pomnikiem Tym co za wolność Gdańska Rektor-budowniczy prof. Henryk Krawczyk Demonstracja lewicy obecnie Smutny gmach uczelni bez wieży zegarowej aktualności Chce przywrócić dawną świetność architektoniczną uczelni Rektor Politechniki Gdańskiej prof. Henryk Krawczyk słynie ze swojej pracowitości. Widać to w wielu sferach życia. Tym jednak razem chcemy skupić się nie na tym co w środku uczelni (nie chodzi tu o naukę), ale na jej wyglądzie. Już dawno prof. Krawczyk wpadł na pomysł rekonstrukcji wieży na gmachu głównym uczelni, aby budynkowi, który i tak jest niewątpliwie imponującym, przywrócić dawną świetność. Chce odbudować wieżę zegarową, która ma być wierną repliką tej dawnej. Tak jak kielewicy. Ktoś mógłby powiedzieć jaka lewica, taka manifestacja. My jako wierni uczestnicy tego wydarzenia co roku jesteśmy w szoku. Takiej żenady jeszcze nie było. Bez orkiestry, bez okrzyków, bez porządnej flagi. Wielu z przechodniów nie wiedziało, że to manifestacja 1-majowa. Demonstranci próbowali wtykać do dłoni turystów jakieś ulotki, co wzbudziło tylko niechęć. Łza się w oku kręci. Gdzie są stałe ikony lewicy m.in.: Kazimierz Rynkowski, najmłodszy dyś zostanie wykonana z drewna modrzewiowego i pokryta powłoką z blachy miedzianej. Na jej szczycie stanie pozłacana figura Alegorii Nauki. Zaś sercem wieży będzie przepiękny zegar o średnicy przekraczającej dwa metry. Na odbudowę wieży, zniszczonej podczas pożaru w 1945 roku, potrzeba ponad miliona złotych. Wszystkich, którzy chcieliby pomóc w przywróceniu dawnej świetności gmachu głównego Politechniki Gdańskiej zapraszamy do wpłat na konto: Sybirak Kordian Borej Borejko, Aleksander Żubrys? Gdy oni byli u sterów lewicy było zupełnie inaczej. Uroczystości 1-majowe były huczne i bardzo widoczne. A teraz? Wstyd. Szczególnie biorąc pod uwagę demonstrację, która odbyła się w Warszawie, gdzie Millerowi udało się przyciągnąć ponad 20 tys. ludzi. To już chyba ostatnia chwila, aby gdańska lewica wyciągnęła wnioski, a może nie tyle jej członkowie, co nowy pan u jej gdańskiego steru. Wieża, które ulegnie rekonstrukcji 4 5

4 aktualności aktualności Minister transportu Sławomir Nowak Witaj majowa jutrzenko! Radni Miasta Gdańska: Piotr Dzik, Piotr Grzelak, Mirosław Zdanowicz oraz wiceprezydent Gdańska Maciej Lisicki Kwiaty pod pomnikiem składają wojewoda Ryszard Stachurski oraz wicewojewoda Michał Owczarczak Radni Miasta Gdańska. Od lewej: Grzegorz Strzelczyk, Kazimierz Koralewski, Krzysztof Wiecki, Jacek Teodorczyk, Wiesław Kamiński Odznaczeniem państwowym wojewoda pomorski Ryszard Stachurski dekoruje Józefa Borkowskiego Większość miast w województwie pomorskim obchodziło rocznicę uchwalenia Konstytucji 3 Maja. Jednak główne obchody miały miejsce w Gdańsku pod pomnikiem Jana III Sobieskiego. Po przemówieniu wojewody, apelu pamięci, odznaczeniu zasłużonych, złożono pod pomnikiem wieńce. Następnie część zebranych udała się na mszę św. do Bazyliki Mariackiej. Konsul generalny Rosji w Gdańsku Jurij Aleksiejew Wciągnięcie flagi na maszt Kwiaty składają przedstawiciele Rodziny Katyńskiej w Gdańsku Kwiaty składa konsul Generalny Ukrainy w Gdańsku Myron Jankiew 6 Odznaczenie otrzymuje dyrektor Radia Gdańsk Lech Parell Konsul Generalny Chin w Gdańsku Xiang Zaosheng W imieniu Zarządu Województwa Pomorskiego kwiaty pod pomnikiem złożył członek zarządu Czesław Elzanowski 7

5 Zdjęcia: Sławomir Lewandowski / Biuro prasowe UMWP aktualności Zasłużeni dla województwa pomorskiego W ubiegły poniedziałek miała miejsce XVIII sesja sejmiku województwa pomorskiego. W pierwszej części wręczono hono- rowe wyróżnienia Za Zasługi dla Województwa Pomorskiego marszałkowi Senatu Bogdanowi Borusewiczowi oraz Małgorzacie Wyróżnienie otrzymała Małgorzata Rybicka prezes Stowarzyszenia Pomocy Osobom Autystycznym w Gdańsku Rybickiej prezes Stowarzyszenia Pomocy Osobom Autystycznym w Gdańsku. Honorowe Wyróżnienie Za Zasługi dla Swój dyplom unosi w górę również marszałek Senatu Bogdan Borusewicz Województwa Pomorskiego jest najwyższym odznaczeniem przyznawanym przez samorząd województwa pomorskiego. W poprzednich latach otrzymali je m.in.: prezydent Lech Wałęsa, abp Tadeusz Gocłowski, prof. Brunon Synak, Marian Kołodziej, Zbigniew Jujka, olimpijczycy z Pekinu Adam Korol i Leszek Blanik, biskup Jan Bernard Szlaga, Stefan Chwin oraz wiele instytucji, w tym Politechnika Gdańska, Stacja Morska UG w Helu, Caritas Archidiecezji Gdańskiej czy też Akademicki Związek Sportowy Organizacja Środowiskowa w Gdańsku. W drugiej części rozprawiano o przekształceniu Szpitala Dziecięcego przy ul. Polanki w Gdańsku w spółkę z o.o. Za przekształceniem głosowało 17 radnych, przy 9 głosach przeciw- nych i 1 wstrzymującym się. Warunki leczenia dzieci w tym szpitalu muszą się poprawić Dzięki przekształceniu placówki w spółkę możliwe będą inwestycje, na które obecnie pomorskiego samorządu nie stać. Chcemy, by szpital miał możliwość pozyskania dodatkowych środków finansowych z tytułu udzielanych świadczeń zdrowotnych poza kontraktem z NFZ oraz przede wszystkim by poprawił jakość i dostępność do udzielanych tam świadczeń zdrowotnych - mówiła wicemarszałek Hanna Zych-Cisoń. UMWP Skarszewy Jest złoto! Uczniowie PSP im. Jana Pawła II w Skarszewach na wiosnę odkrywają w sobie siłę, potencjał i chęć do zdobywania wiedzy. 15 marca w III Wojewódzkim Konkursie Przyrodniczo-Ekologicznym uczniowie: Katarzyna Kamińska (VIc), Aleksandra Kamińska (VIb), Jan Janicki (Vb) zajęli V miejsce. W tym samym dniu 28 uczniów z klas IV VI wzięło udział w Międzynarodowym Konkursie Matematycznym Kangur. 22 marca w V Pomorskim Konkursie Ortograficznym dla uczniów klas III szkół podstawowych etap powiatowy uczennica Wiktoria Drawska (IIIb) zajęła III miejsce, a 29 marca w V Pomorskim Konkursie Matematycznym dla uczniów klas III szkół podstawowych - etap powiatowy Wiktoria Okuniewska z klasy (IIIb) zdobyła II miejsce, a III miejsce przypadło Vanessie Witkowskiej (IIId). W dniach kwietnia szkolna reprezentacja chłopców w składzie: Sławomir Galikowski, Karol Galikowski, Adrian Czaplewski, Szymon Trochowski, Michał Lubecki, Kamil Stolc, Patryk Olszewski, Dominik Gierszewski, Marcin Szczodrowski w Ogólnopolskich Igrzyskach Młodzieży Szkolnej w Sztafetowych Wejherowo wieści z terenu Niech żyje Żukowo! O 800-leciu Żukowa wiedzą już nawet w Niebie. Kilka dni temu mali mieszkańcy miasta wysłali tam pierwsze 100 balonów w kolorach haftu kaszubskiego z sygnaturą jubileuszu. Widowisko poprzedziło sadzenie jarzębiny przed urzędem gminy Żukowo. To kolejne drzewko posadzone w ramach niezwykle popularnej akcji 800 drzewek na 800-lecie. Jarzębinkę posadziła wraz z burmistrzem Jerzym Żurawiczem Zuzia Biczkowska. W akcji balonowej uczestniczyły dzieci ze Szkoły Podstawowej im. Obrońców Wybrzeża w Żukowie. To właśnie one wysłały żukowski sygnał do nieba, z okrzykiem: Niech żyje Żukowo!". Sukces wejherowskich formacji tanecznych 14 i 15 kwietnia do Gdańska przybyło półtora tysiąca młodych osób, które próbowały swoich sił w tańcu - solo, w duetach, w miniformacjach, a także w formacjach tanecznych, a wszystko to podczas I Ogólnopolskiego Turnieju Tańca Nowoczesnego i Współczesnego Dance Talent. Podczas gdańskiego turnieju bardzo dobrze zaprezentowały się formacje taneczne działające na co dzień przy Wejherowskim Centrum Kultury pod okiem instruktorki Elżbiety Czeszejko. Zespoły po raz kolejny wróciły z licznymi trofeami: Zespół BĄBELKI zajął II miejsce w kategorii INNE FOR- MY TAŃCA - formacje do lat 8, Zespół BACCARKI wywalczył II miejsce w kategorii HIP HOP - formacje do lat 11, Zespół BACCARA JUNIOR zdobył wyróżnienie w kategorii HIP HOP - formacje do lat 11 oraz II miejsce w kategorii SHOW DANCE - mini formacje i formacje lat, a Zespół BACCARA wywalczył I miejsce w kategorii TANIEC WSPÓŁCZESNY formacje lat. Tancerzom gratulujemy i życzymy dalszych sukcesów. Biegach Przełajowych Dziewcząt i Chłopców szkół podstawowych, gimnazjalnych i ponadgimnazjalnych zajęła I miejsce! Towarzyszyli im nauczyciele Grzegorz Lamek i Andrzej Szulc. Gratulujemy uczniom, rodzicom i nauczycielom! Trzymamy kciuki i czekamy na kolejne sukcesy młodych skarszewiaków. Żukowo BACCARA JUNIOR w kategorii show dance zajął 2 miejsce 8 9

6 wieści z terenu wieści z terenu Muzeum im. dr. Jerzego Kynyby Rodzina i przyjaciele śp. Jerzego Knyby Kilkanaście dni temu w Kościerzynie miało miejsce nadanie imienia jednego z najwybitniejszych Kościerzaków, wieloletniego dyrektora Liceum Ogólnokształcącego dr. Jerzego Knyby muzeum znajdującemu się na rynku. Patron muzeum był m.in.: nauczycielem historii byłego wojewody Piotra Karczewskiego. Regionalista, Kaszub z krwi i kości, patriota. Tak w kilku słowach możemy określić jego postać. Uroczystość odbyła się w odremontowanej Sali Szopińskiego w Urzędzie Miasta w obecności burmistrza Zdzisława Czuchy, starosty kościerskiego Piotra Lizakowskiego oraz tłumnie przybyłej młodzieży. Regionalne produkty ogląda dyrektor Pomorskiego Ośrodka Doradztwa Rolniczego Jerzy Sarnowski Lubań Na targi przybył prezes firmy Unibud Eryk Klatt Tadeusz Pupacz (z lewej) - kierownik masarni GS Samopomoc Chłopska Żukowo Jedne z dwóch Jakie było nasze zdziwienie na Targach Ogrodniczych, które odbyły się w połowie kwietnia w Lubaniu, że można było spokojnie dojechać, zaparkować samochód, przejść się po stoiskach bez przeciskania się w tłumie. Dopiero po rozmowie z dyrektorem Pomorskiego Ośrodka Doradztwa Rolniczego Jerzym Sarnowskim dowiedzieliśmy się, że nie jesteśmy na tych targach, które to korkują główne drogi z Gdańska do Kościerzyny. Te, które odby- wają się wiosną, zawsze są mniej tłoczne. Okazało się, że centralne targi rolnicze odbywają się w czerwcu. Już niedługo będziemy stać w kolejce w zakorkowanym Lubaniu, aby dostać się na targowe stoiska. Zasmakować w przepysznych wyrobach mięsnych, piekarniczych, kupić kwiaty i sadzonki do ogrodu lub inne rolnicze gadżety. 10 Znany z naszych łamów zajazd Nad Stawem, leżący 3 km. od Nowej Karczmy, to prawdziwy raj dla smakoszy. Tu, jak rzadko gdzie możecie zjeść rybę złowioną prosto z własnego jeziora. Ale to nie wszystko. Zajazd oferuje również bogatą ofertę ryb morskich oraz wędlin i mięs prosto z kaszubskiej wsi. Właścicielka Nad Stawem - Joasia Męczykowska kobieta ambitna i pracowita (w przeszłości była piłkarką ręczną Bałtyku Gdynia, a ostatnio laureatka jednej z nagród gastronomicznych) dokłada wszelkich starań, aby goście spędzili tu niezapomniany czas. Zajazd oprócz restauracji na co dzień, prowadzi również działania cateringowe, organizuje wesela, przyjęcia okolicznościowe, imieninowe, urodzinowe, rocznicowe. Na dzieci też czeka mnóstwo atrakcji. W weekendy zabawia je Myszka Miki. Mogą korzystać z boiska do siatkówki i piłki ręcznej, quadów, hamaków, placu zabaw. Ponadto zajzd dysponuje pokojami hotelowymi oraz domkami letniskowymi o wysokim standardzie. Raj dla duszy i podniebienia Od lewej: dr Iwona Marczewska, Anna Czapiewska. Po prawej: dr Roman Marczewski, prezes UKS PCM Unibud Kościerzyna Marcin Modrzejewski, senior rodu Czapiewskich Jan Czapiewski oraz Maciej Czapiewski. Stoi Dariusz Męczykowski Kilka dni temu w zajeździe miała miejsce impreza pt.: Rozpoczęcie lata. W związku z majowym weekendem odbyła się ona w środę. Od tego czasu będzie miała charakter cykliczny, a goście Nad Stawem będą mogli biesiadować w każdy piątek od. godz Bawić ich będzie dj Rodzynek z zespołu Koktajl. Do dyspozycji biesiadników będą także przejażdżki bryczką oraz bogaty i oryginalny bufet. Polecamy! Po środku właścicielka zajazdu Nad Stawem Joasia Męczykowska Zdjęcia: Paweł Godlewski,. Ewa Perłowska Kościerzyna A i tańców nie zabrakło... Nie brakuje też atrakcji dla dzieci - na huśtawce po prawej - Nicola 11 Tradycyjne stoisko spółdzielni Samopomoc Chłopska w Żukowie

7 kontrowersje The Bel Canto Chamber Choir z wizytą The Bel Canto Chamber Choir wraz z drygentem Danem Lönnqvistem Odszedł wielki człowiek Kilka dni temu odszedł od nas polski biskup rzymskokatolicki, profesor nauk teologicznych, biskup diecezjalny pelpliński Jan Bernard Szlaga. Urodził się jako najmłodszy z sześciorga dzieci Jana i Heleny z domu Sciesińskiej. Chrzest przyjął w parafii Gdynia-Kack. W latach uczęszczał do szkoły podstawowej w Gdyni, a następnie kontynuował naukę w Collegium Leoninum w Wejherowie oraz od roku szkolnego 1955/1956 w Collegium Marianum w Pelplinie. Po studiach w Wyższym Seminarium Duchownym w Pelplinie, należącym do ówczesnej diecezji chełmińskiej, 2 czerwca 1963 przyjął święcenia kapłańskie. W latach studiował biblistykę na Katolickim Uniwersytecie Lubelskim, następnie w Papieskim Instytucie Biblijnym w Rzymie ( ). W 1970 uzyskał tytuł doktora teologii z zakresu nauk biblijnych, a w 1976 obronił pracę habilitacyjną na podstawie rozprawy Nowość przymierza Chrystusowego według Listu do Hebrajczyków (ukazała się drukiem i uzyskała nagrodę Rektora). W 1984 uzyskał tytuł profesora. W latach pracował na Katolickim Uniwersytecie Lubelskim, przechodząc przez kolejne stopnie naukowo-dydaktyczne: od asystenta do profesora biblistyki. Był prodziekanem, a w latach pełnił funkcję dziekana Wydziału Teologii tej uczelni, natomiast w latach prorektora. Był wykładowcą w Wyższym Seminarium Duchownym w Lublinie. Był wykładowcą Wyższego Seminarium Duchownego w Pel- Jastrzębia Góra słynie w kraju nie tylko z bycia kurortem. Od kilku lat jest znana z cyklu koncertów, które odbywają się tu latem pod nazwą Słowo i muzyka u Jezuitów. Jeszcze lato i koncerty nie rozpoczęły się na dobre, a już organizator muzycznej uczty czerwcowo-sierpniowej, jakim jest proboszcz parafii w Jastrzębiej Górze ks. superior o. Józef Łągwa przygotował inną niespodziankę. W ubiegłą niedzielę do Jastrzębiej Góry przybył chór The Bel Canto Chamber Choir z Finlandii. Po mszy św. zgromadzeni mogli wysłuchać chóru pod batutą Dana Lönnqvista. Drygent światowej sławy swe umiejętności doskonalił u tak znakomitych organistów jak: Hans Fagius (Sztokholm), Jon Laukvik (Stuttgart) i Jacques van Oortmerssen (Amsterdam). Uczestniczył także w wielu kursach mistrzowskich. Dan Lönnqvist wykłada muzykę organową w Novia University of Applied Sciences w Jakobstad w Finlandii. W 1989 założył właśnie The Bel Canto Choir, który na co dzień koncertuje nie tylko w krajach skandynawskich, ale także w Niemczech, Polsce, Luksemburgu, Szwajcarii, na Litwie i we Włoszech. plinie i Uniwersytetu Toruńskiego. Od 1991 roku przez ponad dziesięć lat był profesorem Uniwersytetu Gdańskiego na Wydziale Filologiczno-Historycznym. Był również członkiem Studiorum Novi Testamenti Societas oraz członkiem zwyczajnym Towarzystwa Naukowego KUL-u. Po przyjęciu święceń kapłańskich pracował jako wikariusz w Łęgu i Jabłonowie Pomorskim. 13 czerwca 1988 został mianowany biskupem pomocniczym diecezji chełmińskiej i biskupem tytularnym Masculi. Sakrę biskupią przyjął 25 czerwca Następnie 25 marca 1992 został mianowany przez papieża Jana Pawła II pierwszym biskupem nowo utworzonej diecezji pelplińskiej. Uroczysty ingres do katedry pelplińskiej odbył się 24 maja Przygotowywał m.in. wizytę Jana Pawła II w Pelplinie w czerwcu 1999, wznowił działalność Collegium Marianum w Pelplinie, wykonał liczne prace konserwatorskie m.in. w bazylice katedralnej Wniebowzięcia NMP w Pelplinie. Przez 5 lat był przewodniczącym Rady Naukowej Konferencji Episkopatu Polski. Był również członkiem Rady ds. Ekumenizmu oraz specjalnej Komisji Episkopatu ds. Dialogu z Polską Radą Ekumeniczną. 21 kwietnia 2012 miał być głównym konsekratorem nowego biskupa pomocniczego pelplińskiego Wiesława Śmigla, lecz z powodu złego stanu zdrowia nie uczestniczył w obrzędzie. Zmarł kilka dni później, 25 kwietnia w szpitalu w Starogardzie Gdańskim. Uroczystości pogrzebowe odbyły się 28 kwietnia w Pelplinie pod przewodnictwem nuncjusza apostolskiego abpa Celestina Migliorego. Biskup Szlaga został pochowany w pelplińskiej katedrze. red. Podziały polskiej sceny politycznej są dziwne i nielogiczne. Na prawicy mamy dwie śmiertelnie wrogie partie, które zabetonowały tę część sceny. Na lewicy tradycyjnie jest SLD, ale obie wielkie partie prawicowe stworzyły secesjo- Czy się zejdą? śmietanka towarzyska nistyczne grupy, których zadaniem jest zagospodarowanie lewicowego elektoratu. Z PO wywodzi się Ruch Palikota, z PiS Solidarna Polska. Poza tym mamy Stronnictwo Demokratyczne, PPS, Socjaldemokrację Polską, Rację i sam diabeł nie zliczy co jeszcze. Problemem lewicy jest ewidentny nadmiar przywódców, co musi owocować rozmaitymi secesjami, rozłamami i zdezorientowaniem wyborców. Palikot apeluje do Millera, żeby zniknął ze sceny politycznej, ale sam, po zaskakującym sukcesie w ostatnich wyborach, zapewne zniknie po kolejnych. Większość partii lewicowych zatraciła lewicową wrażliwość i bardziej je zajmują parady gejów i walka z Kościołem, niż zabieganie o poprawę losu najbiedniejszych. W SLD wraca stare. Jednak wraca w momencie kiedy nowe zmarnowało swoją szansę. Joasia Senyszyn jakoś się już z Millerem pogodziła, ale Ryszard Kalisz wciąż jeszcze burczy pod nosem. Poza SLD pozostają takie wielkie nazwiska lewicy, jak były prezydent Aleksander Kwaśniewski, secesjonista Marek Borowski, Piotr Ikonowicz, Włodzimierz Cimoszewicz, różowy Paweł Piskorski. Cicho siedzi Andrzej Celiński, natomiast okazało się, że wciąż jeszcze działa Stowarzyszenie Ordynacka z Czarzastym na czele. Trudno się dziwić, że w takim chaosie mało kto się orientuje. A to szkodzi lewicy. Stąd pomysł, by stworzyć ponadpartyjny lewicowy blok zdolny zaistnieć w wyborach, a później być może zdolny do kierowania krajem. O takie rozwiązanie energicznie zabiegają Aleksander Kwaśniewski i Włodzimierz Cimoszewicz. O ile powrót synów marnotrawnych na łono SLD jest raczej nieprawdopodobny, to na stworzenie takiej szerokiej koalicji szanse są znaczne. Trzymamy kciuki! 12 13

8 śmietanka towarzyska śmietanka towarzyska Przemawia wiceburmistrz Kartuz Hanna Pionk. Na drugim planie przewodniczący Rady Miejskiej w Kartuzach Ryszard Duszyński, kierownik Wydziału Kultury w Urzędzie Miasta Kartuzy Dariusz Las oraz Hanna Kajeta Sezon żeglarski rozpoczęty! Takiego obiektu gminie Kartuzy może pozazdrościć każdy. Woda, wypożyczalnia sprzętu sportowego, kantyna, przecudny amfiteatr, z którego siedzeń rozpościera Flagę na maszt wciągają sportowcy UKŻ Lamelka. Pomaga im prezes klubu Mirosław Plichta się widok na kaszubskie jezioro no i słoneczna majówka podczas, której (a dokładnie 2 maja) miało miejsce uroczyste wciągnięcie flag: Polski, Kaszub, Kartuz na maszt. Co to oznaczało? Sezon żeglarski został rozpoczęty. Otworzyła go wiceburmistrz Kartuz Hanna Pionk, a potem już tylko wodowanie żaglówek zawodników UKŻ Lamelka. Ale to nie wszystko. Na Złotej Górze już niebawem rozpoczną się Żeglarskie Mistrzostwa Polski oraz Truskawkobranie, na które serdecznie zapraszamy! Przygotowanie do wodowania Benefis na szaro Relacjonuje Wanda hrabina Talszewska herbu Abdank 27 kwietnia w Ratuszu Staromiejskim w Gdańsku odbył się finisaż wystawy oraz benefis prof. Mieta Olszewskiego. Ta uroczystość zwieńczała 45-lecie pracy artystycznej i zawodowej. Były wręczane nagrody od Nadbałtyckiego Centrum Kultury i w imieniu prezydenta miasta Gdańska. Uroczystość odbyła się w Ratuszu przy nabitej po brzegi sali wypełnionej przyjaciółmi i studentami. Prowadziła ją ze swadą pięknie wyglądająca, naprawdę młoda Małgorzata Żerwe. Laudację wygłosili dowcipnie prof. Tumielewicz oraz przyjaciel Robert Florczak. Były one pełne wspólnych przeżyć i wspomnień. Przypomniano oczywiście listę nagród, ceniona złota szpilka za rysunki satyryczne oraz inne nagrody, które doprowadziły do profesury. Wspomniano o charakterystycznym szykownym białym kożuchu, czy o głośnych skórzanych spodniach. Wyświetlano zdjęcia. Mieto pozwolił nam towarzyszyć we wspomnieniowej drodze jego życia. Pokazał z dumą swoją rodzinę, dzieci, piękną żonę Olę Radziszewską. Wspominał swoją matkę de domo Czartoryską. Odebrałam dziwnie atmosferę tego spotkania. Było naprawdę wesoło, ale nostalgicznie. Mieto jest żywą kroniką gdań- Przy obrazie pozuje autorka naszej relacji Wanda hrabina Talszewska herbu Abdank Mieto Olszewski skiej uczelni, niewysychającym źródłem anegdot podawanych jędrnie i ze swadą. Jak sam mówi malarstwo jest jak muzyka. Nie wymaga komentarza. Wstrząsnęło mną zdanie, że naga dziewczyna zaczyna być starczą tęsknotą. Chociaż maluje na szaro, twierdzi, że na szaro maluje się lepiej. Całe to spotkanie było dla mnie balladą o stracie. Od pięciu lat maluje na szaro i od pięciu lat wieczorami siedzi w domu. My przemijamy, (bo ja też widziałam Kaplicę Sykstyńską przed renowacją) wszystko się zmienia, ale sam temat obrazów jednak jest optymistyczny. Linia prowadzona jest ręką mistrza i mimo szarości jest dużo bieli i zauważyłam optymistyczne różowe pończochy. Zachwycona byłam ludźmi spotkanymi tego wieczoru benefisem, atmosferą. Bufetem na zimno i na gorąco [kaszanka, zimne nóżki w galarecie, ogóreczki] Jednak najbardziej zachwycona jestem obrazami tak, że hej!!! - tymi ciałami dziewcząt narysowanymi perfekcyjnie chociaż bez twarzy (takie marzenie?) A Ty dziewczyno wracaj do domu, koniecznie biegnij do łazienki rozbierz się, zakryj twarz i przed lustrem ustaw się tak jak modelki na obrazach Mieta... Klubowicze UKŻ Lamelka czekający na regaty 14 15

9 śmietanka towarzyska śmietanka towarzyska Zdjęcia: Patrycja Wójcik Przemawia burmistrz Żukowa Jerzy Żurawicz O oprawę artystyczną wydarzenia zadbał Zespół Muzyki Dawnej Cappella Gedanensis Gala na 800-lecie Na uroczystość przybyli: członek Zarządu Województwa Pomorskiego Ryszard Świlski oraz wojewoda pomorski Ryszard Stachurski W tym roku jedno z malowniczych kaszubskich miast Żukowo obchodzi 800-lecie swego istnienia. 21 kwietnia miała miejsce inauguracja obchodów uroczysta sesja Rady Miasta. Salę sportową w Żukowie wypełniły tłumy gości władz samorządowych i rządowych, polityków, celebrytów, ludzi kultury i sportu, działaczy gospodarczych oraz biznesmenów. Były odznaczenia i wyróżnienia z rak burmistrza Żukowa Jerzego Żurawicza oraz ministra rolnictwa i rozwoju wsi Kazimierza Plocke. Otwarto również wystawę pt.: wspomnienia Żukowa, której obejrzenie gwarantuje niesamowitą podróż w czasie, aż do początków miejscowości. Cały rok jubileuszowy będzie nad wyraz ciekawy. Nie zabraknie imprez kulturalnych oraz artystycznych. Niedawno rozpoczęmedalem ministra to akcję 800 drzewek na 800-lecie w ramach której we wszystkich sołectwach gminy zasadzone zostanie 800 drzew. Główne uroczystości odbędą się od 2 do 9 czerwca. 2 czerwca rondo w centrum Żukowa otrzyma imię sióstr Norbertanek. Z okazji Dnia Dziecka zaplanowano koncert Arki Noego. Nie zabraknie pikników, zawodów sportowych oraz tradycyjnych zabaw w Noc Świętojańską. W lipcu odbędzie się Żukowskie Lato Muzyczne, a nieco później Dni Powiatu Kartuskiego. Z okazji jubileuszu powstanie także album znanego gdańskiego fotografa Macieja Kosycarza pt.: Żukowo wczoraj i dziś. Wśród zgromadzonych, od lewej: wiceprzewodniczący sejmiku wojewódzkiego Dariusz Męczykowski, europoseł Jan Kozłowski, burmistrz Kartuz Mirosława Lehman, Henryka Krzywonos, Jan Zarębski, wójt gminy Przodkowo Andrzej Wyrzykowski oraz prof. Edmund Wittbrodt Od lewej: b. wojewoda Piotr Karczewski, prezes firmy Wega Józef Borowicz oraz prezes Związku Pracodawców w Żukowie Zbigniew Jarecki Na uroczystości przybył senator Roman Zaborowski oraz przewodniczący sejmiku wojewódzkiego Jan Kleinszmidt rolnictwa Janusza Stopę dekoruje wiceminister rolnictwa i rozwoju wsi Kazimierz Plocke Wśród odznaczonych znalazł się dwukrotny mistrz olimpijski, mistrz świata zapaśnik Andrzej Wroński Przemawia przewodniczący Rady Miasta Żukowo Adam Okroj 16 Konsul Honorowy Królestwa Hiszpanii w Gdańsku Maciej Dobrzyniecki oraz b. marszałek Jan Zarębski 17

10 śmietanka towarzyska Daniel rekordu nie odda! Jeszcze do niedawna Centrum Edukacji i Promocji Regionu Daniela Czapiewskiego mogło szczycić się najdłuższą 22 kwietnia w gdańskim Parku Naukowo-Technologicznym miał miejsce niezwykły koncert. Wystąpił w nim wraz z Zespołem Muzyki Dawnej Cappella Gedanensis oraz pianistą Konstantym Wielńskim Złoty flet Izraela Anatoly Kogan. Przypominamy, że to już kolejna wizyta artysty z Izraela. W ubiegłym roku z początkiem wiosny Anatoly Kogan również koncertował w Polsce. Jak zwykle bywa podczas koncertów Cappelli na sali wybuchł ogromny aplauz publiczności, który wywołał artystów do licznych bisów. red. deską na świecie. Mierzyła ona 36,73 m i była nad wyraz oglądanym eksponatem w Szymbarku. Niestety w 2009 roku zdetronizowała ją deska z podlęborskiego Wilkowa mierząca ponad 40 m. Jak to jednak na pomysłowego gospodarza przystało Daniel Czapiewski broni nie Cięcia drzewa doglądał osobiście Daniel Czapiewski Złoty flet Izraela znów w Polsce złożył i postanowił walczyć o rekordową deskę ponownie. (przypominamy, że w CEiPR znajduje się drugi rekord Guinessa największy grający fortepian na świecie). Kilka dni temu drwale z leśnictwa Kolańska Huta ścieli na półwyspie jeziora Ostrzyckiego 46-metrową daglezję. Drzewo nie jest rodzimym gatunkiem Kaszub, sprowadzono je za czasów zaboru pruskiego w latach Charakterystyczne dla niej jest to, że w czasie dobrych warunków pogodowych może urosnąć w ciągu sezonu aż 1,5 m. Ponadto ma gęstą masę tzn. nie jest miękkie i jest dobrym materiałem budowlanym. Najtrudniejszy zabieg - transport do szymbarskiego tartaku przebiegł pomyślnie. Tam doświadczeni drwale, przygotują na warsztacie wycinanie deski. Ciąć deskę będą nie tylko fachowcy, ale także i celebryci, zasłużeni i społecznicy. Swój udział w cięciu deski zapowiedział m.in. Lech Wałęsa, a odbędzie się ono już niebawem bo na początku czerwca. Czekamy z niecierpliwością. Teraz czekamy tylko na ponowne bicie rekordu. Zdjęcia: Henryk Pietkiewicz Gość festiwalu w 2009 roku kardynał Józef Glemp Jastrzębia Góra zaprasza! Słowo i muzyka u Jezuitów Gość każdego festiwalu maestro Krzysztof Penderecki Współorganizator festiwalu ks. superior o. Józef Łągwa wędrował właśnie w nasze strony. To o. Józef był i jest organizatorem 7 festiwali, które w każde lato goszczą na Pomorzu. Słowo i muzyka u Jezuitów przyciąga do Jastrzębiej Góry tłumy. Sław i gwiazd nie brakuje. Pierwszą z nich jest maestro Krzysztof Penderecki, któremu zostały dedykowane organy w kościele jezuitów, zbudowane przez Michała Klepackiego, a zintonowane przez Jerzego Kuklę. Festiwal Słowo i muzyka u Jezuitów to jedna z największych letnich atrakcji Jastrzębiej Góry. Jaka była jednak jego historia, w jaki sposób zawędrował na Pomorze? Otóż pierwszy festiwal miał miejsce w Łodzi od września do listopada Odbył się pod nazwą I Festiwal Sakralny i dedykowany był Ojcu Świętemu Janowi Pawłowi II w 25 rocznicę jego pontyfikatu. Pomysłodawczynią była polska śpiewaczka Teresa Żylis-Gara. Drugi z festiwali również odbył się w Łodzi w Kościele Ojców Jezuitów w 2004 roku pn.: II Festiwal Sakralny, a dedykowany był śp. ks. Jerzemu Popiełuszce. Wraz z przybyciem do parafii pw. Św. Ignacego Loyoli w Jastrzębiej Górze o. proboszcza Józefa Łągwy SJ festiwal przy- Tłumy mieszkańców i turystów przybyłe na festiwal śmietanka towarzyska VII Międzynarodowy Letni Festiwal Muzyczny Słowo i muzyka u Jezuitów środy i soboty, godz ; WSTĘP WOLNY środa Roman Purecki, organy i PChK Schola Cantorum Gedanensis Maestro Krzysztof Penderecki sobota OGRÓD WYOBRAŹNI, Rodzina Zalewskich z Brańska na Podlasiu Jerzy Kukla - organy środa Jean - Paul Imbert (Francja) The Girls' Choir of Kossuth Secondary School Cegléd (Węgry) sobota Stefano Vagnini (Włochy), organy Giorgia Ragni (Włochy), sopran środa Giovannimaria Perrucci (Włochy), organy Agata Bieńkowska, mezzosopran sobota Roberto Bonetto (Włochy), organy Paolo Forini (Włochy), klarnet środa Roman Perucki, organy Konstanty Andrzej Kulka, skrzypce sobota Witold Zalewski, organy Jugendkantorei der Braunschweiger Domsingschule Prowadzenie chóru: Elke Lindemann i Gerd-Peter Münden środa Jean-Chrostophe Geiser, organy (Szwajcaria) Kwartet skrzypiec 4PM sobota Douglas Lawrence (Australia), organy Elizabeth Anderson (Australia), organy Błażej Goliński, wiolonczela środa Giampaolo Di Rosa (Włochy), organy Dumitru Harea (Mołdawia), fletnia Pana sobota Ewa Bąk, organy Marcin Ciszewski, kontratenor Danuta Mossakowska - Dulska, sopran środa Harald Gokus (Niemcy), organy Sebastian Gokus (Niemcy), perkusja sobota Bogdan Narloch, organy Roman Gryń, trąbka środa Rabin Symcha Keller sobota Andrzej Chorosiński, organy; Michał Chorosiński, recytacja Reprezentacyjny Zespół Artystyczny Wojska Polskiego Obok niego występują m.in.: Roman Perucki, Wiesław Ochman, Łukasz Długosz, Konstanty Andrzej Kulka i wielu innych wspaniałych artystów z całego świata. Organizatorem koncertów jest parafia p.w. św. Ignacego Loyoli w Jastrzebiej Górze, Polska Filharmonia Bałtycka im. F. Chopina w Gdańsku oraz Pomorskie Stowarzyszenie Musica Sacra. Dyrektorem Artystycznym jest prof. Roman Perucki Powyżej publikujemy program VII Międzynarodowego Letniego Festiwalu Muzycznego Słowo i muzyka u Jezuitów - Jastrzębia Góra

11 śmietanka towarzyska śmietanka towarzyska Pamiątkowe zdjęcie rodzinne 27 kwietnia w Gdańsku miało miejsce oficjalne otwarcie odrestaurowanych piwnic Dworu Kuźniczki w Gdańsku. Właścicielka Brigida Jakobschy stanęła na wysokości zadania. Przybyłych przywitały piękne, już nie mroczne, a bardzo przyjazne i ciepłe wnętrza, koncert artystów z gdańskiej Filharmonii Bałtyckiej oraz przepyszne jedzenie. Goście choć zbierali się długo (był bowiem piątek i korki sparaliżowały miasto) tłumnie wypełnili piwnice dworku. Jak na prawdziwe przyjęcie przystało wszystkich witała u drzwi gospodyni przyjęcia. Krótkie przemówienie, trochę historii i o obecnym przeznaczeniu dworku opowiedzieli synowie właścicielki. A potem już uczty muzycznej i kulinarnej nikt nie mógł sobie odmówić na stoły wjechała wołowina oraz ryby - amur, sum i łosoś, czekały także wykwintne przekąski. W tyle rozbrzmiewała muzyka zespołu jazzowego. Takie przyjęcie jest z pewnością zapowiedzią dobrej, wykwintnej kuchni przyszłej restauracji, a jej odrestaurowane wnętrza gwarantem wyjątkowego klimatu. Dr Halina Bona (z lewej) Odrestaurowane wnętrza Dworku Kuźniczki Na stołach królowały wykwintne przekąski Dwór Kuźniczki ciepły i gustowny Przyjęcie uświetnił występ zespołu jazzowego Przyjęcie rozpoczął koncert artystek z Filharmonii Bałtyckiej w Gdańsku Tradycyjna kuchnia nagrodzona Na przyjęcie przybyła także rodzina gospodyni Z końcem kwietnia w Baninie miał miejsce finał wojewódzkiego konkursu Gastronom Pomorza Wśród nagrodzonych znalazła się restauracja Airport, która do niedawna mieściła się w terminalu lotniczym w Rębiechowie. Na uroczystości pojawiła się b. menager restauracji Aleksandra Wołoszek, która odebrała specjalne wyróżnienie za promocję regionalnego produktu kulinarnego w województwie pomorskim. To właśnie w niej można było znaleźć kuchnię kaszubską, gdańską wodę Nata czy kaszubskie piwo Amber. Na podobne smakowitości i klimatyczne wnętrza zapraszamy do Cafe-bar przy ul. Koziej (róg Świętego Ducha) już od maja. To nowe gdańskie ciekawe miejsce spotkań. Polecamy! Powitanie jak na gentelmana przystało 20 Nagrodę za promocję regionalnego produktu kulinarnego otrzymała restauracja Airport. Na zdjęciu menager restauracji Aleksandra Wołoszek Pamiątkowe zdjęcie gości gali Gastronom Pomorza wraz z właścicielem restauracji z terminalu lotniczego doc. dr Henrykiem Lewandowskim oraz menager Aleksandrą Wołoszek 21

12 misz-masz WAHADŁA Są najczęściej używanymi przyrządami w bioenergoterapii i radiestezji. Wyróżnia się ich ponad 70 rodzajów. Przybierają różne kształty i różną wielkość. Pełnią różne funkcje. Wykonywane są z drewna, mosiądzu, ze srebra, złota, z kryształów górskich i kamieni szlachetnych. Najważniejsze wahadła to te, które odwzorowywują stare egipskie tradycje. Należy do nich Ozyrys, który w wydaniu makro wytwarza siłę umożliwiającą zabicie małego owada z odległości półtora metra. Tym łatwiej więc likwiduje szereg wirusów i bakterii m.in.: gronkowce złociste i pałeczki błękitne. Inny z nich o nazwie Karnak usuwa z organizmu zanieczyszczenia, złogi i toksyny, wypiera infekcje (m.in. leczy grzybice), a niejaka Izys wzmacnia organizm oraz doprowadza do równowagi ciało fizyczne i eteryczne. Jednymi z najlepszych na świecie są wahadła uniwersalne de Belizala. Niestety bywają niebezpieczne, dlatego jakiś czas temu skonstruowano wahadło uniwersalne UWU, o takich samych właściwościach, ale całkowicie niegroźne. Za pomocą wahadeł z mikroelementami można sprawdzić i regulować niedobór, bądź nadmiar pierwiastków, a dzięki wahadle dr. Schusslera dokonuje się regulacji soli mineralnych. Jeśli danego pierwiastka albo danych soli mineralnych jest mało, bioterapeuta uzupełnia wahadłem jego brak do poziomu jakiego potrzebuje organizm, jeśli za dużo zdejmuje nadmiar. W niektórych wahadłach znajduje się specjalny otwór, w którym można zamieścić poszczególne zioła i lekarstwa, by sprawdzić, jaka jest ich zawartość w organizmie i w razie potrzeby zmniejszyć ją lub zwiększyć. Tę technikę stosuje się również przy poszukiwaniu zaginionych osób. Wtenczas do środka można włożyć włos zaginionego bądź kawałek odzieży. RÓŻDŻKI To podstawowy element pracy radiestety. Jednoramienne, dwuramienne i hiszpańskie, czyli prostokątne. Wykonane są metalu. Za ich pomocą wyznacza się źródło, ujęcia wody, miejsce studni. Służą do wykrywania chorób w ludzkim organizmie, do lokalizowania cieków wodnych i określania ich rodzajów. Dzięki różdżkom dowiadujemy się, gdzie i jak powinien być usytuowany dom, w jaki sposób umeblować mieszkanie, w którym miejscu i w jakim sąsiedztwie sadzić rośliny oraz gdzie postawić np. pszczeli ul. Wszystko to robi się w celu ominięcia szkodliwego promieniowania cieku, który wywołuje u ludzi choroby oraz powoduje zastój upraw i obumieranie roślin. Zastosowanie różdżek pozwala również uchronić się przed negatywnym działaniem tzw. siatki szwajcarskiej. Jest to promieniowanie kosmiczne, które układa się w formie krat na całej kuli ziemskiej w ciągu dnia energetyzujące, natomiast w nocy bardzo niebezpieczne. Jeśli pas siatki znajduje się nad łóżkiem, może wyrządzić o wiele większą krzywdę niż ciek wodny. Magiczne zdrowie I znów już niedługo w Hali Olivia rozlegną się dźwięki wietrznych i tybetańskich dzwonków, zabłysną szlachetne kamienie i kryształy, zabrzęczą chińskie kule. Bioenergoterapeuci swym ciepłym i zbawiennym dotykiem przywrócą zdrowie niejednemu schorowanemu, radiesteci przy pomocy większych i mniejszych wahadeł określą miejsca zaburzeń energetycznych, hipnotyzerzy uśpią, astrolodzy przepowiedzą, a wróżki postawią tarota. Wszystko w atmosferze niepojętej magii i nie wyczerpanego napięcia. Wszystko dla człowieka, jego zdrowia, szczęścia, domu i rodziny Słowem kolejne Bałtyckie Targi Od wahadełka do gwiazd, które odbędą się od 11 do 13 maja. Na targach jak zwykle pojawią się uzdrowiciele i propagatorzy medycyny naturalnej z różnych stron świata. Różnorodność metod i technik uzdrawiania, jakie będą prezentowane przejdzie najśmielsze wyobrażenia. Obejmą tak ogromny obszar tematyczny, że nie sposób będzie wszystko ogarnąć i w całości przedstawić na łamach gazety. W związku z tym postanowiliśmy pokazać targi z innej strony, zamieszczając informacje o uzdrawiających, magicznych akcesoriach i przyrządach, jakimi posłużą się wystawcy. DZWONKI TYBETAŃSKIE Jak nazwa wskazuje pochodzą z Tybetu i tam też są odlewane ze stopu dwunastu metali. Wykorzystuje się je do dźwiękoterapii. Dźwięk, powstały w wyniku uderzenia jednego dzwonka o drugi, jest charakterystycznie długi i mocno wpada w ucho. Prawdopodobnie właśnie on rozbija komórki rakowe, wzmacnia system immunologiczny, wypędza z ludzkiego ciała i pomieszczeń duchy, obce byty i opętania. KRYSZTAŁY GÓRSKIE Z d o b y w a się je w górach w Polsce, przede wszystkim w Sudetach. Ten widoczny obok był już poddany obróbce, podczas której nadano mu specyficzny kształt. Bierze się go w obie dłonie, podstawą skierowaną w obie strony ciała, wierzchołkiem skierowanym do kogoś stojącego naprzeciw. Trzymając go przekazuje się właśnie energię drugiej osobie. Chodzi tu o to, by silniejszy zasilił słabszego. Istnieje tylko jedno, bardzo ważne przeciwwskazanie - metodzie tej nie mogą poddać się osoby chore na nowotwory. Ta prawidłowość dotyczy też innych technik uzdrawiania. Nigdy bowiem nie zasila się energii w przypadkach onkologicznych. red. CHIŃSKIE KULE ZDROWIA W niektórych filmach sensacyjnych widać, jak główni bohaterzy, zazwyczaj negatywni, w jednej dłoni toczą dwie duże kule o srebrnym kolorze. Kojarzy się to z przemocą, tymczasem mało kto wie, że tak naprawdę chodzi tu tylko o zdrowie. Przetaczając kule usprawnia się wszystkie stawy i mięśnie w ręce oraz udrażnia się kanały energetyczne, co również decyduje o stanie zdrowia. Chińskie kule odpowiednio używane, zaprowadzają równowagę w cały organizmie. KAMIENIE Szlachetne, półszlachetne i zwyczajne. Nie od dziś wiadomo, że posiadają właściwości lecznicze. Zawsze warto nosić przy sobie jeden z kamieni odpowiedzialnych za prawidłowe funkcjonowanie danego narządu. Pasiasty bądź brązowy krzemień nazywany jest kamieniem życia. Poleca się go panom mającym problem z prostatą lub osobom chorym na nerki, serce i nowotwory. Karneol wpływa na leczenie układu moczowego i płciowego. Turkus łagodzi podrażnienia spojówek. Malachit pomaga przy leczeniu nerwic, podobnie jak topaz (który odpowiada również za serce). Szafir leczy schorzenia gardła i rozwija czakram trzeciego oka. Te przykłady można by mnożyć w nieskończoność. Znawcy podkreślają jednak, że trzeba posiadać dużą wiedzę i doświadczenie, by stosować kamienie do uzdrawiania. Należy też wiedzieć, jak i kiedy się nimi posługiwać. PIRAMIDKI Piramidy bardzo często u szczytu pokryte są złotem. Podstawy piramidy zdejmują choroby, a ich wierzchołki energetyzują. Używa się ich w połączeniu z wahadłem ono bowiem wskazuje, jak należy je zastosować. Jeśli wahadełko po położeniu piramidy podstawą do chorego miejsca kręci się w prawo choroba ulega likwidacji. Jeśli kręci się w lewo w momencie, gdy do ciała kierujemy wierzchołek, mamy do czynienia z nadmiarem energii, którą trzeba zmniejszyć. Słowem piramidki, niezależnie od tego czy pochodzą od Azteków, czy też od Majów, usuwają chorobliwą energię, wszelkie bóle i doładowują nasz wyczerpany organizm. STOŻKI Służą one do tzw. stożkoterapii. Mają specjalny kształt, na którym opiera się całe ich działanie. Podstawą kładzie się je na dowolnej części ciała i wówczas oczyszczają one chore miejsca poprzez wyciąganie odpowiednich ładunków elektrycznych i wyprowadzanie ich wierzchołkiem. Można nawet zaobserwować, jak ze stożków ulatniają się brudne, szare smugi choroby. Stożkoterapia w zależności od stanu zdrowia danej osoby trwa od 15 min. do 2 godz. Przynosi ogólną poprawę samopoczucia i wycisza układ nerwowy, w efekcie czego konkretne schorzenie powoli ustępuje. CYLINDRY FARAONA Jeden z nich to słoneczny, miedziany (trzyma się go w prawej dłoni), drugi to księżycowy, cynkowy (trzymany w lewej dłoni). Stosując je należy zwrócić się twarzą do słońca, rozluźnić się i odprężyć. Seans ten nie powinien trwać dłużej niż piętnaście minut. Cylindry można używać codziennie, jeśli chcemy się wzmocnić, bądź sporadycznie w stanach dużego zmęczenia fizycznego. Wówczas doenergetyzowują one organizm na co najmniej 24 godziny. Mogą z nich korzystać pary oraz grupy osób, zwłaszcza jeśli ma się na celu zasilanie energią słabszego lub chorego. Cylindry pobudzają system immunologiczny, powodują szybką regenerację sił fizycznych i psychicznych, usuwają bezsenność, normują ciśnienie krwi, likwidują bóle, wspomagają organizm przy walce z rakiem, działają profilaktycznie, oczyszczają zablokowane kanały energetyczne. MUSZLE Są pierwotnym, naturalnym wydaniem stożków. Działają zupełnie tak samo, dlatego mówi się tu o muszloterapii. Jedyna różnica polega na tym, że muszla ma kilka wypustek (a nie jeden wierzchołek) i oprócz funkcji oczyszczających energetyzuje z uwagi na zawarty w niej naturalny wapń. misz-masz 22 23

13 misz-masz miłość i seks Zdjęcia: Archiwum - Universal Music Polska Konkurs Gitarowa płyta Grzegorza Skawińskiego Lider zespołu KOMBII, Grzegorz Skawiński ( Kameleon, Akcenty, Skawalker, Kombi, O.N.A. ) postanowił pokazać się z innej strony, nie jako solista, lider zespołu, a gitarzysta. A dodajmy jeszcze, muzyk jest również kompozytorem, producentem muzycznym, autorem tekstów piosenek. Na rynku muzycznym ukazała się pierwsza po wielu latach solowa płyta Grzegorza Skawińskiego zatytułowana Me & My Guitar. Jest utrzymana w rockowej stylistyce, pokazująca szeroki wachlarz muzycznych zainteresowań artysty i swobodę w poruszaniu się po różnych gatunkach rocka, bluesa, metalu, fusion. Inspiracją dla powstania albumu była muzyka, której słuchał, jako nastolatek, czasów największej ekspansji i rozwoju hard rocka i początków muzyki metalowej. Album zawiera dziewięć kompozycji z czego cztery to utwory instrumentalne. Nie zabrakło też muzycznych niespodzianek i gości. Zagrali: Adam Tkaczyk, Waldemar Tkaczyk, Mariusz Zaczkowski, Bernard Maseli, Jacek Królik, Marek Raduli, Jacek Polak, Adam Nergal Darski, Piotr Łukaszewski oraz Marek Napiórkowski. W rozgłośniach radiowych można posłuchać singla z najnowszej płyty Grzegorza Skawińskiego. Nakręcony też został wideoklip do singla Strength To Carry On. Lider zespołu KOMBII tym nowym albumem udowadnia, że jest jednym z najlepszych gitarzystów w Polsce. - Me & My Guitar jest swego rodzaju hołdem jaki chciałem oddać wszystkim swoim gitarowym i muzycznym idolom z młodości, stąd muzyka na tej płycie czerpana jest z różnych źródeł szeroko pojętego rocka powiedział G. Skawiński. Zwycięzcą poprzedniego konkursu pt.: Muzyka z dalekiej Brazylii jest Anna Laska z Gdańska. Nagrodę wyślemy pocztą. Gratulujemy! Zapraszamy do konkursu! Jerzy Uklejewski A teraz zapraszamy do konkursu, wygrać można płytę Me and My Guitar. Aby wziąć udział w losowaniu należy odpowiedzieć na pytanie konkursowe: Podaj tytuł piosenki z płyty Me and My Gitar do której został nagrany wideoklip... Odpowiedź na kartce pocztowej prześlij w ciągu 10 dni na adres korespondencyjny podany w stopce redakcyjnej na stronie 3. Przez Sybir na Ziemię Gdańską Stracone lata na nieludzkiej ziemi wspomina Anna Cynkiel (ur. 1924) Dzieciństwo moje zapowiadało wesołą młodość. Ale wybuchła wojna i świat się zmienił. Miałam wtedy piętnaście lat. Młode lata spędziłam na dalekiej Syberii, w mrozie i o głodzie w Archangielsku. Przed wojną mieszkałam z rodzicami w okolicy Brześcia za Bugiem. Ojciec był mój legionistą. Brał udział w wojnie z bolszewikami w 1920 roku, w której został ranny. Choroba wyeliminowała go z armii. Jako rodzina osadników wojskowych otrzymaliśmy gospodarstwo rolne nieopodal Brześcia. Ojciec zmarła w 1933 roku. W pierwszych dniach wojny Brześć zdobyli Niemcy, ale już po tygodniu tereny te zostały wcielone do Związku Radzieckiego, nas zakwalifikowano, jako wrogów tego kraju, a to nie wróżyło nic dobrego. 10 lutego 1940 roku o czwartej rano do drzwi zapukało NKWD. Wyciągnęli nas z łóżek i kazali się ubierać. Mama zaczęła płakać pytając dokąd nas zabierają. Załadowano nas do wagonów towarowych i wysłano transportem na daleką północ. Nie wiedzieliśmy dokąd jedziemy, a Rosjanie mówili, że polskie pany nie zobaczą nigdy polskiego nieba. Podróż była tragiczna, jedzenie i wodę dawano nam nieregularnie, chorowaliśmy na rozstrój żołądka. Na postojach zabierano zmarłych. Po tygodniach wysadzono nas w obozie Hołmogory w lasach koło Archangielska. Baraki już stały, przed nami mieszkały tam ofiary czystek stalinowskich. Pracowaliśmy na akord jako drwale. Dano nam kufajki, walonki. Poumieralibyśmy na tym zesłaniu z głodu, chorób, wyczerpania, gdyby nie gen. Władysław Sikorski, który starał się ulżyć doli zesłańców. Po trzech latach bracia poszli do wojska polskiego w ZSRR. Nie mieli wyboru. Nie zdążyli do armii gen. Andersa, gdyż za późno dowiedzieli się o takiej możliwości. W 1944 roku zmarła nasza mama. Pochowałam ją w Hołomogorach. W tym czasie służby specjalne ZSRR przygotowały się na przyjęcie tysięcy żołnierzy, którzy masowo trafiali do niewoli. Polscy zesłańcy, a ja z nimi, zostali przewiezieni do Archangielska do pracy na lepszych warunkach. Mnie zatrudniono w fabryce odzieżowej. Szybko nauczyłam się robić swetry na drutach i szydełku. Ponieważ była praca i jakiś dochód skończył się głód. Później przewieziono nas na południe kołchozu Jagodne. Tam zostałam zatrudniona jako kucharka w brygadzie polowej. Gotowałam zupy w jednym garnku dla Polaków i Rosjan. Nie wiedzieliśmy jeszcze czy pozwolą nam kiedykolwiek wrócić do Polski. Razem z nami od samego początku była pani Regina Majdańska, wywieziona z babcią, rodzicami i trojgiem dzieci. Babcia zmarła w drodze na Sybir, a po śmierci rodziców i dwuletniej córki pani Regina została ze swoimi synkami, Stasiem, Jasiem i mną i moją siostrą. Kiedyś w gronie zesłańców powiedziała, że musimy oszczędzać siły, bo przecież wrócimy do Polski i trzeba zachować energię do jej odbudowania. Ktoś doniósł na nią do NKWD i przed wyjazdem do ojczyzny została zatrzymana i skazana na piętnaście lat ciężkiej pracy. Wróciła w 1956 roku zupełnie wycieńczona. Jej synów zabranoby do domu dziecka w ZSRR, ale oficer NKWD powiedział, że jeżeli tam trafią to do Polski nie wrócą. Zaproponowano bym wzięła ich pod swoją opiekę i tak się stało. W marcu 1946 roku wyjechaliśmy do kraju. Do naszego domu nie było po co wracać, bo był tam już Związek Radziecki, więc pojechaliśmy do Poznania. Tam znalazłam ojca chłopców, który ich odebrał. Dowiedziałam się, że obaj moi bracia wrócili szczęśliwie z wojny i gospodarzą na Żuławach. Pojechałam do nich, wyszłam za mąż i zamieszkałam w Przejazdowie, a potem w Pruszczu Gdańskim. Ale najlepsze lata młodości zostawiłam na zesłaniu. Życiowe bilanse Jeżeli oczekiwania okresu młodzieńczego rozminęły się z rzeczywistością, ludzie dojrzali widzą przyszłość w aurze zmęczenia i przygnębienia, a za swoje niepowodzenia małżeńskie, życiowe i trudności materialne obwiniają współmałżonka albo samego siebie. Człowiek w wieku dojrzałym uświadamia sobie, ile spraw zaniedbał, w jak poważnym zamiarze zrezygnował ze swoich dążeń, aspiracji i planów. Zaczyna zdawać sobie sprawę, że każda nie zrealizowana sprawa, nie podjęta we właściwym czasie decyzja są już właściwie nie do odrobienia. Przychodzi żal, rozgoryczenie, poczucie beznadziejności. Na szczęście nie zawsze to podsumowanie wypada tak ponuro. Nie wszystko bilansuje się na nie. Nieudane małżeństwo rekompensuje duma z udanych dzieci lub sukcesy zawodowe. Jednak jeśli tak się nie dzieje, a niepowodzenia występują na każdym froncie, popełnia się często te same błędy, które doprowadziły do rozkładu małżeństwa, do klęski wychowawczej, do miernych efektów zawodowych. Ucieczka od życia Niektórzy ludzie, w poczuciu klęski (ocenianej zresztą bardzo subiektywnie), decydują się na coś w rodzaju ucieczki od życia. Stąd nagłe, przewlekłe choroby, które usprawiedliwiają brak konstruktywnych działań. W tym czasie też niektóre kobiety zupełnie przestają dbać o siebie uznając, że okres młodości mają już za sobą i że na nic więcej nie mogą liczyć. A później mają za złe znajomym i przyjaciołom, że wykluczyli je z kręgu, nie zdając sobie sprawy z tego, że uczyniły to same. Kontakt z kobietą rozczarowaną, mającą poczucie przegranej, jest bowiem przykry i trudny dla otoczenia. Osoby te pozostają więc w konsekwencji zupełnie same, co naturalnie stanowi dla nich kolejny dowód niewdzięczności bliskich oraz nielojalności przyjaciół. Są również przypadki ucieczki od życia w alkoholizm czy inne nałogi, pasje i skłonności. Pierwsze rozczarowania po trzydziestce Po trzydziestce dochodzi się często do wniosku, że małżeństwo nie jest sposobem na rozwiązanie własnych problemów (co często jest powodem jego zawarcia), przestaje się wierzyć, że życie jest sprawiedliwe i łatwo można przezwyciężyć wszelkie trudności. Przestaje się także wierzyć, że współmałżonek może zrobić dla nas to, czego nie możemy dla siebie zrobić sami. Doświadczenia te osłabiają wagę spraw zewnętrznych i kierują zainteresowania ku własnemu wnętrzu. Człowiek zaczyna zastanawiać się nad sobą, sensem swojej egzystencji. W trakcie wychowania własnych dzieci upada też często przekonanie, że nie mamy tych cech naszych rodziców, które w dzieciństwie wzbudzały w nas niechęć czy lęk. Odkrywamy, że owe nielubiane zachowania matki lub ojca ujawniają się w nas coraz wyraźniej i postępujemy wobec swoich dzieci dokładnie tak samo źle, jak wobec nas oni postępowali. Co więcej, nieraz dochodzimy do wniosku, że odtworzyliśmy na nowo małżeństwo naszych rodziców, poprzez stosowanie tych samych strategii i metod obrony, jakie występowały w domu rodzinnym. Doświadczenia po czterdziestce Mając czterdzieści lat ma się już za sobą dziesięć lub więcej lat małżeństwa i wiele różnych doświadczeń związanych ze wspólnym życiem. Obojgu małżonkom zaczyna ciążyć wzajemna zależność, a ponadto każde z nich uważa, że drugie nadmiernie kontroluje cały układ i wielu przypadkach przeciwstawia się robieniu tego, co sprawia współmałżonkowi przyjemność. W tym okresie podejmuje się wysiłki w celu zreformowania małżeństwa poprzez walkę o władzę, albo wchodzi się w nowe pozamałżeńskie związki. Bywa i tak, że poczucie uwikłania w nie satysfakcjonującą dla siebie sytuację (dzieci, mieszkanie, starzy rodzice, kłopoty materialne) wywołuje uczucie nienawiści do żony bądź męża. Z kolei uczucia do partnera pozamałżeńskiego bywają przeceniane. Jest to właśnie ten okres w życiu, kiedy najsilniej kochamy i najmocniej nienawidzimy. Zmiany zawodowe Podobnych przewartościowań dokonuje się także w kwestiach zawodowych. Jeśli ocenia się dotychczasowe osiągnięcia, jako niezadowalające, teraz właśnie podejmuje się decyzje o zmianie profilu zatrudnienia, a nawet odejściu od aktualnych zainteresowań zawodowych i podjęciu pracy w zupełnie nowej dziedzinie. Dla innych natomiast praca staje się istotną wartością i angażują się w nią bez reszty. Jedno jest pewne: w tych latach większość ludzi wyrasta z infantylności przestaje być wiecznym dzieckiem i prezentuje bardziej odpowiedzialny, dojrzalszy stosunek do życia. Uświadomienie sobie przemijania czasu W miarę dochodzenia do wieku późno-średniego następuje uświadomienie sobie przemijania czasu, który zdaje się nagle przyśpieszać rytm upływających dni i miesięcy. Presja czasu wymusza niejako przyjęcie do wiadomości faktu, że cokolwiek mamy zrobić, musimy zrobić to teraz. Nowym doświadczeniem tego okresu życia jest utrata mitu o nieśmiertelności. Choroby rodziców, przyjaciół i znajomych, śmierć, która zabiera nam najbliższych, dorastanie dzieci wszystko to dobitnie uświadamia nam upływanie czasu i nasuwa gorzką refleksję, że podlegamy tym samym prawom przemijania. Niechęć do pogodzenia się z tą prawidłowością, bunt przeciw temu co nieuchronne, znajduje wyraz w różnych stanach psychicznych: pasywności, depresji, rozpaczy wściekłości, a wreszcie w dopatrywaniu się zła w nas samych i wokół nas. Niepokój i lęk przed przyszłością skłaniają do szukania oparcia i poczucia bezpieczeństwa. Zwiększa się w tych latach liczba rozwodów, tym bardziej, że dzieci są już u progu życiowej niezależności

14 psycholog radzi Ostrożność nie zawadzi Zawsze dziwiłam się ludziom, którzy piszą do gazet. Wydawali mi się śmieszni ze swoimi kłopotami, biadoleniem i bezradnością. Niestety przyszła kolej na mnie. I ja zasiadłam do napisania listu do redakcji, i ja proszę nie tylko o szybką radę, ale też czuję się absolutnie bezradna. Dwa lata temu kiedy kończyłam ogólniak, poznałam Jego, Swoją Pierwszą Wielką Miłość. Arkadiusz jest starszy ode mnie prawie o dziesięć lat, ma własną firmę, wydaje mi się, że bardzo dochodową. Pisze o tym dlatego, że nie tak bardzo zależy mi na pieniądzach, ale że Arkadiusz lubi podkreślać swoją zamożność, dając do zrozumienia, że za pieniądze można mieć wszystko. Kiedyś, tzn. na początku naszej znajomości, nie przywiązywałam wagi do tych jego wypowiedzi na temat pieniędzy, ale obecnie patrzę i rozumiem nieco inaczej jego wypowiedź. Jak napisałam wcześniej znamy się od dwóch lat. I jedynym cieniem naszej znajomości była żona Arkadiusza. Tak Arkadiusz jest żonaty. Dowiedziałam się o tym po trzech miesiącach znajomości od jego kolegi. Byłam zrozpaczona i oburzona, chciałam z nim zerwać. Ale tak namiętnie przekonywał mnie o swojej miłości, tak prosił żebym go nie rzucała, że z nim zostałam. Tym bardziej, że mówił, że jego małżeństwo chyli się ku upadkowi, jest pomyłką. I powiedział jeszcze, co było balsamem dla moich uszu, że rozwiedzie się z nią, aby ożenić się ze mną. To ostatnie przeważyło, zostałam z nim. Jednak czas płynął, spotykaliśmy się dość często, Arkadiusz odwiedzał mnie w domu. Rodzicom, szczególnie mamie, imponował swoim zachodnim samochodem, elegancją, manierami. Ojciec od początku był bardziej sceptycznie nastawiony do niego. Oboje rodzice nie wiedzieli i w dalszym ciągu nie wiedzą, że jest żonaty. Nie chciałam nic mówić, tym bardziej, że przecież miał się rozwieść lada moment. Kiedy pytałam o rozwód albo zbywał mnie wyznaniami miłosnymi, albo irytował się z powodu mojej natarczywości. Nie chciałam być nachalna i rzadko kiedy kierowałam rozmowę na te tematy. Tym bardziej, że ciągle opowiadał o naszej wspólnej przyszłości. Zabierał mnie do moteli za miasto, gdzie życie miało zupełnie inne barwy, gdzie zapominałam o prozie dnia codziennego (po szkole poszłam od razu na zasiłek dla bezrobotnych). Gdzie nie martwiłam się niczym. Przecież mój ukochany, u boku którego miałam żyć do końca swych dni był tuż obok: czuły, kochający. Niestety ostatnio stało się coś dla mnie strasznego, co chyba nie do końca jeszcze do mnie dociera. Jestem w ciąży. Trzeci miesiąc. Kiedy lekarz potwierdził moje przypuszczenia w pierwszej chwili nawet się ucieszyłam, bo pomyślałam, że weźmiemy z Arkadiuszem szybko ślub i będziemy razem. Z tej okazji kupiłam śliczne śpioszki i podarowałam je Arkowi według mnie to znak, że zostanie tatusiem. Kiedy rozpakował pięknie zapakowany prezencik pobladł okropnie i zapytał skąd wiesz? Początkowo nie rozumiałam jego słów, tak jak on nie rozumiał tego, co ja chciałam mu przez te śpioszki powiedzieć. Proszę Pana okazało się, że Arkadiusz od miesiąca jest ojcem. Kiedy dowiedział się, że ja oczekuję na dziecko wpadł w szał. Tak to był napad szału. Powiedział, że zmajstrowałam sobie bachora z jakimś fagasem, a teraz chcę jego wrobić. Tego co usłyszałam od niego tamtego dnia nie jestem w stanie opisać, a pan by tego zapewne nie wydrukował. Zostałam wyzwana od najgorszych dziwek, pazernych na pieniądze. Od trzech tygodni Arkadiusza nie widziałam. Mój sen nocy letniej minął bezpowrotnie. Niech Pan mi wierzy, że Arkadiusz jest moim pierwszym i jedynym chłopakiem, któremu oddałam się, gdyż go kochałam i wierzyłam, że będę jego żoną. Jestem tak zrozpaczona, że nie chce mi się żyć, myślę nawet o samobójstwie. Nie wyobrażam sobie w ogóle reakcji rodziców, którzy dowiedzą się wkrótce o tym, że oczekuję dziecka. Co mam robić? Od dwóch miesięcy pracuję na umowę-zlecenie, jako akwizytor. Jak mój szef dowie się, że jestem w ciąży to przecież mnie zwolni. I jak ja wtedy wyżywię swoje dziecko i za co kupię mu ubranka? Ogarnia mnie rozpacz. Wiem, że na Arkadiusza już nie mogę liczyć, że wyprze się swojego dziecka i co wtedy? Jak żyć, co powiedzieć rodzicom? Drodzy Czytelnicy, piszcie na adres: Redakcja Twój Wieczór ul. Długi Targ 39/40, Gdańsk skrytka pocztowa 601 z dopiskiem Psycholog radzi Kasia Kasiu, nie czas teraz moralizować, pytać dlaczego się tak długo dałaś łudzić, dlaczego nie przeprowadzenie rozwodu w ciągu dwóch lat przez Twojego ukochanego nie wzbudziło w Tobie niepokoju? Teraz trzeba skupić się na tym, co najważniejsze. Nie pozostaje Ci nic innego, jak powiedzieć rodzicom prawdę. Zdaję sobie sprawę, jak bardzo będzie Ci ciężko, ale jeszcze trudniej będzie twoim rodzicom. Nie sądzę, żeby doszło do dramatu np. wyrzucenia z domu. Jednak na wszelki wypadek chcę Cię poinformować o istnieniu Domów Samotnej Matki, gdzie młode kobiety znajdujące się w trudnej sytuacji życiowej mogą znaleźć dach nad głową najpierw dla siebie, a potem dla dziecka. Piszesz, że na Arkadiusza nie możesz wcale liczyć, gdyż on z pewnością wyrzeknie się dziecka. To nie jest wcale takie proste. Już teraz, będąc w ciąży możesz wystąpić do sądu o ustalenie ojcostwa. Jeśli jest prawdą to co piszesz, twój przyjaciel nie wywinie się z ojcostwa twojego dziecka. Będzie musiał płacić na nie alimenty. Spróbuj jeszcze raz porozmawiać z Arkadiuszem. Nie wiem na ile jest to możliwe, ale taka próba wyjaśni Ci ostatecznie jego nastawienie i pozwoli snuć plany na przyszłość. Myślę, że Twój list może być pewnym ostrzeżeniem dla innych młodych dziewcząt, które zakochane po raz pierwszy, wierzą w słowa, a nie fakty. Taka naiwna wiara prowadzi niekiedy do rozczarowań, albo i tragedii. Dr Michał Antoniszyn Trening funkcjonalny co to takiego? Trening Funkcjonalny i Funkcjonalny Trening Medyczny to nowoczesne trendy wywodzące się z rehabilitacji, a wykorzystywane coraz częściej w fitness klubach. Powstały one w Niemczech i Skandynawii gdzie fizjoterapia i przygotowanie motoryczne są na najwyższym światowym poziomie. Podstawową zasadą, która obowiązuje w tego typu aktywności jest funkcjonalność ruchu, czyli możliwość jego wykorzystania w życiu codziennym. Każde ćwiczenie musi mieć swoje uzasadnienie funkcjonalne i musi się konkretnie przekładać na najczęściej wykonywane przez ćwiczącego ruchy poza salą ćwiczeń. Trening taki przydaje się w życiu codziennym np. podczas upadku, kiedy to nie lecimy na łeb na szyję, a potrafimy umiejętnie upaść, aby nie zrobić sobie krzywdy. Bioflawonoidy Nie są w ścisłym słowa znaczeniu witaminą, ale ze względu na spełniane funkcje są klasyfikowane jako witaminy. Termin bioflawonoidy odnosi się do wielu różnych związków. Szczegółowa klasyfikacja bioflawonoidów obejmuje: flawonole, flawony, flawonony, flawanole, izoflawony, antocyjanidy. Dotej pory rozpoznano ponad 7000 różnych bioflawonoidów, najbardziej znanymi są rutyna, kwercetyna, hesperydyna, kemferol, eriodykcjol. Chemicznie wszystkie bioflawonoidy są oparte na szkielecie węglowodorowym flawonu. Różnią się liczbą i rodzajem podstawników, przy czym różnice między tymi związkami wynikają przede wszystkim z odmiennej budowy tylko jednego skrajnego pierścienia. Zostały pozyskane z czerwonej papryki i soku z cytryny. Początkowo naukowcy sądzili, że bioflawonoidy to kolejna witamina i nazwali substancje z tej grupy witaminą P (nazwa od Permeability - przepuszczalność), ponieważ w połączeniu z witaminą C miały zdolność zapobiegania szkorbutowi. Wówczas otrzymywano je z pomarańczy i dopiero w wiele lat później okazało się, że rzekoma witamina P jest w Kurkuma kochane zdrowie istocie mieszaniną flawonoidów, głównie rutyny, w związku z czym odstąpiono od tego nazewnictwa. W naturze chronią komórki roślinne przed chorobami oraz szkodliwym działaniem słońca, grzybów i insektów. Większość z nich jest barwnikami zgromadzonymi w powierzchniowych warstwach tkanek roślinnych (a więc pod skórką). Bioflawonoidy są towarzyszem broni witaminy C. Bioflawonoidy są pomocne w przyswajaniu witaminy C i w ochronie tejże witaminy przed utlenianiem. Bioflawonoidy podnoszą kondycję naczyń włosowatych, uszczelniają i wzmacniają ściany naczyń krwionośnych i ich przepuszczalność, zapobiegają krwawieniom, wybroczynom, poprawiają przepływ krwi w naczyniach wieńcowych i obniżają ciśnienie, są wymiataczem wolnych rodników, rozkurczają mięśnie gładkie naczyń krwionośnych i przewodów żółciowych, są pomocne w leczeniu miażdżycy, poprawiają przepływ krwi w naczyniach wieńcowych i obniżają ciśnienie, działają przeciwalergicznie, przeciwgrzybicznie, przeciwnowotworowo i przeciwrzodowo. Jest często nazywana szafranem indyjskim, ale jest od niego dużo tańsza. Podobnie jednak jak szafran, nadaje potrawom żółtawej barwy. Jest to bylina imbirowata, która pochodzi z Indii. Bazą przyprawy nie są jej żółte kwiaty, jakby się mogło wydawać. Przyprawę otrzymuje się z kłączy. Najpierw się je gotuje, w celu uzyskania kurkumy. Następnie się je suszy i poddaje kolejnym obróbkom. Do Europy i w tym do Polski kurkuma trafia z Indii, ale też z Chin, Indonezji, Ameryki Południowej czy wysp na Morzu Karaibskim. Jest też odmiana tej przyprawy: kurkuma plamista. Jest ona znacznie bardziej popularna na Wschodzie, nie tylko w kuchni azjatyckiej, ale tez sprawdza się przy produkcji perfum. Na zachodzie nie jest zbyt znana. Obecnie wykorzystuje się ją nie tylko w kuchni, ale też w szeroko pojętej kosmetyce. Jest dodatkiem do perfum, kremów, maseczek do twarzy. Nawet w domowym zaciszu możemy stworzyć wspaniałą maseczkę z kurkumą dla zmęczonej i napiętej skóry. Leczy też trądzik, łuszczycę i wygładza zmarszczki. Jest nieoceniona w przywracaniu młodości, dodaje potrawom wesołej, żółtej barwy. W naszym kraju kurkuma jest lubianą przyprawą, wykorzystywaną w wielu daniach, choć może wciąż jeszcze niebyt popularną. W Polsce kurkumą barwi się wiele produktów, takich jak ryż, masło

15 turystyka w prawie i obyczajach Letnie wstydliwe tematy Maj miesiąc miłości, pierwszych planów podróżowania i poznawania pragnień drugiego człowieka mówiąc słowami Zbigniewa Herberta Wiadomo, że alchemia więcej sekretów niż chemia ma, aż już dziedziczna, która do dziś zostaje najbardziej ezoteryczną jest sztuka kulinarna. Tak więc smakoszom potrzebne są aforyzmy kulinarne, by rozkoszować się jedzeniem i świadomością wszystkich uroków w dogadzaniu miłosnym doznaniom i podniebienia. Sytuacja najedzonego człowieka może równie wywołać wzruszenie i liryczne emocje, jak losy szczęśliwego kochanka. Badania naukowe ukazują nam ciągłość między doznaniami ciała z doświadczeniem duchowym. W znacznej większości ludzkich społeczności oba problemy traktowane są na równi, skoro dla człowieka miłość tak samo, jak jedzenie jest także naturalnym obowiązkiem i ryzykiem. Za pierwszą maksymę kulinarną utrwaloną w druku możemy uznać cytowaną przez Platona sentencję Sokratesa Po to się je, aby żyć, nie zaś po to żyje aby jeść. Definicję tę odważono się przypomnieć dopiero w czasach Moliera, i to z następującym zastrzeżeniem: źli ludzie żyją po to, aby jeść i pić, natomiast dobrzy ludzie jedzą i piją, aby żyć. Tu przypomina mi się Aldous Huxley mówiący, że jedzenie to rzecz pospolita i wyższy poziom życia nie daje się pogodzić z wyższym poziomem myślenia. Dlatego często termin kulinarny mija się z tym gastronomicznym. Zasmucające jest także, że wiele publikacji, szczególnie celebrytów, gwiazd estrady i szklanego ekranu, nie mających pojęcia o żywności i żywieniu, nie umiejących dobrze sprzedać smaku robi to i to dodatku źle. Wakacyjny temat tabu, dla jednych trudny, dla innych wstydliwy, a dla jeszcze innych często niezrozumiały. Zaczyna się od nagości, a kończy na dobrze opłaconym biznesie, o którym znawcy tematu wolą nie mówić, a co dopiero pisać... Kulturoznawstwo kulinarnych obyczajów łączy w sobie definicje kultury z upodobaniami i gustami danej społeczności. Ciekawą formą dogłębnego ich poznania mogą być podróże kulinarne, gdzie uwarunkowania klimatyczne, kulturowe, a nawet sama religia dają obraz nadzwyczaj barwny, który zyskuje odbicie w kuchni danej społeczności. Tematyka kulturoznawstwa kulinarnych obyczajów zasługuje na ukazanie w kontekście dziedzictwa kulturowego różnych narodów świata, choć przy ofertach nowego terminalu lotniczego w Gdańsku wyznacznik kulinarny był nieistotny, bo zlikwidowano restaurację z tradycją kulinarną, na korzyść tzw. sieciówek. Uznano, że to takie światowe, no i podatki też pójdą do kasy światowej, a nie miasta Gdańska, bo kryteriami wyboru osób decydujących o przyszłości restauracji był duży czynsz i nowoczesność i moda fast-foodów, jako zdrowego żywienia dla znawców tematu. Turysta, pasażer terminalu lotniczego staje między siłą tradycji i historii danej społeczności, a współczesnością pełną chemii, komercji, nie mającą nic wspólnego ze zdrowiem (i reklamą np. rodzimej wody Nata czy browaru Amber prawdziwie kaszubskiego), funkcjonując jako przedmiot zainteresowań nie tylko specjalistów od turystyki, czy kulturoznawców w dziedzinie konsumpcji i obyczajów. Letnie urlopy to jednak czas wypoczynku i poznawania świata: wyjątkowych kultur, burzliwej, pełnej zwrotów historii. To mieszanka kultur, architektury, egzotycznej kuchni, gościnności ludzi połączonej z żywiołowością i beztroską. A plaże to miejsca, gdzie bez skrępowania możemy eksponować swoją nagość. Jednak mimo pozornego luzu niewiele osób decyduje się zdjąć wszystko. Do dobrego samopoczucia potrzebny jest specjalny plażowy kostium, nawet taki, który w istocie niewiele zasłania. W zależności od klimatu i religii mamy więc święte ograniczenia, choć lato ma swoje prawa. Dla starożytnych Rzymian słowo sanctus (święty) miało to samo znaczenie, co dla Polinezyjczyków tabu, Melanezyjczyków fady, dla Greków agos, Hebrajczyków hades. Lęk przed tym co nieznane, a co mogło ściągnąć karę za naruszenie zakazu prowokowania sił nadprzyrodzonych, był znany we wszystkich kulturach. Wszędzie też powstawały zbiory praw, regulujące życie zbiorowości. Tak więc w maju miesiącu miłości, należy cieszyć się wiosną, naturalną, zdrową żywnością i odkrywać swą duszę w nowo otwartej kawiarni, barze przy ul. Koziej w Gdańsku, gdzie przy filiżance kawy, deserach i wspaniałych kanapkach można umówić się na spotkaniu lub po prostu na randkę. dr Henryk J. Lewandowski Salonowy bibelot Muzyka Fryderyka Chopina ( ) zachwycała wszystkich, którzy jej słuchali. Potrafił sprawić, że fortepian rozbrzmiewał romantycznym śpiewem. Zyskał rozgłos jako twórca rzewnych, łudząco prostych, krótkich utworów na fortepian pierwszej polskiej muzyki, która podbiła świat. W wieku ośmiu lat debiutował koncertem i od razu stał się miejscową atrakcją. Klimat ówczesnej Warszawy nie był jednak sprzyjający dla młodych muzyków, a w domu Chopina wciąż brakowało pieniędzy. Frycek na zmianę grał, słabował, a przede wszystkim nieszczęśliwie kochał. Jego romantyczne usposobienie, marzycielski wygląd i przejmująca muzyka robiły swoje duże wrażenie na kobietach. Jego zaś pociągała w nich nie zmysłowość, a tkliwa adoracja, która przypominała mu matkę i siostry. Prawdziwą namiętność wzbudził w nim dopiero kolega szkolny, Tytus Wojciechowski, w którym zadurzył się niczym młoda panna. Zasypywał biednego chłopca liścikami miłosnymi w rodzaju: Daj mi swoje usta, Marzę by spić nektar z twych słodkich warg, a gdy kiedyś czekali na obiad powiedział: Na dokładkę kasza manna teraz twoje usta. Nigdy nie przejawiał podobnej napastliwości wobec dziewcząt. Gdy podkochiwał się w koleżance ze szkoły muzycznej, Konstancji Gładkowskiej, nie potrafił się nawet zdobyć na listowne wyznanie i dziewczyna dopiero po wielu latach, będąc już mężatką, ze zdumieniem dowiedziała się, ile niegdyś znaczyła dla młodego Chopina. W roku 1830 Chopin na zawsze opuścił kraj, aby szukać szczęścia i sławy za granicą. Był jednak zbyt słaby fizycznie, by koncertować publicznie. Osiadł w Paryżu, gdzie znalazł zaciszne miejsce, jako nauczyciel muzyki w domach bogatych panien oraz kompozytor popularnych utworów na fortepian. Jego występy cieszyły się dużym uznaniem wśród paryskiej elity, a że był utalentowanym parodystą, stał się atrakcją eleganckich przyjęć, wzbudzając śmiech najbardziej zatwardziałych ponuraków. Życie towarzyskie bardzo go jednak wyczerpało i wkrótce wywiązała się gruźlica. Pokusy Paryża nazbyt pociągały Chopina, wiadomo jednak, że cierpiał na chorobę weneryczną, którą zaraził się od pewnej ulicznicy. Możliwe, że to spotęgowało jego niechęć do seksu. Niemniej jednak po jego śmierci rozeszły się plotki o romansie Chopina, muzykalnie uzdolnioną i wyemancypowaną hrabianką, Delfiną Potocką. Marzę o tym, żeby znów sobie chlupnąć co nieco do Twojej dziurki w tonacji des-dur - pisał rzekomo w liście, z seks sekrety którego zachowała się tylko fotokopia. Listy te znalazła podobno niejaka Paulina Czernicka, ale niewykluczone, że zostały przez nią po prostu sfałszowane. Chopin zawsze pragnął mieć własną rodzinę. W roku 1838 oświadczył się Marii Wodzińskiej, ślicznej i muzykalnej córce polskiego hrabiego. Maria przyjęła oświadczyny, ale jej matka, zaniepokojona słabym zdrowiem Chopina, nakłoniła ich, aby trzymali swe zaręczyny w tajemnicy. Wkrótce listy od Marii przestały przychodzić, a zrozpaczony Chopin nie potrafił się przeciwstawić tej niespodziewanej odmowie. Przygnębiony kolejnym niepowodzeniem, Chopin porzucił wszelkie nadzieje na małżeństwo. W tym czasie poznał znaną i ekscentryczną powieściopisarkę, George Sand, która zachwycona jego muzyką, niemal prześladowała go swymi zalotami. Nie od razu spodobała się Chopinowi, powiedział bowiem: Cóż za odpychająca kobieta ta George Sand. Zresztą czy to w ogóle kobieta? Jestem skłonny w to wątpić. W końcu jednak uległ i przez dziewięć kolejnych lat stanowili nierozłączną parę. Jednak po niespełna dwóch latach Sand zerwała z nim kontakty cielesne, mimo iż Chopin skarżył się, iż taka abstynencja go zabije. Wreszcie dała mu do zrozumienia, że w łóżku zachowuje się, jak trup, a o seksie ma takie pojęcie jak ona o gamie D-dur. George Sand samotnie wychowywała dwoje dzieci i w Chopinie widziała prawdopodobnie jeszcze jednego bezbronnego chłopczyka. Chopin lubił swoją przybraną rodzinę, zwłaszcza małą Solange, córeczkę Sand. Gdy Solange dorosła, z upodobaniem flirtowała z Chopinem, nazywając go Chopin-bezpłciowy. Podczas jego nieobecności Sand wydała ją za mąż z pewnego rzeźbiarza o wątpliwej reputacji, znanego ze skandali i głośnych romansów ze swymi modelkami, pozującymi do aktów. Solange skłoniła Chopina, by przeciwstawił się jej matce, i po burzliwej awanturze doszło do zerwania trwającego dziewięć lat związku. Ostatnią kobietą, która próbowała do uwieść była Jane Starling, bogata uczennica i protektorka Chopina, który powiedział o niej: Wolałbym raczej poślubić śmierć. W swojej muzyce wyrażał tęsknotę za miłością, której szukał całe życie. Jane Starling wiedziała o tym mówiąc: Miał takie wzniosłe wyobrażenie o tym, jaka powinna być kobieta W 1848 roku rewolucja wygnała z Paryża większość jego uczennic. Pomimo pogarszającego się stanu zdrowia i coraz częstszych krwawień i kaszlu, Chopin zmuszony był wyjechać do Anglii, a potem do Szkocji, gdzie grywał w zamożnych domach przy kolacji. Do Paryża wrócił już ciężko chory i zmarł w samotności po wielomiesięcznych cierpieniach

16 sezam różności A to znacie? Wąż mówi do węża: - Sssłuchaj, czy my jesssteśmy jadowite? - No, chyba tak. - Kurde, bo sssię w język ugryzłem. - Dlaczego fizycy zawsze potrzebują takiego drogiego sprzętu? - westchnął rektor przeglądając zapotrzebowanie na sprzęt z katedry fizyki. - Na przykład matematycy potrzebują tylko pieniędzy na papier, ołówki i kosze na śmieci. Filozofowie są jeszcze lepsi - oni nawet koszy nie potrzebują. Spotykają się dwie blondynki i jedna mówi: - Ty, słuchaj wiesz że w tym roku Sylwester wypada w piątek? A na to druga: - Kurcze, żeby tylko nie trzynastego! Dwie kobiety przyszły do króla Salomona i przywlekły za sobą młodego człowieka. - Ten młody człowiek zgodził się ożenić z moją córką! - powiedziała jedna. - Nie! Zgodził się ożenić z moją córką! - zakrzyknęła druga. I zaczęły się kłócić, aż król Salomon poprosił o ciszę. - Przynieść mi największy miecz - powiedział - Trzeba przeciąć go na pół. Każda z was dostanie po połowie! - Brzmi nieźle - powiedziała pierwsza kobieta. Druga na to: - O, panie, nie przelewaj niewinnej krwi. Niech inna kobieta go poślubi. Mądry król nie wahał się ani chwili: - Facet musi poślubić córkę pierwszej kobiety - zawyrokował. - Ale ona chciała przeciąć go na dwie części! - wykrzyknął dwór króla. - Właśnie dlatego widać - powiedział mądry król Salomon - że to jest prawdziwa teściowa! - Chciałem zamówić dla żony tort urodzinowy. - Ile świeczek? - 26, jak zwykle. Savoir-vivre W sekretariacie - Pracownikiem firmy, który powinien dysponować największą wiedzą i umiejętnościami z zakresu savoir vivre, jest sekretarka. To ona i miejsce jej pracy są w pewnym sensie wizytówką przedsiębiorstwa. Dlatego też bardzo ważne jest, by sekretarka potrafiła stosować zasady savoir vivre w sekretariacie, nie tylko obsługując wydającego polecenia szefa, lecz również odpowiednio przyjmując i honorując interesantów. - Każda sekretarka powinna dbać o swój schludny i czysty wygląd. Przez profesjonalny i elegancki wygląd okazuje się bowiem szacunek do klientów firmy, którzy przychodzą do sekretariatu załatwiać różne sprawy. Po pierwsze ubranie powinno zakrywać ramiona - nawet w lecie. Po drugie niedopuszczalne jest zakładanie miniówek do pracy. Spódnica powinna mieć długość mniej więcej do kolan. Po trzecie sekretarka nie powinna ostro się malować - cały strój wraz z makijażem powinien być jak najbardziej dyskretny i elegancki. Ponadto nawet w lecie powinna zakładać rajstopy - gołe stopy nie zawsze są na miejscu. - Poza strojem ważny jest sposób zachowywania się sekretarki. Trzeba wiedzieć na przykład, kiedy wstać ze swojego miejsca witając klientów, a kiedy można jedynie skinąć głową na powitanie. Jeśli czekasz na ważnego klienta, umówionego z szefem na spotkanie, powitaj go wychodząc zza biurka. Każdego klienta należy witać z dużą dozą uprzejmości, nawet jeśli jego wygląd będzie świadczył na niekorzyść klienta. Każdemu należy powiedzieć dzień dobry oraz zapytać, co go do nas sprowadza. Klientów nie wolno zbywać - nawet jeśli jest się bardzo zajętą, należy poprosić klienta o kilka minut oczekiwania. Dobra sekretarka powinna ze swojej strony zrobić wszystko, by klient wyszedł z sekretariatu zadowolony (nawet jeśli nie udało mu się osiągnąć zamierzonego przez siebie celu). - Również w rozmowie telefonicznej należy kierować się zasadami dobrego wychowania. Przedstawienie firmy - w momencie odbierania telefonu - uprzejmy ton i brzmienie głosu, precyzyjność w przekazywaniu informacji czy nawet zwykła cierpliwość w wysłuchiwaniu rozmówcy to zachowania, do których bezwzględnie należy się stosować. Niedopuszczalne jest więc krzyczenie przez telefon czy niekulturalne wypowiedzi z naszej strony. - Trudno dokładnie określić, jak sekretarka powinna zachować się w danej sytuacji. Nie zawsze można przewidzieć, co przyniesie nowy dzień. Tak czy inaczej to do sekretarki należą kontakty z klientami oraz udzielanie pomocnych im odpowiedzi. Zatem trzeba dołożyć jak największych starań, by każdy z klientów, którzy odwiedzą naszą firmę, poczuł się w niej doceniony i obsłużony z należnym szacunkiem. Spotykają się dwie sąsiadki: - A co to sąsiadka tak dziś na czarno? - A no, bo to mąż mój nie żyje. - O mój Boże. A jak to się stało? Przecież jeszcze wczoraj go widziałam jak kopał w ogródku. - A kopał, kopał. A potem poszliśmy do sklepu kupić mu nowe buty. No i mierzy jedną parę, drugą, trzecią... dziesiątą... Mówię mu Nie śpiesz się Stefan, przymierzaj dokładnie żeby na pewno dobre były. W końcu po paru godzinach wróciliśmy do domu, on zakłada te nowe buty i mówi, że ciasne. - NO NIE ZABIŁABY PANI? Do banku w Szwajcarii wchodzi klient z walizką i ściszonym głosem mówi do bankiera: - Chciałbym wpłacić pieniądze, w tej walizce jest całe cztery miliony euro. Na to bankier uśmiechnięty: - Proszę nie ściszać głosu, bieda to żaden wstyd. Rolnik pyta rolnika jąkałę: - Dużo masz królików? - Trzy...trzy...trzysta... - Nie żartuj! Aż trzysta? - Nnie... Trzy sta...stare i dwwa młode! Punkty, w których kolportowany jest dwutygodnik Twój Wieczór : Aqua Centrum w Kościerzynie Archidiecezja Gdańska Bałtycka Agencja Artystyczna BART w Sopocie Bank BGŻ o. w Gdańsku Biuro Poselskie Kazimierza Plocke w Krokowej Centrum Edukacji i Promocji Regionu w Szymbarku C.H. Manhatan w Gdańsku Cukiernia i kawiarnia Delicje w Gdyni Firma Ciszak Sprzedaż Wysyłkowa Gminna Spółdzielnia Samopomoc Chłopska w Żukowie Hotel Pekin we Władysławowie Hotel Szydłowski w Gdańsku Izolacje Sp. z o.o. z siedzibą w Baninie Restauracja Romantica w Gdańsku Kancelaria Caloia&Szoka w Gdyni 30 Komers International w Straszynie Lonza Nata Sp. z o.o. z siedzibą w Borkowie LUX MED Oddział w Gdańsku (Al. Grunwaldzka) Muzeum Historyczne Miasta Gdańska NZOZ Dentical w Gdańsku Wrzeszczu Piekarnia Cukiernia Andrzej Szydłowski Wrzeszcz Piekarnia Cukiernia Marek Szydłowski Żabianka Pierogarnia U Dzika w Gdańsku Pomorski Ośrodek Doradztwa Rolniczego w Gdańsku Pomorski Urząd Marszałkowski Pomorski Urząd Wojewódzki Port Lotniczy Gdańsk Sp. z o.o. Powiatowe Centrum Młodzieży z siedzibą w Garczynie Pracodawcy Pomorza z siedzibą w Gdańsku Przedsiębiorstwo Usług Drogowo Mostowych S.A. Rada Miasta Gdańska RADBUR Spółka z o.o. w Somoninie Restauracja Gdańska Restauracja Kresowa w Gdańsku Restauracja U Szkota w Gdańsku Saur Naptun Gdańsk Sieć sklepów Zakłady Mięsne Lis Sieć sklepów Zakłady Mięsne Nowak SITA Pomorze Sp. z o.o. z siedzibą w Kościerzynie Spółdzielnia Mieszkaniowa Południe Starostwo Powiatowe w Kartuzach Starostwo Powiatowe w Kościerzynie Starostwo Puckie Swissmed Centrum Zdrowia S.A. Telewizja Polska S.A. Warszawa o. Gdańsk Urząd Gminy Gniewino Urząd Gminy Karsin Urząd Gminy Kolbudy Urząd Gminy Kosakowo Urząd Gminy Liniewo Urząd Gminy Nowa Karczma Urząd Gminy Skarszewy Urząd Gminy Trąbki Wielkie Urząd Gminy Żukowo Urząd Miasta Gdańsk Urząd Miasta Puck Urząd Miasta Reda Urząd Miasta Sopot Urząd Miasta Wejherowo Urząd Miasta Władysławowo Urząd Miasta Rumia Urząd Miasta Starogard Gdański WEGA z siedzibą w Żukowie Wyższa Szkoła Turystyki i Hotelarstwa w Gdańsku

17