Salifert test Magnesium (Mg)

Transkrypt

1 Magnesium (Mg) Test na Magnez może być używany tylko do wody morskiej. Koncentracja wapnia i strontu musi być w granicach PPM. 1) Za pomocą 2 ml strzykawki wlać 2 ml wody z akwarium do fiolki miarowej. 2) Dodać 5 kropli Mg-1 i mieszać przez 30 sekund. 3) Wsypać 1 płaską łyżkę miarową Mg-2 i wymieszać przez 10 sekund. 4) Nałożyć plastikowy stożek na 1 ml strzykawkę i pobrać odczynnik Mg-3 (upewnić się że plastikowy stożek jest w całości wypełniony roztworem Mg-3) do momentu aż dolny tłoczek będzie dokładnie na wysokości 1,00 ml. Pod tłoczkiem znajdować się będzie powietrze, które nie wpływa na poprawność pomiaru. 5) Metodą kropelkową, za pomocą 1 ml strzykawki dozować odczynnik Mg-3, po każdej kropli mieszając kilkukrotnie. Kontynuować do momentu zmiany koloru na szary/niebieski. 6) Odwrócić strzykawkę stożkiem do góry i odczytać pozycje górnej części tłoczka. Strzykawka ma podziałkę co 0,01 ml. Odczytać wartość Mg z tabelki. Naturalna woda morska ma Mg między 1300 a 1500 ppm (mg/l). Magnez - Tabela - (krok 6) Odczyt w ml Wartość w PPM (mg/l)

2 Calcium (Ca) Test na Calcium/Wapń może być używany do wody morskiej oraz słodkiej. 1) Za pomocą 2 ml strzykawki wlać 2 ml wody z akwarium do fiolki miarowej. W celu mniejszej dokładności i większej ilości testów z opakowania wlać 1 ml zamiast 2 ml. 2) Wsypać 1 płaską łyżkę miarową CA-1 (1/2 łyżki miarowej dla mniejszej dokładności). Nie mieszać. 3) Dodać 8 kropli CA-2 (4 krople dla mniejszej dokładności), wymieszać (nie wstrząsać) przez 10 sekund. 4) Nałożyć plastikowy stożek na 1 ml strzykawkę i pobrać odczynnik CA-3 (upewnić się że plastikowy stożek jest w całości wypełniony roztworem Ca-3) do momentu aż dolny tłoczek będzie dokładnie na wysokości 1,00 ml. Pod tłoczkiem znajdować się będzie powietrze które nie wpływa na poprawność pomiaru. 5) Dodawać po kropelce za pomocą 1 ml strzykawki odczynnik CA-3 po każdej kropli mieszając kilkukrotnie. Kontynuować do momentu zmiany koloru z różowego/czerwonego do niebieskiego. 6) Odwrócić strzykawkę stożkiem do góry i odczytać pozycje górnej części tłoczka. Strzykawka ma podziałkę co 0.01ml. Odczytać wartość Ca z tabelki. Jeśli wybrałeś mniejszą dokładność testu pomnóż odczytany wynik przez 2. Naturalna woda morska ma Ca między 400 a 425 ppm (mg/l). Wapń - Tabela - (krok 6) Odczyt w ml Wartość w PPM (mg/l)

3 KH/Alkalinity Test na KH/Zasadowość może być używany do wody morskiej oraz słodkiej. Roztwór KH-Ind zawiera barwnik który może powodować trwałe plamy. 1) Za pomocą 5 ml strzykawki wlać 4 ml wody z akwarium do fiolki miarowej. W celu mniejszej dokładności i większej ilości testów z opakowania wlać 2 zamiast 4 ml. 2) Wstrząsnąć kilkukrotnie odczynnik KH-Ind i zakroplić 4 krople do fiolki miarowej (2 kropla dla mniejszej dokładności). 3) Nałożyć plastikowy stożek na 1ml strzykawkę i pobrać odczynnik KH (upewnić się że plastikowy stożek jest w całości wypełniony roztworem KH) do momentu aż dolny tłoczek będzie dokładnie na wysokości 1,00 ml. Pod tłoczkiem znajdować się będzie powietrze, które nie wpływa na poprawność pomiaru. 4) Metodą kropelkową (lub wlać do poziomu 80% zakładanego pomiaru) za pomocą 1 ml strzykawki odczynnik KH po każdej kropli mieszając kilkukrotnie. Kontynuować do momentu zmiany koloru z niebiesko/zielonego do pomarańczowo/czerwonego lub różowego (w zależności który kolor jest zaobserwowany pierwszy). 5) Odwrócić strzykawkę stożkiem do góry i odczytać pozycje górnej części tłoczka. Strzykawka ma podziałkę co 0,01 ml. Odczytać wartość KH. KH/Alkaliczność - Tabela - (krok 5) ,7 15,3 15,0 14,7 14,4 14,1 13,7 13,4 13,1 12,8 12,5 12,1 11,8 11,5 11,2 10,9 10,5 10,2 9,9 9,6 9,3 8,9 8,6 8,3 8,0 7,7 7,3 7,0 6,7 6,4 6,1 5,7 5,4 5,1 4,8 4,5 4,1 3,8 3,5 3,2 2,8 2,5 2,2 1,9 1,6 1,2 0,9 0,6 0,3 0,0 0,0 Naturalna woda morska ma KH między 7 a 8 Dkh.

4 Nitrate (NO 3 ) Test na azotany może być używany do wody morskiej oraz słodkiej. Test oferuje 2 zakresy pomiaru: Niski zakres: 0,2 10 mg/l (ppm) azotanów Średni zakres: mg/l (ppm) azotanów 1) Za pomocą strzykawki wlać 1 ml wody z akwarium do fiolki miarowej. 2) Dodać 4 krople odczynnika NO3-1. 3) Dodać 1 łyżkę miarową odczynnika NO3-2 i dokładnie wymieszać (nie wstrząsać) przez 30 sekund. 4) Odstawić na 3 minuty 5) Porównanie koloru: Średni zakres: Umieść fiolkę miarową na białej części skali barwnej i porównaj kolor patrząc od góry fiolki. Kolor należy porównywać przy przytłumionym świetle dziennym. Niski zakres: Jeżeli podczas porównania koloru patrząc od góry fiolki wynik wyszedł poniżej 10 mg/l można przejść do sprawdzania niskiego zakresu. W tym wypadku należy patrzeć przez fiolkę z boku i porównywać kolor z paletą wzorcową. Wynik należy podzielić przez 10. Przykład: jeżeli wynik to 2, to po przeliczeniu wychodzi 0,2. Jeśli wynik to 50 po przeliczeniu wychodzi 5. Należy zadbać, aby poziom ten nie był wyższy, niż 10.

5 Phosphate (PO 4 ) Zakłócenie odczytu może nastąpić przy twardości powyżej 20 dkh. Roztwór PO4-1 zawiera < 3,5 M HCl drażniący dla skóry i oczu. 1) Za pomocą strzykawki wlać 10 ml wody z akwarium do fiolki miarowej. 2) Dodać 4 krople odczynnika PO4-1 i mieszać przez 10 sekund. 3) Dodać 1 łyżeczkę miarową odczynnika PO4-2 i mieszać przez 30 sekund. 4) Umieścić otwartą fiolkę miarową nad wzornikiem i porównać kolor z paletą na wzorniku patrząc od góry. Kolor pomiędzy kolorem z wzornika oznacza stężenie pomiędzy wartościami na wzorniku. Wartości na wzorniku są w ppm PO 4 3 ppm PO 4 3 ppm P 0,03 (dobrze) 0,01 0,10 (krytyczny) 0,03 0,25 (zahamowany wzrost korali) 0,08 0,50 0,17 1,00 0,33 3,00 1,00 W celu zwiększenia wrażliwości testu należy podwoić ilość wody oraz reagentów. Wynik na skali powinien być podzielony przez 2.

6 Ammonia (NH 4 ) Test na amoniak może być używany do wody morskiej oraz słodkiej. Roztwór NH 3 jest drażniący zawiera <2% NaOH i <0.1% Hg 2 Cl 2. R36/38: drażniący dla skóry i oczu. 1) Za pomocą 2 ml strzykawki wlać 2 ml wody z akwarium do fiolki miarowej. 2) Pobrać 1 ml strzykawką 1,00 ml odczynnik NH 3 3) Dodać 0,5 ml do fiolki miarowej i mieszać przez 30 sekund. 4) Dodać pozostałe 0,5 ml i mieszać przez 10 sekund. 5) Pozostawić na 5 minut. 6) Wymieszać próbkę przez 5 sekund. Trzymając fiolkę przed sobą porównać kolor próbki z wzornikiem patrząc przez bok fiolki. Wartości na wzorniku podane są w ppm (mg/l) amoniaku ogólnego (NH 3 + NH4 + ) Przy wykrywalnym poziomie NH 3 /NH 4 lub NO 2 nie powinno się wpuszczać jakiegokolwiek życia do akwarium!

7 Nitrate (NO 2 ) Test na azotyny może być używany do wody morskiej oraz słodkiej. Testowana woda musi mieć temperaturę powyżej 18 C. 1) Za pomocą strzykawki wlać 1ml wody z akwarium do fiolki miarowej. 2) Dodać 1 łyżkę miarową odczynnika NO 2. Wymieszać dokładnie przez 20 sekund. 3) Odstawić na 3 minuty. 4) Umieścić otwartą fiolkę miarową nad wzornikiem i porównać kolor z paletą na wzorniku patrząc od góry. Kolor pomiędzy kolorem z wzornika oznacza stężenie pomiędzy wartościami na wzorniku. Jeżeli twardość jest powyżej 14 dkh w 2 kroku należy dodać 2 łyżki miarowe odczynnika NO 2. Wyniki podane są w ppm NO 2 Większa dokładność: Jeżeli potrzebujesz większej dokładności podczas odczytu wyniku należy patrzeć przez bok fiolki a wynik podzielić przez 10. Otrzymujemy w ten sposób 10 razy większą dokładność. Przy wykrywalnym poziomie NH 3 /NH 4 lub NO 2 nie powinno się wpuszczać jakiegokolwiek życia do akwarium!

8 ph Test na amoniak może być używany do wody morskiej. 1) Za pomocą 5 ml strzykawki wlać 5 ml wody z akwarium do fiolki miarowej. 2) Dodać 6 kropli odczynnika ph i wymieszać przez 10 sekund. 3) Trzymając fiolkę przed sobą porównać kolor próbki z wzornikiem patrząc przez bok fiolki. Najdokładniejszy odczyt ma miejsce przy świetle dziennym. Jeśli kolor jest pomiędzy dwoma innymi, odczytana wartość ph również waha się między dwoma wartościami. W wypadku, gdy odczyn jest zbyt niski, twardość węglanowa również może być za niska. Jednakże, nie powinno się podnosić twardości węglanowej powyżej 12 dkh (lub 4,3 meq/l). Dla akwarium morskiego możemy akceptować wartość ph 7,9-8,3. Za idealną uważamy wartość 8,2.

9 Silicate (Si) Błędne wyniki mogą być uzyskane, gdy twardość węglanowa jest wyższa niż 20 dkh. 1) Dodaj do fiolki 2 ml badanej wody. 2) Dodaj 4 krople reagenta Si-1 i mieszaj przez 10 sekund. 3) Dodaj 2 krople reagenta Si-2, mieszaj przez 10 sekund i odstaw na 5 minut. 4) Dodaj kolejne 2 krople reagenta Si-2 i mieszaj przez 10 sekund. 5) Dodaj 1 miarkę Si-3 i mieszaj przez 20 sekund. 6) Kolory dla niskiego zakresu należy porównywać, patrząc na fiolkę z boku. Wartość podana jest w ppm (mg/l) 7) Jeśli wartość jest wyższa niż 1 ppm, odczytu należy dokonywać, patrząc z góry. Jeżeli kolory się pokrywają, odczytaną wartość należy przemnożyć przez 5, zwiększa to zakres testu od 3 do 15 ppm. Należy unikać mierzenia wody kranowej lub RO która zawiera krzem w formie związków, co może wpływać na dokładność wyniku testu.

10 Potassium (K) Przed pomiarem należy dokładnie wyczyścić papierowym ręcznikiem buteleczkę z odczynnikiem K-3 ze szczególnym uwzględnieniem zakraplacza (nawet jeśli wygląda na czystą). Nie nakładać nakrętki na buteleczkę w czasie wykonywania testu. Test należy wykonywać w jednej fiolce. 1) Przy pomocy strzykawki bez naklejki, dodać 1 ml badanej wody do fiolki (w strzykawce będzie mała banieczka powietrza, ok. 0,05 ml, nie należy jej usuwać). 2) Dodać 0,5 ml odczynnika K-1 przy pomocy strzykawki z naklejką (w strzykawce będzie mała banieczka powietrza, ok. 0,05 ml, nie należy jej usuwać). Mieszać przez 20 sekund. 3) Dodać do fiolki 3 krople odczynnika K-2, trzymając buteleczkę pionowo. Nie ma potrzeby mieszania. 4) Dodawać kroplami odczynnik K-3 do fiolki, mieszając 2 sekundy po każdej kropli. Dodawać odczynnik do momentu zmiany koloru z białego lub żółtawego na jasnoniebieski. Zmiana będzie bardzo dobrze widoczna. Z tabelki odczytać poziom potasu. Procedura czyszczenia: Wylać próbkę. Kilkukrotnie przepłukać fiolkę wodą i dokładnie wytrzeć do sucha papierowym ręcznikiem. Jeżeli w fiolce są osady z kamienia, należy je dokładnie usunąć (można do tego użyć 5-10% roztworu kwasku cytrynowego, należy pamiętać o dokładanym wypłukaniu fiolki). Na zakończenie należy fiolkę przepłukać wodą RO.

11 Salifert Flatworm exit Flatworm exit jest bezpiecznym dla ryb i bezkręgowców środkiem do usuwania niewielkich (do 5 mm długości) wirków. Ciała wirków mogą być jednak w większej ilości toksyczne dla niektórych zwierząt rafowych. 1) Odessać tak dużo wirków jak to tylko możliwe. 2) Przygotować dużą ilość świeżego węgla aktywowanego. 3) Wyłączyć lampę UV, ozonator oraz usunąć węgiel aktywowany. Nie wyłączać odpieniacza. 4) Podać preparat według instrukcji. 5) Po zaobserwowaniu działania (kilkadziesiąt minut kilka godzin), od razu użyć węgiel aktywowany. Istotne uwagi: Poniższe uwagi pomogą zapobiec wysokiej koncentracji trucizny z ciał wirków w wodzie. Wiele osób pozbyło się wirków ze swoich zbiorników bez żadnych szkodliwych skutków ubocznych. Kluczem do sukcesu jest odessanie tak dużej liczby pasożytów, jak to tylko możliwe oraz pozbycie się martwych osobników ze zbiornika. Nie należy bagatelizować ilości wirków w akwarium. Bardzo często tylko niewielka ich część jest widoczna, wiele żyje w ukryciu. Zaleca się przedmuchanie kryjówek pośród żywej skały i odessanie wymytych okazów. Aby zneutralizować toksyczne substancje należy użyć 250g węgla aktywowanego na każde 100 litrów wody w akwarium. Węgiel powinien być umieszczony w miejscu o dużym przepływie wody. Eksterminacja wirków przebiega powoli. Efekty mogą być widoczne nawet po 6 godzinach. Jeśli jest konieczne, należy zrobić podmianę wody, nawet do 25% objętości. Dozowanie: 4 krople preparatu na każde 20 litrów wody. Uwagi: Pojemniczek mieści ok. 250 kropli (10 ml). Zakrętka mieści ok. 60 kropli. 1 zakrętka powinna być użyta na 300 litrów wody. Preparat należy wlewać w miejscu o dobrej cyrkulacji. Jeśli objętość wody jest zbyt mała, należy ręcznie rozmieszać preparat. Środek zaczyna działać po ok. 30 minutach. Jeśli po 45 minutach nie widać efektów działania, należy wlać 50% dawki początkowej. Jak tylko wirki zaczną obumierać należy użyć węgla aktywowanego. Po godzinie od użycia można włączyć lampę UV i ozonator.

12 Copper (Cu) Test na miedź może być używany do wody morskiej oraz słodkiej przy ph między 7,5 a 9. 1) Za pomocą 2 ml strzykawki wlać 2 ml wody z akwarium do fiolki miarowej. 2) Dodać 5 kropli odczynnika Cu i mieszać przez 5 sekund. 3) Odstaw fiolkę na 10 minut. Niektóre leki zawierające miedź mogą powodować zmętnienie i należy odczekać nawet 20 minut. W przypadku rozbieżnych wyników między pomiarem po 10 minutach a pomiarem po 20 minutach należy wybrać wyższą wartość. 4) Trzymając fiolkę przed sobą porównać kolor próbki z wzornikiem patrząc przez bok fiolki.

13 Salifert Iodine (I 2 ) Trzymać z dala od dzieci. Przechowywać w miejscu bez światła. Instrukcja dla testu jodku: 1) Przemyć probówkę wodą z akwarium, następnie wlać za pomocą strzykawki 2 ml wody. 2) Dodać 4 krople I2-1 I delikatnie mieszać przez 10 sekund. 3) Dodać 4 krople I2-3 (I2-2 jest ominięte w tej procedurze) i mieszać delikatnie przez 2 3 sekundy po każdej kropli. Po dokładnie 4 minutach od dodania odczynnika porównać kolor ze skalą kolorów, trzymając probówkę przy białej kartce, patrząc z drugiej strony. Gdy czas przekroczy 4 minuty spowoduje to dalsze ciemnienie kolorów. Czasem kolor może mieć więcej odcieniu żółtego co jest spowodowane temperaturą barwową światła. Jeżeli kolor stanie się niebieski, fioletowy bądź czarny i/lub powstanie osad oznacza to, że poziom skoncentrowanego jodu jest większy niż 0.2 ppm. Po każdym teście przemyć probówkę około 10 razy bieżącą wodą lub w wodzie RO. Instrukcja jodanu i jodu: 1) Przemyć probówkę wodą z akwarium, następnie wlać za pomocą strzykawki 1 ml wody. 2) Dodać 1 kroplę I2-2 ( I2-1 jest ominięte w tej procedurze) i delikatnie mieszać przez 10 sekund. 3) Dodać 4 krople I2-3 I mieszać delikatnie przez 10 sekund. Pozostawić na 3 minuty. Po 3 minutach spojrzeć na probówkę. Jeżeli kolor jest ciemnożółty, zielony, niebieski bądź nawet ma kilka niebieskich drobin oznacza to, że poziom jodanu jest większy niż 0.2 ppm i przyspiesza to następny krok. Może to powodować, że w wyniku następnego kroku w prawie bezbarwnej cieczy pojawią się malutkie niebieskie drobiny. Następny krok pozwoli zmierzyć czy poziom skoncentrowania jodanu nie jest wyższy niż 0.2 ppm. 4) Dodaj 3 krople I2-2 i mieszaj delikatnie przez 10 sekund. Teraz należy porównać kolor ze skalą trzymając probówkę przy białej kartce i patrząc z drugiej strony. Po każdym teście przemyj fiolkę około 10 razy bieżącą wodą lub w wodzie RO.

14 Strontium (Sr) Test na stront może być używany wyłączniedo wody morskiej. 1) Strzykawką 5ml wstrzyknąć do fiolki 5,0 ml wody do testowania. 2) Wkroplić 10 kropel odczynnika z buteleczki Sr-1 i ostrożnie mieszak około 10 sekund. 3) Dodać jedną płaską łyżeczkę proszku z buteleczki Sr-2i ostrożnie mieszać 5 sek. Kolor powinien być czerwony/różowy. 4) Nałożyć mała plastikową szpicę na strzykawkę 1ml (bez czerwonej naklejki). Wciągnąć dokładnie 1,0 ml odczynnika z buteleczki Sr-3 i wlać do fiolki testowej (podczas napełniania strzykawki odczynnikiem plastikowa szpica musi być zanurzona w roztworze Sr-3. Czarny pierścień na tłoku musi znajdować się dokładnie na linii 1,0 ml). Zawartość fiolki testowej ostrożnie mieszać przez 20 sek. Jeżeli kolor zmienił się na niebieski i pozostaje przez dodatkowe 30 sekund, oznacza to, że poziom wapnia jest za niski (około 300 mg/l lub mniej) i powinien zostać poprawiony przed zrobieniem testu ze strontem. 5) Ponownie wypełnić strzykawkę 1 ml Sr-3. Dodawać po kropli do fiolki testowej. Mieszać ostrożnie po kilka sekund po każdej kropli aż kolor zmieni się na niebieski. Jeśli kolor zmienił się na niebieski, mieszać ostrożnie przez 15 sekund. Jest bardzo prawdopodobne, że kolor powróci do niebieskiego, ale nie będzie to czysty niebieski kolor. W tym wypadku trzeba dodać jeszcze jedną kroplę Sr-3 i mieszać przez 15 sekund. Powtarzaj aż kolor stanie się niebieski. 6) Aby przeczytać wartość należy odwrócić strzykawkę szpicą do góry. Odczytać wartość przy niższej części czarnej gumki. Spojrzeć na tabelkę wapnia, by odczytać poziom wapnia. 7) Drugą 1 ml strzykawką (z czerwoną naklejką) wciągnąć dokładnie 0,5ml odczynnika z buteleczki Sr-3 8) Dodać 2 łyżeczki proszku Sr-5 i mieszać, aż proszek zniknie. Zostawić na minut. 9) Napełnić strzykawkę 1 ml Sr-3. Dodać krople do fiolki testowej, aż kolor zmieni się na niebieski. Mieszać nie mniej niż 20 sekund po każdej kropli. 10) Odwrócić strzykawkę do góry nogami. Odczytać wartość przy niższej części czarnej gumki. Spojrzeć na tabelkę strontową, by odczytać poziom strontu. Tolerancja błędu pomiarowego: +/- 5 mg/l Naturalna morska woda zawiera około 7 9 mg/l (=ppm) strontu. Jeżeli zawartość strontu wynosi około mg/l jest to bardzo dobry wynik.