Zwracam Twoją uwagę nas specjalny ułatwiający naukę charakter naszych materiałów: każdy zeszyt ma określoną, powtarzalną strukturę dydaktyczną;

Transkrypt

1

2 Wprowadzenie Witam Cię Drogi Studencie w Europejskiej Szkole Kształcenia Korespondencyjnego na kursie Grafik komputerowy. Od dziś będziemy się wspólnie spotykać. Być może zetknąłeś się już z programami do tworzenia grafiki komputerowej lub posługujesz się nimi, pracując np. w agencji reklamowej, wydawnictwie, drukarni czy też w biurze nowoczesnego przedsiębiorstwa. A może dopiero planujesz zostać grafikiem komputerowym? Z przyjemnością pomogę Ci zdobyć nowy zawód lub poszerzyć wiedzę w tym zakresie. Panuje opinia, że 99% użytkowników programów komputerowych wykorzystuje tylko 1% możliwości tych programów. Po skończeniu naszego kursu z pewnością takiej opinii nie będzie można wyrazić o Tobie. Grafika tworzona przy pomocy komputera i odpowiedniego oprogramowania zrodziła się w latach osiemdziesiątych i tak jak cała technika komputerowa ustawicznie się rozwija. Zastosowanie komputerów w przemyśle poligraficznym było rewolucją, którą można przyrównać jedynie do wynalezienia ruchomej czcionki przez Gutenberga. W Polsce te rewolucyjne zmiany rozpoczęły się na początku lat dziewięćdziesiątych. Uczestniczę w nich od samego początku najpierw jako składacz lokalnego dodatku ogólnopolskiej gazety, potem jako osoba odpowiedzialna za przygotowanie materiałów edukacyjnych w wydawnictwie, a teraz jako współwłaściciel wydawnictwa i agencji reklamowej. Od samego początku pracy zawodowej, przygotowując materiały do drukarni, posługiwałem się tylko i wyłącznie komputerem oraz programami komputerowymi. W miarę poszerzania wiedzy i zdobywania nowych umiejętności rosło moje zainteresowanie tą techniką. Chcę podzielić się z Tobą moim doświadczeniem, a także zarazić Cię fascynacją grafiką komputerową, dzięki której ograniczenie możliwości tworzenia stanowi jedynie nasza wyobraźnia. Przekażę Ci wiele praktycznych rad, jakich nie znajdziesz w żadnym podręczniku. Gdy nauczysz się z nich korzystać, Twoja praca stanie się prawdziwą przyjemnością. Podczas kursu dowiesz się, jak najlepiej dostosować interface programu do swoich upodobań i charakteru wykonywanej pracy, a także w jaki sposób rysować na ekranie przy pomocy myszki, jak formatować tekst, zarządzać czcionkami, przypisać kolor poszczególnym obiektom czy wymieniać informacje z innymi programami. Poznasz różnice pomiędzy grafiką wektorową a bitową. Nauczysz się, w jaki sposób zeskanować zdjęcie, a następnie zmodyfikować je na użytek własnego projektu. Dowiesz się, jakie możliwości drzemią w Twojej drukarce i jak je najlepiej wykorzystać. Zaproponuję Ci szereg ćwiczeń praktycznych od wykonania prostego listownika aż do skomplikowanego folderu, przy projektowaniu którego zastosujesz wszystkie zdobyte umiejętności. Powiem Ci, jak zorganizować pracę, aby Twoje działania były najbardziej efektywne, drukarnia wykorzystała w pełni swoje maszyny, a klient był całkowicie usatysfakcjonowany. Dowiesz się, co to jest portable document format, poznasz jego możliwości i korzyści płynące z jego zastosowania. Nauczysz się, jak przy pomocy Internetu ułatwić sobie pracę i zaprojektować stronę www. 2

3 Program kursu Grafik komputerowy powstał w oparciu o programy: CorelDRAW Graphics Suite X4 wersja polskojęzyczna, Photoshop CS3 wersja polskojęzyczna oraz Adobe Reader 9.0 wersja angielskojęzyczna, ale uczestnik kursu może korzystać również z nowszych wersji tych programów. Wszystkie ćwiczenia będziesz mógł wykonywać na komputerach klasy PC. Zdaję sobie sprawę, że największe i najbardziej liczące się agencje reklamowe wyposażone są w komputery MACIN- TOSH, jednak zdecydowałem się wybrać komputery klasy PC i oprogramowanie pracujące na tej platformie, aby jak największe grono zainteresowanych grafiką komputerową mogło uczestniczyć w tym kursie. Zapewniam Cię, że po przyswojeniu wszystkich zagadnień objętych programem kursu będziesz gotowy do podjęcia pracy w agencji reklamowej, studiu graficznym przy drukarni lub w wydawnictwie. Umiejętności, które zdobędziesz, przysporzą Ci wielu zadowolonych klientów. Kilka uwag dotyczących kwestii formalnych: 1. Dla uproszczenia postanowiłem zwracać się do wszystkich Studentów, przyjmując formę Ty, a nie Pan/Pani. Liczę w tej kwestii na wyrozumiałość zarówno młodych, jak i starszych Studentów. Uważam, że teksty pisane w wybranej przez nas formie staną się bardziej przejrzyste i przyjemne w czytaniu. 2. Rezygnując z czysto teoretycznego podejścia, nasze lekcje postanowiłem ilustrować wieloma zadaniami praktycznymi i powtórkowymi. Przykłady te ułatwiają zrozumienie i przyswojenie nowego materiału. Zwracam Twoją uwagę nas specjalny ułatwiający naukę charakter naszych materiałów: każdy zeszyt ma określoną, powtarzalną strukturę dydaktyczną; nasze kursy cechuje bezpośredni styl wykładu; stosowane formy graficzne powinny ułatwić przyswajanie wiedzy. Na marginesach spotkasz się z następującymi symbolami: sygnalizuje nowe określenia, definicje lub założenia. sygnalizuje zadania praktyczne; rozwiązanie tego zadania znajduje się na końcu zeszytu (jeśli jest taka potrzeba). 2 (20) oznacza, że ten temat był omawiany już wcześniej, np. w zeszycie 2 na stronie 20. 3

4 PROGRAM KURSU Zeszyt 1 Pakiet CorelDRAW i Photoshop przygotowanie do pracy Wstęp Nazewnictwo stosowane w kursie Interface i obszar pracy (workspace) CorelDRAW Interface i obszar pracy (workspace) Photoshop Modyfikacja obszaru pracy CorelDRAW według indywidualnych potrzeb Zeszyt 2 Wiadomości na temat grafiki wektorowej i bitowej Krótki opis standardu PostScript Konfiguracja Photoshop Grafika wektorowa Grafika bitowa (rastrowa) rozdzielczość w grafice bitowej Rysowanie podstawowych figur geometrycznych (linia, kwadrat, prostokąt, koło, elipsa) i modyfikowanie ich kształtu Zmiana rozdzielczości, wielkości, kadrowanie mapy bitowej Zeszyt 3 Praca z tekstem Czcionka postscriptowa, True Type i Open Type Kodowanie czcionek Zarządzanie czcionkami Formatowanie tekstu w programie CorelDRAW Formatowanie tekstu w programie Photoshop Zeszyt 4 Kolory Zagadnienie kolorów Modele barw RGB i CMY (CMYK) Kalibracja kolorów Zarządzanie kolorami w programie CorelDRAW Kolory w Photoshop Korekcja koloru mapy bitowej Zeszyt 5 Formaty plików graficznych Formaty zapisu grafiki komputerowej Funkcja eksport i import w programie CorelDRAW Importowanie grafiki w różnych formatach do CorelDRAW Eksportowanie grafiki do różnych formatów w CorelDRAW Wykorzystanie funkcji OLE Otwieranie grafiki w różnych formatach w Photoshop Zeszyt 6 Drukowanie Rodzaje drukarek i druku Drukowanie z CorelDRAW Drukowanie z Photoshop Wykonanie listownika w CorelDRAW Wykonanie wizytówki w CorelDRAW Zeszyt 7 Skanowanie Przegląd skanerów Skanowanie Retusz zeskanowanej mapy bitowej w Photoshop Zeszyt 8 Praca z grafiką bitową w CorelDRAW Praca z mapą bitową w CorelDRAW Łączenie grafiki bitowej i wektorowej w CorelDRAW Wykonanie ogłoszenia prasowego w CorelDRAW Zeszyt 9 Zaawansowane techniki edycji Szparowanie w programie Photoshop Praca na warstwach w programie Photoshop Praca na warstwach w programie CorelDRAW Wykonanie colage w programie PhotoShop Wykonanie kolorowego rysunku w programie PhotoShop Wykonanie herbu w programie CorelDRAW Zeszyt 10 Efekty specjalne Efekty specjalne w Photoshop Efekty specjalne w CorelDRAW Wykonanie opakowania Zeszyt 11 Zaawansowane funkcje w CorelDRAW Zaawansowane funkcje CorelDRAW Wykonanie opakowania kartonowego Wykonanie wykrojnika Zeszyt 12 Wykonanie skomplikowanego projektu Organizacja pracy przy skomplikowanych projektach Wykonanie folderu składanego w CorelDRAW Zastosowanie folii UV Zeszyt 13 Poligrafia część I Zarys poligrafii i technik druku Wykonanie broszury wielostronnicowej w programie CorelDRAW Zeszyt 14 Poligrafia część II Przygotowanie pracy na potrzeby poligrafii Impozycja w programie CorelDRAW Naświetlanie listownika Naświetlanie folderu Naświetlanie broszury wielostronnicowej Naświetlanie opakowania Zeszyt 15 Adobe Acrobat Opis formatu Adobe Acrobat Zapisywanie prac do formatu Acrobat Import prac w formacie Acrobat do CorelDRAW import prac w formacie Acrobat do Photoshop Zeszyt 16 Internet Przygotowanie grafiki do Internetu Ciekawe strony internetowe poświęcone grafice komputerowej Nie jesteś sam grupy dyskusyjne poświęcone grafice komputerowej Projektowanie strony www w programie CorelDRAW 4

5 Kolory Cały otaczający nas świat jest pełen kolorów jednym przedmiotom kolory nadała natura, innym człowiek. Oglądamy kolorową telewizję, czytamy kolorowe magazyny i książki. Nie każdy jednak zdaje sobie sprawę z tego, jak skomplikowanym i trudnym procesem jest przygotowanie kolorowych wydawnictw w taki sposób, aby kolory wiernie odzwierciedlały rzeczywistość. Cały proces produkcyjny, poczynając od przygotowania zdjęcia, a kończąc na druku, najeżony jest licznymi pułapkami mogącymi w znaczący sposób przekłamać kolory. W tym zeszycie spróbujemy prześledzić wszystkie elementy wpływające na kolor i nauczymy się, w jaki sposób przygotować naszą pracę, aby wiernie odwzorowywała kolor. Zagadnienie to jest na tyle obszerne, że musimy poświęcić trochę więcej czasu na teorię niż zazwyczaj. Model RGB Światło to wycinek fal elektromagnetycznych o długości fali od 380 do 780 nm. Ten zakres promieniowania jest widoczny przez człowieka dzięki receptorom znajdującym się w oku. Każdy człowiek inaczej odbiera bodźce wzrokowe. Są to bowiem bardzo subtelne, indywidualne odczucia każdego z nas (oczywiście różnice te nie są na tyle duże, aby jedna osoba widziała zielone liście, a druga czerwone). Na marginesie dodam, że kobiety rozpoznają o wiele więcej kolorów niż mężczyźni. Na przestrzeni wieków naukowcy wyodrębnili ze spectrum światła widzialnego trzy kolory składowe: czerwony (Red), zielony (Green) i niebieski (Blue). Każdy inny kolor można uzyskać, mieszając ze sobą te trzy kolory składowe w odpowiednich proporcjach. Dzięki temu odkryciu udało się zawrzeć kolor w pewnych granicach i określić jego przestrzeń na podstawie liczb. Nazwano go modelem RGB. Receptory wzrokowe człowieka mogą rozróżnić maksymalnie 256 odcieni koloru składowego, dlatego poszczególne kolory modelu RGB opisujemy wartościami od 0 do 255. Kolor biały możemy opisać wartościami 255, 255, 255 (maksymalne natężenie kolorów składowych), a kolor czarny 0, 0, 0 (minimalne natężenie kolorów składowych). Jeżeli poszczególne wartości kolorów składowych będą miały identyczne wartości, to uzyskujemy kolor biały o różnym stopniu natężenia. Łatwo możemy teraz obliczyć maksymalną liczbę kolorów zawartą w modelu RGB 256 5

6 odcieni czerwonego 256 odcieni zielonego 256 odcieni niebieskiego = możliwych kolorów. Model RGB doskonale nadaje się do definiowania kolorów trafiających ze źródła światła bezpośrednio na receptory. Model CMY (CMYK) Przedmioty, które same nie emitują światła, również postrzegamy w różnych kolorach. W normalnych warunkach każdy widoczny przedmiot oświetlany jest wiązką światła zawierającą pełne spektrum kolorów widzialnych. To, że przedmioty mają różne kolory, wynika z ich właściwości fizyczno-chemicznych, a co za tym idzie z różnych właściwości pochłaniania światła. Kolor przedmiotu, który widzimy, jest różny w zależności od tego, w jakim stopniu każdy z kolorów składowych jest pochłaniany przez przedmiot. Do ludzkiego oka dociera tylko światło odbite i przefiltrowane przez ten przedmiot. Na przykład cytryna pochłania kolor niebieski, a odbija czerwony i zielony, ludzkie oko natomiast rozpoznaje jej kolor jako żółty. Pochłanianie i odbijanie (filtrowanie) kolorów wykorzystano w poligrafii. Poszczególne kolory uzyskuje się poprzez nałożenie na papier odpowiedniego filtra (farby) pochłaniającego światło. Do definiowania poszczególnych kolorów stworzono model CMY cyan (niebieskozielony), magenta (purpurowy), yellow (żółty); kolory te są przeciwieństwem kolorów RGB. Przeanalizujmy dokładnie poniższe zestawienie: cyan pochłania czerwony, a odbija zielony i niebieski, magenta pochłania zielony, a odbija czerwony i niebieski, yellow pochłania niebieski, a odbija czerwony i zielony. W modelu RGB kolor biały uzyskiwaliśmy przez maksymalne natężenie trzech kolorów składowych. W modelu CMY kolor biały powstaje, gdy wszystkie kolory składowe odbijają się od podłoża. Możemy inaczej powiedzieć, że w modelu RGB kolory tworzymy na podstawie dodawania światła, a w modelu CMY na odejmowaniu ze światła białego (filtrowaniu). W modelu RGB przyjęto skalę o 0 do 255, natomiast kolory w modelu CMY definiujemy, określając w procentach poszczególne składowe, np. C50, M80, Y100. 6

7 Cały czas operowaliśmy tylko trzema kolorami (CMY). Wielu z Was na pewno spotkało się raczej z pojęciem CMYK. Zgodnie z tym, co przedstawiliśmy powyżej, kolor czarny powinno się uzyskać przez pokrycie papieru farbami cyan, magenta i yellow. W praktyce okazuje się, że tak powstały kolor czarny nie jest w pełni tym kolorem, którego należałoby się spodziewać, dlatego dodano jeszcze jedną farbę czarną (karbon). Od tej pory nie będziemy operowali pojęciem CMY, ale CMYK. Poniższy rysunek przedstawia zależność między omówionymi modelami. Widać, że model CMYK jest zawarty w modelu RGB. Oznacza to, że nie wszystkie barwy RGB mogą być wydrukowane. Oznacza to również, że zamiana z RGB na CMYK wiąże się z obcięciem skali kolorystycznej i zmianami pozostałych barw. Oczywiście modeli opisujących przestrzeń kolorów jest znacznie więcej, np. HSB, HLS, Lab. Znajomość tych modeli, które przedstawiłem powyżej, w zupełności wystarczy do przygotowania większości prac. Raster poligraficzny Jak już wcześniej wspominaliśmy, w poligrafii wykorzystuje się pochłaniające właściwości farby drukarskiej. Przykład, który podaliśmy, dotyczył sytuacji całkowitego pochłaniania jednego z kolorów składowych. Aby przefiltrować tylko część tych kolorów, stosuje się raster poligraficzny. Wykorzystuje on ograniczoną rozdzielczość ludzkiego oka bardzo małe elementy zlewają się w jedną całość. Dokładny opis rastra poligraficznego znajdziesz w zeszycie szóstym w całości poświęconym drukowaniu. Wiemy już, jak uzyskać np. kolor żółty, ale w jaki sposób powstaje jaśniejszy odcień tego koloru? Idealnym rozwiązaniem byłoby naniesienie cieńszej warstwy farby. Jest to jednak bardzo trudne technologicznie. Podobny efekt uzyskamy dzięki pokryciu powierzchni papieru odpowiednio małymi punktami niewidocznymi dla 7

8 ludzkiego oka. Jeżeli chcemy uzyskać na papierze 50% odcień żółtego, pokrywamy go w odpowiednich odstępach farbą żółtą, a pozostałą powierzchnię pozostawiamy niezadrukowaną. Jeżeli zsumujemy powierzchnię zadrukowaną, to wyniesie ona dokładnie 50% całkowitej powierzchni kartki. Możemy powiedzieć, że nałożyliśmy filtr na 50% powierzchni kartki. Oko ludzkie nie jest w stanie zobaczyć poszczególnych punktów rastra pokrytych farbą, ale do receptorów wzrokowych docierają kolory: czerwony, zielony i niebieski, odbite od miejsc niezadrukowanych, oraz czerwony i zielony, odbite od miejsc pokrytych żółtą farbą. W ten sam sposób postępujemy z pozostałymi kolorami (farbami). Odpowiednia kombinacja wielkości rastra dla poszczególnych kolorów farby drukarskiej nakładanej na kartkę papieru pozwala na uzyskanie różnych kolorów. Musimy cały czas pamiętać, że korzystamy tylko z czterech kolorów naniesionych na papier z różnym natężeniem. Jak widać, druk z zastosowaniem rastra poligraficznego jest wielkim oszustwem wykorzystującym ułomność ludzkiego oka. Wielkość punktu rastra decyduje o ilości światła, a kolor farby o tym, który z kolorów składowych zostanie pochłonięty przez farbę, a który odbity. Punkt rastra może przybierać 255 różnych wielkości. Poszczególne punkty rastra rozłożone są w sposób regularny, tworząc pewien wzór. Nałożenie się czterech ułożeń punktów rastra powoduje efekt zwany interferencją, przez co powstaje nowy wzór, tzw. mora, a wydrukowany obraz wygląda, jakby zbudowany był z szachownicy. Jest to zjawisko niepożądane. Aby temu zapobiec, punkty rastra każdego z kolorów nanoszone są pod innym, z góry określonym kątem. Nie musimy jednak zaprzątać tym sobie głowy odpowiednim ustawieniem punktów rastra zajmuje się specjalistyczne oprogramowanie, tzw. RIP, które dokonuje separacji kolorystycznej (więcej na ten temat dowiesz się w zeszycie 14). 8

9 Przestrzeń kolorów urządzeń Gamut kolorów Na modelu RGB oparto działanie wielu urządzeń. Jeżeli spojrzysz przez szkło powiększające na monitor komputera lub telewizora, wówczas zauważysz mikroskopijne punkty ( żarówki ) emitujące światło w kolorze czerwonym, zielonym i niebieskim. Każdy kineskop zbudowany jest z wielu takich punktów. Na podobnej zasadzie zbudowany jest skaner. Znajdują się w nim trzy receptory reagujące na kolory podstawowe i wysyłające określone impulsy elektryczne w zależności od stopnia natężenia światła. Musimy zdawać sobie sprawę, że niedoskonałość technologiczna nie pozwala na wyprodukowanie receptorów generujących identyczne impulsy elektryczne na podstawie jednakowego sygnału świetlnego. Zużycie materiału powodujące zmianę natężenia emitowanego światła (na przykład w przypadku monitorów) jest dla nas również na tyle istotne, że uzmysławia nam, że każde z tych urządzeń, pomimo działania opartego na tym samym modelu w różny sposób interpretuje informacje o kolorze. Inaczej mówiąc, jeżeli dwa monitory otrzymają jednakową informację, że mają wyświetlić kolor R128, G50, 9

10 B255, to na każdym z nich kolor ten będzie inaczej wyglądać. Jeżeli każde z urządzeń w inny sposób przedstawia zdefiniowany kolor, można również na podstawie doświadczeń określić zestaw kolorów (przestrzeń kolorów), który obsługiwany jest przez konkretne urządzenie. Taki zestaw nazywamy gamutem kolorów. Gamut danego urządzenia jest definiowany w modelu CIE Lab. Nie będziemy tutaj opisywali tego modelu. Jeżeli chciałbyś pogłębić swoją wiedzę na temat tego modelu, zachęcamy do samodzielnego przejrzenia fachowej literatury. Jak zapewne wiesz, proces powstawania gotowego produktu poligraficznego przebiega przy użyciu wielu urządzeń. Każde z nich posiada swój specyficzny gamut. Najprostszym przykładem jest opisany powyżej przykład ze skanerem i monitorem. Pierwszy raz przy skanowaniu, a drugi po wyświetleniu na ekranie monitora może dojść do przekłamania kolorów. Jeżeli dodamy korektę tego koloru dokonaną np. w Photoshopie, wydruk na drukarce kolorowej lub wykonanie klisz, to mamy w sumie cztery miejsca, w których teoretycznie może nastąpić przekłamanie. Aby temu zapobiec, został stworzony ogólnoświatowy standard wymiany informacji o kolorze pomiędzy poszczególnymi urządzeniami wykorzystywanymi w procesie produkcyjnym. Do każdego profesjonalnego urządzenia dołączany jest przez producenta tzw. profil zawierający informacje na temat gamutu. Jak już wiemy, gamut to zestaw kolorów możliwych do odtworzenia na konkretnym urządzeniu. Jeżeli skaner posiada większy (szerszy) gamut od monitora, to monitor nie jest w stanie wyświetlić niektórych kolorów odczytywanych przez skaner. Profile kolorów pozwalają zachować pełną kontrolę nad tym, w jaki sposób przebiega dopasowanie zakresu kolorów urządzenia o mniejszej przestrzeni kolorów do drugiego o większej przestrzeni. Natomiast gdy informacja o kolorze przesyłana jest do urządzenia o większym zakresie kolorów z urządzenia o mniejszym zakresie, nie następuje żadna konwersja kolory odczytywane są dokładnie. Najbardziej interesującym nas przykładem różnicy gamutu jest monitor i drukarka kolorowa. Monitor posiada o wiele większy gamut kolorów niż najlepsza nawet drukarka, dlatego wielu kolorów widocznych na ekranie monitora nie można po prostu wydrukować. Podobna sytuacja występuje z maszynami drukarskimi. Powinniśmy cały czas pamiętać, że mają one gamut o najmniejszym zakresie ze wszystkich urządzeń wykorzystywanych w procesie poligraficznym. Miej to na uwadze od samego początku pracy nad nowym projektem. Zawsze zastanów się, czy kolor, który wybrałeś, może być wiernie wydrukowany na maszynie poligraficznej lub drukarce atramentowej. System zarządzania kolorami (ang. Color Management System) zapewnia niezależność kolorów od urządzeń wejścia i wyjścia. W pracach wielobarwnych istotne jest kontrolowanie kolorów od początkowego etapu pracy skanowania, poprzez operacje na kolorach w programach graficznych i oglądanie pracy na monitorze, aż do końcowego etapu wydruku pracy. Zarządzanie kolorami jest szczególnie istotne w przypadku wykonywania profesjonalnego wydruku na maszynie drukarskiej. System zarządzania kolorem opiera się w komputerach klasy PC na systemie profili ICM i ICC są wbudowane w system operacyjny Windows. Możesz wybrać profil koloru dla monitora i drukarki. 10

11 ZADANIE 1 [WINDOWS XP] 1. Kliknij prawym klawiszem myszki na pulpit i wybierz Właściwości. 2. Pojawi się okno Właściwości: Ekran. Wybierz zakładkę Ustawienia, a następnie opcję Zaawansowane. 3. Wybierz zakładkę Zarządzanie kolorami. 4. Wybierz z listy profil koloru odpowiadający Twojemu monitorowi. Jeżeli producent dostarczył razem z monitorem profil koloru, wybierz opcję Dodaj i wskaż odpowiednią lokalizację (profile kolorów posiadają rozszerzenie ICC lub ICM). Jeżeli na liście nie ma odpowiedniego profilu dla Twojego monitora, nie wybieraj żadnego. Na liście profili wyświetlane są tylko nazwy plików, na podstawie których trudno zorientować się, do jakiego urządzenia przeznaczony jest dany profil. System ostrzega jednak przed próbą przypisania monitorowi profilu drukarki. 5. Zamknij okno dialogowe. W podobny sposób możesz wybrać profil koloru dla drukarki. ZADANIE 2 [WINDOWS XP] 1. Z menu Start wybierz Ustawienia Drukarki. Wyświetli się okno Drukarki, na którym w postaci ikon wyświetlone są wszystkie zainstalowane drukarki. 2. Jeżeli posiadasz kolorową drukarkę, wybierz ją prawym klawiszem myszki i kliknij Właściwości, a następnie zakładkę Zarządzanie kolorami. 3. Postępuj podobnie jak w poprzednim zadaniu. 4. Nie wybieraj żadnego profilu koloru dla drukarki niedrukującej w kolorze. 11

12 W systemie Windows Vista profile kolorystyczne dla wszystkich urządzeń wybiera się w jednym oknie dialogowym. ZADANIE 3 [WINDOWS VISTA] 1. Z menu Start wybierz Ustawienia Panel Sterowania Zarządzanie kolorami. Wyświetli się okno dialogowe z trzema zakładkami. 2. Na zakładce Urządzenia, rozwiń listę opcji Urządzenie i wybierz swój typ monitora. 3. Zaznacz opcję Użyj moich ustawień dla tego urządzenia. 4. U dołu okna kliknij przycisk Dodaj, w oknie Kojarzenie profilu kolorów, wybierz profil odpowiadający Twojemu monitorowi. Jeżeli chcesz dodać profil dostarczony przez producenta monitora, kliknij przycisk Przeglądaj i wskaż odpowiednią lokalizację. 5. Aby dodać profil dla drukarki, powtórz czynności z punktów

13 Powinieneś zdawać sobie sprawę z tego, że wiele monitorów nie jest wyposażonych przez producenta w odpowiadający im profil kolorów. Możesz jednak sam stworzyć profil koloru dla Twojego monitora, wykorzystując program Adobe Gamma dostarczony razem z programem Photoshop. Program ten po zainstalowaniu Photoshopa znajduje się w oknie Panelu sterowania. Pozwala on w łatwy sposób skalibrować kontrast, jasność, półcienie, balans kolorów oraz punkt bieli monitora, a następnie zapisać te informacje w postaci profilu koloru zgodnego z systemem ICC. Przed przystąpieniem do kalibracji monitor musi być włączony przez kilkadziesiąt minut, tak aby ekran monitora osiągnął normalną temperaturę pracy. Musisz również ustawić oświetlenie pomieszczenia w taki sposób, w jaki zazwyczaj wykorzystujesz podczas pracy. Wyłącz wygaszacz ekranu i ustaw tapetę pulpitu systemu Windows na neutralny kolor (najlepiej szary). ZADANIE 4 1. Uruchom program Adobe Gamma. 2. Wybierz opcję Krok po kroku (ang. Wizard). 3. Stosuj się ściśle do instrukcji wyświetlanych w oknie programu. 4. Nie przybliżaj się zbytnio do ekranu monitora. Najlepiej zachowaj odległość oczu od monitora trochę większą niż podczas codziennej pracy (najlepiej 1 1,5 metra). 5. Przy zapisywaniu profilu ICC dla Twojego monitora zapamiętaj nazwę pliku. Będziesz z niej korzystał w kolejnym zadaniu. Jeżeli poprawnie wykonałeś wszystkie czynności, masz teraz profil ICC odpowiadający Twojemu monitorowi. Zostanie on automatycznie przypisany do monitora. Sprawdź to, wykorzystując wiedzę zdobytą w zadaniu 1. Program Photoshop w pełni wykorzystuje profile kolorów do opisu przestrzeni koloru zarówno w modelu RGB, jak i CMYK. Mamy również możliwość wyboru systemu zarządzania profilami. Dotychczas wszystkie zadania wykonywaliśmy, wykorzystując mapy bitowe dostarczone razem z programem Photoshop. Do wykonywania prostych ćwiczeń były one w zupełności wystarczające. Od tej pory będziesz mógł zastosować mapy bitowe umieszczone na stronie internetowej kursu Grafika komputerowa. Na tej samej stronie znajdziesz również większość projektów wykonywanych w ramach ćwiczeń 13

14 zamieszczonych w kolejnych zeszytach. Jeżeli nie masz możliwości korzystania z Internetu, możesz nadal wykorzystywać obrazy dostarczone z programem. ZADANIE 5 1. Połącz się z Internetem i uruchom dowolny program przeglądarki internetowej. 2. Połącz się ze stroną ESKK ( 3. Wybierz z grupy kursów komputerowe, a następnie odszukaj i wybierz kurs Grafik komputerowy. 4. Na ekranie z lewej strony znajdziesz nazwy plików wykorzystywanych w czasie ćwiczeń (pliki do ćwiczeń). 5. Kliknij nazwę wybranego pliku prawym przyciskiem myszy i wybierz polecenie Zapisz element docelowy jako. Otworzy się okno dialogowe, w którym należy podać miejsce na dysku, gdzie ma być zapisany wybrany plik. Po pobraniu pliku okno zostanie automatycznie zamknięte. W kolejnym zadaniu przećwiczymy opisanie przestrzeni kolorów dla trybu RGB. Nie musimy się tutaj ograniczać do przestrzeni kolorów naszego monitora, lecz możemy zdefiniować większą przestrzeń nieograniczoną jego parametrami. ZADANIE 6 1. Otwórz plik Ogród.jpg. 2. Z menu Edycja wybierz Ustawienia koloru. 14

15 Zamów ju dziœ! (koszt po³¹czenia 1 impuls wg taryfy operatora) edukacja na