MAJ 2014 NUMER 05 (14) / WYDANIE BEZPŁATNE. Luksus w środku wsi Dom w Mescherin. The Jolly Boys Dziarscy staruszkowie z Jamajki

Transkrypt

1 MAJ 2014 NUMER 05 (14) / WYDANIE BEZPŁATNE Luksus w środku wsi Dom w Mescherin The Jolly Boys Dziarscy staruszkowie z Jamajki Milita Nikonorov Szczecińska projektantka w Project Runway. Ubieram gwiazdy: sceny, kina, sportu. Ubieram też zwyczajne kobiety i to właśnie one są dla mnie gwiazdami. Chciałabym, by marzyły o stroju ode mnie.

2

3 20 The Jolly Boys Dziarscy staruszkowie z Jamajki # 24 Wnętrza Luksus w środku wsi 20 / Rozmowa 24 / Wnętrza # 30 Styl życia Szafa Anny Turkiewicz # 32 Rozmowa Jolanta Drąszkowska Spis treści 05/ 2014 # 06 Newsroom Design, moda, wydarzenia, kultura # 11 Felieton Paweł Krzych: Gdy w pokoiku radyjko gra # 12 Temat z okładki Milita Nikonorov # 18 Showroom Imprezy na świeżym powietrzu # 20 Rozmowa miesiąca The Jolly Boys # 34 Moto 34 / Dżentelmen w sportowym obuwiu 36 / Szczeciński dealer Mercedesa najlepszy! # 38 Styl życia Latający dysk łączy ludzi # 39 Biznes Couching w Szczecinie # 40 Kulinaria Kuchnia włoska # 42 Zdrowie Diagnostyka i profilaktyka # 44 Kultura Na co wybrać się w maju # 48 Rozmowa Mariusz Ostrowski # 52 Rozmowa Co słychać u Edyty Rudawskiej # 54 Trendy towarzyskie Kto, z kim, gdzie, kiedy i dlaczego #3

4 Jarosław Jaz / Redaktor naczelny Wreszcie maj! Ciepło, wiosna w pełni i coraz trudniej o wymówkę, żeby zacząć ruszać się po zimowym zastoju. I nie chodzi wcale o to, by zostać stałym gościem letnich ogródków przed knajpami. Choć w tym sezonie wszyscy wokół postanowili biegać - dyrektorzy, ich asystentki, prezesi czy sekretarki - my stawiamy na frisbee. To plenerowy, drużynowy sport, który wyjątkowo łączy ludzi i buduje więzi. Bez chorej rywalizacji i fauli, czyli tego, co często zdarza nam się także w życiu pozasportowym. Nie wymaga dużo nakładów, wystarczy strój i dysk. W Szczecinie z powodzeniem uprawia go drużyna Albatros Ultimate Frisbee, co niedzielę szlifując styl na Jasnych Błoniach. Można dołączyć lub podpatrywać i próbować samemu. Ale najpierw warto przeczytać o nich w niniejszym wydaniu MM Trendy. Sport to jedno, ale nie zapominamy też o modzie ze Szczecina, która za sprawą projektantki Mility Nikonorov regularnie pojawia się ostatnio w telewizji. Mieszkająca obecnie w Łodzi szczecinianka bierze udział w programie Project Runway, w którym pokazuje pełnię swoich talentów i możliwości. Nam opowiada o tym, co chciałaby osiągnąć w świecie mody i o swoim sentymentalnym stosunku do rodzinnego miasta, które wciąż uwielbia odwiedzać i odkrywać na nowo. Szczecin odkryją też wkrótce sędziwi muzycy z Jamajki, po których jednak nie czuć specjalnie upływu czasu. Ta rześka ekipa, mimo średniej wieku plasującej się w granicach siedemdziesiątki, przyjedzie do nas na początku czerwca, by zaprezentować jamajskie mento oraz własne wersje hitów Amy Winehouse, Iggy Popa czy The Clash. Przed koncertem ucięliśmy z nimi miłą pogawędkę, rozmawiając między innymi o gwiazdach Hollywood z lat 50. XX wieku, które panowie z The Jolly Boys mieli okazję poznać osobiście. I na koniec prośba, jeśli będziecie czytać nas w plenerze, podeślijcie zdjęcia z MM Trendy na naszego maila (mmtrendy.szczecin@mediaregionalne.pl) lub Facebooka. Z przyjemnością je opublikujemy. Redakcja/ OKŁADKA: Na zdjęciu Milita Nikonorov Foto: Dominik Nikonorov Redakcja: Nowy Rynek 3, Szczecin tel ; fax mmtrendy.szczecin@mediaregionalne.pl Redaktor naczelny: Jarosław Jaz Product manager: Ewa Żelazko Promocja i marketing: Magdalena Sosin Redakcja: Maciej Pieczyński, Paulina Targaszewska, Bogna Skarul, Małgorzata Klimczak, Tomasz Kuczyński, Maurycy Brzykcy, Piotr Jasina, Sonia Mrzygłocka / Korekta: Beata Pikutowska / Dział foto: Sebastian Wołosz, Andrzej Szkocki Skład magazynu: Ewa Kaziszko / Re FORM Studio Dystrybucja: Piotr Grudziecki / Druk: COMgraph Sp. z o.o. Dyrektor Zarządzający: Piotr Grabowski Reklama: tel , fax , ewa.zelazko@mediaregionalne.pl Wydawnictwo: Media Regionalne sp. z o.o. ul. Prosta 51, Warszawa Prezes: Dariusz Świąder Dołącz do nas na MagazynMMTrendy Redakcja nie ponosi odpowiedzialności za treść ogłoszeń. Materiałów, które nie zostały zamówione redakcja nie zwraca. Na podstawie art. 25 ust. 1 pkt 1 b ustawy z dnia 4 lutego 1994 r. o prawie autorskim i prawach pokrewnych Media Regionalne sp. z o.o. zastrzegają, że dalsze rozpowszechnianie materiałów opublikowanych w MM Trendy jest zabronione bez zgody Wydawcy. #4

5

6 #Newsroom Czy wiesz... że na facebookowym fanpage u MM Trendy rozdajemy książkowe bestsellery, bilety na koncerty i inne upominki dla naszych Czytelników? Wystarczy nas polubić. Zachęcamy! Foto: Kadr z reklamy Foto: Andrzej Szkocki Miss gra w reklamie Szczecinianka Angelika Ogryzek, Miss Polski 2011, wystąpiła w reklamie kampanii Smart Dom z Joanną Brodzik i Pawłem Wilczakiem. To program wiązanej sprzedaży usług i produktów operatora sieci Plus oraz Cyfrowego Polsatu. - Zdjęcia kręciliśmy pod koniec marca - mówi Angelika. - Wiedziałam, że dostałam rolę w tej reklamie, ale dopiero po przybyciu na plan dowiedziałam się, że będę towarzyszyć Joannie Brodzik i Pawłowi Wilczakowi. To było miłe zaskoczenie, bo oboje są moją ulubioną serialową parą. Obejrzałam chyba wszystkie odcinki Kasi i Tomka, czyli serialu, w którym grali główne role. Angelika w reklamie wciela się w kobietę, która przyszła z Pawłem Wilczakiem do domu jego małżonki, żeby zaprezentować jej kolię. Zazdrosna Joanna Brodzik postanawia natychmiast wyprosić i odwieźć do domu piękną Angelikę. - Na początku nieco się stresowałam, jednak Joanna i Paweł okazali się bardzo sympatyczni i komunikatywni - mówi Angelika. - Mam nadzieję, że to nie ostatnia reklama telewizyjna z moim udziałem. (ta) Mercedes w finale u Mojsiuka W salonie Mercedes-Benz Mojsiuk odbył się finał konkursu, w którym walczyło 14 kierowców samochodów ciężarowych. Mieli osiągnąć najniższe średnie spalanie na trasie o długości km. Przebiegała po europejskich drogach, przez miasta i tereny niezabudowane Niemiec, Austrii, Szwajcarii, Beneluxu i Polski. Rekordowy wynik osiągnął Mariusz Sankowski na Mercedesie Atego 818L. Jego wynik to 20,28 l/100km. Z kolei na Atego 1224 najniższe średnie spalanie 22,66 l na 100 km osiągnął Radosław Sadowski. Wyniki świadczą zarówno o wybitnych umiejętnościach kierowców, ale też o klasie ciężarówek z rodziny Atego. Mercedes-Benz, udowadnia, że flota samochodów ciężarowych może być nie tylko innowacyjna i zaawansowana technologicznie, ale przede wszystkim oszczędna w eksploatacji. Konkurs to potwierdza. (pit) REKLAMA

7 #Newsroom Foto: Archiwum/Sebastian Wołosz Just Music krąży po świecie Szczeciński jazzman Sylwester Ostrowski zaprezentował utwory z nowej płyty Just Music w studiu im. Agnieszki Osieckiej w radiowej Trójce. Jego album zbiera dobre recenzje w japońskiej prasie. Just Music to projekt artystyczny polskiego saksofonisty Sylwestra Ostrowskiego i japońskiego pianisty Makoto Kuriya. Artyści zaprosili do współpracy znakomitego polskiego trębacza Piotra Wojtasika oraz legendy amerykańskiego jazzu - kontrabasistę Essieta Okona Essieta i perkusistę Newmana T. Bakera. Premiera albumu odbyła się 26 marca w Japonii, Hongkongu i Tajwanie. W japońskim magazynie JazzLife płytę zrecenzowano bardzo pozytywnie: Polska jest krajem, w którym urodził się Chopin, a który po drugiej wojnie światowej dostał się w strefę wpływu komunizmu i został wyrzucony na dalekie peryferie świata jazzu. Paradoksalnie jednak pozwoliło to na zachowanie oryginalnej formy jazzu, zaś zespołowi udało się wydobyć realizm, który można określić też jako swoistą podróż w czasie. Przeniesienie z dalekiej Polski spuścizny amerykańskiej dało początek temu niezwykle interesującemu projektowi, w którym na nowo ożywa prawdziwy jazz hard bop - pisze recenzent JazzLife. 6 kwietnia zespół Sylwestra Ostrowskiego zagrał koncert w radiowej Trójce. - Był bardzo udany, publiczność reagowała żywiołowo, szczególnie podczas solówek - mówi Sylwester Ostrowski. - Marcin Jacoby z Instytutu Adama Mickiewicza był prawie na wszystkich naszych koncertach i stwierdził, że ten był najlepszy. Coraz bardziej słychać i czuć, że jesteśmy zespołem. Artyści planują również koncerty związane z promocją albumu m.in. w Japonii w ramach Tokyo Jazz Festiwal w legendarnym Cotton Club.(mk) REKLAMA

8 #Newsroom Modne stroje z plastiku i papieru Uczestnicy nietypowego konkursu w Galerii Kaskada mieli za zadanie zaprojektować i wykonać dowolną techniką strój damski lub męski. Nie miały to być jednak kreacje uszyte z najlepszych materiałów. Do ich wykonania uczestnicy mieli użyć odpady, np. makulaturę czy plastik. - Celem konkursu było zachęcanie do rozwijania świadomości ekologicznej - tłumaczy Natalia Burdzy z Wyższej Szkoły Collegium Balticum, która współorganizowała konkurs. Uczestnicy przygotowali wiele niepowtarzalnych kreacji, m.in. z aluminiowej folii spożywczej, taśmy, papieru, skrawków materiałów, kaset magnetofonowych, butelek i innych odpadów. III miejsce zajęła Paulina Bardzińska, która stworzyła letnią, krótką sukienkę z aluminiowej folii śniadaniowej. II miejsce zajęła Natalia Piesik, która zaprojektowała suknię z falbanami z długim rękawem. Główną nagrodę (bon o wartości 1000 zł na zakupy w Galerii Kaskada) wygrała Karolina Gołębiowska, która zaprezentowała krótką, rozkloszowaną sukienkę, stworzoną ze skrawków kartonów, taśmy, starych kaset magnetofonowych i rolek od papieru toaletowego.(ta) Foto: CHR Galaxy Będą jak Cindy Crawford W CHR Galaxy odbyła się kolejna edycja konkursu Schwarzkopf The Look of The Year Szczecin To najstarszy i najbardziej prestiżowy konkurs dla modelek. Celem akcji jest wypromowanie nowych twarzy. Laureatka konkursu otrzymuje kontrakt z renomowaną agencją modelek. The Look of The Year dla wielu modelek był początkiem wspaniałej kariery: zaczynały tam Cindy Crawford, Alessandra Ambrosio, Gisele Bundchen czy Kasia Smutniak. Wybrane w CHR Galaxy modelki mają przejść do kolejnego ogólnopolskiego etapu konkursu. O zwycięstwo walczyło 15 dziewcząt w wieku od 14 do 22 lat. Ostatecznie na trzecim miejscu znalazła się Karolina Krywut (kandydatka nr 3), a na miejscu drugim Natalia Łukaszewska (kandydatka nr 9). Zwyciężyła Karolina Łokaj z numerem 8.(ta) Foto: Organizatorzy #8

9 #Newsroom Foto: Aleksandra Kubiak Sztuka na kubkach i talerzach Pod wesołą nazwą If i had a hammer kryje się dwójka artystów - Marta Garbaczewska i Arkadiusz Piętak. Markę stworzyli latem ubiegłego roku. - Jestem malarzem, rysownikiem a Arek fotografem - mówi Marta. - Po studiach zderzyliśmy się z rzeczywistością, bo ze sztuki bardzo trudno żyć. Postanowiliśmy stworzyć formę użytkową, która nie tylko pozwoli nam się realizować, ale też uczyni sztukę bardziej dostępną. W asortymencie If i had a hammer znajdziemy kubki i talerze z nadrukami, przypinki, maskotki, elementy wyposażenia wnętrz, koszulki, czapki, szaliki czy też miski z winyli. Wszystko wykonane ręcznie lub z nadrukiem pomysłu Marty lub Arka i jego dziewczyny. - Można bez problemu rozróżnić nasze prace - śmieje się Marta Garbaczewska. - Moje są rysunkowe, a Arka z kolei bardziej graficzne. Staramy się słuchać i odpowiadać na potrzeby chwili. Skąd się wzięła nazwa marki? Jak opowiada Marta - z uwielbienia do Wojciecha Manna. - Siedzieliśmy kiedyś z Arkiem i słuchaliśmy audycji Manna. W pewnym momencie puścił stary utwór If i had a hammer. Od razu wiedzieliśmy, że to jest właśnie ta nazwa - dodaje Garbaczewska. W internecie twórczość Marty i Arka można znaleźć tylko na Facebooku. (sim) REKLAMA

10 Czyść parą. Z satysfakcją! Naturalnie. KÄRCHER CENTER KERPOL zaprasza do udziału w programie Satysfakcja albo zwrot kasy!, opracowanego z myślą o zapewnieniu każdemu pełnego zadowolenia z użytkowania w domowych porządkach parownicy Kärcher! Zapraszamy na zakupy: ul. Struga 31F, Szczecin KÄRCHER CENTER KERPOL

11 #Felieton Paweł Krzych: okiem blogera Gdy w małym pokoiku radyjko gra Dźwięki wydobywające się z głośnika radia, przesyłane na falach eteru, towarzyszyły mi od najmłodszych lat. Zawsze gdzieś tam brzęczało w tle i wiele dla mnie znaczyło (i nadal znaczy). A to puszczane z mini wieży, a to na walkmanie z funkcją radia. Z lat dziecięcych szczególnie zapamiętałem Radio ABC (jeszcze w starej odsłonie). Kiedyś mój tata wygrał tam w konkursie Pełen bak. Konkurs polegał na tym, że w godzinach szczytu oznaczony samochód Radia ABC poruszał się po mieście i wybierał poszczególne samochody, podając numery rejestracyjne na antenie. Jeśli akurat kierowca wybranego pojazdu słuchał tej stacji i dał znać pracownikom radia w jakiś widoczny sposób, wygrywał pełen bak, czyli kupon na 20 litrów paliwa. Tata jeździł wtedy maluchem, więc 20 litrów oznaczało dokładnie pełen bak (o ironio!). Szczególnie miło wspominam również lata licealne z radiem w tle. Popołudniami i wieczorami słuchałem wtedy trzech stacji radiowych, wszystkie niestety świętej pamięci: Radio Plama, Radio PSR (Pomorska Stacja Radiowa) oraz Radio ABC (już po całkowitej przemianie, w nowej odsłonie). Pierwsze dwa głównie kojarzę z wieczornymi audycjami: Prywatka w Plamie (wiadomo na jakiej stacji) oraz Bardzo dobry wieczór (na PSR). Dzwoniło tam pół mojego liceum z pozdrowieniami (z I Liceum zwanego lo1), nie było weekendu, bym nie wygrał tam płyty lub wejściówek do klubów. Całości klimatu dopełniały rozmowy na IRC na kanale #lo1 (od razu słyszę w głowie ten dźwięk modemu przy nawiązywaniu połączenia). Przy okazji pozdrowienia dla prowadzących Piotra Pilka i Grzegorza Kłosa. Radio ABC, to osobna historia. Historia, która już się nie powtórzy. W latach świetności cały Szczecin żył tym radiem - słuchali go taksówkarze, ABC dało się słyszeć u fryzjera, po prostu wszędzie. Jak stwierdzili rozmówcy w dokumencie Szczecin Calling, Radio ABC pełniło wtedy rolę Facebooka - informowało o tym, co ciekawego dzieje się w mieście, gdzie warto być. Inni mówią, że Radio ABC to najlepsze, co mogło się przytrafić Szczecinowi. Do tego dochodziły świetne programy autorskie z bardzo charakterystycznymi prowadzącymi. Szymon Karpierz aka Zombie ze swoją Kanapą Trippin, Calvin i Bad Karma z Godzinami Szczytu oraz Digital Funk, Audioautopsja, Siwy Dym (Robert Siwy Nowak), program o filmach Ekranu 3/4, audycja ekipy z Neuroshocked... Niestety, 2005 rok był przełomowy dla dobrych stacji radiowych w naszym mieście. Częstotliwość ABC i Plamy została zajęta przez duże rozgłośnie radiowe: 96.9 stało się domem dla Eski, na falach 98.4 zagościło RMF Maxx. W międzyczasie warte uwagi były jeszcze trzy stacje: Abckru, które funkcjonowało jedynie w przestrzeni internetowej. Stworzone zostało przez miłośników i autorów poszczególnych audycji z Abeca. Umarło śmiercią naturalną, niestety. Szczecin.fm charakteryzowało się przede wszystkim bardzo ciekawymi audycjami autorskimi (również po angielsku i niemiecku). Serwowano tam idealnie trafiającą w moje gusta selekcję muzyczną. Niestety, finansowanie z Euronetu się skończyło i miejsce szczecin.fm zajęło 94i4. Bardziej popowo, niestety audycje mówione zostały ograniczone do minimum. A przecież nie sama muzyka tworzy charakter danej stacji. Następnie Radio Szczecin przed metamorfozą. Świetne audycje autorskie - Trącić Myszką (również w formie podcastu), Sedina Sporo tego było. Niestety, Radio Szczecin jakiś czas temu przeszło przemianę (również muzyczną), wiele ciekawych audycji zostało anulowanych. Lokalna scena radiowa została skutecznie rozmontowana. Mam wrażenie, że Radio Szczecin jest zupełnie bez charakteru i stara się walczyć o słuchacza z Zetką i RMF FM. Eska, Wawa, Plus skutecznie zniechęca mnie muzyką, chociaż wiem, że od 6:30 leci tam pasmo porannych wywiadów poruszających lokalne sprawy. Obecnie brzęczą u mnie głównie audycje mówione na TOK FM i głównie z programów Polskiego Radia oczywiście streamowane przez Internet. Do muzyki znanej i nieznanej mam Spotify. Na koniec pozostaje powiedzieć tylko: Sorry, takie czasy. Paweł Krzych - autor najpopularniejszego szczecińskiego bloga oraz strony na FB Uśmiechnij się - jesteś w Szczecinie. Lokalny patriota. Pasjonat Szczecina, nowych mediów oraz podróży. #11

12 Wyjazd przepowiedziała mi wróżka Milita Nikonorov podbija serca kolejnych miłośników mody w programie TVN Project Runway. Przygodę z projektowaniem zaczynała w rodzinnym Szczecinie. Przed laty, kiedy otwierała pierwsze atelier, znajoma wróżka zapytała: po co ci to? I tak stąd wyjedziesz. No i wyjechała. Pracuje i mieszka w Łodzi, ale Szczecin wspomina z sentymentem. - Jest piękniejszy od Łodzi, wciąż mam go w sercu - przyznaje Milita. Czy wróci? Tekst: Paulina Targaszewska / Foto: Dominik Nikonorov/TVN / Modelka: Klaudia Ungerman / Makijaż i fryzura: Bartek Osowczyk - Podobno od dziecka chciała Pani być projektantką? - To prawda. Rysowałam, szyłam pierwsze projekty, podglądałam pracę sąsiada-krawca i szkoliłam się pod okiem babci. - Pani inspiracje to raczej emocje czy obrazy? - Każda kolekcja ma inne źródło inspiracji. Jednym razem jest to film, który zapadł mi w pamięci, innym muzyka, obraz, podróż. Kiedy zaczęłam tworzyć kolekcję wiosna/lato 2014, jeszcze nie wiedziałam, że moja praca nabierze takiego rozpędu. Podświadomie wybrałam druki, które przypominały obrazy widziane w kalejdoskopie. Kiedy skończyłam pracę i zobaczyłam zdjęcia, dodałam jej tylko tytuł Kaleidoscope. Inspiracją w tym przypadku były moje przeżycia i emocje jako projektantki; świadomość tego, że właśnie wiele w moim życiu się zmienia. - Co Milita Nikonorov stara się przekazać poprzez swoje stroje? - Moje ubrania, dodatki cechuje kobiecość. Staram się, aby każda kobieta czuła się atrakcyjna, wyróżniona. Kiedy zaczynam pracę nad kolekcją, zadaję sobie pytanie: czy moje klientki to założą? Czy ja to założę? - I zakłada Pani? - Tak, noszę je! W mojej szafie, oprócz jednej pary jeansów, wszystko jest z metką Nikonorov. Nie wyobrażam sobie inaczej. Testuję kolekcję zanim trafi do sprzedaży - zazwyczaj mam już pełne zestawy jeden lub dwa sezony wcześniej. Dzięki temu wiem, co należy zmienić, poprawić. Wiem też, co najbardziej spodoba się kobietom, bo spotykam się z nimi na co dzień w pracowni i słucham komentarzy. Moja praca wymaga, aby było mi wygodnie przez cały dzień i jednocześnie muszę wyglądać dobrze. W przerwach w krojeniu i szyciu (tak, w tym etapie też czynnie uczestniczę), spotykam się z klientkami i dostawcami. Nie mam czasu na przebieranie. Noszę więc wygodne legginsy do tunik, sukienek. Kolorowe t-shirty ze spódnicami. Uwielbiam kurtki z nowej kolekcji, bluzy - bo w nich czuję się nowocześnie, wygodnie i mają ten sportowy pazur. Na wieczór wybieram sukienki (te z printami po prostu kocham!). Zamiast szalika noszę naszyjnik dzianinowy, do bluzek nie przypinam jednej broszki, tylko pięć! - Stroje i dodatki z metką Nikonorov nosiło już wiele znanych aktorek i piosenkarek. Z którą pracowało się najlepiej? - Praca z takimi osobami bywa utrudniona z tego względu, że nie mamy wiele czasu na spotkania. Często po prostu dostaję #12

13 #Temat z okładki #13

14 #14

15 #Temat z okładki Moim największym sukcesem jest fakt, że istnieję na polskim rynku już kilka lat. Mam spore grono klientek i to dzięki nim robię, to co kocham. Nie każdy ma taki komfort. Wielu projektantów wygrywa liczne konkursy, a niestety muszą pracować na etacie, często nie w swoim zawodzie. Mam nadzieję, że to się zmieni i ludzie docenią pracę polskich projektantów. telefon i bez przymiarki muszę coś tworzyć i wysłać. Najlepiej pracuje mi się z Otylią Jędrzejczak. Jest skromną, sympatyczną osobą. Rozumiemy się i zdarza się, że Otylia prosi mnie o suknię na wyjście, nie ma czasu przyjechać, więc szykuję jej coś, co według mnie spodoba się jej, a później oglądam to na żywo i stwierdzam, że miałam rację. Otylia zawsze zachwyca! - Dla kogo najbardziej chciałaby Pani zaprojektować strój? - Ubieram gwiazdy: sceny, kina, sportu. Ubieram też zwyczajne kobiety i to właśnie one są dla mnie gwiazdami. Chciałabym, aby marzyły o stroju ode mnie. - Kto jest Pani modowym wzorem do naśladowania, takim guru projektowania? - Cenię wielu projektantów - i polskich, i tych o światowej sławie. Wiem, jaką długą drogę musieli pokonać. W programie Project Runway mam przyjemność osobiście poznawać osoby, które wcześniej znałam tylko z gazet. Jestem wdzięczna Tomkowi Ossolińskiemu za przypilnowanie, abym precyzyjnie pracowała, dbała o detale. Podziwiam Paprockiego i Brzozowskiego za ich projekty. Po rozmowie z Robertem Kupiszem uświadomiłam sobie, że każdy może spełniać swoje marzenia, niezależnie ile ma lat i jaka jest skala trudności w spełnieniu tego marzenia. Ze światowej sławy projektantów mogę wymienić: Diane von Furstenberg za kobiecość, Christophera Kane a za nowatorstwo, Roberto Cavalli za printy, John Galliano za haute couture. - Jak czuje się Pani na planie Project Runway? - Świetnie! Nie spodziewałam się, że tak szybko zapomnę o kamerach. Myślałam, że bardziej będą przeszkadzały, peszyły. Rzeczywiście, łatwiej się pracuje w swoim zaciszu bez świateł, kamer i mikrofonów, ale nie jest tak źle. Najtrudniejszy jest brak snu. Jestem dumna ze wszystkich prac w programie, bo powstają w ekstremalnych warunkach. Tu nie można się cofnąć, poprawić. Mam tylko określoną ilość materiału, ograniczony czas. Nie zawsze mogę zrobić taki projekt, jaki bym chciała. Muszę dobrze mierzyć siły na zamiary. W pracowni, jak mi się coś nie podoba, wyrzucam i robię od nowa. Tu trzeba ratować sytuację. Dlatego lubię wszystko, co tworzę w programie. A widzowie zapoznają się z pracą projektanta od kulis. Widzą, że żeby zapracować na pokaz i chwilę sławy, trzeba bardzo ciężko pracować. A później stanąć oko w oko z krytyką. - W Szczecinie prowadziła Pani dobrze prosperujące atelier. Nie szkoda było opuszczać rodzinnego miasta dla Łodzi? - Urodziłam się w Szczecinie, tu się uczyłam i tu otworzyłam pierwsze atelier. Piękne, wymarzone. Zanim zaczęłam się reklamować, już przychodziły do mnie panie zaciekawione sukienką na wystawie. Tak zdobyłam klientki, które są ze mną do dziś! Zabawne, że kiedy przyszłam na spotkanie z właścicielką lokalu, który chciałam wynająć, ona powiedziała do mnie: Po co Ci to? I tak zaraz wyjedziesz!. Choć nie wierzę w przepowiednie, okazało się, że pani Krysia jest wróżką. Chwilę po tym spotkałam mojego obecnego męża, zostawiłam dobrze prosperujący interes, by zacząć od nowa w Łodzi. Pani Krysia nie była zdziwiona moim odejściem. Pozdrawiam ją serdecznie! - Tęskni Pani za Szczecinem? - Oczywiście! Dlatego często przyjeżdżam razem z mężem. On też bardzo polubił to miasto. Oprócz tego tu mieszkają moi rodzice, brat, przyjaciele - odwiedzam ich, jak najczęściej tylko mogę! - Szczecin kontra Łódź. Które miasto wypada lepiej? - Szczecin jest zdecydowanie piękniejszy. Jako dziecko spacerowałam z babcią i rodzicami po Parku Kasprowicza, po Jasnych Błoniach - to były sielskie czasy. Zawsze miło wspominam liceum, kiedy z moją przyjaciółką, małymi krokami realizowałyśmy swoje marzenia, które dopiero teraz się spełniają. Nie ma najgorszych momentów. Jeśli były, to już #15

16 Szczecinianki są odważne i nie boją się podkreślać swojej kobiecości. Wyróżniają się na tle innych. Oprócz tego są przepiękne! Większość moich ulubionych modelek pochodzi ze Szczecina lub okolic, m.in. Klaudia Ungerman, moja modelka w programie Project Runway, z którą obecnie współpracuję. o nich zapomniałam. W Łodzi za to dużo lepiej mi się pracuje. Mam więcej możliwości i właściwie dopiero tu poznałam na czym polega praca projektanta na poważnie. Szybko podszkoliłam się w profesjonalnej konstrukcji, krojeniu, szyciu. Poznałam wiele osób z branży krawieckiej, od których wiele się nauczyłam. Z Łodzi bliżej jest do Warszawy, którą dość często muszę odwiedzać. Oprócz tego uwielbiam swoją pracownię, mój dom, ogródek. Stworzyliśmy z Dominikiem (moim mężem) swój świat, w którym czujemy się szczęśliwi. - A styl szczecinian? - Szczecinianki są odważne i nie boją się podkreślać swojej kobiecości. Wyróżniają się na tle innych. Oprócz tego są przepiękne! Większość moich ulubionych modelek pochodzi ze Szczecina lub okolic, m.in. Klaudia Ungerman, moja modelka w programie Project Runway, z którą obecnie współpracuję. - Planuje Pani powrót do Szczecina? - Cały czas czuję się mieszkanką Szczecina. Wciąż mam swój pokój u rodziców, śmieję się, że teraz wynajmuję go mamie. Szczecin jest w moim sercu i wracam tu tak często, jak mogę. Nie planuję przeprowadzić się na stałe. Zawsze fajnie mieć dwa swoje miejsca. Ja mam. Mój świat w Łodzi i rodzinny dom w Szczecinie. - Co będzie dalej? - Moje plany są bardzo przyziemne. Zaprojektowane mam już kolekcje na trzy sezony, teraz zaczynam po kolei je realizować. Zaopatruję coraz więcej butików. Nie mogę doczekać się wakacji, chciałabym znów wyjechać ze stałą ekipą do Chorwacji, Włoch. Tam najlepiej wypoczywam. #16

17

18 #Showroom Serwetki papierowe, DUKA, cena: 6,90 zł Talerzyk, H&M, cena: 9,90 zł Mała miseczka z motywem pióra, H&M, cena: 14,90 zł Poduszka na krzesło w kwiaty, H&M, cena: 29,90 zł Krzesło drewniane, JYSK, cena: 349,00 zł Łyżka sylikonowa, DUKA, cena: 29,90 zł Kieliszek, HOME&YOU, cena: 15,00 zł Dzbanek, DUKA, cena: 59,90 zł Garden party Lampion, HOME&YOU, cena: 25,00 zł Donica, JYSK, cena: 10 zł Maj to idealny miesiąc na zorganizowanie przyjęcia na świeżym powietrzu. Zaserwuj gościom desery w kolorowych miseczkach i pucharkach, posadź ich na miękkich poduchach, zapal świeczki w lampionach i baw się do późnej nocy. Przyjęcie pod gołym niebem możesz zorganizować na łące, w ogrodzie, nad jeziorem, na tarasie, a nawet na balkonie. Wystarczą odpowiednie rekwizyty, trochę fantazji i doborowe towarzystwo. #18

19 #Showroom Haftowana sukienka bandeau, H&M, cena: 199 zł Naszyjnik, CROPP, cena: 29,99 zł Sukienka, MOHITO, cena: 129,99 zł Bransoletka, YES, cena: 499 zł Frotowa sukienka, H&M, cena: 129,90 zł Torebka skórzana, KAZAR, cena: 829 zł Torba, GINO ROSSI, cena: 329,90 zł Sukienka z haftem angielskim, H&M, cena: 79,90 zł Słodki jak koktajl Imprezy na świeżym powietrzu wymagają szczególnego stroju. Nie sprawdzi się klasyczna mała czarna ani krwistoczerwona mini. Na imprezę koktajlową wybierz zwiewne sukienki w pastelowych kolorach. Najmodniejsze są te jasno-żółte, miętowe, błękitne, różowe i kremowe. Aby nie było za słodko, połącz je ze szpilkami imitującymi wężową skórę i odważną biżuterią. I baw się pod gwiazdami do późnej nocy! Półsandały, KAZAR, cena: 569 zł #19

20 #Rozmowa miesiąca #20

21 #Rozmowa miesiąca The Jolly Boys Dziarscy staruszkowie z Jamajki Rozmowa z Albertem Minottem, wokalistą The Jolly Boys, jamajskiej formacji, która 3 czerwca wystąpi na dziedzińcu szczecińskiego Zamku Książąt Pomorskich. Tekst: Małgorzata Klimczak / Foto: Archiwum #21

22 #Rozmowa miesiąca - Gracie muzykę określaną jako mento. Co to za dźwięki? - To typowa muzyka jamajska. Tu ma swoje korzenie. Na Jamajce ludzie są przyzwyczajeni do tego, że dużo tańczą. Pamiętam, że dużo słuchaliśmy tej muzyki z moim ojcem, chodziliśmy patrzeć jak ludzie tańczą do mento. Moi dziadkowie opowiadali mi o niewolnikach, którzy byli karani za śpiewanie mento. Ale niektórzy właściciele niewolników prosili nawet, żeby dla nich występowali. Mento ma też wpływy europejskie, szczególnie z muzyki celtyckiej. Podstawowe instrumenty, na których się gra mento, to banjo, rumba box, bongo i saksofon. - Można powiedzieć, że mento to narodowa muzyka jamajska? - Tak, tradycyjna. Gramy też calypso, ale calypso pochodzi z Trynidadu. - Mento opowiada o życiu, seksie, radości... - Zawsze tak było ponieważ mento brzmi tak, że wprawia w ruch całe ciało. Zaczynasz tańczyć, cieszyć się wspólnie z innymi ludźmi, czuć się wyjątkowo. To kwintesencja życia, jego celebrowania, radości. Możesz to dzielić z innymi. Takie jest założenie mento. - Na początku kariery, w latach 50. i 60. graliście w hotelach, na plażach. Nadal występujecie w takich miejscach? - Wciąż lubimy to robić. Ludzie przyjeżdżają na Jamajkę do Port Antonio, a my możemy dla nich zagrać. To dosyć atrakcyjne dla obu stron. Jesteśmy stąd, jesteśmy lokalnym kolorytem, więc występujemy. Zresztą granie to całe nasze życie, nie ma znaczenia, czy to wielka sala koncertowa, czy hotel w Port Antonio. - Graliście wtedy dla wielu sławnych ludzi, którzy przyjeżdżali na Jamajkę. Jak to wspominacie? - Ściskaliśmy sobie ręce. Graliśmy na plażach, a oni przychodzili na nasze koncerty i chcieli nas poznać. Przyjeżdżały tu takie gwiazdy Hollywood, jak Burt Lancaster, Robert Mitchum. Erol Flynn nawet tu mieszkał i bywał często na naszych koncertach. Przyjechał do Port Antonio na początku lat 50. i mieszkał na łodzi ze swoją żoną. Był naszym wielkim fanem. Przyjeżdżała też Elizabeth Taylor z Richardem Burtonem. Na Jamajce kręcony był pierwszy film z cyklu przygód Jamesa Bonda Dr No i na widowni pojawił się także Sean Connery. - Na początku nagrywaliście własne utwory, ale Wasza płyta Great Expectation to covery. Jak się czujecie, śpiewając utwory innych wykonawców? - Wykonywanie utworów innych artystów może sprawiać taką samą radość, jak wykonywanie własnych utworów, pod warunkiem, że zaśpie- #22

23 #Rozmowa miesiąca wa się je po swojemu. Kiedy dostaliśmy propozycję nagrania takiej płyty, zastanawialiśmy się, czy naprawdę chcemy to zrobić. Posłuchaliśmy tych utworów w oryginale i wiedzieliśmy, że musimy je zaśpiewać w stylu mento. Lubimy śpiewać covery, nie mamy z tym problemu. Doceniamy innych artystów, ale śpiewamy ich utwory po swojemu. Mento opowiada o zyciu, seksie, radosci... Mento brzmi tak, że wprawia w ruch całe ciało. Zaczynasz tańczyć, cieszyć się wspólnie z innymi ludźmi, czuć się wyjątkowo. To kwintesencja życia, jego celebrowania, radości. Możesz to dzielić z innymi. - W Waszej karierze był moment, kiedy przestaliście śpiewać. Nikt o Was nie pamiętał. Jakie to było doświadczenie? - Kiedy występujesz na scenie, to chcesz cały czas to robić. Jeśli jesteś piosenkarzem, to jesteś piosenkarzem. Chcesz być z publicznością, dawać jej radość. Piosenkarz, który nie może występować, nigdy nie czuje się dobrze. To jest jego praca, jego życie. Graliśmy muzykę przez 50 lat, zrobiliśmy wiele dla naszego kraju, byliśmy wizytówką Jamajki, ale wszyscy o nas zapomnieli. Pojawiły się inne gatunki muzyczne, bardziej popularne. Nie zarabialiśmy pieniędzy, nie wiedzieliśmy, co będzie dalej. To było dla nas trudne. - Na scenie czujecie się wciąż młodzi? - Tak. Z przyjemnością patrzymy na widownię, na piękne dziewczyny, które się uśmiechają, cieszą się słuchając naszej muzyki. To nam daje energię. Całe życie śpiewamy dla ludzi i lubimy to robić. - Wciąż potrafisz chodzić na rękach? - Tak. Robię to codziennie i mogę to pokazać jak do was przyjadę. - Co zagracie w Szczecinie? - Przede wszystkim mento. Nasze utwory i covery. Cieszymy się z przyjazdu do Polski. Mamy nadzieję, że rozbawimy widownię, sprawimy radość ludziom, którzy przyjdą na koncert, zachęcimy do tańca, bo mento jest muzyką do tańca. Przywieziemy do was Jamajkę. Bilety do wygrania MagazynMMTrendy #23