TEMAT NUMERU: SŁAWY Z OKOLICY 12 FAMOUS LOCALS 13

Transkrypt

1 c z a s o p i s m o b e z p ł a t n e / f r e e m a g a z i n e #46 #WRZESIEŃ / SEPTEMBER 2010 Tam i z powrotem 4 / There And Back Again 5 (Dwa) koła w ruch! 8 / On Your Bike! 9 Wspomnienia z Raoulbury 14 / The Raoulbury Story 15 Z kraju ojców: Ekstrema 19 Polska jest częścią mnie 21 TEMAT NUMERU: SŁAWY Z OKOLICY 12 FAMOUS LOCALS 13 G Ł Ó W N Y S P O N S O R N U M E R U / T H I S I S S U E S P O N S O R :

2 3 30 TO JEST MIEJSCE NA TWOJĄ REKLAMĘ. Zróbmy to jeszcze raz! Witam serdecznie wszystkich czytelników magazynu 2B po wakacyjnej przerwie. Wielu z nas tego lata odwiedziło Polskę. Tak też zrobiłam i ja, zabierając ze sobą zaprzyjaźnionych Anglików. Zaczęłam na nowo odkrywać swój własny kraj. Opowiadałam historie, przedstawiałam im język i zwyczaje, pokazywałam, jak piękna i interesująca jest Polska. Oglądałam ją jednak oczami widza. Kraj, w którym nie ma mnie już kilka lat i do którego być może nigdy już nie wrócę na stałe, wydał mi się fascynującym miejscem. Jego zrozumienie wymaga ciągłych odwołań do przeszłości. Podczas podróży mieliśmy okazję poznać ludzi i posłuchać, co mają do powiedzenia. Ich historie zawsze mnie zaskakiwały. Kiedy mieszkałam w kraju, nie zawsze doceniałam jego piękno. Podróżując po Polsce, utwierdziłam się w przekonaniu, że zawsze warto tam wracać. A jak wy widzicie Polskę? Piszcie na: 2B@nepco.org.uk. We wrześniowym numerze 2B szczególnie polecam wywiad z Donaldem Simpsonem, który tak bardzo zainteresował się krajem nad Wisłą, że postanowił pojechać tam i nauczyć się języka. O wrażeniach z półrocznego pobytu opowiada Grażynie Winniczuk. Zapraszam do lektury! Let s do it again! Firstly, I would like to welcome back all our readers after the summer break. Lots of us have visited Poland during the summer, myself included. I took some English friends with me and found myself rediscovering my own country. I was telling them stories, introducing them to the language and customs, and showing them how beautiful and interesting Poland is. I had the experience of seeing Poland through the eyes of a visitor. I haven t been living there for the last few years and I might never go back there permanently, but now it seems to be a fascinating place. To understand a country and a culture requires an explanation of its history. Whilst we were travelling we gained many insights by meeting people and listening to the stories they had to tell. I was constantly surprised. When I lived there, I didn t always appreciate its beauty, but having had the opportunity to travel around Poland this summer, I can claim that it is always worth going back there with fresh eyes and an open mind. And what about you? Write to us on: 2B@nepco.org.uk. In this issue I recommend the interview with Donald Simpson, who became so interested in Poland that he decided to go there and learn the language. He talks to Grazyna Winiczuk about his experience. Enjoy! CENY JUŻ OD 30!!! NIE ZWLEKAJ! 2B@nepco.org.uk Danka Kudłacik Redaktor naczelna Danka Kudlacik 2B Editor REDAKTOR NACZELNY / EDITORINCHIEF : Danka Kudłacik OPRACOWANIE GRAFICZNE / GRAPHIC DESIGN : A.Kropiwnicka ZDJĘCIE NA OKŁADCE / COVER PHOTO : M.Savage ZESPÓŁ REDAKCYJNY / EDITORIAL TEAM : Joanna LompartChlaściak, Anna Fraszczyk, Grażyna Winniczuk, Marlena Weber, Tomasz Dębski, Kasia Makarewicz, Jerzy Wojciech, Beata Brzeziańska, Rachel Clements, Piotr Surmaczyński, Ian Gallagher DYSTRYBUCJA / DISTRIBUTION : Szymon Wierzchowski, Alex Colling KOREKTA POLSKA/ POLISH PROOFREADING : Ewelina Rolka KOREKTA ANGIELSKA/ ENGLISH PROOFREADING : Kasia Makarewicz, Rachel Clements WYDAWCA/ PUBLISHER: NEPCO CIC KONTAKT Z REDAKCJĄ / CONTACT US : 2B@nepco.org.uk REDAKCJA NIE PONOSI ODPOWIEDZIALNOSCI ZA TRESC REKLAM WE ACCEPT NO RESPONSIBILLITY FOR THE CONTENT OF ADVERTISING MATERIAL Więcej informacji: Jesteśmy na facebooku "2B North East" AUTORZY WRZEŚNIOWEGO NUMERU SEPTEMBER ISSUE CONTRIBUTORS : Kasia Makarewicz Grażyna Winniczuk Asia Chlaściak Marlena Weber, Tomasz Dębski Piotr Surmaczyński Fancy joining us? Write to: 2B@nepco.org.uk W NUMERZE: TAM I Z POWROTEM...4 BHP W MIEJSCU PRACY...6 (DWA) KOŁA W RUCH!...8 JAK CZŁOWIEK Z CZŁOWIEKIEM...10 ZNAJDŹ COŚ CO LUBISZ...10 SŁAWY Z OKOLICY WSPOMNIENIA Z RAOULBURY...14 POLE MEETS GEORDIE...16,17 POLSKIE AKCENTY...18 WIADOMOŚCI 2B...19 Z KRAJU OJCÓW: EKSTREMA...20 POLSKA JEST CZĘŚCIĄ MNIE...22 IN THIS ISSUE: THERE AND BACK AGAIN...5 FAMILY SCULPTURE DAY...7 ON YOUR BIKE!...9 PERSON TO PERSON...11 FIND SOMETHING YOU LIKE...11 FAMOUS LOCALS...13 THE RAOULBURY STORY...15 GEORDIE MEETS POLE...16,17 We are on facebook : 2B North East g ł ó w n y n u m e r u E u r o p e a n F o o d s & M a ł g o s i a t h i s i s s u e

3 4 5 T h e re a n d Back Again Tam i z powrotem Kilka lat temu spotkałam Donalda Simpsona w pracy i miałam przyjemność pracować z nim zaledwie jeden raz, ale nigdy nie sądziłam, że wyjedzie on na pół roku do Polski tylko po to, aby nauczyć się naszego języka. Kiedy wrócił do Anglii, byłam zaskoczona tym, że można prowadzić z nim całkiem przyzwoitą konwersację po polsku. Ciekawa jego doświadczeń w naszym kraju, spotkałam się z nim w Gospodzie i zadałam kilka pytań. 2B: Dlaczego chcesz nauczyć się polskiego? Skąd taki pomysł? D.S.: Zaczęło się to wtedy, kiedy opuściłem uniwersytet i pojechałem z przyjacielem w podróż po środkowej i wschodniej Europie. Kocham kulturę słowiańską (zwłaszcza jedzenie i piwo!) a języki brzmiały bardzo egzotycznie i interesująco, więc po powrocie postanowiłem nauczyć się któregoś z nich. Kilka lat temu zacząłem od języka czeskiego, ale, niestety, donikąd mnie to nie doprowadziło. Kiedy jednak odkryłem kursy języka polskiego w Newcastle, zdecydowałem się dać im szansę. 2B: Studiowałeś w Łodzi. Czy dużo podróżowałeś w tym czasie? D.S.: Tak, zwiedziłem kilka miast: Gdańsk, Poznań, Zamość, Przemyśl, Lublin, Kraków, Wrocław, Toruń, Katowice i Sandomierz. Polska ma wiele historycznych i pięknych miast, ale rząd tak naprawdę wcale ich nie promuje za granicą, więc większość Brytyjczyków jedzie tylko do Krakowa czy Warszawy. Miasta takie jak Toruń na północy oraz Lublin, Sandomierz i Przemyśl na wschodzie Polski, mają fantastycznie zachowane starówki, wspaniale je się zwiedzało. Jestem przekonany, że za kilka lat będą one atrakcjami turystycznymi dla Brytyjczyków. Jednak kiedy byłem w Łodzi, przez sześć miesięcy nie słyszałem niemal wcale angielskiego, co, jak myślę, pomogło mi w nauce polskiego! 2B: Co w polskich miastach i kulturze możesz uznać za szczególne? Co przykuło Twoją uwagę? D.S.: Przepadam za zwyczajami związanymi z jedzeniem i piciem. Polska kuchnia jest pyszna zwłaszcza ta serwowana w małych lokalnych barach. Polacy zazwyczaj spożywają swój główny posiłek nieco wcześniej niż Brytyjczycy, co uznałem za dość sensowne. Przyzwyczajony do tego nowego terminarza posiłków, po powrocie do Newcastle umierałem z głodu długo przed wyjściem z pracy. Tęsknię za bigosem, plackiem po węgiersku, wątróbką drobiową z ziemniakami i surówką. Szczególnie upodobałem sobie cukiernie. Przed moim wyjazdem do Polski nie jadałem słodkich ciast, ale polskie wypieki były nie do odparcia tak pyszne, że prawie codziennie dałem się skusić. Wśród dobrych polskich piw szczególnie polubiłem markę Żubr. A moje próby dorównania miejscowym w ilości wypitej wódki zakończyły się poważnym bólem głowy. Ale Polacy już wiedzą, jak sobie dać z tym radę. Muszę przyznać, że komunikacja miejska w Łodzi i innych, odwiedzonych przeze mnie miastach, była bardzo wydajna. Brytyjczycy mogliby wziąć przykład z tego systemu. Pojedynczy bilet mógł być użyty w autobusach i tramwajach, które jeździły 24 godziny na dobę. Polska historia jest bardzo bogata. Zwiedziłem interesujące muzea, zwłaszcza w Łodzi, której przemysłowa przeszłość jest fascynująca. Obecnie miasto oferuje bogaty wybór teatrów i kin z międzynarodowym repertuarem (tęsknię za kinem Charlie!) oraz galerii sztuki. Tam zawsze coś się działo! 2B: Co najbardziej Cię zaskoczyło podczas pierwszych tygodni w Polsce? D.S.: Polacy są nadzwyczaj otwarci i przyjaźni, odróżnia ich to od Brytyjczyków, którzy tworzą bardziej oficjalne związki. Przyznam, że ten fakt przyjemnie mnie zaskoczył. Zdarzało się, że zaczepiano mnie w barze czy kawiarni i oferowano drinki. Cóż za wspaniałe przywitanie! Czasem miejscowi zapraszali mnie do swojego stolika i to właśnie te konwersacje rozwijały moją znajomość języka. Niektórzy traktowali mnie szczególnie, odprowadzali na przystanek tramwajowy, pomagali w naładowaniu konta mojej komórki przy pomocy karty, która była tylko w języku polskim. Zaskoczył mnie również policjant, który chciał, abym zapłacił mandat za przechodzenie przez ulicę na czerwonym świetle. Nie było oczywiście żadnego samochodu, ale groziło mi 100 PLN grzywny. W Anglii nikomu to nie przeszkadza, ale w Polsce przechodzenie na czerwonym świetle jest zabronione. Na szczęście nie musiałem płacić! Zaskoczyły mnie również wysokie ceny ubrań. Wiele angielskich marek można kupić w sklepach z używaną odzieżą. Tam właśnie robiłem zakupy, zwłaszcza zaopatrując się w rzeczy na zimę, kiedy to temperatury spadały do minus dwudziestu pięciu stopni. 2B: Jakbyś opisał nas, Polaków? Udało Ci się zaobserwować jakieś dziwne zachowania czy zwyczaje? D.S.: Jak już wspomniałem, Polacy są bardzo przyjaźni i cenią sobie więzy rodzinne bardziej niż Brytyjczycy. Spędzanie czasu z rodziną, zwłaszcza podczas świąt, było dla moich znajomych bardzo istotne. Cieszę się, że miałem okazję spędzić Wielkanoc z c.d.str.6... I met Donald Simpson at work a few years ago and had the pleasure to work with him maybe once, but I would never have thought he would go to Poland for six months just to learn our language. When he returned to England, I was very surprised to find out he had learnt enough Polish to hold a decent conversation. Curious about this, and his experience in our country, I met him in Gospoda to ask him a few questions. 2B: W hy did you want to lear n Polish? W here did t his interest come f rom? Dona ld Simpson: It st ar ted af ter I lef t universit y and went t ravelling t hrough Cent ra l and Easter n Europe by t rain w it h a f r iend. I rea lly loved t he Slav ic c ult ure (especia lly t he beer and food!) and t he lang uages sounded ver y exot ic and interest ing so I wanted to lear n a Slav ic lang uage when I ret ur ned. I st ar ted w it h some Czech lang uage c asset tes a few years ago which didn t rea lly get me any where, but when I discovered Polish classes in Newc ast le I decided to g ive t hem a t r y and prog ressed f rom t here. 2B: You were st udy ing in Łódź. Did you t ravel much dur ing t he si x mont hs you were t here? DS: Yes, I t ravelled to a few tow ns: Gdańsk, Poznań, Zamość, Pr zemyśl, Lublin, K ra ków, Wroc ław, Tor uń, K atow ice and Sandomier z. Poland has many amazing histor ic and beaut if ul tow ns but t he Gover nment doesn t rea lly promote t hem abroad so most Br it ish people only go to K ra ków or Warsaw. Places like Tor uń in t he Nor t h and Lublin, Sandomier z and Pr zemyśl in t he East have fant ast ic a lly preser ved old tow ns and were wonder f ul places to v isit. I am sure t hat in a few years t ime t hese w ill be big ger tour ist dest inat ions for Br it ish people but when I was in Łódź for 6 mont hs I rarely heard any Br it ish voices which I t hink helped me lear n a lit t le Polish! 2B: W hat is so special about Polish tow ns and cult ure? W hat did you like t he most? DS: I rea lly loved t he eat ing and dr ink ing c ult ure. Polish food is rea lly delicious and I especia lly liked a ll t he lit t le loc a l food bars. T he Poles tend to eat t heir main mea l earlier t han t he Br itish which seemed more sensible to me and I got used to eat ing g ł ó w n y n u m e r u earlier so when I ret ur ned to Newc ast le I was rea lly hung r y by t he t ime I f inished work! I rea lly miss t he bigos, placek po w ięg iersk u and wąt róbk a drobiowa z ziemna k ami i surówk a! I a lso miss t he c uk ier nia ( I didn t eat sweet c a kes before I went to Poland but t he Polish c a kes were so tempt ing and delicious t hat in t he end I was eating one nearly ever y day.) I enjoyed t he Polish beer too, especia lly Żubr but had a couple of ter r ible hangovers when I t r ied dr ink ing vodk a w it h t he loc a ls t he Poles rea lly k now how to dr ink vodk a! I t hought t he public t ranspor t s ystem was g reat in Łódź and in ot her Polish cit ies I v isited. T he Br it ish could lear n a lot f rom t he integ rated t ranspor t s ystem you could buy a single t icket and use it on any bus or t ram and t hey would r un 24 hours a day. Poland has so much histor y and I v isited many interest ing museums, especia lly in Łódź which has a fascinat ing indust r ia l her it age. T here is a lso a ver y v ibrant c ult ura l scene going on in Łódź w it h g reat t heat res, cinemas show ing f ilms f rom a ll over t he world ( I miss K ino Charlie!) and many ar t ga ller ies. T here was a lways somet hing going on! 2B: W hat sur pr ised you t he most when you were in Poland? DS: I found t he Polish people incredibly open and f r iendly. I would say t hey are less reser ved t han t he Br it ish which was a rea lly pleasant sur pr ise. T heir welcome was amazing and of ten people would chat to me in bars or c afes and buy me dr ink s, which was g reat! Somet imes in loc a l bars people would inv ite me over to t heir t able for a chat which I hope helped my Polish a lit t le! People would of ten go out of t heir way to help, wa lk ing me E u r o p e a n F o o d s & M a ł g o s i a to t ram stops when it was tot a lly out of t heir way and helping me use Polish mobile phone topup c ards which could be complic ated when you couldn t underst and much Polish! I a lso was sur pr ised when I nearly got f ined for crossing a pedest r ian crossing on a red light. T here were no c ars of course, so I st ar ted to cross but t hen a Policeman stopped me and wanted to g ive me a 100zł f ine. It is so nor ma l here in England, but forbidden in Poland. Luck ily I did not have to pay in t he end! I was a lso sur pr ised at how ex pensive clot hes are in Poland but t hey have g reat second hand clot hes shops, many w it h English labels, and t his is where I bought a ll my clot hes, especia lly t hings for t he w inter when t he temperat ure was 25! 2B: How would you descr ibe us Poles? Did you obser ve any st range behav iour or customs while you were in Poland? DS: As I mentioned earlier, I found the Poles very friendly and I think they value family more than in the UK. Being with the family, especially at festival times was very important to most Poles I met, and I was lucky to spend Wielkanoc (Easter) with my landlady s family. The church is still very important to a lot of young people, which I found interesting. The Poles I contd p.7... t h i s i s s u e

4 6... str.4 c.d....contd.p.5... rodziną właścicielki mieszkania, które wynajmowałem. Zdziwiło mnie, że Kościół jest bardzo ważny dla wielu młodych Polaków. Polacy przykładają dużo uwagi do edukacji, ale nawet z dobrym wykształceniem wielu ma problemy ze znalezieniem właściwej pracy. Zawsze bawiły mnie sposoby unikania kolejek. Wiele razy wydawało mi się, że jestem blisko początku kolejki, gdy tu nagle mąż czy żona zjawiała się z koszykiem pełnym zakupów. Odkryłem, że pary dzielily się i stały w dwóch kolejkach, sprawdzając, gdzie szybciej będą obsłużeni. To bardzo zabawna sytuacja, ale nie sądzę, aby była dobrze przyjęta w Newcastle. Uważam również, że Polki mają silny charakter i żądzą w domu. Często widok umięśnionego polskiego mężczyzny, wysłuchującego w milczeniu krzyczącej na niego partnerki, wywoływał uśmiech na mojej twarzy. 2B: Czy trudno jest nauczyć się języka polskiego? D.S.: Tak! Gramatyka jest ogromnie trudna, bo bardzo różni się od angielskiej. Niekończące się końcówki są dla obcokrajowca barierą nie do pokonania. Polacy je po prostu czują, a tego nie można nauczyć się na zajęciach. Mimo wszystko, po sześciu miesiącach byłem w stanie przeprowadzić krótkie rozmowy i oglądać filmy z polskimi napisami. Musiałem zatem czegoś się nauczyć! 2B: Czy chciałbyś jeszcze tam wrócić? D.S.: Na pewno w przyszłości pojadę do Poski, szczególnie do Łodzi, gdzie spotkałem wielu wspaniałych ludzi. Wciąż tęsknię za wieloma aspektami polskiej kultury i jest jeszcze wiele zakątków waszego pięknego kraju, które chciałbym zwiedzić, szczególnie Mazury. Odkąd mamy tanie linie lotnicze podróżowanie jest znacznie łatwiejsze, więc mam nadzieję wrócić na kawę i pączki. 2B: Dziękuję bardzo i życzę Ci wielu szczęśliwych powrotów do Polski! Rozmawiała Grażyna Winniczuk think really value education and many people are well qualified although it was difficult for many people to find suitable jobs. I always found it funny when I saw all the tricks many Polish people have to get to the front of the queue! Many times I thought I was near the front of a queue in the supermarket when out of nowhere would come the husband or wife of the person in front with a full trolley of shopping! I learned that couples would stand in more than one queue and wait to see which one would get to the front first, and then the other would join them with a full trolley! It was funny to watch but I think if I tried it in Newcastle I wouldn t last very long! I also thought Polish women were very strongminded and definitely rule the house! I often smiled when I saw huge muscular Polish men being very quiet when their girlfriends were shouting at them in the street! 2B: Do you ind Polish language dif icult to learn? DS: Yes! The grammar is incredibly difficult as it is so different to English. There are so many endings that I think it is almost impossible for a nonpole to learn the language completely fluently as Polish people just seem to know the endings of new words without having to think about them it just sounds right to them and that is something you cannot learn. All the different prefixes on the verbs were also difficult to learn as they can totally change the meaning of a word and often, I wasn t sure which one to use in which situation. Having said that, after 6 months I was able to hold small conversations and watch films with Polish subtitles and understand most of it so I must have learned something! 2B: Would you like to go back there? DS: I will definitely be going back to Poland in the future, especially to Łódź where I met many lovely people. I still miss many aspects of Polish culture and there are many parts of your beautiful country that I would still like to visit, especially Mazury. It is now a lot easier to travel there with budget airlines so I hope to return soon for kawa i pączki! 2B: Thank you so much and I wish you many happy future trips to Poland! Grażyna Winniczuk 7 BHP w miejscu pracy Przyjechałeś do pracy w Wielkiej Brytanii? Czy Ty lub ktoś z Twoich znajomych ma pytania lub wątpliwości dotyczące miejsca pracy? Czy uważasz, że w Twoim miejscu pracy występują jakieś zagrożenia? Czy niepokoi Cię sposób, w jaki pracujesz? Czy Ty lub ktoś z Twojego otoczenia uległ wypadkowi w pracy lub zachorował w wyniku wykonywanej pracy? Jeżeli TAK, to informacje te będą dla Ciebie przydatne!!! Wszystkie osoby zatrudnione w Wielkiej Brytanii mają prawo do pracy, która nie będzie zagrażała ich zdrowiu. Brytyjskie prawo BHP (HSE) istnieje po to, by chronić każdego pracownika, bez względu na pochodzenie czy też legalne bądź nielegalne zatrudnienie. Twój pracodawca jest zobowiązany do przestrzegania zasad BHP. Ty rownież powinieneś znać swoje prawa. Twój pracodawca ma obowiązek: poinformować Cię o ryzyku dla Twojego zdrowia, związ a ny m z w y k ony w a n ą pr z e z C iebie pr ac ą ; z apew n ić b e z p ł at ne i z r o z u m i a łe d l a C iebie s z kolen ie z z a k r e s u BH P ( H S E ); z apew n ić C i o d z ie ż o c h r on n ą ( k ombi ne z on, obuw ie o c h r on ne, ok u l a r y, s ł uc h aw k i, r ęk aw ic z k i or a z m a sk i); z apew n ić C i o dp ow ie d n ie w a r u n k i s a n it a r ne, dos t ę p do wo d y pit nej or a z apt e c z k ę pier w s z ej p omo c y. p ow i n iene ś pr ac ow ać w b e z pie c z nyc h w a r u n k ach. Brytyjskie przepisy BHP (HSE) egzekwowane są poprzez inspektorów BHP oraz oficerów delegowanych z miejscowych władz lokalnych. Ich zadaniem jest dopilnowanie bezpieczeństwa oraz zdrowia pracowników w miejscu pracy. Osoby te odwiedzają zakłady pracy, prowadzą dochodzenia w sprawie wypadków oraz problemów zdrowotnych pracowników wynikajacych z charakteru wykonywanej pracy. Rozpatrują też skargi i mogą podejmować kroki prawne w celu rozwiązywania problemów. Jeśli masz wątpliwości dotyczące swojego miejsca pracy, prosimy o kontakt. Wszystkie pytania i opinie wyrażone przez pracowników traktujemy ściśle poufnie. Wasze dane nie zostaną ujawnione pracodawcy!!! Zapewnimy Ci pomoc poprzez poradę oraz określimy, czy jest konieczność szczegółowego zajęcia się problemami w Twoim miejscu pracy. Mariusz Biziewski (języki: polski, angielski i rosyjski) Tel.: , M.: mariuszbiziewski@gmail.com Dianne Chapman, Health and Safety Executive Tel: dianne.chapman@hse.gsi.gov.uk Jeśli potrzebujesz polskiego tłumacza, skontaktuj się ze mną. Po ra dy d o t yc z a c e B H P w m i e j s c u p ra c y d o s t ę p n e s ą również na stro n i e : w w w. h s e. g o v. u k / m i g r a n t w o r k e r s. Family Sculpture Day Family sculpture day is a free event held annually at Saltwell Park Gateshead. We provide tonnes of wood, tools and all the nails you need. Eight professional artists will be on hand to help you create and capture your ideas in wood.the event also features the exciting art of Raku Pottery. Using the ancient Japanese technique, you can paint your tile with special glazes, watch it being fired in the kiln and then take it home as a souvenir of your day. Live music will add further to the atmosphere with hammer tapping rhythms. The initial focal point to the day will be sculptures created by four local schools at Bill Quay Farm the week before the event. Over sixty children work with artists on the events theme to create the centerpiece for Family Sculpture Day. Sculpture Day is a memorable and enjoyable day suitable for all ages. Come and help us create a fantastic display, we'll be there whatever the weather. Entry is free but there is a small charge for nails, tool hire and Raku pottery. Please bring along your own hammer and lots of ideas. Gateshead Family Sculpture Day (26 Sep) 11am 4pm fot. A.Czas g ł ó w n y n u m e r u E u r o p e a n F o o d s & M a ł g o s i a t h i s i s s u e

5 8 9 (Dwa) Koła w ruch! Pamiętacie pierwsze metry samodzielnie przejechane na rowerze? Kto by nie pamiętał? Dziecięcej miłości do dwóch kółek się nie zapomina. Paulina Pilarska ma jednak świeższe wspomnienie, nie z dzieciństwa, ale z minionego lata, kiedy to przejechała swym jednośladem legendarną trasę wszystkich rowerzystów północy Anglii czyli Coast to Coast. Opowiada o tym w rozmowie z Asią Chlaściak. 2B: Paulino, skąd wziął się pomysł na to, by przejechać na rowerze od wybrzeża do wybrzeża? P.P.: Od jakiegoś czasu jeżdżę do pracy na rowerze, lubię stawiać sobie wyzwania i dlatego też zdecydowałam się na pokonanie trasy Coast to Coast. W podjęciu takiej decyzji pomogli też znajomi, którzy podróżowali w ten sposób w poprzednich latach. 2B: Czy przygotowywałaś się specjalnie do tego wyzwania? Przecież jest to długa i trudna trasa! P.P.: Parę razy pokonaliśmy z moim chłopakiem trasę Newcaste Tynemouth, Newcastle Wylam i, oczywiście, regularne jeżdżenie do pracy na rowerze też robi swoje. Poza tym innych poważnych treningów nie miałam. Jestem zdania, że każdy jest w stanie pokonać C2C niektórym tylko może to zająć troszeczkę więcej czasu. 2B: Zdradź nam trochę statystki ile mil przejechałaś? P.P.: Cala trasa to ok. 140 mil. Po drodze można wybrać tzw. off roads dla bardziej zaawansowanych, jeżdżących na dobrych, górskich rowerach lub on roads. 2B: Skąd dokąd? P.P.: Z Whiteheaven na zachodnim wybrzeżu do Tynemouth na wschodnim. Pierwszy etap: Whiteheaven Penrith jest bardzo malowniczą trasą przez Lake District. Kolejny: Penrith Rookhop to dosyć trudne, strome podjazdy, niezapomniane widoki na dolinę Eden i góry North Pennines i ogromna satysfakcja z pokonania tego odcinka. Natomiast droga z Rookhope do Tynemouth to ostatnie dwa wzniesienia i potem już tylko z górki! Dla planujących trasę polecam stronę: 2B: Ile godzin pedałowaliście? P.P.:Średnio spędziliśmy dziennie na rowerze ok. 6 godzin. Robiliśmy też ćwiczenia rozciągające co 2 godziny w ten sposób uniknęliśmy bolesnych poranków i świadomości, że się nie możemy już ruszać. 2B: A ile razy złapałaś gumę? P.P.: Ja na szczęście ani razu, ale mój chłopak zdarł dętkę tak, że na trasie nie dało się jej naprawić, a nie mieliśmy zapasowej. Biedak musiał prowadzić rower przez 3 mile, ale na szczęście mili rowerzyści spotkani po drodze dali nam swoją zapasową. Generalnie na całej trasie można było poznać przesympatycznych ludzi panuje poczucie wspólnoty. Mimo że przecież pokonujemy trasę osobno, to i tak cel pozostaje ten sam. 2B: Jak wygląda organizacja takiej wyprawy? P.P.: Noclegi koniecznie trzeba rezerwować ze znacznym wyprzedzeniem, pamiętając o tym, że oferta bazy noclegowej w północnych Pennines jest uboższa od tej w Lake District. My zdecydowaliśmy się na opcję bed and breakfast i spaliśmy w Penrith i Rookhope. Wieźliśmy ze sobą ubrania, sprzęt do naprawy rowerów, zapas wody, kanapki i słodkie przekąski. Warto zaopatrzyć się też w specjalnie tłoczone leginsy do jazdy na rowerze, żelowe siodełko oraz dobre ubrania przeciwdeszczowe (kurtka i spodnie). A na początek trasy do Whiteheaven dojechaliśmy z naszymi rowerami pociągiem. 2B: A czy miałaś moment, w którym pomyślałaś sobie nie dam już rady? P.P.: Ja? I nie dam rady??? 2B: Jaki był najpiękniejszy moment wyprawy? P.P.: Wjazd na szczyt Hartside i widok na dolinę Eden i Lake District z wysokości prawie 2 tys. stóp nad poziomem morza. Tak jak i inni rowerzyści zrobiliśmy sobie odpoczynek w Hartside Cafe i powiem szczerze, nigdy herbata nie smakowała mi tak bardzo, jak właśnie w tym szczególnym miejscu. 2B: Czy już zaplanowałaś kolejną wyprawę rowerową? P.P.: Hmm, z dłuższych wypraw to Coast and Castle (Newcastle Edynburg) i Mur Hadriana (Carlise Newcastle). Ale i Northumberland staje otworem do weekendowych wypadów oby tylko pogoda dopisała, a nawet jeśli nie, to od czego ma się wodoodporne ubrania! 2B: Dziękuję za rozmowę. On Your Bike! Can you remember the first few yards you ever rode on a bike? Who wouldn t? You never forget that childhood love for two wheels. Paulina Pilarska however, has a fresher memory to mind, not from her childhood but from last summer, when she rode her bike along the legendary Coast to Coast cycle route ( C2C ). She tells her story to Asia Chlaściak. route, I recommend the following website: 2B: How many hours did you cycle? PP: We spent, on average, 6 hours a day on our bikes. We also did stretching exercises every 2 hours, which helped us avoid painful mornings and thoughts like, am I going to be able to move a muscle? 2B: And how many times did you have a lat tyre? PP: Fortunately, I didn t have a puncture at all. But my boyfriend wore down the tube so much that we couldn t fix it and we didn t have a spare one. Poor soul, he had to walk his bike for 3 miles until some nice cyclists, who we met on the way, gave him their spare one. We met some amazing people on the way. We felt a real sense of community spirit. Even though all the cyclists were travelling independently, everybody s aim was the same. 2B: How did you organise the trip? PP: You really need to book accommodation well in advance and remember that the North Pennines offer fewer place to stay than the Lake District. We decided to stay at B&Bs in Penrith and Rookhope. On the bikes we took with us: clothes, tools, water, sandwiches and sweet 2B: Paulina, how did you come to the decision to take on the famous Coast to Coast cycle? PP: I ve been cycling to work for some time now and I like challenges so I decided to do the Coast to Coast. My decision was also influenced by my friends who have done it before. 2B: Did you train before you took on the challenge? It s really a very long and dif icult route! PP: I cycled from Newcaste to Tynemouth and from Newcastle to Wylam a few times with my boyfriend. And cycling to work regularly also helped. I didn t do any other training apart from that. I think that anybody can do the C2C, only for some people it may take a bit longer than others. 2B: Give us some statistics how many miles did you cycle? PP: The entire route is about 140 miles long. You can either ride off road (this is for more advanced cyclists with good mountain bikes), or you can cycle on the roads. 2B: Where does the route begin and end? PP: It goes from Whiteheaven on the west coast to Tynemouth on the east coast, [literally cutting across Britain]. The first part of the route, Whiteheaven to Penrith, takes you for a picturesque journey across the Lake District. The second stage of C2C, Penrith to Rookhope, is all about difficult and steep uphill cycling but there are unforgettable views over the Eden Valley and the North Pennines and once you ve finished this stage you feel a massive sense of satisfaction. The last stage, from Rookhope to Tynemouth, includes just two hills and then it s downhill all the way! If you re planning your g ł ó w n y n u m e r u E u r o p e a n F o o d s & M a ł g o s i a snacks. It was also useful to bring some special cycling leggings, a gel saddle and a good quality waterproof jacket and trousers. Also, we travelled to the beginning of the route in Whiteheaven by train, bringing our bikes onboard. 2B: I m wondering if you ever had a moment of weakness when you thought you wouldn t make it? PP: Me? Not going to make it?! 2B: What was the most beautiful moment of your adventure? PP: Cycling to the top of Hartside and at 2,000ft looking out on the view over the Eden Valley and the Lake District. Together with other cyclists we took a rest stop at Hartside Cafe and, to be honest, tea had never tasted better than in that very special place. 2B: Have you planned your next cycling trip? PP: I m hoping to do two longer routes; Coast and Castle (Newcastle to Edinburgh) and Hadrian s Cycleway (Carlisle to Newcastle). But also Northumberland offers great weekend cycling, weather permitting that is. But if the weather isn t that great we can always make good use of those waterproof clothes! 2B: Thanks a lot. t h i s i s s u e

6 10 JAK CZŁOWIEK Z CZŁOWIEKIEM FROM PERSON TO PERSON 11 Było nam bardzo miło Minęły wakacje i ponownie mamy przyjemność gościć w Twoim domu.ta nasza specyficzna znajomość trwa już ponad trzy lata i za ten czas chcielibyśmy Ci podziękować. Równie pięknie chcielibyśmy podziękować całemu zespołowi 2B, Dance Kudłacik oraz szczególnie Annie Fraszczyk i Marcie Zielińskiej, które tworząc 2B zaprosił y nas do tej pięknej, intelektualnej przygody. Nadszedł jednak taki czas w naszym życiu, kiedy musimy pójść inną drogą. Zanim się pożegnamy, chcielibyśmy Cię zapytać, czy kiedykolwiek myślałeś o tym, aby dołączyć do grona sympatycznych 2Bków? A jeśli tak to z ogromną przyjemnością ustępujemy Tobie miejsca. Marlena Weber i Tomasz Dębski The pleasure is ours The summer holidays have just finished, and we are happy to be guests in your homes once again. We would like to thank you for your continued support as we now run into our fourth year of publication. Thanks are extended from all of the 2B Team, to editor Danka Kudłacik and a very special thank you to 2B creators Anna Fraszczyk and Marta Zielinska who originally invited us to join them in this magazine endevour. However, the time has come when we must think about going our separate ways. Before we say our final farewells we would like to ask if you would consider joining our writing team here at 2B. This is your chance! It would be a great pleasure to see our column filled by you! Marlena Weber i Tomasz Dębski Znajdź coś, co lubisz Każdy słucha muzyki. Muzyka jest w sklepach, w naszych domach, w telefonach, ipodach, laptopach, na płytach CD oraz jak mawia mój znajomy muzyka jest w powietrzu. Dobrze jest mieć darmowy dostęp do muzyki i mieć możliwość odkrywania nowych utworów. Nie potrzebujesz zaproszenia... Może zacznę od tego, że w przeszłości byłem raczej do tyłu z wszelkimi internetowymi fenomenami. Zarówno YouTube, jak i Facebook dotarły do mnie późno, ale gdy jakiś czas temu zacząłem odwiedzać te ogromnie popularne portale, przekonałem się, że są one bardzo użyteczne. Nie mam wątpliwości co do ich polularności oraz rozmumiem, dlaczego zintegrowały się z naszym codziennym życiem. Jest także kolejne zjawisko, które toruje sobie drogę do codziennego użytku nazywa się Spotify. Być może znacie już ten program, a może i nie; być może go znacie, ale nigdy nie używaliście. Jeśli go nie używaliście, teraz z pewnością jest czas, aby zacząć, ponieważ od zeszłego miesiąca (jest początek lipca kiedy to piszę) Spotify jest całkowicie darmowym serwisem dostępnym dla każdego (wcześniej dostępny był tylko poprzez zaproszenie). Nie musisz ściągać... Spotify jest programem do ściągania muzyki, który instalujesz na swoim komputerze bardzo podobny do Itunes. Po zainstalowaniu możesz zacząć szukać jakiejkolwiek muzyki i mam tu na myśli muzykę każdego rodzaju! Od kiedy zacząłem używać tego programu, wyszukiwałem wiele rzeczy i bardzo rzadko rezultat był niepomyślny. Zatem tak, powiedzmy, że poszukuję muzyki Robbiego Williamsa, nie żebym go lubił, ale jest dobry jako przykład. Spotify wyszuka nam listę jego albumów i utworów. Teraz jedyne, co musisz zrobić, to kliknąć na album albo piosenkę i utwór jest gotowy do słuchania bez żadnych kosztów i w bardzo dobrej jakości. Możesz nawet zapisać wszystkie albumy i utwory na playliście. Nie będziesz ich musiał szukać od nowa i będą one dostępne za każdym razem, kiedy otworzysz program na swoim komputerze. Znakomite! Prawdziwe piękno Spotify polega jednak na tym, że właściwie nie ściągasz muzyki na swój komputer. Jest ona przyporządkowana do konta, które zakładasz, co znaczy, że pomija się wszelkie sprawy związane z copyright itp. Bardzo sprytny pomysł, zwłaszcza że Internet jest pełen nielegalnych plików, które na dodatek mogą zawierać wirusy i inne internetowe paskudztwa! Spotify udało się uprościć cały proces i muzyka, którą chcesz słuchać, jest dostępna bez żadnego kłopotu i tak powinno być! Ściągnij program, szukaj muzyki, słuchaj! Aby zacząć, wejdź na stronę Musisz teraz założyć konto, ale nie martw się, bo to szybki proces, który wymaga tylko wybrania nazwy użytkownika i hasła. Są trzy typy konta: pierwsze jest darmowe (ale korzystając z niego natrafisz na reklamy co kilkanaście piosenek), natomiast dwa kolejne są płatne i oferują dodatkowe benefity, trzymając się jednak podstawowej zasady darmowego odtwarzania. Na stronie jest wytłumaczone, co które konto oferuje, więc sam musisz zdecydować o tym, co będzie dla ciebie najlepsze. Spotify jest z pewnością kolejną wielką rzeczą i będzie przyciągał ludzi swoim darmowym serwisem dostępnym bez zaproszenia. Masz ponad osiem milionów utworów do wyboru, na pewno znajdziesz to, co lubisz, ale skorzystaj też z możliwości odkrywania nowej muzyki. Ian Gallagher Find Something You Like Let me just start by saying that I have usually been quite delayed in catching on to the Internet phenomena. YouTube was a latecomer for me, as was Facebook, but after actually using both of these massively popular sites for quite some time now, I have found them both extremely useful. I am left with no doubt as to why they are so popular and have integrated their way into our everyday lives. Currently, another thing is starting to make its way into my everyday usage a program called Spotify. Now, you may or may not be aware of this program, or maybe you have been aware of it, but never used it. If you haven t used it, it is almost certainly the time to try it, as since June 10, Spotify has a completely free service available for anybody; it used to be invite only. Spotify, at its core is basically a music download program that you download to your PC, which functions in a very similar way to Itunes. Once the program is installed you can search for any music you want, I mean anything. I have entered a lot of searches since I have started using it and it very rarely brings back no results. So let s say, I wanted to search for Robbie Williams, not that I like Robbie Williams much, just good for an example! Spotify would bring up a list of albums and all tracks by him. Now, all you do is click on any album or song and the track is available instantly for you to listen to, at no cost and in good quality. You can even save all the albums and tracks you want to a playlist so you don t have to search for them again and they are available every time you open the program. Brilliant! The true beauty of Spotify, I think, is that you are not actually downloading the track or album to your PC. It keeps tied to a user account that you create, which means it avoids any legal issues with copyright etc. A very clever idea, as basically the Internet is full of illegal file sharing networks and any music you could download from such sites may be full of viruses or other Internet nasties! Spotify manages to simplify the whole process and make any music you want to listen to available without any hassle, just as it should be. Now, to get started head over to as first you will have to create an account. Don t worry, it s a quick process which basically involves just choosing a user name and a password. Most other options are optional. There are three types of accounts to choose from: one is free and the other two are paid services, which do offer additional benefits but still stick to the same basic premise of the free player. There are explanations on the site as to what each package will has to offer, so it s up to you to decide which one is best for you. Spotify is definitely the next big thing, and will now only entice people in further with its free service now available without an invite. With over 8 million tracks to choose from, you will always find something you like and it is a great way to discover new music. Ian Gallagher g ł ó w n y n u m e r u E u r o p e a n F o o d s & M a ł g o s i a t h i s i s s u e

7 12 13 Sławy z okolicy MARK KNOPFLER BLYTH Rodzina Knopflerów przeprowadziła się do z Glasgow do Blyth, gdy Mark miał siedem lat. W tekstach Knopflera często figurują lokalne miejsca. W utworze Down the Waterline z debiutanckiego albumu zespołu, Mark przechadza się nad Tyną w Newcastle i wspina się po Psim skoku wysokich stromych schodach, wiodących znad rzeki pod zamek. Spanish City centrum rozrywki znad wybrzeża z czasów świetności Whitley Bay, pojawia się w piosence Tunnel of Love. MARK KNOPFLER BLYTH The singer Mark Knopfler moved to Blyth from Glasgow with his family when he was 7 years old. As a result his songs with band Dire Straits often made reference to local places. So for example, Down the Waterline, from Dire Straits debut album, mentions Newcastle Quayside and Dog Leap Stairs and a reference to Spanish City, the seaside fairground at Whitley Bay, is made in the song Tunnel of Love. Famous L o c a l s TONY BLAIR DURHAM Część dzieciństwa spędził w Durham, gdzie jego ojciec był wykładowcą uniwersyteckim. W 1983 r. przyszły premier kupił (za 30 tys. ) dom w Trimdon Colliery górniczej wiosce w hrabstwie Durham. Dom o czarującej nazwie Myrobella został sprzedany w 2009 r. za kwotę 10 razy wyższą. W 2003 r. w Myrobelli gościł prezydent G. W. Bush. W czasie tej kilkugodzinnej wizyty panowie wybrali się na rybę z frytkami do lokalnego pubu, Dun Cow Inn w Sedgfield, w okręgu wyborczym Blaira. Akcja policji, towarzyszącej popołudniowym swawolom polityków, kosztowała milion funtów. ROWAN ATKINSON CONSETT Jaś Fasola spędził dzieciństwo na farmie ojca w Consett. W szkole podstawowej, Chorister School w Durham, zapewne nieraz przepychał się na boisku z o 2 lata młodszym Tony m Blairem. Na uniwersytecie w Newcastle zdobył dyplom licencjata w zakresie elektrotechniki! W końcu po co komu szkoła aktorska, gdy się ma gumową twarz! ROWAN ATKINSON CONSETT Rowan Atkinson who played the comedy character Mr Bean spent his childhood on his father s farm in Consett. As a schoolboy he attended the famous Chorister School in Durham, the same school as Tony Blair. Rowan Atkinson then studied at Newcastle University reading...yes, electrical engineering! Thankfully for us the rubbery faced comic soon chose a career on stage and screen instead. STING WALLSEND Gordon Sumner dorastał w Newcastle, w dzielnicy Wallsend. Dzisiaj pod mieszkaniem Sumneów w szeregowym zabudowaniu na Station Road mieści się chińska jadłodajnia. Sting wspomina, że miał niedaleko na bingo, do bukmachera oraz do doków. Sting z Northern Sinfonia Wtorek 5 października 20.00, bilety od STING WALLSEND The singer Sting, otherwise known as Gordon Sumner, grew up in Wallsend. Sting s modest childhood home is located on Station Road, now above a Chinese takeaway. Sting is said to have described where he grew up as being close to workingclass bookmakers and bingo halls and near the docks. Sting with Northern Sinfonia, Tuesday 5th October, Tickets from TONY BLAIR DURHAM Tony Blair spent a part of his childhood in Durham where his father was a university professor. In 1983, the wouldbe Prime Minister bought a house in the town of Trimdon Colliery in County Durham for 30,000. The house, with the charming name of Myrobella, was then sold in 2009 for ten times its original price. In 2003 President George W. Bush paid a fleeting visit to Myrobella. Blair took the American president to the local pub, Dun Cow, which was located in Blair s constituency of Sedgefield. The cost of security operations for the day was estimated to be around 1,000,000. Kasia Makarewicz g ł ó w n y n u m e r u E u r o p e a n F o o d s & M a ł g o s i a t h i s i s s u e

8 14 OKIEM CZYTELNIKA : Wspomnienia z Raoulbury Rothbury to małe miasteczko malowniczo położone na północy Anglii. Na co dzień bardzo ciche i spokojne, chętnie odwiedzane przez turystów. Doskonale pamiętam ten dzień, kiedy ta ostoja spokoju, w której mieszkam, zmieniła się nie do poznania. To był wtorek 6 lipca, wracaliśmy z mężem z Alnwick. Wjeżdżając do Rothbury, poinformowano nas, że nie przejedziemy przez miasto, ponieważ droga jest zamknięta ze względu na poszukiwania groźnego przestępcy Raoula Moata. Byliśmy przerażeni, przecież mieliśmy jechać po synka do przedszkola. Wszystkie szkoły i przedszkola natychmiast zostały pozamykane aż do późnych godzin popołudniowych. Wiedzieliśmy, że dzieci mają zapewnioną opiekę i że są bezpieczne, mimo tego przerażający strach towarzyszył nam wszystkim. Czemu tak się stało? Po wtorku przyszły kolejne dni poszukiwań. Do Rothbury z każdym dniem przybywały kolejne konwoje funkcjonariuszy policji. Ciężko nam było spokojnie oddychać w tym naszym policyjnym miasteczku. Uzbrojeni funkcjonariusze policji spacerowali po każdej ulicy, a w nocy helikoptery nie dawały spać mieszkańcom. Wszyscy byliśmy tą sytuacją ogromnie zmęczeni. Kupowaliśmy codziennie gazety, śledziliśmy wiadomości, w których pokazywano na żywo relacje z Rothbury. Nagłówki prasy krzyczały o mordercy, który zabił jedną osobę i postrzelił dwie. Jest taka piosenka polskiej wokalistki Anny Dąbrowskiej, w jej refrenie słyszymy: Czy ktoś spytać chce, czemu stało się tak?... Niestety, mało kto wtedy pytał, dlaczego tak się stało, wszyscy za to zgodnie okrzykneliśmy go groźnym mordercą. Co wydarzyło się nad rzeką? READER S VIEW : Nie zapomnę jeszcze długo tego, co się wydarzyło nad rzeką, nad którą 9 lipca złapano Roaula Moata; obserwowałam to wszystko z okien domu mojego sąsiada. Klęcząca postać, bardzo spokojna i opanowana, z pistoletem przyłożonym do szyi, okrążona kordonami uzbrojonych policjantów i mediatorów... Trwało to 6 długich godzin, po których padły strzały zabijające człowieka. Jedno jest pewne. Raoul chciał żyć, ponieważ prosił o jedzenie i o wodę. Dlaczego żył w miasteczku przez te kilka dni i nie popełnił samobójstwa? Dlaczego ludzie, którzy go ukrywali, pomagali mu i karmili, nie zostali przez niego postrzeleni po udzieleniu pomocy? Pamiętam, jak w tym czasie w małej knajpce obok rzeki głośno grała muzyka. Wszyscy byliśmy bardzo szczęśliwi, że nastał koniec lęków, że już teraz spokojnie będzie można wrócić do codzienności. Od niedzieli 11 lipca aż do dzisiaj do Rothbury nad rzekę przyjeżdżają przyjaciele i bliscy. Zostawiają kwiaty a wraz z nimi miłe słowa na kartkach. Dziwne to, prawda? Dla mordercy kwiaty, modlitwa, współczucie? Wszystko jednak na bieżąco wrzucane jest do rzeki a mieszkańcy Rothbury nie życzą sobie odwiedzin przyjaciół ani rodziny mordercy. Miejsce, w którym zginął, jest dzisiaj puste. Ktoś postawił mały, krzywy krzyż z dwóch patyków. Pewnie jutro już go nie będzie sierpnia rodzina zostawiła nad rzeką urnę z prochami i zdjęcie Roaula. Możliwe, że zostały przeniesione w inne miejsce, bo nie ma po nich śladu. *** Nie chce nam się wierzyć, że Raoul Moat przez 37 lat był człowiekiem, który miał rodzinę, oddanych przyjaciół i żył spokojnie obok nas... Dziwne jest to, że nikt z nas nie będzie pamietał radosnego małego chłopca, który chodził po tym świecie 30 lat temu. Nikt nie będzie pamiętał, że ten morderca uratował kiedyś swoją chorą psychicznie matkę, która próbowała popełnić samobójstwo... Po co nam pamiętać o tym, co dobre? Znacznie lepiej wychodzi nam ocenianie innych... Dla mnie to małe miasteczko od tamtego czasu zmieniło swoją nazwę. Nie jest już Rothbury, lecz Roaulbury. Jest miejscem, w którym zginął człowiek, który chciał, lecz nie potrafił kochać. Maja Brodawska 15 The Raoulbury Story Rothbury is a small picturesque town in the North of England. On an ordinary day it is a quiet place, fairly popular with tourists. I still vividly remember the day when this peaceful place that I call my home, changed so dramatically. line: Does anyone want to ask, why did this happen? I felt that unfortunately, people had not been asking why did this happen? enough. It was Tuesday July 6th 2010 and my husband and I were driving back from Alnwick. On entering Rothbury we were informed that we could not pass through the town; the road had been closed due to the police hunt for the suspected killer, Raoul Moat. What happened by the river? I will never forget what happened by the river when Raoul Moat was surrounded by police on July 9th I was watching the events unfold from my neighbour s window. I could see a figure, kneeling, very calmly and composed, with a gun pressed to his neck, surrounded by armed policemen and mediators. The standoff went on for 6 hours, and then a shot or shots followed, and Raoul Moat then died. For me one thing is certain, Raoul Moat wanted to live because he was asking for water and food. Why did Moat hideout for all those days in the town without taking his own life? Why did he not shoot the people who were helping him hide, who were feeding him, after he received their help? We were petrified. Our son was still at the nursery waiting to be picked up. All the schools and nurseries had been closed until later that afternoon. Even though we were reassured that the children had appropriate care and were safe, we were still paralysed by fear. Why did this happen? The man hunt continued for several days to come. With each day, more and more police arrived in Rothbury. It was hard to breathe in this police town of ours. Armed police officers were patrolling every street, and helicopters hovering above were keeping us awake at night. We were all exhausted by what was going on. We were buying newspapers and watching the television news which was broadcasting live from Rothbury at all times. The headlines were saying that Moat was suspected of murdering one person and injuring two others. There is a song by a Polish singer which has the chorus g ł ó w n y n u m e r u I can remember loud music coming from the little pub by the river. We were all very happy that our fears had been brought to an end, that we could all resume our everyday lives at last. Since July 11th, Moat s friends and family have been coming to the riverside in Rothbury. They E u r o p e a n F o o d s & M a ł g o s i a leave flowers, cards and tributes. I find this a bit strange. Why are they giving flowers, prayers, and compassion to a murderer? The inhabitants of Rothbury do not welcome the friends or family of this murderer in their town and these tributes are frequently thrown into the river. The place where Moat died is currently empty. Somebody put up a small cross made from two crooked sticks by the spot but it will no doubt be gone by tomorrow. On August 17th, Moat s family left his ashes in an urn next to a photograph by the river. This was later removed too. It is hard to believe that Raoul Moat, for 37 years, was a man who had a family and loyal friends and who lived a quiet life so close to us. Seemingly none of us will remember the once carefree boy who walked this earth 30 years ago. Nobody will remember that the murderer once saved the life of his mentally unwell mother when she tried to commit suicide. Why remember the good things I suppose, when it is so much easier for us, as humans, to judge others. For me this small town has changed its name. It is no longer Rothbury but Raoulbury. It is a place where a man died; a man who wanted to love, but did not know how to. Maja Brodawska t h i s i s s u e

9 16 P O L E M E E T S G E O R D I E 17 Ryba po grecku Nie mam pojęcia, dlaczego to danie nazywamy w Polsce rybą po grecku. W Grecji ono po prostu nie wystepuje! W Polsce natomiast jest dość popularne, zarówno na zimno jak i na ciepło, jako główne danie obiadowe, na co dzień, jak i od święta. Jest smaczne, dość tanie i pożywne. Podajemy je zawsze z pieczywem. Składniki: filety z ryby morskiej 4 średnie marchweki 2 średnie pietruszki 1 nieduży seler 1 duża cebula kilka łyżek koncentratu lub przecieru pomidorowego sól, pieprz, cukier do smaku sok z cytryny szczypta tymianku mąka do panierki olej do smażenia Rybę opłucz, pokrój na równe kawałki, posól i obtocz w mące. Usmaż na rozgrzanym oleju z obu stron na złoty kolor. Warzywa obierz, zetrzyj na tarce o grubych oczkach, cebulę drobno posiekaj. Wrzuć warzywa do garnka i smaż przez chwilę, zmniejsz ogień, dodaj sól, pieprz, zioła oraz sok z cytryny. W razie potrzeby dodaj wody. Przykryj i duś do miękkości (przez ok. 20 minut). Pod koniec duszenia dodaj pastę pomidorową oraz szczyptę cukru, przemieszaj. Na warzywach ułóż usmażone filety rybne. Przykryj i trzymaj na bardzo małym ogniu jeszcze przez 10 minut, żeby ryba nabrała aromatu. Greek Style Fish I have no idea why in Poland we c a l l t his dish Greek. It doesn t even exist in Greece! In Poland however, it s a rat her popular dish, and we ser ve it eit her cold or hot a s a main course. It c a n be u sed a s a n everday dish or held back for a specia l occ a sion. It s t a s t y, quit e cheap, a nd f i l l ing. Greek St yle Fish is u sua l ly ser ved w it h bread. fot. A. Colling Ingredients: any white sea fish fillets 4 medium carrots 2 parsnips 1 small celery 1 big onion a few spoons of tomato puree salt pepper, sugar a bit of thyme flour to coat the fish oil to fry 1. Rinse the fish, cut into even pieces, salt it and coat in the flour. Fry on hot oil until golden brown or ready. 2. Grate the vegetables or chop them into really small pieces. 3. Put all the vegetables into a pot and fry for a moment, reduce the heat, add salt, pepper, thyme and lemon juice. If needed, add some water, cover the pot and steam for about 20 minutes. 4. At the end of cooking, add tomato puree and a pinch of sugar, stir in well. Place cooked fish on the vegetables and steam on very low heat for another 10 minutes to allow the fish to absorb the aroma of the vegetables. Grażyna Winniczuk G E O R D I E M E E T S P O L E Kotlety rybne Geordie Kotlety rybne są dobrym sposobem na to, by zużyć pozostałości ryby i ziemniaków; są też tańszą i bardziej treściwą alternatywą ryby. Można je kupić w sklepach chips and fish usmażone w cieście, ale w domowej wersji są zwykle pokryte tartą bułką. Ta wersja zawiera białe mięso na przykład dorsza albo łupacza, ale możecie spróbować użyć łososia lub innych ryb. Danie najlepiej serwować z uparowanymi warzywami i sosem tatarskim. Składniki: 250g dorsza lub łupacza 250g ziemniaków 20g masła 1 łyżeczka posiekanej natki pietruszki 1 średnie jajko bułka tarta sól i pieprz Ziemniak i ugot uj do mięk kości, w t y m samy m czasie upiecz r ybę w piek arnik u. Ug nieć ziemniak i z odrobink ą masła, w y bierz z r yby ości i pok r usz ją na ziemniak i. Dodaj sól, pieprz i piet r uszkę i w y mieszaj sk ładnik i. W rondlu rozpuść masło, dodaj w y mieszane ziemniak i z r ybą, jajko i mieszaj powoli przez 5 minut. Zdejmij z og nia i poz wól ost yg nąć. Pok r y j ręce mą k ą i zrób czter y ok ragłe kotlet y. Obtocz je w bułce t ar tej i sma ż po obu st ronach na oliw ie z oliwek. Geordie Fishcakes Fishcakes are a good way to use up left over fish and potatoes. They are a cheaper and more filling alternative to fish. Although you can buy them in fish and chip shops battered, the traditional home cooked version is covered in fresh bread crumbs. This version uses white fish, preferably haddock or cod, but you can try using salmon or other fish too. This dish is best served with freshly steamed vegetables and tartar sauce. Ingredients 250g haddock or cod 250g potatoes 20g butter 1 teaspoon fresh chopped parsley 1 medium egg breadcrumbs salt and pepper Boil the potatoes until soft. While they are boiling, cook the haddock in the oven until done. Mash the potatoes with a little butter. Remove bones and skin from the fish and flake into the potato. Add salt, pepper and parsley and mix together. Melt the butter in a saucepan and add the potato and fish mixture. Add the egg and slowly mix for 5 minutes until combined. Remove from the heat and leave to cool. When the mixture has cooled, cover your hands in flour and shape it into 4 round patties. Coat the fishcakes in breadcrumbs and fry in plenty olive oil for a few minutes on either side. Alex Colling g ł ó w n y n u m e r u E u r o p e a n F o o d s & M a ł g o s i a t h i s i s s u e

10 18 Z K RA JU OJCÓW : ARTYKUŁ SPONSOROWANY 19 Ekstrema W maju Małopolskę i Podkarpacie nawiedziła powódź. Wody było dużo, malutkie strumienie zamieniały się w rwące rzeki, które zabierały dobytek życia. W Lanckoronie zaczęło osuwać się górskie zbocze. Ludzie patrzyli, jak w ciągu kilku minut rozsypały się domy, które budowali latami. Kilkadziesiąt budynków przestało istnieć, wiele innych nie nadaje się do zamieszkania. Minęły już trzy miesiące od tych wydarzeń. Miejscowość powoli podnosi się z ruin. W ekspresowym tempie wybudowano nowe drogi. Na innym terenie wzniesione zostaną nowe domy. Trwa wyścig przed zimą. W czerwcu aura zafundowała powtórkę. Na tym samym obszarze. W przyspieszonym trybie parlament uchwalał ustawy o pomocy dla powodzian. Ponownie trzeba było mobilizować mieszkańców do obrony przed wodą. Szczególny dramat dotknął Sandomierz i okolice. Wisła rozlała się szeroko, często na ponad kilometr od koryta. Zagrożona była huta szkła, największy zakład pracy w okolicy Sandomierza. W przypadku zalania pieca hutniczego zakład zostałby zamknięty a ludzie zostali bez pracy. Wszystko wokół pływało, ale huta została uratowana rękami swoich pracowników. Gdy już wydawało się, że najgorsze mamy za sobą, na początku sierpnia przyszła powódź trzecia. Tym razem dotknęła południowy zachód kraju. Najbardziej ucierpiała Bogatynia. W ciągu kilku godzin spadły tam 144 litry wody na każdy metr kwadratowy ziemi, przy średniej miesięcznej 60 litrów. 10 domów woda zabrała od razu, następnych kilka jest przeznaczonych do rozbiórki, kilkadziesiąt innych do remontu. Cztery osoby zginęły, około 1000 pozostało bez dachu nad głową. Całkowitemu zniszczeniu uległy drogi, kanalizacja, wodociągi, sieci gazowe i energetyczne. Do tego położonego w Worku Turoszowskim, na południowozachodniej rubieży Rzeczypospolitej, miasta prowadzi tylko jedna droga. Została ona całkowicie zniszczona przez wodę. Miasto było odcięte od świata. Zaczęło brakować żywności i wody pitnej. Pierwsze transporty dostarczyły wojskowe śmigłowce. Dostawy ruszyły także przez Czechy, ale i tę drogę trzeba było wkrótce zamknąć, bo była podmyta przez deszcze. Pozostała jeszcze droga przez Niemcy, którą mogły poruszać się tylko pojazdy dostawcze. Ogromnym wysiłkiem w ciągu dwóch tygodni odbudowano drogę. Pomiędzy Bogatynią a Zgorzelcem znajduje się elektrownia Turów. Zbiornik Niedów zapewnia jej wodę do celów technologicznych. Zapora ma wysokość 12 metrów. W czasie burzy ilość wody, która wpłynęła do zbiornika, była trzykrotnie większa od jego pojemności. Obsługa tamy w Niedowie widząc, co się święci, otworzyła przepusty wodne na pełną szerokość, ale to nie wystarczyło. Woda spiętrzyła się, przelała bokami tamy, w końcu rozmyła je i popłynęła na polski Zgorzelec i niemieckie Goerlitz. Całe szczęście nikt nie zginął, ale straty materialne są znaczne. W miejscu, gdzie stała 60letnia tama, pozostał tylko jej środkowy, betonowy fragment. W pierwszych dniach po powodzi Bogatynię odwiedził świeżo zaprzysiężony Prezydent RP Bronisław Komorowski. Obiecał pomoc. Płynie ona szeroko, ale potrzeby są ogromne. A prezydent ma też inne zmartwienie. W pamiętnych dniach kwietnia, po katastrofie smoleńskiej, w dniach żałoby narodowej, przed Pałacem Prezydenckim na Krakowskim Przedmieściu w Warszawie harcerze ustawili krzyż. Przed nim gromadzili się rodacy połączeni w bólu po stracie prezydenta i 95 innych osób, w większości pełniących Nowy sklep Małgosia s najważniejsze funkcje w państwie. Przed tym krzyżem palono znicze, składano kwiaty. Kancelaria Prezydenta wraz z harcerzami i władzami kościelnymi uzgodniła uroczyste przeniesienie tego krzyża do Kaplicy Katyńskiej w kościele akademickiem p.w. Św. Anny. Do przeniesienia jednak nie doszło. Grupa ludzi mieniących się obrońcami krzyża nie oddała go księżom. Doszło do gorszących utarczek słownych. Uroczystość odwołano. Obrońcy żądali wcześniejszego postawienia w tym miejscu pomnika lub tablicy. Przeciwnicy obrońców zorganizowali kilkutysięczną manifestację. Następnego dnia obrońcy zorganizowali kontrmanifestację. Po kilku dniach tablica została zamontowana na ścianie Pałacu. Jednym nie podoba się treść napisu, innym, że to tylko tablica, jeszcze innym mało uroczysta forma odsłonięcia. 71letni pan obrzucił tablicę słoikiem z cuchnącą cieczą. Przeciwnik protestujących pod krzyżem chciał ich stamtąd przegonić, wymachując prawdziwym, choć nieuzbrojonym, granatem. Po obu stronach ulicy ustawiono stalowe barierki, poza które przesunięci zostali protestujący. Premier mówi, że to dobrze, że mamy demokrację i każdy może protestować. Przed Pałacem pilnuje porządku na zmianę 60 policjantów, o strażnikach miejskich nie wspominając. Rosną koszty demokracji. Katastrofa smoleńska i trzy powodzie. Cóż jeszcze przyniesie nam ten rok. Za oknem pochmurno i znowu zbiera się na deszcz Pod koniec lipca został otwarty największy sklep polski w okolicy. W nowym miejscu w Newgate Shopping Centre w Newcastle (NE1 5RS) można kupić świeże mięsa i kiełbasy ze wszystkich rejonów Polski oraz 8 rodzajów polskich serów gotowych do pokrojenia na miejscu. Dodatkowo w sklepie dostępne są różnego rodzaju potrawy rybne na wagę. Właściciele Malgosia s mówią: Ze względu na duże zapotrzebowanie na polskie jedzenie, musieliśmy przenieść się do większego lokalu. Planujemy pieczenie tradycyjnego chleba na zakwasie na terenie sklepu oraz polskich bułek. Już teraz w nowym sklepie można kupić świeże sałatki i domowe pierogi. Mamy wybór aż 22 tradycyjnych polskich ciast, dostępnych w każdy piątek i sobotę. Na życzenie klientów sklep proponuje pełną gamę kosmetyków niedostępnych nigdzie indziej w Anglii. Po zakupach będzie można odpocząć przy kawie, ciastku lub kanapce. Kawiarnia może obsłużyć spotkania do 16 osób. Nowe promocje co dwa tygodnie dostępne na terenie sklepów w Newcastle, Gateshead, Consett i Darlington: KAWA PRIMA 250G 99P 3 PROFI 113G WSZYSTKIE RODZAJE 1 KAWA MK 1.99 VEGETA 200G 99P ICE TEA 1.5 LITRA 59P LUBISIE MLECZNE, CZEKOLADOWE, TRUSKAWKOWE 3 FOR 1 PROMOCJE JEDZENIA DLA NIEMOWLĄT I NAPOI (RÓWNIEŻ W PAŹDZIERNIKU) Jeżeli tęsknią Państwo za czymś z Polski, prosimy o kontakt na malgosias.shop@yahoo.co.uk. Zapraszamy! Jerzy Wojciech g ł ó w n y n u m e r u E u r o p e a n F o o d s & M a ł g o s i a t h i s i s s u e

11 20 P O L S K I E A K C E N T Y WIADOMOŚCI 2B 21 Polskie akcenty na imprezie żeglarskiej w Hartlepool Ahoj! Miedzy 7 a 10 sierpnia w Hartlepool odbyły się wyścigi Tall Ship. Regaty są częścią corocznej imprezy organizowanej na wodach europejskich. W przedsięwzięciu tym udział bierze około 5 6 tys. młodych ludzi w wieku od 15 do 25 lat, reprezentujących prawie 20 krajów. W tym roku można było podziwiać 3 polskie jednostki: Pogorię, Rzeszowiaka i Zryw. Wystąpiła również polska kapela szantowa Brass. Zapraszamy do obejrzenia relacji fotograficznej na naszej stronie internetowej D a r m o w e p o r a d y Polska specjalistyczna przychodnia lekarska PANA MEDIC, we współpracy z dedykowanym polskim rodzicom w Wielkiej Brytanii wortalem dzieciak.co.uk oraz tygodnikiem polonijnym The Polish Observer uruchomiły stałe rubryki z gratisowymi poradami medycznymi. Z n i ż k i w N e w c a s t l e Lubicie zniżki, promocje i oferty? A kto ich nie lubi? Na stronie znajdziecie kupony zniżkowe do wielu sklepów, restauracji i atrakcji w Newcastle. S u n d e r l a n d A i r S h o w. D z i a ł o s i ę! Już po raz 22 w Sunderlandpodczas Sunderland Air Show mogliśmy być świadkami podniebnych akrobacji. Tysiące ludzi zgromadziło sie na plażach Roker i Seaburn, aby oglądać to, co potrafią najlepsi piloci w Wielkiej Brytanii. Relacja fotograficzna na naszej stronie Polski obóz w Morpeth wystawa Po drugiej wojnie światowej w wojskowym obozie Common Camp" w Morpeth powstała polska wspólnota. Greater Morpeth Development Trust zorganizowało wystawę dotyczącą przybycia Polaków do obozu i ich życia w celu upamiętnienia tamtych czasów i przybliżenia powojennej rzeczywistości miasteczka. Na wystawie będzie można zapoznać się z: nagraniami dwóch pokoleń Polaków, którzy mieszkali w obozie Common Camp", obecnie w wieku 80. lub 50. lat mapami i obrazami obozu modelem baraku udekorowanym w stylu tego okresu z elementami zarówno polskimi, jak i angielskimi fotografiami uroczystości religijnych, które miały miejsce w Morpeth obrazami, książkami i różnego rodzaju innymi pamiątkami. Wystawa bedzie miała miejsce w Town Hall Morpeth, Market Place, Morpeth, NE61 1LZ od 9 do 12 września, od do Serdecznie zapraszamy! fot. A.Czas Newcastle Polish Business Club w akcji! Zalety płacenia ubezpieczenia i sposoby na radzenie sobie z konfliktami między firmami a klientami to przykładowe tematy poruszane podczas środowych spotkań właścicieli polskich firm w North East. Michał Czubiński, pomysłodawca Klubu, zachęca: Mam dostęp do firmy oferującej pomoc w formie grantu (1100 ) dla osób, które jeszcze nie zarejestrowały działalności gospodarczej, ale planują to zrobić w najbliższej przyszłości a mieszkają na terenie miasta Newcastle. Spotkania odbywają się w Polskim Klubie: 2 Maple Terrace, Newcastle upon Tyne, NE4 7SF. Szczegóły pod numerem telefonu Nowy element egzaminu Od 4 października br. zdających praktyczne egzaminy na prawo jazdy kategorii B w Wielkiej Brytanii czeka zupełnie nowy element do zaliczenia jazda indywidualna. Driving Standards Agency tłumaczy zmianę formy egzaminów praktycznych próbą jeszcze lepszego przygotowania młodych kierowców do poruszania się po drogach, a więc zapewnienia jeszcze większego bezpieczeństwa. Egzaminujący poprosi zdającego, aby kierował się znakami prowadzącymi do określonego punktu, np. miasta. Aby ułatwić sobie zadanie, będzie można poprosić egzaminatora o diagram pokazujący trasę, jaką będzie musiało się przejechać. Naturalnie nikt nie będzie wymagać od zdającego bezbłędnego dotarcia do celu, ponieważ nawet bardzo doświadczeni kierowcy niekiedy mylą trasę komentuje Tymek SkrobanKorzeniecki z Emano, wydawca oraz dystrybutor publikacji dla zmotoryzowanych Polaków na Wyspach. Istotne jest natomiast to, aby w trakcie indywidualnej jazdy nie popełnić żadnych poważnych błędów zagrażających bezpieczeństwu, ponieważ prowadzą one, tak jak w przypadku pozostałej części egzaminu praktycznego, do jego niezdania wyjaśnia dyrektor Emano. Polski hokeista zagra w Newcastle Vipers Jarosław Rzeszutko, reprezentant Polski wywodzący się ze Stoczniowca Gdańsk, zagra w tym sezonie w drużynie hokejowej Newcastle Vipers. Jarosław będzie grał z numerem 14. Przyjeżdża do Newcastle na początku września na obóz treningowy przed rozpoczęciem sezonu. Vipers zaczynają meczami towarzyskimi już 11 września na lodowisku Whitley Bay Ice Rink. Więcej informacji na stronie: fot. P.Wiktorski Tam dom mój, gdzie serce moje konkurs! Pokaż swoje prace światu w I Międzynarodowym Konkursie Literacko Plastycznym Emigracja 2010 Tam dom mój, gdzie serce moje i zabłyśnij w świecie literatury, dziennikarstwa lub grafiki, fotografii czy innych dziedzin sztuki. Pozostaw po sobie trwały ślad w publikacji książkowej po ogłoszeniu wyników konkursu i rozpocznij karierę! Konkurs Emigracja 2010 Tam dom mój, gdzie serce moje, organizowany przez Agencję Literacką Miasto Aniołów oraz portal dla Polek w Wielkiej Brytanii Kobieta w UK kierowany jest do polskich emigrantów z całego świata, którzy z tęsknoty za ojczyzną tworzą małe i duże dzieła literackie wiersze, eseje, reportaże, wspomnienia, opowiadania, bądź też formy plastyczne: grafiki, rysunki, fotografie, kolaże, obrazy, komiksy i inne. Konkurs potrwa do 15 października. Regulamin oraz formularz zgłoszeniowy znajdziesz na stronie Nie wahaj się już dłużej! Wyciągnij z szuflady swoje wiersze, zdjęcia, rysunki lub inne prace albo stwórz je specjalnie na konkurs i pokaż je światu! g ł ó w n y n u m e r u E u r o p e a n F o o d s & M a ł g o s i a t h i s i s s u e

12 22 Polska jest częścią mnie Na różowej, jedwabnej pościeli cukierkowo piękna Katty Perry szczupła brunetka, ubrana w złotą sukienkę mini, z idealnie ułożoną falą włosów opadających na ramiona, leży na dwóch wielkich czerwonych poduchach i tuli w dłoniach małego kotka. Na zdjęciu Piotr Surmaczyński z Kingą Burzą Przez ten idylliczny obrazek przebijają się kadr y pokazujące niew iar ygodnie sek sow ne, dł ugie nogi w czarnych kabaret kach i w ysok ich obcasach. Tak zaczy na się teledysk do piosenk i Kat y Perr y I K issed a Girll. Skandalizując y, podszy t y homosek sualny mi skojarzeniami tek st i r y t miczna, łat wo w padająca w ucho muzyka, doskonale współgrają z ut rzy many m w ident yczny m k limacie w ideok lipem. Por t al YouTube. com zanotował ponad 25 milionów wejść na ów teledysk, w y reż yserowany przez urodzoną w Polsce, t rzydziestolet nią K ingę Burzę. Obecnie K inga pracuje z najpopularniejszy mi g w iazdami muzyk i pop w St anach Zjednoczonych i Wielkiej Br y t anii. Teledysk i w jej reż yserii ilust rują ut wor y t ak ich t wórców, jak Kat y Perr y, James Blunt, Marina and t he Dimont s, La Rou x czy Kate Nash. Realizacje Kingi był y nominowane do wielu prestiżow ych nagród branży muzyki rozry wkowej, w t ym MTV Awards. Jest z całą pew nością w ścisłej czołówce najmodniejszych reż yserów k lipów muzycznych na św iecie. Umów iłem się z K ingą w kaw iarni na londy ńsk im West Endzie, by porozmaw iać o jej tożsamości k ult urowej, Londy nie oraz o zw iązkach z Polsk ą. TOŻSAMOŚĆ Czuję się trochę zagubiona kulturowo. To dla mnie bardzo trudny temat, bo wprawdzie urodziłam się w Polsce, ale rodzice wyemigrowali do Australii, gdy miałam pół roku. To znaczy, że tak naprawdę nigdy nie znałam Polski. Ojczyznę znam przede wszystkim przez pr yzmat mojego rodzinnego domu w Australii. Nigdy nie chodziłam do polskiej szkoł y, ale mimo tego czułam pewną odrębność kulturową oraz to, że jestem wychowana w innej tradycji. Teraz, kiedy mieszkam w Londynie, już tak bardzo mnie to nie dotyczy. Londyn jest bardzo kosmopolitycznym miastem. Tu praktycznie każdy skądś przyjechał, tu kulturowa odmienność nikogo dziwi. L O N D Y N Przez pewien czas mieszkałam w Los Angeles, ale nie mogłam się przyzwyczaić do tego miasta. Los Angeles pod względem pogody podobne jest do Sydney, bo jest tam cały czas fantastyczne słońce. Jednak Londyn, pomimo deszczowego klimatu, jest moim miejscem. Mieszkam tu już od pięciu lat i stale odkrywam ciekawe miejsca. Moja praca powoduje, że mogłabym mieszkać praktycznie wszędzie, ale to właśnie Londyn mnie inspiruje. Tu jest chyba najlepsze na świecie miejsce dla artystów. OFERT Y PRACY NA TERENIE CAŁEJ WIELKIEJ BRY TANII POMAGAMY W REJESTRACJI NMC ATRAKCYJNE WARUNKI ZATRUDNIENIA Posiadamy również of er ty pracy dla CN C Operat orów, Spa waczy i Operatorów Frezarek Manualnyc h. POLSKA Polska przypomina mi świat mojej babci. To wspaniałe uczucie doświadczać kultury i języka, bo przecież w tym klimacie się wychowałam. Mimo że dorastałam z dala od ojczyzny, to atmosfera domu rodzinnego zawsze była polska. Jednocześnie mam jednak wrażenie, że to takie wyjście z rodzinnego domu, kiedy się dorasta. Polska jest częścią mnie, jednak moje dorosłe życie jest gdzie indziej. To jak wyrosnąć z domowego gniazda i przeprowadzić się na swoje. Fajne jest to, że rytm zmian w Polsce był wolniejszy. Zauważyłam to podczas ostatniego pobytu w Krakowie, gdy poszłam do kawiarni albo do pewnego baru na wspaniałe pierogi. Te wszystkie miejsca, które odwiedzałam pięć lat temu, ciągle istnieją i wyglądają niemal tak samo! Zupełnie inaczej jest w Los Angeles czy w Londynie, gdzie wszystko tak szybko się zmienia, gdzie czas płynie w innym rytmie. Z jednej strony jest to fajne, ale z drugiej strony wydaje mi się, że ciężko byłoby mi żyć na stałe w tak zastałej atmosferze. Dla mnie Polska jest już częścią Unii Europejskiej. Cenię polską tradycję, ale brakuje mi dynamiki. Wszystko wydaje się tam zmieniać bardzo powoli, aż za wolno. Muszę jednak przyznać, że podobnie jest w Sidney, gdzie życie toczy się w zupełnie w innym rytmie niż w Los Angeles, Nowym Jorku czy w Londynie. Wielkie miasta są trochę szalone i ja to bardzo lubię. Lubię Polskę i Australię, ale raczej tylko na wakacjie. Nie potrafiłabym już funkcjonować ani w Australii, ani w Polsce. Natomiast moi rodzice planują powrót do Polski. Bardzo się z tego cieszę, bo bliżej jest z Londynu do Krakowa, skąd pochodzę, a kiedy pojadę do rodziców na święta Bożego Narodzenia, to będę mogła liczyć na prawdziwą zimę. W australijskich upałach, gdy temperatura za oknem sięga czterdziestu stopni, po kolacji wigilijnej ludzie idą zwykle na plażę, by ochłodzić się kąpielą w oceanie. W takich warunkach pogodowych barszcz z uszkami nie może smakować tak samo, jak w przykrytym śniegiem Krakowie. Nic nie zastąpi białych świąt Bożego Narodzenia w Polsce. Z Kingą Burzą rozmawiał Piotr Surmaczyński nie P R A C A D L A PIELĘGNIAREK KINOTEKA Salt Salt jest filmem akcji. Pewnego razu Jolie zapytana czy chciałaby zagrać dziewczynę Bonda, dała teraz już słynną odpowiedz Nie, ja chcę być Bondem i Salt jest jej sukcesem. No i nie zapominajmy o Danielu Olbryskim, Polskim aktorze, który choć w filmie jest tylko przez chwilę, gra jedną z kluczowych ról! Agentka CIA, Evelyn Salt(Jolie) złożyła przysięgę służenia państwu z honorem. Jej lojalnośc będzie sprawdzona Agentka CIA: Jak się nazywasz? Vassily Orlov: Nazywam się Vassily Orlov, dzisiaj rosyjski agent przyleci do Nowego Yorku zabić prezydenta. Ten agent to KA12. Agentka CIA: KA program to mit. Vassily Orlov: Nie chcesz znać nazwiska? Agentka CIA: Dobry jesteś. Resztę historii możesz opowiedzieć moim kolegom. Vassily Orlov: Nazwisko Agenta to Evelyn Salt. Agentka CIA: Ja nazywam się Evelyn Salt. Vassily Orlov: Więc jesteś rosyjskim szpiegiem. W filmie coraz wyraźniej zaczyna wzrastać napięcie obrazujące jak lojalność i motywy głównego bohatera wpisują się w pytania. Dla mnie główne pytanie brzmi: Do czego pewne systemy są w stanie się posunąć, aby uczynić Cię lojalnym? Marlena Weber T: jobs@peakstaff.co.uk telefon dla kandydatów w Polsce:

13