Beata Sadowska TAKE YOUR FREE COPY. airport-free-wifi 08 / 2014 (11)

Transkrypt

1 MAGAZYN MAZOWIECKIEGO PORTU LOTNICZEGO WARSZAWA-MODLIN / MASOVIA WARSZAWA-MODLIN AIRPORT MAGAZINE TAKE YOUR FREE COPY airport-free-wifi Beata Sadowska 08 / 2014 (11)

2

3

4 6 TOWARZYSZ PODRÓŻY FELLOW TRAVELLER Beata Sadowska: Dogoniła szczęście Beata Sadowska. She caught the happiness up. ZDJĘCIE NA OKŁADCE: Monika Szałek WYDAWCA / PUBLISHER 14 WŁAŚCIWY KURS RIGHT PATH Nowi Nomadzi The new nomads asz-reklama.eu ul. Kościuszki 61, Sopot biuro@asz-reklama.eu tel.: ; fax: NAWIGACJA NAVIGATION OKOLICE SURROUNDINGS Lans nad kanapką Swank over a sandwich GUST TASTE Trawnik na dachu A lawn on the roof WYDAWCA: Marcin Ranuszkiewicz REDAKTOR NACZELNY: Jakub Milszewski DYREKTOR ARTYSTYCZNY: Michał Witucki GRAFIK: Katarzyna Gnacińska TŁUMACZENIE: Aleksandra Gazda, Paulina Chojnowska ZESPÓŁ REDAKCYJNY: Agata Braun, Mateusz Kołos, Kajetan Kusina, Katarzyna Szewczyk DYREKTOR DS. REKLAM: Magdalena Słomka- Stażewska (magdaslomka@asz-reklama.eu) PROJEKTY BIZNESOWE: Łukasz Tamkun (lukasztamkun@asz-reklama.eu) 44 DESTINATION POMORSKIE DESTINATION POMORSKIE Pomorski renesans browarnictwa Pomorskie s renaissance of brewing Redakcja nie zwraca niezamówionych tekstów i materiałów redakcyjnych oraz nie ponosi odpowiedzialności za treść nadesłanych ogłoszeń reklamowych. Redakcja zastrzega sobie prawo do redagowania i skracania tekstów. NA ZLECENIE / AT REQUEST PORT LOTNICZY AIRPORT 48 Zdjęcia lepsze o niebo Far better pictures Mazowiecki Port Lotniczy Warszawa-Modlin Sp. z o.o. ul. gen. Wiktora Thommee 1a Nowy Dwór Mazowiecki NASZ MAGAZYN MONITOROWANY JEST PRZEZ INSTYTUT MONITOROWANIA MEDIÓW PARTNERZY / PARTNERS

5

6 ENG L ISH TEXT STA RTS AT PAGE 9 TOWARZYSZ PODRÓŻY FELLOW TRAVELLER 6

7 BEATA SADOWSKA. DOGONIŁA GRZEGORZ KAPLA MAKIJAŻ: JUSTYNA SZCZĘSNA FOT.: MONIKA SZAŁEK Zakochana, piękna, roześmiana jak zawsze, ale jednak bardziej. Spotykamy się w dniu, kiedy zapadła decyzja o tym, że jej mądra i bezpretensjonalna książka Jak tu nie biegać! będzie miała dodruk. Nie widzieliśmy się ze dwa lata a ona bardzo, bardzo się przez ten czas rozpędziła. Miłość, dziecko, pisanie, podróże na koniec świata. A jednak od razu zauważyłem, że nic się nie zmieniła. Żadnego zadzierania nosa (należy do tych dziewczyn, które umieją z ogromnym wdziękiem wybaczyć spóźnienie). I choć poprzednio widziałem ją w Ameryce Południowej, to teraz, w Warszawie ma w oczach znacznie więcej świata. Gdzie najbardziej lubisz biegać, ciągle w Mongolii? Mongolia była niesamowita, bo ta otwarta przestrzeń, w której godzinami możesz jechać, a horyzont się w ogóle nie przybliża, sprawia, że człowiek jest jakoś zagubiony. Ale też spektakularna jest Japonia, gdzie byłam dwa razy, zachwyciło mnie poszanowanie przestrzeni drugiego człowieka w tak nieprawdopodobnie zatłoczonym miejscu na ziemi.

8 FELLOW TRAVELLER 8 TOWARZYSZ PODRÓŻY Jest tam najbardziej ruchliwe skrzyżowanie na świecie Shibuya. W tym samym czasie mają zielone światło wszyscy piesi, z sześciu stron. Mieszają się ze sobą, ale nikt nikogo nie potrąci ani nie dotknie. To jest niewiarygodne, jakim się ludzie nawzajem otaczają szacunkiem. Na przykład nikt nie odbiera telefonu w autobusie ani w metrze. Nikt też nie je na ulicy. W ogóle je się tylko na siedząco. A w sklepie, kiedy wchodzisz do przebieralni, zostawiasz torbę na zewnątrz. Nikt nie kradnie. Zostawiłam kiedyś aparat z gigantycznym obiektywem w Starbucksie i zorientowałam dopiero po 40 minutach! No nie ma po co wracać, ale dla spokoju sumienia poszłam. Wbiegłam na to pierwsze piętro i wyobraź sobie, aparat leżał tam gdzie go zostawiłam, choć ludzie w tym czasie zmienili się przy stoliku wielokrotnie. Siedział tam jakiś chłopak. Zobaczył jak przytulam ten aparat, uśmiecha się i mówi welcome to Japan. A więc Japonia jest twoim ulubionym miejscem? To trudno ocenić. Lubię taką malutką wyspę w Indonezji, Gili Meno, obiega się ją całą w 40 minut i mają tam przedszkole dla żółwi. Bardzo ekologiczne miejsce, wodą spod prysznica podlewano trawę a kosze do segregowania śmieci były we wszystkich pokojach eko osady. Każda podróż, niezależnie czy na koniec świata, czy na Suwalszczyznę jest metafizyczna pod warunkiem, że uda się nie przegapiać drobnych spraw, które decydują o wszystkim. A bieganie? Też jest przecież podróżą. Przede wszystkim w głąb siebie, bo uczy swojego ciała, uczy pokory, daje czas, żeby przemyśleć wiele spraw, w ogóle jest nauką przebywania z samym sobą, bo nawet kiedy się biegnie maraton z 47 tysiącami osób jak ja biegłam w Nowym Jorku, to tak naprawdę każdy jest przecież sam ze swoimi myślami i swoim wysiłkiem, obawami, radościami, z głową, która mówi, że nie dasz rady i mięśniami które z tobą walczą Ale jest też podróżą w sensie dosłownym, bo ze znajomymi biegamy maratony na całym świecie. Jedziemy tam kilka dni wcześniej, biegamy, zwiedzamy i świętujemy. Zupełnie inaczej zwiedza się świat biegnąc. Nawet na rowerze przegapia się mnóstwo spraw. Na dwóch nogach trafia się w tak niesamowite miejsca, że trudno to opisać. Zwłaszcza jak ktoś ma taki talent do gubienia drogi, jak ja. W Seulu biegałam bardzo wcześnie rano, bo potem było potwornie gorąco. Trafiłam kiedyś na targ rybny. Wszystko dopiero się rozpoczynało. W Katmandu o 5 rano znalazłam ulicę, na której rytualnie oprawiano zwierzęta. Ulica spływała krwią a potem rzeźnicy wrzucali łby do świętej rzeki, tej samej, w której spławia się płonące ludzkie zwłoki. To było niesamowite zobaczyć z jakim szacunkiem się do tych łbów odnoszą. Nigdy bym tego nie doświadczyła, gdyby nie bieganie. Biegasz z mapą w nowych miejscach? Nie. Po prostu staram się zapamiętać trasę. Nie robię pętli. Biegnę w jedną stronę, mierzę czas a potem wracam. Ale w Delhi zgubiłam się 50 razy zanim wróciłam do hotelu. Zaczęłam o 4 rano. Było zupełnie pusto, ale kiedy wracałam, po godzinie, był taki ruch, że nie dawałam rady odnaleźć drogi. Nie jestem zawodowcem, więc się nie przemęczam. Chcę żeby bieganie dawało mi radość. To bardzo różne dystanse. Od 5 km do 32 w zależności od tego czy przygotowuję się do maratonu, czy jestem w okresie po maratonie. Biegam kilka razy w tygodniu, ale nie codziennie, bo mięśnie muszą też przecież odpocząć. Czasami wystarcza dwa razy w tygodniu po 10 km a czasami trzeba się wybiegać 10, 15, 20, 30. Jakiej muzyki słuchasz do biegania? Nie słucham, bo lubię słuchać świata: rzeki, lasu, czy miasta. Biegam z psem, muszę być czujna co on robi. No i biegam z moim synkiem, więc słucham co się dzieje w wózku. Zupełnie nie wiem jak to jest biegać z wózkiem. Dla mnie to bardzo naturalne. Budzę się o piątej, jeśli mój syn nie śpi to pakujemy wózek i biegniemy. To nie jest zwyczajny wózek, to specjalna konstrukcja, bo musi amortyzować wstrząsy. Dziecko ma miękki kręgosłup, nie trzyma główki, więc na początku to właściwie nie jest nawet wózek, ale amortyzowana kołyska na kółkach. Zaczęłam biegać, kiedy synek miał cztery miesiące. Nie siedział jeszcze nawet, dlatego to musiała być taka kołyska. Ale już nadszedł czas, żeby zdjąć kołyskę, założyć fotelik i od tej pory Tytus będzie jeździł na siedząco. Nie obawiałaś się biegania z dzieckiem? Skandynawowie mają świra na punkcie bezpieczeństwa, więc ten wózek przebadali na wszystkie możliwe sposoby. Ma ortopedyczne atesty. Jest wygodny. Można go prowadzić jedną ręką albo dwiema. To nie przeszkadza, ale trzeba się nauczyć innego ruchu. Nie biegam może tak szybko jak bez wózka, ale to wielka przygoda z moim dzieckiem. Przystosowałam się do zmian. Tak samo przywykasz do życia singla a tu nagle pojawia się w twoim życiu ktoś ważny i trzeba być elastycznym. Przyzwyczajasz się i potem samotne bieganie zamieniasz na biegnie z wózkiem. Z wózkiem łatwo ćwiczy się siłę biegową. Dziś przeczytałem, że twoja książka będzie miała dodruk! Więc gratuluję. W kraju, w którym podobno nikt nie czyta, to jest naprawdę coś. Na książkę namówiło mnie wydawnictwo Otwarte. Sama bym się nie odważyła na taką przygodę. Ujęli mnie tym, że naprawdę przepytali biegaczy czy Sadowska rzeczywiście biega, czy to raczej taka celebrycka poza. Zrobili rzetelny wywiad środowiskowy. I tym mi zaimponowali: byli niesamowicie przygotowani. Miałam napisać książkę do końca grudnia. Wróciłam do domu i mówię do siebie Panie Boże dlaczego opuściłeś zasłonę na mój mózg, przecież nie mam szans napisać jej do grudnia. Trzy miesiące?! A przecież rodzi się Tytus, a ja nie wiem, jak być mamą i nie wiem jak pisać książkę?. Ale okazało się, że ten krótki termin był tak naprawdę pomocny. Nie czekałam na wenę, ale wykorzystałam każdy moment, gdy Tysiek był na spacerze z babcią, albo spał, albo leżał mi na kolanach, a ja nad nim stukałam w klawiaturę. Pewnie gdybym miała dwa lata na książkę i tak napisałabym ją w ostatnie trzy miesiące. Dzisiaj się dowiedziałam, że będzie dodruk. Kompletnie się tego nie spodziewałam. Przecież książka poszła w świat i nie wiedziałam, jaki będzie jej odbiór, bo to nie jest podręcznik, gdzie mądrzę się o bieganiu. Ja się na bieganiu nie znam, dlatego nie ma tam planów treningowych ani porad, no chyba że te od super trenera Kuby Wiśniewskiego. To jest książka o pasji, o endorfinach, o tym, że mi się czasem strasznie nie chce, o tym jak powtarzam sobie, że nienawidzę tego i chce siedzieć przed telewizorem i ćwiczyć jogę, o tym jak lubię jeść tort bezowy z żurawiną, o tym jak fajnie jest świętować po każdym biegu z przyjaciółmi. O tym, że zwycięstwem jest każdorazowe wyjście na trening. Nie boisz się samotności długodystansowca? Ja się ze sobą nie boje być sama i się ze sobą nie nudzę. W bieganiu można się ze sobą dogadać. Jest na to przestrzeń i jest na to dość czasu. Mam przyjaciół, mam znajomych, mam swojego faceta i mam Tyśka, ale wciąż lubię być sama ze sobą, bez mejkapu i sztucznego oświetlenia.

9 9 ENGLISH BEATA SADOWSKA. SHE CAUGHT THE HAPPINESS UP. In love, beautiful, laughing as always, yet kind of more. We meet at the day the decision that her wise and unpretentious book, Jak tu nie biegać! is going to have an additional printing was made. We haven t seen each other for at least two years, and she has gathered some speed during this time. Love, baby, writing, travels to the end of the earth. Yet I have noticed right away that she hasn t changed at all. No putting on airs (she belongs to the group of girls who can forgive gracefully someone s being late). And although I saw her for the last time in South America, now, in Warsaw, she has much more world in her eyes. Where do you like running the most, still in Mongolia? Mongolia was amazing, since this open space where you can move on for hours and the horizon is not moving closer at all makes you feel a bit adrift. But Japan is spectacular as well, I was there twice, I was delighted with people respecting Każda podróż, niezależnie czy na koniec świata, czy na Suwalszczyznę jest metafizyczna pod warunkiem, że uda się nie przegapiać drobnych spraw, które decydują o wszystkim.

10 FELLOW TRAVELLER 10 TOWARZYSZ PODRÓŻY the space of the others in this incredibly crowded place on earth. There is the busiest crossroad in the world, Shibuya. All pedestrians from six directions get a green light at the same time. They mix with each other, but no one touches or jostle anybody. This is incredible what respect do they all have to one another. For example, no one answers the phone neither in the bus nor in underground. People do not eat at the streets as well. Anyway, they only eat when they are sitting. And in the shop, when you go to the changing room, you can leave you bag outside. No one touches it. Once I left my camera with gigantic lens in Starbucks and I realized about it after 40 minutes! There was no need to get back there, but I did it to have a clean conscience. I run up to the first floor and, imagine, the camera was lying where I put it, although the people sitting at the table were changing many times. A young man was sitting there. He saw I hug my camera, smiled and said: Welcome to Japan. So Japan is your favorite place now? It s hard to tell. I like a small island in Indonesia, Gili Men, you can run it around in 40 minutes and there is a kindergarten for turtles. It s a very eco-friendly place, water from the shower was used to water the lawns, and waste sorting bins were located in all rooms of an eco-friendly village. Each journey, irrespective of whether it is to the end of earth or to Suwalszczyzna Region is a metaphysical unless we manage to miss small things which decide about everything in fact. What about running? It is also a journey after all. First of all, it is a journey deep inside yourself, since it teaches about your body, teaches humility, gives time to think some matter through, generally, it is a lesson to be with yourself. Since even if you run a marathon with 47 thousand people like I did in New York City, you actually are alone with your thoughts and your effort, anxieties, joys, with your head which says that you won t make it and with your muscles which are fighting against you but it is a journey literally, since we run marathons with friends around the world. We go there a couple of days earlier, run, visit places and celebrate. You explore the world differently when you run. Even on your bike, you can miss a lot of things. You can reach so incredible places on your two legs that it is hard to describe it. Especially when someone has a talent to get lost like me. In Seoul, I used to run very early in the morning, since it was terribly hot later the day. Once I landed on a fish market. It was already to be open. In Katmandu, I found a street at 5 a.m., where animals were gutted ritually. Blood was streaming down the street, and the butchers threw the heads into the sacred river, the same where human corpses are floated. It was remarkable to see with what respect they treat the heads. I would never experience it, if it was not for running. Do you run with a map in new places? No. I simply try to remember the route. I don t take circular routes. I run in one direction, measure my time, and then, I go back. But I lost my way 50 times in Delhi before I got back to my hotel. I started at 4 a.m. It was totally empty on the streets, but when I was running back an hour later, there was such a traffic that I couldn t find my way. I am not a professional, so I do not overexert myself. I want running to give me pleasure. So there are different distances. From 5 km to 32 km regarding on whether I prepare myself to marathons or I am after a marathon. I run several times a week, but not every day, because the muscle need to rest. Sometimes, 10 km twice a week is enough, but sometimes, I need to run, 10, 15, 20 or 30 km. What music do you listen to when running? I don t listen to any music, since I like listening to the sounds of the world: rivers, woods or city. I run with my dog and I need to be alert on what he is doing. And I also run with my little son, so I listen to what is happening in the stroller. I have no idea what it is like to run with a stroller. It is very natural to me. I wake up at 5 and when my son is awake, we pack the stroller and go running. It is not a regular pram, it is a special design, since it needs to cushion the shocks. Babies have soft spines which don t support the head, so at the beginning, it is not even a pram, but

11 a cushioned cradle on wheels. I started running when my son was four months. He even didn t sit, so the cradle was essential. But the time has come to take the cradle off and install a seat, and now Tytus can sit when running. Were you not afraid of running with a child? The Scandinavians are crazy about safety, so they tested this stroller in every possible way. It has orthopedic certificates. It is comfortable. It can be pushed with one or two hands. It is not a problem, but you need to learn a different motion. Probably, I don t run this way as fast as without the stroller, but it is a great adventure with my baby. I got used to the changes. Like you got used to be a single and suddenly, an important person appears in your live and you need to be flexible. You get used to it and you change running on yourself to running with a stroller. Running power is practiced easily with a stroller. I read somewhere today that your book will have an additional printing! Congratulations. It s really a thing in the country where supposedly no one reads books. Otwarte Publishing Company encouraged me to write this book. I wouldn t find the courage to take up this kind of adventure. They won me with the fact that they asked the runners whether Sadowska really runs or is it just celebrity s prose. They did a solid survey. They really impressed me: they were remarkably prepared. I was supposed to finish the book to the end of December. I got back home and said to myself: Dear God, why did you bring down the curtain on my brain, because there is no chance I will write this book until December? Three months?! And Tytus is going to be born in a while, and I have no idea how to be a mother and how to write a book? but it turned out that this short deadline was really helpful. I didn t wait for any inspiration, and I used every moment when Tysiek was on the walk with his granny or when he was sleeping or lying on my laps and I was bashing away at my keyboard over his head. I am sure that even if I had had two years to write a book, I would have written it within three last months. I have learned today that there will be an additional printing. I didn t expect that. Since the book went out into the world, and I had no idea what reception it would have, since it s no guidebook which I mouth off about running in. I don t know much about running, which is why there are no training plans or tips in the book, apart from those written by a great trainer, Kuba Wiśniewski. It is a book about passion, endorphins, about the fact that sometimes I don t really feel like running, about how I repeat to myself that I hate it and I want to spend time on the couch watching TV and practicing yoga, about how I love eating a meringue gateau with cranberries, about how great it is to celebrate every run with my friends. About the fact that every your training is a victory. Are you not afraid of the loneliness of long-distance runner? I am not afraid of being on my own with myself and I am not bored with myself. You can come to an agreement with yourself in running. There is a space and enough time for it. I have friends, I have close friends, I have my partner and I have Tysiek, but I still like being on my own, without makeup and artificial lights. REKLAMA Wino to opowieść, historia człowieka i emocje. Odkrywamy je teraz na nowo. Wine is a story, a history of a human being and emotions. We explore it all over again now. Zakupy przez internet, Sklep stacjonarny, Oferta B2B, Szkolenia i eventy KONDRAT Wina Wybrane Wybieramy i pomagamy w wyborze Online shopping, Retail shop, B2B offer, Trainings and events KONDRAT Selected Wine We choose and help choosing

12 NOWI ENG L ISH TEXT STA RTS AT PAGE 16 MATEUSZ KOŁOS Spakować się w pięć minut, wyjechać na pół roku. Ten obrazek, nie dla wszystkich charakterystyczny, zyskuje w naszych czasach zupełnie nowe oblicze. Dziś w dalekie podróże zabiera się ze sobą całe domostwo. Wraca modana kampery. Jednym z najbardziej rozpoznawalnych znaków lat siedemdziesiątych i osiemdziesiątych, czasu wolności obyczajowej i przemian społecznych okazał się być niepozorny samochód. Do tego o dość topornej linii i raczej marnych osiągach. Kupowany był jednak przez rzesze ludzi, którzy szybko zaczęli go utożsamiać z poszukiwanym wówczas intensywnie poczuciem wolności i niezależności od organów państwowych. Anglicy nazywali go camper, Amerykanie woleli określenie bus, w Polsce bloku wschodniego dostał tytuł ogórka. Naprawdę nazywał się Volkswagen Type 2 i był drugim modelem po charakterystycznym garbusie, który zjechał z taśmy produkcyjnej. Jak się okazało, równie kultowym. Pierwsze dwie se-

13 WŁAŚCIWY KURS RIGHT PATH 13 FOT.: STEVE WILSON - FLICKR.COM rie tego samochodu, którego produkcji zaprzestano w ubiegłym roku, to dziś rarytasy na rynku i żywe symbole tzw. road trippin połykania kolejnych kilometrów, najczęściej bez wyznaczonego z góry celu. Dziś trend ciągłego przemieszczania się z miejsca na miejsce (nie tylko rzeczonym Volkswagenem), kiedyś tak popularny w USA i Europie Zachodniej, powraca z nową siłą. Chociaż zupełnie nie przypomina tego, czym był niegdyś. Wyjeżdżasz? Zapuść korzenie Pytając o tożsamość dzisiejszego użytkownika caravanów, można porzucić odniesienia do różowych lat siedemdziesiątych. Chociaż użytkuje się je równie chętnie co kilka dekad temu, siedzą w nich zupełnie inni ludzie. To już raczej nie niebieskie ptaki i ludzie żyjący w kontrkulturze, ale stateczni obywatele o stałych dochodach. Caravaning jest dla nich tymczasową ucieczką przed mainstreamem i oczekiwaniami stawianymi przez kapitalistyczne środowisko. Nie każdy w końcu lubi spędzać urlop przy hotelowym basenie w tropikach. Jednocześnie, dzisiejszy neonomada to ktoś, kto zawsze ma okazję do tego środowiska wrócić. Słowami badacza współczesnego nomadyzmu, Johna Urry ego: warunkiem mobilności jest zakotwiczenie. Mało kto decyduje się na życie na kilkunastu metrach kwadratowych przez okrągły rok. Chyba, że ma wystarczająco dużo funduszy na zakup większego metrażu. Potrzeba luksusu wkracza rów-

14 WŁAŚCIWY KURS RIGHT PATH 14 FOT.: MICHAEL MARSTON - FLICKR.COM To już raczej nie niebieskie ptaki i ludzie żyjący w kontrkulturze, ale stateczni obywatele o stałych dochodach. Caravaning jest dla nich tymczasową ucieczką przed mainstreamem i oczekiwaniami stawianymi przez kapitalistyczne wśrodowisko. FOT.: SAM DAVIS - FLICKR.COM nież na tak nonkonfirmistyczny obszar jak camping. Nikogo już nie dziwią modele samochodów wypuszczanie przez firmę Newell czy Winnebago. Te kolosy są wręcz stworzone do przemierzania długich tras. Sygnowany nazwą Newell Coach pojazd to właściwie dom na kółkach długi na kilkanaście metrów, napędzany 600 konnym silnikiem, mieszczący w sobie sypialnię, kuchnię z wielką lodówką, biuro oraz salon i łazienkę. Co prawda za cenę półtora miliona dolarów można mieć kilka domów, ale nigdzie się ich ze sobą nie zabierze. Na zlotach miłośników caravaningu takich modeli nie uświadczy się jednak często. Chętnych do kupowania kamperów nie brakuje, najczęściej jednak nabywane są używane pojazdy, których ceny sięgają

15

16 WŁAŚCIWY KURS RIGHT PATH 16 średnio kilkunastu tys. zł. Inwestowanie w te nowsze wymaga wydatku na poziomie minimum 25 tys. zł. Zawsze można również wynająć kampera rodzime ceny oscylują w granicach kilkuset złotych za dzień. To całkiem wygodna opcja, zwłaszcza, jeśli nie w głowie nam utrzymywanie i serwisowanie pojazdu. Gdzie (z) tym jechać? Zanim zdecydujemy się na zakup kampera, trzeba zadać sobie dwa pytania: jak szybko lubimy podróżować i czy zawsze wracamy do tych samych miejsc. Kampery po prostu nie są dla takich ludzi przeznaczone: ani nie osiągają zawrotnych prędkości, ani nie po drodze im z obleganymi kurortami, gdzie każdy może dojechać. Wakacje w takim pojeździe to z drugiej strony sposób na tani nocleg i brak ograniczeń co do miejsca. Przy czym nad Wisłą panują względnie dobre warunki do podróżowania takim środkiem transportu większość parkingów nie ma obostrzeń względem podobnych pojazdów. Z podobną swobodą można również zwiedzić Norwegię, Francję i Włochy. Prawdziwą mekką staje się w tym wypadku oczywiście USA. Kampery są tu traktowane jako oddzielna kategoria pojazdów, co wiąże się z rozmaitymi przywilejami, a trasa Boston San Francisco wciąż jawi się jako marzenie niejednego pożeracza kilometrów. Istnieją już nawet firmy, które zajmują się przewożeniem osobistych kamperów przez ocean (chociażby niemiecka SeaBridge). A jeśli wciąż jest za drogo? Zawsze można wynająć wysłużonego ogórka na miejscu i dać się ponieść przygodzie. ENGLISH THE NEW NOMADS Pack your things in five minutes and leave for six months. Such a picture, not common for everyone, gains a whole new face nowadays. Today we take all belongings while going on a long trip. Fashion for campers strikes back. One of the most common signs in the 1970s and 1980s, the times of moral freedom and social transformations, turned out to be an inconspicuous car. Thereto with heavy-handed line and weak performance. However, it was bought by multitude of people who quickly started to identify it with seeking freedom and government independence which was intensively needed back then. Englishmen called it the Camper, Americans preferred Bus, and in Poland of the Eastern Block era it received a title of ogórek (literally cucumber). FOT.: BEN30 - FLICKR.COM Its real name was Volkswagen Type 2 and was the second model after the distinctive Beetle which left the production line. As it later turned out, an equal cult. First two series of that car, which production was stopped last year, nowadays are market rarity and a true symbols of so-called road trippin - consecutive kilometers consumption, often without any determined destination. Today the trend of constant moving from one place to another (not only with the said Volkswagen), once such popular in the USA and the Western Europe, strikes back, although it doesn t resemble what it once was. Leaving? Put down your roots While asking for the identity of today s caravan user, you can give up the references to the 1970s. Although the caravans are used as commonly as few decades ago, the users are completely different. They are rather level-headed people with regular income than blue birds living in counterculture. For them the caravanning is temporal escape from mainstream and capitalistic society expectations. In the end not everyone likes to spend their holiday by the hotel pool in the tropics. At the same time, today s neo-nomad is a person who always has its chance to go back to this environment. In a words of contemporary nomadism researcher, John Urry, anchorage is the condition of mobility. Not many decide to live on a dozen square meters or so for an entire year. Unless they have enough funds for a bigger metric area purchase. The need for luxury also enters the nonconformist field such as camping. Newell or Winnebago companies putting a new models of cars on the market doesn t surprise anyone now. Those colossus are simply made to travel across long distances. Newell Coach signed vehicle is in fact house on wheels dozen meters or so long, powered with 600-horse power engine, containing a bedroom, kitchen with huge refrigerator, office, living room and bathroom. Admittedly with the price of one and a half million dollars you can have few houses but none of them can be taken on a road. But such cars are hard to find on a typical caravan lovers rally. There are many prospective camper buyers, although used ones are purchased most often, which prices are about ten to fifteen thousand zlotys. For the newer ones you have to invest twenty five thousand zlotys minimum. You can always rent a camper family prices fluctuates around few hundreds zlotys per day. It is quite comfortable option, especially when maintaining and servicing the vehicle is not in our minds. Where to go with it? Before we decide to buy a camper, we have to ask ourselves two questions: how fast do we prefer to travel and do we always come back to the same places. Campers are simply not designed for such people: they do not reach incredible speed nor they are in favor with crowded health resorts where everyone can drive to. On the other hand, holidays in such a vehicle is a great way for a cheap overnight and no limitations for the place. In Poland, there are relatively good conditions to travel in campers most of the parking lots have no limitations towards such vehicles. In similar manner you can travel in Norway, France and Italy. The real Mecca in this case is of course in the USA. Campers are treated here as separate vehicle category, which involves many privileges. Boston San Francisco route still appears as dream to many devourers of kilometers. There are even companies taking care of the personal camper transportation across the ocean (for example SeaBridge from Germany). And when it is still too expensive? You can always rent a run-down the Bulli at the place and get carried away with the adventure.

17

18 OKOLICE SURROUNDINGS 18 WE WRZEŚNIU TWIERDZA MODLIN ZA PÓŁDARMO FOT: PZ STUDIO, KASYNO OFICERSKIE W TWIERDZY MODLIN ŹRÓDŁO: URZĄD MARSZAŁKOWSKI ŁÓDŹ Nadchodzi wydarzenie, w którym po prostu nie wypada nie wziąć udziału. Już 21 września odbędzie się wielka rekonstrukcja obrony Twierdzy Modlin z 1939 roku. I nie będzie to jedyny pretekst do tego, aby poznać to niezwykłe miejsce! Forteca w pigułce Twierdza Modlin to największa, najlepiej zachowana i, naszym zdaniem, najpiękniejsza twierdza w Polsce. W Europie konkurować z nią może jedynie Verdun. Położona jest w Nowym Dworze Mazowieckim, tuż przy lotnisku w Modlinie, 34 km na północ od Warszawy. Pierwsze umocnienia budowali w niej już Szwedzi podczas Potopu. W 1806 roku sam Napoleon Bonaparte dał rozkaz do budowy twierdzy murowanej (do dziś istnieją obiekty z tego okresu). Prawdziwy rozmach zawdzięcza ona jednak Rosjanom. Car Mikołaj I, który przemianował Modlin na Nowogieorgiewsk, był tu aż 17 razy i osobiście doglądał postępów w rozbudowie. W czasach carskich powstał m.in. najdłuższy budynek w Europie koszary obronne o długości ponad 2 km, których ściany zewnętrzne są grube na 2 m i które mogły pomieścić żołnierzy. Koszary stanowiły trzecią, ostatnią linię obrony fortecy położonej na wysokiej skarpie u ujścia Narwi do Wisły. Pod nazwą Twierdza Modlin kryje się o wiele więcej: forty (oddalone nawet o kilkanaście km od cytadeli), prochownie, podziemne przejścia, bramy, ale też przepiękne kasyno oficerskie, bloki mieszkalne dla wojska, pralnia, piekarnia, a nawet stacja gołębi pocztowych. Co nas czeka we wrześniu Nic dziwnego, że Twierdza Modlin odgrywała ważną rolę w najbardziej doniosłych wydarzeniach w historii Polski i Europy. Podczas II wojny światowej broniła się jeden dzień dłużej niż Warszawa. Co roku upamiętniany jest heroiczny wyczyn obrońców z 1939 roku. W tym roku 21 września o godz przy Bramie Północy, jednym z najstarszych zabytków w twierdzy, odbędzie się wyczekiwana przez wielu rekonstrukcja, niezwykłe widowisko pełne efektów specjalnych. Tego samego dnia Bieg Czterech Generałów na dystansie 10 km. Warto jednak wybrać się do Twierdzy już w sobotę. Na turystów czekać będą przewodnicy, którzy za darmo oprowadzą nas po Modlinie wybranym zgodnie z naszymi zainteresowaniami szlakiem. Nie będą zawiedzeni amatorzy kultury francuskiej i rosyjskiej. Na młodszych czeka szlak Baśki Murmańskiej niedźwiedzicy polarnej, którą z mroźnych krańców Rosji sprowadzili tu polscy żołnierze i która podczas defilady w Warszawie zasalutowała Piłsudskiemu.

19 Trzeba też wiedzieć, że nawet jeżeli nie byłeś jeszcze w Twierdzy Modlin (a trzeba zobaczyć ją w życiu chociaż raz), prawdopodobnie widziałeś ją już w kinie lub telewizji. Właśnie tu powstawały takie hity jak: Czas honoru, W ciemności, Róża, Bitwa Warszawska czy kultowi już CK Dezerterzy. Po plenerach filmowych także oprowadzi przewodnik. Jeżeli pogoda pozwoli, będzie można obejrzeć któryś z tych filmów pod gwiazdami. Jakby tego było mało miejscowe hotele, restauracje i obiekty zabytkowe zaserwują nam kuszące rabaty. Szczegółowe na i Centrum Informacji Turystycznej ul. Baśki Murmańskiej Nowy Dwór Mazowiecki (Modlin Twierdza) tel/fax rzeki@3rzeki.pl ENGLISH MODLIN FORTRESS FOR A SONG the North Gate, which is one of the oldest monuments in the fortress. The 10-kilometre Race of Four Generals will take place on the same day, too. But it is worth visiting the Fortress already on Saturday. Guides will welcome all visitors and show them around Modlin for free following the track the tourists have chosen themselves. The organizers are also preparing something for lovers of French and Russian cuisine and for children who will have a chance to follow the trail of Baśka Murmańska a female polar bear brought here by Polish soldiers from the frosty Murmansk in Russia, which saluted Józef Piłsudski during a parade in Warsaw. It is also worth mentioning that even if one has never been to Modlin Fortress so far (and it just has to be visited at least once in a lifetime), they have probably seen it on TV or in the cinema. It is precisely here that various Polish successful productions were shot, like for example: the series Czas honoru or C.K. Dezerterzy and films Rose, In Darkness or the Battle of Warsaw. The filming locations can be visited with a guide as well. And weather permitting, some of the films will be screened under the stars. As if that weren t enough, local hotels, restaurants and historic buildings offer attractive discounts. We are soon to witness an event everyone simply has to participate in. A great reenactment of the Battle of Modlin from 1939 is going to take place on 21 September. And it will not be the only pretext for visiting this unique place! Fortress in a nutshell Modlin Fortress is the biggest, the most perfectly preserved and in our opinion also the most beautiful fortress in Poland. The only place in Europe to compete with Modlin is Verdun. The fortress is located in Nowy Dwór Mazowiecki, right next to the airport in Modlin, 34 kilometres to the north of Warsaw. The first fortifications were built here by the Swedes already during the Deluge in the 17th century. In 1806, Napoleon Bonaparte himself ordered to build a brick fortress in Modlin (structures from that period have survived to the present day), but the construction gathered the greatest momentum thanks to the Russians. Emperor Nicholas I, who renamed the fortress Novogeorgievsk, came here as many as 17 times and personally supervised progress in the construction work. It was then that, among others, the longest building in Europe was erected. More than 2 kilometres long, the fortified barracks could house 20,000 soldiers, and its walls were 2 metres thick. The building was the third, last defence line of the fortress located on a slope close to where the Narew river feeds into the Vistula. But there is much more to the name of Modlin Fortress: forts (located even several kilometres away from the citadel), powder magazines, tunnels, gates, as well as a beautiful officers mess, blocks of flats for the army, a laundry, a bakery and even a station for carrier pigeons. For details see and Tourist Information Centre Baśki Murmańskiej Nowy Dwór Mazowiecki (Modlin Twierdza) Tel./fax rzeki@3rzeki.pl FOT: GRZEGORZ SOKOŁOWSKI, DANIEL OLBRYCHSKI I BOGUSŁAW LINDA PODCZAS PRACY NAD BITWĄ WARSZAWSKĄ. W TLE BRAMA PONIATOWSKIEGO. FOT: DAMIAN OCHTABIŃSKI, JEDNA Z REKONSTRUKCJI OBRONY TWIERDZY MODLIN. W TLE DAWNA PIEKARNIA WOJSKOWA. SURROUNDINGS 19 OKOLICE What can we expect in September? No wonder that Modlin Fortress has played a huge role in the most significant events in the Polish and European history. During the Second World War, it defended itself one day longer than Warsaw. Every year we commemorate the heroic fate performed by the defenders of the fortress in This year, filled with various attractions and special effects, the event will be reenacted on 21 September at 3:00 pm close to WIĘCEJ O TWIERDZY MODLIN: MORE ON MODLIN FORTRESS:

20 ENG L ISH TEXT STA RTS AT PAGE 22 MATEUSZ KOŁOS OKOLICE SURROUNDINGS 20 TARG SNIADANIOWY - MAT WLASNE LANS NAD KANAPKĄ Mówi się, że śniadanie to podstawowy posiłek w ciągu dnia. I rzeczywiście, ma szansę takim się stać za sprawą Targów Śniadaniowych. Rodacy z dużych miast coraz tłumniej wychodzą z domowych zaciszy, by posilić się pod chmurką. Bo jest czym.