MAJ ROK XIV 2014/140

Transkrypt

1 WIADOMOŚCI INSPEKTORIALNE Krakowskiej Inspektorii Salezjanów MAJ ROK XIV 2014/140

2 Spis Treści: 3 Ze świata salezjańskiego 4 Z życia Inspektorii 10 Kielce 11 Kraków - Dębniki 12 Kraków - Różana 13 Kraków - Szkoła 16 Odessa 16 Oświęcim 19 Polana 22 Przemyśl 22 Staniątki 26 SWM Młodzi światu 27 Szczyrk 29 Świętochłowice 34 Zabrze Zdjęcia na okładce: Ukoronowana biskupimi koronami figura przyłękowskiej Wspomożycielki, zdj. ks. Zbigniew Wójcik SDB (przód); Savionalia 2014, zdj. Łukasz Dolistowski; tegoroczni neoprezbiterzy z salezjańskiej Polski; procesja z figurą przyłękowskiej Wspomożycielki do miejsca koronacji, zdj. Paweł Sowa (tył) Miesięcznik wydawany przez Towarzystwo Salezjańskie Inspektorię Krakowską pw. św. Jacka. Redaktor naczelny: ks. Mateusz Rochowiak Korekta: ks. Mateusz Rochowiak Skład i łamanie: Poligrafia Salezjańska Adres redakcji: ul. Bałuckiego 8, Kraków, tel.: (12) , fax: (12) , wi@sdb.krakow.pl Druk: Poligrafia Salezjańska, ul. Bałuckiego 8, Kraków. Redakcja zastrzega sobie prawo skracania i adiustacji tekstów oraz zmiany ich tytułów. ZIARNA DUCHOWOŚCI Maryja Maryja znajdowała się wszędzie wokół Piemontczyka Jana Bosko. Widział Ją u swego boku, jako Matkę bez skazy, troskliwą i silną, przez całe jego kapłańskie życie. To samo doświadczenie religijne Maryi przekazał potem swojej duchowej rodzinie. Jeszcze jako niemowlę szybko dostrzegł Jej imię na wargach swojej matki, która uczyła go odmawiać trzy razy dziennie Anioł Pański i przynajmniej jeden różaniec na dzień. Mieścina jego młodych lat obchodziła święto patronalne w dzień Jej Macierzyństwa w miesiącu październiku. Jako uczeń i seminarzysta kolegował się, na ile to było możliwe, z chłopcami przywiązanymi do kultu maryjnego. Miastem Maryi był Turyn, miejsce jego posługiwania, wraz ze znanym sanktuarium Consolata. Poczynając od snu w wieku lat dziewięciu, Maryja była zawsze dla samego Księdza Bosko przepiękną, najświętszą, najmożniejszą i najlepszą Matką. Ona mu wskazywała drogi, którymi miał postępować, i podtrzymywała go w jego działaniach apostolskich. Przy końcu życia powie o Maryi: To Ona wszystkiego dokonała!. Po ogłoszeniu przez Piusa IX Niepokalanego Poczęcia Maryi Ksiądz Bosko zaczął dostrzegać w Niej wspaniały symbol czystości, piękna i świętości. Świadczą o tym jego wywody w życiorysie Dominika Savio, chłopca, który z entuzjazmem na oczach Księdza Bosko przeżywał w Turynie ogłoszenie dogmatu dnia 8 grudnia 1854 roku. Wpatrywanie się w Niepokalaną miało uczynić Dominika, a także jego naśladowców, nieubłaganym wobec słabości i spragnionym heroicznej świętości. To wymagające nastawienie znajduje się w ostatnim artykule regulaminu Towarzystwa Niepokalanej, powołanego niedługo potem do życia w Oratorium na Valdocco, z poparciem Księdza Bosko: Stowarzyszenie pozostaje pod opieką Najświętszej Panny Niepokalanie Poczętej i pod tą nazwą będzie się też rozszerzało. Każdy z nas będzie nosił medalik Niepokalanego Poczęcia Najświętszej Maryi Panny. Szczera, synowska, bezgraniczna ufność w tej Matce Najdroższej, szczególna gorliwość i stałe nabożeństwo do Niej, uczynią nas silnymi w niebezpieczeństwach, niezłomnymi w postanowieniach, surowymi względem siebie, łagodnymi względem bliźnich naszych, dokładnymi we wszystkim. Tę stosunkowo twardą postawę Ksiądz Bosko koryguje spojrzeniem na Maryję jako na Matkę Boga, a przeto i Matkę ludzi. Przez odkupienie Jezusa Chrystusa, stajemy się Jej dziećmi i braćmi Jej Boskiego Syna. Powodem tego jest, że stając się Matką Jezusa, prawdziwego Boga i prawdziwego Człowieka, zostaje także naszą Matką. Jezus Chrystus w swoim wielkim miłosierdziu zachciał nazwać nas swoimi braćmi, i z tego tytułu uczynił nas wszystkich przybranymi dziećmi Maryi. Odtąd nasz święty z upodobaniem wzywał Wspomożycielkę, Matkę i Królową chrześcijan i Kościoła. Namalowany przy pomocy jego wskazówek obraz z turyńskiego sanktuarium pokazuje, jak wyobrażał sobie Matkę Bożą cieszącą się tym przywilejem. Wszelkie dzieło salezjańskie bierze swój początek od Maryi nauczał ks. Albera (przełożony generalny w latach ) bądźmy Jej za to wdzięczni, kochajmy Ją, czcijmy Ją i rozszerzajmy nabożeństwo do Niej pod wezwaniem Maryi Wspomożycielki. To nasz obowiązek, bowiem jesteśmy Jej dziećmi. By dojść do Jezusa, trzeba nie tylko wielbić Maryję, ale Ją naśladować. Nabożeństwo do Maryi, które by nie stanowiło szkoły świętości, które nie dawałoby siły do zwyciężania wrogów duszy i do postępowania śladami Jej Boskiego Syna, byłoby naprawdę próżne. (Francis Desramaut Sto haseł z duchowości salezjańskiej fragmenty)

3 ŚWIATOWE IGRZYSKA MŁODZIEŻY SALEZJAŃSKIEJ W BRATYSŁAWIE Ze świata salezjańskiego Tekst: ks. Paweł Gacek SDB Zdj.: młodzież z SALOS-u Rzeszów W dniach od 30 kwietnia do 5 maja 2014 r. w Bratysławie pod hasłem walczymy o duszę, na boisku, w życiu odbyły się XXV Światowe Igrzyska Młodzieży Salezjańskiej (PGSI 2014) w czterech dyscyplinach sportowych i dwóch kategoriach wiekowych: piłka nożna, piłka siatkowa, koszykówka i tenis stołowy. Udział w nich wzięło ponad 1300 zawodników i 200 wolontariuszy z 11 krajów (Austria, Belgia, Czechy, Chorwacja, Włochy, Niemcy, Polska, Portugalia, Słowenia, Słowacja, Hiszpania). Reprezentacja polskiego SALOS-u liczyła 105 osób, w tym grupa SALOS Don Bosco z Rzeszowa w liczbie 11 osób. Uroczyste otwarcie nastąpiło 1 maja 2014 r. i było transmitowane przez telewizję. W tej uroczystości wzięli udział m.in. ambasadorowie państw uczestniczących w igrzyskach Włoch, Belgii i Chorwacji. 2 maja 2014 r. polska reprezentacja została przyjęta przez ambasadora RP w Bratysławie Tomasza Chłonia. W tym spotkaniu uczestniczyli: pan profesor Zbigniew Dziubiński, ks. Edward Pleń, siostra Maria Kapczyńska, ks. Paweł Gacek, ks. Grzegorz Radziszewski, pan Marek, pan Radosław, pani Dominika wolontariuszka oraz drużyna SALOS Don Bosco z Rzeszowa. 3 maja 2014 r. w uroczystość Królowej Polski Polacy uczestniczyli we Mszy św. w ramach dziękczynienia SALOS-u RP za kanonizację św. Jana Pawła II, wielkiego miłośnika sportu. 4 maja 2014 niedzielnej uroczystej Mszy św. przewodniczył były przełożony generalny salezjanów ks. Pascual Chavez, który też wygłosił słowo Boże. Warte podkreślenia jest i to, że Ksiądz Generał oglądał mecz finałowy Tegoroczny EUROGEX 2014 Europejski Kongres Młodych Byłych Wychowanków Salezjańskich na temat pokoju i praw człowieka w Europie odbył się w murach Zakładu Salezjańskiego im. św. Jana Bosko w Oświęcimiu. W terminie od 1-4 maja br. młodzi ludzie jak również delegaci krajowych federacji z Włoch, Hiszpanii, Bośni i Hercegowiny, Albanii, Słowenii, Słowacji, Dominikany, Francji, Portugalii, Polski i delegat z USA zrzeszeni w międzynarodowej konfederacji sieci związanej z działalnością Księdza Bosko (Confederazione Mondiale di Exalievi di Don Bosco) mieli okazję spotkać się w Oświęcimiu Mieście Pokoju i podejmować niełatwe tematy dotyczące ruchu solidarności, łamania praw człowieka, dyskryminacji, rasizmu, ksenofobii i antysemityzmu. Dodatkowymi namacalnymi doświadczeniami braku pozytywnych odruchów ludzkich i załamania praw człowieka, jak również psychicznego i bestialskiego traktowania jednostki ludzkiej, była wizyta w Muzeum Auschwitz i Birkenau oraz wyjazd do Krakowa, gdzie wędrowaliśmy śladami ludzkiej znieczulicy, ale także i pokoju, którego człowiek doświadcza w sobie samym i w drugim człowieku. Mieliśmy okazję zwiedzać Muzeum Zamek w Oświęcimiu oraz spotkać się z prezydentem Oświęcimia, panem Januszem Chwierutem. Na koniec naszych konferencji, świadectw z okresu internowania, wystąpień, spotkań w grupach i wielu innych wspólnie spędzonych chwil wypracowaliśmy model połączony z konkretnymi narzędziami i metodami, który uczestnicy EUROGEX 2014 będą mogli wdrażać i zakorzeniać w swoich wspólnotach lokalnych i krajowych. Mamy głęboką nadzieję, że to spotkanie pomoże naszej wspaniałej 60-siątw siatkówkę chłopców pomiędzy SALOS-em Rzeszów i SALOS-em Płock, zakończony zwycięstwem SALOS-u Don Bosco (2-1). Kolejne, XXVI już, PGSI odbędzie się w Turynie, we Włoszech, symbolicznie, bo salezjanie na całym świecie będą odchodzić 200 lat od narodzin św. Jana Bosko Założyciela, który pracował, służył i zmarł w Turynie. Już zapraszam do Turynu w dniach od 29 kwietnia do 4 maja 2015 r. Szczegółowe wyniki igrzysk znajdują się na stronie: Każdy może być Mistrzem ale najpierw ciężka praca, treningi, spotkania... Już teraz zapraszam na zajęcia poszczególnych sekcji sportowych. Więcej informacji na naszej stronie: Zapraszam także rodziców i ludzi dobrej woli do współpracy, szczególnie w przygotowaniu Ogólnopolskich Igrzysk Młodzieży Salezjańskiej, które odbędą się w Rzeszowie w dniach r. ZE ŚWIATA SALEZJAŃSKIEGO EUROGEX 2014 Ze świata salezjańskiego Tekst: Ryszard Firczyk Zdj.: Zbiory SBWS w Oświęcimiu 3 maj 2014 ce uczestników tworzyć nowe projekty unijne i zakorzeniać pozytywne postawy, w których nie będzie miejsca na nietolerancję i zło. Za wszystko wszystkim składamy serdeczne Bóg zapłać, a w sposób szczególny ks. Josè Ramirezowi Fernandezowi światowemu delegatowi Przełożonego Generalnego ds. byłych wychowanków Księdza Bosko, jak również prezydentowi Światowej Konfederacji BWS panu Francesco Muceo i wiceprezydentowi ŚK BWS Angelowi Gudiñi oraz wszystkim delegatom krajowym. To wielkie wydarzenie nie mogłoby się odbyć, gdyby nie ks. inspektor Dariusz Bartocha, ks. wikariusz inspektora Adam Paszek, ks. dyrektor Zakładu salezjańskiego w Oświęcimiu Bogdan Nowak, ks. delegat inspektora ds. BWS Zenon Latawiec oraz dzięki naszym wspaniałym wolontariuszom i członkom naszego Stowarzyszenia BWS z panem prezesem Wiesławem Sojką, wiceprezesem Eweliną Matyjasik, sekretarzem ZG Ryszardem Firczykiem i uświetniającym nasze msze święte chórem męskim BWS-ów AUXILIUM.

4 Z ŻYCIA INSPEKTORII SAVIONALIA Z życia Inspektorii Tekst: Krzysztof Cepil SDB, Tomasz Rybacki Zdj.: Daniel Małek, Łukasz Dolistowski, Karol Paruzel Savionalia 2014 to XXIII edycja Inspektorialnego Święta Młodych. Savionalia 2014 to również zakończenie przygotowań do jubileuszu dwusetnej rocznicy urodzin Księdza Bosko. Savionalia 2014 to spotkanie 1213 młodych osób z 27 placówek krakowskiej inspektorii. Wreszcie Savionalia 2014 to już historia Nazwa tego niezwykłego wydarzenia wzięła się oczywiście od św. Dominika Savio, który jest m.in. patronem ministrantów. W 1991 r., gdy Savionalia były organizowane po raz pierwszy, zaproszeni na nie byli właśnie ministranci. Od tamtego czasu impreza nabrała rozmachu. Obecnie co roku w maju na Łosiówkę zjeżdżają dzieci i młodzież z całej inspektorii krakowskiej, w tym z Ukrainy. możliwość pojednania się z Bogiem w sakramencie pokuty, z której skorzystało wiele osób. Byli i tacy, którzy odchodzili od kratek konfesjonału ze łzami w oczach, ale radość na twarzy wskazywała, że były to prawdziwe łzy szczęścia. Hasłem tegorocznego spotkania była Świętość na miarę. Każdy jest powołany do świętości i każdy może ją osiągnąć, ale już św. Franciszek Salezy twierdził, że inaczej do tego celu będzie dążył kowal, a inaczej biskup; inaczej matka małych dzieci, a jeszcze inaczej zakonnica. Święty Jan Bosko propagował nauczanie francuskiego doktora Kościoła i nie na darmo nazwał założone przez siebie zgromadzenie salezjanami. Paradoksalnie jednak sobotnią konferencję dla młodzieży pt. Jak być świętym, będąc młodym? wygłosił kapucyn, o. Tomasz Łakomczyk. Wyjaśnił on, że świętość polega na wysiłku ciągłego nawracania, które jest możliwe dzięki łasce przebaczającego i miłosiernego Boga, pragnącego być z nami w niebie. A samo nawracanie winno być dokonywane z rozsądkiem i właściwą dla danej osoby miarą. Wspomniana niedzielna Msza św. koncelebrowana była przez wszystkich księży salezjanów z ks. inspektorem Dariuszem Bartochą na czele. Była to liturgia szczególna, bo połączona z wręczeniem krzyżów misyjnych dziewięciu osobom z Salezjańskiego Wolontariatu Misyjnego Młodzi Światu, które już wkrótce wyjadą pracować do Sudanu Południowego, Peru, Boliwii, Nigerii i Sierra Leone. Tych dziewięcioro młodych ludzi dało szczególne świadectwo, dające niewiele młodszym uczestnikom Savionaliów przykład, że można odnaleźć radość i spełnienie w postawie bezinteresownej miłości, gotowej do służby na rzecz potrzebujących na całym świecie. Że miarą świętości jest praktykowana na co dzień miłość Boga i bliźniego. Nie ma Savionaliów bez współzawodnictwa, nie ma również świętości bez radosnej zabawy z innymi. Tak było i tym razem: w piątek drużyna piłkarska z ukraińskiej Bóbrki zmierzyła się na boisku z klerykami z Lądu i Krakowa (mecz przerwano przy wysokim prowadzeniu braci salezjanów). W sobotę przeprowadzono Turniej Dominikowy i akcję Stokrotka, które stanowiły okazję do zdobycia punktów w poszczególnych konkurencjach. W niedzielę najbardziej oczekiwanym momentem było ogłoszenie wyników rywalizacji Ponieważ nikt nie może osiągnąć świętości własnym wysiłkiem, stąd organizatorzy Savionaliów postarali się, by zgromadzeni na Łosiówce i w jej okolicach uczestnicy mieli wiele okazji do spotkania z Tym, który jest źródłem uświęcenia. W piątek dzieci i młodzież adorowały Chrystusa w Najświętszym Sakramencie w swoich grupach wiekowych, w sobotę każdy mógł wybrać sobie Mszę św., bo były odprawiane co godzinę, natomiast w niedzielę wszyscy zgromadzili się na uroczystej Eucharystii. Przez cały czas była również 4 WIADOMOŚCI INSPEKTORIALNE Inspektorii Krakowskiej pw. św. Jacka

5 Z ŻYCIA INSPEKTORII między salezjańskimi placówkami. Niespodziewanymi zwycięzcami ogólnej klasyfikacji Savionaliów okazali się młodzi reprezentanci z Przemyśla. W momencie ogłoszenia wyników na ich twarzach rysowało się ogromne zaskoczenie, które w ułamku sekundy przekształciło się w wybuch niekontrolowanej radości. Chwilę potem usłyszeli oni śpiewane gratulacje od rywali z Rzeszowa, jednych z największych faworytów do pierwszego miejsca. Ten epizod znakomicie oddaje panującą wśród młodzieży atmosferę wzajemnej życzliwości. pt. Boskie City Game. Nowością wśród tak licznych atrakcji był konkurs wiedzy o św. Janie Pawle II zorganizowany ze względu na jego niedawną kanonizację. Turniej Dominikowy ma na celu uczczenie św. Dominika Savio poprzez dobrą zabawę i rekreację. Polega to na tym, że poszczególne placówki biorące udział w Inspektorialnym Święcie Młodych wystawiają mieszane drużyny, które konkurują w bardzo nietypowych dyscyplinach, dalekich od sportów transmitowanych w telewizji. Przykładowymi konkurencjami były: bieg w workach, wyścig gąsienic stworzonych z kucających zawodników trzymających się za kostki, czy zespołowe transportowanie łyżeczkami piłeczek pingpongowych na czas. Podobną formułę miał również wielobój dla dzieci rozgrywany w ramach sobotniej akcji Stokrotka. Rokrocznie program Stokrotki łączy elementy religijne, wydarzenia kulturalne oraz rozrywkę w postaci gier i zabaw. Oznacza to, że w sobotnie popołudnie można było uczestniczyć we Mszy św. lub się wyspowiadać, wziąć udział w konkursie recytatorskim poezji religijnej odbywającym się w postindustrialnej przestrzeni magazynu gospodarczego, ocenić filmy wysłane na konkurs filmowy, podziwiać przedstawienia podczas festiwalu teatralnego... Można było obejrzeć wystawę zorganizowaną przy okazji konkursu fotograficznego Boska Fota, pokazać swój talent wokalny, muzyczny lub taneczny w ramach akcji Scena dla Ciebie oraz wziąć udział w grze miejskiej W sobotę gwoździem programu był jednak wieczorny koncert zespołu New Day promującego ich nową płytę pt. Nowy dzień. Zespół, któremu lideruje Rafał Boniśniak, debiutował jedenaście lat temu właśnie na Savionaliach i ten koncert był swoistym powrotem do korzeni. Z tego wydarzenia transmisję na żywo przeprowadziło Radio Nowohuckie. Muzycy zaprezentowali wszystkie utwory z nowej płyty, w czym pomagali im zaproszeni goście: chór Soli Deo z Jasła, kwartet smyczkowy z Gorlic pod kierownictwem Mirosława Bogonia oraz Małgorzata Wilczyńska z zespołu Pod Wiatr. Wszyscy, którzy mieli okazję w tym niezwykłym wydarzeniu uczestniczyć, świetnie się bawili. 5 maj 2014

6 Radość młodych i wspomniana wyżej wzajemna życzliwość podobnie jak belgijski, czy inne tańce integracyjne stały się znakiem rozpoznawczym Inspektorialnego Święta Młodych. W ten sposób stały się również miarą świętości uczestników Savionaliów, którzy wzorem swojego Mistrza i Nauczyciela zdają sobie sprawę, że szatan boi się ludzi radosnych. I tylko chciałoby się, żeby to święto trwało dłużej niż trzy dni... Z ŻYCIA INSPEKTORII ŚWIĘCENIA KAPŁAŃSKIE Z życia Inspektorii Tekst: Paweł Figura SDB Zdj.: Barbara Łach 24 maja dla wszystkich członków Rodziny Salezjańskiej jest dniem szczególnym. Wtedy to obchodzimy Uroczystość Maryi Wspomożycielki Wiernych. Tego dnia również szesnastu diakonów salezjańskich przyjęło sakrament kapłaństwa, zasilając tym samym szeregi prezbiterów Kościoła powszechnego. Msze święte z udzieleniem święceń prezbiteratu odbyły się w Rumi, Oświęcimiu, Warszawie i Wrocławiu. Dziewięć lat formacji trud pracy duchowej i intelektualnej. Nowicjat, studia filozoficzne, praktyka duszpasterska i wreszcie studia teologiczne. Tak w wielkim skrócie można opisać drogę salezjańską, przygotowującą do święceń kapłańskich. Diakoni ostatnie dni poprzedzające święcenia kapłańskie spędzili w Wiśle, gdzie odprawiali swoje rekolekcje. Zaraz po nich rozjechali się do swoich inspektorii. I tak oto 24 maja miały miejsce święcenia kapłańskie salezjanów. W Rumi, w sanktuarium NMP Wspomożenia Wiernych, z rąk arcybiskupa Tadeusza Gocłowskiego prezbiterat przyjęli: dk. Piotr Pączkowski, dk. Mirosław Chyza, dk. Daniel Śliwiński. 6 WIADOMOŚCI INSPEKTORIALNE Inspektorii Krakowskiej pw. św. Jacka

7 W oświęcimskim sanktuarium Matki Bożej Wspomożenia Wiernych z rąk biskupa Romana Pindla, ordynariusza diecezji bielsko-żywieckiej, święcenia przyjęli : dk. Łukasz Auguściak, dk. Franciszek Janyga, dk. Dawid Waliczek i dk. Marcin Wosiek [na zdj.]. W Warszawie, w bazylice Najświętszego Serca Jezusowego, odbyła się ceremonia święceń kapłańskich, podczas których sakrament ten przyjęli: dk. Michał Chorąży, dk. Radosław Kuśmierz i dk. Leonard Szewczyk. Święceń udzielił biskup senior archidiecezji warszawsko-praskiej Kazimierz Romaniuk. We Wrocławiu, w kościele pw. św. Michała Archanioła święcenia przyjęli: dk. Adam Drozd, dk. Sławomir Drapiewski, dk. Mateusz Krzywda, dk. Bartłomiej Janke, dk. Bartosz Mikuła i dk. Grzegorz Dłużniak. Ceremonii przewodniczył biskup pomocniczy archidiecezji wrocławskiej Andrzej Siemieniewski. Neoprezbiterom życzymy obfitości darów Ducha Świętego, mocy Bożego błogosławieństwa i nieustannej opieki Maryi Wspomożycielki Wiernych. Z ŻYCIA INSPEKTORII KORONAMI OZDOBIONA Z życia Inspektorii Tekst: ks. Andrzej Gołębiowski SDB Zdj.: Paweł Sowa Boże wejrzyj łaskawie na tych, którzy wieńcząc koroną wizerunek Chrystusa i Jego Matki wyznają, że Twój Syn jest Królem wszechświata i wzywają opieki Najświętszej Dziewicy jako Królowej [ ]. Takie słowa jak echo odbijają się od zbocza wzniesienia, na którym modlił się w Przyłękowie bp Roman Pindel, ordynariusz diecezji bielsko-żywieckiej. Modlitwę poprzedził akt koronacji cudownej figury Matki Bożej czczonej w tym miejscu. Ks. Leszek Leś, proboszcz i kustosz sanktuarium, witając pielgrzymów powiedział: Gromadzi nas tu miłość do Matki Najświętszej, którą czcimy dziś jako Wspomożenie Wiernych. Ona to 2 lipca 1886 roku widząc cierpienia i strapienia tego ludu, przychodzi ze swoim skarbem łask, które otwiera od momentu uzdrowienia małej dziewczynki Marysi. I tak nieustannie wspiera każdego w pielgrzymce życia i wiary. Uroczystość koronacyjna miała miejsce 24 maja i zgromadziła dwóch biskupów, dużą liczbę duchowieństwa i rzesze pielgrzymów. Objawienie Maryi w tym miejscu miejscowemu rolnikowi Wojciechowi Stefce, stało się początkiem kultu Maryi, która sama dawała znaki, że pragnie być tutaj czczona. Powstały kościółek i figura Maryi Wspomożycielki, obecna od 1902 r., ściągały i ściągają rzesze pielgrzymów, przybywających w to miejsce. O swoim pielgrzymowaniu tak wspominał obecny na koronacji emerytowany biskup diecezji Tadeusz Rakoczy: Pamiętam jako dziecko, jak babcia prowadziła 7 maj 2014

8 Z ŻYCIA INSPEKTORII mnie za rękę, kiedy szliśmy pieszo w pielgrzymce z Gilowic, tutaj właśnie, do tej Matki Bożej. I wtedy byłem tutaj po raz pierwszy. Dojeżdżamy do Przyłękowa. Korki na drodze, zaczynające się już od Świnnej, mówią nam, że będzie dużo ludzi. Mijamy ich po drodze. Idą ze stołeczkami i parasolami. Dobrą pogodę przecinają chmury, zapowiadające deszcz. Ks. Dariusz Bartocha, inspektor, w słowie skierowanym na zakończenie Eucharystii żartobliwie powie: nie chcę kusić losu, ale każda koronacja w tej diecezji jest związana z deszczem. Rzeczywiście tak się stało, po zakończeniu wszystkiego. Służby porządkowe działają na drodze perfekcyjnie. Strażacy i policjanci, kierują nas na górkę, prosząc o uwagę na idących pielgrzymów. Mijamy również pieszą pielgrzymkę. Zakonnik grający na gitarze zdradza swoim habitem, że prowadzą ją franciszkanie konwentualni. Plac celebry to wzgórze, na którym zbudowany jest polowy ołtarz. Nad jego powstaniem czuwał ks. Ignacy Ryndzionek SDB, aktualnie pracujący w Rosji. W centrum stoi figura Matki Bożej, ozdobiona kwiatami. Ta figura tyle dobra sprawia, poprzez łaski, które Bóg daje dla tylu pielgrzymów, przybywających w to miejsce. Pragniemy więc dokonać koronacji tej figury. Tak bardzo jest czczona, tak daleko rozchodzi się jej sława[ ], powie podczas homilii bp Roman. Mimo iż celebra rozpocznie się o godz , już od trwa czuwanie. Już z daleka słychać regionalną muzykę i śpiewy. Opowiadają o tym miejscu i kulcie. Pomimo przygotowanych śpiewników dostrzegam, że ludzie znają te teksty. Witaj Maryjo Królowo ozdobo gór Przyłękowa. Do której to idziemy i serdecznie prosimy. Śpiewają je z pamięci. Przygotowanie liturgiczne prowadzi ks. dr Sławomir Zawada, dyrektor Diecezjalnej Szkoły Organistowskiej. Gra zespół góralski. Pięknie prezentują się w strojach regionalnych. Tak ubranych na uroczystości jest wielu, starszych i młodszych. Obecne są również władze samorządowe i gminne oraz przedstawiciele parlamentu. Wszystkich powita na rozpoczęcie liturgii gospodarz miejsca, ks. Leszek Leś: Od momentu objawienia się Matki Bożej na zboczu w Przyłękowie, Bóg wszechmogący za Jej pośrednictwem stał się hojnym dawcą łask. Dziś wraz z pasterzami naszej diecezji, salezjanami oraz wszystkimi wiernymi, chcemy z głębi serca wyrazić naszą wdzięczność. Pragniemy to uczynić przez modlitwę i zjednoczenie z Panem Jezusem w tej Eucharystii i gestem znaku koronacji, przyozdabiając cudowną figurę Wspomo- 8 WIADOMOŚCI INSPEKTORIALNE Inspektorii Krakowskiej pw. św. Jacka

9 Z ŻYCIA INSPEKTORII życielki Wiernych. Ten gest wyjaśni ksiądz biskup: To jest kościelne potwierdzenie tego dobra, które dokonuje się w tym miejscu od dziesiątków już lat i ma potwierdzenie w świadectwach tych, którzy doznali w tym miejscu wielu łask. To dobro będzie wypowiadane przez wielu, biorących udział w uroczystości. Będą się w niej wzajemnie przeplatać folklor, dostojeństwo i salezjańska spontaniczność. W homilii ordynariusz wezwał wiernych, by nie wahali się zapraszać Boga do swej codzienności i razem z Nim przeżywali zwykłe chwile swego życia. Przypomniał postać biskupa sosnowieckiego, Adama Śmigielskiego, który bardzo często przybywał do Przyłękowa. Kiedy jest się w Sosnowcu i spotyka się z kapłanami i wiernymi, to tam wiedzą o tym Przyłękowie. Wiedzą, że tu jest Matka Boża Śmigielska [ ]. Tak bardzo upodobał sobie to miejsce, ale przede wszystkim modlitwę w tym miejscu, wspominał bp Roman. Podkreślił również obecność bpa Tadeusza Rakoczego, który rozpoznał to wszystko dobro, które się dzieje za sprawą Maryi w tym właśnie miejscu, przy tej figurze, który zdecydował uznać to miejsce rzeczywiście za sanktuarium, miejsce naznaczone Bożą obecności i łaską. I który wreszcie sam podjął decyzję o wydaniu dekretu o koronacji. Za udział w uroczystości dziękuje krakowski inspektor salezjanów ks. Dariusz Bartocha. Wymienia obecnych biskupów, którzy nie ważne czy noszą imię Tadeusz lub Roman, są zakochani w Matce Bożej i to Wspomożycielce Wiernych. Podziękował wszystkim obecnym wiernym oraz władzom, które okazały duże wsparcie i życzliwość przy organizacji uroczystości. Ksiądz Dariusz wspomniał również obecnych duchownych i salezjanów. Tych ostatnich zauważył również ksiądz biskup: Chciałbym także w tym miejscu podziękować salezjanom, którzy przybyli na to miejsce, wydawałoby się na końcu świata, zapomniane, że zadbali o to miejsce od strony materialnej i przede wszystkim od strony duchowej. Kończy się piękna i podniosła uroczystość. Ludzie tłoczą się, by ucałować ukoronowany wizerunek Wspomożycielki Wiernych. Za chwilę mają śpiewać i tańczyć dzieci. Lunął deszcz. Opuszczamy górkę w jego strugach. Mijamy ludzi. Nikt się nie spieszy. Idą powoli. Dostrzegam na ich twarzach ciągłe skupienie. Może w ich sercach brzmią jeszcze słowa bpa Rakoczego: Niech to przeżycie umocni nas na drogach naszej wiary, oddania się i ufności przez Maryję Bogu w Trójcy Jedynemu. Stwórcy i Odkupicielowi. I niech nas prowadzi dobrymi drogami. 9 maj 2014

10 ŚWIĘTOŚĆ NA MIARĘ Kielce Tekst: Edyta Duda Zdj.: Jolanta Gawda Jak co roku, nasza salezjańska młodzież z Kielc, wraz z innymi placówkami z południowej Polski, m.in. Rzeszowa, Skawy, Zabrza czy Staniątek, świętowała w dniach 9-11 maja na Łosiówce w Krakowie. Nie brakowało atrakcji, śmiechu, tańców i swawoli. W piątek odbyła się prezentacja wszystkich placówek. Świętokrzyskie reprezentowały trzy formacje: Oratorium Świętokrzyskie, Małe Oratorium oraz z Oratorium z Niewachlowa. Wszystkie występy były równie dobre, ciekawe i, mamy nadzieję, interesujące dla pozostałych uczestników. Sobota dzień drugi. Tańce, turnieje, koncert. Każdy znalazł coś dla siebie. Turniej Dominikowy jest stałym punktem programu, do którego prężnie przygotowują się chętni z poszczególnych placówek. Tak samo City Game, czyli podchody po Krakowie. Aktywnie spędzony czas, ruch, głównie biegi. W drugim dniu Savionaliów najwięcej się dzieje. Konkursy typu Boska fota, Scena dla Ciebie czy wiele innych, mają duży wpływ na ocenę ogólną danego oratorium. Na zakończenie dnia pełnego wrażeń i emocji zawsze odbywa się koncert tym razem swoją obec- nością zaszczycił nas obchodzący 10-lecie zespół New Day. I chyba do tradycji należy to, że występ jest bardzo udany. Wtrąceniem do wszystkiego była, niestety, konieczność snu. Więc na obydwie noce rozjechaliśmy się do szkół, gdzie mogliśmy się umyć (jeśli się trafiło na tę z prysznicami), zjeść posiłek oraz ułożyć się do snu, by następnego dnia mieć siłę na dalszą zabawę. Dzień trzeci niedziela. Uroczysta Msza z rozesłaniem misjonarzy w świat i ich błogosławieństwem. Piękne chwile, skłaniające do refleksji I w końcu przyszedł czas na pożegnanie. Z niecierpliwością czekając na kolejne Savionalia, mówiliśmy znajomym z innych miast: Do zobaczenia za rok, a może jeszcze szybciej. WIEŚCI Z PARAFII ŚWIĘTEGO KRZYŻA Kielce Tekst: Jolanta Gawda Zdj.: Alicja Tuz 23 maja w ramach cyklu Kto szuka ten żyje udaliśmy się w kolejną słowno-muzyczną podróż, której temat był następujący: W świat przez muzykę. Naszym gościem był miłośnik gitary pan Grzegorz Półtorak, uczeń studium gitary klasycznej i pasjonat kultury argentyńskiej. Pan Grzegorz wystąpił w towarzystwie Tomka Detki [na zdj.], który akompaniował mu w wykonywaniu utworów muzycznych oraz prowadził z naszym gościem interesująca rozmowę. Spotkanie upłynęło w bardzo przyjemnej atmosferze, pełnej humoru i interesujących tematów. W niedzielę 18 maja o godz ks. Jerzy Szkiert odprawił Mszę św. z okazji jubileuszu 25-lecia swoich święceń kapłańskich. Na Eucharystię przybyła służba liturgiczna, której ks. Jerzy jest opiekunem, wraz z rodzinami oraz wszyscy, którzy w tym szczególnym dniu chcieli towarzyszyć księdzu jubilatowi w jego święcie. Po uroczystości był czas na poczęstunek i wspominki dla wszystkich chętnych. 28 maja odbył się II Przegląd Form Teatralnych Świetlic i Klubów dla Dzieci i Młodzieży. Na przeglądzie zaprezentowały się grupy teatralne, tancerze oraz zespoły muzyczne z kieleckich placówek opiekuńczo wychowawczych. W ramach przeglądu wystapił teatr 1EDEN działający przy Oratorium Świętokrzyskim, który wystawił sztukę Bajki w reż. Magdaleny Jarek. 24 maja w oświęcimskim sanktuarium Matki Bożej Wspomożycielki Wiernych miały miejsce święcenia diakonów z Inspektorii pw. św. Jacka. Z rąk ordynariusza diecezji bielsko -żywieckiej bpa Romana Pindla sakrament kapłaństwa przyjął dk. Franciszek Janyga. Diakon Franciszek, który przez kilka miesięcy pracował przy parafii świętego Krzyża w Kielcach, został doceniony przez tutejszych wiernych, bowiem na jego święcenia wyruszył autokar pełen ludzi oraz bus. 10 maja 2014 grupa ikonowa zorganizowała spotkanie dla osób z Kieleckiego Stowarzyszenia Chorych na Stwardnienie Rozsiane. Spotkanie zaczęło się o godzinie 12. W czasie spotkanie kilka słów o ikonie powiedział do chorych pan Michał Płoski ikonopis, natomiast chór z cerkwii św. Mikołaja w Kielcach pod kierunkiem Rafała Bazanka zaśpiewał kilka pieśni prawosławnych. Głównym punktem spotkania była wystawa prac grupy ikonowej z Oratorium Świętokrzyskiego. Na wystawie wystawiono ok. 35 ikon dorobek ostatniego roku pracy członków grupy. Wystawa stała się dla chorych zródłem radości, wzruszenia i zadowolenia. Grupa ikonopisów z oratorium planuje zorganizowanie kolejnej wystawy, tym razem w Piekoszowie. 10 WIADOMOŚCI INSPEKTORIALNE Inspektorii Krakowskiej pw. św. Jacka

11 DZIĘKCZYNIENIE ZA KANONIZACJĘ Kraków - Dębniki Tekst i zdj.: ks. Andrzej Gołębiowski SDB Parafia na Dębnikach w Krakowie przechowuje z wielką dumą tytuł papieska. Tutaj bowiem, na jej terenie mieszkał Karol Wojtyła. Było to od roku 1938 do początku sierpnia 1944 roku. O swoich związkach z tym miejscem dawał znaki pamięci niejednokrotnie. W liście z okazji 50-lecia parafii napisał że jest to druga po Wadowickiej Parafia, w której odkrywałem i pogłębiałem tajemnicę Kościoła [ ]. Tam też, wśród społeczności Dębnickiej Parafii dojrzewało do końca i realizowało się moje powołanie kapłańskie. Stąd na Dębnikach słyszy się często pojęcie nasz parafianin w odniesieniu do Karola Wojtyły. Dlatego przedstawiciele parafii pielgrzymowali do Rzymu na najważniejsze wydarzenia związane z posługą papieża, jak i te, które wydarzyły się po jego odejściu do Domu Ojca. Parafialne dziękczynienie za dar kanonizacji odbyło się 17 i 18 maja. Wyrażone zostało ono nie tylko w liturgii, ale również poprzez spotkania z osobami, które były blisko osoby Karola Wojtyły, a następnie blisko Jana Pawła II. Taką osobą jest prof. Gabriel Turowski. Do grona najbliższych przyjaciół należał jeszcze od czasów duszpasterstwa akademickiego, prowadzonego przez ks. Wojtyłę. Jest z grupy osób, która do świętego dziś księdza mówiła wujku. Znalazłem się w gronie, która stała się rodziną Ojca Świętego. Jest również między innymi autorem publikacji Zamach, czyli jak zło w dobro się obróciło. Wydana przez mieszczące się na Dębnikach wydawnictwo Biały Kruk książka, stała się podstawą opowieści profesora o dramatycznych wydarzeniach tamtych dni. Moderatorem spotkania był prezes wydawnictwa Leszek Sosnowski. Sam fakt zamachu, to był szczególny znak Opatrzności Bożej. Polegał na tym, że wywrócił myślenie Jana Pawła II, że ma inne zadanie w Kościele [ ]. Zamach to był taki punkt 11 maj 2014 zwrotny w pontyfikacie i zwrócenie uwagi, że należy ponownie odczytać orędzie fatimskie [ ]. Dzięki zamachowi Ojciec Święty stał się osobą publiczną całego świata (nie tylko biskupem Rzymu). Dlatego jak odchodził do Domu Ojca z tego świata, napisał niepisaną encyklikę o życiu wiecznym. To jest cenny przekaz dla ludzi wierzących i niewierzących podkreślał profesor. W drugim dniu dziękczynienia okolicznościową homilię wygłosił ks. Tomasz Kijowski. Skupił uwagę na trzech aspektach obecności Karola Wojtyły na Dębnikach: praca, wychowanie i Maryja. Ona stała się mistrzynią powołania. Przed tym obrazem wymodliłem sobie powołanie powie po latach Jan Paweł II, odwiedzając Dębniki. Szczególny ślad wychowania jest obecny również w osobie Jana Tyranowskiego. Każdego 15-go dnia miesiąca jest odmawiana modlitwa o beatyfikację. Swego rodzaju wotum stał się nowy obraz, który znalazł swoje miejsce przy sarkofagu sługi Bożego. Obraz pędzla ks. Leszka Kruczka przedstawia Jana Tyranowskiego dającego różaniec młodemu studentowi Karolowi Wojtyle. Tłem jest Wawel, dębnicki kościół, papieski krzyż i Watykan. Poświęcenia obrazu dokonał ks. Dariusz Bartocha, inspektor. Będzie on upamiętniał również Róże Żywego Różańca, oraz pielgrzymujące do tego miejsca Cechy Krawców. Poświęcenie poprzedziło nabożeństwo słowno-muzyczne w wykonaniu Chóru Dębnickiego i świadectwo Adama Bujaka, który ze swoim aparatem fotograficznym towarzyszył przez 40 lat kardynałowi Wojtyle, a następnie Janowi Pawłowi II. Kult Jana Pawła II na Dębnikach trwa już od czasu, kiedy modlono się o Jego beatyfikację. Obecnie zanosimy modlitwy już przez wstawiennictwo świętego. Można je odczytywać z księgi umieszczonej w kaplicy Matki Bożej, gdzie znajduje się figura świętego. Powracamy również pamięcią do Jego nauczania, a październikowa pielgrzymka jest wędrowaniem po śladach, którymi On wędrował, będąc wśród nas.