Ćwiczenie 2 Przedmiot: Biotechnologia Ŝywności, Sp. Technologia Ŝywności, Studia stacjonarne I stopnia

Wielkość: px
Rozpocząć pokaz od strony:

Download "Ćwiczenie 2 Przedmiot: Biotechnologia Ŝywności, Sp. Technologia Ŝywności, Studia stacjonarne I stopnia"

Transkrypt

1 Ćwiczenie 2 Przedmiot: Biotechnologia Ŝywności, Sp. Technologia Ŝywności, Studia stacjonarne I stopnia TEMAT: IMMOBILIZACJA ENZYMU POPRZEZ PUŁAPKOWANIE W śelach Doskonałe własności enzymów jako biokatalizatorów, sprawiają, Ŝe są one z powodzeniem stosowane w przemyśle. Wadą są jednak wysokie koszty izolacji i oczyszczania preparatów enzymatycznych oraz ich wraŝliwość na warunki fizykochemiczne takie jak temperatura, ph, obecność detergentów, zanieczyszczenia metalami cięŝkimi, czy kontakt z bąbelkami gazu w spienionej mieszaninie reakcyjnej, które mogą działać dezaktywująco. Z tego powodu opracowano szereg metod immobilizacji enzymów, głównie w celu podniesienia ich stabilności, ułatwienia ich odzyskiwania z mieszaniny reakcyjnej i ponownego wykorzystywania. Najnowsze metody immobilizacji mają równieŝ za zadanie zwiększenie specyficzności lub selektywności względem niektórych substratów, oraz wydajności reakcji. Metody immobilizacji enzymów moŝna ogólnie podzielić na fizyczne i chemiczne. Do fizycznych metod immobilizacji zalicza się adsorpcję enzymu na nierozpuszczalnej matrycy, a takŝe pułapkowanie biokatalizatora wewnątrz struktury naturalnych lub syntetycznych polimerów. Immobilizacja na drodze chemicznej polega na tworzeniu wiązań kowalencyjnych łączących biokatalizator z nierozpuszczalną matrycą. Zastosowanie róŝnego rodzaju łączników chemicznych między cząsteczką enzymu a złoŝem jest rozwiązaniem prostszym, choć moŝliwe jest teŝ wielopunktowe kowalencyjne połączenie białka z nośnikiem, angaŝujące wiele łańcuchów bocznych aminokwasów. Fizyczne metody immobilizacji opierają się zwykle na procedurach łagodnych, nie powodujących strat w aktywności enzymu, a ponadto są proste do wykonania i tanie, natomiast ich wadą jest częste wymywanie enzymu ze złoŝa. Metody chemiczne zapewniają stabilność układu, ale w wielu przypadkach wiąŝe się to z częściową utratą aktywności enzymu, spowodowaną zmianą konformacji białka. Ponadto konieczny jest dodatkowy etap sieciowania oraz aktywacji grup funkcyjnych złoŝa lub/i enzymu. Obecnie opracowywane są metody otrzymywania usieciowanych kryształów enzymu (ang. cross-linked enzyme crystals, CLEC) i usieciowanych agregatów białek enzymatycznych (cross-linked enzyme aggregates, CLEA), aby zwiększyć wysycenie nośnika enzymem, a przez to zmniejszyć jego masę i objętość, co ma znaczenie praktyczne. 1

2 Do fizycznej immobilizacji szczególnie często stosuje się granulki lub włókna z porowatych materiałów, mikrokapsułki i Ŝele, poniewaŝ mają one duŝą powierzchnię adsorpcji w stosunku do objętości i zapewniają dobrą penetrację przez drobnocząsteczkowe substraty. śel poliakrylamidowy Poliakrylamid jest powszechnie stosowany w preparatyce białek do elektroforezy. śel.- powstaje wskutek polimeryzacji akrylamidu (AA) inicjowanej przez wolne rodniki (SO 4 ), tworzące się m.in. podczas reakcji nadsiarczanu amonu z katalizatorem: N,N,N,N tetraetylenodiaminą (TEMED). śel powstaje, gdy liniowe łańcuchy zbudowane z jednostek akrylamidu zostaną usieciowane poprzez tworzenie poprzecznych wiązań z N,N - metylenobisakrylamidem (BIS). Wielkość porów Ŝelu moŝe być regulowana zarówno poprzez zmianę całkowitego stęŝenia akrylamidu T % (AA + BIS), jak i poprzez zmianę stosunku obu monomerów C % (BIS/AA). akrylamid N, N -metylenobisakrylamid Agaroza Agaroza jest wielocukrem zbudowanym z powtarzających się naprzemiennie reszt 1-3-β-D-galaktozy i 3,6-anhydro-α-L-galaktozy, połączonych wiązaniem 1-4 glikozydowym. Agaroza, razem z agaropektyną, wchodzi w skład agaru, który jest składnikiem ścian komórkowych krasnorostów. Agaroza jest szeroko stosowana w preparatyce biochemicznej do rozdziałów elektroforetycznych kwasów nukleinowych. Monomer agarozy 2

3 Guma guar Guma guar (guaran) jest galaktomannanem, wielocukrem zbudowanym z reszt D- mannozy połączonych liniowo wiązaniem β-1,4 glikozydowym, z łańcuchami bocznymi utworzonymi przez pojedyncze reszty D-galaktozy przyłączone w pozycji α-1,6. Stosunek mannozy do galaktozy wynosi ~1,6-1,8 do 1. Galaktomannany produkowane są przez rośliny z rodziny Leguminosae; guma guar otrzymywana jest z rośliny Cyamopsis tetragonolobus. Guaran stosowany jest w przemyśle spoŝywczym jako zagęstnik i środek Ŝelujacy. Dodatek guaranu do Ŝelu agarozowego w istotny sposób poprawia jego wytrzymałość mechaniczną i bierze udział w sieciowaniu poprzez interakcje z zewnętrzną powierzchnią helikalnych struktur tworzonych przez łańcuchy agarozy. n Guma guar Karagenian Karageniany są mieszaniną wielkocząsteczkowych polisacharydów ekstrahowanych z plech glonów morskich naleŝących do klasy Rhodophyceae (krasnorosty). Chemicznie są to kopolimery reszt β-d-galaktozy oraz 3,6-anhydro-α-D-galaktozy, połączonych wiązaniem β- 1,4 glikozydowym. Podjednostki te połączone są wiązaniami α-1,3-glikozydowymi. RóŜne grupy hydroksylowe w łańcuchu mogą być podstawione (np. grupą sulfonową, metylową). W zaleŝności od gatunku glonów i techniki obróbki, moŝna otrzymać trzy typy karagenianu, spośród których zdolność tworzenia Ŝeli wykazują dwa: kappa (κ) i iota (ι), róŝniące się zawartością grup sulfonowych w podjednostkach. W roztworach wodnych łańcuchy polisacharydowe karagenianu tworzą zwoje i helisy, a Ŝelowanie następuje w wyniku 3

4 agregacji helis zachodzącej spontanicznie pod wpływem zmiany temperatury, albo wywołanej dodatkiem jedno- lub dwuwartościowych kationów (w zaleŝności od stęŝenia jonów moŝna otrzymać Ŝele o róŝnej trwałości). W trakcie procesu Ŝelowania dwie cząsteczki karagenianu tworzą podwójną helisę, która z jonami np. potasu układa się w trójwymiarową sieć, tworząc - tzw. domenę. Wraz ze zmniejszaniem się ilości grup SO 3 (od ι karagenianu do κ- karagenianu) maleje elastyczność, wzrasta sztywność i kruchość Ŝeli, natomiast maleje ilość cząsteczek polisacharydu niezbędnych do ich utworzenia. Zmniejszanie zawartości anhydrogalaktozy prowadzi do wzrostu wraŝliwości na działanie jonów potasu oraz zdolności Ŝelowania. Struktura i wielkość porów Ŝelu karagenianowego waha się od kilku do kilkudziesięciu nanometrów. Karagenian jest stosowany do jako dodatek do Ŝywności i leków, a takŝe nośnik do pułapkowania komórek i enzymów. κ-karagenian ι-karagenian karagenian podwójne helisy schładzanie ogrzewanie karagenian schładzanie domeny podwójnych helis ogrzewanie (a) strukturalne jednostki κ-karagenianu i ι karagenianu; (b) powstawanie i rozpad podwójnej helisy; (c) tworzenie struktury Ŝelu w obecności kationów (domeny podwójnych helis) 4

5 śelatyna śelatyna stanowi produkt częściowej hydrolizy kolagenu, o porowatej strukturze i duŝej, charakterystycznej dla tego białka zawartości glicyny, proliny i hydroksyproliny. śelatyna otrzymywana jest podczas gotowania tkanek zwierzęcych (kości, chrząstki, ścięgna, rybie skóry) w rozcieńczonych kwasach nieorganicznych. śel Ŝelatynowy utwardzony formaldehydem stanowi złoŝe wiąŝące białka o dobrej przepuszczalności dla wody, a jego zaletą jest duŝą elastyczność i moŝliwość uzyskania cienkich warstw o znacznej wytrzymałości mechanicznej. W celu zmniejszenia podatności Ŝelatyny na proteolizę moŝna takŝe zastosować sieciowanie Ŝelatyny aldehydem glut arowym. WYKONANIE Celem ćwiczenia jest przeprowadzenie immobilizacji β-galaktozydazy (współsieciowanej z owoalbuminą) poprzez pułapkowanie w Ŝelach: alginianowym, alginianowo-karagenianowym, poliakrylamidowym, agarozowo-guarowym, agarozowokaragenianowym i Ŝelatynowym oraz ocena wydajności tych technik. Następnie naleŝy zbadać wraŝliwość wyjściowego preparatu oraz enzymu pułapkowanego na działanie czynników (SDS, H 2 O 2 + Cu 2+, galaktoza, CaCl 2 ). Część A Współsieciowanie β-galaktozydazy z owoalbuminą OdwaŜyć 48 mg enzymu i rozpuścić w 1 ml wody destylowanej w próbówce wirowniczej. OdwaŜyć 2 mg owoalbuminy i dodać do roztworu enzymu, wymieszać i umieścić w łaźni lodowej. Następnie mieszając bagietką dodać 2 ml schłodzonego acetonu i 132 µl 25 % aldehydu glutarowego, wymieszać bagietką. Umieścić próbówkę w łaźni wodnej o temperaturze 30 o C i wytrząsać przez 60 min. Odwirować ( obr/min, 10 min.), odrzucić nadsącz a osad zawiesić w 3 ml wody destylowanej. Następnie sonifikować (homogenizator ultradźwiękowy) przez 2 min. na lodzie. Następnie powtórzyć wirowanie, osad zawiesić j. w. i powtórnie sonifikować. Ostatecznie odwirować, a preparat zawiesić w 24 ml wody i dokładnie wymieszać. 5

6 Część B Immobilizacja β-galaktozydazy poprzez pułapkowanie w Ŝelu 1. Pułapkowanie w Ŝelu poliakrylamidowym ZwaŜyć pustą szalkę Petriego. Roztwór enzymu usieciowanego (10 mg) 5 ml Roztwór akrylamidu 10% 10 ml (9% akrylamid, 1% N, N-metylenobisakrylamid w 0,1M buforze octanowym, ph 4,5) Nadsiarczan amonu 10% 125 µl Zmieszać, a następnie dodać: TEMED 75 µl Wylać na szalkę Petriego (Φ10 cm) i pozostawić do skrzepnięcia (10 min.). ZwaŜyć szalkę z Ŝelem i obliczyć masę Ŝelu. Pociąć w bloczki 0,5 cm x 0,5 cm. 2. Pułapkowanie w Ŝelu agarozowo-guarowym ZwaŜyć pustą szalkę Petriego. Roztwór enzymu usieciowanego (10 mg) 5 ml Roztwór agarozy 1,5 % (zagotować i ostudzić do temp o C) 25 ml Roztwór guaru 0,5 % 25 ml 7 ml roztworu guaru zmieszać z enzymem i ogrzewać w łaźni wodnej w 38 o C. Dodać, mieszając, do 7 ml roztworu agarozy, a następnie wylać na szalkę Petriego (Φ10 cm) i pozostawić do skrzepnięcia. ZwaŜyć szalkę z Ŝelem i obliczyć masę Ŝelu. Pociąć w bloczki 0,5 cm x 0,5 cm. 3. Pułapkowanie w Ŝelu agarozowo-karagenianowym ZwaŜyć pustą szalkę Petriego. Roztwór enzymu usieciowanego (10 mg) 5 ml Roztwór agarozy 1,5 % (zagotować i ostudzić do temp o C) 25 ml Roztwór karagenianu 1 % 25 ml OdwaŜyć karagenian i zawiesić w wodzie destylowanej w małej zlewce. Wstawić zlewkę do wrzącej łaźni wodnej i powoli mieszać, przytrzymując szczypcami. Kiedy roztwór stanie się klarowny, wyjąć zlewkę i mieszając wstawić do łaźni wodnej o temp. 40 o C. Następnie odmierzyć 5 ml roztworu enzymu, dodać 7 ml roztworu agarozy i 7 ml roztworu karagenianu, wymieszać, wylać na szalkę Petriego (Φ10 cm) i pozostawić do skrzepnięcia. ZwaŜyć szalkę z Ŝelem i obliczyć masę Ŝelu. Pociąć w bloczki 0,5 cm x 0,5 cm. 6

7 4. Pułapkowanie w Ŝelatynie ZwaŜyć pustą szalkę Petriego. Roztwór enzymu usieciowanego (10 mg) 5 ml Roztwór Ŝelatyny 12,5 % (w/v) o temp o C 10 ml Roztwór utwardzający (20% formaldehyd w/v; 50% etanol) 500 µl śelatynę rozpuścić w gorącej wodzie i lekko ostudzić. Dodać roztwór enzymu, wymieszać, a następnie dodać roztwór utwardzający. Wymieszać i wylać na szalkę Petriego (Φ10 cm) i pozostawić do skrzepnięcia w 20 o C na 4 godz. ZwaŜyć szalkę z Ŝelem i obliczyć masę Ŝelu. Pociąć w bloczki 0,5 cm x 0,5 cm. Część C Oznaczanie aktywności usieciowanej β-galaktozydazy przed i po pułapkowaniu oraz wpływu immobilizacji enzymu na jego wraŝliwość na zastosowane czynniki Aktywność β-galaktozydazy oznacza się przy uŝyciu syntetycznego bezbarwnego substratu, o-nitrofenylo-β-d-galaktopiranozydu (ONPG), którego w czasie reakcji rozkładany jest do galaktozy i Ŝółtego nitrofenolu. Przebieg reakcji moŝna więc śledzić spektrofotometrycznie. β-galaktozydaza o-nitrofenylo-β-d-galaktopiranozyd β-galaktoza o-nitrofenol Ŝółty Wykonanie (dla kaŝdego rodzaju Ŝelu): OdwaŜyć po 250 mg Ŝelu ze spułapkowanym enzymem dla kaŝdej próby. Przygotować roztwór enzymu usieciowanego EU ze stęŝonego roztworu (według przepisu pod schematem doświadczenia str. 9). 7

8 Do probówek opisanych zgodnie z poniŝszą tabelą wprowadzić odpowiednią ilość buforu, a następnie dodać usieciowany enzym EU (probówka nr 1, 3, 5, 7, 9) lub Ŝel z enzymem EP (probówka nr 2, 4, 6, 8, 10). Ogrzać w łaźni wodnej do temperatury 30 o C (około 5 min.). Włączyć stoper i dodawać w 30 sekundowych odstępach odpowiednie czynniki do probówek 1-8. Gdy upłynie 10 minut od pierwszego dodania, wpipetować w odstępach 30 sekundowych substrat do wszystkich probówek tj (zamieszać po dodaniu!). KaŜdą probówkę inkubować następnie dokładnie 20 min. w łaźni wodnej w temperaturze 30 o C. Po tym czasie (początek: 30 minuta na stoperze) pobierać w odstępach 30 sekundowych po 0,25 ml mieszaniny do próbówek zawierających 0,25 ml 10 % Na 2 CO 3 i szybko wymieszać. Do wszystkich probówek dodać 5 ml wody, wymieszać i zmierzyć absorbancję przy długości fali 420 nm. Schemat doświadczenia (dla kaŝdego rodzaju Ŝelu): próbki bufor Ŝel enzym usieciowany czynnik substrat ONPG ** objętość końcowa 1* EU + SDS 10% 750 µl µl 125 µl 250 µl 1,375 cm 3 2 EP + SDS 10% 750 µl 250mg µl 250 µl 1,375 cm 3 3 EU + H 2 O 2 (30%) + Cu 2+ (1%) µl µl 78 µl H 2 O µl 1,375 cm 32 µl Cu 2+ 4 EP + H 2 O 2 + Cu µl 250mg - 78 µl H 2 O µl 1,375 cm 32 µl Cu 2+ 5 EU + galaktoza (100 mg%) 6 EP + galaktoza (100 mg%) 750 µl µl 125 µl 250 µl 1,375 cm µl 250mg µl 250 µl 1,375 cm 3 7 EU +CaCl 2 (2,5%) 750 µl µl 125 µl 250 µl 1,375 cm 3 8 EP + CaCl 2 (2,5%) 750 µl 250mg µl 250 µl 1,375 cm 3 9 EU (usieciowany) 875 µl µl µl 1,375 cm 3 10 EP (pułapkowany) 875 µl 250mg µl 1,375 cm 3 11 ślepa 1125µl µl 1,375 cm 3 8

9 Aktywność wyraŝa się w jednostkach laktazy (LU), zdefiniowanych jako liczba mikromoli nitrofenolu uwolnionego w ciągu 1 minuty w warunkach testu (30 o C, ph 4,5); i oblicza wg wzoru: Aktywność (LU/g) = A 30/(ε t W) A róŝnica absorbancji między próbką testową i ślepą W ilość enzymu w g zawarta mieszaninie reakcyjnej molowy współczynnik ekstynkcji: ε = 4,7 t 20 *Enzym usieciowany: pobrać 450 µl roztworu enzymu usieciowanego, dopełnić buforem octanowym do 1500 µl, i z tego pobierać do oznaczeń 250 µl, wg tabeli powyŝej. **Substrat OPNG: 740 mg rozpuszczone w 100 cm 3 0,1 M buforu octanowego ph 4,5 (przygotowany). Opracowanie wyników Uzyskane wartości aktywności β-galaktozydazy (LU/g) usieciowanej i pułapkowanej wpisać do tabeli 1. Następnie: 1. Obliczyć wydajność pułapkowania (%) enzymu w Ŝelu. Uzyskane wyniki zebrać w tabeli 2 i na tej podstawie wytypować najbardziej efektywny model pułapkowania. 2. Dla danego Ŝelu obliczyć procentową zmianę aktywności enzymu sieciowanego oraz poddanego pułapkowaniu, w wyniku działania zastosowanych czynników środowiska reakcji, i wpisać do tabeli Określić współczynnik wydajności efektu ochronnego danego Ŝelu jako stosunek: % zachowanej aktywności EP po zadziałaniu czynnika % zachowanej aktywności EU po zadziałaniu czynnika Im wyŝsza wartość współczynnika, tym większy efekt ochronny Ŝelu. Wyniki zebrać w tabeli 3 i wytypować Ŝel dający największy efekt ochronny. 9

10 Tabela 1 aktywność (LU/g) % zachowanej aktywności kontrola _ czynnik SDS H 2 O 2 + Cu 2+ galaktoza CaCl 2 EU (enzymu usieciowany) EP (enzym pułapkowany w Ŝelu...) aktywność (LU/g) % zachowanej aktywności _ Tabela 2 Wydajność pułapkowania rodzaj Ŝelu poliakryloamidowy agarozowoguarowy agarozowokaragenianowy Ŝelatynowy % aktywności wyjściowej Tabela 3 Wydajność efektu ochronnego Ŝeli czynnik SDS H 2 O 2 + Cu 2+ galaktoza CaCl 2 Ŝel poliakrylo- amidowy agarozowo-guarowy agarozowo-karagenianowy Ŝelatynowy 4. Wyjaśnić, jaki moŝe być mechanizm działania zastosowanych czynników SDS: 10

11 H 2 O 2 + Cu 2+ : galaktoza: CaCl 2 : 5. Wymienić zalety i wady zastosowanych metod pułapkowania Literatura 1. Kozik Zastosowania immobilizowanych białek w biotechnologii i biochemii analitycznej Instytut Biologii Molekularnej Uniwersytetu Jagiellońskiego, 1999 Kraków; 2. Kozik, M. Rąpała-Kozik, I. Guevara-Lora Analiza instrumentalna w biochemii wybrane problemy i metody instrumentalnej biochemii analitycznej Instytut Biologii Molekularnej Uniwersytetu Jagiellońskiego, 2001 Kraków; 3. Bednarski W., Fiedurek J. (red.) Podstawy biotechnologii przemysłowej, 2007; 4. Adv Drug Delivery Rev 1998, 31: ; 5. Enzyme Microb Technol 2002, 30: ; Adv. Synth. Catal. 2002, 344, ; 6. Polymer Degradation and Stability 2004, 86, ; 7. International Journal of Biological Macromolecules 2003, 31,

Zakład Biologii Molekularnej Materiały do ćwiczeń z przedmiotu: BIOLOGIA MOLEKULARNA

Zakład Biologii Molekularnej Materiały do ćwiczeń z przedmiotu: BIOLOGIA MOLEKULARNA Zakład Biologii Molekularnej Materiały do ćwiczeń z przedmiotu: BIOLOGIA MOLEKULARNA Zakład Biologii Molekularnej Wydział Farmaceutyczny, WUM ul. Banacha 1, 02-097 Warszawa tel. 22 572 0735, 606448502

Bardziej szczegółowo

Zakład Biologii Molekularnej Materiały do ćwiczeń z przedmiotu: BIOLOGIA MOLEKULARNA

Zakład Biologii Molekularnej Materiały do ćwiczeń z przedmiotu: BIOLOGIA MOLEKULARNA Zakład Biologii Molekularnej Materiały do ćwiczeń z przedmiotu: BIOLOGIA MOLEKULARNA Zakład Biologii Molekularnej Wydział Farmaceutyczny, WUM ul. Banacha 1, 02-097 Warszawa IZOLACJA DNA Z HODOWLI KOMÓRKOWEJ.

Bardziej szczegółowo

KREW: 1. Oznaczenie stężenia Hb. Metoda cyjanmethemoglobinowa: Zasada metody:

KREW: 1. Oznaczenie stężenia Hb. Metoda cyjanmethemoglobinowa: Zasada metody: KREW: 1. Oznaczenie stężenia Hb Metoda cyjanmethemoglobinowa: Hemoglobina i niektóre jej pochodne są utleniane przez K3 [Fe(CN)6]do methemoglobiny, a następnie przekształcane pod wpływem KCN w trwały związek

Bardziej szczegółowo

Podstawy biogospodarki. Wykład 7

Podstawy biogospodarki. Wykład 7 Podstawy biogospodarki Wykład 7 Prowadzący: Krzysztof Makowski Kierunek Wyróżniony przez PKA Immobilizowane białka Kierunek Wyróżniony przez PKA Krzysztof Makowski Instytut Biochemii Technicznej Politechniki

Bardziej szczegółowo

Oznaczanie aktywności - i β- amylazy słodu metodą kolorymetryczną

Oznaczanie aktywności - i β- amylazy słodu metodą kolorymetryczną KATEDRA BIOCHEMII Wydział Biologii i Ochrony Środowiska Oznaczanie aktywności - i β- amylazy słodu metodą kolorymetryczną ĆWICZENIE 5 OZNACZANIE AKTYWNOŚCI -AMYLAZY SŁODU METODĄ KOLORYMETRYCZNĄ Enzymy

Bardziej szczegółowo

1. Oznaczanie aktywności lipazy trzustkowej i jej zależności od stężenia enzymu oraz żółci jako modulatora reakcji enzymatycznej.

1. Oznaczanie aktywności lipazy trzustkowej i jej zależności od stężenia enzymu oraz żółci jako modulatora reakcji enzymatycznej. ĆWICZENIE OZNACZANIE AKTYWNOŚCI LIPAZY TRZUSTKOWEJ I JEJ ZALEŻNOŚCI OD STĘŻENIA ENZYMU ORAZ ŻÓŁCI JAKO MODULATORA REAKCJI ENZYMATYCZNEJ. INHIBICJA KOMPETYCYJNA DEHYDROGENAZY BURSZTYNIANOWEJ. 1. Oznaczanie

Bardziej szczegółowo

data ĆWICZENIE 7 DYSTRYBUCJA TKANKOWA AMIDOHYDROLAZ

data ĆWICZENIE 7 DYSTRYBUCJA TKANKOWA AMIDOHYDROLAZ Imię i nazwisko Uzyskane punkty Nr albumu data /3 podpis asystenta ĆWICZENIE 7 DYSTRYBUCJA TKANKOWA AMIDOHYDROLAZ Amidohydrolazy (E.C.3.5.1 oraz E.C.3.5.2) są enzymami z grupy hydrolaz o szerokim powinowactwie

Bardziej szczegółowo

Laboratorium 6. Immobilizacja enzymu metodą pułapkowania w matrycy hydrożelowej

Laboratorium 6. Immobilizacja enzymu metodą pułapkowania w matrycy hydrożelowej Laboratorium 6 Immobilizacja enzymu metodą pułapkowania w matrycy hydrożelowej Prowadzący: dr inż. Karolina Labus 1. CZĘŚĆ TEORETYCZNA Enzymy uważane są za niezwykle wydajne katalizatory różnorodnych reakcji,

Bardziej szczegółowo

Metody badania ekspresji genów

Metody badania ekspresji genów Metody badania ekspresji genów dr Katarzyna Knapczyk-Stwora Warunki wstępne: Proszę zapoznać się z tematem Metody badania ekspresji genów zamieszczonym w skrypcie pod reakcją A. Lityńskiej i M. Lewandowskiego

Bardziej szczegółowo

KINETYKA HYDROLIZY SACHAROZY

KINETYKA HYDROLIZY SACHAROZY Ćwiczenie nr 2 KINETYKA HYDROLIZY SACHAROZY I. Kinetyka hydrolizy sacharozy reakcja chemiczna Zasada: Sacharoza w środowisku kwaśnym ulega hydrolizie z wytworzeniem -D-glukozy i -D-fruktozy. Jest to reakcja

Bardziej szczegółowo

Laboratorium 8. Badanie stresu oksydacyjnego jako efektu działania czynników toksycznych

Laboratorium 8. Badanie stresu oksydacyjnego jako efektu działania czynników toksycznych Laboratorium 8 Badanie stresu oksydacyjnego jako efektu działania czynników toksycznych Literatura zalecana: Jakubowska A., Ocena toksyczności wybranych cieczy jonowych. Rozprawa doktorska, str. 28 31.

Bardziej szczegółowo

Otrzymany w pkt. 8 osad, zawieszony w 2 ml wody destylowanej rozpipetować do 4 szklanych probówek po ok. 0.5 ml do każdej.

Otrzymany w pkt. 8 osad, zawieszony w 2 ml wody destylowanej rozpipetować do 4 szklanych probówek po ok. 0.5 ml do każdej. Kwasy nukleinowe izolacja DNA, wykrywanie składników. Wymagane zagadnienia teoretyczne 1. Struktura, synteza i degradacja nukleotydów purynowych i pirymidynowych. 2. Regulacja syntezy nukleotydów. Podstawowe

Bardziej szczegółowo

Krew należy poddać hemolizie, która zachodzi pod wpływem izotonicznego odczynnika Drabkina.

Krew należy poddać hemolizie, która zachodzi pod wpływem izotonicznego odczynnika Drabkina. Imię i nazwisko Uzyskane punkty Nr albumu data /3 podpis asystenta ĆWICZENIE 13 BIOCHEMIA KRWI Doświadczenie 1 Cel: Oznaczenie stężenia Hb metodą cyjanmethemoglobinową. Hemoglobina (Hb) i niektóre jej

Bardziej szczegółowo

OZNACZANIE AKTYWNOŚCI ALKALICZNEJ DIFOSFATAZY (PIROFOSFATAZY)

OZNACZANIE AKTYWNOŚCI ALKALICZNEJ DIFOSFATAZY (PIROFOSFATAZY) Ćwiczenie 8 OZNACZANIE AKTYWNOŚCI ALKALICZNEJ DIFOSFATAZY (PIROFOSFATAZY) Część doświadczalna obejmuje: - sączenie Ŝelowe ekstraktu uzyskanego z bielma niedojrzałych nasion kukurydzy - oznaczanie aktywności

Bardziej szczegółowo

OZNACZANIE ZAWARTOŚCI MANGANU W GLEBIE

OZNACZANIE ZAWARTOŚCI MANGANU W GLEBIE OZNACZANIE ZAWARTOŚCI MANGANU W GLEBIE WPROWADZENIE Przyswajalność pierwiastków przez rośliny zależy od procesów zachodzących między fazą stałą i ciekłą gleby oraz korzeniami roślin. Pod względem stopnia

Bardziej szczegółowo

ĆWICZENIE NR 3 BADANIE MIKROBIOLOGICZNEGO UTLENIENIA AMONIAKU DO AZOTYNÓW ZA POMOCĄ BAKTERII NITROSOMONAS sp.

ĆWICZENIE NR 3 BADANIE MIKROBIOLOGICZNEGO UTLENIENIA AMONIAKU DO AZOTYNÓW ZA POMOCĄ BAKTERII NITROSOMONAS sp. ĆWICZENIE NR 3 BADANIE MIKROBIOLOGICZNEGO UTLENIENIA AMONIAKU DO AZOTYNÓW ZA POMOCĄ BAKTERII NITROSOMONAS sp. Uwaga: Ze względu na laboratoryjny charakter zajęć oraz kontakt z materiałem biologicznym,

Bardziej szczegółowo

Oznaczanie aktywności proteolitycznej trypsyny metodą Ansona

Oznaczanie aktywności proteolitycznej trypsyny metodą Ansona Oznaczanie aktywności proteolitycznej trypsyny metodą Ansona Wymagane zagadnienia teoretyczne 1. Enzymy proteolityczne, klasyfikacja, rola biologiczna. 2. Enzymy proteolityczne krwi. 3. Wewnątrzkomórkowa

Bardziej szczegółowo

BADANIE WŁASNOŚCI KOENZYMÓW OKSYDOREDUKTAZ

BADANIE WŁASNOŚCI KOENZYMÓW OKSYDOREDUKTAZ KATEDRA BIOCHEMII Wydział Biologii i Ochrony Środowiska BADANIE WŁASNOŚCI KOENZYMÓW OKSYDOREDUKTAZ ĆWICZENIE 2 Nukleotydy pirydynowe (NAD +, NADP + ) pełnią funkcję koenzymów dehydrogenaz przenosząc jony

Bardziej szczegółowo

Laboratorium 4. Określenie aktywności katalitycznej enzymu. Wprowadzenie do metod analitycznych. 1. CZĘŚĆ TEORETYCZNA

Laboratorium 4. Określenie aktywności katalitycznej enzymu. Wprowadzenie do metod analitycznych. 1. CZĘŚĆ TEORETYCZNA Laboratorium 4 Określenie aktywności katalitycznej enzymu. Wprowadzenie do metod analitycznych. Prowadzący: dr inż. Karolina Labus 1. CZĘŚĆ TEORETYCZNA Enzymy to wielkocząsteczkowe, w większości białkowe,

Bardziej szczegółowo

KINETYKA HYDROLIZY SACHAROZY (REAKCJA ENZYMATYCZNA I CHEMICZNA)

KINETYKA HYDROLIZY SACHAROZY (REAKCJA ENZYMATYCZNA I CHEMICZNA) Ćwiczenie nr 2 KINETYKA HYDROLIZY SACHAROZY (REAKCJA ENZYMATYCZNA I CHEMICZNA) ĆWICZENIE PRAKTYCZNE I. Kinetyka hydrolizy sacharozy reakcja chemiczna Zasada: Sacharoza w środowisku kwaśnym ulega hydrolizie

Bardziej szczegółowo

Oznaczanie żelaza i miedzi metodą miareczkowania spektrofotometrycznego

Oznaczanie żelaza i miedzi metodą miareczkowania spektrofotometrycznego Oznaczanie żelaza i miedzi metodą miareczkowania spektrofotometrycznego Oznaczanie dwóch kationów obok siebie metodą miareczkowania spektrofotometrycznego (bez maskowania) jest możliwe, gdy spełnione są

Bardziej szczegółowo

WPŁYW SUBSTANCJI TOWARZYSZĄCYCH NA ROZPUSZCZALNOŚĆ OSADÓW

WPŁYW SUBSTANCJI TOWARZYSZĄCYCH NA ROZPUSZCZALNOŚĆ OSADÓW WPŁYW SUBSTANCJI TOWARZYSZĄCYCH NA ROZPUSZCZALNOŚĆ OSADÓW Wstęp W przypadku trudno rozpuszczalnej soli, mimo osiągnięcia stanu nasycenia, jej stężenie w roztworze jest bardzo małe i przyjmuje się, że ta

Bardziej szczegółowo

ANALIZA TŁUSZCZÓW WŁAŚCIWYCH CZ II

ANALIZA TŁUSZCZÓW WŁAŚCIWYCH CZ II KATEDRA BIOCHEMII Wydział Biologii i Ochrony Środowiska ANALIZA TŁUSZCZÓW WŁAŚCIWYCH CZ II ĆWICZENIE 8 ZADANIE 1 HYDROLIZA LIPIDÓW MLEKA ZA POMOCĄ LIPAZY TRZUSTKOWEJ Lipazy (EC 3.1) to enzymy należące

Bardziej szczegółowo

WPŁYW SUBSTANCJI TOWARZYSZĄCYCH NA ROZPUSZCZALNOŚĆ OSADÓW

WPŁYW SUBSTANCJI TOWARZYSZĄCYCH NA ROZPUSZCZALNOŚĆ OSADÓW WPŁYW SUBSTANCJI TOWARZYSZĄCYCH NA ROZPUSZCZALNOŚĆ OSADÓW Wstęp Mianem rozpuszczalności określamy maksymalną ilość danej substancji (w gramach lub molach), jaką w danej temperaturze można rozpuścić w określonej

Bardziej szczegółowo

Novabeads Food DNA Kit

Novabeads Food DNA Kit Novabeads Food DNA Kit Novabeads Food DNA Kit jest nowej generacji narzędziem w technikach biologii molekularnej, umożliwiającym izolację DNA z produktów spożywczych wysoko przetworzonych. Metoda oparta

Bardziej szczegółowo

CEL ĆWICZENIA: Zapoznanie się z przykładową procedurą odsalania oczyszczanych preparatów enzymatycznych w procesie klasycznej filtracji żelowej.

CEL ĆWICZENIA: Zapoznanie się z przykładową procedurą odsalania oczyszczanych preparatów enzymatycznych w procesie klasycznej filtracji żelowej. LABORATORIUM 3 Filtracja żelowa preparatu oksydazy polifenolowej (PPO) oczyszczanego w procesie wysalania siarczanem amonu z wykorzystaniem złoża Sephadex G-50 CEL ĆWICZENIA: Zapoznanie się z przykładową

Bardziej szczegółowo

Laboratorium 5. Wpływ temperatury na aktywność enzymów. Inaktywacja termiczna

Laboratorium 5. Wpływ temperatury na aktywność enzymów. Inaktywacja termiczna Laboratorium 5 Wpływ temperatury na aktywność enzymów. Inaktywacja termiczna Prowadzący: dr inż. Karolina Labus 1. CZĘŚĆ TEORETYCZNA Szybkość reakcji enzymatycznej zależy przede wszystkim od stężenia substratu

Bardziej szczegółowo

data ĆWICZENIE 12 BIOCHEMIA MOCZU Doświadczenie 1

data ĆWICZENIE 12 BIOCHEMIA MOCZU Doświadczenie 1 Imię i nazwisko Uzyskane punkty Nr albumu data /3 podpis asystenta ĆWICZENIE 12 BIOCHEMIA MOCZU Doświadczenie 1 Cel: Wyznaczanie klirensu endogennej kreatyniny. Miarą zdolności nerek do usuwania i wydalania

Bardziej szczegółowo

Ilościowe oznaczenie glikogenu oraz badanie niektórych jego właściwości

Ilościowe oznaczenie glikogenu oraz badanie niektórych jego właściwości Ilościowe oznaczenie glikogenu oraz badanie niektórych jego właściwości Cel ćwiczenia Celem ćwiczenia jest zapoznanie się z podstawową wiedzą dotyczącą budowy, funkcji i właściwości glikogenu jak również

Bardziej szczegółowo

3. Badanie kinetyki enzymów

3. Badanie kinetyki enzymów 3. Badanie kinetyki enzymów Przy stałym stężeniu enzymu, a przy zmieniającym się początkowym stężeniu substratu, zmiany szybkości reakcji katalizy, wyrażonej jako liczba moli substratu przetworzonego w

Bardziej szczegółowo

6. Wykorzystanie tyrozynazy otrzymywanej z pieczarki dwuzarodnikowej (Agaricus Bisporus) do produkcji L-DOPA

6. Wykorzystanie tyrozynazy otrzymywanej z pieczarki dwuzarodnikowej (Agaricus Bisporus) do produkcji L-DOPA 6. Wykorzystanie tyrozynazy otrzymywanej z pieczarki dwuzarodnikowej (Agaricus Bisporus) do produkcji L-DOPA L-DOPA (L-3,4-dihydroksyfenyloalanina) jest naturalnym prekursorem dopaminy, jednego z najważniejszych

Bardziej szczegółowo

Zakład Biologii Molekularnej Materiały do ćwiczeń z przedmiotu: BIOLOGIA MOLEKULARNA

Zakład Biologii Molekularnej Materiały do ćwiczeń z przedmiotu: BIOLOGIA MOLEKULARNA Zakład Biologii Molekularnej Materiały do ćwiczeń z przedmiotu: BIOLOGIA MOLEKULARNA Zakład Biologii Molekularnej Wydział Farmaceutyczny, WUM ul. Banacha 1, 02-097 Warszawa Ćwiczenie 3 Izolacja i rozdział

Bardziej szczegółowo

ĆWICZENIE 5 Barwniki roślinne. Ekstrakcja barwników asymilacyjnych. Rozpuszczalność chlorofilu

ĆWICZENIE 5 Barwniki roślinne. Ekstrakcja barwników asymilacyjnych. Rozpuszczalność chlorofilu ĆWICZENIE 5 Barwniki roślinne Ekstrakcja barwników asymilacyjnych 400 mg - zhomogenizowany w ciekłym azocie proszek z natki pietruszki 6 ml - etanol 96% 2x probówki plastikowe typu Falcon na 15 ml 5x probówki

Bardziej szczegółowo

data ĆWICZENIE 6 IZOLACJA BIAŁEK I ANALIZA WPŁYWU WYBRANYCH CZYNNIKÓW NA BIAŁKA Doświadczenie 1

data ĆWICZENIE 6 IZOLACJA BIAŁEK I ANALIZA WPŁYWU WYBRANYCH CZYNNIKÓW NA BIAŁKA Doświadczenie 1 Imię i nazwisko Uzyskane punkty Nr albumu data /3 podpis asystenta ĆWICZENIE 6 IZOLACJA BIAŁEK I ANALIZA WPŁYWU WYBRANYCH CZYNNIKÓW NA BIAŁKA Doświadczenie 1 Cel: Frakcjonowanie białek mleka metodą wysalania

Bardziej szczegółowo

Definicja immobilizacji

Definicja immobilizacji Definicja immobilizacji Immobilizacja technika unieruchamiania biokatalizatorów / enzymów na nośnikach, stosowana powszechnie w badaniach naukowych i przemyśle (chemicznym, spożywczym) Problemy związane

Bardziej szczegółowo

HYDROLIZA SOLI. ROZTWORY BUFOROWE

HYDROLIZA SOLI. ROZTWORY BUFOROWE Ćwiczenie 9 semestr 2 HYDROLIZA SOLI. ROZTWORY BUFOROWE Obowiązujące zagadnienia: Hydroliza soli-anionowa, kationowa, teoria jonowa Arrheniusa, moc kwasów i zasad, równania hydrolizy soli, hydroliza wieloetapowa,

Bardziej szczegółowo

Oznaczanie aktywności cytotoksycznej chemoterapeutyków wobec komórek nowotworowych

Oznaczanie aktywności cytotoksycznej chemoterapeutyków wobec komórek nowotworowych Wydział Chemiczny Politechniki Gdańskiej Katedra Technologii Leków i Biochemii Kultury tkankowe i komórkowe roślin i zwierząt Oznaczanie aktywności cytotoksycznej chemoterapeutyków wobec komórek nowotworowych

Bardziej szczegółowo

Ćwiczenie II Roztwory Buforowe

Ćwiczenie II Roztwory Buforowe Ćwiczenie wykonać w parach lub trójkach. Ćwiczenie II Roztwory Buforowe A. Sporządzić roztwór buforu octanowego lub amonowego o określonym ph (podaje prowadzący ćwiczenia) Bufor Octanowy 1. Do zlewki wlej

Bardziej szczegółowo

SPRAWOZDANIE Z ĆWICZEŃ Z HIGIENY, TOKSYKOLOGII I BEZPIECZEŃSTWA ŻYWNOŚCI

SPRAWOZDANIE Z ĆWICZEŃ Z HIGIENY, TOKSYKOLOGII I BEZPIECZEŃSTWA ŻYWNOŚCI Data.. Imię, nazwisko, kierunek, grupa SPRAWOZDANIE Z ĆWICZEŃ Z HIGIENY, TOKSYKOLOGII I BEZPIECZEŃSTWA ŻYWNOŚCI OCENA JAKOŚCI WODY DO PICIA Ćwiczenie 1. Badanie właściwości fizykochemicznych wody Ćwiczenie

Bardziej szczegółowo

ĆWICZENIE 5 MECHANIZMY PROMUJĄCE WZROST ROŚLIN

ĆWICZENIE 5 MECHANIZMY PROMUJĄCE WZROST ROŚLIN ĆWICZENIE 5 MECHANIZMY PROMUJĄCE WZROST ROŚLIN CZĘŚĆ TEORETYCZNA Mechanizmy promujące wzrost rośli (PGP) Metody badań PGP CZĘŚĆ PRAKTYCZNA 1. Mechanizmy promujące wzrost roślin. Odczyt. a) Wytwarzanie

Bardziej szczegółowo

Biologia Molekularna ĆWICZENIE I PREPARATYKA RNA

Biologia Molekularna ĆWICZENIE I PREPARATYKA RNA Biologia Molekularna ĆWICZENIE I PREPARATYKA RNA ĆWICZENIE I (RNA) W komórkach występują trzy główne rodzaje RNA: mrna, trna, rrna. Największą pulę RNA stanowi rrna kodujące podjednostki rybosomów (u Eukariota

Bardziej szczegółowo

ĆWICZENIE 3. Cukry mono i disacharydy

ĆWICZENIE 3. Cukry mono i disacharydy ĆWICZENIE 3 Cukry mono i disacharydy Reakcja ogólna na węglowodany (Reakcja Molischa) 1 ml 1% roztworu glukozy 1 ml 1% roztworu fruktozy 1 ml 1% roztworu sacharozy 1 ml 1% roztworu skrobi 1 ml wody destylowanej

Bardziej szczegółowo

Badanie termostabilności oraz wpływu aktywatorów i inhibitorów na działanie α-amylazy [EC ]

Badanie termostabilności oraz wpływu aktywatorów i inhibitorów na działanie α-amylazy [EC ] Badanie termostabilności oraz wpływu aktywatorów i inhibitorów na działanie α-amylazy [EC 3.2.1.1.] Termostabilność enzymów Dla większości enzymów zmiany denaturacyjne zachodzą bardzo intensywnie powyżej

Bardziej szczegółowo

ĆWICZENIE 1. Aminokwasy

ĆWICZENIE 1. Aminokwasy ĆWICZENIE 1 Aminokwasy Przygotować 5 (lub więcej) 1% roztworów poszczególnych aminokwasów i białka jaja kurzego i dla każdego z nich wykonać wszystkie reakcje charakterystyczne. Reakcja ksantoproteinowa

Bardziej szczegółowo

ĆWICZENIE 1: BUFORY 1. Zapoznanie z Regulaminem BHP 2. Oznaczanie ph 2.1. metoda z zastosowaniem papierków wskaźnikowych

ĆWICZENIE 1: BUFORY 1. Zapoznanie z Regulaminem BHP 2. Oznaczanie ph 2.1. metoda z zastosowaniem papierków wskaźnikowych ĆWICZENIE 1: BUFORY 1. Zapoznanie z Regulaminem BHP 2. Oznaczanie ph 2.1. metoda z zastosowaniem papierków wskaźnikowych Zasada metody Wykrywanie stęŝenia jonów wodorowych przy zastosowaniu papierków wskaźnikowych

Bardziej szczegółowo

Chemiczne składniki komórek

Chemiczne składniki komórek Chemiczne składniki komórek Pierwiastki chemiczne w komórkach: - makroelementy (pierwiastki biogenne) H, O, C, N, S, P Ca, Mg, K, Na, Cl >1% suchej masy - mikroelementy Fe, Cu, Mn, Mo, B, Zn, Co, J, F

Bardziej szczegółowo

KONKURS PRZEDMIOTOWY Z CHEMII

KONKURS PRZEDMIOTOWY Z CHEMII Pieczęć KONKURS PRZEDMIOTOWY Z CHEMII dla uczniów gimnazjów województwa lubuskiego 26 stycznia 2012 r. zawody II stopnia (rejonowe) Witamy Cię na drugim etapie Konkursu Chemicznego. Przed przystąpieniem

Bardziej szczegółowo

Gel-Out. 50 izolacji, 250 izolacji. Nr kat , Zestaw do izolacji DNA z żelu agarozowego. wersja 0617

Gel-Out. 50 izolacji, 250 izolacji. Nr kat , Zestaw do izolacji DNA z żelu agarozowego. wersja 0617 Gel-Out Zestaw do izolacji DNA z żelu agarozowego. wersja 0617 50 izolacji, 250 izolacji Nr kat. 023-50, 023-250 Pojemność kolumny do izolacji DNA - do 20 µg DNA, minimalna pojemność - 2 µg DNA (przy zawartości

Bardziej szczegółowo

WŁASNOŚCI SPEKTRALNE NUKLEOTYDÓW PIRYDYNOWYCH (NAD +, NADP + ) OZNACZANIE AKTYWNOŚCI TRANSAMINAZY ALANINOWEJ

WŁASNOŚCI SPEKTRALNE NUKLEOTYDÓW PIRYDYNOWYCH (NAD +, NADP + ) OZNACZANIE AKTYWNOŚCI TRANSAMINAZY ALANINOWEJ WŁASNOŚCI SPEKTRALNE NUKLEOTYDÓW PIRYDYNOWYCH (NAD +, NADP + ) OZNACZANIE AKTYWNOŚCI TRANSAMINAZY ALANINOWEJ WSTĘP Nukleotydy pirydynowe (NAD +, NADP + ) pełnią funkcję koenzymów dehydrogenaz przenosząc

Bardziej szczegółowo

ĆWICZENIE 5. KOPOLIMERYZACJA STYRENU Z BEZWODNIKIEM MALEINOWYM (polimeryzacja w roztworze)

ĆWICZENIE 5. KOPOLIMERYZACJA STYRENU Z BEZWODNIKIEM MALEINOWYM (polimeryzacja w roztworze) ĆWICZENIE 5 KOPOLIMERYZACJA STYRENU Z BEZWODNIKIEM MALEINOWYM (polimeryzacja w roztworze) Celem ćwiczenia jest zapoznanie studentów z metodą polimeryzacji w roztworze oraz badaniem składu powstałego kopolimeru.

Bardziej szczegółowo

etyloamina Aminy mają właściwości zasadowe i w roztworach kwaśnych tworzą jon alkinowy

etyloamina Aminy mają właściwości zasadowe i w roztworach kwaśnych tworzą jon alkinowy Temat: Białka Aminy Pochodne węglowodorów zawierające grupę NH 2 Wzór ogólny amin: R NH 2 Przykład: CH 3 -CH 2 -NH 2 etyloamina Aminy mają właściwości zasadowe i w roztworach kwaśnych tworzą jon alkinowy

Bardziej szczegółowo

Ćwiczenie 1. Technika ważenia oraz wyznaczanie błędów pomiarowych. Ćwiczenie 2. Sprawdzanie pojemności pipety

Ćwiczenie 1. Technika ważenia oraz wyznaczanie błędów pomiarowych. Ćwiczenie 2. Sprawdzanie pojemności pipety II. Wagi i ważenie. Roztwory. Emulsje i koloidy Zagadnienia Rodzaje wag laboratoryjnych i technika ważenia Niepewność pomiarowa. Błąd względny i bezwzględny Roztwory właściwe Stężenie procentowe i molowe.

Bardziej szczegółowo

WŁASNOŚCI FIZYKOCHEMICZNE BIAŁEK. 1. Oznaczanie punktu izoelektrycznego białka

WŁASNOŚCI FIZYKOCHEMICZNE BIAŁEK. 1. Oznaczanie punktu izoelektrycznego białka 12. WŁASNOŚCI FIZYKOCHEMICZNE BIAŁEK 1. Oznaczanie punktu izoelektrycznego białka Oznaczenie opiera się na najniŝszej rozpuszczalności białek, w tym analizowanej kazeiny, w środowisku o wartości ph równej

Bardziej szczegółowo

ĆWICZENIE 1. Aminokwasy

ĆWICZENIE 1. Aminokwasy ĆWICZENIE 1 Aminokwasy Przygotować 5 (lub więcej) 1% roztworów poszczególnych aminokwasów i białka jaja kurzego i dla każdego z nich wykonać wszystkie reakcje charakterystyczne. Reakcja ksantoproteinowa

Bardziej szczegółowo

Laboratorium 3 Toksykologia żywności

Laboratorium 3 Toksykologia żywności Laboratorium 3 Toksykologia żywności Literatura zalecana: Orzeł D., Biernat J. (red.) 2012. Wybrane zagadnienia z toksykologii żywności. Wydawnictwo Uniwersytetu Przyrodniczego we Wrocławiu. Wrocław. Str.:

Bardziej szczegółowo

WŁAŚCIWOŚCI KOLIGATYWNE ROZTWORÓW

WŁAŚCIWOŚCI KOLIGATYWNE ROZTWORÓW Ćwiczenie nr 1 WŁAŚCIWOŚCI KOLIGATYWNE ROZTWORÓW I. Pomiar ciśnienia osmotycznego ĆWICZENIA PRAKTYCZNE Ciśnienie osmotyczne - różnica ciśnień wywieranych na błonę półprzepuszczalną przez dwie ciecze, które

Bardziej szczegółowo

POLITECHNIKA ŁÓDZKA INSTRUKCJA Z LABORATORIUM W ZAKŁADZIE BIOFIZYKI. Ćwiczenie 3 ANALIZA TRANSPORTU SUBSTANCJI NISKOCZĄSTECZKOWYCH PRZEZ

POLITECHNIKA ŁÓDZKA INSTRUKCJA Z LABORATORIUM W ZAKŁADZIE BIOFIZYKI. Ćwiczenie 3 ANALIZA TRANSPORTU SUBSTANCJI NISKOCZĄSTECZKOWYCH PRZEZ POLITECHNIKA ŁÓDZKA INSTRUKCJA Z LABORATORIUM W ZAKŁADZIE BIOFIZYKI Ćwiczenie 3 ANALIZA TRANSPORTU SUBSTANCJI NISKOCZĄSTECZKOWYCH PRZEZ BŁONĘ KOMÓRKOWĄ I. WSTĘP TEORETYCZNY Każda komórka, zarówno roślinna,

Bardziej szczegółowo

1. PRZYGOTOWANIE PRÓB KORYGUJĄCYCH

1. PRZYGOTOWANIE PRÓB KORYGUJĄCYCH NANOCOLOR UV / VIS Instrukcja Obsługi 1 1. PRZYGOTOWANIE PRÓB KORYGUJĄCYCH Przedstawione poniŝej informacje dotyczą wyłącznie wykonywania oznaczeń za pomocą odczynników NANOCOLOR zgodnie z dołączonymi

Bardziej szczegółowo

KONKURS CHEMICZNY ROK PRZED MATURĄ

KONKURS CHEMICZNY ROK PRZED MATURĄ Wydział Chemii UMCS Polskie Towarzystwo Chemiczne Doradca metodyczny ds. nauczania chemii KONKURS CHEMICZNY ROK PRZED MATURĄ ROK SZKOLNY 2006/2007 ETAP SZKOLNY Numer kodowy Suma punktów Podpisy Komisji:

Bardziej szczegółowo

Próba kontrolna (PK) 1000 l 1000 l

Próba kontrolna (PK) 1000 l 1000 l Ćwiczenie 10. A. Oznaczanie stężenia bilirubiny całkowitej w surowicy krwi. Wymagane zagadnienia teoretyczne 1. Biosynteza hemu - metabolity pośrednie syntezy hemu. 2. Katabolizm hemu - powstawanie barwników

Bardziej szczegółowo

Wpływ ph i temperatury na aktywność enzymów na przykładzie α-amylazy [EC ]

Wpływ ph i temperatury na aktywność enzymów na przykładzie α-amylazy [EC ] Wpływ ph i temperatury na aktywność enzymów na przykładzie α-amylazy [EC 3.2.1.1.] Szybkość katalizowanej przez enzym przemiany danego substratu w określony produkt jest ściśle uzależniona od stężenia

Bardziej szczegółowo

Wybrane techniki badania białek -proteomika funkcjonalna

Wybrane techniki badania białek -proteomika funkcjonalna Wybrane techniki badania białek -proteomika funkcjonalna Proteomika: umożliwia badanie zestawu wszystkich (lub prawie wszystkich) białek komórkowych Zalety analizy proteomu w porównaniu z analizą trankryptomu:

Bardziej szczegółowo

Zakład Chemii Organicznej, Wydział Chemii UMCS Strona 1

Zakład Chemii Organicznej, Wydział Chemii UMCS Strona 1 PREPARAT NR 20 KWAS 2JODOBENZOESOWY NH 2 NaNO 2, HCl Woda, < 5 o C, 15 min N 2 Cl KI Woda, < 5 o C, potem 50 o C, 20 min I Stechiometria reakcji Kwas antranilowy Azotyn sodu Kwas solny stężony 1 ekwiwalent

Bardziej szczegółowo

WĘGLOWODANÓW HO H H O H C H C O H O H HC C H O H C H O C C 3 H 2 O. H furfural. H pentoza C H 2 O H O H H C O H HC C C C H.

WĘGLOWODANÓW HO H H O H C H C O H O H HC C H O H C H O C C 3 H 2 O. H furfural. H pentoza C H 2 O H O H H C O H HC C C C H. 7. JAKŚIWA ANALIZA WĘGLWDANÓW Monosacharydy pod wpływem stęŝonych kwasów (octowego, solnego lub siarkowego) i podwyŝszonej temperatury ulegają odwodnieniu. Na działanie rozcieńczonych kwasów w temperaturze

Bardziej szczegółowo

ĆWICZENIE B: Oznaczenie zawartości chlorków i chromu (VI) w spoiwach mineralnych

ĆWICZENIE B: Oznaczenie zawartości chlorków i chromu (VI) w spoiwach mineralnych ĆWICZEIE B: znaczenie zawartości chlorków i chromu (VI) w spoiwach mineralnych Cel ćwiczenia: Celem ćwiczenia jest oznaczenie zawartości rozpuszczalnego w wodzie chromu (VI) w próbce cementu korzystając

Bardziej szczegółowo

Laboratorium. Technologia i Analiza Aromatów Spożywczych

Laboratorium. Technologia i Analiza Aromatów Spożywczych Laboratorium Technologia i Analiza Aromatów Spożywczych Regulamin pracowni Technologii i Analizy Aromatów Spożywczych...3 Ćw. 1. Mikrokapsułkowanie olejków eterycznych z wykorzystaniem drożdży piwnych...4

Bardziej szczegółowo

TaqNova-RED. Polimeraza DNA RP20R, RP100R

TaqNova-RED. Polimeraza DNA RP20R, RP100R TaqNova-RED Polimeraza DNA RP20R, RP100R RP20R, RP100R TaqNova-RED Polimeraza DNA Rekombinowana termostabilna polimeraza DNA Taq zawierająca czerwony barwnik, izolowana z Thermus aquaticus, o przybliżonej

Bardziej szczegółowo

46 Olimpiada Biologiczna

46 Olimpiada Biologiczna 46 Olimpiada Biologiczna Pracownia biochemiczna Radosław Mazur 22 kwietnia 2017 r. Biochemia Czas: 90 min. Łączna liczba punktów do zdobycia: 35 Na tej pracowni wyjątkowo odpowiedzi na zadania należy udzielić

Bardziej szczegółowo

OTRZYMYWANIE EMULSJI I BADANIE ICH WŁAŚCIWOŚCI

OTRZYMYWANIE EMULSJI I BADANIE ICH WŁAŚCIWOŚCI OTRZYMYWANIE EMULSJI I BADANIE ICH WŁAŚCIWOŚCI Odczynniki: wosk pszczeli (4 g) olej parafinowy (9 cm 3 i 6 cm 3 ) oliwa z oliwek (5,5 cm 3 ) boraks (Na 2 B 4 O 7 10H 2 O) (0,2 g) olejek zapachowy (lawendowy

Bardziej szczegółowo

SurTec 716 C. alkaliczna bezcyjankowa kąpiel cynk/nikiel

SurTec 716 C. alkaliczna bezcyjankowa kąpiel cynk/nikiel SurTec 716 alkaliczna bezcyjankowa kąpiel cynk/nikiel Właściwości alkaliczna kąpiel Zn/Ni trzeciej generacji z jeszcze lepszą wgłębnością i poprawioną odpornością na wahania temperatury w zakresie gęstości

Bardziej szczegółowo

Oranż β-naftolu; C 16 H 10 N 2 Na 2 O 4 S, M = 372,32 g/mol; proszek lub

Oranż β-naftolu; C 16 H 10 N 2 Na 2 O 4 S, M = 372,32 g/mol; proszek lub Laboratorium Chemii rganicznej, Synteza oranżu β-naftolu, 1-5 Synteza oranżu β-naftolu Wydział Chemii UMCS w Lublinie 1. Właściwości fizyczne i chemiczne oranżu β-naftolu S 3 a ranż β-naftolu; C 16 10

Bardziej szczegółowo

ĆWICZENIE II. PRZYGOTOWANIE ŻELU POLIAKRYLAMIDOWEGO DO ELEKTROFOREZY BIAŁEK W WARUNKACH DENATURUJĄCYCH (SDS-PAGE)

ĆWICZENIE II. PRZYGOTOWANIE ŻELU POLIAKRYLAMIDOWEGO DO ELEKTROFOREZY BIAŁEK W WARUNKACH DENATURUJĄCYCH (SDS-PAGE) ĆWICZENIE II. ELEKTROFOREZA W ŻELU POLIAKRYLAMIDOWYM (ANG. POLYACRYLAMIDE GEL ELECTROPHORESIS - PAGE) PRZYGOTOWANIE ŻELU POLIAKRYLAMIDOWEGO DO ELEKTROFOREZY BIAŁEK W WARUNKACH DENATURUJĄCYCH (SDS-PAGE)

Bardziej szczegółowo

Zakład Biologii Molekularnej Materiały do ćwiczeń z przedmiotu: BIOLOGIA MOLEKULARNA Farmacja 2016

Zakład Biologii Molekularnej Materiały do ćwiczeń z przedmiotu: BIOLOGIA MOLEKULARNA Farmacja 2016 Zakład Biologii Molekularnej Materiały do ćwiczeń z przedmiotu: BIOLOGIA MOLEKULARNA Farmacja 2016 Zakład Biologii Molekularnej Wydział Farmaceutyczny, WUM ul. Banacha 1, 02-097 Warszawa farmacjamolekularna@wum.edu.pl

Bardziej szczegółowo

Izolowanie DNA i RNA z komórek hodowlanych. Ocena jakości uzyskanego materiału

Izolowanie DNA i RNA z komórek hodowlanych. Ocena jakości uzyskanego materiału II ROK KIERUNEK WETERYNARIA UJCM INSTRUKCJA DO ĆWICZEŃ LABORATORYJNYCH VIII Izolowanie DNA i RNA z komórek hodowlanych. Ocena jakości uzyskanego materiału 2013/2014 2 ĆWICZENIE VIII Preparatyka całkowitego

Bardziej szczegółowo

ALGALTOXKIT F Procedura testu

ALGALTOXKIT F Procedura testu ALGALTOXKIT F Procedura testu 1 PRZYGOTOWANIE STANDARDOWEJ POŻYWKI A B C D - KOLBKA MIAROWA (1 litr) - FIOLKI Z ROZTWORAMI POŻYWEK A (2 fiolki), B, C, D - DESTYLOWANA (lub dejonizowana) WODA 2 A PRZENIEŚĆ

Bardziej szczegółowo

WYZNACZANIE STAŁEJ DYSOCJACJI p-nitrofenolu METODĄ SPEKTROFOTOMETRII ABSORPCYJNEJ

WYZNACZANIE STAŁEJ DYSOCJACJI p-nitrofenolu METODĄ SPEKTROFOTOMETRII ABSORPCYJNEJ Ćwiczenie nr 13 WYZNCZNIE STŁEJ DYSOCJCJI p-nitrofenolu METODĄ SPEKTROFOTOMETRII BSORPCYJNEJ I. Cel ćwiczenia Celem ćwiczenia jest wyznaczenie metodą spektrofotometryczną stałej dysocjacji słabego kwasu,

Bardziej szczegółowo

HODOWLA PERIODYCZNA DROBNOUSTROJÓW

HODOWLA PERIODYCZNA DROBNOUSTROJÓW Cel ćwiczenia: Celem ćwiczenia jest porównanie zdolności rozkładu fenolu lub wybranej jego pochodnej przez szczepy Stenotrophomonas maltophilia KB2 i Pseudomonas sp. CF600 w trakcie prowadzenia hodowli

Bardziej szczegółowo

Zakład Biologii Molekularnej Wydział Farmaceutyczny, WUM ul. Banacha 1, Warszawa. Zakład Biologii Molekularnej

Zakład Biologii Molekularnej Wydział Farmaceutyczny, WUM ul. Banacha 1, Warszawa. Zakład Biologii Molekularnej Zakład Biologii Molekularnej Materiały do ćwiczeń z przedmiotu: BIOLOGIA MOLEKULARNA Zakład Biologii Molekularnej Wydział Farmaceutyczny, WUM ul. Banacha 1, 02-097 Warszawa 1 Ćwiczenie 1 Izolacja oraz

Bardziej szczegółowo

BADANIE WŁAŚCIWOŚCI FIZYKOCHEMICZNYCH AMINOKWASÓW

BADANIE WŁAŚCIWOŚCI FIZYKOCHEMICZNYCH AMINOKWASÓW BADANIE WŁAŚIWŚI FIZYKEMIZNY AMINKWASÓW IDENTYFIKAJA AMINKWASÓW BIAŁKA, JAK I WLNE AMINKWASY REAGUJĄ ZA PŚREDNITWEM GRUP: -N 2 I Z NINYDRYNĄ, DINITRFLURBENZENEM I KWASEM AZTWYM (III). WYSTĘPWANIE W STRUKTURZE

Bardziej szczegółowo

OZNACZANIE STĘŻENIA GLUKOZY WE KRWI METODĄ ENZYMATYCZNĄ-OXY

OZNACZANIE STĘŻENIA GLUKOZY WE KRWI METODĄ ENZYMATYCZNĄ-OXY OZNACZANIE STĘŻENIA GLUKOZY WE KRWI METODĄ ENZYMATYCZNĄ-OXY ZASADA OZNACZENIA Glukoza pod wpływem oksydazy glukozowej utlenia się do kwasu glukonowego z wytworzeniem nadtlenku wodoru. Nadtlenek wodoru

Bardziej szczegółowo

Porównanie ilości i jakości DNA wyizolowanego z komórki roślinnej i zwierzęcej

Porównanie ilości i jakości DNA wyizolowanego z komórki roślinnej i zwierzęcej Wydział Chemiczny Politechniki Gdańskiej Katedra Technologii Leków i Biochemii Kultury tkankowe i komórkowe roślin i zwierząt Porównanie ilości i jakości DNA wyizolowanego z komórki roślinnej i zwierzęcej

Bardziej szczegółowo

RT31-020, RT , MgCl 2. , random heksamerów X 6

RT31-020, RT , MgCl 2. , random heksamerów X 6 RT31-020, RT31-100 RT31-020, RT31-100 Zestaw TRANSCRIPTME RNA zawiera wszystkie niezbędne składniki do przeprowadzenia syntezy pierwszej nici cdna na matrycy mrna lub całkowitego RNA. Uzyskany jednoniciowy

Bardziej szczegółowo

Sporządzanie roztworów buforowych i badanie ich właściwości

Sporządzanie roztworów buforowych i badanie ich właściwości Sporządzanie roztworów buforowych i badanie ich właściwości (opracowanie: Barbara Krajewska) Celem ćwiczenia jest zbadanie właściwości roztworów buforowych. Przygotujemy dwa roztwory buforowe: octanowy

Bardziej szczegółowo

Ćwiczenie 8 Wyznaczanie stałej szybkości reakcji utleniania jonów tiosiarczanowych

Ćwiczenie 8 Wyznaczanie stałej szybkości reakcji utleniania jonów tiosiarczanowych CHEMI FIZYCZN Ćwiczenie 8 Wyznaczanie stałej szybkości reakcji utleniania jonów tiosiarczanowych W ćwiczeniu przeprowadzana jest reakcja utleniania jonów tiosiarczanowych za pomocą jonów żelaza(iii). Przebieg

Bardziej szczegółowo

X Konkurs Chemii Nieorganicznej i Ogólnej rok szkolny 2011/12

X Konkurs Chemii Nieorganicznej i Ogólnej rok szkolny 2011/12 ŁÓDZKIE CENTRUM DOSKONALENIA NAUCZYCIELI I KSZTAŁCENIA PRAKTYCZNEGO X Konkurs Chemii Nieorganicznej i Ogólnej rok szkolny 2011/12 Imię i nazwisko Szkoła Klasa Nauczyciel Uzyskane punkty Zadanie 1. (10

Bardziej szczegółowo

ELEKTROFOREZA BIAŁEK W ŻELU POLIAKRYLAMIDOWYM W WARUNKACH DENATURUJĄCYCH

ELEKTROFOREZA BIAŁEK W ŻELU POLIAKRYLAMIDOWYM W WARUNKACH DENATURUJĄCYCH ELEKTROFOREZA BIAŁEK W ŻELU POLIAKRYLAMIDOWYM W WARUNKACH DENATURUJĄCYCH WPROWADZENIE Elektroforeza od ponad 60 lat pozostaje najczęściej stosowaną metodą izolacji makrocząstek w układach biologicznych

Bardziej szczegółowo

WOJEWÓDZKI KONKURS PRZEDMIOTOWY Z CHEMII DLA UCZNIÓW GIMNAZJÓW - rok szkolny 2016/2017 eliminacje rejonowe

WOJEWÓDZKI KONKURS PRZEDMIOTOWY Z CHEMII DLA UCZNIÓW GIMNAZJÓW - rok szkolny 2016/2017 eliminacje rejonowe kod ŁÓDZKIE CENTRUM DOSKONALENIA NAUCZYCIELI I KSZTAŁCENIA PRAKTYCZNEGO Uzyskane punkty.. WOJEWÓDZKI KONKURS PRZEDMIOTOWY Z CHEMII DLA UCZNIÓW GIMNAZJÓW - rok szkolny 2016/2017 eliminacje rejonowe Zadanie

Bardziej szczegółowo

Recykling surowcowy odpadowego PET (politereftalanu etylenu)

Recykling surowcowy odpadowego PET (politereftalanu etylenu) Laboratorium: Powstawanie i utylizacja zanieczyszczeń i odpadów Makrokierunek Zarządzanie Środowiskiem INSTRUKCJA DO ĆWICZENIA 24 Recykling surowcowy odpadowego PET (politereftalanu etylenu) 1 I. Cel ćwiczenia

Bardziej szczegółowo

ROZPORZĄDZENIE MINISTRA ŚRODOWISKA 1)

ROZPORZĄDZENIE MINISTRA ŚRODOWISKA 1) ROZPORZĄDZENIE MINISTRA ŚRODOWISKA 1) z dnia 6 listopada 2002 r. w sprawie metodyk referencyjnych badania stopnia biodegradacji substancji powierzchniowoczynnych zawartych w produktach, których stosowanie

Bardziej szczegółowo

Oznaczanie SO 2 w powietrzu atmosferycznym

Oznaczanie SO 2 w powietrzu atmosferycznym Ćwiczenie 6 Oznaczanie SO w powietrzu atmosferycznym Dwutlenek siarki bezwodnik kwasu siarkowego jest najbardziej rozpowszechnionym zanieczyszczeniem gazowym, występującym w powietrzu atmosferycznym. Głównym

Bardziej szczegółowo

Zestaw do oczyszczania DNA po reakcjach enzymatycznych. Nr kat. EM03 Wersja zestawu:

Zestaw do oczyszczania DNA po reakcjach enzymatycznych. Nr kat. EM03 Wersja zestawu: Zestaw do oczyszczania DNA po reakcjach enzymatycznych Nr kat. EM03 Wersja zestawu: 1.2012 I. PRZEZNACZENIE ZESTAWU Zestaw EXTRACTME DNA CLEAN-UP przeznaczony jest do szybkiego i wydajnego oczyszczania

Bardziej szczegółowo

Zakład Biologii Molekularnej Materiały do ćwiczeń z przedmiotu: BIOLOGIA MOLEKULARNA

Zakład Biologii Molekularnej Materiały do ćwiczeń z przedmiotu: BIOLOGIA MOLEKULARNA Zakład Biologii Molekularnej Materiały do ćwiczeń z przedmiotu: BIOLOGIA MOLEKULARNA Zakład Biologii Molekularnej Wydział Farmaceutyczny, WUM ul. Banacha 1, 02-097 Warszawa tel. 22 572 0735, 606448502

Bardziej szczegółowo

Chemia klasa VII Wymagania edukacyjne na poszczególne oceny Semestr II

Chemia klasa VII Wymagania edukacyjne na poszczególne oceny Semestr II Chemia klasa VII Wymagania edukacyjne na poszczególne oceny Semestr II Łączenie się atomów. Równania reakcji Ocena dopuszczająca [1] Ocena dostateczna [1 + 2] Ocena dobra [1 + 2 + 3] Ocena bardzo dobra

Bardziej szczegółowo

ENZYMOLOGIA. Ćwiczenie 4. α-amylaza (cz. I) Oznaczanie aktywności enzymu metodą kolorymetryczną

ENZYMOLOGIA. Ćwiczenie 4. α-amylaza (cz. I) Oznaczanie aktywności enzymu metodą kolorymetryczną ENZYMOLOGIA Wydział Nauk o Żywności i Rybactwa Centrum Bioimmobilizacji i Innowacyjnych Materiałów Opakowaniowych ul. Klemensa Janickiego 35 71-270 Szczecin Ćwiczenie 4 α-amylaza (cz. I) Oznaczanie aktywności

Bardziej szczegółowo

Immobilizacja enzymów

Immobilizacja enzymów Immobilizacja enzymów Enzymy odznaczają się wysoką aktywnością w relatywnie niskich temperaturach (30-110 o C) oraz unikalną selektywnością substratową, regio- i enancjoselektywnością. Jednakże tylko niewielka

Bardziej szczegółowo

Oznaczanie mocznika w płynach ustrojowych metodą hydrolizy enzymatycznej

Oznaczanie mocznika w płynach ustrojowych metodą hydrolizy enzymatycznej Oznaczanie mocznika w płynach ustrojowych metodą hydrolizy enzymatycznej Wprowadzenie: Większość lądowych organizmów kręgowych część jonów amonowych NH + 4, produktu rozpadu białek, wykorzystuje w biosyntezie

Bardziej szczegółowo

PathogenFree DNA Isolation Kit Zestaw do izolacji DNA Instrukcja użytkownika

PathogenFree DNA Isolation Kit Zestaw do izolacji DNA Instrukcja użytkownika PathogenFree DNA Isolation Kit Zestaw do izolacji DNA Instrukcja użytkownika Spis treści 1. Zawartość 2 1.1 Składniki zestawu 2 2. Opis produktu 2 2.1 Założenia metody 2 2.2 Instrukcja 2 2.3 Specyfikacja

Bardziej szczegółowo

a) polimery syntetyczne 3/9

a) polimery syntetyczne 3/9 Immobilizacja enzymów Enzymy, w porównaniu z katalizatorami chemicznymi, charakteryzują się wysoką aktywnością w relatywnie niskich temperaturach (30-110 o C) oraz unikalną selektywnością substratową,

Bardziej szczegółowo

E.coli Transformer Kit

E.coli Transformer Kit E.coli Transformer Kit zestaw do przygotowywania i transformacji komórek kompetentnych Escherichia coli. Metoda chemiczna. wersja 1117 6 x 40 transformacji Nr kat. 4020-240 Zestaw zawiera komplet odczynników

Bardziej szczegółowo

K1. KONDUKTOMETRYCZNE MIARECZKOWANIE STRĄCENIOWE I KOMPLEKSOMETRYCZNE

K1. KONDUKTOMETRYCZNE MIARECZKOWANIE STRĄCENIOWE I KOMPLEKSOMETRYCZNE K1. KONDUKTOMETRYCZNE MIARECZKOWANIE STRĄCENIOWE I KOMPLEKSOMETRYCZNE Postępowanie analityczne, znane pod nazwą miareczkowania konduktometrycznego, polega na wyznaczeniu punktu końcowego miareczkowania

Bardziej szczegółowo