Podręcznik KDM. Oswald Buddenhagen Polskie tłumaczenie: Marta Rybczyńska

Transkrypt

1 Oswald Buddenhagen Polskie tłumaczenie: Marta Rybczyńska

2 2

3 Spis treści 1 Wprowadzenie 6 2 Szybkie wprowadzenie 7 3 Okno logowania 8 4 Konfiguracja kdm Moduł menedżera logowania w Centrum sterowania KDE Wyglad KDM Czcionka Tło Zamknij system Użytkownicy Ułatwienia Włacz automatyczne logowanie Włacz logowanie bez hasła Pliki wykorzystywane podczas konfiguracji programu kdm kdmrc - Główny plik konfiguracyjny kdm Sekcja [General] kdmrc Sekcja [Xdmcp] kdmrc Sekcja [Shutdown] kdmrc Klasa sekcji [X-*-Core] kdmrc Klasa sekcji [X-*-Greeter] kdmrc Miejsce na listę stale uruchomionych programów X-Server Kontrola dostępu XDMCP Dodatkowe programy Program konfiguracyjny Program uruchamiajacy Program sesji Program resetujacy

4 6 Tworzenie motywów dla menadżera logowania kdm Informacje podstawowe o motywach Szczegółowy opis struktury pliku XML motywu Znacznik najwyższego rzędu Znaczniki elementów Kontenery układu Znaczniki prostokatów Znaczniki układu ustalonego Znaczniki pozycji Znaczniki wyświetlania Znaczniki stanów elementu (normalny/aktywny/podświetlony) Znaczniki stylów dla elementów interfejsu Znaczniki kolorów dla przegladarki twarzy Znaczniki tekstu Znaczniki magazynu Elementy stowarzyszone Konfiguracja systemu do wykorzystania kdm Konfiguracja kdm Obsługa wielu menedżerów okien 47 9 Wykorzystywanie kdm do logowania zdalnego (XDMCP) Zagadnienia zaawansowane Gniazda poleceń Inne źródła informacji Autorzy i licencja Słowniczek 55 4

5 Streszczenie Ten dokument opisuje KDM, menedżer wyświetlania KDE, nazywanego także «menedżerem logowania».

6 Rozdział 1 Wprowadzenie kdm udostępnia interfejs graficzny do logowania w systemie. Pyta o nazwę użytkownika i hasło, uwierzytelnia użytkownika i rozpoczyna «sesję». kdm odróżnia się (pozytywnie) od xdm w wielu sprawach. 6

7 Rozdział 2 Szybkie wprowadzenie To wprowadzenie przeznaczone jest dla użytkowników, których sytuacja spełnia następujace warunki: Polecenie startx wydane z wiersza poleceń powoduje poprawne uruchomienie X Window. Każdy użytkownik wykorzystuje jednego menedżera okien lub środowisko i nie zmienia zbyt często swoich przyzwyczajeń, albo nie widzi trudności w modyfikacji jednego pliku. Ten scenariusz będzie wystarczajacy w wielu przypadkach (dla jednego, ale też wielu użytkowników), kiedy po prostu uruchamia się komputer i loguje do swojego ulubionego środowiska. 1. Utwórz lub otwórz plik ~/.xinitrc Jeśli już masz poprawny plik ~/.xinitrc, przejdź do następnego kroku 2. Jeśli jeszcze nie istnieje, dodaj do ~/.xinitrc wiersz z poleceniem uruchamiajacym Twoje ulubione środowisko lub menedżera okien. Dla KDE trzeba wpisać: startkde Jeśli używasz innego menedżera okien lub środowiska, poszukaj właściwego polecenia w jego dokumentacji. 3. Utwórz dowiazanie: ln -s ~/. xinitrc ~/. xsession Na tym etapie użycie polecenia startx w wierszu poleceń powinno uruchomić X Window z sesja KDE. Następne zadanie to wykorzystanie kdm. Jako administrator (użytkownik root), wydaj polecenie kdm. Powinno pojawić się okno logowania, które jest opisane dokładniej w rozdział; 3. Po wpisaniu nazwy użytkownika i hasła lub pozostawieniu opcji domyślna jako typu sesji, powinna się rozpoczać nowa sesja KDE. Jeśli dany komputer wykorzystuja także inni użytkownicy, powtórz powyższa procedurę dla każdego z nich. NOTATKA Jest to krótkie wprowadzenie, które zajmuje się tylko uruchomieniem kdm. Zapewne zajdzie potrzeba dokładniejszej konfiguracji, na przykład ukrycia nazw użytkowników systemowych, zezwalania na kolejne sesje i tak dalej. Jak tego dokonać dowiesz się z dalszej części tego podręcznika. 7

8 Rozdział 3 Okno logowania Interfejs użytkownika kdm składa się z okien dialogowych. Główne okno zawiera: Elementy interfejsu służace do uwierzytelnienia. Jeśli wybrana jest metoda klasyczna, sa to: Pole Nazwa użytkownika: do wpisywania nazwy użytkownika. Pole Hasło: służace do wpisywania hasła. (Opcjonalnie) Lista wpisów zawierajaca nazwę i obrazek zwiazany z użytkownikiem (na przykład cyfrowa fotografia). Kliknięcie na elemencie listy jest równoważne wpisaniu odpowiedniej nazwy użytkownika w pole Nazwa użytkownika:. (Opcjonalnie) Obszar po prawej lub w górę od obszaru uwierzytelnienia, który może być wykorzystywany do wyświetlania statycznego obrazu lub zegara analogowego. Przycisk Zaloguj, który powoduje sprawdzenie poprawności wpisanej nazwy użytkownika i hasła. Jeśli to zakończy się sukcesem, rozpoczynana jest nowa sesja wybranego typu. Przycisk Menu, którego wciśnięcie powoduje otwarcie menu z następujacymi opcjami: (Opcjonalnie) Element Typ sesji służacy do wybrania typu sesji (środowiska graficznego, menadżera okien) do uruchomienia. Więcej o konfigurowaniu typów sesji można znaleźć w rozdział; 8. (Opcjonalnie) Element Metoda uwierzytelniania do przełaczania między różnymi metodami uwierzytelnienia jak klasyczne nazwa użytkownika+hasło, karty inteligentne, biometria itd. Uwierzytelnianie jest wykonywane przez moduły PAM wraz z odpowiadajacymi im modułami interfejsu («wtyczki konwersacji»). Więcej możesz znaleźć w PluginsLogin. (Opcjonalnie na lokalnym komputerze) Element Przełacz użytkownika... pozwalajacy na przełaczanie między sesjami działajacymi w różnych wirtualnych terminalach na tym komputerze. (Opcjonalnie na komputerze lokalnym) Ponowne uruchomienie serwera X. Zatrzymuje X- Server, uruchamia jego nowa kopię. Następnie pokazywane jest ponownie okno logowania. Ta opcja jest użyteczna, jeśli wyświetlanie działa źle. (Opcjonalnie na komputerze zdalnym) Zamknij połaczenie. Powoduje zakończenie istniejacego połaczenia do serwera XDMCP. Jeśli nastapiło ono przez okno do wybierania serwera, zobaczysz je ponownie. W przeciwnym wypadku zostanie tylko ponowne uruchomiony X-Server i pokazane okna logowania. (Opcjonalnie na lokalnym komputerze) Element Logowanie zdalne, który wyświetla okno wyboru serwera XDMCP, do którego można się zdalnie zalogować. (Opcjonalnie na komputerze lokalnym) Element Przełacz na konsolę służy do właczenia graficznego logowania i przełaczenia na konsolę. Więcej informacji: ConsoleTTYs i ServerT TY. 8

9 (Opcjonalnie) Element Zamknij system..., którego wybranie powoduje pokazanie okna dialogowego Zamknięcie systemu. Okno dialogowe Zamknięcie systemu daje możliwość wybrania jednej z następujacych opcji: Wyłacz komputer Zamknięcie systemu w kontrolowany sposób; można potem wyłaczyć zasilanie komputera. Ponownie uruchom komputer Zamknięcie systemu i ponowne uruchomienie komputera. W systemach, gdzie używane sa Lilo lub Grub, pojawia się dodatkowa rozwijana lista. Pozwala na wybranie systemu (lub wersji jadra), który ma być uruchomiony przy następnym starcie komputera. Zaplanuj... Jeśli ta opcja jest właczona, pokazuje bardziej skomplikowane okno do zamykania systemu. Więcej na ten temat: ScheduledSd. Przycisk Anuluj pozwala na powrót do głównego okna kdm. 9

10 Rozdział 4 Konfiguracja kdm W tym rozdziale zakłada się, że kdm już działa w Twoim systemie i chcesz w pewien sposób zmienić jego zachowanie. Kiedy kdm rozpoczyna działanie, odczytuje konfigurację z katalogu $KDEDIR /share/config/kd m/ (może to być także /etc/kde4/kdm/ lub inna lokalizacja). Głównym plikiem konfiguracyjnym jest kdmrc. Wszystkie odwołania do innych plików sa w nim zawarte. Moga one mieć dowolne nazwy i znajdować się w dowolnym katalogu - ale zazwyczaj nie będzie to miało większego sensu z oczywistych przyczyn (szczególnym wyjatkiem sa odwołania do plików konfiguracyjnych programu xdm - jednak podczas instalacji kdm importuje te ustawienia, jeśli tylko znajdzie xdm). W zwiazku z tym, że kdm działa zanim zaloguja się użytkownicy, nie jest zwiazany z żadnym z nich. Nie ma też więc oddzielnych plików konfiguracyjnych, wszyscy dziela jeden kdmrc. Wynika z tego, że konfiguracja kdm może być zmieniana tylko przez tych, którzy maja prawo do zapisu pliku $KDEDIR /share/config/kdm/kdmrc (zazwyczaj ograniczone do administratorów systemu zalogowanych jako root). Możesz przegladać kdmrc używany w Twoim systemie. Konfiguracja kdm następuje przez jego modyfikację. Inna metoda jest wykorzystanie graficznego narzędzia z Centrum sterowania KDE (Administracja systemu Menedżer logowania). Pozostała część tego rozdziału omawia konfigurację kdm za pomoca modułu Centrum sterowania KDE, a następny opisuje opcje dostępne w samym kdmrc. Jeśli potrzebujesz ustawień tylko dla użytkowników lokalnych, moduł Centrum sterowania KDE powinien być wystarczajacy. Jeśli jednak chcesz wykorzystywać zdalne logowanie albo mieć wiele jednocześnie działajacych sesji kdm, czytaj dalej. 4.1 Moduł menedżera logowania w Centrum sterowania KDE Przy pomocy tego modułu możesz skonfigurować graficznego menedżera logowania KDE, czyli kdm. Masz możliwość wpływania na wyglad ekranu logowania, na to, kto może wykorzystywać menedżera logowania i kto może zakończyć pracę komputera. NOTATKA Wszystkie ustawienia zostana zapisane do pliku konfiguracyjnego kdmrc, który w swoim pierwotnym stanie zawiera wiele komentarzy pomagajacych osiagn ać pożadane zachowanie kdm. Wykorzystanie modułu Centrum sterowania KDE spowoduje usunięcie tych komentarzy. Wszystkie dostępne w kdmrc opcje sa opisane w rozdział; 5. W opisach wszystkich opcji w tym rozdziale znajduja się odnośniki do ich odpowiedników w kdmrc. Wszystkie opcje z modułu KControl sa dostępne w kdmrc, ale nie odwrotnie. 10

11 Rozdział ten jest podzielony na kilka części: Wyglad KDM, Czcionka, Tło, Zamykanie, Użytkownicy i Ułatwienia. Możesz przełaczać między sekcjami używajac kart na górze okna. NOTATKA Bez uprawnień administratora nie możesz zmieniać ustawień w tym module. Aby je uzyskać kliknij przycisk Tryb administratora i podaj właściwe hasło Wyglad KDM Na tej karcie można zmieniać wyglad kdm, menedżera logowania dla KDE. Powitanie: to tytuł okna logowania. Ustawianie go jest szczególnie przydatne, jeśli logujesz się na kilka serwerów. W tytule okna możesz używać różnych ciagów specjalnych, które sa opisane razem z kluczem GreetString w kdmrc. Dalej możesz zdecydować, co ma być wyświetlane w oknie logowania: czas systemowy, logo, albo nic. Wyboru tego dokonuje się poprzez zaznaczenie odpowiedniego przycisku z grupy oznaczonej Logo:. Odpowiada to opcji LogoArea w kdmrc Jeśli wybierzesz Pokaż logo, to masz następujace możliwości: Upuszczenie pliku obrazka na przycisk obrazka. Kliknięcie przycisku obrazka i zaznaczenie właściwego pliku w oknie wyboru. Jeśli nie określisz loga, zostanie wykorzystany plik domyślny: $KDEDIR /share/apps/kdm/pics/ kdelogo.xpm. Okno logowania jest zazwyczaj wyświetlane na środku ekranu. Jeśli chcesz zmienić jego położenie, użyj opcji Położenie:. Możesz podać pozycję względna środka okna (w procentach rozmiaru ekranu) względem lewego górnego rogu ekranu. Do tego służa pola X: oraz Y:. Opcja ta odpowiada kluczowi GreeterPos z kdmrc. Podczas gdy styl KDE zależy od ustawień użytkownika, ten wykorzystywany przez kdm jest konfigurowany przy pomocy opcji Styl użytkownika i Zestaw kolorów. Odpowiadaja one kluczom GUIStyle i ColorScheme z kdmrc. Niżej znajduje się lista rozwijana pozwalajaca wybrać język używany przez okno logowania. Odpowiada to kluczowi Language z kdmrc Czcionka W tej części modułu możesz zmienić czcionki wykorzystywane w oknie logowania. Dostępne sa tylko te, do których dostęp maja wszyscy użytkownicy. Z listy rozwijanej możesz wybrać trzy różne style czcionek (Ogólne, Błędy, Powitanie). Kiedy klikniesz przycisk Wybierz..., pojawi się okno dialogowe służace do ustawiania parametrów stylu czcionki. Ogólne - ta czcionka jest używana we wszystkich innych miejscach okna logowania. Jeśli logowanie się nie powiedzie, to jest wykorzystywany styl czcionki Błędy. Styl Powitanie jest wykorzystywany w tytule. Możesz także zaznaczyć pole Użyj antyaliasingu, jeśli chcesz mieć wygładzone czcionki w oknie logowania. 11

12 4.1.3 Tło Służy do zmiany tła pulpitu pokazywanego przed zalogowaniem się użytkownika. Opcje sa takie same jak w ustawieniach tła poza niektórymi, które nie maja znaczenia w kontekście kdm Zamknij system Możliwość zamknięcia systemu Ta lista rozwijana służy do wskazania, kto może zamykać system: Nikt: Nikt nie może zamykać systemu za pomoca kdm. Trzeba się zalogować i wydać odpowiednie polecenie. Wszyscy: Każdy może zamykać system za pomoca kdm. Tylko administrator: kdm wymaga hasła administratora (użytkownika root) przed zamknięciem systemu. Dla użytkowników lokalnych (Lokalnie:) i zdalnych (Zdalnie:) można oddzielnie określić kto ma prawo do zamykania systemu. Polecenia Te pola tekstowe służa do zdefiniowania dokładnej postaci polecenia zamykajacego system. Zatrzymanie: to domyślnie /sbin/halt. Z kolei Ponowne uruchomienie: to domyślnie /sbin/reboot. Jeśli właczona jest opcja Pokaż opcje uruchamiania systemu w oknie Wyłacz system..., to przy ponownym uruchamianiu kdm pokaże opcje z menedżera rozruchu lilo. Aby ta właściwość działała poprawnie, trzeba podać ścieżkę do polecenia lilo i pliku mapy. Uwaga: ta opcja nie jest dostępna we wszystkich systemach operacyjnych Użytkownicy Tutaj możesz zmienić sposób wyświetlania informacji o użytkownikach w oknie logowania. Listę użytkowników w kdm można wyłaczyć w sekcji Pokaż użytkowników. Dostępne sa następujace opcje: Pokaż listę Pokaż tylko użytkowników wskazanych na liście Jeśli to pole nie zostanie zaznaczone, nie będzie listy. Jest to ustawienie najbezpieczniejsze, bo atakujacy musi zgadnać zarówno poprawna nazwę użytkownika, jak i hasło. To także dobre wyjście, jeśli system wykorzystuje bardzo wiele osób. W takim przypadku lista byłaby niepraktyczna. Odwróć wybór Pozwala wybrać użytkowników, którzy nie będa pokazywani liście. Wszyscy pozostali się tam znajda. Zamiast podawać nazwy użytkowników, możesz wykorzystać pole UID-y systemowe do wpisania zakresu UID-ów, które znajda się na liście. Domyślnie numery poniżej 1000 (oznaczajace często użytkowników systemowych lub demony) oraz powyżej nie sa pokazywane. Jeśli także właczysz opcję Sortuj, to lista użytkowników będzie posortowana alfabetycznie. W przeciwnym wypadku kolejność określa plik haseł. kdm będzie wykorzystywać automatyczne dopełnianie nazw jeśli właczysz opcję Automatyczne dopełnianie. 12

13 Jeśli wybierzesz opcję pokazywania użytkowników, okno logowania będzie pokazywało obrazki (można je wybierać) odpowiadajace użytkownikom. Kiedy ktoś chce się zalogować, wybiera odpowiednia nazwę użytkownika lub obrazek i wpisuje hasło. Otrzymuje wtedy dostęp do systemu. Jeśli zezwalasz na wykorzystywanie obrazków użytkowników, możesz tu wskazać ich źródło. Tutaj możesz wskazać domyślny obrazek dla danego użytkownika. W zależności od kolejności wybranej wyżej, użytkownicy moga lub nie go zmieniać. Jeśli nie zdecydujesz się na pokazywanie użytkowników, to okno logowania będzie bardziej tradycyjne. Użytkownicy musza wpisać odpowiednia nazwę i hasło. Jest to lepsza metoda, jeśli z tego terminala korzysta wiele osób Ułatwienia Karta Ułatwienia daje dostęp do kilku opcji, które ułatwiaja życie leniwym osobom. Przykłady to automatyczne logowanie i zablokowanie haseł. WAŻNE Wykorzystanie ich należy zawsze dokładnie przemyśleć. Każda z opcji z karty Ułatwienia znacznie pogarsza poziom bezpieczeństwa Twojego komputera. W praktyce opcje te nadaja się do wykorzystania tylko w całkowicie niekrytycznym środowisku, na przykład prywatnym komputerze w domu Włacz automatyczne logowanie Automatyczne logowanie daje każdemu dostęp do określonego konta na Twoim komputerze, bez konieczności jakiegokolwiek uwierzytelniania. Możesz to właczyć używajac opcji Włacz automatyczne logowanie. Konto, które ma być wykorzystane do automatycznego logowania, wybiera się z listy nazwanej Użytkownik:. Automatyczne logowanie może być wyłaczone. W tym celu należy nacisnać Shift zaraz po tym jak X-Server właczy tryb graficzny i puścić po pojawieniu się ikony klepsydry KDM Włacz logowanie bez hasła Ta właściwość umożliwia niektórym użytkownikom logowanie się bez podawania hasła. Włacza się ja przy użyciu opcji Włacz logowanie bez hasła. Poniżej tej opcji znajduje się lista użytkowników w systemie. Zaznaczenie pola obok nazwy użytkownika powoduje właczenie logowania bez hasła dla danego użytkownika. Domyślnie jest ono wyłaczone dla wszystkich. WAŻNE Również ta opcja może być używana tylko w bezpiecznym środowisku. Jeśli zostanie właczona w systemie publicznym, ważne jest, aby stało się tak tylko dla kont o bardzo ograniczonych uprawnieniach. Przykładem takiego konta jest guest. Możesz także zdecydować, który użytkownik ma być «wybrany» przy starcie kdm. Domyślna opcja jest Brak. Pozostałe to Poprzedni (kdm używa ostatniego zalogowanego użytkownika) oraz Podany. W tym drugim przypadku należy wybrać jednego z listy. Można także skonfigurować kdm tak, aby bieżacym polem było pole hasła. W takim przypadku, po uruchomieniu kdm wystarczy tylko wpisać hasło. Opcja Automatycznie zaloguj po awarii serwera X pozwala pominać uwierzytelnianie po przypadkowej awarii serwera X. 13

14 Rozdział 5 Pliki wykorzystywane podczas konfiguracji programu kdm Ten rozdział opisuje pliki, które wpływaja na zachowanie programu kdm. Niektóre z nich można zmieniać przy pomocy modułów KControl, ale nie wszystkie. 5.1 kdmrc - Główny plik konfiguracyjny kdm Ogólny format pliku przypomina format «plików INI». Opcje to pary złożone z klucza i wartości, umieszcza się je w sekcjach. Ważna jest wielkość liter (wielkie i małe sa traktowane inaczej). Błędy składniowe i nierozpoznane pary klucz/wartość powoduja komunikaty o błędach, ale nie zakończenie działania kdm. Wiersze zaczynajace się od znaku # to komentarze; puste wiersze sa także ignorowane. Sekcje sa wyróżnione przez [Nazwę sekcji]. Każdy ekran X można konfigurować osobno. Każdy ekran ma nazwę, która składa się z nazwy komputera (która jest pusta dla ekranów lokalnych podanych w StaticServers i ReserveServers), dwukropka i numeru ekranu. Ekran należy także do lasy ekranów (w większości przypadków można to zignorować). Sekcje z ustawieniami dotyczacymi określonego ekranu maja składnię, która można zapisać formalnie jako [X- komputer [ : numer [ _ klasa ] ] - podsekcja ] Wszystkie sekcje z ta sama podsekcją tworza klasę sekcji. Znaku specjalnego * można użyć w polach komputer, numer i klasa. W ten sposób określa się wszystkie wartości tego pola. Można także pominać końcowe pola, zakłada się wtedy, że maja one wartość *. Nazwa komputera to albo nazwa domenowa, jak.inf.tu-dresden.de lub znak specjalny + (oznacza wartość niepusta). Sekcja, z której wykorzystywane sa ustawienia jest określona zgodnie z pewna liczba zasad. Oto one: Dokładne dopasowanie jest ważniejsze od niepełnego (dla nazwy komputera), które z kolei jest ważniejsze od znaku specjalnego (+ przed *). Dla dokładnych dopasowań ważność spada z lewej do prawej. Przykład: nazwa ekranu «mojkomputer.gdzies:0», klasa «dpy» [X-mojkomputer.gdzies:0_dpy] to dopasowanie lepsze od 14

15 [X-mojkomputer.gdzies:0_*] (to samo co [X-mojkomputer.gdzies:0]), które z kolei jest lepsze od [X-mojkomputer.gdzies:*_dpy], które jest lepsze od [X-mojkomputer.gdzies:*_*] (to samo co [X-mojkomputer.gdzies]), które jest lepsze od [X-.gdzies:*_*] (to samo co [X-.gdzies]), które jest lepsze od [X-+:0_dpy], które jest lepsze od [X-*:0_dpy], które jest lepsze od [X-*:0_*] (to samo co [X-*:0]), które jest lepsze od [X-*:*_*] (to samo co [X-*]). Te sekcje nie pozwola na dopasowanie ekranu: [X-jegokomputer], [X-mojkomputer.gdzies:0_dec], [X-*:1], [X-:*] Często spotykane sekcje to [X-*] (wszystkie ekrany), [X-:*] (wszystkie lokalne ekrany) i [X-:0] (pierwszy ekran lokalny). Format wszystkich kluczy to klucz = wartość. Klucze sa ważne tylko w klasie sekcji, dla której sa zdefiniowane. Niektóre klucze nie stosuja się do części ekranów, sa wtedy ignorowane. Jeśli ustawienie nie zostało znalezione dla żadnej z pasujacych sekcji to używana jest wartość domyślna. Znaki specjalne uzyskuje się używajac kombinacji rozpoczynajacych się od odwrotnego ukośnika. Te znaki to: odstępy na poczatku i końcu (\s), tabulacje (\t), koniec wiersza (\n), powrót karetki (\r) i odwrotny ukośnik (\\)). Na listach pola sa oddzielane przecinkami, bez białych znaków. Niektóre polecenia podlegaja podziałowi na słowa, podobnemu do tego wykonywanego przez sh: pojedyncze i podwójne cudysłowy ( oraz ) maja swoje zwykłe znaczenie; odwrotny ukośnik cytuje wszystko (nie tylko znaki specjalne). Podwójne ukośniki musza być podwojone z powodu dwóch poziomów cytowania. NOTATKA Standardowy kdmrc zawiera bardzo wiele komentarzy. Wszystkie one sa tracone po wykonaniu w nim zmian za pomoca Centrum Sterowania KDE Sekcja [General] kdmrc Ta sekcja zawiera opcje globalne, które nie pasuja do żadnej z pozostałych sekcji. ConfigVersion Ta opcja istnieje tylko w celu ułatwienia automatycznego uaktualniania. Nie zmieniaj jej wartości, może to spowodować konflikt przy kolejnych uaktualnieniach i, w niektórych przypadkach, uniemożliwić uruchomienie kdm. StaticServers Lista ekranów (X-Server) zarzadzanych przez kdm. Ekrany z nazwa komputera sa ekranami zdalnymi, które powinny już działać; pozostałe ekrany sa lokalne, kdm uruchamia dla każdego z nich własny X-Server; zobacz też ServerCmd. Każdy ekran należy do klasy ekranów; nazwę klasy dołacza się do nazwy ekranu po podkreśleniu. Po więcej szczegółów zajrzyj do Sekcja 5.2. Domyślna wartościa jest «:0». 15

16 ReserveServers Lista ekranów uzyskiwanych na żadanie. Składnia taka sama jak w przypadku opcji Stati cservers. ServerVTs Lista wirtualnych terminali, które może otrzymać X-Server. W przypadku podania wartości ujemnej zostanie użyta jej wartość bezwzględna, a terminal wirtualny zostanie utworzony tylko jeśli jadro systemu stwierdzi, że taki jeszcze nie istnieje. Jeśli kdm wykorzysta wszystkie terminale z listy, utworzy nowe terminale wirtualne o numerach większych od ostatniego w listy. Opcja ta działa obecnie tylko w Linuksie. ConsoleTTYs Opcja dla systemów operacyjnych (OS) z obsługa terminali wirtualnych (VT) zarówno w kdm, jak i w samym OS. Obecnie działa tylko w Linuksie. Kiedy kdm przełacza do trybu wiersza poleceń, rozpoczyna monitorowanie wszystkich TTY wpisanych w tej opcji (bez poczatkowego /dev/ ). Jeśli żaden z nich nie jest aktywny przez określony czas, kdm przełacza do graficznego okna logowania. PidFile Wartościa jest nazwa pliku, do którego zostanie zapisany identyfikator głównego procesu kdm w formacie ASCII (czyli jako ciag cyfr). Jeśli nazwa pliku jest pusta, numer procesu nie będzie przechowywany w pliku. LockPidFile Ta opcja wskazuje czy kdm używa blokad plików do synchronizacji między wieloma menedżerami wyświetlania. Domyślna wartość to «true» (prawda). AuthDir Nazwa katalogu, w którym kdm, podczas inicjalizacji sesji, przechowuje pliki uwierzytelniania wykorzystywane przez X-Server. kdm spodziewa się, ze system wyczyści ten katalog podczas ponownego uruchamiania. Plik uwierzytelniania do użycia dla konkretnego ekranu podaje się za pomoca opcji AuthF ile w [X-*-Core]. Domyślna wartość to «/var/run/xauth». AutoRescan Wartość typu prawda/fałsz, która wskazuje, czy kdm automatycznie ponownie wczytuje konfigurację jeśli stwierdzi, że została zmieniona. Domyślna wartość to «true» (prawda). ExportList Dodatkowe zmienne środowiska przekazywane przez kdm do uruchamianych przez niego programów. Często sa to LD_LIBRARY_PATH i XCURSOR_THEME; w innych przypadkach opcja ta nie jest potrzebna zbyt często. RandomFile Jeśli system nie ma własnego źródła entropii jak /dev/urandom (zobacz: RandomDevice) i nie ma demona entropii takiego jak EGD (zobacz: PrngdSocket i PrngdPort), to kdm wykorzysta własny generator liczb pseudolosowych który, między innymi, będzie wykorzystywał sumy kontrolne fragmentów tego pliku (które, oczywiście, powinny się często zmieniać). 16

17 Ta opcja nie istnieje w Linuksie i wielu BSD. Domyślna wartość to «/dev/mem». PrngdSocket Jeśli system nie ma własnego źródła entropii jak /dev/urandom (zobacz: RandomDevice), wykorzystuje dane losowe z demona generatora liczb pseudolosowych, takiego jak EGD ( przez gniazdo domeny UNIX-a. Ta opcja nie istnieje w Linuksie i wielu BSD. PrngdPort To samo co PrngdSocket, wykorzystuje gniazdo TCP na komputerze lokalnym. RandomDevice Ścieżka do urzadzenia znakowego, z którego kdm powinien czytać dane losowe. Pusta wartość oznacza, że ma zostać użyte systemowe źródło entropii, jeśli takie istnieje. Ta opcja nie istnieje w OpenBSD, gdzie zamiast tego jest wykorzystywana systemowa funkcja arc4_random. FifoDir Katalog, w którym maja zastać utworzone gniazda sterujace; pusta wartość wyłacza je. Domyślna wartość to «/var/run/xdmctl». FifoGroup Grupa, do której powinno gniazdo sterujace; nazwa lub numer identyfikacyjny grupy. DataDir Katalog, w którym kdm ma przechowywać stałe dane robocze. Takie dane to na przykład informacja o poprzednio zalogowanym użytkowniku na określonym ekranie. Domyślna wartość to «/var/lib/kdm». DmrcDir Katalog, w którym kdm ma przechowywać pliki.dmrc użytkowników. Jest potrzebny tylko jeśli przez zalogowaniem nie można odczytywać katalogów domowych (tak jest w przypadku AFS) Sekcja [Xdmcp] kdmrc Ta sekcja zawiera opcje sterujace sposobem obsługi żadań XDMCP przez kdm. Enable Czy kdm ma nasłuchiwać nadchodzacych żadań XDMCP. Domyślna wartość to «true» (prawda). Port Port UDP używany przez kdm do nasłuchiwania nadchodzacych żadań XDMCP. Jeśli nie zajmujesz się wyszukiwaniem błędów w systemie, zostaw domyślna wartość. Domyślna wartość to «177». 17

18 KeyFile Metoda uwierzytelniania XDMCP XDM-AUTHENTICATION-1 wymaga, żeby klucz prywatny był współdzielony między kdm i terminalem. Za pomoca tej opcji podaje się plik z tymi wartościami. Każdy wpis pliku składa się z nazwy ekranu i współdzielonego klucza. Xaccess Aby zapobiegać nieautoryzowanym usługom XDMCP i pozwolić na przekazywanie żadań XDMCP IndirectQuery, ten plik zawiera bazę nazw komputerów, którym zezwala się na połaczenia do tego komputera albo listę komputerów, do których takie żadania maja być przekazywane. Format tego pliku jest opisany w Sekcja 5.3. Domyślna wartość to «${kde_confdir}/kdm/xaccess». ChoiceTimeout Liczba sekund oczekiwania na odpowiedź ekranu po wybraniu go przez użytkownika za pomoca programu wyboru. Jeśli ekran wyśle w tym czasie IndirectQuery XDMCP to żada- nie jest przekazywane do wybranego komputera. W przeciwnym wypadku zakłada się, że pochodzi z nowej sesji i użytkownik ponownie otrzymuje ekran wyboru. Domyślna wartość to «15». RemoveDomainname Podczas tworzenia nazwy klientów XDMCP zostaje zazwyczaj użyta w pełni kwalifikowana nazwa terminala. Taka nazwa jest czasami nieczytelna, więc, jeśli ta opcja jest wła- czona, kdm usuwa część zawierajac a nazwę domeny. Domyślna wartość to «true» (prawda). SourceAddress Wykorzystanie numerycznych adresów IP zamiast nazw komputerów dla połaczeń przychodzacych. Dla komputerów majacych kilka połaczeń sieciowych. W ten sposób unika się próby połaczenia z interfejsem sieciowym, który może być w danej chwili wyłaczony. Willing Domyślna wartość to «false» (fałsz). Program, który jest uruchamiany (jako root) kiedy otrzymane zostanie żadanie XDMCP DirectQuery lub BroadcastQuery, a komputer został skonfigurowany tak, aby udostępniał zarzadzanie ekranami przez XDMCP. Wynik działania tego programu może być pokazywany w oknie wyboru. Jeśli nie podano żadnej nazwy programu, wysyłany jest ciag znaków «Willing to manage» Sekcja [Shutdown] kdmrc Ta sekcja zawiera opcje globalne dotyczace zamykania systemu. HaltCmd Polecenie (objęte podziałem na słowa) używane do zatrzymania/zakończenia pracy systemu. Wartość domyślna to coś sensownego dla systemu, dla którego zbudowano kdm. Przykład: /sbin/shutdown -h now. RebootCmd Polecenie (objęte podziałem na słowa) używane do ponownego uruchomienia systemu. Wartość domyślna to coś sensownego dla systemu, dla którego zbudowano kdm. Przykład: /sbin/shutdown -r now. 18

19 AllowFifo Czy dozwolone jest zamykanie systemu za pomoca globalnego gniazda sterujacego. Domyślna wartość to «false» (fałsz). AllowFifoNow Czy jest dozwolone przerywanie aktywnych sesji podczas zamykania systemu przy użyciu globalnego gniazda sterujacego. Odniesie skutek tylko jeśli właczona jest opcja AllowFifo. Domyślna wartość to «true» (prawda). BootManager Menadżer rozruchu, którego ma użyć kdm przy pokazywaniu opcji ponownego uruchomienia w oknie zamykania systemu. None Brak menedżera rozruchu Grub Menadżer rozruchu Grub Lilo Menadżer rozruchu Lilo (tylko Linux na i386 & x86-64) Domyślna wartość to «None» Klasa sekcji [X-*-Core] kdmrc Ta sekcja klasy zawiera opcje dotyczace ogólnych mechanizmów kdm (tzw. core). OpenDelay Zobacz: OpenRepeat. Domyślna wartość to «15». OpenTimeout Zobacz: OpenRepeat. Domyślna wartość to «120». OpenRepeat Te opcje kontroluja sposób zachowania kdm podczas próby otwarcia połaczenia dox- Server. OpenDelay to długość oczekiwania(w sekundach) między próbami zakończonymi sukcesem, OpenRepeat to liczba wykonywanych prób, a OpenTimeout to maksymalny czas trwania jednej próby. Po OpenRepeat próbach lub po OpenTimeout sekundach trwania dowolnej próby przyjmuje się, że próba rozpoczęcia połaczenia nie udała się. Domyślna wartość to «5». StartAttempts Ile razy kdm próbuje uruchomić odległy ekran z listy StaticServers. Jeśli nie uda się, ekran zostanie zablokowany. Jest tylko jedna próba uruchomienia ekranu lokalnego, a próby dla ekranów XDMCP sa powtarzane w nieskończoność przez klienta (jeśli nie przekazano opcji -once do X-Server). Domyślna wartość to «4». ServerAttempts Liczba prób uruchomienia przez kdm lokalnego X-Server. Uruchomienie obejmuje także oczekiwanie na pojawienie się ekranu. Domyślna wartość to «1». 19

20 ServerTimeout Ile sekund kdm powinien czekać na start lokalnego X-Server. Domyślna wartość to «15». ServerCmd Polecenie używane do uruchomienia X-Server, bez numeru ekranu i terminala wirtualnego. Ciag ten podlega podziałowi na słowa. Wartość domyślna to coś sensownego dla systemu, dla którego zbudowano kdm. Przykład: /usr/x11r6/bin/x. ServerArgsLocal Dodatkowe argumenty X-Server dla sesji lokalnych. Ciag podlega podziałowi na słowa. ServerArgsRemote Dodatkowe argumenty X-Server dla sesji zdalnych. Ciag podlega podziałowi na słowa. ServerVT Terminal wirtualny na którym powinien być uruchomiony X-Server. Zamiast tej opcji powinno się używać ServerVTs. Wartość zerowa oznacza, że kdm ma automatycznie przydzielić VT. Ustawienie wartości -1 powoduje nie przydzielanie VT - jest wymagane w przypadku konfiguracji z wieloma fizycznymi konsolami. Obecnie ta opcja jest dostępna tylko w Linuksie. ServerTTY Jest to opcja dla OSów bez obsługi VT; tak przez kdm jak i przez sam OS. Obecnie odnosi się do wszystkich OSów poza Linuksem. Po przełaczeniu kdm do trybu wiersza poleceń zaczyna on monitorować ten TTY (podany bez poczatkowego /dev/ ). Jeśli nie jest używany przez pewien czas, kdm przełacza do graficznego ekranu logowania. PingInterval Zobacz: PingTimeout. Domyślna wartość to «5». PingTimeout Aby dowiedzieć się o zniknięciu odległych ekranów, kdm regularnie je sprawdza. PingInt erval określa czas (w minutach) między kolejnymi próbami, a PingTimeout maksymalny czas oczekiwania na odpowiedź od terminala (w minutach). Jeśli terminal nie odpowiada, to sesja zostaje zakończona. W przypadku częstego wykorzystywania terminali X, które moga zostać odcięte od głównego komputera, dobrym pomysłem może być zwiększenie czasu oczekiwania. Jedynym problemem jest to, że sesje będa istniały dalej po przypadkowym wyłaczeniu terminala. Domyślna wartość to «5». TerminateServer Czy kdm powinien uruchamiać ponownie lokalny X-Server po zakończeniu sesji, zamiast jej resetu. Ta opcja jest przydatna jeśli X-Server posiada błędy wycieków pamięci lub powoduje awarię systemu przy próbie resetu. Domyślna wartość to «false» (fałsz). ResetSignal Numer sygnału do użycia do resetu lokalnego X-Server. Wartość domyślna to «1 (SIGHUP)». 20