ŒWIECI ANIO OWIE - ich œwiat nadprzyrodzony

Transkrypt

1 Gazetka Parafii p.w. Matki Bo ej Nieustaj¹cej Pomocy Wieliczka - Krzyszkowice ROK 4 WRZESIEÑ 2006 Nr 9/36 ŒWIECI ANIO OWIE - ich œwiat nadprzyrodzony Jak ka dego roku w m-cu wrzeœniu pragnê powróciæ do tematu Anio³ów Œwiêtych. Te istoty Bo e, których nie widzimy, s¹ stale obecne wœród nas, darz¹c wszystkich ludzi anielsk¹ opiek¹. Chroni¹ nas od niebezpieczeñstw cia³a i duszy. S¹ naszymi wspania³ymi przyjació³mi gotowymi w ka dym momencie naszego ycia, przyjœæ nam z pomoc¹, zanosz¹c nasze proœby i modlitwy przed Bo y Tron. W ten sposób s¹ naszymi ambasadorami w niebie. Ambasadorami od naszego poczêcia, do koñca naszych ziem- BOGUR skich dni. Jednak czêsto nam siê zdarza zapomnieæ o tych wspania³ych Duchach. Zagubieni w codziennych troskach, zapominamy e istnieje œwiat duchowy, który wybiega poza doczesnoœæ, na pewno piêkniejszy i bogatszy ni œwiat materialny. Ka dy z nas oprócz cia³a posiada duszê nieœmierteln¹. G³êbokie wiêzy ze Stwórc¹, wyzwalaj¹ w nas têsknotê za jedynie prawdziwymi wartoœciami. Przemijalnoœæ ycia ziemskiego, nieuchronnoœæ œmierci, pu³apki z³a, rana zadana przez grzech, stawiaj¹ nas w sytuacji nieraz bardzo trudnej. Dlatego nasz Stwórca w swej wielkiej dobroci, powo³a³ do istnienia anio³ów, istoty odrêbne od ludzi, ale bardzo im przychylne - Istoty, które ogl¹daj¹ Boga twarz¹ w twarz, doznaj¹c niewymownego szczêœcia. Pan powierza im do spe³nienia wa ne misje, a przede wszystkim obowi¹zki opiekuñcze wobec ludzi. Ka - dy z nas w swoim yciu, natrafia na wielu czêsto podstêpnych nieprzyjació³, którzy stanowi¹ wielkie zagro enie, a s¹ nimi duchy ciemnoœci, które wykorzystuj¹ nasza u³omnoœæ i kusz¹ do z³ego. Jak mówi Pismo Œwiête kusz¹ po ¹dliwoœci¹ oczu, po ¹dliwoœci¹ cia³a i pych¹ ywota. Anio³owie, podniesieni do nadprzyrodzonoœci, zostali wyposa eni w œwiat³y rozum i potê n¹ wolê, wykorzystuj¹ te talenty aby nieœæ pomoc ludziom. Pismo Œwiête od pocz¹tku do koñca jest przeplatane wzmiankami o anio³ach, a oto przyk³ady: anio³ pociesza wy- gnan¹ Agar na pustyniê, anio³owie nawiedzaj¹ Abrahama, anio- ³owie wyprowadzaj¹ Lota i jego córki z po aru Sodomy, anio³ oczyszcza usta Izajasza proroka, anio³ zamyka paszcze lwom eby nie po ar³y Daniela - Stary Testament W Nowym Testamencie - anio³ zapowiada Zachariaszowi, e narodzi mu siê syn - Jan, archanio³ Gabriel zwiastuje Maryi poczêcie Syna Bo ego. Anio³owie œpiewaj¹ przy narodzeniu Pana Jezusa i sprowadzaj¹ pasterzy do DZICA ³obka, anio³owie ostrzegaj¹ Mêdrców ze Wschodu, by nie wracali do Heroda. Anio³ objawia Józefowi tajemnice wcielenia i ka e uciekaæ do Egiptu. Anio³owie s³u ¹ Chrystusowi na pustyni, anio³owie przy grobie Pana Jezusa, zapewniaj¹ o Jego zmartwychwstaniu. Anio³owie przy wniebowst¹pieniu, zapowiadaj¹ powtórne przyjœcie Zbawiciela itd. Wiara i nabo eñstwo do anio³ów, to wrodzona potrzeba serca cz³owieczego. W yciu cz³owieka s¹ dwie najwa niejsze chwile: przyjœcie na œwiat i przejœcie do wiecznoœci. Koœció³ Œwiêty w osobie kap³ana, modli siê przy przygotowaniu i poœwiêceniu wody, do Sakramentu Chrztu Œwiêtego; " Spuœæ, Panie, anio³a poœwiêcenia na te wody do obmycia, oczyszczenia ludzi przygotowane." A w czasie udzielenia tego sakramentu, odmawia nad wybranym modlitwê: " Bo e Anio³ów, Archanio³ów któryœ ukaza³ siê Moj eszowi na Synaju......poœlij te œwiêtego anio³a Twego, aby go równie strzeg³, prowadzi³. Skoro chrzeœcijanin odby³ ju ziemsk¹ pielgrzymkê pod stra ¹ anio³ów i zbli a siê godzina jego zgonu czyli przejœcia do wiecznoœci, wówczas Koœció³ natê a wszystkie si³y i po wielekroæ przywo³uje anio³ów i cale niebo, na pomoc duszy wychodz¹cej z cia³a. Po jej zgonie Koœció³ modli siê:

2 strona 2 wrzesieñ 2006 Bogurodzica Nr 9 14 WRZEŒNIA - ŒWIÊTO PODWY SZENIA KRZY A ŒWIÊTEGO GENEZA ŒWIÊTA Czeœæ, jak¹ œwiat chrzeœcijañski otacza³ osobê Jezusa Chrystusa, dotyczy³a równie tego wszystkiego, co mia³o z Nim stycznoœæ. Dlatego tak¹ pieczo³owitoœci¹ tradycja chrzeœcijañska otoczy³a miejsca wskazane przez Ewangelie i uœwiêci³a wiele z nich wystawieniem kaplic a nawet okaza³ych bazylik. Szczególn¹ czci¹ otaczano zawsze Krzy, na którym Pan Jezus odda³ swoje ycie dla rodzaju ludzkiego. Wed³ug staro ytnego podania mia³a go odnaleÿæ w 326 roku œw. Helena, matka cesarza Konstantyna Wielkiego. Na wiadomoœæ o tym cesarz mia³ wys³aæ do Jerozolimy najznakomitszych swoich architektów Zenobiusza i Eustaza, którzy na górze Kalwarii wystawili ku czci œw. Krzy a (Ad Crucem) monumentaln¹ Bazylikê: 150 m d³ugoœci i 60 m szerokoœci. Obok niej wystawili Bazylikê Zmartwychwstania Pañskiego (Anastasis). Obie œwi¹tynie by³y po³¹czone ze sob¹ podwórzem. Dnia 13 wrzeœnia 335 roku odby³o siê uroczyste poœwiêcenie i przekazanie miejscowemu biskupowi obu Bazylik. Na tê pami¹tkê obchodzono co roku 13 wrzeœnia uroczystoœæ "Podwy szenia Krzy a œwiêtego". PóŸniej przeniesiono to œwiêto na 14 wrzeœnia najpierw dla tych koœcio³ów, które posiada³y tê czcigodn¹ relikwiê, potem zaœ dla ca³ego Koœcio³a Powszechnego. Na pami¹tkê znalezienia Krzy a œwiêtego obchodziæ zaczêto osobne œwiêto w Koœciele Zachodnim dnia 3 maja (w Polsce przeniesione na 4 maja). Reforma liturgiczna z roku 1969 œwiêto owo po³¹czy³a w jedno ze œwiêtem Podwy szenia Krzy a Œwiêtego obchodzonego 14 wrzeœnia. W 614 roku pogañski król perski, Chozroez, najecha³ na Ziemiê Œwiêt¹. Z tej okazji ograbi³ wszystkie koœcio³y i klasztory katolickie i wiele z nich zburzy³. Wymordowa³ równie i uprowadzi³ do niewoli wielu chrzeœcijan wraz z patriarch¹ Jerozolimy, œw. Zachariaszem. Wtedy tak e, wed³ug podania, uprowadzona zosta³a do Persji relikwia Krzy a œwiêtego. Po zwyciêstwie, jakie cesarz. Herakliusz odniós³ nad Chozroezem, w traktacie pokojowym Persowie zostali zmuszeni do oddania œwiêtej relikwii. By³ to rok 628. Pobo ne podanie g³osi, e kiedy sam cesarz chcia³ na swoich ramionach zanieœæ Krzy Chrystusowy na Kalwariê, móg³ to uczyniæ dopiero wówczas, kiedy zdj¹³ swoje królewskie szaty. Jest to legenda, gdy ze œwiadectwa œw. Cyryla Jerozolimskiego (t 387) wiemy, e ju za jego czasów czcigodn¹ relikwiê podzielono na drobne czêœci i rozes³ano je niemal po wszystkich okolicznych koœcio³ach. FAKT UKRZY OWANIA JEZUSA CHRYSTUSA O ukrzy owaniu Pana Jezusa pisz¹ wszyscy Ewangeliœci. Co wiêcej, podaj¹ bardzo szczegó³owe okolicznoœci tego wydarzenia. Mo e warto przypomnieæ bodaj kilka zdañ: "Na krzy z Nim!" - wo³a³ t³um przed Pi³atem (Mt 27,22; Mk 15,13; k 23,21; J 19,15). "A gdy Go ( o³nierze) wyszydzili, zdjêli z Niego p³aszcz, w³o yli na Niego Jego w³asne szaty i odprowadzili Go na ukrzy owanie" (Mt 27,32; Mk 15,20; k 23,26; J 19,17). "Wychodz¹c spotkali pewnego cz³owieka z Cyreny, imieniem Szymon. Tego przymusili, eby niós³ Krzy Jego... Gdy Go ukrzy owali, rozdzielili miêdzy siebie ( o³nierze) Jego szaty, rzucaj¹c o nie losy" (Mt 27,35; Mk 15,24; k 23,26; J 19,23). "Wtedy te ukrzy owano z Nim dwóch z³oczyñców, jednego po prawej, drugiego po lewej stronie" (Mt 27,38; Mk 15,27; k 23,35; J 19,18). "Ci zaœ, którzy przechodzili obok, przeklinali Go i potrz¹sali g³owami mówi¹c: Jeœli jesteœ Synem Bo ym, zejdÿ z krzy a!" (Mt 27,39; Mk 15,9; k 23,35).

3 Bogurodzica Nr 9 wrzesieñ 2006 strona3 Kara ukrzy owania by³a u ydów znana, chocia w prawie moj eszowym nie by³a przewidziana. I tak Aleksander Janneusz ( przed Chr.) u y³ jej dla ukarania zbuntowanych przeciwko niemu faryzeuszów. Natomiast by³a to kara powszechnie stosowana przez Fenicjan, Kartagiñczyków, Persów i Rzymian. Ci ostatni jednak nie stosowali jej wobec obywateli rzymskich. By³a to bowiem kara hañbi¹ca (szubienica) i bardzo okrutna. Skazañca odzierano z szat, rzucano go na ziemiê, rozci¹gano mu ramiona i nogi, przybijaj¹c je do krzy a. Skazaniec kona³ z omdlenia i gor¹czki, dusi³ siê. Na domiar z³ego wisielca nêka³o mnóstwo komarów, a bywa³o, e konaj¹cego rozrywa³y sêpy. Krzy mia³ zwykle kszta³t litery T (tau). Wed³ug œwiadectwa ewangelistów Pan Jezus zosta³ ukrzy- owany oko³o godziny 12, a umar³ o godzinie 15. Jego pogrzeb odby³ siê o godzinie 17. Dzieñ œmierci Pana Jezusa nazywa Koœció³ Wielkim Pi¹tkiem. Poniewa œmieræ na krzy u mia³a wszystkie znamiona hañby, dlatego cesarz Konstantyn Wielki zniós³ karê œmierci przez ukrzy owanie (316). Szubienica zosta³a ponownie wprowadzona w œredniowieczu, jednak nie mia³a ju kszta³tu krzy a. KULT DRZEWA KRZY A ŒWIÊTEGO Najwiêksz¹ czêœæ drzewa Krzy a œwiêtego posiada obecnie koœció³ Œw. Guduli w Brukseli. Bazylika Œw. Piotra w Rzymie przechowuje czêœæ relikwii, któr¹ cesarze bizantyjscy nosili na piersi w czasie galowych uroczystoœci. W skarbcu katedry paryskiej jest cz¹stka Krzy a œwiêtego, podarowana przez polsk¹ królow¹ Annê Gonzagê, któr¹ mia³a otrzymaæ od króla Jana Kazimierza. Najwiêksz¹ czêœæ Krzy a œwiêtego w Polsce posiada³ koœció³ dominikanów w Lublinie. Zosta³a ona œwiêtokradczo zrabowana w 1991 roku przez nieznanych sprawców. Stosunkowo du ¹ czêœæ Krzy a œwiêtego posiada koœció³ Œw. Krzy a na ysej Górze pod Kielcami. Mia³ j¹ podarowaæ benedyktynom œw. Emeryk (t 1031), syn œw. Stefana, króla Wêgier (t 1038). Od tej relikwii i klasztoru pochodzi nazwa "Góry Œwiêtokrzyskie". Wreszcie doœæ znaczna relikwia Krzy a œwiêtego znajduje siê w Bazylice Krzy a Œwiêtego w Rzymie. Ku czci œw. Krzy a wzniesiono mnóstwo koœcio- ³ów. W samej Polsce jest ich ponad 100. Pod wezwaniem Œw. Krzy a powsta³y osiedla a nawet miasta w ró nych krajach. Istnieje równie kilka rodzin zakonnych - mêskich i eñskich - pod nazw¹ œw. Krzy a. Wœród nich najliczniejsze - to Zgromadzenie Œw. Krzy a, za³o one w 1837 roku, zatwierdzone przez Rzym w 1855 roku a licz¹ce dzisiaj 2638 cz³onków i 299 domów (1975). Z.Z UŒMIECHNIJ SIÊ Z OJCEM ŒWIÊTYM Janem Paw³em II! W 1967 roku arcybiskup-metropolita krakowski zosta³ mianowany kardyna³em. W drodze do Rzymu arcybiskupowi Wojtyle towarzyszy³ wówczas ksi¹dz Tadeusz Pieronek. Wspomina on, e - kiedy jechali ju samochodem do Watykanu - Wojty³a ubrany w strój kadrynalski przypomnia³ sobie nagle, e nie ma... czerwonych skarpetek. Zatrzymali siê zatem przy sklepie oferuj¹cym wszystko dla ksiê y, ale tu czerwonych skarpetek nie by³o; zosta³y wykupione - najprawdopodobniej przez inych kardyna³ów. Pieronek pyta³ o nie jeszcze w dwóch innych sklepach. Bezskutecznie... Poniewa przeje d ali akurat obok mieszkania ksiêdza Deskura, który mia³ za s¹siadów kilku kardyna- ³ów, ksi¹dz Pieronek zaszed³ do niego z nadziej¹, e uda mu siê po yczyæ nieszczêsne skarpetki. Drzwi otworzy³a zakonica, która - jak siê okaza³o - dopiero co odda³a ostatni¹ parê jednemu z purpuratów. Tak wiêc kardyna³ Wojty³a odbiera³ czerwony biret w stroju niekompletnym z punktu widzenia koœcielnej etykiety. Kiedy po uroczystoœci wychodzili z Kaplicy Sykstyñskiej, Wojty³a zwróci³ siê do ksiêdza Pieronka: Wiesz, nie by³o tak Ÿle. Oprócz mnie jeszcze dwóch kardyna³ów nie mia³o czerwonych skarpetek. * * * Metropolita krakowski g³osi³ kiedyœ konferencjê w seminarium ksiê y redemtorystów w Tuchowie. To, co mówi³, wyda³o siê klerykom zbyt uczone, ale Ksiêdzem Kardyna³em byli oczarowani. Najbardziej spodoba³ siê im sposób, w jaki pokona³ odleg³oœæ paru piêter miêdzy aul¹ a reflektarzem: po prostu siad³ w pe³nej kardynalskiej gali na porêczy schodów - i zjecha³. * * * Nadal gdy czas mu na to pozwala³, p³ywa³ latem kaja- kiem i chodzi³ po górach, a zim¹ zak³ada³ narty ty.. A kiedy pytano, czy to uchodzi, eby kardyna³ jeÿdzi³ na nartach, odpowiada³: Kardyna³owi nie uchodzi Ÿ l e jeÿdziæ na nartach. Zagraniczni dziennikarze zapytali go kiedyœ, ilu polskich kardyna³ów jeÿdzi na nartach. 40 procent - odpowiedzia³ Wojty³a. Ale przecie Polska ma tylko dwóch kardyna³ów - dopytywa³ siê dziennikarz. Oczywiœcie, ale kardyna³ Wyszyñski, Prymas Polski, stanowi 60 procent. Z KWIATKÓW JANA PAW A II

4 strona 4 wrzesieñ 2006 Bogurodzica Nr 9 PROSIÆ I DZIÊKOWAÆ ycie fizyczne cz³owieka sk³ada siê z codziennych drobiazgów, zajêæ, obowi¹zków i kopotów. Nie mniej te zawi³oœci - obowi¹zków i trudnoœci napotykamy w yciu duchowym. Tak jak w yciu fizycznym na codzieñ, jesteœmy w naszych poczynaniach powi¹zani z ludÿmi, tak w yciu duchowym nasze postêpowanie, poprzez nasze sumienie jest powi¹zane nici¹ wiary z Najwy szym i Wszechmocnym Bogiem. W Ewangelii wg œw. Mateusza (7.7) czytamy: "Proœcie, a bêdzie wam dane, szukajcie a znajdziecie, ko³aczcie a otworz¹ wam." W dzieciñstwie prosimy rodziców i opiekunów o po ywienie, o rozrywki; w m³odoœci prosimy o coraz wiêcej przy zdobywaniu wiedzy, a po osi¹gniêciu niezale noœci finansowej staramy siê dopasowaæ do otoczenia osób i warunków bytowych. Je eli potrafimy prosiæ rodziców, opiekunów, nauczycieli, pracodawców, to oni oczekuj¹ od nas wdziêcznoœci i podziêkowania. Najlepiej jest gdy z ka d¹ nasz¹ proœb¹ jest i podziêkowanie. W wielu przypadkach zaci¹gamy d³ug wdziêcznoœci, bo nie jesteœmy w stanie wywdziêczyæ siê za wielk¹ przys³ugê. Dziecko, a do dojrza³oœci nie jest w stanie odwzajemniæ siê rodzicom i opiekunom za trud d³ugoletniego wychowania. Codziennie ycie nie szczêdzi nam przypadków w osobach niepokornych dzieci, zasmucaj¹cych rodziców swoim postêpowaniem. Zbyt wielu m³odocianych, nie usamodzielnionych dokonuje wykroczeñ i przestêpstw wobec praw powszechnych a nawet zagra a swoim postêpowaniem rodzinie i s¹siadom. WIARA JEST ASK, A JAKO ASKA NIE WSZYSTKIM JEST DANA. Cz³owiek obdarzony przez Stwórcê woln¹ wol¹, sam wybiera drogê yciow¹ i drogê do Boga. Rozwa aj¹c sprawy naszej nieœmiertelnej duszy spytajmy siebie o co mamy prosiæ Pana Boga. Codziennie w pacierzu prosimy o chleb powszedni i odpuszczenie win. Potrzebny jest nam spokój ducha, wytrwa³oœæ w zachowaniu bo ych przykazañ, ofiarnoœæ w praktykowaniu naszej religijnoœci, a wiêc to o czym mówi katechizmowy zestaw UCZYNKÓW MI OSIERNYCH WZGLÊDEM DU- SZY, a mi³osierdzie wzglêdem bliÿniego jest wa- runkiem koniecznym do zbawienia. Przypomnijmy, o co prosimy w Litanii do Wszystkich Œwiêtych: dla siebie - o odpuszczenie grzechów, o prawdiw¹ pokutê, o utwierdzenie w s³u bie œwiêtej; dla wszystkich - o zachowanie ca³ego koœcio³a œwiêtego, o pobo noœæ dla ca³ego duchowieñstwa, o upokorzenie nieprzyjació³ Koœcio³a Œwiêtego, o pokój i jednoœæ chrzeœcijañstwa, o zgodê i pokój rz¹dz¹cym, o powrót do wiary b³¹dz¹cym, o utwierdzenie wszystkich w wierze, o nagrodê wieczn¹ dobrodziejom, o zachowanie urodzajów, o dobr¹ pogodê, o szczêœcie wieczne dla zmar³ych naszych bliskich i walcz¹cych o wolnoœæ Polski. Prosimy (poza Litani¹) o beatyfikacjê i kanonizacjê polskich s³ug bo ych. W suplikacjach "Œwiêty Bo e, Œwiêty Mocny..." prosimy o zachowanie nas od nag³ej œmierci, masowych epidemii, wojny i klêsk ycio³owych. Œw. Pawe³ Aposto³ w Liœcie do Efezjan ( ) napisa³: "... b¹dÿcie pe³ni Ducha, rozmawiaj¹c ze sob¹ przez psalmy i hymny, i pieœni duchowne, œpiewaj¹c i graj¹c w sercu swoim Panu, dziêkuj¹c zawsze za wszystko Bogu Ojcu w imieniu Pana nazsego Jezusa Chrystusa." O ile mamy o co prosiæ Pana Boga, ale czy mamy za co dziêkowaæ? W tym wyrêcza nas czêœciowo autor pieœni "Dziêkujemy Ci Ojcze Nasz": dziêkujemy za wiarê, za ycie, za mi³oœæ, za œwiête Imiê Bo e, za nieœmiertelnoœæ, za wszystkie dary Ducha Œwiêtego. A my, to w Krzyszkowicach winniœmy dziêkowaæ, e by³o nam dane widzieæ i s³yszeæ s³ugê bo ego Jana Paw³a II, za utworzenie parafii, za pos³ugê duszpasterzy, za budynki parafialne, za otrzymywane sakramenty œwiête, za rozpoczêt¹ budowê koœcio³a, za rozrost wyspólnoty prarafialnej, za mi³e œpiewanie naszej scholi, za piêkne kwiaty przy o³tarzu, za naszych dobrodziejów, za miejscow¹ szko³ê i katechizacjê. Dziêkujemy za mo liwoœæ uczestnictwa w ró nych nabo eñstwach w kraju i poza krajem za poœrednictwem radia i telewizji. Dziêkujemy za wyniesienie na o³tarze nowych polskich œwiêtych i b³ogos³awionych - naszych patronów. Dziêkujemy w modlitwach naszych prywatnych i wspólnotowych za wolnoœæ i Ojczyznê Naszej-Polski. Romuald Rudzik

5 Bogurodzica Nr 9 wrzesieñ 2006 strona 5 Œwiêty Ojciec Pio - Œwiadek Chrystusa Wraz z otrzymaniem stygmatów, zaczê³a siê dla Ojca Pio prawdziwa Kalwaria, tak fizycznie jak równie duchowa. Do silnego bólu pochodz¹cego z ran, dochodzi³o os³abienie spowodowane utrat¹ krwi. Pisze do rodziców" Moi kochani rodzice, pisze do was z sercem, które przeszywa najdzikszy ból. Có mam wam powiedzieæ, skoro s³owa wiêzn¹ w gardle z powodu goryczy cierpienia, straszliwego cierpienia." Jeszcze bardziej trudniejsza by³a dla Ojca Pio, Kalwaria duchowa. Jej przyczyn¹ by³y reakcje ludzi po rozprzestrzenieniu siê wieœci o stygmatach. Wielu, bardzo wielu myœla³o, e to oszustwo, a nieugiêtoœæ i szorstkoœæ wobec tych, którzy nie okazywali skruchy za swoje grzechy, spowodowa³a e Ojciec Pio przysporzy³ sobie wrogów, zw³aszcza wœród miejscowych kap³anów w San Giovanni Rotundo. Powsta³a przeciwko niemu prawdziwa kampania. Wœród najbardziej zagorza³ych nieprzyjació³, by³ arcybiskup Manfredonii- Pasgnale Gagliardi, który wobec Kongregacji Konsystorza w Rzymie oœwiadczy³: "Ojciec Pio jest we w³adzy szatana." W tej sytuacji Stolica Apostolska zmuszona by³a zbadaæ przypadek zakonnika ze stygmatami z w³aœciw¹ sobie ostro noœci¹, ale zarazem surowoœci¹. Jednak prostego ludu, bardzo pobo nego nie mo na by³o zmyliæ. Lud wierzy bez cienia w¹tpliwoœci w autentycznoœæ stygmatów Ojca Pio, chocia wrogowie starali siê przeciw temu przeciwstawiaæ na wszelkie sposoby, oczerniaj¹c go, i s¹ one wynikiem histerii, czy wrêcz samookaleczenia. Wówczas Ojciec Pio jeszcze bardziej cierpia³, poniewa do pal¹cego bólu cielesnego doszed³ prawdziwy dramat cz³owieka, który czu³ siê os¹dzony i skazany, pomimo e by³ niewinny. Zaczê³a interweniowaæ nauka. Z polecenia Watykanu, do San Giovanni Rotondo przyje d aj¹ lekarze i naukowcy. Podczas mo na powiedzieæ naukowej weryfikacji, dochodz¹ czêsto sprzeczne relacje, które upokarza³y Ojca Pio i nie zadowala³y Stolicy Apostolskiej. By³y one dla zakonnika niekoñcz¹c¹ siê mêk¹, od której z pos³uszeñstwa nie ucieka³, choæ by³a ona przyczyn¹ jego g³êbokiej depresji duchowej. Prawdziwoœæ nadprzyrodzonej natury stygmatów, by³a przez wielu trudna do zaakceptowania. W¹tpliwoœci wci¹ siê wi³y. Watykan postanawia zaprzestaæ przysy³ania lekarzy i poleca aby nikt nie zbli a³ siê do Ojca Pio. Tu nale y zapytaæ czy usi³owano zniszczyæ Ojca Pio? Zaczê³o siê to ju w czerwcu 1922 roku. Najpierw odebrano Ojcu Pio jego ojca duchowego, a by³ nim O. Benedetto, zakazuj¹c równoczeœnie wszelkiej pisanej i mówionej ³¹cznoœci miêdzy nimi. Tu nale y dodaæ, i O. Benedetto przez 12 lat by³ wspania³ym, m¹drym roztropnym kierownikiem duchowym Ojca Pio. Ponadto cieszy³ siê on tak e zaufaniem swych prze³o onych. Dlatego dzisiaj trudno jest zrozumieæ, dlaczego wydano taki zakaz, który wyraÿnie by³ skierowany przeciw osobie Ojca Pio. Lecz to nie koniec cierpienia zakonnika. W roku Œwiête Oficjum wydaje oœwiadczenie e, " nie stwierdzono nadprzyrodzonoœci stygmatów" i naka71mo przeniesienie Ojca Pio do innego klasztoru, ponadto zabroniono mu publicznego sprawowania Mszy Œwiêtej. Wówczas wœród wiernych rodzi siê bunt. W porozumieniu z w³adzami cywilnymi, zorganizowano ca³odobowe pilnowanie klasztoru, aby uniemo liwiæ przeniesienie Ojca Pio. Œwiête Oficjum nakazuje wiernym, aby ca³kowicie powstrzymali siê od Jego odwiedzin, zakazano równie do niego pisania listów. W ten sposób nadszed³ najbardziej smutny maj 1931 roku, kiedy nie tylko zakazano mu sprawowania Mszy Œwiêtej, (móg³ j¹ tylko od tej pory odprawiaæ prywatnie), lecz zakazano mu tak e spowiadania wiernych. Wówczas mo na by³o s³yszeæ jak Ojciec Pio, wzdycha³ czêsto" Niech siê dzieje wola Bo a." I w ten sposób prze y³ ponad 2 lata niczym wiêzieñ. Dwa d³ugie lata ci¹g³ej modlitwy i ogromnego niezawinionego c.d. cierpienia. Nie zna³ powodu takiego stanu, nikt przecie nie zarzuci³ mu nigdy adnego uchybienia i o dziwo nikt nie da³ mu szansy mo liwoœci adnej obrony. Czu³ siê jak w wiêzieniu, ale wszystko to ofiarowa³ Panu Bogu w cichoœci i pokorze. Jak On to z braci zakonnych umia³. By³ przekonany, e jest to czêœæ misji, jak¹ Opatrznoœæ Bo a przydzieli³a mu w ziemskim yciu. By³o to jedno z zadañ jakie mia³ zaakceptowaæ. Wiele osób protestowa- ³o przeciw takiemu traktowaniu Ojca Pio, jednak On nie pragn¹³ adnej obrony i wykazywa³ zdecydowany sprzeciw wobec tych którzy usi³owali go broniæ. Zaufa³ ca³kowicie Bogu, nawet wówczas gdy nadesz³a wieœæ O œmierci Jego matki - Marii Giuseppe Di Nunzio. Ojciec Pio na tê bolesn¹ wiadomoœæ wybucha rzewnym p³aczem. C. d. n. Lucyna Œwietlik okienko z wierszem NIECH UWIERZ By nas za wszelk cenê uniewinniæ wydÿwiga³eœ na wzgórze œmierci Krzy zdrady Krzy pojmania Krzy na œmieræ skazania Krzy rk i nóg przebicia Krzy powolnego konania œwiêty Jan p³aka³ Matka kamienia³a a reszta œwiata? reszta œwiata zawziêcie gra o pienidze kartami znaczonymi krzywd i krwi brata je pije k³óci siê zabija udaje e nie s³yszy protestu sumienia Jezu! szalony Boski Samobójco niech uwierzê e nie na darmo dÿwiga³eœ na wzgórze œmierci Ktrzy Odkupienia Barbara Krê o³ek-paluchowa

6 strona 6 wrzesieñ 2006 Bogurodzica Nr 9 Po wakacjach Wrzesieñ jest miesicem nowego otwarcia. Powracamy z urlopów, wakacji, ze swie ym zapasem si³. W pracy i w szkole czekaj na nas stare obowizki i nowe wyzwania. Niech to bêdzie tak e czas nowego otwarcia w naszym yciu duchowym. Dla tych, którzy w ferworze wakacyjnego szaleñstwa nie zawsze pamiêtali o Bogu - niech wrzesieñ stanie siê por powrotu, przemyœlenia i zadoœæuczynienia potrzebom duszy i powinnoœciom wobec Stwórcy. Ci, którzy urlop spêdzali z Bogiem, umocnieni jego ask niech stan siê odbiciem tego daru - dajc radoœæ, nadziejê i wsparcie innym - cz³onkom rodziny, kolegom w pracy czy szkole, wspó³parafianom. Niech symbolika tego miesica - odejœcie lata, nadcigajca jesieñ pobudzi nas do refleksji. Wrzesieñ jest czasem zbierania plonów. Pomyœlmy, e w naszym yciu te nadejdzie ta pora - zbierzemy plony swoich uczynków i one bêd naszym paszportem ku Wiecznoœci. Niech zatem ka dy z nas wykorzysta dobrze ofiarowane mu chwile. Nie bdÿmy mêczenikami codziennoœci. Z cierpliwoœci i pogod ducha realizujmy swoje zadania - bo Pan Bóg zna nasze mo liwoœci, nigdy nie wymaga od nas wiêcej, ni mo- emy dokonaæ, nie narzuca nam wyœrubowanych norm i tras nie do pokonania, ani tempa realizacji. Sami decydujemy - co i kiedy robimy. Mdrze kierujmy naszym yciem, aby nie zabrak³o czasu na wykonanie najwa niejszego zadania. Ka dy z nas wie - e jego cen jest Radoœæ Wieczna. D my ku Tej Radoœci w nowym roku szkolnym i przez wszystkie kolejne lata. Renata Strug Intencja na wrzesieñ: O WIERNOŒÆ MA ZEÑSK W RODZINACH NASZEJ PARAFII Kalendarz Liturgiczny - wrzesieñ IX Wspomnienie b³. Bronis³awy, dziewicy 20 IX Wspomnienie œwiêtych mêczenników Koreañ skich 3 IX XXII NIEDZIELA ZWYKŁA 21 IX ŒWIÊTO ŒW. MATEUSZA, APOSTOŁA I EWANGELISTY 8 IX ŒWIETO NARODZENIA NAJŒWIÊTSZEJ MARYI PANNY 22 IX Wspomnienie b³. Bernardyny Marii J ab³oñskiej, dziewicy 10 IX XXIII NIEDZIELA ZWYKŁA 23 IX Wspomnienie œw. Ojca Pio z Pietrelciny, zakonnika 13 IX Wspomnienie œw. Jana Chryzostoma, biskupa i doktora Koœcio³a 24 IX XXV NIEDZIELA ZWYKŁA 14 IX ŒWIÊTO PODWY SZENIA KRZY A ŒWIETEGO 25 IX Wspomnienie b³. W³adys³awa z Gielniowa, kap³ana 15 IX Wspomnienie Najœw. Maryi Panny Bolesnej 27 IX Wspomnienie œw. Wincentego a Paulo, kap³ana 16 IX Wspomnienie œwiêtych mêczenników 28 IX Wspomnienie œw. Wac³awa, mêczennika Korneliusza, papie a i Cypriana, biskupa 17 IX XXIV NIEDZIELA ZWYKŁA 29 IX ŒWIÊTO ŒWIÊTYCH ARCHANIOŁÓW MICHAŁA, GABRIELA I RAFAŁA 18 IX ŒWIÊTO ŒW. STANISŁAWA KOSTKI, zakonnika, patrona Polski 30 IX Wspomnienie œw. Hieronima, kap³ana i doktora Koœcio³a

7 Bogurodzica Nr 9 wrzesieñ 2006 strona 7 INTENCJE MSZALNE NA WRZESIEÑ 1 IX 06 pi¹tek Fryderyka Antkiewicz, brat Kazimierz (Msza gregoriañska) O Obfitoœæ ³ask i b³ogos³awieñstw od Serca Pana Jezusa dla Kap³anów sprawuj¹cych Najœwiêtsz¹ Ofiarê w naszej Parafii 2. Podziêkowanie Matce Bo ej Nieustaj¹cej Pomocy za otrzym ne ³aski z proœb¹ o dalsze dla rodziny 2 IX 06 sobota Fryderyka Antkiewicz, brat Kazimierz (Msz gregoriañska) 1. Podziêkowanie przez poœrednictwo Matki Bo ej Nieustaj¹cej Pomocy, za szczêœliwe zbiory i oddalenie klêsk ywio³owych w naszej Parafii 2. Proœba o ³askê pokoju dla œwiata i dla Ojczyzny naszej przez wstawiennictwo Maryi Królowej Pokoju i Pojednania 3. + Stefan, Anna i Jan Zapalscy 4. + Regina Œcibor (12 r. œm.) m. Stanis³aw 3 IX 06 niedziela Odroniów, Witkowskich, Matusiaków i Kwaœniowskich Fryderyka Antkiewicz, brat Kazimierz (Msza grego riañska) 2. + Aleksander Seweryn (19 r. œm.) Do ynkowa dziêkczynna za zebrane plony od IV O³tarza 2. O b³ogos³awieñstwo Bo e dla Teresy i Zdzis³awa w 40 r. œlubu Maria, Klemens, Edmund i Stefan Bronis³awa Mêka 4 IX 06 poniedzia³ek Fryderyka Antkiewicz, brat Kazimierz (Msza gregoriañska) Stefania i Stefan Stañda (r. œm.) 5 IX 06 wtorek Fryderyka Antkiewicz, brat Kazimierz (Msza gregoriañska) Stanis³aw Ozga, Józefa Kaczor jej rodzice i bracia 6 IX 06 œroda Fryderyka Antkiewicz, brat Kazimierz (Msza gregoriañska) 1800 Dziêkczynna z proœb¹ o b³ogos³awieñstwo Bo e, potrzebne ³aski, opiekê Matki Bo ej Nieustaj¹cej Pomocy dla Magdaleny w 18 te urodziny 7 IX 06 czwartek Fryderyka Antkiewicz, brat Kazimierz (Msza gregoriañska) 1800 Za dobrodziejów naszej Parafii 8 IX 06 pi¹tek Fryderyka Antkiewicz, brat Kazimierz (Msza gregoriañska) rez Mieczys³aw uchnicki (7r. œm.) 9 IX 06 sobota Fryderyka Antkiewicz, brat Kazimierz (Msza gregoriañska) 1. + Helena i W³adys³aw Lidwin 10 IX 06 niedziela 700 Za zmar³ych wypominanych wwypominkach rocznych Boles³aw Sosin (4r. œm.) Szyd³owskich, Grzywów i Hermów Fryderyka Antkiewicz, brat Kazimierz (Msza gregoriañska) Leszek Pawlicki 11 IX 06 poniedzia³ek Fryderyka Antkiewicz, brat Kazimierz (Msza gregoriañska) Adam i Bronis³awa Batko 12 IX 06 wtorek 700 Dziêkczynna za ocalenie z wypadku 13 IX 06 œroda Stanis³aw Pajdak od rodziny 14 IX 06 czwartek IX 06 pi¹tek IX 06 sobota Fryderyka Antkiewicz, brat Kazimierz (Msza gregoriañska) 17 IX 06 niedziela 700 rez Wawrzyniec Trêbacz W³adys³aw Witkowski Stanis³awa (1r. œm.) m. Józef (9r. œm.) PaŸdzierkiewicz 18 IX 06 poniedzia³ek 700 Za Parafian 19 IX 06 wtorek Fryderyka Antkiewicz, brat Kazimierz (Msza gregoriañska) 1800 rez. 20 IX 06 œroda Janina Sporysz (1r. œm.) 21 IX 06 czwartek IX 06 pi¹tek IX 06 sobota Fryderyka Antkiewicz, brat Kazimierz (Msza gregoriañska) 1. + Jan Oprych (8r. œm.) 24 IX 06 niedziela Helena i Józef Trzaska, Aniela i Józef Kaczmarczyk s. Józef Fryderyka Antkiewicz, brat Kazimierz (Msza gregoriañska) 1100 rez Bronis³aw Kaja s. Piotr i rodzice i zm. z rodziny Lizak 1800 rez. 25 IX 06 poniedzia³ek 700 Za Parafian 26 IX 06 wtorek IX 06 œroda IX 06 czwartek Ks. Rafa³ Domaga³a od p. Grabowskiego 29 IX 06 pi¹tek rez Fryderyka Antkiewicz, brat Kazimierz (Msza gregoriañska) Micha³, Jan, Wojciech Grabowscy 30 IX 06 sobota Fryderyka Antkiewicz, brat Kazimierz (Msza gregoriañska - koniec)

8 PORZ DEK MSZY ŒWIÊTYCH W NASZEJ PARAFII: * W NIEDZIELÊ * W TYGODNIU o godz. 7, 9, 11, 15, i 18 o godz. 7 i 18 * Po wakacjach Msza Œwiêta wieczor- na bêdzie odprawiana o godz * Rozpoczêcie roku szkolnego w po- niedzia³ek - 4 wrzeœnia br.. o godz * I niedziela miesica 3 wrzeœnia br.. - ADORACJA NAJŒWITSZEGO SAKRAMENTU * Uroczystoœæ MICHA A ARCHANIO- A - 29 wrzeœnia, Msze Œw. o godz i * KORONKA DO MI OSIERDZIA BO- EGO - III pitek miesica - 15 wrze- œnia br.. po Mszy œw. o godz * W ka d sobotê RÓ ANIEC Œwiêty godz * Mo liwoœæ spowiedzi przed ka d Msz Œwiêt * Kancelaria parafialna czynna po Mszach Œwiêtych * Od 1 wrzeœnia w ka dy wtorek przez ca³y rok mo na sk³adaæ do skrzynki intencje do Œw. Antoniego. * Uroczyste otwarcie dzia³alnoœci w nowym roku szkolnym grup: mini- strantów, scholi i oazy - 16 wrzeœnia br.. o godz na plebanii Przyjeli Sakrament Chrztu Œwiêtego: Bart³omiej, Piotr Lachman Och r. Piotr S³omka Anna Hodurek Oliwia, Natalia Cie Och r. Artur Gomu³ka Magdalena Cie Wiktor, Aleksander Grabski Och r. Artur Pieczara Angelika Wawrzkiewicz Leon, Lubomir Gawlik Och r. Robert Musia³ Katarzyna Skupniewicz Dawid, Marek Kud³a Och r. Grzegorz Sacharuk Patrycja Kud³a Gabriela êgowska Och r. Robert Klincewicz Magdalena Klincewicz Karolina, Janina Galon Och r. Micha³ Kotula Ilona Œwieczka Karol, Piotr Galon Och r. Andrzej Kotula Wioletta Œwieczka Oliver Szajna Och r. ukasz Wojtoñ Elizabeth Turza ODESZLI DO WIECZNOŒCI Jacek, Grzegorz Kruszyñski Ur r. Kraków Zg r. Kraków Witamy w naszej Wspólnocie Parafialnej! Wieczne odpoczywanie racz im daæ Panie! ZAWARLI SAKRAMENT MA EÑSTWA Mateusz, Marek Grabek Anna, Maria Sosin r. Stanis³aw Pajdak Ur r. Zegartowice Zg r. Kraków Szczêœæ Bo e na Nowej Drodze ycia! BOGURODZICA Gazetka wydawana przez parafiê p.w. MB Nieustaj¹cej Pomocy w Wieliczce-Krzyszkowicach. Zespó³ redaguj¹cy: ks. Wies³aw Popielarczyk, ks. Zdzis³aw Ziêba, kl. Pawe³ Zaczyk, Lucyna Œwietlik, Romuald Rudzik, Renata Strug. Adres: PARAFIA RZYMSKO-KATOLICKA. p.w. MB Nieustaj¹cej Pomocy, ul. Jaœminowa 5, Wieliczka Tel.: Ks. proboszcz: ; Ks. wikary: