Z życia szkoły Spis treści Słowem wstępu

Transkrypt

1

2 Z życia szkoły Spis treści Słowem wstępu 3-Kalejdoskop historii- czerwiec, czyli mało znane wydarzenia historyczne, które miały miejsce w czerwcu 5-Absolwenci Staszica- portrety absolwentów naszej szkoły, którzy zostali wyróżnieni podczas Akademii zakończenia roku szkolnego klas trzecich Ostatni deadline w Gimplu w tym roku szkolnym. Niby już tyle razy za nami a ciągle duże emocje. Jeśli ktoś myśli, że w redakcyjnej robocie wystarczy raz wypracować zasady wspólnej pracy, wyznaczyć terminy a potem odcinać kupony od ustalonej organizacji, bardzo się myli. gdzie warto być w wakacje, recenzja Basi (Barbara Nowakowska) i Mateusza (Mateusz Niemczyk)- oglądnę w wakacje. Wreszcie się dowiem coś więcej o DSD- Witold Pactwa (Witek, zawsze można na Ciebie liczyć). Tekst o tym, co robią maturzyści (Katarzyna Pabis) i co myślą maturzyści (Małgorzata Skubis). Biegnę przez życie i 6-DSD- Nie przegap okazji!- najlepsza reklama szkolnego programu Ekipa Gimpla to żywy organizm. Patrzę na to życie już kilka lat. przez tekst z Marysią Manczyk. DSD Miewa lepsze i gorsze dni. Na Zgadzam się. Muszę biec, bo jak 7-Matura, matura i po maturach, głowie oprócz szukania pomysłu przestanę, to co? Nie chcę nawet czyli relacje absolwentów na temat na teksty a potem żmudnego pisania, rysowania i składu całości, no czuję, co chce powiedzieć Ania myśleć. Biegnę i czuję, oj tak moc- tegorocznych egzaminów oraz przygotowań do nich 8-Co robią maturzyści, gdy nie muszą najzwyklejsze licealne obowiązki: Kapes Patrzę w te teksty, oglądam już robić nic? tytuł mówi sam za siebie 9-Wakacje?! Nareszcie!- przegląd wakacyjnych atrakcji w całej Polsce! 11-New Girl (Who s that girl? It s Jess!)- recenzja serialu komediowego New Girl 12- Gra o tron - recenzja kultowej zbiory zadań do rozwiązania, klasówki, imprezy, prawo jazdy. Prywatne smutki i radości. Długie jesienne popołudnia lub upalne początki lata, gdy lekcje toczą się wolniej, szkoła pustoszeje, bo akacje kuszą letnim zapachem. Więc, gdy niektórzy na grafikę, rysunki (Katarzyna Stefańska i Weronika Wacławek), zaglądam w dusze jakże bardzo dojrzeli przez te trzy lata. Sms od Gochy, że wieczorem dośle pozostałe teksty. Alicja (Alicja Grabowska-skład gazety) zaczyna już składać dodatek poetycki i czeka na serii książek oraz serialu przedwczesnych lub właściwych, moją korektę. Więc deadline. Tak ni 13-Namiętność duszy i ciała nad najdłuższych w swoim życiu wakacjach-kolejny deadline. Jeśli mło- sobotnie popołudnie i ja też mam z gruchy ni z pietruchy. To nic, że brzegiem Nilu- ciekawe obrzędy i zwyczaje, jakie panowały w Egipcie dzi redaktorzy zasmakowali już imprezę. Cała, urywana niedziela w 15-Podróże po jeden uśmiech- Holandia, czyli dlaczego warto odwie- we wspólnej Gimplowskiej pracy, wirtualnej przestrzeni kilku klawiatur komputerowo-komórkowych. dzić ten piękny kraj! zgłaszają chęć pisania, pytają o temat i ślą powoli pojedyncze arty- Byle nie pomylić tekstów, maili. 16-Ciało w ruch!- czyli dlaczego warto trenować i jak zacząć 18-Na krańce Europy- niezwykle barwne relacje ze szkolnej wycieczki do Portugalii 20-Co ty wiesz o człowieczeństwie?- odpowiedź na pytanie, ile jest człowieka w artyście 21-Kilometrów siedemdziesiąt i kuły. Ale ci, którzy ten smak pokochali, w kilkanaście godzin, budują różnorodnymi tekstami pełny, duży numer. I nie ma znaczenia, że odebrali już świadectwa ukończenia szkoły średniej. Zanim zdążę pomyśleć, jak ich skrzyknąć i czy w ogóle powinnam zawracać im głowę, Cały pulpit w plikach. Z Gochą nie skończymy wymieniać się myślami przed północą. Podobno mało kto czyta wstępniaki. Ale też wiadomo, że dobrzy redaktorzy i wierni czytelnicy nie żałują czasu. I to właśnie z nimi chciałabym się podzielić emocjami. trzy- szybki bieg przez życie bo mają już przecież swoje dorosłe, 22-Żegnajcie, powiedział i umarłpomaturalne życie, dzwoni Gocha Pamiętam pierwszy artykuł kiedy kończy się dzieciństwo, a zaczyna dorosłość (Małgorzata Skubis-redaktor naczelna), że w skrzynce są już prany, bo o autorytecie nauczyciela. Gochy- redaktor naczelnej. Odważ- 23-Mowa jest srebrem, czyli przydatne zwroty polskie i łacińskie wie wszystkie teksty. Zatem: Gosia Kontrowersyjny, bo żywo omawiany przez uczniów i nauczycieli. (Małgorzata Wojewoda)o tym, 2 GIMPEL

3 Dziś patrzę na ostatni, cały numer Gimpla, zbudowany z Jej determinacji, pracowitości i umiejętności pozyskiwania ludzi do pełnej, terminowej współpracy. Wszyscy z ostatniej ekipy odebrali przecież już dwa miesiące temu swoje świadectwa ukończenia szkoły średniej. Od miesiąca na najdłuższych, zasłużonych wakacjach. To przecież następny deadline w Gimplu w tym roku szkolnym. A my wciąż nie potrafimy, nie chcemy się rozstać. To wiele mówi o tym zespole. Kochani, dziękuję za wszystko.< Z życia szkoły deadline- określenie używane w branży medialnej i marketingowej. Znaczenie: termin graniczny, nieprzekraczalny, końcowy. mgr Blanka Barańska Opiekun szkolnej gazety Gimpel. Witajcie Kochani! :) Wracam do Was na chwilkę, bo się zwyczajnie stęskniłam! Pewnie wiecie, jak to jest, gdy nagle pojawiają się w Waszym życiu duże zmiany. Czasami trudno jest się odnaleźć w nowej sytuacji i choć dajemy z siebie wszystko, nic nie idzie po naszej myśli. Moja rada? Nie zamykajmy się w sobie, nie krępujmy się prosić o pomoc lub radę. Nowa redakcja, stara redakcja Gimpel jest jeden. Tworzony przez ludzi z pasją i zapałem od kilkudziesięciu lat! (Tak, dobrze przeczytaliście). Redaktorzy dopełniają się pod wieloma względami, tworząc zgraną ekipę. Niekoniecznie przyjaciół, choć relacje te są niewątpliwie bliskie. Bo Gimpel to takie drzewo, które wciąż wypuszcza nowe, zachodzące na siebie gałęzie. Mamy wspólne korzenie i pniemy się w jednym kierunku- wciąż w górę. Wszyscy tworzymy jedną ekipę. I tego się trzymajmy. < Małgorzata Skubis Redaktor naczelna (pod nieobecność) szkolnej gazety Gimpel. 1 czerwca 1792 roku był dla Rzeczypospolitej dniem ostatecznej próby. Po dziesięcioleciach zaniedbań i zatrzymania się rozwoju, nareszcie narodziła się szansa na uratowanie ojczyzny. Konstytucja 3 maja i nowe ustawy dawały nadzieję, że Rzeczypospolita powstanie z popiołów. Tempo reform było jednak niezadowalające, stan armii, który miał powiększyć się do 100 tysięcy, w istocie liczył tylko 66 tysięcy żołnierzy i to w swym szczytowym okresie. Co najgorsze - wyłącznie niewielka część z nich była odpowiednio wyszkolona i uzbrojona. System podatkowy kraju nadal szwankował a los chłopów wziętych pod opiekę króla nie poprawił się w żaden sposób. Ponadto, czas na wprowadzanie reform kończył się nieubłaganie. GIMPEL Kalejdoskop historii- czerwiec Państwa ościennie, w których interesie było utrzymanie zacofania i zastoju w Rzeczypospolitej, niechętnie przyglądały się reformom. Zawarcie pozornego sojuszu Szukał on sposobu, by powiększyć swój kraj kosztem Rzeczypospolitej. z Prusami było tylko ułudą maskującą prawdziwe motywacje króla pruskiego. Szukał on sposobu, by powiększyć swój kraj kosztem Rzeczypospolitej. Także caryca Katarzyna niechętnie patrzyła na to, co działo się w naszym państwie, które uważała za swoją kolonię. Przybycie zdrajców z Targowicy stanowi- ło idealny pretekst, aby przywrócić dotychczasowy stan w państwie polskim. Nasza armia dzieliła się na dwie części : <Korpus koronny pod wodzą księcia Józefa, który był podzielony na 4 dywizje, w sile 52 tysięcy żołnierzy. <Korpus litewski pod wodzą księcia Ludwika Wirtemberskiego - w sile 18 tysięcy żołnierzy. Szanse na zwycięstwo były małe - jednak istniały. Nadzieja została pogrzebana w momencie, gdy dowódca korpusu litewskiego, który miał opóźnić marsz wojsk agresora, zdradził. Książę Ludwig Wirtemberski symulował chorobę, by uniemożliwić mobilizację wojsk litewskich i pozwolić carskim oddziałom na 3

4 Z życia szkoły swobodne uderzenie. 5 czerwca 1943 rok - II wojna światowa trwała już prawie 4 lata. Polscy żołnierze, którym udało się uciec przez Rumunię i Węgry na Zachód, ciągle walczyli. Nasze dywizjony uczestniczyły w nalotach na Francję i Niemcy, okręty zmagały się w bitwach morskich na Atlantyku i Adriatyku, a oddziały lądowe przygotowywały się do otwarcia drugiego frontu. Walka nie trwała jednak tylko na obczyźnie. W Rzeczypospolitej powstawały liczne organizacje podziemne. Ich zadaniem Bez broni palnej i koni, bez odporności na choroby przywiezione przez Europejczyków nie miały one szans na przeżycie. ślub w kościele św. Aleksandra w Warszawie. W czasie ceremonii zaniedbane zostały podstawowe zasady konspiracji. Na miejscu obecny był cały oddział Osa, do którego przynależał Pan Młody. W czasie trwania obrządku zaślubin, kościół został otoczony kordonem oddziałów Gestapo, policji tzw. granatowych. Już od samego początku przypuszczano, że o ślubie zawiadomił ich zdrajca. W bliskiej przyszłości osądzono go i skazano. W całej tej sprawie wciąż jednak pozostaje wiele pytań bez odpowiedzi. bieguna, prostej linii z północy na południe, biegnącej 370 mil na zachód od Wysp Zielonego Przylądka, tak ażeby wszystko co dotychczas zostało znalezione i odkryte przez portugalskiego króla i jego okręty lub też co w przyszłości zostanie znalezione lub odkryte, zarówno wyspy, jak i ląd stały, jeśli leży na wschód od opisanej linii, zarówno w kierunku północnym, jak i południowym, nie przekraczając tej linii - na zawsze pozostawało i należało do króla Portugalii i jego następców i że wszystko pozostałe, wyspy i ląd stały, leżące na zachód od opisanej linii, już teraz lub w przyszłości odkryte, należały do króla i królowej Kastylii. Co na ten temat mają do powiedzenia mieszkańcy tych ziem? Niewiele. Tereny te były zamieszkane przez rdzenną ludność, o czym Królowie Portugalii i Hiszpanii doskonale wiedzieli. Chęć wzbogacenia się okazała się jednak zbyt kusząca. Cała ludność, która zamieszkiwała owe tereny wyginęła, nie mogąc przystosować się do no- 7 czerwca 1494 roku był to czas wielkich odkryć i wynalazków, które miały zmienić świat. Krzysztof Kolumb odkrył nowe tereny. Król Portugalii postanowił szybko włączyć je do własnego państwa. Umożliwił mu to fakt, iż Kolumb pozostawał na jego usługach. Hiszpania, która również miała aspiracje, by powiększać swoje terytorium, nie było przygotowanie się do walki w zamierzała czekać na umocnienie się momencie wycofania się Niemców potęgi sąsiada. Pomiędzy państwami z kraju. Organizacje podziemne zajmowały wybuchł konflikt, który Papież pomacją się szpiegostwem, dezinforstanowił zdusić w zarodku. Został wroga, sabotażem lub nawet tym samym inicjatorem traktatu w W wolnym tłumaczeniu oznaczało likwidacją zdrajców. Tordesillas. Ustanawiał on, iż tereny nowo odkryte zostaną podzie- Ludzie w każdych okolicznościach będą próbować zawierać lone a wyglądało to następująco: to, iż to nie Bóg, a przyjaźnie, zakochiwać się lub szukać okazji do zabawy. Członkowie i królowej Kastylii oraz króla Por- panuje w państwie. ludzie decydują, kto Wymienieni pełnomocnicy króla Polskiego Państwa Podziemnego tugalii oświadczyli, że między ich nie byli wyjątkiem, zwłaszcza, że zleceniodawcami istnieją określone wego porządku. Licznie wymierały w większości byli to ludzie młodzi, różnice zdań co do tego, co na dzień plemiona wykorzystywane do ciężkiej którym wojna odebrała najlepsze dzisiejszy z odkryć dokonanych na pracy na plantacjach. Bez broni lata życia. oceanie należy do każdej ze stron, i palnej i koni, bez odporności na choroby Parą zakochanych, którzy dlatego dla pokoju i zgody, upoważnili przywiezione przez Europej- przeciwstawili się okrutnej rzeczywistości swoich pełnomocników do przeczyków nie miały one szans na prze- byli por. Mieczysław Uniejewski ciągnięcia przez ocean, od bieguna życie. Nielicznym z nich udało się ps. Marynarz oraz Teofilia do bieguna, a mianowicie od ark- jednak przeżyć. Zachowano ich jedciągnięcia Sucharek. Postanowili oni wziąć tycznego bieguna do antarktycznego nak przy życiu wyłącznie po to, by 4 GIMPEL

5 zdobywać pieniądze, pokazując ich kulturę oraz zwyczaje. Byli niczym zwierzęta zamknięte w klatkach. 8 czerwca 1794 rok mijają trzy lata rewolucji we Francji. Miała ona głosić hasło; wolność, równość, braterstwo. Po kolejnych trzech latach wiadomo było, że na wcielenie go w życie trzeba będzie jeszcze poczekać. Przywódcy, którzy wyłonili się z zawieruchy po egzekucji króla, zamiast zmieniać Francję na państwo równych sobie ludzi, woleli zająć się likwidacją domniemanych wrogów. W czasie ich rządów na śmierć skazano dziesiątki tysięcy ludzi bez względu na ich pochodzenie czy stan społeczny. Chłopi, arystokracja, duchowieństwo Tak niedawno redakcja Gimpla żegnała uczniów z klas trzecich, życząc im powodzenia na egzaminie maturalnym. Za kilka dni odbiorą swoje świadectwa dojrzałości, które złożą na różne uczelnie. Tegoroczni Absolwenci z pewnością byli niezwykli. Chcielibyśmy opisać tutaj każdego z nich, ale jest to niestety trudne do zrealizowania. Przybliżamy więc portrety kilku uczniów, którzy zostali wyróżnieni na uroczystej Akademii zakończenia roku szkolnego klas trzecich i są szczególnie warci zapamiętania. Jakub Banasik Absolwent klasy IIIa. Został uhonorowany tytułem Sportowca Roku. Sportowcem Roku zostaje się za całokształt pracy sportowej, uczęszczania na zawody oraz otrzymane podczas nich wyniki. Za jakie osiągnięcia zostałeś Sportowcem Roku? każdy mógł zginąć, jeśli padło na nich choć jedno, często fałszywe, oskarżenie. Równocześnie z postępującymi egzekucjami odchodzono od kultu Boga. Poddawano się wpływowi oświeceniowej ideologii, która wiarę w rozum uznała za Wyższe Dobro. Robespierre, jeden z czołowych przywódców rewolucji oraz doskonały mówca, chcąc pogodzić naukę oraz religię, stworzył ideę Istoty Najwyższej. Zakładała ona istnienie Boga, nie odbiegając od republikańskich haseł, jakimi były m. in. równość czy patriotyzm. Robespierre odrzucał także pogląd, iż władza nadawana jest z góry. W wolnym tłumaczeniu oznaczało to, iż to nie Bóg, a ludzie decydują, kto panuje w państwie. Kult Istoty Naj- Absolwenci Staszica Moim największym osiągnięciem było zajęcie drugiego miejsca stylem motylkowym na zawodach rejonowych w pływaniu. Istotne było również zdobycie brązu tym samym Rys.: Monika Kulpa Z życia szkoły wyższej nie został jednak przyjęty przez społeczeństwo i równie szybko jak powstał został odrzucony. W czasie rewolucji ludzie zaczęli odchodzić od Kościoła. Robespierre wierząc w Boga, jednocześnie będąc zwolennikiem i orędownikiem idei rewolucyjnych, postanowił stworzyć twór sztuczny. Został on jednak odrzucony przez ludzi. Ci, którzy wierzyli - pozostali głęboko uduchowieni, Ci, którzy Boga odrzucali - nie zmienili swojego zdania. Tak oto idea i marzenie Robespierre a upadła, niczym jego głowa ścięta na szafocie.< Autor artykułu: Andrzej Frączek Dziennikarz szkolnej gazety Gimpel. stylem w roku szkolnym 2013/2014 oraz wygrana w szkolnych mixtach siatkarskich wraz z Justyną Wierzgacz. Jak często musiałeś trenować? Swego czasu trenowałem w GKS Janina Libiąż, byłem rozgrywającym w drużynie miasta. Nasze występy w lidze nie miały szczególnego rozgłosu i nie stanowiły większych sukcesów, ale była to dobra zabawa i szansa na sprawdzenie siebie. Jeśli chodzi o pływanie- nie trenowałem od 4 lat, pomijając SKS-y na basenie wraz z kolegą pod okiem Pana Pawła Kasperczyka. Chciałbym wspomnieć i podziękować panu Sebastianowi Guzikowi oraz Panu Dominikowi Godyniowi, dzięki którym osiągnąłem to, co mam dzisiaj i to, gdzie się teraz znajduję. Wyciskali oni siódme poty na treningach, ale z zamierzonym skutkiem. Ćwiczenia dwa razy dziennie od poniedziałku GIMPEL 5

6 Z życia szkoły Program DSD jest dla osób, które interesują się nauką języka niemieckiego i chcą uzyskać dyplom potwierdzający jego znajomość. Oczywiście nic za darmo. To znaczy nie dosłownie, bo program jest w całości dofinansowywany. Chodziło mi raczej o poświęcony czas, ogrom materiału, który trzeba przyswoić oraz stres, który trzeba pokonać. Jednakże wszystko jest możliwe dzięki grupie przyjaciół i nauczycielce- mgr Dorocie Mołacie, która zawsze wspiera i jest gotowa pomóc, nawet dzień przed egzaminem ustdo piątku i jeden w sobotę rano dawały o sobie znać- nie tylko w braku wolnego czasu, ale także w ograniczonych relacjach z kolegami. Stosowałeś lub stosujesz specjalną dietę? Aktualnie stosuję się do jednej diety, ale tylko dla własnej przyjemności w celu poprawienia tego, co nie do końca doskonałe. Gdy trenowałem, nie miałem specjalnej diety, a odżywki ograniczały się do magnezu, multiwitaminy i lekkiego, dodatkowego białka, tzw. Gainer a. Krzysztof Woźniak Absolwent klasy IIIB. Może nie znacie go osobiście, jednak każdego dnia spotykacie się z tym, co pozostawił po sobie w naszej szkole. Krzysiek zajmuje się kaligrafią od 2010 roku, czyli już ponad 5 lat. W liceum ozdobił pięć ścian: drugie piętro naprzeciwko schodów (portret oraz cytat Staszica); ściana w sali p. W.Cyganika, p. E.Mirek, p. M.Mąsior (układ okresowy) oraz w sali multimedialnej. Jak się czujesz z tym, że spora część szkoły jest przez Ciebie ozdobiona? To bardzo miłe, że mogłem ozdobić szkołę na swój własny sposób. Otrzymałeś w liceum jakieś nagrody? Na zakończenie roku szkolnego otrzymałem książkę oraz zaświadczenia, które na pewno przydadzą mi się do portfolio. W jaki sposób wiążesz swoją przyszłość z kaligrafią? Planuję kupić maszynkę do robienia tatuaży i w wolnych chwilach dziarać ludzi. :) Być może kiedyś będę miał okazję stworzyć jakiś mural. Obecnie wraz z innymi kaligrafami projektuję bluzki. Myślę, że w przyszłości również będę to kontynuował. Magdalena Machała Absolwentka klasy IIIf. W ubiegłym roku szkolnym została Laureatką XLV Olimpiady Literatury i Języka Polskiego, a także otrzymała tytuł Prymusa Roku. Na sukces ten pracowała ona przez 2 lata pod czujnym okiem Pani Profesor Jolanty Skowrońskiej. Język polski nie jest dla niej jedynie zwyczajnym przedmiotem szkolnym. Nauce oddawała się z ogromną pasją i poświeceniem. Często zaniedbywała przy tym pozostałe lekcje, jednak jej zaangażowanie w przygotowania do konkursu zaowocowało i dzięki temu osiągnęła ten niezwykły sukces. Magda nie pisała matur z języka polskiego lecz automatycznie otrzymała z nich wynik 100%, a wiele kierunków studiów stoi przed nią otworem. Wywiad z Madzią będziecie mogli przeczytać we wrześniowym numerze Gimpla. < Autorka artykułu: Małgorzata Skubis Redaktor naczelna (pod nieobecność) szkolnej gazety Gimpel. DSD- Nie przegap okazji! Rys.: Katarzyna Stefańska nym :). Jak już pewne się domyślacie, żeby uzyskać dyplom, nie wystarczy zdanie części pisemnej, ale należy także przygotować własną prezentację naukową na dany temat, a do tego wygłosić krótki monolog na wylosowane zagadnienie. Żeby tego było mało, trzeba odpowiadać na zadane pytania przed egzaminatorami, z których jeden jest z Niemiec. Oczywiście w języku niemieckim! Jest to dobry trening przed ustną maturą z języków, także i polskiego. Bardzo pomaga opanować późniejszy stres. Dzięki temu wiadomo też, jak przygotować wypowiedź w krótkim czasie i na określony temat. 6 GIMPEL

7 Nauka do egzaminu trwa 6 godzin tygodniowo przez 3 lata. Owszem, jest trochę przykro, gdy twoi rówieśnicy wracają do domu i mają czas wolny, a ty siedzisz dłużej w szkole i się uczysz. Osobiście tego nie żałuję, bo zyskałem naprawdę wiele, nie tylko poznając język niemiecki. Lekcje z nauczycielami z Niemiec, możliwość wyjazdu na wykłady, a także praca w projekcie zagranicznym pozwoliły mi na bezpośredni kontakt z obcokrajowcami. Poznałem ich poglądy i zwyczaje. Zyskałem też nowych przyjaciół. Było to naprawdę niezwykłe doświadczenie. Zajęcia DSD to nie tylko suche przyswajanie gramatyki i słówek niemieckich. Mieliśmy dostęp do wielu materiałów pomocniczych Z życia szkoły na stronach internetowych, a także otrzymywaliśmy co jakiś czas czasopisma niemieckie (niektórzy zatrzymali je nawet na dłużej). Uczestniczyłem w dwutygodniowym projekcie, podczas którego zwiedziliśmy wraz z niemieckimi uczniami Auschwitz, Warszawę, Berlin oraz Brilon a wracaliśmy samolotem. Ten projekt w większości również był dofinansowany. Miło wspominam również wyjazd naukowy tuż przed egzaminem do ośrodka Miodowy raj, gdzie wszystko powtórzyłem i odstresowałem się razem z grupą. Bardzo mi przykro, że nie było takiego wyjazdu przed maturą. Polecam każdemu kto się waha lub ma wątpliwości, czy wziąć udział w programie DSD. Warto zadać sobie trud i wykorzystać możliwość, jaką stwarza szkoła. Wielu moich znajomych już po ukończeniu liceum zastanawia się nad kursami językowymi, jednak wszystkie są płatne i niezbyt tanie. Warto wykorzystać szansę, kurs za darmo! Osobiście mam nadzieję, że nie spocznę na laurach i po zdanym egzaminie nadal będę rozwijał umiejętności językowe.< Autor artykułu: Witold Pactwa Absolwent I LO im. S. Staszica w Chrzanowie Pisaliśmy tak wiele artykułów na temat reformy edukacyjnej, przez trzy lata byliśmy nękani przez nauczycieli słowem matura, stresowaliśmy się, nie spaliśmy po nocach (czasem też dlatego, że imprezowaliśmy :) ), przeklinaliśmy CKE, pilnowaliśmy, by nie zgubić naklejek A teraz? Już po wszystkim! Udało nam się dotrwać do końca tego koszmaru na jawie. Dawaliśmy z siebie wszystko przez kilka lat, by teraz móc korzystać na całego z najdłuższych wakacji w życiu. Ale nie będę dzisiaj pisać o tym, jak spędzam ten piękny czas. Wrócę wspomnieniami do początku trzeciej klasy, kiedy to dotarło do mnie, jak ważny egzamin mnie czeka Dawno, dawno temu (jakim cudem to tak szybko zleciało?) nie GIMPEL Matura, matura i po maturach zdawałam sobie sprawy z tego, że matura zbliża się wielkimi krokami. Byłam przekonana, że egzamin ten wcale nie jest taki trudny i spokojnie jestem w stanie napisać wszystko minimum na 80%. Jakże głupia byłam :). Rys.: Katarzyna Stefańska Wrzesień- był to czas, gdy o maturze wspominało się z podekscytowaniem. Wszyscy wiedzieli, że trzeba zacząć powtórki, kupić zbiory, repetytoria, vademeca i inne cuda na kiju No i na rozmowach się kończyło. Październik- miesiąc, w którym byłam zaabsorbowana jedynie organizacją swojej osiemnastki, w końcu to najważniejsze wydarzenie w całym roku szkolnym! A matura? Jaka matura? Listopad- nadszedł w końcu czas, by zainteresować się egzaminem dojrzałości. Co robiłam w kierunku przygotowań? Szukałam w Internecie sposobów na jak najefektywniejszą naukę, zamówiłam około 10 zbiorów zadań, które, jak sobie postanowiłam, miałam systematycznie uzupełniać. Jak się pewnie domyślacie, nie jestem dobra w dotrzymywaniu postanowień. :) Grudzień- tak, to właśnie wtedy miałam rozpocząć swój plan działania. No ale niestety ilość bieżącej nauki w szkole mnie przerosła. I chyba nie tylko mnie. Styczeń- Nowy Rok, nowe 7

8 Wakacyjny szał plany, dawka energii i motywacji, a efekty takie same. Dodatkowo był to miesiąc przygotować do studniówki. Wiadomo, są sprawy ważne i ważniejsze :). Luty- do 14 lutego- patrz styczeń. Gdy ochłonęliśmy z wrażeń Oo, zapaliła się lampka ostrzegawcza. To był miesiąc, kiedy tak naprawdę zaczęłam jakiekolwiek powtórki i przygotowania do matury. Obyło się bez większych stresów. Do czasu Marzec- Wtedy to chyba wszyscy już przyspieszyli. Zdałam sobie sprawę z tego, że najważniejszy rok mojej edukacji naprawdę zmarnowałam. (No dobra, chyba trochę wyolbrzymiam :) ). Stres był przeogromny, a to nie zawsze było wskazane podczas nauki. Kwiecień- ostatnie starania o oceny końcoworoczne trzeba było pogodzić z jeszcze intensywniejszymi powtórkami. Miesiąc do matury? Ale jak to Maj- No i nadszedł ten czas. Chwila, w której wszystko było mi już obojętne. Nie myślałam o niczym innym, tylko o tym, by mieć za sobą ten koszmar. Jakie były te matury? Inne niż wszystkie. Forma niektórych egzaminów była zbliżona do tych z poprzednich lat, jednak druga część z nich bardzo się różniła od dostępnych nam arkuszy. Niektóre matury były banalnie proste, inne piekielnie trudne, a jeszcze kolejne mylące. Jednym słowem: nierównomierne. No cóż nie chcę mówić, że to niesprawiedliwe, ale wiecie jak jest. Jak reforma wpłynęła na nasze przygotowanie do egzaminów? Zabrano nam jeden rok nauki przedmiotów rozszerzonych i dodano godzin lekcyjnych w klasie maturalnej, Chwila, w której wszystko było mi już obojętne. To nie mogło się dobrze skończyć. W ostatnim roku nauki nie mieliśmy czasu na powtórki na lekcjach (z wyjątkiem dosłownie kilku przedmiotów), a przez to, że późno wracaliśmy do domu, musieliśmy odrabiać lekcje z materiału bieżącego, ciężko nam było pogodzić to z dodatkową nauką. Dziwne, prawda? Dla niektórych nauczycieli najwyraźniej tak. Jest jeszcze jeden minus tych naszych matur. Ze względu na to, że arkusze z niektórych przedmiotów zgodnie z reformą edukacyjną miały kompletnie zmienioną formę, nie mieliśmy na czym ćwiczyć, aby się do nich przygotować. Niech przykładem będzie biologia. Nigdy wcześniej na maturach nie pojawiły się podobne zadania do tegorocznych. Co więcej, matura próbna z CKE również nie zawierała takich zadań! Nie można było też liczyć na repetytoria. Zadania w nowej formie pojawiły się jedynie w informatorze CKE. Było ich jakieś 20. Szaleństwo. Nie krytykuję tutaj samej konstrukcji arkuszy, a jedynie fakt, że nie mieliśmy możliwości dostatecznie się do nich przygotować. Było to dla mnie największą wadą egzaminu. Pozostaje nam jedynie czekać na wyniki. Nie mam pojęcia, czego się spodziewać. Najgorzej, jeśli ktoś wciąż nie jest zdecydowany, na jakie studia iść i co chce robić w życiu. Teraz musimy jedynie cieszyć się wakacjami, a wkrótce- przywitać się z dorosłością.< Autorka artykułu: Małgorzata Skubis Redaktor naczelna (pod nieobecność) szkolnej gazety Gimpel. Co robią maturzyści, gdy nie muszą już robić nic? Tak długie wakacje jak te po zakończeniu 122 dni licząc od 1 czerwca kto przez ostatnie miesiące spał po liceum zdarzają się tyl- godzin minut. I jeszcze 4-5 godzin dziennie, a weekendy ko raz w życiu. Są czymś, o czym więcej sekund wolności, w pełnym spędzał na korepetycjach z przedmiotów zapracowany trzecioklasista marzy tego słowa znaczeniu. Więc jak sąnowanym rozszerzonych lub kursach z wytęsknieniem. Czymś pladzicie? Co robi maturzysta, gdy przygotowujących do egzaminu na z największą starannością. nie musi już robić nic? architekturę. Każdy maturzysta maczas Czymś, co daje mu siłę pod- Po pierwsze: odpoczywa. Porzy o tym, by obudzić się o godzinie maratonu zwanego maturą. wiecie: banał. Jednak nie dla tego, 10 nie niepokojony przez uciążliwe 8 GIMPEL

9 dźwięki wydawane przez budzik, a weekendy spędzić, marząc o niebieskich migdałach lub czytając ulubioną książkę. Po drugie: zdobywa doświadczenie w nowych dziedzinach życia. Wielu maturzystów decyduje się poświęcić część wakacji na pracę. Znajdują zatrudnienie w biurze, kawiarni. Chcą oni po raz pierwszy doświadczyć tego, co kryje się pod słowem praca. Słowem, które będzie Rys.: Weronika Wacławek GIMPEL odgrywać kluczową rolę w przyszłości. Ponadto, niektórzy absolwenci rozpoczynają kurs prawa jazdy, aby w spokoju, bez potrzeby zwalniania się z kluczowych lekcji, zdobyć wymarzoną kategorię B. Po trzecie: rozwija swoje umiejętności i zainteresowania. Trzecioklasista na rzecz matury rezygnuje z wielu przyjemności. Wakacje są więc idealną okazją, by nadrobić stracony czas. Maturzyści: oglądają filmy bez szukania w nich motywu miłości czy zdrady oraz czytają książki, aby zapomnieć o stresie ubiegłych miesięcy i odnaleźć prawdziwego siebie. Ponadto, zdobywają nowe umiejętności, jak na przykład sztuka gotowania. Zapisują się na kursy językowe, by okryć tajniki np. języka hiszpańskiego, włoskiego. Po prostu robią to, na co nie starczało im do tej pory czasu. Po czwarte: uczy się. Dobrze słyszycie. Uczy się. Niestety nie dla każdego koniec liceum oznacza koniec nauki i egzaminów na trzy miesiące. Wszyscy absolwenci, marzący o studiach na Akademii Sztuk Pięknych lub na kierunku architektura, do ostatniego momentu doskonalą swoje umiejętności, biorąc udział w kursach rysunku, a także kompletują teczkę do oceny. Większość egzaminów praktycznych odbywa się na przełomie czerwca i lipca. Do tego momentu nie ma chwili wytchnienia. Po piąte: spędza czas z przyjaciółmi. Wielu uważa, że nieważne co się robi, ważne z kim. Te 122 dni to idealny moment, by odnowić stare znajomości, które zaniedbało się w ciągu roku szkolnego. Odwiedzić tych mieszkających w sąsiednim mieście, a także tych na drugim końcu kraju. Maturzyści nie zapominają również o przyjaźniach zawartych w ciągu trzech lat spędzonych w liceum. To właśnie te wakacje decydują o tym, które z nich będą trwać całe życie. Po szóste... Nie, wystarczy. Ilu maturzystów, tyle sposobów na spędzenie najdłuższych wakacji w życiu. Istotne jest, aby za kilka lat były one cennym wspomnieniem dla każdego z nas. My swoje najdłuższe wakacje mamy teraz, Wy za rok lub dwa. To wtedy będziecie się musieli zastanowić, co robić, gdy już nic nie musicie, a jedynie możecie.< Autorka artykułu: Katarzyna Pabis Absolwentka I LO im. S. Staszica w Chrzanowie Wakacyjny szał Wakacje?! Nareszcie! Taaaak! W końcu nadszedł ten czas, kiedy na twarzy licealistów częściej pojawia się uśmiech, na nogach trampki, a na nosie okulary przeciwsłoneczne. Przedwakacyjna gorączka daje się we znaki chyba wszystkim jeszcze tylko ostatnie poprawki, podciąganie ocen i będzie można elegancko opuścić mury szkoły, dumnie dzierżąc w ręku świadectwo. W ostatnim tygodniu nauki liceum traci swój pierwotny charakter staje się miejscem spotkań, uczniów stopniowo ubywa, książek się nie nosi, chyba że atlas, jakoś w końcu trzeba wybrać miejsce wakacyjnego wypoczynku Nieśmiało, lub całkiem odważnie, w głowach uczniów (i nauczycieli) kiełkują przeróżne pomysły, w jaki sposób najlepiej i najpełniej spożytkować nadchodzące dwa miesiące. Tym, którzy już doskonale wiedzą i mają wypełniony kalendarz na całe wakacje, gratuluję, zazdroszczę i życzę pomyślnej realizacji planów. A dla tych, którzy podobnie jak ja, dotychczas nie zdecydowali, gdzie się wybrać, przedstawię kilka propozycji. Postanowiłam skupić się na Polsce, gdzie, ku mojemu zaskoczeniu, atrakcji nie brak, a na pewno będą one przyjaźniejsze dla portfela niż część zagranicznych wycieczek. 1-4 lipca Open er Festival, Gdynia, impreza biletowana. 4-dniowy festiwal muzyczny zapewniający moc wra- 9

10 Wakacyjny szał żeń i niezapomnianych chwil przy dźwiękach muzyki artystów zarówno z Polski jak i zagranicy (w tym roku m.in. Hozier, Drake, alt- -j, Chet Faker, Domowe Melodie). Dodatkowo, w cenie biletu możliwe jest zarezerwowanie biletu na dwa spektakle: 4.48 Psychosis oraz Cokolwiek się zdarzy, kocham cię. Rys.: Katarzyna Stefańska 2-5 lipca XXIV Międzynarodowy Festiwal Olsztyńskie Noce Bluesowe, Olsztyn, impreza biletowana. 17 koncertów, niemal 70 polskich i zagranicznych artystów (m.in. z Włoch, Hiszpanii, Kanady). Ostatniego dnia festiwalu odbędzie się Back To The Roots Night koncert Sławka Wierzcholskiego oraz Nocnej Zmiany Bluesa. 4-5 lipca Jarmark Jagielloński i Międzynarodowy Turniej Rycerski o Miecz Zawiszy Czarnego, Sandomierz, wstęp wolny. Pokazy tańca dworskiego, walki rycerskie czyli przepis na to, jak XXI wiek zamienić na czasy średniowiecza. Turniej Rycerski o Miecz Zawiszy obejmuje walki na miecze i topory, turnieje łucznicze i kusznicze, turniej bardów i tancerzy. Podczas Jarmarku można nabyć wiele regionalnych produktów spożywczych, unikatowych przedmiotów i dzieł sztuki lipca Dni Grunwaldu, wstęp wolny. Inscenizacja bitwy z 1410 roku i jarmark to tylko część atrakcji, jakie zapewnią organizatorzy tego wydarzenia. Zaplanowany jest także Międzynarodowy Turniej Piłki Średniowiecznej (Bruchenball) oraz liczne turnieje rycerskie: Turniej Bojowy Miecza Jednoręcznego czy turniej łuczniczy lipca Volvo Gdynia Sailing Days, Gdynia Mistrzostwa Świata Juniorów, Mistrzostwa Polski i Europy w regatach, czyli wyścigach jachtów. (więcej informacji na stronie ) 11 lipca 17. Mazurska Noc Kabaretowa, Mrągowo, impreza biletowana. Dla fanów kabaretów wystąpią m.in. Ani Mru Mru, Kabaret Młodych Panów i Ireneusz Krosny. 3-5 lipca IV Olsztyński Zlot Miłośników Pojazdów PRL, Olsztyn, wstęp wolny. Wydarzenie odpowiednie dla wszystkich, którzy chcieliby zobaczyć klasyki motoryzacji z epoki PRL-u. Organizatorzy zachęcają do brania udziału także posiadaczy pojazdów sprzed tego okresu. Dla uczestników zarejestrowanych przewidziano wyjście do Muzeum Nowoczesności, konkurencje zlotowe, ognisko i zaba lipca 42. Międzynarodowy Harcerski Festiwal Kultury Młodzieży Szkolnej, Kielce, wa. 10 GIMPEL wstęp wolny. W programie imprezy przewidziany jest kolorowy korowód festiwalowy, występy młodych artystów prezentujących folklor polski i zagraniczny, koncert piosenki harcerskiej, turystycznej i poetyckiej lipca Castle Party Festival, zamek Bolków, impreza biletowana. Jeden z największych festiwali muzyki gotyckiej w Europie lipca Jarocin Festiwal, impreza biletowana. W tym roku na scenie będzie można zobaczyć m.in. Natalię Przybysz, Acid Drinkers, Organka i The Kooks lipca Ogień&Woda, Ełk, wstęp wolny. Festiwal Sztuk Pirotechnicznych, cieszący się coraz większą popularnością. Główną atrakcją jest konkurs firm pirotechnicznych, lecz na uwagę zasługuje także oprawa muzyczna w tym roku na scenie gościć będzie Grzegorz Hyży i Lao Che lipca GLOBALTICA, Gdynia, impreza biletowana. Festiwal Kultury Świata wydarzenie muzyczne, gdzie oprócz koncertów w tym roku są organizowane projekty wystawiennicze i warsztaty. Zapraszani są artyści z całego świata, którzy w swojej twórczości zawierają cechy charakterystyczne dla tradycji swojego regionu. Globaltica odkrywa etniczne wątki i inspiracje we współczesnej kulturze. Odnaj-

11 duje obszary, w których tradycja zaczyna być modna i nowoczesna, a współczesna kultura staje się tradycja lipca- Carnaval Sztuk- Mistrzów, Lublin, wstęp wolny Festiwal kuglarski niewątpliwie można uznać za jeden z ciekawszych. W przestrzeni miasta odbywają się liczne pokazy cyrkowe, teatralne, gimnastyczne, sztuczki magiczne i wiele, wiele innych! Spektakle są niezwykle widowiskowe i klimatyczne. Nie wystarczy Wam samo oglądanie? Podczas festiwalu organizowane są także warsztaty kuglarskie, podczas których można nauczyć się nie tylko żonglerki czy kręcenia diabolo, ale także m.in. chodzenia po linie. 25 lipca Jarmark Świętego Dominika, Gdańsk, wstęp wolny. Największa, najstarsza i Trzy lata temu przeglądając Tumblr, wpadłam na fanarty New Girl, które zachęciły mnie do obejrzenia pierwszego odcinka. Zachwyciłam się od razu. Miałam już wtedy za sobą 10 sezonów Przyjaciół i liczyłam na więcej podobnych produkcji. Ten serial spełnił moje oczekiwania w stu procentach. Jest wprost przepełniony humorem i ciekawymi postaciami. Sporo odniesień do pop kultury i stereotypów istniejących w społeczeństwie, tylko dodaje smaku. Dodatkowo jeden odcinek trwa tylko 20 minut, więc jest idealny dla osób niepotrafiących skupić uwagi na czas GIMPEL najsłynniejsza w Polsce impreza o charakterze handlowo-rozrywkowym. Na jarmarku można znaleźć antyki, starocie, wyroby artystyczne i regionalne. Dodatkową atrakcją są wydarzenia kulturalne koncerty, kostiumowe parady i spektakle teatralne. W tym roku wystąpi m.in. Monika Brodka, Pablopavo, Mela Koteluk i Renata Przemyk. 30 lipca-1 sierpnia 21. Przystanek Woodstock, Kostrzyn nad Odrą, wstęp wolny. Festiwal muzyki rockowej. Kilka scen, kilkadziesiąt zespołów z Polski i zagranicy, niezapomniane koncerty, pogo i kąpiele błotne. W tym roku wystąpią m.in. Voo Voo, Eluveitie, Molotov, Modestep i Mela Koteluk. Wakacyjny szał Jest to przegląd tylko części atrakcji zaplanowanych na lipiec. Zapewniam, że w sierpniu też ich nie brakuje. Kołobrzeski Festiwal Filmowy, Festiwal Dobrego Smaku w Poznaniu, Kraków Live Festival, Międzynarodowe Zawody Balonowe czy Konkurs Lotów Red Bull to tylko niektóre z nich. Na pewno każdy znajdzie coś dla siebie. A dla tych, którzy nie mają szansy nigdzie wyjechać, proponuję aktywne spędzanie czasu w okolicy rower, basen, rolki, -może fitness? I oczywiście nadrabianie zaległości książkowych, filmowych i serialowych, które spiętrzyły się podczas roku szkolnego < Autorka artykułu: Małgorzata Wojewoda Absolwentka I LO im. S. Staszica w Chrzanowie New Girl (Who s that girl? It s Jess!) zbliżony do 45 minut (uczniom zdarza się to dosyć często). Główną bohaterką jest Jessica Day urocza nauczycielka, która kocha swój zawód. W wolnym czasie układa piosenki o swoim życiu. Sama o sobie powiedziała: Płaczę, gdy widzę zranionego ptaka, noszę dużo ubrań w groszek i dotykałam brokatu w przeciągu ostatnich 24 godzin, ale to nie oznacza, że nie jestem inteligentna, twarda i silna Poznajemy ją, gdy rozstaje się z chłopakiem i postanawia zacząć nowe życie w innym miejscu. Znajdując ogłoszenie o poszukiwaniu współlokatora do loftu, niespodziewanie zamieszkuje z trzema dziwnymi mężczyznami pod jednym dachem. Tworzą oni idealnie uzupełniającą się mieszankę różnych osobowości. Moim ulubionym bohaterem jest Nick Miller, który zdobył moje serce będąc prawdopodobnie najbardziej nienawidzącym świata człowiekiem. Innymi słowy: Grumpy Cat w ciele mężczyzny. On także próbuje otrząsnąć się po rozstaniu, ale idzie mu z tym trochę gorzej niż Jess, bo często upija się, ubiera w sukienki swojej ex, dzwoni do niej i wyznaje jej miłość, mówiąc w brytyjskim akcencie (Nick jest z Chicago). Jeden ze współlokatorów powiedział o nim: 11

12 Nasze hobby Nick jest delikatny jak kwiatek. Jak pucołowaty, zniszczony kwiatek, który nienawidzi siebie. Jego przyjaciele boją się o niego, ponieważ nie dba o swoje zdrowie, dlatego wsypują mu witaminy do kieszeni spodni, by ten, myśląc, że to cukierki, zjadł kilka. Rys.: Katarzyna Stefańska Głównym inicjatorem takich działań jest Schmidt (bohater, którego imię nadal jest nieznane, a właśnie zakończył się czwarty sezon). To typowy metroseksualny mężczyzna, który ma słabość do opowiadania sucharów. Jest on dosyć zamożny, dlatego jego współlokatorzy wpadli na genialny pomysł. Stworzyli oni słoik opisany etykietą Kara za suchara i kazali mu płacić za każdy zły dowcip. Jego ulubionym sposobem spędzania czasu w piątkowy wieczór jest oglądanie telewizji, będąc ubranym w przykrótkie kimono. Ostatnim z bohaterów jest Winston (pojawia się w dopiero w drugim odcinku jako regularna postać). Wydaje się być najnormalniejszy ze wszystkich. Właśnie, wydaje się. Jako były zawodnik koszykówki na Łotwie, nie jest zaznajomiony z nowoczesną kulturą. W późniejszych sezonach rozwija tem i uwielbia układać puzzle, nie przejmując się przy tym zbytnio obrazkiem na opakowaniu. Głównym związkiem w serialu jest oczywiście Ness (Nick + Jess). Mają przeciwne zdanie w prawie każdej kwestii, co w jednym z odcinków prawie doprowadza do trójkąta erotycznego z właścicielem budynku. W pierwszym sezonie scenarzyści zrobili świetną robotę, bo oglądając każdy kolejny odcinek widać, jak ich przyjacielska relacja się rozwija i staje się bardzo wiarygodna. Chemia pomiędzy aktorami jest spora, dzięki czemu przyjemnie się ich ogląda na ekranie razem. Jednym z moich ulubionych momentów w pierwszym sezonie, a było ich wiele, jest ten, gdy Jess umawia się na randkę i okazuje się, że została wystawiona. Współlokatorzy, za namową Nicka, przybiegają do restauracji i próbując ją pocieszyć, śpiewają Time of my life z Dirty Dancing. Ten uroczy gang to nie tylko znajomi z tego samego budynku, lecz rodzina, do której przywiązałam się w ułamku sekundy. Serial pokazuje, że wszyscy ludzie mają swoje małe dziwactwa i dzięki temu nasze życie staje się ciekawsze, bardziej barwne. Z niecierpliwością czekam na kolejne odcinki.< Autorka artykułu: Barbara Nowakowska Absolwentka I LO im. S. Staszica w Chrzanow podejrzanie bliską znajomość z ko- 12 GIMPEL Gra o tron - recenzja Jako, że jest to ostatni numer naszej szkolnej gazety przed wyczekiwanymi przez wszystkich wakacjami, postanowiłem podzielić się z wami moimi spostrzeżeniami i odczuciami na temat najbardziej kultowego serialu oraz książki wszechczasów (zdaniem autora, red.)- Gry o Tron. Cykl Pieśni ognia i lodu amerykańskiego pisarza George a R. R. Martina powinien być pozycją obowiązkową do przeczytania Twórcy nie pomijają nawet najokrutniejszych scen walk lub gwałtów. dla każdego nastolatka na pierwszym miejscu, przed wszystkimi idiotycznymi lekturami, z którymi będziecie musieli się zmierzyć. Jest to opowieść wybitna, osadzona w niesamowitym świecie i przedstawiająca bardzo rozbudowane wątki fabularne, o czym świadczy fakt, że pierwsza książka z cyklu ukazała się jeszcze w XX wieku! Głównym motywem serii jest walka różnych wielkich rodów o panowanie nad światem, o symboliczne zasiadanie na żelaznym tronie w stolicy Westeros. Autor pokazuje historię tych rodów, ale również mechanizm dochodzenia do władzy i istotę polityki. Jednak, jeżeli jesteś zbyt leniwy, by przeczytać książki z tego

13 cyklu lub po prostu nie lubisz czytać, nic się nie martw! Serial Gra o tron będzie idealny dla ciebie! Przedstawiona jest w nim cała historia z książki w stanie praktycznie niezmienionym, co pozwala wczuć się w klimat tego niezwykłego świata i utożsamić z postaciami już od pierwszego odcinka. Do tej pory powstało już 5 sezonów serialu. Każdy składa się z 10-ciu jednogodzinnych odcinków. Na tworzenie tego dzieła, co roku przeznaczany jest wielki budżet, co pozwala twórcom tworzyć świat niemalże bajkowy. Zarówno dobór aktorów jak i ich gra nie pozwalają na narzekanie nawet najbardziej wybrednym krytykom, a ich charakteryzacja powoduje, że bohaterowie wyglądają jak żywcem wyjęci z książki. Historia odwzorowywana jest bez pomijania Nasze hobby nawet najmniejszego szczegółu, a scenariusz ponoć ustalany z samym autorem cyklu książek. Jednak jest to serial z pewnością brutalny. Twórcy nie pomijają nawet najokrutniejszych scen walk lub gwałtów. Pełno jest też nagości, scen erotycznych i intymnych sytuacji. Pokazane są nawet sceny homoseksualne, co sprawia, że wielu odbiera ten serial negatywnie i rezygnuje z dalszego ogladania. Jednak moim zdaniem sceny te zostają pokazane, by jak najbardziej ukazać realia świata, w którym przyszło żyć bohaterom. Dzięki obecności scen brutalnych i intymnych, widz lepiej utożsamia się z bohaterami, biorącymi w nich udział. Serial ten nie jest na pewno odpowiedni dla najmłodszych widzów, jednak uważam, że każdy powinien go oglądnąć, ponieważ w dobie kiczowatych programów i seriali serwowanych nam przez telewizję, jest on naprawdę produkcją wybitną, pomimo swoich wad. Uważam, że Gra o tron jest idealną pozycją dla ludzi, którzy szukają czegoś, co przykuję ich uwagę i myśli na wiele godzin i pozwoli się odprężyć, nie męcząc ani nie nudząc. Polecam wam ten serialu z całego serca i gwarantuję, że nie będziecie zawiedzeni!< Autor artykułu: Mateusz Niemczyk Absolwent I LO im. S. Staszica w Chrzanowie Namiętności duszy i ciała nad brzegiem Nilu Starożytny Egipt swym istnieniem obejmuje tysiące lat, więc siłą rzeczy obyczaje ulegały zmianom. Kraj piramid traktował niezwykle poważnie kwestie zarówno kulturalne jak i religijne, a co za tym idzie; społeczeństwo wydawało się mieć silny kręgosłup moralny i równie Nie można zatem dziwić się, iż każda para egipska starała się spłodzić syna za wszelką cenę. Religia i medycyna Wydawać by się mogło, że głębokie uduchowienie bezpośrednio ingerowało w życie starożytnych i z góry nakazywało wieść cnotliwy żywot. Sytuacja wyglądała jednak nieco inaczej, gdyż to właśnie człomocne poczucie obowiązku. O ile drugi z wniosków okazuje się być prawdziwy, o tyle poczucie moralności było przez Egipcjan traktowane jako luźna sugestia. Nie stronili oni od rozwiązłości, a przedłużanie linii swoich rodów traktowali nie tylko jako obowiązek religijny, ale także formę rozrywki. Życie w zaświatach Starożytni wierzyli, iż dusza zmarłego istnieje w zaświatach do momentu, aż jego ciało pozostanie nienaruszone na ziemi. Przyczyniło się to do szybkiego rozwoju mumifikacji, za którą odpowiedzialność brał męski potomek. Nie można zatem dziwić się, iż każda para egipska starała się spłodzić syna za wszelką cenę. W obecnym świecie odczuwamy bezmiar rozwiązłości oraz upadek obyczajów. Można jednak zaryzykować stwierdzenie, iż przekazano nam to w genach. Każda z epok zmieniała swoje podejście do seksualności człowieka, jednak nasze najstarsze korzenie sięgają czasów ludzi wyzwolonych i niezwykle swobodnych. Dzisiejsze tematy tabu były dla Egipcjan chlebem powszednim. GIMPEL 13

14 Nasze hobby Rys.: Katarzyna Stefańska gonii. Zawierała ona niezwykle barwny akt stworzenia świata, który na owe czasy wydawać się może dość kontrowersyjny. Atum, pierwszy z bogów, wyłonił się z nicości zwanej Nu i na swe podobieństwo stworzył syna- Szu oraz córkę- Tefnut. Zauważmy jednak, iż Atum był zupełnie osamotniony w swym akcie stworzenia, a jego dzieci, które dbały o ciągłość boskiej linii (w zasadzie) były rodzeństwem. Mit o stworzeniu człowieka obrazuje w doskonały sposób hierarchię wartości, jaka funkcjonowała wśród starożytnych. Bóg- -baran, zwany Chnum-Re ulepił człowieka z gliny (jakże klasycznie), a pierwszą z umiejętności, wiek wpływał na własną wiarę, a jego kultura i obyczaje kształtowały wizerunek boga. Mitologia egipska nie bez przyczyny jest tematem unikanym w szkołach. O wierzeniach Greków czy Rzymian potrafimy powiedzieć niezwykle dużo, jednak co z Egipcjanami? Herodot, który opisywał dzieje starożytnego Egiptu, przedstawiał miasto Heliopolis, gdzie powstała pierwsza z kosmojakie mu nadał, była zdolność do rozmnażania się. Wysoko rozwinięta medycyna to jedno z niezwykłych osiągnięć starożytności. O znajomości leczniczej działalności ziół i wszelkiej maści składników możemy czytać po dziś dzień i czerpać z tego wiedzę. Do zaskakujących praktyk w medycynie zaliczyć jednak należy swobodne zdrady małżeńskie. Dokładnie tak. Cudzołóstwo usprawiedliwiano wytycznymi, jakie człowiek otrzymywał od swego lekarza. Wierzono, iż niezaspokojone potrzeby ciała są wynikiem wszelkiej maści chorób, dlatego też kobietom, których mężowie wyjechali na wojny zalecono znalezienie na ten czas kochanka. Były to praktyki zupełnie naturalne i wręcz aprobowane przez ówczesne społeczeństwo. Co więcej, sprawy podobnie miały się w kwestii młodzieży. Ich wybryki nie były uważane za skandal, lecz w momencie pojawienia się dziecka oczekiwano, iż oboje z rodziców wezmą za nie pełną odpowiedzialność. Niektóre z nich, najczęściej te przepełnione nienawiścią do niewiernych kochanków, pisane były językiem niezwykle dosadnym, a wręcz wulgarnym. Zaklęcia miłosne Bogowie nie byli tylko obiektem kultu, ale także tymi, do których kierowano wszelkie prośby i błagania. Egipcjanie jak na osoby zafascynowane wróżbiarstwem, zielarstwem i magią przystało, niejednokrotnie uciekali się do miłosnych zaklęć, by pozyskać uwagę swojego wybranka/wybranki. Niektóre z czarów przyjmowały jednak formy klątw i służyły ukaraniu niewiernego męża bądź żony, którzy ze swego występku nie potrafili się wytłumaczyć. Wiele z zaklęć nie wyróżniało się na tle dzisiejszych wróżb, które pojawiają się w czasie Andrzejek. Ot, zwykłe i proste wyznania miłosne. (Rym nie był zamierzony) Niektóre z nich, najczęściej te przepełnione nienawiścią do niewiernych kochanków, pisane były Rys.: Katarzyna Stefańska językiem niezwykle dosadnym, a wręcz wulgarnym. Jeśli jednak nieco złości pomagało w magii, to dlaczego tego nie wykorzystać? Zaznaczyć jednak trzeba, iż do pisania swych próśb czy klątw na papirusie/glinianym naczyniu i zakopywaniu ich, najczęściej na 14 GIMPEL

15 Wakacyjny szał Niektóre z czarów przyjmowały jednak formy klątw i służyły ukaraniu niewiernego męża bądź żony. cmentarzu, uciekały się osoby niemajętne, niepotrafiące poradzić sotyki kultywowane były przez setki lat. Zawierały w sobie zarówno szczegółowe wytyczne, co do kary, jaka ma spotkać naszego wroga, bądź też sposób, w jaki luby ma nas pokochać. Wielu z Egipcjan odważyło się podpisać swe dzieła, dlatego też po dzisiaj możemy współczuć Ammonionowi, którego Teodotis nie obdarzyła prawdziwą miłością, a któż z nas na nią nie czeka? w traktatach religijnych jak i sztuce. Pamiętajcie zatem, iż ojczyzna faraonów, kultu kotów i piramid to nie tylko bogate życie religijne, ale także wiele historii, które wydarzyły się przy otwartych drzwiach sypialni.< GIMPEL Prawdziwe oblicze Egiptu Opisy rozwiązłości starożytnych napotkać można we wszelkiego rodzaju źródłach historycznych, jakie po nich pozostały. Zarówno Podróże po jeden uśmiech- Holandia Holandia jest krajem, w którym każdy, bez względu na płeć, wiek i zainteresowania, znajdzie coś dla siebie. Dla osób otwartych i żądnych przygód idealnym miejscem będzie stolica Holandii- Amsterdam. Jest to miasto tętniące życiem zarówno w dzień jak i w nocy. Holendrzy wykazują się znakomitą znajomością języka angielskiego (znajdują Rys.: Katarzyna Stefańska bie z zawodem miłosnym, bądź też pochodzące z niższego stanu. Czyż nie prościej byłoby kupić kwiaty i czekoladki? Niemniej jednak owe prak- się oni na trzecim miejscu w światowym rankingu). Bardzo chętnie nawiązują rozmowy z obcokrajowcami i zawierają nowe znajomości. Holenderska otwartość na ludzi zdecydowanie różni się od naszej rodzimej, do której jesteśmy przyzwyczajeni. Amsterdam jest także miastem, do którego wielu turystów wybiera się jedynie w celu spróbowania różnorakich przyjemności, które nie są dostępne w ich ojczyznach. Jest to pomysł dla bardziej odważnych, ponieważ nigdy nie da się przewidzieć konsekwencji rozrywek (nie zawsze rozsądnie wybranych i bezpiecznych), którym oddają się odwiedzający. Każdy, kto pasjonuje się sztuką, koniecznie powinien odwiedzić Rijksmuseum, czyli Muzeum Państwowe posiadające ogromne zbiory, w których znajduje się m.in. obraz Straż Nocna autorstwa Rembrandta, Mleczarka Vermeera oraz przedsmak prac Vincenta Van Gogha. Ich ogromną kolekcję można podziwiać w Van Gogh Museum, w całości poświęconemu temu wybitnego holender- Autorka artykułu: Daria Lenarczyk Dziennikarka szkolnej gazety Gimpel. skiemu malarzowi. Dla osób zainteresowanych architekturą ciekawą atrakcją może być przejazd ulicami miasta specjalnym autobusem lub przepływ łodzią kanałami Amsterdamu. Dzięki odtwarzanemu przewodnikowi, dostępnemu także w języku polskim, można dowiedzieć się między innymi, dlaczego pod dachem każdego z budynków znajduje się hak (klatki schodowe są zbyt wąskie, aby dało się przez nie wnieść meble, więc trzeba je wciągać na linach) oraz wiele innych ciekawych rzeczy na temat zarówno historii miasta jak i jego współczesności. Dla miłośników przyrody, a w szczególności kwiatów, prawdziwym rajem może okazać się Keukenhof. Jest to ogród botaniczny, rozciągający się na obszarze 32ha, który robi na odwiedzających ogromne wrażenie dzięki ponad siedmiu milionom kwiatów ce- 15

16 Wakacyjny szał bulowych takich tak tulipany, narcyzy, hiacynty czy krokusy. Jest to największy taki obiekt na świecie, który od marca do maja zachwyca Rys.: Katarzyna Stefańska tysiącami kolorów i kompozycji kwiatowych. Osoby preferujące bardziej spokojne spędzanie czasu, odnajdą się nad morzem, szczególnie w okresie poza sezonem wakacyjnym. Jest tam całkiem inny obraz Holandii, niż ten, który widzimy w Amsterdamie. Można usiąść w restauracji, znajdującej się na plaży lub po prostu na piasku, a także przespacerować się po mieście, jednocześnie podglądając życie Holendrów, co jest możliwe z powodu dużych okien na parterze, zajmujących zwykle prawie całą powierzchnię ściany. Brak w nich firanek, co wynika z ich opodatkowania w XIX wieku, kiedy to protestanci odsłaniali swoje okna, aby pokazać, że nie mają nic do ukrycia. Ówczesny władca wprowadził od nich podatek, aby narazić na koszty swoich przeciwników reli- Na krańce Europy 6 krajów, 8 tysięcy kilometrów, dziesiątki miejsc do zwiedzenia. To ambitny i intensywny plan na jedenastodniową wycieczkę, ale nie dla grupy ponad czterdziestu uczniów i nauczycieli, którzy na przełomie maja i czerwca tego roku wybrali się w podróż. W podróż, dosłownie, na krańce Europy. W piątek po południu, wsiadając do autokaru, każdy z nas zastanawiał się zapewne, co przeżyje w ciągu następnych dni. Atmosferę oczekiwania na przygodę dało się wyczuć w powietrzu. Nie sposób opisać wszystkich zabytków i wydarzeń, warto jednak przedstawić choć w skrócie trasę tej wycieczki. Zaczynamy Po pierwszej nocy spędzonej w autokarze, planowe zwiedzanie z panem przewodnikiem rozpoczęliśmy w Carcassonne, mieście na południu Francji. Stanowiliśmy zaledwie ułamek w grupie 3 milionów turystów, którzy co roku przechadzają się w cieniu masywnych, kamiennych murów obronnych tamtejszej twierdzy. Następnego dnia rano wyruszyliśmy w dalszą drogę. Sprawne tempo utrzymamy już do końca wycieczki. Jak wygląda życie w kraju, który ma powierzchnię około 460 km2, dwudziestoośmioosobowy parlament i 80 tysięcy mieszkańców? Andora, małe państewko między Hiszpanią i Francją, zachwyca górskim krajobrazem i wijącymi się wśród wzniesień stromymi podjazdami. To monarchia konstytucyjna, a urząd głowy państwa dzielą między siebie prezydent Francji i biskup La gijnych. Bogactwo atrakcji, kultury i tradycji tego kraju zachwyci każdego. Zwłaszcza osoby, których pasją jest jazda na rowerze :). Jeśli Kuba lub Petersburg nie są Waszymi wymarzonymi celami wakacyjnych podróży, gwarantuję, że w Holandii każdy odnajdzie coś dla siebie.< Autorka artykułu: Małgorzata Komarów Dziennikarka szkolnej gazety Gimpel. Seud Urgell, miasta w Katalonii. Po postoju i zwiedzaniu stolicy Andory, znów wsiedliśmy do autokaru. Zmieniający się za oknem krajobraz informował, że oto przekroczyliśmy kolejną granicę, tym razem z Hiszpanią. Girona przywitała nas widokiem jak z pocztówki. Stojąc na moście, wpatrywaliśmy się w kolorowe, wysokie kamienice, ciasno okalające brzeg rzeki. Dalszymi punktami programu były dzielnica żydowska i monumentalna katedra, w której tego dnia odbywało się właśnie bierzmowanie. W słońcu Hiszpanii Dnia następnego chłonęliśmy Barcelonę: jej widoki, kolory, temperaturę i zapachy. Nie bez kozery miasto kojarzy się przede wszystkim z architektem Antonio Gaudim. Wiele budynków nosi 16 GIMPEL

17 znamiona jego stylu. Słynna Sagrada Familia, czyli Świątynia Pokutna Świętej Rodziny, nie została ukończona do dziś. Po śmierci Gaudiego w 1926 roku okazało się, że dalsze wnoszenie tej budowli, z niezliczonymi detalami i niepowtarzalnym ogólnym zamysłem, to nie lada sztuka. Wnętrze katedry zachwyca chyba każdego. Na początku oszałamiając ogromem i fantazyjnością formy, pozwala wkrótce odkrywać coraz to nowe szczegóły i logikę, ukrytą w Zdj.: Magdalena Koźmin GIMPEL nak działała. Kraj będący niegdyś potęgą kolonialną (w XVI wieku udział Portugalii w zyskach ze światowego handlu wynosił 20%) jest dziś jednym z najwolniej rozwijających się państw Europy. Jednak Lizbona, która czerpie duże zyski z turystyki, ma wiele do zaoferowania zwiedzającym. W słonecznej stolicy Portugalii widzieliśmy niemal wszystkie najpopularniejsze zabytki i atrakcje, a były to klasztor Hieronimitów w stylu manuelińskim z grobem Vasco da Gamy, wieża Torre de Belém czy górujący nad miastem pomnik Chrystusa. W długiej kolejce staliśmy po tradycyjne babeczki z budyniem, posypane cukrem pudrem i cynamonem, czyli pastéis de nata. Za to dyskusję nad rzeźbą i architekturą wywołały Pomnik Odkrywców i Most 25 kwietnia, który łączy dwa brzegi Tagu i upamiętnia rewolucję z 1974 roku. Charakterystyczne jest, że wygląda dokładnie jak GoldenGate w San Francisco. Ten dzień był dopiero preludium do poznania bogactwa kultury Portugalii. Równolegle do Mostu 25 kwietnia przebiega most Vasco da Gama, najdłuższy w Europie, bo mający aż 12 kilometrów długości. Rzeczywiście, jedzie się nim dość długo. Z kolei z dziedzińca Zamku św. Jerzego roztacza się widok na dzielnicę Lizbony, który mogliśmy podziwiać. Czekała nas również przejażdżka słynnym tramwajem linii 28. Wagonik nie był duży, więc wszyscy członkowie polskiej grupy jechali ściśnięci jak sardynki w puszce (w końcu Portugalia słynie też z sardynek). Wakacyjny szał Zdj.: Magdalena Koźmin W oceanarium szczególne zainteresowanie wzbudziły wydry. Niektórzy z nas mieli okazję zobaczyć, jak pracownicy oceanarium karmili te zwierzęta. Cabo da Rocaczyli czapki z głów W środę, trzeciego czerwca, dotarliśmy wreszcie do symbolicznego celu naszej podróży. Najbardziej wysunięty na zachód przylądek Europy, Cabo da Roca, okazał się miejscem nadzwyczaj wietrznym. Gwałtowne podmuchy zerwały niektórym nakrycia głowy, które poszybowały w stronę oceanu. Bezmiar wód przypominał, że dla żyjących niegdyś ludzi to miejsce stanowiło koniec znanego im świata. Ciekawość i pytanie, co jest za horyzontem, były motorem odkryć geograficznych i podróży żeglarzy przez nieswoim planie. A grę światła i kolumny przypominające drzewa, po prostu trzeba zobaczyć. Sam architekt zginął potrącony przez tramwaj, a tragiczną historię jego śmierci upamiętniono w wyglądzie taksówek. Na znak żałoby są one czarno-żółte. Spacerując ulicą La Rambla, mijaliśmy dziesiątki sklepików. Komercja i masowo produkowane pamiątki są wszechobecne, ale nie brakuje też ulicznych artystów, malarzy i rysowników. Kierunek - Portugalia Natychmiast po przekroczeniu granicy z Portugalią naszym oczom ukazał charakterystyczny, spalony słońcem krajobraz, niemal bez roślinności. Utkwić w pamięci mógł również widok starej, samotnej stacji benzynowej, która wyglądała na opuszczoną a jedzbadaną dotąd otchłań. Uwieczniwszy swoją obecność na Cabo da Roca na licznych fotografiach, ruszyliśmy dalej. Udało się nam zamoczyć stopy (a niektórym i spodenki) w wodach Oceanu Atlantyckiego. Kolejnym punktem podróży była Fatima, miejscowość z sanktuarium zbudowanym na pamiątkę objawień Maryjnych w 1917 roku. Nasz pan przewodnik z pasją opo- 17

18 Zdj.: Magdalena Koźmin Wakacyjny szał wiadał o wszystkich miejscach, potrafił nawiązać z nami kontakt i skłonić do refleksji. Wino i azulejos Coimbra, nasz kolejny przystanek, to miasto studenckie. Żaków łatwo rozpoznać po tradycyjnym stroju - czarnych pelerynach. Dowiedzieliśmy się również o melancholijnych pieśniach fado, zwanych portugalskim bluesem. Kolejne atrakcje czekały na nas równo na wciąż zmieniającym się ciele, jak i w sposobie myślenia i postrzegania siebie. Co, gdzie i jak Możliwości jest mnóstwo! Pierwszą, ale zarazem najdroższą z nich są treningi w klubach fitness, których w Chrzanowie nie brakuje. Każdy z nich proponuje inną, bogatą ofertę, z której wszyscy mogą wybrać coś dla siebie. Zajęcia prow Porto, które słynie z doskonałego wina. Dzisiaj już tylko jedna wytwórnia tego trunku pozostała w portugalskich rękach. Jeszcze jednym elementem, który jest kojarzony z Portugalią, są ceramiczne, zwykle biało-niebieskie płytki azulejos. Przedstawiają przeróżne obrazy i motywy, pokrywają ściany budynków od zewnątrz i od wewnątrz, także w kościołach. Nie tylko zdobią, dawniej były bowiem sposobem na utrzymanie Właśnie wróciłam z treningu i coś mnie natchnęło, żeby napisać artykuł. :) Coraz częściej promuje się w mediach zdrowy tryb życia: fitness, diety, bieganie I nie chodzi tym razem o dążenie do figury wieszaka lecz o zdrowe ciało, mnóstwo energii, akceptację siebie i poczucie satysfakcji. Co zrobić by zawalczyć o nową siebie? czystości i odbijały promieni słoneczne w gorącym klimacie Portugalii. Na pątniczym szlaku Już w Hiszpanii odwiedziliśmy Santiago de Compostela. Pokonaliśmy pieszo pięciokilometrowy odcinek do sanktuarium, wpisując się tym samym w ideę pielgrzymowania, która jest kluczowa dla tego miejsca. Tysiące pielgrzymów przemierzają setki kilometrów, pokonując własne ograniczenia i przede wszystkim pogłębiając życie duchowe. Przed katedrą św. Jakuba (jednego z apostołów, który spoczywa w Santiago) widzieliśmy zresztą wiele grup, pieszych i rowerowych, które z symboliczną muszlą przypiętą do plecaka docierały właśnie do celu swojej wędrówki. W nietypowej porze, bo około 2.00 w nocy, nawiedziliśmy jeszcze grotę w Lourdes, inne miejsce objawień Maryjnych, tym razem we Francji. Ach, ta Italia! Ostatnim przystankiem naszej podróży były Włochy. A tam: Nicea, San Remo i Mediolan. Damską część grupy zaabsorbowała szczególnie perfumeria Fragonard, która od dziesięcioleci Ciało w ruch! 18 GIMPEL wyrabia świetnej jakości pachnidła. Jeszcze Monaco z luksusowymi jachtami w porcie i trzecia co do wielkości na świecie katedra, del Duomo di Milano. Na koniec Wycieczka objazdowa rządzi się swoimi prawami. Harmonogram jest napięty, zdarzają się nieprzewidziane sytuacje, a na kilkanaście dni autokar staje się podstawową przestrzenią życiową. Mieliśmy jednak czas zarówno na zwiedzanie, plażowanie, rozrywkę jak i refleksję. Cała grupa obdarzyła też sympatią pana przewodnika i kierowców, dzięki którym trasa minęła bezpiecznie i spokojnie. A niedogodności i zmęczenie? Tylko dodają satysfakcji i uświadamiają, jak wiele pięknych miejsc można było zobaczyć. Te 11 dni było niesamowitą okazją, żeby poznać kulturę i zabytki krajów Półwyspu Iberyjskiego oraz spędzić mile przedwakacyjny czas. Tego doświadczenia i samych pozytywnych wrażeń na pewno nie zapomnimy. < Autorka artykułu: Magdalena Koźmin Dziennikarka szkolnej gazety Gimpel. Najgorsze są początki. Zawsze znajdzie się jakiś dobry powód, aby zacząć od jutra. Ale trzeba się zmobilizować! Może nie pokochacie ćwiczeń już od pierwszego treningu, a w Waszych głowach będą tliły się jedynie przekleństwa, ale z czasem stracicie nie tylko centymetry, ale też negatywne nastawienie. Treningi cieszą dlatego, ze widać ich efekty za-

19 wadzone są przez profesjonalnych trenerów, którzy układają ćwiczenia w taki sposób, aby jak najmniej obciążały one takie partie naszego ciała jak kręgosłup czy kolana. Dodatkowo, trenerzy zwracają uwagę, aby każdy wykonywał ćwiczenia poprawnie, motywują, chwalą i męczą się razem z nami! Plusem jest także fakt, że ćwiczenia odbywają się w grupie. Motywacja jest bowiem tym większa, gdy widzimy, że ONA DAJE RADĘ. W klubach fitness możliwe są także treningi personalne, czyli Rys.: Weronika Wacławek GIMPEL Wakacyjny szał niego programu treningowego, co jest przydatne zwłaszcza dla osób poczatkujących. A w domu w domu potrzebne jest jedynie trochę przestrzeni. Niezwykle bogatą ofertę przygotowuje dla nas m.in. Ewa Chodakowska. Jej programy treningowe na płytach DVD można zamówić przez Internet (koszt od 15-30zł). Publikuje je także w książkach, a 16 czerwca premierę miał jej magazyn Be active. Chodakowska od lat motywuje Polki (i nie tylko) do dbania o swoje ciało. Stara się dotrzeć do każdego, dlatego można ją złapać zarówno na facebooku, youtubie, snapchacie, jak i osobiście! Mnóstwo bezpłatnych programów treningowych znajduje się oczywiście w Internecie. Na facebooku oraz youtubie publikują je liczni trenerzy-amatorzy, ale także profesjonalni instruktorzy. Minus? Łatwiej jest przestać, gdy nikt personalnie nie ćwiczy tuż obok. Prywatny wf A co z tradycyjnymi metodami? Zawsze skutecznością cieszy się oczywiście bieganie! (Może kiedyś się do tego przekonam ). Podczas biegu całe ciało jest w ruchu, a sylwetka pięknie się kształtuje. Dodatkowo trening na świeżym powietrzu jest tym zdrowszy. Równie dużo plusów zapewnia nam pływanie, dzięki któremu szybko poprawi się nasza kondycja, a ciało znacznie się wzmocni. A zmiana środowiska na wodne też jest czasem potrzebna :). Aby czerpać z ćwiczeń jeszcze większą radość, niezawodne są sporty, w których można rywalizować ze swoimi przyjaciółmi: tenis, piłka nożna, siatkówka, koszykówka (Zdecydowanie nie doceniamy lekcji wf-u). A gdy pogoda dopisuje, warto wybrać się tylko Ty i instruktor. Jednak trzeba się liczyć z faktem, że jest to opcja nieco droższa. Taki trening jest wyjątkowy, bo dostosowany jest do potrzeb i możliwości tylko jednej osoby. Zapewnia to jeszcze większą skuteczność. Popularnością (zwłaszcza wśród Panów, ale nie tylko!) cieszą się także siłownie. I nie chodzi tutaj jedynie o sztangi, o których zapewne pomyśleliście. Siłownia to także bieżnie, rowerki czy orbitreki. Sprzęty te pozwalają nam spalić więcej tkanki tłuszczowej, a także polepszają naszą kondycję. Personel siłowni powinien służyć pomocą przy doborze odpowiedw waszych głowach będą tliły się jedynie przekleństwa, ale z czasem stracicie nie tylko centymetry, ale też negatywne nastawienie. na spacer lub przejażdżkę rowerową. (Tylko nie jedźcie na pierwszy ogień w 40- kilometrową trasę- serio, nie polecam). Ciało musi się stopniowo przygotowywać do zmian, jakie w nim zachodzą. A wtedy zajdą one także w naszych umysłach. Zaczynają się wakacje. (Jak dobrze, że dla niektórych już się zaczęły). Warto wykorzystać ten czas na zadbanie o siebie i swoje ciało. Niech trening będzie dla każdego z nas takim wakacyjnym wyzwaniem, a wtedy obiecuję, że od września wrócicie do szkoły wypoczęci i gotowi do działania jak nigdy.< Autorka artykułu: Małgorzata Skubis Redaktor naczelna (pod nieobecność) szkolnej gazety Gimpel. 19

20 Okiem ucznia Co Ty wiesz o człowieczeństwie? Linda to debeściak, taka jest prawda. Wiedzieliśmy to i widzieliśmy, w Psach, w Prowokatorze, nawet w Sarze. Ale czy wiedział ktoś, jak bardzo Linda jest debeściak w prawdziwym życiu? Wychodzi książka Zły chłopiec, w której Linda rozmawia z panią Magdą Umer o różnych ciekawych przedsięwzięciach i przygodach, w których brał udział. O jakichś wyprawach, na których o mało co nie umarł. No ale co w tym dziwnego, przecież to Linda, jest hardkorem i te mrożące krew z żyłach wyprawy to dla niego pestka. Nic mu nie mrożą, prawda? A właśnie, że figa z makiem. Linda, jako bardzo skromny człowiek, czego może nie widać, gdy szczela się ze wszystkimi wokół, powiedział pani Magdzie, że boi się potwornie. Gdyby nie to, już dawno by umarł. Pewnie nie wiecie też, że piękny kochanek Nicole Kidman z Moulin Rouge, Ewan McGregor, jeździ po Stanach na motorze, bo czy to nie romantyczne na pustyniach, szczególnie jak mu paliwa zabraknie. Próbuje się uratować metodą na stopa, a tu nic, nikt go nie zgarnia. No bo, to do nich nie pasuje po prostu. My mamy swoje wyobrażenie, jak powinien się zachowywać Linda i jak McGregor. A oni, do jasnej anielki, są ludźmi. Ile jest człowieka w artyście? Na to pytanie szukam odpowiedzi. Pytałam parę osób (dosłownie parę, moją mamę i siostrę) i dowiedziałam się od nich, że w artyście to nawet więcej jest człowieka niż w Zwykłusie. Bo artyści muszą przeżywać wszystko bardziej. Rodzą się im jakieś psychozy na boku i ciężko to wytrzymać, ale taką płacą cenę za bycie człowiekiem. A my nie zauważamy, że za obrazem czy za piosenką jest istota, która lubi naleśniki, albo lubi spać do południa. Bo to jest zbyt profanum, a ktoś, kto stworzył Czarny kwadrat musi być co najmniej sacrum. I potem się dzieją Rzeczy. Rys.: Katarzyna Stefańska Pamiętacie van Gogha? No, tego, co sobie ucho uciął. Ale czy jest w nim coś jeszcze? Jakieś obrazy malował, z tego, co wiem, tak? Van Gogh, owszem, malował. Co najmniej jeden obraz dziennie. Ale żadnego nie sprzedawał, bo wtedy nie rozumieli jego geniuszu (i może dalej nie rozumieją). Mieszkał przez chwilę z innym wielkim malarzem, Paulem Gauguinem, ale ten uważał go za swego rodzaju niewinną pijawkę, która za dużo maluje. Za grafomana obrazowego. I czy ktoś w ogóle go rozumiał? Ucho uciął, to fakt, a potem nawet zaniósł pewnej kobiecie w prezencie, tylko dlacze- go? Teraz już nieważne, co lubił van Gogh zjeść sobie na śniadanie i mam wrażenie, że w jego czasach też nikt się tym nie przejmował, bo Vincent zabił się, gdy miał 37 lat. Z Berninim poszło w trochę inną stronę. Jego rzeźby były kwintesencją piękna i zmysłowości, a sam Bernini, choć również piękny i czasem zmysłowy, pobił swego brata w bazylice, prawie go zabijając i kazał okaleczyć swoją dziewczynę, gdy ta go zdradziła. Pięknej duszy to on raczej nie miał. Na szczęście miał kumpla papieża, który mu wszystko wybaczył, a Bernini mu wyrzeźbił zacny nagrobek w podzięce. No i już nie wspominam o Caravaggio, bo on to się lał ze wszystkimi i jeszcze kogoś zabił i zwiewał z miasta. A Rubens był dyplomatą. Nie obchodzi nas to, że ci artyści są ludźmi, bo są artystami i muszą sobie radzić ze swoją boską bezcielesnością. Z historii wynika, że nie wszyscy potrafią. I, jak wspominałam kiedyś w Hodegetrii Popkultury, będziemy ich czcić aż do końca. Bo skoro Bóg nie jest z krwi i kości, oni też nie są.< Autorka artykułu: Anna Kapes Absolwentka I LO im. S. Staszica w Chrzanow 20 GIMPEL

21 Okiem ucznia Kilometrów siedemdziesiąt i trzy Jak się chce nagle biec inną drogą, to trzeba przechodzić przez krzaki. A to boli. gnę. Staram się przezwyciężyć nieśmiałość. Rozmawiam z ludźmi. Niby nie trzeba, ale samemu biec taki kawał drogi jest nudno. Staram się. Pamiętać. Rozumieć. Biegnę. Szybko. Słucham i przetwarzam w mózgu jak w komputerze. Twarze już znajome. Biegnę. Szukam. Czego szukam? Nie wiem. Biegnę. Biegnę i się zastanawiam. Czy to dobrze, że biegnę tą drogą? Nie wiem. Skoro już tu jestem, to zostanę. Jak się chce nagle biec inną drogą, to trzeba przechodzić przez krzaki. A to boli. A potem są inne twarze. Znów nieznajome. A te znajome tutaj przestają być znajome. I nie ma się już żadnych znajomych twarzy. A to smutno tak bez znajomych twarzy. Biegnę. Biegnę i myślę. Gdzie pobiegnę, jak znajdę się na rozdrożu? Nie wiem. Żadna znajoma mi twarz nie wie. Dlaczego inni chcą, Biegnę. Dlaczego biegnę? Bo każdy biegnie. On. Ona. Oni wszyscy biegną. Więc ja też biegnę. Z początku nieśmiało i powoli. Rozglądam się wokół. Widzę twarze. Obce twarze. Biegnę. Szybciej. Wokół mnie ludzie. Oni też biegną. Wszyscy biegną. Twarze coraz bardziej znajome. Bieżebyśmy już wiedzieli? Oni nie rozumieją. Zupełnie jakby sami nigdy nie biegli tą drogą. Biegnę. Uśmiech. Stukot. Biegnę dalej. Patrzę wokoło. Wszystko się zmienia. Ludzie. Drzewa. Nawet droga się zmienia. Niby cały czas ta sama, ale teraz biegnie się jakoś inaczej. Wszystko się zmienia. Ja też się zmieniam. Czy na pewno? Co jeśli dobiegnę do rozdroża i dalej będę taka sama? Co jeśli ta droga nic we mnie nie zmieni? Niemożliwe. Ta droga każdego choć trochę zmienia, mówi mi znajoma twarz. Dobrze znać takie twarze. Razem zawsze biegnie się lepiej. Biegnę. Słucham i przetwarzam. Zapamiętuję. Rozumiem. Podobno dzięki temu później jest łatwiej. Podobno. Biegnę. Biegnę nierówno. Nie mam siły. Zwalniam. Nie można się zatrzymać. Trzeba biec. Więc biegnę. Biegnę dalej. Rozglądam się. Ludzie. Biegną. Mówią. Słuchają. Patrzą się. Uśmiechają. Płaczą. Chcą. Nie chcą. Biegną. I ja biegnę. Ale ja nie mogę. Nie chcę. Nie potrafię. Krzyczę. Dość! Biegnę. Nie można się zatrzymać. Biegnę. Uśmiech. Stukot. Uśmiech? Nie. Tylko mi się wydawało. To się zawsze tylko wydaje. Biegnę dalej. Zastanawiam się. Po co to wszystko? Dlaczego biegnę? Dlaczego oni biegną? Dlaczego my wszyscy ciągle biegniemy? Dlaczego nie możemy się zatrzymać? I dlaczego ten bieg jest czasem tak strasznie, strasznie ciężki? Czy nie możemy się zatrzymać choć na chwilę? Rozumiem. Rozumiem i biegnę. Bo bieg to wszystko, co mam. Biegnąc poznaję twarze. Biegnąc słucham i przetwarzam. Biegnąc, zmieniam się. Jeśli się zatrzymam, nie będę miała sił, by znów zacząć biec. I tak utknę w miejscu. Bez ludzi. Bez nikogo. Sama. Jeśli się zatrzymam, poddam pod wątpliwość sens mojego całego dotychczasowego biegu. Jeśli się zatrzymam, nie będę mogła się zmieniać. Nie można się zatrzymać. Trzeba biec. Więc biegnę. Bo w biegu nie chodzi o to, żeby biec do celu albo uciekać przed czymś. Biegnie się po to, żeby nadać temu sens. Żeby kiedyś, gdy opadniemy z sił, być z siebie zadowolonym. Nie ma jednego celu. Każdy biegnie swój własny bieg. Jedyny i wyjątkowy. Biegnę. Dobiegam do rozdroża. Na stopach mam odciski. Brak mi sił. Wybieram drogę. Nie można się zatrzymać. Biegnę. Nowe twarze. Nieznajome. Rozmowy. Spojrzenia. Uśmiechy. Nabieram sił. Przyspieszam. Biegnę. Szukam. Czego szukam? Sensu. Powodu, by biec dalej. I znajduję go. Każdego dnia od nowa.< Autorka artykułu: Maria Manczyk Absolwentka I LO im. S. Staszica w Chrzanow GIMPEL 21

22 Okiem ucznia Jest taki moment w życiu, że zastanawiamy się, gdzie jest wyjście. Nie chce być zbyt pesymistyczna (nie dajcie się nabrać, chcę!), ale... tak. Sama mam taki moment. No bo zobaczcie sami kawałki życia nagle rozsypały się, jakby mi ktoś w Byt Życiowy walnął młotkiem, a potem jeszcze Rys.: Katarzyna Stefańska zrzucił ze Stołu Istnienia to wszystko, podeptał, spalił i te spopielone prochy wsadził do urny, wsiadł do helikoptera i wywalił je przez okno (lub drzwi tudzież inny otwór w helikopterze). Mówiąc prościej nadeszły najbardziej oczekiwane, ale przerażające istoty, jakie nawiedzają ludzkość, szczególnie w tym wieku nie, nie matury (to był pikuś). Zmiany. Skończyła się darmowa i lajtowa edukacja. Zmiana 1 odfajkowana. Skończyła się bezmyślna pisanina książkowa, trzeba było wysłać to swoje dzieło do wydawnictwa, by na życie zarabiać (a oni źli jeszcze mi nie odpisali, że to bestseller, po dwóch tygodniach!) - Żegnajcie, powiedział i umarł Zmiana 2 też zaliczona. Zmiana 3 skończyło się rumakowanie samochodami rodziców i musiałam zapisać się na prawo jazdy. I jeszcze z babcią się pokłóciłam i teraz muszę obiady gotować, ale to nieważne. Jak napisał Andrzej Sapkowski na okładce swojego zbioru opowiadań, Coś się kończy, coś się zaczyna. Tylko, że te rozpoczęcia wcale nie przynoszą trwodze końca. Trzeba będzie iść do następnej szkoły. Poznawać nowych ludzi. I jeszcze, co ja to pominęłam? A tak. Stać się odpowiedzialnym dorosłym. No i gdzie jest wyjście z takiej sytuacji? Nie wiem dlaczego, czuję, jakby nic nie miało się już wydarzyć później, gdy skończę pisać to artykuło-podobne pożegnanie z dzieciństwem. Co ja Wam tu gadam, przecież Wy jeszcze macie na to czas. Wszyscy Wam zazdroszczą, ci tam na dole, w Limbo pomiędzy szkołą a życiem. Powinnam poruszać Wasze tematy. Ale to mój ostatni ostatni raz (ten przedostatni, co miał być ostatni, się nie liczy). Krótko i przewrotnie pożegnałam się z moją karierą w Gimplu, tym razem naprawdę. Co tu Rys.: Katarzyna Stefańska dużo mówić, zamiast artykułów piszę sobie emocjonalne bzdety, jak zwykle. W tym momencie przypominają mi się wszystkie smutne piosenki o końcu, jakie w życiu słyszałam. Szczególnie The end The Doors, bo oni nie owijali w bawełnę i prosto z mostu powiedzieli, że to już jest koniec. Geniusze były z tych Doorsów. Nie wiem dlaczego, czuję, jakby nic nie miało się już wydarzyć później, gdy skończę pisać to artykuło-podobne pożegnanie z dzieciństwem. Nie musicie rozumieć, ale się wczujcie. Z liter wycieka powoli smutek człowieka, który już nie jest dzieckiem. A smutek ten wynika z tego, że nie jest też dorosłym.< Autorka artykułu: Anna Kapes Absolwentka I LO im. S. Staszica w Chrzanow 22 GIMPEL

23 Okiem ucznia Mowa jest srebrem Zbliżają się już wakacje, lecz nie jest to żaden powód, żeby nie nauczyć się paru nowych zwrotów, czy określeń. Może znajdziemy dla nich jakieś zastosowanie i będziemy wdzięczni, że ktoś nam tak nachalnie je wciska w Gimplu? Mam taką nadzieję i w duchu tej nadziei prezentuję Wam kolejny zestaw. A verbis ad verbera od słów do rękoczynów Adherent zwolennik, stronnik Parerga drobne utwory, przeważnie mało znane, niezaliczane do podstawowej twórczości autora Komitywa bliskie stosunki łączące dobrych znajomych lub przyjaciół Metanoja odmiana umysłu, duchowa bądź intelektualna przemiana Grądal człowiek nieokrzesany, prostak < Autor artykułu: Julian Smółka Redaktor szkolnej gazety Gimpel. E pluribus unum z wielu jedno stworzyć; dewiza Stanów Zjednoczonych Edimus, ut vivanus, non vivamus, ut edamus jemy, aby żyć, nie żyjemy aby jeść Plutarch Nemo iudex in sua causa nikt nie jest sędzią we własnej sprawie Varium et mutabile semper femina chwiejną i zmienną jest zawsze kobieta Wergiliusz Łacina mądrość za sobą niesie, jednak jej nauka taka łatwa nie jest. Dlatego teraz pora na coś ciekawego z ojczystego języka, a jest tego sporo. GIMPEL 23