Aktualności MSSF Pojawiające się problemy i praktyczny poradnik*

Transkrypt

1 Aktualności MSSF Pojawiające się problemy i praktyczny poradnik* Dodatek MSSF według sektorów marzec 2010 r. Szykują się wielkie zmiany dla sektora sprzedaży detalicznej i dóbr powszechnego użytku RMSR i FASB mają pełne ręce roboty przy ponownej ocenie kilku różnych dziedzin rachunkowości w obu systemach standardów. Dwa projekty, które będą miały znaczący wpływ na przedsiębiorstwa sektora sprzedaży detalicznej i dóbr powszechnego użytku, to leasing i ujmowanie przychodów. Dave Mason, partner w dziale audytu ze Szwajcarii i Mark Lohmann, partner w Zespole Centralnym Usług Doradztwa Księgowego, przedstawiają status tych projektów i ich potencjalny wpływ na sektor sprzedaży detalicznej i dóbr powszechnego użytku. Leasing Na początku roku RMSR i FASB opublikowały dokument do dyskusji (DP) w sprawie rachunkowości leasingu. Wiele krytyki kierowanej w stronę obecnego standardu dotyczy faktu, że podstawowe aktywa przedsiębiorstwa (np. samoloty w przypadku linii lotniczych) nie są wykazane w jego bilansie. Ocena umów z pogranicza leasingu operacyjnego i finansowego jest czasochłonna i pracochłonna, a jej efekt jest często ignorowany przez użytkowników sprawozdań finansowych. Niewielu przedsiębiorców z sektora sprzedaży detalicznej poświęca większą uwagę kwestiom klasyfikacji leasingu, bo wynajem nieruchomości w ich przypadku jest często krótkoterminowy w porównaniu z aktywami bazowymi. A jednak przedstawione propozycje będą miały znaczący wpływ na sektor sprzedaży detalicznej. Podsumowanie kluczowych punktów dokumentu do dyskusji w sprawie leasingu Rachunkowość leasingu pozostaje zasadniczo niezmieniona od czasu opublikowania MSR 17 Leasing w 1982 r. Krytycy argumentują, że obowiązujące podejście do klasyfikacji leasingu jako finansowego lub operacyjnego - wszystko albo nic - powoduje, że podobne rozwiązania są ujmowane księgowo w odmienny sposób. Ponadto wiele ważnych zobowiązań związanych z wypływem środków pieniężnych nie jest ujmowanych jako zobowiązania. W dokumencie do dyskusji zaproponowano podejście oparte na prawie do użytkowania. Podejście to wymaga od leasingobiorcy ujęcia składnika aktywów z tytułu prawa użytkowania składnika aktywów będącego przedmiotem leasingu przez okres trwania leasingu oraz odpowiadającego mu zobowiązania dotyczącego przewidzianych wypływów środków pieniężnych. Aktualna rachunkowość leasingu operacyjnego zostałaby wyeliminowana.

2 Prawo do użytkowania jest wyceniane w wartości bieżącej opłat z tytułu leasingu, zdyskontowanych krańcową stopą procentową kredytu leasingobiorcy. W dokumencie DP proponuje się uwzględnienie najbardziej prawdopodobnego okresu leasingu. Wymagałoby to od sporządzających sprawozdania finansowe dokonywania regularnych ocen, czy zamierzają skorzystać z opcji przedłużenia umowy. Wymóg ten jest kluczowy dla sektora sprzedaży detalicznej, gdzie na wielu rynkach, krótkoterminowe umowy najmu nieruchomości są wielokrotnie przedłużane. Innym obszarem szczególnego zainteresowania są czynsze warunkowe, często stosowane w punktach sprzedaży detalicznej. Wysokość czynszu jest ustalana jako procent przychodów sklepu, oprócz podstawowego czynszu lub nawet bez niego. Proponowane rozwiązanie polega na włączeniu czynszów warunkowych do wyceny prawa do użytkowania składnika aktywów przy pomocy techniki oczekiwanych wyników. Rady są podzielone w kwestii ujęcia zmian szacunków czynszu warunkowego, a dokument do dyskusji pozwala zebrać uwagi w tej kwestii. RMSR uważa, że zmiany szacunków kwoty zobowiązania należy odzwierciedlić jako korektę wartości prawa do użytkowania składnika aktywów, podczas gdy FASB jest zdania, że zmiany te należy ująć w dochodach. Przy określaniu wartości prawa do użytkowania aktywów uwzględniano by również gwarancje wartości końcowej, które jednak są mniej rozpowszechnione w sektorze sprzedaży detalicznej. RMSR i FASB mają też odmienne poglądy w kwestii prezentacji. Obie Rady zgadzają się, że prawa do użytkowania aktywa należy prezentować odrębnie od aktywów będących własnością jednostki. FASB proponuje, by odnośne zobowiązanie było prezentowane odrębnie od innych zobowiązań finansowych, natomiast RMSR nie uważa odrębnej prezentacji za konieczną. Konsekwencje Proponowany model znacząco zmieniłby sprawozdania finansowe i mierniki finansowe wielu detalistów. Sporządzający sprawozdania finansowe powinni być szczególnie ostrożni przy finalizowaniu warunków umów kredytowych i uzgadnianiu docelowych wielkości wynagrodzeń. Bilanse zostaną ubruttowione, a rozliczenie dyskonta od zobowiązania spowoduje wyższe koszty odsetkowe w pierwszych latach w porównaniu z obecnym liniowym modelem rozliczania leasingu operacyjnego. Zwiększeniu ulegnie natomiast prawdopodobnie wynik EBITDA, ponieważ koszty czynszów zostaną zastąpione przez amortyzację prawa do użytkowania aktywów i koszty odsetkowe. Analiza ilościowa Analiza sprawozdań finansowych spółek giełdowych za 2008 r. pokazuje, że nowe propozycje będą mieć ogromny wpływ na jednostki sektora sprzedaży detalicznej. W analizie jako przybliżenie wpływu propozycji wykorzystano ujawniane kwoty minimalnych płatności z tytułu leasingu. Faktyczny wpływ będzie większy, jeśli propozycje dotyczące opcji przedłużenia leasingu i czynszów warunkowych zostaną przyjęte w proponowanym kształcie. W tabeli poniżej pokazano wpływ na zadłużenie, dźwignię finansową i wynik EBITDA dla wybranych branż i sektorów. W celu ograniczenia wpływu statystycznego spółek o niskich wartościach zadłużenia i EBITDA, posłużono się medianą, a nie średnią arytmetyczną. Całkowite przepływy pieniężne pozostaną takie same mimo dużych zmian księgowych pokazanych powyżej chyba, że detaliści zaczną kupować nieruchomości w miejsce ich najmu. Wzrosną jednak wpływy środków pieniężnych z działalności operacyjnej, równoważone wzrostem wypływów środków pieniężnych z działalności finansowej z tytułu odsetek i wypływów środków pieniężnych z działalności inwestycyjnej z tytułu nabycia praw. Potencjalny wpływ standardu w sprawie leasingu na zadłużenie, dźwignię i EBITDA Handel detaliczny Pozostałe usługi Usługi firm doradczych Transport i magazynowanie Telekomunikacja Handel hurtowy Zakwaterowanie Przemysł wytwórczy Budownictwo Rozrywka Usługi finansowe Górnictwo oraz wydobycie ropy naftowej i gazu Usługi komunalne Dalsze kroki oprocentowanego zadłużenia 64% 16% 28% 14% 1 12% 0% dźwigni (w punktach procentowych) 42% 17% 12% 8% 8% 6% 4% 4% 2% 1% 0% EBITDA 34% 1 20% 14% 7% 11% 10% 7% 6% 2% Wszystkie spółki 8% 4% 7% Opisany powyżej wpływ propozycji na sprawozdania finansowe w sektorze sprzedaży detalicznej już teraz jest znaczący. Trudno jest oszacować wpływ uwzględnienia przewidywanych przedłużeń umów i czynszów warunkowych na podane powyżej wielkości. Nawet jednak przy założeniu, że umowa jest przedłużana jednokrotnie, podstawowe korekty (utworzenie składnika aktywów i drugostronnego zobowiązania) w wielu jednostkach spowodują więcej niż podwojenie wielkości odnośnych aktywów i zobowiązań. Jeśli jednostka posiada czynsze warunkowe w bardzo dobrej lokalizacji, której nie ma zamiaru opuszczać, może być zmuszona oszacować przychody z danego sklepu jako rentę wieczystą. Szacunki tych zmian będą bardzo znaczącym obszarem subiektywnego osądu; jeśli zmiany tych szacunków byłyby ujmowane w rachunku zysków i strat (jak proponuje 2

3 FASB), spowodowałyby znaczącą niepewność i fluktuacje wyników detalistów. Jeśli nowy standard w sprawie leasingu wejdzie w życie z dniem 1 stycznia 2012 r. przy retrospektywnym stosowaniu, wyzwania i pytania, na jakie będą musiały odpowiedzieć spółki sektora sprzedaży detalicznej będą następujące: Czy kierownictwo jest w stanie dokładnie przewidzieć wpływ zmian na kluczowe wskaźniki efektywności (KPI) podawane inwestorom? Czy kierownictwo zmieni model operacyjny, uwzględniając szersze stosowanie rozwiązań franszyzowych lub ponownie rozważając kwestię kupić czy wynająć"? Czy kierownictwo posiada systemy i mechanizmy kontroli pozwalające na uchwycenie, analizę i gromadzenie niezbędnych danych z portfela sklepów, których liczba może sięgać tysięcy? Czy kierownictwo nie musi przeanalizować, a następnie renegocjować warunków wpisanych w umowy kredytowe czy wręcz w bazowe umowy leasingowe, jako że rachunkowość leasingodawcy też prawdopodobnie ulegnie zmianie? Konsekwencje tego projektu są poważne prawdopodobnie są to jedne z najpoważniejszych zmian w rachunkowości, przynajmniej dla detalistów. Jest wiele do zrobienia, a czas goni. Rozpoznawanie przychodu Rosnący stopień skomplikowania standardów rachunkowości powoduje, że wielu księgowych rwie włosy z głowy i szuka pomocy ekspertów przy księgowaniu emerytur, płatności w formie akcji, instrumentów pochodnych czy kalkulacji utraty wartości firmy. Każdy dyrektor finansowy wie jednak, ile wyniosły przychody i kiedy je rozpoznać. Każdy umie wyjaśnić stosowaną przez swoją spółkę politykę i kryteria rozpoznawania przychodów. Dzięki RMSR i FASB, ta polityka może wkrótce ulec zmianie. Toczący się od dłuższego czasu projekt dotyczący ujmowania przychodów zaowocuje prawdopodobnie wydaniem projektu odnośnego standardu w drugim kwartale 2010 r. Nie jest jasne, czy projekt przyniesie duże zmiany spółkom w sektorach sprzedaży detalicznej i dóbr powszechnego użytku, ale na pewno kierownictwo musi dobrze przemyśleć sprawę, zanim dojdzie do wniosku, jakie będą konsekwencje nowego standardu. Kluczowe punkty dokumentu do dyskusji w sprawie przychodów W grudniu 2008 r. Rady opublikowały wspólny dokument do dyskusji (DP) w sprawie rozpoznawania przychodów: Wstępne poglądy w sprawie ujmowania przychodów w umowach z klientami". Okres nadsyłania uwag do dokumentu dobiegł końca w czerwcu ubiegłego roku. Respondenci generalnie poparli propozycje, ale zgłoszono pewne wątpliwości, co do tego, czy jeden model dla wszystkich sytuacji rozpoznawania przychodów we wszystkich sektorach wystarczy, by zapewnić użytkownikom informacje użyteczne przy podejmowaniu decyzji. W dokumencie do dyskusji proponuje się model ujmowania przychodów oparty na pojedynczym, opartym na umowie modelu Źródła W lutym zeszłego roku PwC wydał podsumowanie propozycji: Future of revenue recognition A preliminary peek (Przyszłość ujmowania przychodów na pierwszy rzut oka). Podsumowanie 220 odpowiedzi, wraz z obserwacjami PwC dotyczącymi każdej z ważniejszych dziedzin, jest dostępne w publikacji PwC IASB/FASB revenue recognition project progress towards completion (Projekt RMSR i FASB w zakresie ujmowana przychodów postępy prac) wydanej we wrześniu ubiegłego roku. W marcu 2010 r. PwC opublikuje podsumowanie projektu dotyczącego ujmowania przychodów: A summary of the FASB/IASB Revenue Recognition Project Change is closer than you think (Podsumowanie projektu RMSR i FASB w zakresie ujmowana przychodów zmiany są bliższe niż myślisz). aktywów i zobowiązań. Jednostki rozpoznawałyby przychód w momencie spełnienia świadczenia. Następuje to z chwilą przekazania klientowi kontroli nad aktywami (towarami lub usługami). Jest to podejście bilansowe do ujmowania przychodów przychód jest wynikiem zmian aktywów i zobowiązań. Co to oznacza w praktyce? Zastosujmy tę zasadę do najprostszego ze sprzedawców detalicznych ulicznego sprzedawcy hot dogów. Klient prosi o hot doga z musztardą. Sprzedawca zgadza się zrobić hot doga (pochrząkuje i kiwa głową), tym samym zawierając dorozumianą umowę, która nakłada na niego obowiązek świadczenia w postaci wydania hot doga i prawo do uzyskania za niego zapłaty. Sprzedawca wrzuca parówkę do garnka i prosi klienta o pieniądze, w tym przypadku 3$. Przyjmując pieniądze od klienta sprzedawca hot dogów zrealizował swoje prawo do uzyskania zapłaty (składnik aktywów). Następnie sprzedawca wydaje klientowi hot doga, spełniając swoje świadczenie (zobowiązanie) poprzez przekazanie klientowi kontroli nad składnikiem aktywów (hot dogiem). Powrócimy do tego przykładu ilustrując inne aspekty proponowanego modelu. Rady kontynuowały prace nad modelem rozpoznawania przychodów od czasu publikacji dokumentu do dyskusji. Rady ponownie przyjrzały się niektórym propozycjom przedstawionym w dokumencie do dyskusji, w tym kwestii rachunkowości gwarancji i prawa zwrotu towaru. Przedmiotem prac była też wycena wynagrodzenia płaconego przez klienta (w przypadku hot doga 3$). W zeszłym miesiącu pracownicy obu Rad sporządzili podsumowanie obecnego statusu modelu, uwzględniające wszystkie wstępne decyzje podjęte do chwili obecnej. Podsumowanie to daje wgląd w model, który Rada zaproponuje w projekcie nowego standardu. Bilansowy model rozpoznawania przychodów Oczekiwany model jest zgodny z podejściem bilansowym, faworyzowanym przez obie Rady. Przychód powstaje, gdy jednostka spełni wynikający z umowy (wyraźnej lub dorozumianej) i podlegający egzekucji obowiązek przekazania klientowi składnika aktywów, nazywany obowiązkiem spełnienia 3

4 świadczenia. Umowa daje jednostce także prawo do otrzymania płatności, nazywanej ceną transakcji. Spełnienie obowiązku świadczenia następuje z chwilą przekazania kontroli nad składnikiem aktywów (towarem lub usługą) klientowi. Połączenie praw i obowiązków spełnienia świadczenia doprowadzi do powstania umownego składnika aktywów netto (gdy pozostałe prawa przewyższają pozostałe obowiązki) lub umownego zobowiązania netto (gdy pozostałe obowiązki przewyższają pozostałe prawa). Stanowi to podstawę bilansowego podejścia Rad do rozpoznawania przychodów. Podejście to zakłada, że przychód stanowi albo zwiększenie umownego składnika aktywów netto, albo zmniejszenie umownego zobowiązania netto w wyniku spełnienia obowiązku świadczenia. Wróćmy do naszego sprzedawcy hot dogów. Jeśli przygotowanie hot doga byłoby skomplikowaną operacją nakładającą się na koniec okresu obrotowego, sprzedawca otrzymałby zapłatę i ujął obowiązek świadczenia, ale nie rozpoznałby przychodu zanim nie wydałby hot doga. Przychód byłby rozpoznawany dopiero po wydaniu hot doga i spełnieniu świadczenia, które powodowałyby zmniejszenie umownego zobowiązania. Cena transakcji w umowie z klientem jest przypisywana do każdego obowiązku świadczenia w umowie na podstawie ich pojedynczych relatywnych cen sprzedaży, faktycznych lub oszacowanych. Wyobraźmy sobie, że nasz sprzedawca hot dogów oferuje zestawy składające się z napoju, frytek i hot doga za 5$. Jeśli poszczególne składniki zestawu byłyby wydawane w różnych momentach, cenę 5$ należałoby alokować na podstawie relatywnych jednostkowych cen poszczególnych składników. Ponownie, nie jest to skomplikowane w przypadku sprzedawcy hot dogów, gdzie cały zestaw jest wydawany podczas przerwy obiadowej, a każdy element zestawu ma osobną cenę. Istotna trudność pojawiłaby się, gdyby poszczególne elementy nie były dostępne osobno lub byłyby dostarczane w różnym czasie. Cena transakcji stanowi ważony prawdopodobieństwem szacunek zapłaty otrzymanej od klienta, skorygowany o wartość pieniądza w czasie (o ile jest istotna) oraz oczekiwane straty kredytowe. Obejmuje ona wynagrodzenie warunkowe, chyba, że jego kwoty nie da się wiarygodnie oszacować. Nasz sprzedawca hot dogów zawarł duży kontrakt na dostawę hot dogów do wszystkich dyrektorów w pobliskim biurowcu. Zdecydował się na wystawianie faktur raz w roku i cenę opartą na wielkości sprzedaży od innych klientów. Jego przychód należy skorygować do zdyskontowanej wartości bieżącej w styczniu sprzedawca zarobi więc mniej, bo jeszcze przez rok nie otrzyma zapłaty. Nasz sprzedawca musi z góry oszacować wysokość potencjalnych strat kredytowych czy firma będzie jeszcze istnieć, gdy przyjdzie czas rozliczenia? W miarę możliwości sprzedawca powinien też oszacować wpływ korekty związanej z wielkością sprzedaży na określane przez niego ceny. Analiza wybranych obszarów zainteresowania kluczowych dla jednostek sektora sprzedaży detalicznej i dóbr powszechnego użytku Gwarancje Oczekiwany model może wymagać znaczących zmian w rachunkowości standardowych gwarancji. Zobowiązania z tytułu gwarancji będą traktowane jako nieudana sprzedaż, z której przychód jest odraczany, a nie bierne rozliczenia międzyokresowe kosztów z tytułu wymiany towaru na nowy. Oczekiwany model stanowi modyfikację rozwiązania zaproponowanego w dokumencie do dyskusji, które zakładało traktowanie wszelkich gwarancji jako obowiązku spełnienia świadczenia. Rady wstępnie zdecydowały, że jeśli celem gwarancji jest pokrycie klientom strat z tytułu nieujawnionych wad (wad istniejących w momencie sprzedaży), to wówczas gwarancja nie powoduje powstania odrębnego obowiązku świadczenia. Jednostka nie spełniła pierwotnego obowiązku świadczenia polegającego na dostarczeniu składnika aktywów, więc nie uznaje się przychodu w odniesieniu do aktywów (lub ich części), które muszą zostać wymienione. Gwarancje obejmujące wady, które wystąpiły po sprzedaży produktu (tj. niewystępujące w pierwotnym produkcie) przypominają ubezpieczenie i stanowią osobny obowiązek świadczenia; przypadająca na ten obowiązek świadczenia część ceny transakcji jest odraczana i rozpoznawana jako przychód w momencie zrealizowania usługi. Jest to poważna zmiana w stosunku do obecnych wymogów dotyczących gwarancji na pokrycie nieujawnionych wad, które dziś są ujmowane jako rezerwy. Rozpoznawana jest całość zapłaty klienta, a oczekiwany koszt gwarancji jest rozliczany międzyokresowo w momencie sprzedaży produktu. Proponowane rozwiązania zwiększą kwotę zobowiązania z tytułu kosztu naprawy do wartości towarów podlegających wymianie lub wartości usługi naprawy, przy czym wpływ będzie przedstawiany jako zmniejszenie przychodów. Nasz sprzedawca hot dogów będzie musiał odroczyć część swojego przychodu dotyczącą tych klientów, którzy mogą zwrócić hot doga i domagać się zwrotu pieniędzy lub wymiany hot doga. Wpływ propozycji Rad nie jest tak znaczący w przypadku wielu osobno wycenianych gwarancji, które w sensie ekonomicznym dają ochronę ubezpieczeniową, ponieważ w ich przypadku przychód już został odroczony. Prawo do zwrotu towaru Rachunkowość zwrotów w proponowanym modelu pozostanie zasadniczo niezmieniona, choć proponuje się ubruttowienie bilansu w celu uwzględnienia obowiązku zwrotu pieniędzy i składnika aktywów dotyczącego prawa do zwróconych towarów. Rady doszły do następujących wniosków: Jednostka nie powinna rozpoznawać przychodu z tytułu towarów, których zwrotu oczekuje; powinna natomiast ująć zobowiązanie z tytułu zwrotu pieniędzy w odniesieniu do oczekiwanej (ważonej prawdopodobieństwem) kwoty zwrotu dla klienta. 4

5 Następnie jednostka powinna uaktualnić zobowiązanie z tytułu zwrotu pieniędzy o zmiany oczekiwań co do kwoty zwrotu; drugostronnie zaś powinna skorygować kwotę przypisaną do obowiązku świadczenia. Jednostka powinna ująć składnik aktywów (i drugostronnie korektę wartości sprzedanych towarów i materiałów) z tytułu przysługującego jej prawa do odzyskania towarów od klienta w momencie uregulowania zobowiązania do zwrotu pieniędzy, wyceniany początkowo w wysokości pierwotnego kosztu towarów (tj. uprzedniej wartości bilansowej zapasów). Nie należy ujmować przyrzeczonego zwrotu usługi jako osobnego obowiązku świadczenia dodatkowo do obowiązku zwrotu pieniędzy. Zapłata klienta płatności premiowe Nie oczekuje się, by proponowany model miał znaczący wpływ na bieżące ujęcie księgowe płatności premiowych zgodnie z MSSF. Kwota, którą płaci klient, może się zmieniać ze względu na zniżki, rabaty, zwroty, płatności premiowe, nagrody/kary za wyniki, zdarzenia warunkowe i inne korekty. Sprzedawca detaliczny lub producent artykułów powszechnego użytku mogą przekazywać klientowi gotówkę, kredyt lub inne artykuły, które można skompensować z kwotą należną sprzedającemu. Takie premie mogą obejmować proste programy lojalnościowe kup dziewięć hot dogów, a dziesiątego dostaniesz za darmo ale także skomplikowane i wyrafinowane porozumienia pomiędzy producentami artykułów powszechnego użytku a wielkimi sprzedawcami detalicznymi. Producent artykułów powszechnego użytku sprzedający swoje produkty dużemu detaliście może zaproponować rabaty ilościowe, świadczenia marketingowe lub wydłużony okres płatności. Propozycja sugeruje, by kierownictwo stosowało subiektywny osąd w celu ustalenia, czy kwoty te stanowią: (a) zmniejszenie ceny transakcji i przychodów (rabat od towarów lub usług jednostki); (b) płatność za konkretne towary lub usługi, które jednostka otrzymuje od klienta (tj. klient działa równocześnie jako dostawca jednostki); czy (c) kombinację (a) i (b). W przypadku trzeciego scenariusza jednostka pomniejsza cenę transakcji o kwotę wynagrodzenia wypłaconego klientowi powyżej wartości godziwej towarów lub usług otrzymanych od klienta. Jeśli na przykład nasz sprzedawca hot dogów udzieli kredytu swojemu klientowi w zamian za usługi reklamowe, będzie musiał określić wartość godziwą tych usług. Jeśli wartość godziwa będzie niższa niż udzielony kredyt, nadwyżka kredytu obniży przychód uzyskany od tego klienta. Wynagrodzenie klienta wpływ ryzyka kredytowego Aktualne propozycje w zakresie wpływu ryzyka kredytowego mogą oznaczać potencjalnie znaczącą zmianę w stosunku do obowiązującej praktyki, zwłaszcza w przypadku sprzedaży do jednostek o większym ryzyku niewypełnienia zobowiązań. Wysokość przychodu rozpoznanego w takich przypadkach będzie się prawdopodobnie różnić od kwoty otrzymanej zapłaty. Różnica pomiędzy wysokością przychodu i otrzymanej kwoty będzie ujmowana jako zysk lub strata finansowa. Kwota szacowanych strat kredytowych stanowi pomniejszenie przychodu. Jeśli cała kwota wpłynie, kwota straty kredytowej stanie się zyskiem finansowym. Obecnie MSSF wymagają uprawdopodobnienia korzyści ekonomicznych, by możliwe było ujęcie przychodu. Kryterium to zapobiega ujmowaniu przychodów w przypadku sprzedaży do klientów obarczonych wysokim ryzykiem kredytowym. Przychód rozpoznaje się dopiero wtedy, gdy korzyść staje się prawdopodobna, czyli np. kiedy klient zapłaci. Proponowany model będzie wymagał korekty ceny transakcji w celu odzwierciedlenia ryzyka kredytowego klienta, nie zaś opóźnienia momentu ujęcia przychodu. W momencie spełnienia obowiązku świadczenia, jednostka ujmuje przychód w kwocie, którą spodziewa się uzyskać czyli w kwocie oczekiwanej ważonej prawdopodobieństwem. Późniejsze oceny zdolności klienta do regulowania płatności są ujmowane odrębnie od przychodów. Dalsze kroki Ten projekt stanowi radykalną zmianę dotychczasowych wytycznych w zakresie przychodów, a proponowany model może obejmować także inne zagadnienia wpływające na jednostki z sektora sprzedaży detalicznej i dóbr powszechnego użytku. Proponowany standard będzie na przykład zawierać wytyczne w zakresie wpływu oferowania klientowi opcji i przedłużeń oraz ujęcia księgowego produktów darmowych lub o obniżonych cenach. Zasada ujęcia w momencie przekazania kontroli, a nie ryzyka i pożytków również może mieć wpływ na niektóre transakcje. Kierownictwo powinno nadal monitorować propozycje obu Rad. Rady spodziewają się, że projekt standardu zostanie wydany w drugim kwartale 2010 r. Okres nadsyłania komentarzy potrwa prawdopodobnie cztery miesiące. Tak więc nowy standard może pojawić się w połowie roku 2011 r., z prawdopodobną datą wejścia w życie nie wcześniej niż w 2014 r. Zachęcamy spółki do niespiesznego przeanalizowania propozycji Rad i zastanowienia się, jaki wpływ będą one miały na bieżące transakcje i praktyki biznesowe. Zachęcamy kierownictwo spółek, które uważają, że pewne aspekty proponowanego modelu należałoby zmienić lub objaśnić, do nadsyłania propozycji ulepszeń w ramach uwag do propozycji Rad. Niniejszy artykuł porusza zaledwie dwa z projektów, którymi obecnie zajmuje się RMSR. Trwają prace nad kilkoma innymi, które również mogą mieć wpływ na jednostki sektora sprzedaży detalicznej i artykułów powszechnego użytku. Są to projekty dotyczące wspólnych przedsięwzięć, emerytur, rezerw, prezentacji sprawozdań finansowych oraz instrumentów finansowych, w tym rachunkowości zabezpieczeń. Niektóre z tych projektów mają się zakończyć w ciągu najbliższych 12 miesięcy (wspólne przedsięwzięcia i rezerwy), zaś ukończenie pozostałych planowane jest w 2011 r. 5