Niepokój. rozwarte szeroko rozstaniem oddalają się i serce za nimi podąża oglądając się raz po raz za siebie oglądając się za siebie

Transkrypt

1 Mosty które pod osłoną nocy przerzuciliśmy do siebie porywa świt trwa potop jutrzenki po obu brzegach bezradnie biegamy ręce do siebie wyciągamy Niepokój sł. Józef Baran, muz. Krzysztof Myszkowski Twoje oczy rozwarte szeroko rozstaniem oddalają się i serce za nimi podąża oglądając się raz po raz za siebie oglądając się za siebie przez niebo przebiega dreszcz niepokoju rozstępuje się świat na dwie połowy i coraz mniejsza staje się włosów chmura kasztanowa Twoje oczy rozwarte szeroko rozstaniem oddalają się i serce za nimi podąża oglądając się raz po raz za siebie oglądając się za siebie i twoja ręka wyrwana z mojej do stacji zbliżają się robotnicy dnia powszedniego o twarzach przeraźliwie trzeźwych Twoje oczy rozwarte szeroko rozstaniem oddalają się i serce za nimi podąża oglądając się raz po raz za siebie oglądając się za siebie

2 Niebieski Rejs (Płyną obłoki) sł. i muz. Jerzy Reiser Znów od świtu kręci się ziemia Noc ciągle goni za dniem A godziny przed nami wciąż idą bez końca Wrzesień lato na jesień zamienia Jak miłość pocztówkę pod szkłem Tylko czasem coś w górę nas niesie do słońca Płyną obłoki w niebieski rejs W błękit głęboki, w przestrzeni sens Skąd je sprowadza odwieczny wiatr I gdzie wędrują, gdzie pędzą tak I chociaż dłużej nam trzeba żyć Flotą obłoków musimy być Jaki też po nas zostanie ślad Kiedy zawieje odwieczny wiatr Coraz cieńsze słoje są w drzewach I przyjdą znów drzewa nam ściąć Nie czekając aż liście zabierze listopad Coraz rzadziej nas słowo rozgrzewa I ciężko ze sobą go wziąć Nie tak łatwo już dzisiaj pobujać w obłokach

3 Gdy nie zostanie po mnie nic Oprócz pożółkłych fotografii, Błękitny mnie przywita świt, W miejscu, co nie ma go na mapie. I kiedy sypną na mnie piach, Gdy mnie okryją cztery deski, To pójdę tam, gdzie wiedzie szlak - Na połoniny, na niebieskie. Podwiezie mnie błękitny wóz, Ciągnięty przez błękitne konie; Przez świat błękitny będzie wiózł, Aż zaniebieszczy w dali błonie. Od zmartwień wolny i od trosk Pójdę wygrzewać się na trawie, A czasem, gdy mi przyjdzie chęć, Z góry na ziemię się pogapię. Popatrzę, jak wśród smukłych malw Wiatr w przedwieczornej ciszy kona; Trochę mi tylko będzie żal, Że trawa u was tak zielona, (Że trawa u was tak zielona, Że trawa u was tak zielona, Trochę mi tylko będzie żal, Że trawa u was tak zielona, Że trawa u was tak zielona, Że trawa u was tak zielona...) Połoniny Niebieskie sł. Marek Dutkiewicz, muz. Adam Drąg

4 Na przełęczy przysiadł wrzesień Śmieje się ukradkiem Skrzydłem kruka włosy czesze Rozczochranym wiatrom Buczynie jej wargi sine Maluje czerwienią I korale jarzębinie w bańki cerkwi leje Tęsknica sł. i muz. Andrzej Wierzbicki Do gór, do beskidzkich gór Zawracamy kroki Przez równin zielony mur Dolin rzecznych krocie Do gór, do beskidzkich gór Zawracamy oczy By dojrzeć w buczyny pniach Madonn twarze złote Mgły strącając po dolinach Jesień wozem jedzie Znarowione konie spina Worek chleba wiezie I naszym wołaniem Zmęczona odchodzi Tylko echo wyprowadza Na rozstajne drogi Do gór, do beskidzkich gór Zawracamy kroki Przez równin zielony mur Dolin rzecznych krocie Do gór, do beskidzkich gór Zawracamy oczy By dojrzeć w buczyny pniach Madonn twarze złote

5 Preludium (Przyleciały czaple) sł. Kazimierz Wierzyński, muz. Iwona Piastowska Przyleciały czaple Wyszły na mokradła Jesień się zbudziła Twoja panna zbladła Powój mój niebieski Mój dom wśród powoju Ściany moje, sufit I okna pokoju Przyleciały ptaki Koloru indygo Siadły na badylach Nad żółtą łodygą Kwilą coś do siebie Szepczą coś do panny Tuje pachną z okna I chłód jest poranny Postoimy w mgle tej Popatrzymy jeszcze Ptaki stąd odlecą I przeminą deszcze Zwiąż węzełek z wiatru Napisz na suficie Że my przeczekamy Ten smutek jak życie Postoimy w mgle tej Popatrzymy jeszcze Ptaki stąd odlecą I przeminą deszcze Zwiąż węzełek z wiatru Napisz na suficie Że my przeczekamy Ten smutek jak życie

6 Jezioro sł. i muz. Jan Błyszczak Tam gdzie najtęższej sośnie upić się czasem zdarzy, Gdzie wiatr, jak winem z morza jodem dmie, Gdzie wierzba nad strumykiem rozgrzane chłodząc stopy Północ bez trudu dojrzy w ładny dzień. Rzeźbiarz zamorski, sławny, przemierzył kiedyś lata, Wilgotnych butów znaczył każdy krok, Zakatarzonym marszem do domu swego wracał, Zgubił cudownych luster sto. W najpiękniejszym spośród luster zanurzyłem dzbany puste Zanim słońce cicho wzeszło na pogodę, Dzbany młodość dopijały w świat odbity, świat wspaniały Wrysowałem swe odbicie młode. Kiedyś już późnym latem na liście jesień spadła I po swojemu splotła wystrój dnia, Jak dzikich kaczek stado z odlotem się wstrzymała, By w lustrze się przeglądać jeszcze raz. I każdy kto przechodził u lustra mego stawał Rumieńcem barw wytaczał obraz swój. I tylko zima biała odbicia nie znalazła, Znalazła chłodnych powiek lód. W najpiękniejszym spośród luster zanurzyłem dzbany puste Zanim słońce cicho wzeszło na pogodę, Dzbany młodość dopijały w świat odbity, świat wspaniały Wrysowałem swe odbicie młode.

7 Lawina (Tylko Twój) sł. Maria Pawlikowska-Jasnorzewska, muz. Wacław Juszczyszyn Nie darmo szumiał potok szarpiąc się w kamieniach, Gdy niegościnny parów w koryto zamieniał I nie darmo lawina toczyła się z turni, Gdyż dokonała dzieł swych:stali ludzie chmurni Krople deszczu,padając, wyżłobiły skałę Wzrastały perły w muszli-nieśpieszne lecz trwałe I tylko Twój,człowieku wysiłek bez granic Poszedł na wiatr na marne na przekór i na nic...

8 W rozstrzelanej chacie Rozpaliłem ogień Z rozwalonych pieców Pieśń wyniosłem węglem Naciągnąłem na drzazgi gontów Błękitną płachtę nieba Będę malował od nowa Wioskę w dolinie Ballada o Świętym Mikołaju sł. i muz. Andrzej Wierzbicki Święty Mikołaju Opowiedz jak tu było Jakie pieśni śpiewano Gdzie się pasły konie Święty Mikołaju Opowiedz jak tu było Jakie pieśni śpiewano Gdzie się pasły konie A on nie chce gadać Ze mną po polsku Z wypalonych źrenic Tylko deszcze płyną Hej ślepcze nauczę swoje Dziecko po łemkowsku Będziecie razem żebrać W malowanych wioskach Święty Mikołaju Opowiedz jak tu było Jakie pieśni śpiewano Gdzie się pasły konie Święty Mikołaju Opowiedz jak tu było Jakie pieśni śpiewano Gdzie się pasły konie

9 W górach jest wszystko, co kocham Wszystkie wiersze są w bukach Zawsze kiedy tam wracam Biorą klony mnie za wnuka Zawsze, kiedy tam wracam Siedzę na ławce z księżycem I szumią brzóz kropidła Dalekie miasta są niczym Ja się tam urodziłem w piśmie Ja wszystko górom zapisałem czarnym Ja jeden znam tylko Synaj Na lasce jałowca wsparty I czerwień kalin jak cyrylica pisze I na trąbitach jesieni głosi bór Że jedna jest tylko mądrość Dzieło zdjęte z gór W górach jest wszystko, co kocham sł. Jerzy Harasymowicz, muz. Elżbieta Adamiak