Bramkarz, sędzia, działacz, trener Krzysztof Słabik został nowym trenerem bramkarzy Lechii. W numerze przybliżamy jego sylwetkę. Str. 6 Str.

Transkrypt

1 Zawsze jestem optymistą Kontrakt Deleu będzie obowiązywał przez kolejny sezon. Brazylijczyk nie kryje zadowolenia z pozostania w Lechii. Str. 2 Bramkarz, sędzia, działacz, trener Krzysztof Słabik został nowym trenerem bramkarzy Lechii. W numerze przybliżamy jego sylwetkę. Kariera przeplatana koszmarami Żaden zawodnik Lechii nie ma na koncie tylu sukcesów co Piotr Brożek. Obrońca przedłużył kontrakt z Biało-Zielonymi. Str. 6 Str. 7 Nakład egz. Oficjalne wydawnictwo Lechii Gdańsk 6 (51)/ Czas na przełom! Lechia Ruch Chorzów: Podopieczni Bogusława Kaczmarka wiosną kompletnie zawodzą. Nie wygrali w lidze od niemal dwóch miesięcy i w konsekwencji zajmują w tabeli już 12 miejsce. Czy w niedzielę gdańszczanie wreszcie dadzą fanom powody do radości? P R O M O C J A

2 2 Deleu jest pewien, że Lechia znów zacznie wygrywać Zawsze jestem optymistą Luiz Carlos Santos Deleu prezentuje w tym sezonie równą formę. Brazylijczyk wypełnił w spotkaniu z Podbeskidziem limit minut do rozegrania, które warunkowały automatyczne przedłużenie z nim o rok kontraktu przez Lechię, z czego obie strony są zadowolone. Prawego obrońcę Biało-Zielonych martwi ostatnia zła passa zespołu, ale głęboko wierzy w rychłą jej odmianę. Brazylijczyk Deleu jako jeden z nielicznych nie zawodzi w ostatnich meczach Biało-Zielonych Gracie lepiej niż w poprzednim sezonie, czy podobnie? Chyba podobnie. Wtedy też mieliśmy problemy z odnoszeniem zwycięstw, a przecież ostatnio co najwyżej remisujemy. Bardzo bolą szczególnie porażki, co przekłada się na ogólną atmosferę. Tak jest jednak zawsze, gdy wyniki nie są zadowalające. Wtedy szuka się przyczyn, dlaczego jest źle. W takich sytuacjach nie można się załamywać, tylko podnieść głowę do góry. Jeszcze mocniej popracować i wygrać następny mecz. Wówczas atmosfera wróci na właściwe tory. Tylko jak to zrobić, skoro wiosną zdołaliście wygrać tylko raz i to dość dawno. Punktów w rundzie rewanżowej macie w dorobku zaledwie R E K L A M A siedem. To chyba znacznie za mało? Zdecydowanie. Jesienią zdarzały się mecze, w których wcale nie graliśmy jakoś bardzo dobrze, a mimo to potrafiliśmy zwyciężać. Teraz takie sytuacje się nie zdarzyły, wręcz odwrotnie. To rywalom sprzyjało szczęście. Musi jednak powrócić w końcu do nas! Tyle, że sami często dajecie pretekst do tego szczęścia dla przeciwnika. Błędów w obronie Lechia robi zbyt dużo. Gra obronna to nie tylko czwórka zawodników z linii defensywnej. Cały zespół musi nas wspomagać, cały zespół bierze odpowiedzialność za ewentualne niepowodzenia. Tak samo jest z grą w ataku. Błędy się zdarzały, nie ma co do tego wątpliwości. Nie ma się jednak co czepiać kogoś indywidualnie. Wszyscy wygrywamy, ale i wszyscy przegrywamy. A czy wszyscy spoglądacie już za siebie? Chodzi mi o sytuację w tabeli. Ja zawsze jestem optymistą i patrzę do przodu. Przecież mamy siedem punktów przewagi nad Podbeskidziem, a do miejsca premiowanego udziałem w europejskich pucharach tracimy niewiele więcej. Pewnie, że szanse na to, że znajdziemy się w ścisłej czołówce są już minimalne, niemniej nie mówmy, że grozi nam spadek. Musimy tylko wygrać najbliższy mecz. Zresztą nie tylko ten. Jestem przekonany, że te zwycięstwa przyjdą. To twój najlepszy sezon w barwach Lechii? Też tak myślę, choć na samym początku, gdy tu przyszedłem, też było bardzo dobrze. Później miałem kontuzję ścięgna Achillesa i inne problemy, związane z niezrozumiałym dla mnie do dziś przesunięciem do rezerw. Wtedy cała drużyna spisywała się słabo, a ówczesny trener mnie wybrał jako kozła ofiarnego. Na szczęście odpowiednia forma wróciła i gdy tylko odzyskałem miejsce w składzie, to już go nie straciłem. Ale dałem chyba ku temu odpowiednie argumenty na boisku. Kibice czekają ciągle na odtańczenie samby po strzeleniu przez ciebie gola. Tak kiedyś obiecałeś. Pierwsze trafienie na koncie już mam. Strzeliłem gola Zagłębiu Lubin, ale wtedy na trybunach siedziała moja mama i jej zadedykowałem tę bramkę. Wiosną też przydałoby się coś trafić, by znalazła się okazja do zatańczenia samby. O obietnicy pamiętam i jeśli zdobędę bramkę, na pewno ją spełnię. Jak nie w tym, to w kolejnym sezonie. Niedawno automatycznie przedłużył się twój kontrakt z Lechią, co cię bardzo ucieszyło. Bo przecież Gdańsk bardzo przypadł ci do gustu. Pamiętam o swojej ojczyźnie, gdzie mieszka mój syn, ale Gdańsk to mój drugi dom, mogę już tak powiedzieć. Mam tu przyjaciół, jestem zadowolony z gry w Lechii, polubiłem też miasto. Chcę tutaj jeszcze trochę pograć i mam nadzieję, że na tylko jednym kolejnym sezonie się nie skończy. Rozmawiał Grzegorz Połubiński Oficjalne wydawnictwo Lechii Gdańsk SA. Redaguje kolegium. Adres Redakcji: Gdańsk, ul. Pokoleń Lechii Gdańsk 1, tel , faks , lechista@lechia.pl. Redakcja nie zwraca niezamówionych tekstów oraz zastrzega sobie prawo do dokonywania skrótów w publikowanych tekstach. Redakcja nie odpowiada za treść reklam i ogłoszeń. Druk: Drukarnia Polskapresse w Gdańsku. Nakład: egzemplarzy.

3 3 Lechia gości w niedzielę Ruch Chorzów na PGE Arenie Szykuje się mecz o życie Ruch Chorzów będzie niedzielnym rywalem Lechii na PGE Arenie. Spotkanie rozpocznie się o godzinie 17 i wszyscy kibice Biało-Zielonych oczekiwać będą w nim długo wyczekiwanego zwycięstwa. Gdańszczanie nie zaznali go od siedmiu kolejek, czym trochę skomplikowali sobie sytuację w tabeli. Spadli w niej na dwunaste miejsce, a chorzowianie plasują się pozycję niżej, tracąc do Lechii dwa punkty. By nastąpiło odbicie od zbliżającego dna, trzeba z Niebieskimi wygrać. Nie ma innego wyjścia. Lechię i Ruch łączą wiosną dwa wspólne mianowniki. To liczba porażek obie drużyny zaliczyły już po pięć przegranych meczów, a także liczba straconych bramek. Na koncie gdańszczan, jak i chorzowian, jest ich dokładnie po siedemnaście. Tyle samo ma w tym ujemnym dorobku szczecińska Pogoń. W rundzie rewanżowej żaden inny zespół, poza wymienioną trójką, tyle nie stracił. To może oznaczać sporą liczbę bramek w niedzielne popołudnie na PGE Arenie i mamy nadzieję, że przynajmniej o jedną więcej strzelą Biało-Zieloni. Zwłaszcza, że niebezpiecznie do naszej drużyny zaczęło się zbliżać piętnaste dzisiaj w tabeli Podbeskidzie. Siedem punktów przewagi nad strefą spadkową absolutnie nie zapewnia nam spokoju. Musimy jak najszybciej zdobywać punkty, bo dół zbliża się bardzo niebezpiecznie. Zresztą obecne miejsce w tabeli też nas nie satysfakcjonuje podkreśla kapitan Lechii Łukasz Surma, który wrócił na ostatnie spotkanie z Legią do podstawowego składu. Ruch też ma swoje problemy. Dwa ostatnie spotkania derbowe z Górnikiem Zabrze i Piastem Gliwice przegrał z kretesem. Jego przewaga nad strefą spadkową jest jeszcze mniejsza niż w przypadku Lechii, dlatego niedzielny mecz w Gdańsku jawi się jako spotkanie z gatunku tych o życie. I to dla obu drużyn. Nasza sytuacja robi się bardzo nieciekawa. Można powiedzieć, że nawet bardzo gorąca. Wygrana pewnie lekko by ją uspokoiła. Po stracie punktów teraz będziemy Piłkarze Lechii tracą wiosną wiele punktów. Czy w niedzielę wreszcie nastąpi przełamanie i wygrają z Ruchem? walczyć o utrzymanie, tylko że ta walka będzie jeszcze trudniejsza. Dlatego w Gdańsku musimy zdobyć punkty nie kryje obrońca Niebieskich Igor Lewczuk. Jego nastroje podziela szkoleniowiec Ruchu Jacek Zieliński. Zdaję sobie sprawę z problemu, bo drugi mecz z rzędu wyglądał w naszym wykonaniu nieciekawie. Cały czas zastanawiamy się nad diagnozą, ale sam jej nie podam. Na spotkania z Górnikiem czy Piastem była duża mobilizacja, równie dużo chęci było przed meczami, ale czasami te chęci nie wychodzą z szatni i to najbardziej boli. W takich spotkaniach trzeba orać, grać jak o życie, a niestety zbyt często nam tego brakuje. Czasami jesteśmy jacyś tacy zdrzemnięci, nieobecni, a przeciwnik potrafi to wykorzystać. W Gdańsku trzeba to zmienić mówił po ostatnim meczu z Piastem Jacek Zieliński. O zmianie stylu i skuteczności myśli również Lechia. Jesienią udało się jej wygrać w Chorzowie po bramce Kacpra Łazaja i każdy, kto pamięta tamten mecz, wie, że było to zwycięstwo zasłużone. W niedzielę powtórka z jesieni jest mile widziana. Mam nadzieję, że spotkaniem z Ruchem wrócimy na dobre tory nie kryje pomocnik gdańskiego zespołu Marcin Pietrowski. Wypada trzymać go za słowo. (GP) Zestaw par 26. kolejki T-Mobile Ekstraklasy (10-13 maja 2013) Niedziela, godz : Lechia Ruch..:.. Piątek, godz : Polonia Podbeskidzie..:.. Piątek, godz : Lech Widzew..:.. Sobota, godz : Pogoń Bełchatów..:.. Sobota, godz : Wisła Korona..:.. Sobota, godz : Jagiellonia Legia..:.. Niedziela, godz : Piast Śląsk..:.. Poniedziałek, godz : Zagłębie Górnik..:.. Wyniki 25. kolejki (3-6 maja): Legia Lechia 1:0 (0:0), GKS Bełchatów Górnik 2:0 (1:0), Korona Polonia 1:1 (0:1), Lech Wisła 1:0 (1:0), Podbeskidzie Zagłębie 1:1 (0:1), Śląsk Pogoń 1:0 (0:0), Widzew Jagiellonia 3:0 (1:0), Ruch Piast 1:2 (0:0). Tabela 1. Legia Warszawa Lech Poznań Śląsk Wrocław Piast Gliwice Górnik Zabrze Polonia Warszawa Zagłębie Lubin Jagiellonia Białystok Widzew Łódź Korona Kielce Wisła Kraków Lechia Gdańsk Ruch Chorzów Pogoń Szczecin Podbeskidzie B-B GKS Bełchatów W 27. kolejce (17-20 maja) grają: Widzew Lechia (poniedziałek, 20 maja, godz ), GKS Bełchatów Zagłębie, Górnik Polonia, Korona Jagiellonia, Legia Lech, Podbeskidzie Piast, Ruch Pogoń, Śląsk Wisła.

4 4 Paweł Buzała przyznaje szczerze, że Lechia nie gra w ostatnich tygodniach na miarę oczekiwań Musimy wyjść z dołka Wpadliśmy w jakiś dołek uważa Paweł Buzała Po jego powrocie do Lechii sporo sobie obiecywano. Paweł Buzała nigdy nie krył, że w biało-zielonej koszulce gdańskiego klubu czuje się najlepiej. Chciałby znów strzelać dla niego bramki i osiągać sukcesy. Dlatego boli go ostatnia kiepska seria drużyny w ekstraklasie. Można mówić o tym, że Lechia jest w kryzysie? Ostatnie mecze na pewno pokazują spadek formy, bo jako drużyna prezentujemy się na boisku gorzej niż jeszcze na początku wiosny. Na pewno wpadliśmy w jakiś dołek. Niemniej nie możemy za bardzo tego rozpamiętywać, tylko skupiać się na przyszłości. Czyli jak najszybciej znaleźć drogę do wyjścia na prostą, bo szczególnie dwa ostatnie spotkania z Podbeskidziem i Legią wyrzuciły nas na zakręt. Tylko te dwa? Z Jagiellonią czy Śląskiem aż tak słabo nie graliśmy. Może jeszcze przeciwko Lechowi zaliczyliśmy klapę. Problem leży w tym, że nie możemy od siedmiu kolejek odnieść zwycięstwa. Tylko raz stało się to wiosną, w czasie której wywalczyliśmy zaledwie siedem punktów. Ten dorobek nikogo nie zadowala i nie ma co ściemniać teraz, że jest inaczej niż wskazują na to wyniki. Z Legią akurat porażka była skromna, niemniej gra daleka od choćby zadowalającej. Nikt realnie myślący nie oczekiwał w Warszawie spektakularnego zwycięstwa. Niemniej kilku składnych akcji w ofensywie można było wymagać. Tymczasem zabrakło nawet tego. Mieliśmy starać się przejmować piłkę i próbować szybkich kontrataków. Niestety, zanotowaliśmy za dużo strat, z pewnością w ofensywie nie zaprezentowaliśmy się przy Łazienkowskiej korzystnie. Nie umieliśmy dłużej utrzymać się przy piłce, wszystkie właściwie nasze akcje kończyły się szybkimi i najczęściej złymi wyborami. Później znów trzeba było gonić w obronie. Nie mamy jednak nic na swoje usprawiedliwienie. Wyglądaliśmy w ataku słabo. I tyle. Waszym akcjom brakuje ostatnio płynności. Dlaczego tak się dzieje? Za mało jest spokoju w naszych poczynaniach, zwłaszcza w przodzie. Każdy chce szybko zagrać piłkę, a to za często powoduje jej stratę. Złe zagrania z kolei powodują, że wkrada się nerwowość. Dużo jest tych problemów w postawie Lechii wiosną. Mówiliśmy sporo o ofensywie, nie najlepiej idzie wam też w grze obronnej. Nie ma co opowiadać bajek. Wygląda to ostatnio wszystko słabo, zarówno w przodzie, jak i w tyłach. Każdy z nas musi się nad tym poważnie zastanowić, bo tak dalej być nie może. Mieliśmy już sporo okazji, by tę złą sytuację zmienić, wiele szans na to, by zakończyć kiepską serię. Na razie się to niestety nie udało. Jest nadzieja na wyjście z tej niemocy? Przed wami mecz z Ruchem. Bardzo ważny w kontekście sytuacji na dole tabeli, bo przewaga nad strefą spadkową niebezpiecznie się zmniejszyła. To będzie dla nas najważniejszy mecz od jakiegoś czasu. Trzeba go wygrać, żeby mieć spokojną głowę. Dół tabeli zbliżył się do Lotos Junior Cup Mała Piłkarska Kadra Czeka Szansa dla młodych talentów P od koniec kwietna wystartowały eliminacje do turnieju Lotos Junior Cup Mała Piłkarska Kadra Czeka, organizowanego w ramach programu Biało-Zielona przyszłość z LOTOSEM. W turniejach biorą udział drużyny złożone z 11- i 12-latków. W początkowej fazie zmagań odbywają się eliminacje gminne, które organizowane są wokół ośrodków zamiejscowych Akademii Piłkarskiej Lechii przez LZS. Do półfinałów organizowanych w ośrodkach (Bytów, Starogard Gdański, Ustka, gmina Pruszcz Gdański, Luzino, Nowy Dwór Gdański, Stężyca, Kartuzy), awansują po dwie drużyny z każdej gminy biorącej udział w eliminacjach. Mecze zaplanowane są na przełomie maja i czerwca mówi Tomasz Bocheński, dyrektor APLG. To pierwsza edycja imprezy, która wejdzie na stałe do kalendarza wydarzeń piłkarskich w województwie pomorskim. Chcemy, by stanowiła podsumowanie całorocznej pracy w ramach Biało-Zielonej przyszłości z LOTOSEM. Poza walorami szkoleniowymi, będzie to też element integracji klubów współpracujących z APLG, da możliwość zabawy i rywalizacji sportowej. Cieszymy się, że w organizację turnieju włączył się kolejny partner, czyli stowarzyszenie Ludowe Zespoły Sportowe, które odpowiada za organizację ćwierćfinałowej, gminnej fazy turnieju dodaje Bocheński. Finał zmagań wstępnie został zaplanowany na 23 czerwca 2013 w Gdańsku. (GP) nas, dlatego wywalczenie trzech punktów w starciu z chorzowianami może wydatnie poprawić sytuację i uspokoić nastroje. W razie zwycięstwa na pewno będziemy mogli inaczej spojrzeć na ostatnie kolejki. A jak sam oceniasz swoją grę? Miejsce w składzie raczej masz, ale na koncie widnieje tylko jeden gol. Sam chyba spodziewałeś się ich nieco więcej. Na pewno tak. Wymagam od siebie dużo więcej. Początek miałem w miarę udany, byłem motorem napędowym w przodzie, niemniej sam zdaję sobie sprawę, że ostatnio moja forma jest daleka od optymalnej. Nie chcę szukać usprawiedliwienia w tym, że gram na skrzydle, a nie w przodzie. Zwłaszcza, że na boku też potrafiłem rozgrywać dobre mecze. Trzeba po prostu odszukać zagubioną formę. I to jak najszybciej. Nie tylko dotyczy to jednak mnie, tylko całego zespołu. Musimy znów zacząć stwarzać bramkowe sytuacje. Bo na początku wiosny one były, choć może skuteczność nie wyglądała najlepiej. Teraz jednak i ze stwarzaniem okazji mamy problem. Mam nadzieję, że w niedzielę to się zmieni. Rozmawiał Grzegorz Połubiński

5 5 r e k l a m a

6 6 Krzysztof Słabik został nowym trenerem bramkarzy Lechii Bramkarz, sędzia, działacz, trener Futbol poznałem z każdej strony. Jako zawodnik, trener, sędzia i działacz. Zdecydowanie najmilej wspominam ten pierwszy etap swojej działalności w piłce nożnej mówi nowy trener bramkarzy Lechii Krzysztof Słabik. Jak każdy młody chłopak marzył o karierze piłkarza. Miał szczęście, że grał w czasach, gdy futbol osiągnął w naszym kraju apogeum zainteresowania kibiców. Gdy w wieku 17 lat debiutowałem w III lidze, na trybunach stadionu przy Traugutta zasiadało średnio tysięcy widzów. A mecz na szczycie z Arkonią Szczecin oglądało nawet 20 tysięcy. Wygraliśmy 3:1, a ja puściłem wtedy pierwszego gola w sezonie. To była jedenasta kolejka, więc rekord zatrzymał się na 957 minutach. Pamiętam, że kiedy rywale strzelili tę bramkę, na trybunach zrobiło się tak cicho, że można było usłyszeć przelatującą muchę wspomina Słabik. Z Lechią wywalczył wkrótce awans do II ligi, gdzie spędził kilka lat. Do awansu zawsze brakowało minimalnej liczby punktów. Dlatego, chcąc spróbować jak smakuje piłkarski chleb w ekstraklasie, przeniósł się do Zagłębia Sosnowiec. Rozegrałem tam około setki spotkań, po kilku latach chciałem wrócić do Lechii, która wtedy wywalczyła awans. Kluby się jednak nie dogadały, dlatego zostałem jeszcze krótko w Sosnowcu, by wkrótce przenieść się do Stali Rzeszów, w której skończyłem karierę w wieku 33 lat. Dzisiaj dla bramkarza to wiek zdecydowanie średni, wtedy jednak traktowano mnie już jako weterana wspomina Słabik. Wrócił do Gdańska, gdzie dość szybko skierował swoje kroki w stronę kariery sędziowskiej. Papiery zrobił jeszcze w Sosnowcu. Tam, gdy czas pozwalał, prowadził mecze na szczeblu juniorskim jeszcze jako czynny zawodnik. Po zakończeniu kariery piłkarskiej piąłem się po szczebelkach sędziowskiej hierarchii. Gwizdałem jako główny mecze ekstraklasy i jej zaplecza. W końcu jednak zdecydowałem się na specjalizację. Postanowiłem zostać asystentem głównego arbitra, bo w tej roli miałem jeszcze szansę trafić na szczebel międzynarodowy, co zresztą się mi udało. Jeździłem na mecze prowadzone przez Ryszarda Wójcika. W sumie nazbierało się tych meczów około pięćdziesięciu. W tym takie szlagiery jak Niemcy Holandia na Arena auf Schalke, Francja Holandia na Parc De Princes czy Anglia Chile na Wembley. Były też mecze Champions League, jak na przykład Manchester United Galatasaray Stambuł, Hajduk Split Ajax Amsterdam czy Real Madryt Grasshoppers Zurich. Najbardziej w pamięci utkwiło mi jednak spotkanie eliminacji mistrzostw świata 1994 między Włochami i Portugalią na San Siro w Mediolanie. Gospodarze zwyciężyli 1:0, ale podniosłem w czasie tego spotkania chorągiewkę w złym momencie. Portugalczycy starali się łapać Włochów w pułapki ofsajdowe. Dwukrotnie puściłem grę i za każdym razem ostro protestowali, choć jak się później okazało to ja miałem rację. Za trzecim razem, niestety, ugiąłem się tej presji i zasygnalizowałem spalonego, mimo że go nie było mówi. Sędziowską karierę skończył, mając 45 lat. Wiek nie pozwalał mi już być arbitrem międzynarodowym, stąd świadoma decyzja o zejściu ze sceny. Wspomnień nikt mi jednak nie zabierze do końca życia. Jako Krzysztof Słabik, decyzją trenera Bogusława Kaczmarka, odpowiada teraz za pracę z bramkarzami gdańskiego klubu zawodnik nie osiągnąłem tyle, ile chciałem. Przygoda z sędziowaniem zrekompensowała mi jednak te braki uważa Słabik. Po odstawieniu gwizdka i chorągiewki skupił się na trenerce. Już wcześniej znalazł pracę w Lechii jako trener młodzieży. Miał sukcesy, jak choćby mistrzostwo Polski juniorów młodszych. Szkoda, że nikt z tej drużyny nie dostał szansy wyżej, ale pech tej grupy polegał na tym, że gdy skończyli wiek juniora, to akurat następowała słynna fuzja Lechii z Olimpią Poznań. Na treningu pierwszego zespołu zjawiło się mnóstwo piłkarzy, moi chłopcy nie mieli szans się przebić. Nieco inaczej było z rocznikiem 1984, który również prowadziłem. Wtedy ci zawodnicy w dużej mierze zasilili zespół seniorów Lechii, odradzającej się w A-klasie mówi Słabik, który wkrótce został trenerem reprezentacji Polski do lat 15. Prowadziłem ją przez trzy kolejne lata. Awansowaliśmy nawet do finałów mistrzostw Europy U-16, lecz z jednym remisem i dwoma porażkami nie udało się nam wyjść z grupy. Kilku moich zawodników z tej drużyny gra jednak do dzisiaj na ligowym poziomie. Jak Radek Janukiewicz, Mariusz Zganiacz czy Błażej Telichowski mówi Słabik. Później był epizod w roli klubowego działacza, bo przez pół roku pełnił funkcję dyrektora Lechii. Ale bliżej Słabikowi było do trenerki. Pomagałem czasami jako trener bramkarzy Michałowi Globiszowi czy Januszowi Białkowi przy zgrupowaniach kadry juniorów. Samodzielnie prowadziłem natomiast swego czasu Lechię w III lidze, a także Kaszubię Kościerzyna i Czarnych Pruszcz Gdański wspomina. Ponowną ofertę z Lechii dostał niespodziewanie w zeszłym tygodniu. Decyzją Bogusława Kaczmarka funkcję trenera bramkarzy przestał pełnić Dariusz Gładyś. Zmienił go właśnie Słabik. Też byłem tą propozycją zaskoczony, ale przyjąłem ją bez zastanowienia. To dla mnie pierwsza praca na szczeblu ekstraklasy, w dodatku w klubie, z którego się wywodzę. Na razie umówiliśmy się na współpracę do końca obecnego sezonu mówi Słabik, który przy okazji wyjaśnia jedną piłkarską anegdotę związaną z jego osobą. Z czasów kariery piłkarskiej przylgnęło do mnie, że krzyczę moja, wychodząc do dośrodkowań, czego nauczył mnie trener Łazarek. I pewnie zdarzyło się, że z niejednym się minąłem. Kiedy jednak Jurek Jastrzębowski, grając dla Zawiszy, strzelił mi bramkę spod linii bocznej boiska, a piłka spadła mi za kołnierz, nie wydałem z siebie tego okrzyku. Zapewniam o tym kibiców kończy. (GP)

7 7 Piotr Brożek przyznaje, że wiosną gra poniżej oczekiwań Kariera przeplatana koszmarami Pięć tytułów mistrza Polski, dwa Puchary Polski i jeden Superpuchar. Do tego pięć występów w narodowej reprezentacji. Żaden inny zawodnik Lechii nie ma na koncie tylu sukcesów co Piotr Brożek. Lewy obrońca Biało-Zielonych niedawno z automatu przedłużył kontrakt z klubem, wypełniając odpowiedni limit minut spędzonych na boisku. Piotr Brożek ma świadomość, że runda wiosenna w jego wykonaniu nie jest najlepsza Wspólna inicjatywa kibiców oraz PZPN Włącz się do akcji Kolorujemy K ibice z różnych miast i klubów piłkarskich oraz PZPN w jednej akcji! Nie często się to zdarza, prawda? Łączy ich wspólny cel chcą wyremontować przynajmniej trzy Domy Dziecka w 2013 roku. Kibice, ich znajomi i rodziny, działacze bez względu na barwy i hobby łączą się w akcji KOLORUJEMY, skierowanej do pomocy tym, którzy tego naprawdę potrzebują. Organizatorami akcji są: Ogólnopolski Związek Stowarzyszeń Kibiców oraz serwis społecznościowy HabitatON. W zamian za rozgłos, firmy budowlane przekazują niezbędne do remontów produkty oraz usługi wykonania i nadzoru prac. Akcja KOLORUJEMY została podzielona na trzy etapy. Pierwszy, zaplanowany do końca maja, poświęcony ma być przygotowaniu i organizacji akcji. Kibice sprawdzają zapotrzebowanie na remont Domów Dziecka, którymi na co dzień się opiekują, a HabitatON zaprasza firmy budowlane do uczestnictwa w projekcie. Do współpracy zapraszani są również studenci architektury i budownictwa, którzy mają zaplanować remonty i dodać trochę aranżacji. W okresie wakacyjnym zaprojektują oni przestrzeń dzieciom z Domów Dziecka, używając przekazanych Dobrze czuję się w Lechii i cieszę się, że zostanę tu także na kolejny sezon. Choć z drugiej strony doskonale wiem, że oczekuje się ode mnie znacznie więcej niż do tej pory. Ja także przychylam się do tej opinii, bo choć mam na boisku momenty dobre, to zdecydowanie za dużo jest tych złych mówi szczerze Brożek. Jego kariera niemal nierozerwalnie związana jest z bratem bliźniakiem Pawłem. Obaj zaczynali w Polonii Białogon Kielce, skąd trafili do SMS Zabrze. To tam wypatrzył ich pracujący wówczas dla krakowskiej Wisły Adam Nawałka, proponując przejście do Białej Gwiazdy. Pod Wawelem spędzili w sumie dziesięć lat, z małymi przerwami na wypożyczenia do innych zespołów. Raz trafiliśmy razem do ŁKS, później ja grałem w Zabrzu, a Paweł w GKS Katowice. Wtedy po raz pierwszy nasze drogi się rozeszły. Teraz jest dopiero druga taka sytuacja mówi Piotr Brożek, który z bratem, występującym obecnie w Recreativo Huelva, kontaktu rzecz jasna nie traci. W Hiszpanii idzie mu bardzo średnio i z pewnością po sezonie pomyśli o zmianie klubu. Pewnie, że z chęcią widziałbym go w Gdańsku i przyjąłbym z otwartymi ramionami. Ale czy tak się stanie, dopiero zobaczymy. To nie ode mnie zależy, to są jego decyzje dodaje lewy obrońca Biało-Zielonych. W Wiśle przeżył swój najlepszy sportowy okres. Drużyna rządziła w naszej lidze, grała też w europejskich pucharach. Zabrakło jednak awansu do Ligi Mistrzów, czego Piotrek do dziś nie może odżałować. Nieszczęsny dwumecz z Levadią Tallin wciąż jawi się jak najgorszy koszmar. Nie potrafię racjonalnie wytłumaczyć, dlaczego wtedy nie awansowaliśmy dalej. Gdyby tak się stało, wówczas droga do Ligi Mistrzów stałaby przed nami otworem. A tak... macha ze zdenerwowania ręką. Z występów w Europie dobrze wspomina za to zwycięstwo nad słynną Barceloną. Co prawda rywal miał już niemal pewny awans po pierwszym meczu na Camp Nou, ale przy Reymonta przegrał 0:1. To zawsze sukces. Zwłaszcza, że ze znanych zawodników nie grał wówczas tylko Messi wspomina Brożek. przez firmy materiałów budowlanych. Odbędzie się to w formie konkursu Metamorfozy. Prace remontowe zaplanowano z kolei na wrzesień i październik. Olbrzymią rolę w projekcie odgrywają Stowarzyszenia Kibiców w tym Stowarzyszenie Kibiców Lechii Gdańsk Lwy Północy, które na swoim terenie dba o rozgłos akcji oraz bada zapotrzebowanie Domów Dziecka na prace remontowe. Kibiców Lwów Północy pełnią też funkcję regionalnych koordynatorów, bez których nie byłoby akcji KOLORUJEMY. Więcej informacji można znaleźć na facebooku pod adresem: www. facebook.com/kolorujemy. (GB) Zdarzają się jednak w życiu koszmary większe niż Levadia Tallin. Taki dotknął Brożka w Turcji, bo w styczniu 2011 roku podpisał razem z bratem kontrakt z Trabzonsporem. Na dwa i pół roku. Początek miał niezły, grał sporo, bo wywalczył sobie miejsce w wyjściowym składzie. Ale później pokonały go kontuzje. Tej najgorszej doznał w trakcie okresu przygotowawczego. Po powrocie do Trabzonu noga wciąż go bolała, ale mimo wszystko trenował. Pojechałem nawet na pucharowy mecz z Benficą Lizbona, lecz po treningu miałem kłopoty z chodzeniem. Zrobiłem prześwietlenie, które wykazało złamanie kości strzałkowej. Noga poszła do gipsu, ale najgorsze było dopiero przede mną. Bolała mnie łydka i całe szczęście, że pojechałem wtedy na kilka dni do Polski. Zgłosiłem się do lekarza Wisły na wymianę gipsu. Wspomniałem o dolegliwościach łydki i wysłał mnie na USG. Wykryto zakrzepicę żył głębokich. A to sytuacja, która grozi nawet utratą życia. Nogi zrobiły mi się miękkie. Trafiłem do szpitala na dwanaście tygodni. Po powrocie do drużyny miejsca w składzie już nie odzyskałem. Trener stawiał na innych, mi pozostała gra w rezerwach, aż wreszcie powiedziałem dość. Wróciłem do Polski, gdzie podpisałem wkrótce kontrakt z Lechią opowiada Brożek. Trafił do klubu ze środka tabeli, do czego w Wiśle nie był przyzwyczajony. Jesienią graliśmy naprawdę nieźle, ale po odejściu Razacka wiosna nieco nas zweryfikowała. Nie gramy może źle, niemniej na pewno jesteśmy mniej skuteczni. Stąd gorsze wyniki, do czego przyczynił się także brak szczęścia. Musimy jednak tę złą passę przełamać, i to jak najszybciej. Przed nami mecze z Ruchem, Widzewem i Bełchatowem, w których musimy zapunktować. Po to, by mieć spokój w końcówce sezonu uważa Brożek. W swojej karierze ma też reprezentacyjne epizody. Zagrał w pięciu meczach, strzelił jednego gola. Pierwszą szansę dostał u Leo Beenhakkera, kolejne za kadencji Franciszka Smudy. Jesienią niespodziewanie otrzymał powołanie od Waldemara Fornalika na rozgrywany w Gdańsku towarzyski mecz z Urugwajem. To było awaryjne powołanie. Brakowało reprezentacji kontuzjowanego Kuby Wawrzyniaka, ja byłem na miejscu, stąd taka decyzja selekcjonera. Na pewno miło było znaleźć się znów w kadrze, choć nie podniosłem się wtedy z ławki. Może jeszcze jednak będzie ku temu okazja. Nadziei tracić nie wolno kończy piłkarz Biało-Zielonych. (GP)

8 Fot. Cyfrasport.eu 8 W górnym rzędzie od lewej: Andrzej Urbańczyk (kierownik drużyny), Leszek Dyja (trener przyg. fizycznego), Maciej Sadlok, Marcin Malinowski, Andrzej Niedzielan, Marek Zieńczuk, Mindaugas Panka, Łukasz Janoszka, Filip Czapla (fizjoterapeuta), Włodzimierz Duś (fizjoterapeuta). W środkowym rzędzie od lewej: Pavel Sultes, Kamil Włodyka, Jakub Smektała, Martin Konczkowski, Krzysztof Kamiński, Michal Pesković, Piotr Stawarczyk, Kamil Lech, Igor Lewczuk, Żeljko Djokić, Filip Starzyński, Grzegorz Kuświk. W dolnym rzędzie od lewej: Arkadiusz Lewiński, Mateusz Kwiatkowski, Robert Chwastek, Maciej Jankowski, Marcin Węglewski (II trener), Jacek Zieliński (I trener), Ryszard Kołodziejczyk (trener bramkarzy), Łukasz Tymiński, Gabor Straka, Marcin Baszczyński, Marcin Kikut. Rozmowa z Jackiem Zielińskim, trenerem Ruchu Chorzów Mecz zranionych drużyn Ruch nie ma ostatnio najlepszej passy. Przegrał derbowe spotkania z Górnikiem Zabrze i Piastem Gliwice, przez co skomplikował sobie sytuację w tabeli. Nie jest to nasz najlepszy moment, ale nie widzę powodu, by tego nie zmienić w Gdańsku mówi szkoleniowiec Niebieskich Jacek Zieliński. Cz a s a m i jesteśmy j a c y ś t a c y z d r z e m n i ę c i, n i e o b e c n i, a p r z e c i w n i k p o t r a f i to w y k o r z y s t a ć to p a ń s k i c y t a t z pomeczowej k o n f e re n c j i. Dlaczego u ż y ł p a n d o ś ć m o c n y c h s ł ó w wobec s w o ic h z a w o d n i k ó w? Bo za często zdarzają się nam momenty przestoju. Przez to tracimy głupie bramki i w konsekwencji punkty. Cały ten sezon na pewno jest w naszym wykonaniu poniżej oczekiwań. Do Gdańska przyjedziemy walczyć o poprawę nastrojów. Lechia ma wprawdzie dwa punkty więcej od nas, ale znajduje się w podobnym położeniu, bo też dawno nie wygrała. Szykuje się zatem mecz dwóch zranionych drużyn. A m o ż e n a w a s z ą p o s t a w ę w lidze m a j a k i ś w p ł y w u d z i a ł w Pu c h a r z e Po l s k i? Pó ł f i n a ł o w e s t a rc i e z Le g i ą p r z e g r a l i ś c i e d o ś ć p e c h o w o. Myślę, że liga i puchar to dwie różne sprawy, nie mające ze sobą związku. Dobrze graliśmy przeciwko Legii, byliśmy bliscy awansu do finału, ale to już historia. Pozostaje skupić się na lidze. Zwłaszcza, że trzeba chyba oglądać się za siebie. Po jesieni m a ł o k t o spodziewał się, że Podbeskidzie i Bełchatów zbliżą się do k o g o k o l w i e k. Tymczasem w niektórych klubach p e w n i e p o j a w i ł y się j a k i e ś nerwy i p e w n i e Ruch nie jest wyjątkiem. Nie ma co kryć, że trzeba w chwili obecnej spoglądać w dół tabeli. Mecz z Piastem miał dać nam zwycięstwo i spokój. Niestety, sami zgotowaliśmy sobie obecny los i teraz musimy zrobić wszystko, by w ostatnich kolejkach dać z siebie wszystko i wyjść jakoś z tego sezonu z twarzą. Później będziemy się martwić, co dalej. Po d o b n i e j a k Le c h i a t r a c i c i e w i o s n ą s p o r o b r a m e k. Na k o n c i e o b u n i e d z i e l n y c h r y w a l i j e s t i c h po s i e d e m n a ś c i e. Po d o b n y w y n i k m a j e s z c z e Po g o ń Sz c z e c i n. Gr a o b r o n n a t o wasza pięta achillesowa? Na pewno jest to problem i tyczy się on całego zespołu. Tracimy zdecydowanie zbyt wiele bramek i choć ciągle nad tym pracujemy na treningach, to skutki nie są takie, jakich byśmy oczekiwali. Inna sprawa, że kontuzje dezorganizują nam ciągle stabilność składu linii defensywnej, bo niemal co mecz trzeba coś zmieniać. A to też nie służy skutecznym poczynaniom w tyłach. Ut r z y m a n i e się Ru c h u b ę d z i e s u k c e s e m t e g o k l u b u? Cz y kibice w Ch o r z o w i e m i e l i p r z e d s e z o n e m w i ę k s z e o c z e k i w a n i a? Przyszedłem w trakcie rozgrywek, ale na pewno chcemy uplasować się na koniec sezonu wyżej niż obecnie. Odnieśliśmy jakiś sukces w Pucharze Polski, ale liga zawsze jest najbardziej oceniana. Jeżeli Ruch Chorzów Rok założenia: 1920 Barwy: niebiesko-białe Adres: Chorzów, ul. Cicha 6 Prezes: Dariusz Smagorowicz Trener: Jacek Zieliński II trener: Marcin Węglewski Trener bramkarzy: Ryszard Kołodziejczyk Fizjoterapeuta: Włodzimierz Duś Kierownik drużyny: Andrzej Urbańczyk Nr Zawodnik Data ur. Wzrost [cm]/waga [kg] Poprzedni klub Bramkarze: 12 Krzysztof KAMIŃSKI /81 Wisła Płock 1 Kamil LECH /80 wychowanek 33 Michal PESKOVIĆ /88 AS Aris Saloniki Obrońcy: 44 Marcin BASZCZYŃSKI /75 Polonia Warszawa 4 Żeljko DJOKIĆ /84 FK Javor Ivanjica 10 Marcin KIKUT /75 Lech Poznań 15 Martin KONCZKOWSKI /74 Wawel Wirek Ruda Śl. 3 Igor LEWCZUK /83 Piast Gliwice 21 Maciej SADLOK /80 Polonia Warszawa 2 Piotr STAWARCZYK /88 Widzew Łódź 20 Marek SZYNDROWSKI /75 GKS Bełchatów Pomocnicy: 24 Robert CHWASTEK /69 Dolcan Ząbki 14 Łukasz JANOSZKA /76 GKS Katowice 22 Arkadiusz LEWIŃSKI /73 Puszcza Niepołomice 32 Marcin MALINOWSKI /74 Odra Wodzisław Śl. 19 Mindaugas PANKA /78 Widzew Łódź 8 Jakub SMEKTAŁA /75 Piast Gliwice 34 Filip STARZYŃSKI /70 Salos Szczecin 6 Łukasz TYMIŃSKI /73 Jagiellonia Białystok 27 Kamil WŁODYKA /70 MCKiS Jaworzno 5 Marek ZIEŃCZUK /75 Lechia Gdańsk Napastnicy: 7 Maciej JANKOWSKI /68 KS Piaseczno 9 Grzegorz KUŚWIK /75 KS Polkowice 33 Mateusz KWIATKOWSKI /60 Bałtyk Koszalin 23 Andrzej NIEDZIELAN /76 Cracovia 29 Pavel SULTES /77 Polonia Warszawa się utrzymamy, to jakiś plan minimum zrealizujemy. A co do kibiców, to w ich ocenie atutem każdego trenera będą jedynie zwycięstwa. Je s i e n i ą p r z e g r a l i ś c i e u s i e b i e z Le c h i ą 0:1. Ma t o j a k i e ś z n a c z e n i e w k o n t e k ś c i e n i e d z i e l n e g o spotkania w Gdańsku? Żadnego. Inne są realia, inne zespoły Lechii oraz Ruchu. Tamto spotkanie jest historią, pora napisać nową. Oby szczęśliwą dla nas. Ro z m a w i a ł Grzegorz Połubiński