Cykl spotkań edukacyjnych w Zespole Szkół Specjalnych nr 9 w Szczecinie pod nazwą: Wiem więcej, lepiej pracuję i skuteczniej pomagam.

Transkrypt

1 Cykl spotkań edukacyjnych w Zespole Szkół Specjalnych nr 9 w Szczecinie pod nazwą: Wiem więcej, lepiej pracuję i skuteczniej pomagam. LOGORYTMIKA forma uzupełniająca terapię dziecka z deficytami mowy i ruchu. prowadzący: mgr Joanna Myślak

2 LOGORYTMIKA forma uzupełniaj niająca terapię dziecka z deficytami mowy i ruchu.

3 Logorytmika jest dziedziną wiedzy, w której na bazie ćwiczeń muzyczno-ruchowych stosuje się ćwiczenia słowno s ruchowe, których głównym g składnikiem jest rytm.

4 Dzieci najchętniej wypowiadają się słownie w czasie wspólnych zabaw ruchowych, a także e w czasie różnorodnej r działalno alności muzycznej, gdy w sposób b naturalny doznają stymulacji i nie spodziewają się większych niepowodzeń. Podczas zabawy zapominają, że e mowa wymaga mozolnej pracy.

5 Logorytmika to opanowanie tekstów w piosenek, wierszy, rymowanek, kontakt z różnego r rodzaju formami ruchu oraz dźwid więkami i muzyką. Zajęcia te mają wywołać uśmiech, pomóc nawiąza zać i utrzymać kontakty werbalne i niewerbalne dzieci z nauczycielem i rówier wieśnikami, mają budzić zaciekawienie i wyzwalać aktywność ruchową.

6 Przede wszystkim jednak kształcąc c ruchy całego ciała a (makroruchy), wpływamy pośrednio na usprawnienie narządów w mownych (mikroruchy), gdyż ułatwiają ich ćwiczenie. Wskazane jest prowadzenie tych ćwiczeń ze wszystkimi dziećmi, szczególnie zaś z tymi, u których obserwuje się brak koordynacji ruchowej, silne napięcie mięś ęśniowe (np( np.. w przypadku dzieci jąkających się) ) oraz u dzieci z opóźnionym rozwojem mowy.

7 Ćwiczenia logorytmiczne w znacznym stopniu sąs realizowane na zajęciach z RYTMIKI w przedszkolu.

8 Ćwiczenia logorytmiczne przeprowadza się w 3 grupach: 1. Ćwiczenia techniki ruchu. 2. Ćwiczenia metrorytmiczne. 3. Ćwiczenia łącz czące ce tekst z elementami ruchowymi, rytmicznymi i muzycznymi.

9 1. Ćwiczenia techniki ruchu. ĆWICZENIA INHIBICYJNO INCYTACYJNE polegające na szybkiej reakcji, najczęś ęściej ruchowej na usłyszany sygnał. Inhibicja i incytacja,, czyli hamowanie i pobudzanie mają mobilizować uwagę dzieci, ćwiczyć pamięć ęć, słuch, spostrzegawczość i zręczno czność.. Uczyć natychmiastowego reagowania na polecenia.

10 PRZYKŁADY: Dzieci poruszają się podskokami po całej sali, na hasło stop" stop"- zatrzymują się w dowolnej pozycji, na słowo s już"- przykucają, na sygnał hej" hej"- wiążą koło o za ręce. r

11 Na usłyszane sygnały y dźwid więkowe: : głośny g dźwid więk k (gwizdek), pauza (lub inne), dzieci kolejno wykonują ustalone wcześniej czynności, ci, na przykład: - stają na jednej nodze, - kładą się na podłodze, odze, - kręcą młynek rękamir - wykonują samolot -itp.

12 RUCH Z REKWIZYTEM - ćwiczenia z machajami,, chustami lub szarfą - zabawa w lustro - masażyki - przekazywanie ruchu ciałem - ruch z kijkiem - przekazywanie włóczkiw

13 2. Ćwiczenia metrorytmiczne Rozwijanie poczucia rytmu. W zakres tego typu ćwiczeń wchodzi między innymi rozpoznawanie i odtwarzanie metrum: krokami, taktowaniem, ruchami całego ciała, na instrumentach, gestami oraz wykonywanie w rozmaity sposób krótszych i dłuższych tematów rytmicznych.

14 W czasie tych zabaw potrzebny jest akompaniament muzyczny lub zastępczy. Gdy brak akompaniamentu, można stosować instrumenty perkusyjne. Ćwiczenia te mają na celu wyrobienie u dziecka: - umiejętno tności słuchania s muzyki, - umiejętno tności właściwego w wiązania ruchu z muzyką, - wrażliwo liwości i szybkiego reagowania na zmiany rytmu.

15 PRZYKŁADY: - trening słuchowy s (zabawa z kartonikami) - akcentowanie w piosence np.. klaskaniem, tupaniem, podskokiem, kiwaniem głowg ową,, itp. - marsz, - wspólne granie, tworzenie orkiestry

16 3. Ćwiczenia łącz czące ce tekst z elementami ruchowymi, rytmicznymi i muzycznymi. Najprostszymi ćwiczeniami tego typu jest zastosowanie wyrazów dźwiękonaśladowczych, tekstów w rymowanych. Kształcą one wrażliwo liwość słuchową dziecka, ćwiczą prawidłowy oddech i rozwijają mięś ęśnie narządów w mownych.

17 PRZYKŁADY: - zabawy z zastosowaniem wyrazów w dźwid więkonaśladowczych, - rytmogesty, - zabawy z wykorzystaniem znanych dzieciom tekstów, wyliczanki - zabawy usprawniające motorykę całego ciała, a, równier wnież ręki i nadgarstka tzw. zabawy paluszkowe - kształcenie lateralizacji i orientacji przestrzennej

18 Muzyczny relaks, aktywne słuchanie muzyki, słuchanie muzyki z opowiadaniem i wyobrażaniem.

19 Dziękuj kuję za uwagę!