Leki bez recepty dla dzieci. Przewodnik jak bezpiecznie stosować leki z reklam

Transkrypt

1 Leki bez recepty dla dzieci Przewodnik jak bezpiecznie stosować leki z reklam

2 Copyright MediCodex Sp. z o.o. Autorzy i konsultanci włożyli w tę książkę swoją pracę i doświadczenie, podpisują się pod nią imiennie, zachowując pełnię praw autorskich do tej publikacji oraz mając świadomość odpowiedzialności zawodowej za swoje słowa. Celem książki nie jest jednak zastąpienie postępowania lekarskiego w zakresie diagnozy ani terapii. Odpowiedzialność autorów jest właściwa dla tej formy publikacji i nie jest tożsama z odpowiedzialnością wynikającą z indywidualnej porady lekarskiej. W zakresie informacji o lekach wydawnictwo dołożyło wszelkich starań dotyczących rzetelności redakcji i aktualności informacji w zakresie asortymentu jak i informacji o lekach, niemniej jedyną prawnie obowiązującą informacją o leku na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej jest aktualna informacja lub ulotka producenta. Publikacja ta ma znaczenie pomocnicze, przed zażyciem leku należy dokładnie przeczytać ulotkę producenta. W związku z powyższym wydawnictwo nie ponosi odpowiedzialności za ewentualne szkody wynikające z informacji zamieszczonych w tej publikacji. Zawarte w książce reklamy preparatów zarejestrowanych na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej ze statusem leku bez recepty mają swoje odniesienie w postaci opisu leku zamieszczonego w odpowiednim rozdziale. Wydawnictwo nie ponosi odpowiedzialności za treść reklam zawartych w przedmiotowej publikacji. Całość książki, jej koncepcja i układ oraz układ i treść poszczególnych rozdziałów i haseł stanowi utwór w rozumieniu ustawy O prawie autorskim i prawach pokrewnych z dnia 17 maja 2006 r. (Dz. U. Nr 90, poz. 631). Wszelkie prawa do przedmiotowego opracowania są zastrzeżone. Zarówno fragment, jak i całość tej książki nie może być powielana ani rozpowszechniana za pomocą urządzeń elektronicznych, mechanicznych, kopiujących, nagrywających i innych bez pisemnej zgody autorów i wydawcy. Wydanie I Warszawa 2010 ISBN Wydawnictwo: MediCodex Sp. z o.o. ul. Łucka 20 lok. 1201, Warszawa tel. kom sekretariat@medicodex.pl Projekt okładki: kotbury.pl Skład: bw8.com.pl Druk: Polskie Zakłady Graficzne w Radomiu

3 Dr n. med. Krzysztof Piwowarczyk Mgr farm. Ilona Ślugaj Leki bez recepty dla dzieci Przewodnik jak bezpiecznie stosować leki z reklam Konsultacja Dr n. med. Piotr Albrecht Mgr farm. Ewa Kamińska

4 Kodeks leczenia Twojego dziecka MediCodex SPIS TREŚCI Od Wydawcy Dla kogo jest ta książka Jak korzystać z tej książki Czym jest lek i jak działają leki Ogólne zasady i bezpieczeństwo leczenia dzieci lekami dostępnymi bez recepty Co należy wiedzieć przed podaniem dziecku leku bez recepty Podawanie leków dzieciom Objawy i choroby leczone lekami bez recepty oraz leki dostępne bez recepty, najczęściej stosowane u dzieci Gorączka i bóle wywołane infekcjami Katar, zapalenie zatok, zapalenie spojówek Zapalenie jamy ustnej, ból i zapalenie gardła Kaszel Infekcje leki złożone o działaniu łagodzącym objawy. Zwiększanie odporności Alergia Zęby ząbkowanie i profilaktyka próchnicy Dolegliwości przewodu pokarmowego Zmiany na skórze Ukąszenia, oparzenia, odkażanie skóry, stłuczenia i obrzęki Niepokój Witaminy i składniki mineralne Zatrucia lekami u dzieci Indeks chorób, dolegliwości i objawów, które mogą być leczone samodzielnie lekami bez recepty Indeks leków bez recepty stosowanych u dzieci O autorach

5 MediCodex Kodeks leczenia Twojego dziecka Od Wydawcy W okresie, gdy opiekujemy się naszymi dziećmi, są one dla nas najważniejsze w życiu. We wszystkich dolegliwościach chcemy im pomóc szybko i skutecznie. Nasze dzieci są z reguły zdrowe, więc spotykają je jedynie powszechne dolegliwości, często nie wymagające pomocy lekarza. Powinniśmy wtedy potrafić skutecznie zareagować. Do tego potrzebna jest wiedza. Współczesna polityka zdrowotna spowodowała, że coraz więcej leków dostępnych dotychczas jedynie na receptę, uznanych za bezpieczne, w ostatnich latach stało się dostępnych bez recepty. Jest to korzystne dla pacjentów, ponieważ w powszechnych dolegliwościach mogą oni reagować szybciej, bez kłopotu szukania lekarza i starania się o receptę. Równolegle, coraz większa dostępność informacji o lekach i leczeniu szczególnie poprzez internet spowodowała, że coraz więcej informacji uznanych w przeszłości za fachowe lub specjalistyczne, jest dziś ogólnie dostępnych. Z drugiej strony jesteśmy zalewani reklamami leków dostępnych bez recepty, które w większości reklamowane są jako unikalne i najbardziej skuteczne. Według autorów informacja pochodząca z reklam bezwzględnie powinna funkcjonować w kontekście informacji o chorobie i stosowaniu leku. Sytuacja ta wymaga nowego typu informacji edukacyjnej dla pacjentów, którzy muszą przejść do dokonywania bardziej złożonych wyborów terapeutycznych. Pacjenci, w pewnym sensie, muszą się stawać dla siebie lekarzami, dobierającymi jeden spośród wielu możliwych skutecznych środków i kontrolując bezpieczeństwo samodzielnego leczenia. Ta książka powinna być w każdym domu, żeby pomagać rodzicom w samodzielnym wyborze leku bez recepty oraz w szybkiej i skutecznej pomocy dzieciom w najczęściej spotykanych chorobach i dolegliwościach. Dr n. med. Krzysztof Piwowarczyk Mgr farm. Ilona Ślugaj 5

6 Kodeks leczenia Twojego dziecka MediCodex Dla kogo jest ta książka Książka jest napisana w celu wsparcia rodziców, wychowujących zdrowe na co dzień dzieci. Jest przeznaczona dla rodziców, którzy znając swoje dzieci, podejmują sami działania w celu złagodzenia im dolegliwości. Książka jest przewodnikiem po lekach dostępnych bez recepty, przeznaczonych do leczenia dzieci oraz dolegliwościach, które mogą być nimi leczone. Zawiera opisy wszystkich środków leczniczych dostępnych na rynku bez recepty, przeznaczonych dla dzieci, zarejestrowanych jako leki oraz zawiera komentarze dotyczące ogólnych zasad leczenia chorób, w których są one wskazane. Książka stanowi pomoc w wyborze odpowiedniego leku, jest przewodnikiem terapeutycznym w zakresie dolegliwości, które mogą być leczone lekami bez recepty. Publikacja zawiera również uwagi dotyczące ograniczeń samodzielnego leczenia i wskazówki, kiedy należy skorzystać z pomocy lekarza lub kiedy samodzielne leczenie dzieci lekami bez recepty powinno być uzgodnione z lekarzem. Początkowe rozdziały stanowią zbiór podstawowych zasad dotyczących stosowania leków, z uwzględnieniem wieku dziecięcego. Niektóre z tych reguł mogą się wydać oczywiste, jednak wszystkie są bardzo ważne i koniecznie muszą być przestrzegane, szczególnie gdy bierzemy odpowiedzialność za zdrowie naszych dzieci. Praktyka lekarska pokazuje, że często są one zapominane. Książka dotyczy leczenia samodzielnego lekami bez recepty, w związku z tym zawiera wskazówki i komentarze dotyczące leczenia wyłącznie takich dolegliwości, które mogą być leczone tymi lekami. Wszystkie opisy leków, zawarte w rozdziałach dotyczących dolegliwości, zostały przygotowane na podstawie oficjalnie zarejestrowanej informacji. Książka nie zawiera opisów suplementów diety ani środków pielęgnacyjnych. Książka nie jest poradnikiem ani informatorem o lekach dla dorosłych, ponieważ zawiera opisy leków tylko w postaciach i dawkach zaleconych dla dzieci do 12. roku życia, a w treści opisów leków nie występują wskazania, przeciwwskazania lub ostrzeżenia dotyczące dorosłych pacjentów. Książka nie jest poradnikiem o lekach ani leczeniu noworodków i małych niemowląt. Funkcje regulacyjne organizmu u tak małych dzieci są jeszcze na tyle niestabilne, że każda dolegliwość występująca w tym okresie życia powinna być leczona przez lekarza.

7 MediCodex Kodeks leczenia Twojego dziecka Jak korzystać z tej książki Najpierw przeczytaj rozdziały początkowe, żeby poszerzyć swoją ogólną wiedzę o leczeniu i lekach oraz o bezpieczeństwie leczenia. Zwróć uwagę na proste sytuacje, których nie zauważamy w życiu codziennym np. nie podawaj dziecku leku po ciemku. Informacje zawarte w tych rozdziałach pozwolą Ci głębiej spojrzeć na informację o lekach oraz na reklamy leków zobaczysz, że niektóre leki, które są prezentowane jako różne mogą być oparte o tę samą substancję czynną. Gdy dziecko jest chore i chcesz mu pomóc Jeśli twoje dziecko zachorowało, znasz objawy, nie widzisz groźnego stanu i chcesz pomóc dziecku samodzielnie: Ustal dokładnie, w czym chcesz dziecku pomóc, np. obniżyć gorączkę, złagodzić katar lub kaszel (patrz też rozdział Ogólne zasady i bezpieczeństwo leczenia dzieci lekami dostępnymi bez recepty ). W części Indeks chorób, dolegliwości i objawów, które mogą być leczone samodzielnie lekami bez recepty odszukaj pozycję z dolegliwościami, które chcesz dziecku złagodzić, np. Kaszel. Odszukaj odpowiednią grupę leków, np. Kaszel leki rozrzedzające wydzielinę. Zapoznaj się z informacją o lekach wymienionych substancjach czynnych i zawierających je preparatach. Wybierz odpowiedni preparat w odpowiedniej postaci dla twojego dziecka. Sprawdź, czy preparat jest odpowiedni dla wieku twojego dziecka. Informacja o wieku, od którego można podawać lek, jest podana obok każdej nazwy handlowej preparatu. Ewentualne zastosowanie leku poniżej podanego wieku jest możliwe po konsultacji lekarza i na jego zlecenie. Jeśli nadal masz wątpliwości, który preparat wybrać poradź się farmaceuty w aptece. Gdy chcesz uzyskać informację o konkretnym leku Jeśli chcesz znaleźć informacje o leku, o którym słyszałeś lub którego reklamę wcześniej widziałeś: W części Indeks leków bez recepty stosowanych u dzieci odszukaj nazwę handlową preparatu i przejdź do opisu leku na podanej stronie. Zapoznaj się z opisem wybranego preparatu. W każdym opisie jest wyraźnie zaznaczona nazwa substancji czynnej zawartej w preparacie jeśli chcesz poznać jej działanie, przeczytaj opis zamieszczony przed prezentacją preparatów danej substancji czynnej. Jeśli chcesz pogłębić swoją wiedzę, cofnij się do początku rozdziału dotyczącego dolegliwości łagodzonych przez ten lek, zapoznaj się z nim, a następnie sprawdź opisy innych grup leków, substancji czynnych i preparatów leczących tę dolegliwość.

8 Kodeks leczenia Twojego dziecka MediCodex Kaszel Kaszel jest objawem stanu zapalnego, odczynu alergicznego lub podrażnienia śluzówki górnych dróg oddechowych gardła, krtani, tchawicy oraz może być efektem zapalenia dolnych dróg oddechowych oskrzeli, drobnych oskrzeli i pęcherzyków płucnych. Kaszel może być suchy lub wilgotny, a leczenie jest ustalane w zależności od jego rodzaju. Szczególny charakter ma kaszel szczekający. Pozwala nam z dużym prawdopodobieństwem rozpoznać zapalenie krtani. Z punktu widzenia stosowanych leków, postępowanie w kaszlu szczekającym jest takie samo jak w kaszlu suchym. Kiedy kaszel może być niepokojący lub kiedy należy zasięgnąć porady lekarskiej? Gdy kaszel występuje u noworodka lub niemowlęcia im młodsze dziecko, tym pilniej trzeba wezwać lekarza. Gdy kaszlowi towarzyszą objawy utrudnionego oddychania i duszności im szybciej duszność narasta, tym stan jest bardziej naglący. Gdy kaszel rozpoczyna się nagle, wśród pełnego zdrowia i początek kaszlu można kojarzyć z zakrztuszeniem istnieje możliwość, że do układu oddechowego dostało się niewielkie ciało obce (orzeszek, część zabawki). Gdy kaszlowi towarzyszy wysoka gorączka i gdy dziecko kaszle przez sen. Gdy kaszel pojawia się po kontakcie z czynnikami, które mogą być uczulające siano, kurz, sierść zwierząt, po kontakcie z określonymi substancjami lub po wysiłku. Gdy kaszel przedłuża się po przebytej infekcji. W przebiegu kaszlu zarówno suchego jak i wilgotnego, bardzo ważne jest odpowiednie nawilżenie powietrza. W kaszlu suchym potrzeba ta jest oczywista, w kaszlu szczekającym bardzo obfite nawilżenie jest koniecznością. W kaszlu wilgotnym należy pamiętać, że wydzielina zawsze zagęszcza się i przysycha na skutek przepływu powietrza przez drogi oddechowe. Gęsta i wysychająca wydzielina może stanowić poważne utrudnienie oddychania. Leki bez recepty stosowane w łagodzeniu kaszlu są lekami objawowymi i stosujemy je w samodzielnym leczeniu infekcji o łagodnym lub umiarkowanym przebiegu, których objawy są nam znane i wiemy jak postępować. Przy zastosowaniu z lekami zleconymi przez lekarza, należy uzgodnić z lekarzem asortyment stosowanych leków bez recepty pod kątem ich skuteczności oraz współdziałania z innymi lekami. 92

9 MediCodex Kodeks leczenia Twojego dziecka Leki łagodzące kaszel u dzieci, dostępne bez recepty W leczeniu kaszlu stosujemy głównie trzy rodzaje leków: przeciwkaszlowe, rozrzedzające wydzielinę i wykrztuśne. Ogólne zasady leczenia kaszlu: 1. Leki przeciwkaszlowe, które hamują odruch kaszlu stosujemy wyłącznie w infekcjach górnych dróg oddechowych przebiegających z kaszlem suchym. Stosowanie leków przeciwkaszlowych w infekcjach dolnych dróg oddechowych oraz w kaszlu wilgotnym jest zabronione, ponieważ hamowanie przez te leki odruchu kaszlowego może prowadzić do zalegania zakażonej wydzieliny w układzie oddechowym, co może pogłębiać infekcję. 2. Stosowanie leków wykrztuśnych jest przeciwwskazane w kaszlu suchym. Leki wykrztuśne w różnym stopniu pobudzają odruch kaszlowy w celu wydalenia wydzieliny zalegającej w układzie oddechowym. W kaszlu suchym zastosowanie leku wykrztuśnego może jeszcze bardziej nasilić bezproduktywny kaszel. 3. Nie można stosować jednocześnie leków przeciwkaszlowych z lekami rozrzedzającymi wydzielinę. 4. Leki rozrzedzające wydzielinę mogą być stosowane we wszystkich rodzajach kaszlu. 5. W przypadku przedłużającego się kaszlu należy skorzystać z pomocy lekarskiej. Kaszel leki przeciwkaszlowe Leki przeciwkaszlowe hamują odruch kaszlu. Mogą być stosowane jedynie przez krótki czas dla złagodzenia kaszlu suchego, spowodowanego wirusową infekcją górnych dróg oddechowych przebiegającą bez wydzieliny. Sytuacja taka najczęściej zdarza się na początku, gdy infekcja się rozwija lub w okresie zdrowienia, gdy uszkodzona po infekcji śluzówka jest bardzo wrażliwa. W żadnym przypadku nie można stosować leków przeciwkaszlowych w zapaleniu oskrzeli i zapaleniu płuc, które zawsze przebiegają z wydzieliną w drogach oddechowych oraz w infekcjach górnych dróg oddechowych, w których występuje wydzielina. Zastosowanie wtedy leków hamujących wydalenie wydzieliny powstałej na skutek stanu zapalnego prowadzi do jej zatrzymania i zalegania w drogach oddechowych, co grozi niekontrolowanym rozwojem zakażenia. 93

10 Kodeks leczenia Twojego dziecka MediCodex Leków przeciwkaszlowych nie można stosować w 1. roku życia dziecka. Substancja czynna Butamiratum (Butamirat) Butamirat jest lekiem o działaniu hamującym odruch kaszlowy w ośrodkowym układzie nerwowym. Butamirat zmniejsza częstość i natężenie każdego kaszlu bez względu na przyczynę. Można go stosować wyłącznie w kaszlu suchym, gdy odruch kaszlowy jest bardzo uporczywy i męczący. Jest przeciwwskazany w kaszlu wilgotnym, ponieważ chory traci zdolność wykrztuszania zakażonej wydzieliny i siedlisko zarazków pozostaje w układzie oddechowym. Oprócz działania przeciwkaszlowego butamirat nieznacznie rozkurcza mięśniówkę oskrzeli. Preparaty zawierające butamirat dla dzieci, dostępne bez recepty, to: Sinecod i Supremin. Sinecod krople Sinecod syrop Od 7. m.ż Od 4 r.ż. Lek przeciwkaszlowy. Krople doustne w opakowaniach po 20 g oraz syrop w opakowaniach po 100 ml i 200 ml. SUBSTANCJE CZYNNE: Butamirati citras SKŁAD: 1 ml kropli zawiera 5 mg cytrynianu butamiratu; 5 ml syropu zawiera 7,5 mg cytrynianu butamiratu. Wskazania u dzieci: Leczenie objawowe ostrego, suchego kaszlu różnego pochodzenia. Dawkowanie i sposób podawania u dzieci: Stosować doustnie. Krople postać przeznaczona dla dzieci młodszych: dzieci w wieku od 7. miesiąca do ukończenia 1. roku życia jednorazowo 10 kropli (2,27 mg); dzieci od 2. roku życia do 3 lat jednorazowo 15 kropli (3,41 mg); dzieci w wieku powyżej 3 lat jednorazowo 25 kropli (5,67 mg). W razie potrzeby dawkę można powtórzyć po 6 godzinach, do 4 razy na dobę. Syrop postać przeznaczona dla dzieci starszych: dzieci od 3 do 6 lat jednorazowo 5 ml (7,5 mg); dzieci powyżej 6 lat jednorazowo 10 ml (15 mg). W razie potrzeby dawkę można powtórzyć po 8 godzinach, do 3 razy na dobę. Krople i syrop powinny być stosowane przed jedzeniem. Przeciwwskazania u dzieci: Kropli doustnych lub syropu Sinecod nie powinny stosować osoby z nadwrażliwością (uczuleniem) na którykolwiek ze składników tych preparatów. Nie stosować preparatów u dzieci poniżej 7. miesiąca życia. Stosowanie leku a kierowanie pojazdami, np. rowerem: Z uwagi na możliwość wystąpienia działań niepożądanych, w rzadkich przypadkach może dochodzić do upośledzenia zdolności prowadzenia pojazdów i obsługi urządzeń w ruchu. Krople doustne i syrop są na ogół dobrze tolerowane. W rzadkich przypadkach obserwowano wysypkę skórną, nudności, biegunkę, zawroty głowy. PRZECHOWYWANIE: Preparaty należy przechowywać w temperaturze do 30 C. UWAGI: W przypadku kaszlu utrzymującego się dłużej niż kilka dni wymagana jest konsultacja z lekarzem w celu ustalenia przyczyny (wykluczenia niekiedy groźnych, organicznych zmian w układzie oddechowym lub wykluczenia kaszlu polekowego). Podmiot odpowiedzialny: Novartis Consumer Health GmbH Numer pozwolenia dopuszczenia do obrotu w Polsce: 7183,

11 MediCodex Kodeks leczenia Twojego dziecka Supremin Od 3. r.ż Lek przeciwkaszlowy. Syrop w opakowaniach po 200 ml. SUBSTANCJE CZYNNE: Butamirati citras SKŁAD: 5 ml syropu zawiera 4 mg cytrynianu butamiratu. Wskazania u dzieci: Leczenie objawowe ostrego suchego kaszlu różnego pochodzenia. Dawkowanie i sposób podawania u dzieci: Doustnie. Dzieci od 2 do 6 lat 1 łyżeczka (4 mg) 3 razy na dobę; dzieci powyżej 6 lat 2 łyżeczki (8 mg) 3 razy na dobę. Syrop powinno się stosować przed posiłkami. Przeciwwskazania u dzieci: Preparat jest przeciwwskazany u osób z nadwrażliwością (uczuleniem) na butamirat lub inne składniki preparatu oraz u osób z fenyloketonurią. Ostrzeżenia i środki ostrożności: Preparatu nie należy stosować u pacjentów z objawami ciężkich zaburzeń oddychania. Preparat nie może być stosowany dłużej niż przez kilka dni. Zawarte w preparacie substancje pomocnicze: kwas benzoesowy i parahydroksybenzoesan metylu mogą wywoływać reakcje alergiczne. Stosowanie leku a kierowanie pojazdami, np. rowerem: Z uwagi na możliwość wystąpienia działań niepożądanych, w rzadkich przypadkach może dochodzić do upośledzenia zdolności prowadzenia pojazdów i obsługi urządzeń w ruchu. Supremin jest lekiem dobrze tolerowanym. Objawy niepożądane w postaci wysypki, nudności, biegunki i zawrotów głowy mogą pojawić się jedynie u 1% leczonych. Opisane objawy ustępują zazwyczaj w trakcie leczenia i rzadko wymagają zmniejszenia dawki leku. Jeśli opisane reakcje alergiczne lub zaburzenia żołądkowo-jelitowe nie ustąpią po zmniejszeniu dawki leku, leczenie należy przerwać. PRZECHOWYWANIE: Przechowywać w temperaturze pokojowej, tj. od 15 C do 25 C. PRZEDAWKOWANIE: Jeśli doszło do przedawkowania leku, należy bezzwłocznie skontaktować się z lekarzem, nawet gdy samopoczucie dziecka jest dobre. Ogólne zasady postępowania w zatruciach lekami są opisane w rozdziale na końcu książki. Objawy przedawkowania leku pojawiają się jedynie w przypadkach spożycia znacznych jego ilości. Objawami przedawkowania są: senność, wymioty, bóle brzucha, biegunka, w ciężkich przypadkach niezborność ruchów, pobudzenie i obniżenie ciśnienia krwi. Podmiot odpowiedzialny: PLIVA Kraków Zakłady Farmaceutyczne S.A. Numer pozwolenia dopuszczenia do obrotu w Polsce: 9675 Substancja czynna Dextromethorphanum (Dekstrometorfan) Dekstrometorfan jest lekiem przeciwkaszlowym o działaniu hamującym odruch kaszlowy w ośrodku kaszlu znajdującym się w ośrodkowym układzie nerwowym. Zmniejsza częstość i natężenie każdego kaszlu bez względu na przyczynę. Można go stosować wyłącznie w kaszlu suchym, gdy odruch kaszlowy jest bardzo uporczywy i męczący. Jest absolutnie przeciwwskazany w kaszlu wilgotnym, ponieważ chory traci zdolność wykrztuszania zakażonej wydzieliny i siedlisko zarazków pozostaje w układzie oddechowym. Dekstrometorfan zaczyna działać już po minutach od chwili podania. Działanie terapeutyczne utrzymuje się przez 3-6 godzin od podania. U dzieci jest ono o połowę dłuższe. Lek ten skutecznie hamuje kaszel, jednak znacznie przedawkowany wykazuje działanie zbliżone do działania narkotycznego, co ostatnio zostało wykorzystane przez młodzież należącą do niektórych kręgów subkulturowych. 95

12 Kodeks leczenia Twojego dziecka MediCodex Preparaty dekstrometorfanu dla dzieci, dostępne bez recepty, to: Robitussin Junior, Tussal antitussicum, TussiDrill. Robitussin Junior Od 2. r.ż. Lek przeciwkaszlowy. Syrop w opakowaniach po 100 ml. SUBSTANCJE CZYNNE: Dextromethorphani hydrobromidum SKŁAD: 5 ml syropu zawiera 3,75 mg bromowodorku dekstrometorfanu. Wskazania u dzieci: Objawowe, doraźne hamowanie suchego, męczącego kaszlu. Dawkowanie i sposób podawania u dzieci: Doustnie. Dzieci od 2. do 6. roku życia: 5 ml 3-4 razy na dobę (maksymalna dawka dobowa wynosi 15 mg dekstrometorfanu); dzieci od 7. do 9. roku życia: 10 ml 3-4 razy na dobę (maksymalna dawka dobowa wynosi 30 mg dekstrometorfanu); dzieci od 10. roku życia: 20 ml 3-4 razy na dobę (maksymalna dawka dobowa wynosi 60 mg dekstrometorfanu). Przeciwwskazania u dzieci: Nadwrażliwość (uczulenie) na dekstrometorfan lub substancje pomocnicze (sorbitol, wersenian dwusodowy, benzoesan sodu). Wilgotny kaszel z dużą ilością wydzieliny, astma oskrzelowa, niewydolność oddechowa lub ryzyko jej zagrożenia, ciężka niewydolność wątroby. Niemowlęta do ukończenia 1. roku życia. Ostrzeżenia i środki ostrożności: Ostrożnie stosować w chorobach nerek i wątroby. Dekstrometorfanu nie można stosować równocześnie z następującymi lekami: chinidyną (lek stosowany w zaburzeniach rytmu serca), z lekami przeciwdepresyjnymi z grupy inhibitorów MAO oraz przez 14 dni od zakończenia ich przyjmowania, z innymi lekami o działaniu hamującym ośrodkowy układ nerwowy (leki przeciwlękowe, uspokajające, nasenne, przeciwdepresyjne, przeciwdrgawkowe, opioidowe leki przeciwbólowe i leki przeciwuczuleniowe), ponieważ istnieje możliwość nasilenia tego działania, co może mieć negatywny wpływ na sprawność psychofizyczną. Nie należy stosować bez porozumienia z lekarzem innych leków łagodzących kaszel wykrztuśnych oraz rozrzedzających wydzielnę. Stosowanie leku a kierowanie pojazdami, np. rowerem: Lek może osłabiać sprawność psychoruchową, a tym samym wpływać na zdolność kierowania pojazdami mechanicznymi. Rzadko występują zawroty głowy, senność, dolegliwości żołądkowo-jelitowe (nudności, wymioty, bóle żołądka). PRZECHOWYWANIE: Przechowywać w temperaturze do 25 C, chronić od światła. PRZEDAWKOWANIE: Jeśli doszło do przedawkowania leku, należy bezzwłocznie skontaktować się z lekarzem, nawet gdy samopoczucie dziecka jest dobre. Ogólne zasady postępowania w zatruciach lekami są opisane w rozdziale na końcu książki. Objawami przedawkowania są: nudności, wymioty, senność, zawroty głowy, pobudzenie ośrodkowego układu nerwowego (niepokój, nerwowość), niezborność ruchów. W razie znacznego przedawkowania mogą wystąpić zaburzenia oddychania. UWAGI: Lek należy odmierzać za pomocą załączonej miarki. Leczenie powinno być krótkotrwałe (do 5 dni). Podmiot odpowiedzialny: Whitehall Laboratories Ltd. Numer pozwolenia dopuszczenia do obrotu w Polsce: 8465 Tussal antitussicum Lek przeciwkaszlowy. Tabletki powlekane w opakowaniach po 10 szt. SUBSTANCJE CZYNNE: Dextromethorphani hydrobromidum SKŁAD: 1 tabletka zawiera 15 mg bromowodorku dekstrometorfanu. Od 7. r.ż. 96

13 MediCodex Kodeks leczenia Twojego dziecka Wskazania u dzieci: Doraźne leczenie objawowe suchego kaszlu różnego pochodzenia (nie związanego z zaleganiem wydzieliny w drogach oddechowych). Dawkowanie i sposób podawania u dzieci: Doustnie. Dzieciom w wieku 6-12 lat podaje się 0,5 tabletki co 4 godziny lub 1 tabletkę co 6 do 9 godzin. Przeciwwskazania u dzieci: Nadwrażliwość (uczulenie) na którykolwiek składnik preparatu. Kaszel wilgotny z odkrztuszaniem. Astma i stany zapalne dolnych dróg oddechowych. Ciężka niewydolność wątroby. Ostrzeżenia i środki ostrożności: Jeśli mimo stosowania preparatu kaszel utrzymuje się ponad 4 dni lub choroba przebiega z gorączką, bólami głowy bądź wysypką, należy niezwłocznie skontaktować się z lekarzem. Dekstrometorfanu nie można stosować równocześnie z następującymi lekami: chinidyną (lek stosowany w zaburzeniach rytmu serca), z lekami przeciwdepresyjnymi z grupy inhibitorów MAO oraz przez 14 dni od zakończenia ich przyjmowania, z innymi lekami o działaniu hamującym ośrodkowy układ nerwowy (leki przeciwlękowe, uspokajające, nasenne, przeciwdepresyjne, przeciwdrgawkowe, opioidowe leki przeciwbólowe i leki przeciwuczuleniowe), ponieważ istnieje możliwość nasilenia tego działania, co może mieć negatywny wpływ na sprawność psychofizyczną. Nie należy stosować bez porozumienia z lekarzem innych leków łagodzących kaszel wykrztuśnych oraz rozrzedzających wydzielnę. Stosowanie leku a kierowanie pojazdami, np. rowerem: Lek może osłabiać sprawność psychoruchową, a tym samym wpływać na zdolność kierowania pojazdami mechanicznymi. Dekstrometorfan może powodować wystąpienie działań niepożądanych wpływających na sprawność psychofizyczną (zawroty głowy, senność) oraz dolegliwości żołądkowo-jelitowe (nudności, wymioty, bóle żołądka). PRZECHOWYWANIE: Przechowywać w temperaturze do 25 C, chronić od światła. PRZEDAWKOWANIE: Jeśli doszło do przedawkowania leku, należy bezzwłocznie skontaktować się z lekarzem, nawet gdy samopoczucie dziecka jest dobre. Ogólne zasady postępowania w zatruciach lekami są opisane w rozdziale na końcu książki. Objawami przedawkowania są: nudności, wymioty, senność, zawroty głowy, pobudzenie ośrodkowego układu nerwowego (niepokój, nerwowość), niezborność ruchów. W razie znacznego przedawkowania mogą wystąpić zaburzenia oddychania. UWAGI: Leczenie powinno być krótkotrwałe (do 5 dni). Rowek na powierzchni tabletki umożliwia jej dzielenie. Podmiot odpowiedzialny: Biofarm Sp. z o.o. Numer pozwolenia dopuszczenia do obrotu w Polsce: 4919 TussiDrill Od 7. r.ż. Lek przeciwkaszlowy. Syrop w opakowaniach po 150 ml. SUBSTANCJE CZYNNE: Dextromethorphani hydrobromidum SKŁAD: 5 ml syropu zawiera 5 mg bromowodorku dekstrometorfanu. Wskazania u dzieci: Objawowe, doraźne hamowanie suchego, męczącego kaszlu. Dawkowanie i sposób podawania u dzieci: Doustnie. Dzieci od 7. roku życia: 0,25 mg/kg mc. do 4 razy dziennie co 6 godzin. Maksymalna dawka dobowa: 1 mg/kg mc.; 1 łyżeczka = 5 ml syropu = 5 mg dekstrometorfanu, co oznacza, że 1 ml = 1 mg dekstrometorfanu, czyli maksymalna dawka dobowa syropu wynosi tyle mililitrów, ile dziecko waży, a dawka jednorazowa wynosi ¼ dawki dobowej. Przeciwwskazania u dzieci: Nadwrażliwość (uczulenie) na składniki preparatu. Niewydolność oddechowa i ryzyko jej wystąpienia. Kaszel astmatyczny. Dzieci poniżej 7. roku życia. 97

14 Kodeks leczenia Twojego dziecka MediCodex Ostrzeżenia i środki ostrożności: Ostrożnie stosować w niewydolności wątroby (początkowo zmniejszyć dawkę leku o połowę, następnie w miarę potrzeby i tolerancji pacjenta dawkę można zwiększyć). Podczas leczenia należy unikać podawania preparatów zawierających alkohol. Dekstrometorfanu nie można stosować równocześnie z następującymi lekami: chinidyną (lek stosowany w zaburzeniach rytmu serca), z lekami przeciwdepresyjnymi z grupy inhibitorów MAO oraz przez 14 dni od zakończenia ich przyjmowania, z innymi lekami o działaniu hamującym ośrodkowy układ nerwowy (leki przeciwlękowe, uspokajające, nasenne, przeciwdepresyjne, przeciwdrgawkowe, opioidowe leki przeciwbólowe i leki przeciwuczuleniowe), ponieważ istnieje możliwość nasilenia tego działania, co może mieć negatywny wpływ na sprawność psychofizyczną. Nie należy stosować bez porozumienia z lekarzem innych leków łagodzących kaszel wykrztuśnych oraz rozrzedzających wydzielnę. Stosowanie leku a kierowanie pojazdami, np. rowerem: Lek może osłabiać sprawność psychoruchową, a tym samym wpływać na zdolność kierowania pojazdami mechanicznymi. Lek może powodować: senność, zawroty głowy, zaparcie, nudności, wymioty, reakcje alergiczne (wysypka, pokrzywka, obrzęk naczynioruchowy, skurcz oskrzeli). PRZECHOWYWANIE: Przechowywać w temperaturze do 25 C, chronić od światła. PRZEDAWKOWANIE: Jeśli doszło do przedawkowania leku, należy bezzwłocznie skontaktować się z lekarzem, nawet gdy samopoczucie dziecka jest dobre. Ogólne zasady postępowania w zatruciach lekami są opisane w rozdziale na końcu książki. Objawami przedawkowania są: nudności, wymioty, senność, zawroty głowy, pobudzenie ośrodkowego układu nerwowego (niepokój, nerwowość), niezborność ruchów. W razie znacznego przedawkowania mogą wystąpić zaburzenia oddychania. UWAGI: Leczenie powinno być krótkotrwałe (do 5 dni). Podmiot odpowiedzialny: Pierre Fabre Sante Numer pozwolenia dopuszczenia do obrotu w Polsce: 9136 Leki złożone Dexapini Od 7. r.ż. Lek przeciwkaszlowy. Syrop w opakowaniach po 150 ml. SUBSTANCJE CZYNNE: Preparat złożony SKŁAD: 100 g syropu zawiera 0,1 g bromowodorku dekstrometorfanu, 6,6 g płynnego wyciągu sosnowego, 1 g nalewki koprowej, 0,16 g wyciągu z ziela glistnika, 1 g mleczanu wapnia. Wskazania u dzieci: Grypa i stany grypopodobne. Ostre stany zapalne z intensywnym suchym kaszlem, zapalenie oskrzeli, gardła i krtani, kaszel opłucnowy. Dawkowanie i sposób podawania u dzieci: Doustnie. Dzieci 6-12 lat: 3 razy dziennie po 5 ml (5 ml = 6,5 mg dekstrometorfanu). U dzieci w wieku od 4 do 5 lat zaleca się podawanie leku po konsultacji z lekarzem. WŁAŚCIWOŚCI I DZIAŁANIE LEKU: Preparat zawiera jako główny składnik bromowodorek dekstrometorfanu Pozostałe substancje czynne wyciąg płynny z cetyny sosnowej, nalewka z kopru włoskiego oraz wyciąg z ziela glistnika mają znaczenie pomocnicze. Dekstrometorfan jest lekiem przeciwkaszlowym, hamującym odruch kaszlu. Wyciąg z cetyny sosnowej działa łagodnie rozrzedzająco na wydzielinę w drogach oddechowych i łagodzi kaszel. Przeciwwskazania u dzieci: Nadwrażliwość (uczulenie) na składniki leku, kaszel z dużą ilością wydzieliny, astma, ciężkie schorzenia wątroby. Ostrzeżenia i środki ostrożności: Należy zachować ostrożność w chorobach wątroby, zapaleniu oskrzeli. Ostrożnie stosować u chorych z cukrzycą oraz u osób z nietolerancją niektórych cukrów (5 ml syropu zawiera 4 g sacharozy). 98

15 MediCodex Kodeks leczenia Twojego dziecka Dekstrometorfanu nie można stosować równocześnie z następującymi lekami: chinidyną (lek stosowany w zaburzeniach rytmu serca), z lekami przeciwdepresyjnymi z grupy inhibitorów MAO oraz przez 14 dni od zakończenia ich przyjmowania, z innymi lekami o działaniu hamującym ośrodkowy układ nerwowy (leki przeciwlękowe, uspokajające, nasenne, przeciwdepresyjne, przeciwdrgawkowe, opioidowe leki przeciwbólowe i leki przeciwuczuleniowe), ponieważ istnieje możliwość nasilenia tego działania, co może mieć negatywny wpływ na sprawność psychofizyczną. Nie należy stosować bez porozumienia z lekarzem innych leków łagodzących kaszel wykrztuśnych oraz rozrzedzających wydzielnę. Stosowanie leku a kierowanie pojazdami, np. rowerem: Lek może osłabiać sprawność psychoruchową, a tym samym wpływać na zdolność kierowania pojazdami mechanicznymi. Sporadycznie mogą wystąpić: senność, zawroty głowy, skórne reakcje alergiczne, zaburzenia ze strony przewodu pokarmowego w postaci nudności i wymiotów. PRZEDAWKOWANIE: Jeśli doszło do przedawkowania leku, należy bezzwłocznie skontaktować się z lekarzem, nawet gdy samopoczucie dziecka jest dobre. Ogólne zasady postępowania w zatruciach lekami są opisane w rozdziale na końcu książki. Objawami przedawkowania są: nudności, wymioty, senność, zawroty głowy, pobudzenie ośrodkowego układu nerwowego (niepokój, nerwowość), niezborność ruchów. W razie znacznego przedawkowania mogą wystąpić zaburzenia oddychania. PRZECHOWYWANIE: Przechowywać w temperaturze pokojowej. Podmiot odpowiedzialny: Herbapol Lublin SA Numer pozwolenia dopuszczenia do obrotu w Polsce: Kaszel leki rozrzedzające wydzielinę oskrzeli Leki rozrzedzające wydzielinę mają zastosowanie w każdym rodzaju kaszlu. W każdej infekcji przebiegającej z kaszlem leki te są wskazane, ponieważ rozrzedzenie wydzieliny zawsze przynosi ulgę. Należy pamiętać, że gęstniejąca, zasychająca i nie odkrztuszona wydzielina pogarsza stan chorego i nasila objawy, takie jak kaszel lub duszność. W niektórych fazach infekcje wirusowe przebiegają bez nadmiernej produkcji wydzieliny, a dominują objawy podrażnienia, prowadzące do kaszlu suchego. Wtedy można zastosować opisane powyżej leki przeciwkaszlowe. Nigdy i w żadnym przypadku nie można łączyć leków rozrzedzających wydzielinę i przeciwkaszlowych. Leki rozrzedzające wydzielinę są również stosowane w rozrzedzaniu i ułatwianiu wydalania gęstej wydzieliny z nosa oraz wydzieliny powstającej podczas zapalenia zatok. Substancja czynna Ambroxolum (Ambroksol) Ambroksol zmniejsza gęstość i lepkość śluzu, czyli powoduje jego upłynnienie, dzięki temu ułatwia odkrztuszanie, zwiększa drożność oskrzeli, zmniejsza nasilenie kaszlu, chociaż początkowo kaszel może 99

16 Kodeks leczenia Twojego dziecka MediCodex ulec nasileniu. Pobudza ruch rzęsek w drogach oddechowych i poprzez to przyspiesza wydalanie śluzu wspomagane ruchem rzęsek. Pobudza wytwarzanie substancji powierzchniowo czynnej (surfaktantu), który ułatwia oddzielanie pasm lepkiego śluzu od ściany oskrzeli i ich wydalanie z oskrzeli. Surfaktant pobudza także aktywność makrofagów komórek obronnych, chroniąc nabłonek dróg oddechowych przed chorobotwórczymi bakteriami.. Preparaty ambroksolu dla dzieci, dostępne bez recepty, to: Ambroksol, Ambrosan, Ambrosol PLIVA, Deflegmin, Entus, Flavamed, Mucosolvan. Mucosolvan Od 2. m.ż. Lek rozrzedzający wydzielinę oskrzeli. Syrop w opakowaniach po 100 ml. SUBSTANCJE CZYNNE: Ambroxoli hydrochloridum SKŁAD: 5 ml syropu zawiera 30 mg ambroksolu. Wskazania u dzieci: Ostre i przewlekłe choroby płuc i oskrzeli, przebiegające z utrudnieniem odkrztuszania lepkiej wydzieliny w drogach oddechowych. Dawkowanie i sposób podawania u dzieci: Doustnie. Niemowlęta i dzieci do 2 lat 1,25 ml (1/4 miarki) 2 razy na dobę; dzieci w wieku 2-6 lat 1,25 ml (1/4 miarki) 3 razy na dobę; dzieci w wieku 6-12 lat 2,5 ml (1/2 miarki) 2 do 3 razy na dobę. Lek należy przyjmować po posiłkach. Przeciwwskazania u dzieci: Nie należy stosować u pacjentów ze stwierdzoną nadwrażliwością (uczuleniem) na ambroksol lub inne składniki preparatu. Ostrzeżenia i środki ostrożności: Ostrożnie stosować u pacjentów z chorobą wrzodową żołądka lub dwunastnicy, z niewydolnością wątroby lub nerek, z osłabionym odruchem kaszlowym lub zaburzeniami oczyszczania rzęskowego oskrzeli ze względu na możliwość zalegania wydzieliny. U pacjentów z astmą oskrzelową ambroksol może początkowo nasilać kaszel. Podawanie ambroksolu jednocześnie z antybiotykami (amoksycyliną, cefuroksymem, erytromycyną, doksycykliną) powoduje zwiększenie ich stężenia w miąższu płucnym. Nie należy stosować ambroksolu jednocześnie z lekami przeciwkaszlowymi, np. kodeiną, ponieważ mogą one hamować odruch kaszlowy. Nie wykazano istotnych klinicznie niekorzystnych interakcji z innymi lekami. Stosowanie leku a kierowanie pojazdami, np. rowerem: Nie wpływa. Mucosolvan jest w zasadzie dobrze tolerowany. Istnieją doniesienia o łagodnych zaburzeniach czynności przewodu pokarmowego (zwłaszcza zgaga i niestrawność, zaparcia oraz sporadycznie nudności i wymioty). Reakcje alergiczne, przeważnie wysypka skórna, są rzadkie. Doniesienia dotyczące występowania reakcji anafilaktycznych (obrzęk twarzy, duszność, podwyższenie temperatury ciała, dreszcze) są sporadyczne, a ich związek z przyjmowaniem ambroksolu nie jest dowiedziony. Syrop zawiera kwas benzoesowy i glikol propylenowy, które u osób z nadwrażliwością na te związki mogą powodować wystąpienie odczynów alergicznych. Ze względu na obecność glicerolu i sorbitolu mogą wystąpić zaburzenia żołądkowo-jelitowe i biegunka. Glicerol może także powodować bóle głowy. 100

17 MediCodex Kodeks leczenia Twojego dziecka PRZECHOWYWANIE: Przechowywać w temperaturze pokojowej, tj. od 15 C do 25 C. UWAGI: Syropu nie należy przyjmować bezpośrednio przed snem. Podmiot odpowiedzialny: Boehringer Ingelheim International GmbH Numer pozwolenia dopuszczenia do obrotu w Polsce: 1022 Ambroksol Od 2. m.ż. Lek rozrzedzający wydzielinę oskrzeli. Syrop w opakowaniach po 150 ml. SUBSTANCJE CZYNNE: Ambroxoli hydrochloridum SKŁAD: 5 ml syropu zawiera 15 mg lub 30 mg ambroksolu. Wskazania u dzieci: Ostre i przewlekłe choroby dróg oddechowych, przebiegające z utrudnieniem odkrztuszania lepkiej wydzieliny oskrzelowej, takie jak: ostre i przewlekłe zapalenie oskrzeli, astma oskrzelowa, mukowiscydoza, rozedma płuc, rozstrzenie oskrzeli, stany zapalne nosa, gardła, zatok. Dawkowanie i sposób podawania u dzieci: Doustnie. Syrop o stężeniu 15 mg/5 ml podaje się niemowlętom i dzieciom do 2 lat 2 razy dziennie po 2,5 ml; dzieciom w wieku od 3 do 5 lat 3 razy dziennie po 2,5 ml, dzieciom w wieku od 6 do 12 lat 2-3 razy dziennie po 5 ml. Syrop o stężeniu 30 mg/5 ml podaje się niemowlętom i dzieciom do 2 lat 2 razy dziennie po 1,25 ml; dzieciom w wieku od 3 do 5 lat 3 razy dziennie po 1,25 ml; dzieciom w wieku od 6 do 12 lat 2-3 razy dziennie po 2,5 ml. Przyjmować w czasie lub po posiłku. Przeciwwskazania u dzieci: Nadwrażliwość (uczulenie) na ambroksol lub pozostałe składniki preparatu. Leku nie należy stosować w owrzodzeniach żołądka, dwunastnicy i jelit. Ostrzeżenia i środki ostrożności: Ostrożnie stosować u chorych z osłabionym odruchem kaszlowym oraz u pacjentów z niewydolnością nerek. Podawanie ambroksolu jednocześnie z antybiotykami (amoksycyliną, cefuroksymem, erytromycyną, doksycykliną) powoduje zwiększenie stężenia tych antybiotyków w miąższu płucnym. Nie należy stosować ambroksolu jednocześnie z lekami przeciwkaszlowymi, np. butamiratem lub dekstrometorfanem, ponieważ mogą one hamować odruch kaszlowy. Stosowanie leku a kierowanie pojazdami, np. rowerem: Nie wpływa. Czasem występują zaburzenia ze strony przewodu pokarmowego (nudności, wymioty, zaparcia). Rzadko reakcje nadwrażliwości (obrzęk twarzy, zmiany skórne, duszność, dreszcze, gorączka). Niekiedy mogą wystąpić: osłabienie, ból głowy, zwiększone wydzielanie śliny, katar, trudności w oddawaniu moczu. U pacjentów z astmą oskrzelową początkowo lek może nasilać kaszel. PRZECHOWYWANIE: Przechowywać w temperaturze pokojowej, tj. od 15 C do 25 C. UWAGI: Syropu nie należy przyjmować bezpośrednio przed snem. Podmiot odpowiedzialny: Nycomed Pharma Sp. z o.o. Numer pozwolenia dopuszczenia do obrotu w Polsce: 2926, 3673 Ambrosan Od 7. r.ż. Lek rozrzedzający wydzielinę oskrzeli. Tabletki w opakowaniach po 20 szt. SUBSTANCJE CZYNNE: Ambroxoli hydrochloridum SKŁAD: 1 tabletka zawiera 30 mg ambroksolu. Wskazania u dzieci: Ostre i przewlekłe choroby dróg oddechowych, przebiegające z utrudnieniem odkrztuszania lepkiej wydzieliny oskrzelowej, takie jak: ostre i przewlekłe zapalenie oskrzeli, astma oskrzelowa, mukowiscydoza, rozedma płuc, rozstrzenie oskrzeli, stany zapalne nosa, gardła, zatok. 101

18 Kodeks leczenia Twojego dziecka MediCodex Dawkowanie i sposób podawania u dzieci: Doustnie. Dzieci od 6 lat: 0,5 tabletki 2 razy dziennie. Podawać w czasie lub po posiłku. Przeciwwskazania u dzieci: Nadwrażliwość (uczulenie) na ambroksol lub pozostałe składniki preparatu. Leku nie należy stosować w owrzodzeniach żołądka, dwunastnicy i jelit. Ostrzeżenia i środki ostrożności: Ostrożnie stosować u chorych z osłabionym odruchem kaszlowym oraz u pacjentów z niewydolnością nerek. Podawanie ambroksolu jednocześnie z antybiotykami (amoksycyliną, cefuroksymem, erytromycyną, doksycykliną) powoduje zwiększenie stężenia antybiotyków w miąższu płucnym. Nie należy stosować ambroksolu jednocześnie z lekami przeciwkaszlowymi, np. butamiratem lub dekstrometorfanem, ponieważ mogą one hamować odruch kaszlowy. Stosowanie leku a kierowanie pojazdami, np. rowerem: Nie wpływa. Czasem występują zaburzenia ze strony przewodu pokarmowego (nudności, wymioty, zaparcia). Rzadko reakcje nadwrażliwości (obrzęk twarzy, zmiany skórne, duszność, dreszcze, gorączka). Niekiedy mogą wystąpić: osłabienie, ból głowy, zwiększone wydzielanie śliny, katar, trudności w oddawaniu moczu. U pacjentów z astmą oskrzelową początkowo lek może nasilać kaszel. PRZECHOWYWANIE: Przechowywać w temperaturze pokojowej, tj. od 15 C do 25 C. UWAGI: Leku nie należy przyjmować bezpośrednio przed snem. Podmiot odpowiedzialny: PRO. MED. CS. Praha a.s. Numer pozwolenia dopuszczenia do obrotu w Polsce: 9604 Ambrosol PLIVA Od 2. m.ż. Lek rozrzedzający wydzielinę oskrzeli. Syrop w opakowaniach po 120 ml i 200 ml. SUBSTANCJE CZYNNE: Ambroxoli hydrochloridum SKŁAD: 5 ml syropu zawiera 15 mg lub 30 mg ambroksolu. Wskazania u dzieci: Ostre i przewlekłe choroby dróg oddechowych, przebiegające z utrudnieniem odkrztuszania lepkiej wydzieliny oskrzelowej, takie jak: ostre i przewlekłe zapalenie oskrzeli, astma oskrzelowa, mukowiscydoza, rozedma płuc, rozstrzenie oskrzeli, stany zapalne nosa, gardła, zatok. Dawkowanie i sposób podawania u dzieci: Doustnie. Syrop o stężeniu 15 mg/5 ml podaje się niemowlętom i dzieciom do 2 lat 2 razy dziennie po 2,5 ml; dzieciom w wieku od 3 do 5 lat 3 razy dziennie po 2,5 ml; dzieciom w wieku od 6 do 12 lat podaje się 2-3 razy dziennie po 5 ml. Syrop o stężeniu 30 mg/5 ml podaje się niemowlętom i dzieciom do 2 lat 2 razy dziennie po 1,25 ml; dzieciom w wieku od 3 do 5 lat 3 razy dziennie po 1,25 ml; dzieciom w wieku od 6 do 12 lat podaje się 2-3 razy dziennie po 2,5 ml. Jeśli lek stosuje się przewlekle, należy zmniejszyć dawkę po 7-14 dniach leczenia. Podawać w czasie lub po posiłku. Przeciwwskazania u dzieci: Nadwrażliwość (uczulenie) na ambroksol lub pozostałe składniki preparatu. Leku nie należy stosować w owrzodzeniach żołądka, dwunastnicy i jelit. Ostrzeżenia i środki ostrożności: Ostrożnie stosować u chorych z osłabionym odruchem kaszlowym oraz u pacjentów z niewydolnością nerek. Podawanie ambroksolu jednocześnie z antybiotykami (amoksycyliną, cefuroksymem, 102

19 MediCodex Kodeks leczenia Twojego dziecka erytromycyną, doksycykliną) powoduje zwiększenie stężenia antybiotyków w miąższu płucnym. Nie należy stosować ambroksolu jednocześnie z lekami przeciwkaszlowymi, np. butamiratem lub dekstrometorfanem, ponieważ mogą one hamować odruch kaszlowy. Stosowanie leku a kierowanie pojazdami, np. rowerem: Nie wpływa. Czasem występują zaburzenia ze strony przewodu pokarmowego (nudności, wymioty, zaparcia). Rzadko reakcje nadwrażliwości (obrzęk twarzy, zmiany skórne, duszność, dreszcze, gorączka). Niekiedy mogą wystąpić: osłabienie, ból głowy, zwiększone wydzielanie śliny, katar, trudności w oddawaniu moczu. U pacjentów z astmą oskrzelową początkowo lek może nasilać kaszel. PRZECHOWYWANIE: Przechowywać w temperaturze pokojowej, tj. od 15 C do 25 C. UWAGI: Syropu nie należy przyjmować bezpośrednio przed snem. Podmiot odpowiedzialny: PLIVA Kraków Zakłady Farmaceutyczne S.A. Numer pozwolenia dopuszczenia do obrotu w Polsce: 3454, 3445 Deflegmin Od 2. m.ż. Lek rozrzedzający wydzielinę oskrzeli. Syrop w opakowaniach po 120 ml. SUBSTANCJE CZYNNE: Ambroxoli hydrochloridum SKŁAD: 5 ml syropu zawiera 15 mg chlorowodorku ambroksolu. Wskazania u dzieci: Ostre i przewlekłe choroby dróg oddechowych przebiegające z utrudnieniem odkrztuszania gęstej, nadmiernie lepkiej wydzieliny oskrzelowej, np. przewlekłe zapalenie oskrzeli i jego zaostrzenia, astmatyczne zapalenie oskrzeli, astma oskrzelowa, rozstrzenia oskrzeli, mukowiscydoza, zapalenie krtani, zapalenie zatok obocznych nosa. Dawkowanie i sposób podawania u dzieci: Doustnie. Niemowlęta i dzieci do 2 lat 2 razy dziennie po 2,5 ml; dzieci w wieku od 3 do 5 lat 3 razy dziennie po 2,5 ml; dzieci w wieku 6-12 lat 2-3 razy dziennie po 5 ml. Podane dawki stosuje się w stanach ostrych i początkowym okresie stanów przewlekłych. W leczeniu długotrwałym (powyżej 14 dni) dawkę należy zmniejszyć do połowy. U pacjentów z niewydolnością nerek należy zmniejszyć dawkę. Lek zaleca się przyjmować w czasie posiłków, rozcieńczony herbatą, sokiem owocowym, mlekiem lub wodą. Przeciwwskazania u dzieci: Nadwrażliwość (uczulenie) na ambroksol lub pozostałe składniki preparatu. Leku nie należy stosować w owrzodzeniach żołądka, dwunastnicy i jelit. Ostrzeżenia i środki ostrożności: Ostrożnie stosować u chorych z osłabionym odruchem kaszlowym oraz u pacjentów z niewydolnością nerek. Nie stosować z lekami przeciwkaszlowymi, hamującymi odruch kaszlowy. Lek zwiększa stężenie niektórych antybiotyków (amoksycylina, cefuroksym, erytromycyna, doksycyklina) w miąższu płucnym. Stosowanie leku a kierowanie pojazdami, np. rowerem: Nie wpływa. Przy długotrwałym stosowaniu dużych dawek u chorych z nieżytem lub owrzodzeniem żołądka, dwunastnicy lub jelit mogą wystąpić wymioty i nudności. Bardzo rzadko, u osób nadwrażliwych, obserwowano odczyny alergiczne (obrzęk twarzy, wysypka skórna, gorączka, trudności w oddychaniu). U pacjentów z astmą oskrzelową początkowo lek może nasilać kaszel. PRZECHOWYWANIE: Przechowywać w suchym miejscu w temperaturze pokojowej. Chronić od światła. UWAGI: Syropu nie należy przyjmować bezpośrednio przed snem. Podmiot odpowiedzialny: ICN Polfa Rzeszów S.A. Numer pozwolenia dopuszczenia do obrotu w Polsce:

20 Kodeks leczenia Twojego dziecka MediCodex Entus Junior Od 2. m.ż. Lek rozrzedzający wydzielinę oskrzeli. Syrop w opakowaniach po 120 ml. SUBSTANCJE CZYNNE: Ambroxoli hydrochloridum SKŁAD: 5 ml syropu zawiera 15 mg ambroksolu. Wskazania u dzieci: Wspomagająco w ostrych i przewlekłych chorobach układu oddechowego przebiegających z nieprawidłowym wydzielaniem i utrudnionym odkrztuszaniem wydzieliny oskrzelowej: rozedma płuc, astma oskrzelowa, rozstrzenia oskrzeli, mukowiscydoza, zapalenie oskrzeli, zapalenie płuc, zapalenie krtani, nosa, gardła, zatok. Dawkowanie i sposób podawania u dzieci: Doustnie. Niemowlęta i dzieci do 2 lat 2 razy dziennie po 2,5 ml; dzieci w wieku od 3 do 5 lat 3 razy dziennie po 2,5 ml; dzieci w wieku 6-12 lat 2-3 razy dziennie po 5 ml. Podane dawki stosuje się w stanach ostrych i początkowym okresie stanów przewlekłych. W leczeniu długotrwałym (powyżej 14 dni) dawkę należy zmniejszyć do połowy. Preparat podaje się przed posiłkiem porannym i popołudniowym. Przeciwwskazania u dzieci: Nadwrażliwość (uczulenie) na składniki preparatu. Ostrzeżenia i środki ostrożności: Ostrożnie stosować u pacjentów z rozpoznaną chorobą wrzodową żołądka lub dwunastnicy. Na początku leczenia może w nadmiernej ilości pojawić się płynna wydzielina oskrzelowa. W takim przypadku należy sprowokować kaszel w celu odkrztuszenia rozrzedzonej wydzieliny. U pacjentów z niewydolnością nerek należy zmniejszyć zalecaną dawkę. Ostrożnie stosować u chorych z osłabionym odruchem kaszlowym. Nie stosować z lekami przeciwkaszlowymi, hamującymi odruch kaszlowy. Lek zwiększa stężenie niektórych antybiotyków (amoksycylina, cefuroksym, erytromycyna, doksycyklina) w miąższu płucnym. Z teofiliną oba leki nasilają wzajemnie swoje działanie. Stosowanie leku a kierowanie pojazdami, np. rowerem: Nie wpływa. Rzadko występują reakcje uczuleniowe (zmiany skórne, gorączka, dreszcze, obrzęk twarzy), niekiedy zaburzenia ze strony przewodu pokarmowego nudności, wymioty, biegunki, zaparcia. Rzadko bolesność oddawania moczu, wysychanie jamy ustnej i dróg oddechowych. W astmie oskrzelowej może spowodować początkowo kaszel i nadmierne odkrztuszanie. PRZECHOWYWANIE: Przechowywać w temperaturze pokojowej tj. od 15 C do 25 C. UWAGI: Leku nie należy przyjmować bezpośrednio przed snem. Syrop może być stosowany przez osoby chore na cukrzycę. Podmiot odpowiedzialny: Aflofarm Farmacja Polska Sp. z o.o. Numer pozwolenia dopuszczenia do obrotu w Polsce: 8066 Flavamed syrop Flavamed tabletki Od 2. m.ż. Od 7. r.ż. Lek rozrzedzający wydzielinę oskrzeli. Syrop w opakowaniach po 100 ml oraz tabletki w opakowaniach po 20 szt. SUBSTANCJE CZYNNE: Ambroxoli hydrochloridum SKŁAD: 5 ml syropu zawiera 15 mg ambroksolu. 1 tabletka zawiera 30 mg ambroksolu. Wskazania u dzieci: Wspomagająco w ostrych i przewlekłych chorobach układu oddechowego przebiegających z nieprawidłowym wydzielaniem i utrudnionym odkrztuszaniem wydzieliny oskrzelowej: rozdema płuc, astma oskrzelowa, rozstrzenia oskrzeli, mukowiscydoza, zapalenie oskrzeli, zapalenie płuc, krtaniowe zapalenie oskrzeli (stosowany równocześnie z odpowiednimi antybiotykami), zapalenie krtani, nosa, gardła, zatok. Dawkowanie i sposób podawania u dzieci: Doustnie. Syrop o stężeniu 15 mg/5 ml podaje się niemowlętom i dzieciom do 2 lat 2 razy dziennie po 2,5 ml; 104