FORUM PEDAGOGIKI WSEI w LUBLINIE. Pedagogika a logika. Tom 1. Wpływ społeczny. Po redakcją Waldemara Pycki. Skład Waldemar Pycka

Transkrypt

1

2 FORUM PEDAGOGIKI WSEI w LUBLINIE Pedagogika a logika Tom 1 Wpływ społeczny Po redakcją Waldemara Pycki Skład Waldemar Pycka Projekt okładki Radosław Pycka Waldemar Pycka ISBN: Kontakt pwaldek@o2.pl Lublin 2010 Spis treści Wstęp redaktora Wpływ społeczny dyskusja....9 Zakończenie

3 Wstęp redaktora Po raz pierwszy przyszło mi prowadzić zajęcia w systemie e-learning. Mimo redagowania na dzień dzisiejszy trzech stron internetowych (metafilozofia.pl; enkrateia.czytelnia.net; pingpongpub.cba.pl) nie wiedziałem, jak to się robi. Dzisiaj już wiem, że jest to znakomite rozwiązanie. Gdy 13 grudnia 2009 roku otwierałem Forum z logiki, byłem pełen obaw co do reakcji studentów, a teraz upłynęło niespełna półtora miesiąca mogę śmiało powiedzieć, że Forum nie tylko spełniło funkcję dydaktyczną, lecz nadto stało się wspaniałym narzędziem integracji całego roku. Na dzień 24 stycznia data pierwszych wpisów do indeksu studenci dokonali grubo ponad 1500 (słownie: tysiąc pięćset) wpisów, do czego można dodać ponad 150 moich, oraz zaliczyli ponad wejść na stronę! Na dodatek, mniej zorientowani umieszczali swoje przemyślenia poza Forum z logiki i, chcąc nie chcąc, zainteresowali nimi pozostałych użytkowników systemu e-learning na WSEI. Podbudowany takim obrotem spraw postanowiłem wydać papierową wersję Forum z wybranymi wypowiedziami. Najogólniej rzecz biorąc, dotyczą one problematyki wpływu społecznego motywem przewodnim były tu zasady wyróżnione przez R. Cialdiniego, oraz erystyki zestaw tropów erystycznych został zaprezentowany w zasobach internetowych oraz w trakcie wykładu. Atrakcyjność poznawcza wypowiedzi studentów leży w tym przypadku nie w powtarzaniu cudzych formuł, ale na badaniu samego siebie - na przyglądaniu się i analizowaniu własnego zachowania w kontekście zewnętrznych wpływów. Sądząc po wyrażonych przez studentów reakcjach, lektura zamieszczonych opisów stała się nieodłącznym elementem codzienności przyszłych pedagogów z I roku studiów magisterskich na WSEI. Niech więc niniejsza książka będzie miłą pamiątką po tym wydarzeniu, a nawet niech się stanie dobrym początkiem i przykładem dla kolejnych. 7

4 Wiadomo: dobry wstęp, to krótki wstęp. Pozwolę sobie jednak na koniec na odrobinę prywaty. Mam już na swoim koncie kilka tego rodzaju ekscesów wydawniczych. Zaczęło się w 1994 roku, gdy wspólnie ze studentami I roku filozofii UMCS wydałem książeczkę W laboratorium Platona. W 1996 roku porwałem ze sobą grupę studentów, by wydać książeczkę prezentującą filozofów pracujących na UMCS i KUL. To była ciężka praca, a z grupy kilkunastu studentów na koniec ostał mi się tylko jeden - w nagrodę uzyskał status współredaktora książki Filozofia w Lublinie (ukazała się nakładem Wydawnictwa UMCS). Przyznam się szczerze, że od kilku lat nie ciągnęło mnie do współpracy ze studentami. Myślałem, że straciłem już kontakt z nimi. Ale chyba nie jest aż tak źle: serwery WSEI zrobiły swoje. Na 13 lutego umówiłem się na drugą i ostatnią już sesję podpisywania indeksów. Mam nadzieję, że niniejsza książka będzie już wtedy ze mną. Już mnie ciekawi, co powiedzą o niej współautorzy za.., 10, 15 lat! dr Waldemar Pycka, wykładowca i redaktor Ps. Zamiar opublikowania wypowiedzi z Forum powstał dość późno i miałem w związku z tym duży problem z uzyskaniem pisemnej zgody wszystkich autorów na opublikowanie ich tekstów wraz z imieniem i nazwiskiem. Na dzień 31 stycznia otrzymałem 42 odpowiedzi, z czego 4 wiązały się z prośbą o zamieszczenie tekstów opisanych jedynie inicjałami. Z uwagi na charakter tekstów, często opisujących bardzo bliską autorom rzeczywistość, jest to dla mnie zrozumiałe. Nie wszyscy jednak wytypowani przeze mnie autorzy zapoznali się z moją prośbą, nie chcąc utracić ich prac, postanowiłem zamieścić je w książce, ale wyłącznie z inicjałami nazwisk autorów. Mam nadzieję, że nikt nie będzie miał mi tego za złe. 8

5 Wpływ społeczny dyskusja 1. Cezary Kaczkowski [ ]. Wychodzi na to, że będę pierwszym który coś skrobnie. A więc do dzieła. Tematem "odpowiedzi" z tego co pamiętam było przedstawienie sytuacji zaistniałej podczas przedświątecznej gorączki a dokładniej jak zostało się oszukanym przez różnego rodzaju "promocje" i inne tego typu okazje... Moja opowieść zaczyna sie w mieście zwanym Radom. Podczas zakupów w M1 przed mikołajkami - szukanie prezentów dla ukochanej osoby, rodziny, znajomych, przed moje oczęta wyrósł jak spod ziemi TV LG LCD 42 cale. Załadowany zakupami (mniej lub bardziej potrzebnymi) - zależny od punktu widzenia pomyślałem aby sprezentować sobie na święta ww. TV; po zapoznaniu sie z funkcjami, porównaniu jakości obrazu wydał mi się przystępny, lecz jego zalety nie byłyby nawet w najmniejszym stopniu ważne gdyby nie fakt ze został "promocyjnie", "przedświąteczne" przeceniony z 3 tyś na 2.500, dodatkowo za każde wydane 100 zł dostawało się bon na 10 zł wiec jeszcze 250 zł w kieszeń, poza tym wiem że w krótkim czasie ten TV będzie kosztował jeszcze mniej niż w tej niby promocji ale wliczyłem to w możliwe straty. Zakup możliwe że udany, ale po tygodniu korzystania z tego sprzętu doszedłem do wniosku że nie mam czasu na oglądanie TV :P a i też atrakcyjność tego towaru spadła ponieważ szybko mi się znudził. Gdyby nie owa gorączka przedświąteczna zapewne TV zostałby w sklepie a ja bym miał pieniądze i korzystał z 32' TV, który miałem przed tym kupionym ale cóż widocznie tak miało być. Sądzę, że na podstawie tego opisu sytuacji poddałem się: - Regule niedostępności - im trudniej nam coś zdobyć, tym bardziej to cenimy - a w moim przypadku jeśli czegoś nie posiadam to właśnie tego pragnę (chwilowo). - Regule zaangażowania i konsekwencji - angażując się w coś trudniej nam oceniać słuszność naszego postępowania, stąd działamy konsekwentnie według pierwotnego planu; - a w moim przypadku chciałem taki TV już wcześniej miałem plan zakupu ale nie w tak szybkim tempie, promocja przedświąteczna mnie do tego nakłoniła i oszukała bo np. nie mam teraz pieniędzy na inne ważne sprawy Waldemar Pycka [ ]. Panie Cezary, dał Pan przykład dobrej i szybkiej roboty. Dzięki, i liczę na dalszy udział w dyskusjach. Jak Pan sądzi, czy można być zaangażowanym, konsekwentnym i jednocześnie samokrytycznym? 9

6 1.2. Cezary Kaczkowski [ ]. Sądzę ze można być zaangażowanym, konsekwentnym i samokrytycznym ponieważ gdy obiera się jakichś wyznaczony cel należny brać pod uwagę te właśnie cechy aby zamierzenie odniosło pozytywny skutek i było na jak najwyższym poziomie. Odnośnie samokrytycyzmu jest on niezmiernie ważny z powodu obiektywnego spojrzenia na dana sytuacje w jak największym stopniu jest to możliwe a pozwala to na wychwycenie ewentualnych błędów i zastanowieniem się nad tym czego się podjęło i jakie to będzie niosło konsekwencje, przydatność itp. Wnioskując mogę powiedzieć ze te cechy powinny być nierozłączne, niestety każdy wie jak to bywa w życiu Dorota Rosińska [ ]. Od czasu narodzin córeczki w naszym domu pojawiło się wiele rzeczy bardziej lub mniej potrzebnych tj. cała masa zabawek, książek a także ubrań itp. Więc można już na samym początku stwierdzić, że jestem uległa-córci na zakupach gdy chce od nas kolejną zabawkę, którą zapewne pobawi sie troszkę lub praktycznie wcale; promocjom które po jakimś czasie okazują się mniej atrakcyjne, a także różnym niezbędnym drobiazgom które mogą nam się przydać a w praktyce leżą dawno na dnie półki i nikt tego nie używa. Podobnie było i teraz gdy przed mikołajkami w mojej pracy pojawił się tzw. obnośny sprzedawca posiadający liczny asortyment odzieżowy, który jak można sobie wyobrazić zachwalał każdy towar jak tylko potrafił najlepiej. Nie byłyśmy z koleżankami za bardzo zainteresowane, ale on był bardzo wytrwały, posiadał wiele argumentów oczywiście zachęcających do zakupu. Po wielu namowach koleżanka wybrała dla swojego synka dresiki i powiem szczerze zaczęła namawiać mnie na podobny zakup. A ja pomyślałam, że ubranko może się przydać jako dodatkowy element prezentu dla córci, koszt nie jest za duży, Pan akwizytor taki miły i tyle się napracował, a przecież każdy chce żyć, czas przedświąteczny i jakby nie było to jego praca, więc dokonałam zakupu. Gdy wróciłam do domu stwierdziłam, iż są to kolejne dresy w tym samym rozmiarze, więc mogą być mało potrzebne. Gdy córcia dostała od Mikołaja wymarzoną kolejkę, słodycze i dresy jako dodatkowy prezent - w praktyce okazały się jeszcze mniej atrakcyjnym zakupem gdyż szwy same rozchodziły się przy pierwszym nałożeniu ubranka na dziecko. U mnie zadziałała reguła społecznego dowodu słuszności (podejmując decyzję oceniamy ją przez pryzmat zachowań innych) koleżanka dokonała zakupu więc pod jej wpływem zrobiłam podobnie. A także reguła lubienia i sympatii (łatwiej ulegamy osobom do nas podobnym i tym, których lubimy) - wpływ koleżanki i przemiłego Pana akwizytora. 10

7 2.1. Waldemar Pycka [ ]. Czy gdyby to była kwestia "cudzego" dziecka, to czy coś by to zmieniło? Czy posiadanie dziecka sprawia, że pewien przekaz bardziej do nas trafia? Albo jeszcze inaczej: czy to, co jest dla nas najcenniejsze nie czyni nas podatnymi na to, co tak nikczemne ze swej natury? 2.2. Dorota Rosińska [ ]. Faktycznie można stwierdzić, że jeśli posiada sie dziecko to chciałoby się mieć dla niego wszystko co najlepsze. Oczywiście z tym rozpieszczaniem dziecka w kolejne zabawki i inne przedmioty po prostu przesadzamy. Jak to moja koleżanka, której urodziła się siostrzenica fajnie nazwała, że na punkcie tej małej istotki po prostu fiksuje. Każde zakupy i tak kończą sie tym, że również siostrzenicy dostaje sie coś nowego podobnie jak u mnie. Czyli jak widać zależy to od osoby, niezależnie czy jest to nasze dziecko czy jak to Pan Doktor nazwał "cudze". Wszyscy jesteśmy podatni na wpływy tylko czasami po prostu niektórzy potrafią znaleźć jakiś w tym umiar, a niestety niektórzy nie A. Sz. [ ]. Myślę, że moja uległość nie ma nic wspólnego z "duchem Świąt" ponieważ mój udział w tej dyskusji podlega pod Argumentum ad baculum, czyli nie wezmę udziału w dyskusji nie będzie zaliczenia. Uległam naciskowi i pewnego rodzaju manipulacji prowadzącego zajęcia, ponieważ w ogóle nie uczestniczę w żadnych forach, a słowo donos jest mi z natury obce. Tu nie dość że muszę się w jakiś sposób zaangażować to jeszcze muszę ogłosić to wszem i wobec. Mam nadzieję, że następnym razem będę uczestniczyć w dyskusji "na żywo". Jest ona zdecydowanie ciekawsza i ma lepszą dynamikę. 4. Waldemar Pycka [ ]. Argumentum ad baculum? W pewnym sensie - tak. Donos? - podobnie. Jednak: donos nie na kogoś innego, obcego, z mniej lub bardziej niskiej pobudki; donos na samego siebie! A to oznacza same pozytywne treści: spojrzeć na siebie z pewnego dystansu, uśmiechnąć się, przypomnieć sobie chwilę, w której nie do końca (delikatnie mówiąc) kontrolowało się swoje zachowanie. Dyskusje na żywo mają wiele zalet, ale też i wady - trudno powrócić, przeanalizować argumenty, jeszcze raz przemyśleć własne stanowisko. Pismo wymusza większy obiektywizm w głoszonym przez siebie stanowisku, stąd też wypowiedź tego rodzaju jest bardziej wiarygodna. No i nie ma tych "pozajęzykowych" środków nacisku: gestów, głosu, szmerów, tej geometrii sali tak niesprawiedliwie obdzielającej prawo 11

8 do wygłaszania poglądów. Żeby "zaliczyć", to Pani wpis wystarczy, żeby dać do myślenia - już nie. 5. Katarzyna P. [ ]. Dokładnie za dni 6 w większych lub mniejszych grupach, z rodziną bliższą lub dalszą, tą ukochaną, lubianą i tą też mniej lubianą (oby takiej jak najmniej było), znajomymi i przyjaciółmi, zasiądziemy do wigilijnego stołu. Większość z Nas czeka na ten dzień cały rok, zwłaszcza dzieci, z powodów może nie z tych samych co My starsi, jednak czekają niecierpliwie 12 miesięcy, bo chwilę po tym jak na niebie zaświeci się pierwsza gwiazdka, chwilę po tym jak spałaszują kilka wigilijnych dań, będą mogły zajrzeć pod choinkę, obiekt pożądania i ciekawości, "a co w tym roku Św. Mikołaj mi przyniósł?" "czy byłam - byłem wystarczająco grzeczny w tym roku, i czy aby na pewno mój list dotarł?" Serce się raduje gdy po rozpakowaniu podarków na twarzach widnieje uśmiech Jednak by ten uśmiech tam zagościł, MY rodzice, żony, babcie, ojcowie, wujkowie i ciotki, w kolejkach supermarketów, drogerii, łowiąc okazje PRZEBIERAMY się (niedosłownie) i wcielamy w owych Św. Mikołajów. Mimo przy długiego wprowadzenia cała historia moja zaczyna się w tym punkcie. W tym roku do wigilijnej kolacji zasiądę w większym gronie. W raz z moim "świeżo upieczonym mężem" od kilku miesięcy planowaliśmy jak obdarować naszych najbliższych by każdy z nich zaglądając po choinkę mógł poczuć się jak dziecko, najzwyczajniej ciesząc się z drobnego podarunku, który miał być jedynie symbolicznym okazaniem pamięci Listę prezentów skrupulatnie spisywaliśmy. W końcu doszliśmy do porozumienia i ruszyliśmy do sklepów, by tych spraw nie zostawiać na przysłowiową za pięć dwunastą. Dotarliśmy do pewnej sieciówki, powiedzmy drogerii czy sklepu kosmetycznego, wychodząc z założenia że obdarujemy naszych bliskich kosmetykami, które nie dość że fajnie wyglądają to i są praktyczne. Stojąc przy półce z zapachami męskimi, zastanawiając się, który zapach odpowiedni będzie dla Taty, teścia i szwagra słyszymy ciepłe i uprzejme "Czy mogę w czymś pomóc?" nasza odpowiedź była dość spontaniczna i brzmiała TAK. poprosiliśmy by poleciła nam Pani zapach dla dwóch panów w średnim wieku, oraz jednego w wieku ok 30lat. Pragnę zaznaczyć iż miały być to drobne podarki typu woda po goleniu, jakaś fajna woda toaletowa czy dezodorant perfumowany dla szwagra. Pokazaliśmy Pani co nam przypadło do gustu i zapytaliśmy co ona o tym sądzi, na co Ona "Zapach trafiony i do tego w słusznej cenie, gdyż jest on w tej chwili w świątecznej promocji, podejrzewam, że obdarowani będą bardzo zadowoleni z prezentu jednak, gdybym mogła coś podpowiedzieć to woda, którą państwo wybrali znajduje się w zestawie i cena zestawu jest o wiele 12

9 bardziej atrakcyjna, po pierwsze dopłacając jedyne 22,99 mają Państwo wiodę, żel pod prysznic, mydełko o tym samym zapachu co woda + jako prezent dezodorant, a do tego wszystko jest ładnie opakowane. Nadmienię tylko że gdyby państwo chcieli zakupić wszystkie produkty oddzielnie to koszt nie wyniósł by +22,99 lecz 45,00." Na co My przytaknęliśmy i z uśmiechem na twarzy wsadziliśmy do koszyka 3 różne zestawy niby w promocyjnych, bardzo atrakcyjnych cenach. Zadowoleni podziękowaliśmy za pomoc i udaliśmy się w stronę kasy. Morał: zamiast wydać na DROBNE upominki ok 100,00 w kasie owego sklepu zostawiliśmy prawie 200,00 zł, czyli dołożyliśmy do tej OKAZJI kolejną stówkę. Jednak gdyby tego było mało, to na spokojnie w domu zliczając wszystkie produkty (gdyby chcąc je kupić oddzielnie) wyszło nam że zapłacili byśmy mniej no bo dezodorant był PREZENTEM wliczonym w cenę!!! Według mnie ulegliśmy regule : -Argumentum ad vanitatem (argument odwołujący sie do próżności) - w zamian za ustępstwo, druga strona otrzymuje wyrazy uznania (np. "Jako człowiek inteligentny, kompetentny itd. zgodzi sie pan ze mną, że..."). - Reguła społecznego dowodu słuszności - podejmując decyzję oceniamy ją przez pryzmat zachowań innych; - w myślach widzieliśmy uśmiechy na twarzy bliskich. - Reguła lubienia i sympatii - łatwiej ulegamy osobom do nas podobnym i tym, których lubimy; - pani była tak miła i fachowo opowiadała na temat produktu. - Reguła niedostępności - im trudniej nam coś zdobyć, tym bardziej to cenimy - w końcu to okazja jedynie świąteczna. I tak to było ze mną, wszystkim innym życzę przemyślanych zakupów i spokojnych Świąt w gronie rodzinnego ciepła. 6. Agnieszka D. [ ]. Z tą odwagą jest różnie ale w końcu do odważnych świat należy. Może to się wydać śmieszne ale staram się nie ulegać innym i być twarda, a zwłaszcza tak myślałam po tym jak Pan Profesor zaproponował temat konieczny do zaliczenia, że nie dam się oszukać innym a przede wszystkim świątecznym chwytom. Lecz muszę z " ciężkim sercem" przyznać się że dałam się wykorzystać praktycznie jak dziecko mianowicie: trzy dni temu ubrałyśmy choinkę w pracy i od tego momentu zapanował nastrój świąteczny do takiego stopnia iż z tym nastrojem wróciłam do domu i gdy próbowałam ustawić sobie w telefonie jakiś świąteczny dzwonek dostałam SMS-a jak się okazało był akurat z sieci właśnie z świąteczną muzyka więc nie patrząc na to co Pan Profesor mówił na wykładzie bez żadnego ale weszłam na stronę i przez około 10 minut wybierałam sobie dzwonek na 13

10 telefon ta cała historia miała takie zakończenie iż zakupiłam jakiś beznadziejny dzwonek nie przypominający nawet świątecznego z kąta ubyło całe szczęście jedynie 10 zł. I po tym zdarzeniu zmieniłam swój pogląd dotyczący wpływu innych osób na podejmowane przeze mnie decyzje. 7. Sylwia S. [ ]. Moja historia zdarzyła się pod koniec listopada. Siedząc na kanapie przed telewizorem rozmyślałam sobie skąd tu wziąć pieniądze na, prezenty gwiazdkowe. Wiedziałam, że mamy dużo wydatków (rachunki, ubranka dla dziecka, itd.). Moje rozmyślania przerwał zaczynający się właśnie program rozrywkowy, polegający na tym, że ludzie dzwonią, odpowiadają na banalne wręcz pytania i wygrywają pieniądze (czasem nawet spore kwoty). Nigdy nie brałam udziału w tego typu akcjach, gdyż nie wierzyłam w ich wiarygodność. Po 15 min oglądania programu, Pani prowadząca zaczęła coraz bardziej zachęcać do dzwonienia, przekonując, że "To właśnie ty możesz zdobyć te pieniądze, wystarczy, że zadzwonisz..." Pula nagród wzrosła do 1000 zł, jednak nikt nie dzwonił. Nagle wpadł mi do głowy pomysł, żeby wysłać kilka sms-ów ( w końcu potrzebowałam tych pieniędzy na prezenty). Zagadka była całkiem prosta i zaczęło się... Zaczęłam dzwonić po kilkanaście razy. Miałam telefon na abonament więc nie było problemów z brakiem funduszy na karcie, tym bardziej, że cały czas miałam przed oczami dużą sumę do wygrania. W końcu poddałam się. Nagle zadzwonili do mnie z Plusa i poinformowali, że mój rachunek przekroczył kwotę 300 zł!!! PORAŻKA!!! Jak mogłam tak się nabrać. Chęć zdobycia pieniędzy na prezenty gwiazdkowe przerosła zdrowy rozsądek. Myślę, że poddałam się: a) regule lubienia i sympatii - Pani prowadząca program była przemiła i przekonująca, b) regule społecznego dowodu słuszności- widziałam w myślach radość męża z wygranej, c) regule niedostępności - nie miałam takiej kwoty a bardzo jej potrzebowałam. 8. Natalia Watrak [ ]. Zastanawiam się, którą historię wybrać hmm...ja ciągle nabieram się na "promocje" i nie wiem kiedy w końcu się nauczę nie wierzyć w to. Ostatnio będąc w Zamościu pojechałam z chłopakiem do Carrefoura, chodząc po supermarkecie natknęłam się na "super promocje" suszarki do włosów ( w domu mam dwie ale pomyślałam, że za te pieniądze zł - kupie jeszcze jedną w razie "W", gdzieś na jakiś wyjazd sie przyda itp. ). Nie zastanawiając się kupiłam ją. Po trzech zabiegach suszenia włosów 14

11 poczułam zapach spalenizny i suszarka odmówiła posłuszeństwa Jeju taka zła byłam na siebie, bo zamiast dołożyć i kupić coś normalnego ja jak zwykle tracę pieniądze na te "promocje". Już nic nie wspomnę ile się nasłuchałam od mojego chłopaka, który zawsze mnie przestrzega przed tego typu promocjami, ale ja jakaś zaślepiona ciągle jestem ciągle zadaje sobie pytanie po co mi ta suszarka była? przecież mam w domu dwie. Gdzieś latem też złapałam się na obniżkę cen butów, od razu pomyślałam wezmę dwie pary. Jak ta głupia ładowałam do koszyka nie patrząc na nie, w domu po tygodniu użytkowania obie pary były do wyrzucenia, bo sie rozkleiły (cóż to za promocja). Choć raz moja głupota przeszła ludzkie pojęcie w Zamościu jest raz w tyg. dokładnie w niedzielę giełda (prócz samochodów są tam stoiska z ubraniami itp.) koleżanka mówiła, że takie rzeczy są super więc pomyślałam pojadę. Pojechałam, ludzi tam było tyle, że ledwie się dopchałam do paru stoisk. Oczywiście kupiłam sobie buty, bluzki itd.- oczywiście w "promocji". W domu pokazując mamie moje zakupy stwierdziłam, że kupiłam dwa lewe buty ile śmiechu mieli ze mnie, moja mama pocieszyła mnie, że na drugi raz jak pojadę to kupie dwa prawe i będzie ok. Mi tam do śmiechu nie było. Ciągle miałam wyrzuty sumienia, jak mogę być taka naiwna???!!! Czemu dałam sie po raz kolejny zmanipulować? Sama nie wiem z czego to wynika ciągle staram się kupić coś taniej a wychodzi inaczej Mój chłopak cały czas powtarza mi żebym nie kupowała nic co będzie na promocji, ale jednak ciągnie... z tego co widzę to nie tylko mnie. Każdy z nas kiedyś się nabrał, tylko że nikt z nas nie może zagwarantować, że nigdy juz się to nie powtórzy...to chyba jest silniejsze od nas. 9. Anna Warda [ ]. Historia która opiszę wydążyła się mojemu mężowi. Pewnego grudniowego południa po zakładzie pracy męża, chodził Pan który sprzedawał książeczki w tym kołysanki. Z tego względu, że mamy synka, mąż postanowił kupić kołysankę wraz z płytą. Kołysanka kosztowała 30zł. Bardzo się ucieszył, że kupił dziecku kołysankę i nie aż taką drogą, tym bardziej, ze zbliżały się Mikołajki. Mąż przyszedł do domu zaczął oglądać książeczkę z kołysankami wraz z załączoną płytą. Płytę też przesłuchał i tu emocje pozytywne po zakupie książeczki minęły. Okazało się ze kołysanki śpiewane przez wykonawców, wcale nie oddaja ten magii, kołysanek śpiewanych za dawnych czasów. Kołysanki zaśpiewane są w sposób nowoczesnych, zbyt udziwniony. Później jeszcze się okazało, że po co nam ta płyta jeśli mamy już podobną, lepsza od tej. ( ) 15

12 9.1. Waldemar Pycka [ ]. Jak Pani sądzi: czy praca jest dobrym miejscem do dokonywania tego rodzaju transakcji? Nie pytam o męża, lecz o samą zasadę - skoncentrowani na jakimś problemie otrzymujemy sygnał, że możemy przy okazji rozwiązać inny problem. Jakaż wygoda, nieprawdaż? I chyba można to rozszerzyć na inne "problemy": moje dzieci np. opanowały dość wcześnie taktykę uzyskiwania zgody swej mamy na trudne prośby opartą na wyczekiwaniu momentu, w którym była czymś bardzo zajęta. Wtedy wpadali i pytali się, czy mogą coś tam zrobić (np.), ponaglając przy tym mamę. Było to bardzo skuteczne działanie. He, he Anna Warda [ ]. Sądzę, ze powinniśmy spojrzeć na to z dwóch stron i ogólnie. Mianowicie ze strony sprzedającego. Sprzedający Pan wybrał dobry moment na sprzedawanie książek. Po pierwsze po wypłacie, a po drugie czas świąteczny. Oraz możliwość dotarcia i namawiania do kupna dużej ilości potencjalnych klientów(przedstawiając same zalety produktu bo nikt sprzedający nie przedstawia wad swoich produktów?). Ze strony kupującego jest to wygoda, możliwość zakupu produktu, który jest dostępny od ręki. Ryzyko zakupu produktu niepotrzebnego pod wpływem chwili. Praca nie jest dobrym miejscem do dokonywania tego typu transakcji, z powodu odciągnięcia pracownika od wykonywanej pracy oraz ryzyka złego zakupu. Zgadzam się z tym, że jak pracownik jest zajęty swoja praca i zostanie rozproszony to i też łatwiej zostaje pod wpływem nieprzemyślanej chwili manipulowany (skupiony nad czymś innym nie skupia się na tym co kupuje i czy to w ogóle potrzebne np.: by sprawić przyjemność sprzedającemu, albo szybko pozbyć się namawiającego do kupna produktu - kupując tą rzecz (manipulacja innych osób - manipulując się nieświadomie?świadomie?). Pewnie tak i tak. Świadomie wtedy kiedy dojdziemy do tego, że osoba zrobiła na nas interes, a my daliśmy się namówić mimo to, że nie byliśmy pewni na 100%. Takie działanie sprzedającego jest jak najbardziej skuteczne Joanna Kurek [ ]. Piszę w kontekście wypowiedzi Pani Ani, chciałabym się odnieść co do zakupów podczas pracy. Sama doświadczyłam sytuacji, kiedy to do nas do biura przyszedł pan z handlem obwoźnym, no i ja zgodnie z wyznawaną twardo zasadą - iż w pracy się pracuje i tylko pracuje a na zakupy polatam sobie w wolnym czasie, wtedy kiedy to JA chcę i potrzebuję - nie uczestniczyłam w licytacji koleżanek z biura, której co się podoba, która co kupuje, itd. ALE DO CZASU. Dopóki kątem oka nie zobaczyłam lub kątem 16

13 ucha nie usłyszałam, że pan sprzedawca ma coś interesującego dla mnie, czego nie mogę znaleźć w żadnym sklepie lub w innych sklepach jest dużo dużo droższe.. także prędzej czy później, co z tego, że mamy jakieś ściśle określone zasady, których usiłujemy przestrzegać, nie rzadko zaklinamy się, że czegoś tam nigdy nie zrobimy (lub zawsze coś) bo zasady, zasady, zasady! które i tak zawsze istnieje prawdopodobieństwo, że je złamiemy, później wstydząc się samemu przed sobą, nie przyznając się przed innymi, iż ulegliśmy tej "magicznej sile wyższej", która nami po prostu bezczelnie rządzi!!!;) P.S.: Pan z handlem obwoźnym, po pierwszej od razu udanej wizycie, przychodzi do naszego biura REGULARNIE;) 9.4. Waldemar Pycka [ ]. Czas: mamy ten zorganizowany przez siebie, jakoś zaplanowany, ale dotyka nas też i ten drugi - przypadkowy, okazyjny, często niechciany. Jak Pani sądzi, na ile ulegamy wpływom w jednym, na ile zaś w drugim czasie? 9.5. Joanna Kurek [ ]. Trudne pytania Pan zadaje;) takie skłaniające do przemyśleń.. Otóż sądzę, że jest to dosyć względna sprawa, zależna od powiedzmy osobowości? stylu życia? Ja na przykład właśnie starannie organizuję swój czas, staram się dzielić go ściśle na słynne trzy części: czasu pracy, wolnego i odpoczynku. Ponieważ doba ma 24h, to na każdą część przypada 8 godzin. No i tu właśnie chyba zaczyna się problem ponieważ praca akurat podlega ściśle zorganizowanemu czasowi, nie łatwo jest ją 'przesunąć', odłożyć na później albo wyeliminować kosztem innych planów. Gorzej z czasem wolnym i odpoczynkiem, jak wykorzystać czas wolny na te wszystkie niezbędne, nieuniknione potrzeby i plany, nie kradnąc przy tym czasu przeznaczonego na odpoczynek? W moim przypadku może wydać się to śmieszne lub niemożliwe, taka zasadniczość pod tym względem, ale no właśnie staram się zachować tę równowagę. Z pracy wychodzę punktualnie po 8 godzinach (za co często słyszę żale koleżanek), na odpoczynek daję sobie 6 do 8 godzin, kradnąc te dwie godziny dla czasu wolnego i wtedy jestem dopiero happy, że wszystko mam pod kontrolą. Aaaaale;) czasami są sytuacje, kiedy w biurze jest nawał pracy i trzeba zostać po godzinach, z kimś się umawiam i ten ktoś się spóźnia albo spotkanie się przeciąga poza wyznaczone ramy czasowe, a w nocy sąsiedzi z góry robią imprezę i nijak nie idzie zasnąć!! To jest ten nie planowany czas, na który nie mamy wpływu a jednak trzeba mu ulec dla dobra sprawy albo po prostu nie mając innego wyjścia? Ponieważ jestem tak zorganizowana, mnie takie sytuacje delikatnie przerażają ale domyślam się, że inni lepiej sobie z tym radzą: naturalnie obojętnie a nie którzy nawet entuzjastycznie (ci, którzy biorą dzień takim 17

14 jaki jest?) Chociaż, z drugiej strony, kiedy niespodziewanie, przypadkowo spotykają mnie miłe rzeczy, i poświęcam na to swój tak cenny, zorganizowany czas, nie irytuję się już aż tak bardzo;) Więc tu może chodzi właśnie o taką zależność, jakie czerpiemy korzyści? czy w ogóle czerpiemy korzyści i co z czego możemy zyskać? Jeżeli spotyka mnie nagle, okazyjnie coś dobrego, to przymykam oko na swoje zasady i jestem satysfakcjonowana, a jeżeli coś tracę, czemuś się poddam czego później żałuję to nie dość, że jestem zła, to jeszcze staram się więcej nie poddać podobnej sytuacji, nie ulec jej i im podobnych Dorota Małysz [ ]. Jak wiadomo wszystkie, no może prawie wszystkie promocje to po prostu przebiegłe sztuczki, pułapki marketingowców, w które ludzie wpadają. Niedawno zepsuł mi się odkurzacz więc wybrałam się w tym celu do sklepu RTV i AGD na zakup nowego. Długo oglądałam, nie mogłam się zdecydować. Podeszła do mnie pani (uśmiechnięta) pracująca w tym sklepie. Przedstawiła mi model odkurzacza z wieloma ciekawymi funkcjami i jej zdaniem najlepszym. Ja tak analizując zauważyłam, że inne odkurzacze mają te funkcje, ale są znacznie droższe. Więc zapytałam czemu cena jest taka niska w końcu inne maja te funkcje, ale kosztują o wiele więcej; na to pani odpowiedziała, że to nowa firma, nie dawno wprowadzona na rynek i chce zachęcać klientów do kupna swych towarów poprzez okazjonalne ceny. Po namyśle wzięłam. Byłam zadowolona, bo mam czym sprzątać. Moje szczęście trwało do momentu gdy z pojemnika ( był to odkurzacz bez workowy) zaczął wydostawać się kurz wtedy zamiast odkurzać - ZAKURZYŁ mieszkanie. Pojemnik okazał sie nie szczelny. Byłam 4 razy na reklamacji, owszem zostawiali na 2 tygodnie i za każdym razem wracał,,zakurzacz powietrza "a nie odkurzacz dywanów. Dałam sobie spokój z reklamacjami bo ile można. Wiem, że poddałam się manipulacji i sile przekonania ekspedientki ze sklepu. Teraz mam ZAKURZACZ POWIETRZA i chętnie oddam. 11. Marlena Paździor [ ]. Byłam przekonana, że w te święta ominą mnie wszystkie promocje i super okazje. Choruję, więc cały czas siedzę w domu. Nie odwiedzam supermarketów, telewizję oglądam rzadko, bo zwykle jest coś innego do zrobienia. Jednak jak wszyscy wiemy wszystko może się zdarzyć. Jak zwykle święta wiążą się z wieloma czynnościami. Sprzątanie, gotowanie, przygotowywanie prezentów, czy ubieranie choinki wymaga swojego czasu. Ze względu na to postanowiłam przygotować plan działania. Wszystko spisać, żeby o wszystkim pamiętać i żeby wybrać właściwy do tego moment. Gdy pewnego dnia sprzątałam pokój i 18

15 obserwowałam, jaki piękny śnieg pada za oknem, usłyszałam dzwonek do drzwi. Nie spodziewałam się niczyjej wizyty, więc zastanowiło mnie kto to może być. Za drzwiami stał elegancko ubrany Pan, który podając rękę szybko się przedstawił. Zapytał, czy mam chwilę czasu na krótką opinię o nowo wypuszczanym na rynku produkcie. Świadomość, że mam sporo wolnego czasu i że święta to czas pomagania innym zgodziłam się. Ze swojej torby Pan wyjął perfumy i poprosił o opinię dotyczącą zapachu. Zaczęłam się zastanawiać, czy dobrze zrobiłam otwierając drzwi, ale nie było czasu na myślenie, gdy Pan szybko opowiadał mi o nowej serii perfum. Producent ten sam co Hugo Bossa, perfumy cieszą się dużym zainteresowaniem w Europie, cena jest bardzo promocyjna, a teraz można je kupić w Polsce Od słowa do słowa miałam w rękach dwa flakoniki perfum i słuchałam, że cena jest dostosowana do polskich warunków, że dwa flakoniki będą w tej samej cenie, że skoro jestem taka miła, to cena jest jeszcze niższa. A tylko 10 osób ma szansę na tak wspaniałą okazję. W tym momencie włączył się mój instynkt samozachowawczy. Zdecydowanie powiedziałam Panu, że cena jest dla mnie za wysoka. Pan przyznał, że wszystko to rozumie, bo też jest studentem, więc jeszcze obniżył cenę po zadaniu bardzo trudnego pytania (2+2x2). Mimo to powiedziałam NIE! Po tym mężczyzna powiedział, że jeśli wszystko zostanie między nami, to sprzeda mi jeden flakonik w prezencie świątecznym za jedyne 24 zł. W tym momencie przypomniałam sobie o choince, o prezentach, o śniegu za oknem, o ciężkiej pracy jaką Pan wykonuje (pewnie sam chce zarobić na prezenty) i zgodziłam się kupić ten jeden flakonik. Teraz zastanawiam się, komu właściwie mogę podarować taki prezent. Mi zapach ten szczerze mówiąc średnio się podoba, a i najbliżsi mają zwykle swoje ulubione perfumy. Choć chciałam uniknąć świątecznych promocji, to same przyszły do mnie, a do tego dałam się w nie wciągnąć Gdy później się nad tym zastanawiałam, trzeba przyznać, że Pan był dobry w manipulowaniu innymi. Reguły, które według mnie zastosował to m.in.: - Reguła niedostępności jest przecież tylko 10 takich zestawów, - Reguła lubienia i sympatii Pan w moim wieku, również student, komplementy jestem miła, grzecznie się przedstawił podając rękę, - Reguła społecznego dowodu słuszności znany producent, marka zdobyła uznanie w Europie Waldemar Pycka [ ]. Brawo Pani Marleno. Nie za zakup, oczywiście, lecz za analizę sytuacji. Jak Pani sądzi, czym dla Pani był gest podania ręki? Na ile późniejsze działania mieściły się w planie wytyczonym przez ten gest? 19

16 11.2. Marlena Paździor [ ]. Podanie ręki to dla mnie wyraz szacunku do kogoś, zapoznania się z kimś oraz przełamania dystansu. Pan podając rękę i przedstawiając się rozpoczął pewnego rodzaju relację, w którą się wciągnęłam. Nie był to bezimienny ktoś pukający do drzwi, ale Pan który od razu stał się na ileś "bliski". Jest to też pewnego rodzaju zobowiązanie: Pan od razu obdarza mnie zaufaniem - podaje rękę, więc chętnie go wysłucham. Poza tym traktuje mnie jak osobę równą sobie, a z czasem zauważam że nawet podobną. I tak od podania ręki - kupuję perfumy, co było z góry zaplanowane przez Pana. Choć nie zareagowałam na inne "argumenty", kupiłam perfumy w specjalnej dla mnie cenie, a tą wyjątkowość podkreślało już symboliczne podanie dłoni na początku rozmowy. 12. Magdalena Czemierzewska [ ]. Moja przygoda związana z donosem na rzeczywistość przedświąteczną będzie trochę banalna, ale skoro każdy opisuje podobne sytuacje to i ja nie widzę powodu, dla którego miałabym nie opisać swojego przypadku. Trudno uwierzyć jak można tak dać się nabrać, no nic ten donos ma mieć charakter samokrytyczny, więc było to tak... w ostatnią sobotę idąc do domu obładowana zakupami na święta, jak codziennie postanowiłam zajrzeć do skrzynki na listy, poza kartkami świątecznymi od najbliższych nic ciekawego w niej nie było, tylko parę ulotek reklamowych, jednak one nie przykuły mojej uwagi (pomyślałam sobie, że przecież ja na te "ich" promocje się nie nabiorę) i jak zawsze wyrzuciłam zbędną makulaturę. Otwierając drzwi do domu na wycieraczce zobaczyłam jeszcze jedną ulotkę, trochę oburzona ponownie pomyślałam: ile można, już w skrzynce było ich za dużo i zabrałam ją ze sobą chcą ponownie wyrzucić. Jednak ta ulotka wydała mi się wyjątkowa ;) na pierwszej stronie zobaczyłam Mikołaja trzymającego w ręku super zestaw do włosów a pod nim napis: "Takiej promocji nie możesz przegapić, do wyczerpania zapasów". Ta druga część zdania szczególnie mnie zaciekawiła, a raczej "pospieszyła". Nie zastanawiając się ani chwili poszłam do pobliskiego marketu z ulotką w ręku w poszukiwaniu "super" zestawu (suszarka z dyfuzorem, 3 szczotki ) w naprawdę atrakcyjnej cenie. W sklepie okazało się, że nie ma tego zestawu bo się skończył ale dowiozą i poinformowano mnie, że po południu będzie. Przeszło mi przez myśl, że przecież miało być do wyczerpania zapasów, a jednak mają tego więcej hmm...przyjdę później. Kolejna wizyta w sklepie okazała się totalną pomyłką. "Super" zestaw był wielkim "niewypałem" i dobrze, że w porę się opamiętałam. Każdy dodatek z ulotki kosztował dodatkowo, cena obejmowała samą suszarkę. Dzisiaj rano... trochę wstyd mi się przyznać... położyłam swoją ulotkę z wycieraczki sąsiadce mieszkającej obok, żeby kolejny raz nie dać się "złapać". 20

17 Gdybym była dzieckiem przestałabym chyba lubić Mikołaja. Wydaje mi się, że uległam: Argumentum ad crumenam (argument odwołujący się do trzosu) - odstąpienie od własnego stanowiska oraz zgoda strony przeciwnej wiązać się będzie z jej osobistymi korzyściami. Regule zaangażowania i konsekwencji - angażując się w coś trudniej nam oceniać słuszność naszego postępowania, stąd działamy konsekwentnie według pierwotnego planu; Zaangażowałam się w zakup zestawu zapominając o swoim dotychczasowym nawyku nie oglądania ulotek świątecznych, a mój plan uległości wyglądał następująco: zainteresowała mnie pierwsza strona ulotki, byłam dwukrotnie w sklepie, chciałam kupić produkt, na szczęście się opamiętałam. Regule niedostępności - im trudniej nam coś zdobyć, tym bardziej to cenimy; Wydawało mi się, że ten zestaw jest wyjątkowy i dlatego tak się starałam, żeby go mieć. 13. Urszula Dudziak [ ]. Mój donos jest związany z wygrana samochodu w formie wysyłania smsów do Telewizji Polskiej TVP. Więc, przed świętami każdy chce otrzymać wyjątkowy prezent. Oglądając telewizję napotkałam się na konkurs smsowy, do wygrania był nowy samochód Volkswagen Passat. Fajny bym sobie zrobiła prezent gwiazdkowy. Dałam się skusić na wysłanie sms, żeby wygrać samochód. Dokładnie za chwilę otrzymałam wiadomość z TVP, że komputer przydzielił mi określoną liczbą, która była nieco daleko od tej właściwej. Właściwa liczba określała, że jak wyśle jeszcze raz sms to ten przedział między właściwą liczbą i moja szansa zwiększy się. Zaufałam, ponieważ miałam nadzieje skrytą na wygranie tego samochodu. Toteż po wysłaniu sms, dostałam kolejnego, że jak chce grac dalej o Passat-a to trzeba wysłać sms o treści podatek, żebym ten podatek nie płaciła. Po tym straconym czasie i pieniędzy na sms-y zrezygnowałam z dalszego wysyłania sms-ów. Dałam się podejść, byłam naiwna wierząc że kiedyś coś wygram. Po tym doświadczeniu widać, że właśnie każdy zarabia na tych sms-ach a ludzie wierzą. A co do pytania Pana Doktora, związanego ze świętami, "czego tak ludzie wariują przed świętami?". Pracuję w sklepie, więc na każdym kroku widzę jak wariują ludzie. Z półek wszystko znika, a my jako społeczeństwo jesteśmy trochę uzależnieni od innych ludzi to i my wariujemy żeby nam chleb przed nosa nie zabrali, musimy rywalizować z ludźmi i trochę sami wariować bo by wszystko nam zabrali Agnieszka Lis [ ]. Zgadzam się z Panią Urszulą. Niestety w dzisiejszym świecie ludzie nie wiedzą co robią. Każdy chce żeby święta w jego domu wyglądały jak 21

18 najlepiej, żeby były jak najpiękniejsze, ale czemu ludzie tak wariują w sklepach? nigdy chyba tego nie zrozumiem. Chciałam przedstawić moją historię, bo niestety i ja dałam się oszukać, a obiecałam sobie że będę uważała, tym bardziej po wykładach z logiki, gdzie nasz wykładowca przestrzegał nas przed wszelkiego rodzaju manipulacją i oszustwami. Pewnego dnia do mojego domu zadzwoniła pani która reprezentowała firmę orange. Telefon był kierowany do mojego taty, a chodziło o przedłużenie umowy na abonament telefoniczny. Zważając na to, iż ja byłam kiedyś pracownikiem podobnej firmy, tato mój oddał mi słuchawkę twierdząc, że " lepiej sie na tym znam". Pani przedstawiła mi abonament za 50zł, nową nokię oraz przez cały okres trwania umowy (2 lata)darmowe minuty do trzech numerów w orange bez ograniczeń. Pomyślałam że to bardzo dobra oferta i zgodziłam się, po uprzednim zapytaniu czy na pewno te minuty do trzech numerów są beż ograniczeń. Tato był zadowolony. Piszę był, a nie jest, ponieważ gdy po trzech dnia pan z firmy orange przywiózł tacie umowę wraz z telefonem okazało się, że na każdy z trzech numerów tato ma miesięcznie 100minut. Nie było mnie wtedy w domu, a gdy następnego dnia pojechałam do salonu orange powiedziano mi że musiałam źle zrozumieć.;-( Reklamacja więc nie została uwzględniana a ja jestem zła na siebie że dałam się oszukać i na wszystkich ludzi którzy tak kłamią dla osiągnięcia swojego zysku. Wiem też, że ja jestem przede wszystkim winna. Nie powinnam zgadzać się na umowę telefonicznie. Ale ta pani była taka przekonywująca i miła. Zaufałam jej;-( Na błędach się człowiek uczy Waldemar Pycka [ ]. Czyżby więc zakodowany w nas ewolucyjny mechanizm "walki o byt" sprawiał, że w pewnych sytuacjach walczymy o towar tylko dlatego, że widzimy innych z "ciągiem na półki"? Urszula Dudziak [ ]. Moim zdaniem Panie Doktorze tak właśnie jest, jak inni robią tłum i walczą o towar, to inni także muszą tak postępować bo nic by nie mieli. Niedawno słyszałam jak księża w pewnym kościele rozdawali alkomaty za darmo, żeby ludzie cos zrozumieli mając te alkomaty, żeby wsiadając do samochodu nie pili alkoholu i byli trzeźwi. Tak rzucili się na księdza, wyrywali mu to te urządzenia, zachowywali się jak zwierzęta, żeby dostać pożywienie. Na każdym kroku widać jak ludzie robią, żeby dostać coś lepszego. A tak poza tym, chciałam jeszcze coś dodać. Byłam dziś w Kościele na mszy. Za każdym razem na sumie są oklaski dla proboszcza, za to że jak rozmawia i postępuje z wiernymi. Według mnie Kościół służy do 22

19 wyciszenia, modlenia się, każdy przychodzi z jakąś intencją i się modli. Dzisiaj mówił ksiądz, że jest zadowolony, szczęśliwy ponieważ dużo dostał w różnej formie życzenia świąteczne, za to dziękował ludziom. Na koniec dodał, "te osoby które nie wysłali życzeń to teraz mogą sie uśmiechnąć do proboszcza". Czyż to nie jest zmuszanie ludzi do uśmiechu? Kiedyś powiedział, czy podoba się nam chór jak śpiewają, cóż ludzie mogli zrobić, zaklaskać, choć tak ładnie nie śpiewali. Jak jeden mocno klaszcze to i inni się przyłączają. Może i jesteśmy solidarni wobec innych, ale żeby to nie było coś w rodzaju zmuszania do klaskania. 14. Joanna K. [ ]. Będąc na zakupach przedświątecznych w centrum handlowym poszukiwałam prezentu dla mojego 3-letniego chrześniaka Rafałka. Zaciekawiła mnie promocja na dziecięce samochody na akumulator. Od bardzo dawna chciałam mu kupić taki prezent, ale ceny mnie przerażały, gdyż jak wiemy studenci ciągle narzekają na brak pieniędzy. A tu napotkałam się na ogromny wybór różnych modeli samochodów, w ciekawych kolorach oraz wzorach. Cena dla mnie była przystępna i przyciągało mnie słowo "promocja 50%" oraz ludzie którzy cieszyli się z zakupu tych cudnych aut. Podszedł do mnie akwizytor i zaczął zachęcać do zakupu. Był bardzo miły, sympatyczny a do tego przystojny i wszystko mi wytłumaczył. Po krótkiej chwili kupiłam jeden z samochodów na akumulator. W swojej wyobraźni widziałam jak Rafałek cieszy się z prezentu. Natomiast czar prysł, gdy wróciłam do domu. Mama uświadomiła mnie, że samochód jest za mały dla Rafała i szybko z niego wyrośnie, że w zimie nie pojeździ nim na dworze no i w domu nie ma miejsca na jazdę takim autem. Do tego jakby było mało brat widział taki sam samochód w jeszcze niższej cenie niż ja zapłaciłam. Widać atmosfera przedświąteczna, promocja, akwizytor, inni kupujący, chęć zobaczenia radości dziecka sprawiło, że uległam zakupowi, który okazał się niestety nie trafny. Sprawiło mi to wielka przykrość i ogromną złość na samą siebie. Uległam regułom: niedostępności - wydawało mi się, że to wyjątkowa okazja i dlatego zdobyłam ten prezent, który był dla mnie wcześniej niedostępny w odpowiedniej cenie; lubienia i sympatii - akwizytor okazał się miłym człowiekiem, który zachęcająco prezentował samochody dziecięce, że nie umiałam odmówić zakupu; społecznego dowodu słuszności - inni kupowali więc i ja kupiłam, widząc ich uśmiechy na twarzy wiedziałam, że są zadowoleni. 23

20 15. Barbara M. [ ]. Nie przypominam sobie bym została kiedykolwiek oszukana przez jakąś promocje lub też wszelkiej maści sprzedawców spotykanych na każdym kroku. Naciągnięta - i to wiele razy, ale nikt mnie nie oszukał. Zawsze wiedziałam co kupuję. Wielokrotnie nawet kupowałam wiedząc, że nowy nabytek do niczego mi się nie przyda, chcąc za cenę oferowanego produktu kupić święty spokój lub pomóc uprzejmemu sprzedawcy. Umiejętność wzbudzenia sympatii u potencjalnego klienta jest bardzo często gwarancją sukcesu. Ale nie zawsze. Jedną z takich sytuacji chciałabym opisać. To nie był z pewnością udany dzień. Nie pamiętam dokładnej daty, ale miało to miejsce pod koniec lata. Było gorąco, bolała mnie głowa, z miliona pilnych spraw udało mi się pomyślnie załatwić raptem kilka. Na dodatek odpadł mi flek z buta i każdy krok boleśnie uświadamiał mi, że moje ulubione sandałki właśnie przeżywają gehennę...podobnie jak ja sama. Szłam na autobus bliska płaczu, błagając w myślach Opatrzność by ten dzień skończył się jak najprędzej. I wtedy właśnie moją uwagę przykuł mężczyzna idący przez rynek w moim kierunku. Ale co to był za mężczyzna! Adonis! Młody bóg! Olśniewający uśmiech oślepiał bardziej niż słońce stojące wysoko na bezchmurnym niebie. Wszelkie zmartwienia koszmarnego dnia poszły w zapomnienie w obliczu tego zbliżającego się "Cudu Natury". Przystojniak przywitał się uprzejmie i uśmiechną uśmiechem obliczonym na osiąganie efektu "galaretowatych" kolan u kobiet. Jednak całe dobre wrażenie wywarte na mnie rozwiało się już po pierwszych jego słowach. - Dzień dobry! Mam dziś specjalne zadanie. Podrywam kobiety oferując im niesamowite perfumy... - No to proszę podrywać kogo innego bo mnie się spieszy! - usłyszał w odpowiedzi. Minęłam go i odeszłam. Gdybym miała wtedy choć odrobinę lepszy humor to uległabym magii rozsiewanej przez piękny uśmiech "pana od perfum" i kupiła perfumy pewnie nawet ich nie wąchając. Ale ja byłam zła jak osa a on nie dał mi poczucia, że jestem wyjątkowa, czego potrzebowałam bo dzień był dla mnie wyjątkowo przykry. "Podrywam kobiety" - czyli wszystkie. Imponujący wygląd i wspaniały uśmiech nie wystarczyły. Nie jest tajemnicą, że w tym fachu fizyczna atrakcyjność niesamowicie pomaga. Trzeba ją jednak umiejętnie wykorzystywać, a tego ów przystojny pan nie umiał. Jeśli się nie nauczy to niestety, ale nie wróżę mu sukcesów w tym zawodzie... Nie jestem wyjątkiem, daję się skusić promocjom, kolorowym ulotkom, ciekawym reklamom, lub miłym paniom w drogerii które ze ślicznym uśmiechem na twarzy proponują mydełko za jedyne Kupuje wiec mydełko choć i tak wiem, że nie będę go używała, bo mydełka TEJ właśnie firmy wywołują u mnie reakcje alergiczną. Po co je więc kupiłam? Bo było w promocji, a pani w drogerii 24