(12) OPIS PATENTOWY (19)PL (11) (13)B1

Transkrypt

1 RZECZPOSPOLITA POLSKA Urząd Patentowy Rzeczypospolitej Polskiej (12) OPIS PATENTOWY (19)PL (11) (13)B1 (2 1) Numer zgłoszenia: (22) Data zgłoszenia: (51) IntCl7 B62M 11/16 B60B 27/04 (54) Zespół piasty koła rowerowego (30) Pierwszeństwo: , JP.H (73) Uprawniony z patentu: Shimano Inc., Osaka, JP (43) Zgłoszenie ogłoszono: BUP 15/98 (72) Twórcy wynalazku: Etsuyoshi Watarai, Osaka, JP Takuji Masui, Osaka, JP (45) O udzieleniu patentu ogłoszono: WUP 08/05 (74) Pełnomocnik: Szafruga Anna, POLSERVICE Sp. z o.o. PL B1 (57) 1. Zespół piasty koła rowerowego, zawierający korpus piasty z gwintowaną zewnętrzną powierzchnią obwodową, zamontowany obrotowo wokół osi piasty, pierwszy kołnierz zamontowany do korpusu piasty za pośrednictwem gwintowanego pierwszego członu mocującego sprzęgniętego z gwintowaną zewnętrzną powierzchnią obwodową korpusu piasty, znamienny tym, ze pierwszy kołnierz (32, 52a) jest zamocowany do korpusu (31, 51) piasty (6, 8) poprzez dociśnięcie w kierunku osi piasty (6, 8) pierwszego członu mocującego (33, 53a) do powierzchni bocznej pierwszego kołnierza (32, 52a). Fig. 5

2 Zespół piasty koła rowerowego Zastrzeżenia patentowe 1. Zespół piasty koła rowerowego, zawierający korpus piasty z gwintowaną zewnętrzną powierzchnią obwodową, zamontowany obrotowo wokół osi piasty, pierwszy kołnierz zamontowany do korpusu piasty za pośrednictwem gwintowanego pierwszego członu mocującego sprzęgniętego z gwintowaną zewnętrzną powierzchnią obwodową korpusu piasty, znamienny tym, ze pierwszy kołnierz (32, 52a) jest zamocowany do korpusu (31, 51) piasty (6, 8) poprzez dociśnięcie w kierunku osi piasty (6, 8) pierwszego członu mocującego (33, 53a) do powierzchni bocznej pierwszego kołnierza (32, 52a). 2. Zespół według zastrz. 1, znamienny tym, ze zewnętrzna powierzchnia obwodowa korpusu (31, 51) piasty (6, 8) zawiera pierwszy człon ustawiający, który jest sprzęgnięty z drugim członem ustawiającym ukształtowanym na pierwszym kołnierzu (32, 52a), przy czym pierwszy kołnierz (32, 52a) jest zamontowany nieobrotowo na korpusie (31, 51) piasty (6, 8). 3. Zespół według zastrz. 2, znamienny tym, że pierwszy kołnierz (32, 52a) jest sprzęgnięty z korpusem (31, 51) piasty (6, 8) za pośrednictwem pierwszego członu ustawiającego i drugiego członu ustawiającego tylko w jednym położeniu obwodowym. 4. Zespół według zastrz. 1, znamienny tym, że zewnętrzna powierzchnia obwodowa korpusu (31, 51) piasty (6, 8) zawiera pierwszy zestaw zębów (41, 63), które są zazębione z drugim zestawem zębów (44, 70) ukształtowanych na wewnętrznej powierzchni obwodowej pierwszego kołnierza (32, 52a) i za pomocą których pierwszy kołnierz (32, 52a) jest zamontowany nieobrotowo na korpusie (31, 51) piasty (6, 8). 5. Zespół według zastrz. 4, znamienny tym, że przynajmniej jeden z pierwszego zestawu zębów (41, 63) i drugiego zestawu zębów (44, 70) zawiera ząb ustawiający (41a, 44a) ukształtowany inaczej niż inne zęby zestawów zębów pierwszego (41, 63) i drugiego (44, 70), przy czym pierwszy kołnierz (32, 52a) jest sprzęgnięty z korpusem (31, 51) piasty (6, 8) tylko w jednym położeniu obwodowym. 6. Zespół według zastrz. 1, znamienny tym, że pierwszy człon mocujący (33, 53a) ma pierw szą powierzchnię stożkową (47), która jest sprzężona z drugą powierzchnią stożkową (46) na pierwszym kołnierzu (32, 52a), przy czym za ich pośrednictwem pierwszy kołnierz (32, 52a) jest dociśnięty promieniowo w kierunku na zewnątrz. 7. Zespól według zastrz. 6, znamienny tym, że pierwsza powierzchnia stożkowa (47) ma inne nachylenie niż druga powierzchnia stożkowa (46). 8. Zespół według zastrz. 7, znamienny tym, ze pierwsza powierzchnia stożkowa (47) jest bardziej nachylona niż druga powierzchnia stożkowa (46). 9. Zespól według zastrz. 6, znamienny tym, że pierwsza powierzchnia stożkowa (47) jest dociśnięta do drugiej powierzchni stożkowej (46) w kierunku osiowym korpusu (31, 51) piasty (6, 8). 10. Zespół według zastrz. 1, znamienny tym, że pierwszy człon mocujący (33, 53a) ma nieregularnie ukształtowaną zewnętrzną powierzchnię obwodową do sprzęgania się z narzędziem. 11. Zespół według zastrz. 1, znamienny tym, że pierwszy człon mocujący (33, 53a) ma kształt nasadki. 12. Zespół według zastrz. 1, znamienny tym, ze pierwszy kołnierz (32, 52a) zawiera pewną liczbę pierwszych otworów (43a) rozmieszczonych na obwodzie. 13. Zespół według zastrz. 1, znamienny tym, ze zawiera drugi kołnierz (32', 52b) oraz gwintowany drugi człon mocujący (33', 53b) sprzęgnięty z gwintowaną zewnętrzną powierzchnią obwodową korpusu (31, 51) piasty (6, 8), przy czym drugi kołnierz (32', 52b) jest zamocowany do korpusu (31, 51) piasty (6, 8) poprzez dociśnięcie w kierunku osi piasty (6, 8) drugiego członu mocującego (33', 53a) do powierzchni bocznej drugiego kołnierza (32', 52a).

3 Zespół według zastrz. 13, znamienny tym, że zewnętrzna powierzchnia obwodowa korpusu (31, 51) piasty (6, 8) zawiera osiowo rozstawione człony ustawiające pierwszy i drugi, które są sprzęgnięte z odpowiednimi członami ustawiającymi trzecim i czwartym, utworzonymi na odpowiednich kołnierzach pierwszym (32, 52a) i drugim (32', 52b), za pośrednictwem których kołnierze pierwszy (32, 52a) i drugi (32', 52b) są nieobrotowo zamocowane w korpusie (31, 51) piasty (6, 8). 15. Zespół według zastrz. 14, znamienny tym, że kołnierze pierwszy (32, 52a) i drugi (32', 52b) są sprzęgnięte z korpusem (31, 51) piasty (6, 8) za pośrednictw em członów ustawiających pierwszego, drugiego, trzeciego i czwartego tylko w jednym położeniu obwodowym. 16. Zespół według zastrz. 13, znamienny tym, że pierwszy kołnierz (32, 52a) zawiera pewną liczbę pierwszych otworów (43a) rozmieszczonych z równomiernymi odstępami na obwodzie, a drugi kołnierz (32', 52b) zawiera pewną liczbę drugich otworów (43b) rozmieszczonych z równomiernymi odstępami na obwodzie, przy czym w położeniu zamocowania kołnierzy pierwszego (32, 52a) i drugiego (32', 52b) do korpusu (31, 51) piasty (6, 8) pierwsze otwory (43a) są przesunięte o pół odstępu względem drugich otworów (43b) w kierunku obwodowym 17. Zespól według zastrz. 13, znamienny tym, że zewnętrzna powierzchnia obwodowa korpusu (31, 51) piasty (6, 8) ma usytuowany na obwodzie pierwszy zestaw zębów (41, 63) oddalonych w kierunku osiowym względem usytuowanego na obwodzie drugiego zestawu zębów (41', 67), a wewnętrzna powierzchnia obwodowa pierwszego kołnierza (32, 52a) zawiera trzeci zestaw zębów (44, 70), które są sprzęgnięte z pierwszym zestawem zębów (41, 63) na korpusie (32, 52a) piasty (6, 8) i za pomocą których pierwszy kołnierz (32, 52a) jest nieobrotowo zamocowany na korpusie (31, 51) piasty (6, 8), a wewnętrzna powierzchnia obwodowa drugiego kołnierza (32', 52b) zawiera czwarty zestaw zębów (44', 71), który jest sprzężony z drugim zestawem zębów (41, 67) na korpusie (31, 51) piasty (6, 8) i za pośrednictwem których drugi kołnierz (32, 52b) jest nieobrotowo zamocowany na korpusie (31, 51) piasty (6, 8). 18. Zespół według zastrz. 17, znamienny tym, ze przynajmniej jeden z zestawów zębów pierwszego (41, 63) i trzeciego (44, 70) zawiera pierwszy ząb ustawiający (41, 63) ukształtowany inaczej niż inne zęby zestawów zębów pierwszego (41, 63) i trzeciego (44, 70), przy czym pierwszy kołnierz (32, 52a) jest sprzęgnięty z korpusem (31, 51) piasty (6, 8) tylko w jednym położeniu obwodowym, a przynajmniej jeden z zestawów zębów drugiego (41', 67) i czwartego zębów (44', 71) zawiera drugi ząb ustawiający (41a, 44a) ukształtowany inaczej niż inne zęby zestawów zębów drugiego (41, 67) i czwartego (44', 71), przy czym drugi kołnierz (32, 52b) jest sprzężony z korpusem (31, 51) piasty (6, 8) tylko w jednym położeniu obwodowym. 19. Zespół według zastrz. 13, znamienny tym, że pierwszy człon mocujący (33, 53a) ma pierwszą powierzchnię stożkową (47), którą jest sprzężona z drugą powierzchnią stożkową (46) na pierwszym kołnierzu (32, 52a), przy czym za ich pośrednictwem pierwszy kołnierz (32, 52a) jest dociśnięty promieniowo w kierunku na zewnątrz. 20. Zespół według zastrz. 19, znamienny tym, że pierwsza powierzchnia stożkowa (47) ma inne nachylenie niż druga powierzchnia stożkowa (46). 21. Zespół według zastrz. 20, znamienny tym, że pierwsza powierzchnia stożkowa (47) jest bardziej nachylona niż druga powierzchnia stożkowa (46). 22. Zespół według zastrz. 19, znamienny tym, ze pierwsza powierzchnia stożkowa (47) jest dociśnięta do drugiej powierzchni stożkowej (46) w kierunku osiowym korpusu (31, 51) piasty (6, 8). 23. Zespół według zastrz. 19, znamienny tym, że pierwszy człon mocujący (33, 53a) ma nieregularnie ukształtowaną zewnętrzną powierzchnię obwodową do sprzęgania się z narzędziem. 24. Zespół według zastrz 1, znamienny tym, że człon mocujący (33, 53a) ma kształt nasadki.

4 Zespół według zastrz. 19, znamienny tym, że pierwszy człon mocujący (33, 53a) zawiera pierwszą powierzchnię stożkową (47), która jest sprzężona z drugą powierzchnią stożkową (46) na pierwszym kołnierzu (32, 52a) i za pośrednictwem której pierwszy kołnierz (32, 52a) jest dociśnięty promieniowo w kierunku na zewnątrz, a drugi człon mocujący (33, 53b) zawiera trzecią powierzchnię stożkową (47, 73), która jest sprzężona z czwartą powierzchnią stożkową (46, 72) na drugim kołnierzu (32, 52b) i za pośrednictwem której drugi kołnierz (32, 52b) jest dociśnięty promieniowo na zewnątrz. 26. Zespół według zastrz. 25, znamienny tym, że pierwsza powierzchnia stożkowa (47) ma inne nachylenie niż druga powierzchnia stożkowa (46), a trzecia powierzchnia stożkowa (47, 73) ma inne nachylenie niż czwarta powierzchnia stożkowa (46, 72). 27. Zespół według zastrz. 26, znamienny tym, że pierwsza powierzchnia stożkowa (47) jest bardziej nachylona niż druga powierzchnia stożkowa (46), a trzecia powierzchnia stożkowa (47', 73) jest bardziej nachylona niż czwarta powierzchnia stożkowa (4 6\ 72). 28. Zespół według zastrz. 25, znamienny tym, że pierwsza powierzchnia stożkowa (47) jest dociśnięta do drugiej powierzchni stożkowej (46) w pierwszym kierunku osiowym korpusu (31, 51) piasty (6, 8), a trzecia powierzchnia stożkowa (47', 73) jest dociśnięta do czwartej powierzchni stożkowej (46', 72) w drugim kierunku osiowym korpusu (31, 51) piasty (6, 8). 29. Zespół według zastrz. 28, znamienny tym, że pierwszy kierunek osiowy jest taki sam jak drugi kierunek osiowy. 30. Zespół według zastrz. 28, znamienny tym, że pierwszy kierunek osiowy jest przeciwny do drugiego kierunku osiowego. 31. Zespół według zastrz. 25, znamienny tym, że pierwszy człon mocujący (33, 53a) i drugi człon mocujący (33, 53b) mają nieregularnie ukształtowane zewnętrzne powierzchnie obwodowe do sprzęgania z narzędziem. 32. Zespół według zastrz. 25, znamienny tym, że pierwszy człon mocujący (33, 53a) i drugi człon mocujący (33) m ają kształt nasadki. 33. Zespół według zastrz. 25, znamienny tym, ze zewnętrzna powierzchnia obwodowa korpusu (31, 51) piasty (6, 8) zawiera osiowo rozmieszczone w oddaleniu od siebie pierwsze i drugie części gwintowane (42), które są sprzężone z odpowiednimi częściami gwintowanymi członów mocujących pierwszego (33, 53a) i drugiego (33, 53b). 34. Zespół według zastrz. 13, znamienny tym, że pierwszy kołnierz (32, 52a) zawiera pewną liczbę pierwszych otworów (43a) rozmieszczonych w oddaleniu od siebie na obwodzie, a drugi kołnierz (32, 52b) zawiera pewną liczbę drugich otworów (43b) rozmieszczonych w oddaleniu od siebie na obwodzie. * * * Przedmiotem wynalazku jest zespół piasty koła rowerowego. Znane jest koło rowerowe wyposażone w piastę, szprychy, które zaczepione są na piaście i rozmieszczone mniej łub więcej promieniowo, obręcz, która jest oparta na szprychach, oraz oponę nałożoną na obręcz Piasta ma oś, która przymocowana jest nieobrotowo do ramy rowerowej oraz korpus, który opiera się obrotowo na osi piasty. Korpus piasty ma zwykle cylindryczną jednostkę piasty oraz parę pierścieniowych kołnierzy, które umocowane są na każdym końcu jednostki piasty. Otwory szprych rozmieszczone są w równych odległościach na obrzeżu w członach kołnierzowych w liczbie odpowiadającej liczbie szprych. Otwory wykonane są także w obręczy w liczbie odpowiadającej liczbie szprych. Liczba szprych łączących obręcz i piastę dobrana jest do wymogów użytkownika, przewidywanego użycia i tym podobnych. Na przykład w przeszłości stosowano koła z 12, 20, 24, 28, 32, 36, 40 i 48 szprychami. Zwykle produkuje się oddzielne piasty i obręcze przystosowane do wymaganej liczby szprych, nawet do kół o tym samym rozmiarze. Z powodu wykonywania na zamówienie piast i obręczy stosowanych dla różnych liczb szprych istnieje konieczność nabywania oddzielnej piasty i obręczy, jeżeli rowerzysta decyduje się zmienić liczbę szprych w kole. Na przykład, gdy koła roweru stosowanego w wyścigach

5 przełajowych mają być zmienione na koła do wyścigów na terenie spadzistym, to musi być wymieniona piasta, jeżeli nowe koła mają różną liczbę szprych. Co więcej, jeżeli otwory szprych w kołnierzach są uszkodzone, to musi być wymieniona cała piasta, nawet jeżeli inne części są wciąż użyteczne. Stwarza to uszczerbek finansowy dla rowerzysty, utrudniając mu przystosowanie się do różnych sytuacji podczas jazdy. Celem niniejszego wynalazku jest opracowanie piasty koła rowerowego ze zdejmowanymi kołnierzami, tak że, jeżeli nastąpi uszkodzenie kołnierza piasty lub jeżeli rowerzysta decyduje się wymienić kołnierz, nie musi być wymieniona cała piasta. Zespół piasty koła rowerowego, według wynalazku zawiera korpus piasty z gwintowaną zewnętrzną powierzchnią obwodową, zamontowany obrotowo wokół osi piasty, pierwszy kołnierz zamontowany do korpusu piasty za pośrednictwem gwintowanego pierwszego członu mocującego sprzęgniętego z gwintowaną zewnętrzną powierzchnią obwodową korpusu piasty. Zespół piasty koła rowerowego według wynalazku, charakteryzuje się tym, że pierwszy kołnierz jest zamocowany do korpusu piasty poprzez dociśnięcie w kierunku osi piasty pierwszego członu mocującego do powierzchni bocznej pierwszego kołnierza. Zewnętrzna powierzchnia obwodowa korpusu piasty zawiera pierwszy człon ustawiający, który jest sprzęgnięty z drugim członem ustawiającym ukształtowanym na pierwszym kołnierzu, przy czym pierwszy kołnierz jest zamontowany nieobrotowo na korpusie piasty. Pierwszy kołnierz jest sprzęgnięty z korpusem piasty za pośrednictwem pierwszego członu ustawiającego i drugiego członu ustawiającego tylko w jednym położeniu obwodowym. Zewnętrzna powierzchnia obwodowa korpusu piasty zawiera pierwszy zestaw zębów, które są zazębione z drugim zestawem zębów ukształtowanych na wewnętrznej powierzchni obwodowej pierwszego kołnierza i za pomocą których pierwszy kołnierz jest zamontowany nieobrotowo na korpusie piasty. Przynajmniej jeden z pierwszego zestawu zębów i drugiego zestawu zębów zawiera ząb ustawiający ukształtowany inaczej niż inne zęby zestawów zębów pierwszego i drugiego, przy czym pierwszy kołnierz jest sprzęgnięty z korpusem piasty tylko w jednym położeniu obwodowym. Pierwszy człon mocujący ma pierwszą powierzchnię stożkową, która jest sprzężona z drugą powierzchnią stożkową na pierwszym kołnierzu, przy czym za ich pośrednictwem pierwszy kołnierz jest dociśnięty promieniowo w kierunku na zewnątrz. Pierwsza powierzchnia stożkowa ma inne nachylenie niż druga powierzchnia stożkowa. Pierwsza powierzchnia stożkowa jest bardziej nachylona niż druga powierzchnia stożkowa. Pierwsza powierzchnia stożkowa jest dociśnięta do drugiej powierzchni stożkowej w kierunku osiowym korpusu piasty. Pierwszy człon mocujący ma nieregularnie ukształtowaną zewnętrzną powierzchnię obwodową do sprzęgania się z narzędziem. Pierwszy człon mocujący ma kształt nasadki. Pierwszy kołnierz zawiera pewną liczbę pierwszych otworów rozmieszczonych na obwodzie. Zespół piasty zawiera drugi kołnierz oraz gwintowany drugi człon mocujący sprzęgnięty z gwintowaną zewnętrzną powierzchnią obwodową korpusu piasty, przy czym drugi kołnierz jest zamocowany do korpusu piasty poprzez dociśnięcie w kierunku osi piasty drugiego członu mocującego do powierzchni bocznej drugiego kołnierza. Zewnętrzna powierzchnia obwodowa korpusu piasty zawiera osiowo rozstawione człony ustawiające pierwszy i drugi, które są sprzęgnięte z odpowiednimi członami ustawiającymi trzecim i czwartym, utworzonymi na odpowiednich kołnierzach pierwszym i drugim, za pośrednictwem których kołnierze pierwszy i drugi są nieobrotowo zamocowane w korpusie piasty. Kołnierze pierwszy i drugi są sprzęgnięte z korpusem piasty za pośrednictwem członów ustawiających pierwszego, drugiego, trzeciego i czwartego tylko w jednym położeniu obwodowym. Pierwszy kołnierz zawiera pewną liczbę pierwszych otworów rozmieszczonych z równomiernymi odstępami na obwodzie, a drugi kołnierz zawiera pewną liczbę drugich otworów rozmieszczonych z równomiernymi odstępami na obwodzie, przy czym w położeniu zamocowania kołnierzy pierwszego i drugiego do korpusu piasty pierwsze otwory są przesunięte o pół odstępu względem drugich otworów w kierunku obwodowym.

6 Zewnętrzna powierzchnia obwodowa korpusu piasty ma usytuowany na obwodzie pierwszy zestaw zębów oddalonych w kierunku osiowym względem usytuowanego na obwodzie drugiego zestawu zębów, a wewnętrzna powierzchnia obwodowa pierwszego kołnierza zawiera trzeci zestaw zębów, które są sprzęgnięte z pierwszym zestawem zębów na korpusie piasty i za pomocą których pierwszy kołnierz jest nieobrotowo zamocowany na korpusie piasty, a wewnętrzna powierzchnia obwodowa drugiego kołnierza zawiera czwarty zestaw zębów, który jest sprzężony z drugim zestawem zębów na korpusie piasty i za pośrednictwem których drugi kołnierz jest nieobrotowo zamocowany na korpusie piasty. Przynajmniej jeden z zestawów zębów pierwszego i trzeciego zawiera pierwszy ząb ustawiający ukształtowany inaczej niż inne zęby zestawów zębów pierwszego i trzeciego, przy czym pierwszy kołnierz jest sprzęgnięty z korpusem piasty tylko w jednym położeniu obwodowym, a przynajmniej jeden z zestawów zębów drugiego i czwartego zębów zawiera drugi ząb ustawiający ukształtowany inaczej niż inne zęby zestawów zębów drugiego i czwartego, przy czym drugi kołnierz jest sprzężony z korpusem piasty tylko w jednym położeniu obwodowym. Pierwszy człon mocujący ma pierwszą powierzchnię stożkową, która jest sprzężona z drugą powierzchnią stożkową na pierwszym kołnierzu, przy czym za ich pośrednictwem pierwszy kołnierz jest dociśnięty promieniowo w kierunku na zewnątrz. Pierwsza powierzchnia stożkowa m a inne nachylenie niż druga powierzchnia stożkowa. Pierwsza powierzchnia stożkowa jest bardziej nachylona niż druga powierzchnia stożkowa. Pierwsza powierzchnia stożkowa jest dociśnięta do drugiej powierzchni stożkowej w kierunku osiowym korpusu piasty. Pierwszy człon mocujący ma nieregularnie ukształtowaną zewnętrzną powierzchnię obwodową do sprzęgania się z narzędziem. Człon mocujący ma kształt nasadki. W innym wariancie pierwszy człon mocujący zawiera pierwszą powierzchnię stożkową, która je st sprzężona z drugą powierzchnią stożkową na pierwszym kołnierzu i za pośrednictwem której pierwszy kołnierz jest dociśnięty promieniowo w kierunku na zewnątrz, a drugi człon mocujący zawiera trzecią powierzchnię stożkową, która jest sprzężona z czwartą powierzchnią stożkową na drugim kołnierzu i za pośrednictwem której drugi kołnierz jest dociśnięty promieniowo na zewnątrz. Pierwsza powierzchnia stożkowa ma inne nachylenie niż druga powierzchnia stożkowa, a trzecia powierzchnia stożkowa ma inne nachylenie niż czwarta powierzchnia stożkowa. Pierwsza powierzchnia stożkowa jest bardziej nachylona niż druga powierzchnia stożkowa, a trzecia powierzchnia stożkowa jest bardziej nachylona niż czwarta powierzchnia stożkowa. Pierwsza powierzchnia stożkowa jest dociśnięta do drugiej powierzchni stożkowej w pierwszym kierunku osiowym korpusu piasty, a trzecia powierzchnia stożkowa jest dociśnięta do czwartej powierzchni stożkowej w drugim kierunku osiowym korpusu piasty. Pierwszy kierunek osiowy jest taki sam jak drugi kierunek osiowy lub pierwszy kierunek osiowy jest przeciwny do drugiego kierunku osiowego. Pierwszy człon mocujący i drugi człon mocujący m ają nieregularnie ukształtowane zewnętrzne powierzchnie obwodowe do sprzęgania z narzędziem. Pierwszy człon mocujący i drugi człon mocujący m ają kształt nasadki. Zewnętrzna powierzchnia obwodowa korpusu piasty zawiera osiowo rozmieszczone w oddaleniu od siebie pierwsze i drugie części gwintowane, które są sprzężone z odpowiednimi częściami gwintowanymi członów mocujących pierwszego i drugiego. Pierwszy kołnierz zawiera pewną liczbę pierwszych otworów rozmieszczonych w oddaleniu od siebie na obwodzie, a drugi kołnierz zawiera pewną liczbę drugich otworów rozmieszczonych w oddaleniu od siebie na obwodzie. Przedmiot wynalazku w przykładzie wykonania jest przedstawiony na rysunku, na którym fig. 1 przedstawia rower w widoku z boku, fig. 2 przedstawia piastę koła według wynalazku w pierwszej odmianie w pół przekroju, pół-widoku z boku, fig. 3 przedstawia szczegół z fig. 2 z dokładnym ukazaniem przyłączenia członu kołnierzowego, fig. 4 przedstawia

7 wycinek członu kołnierzowego w widoku z przodu, fig. 5 przedstawia piastę koła według wynalazku w drugiej odmianie w pół-przekroju, pół-widoku z boku, fig. 6 przedstawia szczegół z fig. 5 z dokładnym ukazaniem przyłączenia członu kołnierzowego. Figura 1 przedstawia w widoku z boku rower górski (MTB), w którym zastosowano zespół piasty koła rowerowego według wynalazku. Pokazany na fig. 1 rower ma ramę 1 w kształcie diamentu, która stanowi szkielet konstrukcji. Rama 1 ma na przykład korpus 2 stanowiący konstrukcję ze zespawanych metalowych rur, takich jak rury ze stopów aluminium, rury molibdenowo-chromowe lub rury ze stopów tytanowych, i przedni widelec 3, który jest obrotowo oparty wokół nachylonej osi na przedniej części korpusu 2 i rozwidla się na dwa dolne końce. Rower MTB zawiera także zespół kierownicy 4, która jest połączona z przednim widelcem 3, zespół napędowy 5, który jest zamocowany do dolnej części korpusu ramy 2 i zamienia siłę pedałowania na siłę napędową, przednie koło 7, które ma przednią piastę 6 dołączoną do dolnego końca przedniego widelca 3, tylne koło 9, które ma piastę wolnego biegu 8 przyłączoną w tylnej części korpusu 2 ramy oraz do przednich i tylnych hamulców 10. Rura siedzeniowa 21, na której zamontowane jest siodełko 20, przymocowana jest do korpusu 2 ramy w taki sposób, że może poruszać się w dół lub do góry. Zespół kierownicy 4 ma kierownicę 22. Uchwyty, 23 i dźwignie hamulców 24 z przyłączonymi dźwigniami przesunięcia zamontowane są na każdym końcu kierownicy 22. Zespół napędowy 5 ma trój biegową korbę dużego koła zębatego 25, która podparta jest obrotowo na dolnym wsporniku, ośmiobiegową zębatkę 26 piasty połączoną z piastą wolnego biegu 8 oraz łańcuch 27, który jest nawinięty pomiędzy korbą dużego koła zębatego 25 i zębatką 26 piasty Przednie koło 7 ma na przykład trzydzieści sześć szprych 11, które rozciągają się na zewnątrz mniej lub bardziej promieniowo od piasty przedniej 6, obręcz 12, w którą wkręcone są przeciwne końce szprych 11, oraz oponę 13, która jest nałożona na obręcz 12. Piasta przednia 6 jest typu szybko rozłącznego, jak przedstawiono na fig. 2. Dokładniej, piasta przednia 6 ma wydrążoną oś 30a z gwintem zewnętrznym utworzonym na obydwu końcach oraz oparty je st obrotowo na osi 30a zespół 30b piasty 6. Zespół 30b ma cylindryczny korpus 31 piasty, który oparty jest obrotowo na osi 30a, pierwszy pierścieniowy kołnierz 32 i drugi pierścieniowy kołnierz 32' usytuowane na fig. 2 odpow iednio po prawej i po lewej stronie, które są zamontowane nieobrotowo i w sposób dem ontow alny dookoła zewnętrznego obrzeża na obydwu końcach korpusu 31, oraz parę członów mocujących pierwszy 33 i drugi 33', w postaci nasadek, które są wykorzystane do umocowania kołnierzowy 32, 32' na korpusie 31 piasty 6. Para stożkowych elementów 34 piasty, które stanowią ułoży skowanie, jest nagwintowana przy obydwu końcach osi piasty 30a. Miska piasty 35 zamontowana jest dookoła wewnętrznego obrzeża na obydwu końcach korpusu 31, natomiast stalowe kulki 35 umieszczone są pomiędzy elementami stożkowymi 34 piasty i miską 35. Szybko rozłączny pręt 37 wchodzi do wewnątrz osi 30a piasty, natomiast nakrętka regulacyjna 38 i szybko rozłączna dźwignia 39 przyłączone są do każdego końca szybko rozłącznego pręta 37 piasty 6. Jak przedstawiono na fig. 3, element schodkowy 40 o małej średnicy, który ma średnicę mniejszą niż inne części korpusu 31 piasty 6, uformowany jest dookoła zewnętrznego obrzeza na obydwu końcach korpusu 31 piasty. Zewnętrzny pierwszy zestaw zębów 41 utworzony jest na zewnętrznej, obwodowej powierzchni schodkowego elementu 40 o małej średnicy, natomiast gwinty zewnętrzne 42, które mają mniejszą średnicę niż pierwszy zestaw 41, utworzone są na zewnętrznej powierzchni obwodowej schodkowego elementu 40 o małej średnicy, z boku i na zewnątrz pierwszego zestawu zębów 41. Człony mocujące 33, 33' nakręcone są na te gwinty zewnętrzne 42. W równych odstępach na obwodzie pierwszego kołnierza 32 są ukształtowane pierwsze otwory 43a do zamontowania szprych 11 w dowolnej liczbie, na przykład od 20 do 40, natomiast dookoła wewnętrznej, obwodowej powierzchni kołnierza 32, nacięty jest wewnętrzny drugi zestaw zębów 44, który zazębia się z pierwszym zestawem zębów 41, utworzonych na zewnętrznej powierzchni korpusu 31 na obu jego końcach. Jak przedstawiono na fig. 4, w zewnętrznym pierwszym zestawie zębów 41 jest ukształtowany pierwszy ząb ustawiający 4 1a,

8 który jest zazębiony z drugim zębem ustawiającym 44a ukształtowanym w drugim zestawie zębów 44, utworzonym w pobliżu pierwszych otworów 43a na szprychy pierwszego kołnierza 32. Zęby ustawiające pierwszy 41a i drugi 44a utworzone są w specyficznej relacji względem otworów pierwszych 43a i drugich 43b na szprychy, takiej, że gdy ustawienie jest pełne, to pierwsze otwory 43 a na szprychy w pierwszym kołnierzu 32 są przesunięte o pół skoku względem drugich otworów 43b na szprychy w drugim kołnierzu 32. Pierścieniowy występ 45, który rozciąga się w kierunku osiowym, utworzony jest na zewnętrznej powierzchni pierwszego kołnierza 32, natomiast druga powierzchnia stożkowa 46, która rozszerza się na zewnątrz, utworzona jest na wewnętrznej, obwodowej powierzchni występu 45. Pierwsza powierzchnia stożkowa 47, która jest bardziej nachylona niż druga powierzchnia stożkowa 46, uformowana jest na dalszym końcu pierwszego członu mocującego 33, przeciwnie do pierwszego kołnierza 32. Gdy zatem człony mocujące 33 są wkręcone w korpus 31 piasty, to druga powierzchnia stożkowa 47 członu mocującego 33 styka się z narożnikami dalszych końców drugiej powierzchni stożkowej 46 pierwszego kołnierza 32, dociskając kołnierz 32 w kierunku stopnia elementu schodkowego 40 o małej średnicy oraz dociskając kołnierz 32 koncentrycznie w kierunku promieniowym, tak ze ustawienie kołnierzy 32 w kierunku osiowym następuje jednocześnie z ich ustawieniem w kierunku promieniowym. Człony mocujące 33 są ukształtowane w taki sposób, że zakrywają końce osi 30a, natomiast gwinty wewnętrzne 48, które zazębiają się z gwintami zewnętrznymi 42, utworzone są dookoła wewnętrznego obrzeża na końcach członów mocujących 33. Powierzchnia blokująca 49 (fig. 2), która jest ścięta równolegle i która stosowana jest do blokowania narzędzia, na przykład klucza maszynowego, utworzona jest dookoła zewnętrznego obrzeża członów mocujących 33. Koło tylne 9, jak przedstawiono na fig. 1, złożone jest z piasty tylnej 8 tylna, na przykład trzydziestu sześciu szprych 11, które rozciągają się na zewnątrz, mniej lub bardziej promieniowo, od piasty tylnej 8, obręczy 12, w którą wkręcone są przeciwne końce szprych 11, oraz z opony 13, która nałożona jest na obręcz 12. Jak przedstawiono na fig. 5, piasta tylna 8 jest typu szybko rozłącznego. Dokładniej, piasta tylna 8 ma wydrążoną oś 50a z gwintami zewnętrznymi utworzonymi na obydwu końcach oraz zespół 50b piasty, który podparty jest obrotowo na osi 50a. Zespół 50bma cylindryczny korpus 51, parę pierścieniowych kołnierzy pierwszy 52a i drugi 52b usytuowanych na fig. 5 odpowiednio po stronie lewej i prawej, które są zdejmowalne i zamontowane nieobrotowo dookoła zewnętrznego obrzeza każdego końca korpusu 51, pierwszy człon mocujący 53a w postaci nasadki, która wykorzystana jest do m o- cowania pierwszego kołnierza 52a do korpusu 51, oraz drugi człon mocujący 53b do mocowania drugiego kołnierza 52b do korpusu 51 piasty. Piasta tylna 8 ma także wolne koło 55, do którego przymocowany jest nieobrotowo wypust piasty. Wolne koło 55 przejmuje siłę napędową przekazywaną do wypustu piasty poprzez łańcuch 27 i przekazuje ją do zespołu 50b piasty tylko w jednym kierunku. Para elementów stożkowych 56 piasty, która tworzy ułożyskowanie, wkręcona jest w obydwa końce osi 50a piasty. Miska 57 piasty zamontowana jest dookoła wewnętrznego obrzeza na lewym końcu zespołu 51 piasty i dookoła wewnętrznego obrzeza na prawym końcu wolnego koła 55, a kulki stalowe 58 umieszczone są pomiędzy elementami stożkowymi 56 i miską 57 piasty. Szybko rozłączny pręt 59 wchodzi do wewnątrz osi 50a piasty, natomiast nakrętka regulacyjna 60 i dźwignia szybko zwalniająca 62 połączone są z każdym końcem szybko rozłącznego pręta 59 piasty. Część środkowa korpusu 51 piasty jest zwężona do elementu o małej średnicy, ze średnicą wzrastającą stopniowo w kierunku obydwu końców. Element schodkowy o małej średnicy, który ma średnicę mniejszą niż inne części, utworzony jest dookoła zewnętrznego obrzeża na lewym końcu korpusu 51, tak jak w przypadku piasty przedniej 6. Zewnętrzny pierwszy zestaw zębów 63, taki sam jak w przypadku piasty przedniej 6, utworzony jest na zewnętrznej obwodowej powierzchni pierwszego elementu schodkowego 62 o małej średnicy. Gwint zewnętrzny 64, który ma mniejszą średnicę niż pierwszy zestaw zębów 63, jest utworzony

9 z boku i w kierunku zewnętrznym pierwszego zestawu zębów 63 na pierwszym schodkowym elemencie 62. Pierwszy człon mocujący 53a jest nakręcony na gwint zewnętrzny 64. Prawy element końcowy 65 korpusu 51 piasty ma średnicę większą niż lewy element końcowy 65' po prawej stronie pierwszego schodkowego elementu 62. Drugi schodkowy element 66 o dużej średnicy, utworzony jest na końcu prawego elementu końcowego 65. Jak przedstawiono na fig. 6, zewnętrzny trzeci zestaw zęby 67 jest utworzony na zewnętrznej obwodowej powierzchni drugiego schodkowego elementu 66. Gwint zewnętrzny, który ma mniejszą średnicę niż zewnętrzny trzeci zestaw zębów 67, jest utworzony z boku i w kierunku do wewnątrz względem trzeciego zestawu zębów 67 na drugim schodkowym elemencie 66. Trzydzieści sześć (na przykład) pierwszych otworów 43a do zamontowania szprych 11 utworzonych jest w równych odstępach na obwodzie pierwszego kołnierza 52a, natomiast wewnętrzny drugi zestaw zębów 70, który zazębia się z pierwszym zestawem zębów 63, utworzony jest dookoła wewnętrznej obwodowej powierzchni pierwszego kołnierza 52a. Drugi kołnierz 52b jest członem pierścieniowym, który ma taką samą średnicę zewnętrzną jak pierwszy kołnierz 52a, lecz większą średnicę wewnętrzną natomiast jego wewnętrzny czwarty zestaw zębów 71, który zazębia się z trzecim zestawem zębów 67, utworzony jest dookoła wewnętrznej obwodowej powierzchni drugiego kołnierza 52b. Zęby ustawiające, takie same jak w piaście przedniej 6, utworzone są w zestawach zębów pierwszym 63 i trzecim 67, oraz w zestawach zębów drugim 70 i czwartym 71, a gdy zamontowane są obydwa kołnierze 52a i 52b, to ich otwory pierwsze 43a i drugie 43b są przesunięte o pół skoku względem siebie. Pierścieniowy występ, który rozciąga się na zewnątrz i ma taką samą powierzchnię stożkową jak w piaście przedniej 6, jest utworzony na powierzchni zewnętrznej pierwszego kołnierza 52a, a taka sama powierzchnia stożkowa, jak w piaście przedniej 6, jest utworzona na dalszym końcu pierwszego członu mocującego 53a. Jak przedstawiono na fig. 6, pierwsza powierzchnia stożkowa 72, która rozszerza się do środka korpusu 51, jest utworzona na wewnętrznej powierzchni drugiego kołnierza 52b, a druga powierzchnia stożkowa 73, która jest bardziej nachylona niż pierwsza powierzchnia stożkowa 72, utworzona jest na dalszym końcu członu mocującego 53b, przeciwnie do drugiego kołnierza 52b. Zatem, tak jak w przypadku piasty przedniej 6, dociskanie kołnierzy 52a i 52b przez człony mocujące 53a i 53b umożliwia jednoczesne ustawienie kołnierzy 52a i 52b względem korpusu 51 piasty w kierunku osiowym i w kierunku promieniowym. Element blokujący 74 (fig. 5), który ma ścięte równolegle powierzchnie i jest wykorzystywany do blokowania narzędzia, takiego jak klucz maszynowy, jest utworzony dookoła zewnętrznego obrzeża członów mocujących 53a i 53b. Dalej będzie opisany sposób postępowania przy wymianie kołnierzy. Gdy dokonywana jest zmiana na przykład z 36 szprych na 28 szprych, to przygotowuje się przednie i tylne pary kołnierzy 32, 32' oraz 52a, 52b, w których utworzono 28 otworów na szprychy, razem z przednimi i tylnymi obręczami. Dookoła wewnętrznego obrzeża każdej pary kołnierzy kształtuje się wewnętrzne pierwsze zęby ustawiające 44a utworzone, tak że otwory 43a, 43b na szprychy są przesunięte o pół skoku względem siebie. Kształt i liczba zębów w zestawach zębów pierwszym, drugim, trzecim i czwartym są takie same dla 28-szprychowych kołnierzy i 36-szprychowych kołnierzy. Najpierw z przednich i tylnych kół 7 i 8 zdejmuje się opony 13 i dętki, z obręczy 12 wyjmuje się szprychy 11 oraz wyjmuje piastę przednią 6 i piastę tylną 8. Następnie za pomocą klucza maszynowego luzuje się pierwsze człony mocujące 33 i 53a oraz drugie człony mocujące 33', 53b i wyjmuje z korpusu 31 i 51 piasty kołnierze 32 i 32 oraz 52a i 52b, w których utworzone jest 36 otworów na szprychy. W zespole piasty przedniej 6 montuje się na obydwu końcach korpusu 31, piasty 6, przednie kołnierze, pierwszy i drugi 32, które zostały przygotowane z 28 otworami na szprychy. W tym momencie, ponieważ pierwsze zęby ustawiające 41a oraz drugie zęby ustawiające 44a utworzone są w taki sposób, że przeciwległe otwory 43a, 43b na szprychy są przesunięte o pół skoku, to przez zamontowanie kołnierzy 32, 32' rozmieszczenie przeciwległych otworów 43a, 43b jest przesunięte zaledwie o pół skoku. Po zamontowaniu kołnierzy 32, 32' człony mocujące 33, 33' wkręca się na obydwu końcach w celu umocowania kołnierzy 32, 32'.

10 W tym momencie, jak omówiono wyżej, styk pomiędzy stożkowymi powierzchniami umożliwia jednoczesne ustawienie w kierunku promieniowym i w kierunku osiowym. W zespole piasty tylnej 8 drugi kołnierz 52b montuje się po lewej stronie. Drugi człon mocujący 53b montuje się wtedy także po lewej stronie i wkręca w celu umocowania drugiego kołnierza 52b. Następnie kołnierz 52a montuje się po lewej stronie piasty tylnej 8, a pierwszy człon mocujący 53a montuje się także i wkręca po lewej stronie w celu umocowania pierwszego kołnierza 52a. I tu także otwory 43a, 43b na szprychy są rozmieszczone w podobny sposób, taki ze przesunięte są one o pół skoku i możną dokonać ustawienia w kierunku promieniowym i osiowym jednocześnie. Gdy już raz piasta przednia 6 i piasta tylna 8 zostały razem zmontowane, w każdej piaście montuje się dwadzieścia osiem szprych i łączy je z obręczą 12 w 6-3 przecinających się wzorach w celu złożenia koła przedniego 7 i koła tylnego 9. Na koniec przeprowadza się regulację bicia i centrowanie, po czym nakłada się opony 13 i dętki dla dokończenia składania koła przedniego 7 i tylnego 9. Ponieważ koła o różnych otworach na szprychy można składać przez proste przygotowanie obręczy i kołnierzy, to zwykłe piasty można stosować dowolnie bez względu na liczbę stosowanych szprych. Także wtedy, gdy może być uszkodzony otwór szprychy, korpus piasty i oś piasty mogą być ponownie wykorzystane przez zwykłą wymianę uszkodzonego kołnierza. Z tego względu użytkownik jest mniej narażony na straty finansowe związane z wymianą piasty. Jakkolwiek powyższe jest opisem różnych rozwiązań wynalazku, to można stosować różne modyfikacje bez odchodzenia od istoty i zakresu niniejszego wynalazku. Na przykład w zależności od potrzeby można zmieniać wielkość, kształt, umiejscowienie lub orientację różnych elementów składowych. Funkcje jednego elementu mogą być pełnione przez dwa elementy i odwrotnie. Przesunięcie otworów szprych o pół skoku nie musi być zrealizowany przez zewnętrzne lub wewnętrzne zęby ustawiające i może zamiast tego być realizowany za pomocą innego środka ustawiającego. Środek do nieobrotowego łączenia kołnierzy z korpusem piasty nie jest ograniczony do łączenia przez zazębianie, lecz może być również połączeniem klinowym, połączeniem wpustowym lub połączeniem innego rodzaju. Piasta nie jest ograniczona do piasty, która łączy się z obręczą za pomocą szprych, lecz w niniejszym wynalazku można stosować tak zwany zespół Tenshoku Disk (nazwa handlowa), który wykorzystuje aramidową przędzę włókien, albo piastę, w której stosuje się inny człon łącznikowy. Zatem zakres wynalazku nie powinien być ograniczony tylko do specyficznych opisanych konstrukcji. Właściwy zakres wynalazku jest określony następującymi zastrzeżeniami

11 Fig. 2

12 Fig. 3 Fig. 4

13 Fig. 5 Fig. 6

14 Fig. 1 Departament Wydawnictw UP RP Nakład 50 egz Cena 4,00 zł