Szacunkowa ocena stanu przechowalnictwa warzyw w Polsce

Transkrypt

1 Instytut Ogrodnictwa Szacunkowa ocena stanu przechowalnictwa warzyw w Polsce Opracowanie zostało wykonane w ramach Programu Wieloletniego 5.3 Rozwój zrównoważonych metod produkcji ogrodniczej w celu zapewnienia wysokiej jakości biologicznej i odżywczej produktów ogrodniczych oraz zachowania bioróżnorodności środowiska i ochrony jego zasobów, finansowanego przez Ministerstwo Rolnictwa i Rozwoju Wsi. Skierniewice 2014

2 Instytut Ogrodnictwa Dyrektor prof. dr hab. Franciszek Adamicki Autorzy opracowania: Dr Maria Grzegorzewska Mgr Ewa Badełek Dr Kalina Sikorska-Zimny Opracowanie redakcyjne i skład: Barbara Nowak, Joanna Miszczak, Marek Nowak Instytut Ogrodnictwa 2014 r. Egzemplarz bezpłatny Druk: POL-PRINT A. Durka, Skierniewice, ul. Łuczyńskiego 6

3 Autorzy opracowania składają serdeczne podziękowania: producentom warzyw, którzy wyrazili zgodę na przeprowadzenie wizytacji obiektów przechowalniczych oraz udzielili cennych informacji dotyczących przechowywania warzyw w ich gospodarstwach, przedstawicielom Ośrodków Doradztwa Rolniczego, firm nasiennych i chłodniczych oraz Wszystkim, którzy pomogli w zlokalizowaniu i nawiązaniu kontaktów z producentami uprawiającymi i przechowującymi warzywa na zaopatrzenie rynku.

4

5 Spis treści 1. Wstęp Powierzchnia uprawy i wielkość produkcji warzyw w Polsce Spożycie warzyw świeżych w Polsce Straty podczas przechowywania warzyw Ocena stanu przechowalnictwa warzyw w poszczególnych rejonach Polski Pojemność magazynowa dla warzyw w Polsce. 30

6

7 1. Wstęp Przechowywanie warzyw jest niezbędne dla regularnego zaopatrzenia rynku w świeże warzywa przez cały rok. Chcąc zachować wysoką jakość warzyw po zbiorze należy stworzyć warunki, które ograniczą intensywność procesów życiowych na tyle, aby z jednej strony utrzymać tkankę warzyw przy życiu, a z drugiej maksymalnie zahamować postępowanie starzenia. Wielkość strat, zarówno ilościowych, jak i jakościowych jest uzależniona od jakości zebranych warzyw oraz od warunków utrzymywanych w trakcie przechowywania. Pomimo dużego postępu technologicznego i technicznego w warzywnictwie w ostatnich dekadach, baza przechowalnicza w Polsce jest nadal niewystarczająca i duży procent warzyw jest składowany w kopcach i zwykłych pomieszczeniach gospodarczych. W ramach Programu Wieloletniego realizowanego w Instytucie Ogrodnictwa w latach zad. 5.3 Monitoring strat podczas przechowywania warzyw pochodzących z produkcji konwencjonalnej i zrównoważonej oraz rozwój nowych technologii pozbiorczych i przechowalniczych dla ich ograniczenia i zachowania wysokiej jakości i wartości odżywczej warzyw, podjęto się oceny stanu i kierunków rozwoju przechowalnictwa warzyw w Polsce oraz określenia strat dla poszczególnych gatunków przy zastosowaniu różnych technologii przechowalniczych. 2. Powierzchnia uprawy i wielkość produkcji warzyw w Polsce Łączna powierzchnia uprawy warzyw gruntowych wynosi około 180 tys. ha, natomiast zbiory są w granicach 4,5 5,0 mln ton, co stawia Polskę w czołówce wśród producentów w Europie. Warzywa przeznaczone są głównie na zaopatrzenie rynku wewnętrznego. Część wysyła się również na eksport. Głównym warzywem eksportowym jest od dawna cebula, na drugim miejscu znajduje się kapusta głowiasta. Tabela 1. Powierzchnia uprawy podstawowych gatunków warzyw (w tys. ha) Lata Warzywa gruntowe ogółem 158,7 178,9 175,4 178,0 Kapusta 20,5 25,6 24,7 25,0 Cebula 23,7 26,6 25,1 26,0 Marchew 19,6 23,5 22,8 23,0 Burak 8,1 10,7 10,8 11,0 Pietruszka 8,7 8,5 8,5 8,6 Seler korzeniowy 5,5 5,4 5,4 5,4 Por 5,1 5,1 5,0 5,1 Pozostałe warzywa* 55,6 54,7 54,2 55,0 Źródło: IERiGŻł * - rabarbar, szparag i inne 7

8 Tabela 2. Zbiory poszczególnych gatunków warzyw gruntowych (w tys. ton) Lata Warzywa gruntowe ogółem Kapusta Cebula Marchew Burak Pietruszka Seler korzeniowy Por Źródło: IERiGŻ Postęp w hodowli roślin warzywnych, notowany w ostatnich latach, pozwala na szeroki wybór odmian, odznaczających się bardzo dobrą jakością, plennością i trwałością przechowalniczą. Warunki klimatyczne Polski umożliwiają uprawę warzyw na obszarze całego kraju, ale większość produkcji jest skoncentrowana w 6 województwach: wielkopolskim, mazowieckim, lubelskim, kujawsko-pomorskim, łódzkim i małopolskim. Tabela 3. Powierzchnia uprawy i zbiory warzyw gruntowych (ogółem) w 2012 r. w poszczególnych województwach Województwo Powierzchnia w ha Zbiory w tonach Dolnośląskie Kujawsko-Pomorskie Lubelskie Lubuskie Łódzkie Małopolskie Mazowieckie Opolskie Podkarpackie Podlaskie Pomorskie Śląskie Świętokrzyskie Warmińsko-Mazurskie Wielkopolskie Zachodniopomorskie Ogółem Źródło: IERiGŻ 8

9 Tabela 4. Powierzchnia uprawy i zbiory kapusty w 2012 r. w poszczególnych województwach Województwo Powierzchnia w ha Zbiory w tonach Dolnośląskie Kujawsko- Pomorskie Lubelskie Lubuskie Łódzkie Małopolskie Mazowieckie Opolskie Podkarpackie Podlaskie Pomorskie Śląskie Świętokrzyskie Warmińsko-Mazurskie Wielkopolskie Zachodniopomorskie Ogółem Źródło: IERiGŻ Tabela 5. Powierzchnia uprawy i zbiory cebuli w 2012 r. w poszczególnych województwach Województwo Powierzchnia w ha Zbiory w tonach Dolnośląskie Kujawsko- Pomorskie Lubelskie Lubuskie Łódzkie Małopolskie Mazowieckie Opolskie Podkarpackie Podlaskie Pomorskie Śląskie Świętokrzyskie Warmińsko-Mazurskie Wielkopolskie Zachodniopomorskie Ogółem Źródło: IERiGŻ 9

10 Tabela 6. Powierzchnia uprawy i zbiory marchwi jadalnej w 2012 r. w poszczególnych województwach Województwo Powierzchnia w ha Zbiory w tonach Dolnośląskie Kujawsko- Pomorskie Lubelskie Lubuskie Łódzkie Małopolskie Mazowieckie Opolskie Podkarpackie Podlaskie Pomorskie Śląskie Świętokrzyskie Warmińsko-Mazurskie Wielkopolskie Zachodniopomorskie Ogółem Źródło: IERiGŻ Tabela 7. Powierzchnia uprawy i zbiory buraków ćwikłowych w 2012 r. w poszczególnych województwach Województwo Powierzchnia w ha Zbiory w tonach Dolnośląskie Kujawsko- Pomorskie Lubelskie Lubuskie Łódzkie Małopolskie Mazowieckie Opolskie Podkarpackie Podlaskie Pomorskie Śląskie Świętokrzyskie Warmińsko-Mazurskie Wielkopolskie Zachodniopomorskie Ogółem Źródło: IERiGŻ 10

11 3. Spożycie warzyw świeżych w Polsce Według danych Głównego Urzędu Statystycznego (GUS) średnie spożycie warzyw świeżych na jednego mieszkańca w Polsce wynosi ok. 110 kg. Składa się na to spożycie w gospodarstwach domowych, wynoszące ok. 60 kg (średnio na jednego mieszkańca), i w publicznych zakładach żywienia zbiorowego (stołówki, szpitale, bary, restauracje) ok. 50 kg. Około 22% spożywanych warzyw pochodzi z długotrwałego przechowywania, zatem dla zapewnienia prawidłowego zaopatrzenia rynku, powinno być przechowywane ok tys. ton warzyw. Według badań Instytutu Ekonomiki Rolnictwa i Gospodarki Żywnościowej (IERiGŻ) spożycie podstawowych gatunków świeżych warzyw gruntowych na jednego mieszkańca Polski w gospodarstwach domowych wynosi: kapusta głowiasta 6,6 kg, burak ćwikłowy 2,8 kg, marchew jadalna 6,2 kg, cebula 5,8 kg. Według oceny autorów spożycie innych gatunków warzyw wynosi: pietruszka 1,5 kg, seler korzeniowy 1,5 kg, kapusta pekińska 2,0 kg. Uwzględniając łącznie gospodarstwa domowe oraz zakłady żywienia zbiorowego, spożycie podstawowych gatunków warzyw świeżych w Polsce wynosi: kapusta głowiasta 470 tys. ton, burak ćwikłowy 200 tys. ton, marchew jadalna 470 tys. ton, cebula 410 tys. ton, pietruszka 105 tys. ton, seler korzeniowy 105 tys. ton, kapusta pekińska 145 tys. ton. 4. Straty podczas przechowywania warzyw Szacuje się, że wysokość strat powstających od chwili zbioru owoców i warzyw do momentu ich konsumpcji lub przetwarzania w krajach rozwiniętych wynosi 15%, natomiast w rozwijających się około 40%. W skali globalnej straty szacuje się na 35%. Straty, zarówno ilościowe, jak i jakościowe warzyw świeżych zwiększają się wraz z przedłużaniem okresu ich przechowywania. W badaniach przeprowadzonych z cebulą odm. Grabowska i Polanowska określono comiesięczne straty w czasie przechowywania w chłodni, w dwóch temperaturach (0 C i 5 C), oraz w przechowalni grawitacyjnej (zmienna temperatura i wilgotność, zależnie od warunków zewnętrznych). Dobrą jakość najdłużej utrzymywała cebula w temperaturze 0 C. Cebula przez cały 11

12 okres przechowywania nie wyrastała w szczypior, nie stwierdzono również znaczących strat spowodowanych przez choroby przechowalnicze. Procentowy udział cebuli eksportowej, czyli bez spękań suchej łuski okrywającej, w temperaturze 0 C zmieniał się nieznacznie przez pierwsze trzy miesiące przechowywania dla obu odmian i wynosił ponad 70%. Słabe wyrastanie w korzenie zanotowano dopiero po 5 miesiącach przechowywania, ale po 6 miesiącach wynosiło już dla odm. Grabowska 36,6% i dla odm. Polanowska 19,2% (tab. 8 i 9). W chłodni w temperaturze 5 C oraz w przechowalni, cebula szybciej utraciła dobrą jakość ze względu na większe spękanie suchej łuski oraz wyrastanie w korzenie i szczypior. Już po jednym miesiącu przechowywania procent cebuli eksportowej wynosił nieco powyżej 60% ze względu na spękanie łuski okrywającej. W następnych miesiącach spękanie intensywnie wzrastało. W ostatnich miesiącach przechowywania (5 i 6) stwierdzono wzrost strat ze względu na wyrastanie cebuli w szczypior. Znacznie większy procent cebuli z wyrośniętym szczypiorem po 6 miesiącach przechowywania stwierdzono w przechowalni z powodu wzrostu temperatury w okresie kwiecień maj. Tabela 8. Wpływ warunków przechowywania na jakość oraz comiesięczne straty cebuli odm. Grabowska (% w stosunku do masy wstawionej do przechowywania) Okres przechowywania (liczba m-cy) ogółem 98,8 97,6 97,9 97,3 96,5 94,8 97,8 97,0 96,3 93,7 89,3 75,8 Cebula handlowa Straty eksportowa łuską w korzenie w szczypior ze spękaną wyrośnięta wyrośnięta ogółem Temperatura przechowywania 0 C 78,9 19,9 1,2 78,0 19,6 2,4 74,0 23,9 2,1 6 37,3 2,7 41,3 52,7 2,5 3,5 18,5 39,7 36,6 5,2 Temperatura przechowywania 5 C 67,2 55,6 46,1 32,4 22,9 15,3 30,6 41,4 50,2 59,5 62,3 45,3 1,8 4,1 15,2 2,2 3,0 3,7 6,3 10,7 24,2 0,2 3,6 14,0 Przechowalnia zmienne warunki temperatury i wilgotności 98,3 66,5 31,8 1,7 97,7 51,3 46,4 2,3 96,9 38,9 58,0 3,1 95,5 23,6 70,5 1,4 4,5 82,4 8,4 62,5 11,5 17,6 10,5 41,3 7,5 29,5 4,3 58,7 44,7 chora 0,1 0,4 0,4 0,8 0,9 1,4 2,1 1,4 0,8 2,7 ubytki masy 1,2 2,3 2,1 2,7 3,5 4,8 2,2 2,6 2,9 5,2 5,7 8,1 1,7 2,3 3,1 3,1 6,3 11,3 12

13 Tabela 9. Wpływ warunków przechowywania na jakość oraz comiesięczne straty cebuli odm. Polanowska (% w stosunku do masy wstawionej do przechowywania) Okres przechowywania (liczba m- cy) ogółem 98,7 98,1 97,8 95,5 95,4 96,6 97,7 96,5 95,5 94,2 93,0 86,3 Cebula handlowa eksportowa 79,9 71,6 77,9 60,6 43,6 36,2 62,0 47,4 35,6 24,0 12,9 10,1 ze spękaną łuską wyrośnięta w korzenie ogółem Temperatura przechowywania 0 C 18,8 1,3 26,5 1,9 19,9 2,2 34,9 4,5 51,3 0,5 4,6 41,2 19,2 3,4 Temperatura przechowywania 5 C 35,7 49,1 59,9 70,2 76,1 57,3 4,0 18,9 2,3 3,5 4,5 5,8 7,0 13,7 Straty wyrośnięta w szczypior 0,5 4,5 Przechowalnia zmienne warunki temperatury i wilgotności 98,4 61,5 36,9 1,6 98,2 48,4 49,8 1,8 96,1 36,9 59,2 3,9 93,3 18,0 75,3 6,7 86,5 4,9 55,0 26,6 13,5 6,0 54,3 1,7 44,3 8,3 45,7 35,0 chora 0,4 0,2 0,7 1,1 1,5 0,5 1,0 1,5 0,2 0,3 1,0 1,1 0,4 0,9 ubytki masy 1,3 1,9 2,2 4,1 4,6 3,2 1,6 2,4 3,0 5,3 5,5 7,7 1,4 1,5 2,9 5,6 7,1 9,8 W przechowywanej marchwi straty spowodowane gniciem korzeni i ubytkami masy, w temperaturze 0 C były niskie przez cały okres przechowywania i wynosiły po 6 miesiącach 2,1%, natomiast w temperaturze 5 C w ostatnim miesiącu przechowywania nasiliło się gnicie korzeni i straty wzrosły do 10,9%. Zaznaczył się wyraźny wpływ temperatury na jakość korzeni marchwi w czasie przechowywania. W temperaturze 0 C dopiero po trzech miesiącach stwierdzono wyrastanie naci (była jeszcze bardzo krótka 0,2 0,5 cm), natomiast w 5 C już po jednym miesiącu u 33,4% marchwi stwierdzono widoczną nać. Po dwóch miesiącach w temperaturze 5 C marchew wyrośnięta w nać i korzenie boczne stanowiła 93,8% przechowywanego towaru (tab. 10). Przy utrzymanej wysokiej względnej wilgotności powietrza, intensywne wyrastanie w nać i boczne korzenie w temperaturze 5 C tylko w niewielkim stopniu wpłynęło na wzrost ubytków masy i nie spowodowało widocznego zwiędnięcia marchwi. 13

14 Tabela 10. Wpływ temperatury przechowywania na jakość oraz comiesięczne straty marchwi odm. Nerac F1 (% w stosunku do masy wstawionej do przechowywania) Okres przechowywania (liczba m-cy) ogółem nie wyrośnięta Marchew handlowa w nać wyrośnięta w korzenie w nać i korzenie ogółem Straty nadgniła i zgniła ubytki masy Temperatura przechowywania 0 C , ,0 97, ,8 61,3 57,6 42,4 43,0 38,1 38,0 34,8 0,6 1,0 4,8 0,3 2,4 15,9 0,9 1,0 2,1 0,6 0,9 2,0 0,3 0,1 0,1 Temperatura przechowywania 5 C ,9 99,8 99, ,1 89,1 66,5 6,0 5,8 5,8 2,8 2,4 33,4 59,7 35,5 4,4 0,1 5,1 0,1 1,8 2,0 5,5 4,1 34,0 56,5 87,8 90,7 77,5 0,1 0,2 0,4 0,9 10,9 0,1 0,5 10,4 0,1 0,1 0,4 0,4 0,5 W przechowywaniu kapusty głowiastej białej, wraz z przedłużaniem okresu przechowywania obniżał się udział główek handlowych i wzrastały straty. Widoczne obniżenie trwałości przechowalniczej kapusty głowiastej nastąpiło po 4 miesiącach w temperaturze 0 C, natomiast w temperaturze 5 C już po 3 miesiącach przechowywania. W temperaturze 0 C po 5 miesiącach przechowywania zaznaczyły się wyraźne objawy starzenia na liściach zewnętrznych, natomiast po 6 miesiącach straty znacznie wzrosły ze względu na silne gnicie całych główek. W 5 C już po 4 miesiącach stwierdzono początki gnicia całych główek (tab. 11). 14

15 Tabela 11. Wpływ warunków przechowywania na jakość oraz comiesięczne straty kapusty głowiastej białej odm. Kronos F1 (% w stosunku do masy wstawionej do przechowywania) Okres przechowywania (liczba m-cy) Temperatura przechowywania 0 C Temperatura przechowywania 5 C Straty Straty główki główki główki nadgniłe handlowe nadgniłe główki handlowe 99,7 98,7 99,1 98,7 90,2 84,7 i zgniłe 7,2 liście oczyszcz. 0,1 1,1 0,7 0,9 8,6 7,2 ubytki masy 0,2 0,2 0,2 0,4 1,2 0,9 99,0 98,4 97,4 85,5 82,6 73,1 i zgniłe 4,9 5,9 13,4 liście oczyszcz. 0,8 1,1 2,1 8,5 10,1 12,3 ubytki masy 0,2 0,5 0,5 1,1 1,4 1,2 5. Ocena stanu przechowalnictwa warzyw w poszczególnych rejonach Polski W ramach realizacji Programu Wieloletniego (zad. 5.3) zanalizowano szereg wielko i średniotowarowych gospodarstw ogrodniczych, w których przechowywane są warzywa na zaopatrzenie rynku w miesiącach zimowych i wiosennych, w celu wykonania szacunkowej oceny stanu przechowalnictwa warzyw w Polsce. Dodatkowo zwrócono uwagę na tendencje i kierunki rozwoju produkcji warzyw i ich przechowywania. Odwiedzono następującą liczbę gospodarstw: dolnośląskie 3 kujawsko- pomorskie 30 lubelskie 5 lubuskie 1 łódzkie 9 małopolskie 9 mazowieckie 11 opolskie 3 podkarpackie 2 podlaskie 1 pomorskie 6 śląskie 22 świętokrzyskie 10 warmińsko-mazurskie 1 wielkopolskie 18 zachodniopomorskie 9 Ogółem 140 Według zebranych danych w gospodarstwach tych przechowuje się następujące ilości warzyw gruntowych: 15

16

17 17

18 18

19 19

20 20

21 21

22 22

23 23

24 24

25 25

26 26

27 27

28 28

29 29

30 30

31 31

32 32

33 W uprawie warzyw w Polsce decydującą rolę odgrywa sektor prywatny, ale w ostatnich kilkunastu latach utworzyła się znaczna liczba grup producenckich, co sprzyja zwiększeniu koncentracji produkcji oraz podwyższeniu jakości i jednolitości towaru. Dzięki środkom unijnym w wielu rejonach kraju powstały duże obiekty przechowalnicze wyposażone w nowoczesne urządzenia do utrzymywania optymalnych warunków oraz linie do przygotowania towaru na rynek. Giełdy hurtowe oraz sieci supermarketów wymuszają regularne dostarczanie warzyw do odbiorcy przez cały rok. Wzrastają wymagania rynku w stosunku do sposobu przygotowania towaru do handlu. Warzywa muszą być przesortowane, skalibrowane, umyte lub szczotkowane i dostarczone w zbiorczych lub jednostkowych opakowaniach. Wśród producentów zajmujących się wielkotowarową produkcją i zrzeszonych w grupy producenckie obserwuje się zainteresowanie budową dużych, specjalistycznych przechowalni oraz chłodni z normalną i kontrolowaną atmosferą. W ciągu ostatnich 10 lat nastąpił znaczny wzrost pojemności przechowalniczej i chłodniczej, głównie w gospodarstwach specjalistycznych. Powstało dużo chłodni wykorzystywanych do przechowywania warzyw korzeniowych i kapusty głowiastej. Dla utrzymania wysokiej wilgotności przy przechowywaniu warzyw korzeniowych stosuje się urządzenia nawilżające, pracujące samodzielnie lub współpracujące z układem chłodniczym. Wielu producentów posiada już chłodnie gazoszczelne, wykorzystywane głównie dla kapusty pekińskiej i głowiastej. W przypadku cebuli, w dużych gospodarstwach odstępuje się zupełnie od przechowalni grawitacyjnych, zastępując je nowoczesnymi, wyposażonymi w nagrzewnice powietrza służące do dosuszania cebuli, w aktywną wentylację wykorzystywaną do schładzania w okresie jesiennym i zimowym oraz w system chłodniczy włączany wiosną i latem. Na terenie Polski funkcjonuje już kilka dużych przechowalni cebuli z systemem wentylacyjnym w ścianach bocznych komory, dostosowanym do składowania cebuli w paletach skrzyniowych. System ten wymaga zastosowania odpowiednich palet skrzyniowych o litych ścianach i otworach w palecie dostosowanych do kanałów wentylacyjnych w ścianach. Komory te również wyposażane są w chłodnice powietrza wykorzystywane wiosną i latem. Do kontroli pracy systemu wentylacyjnego, włączania i wyłączania wentylatorów, otwierania i zamykania klap wentylacyjnych, pomiaru temperatury i wilgotności powietrza stosuje się elektroniczne urządzenia sterujące, współpracujące z systemem komputerowym. 6. Pojemność magazynowa dla warzyw w Polsce Odpowiednia baza przechowalnicza umożliwia producentom dostarczanie świeżych warzyw na rynek przez cały rok. W dobie globalizacji i rosnącej konkurencji, dyspozycyjność, czyli możliwość szybkiego przygotowania towaru dobrej jakości, jest warunkiem utrzymania się na rynku i uzyskiwania stabilnych dochodów. Warzywa obecnie są przechowywane głównie przez producentów, a tylko niewielkie ilości w magazynach należących do organizacji handlowych. Jedynie duże nowoczesne gospodarstwa warzywnicze mogą być w przyszłości konkurencyjne dla gospodarstw z innych krajów Unii Europejskiej oraz mogą zapewnić odpowiedni poziom życia rodzinie producenta. 33

34 Tabela 14. Pojemność magazynowa do przechowywania warzyw w Polsce Stan obecny 2010* (pojemność - tys. ton) Założenia perspektywiczne do 2020* (pojemność - tys. ton) Gatunek przechowalnie KA walnie KA chłodnie chłodnie przecho- razem chłodnie chłodnie razem kapusta głowiasta ,0 455, cebula ,0 282, marchew ,0 602,0 burak pietruszka seler korzeniowy 4 15,0-55, ,0 65,0 pasternak chrzan 6,0 2,0-8,0 1 5,0-15,0 por ,0 65,0 kapusta pekińska 5 1 3,0 63,0 4 25,0 1 75,0 razem 1 186,0 307, , , ,0 * - Źródło: obliczenia autorów opracowania Wielu producentów uważa, że w przypadku buraków ćwikłowych bardzo dobrym sposobem jest przechowywanie ich przez okres zimy w kopcach, bowiem korzenie zachowują bardzo dobrą jędrność i nie wykazują przebarwień wewnętrznych. Niektórzy z nich, dysponując nawet przechowalniami, przez zimę przechowują buraki w kopcach i dopiero wiosną, gdy zaczyna wzrastać temperatura, przenoszą je do komór chłodniczych. Na zaopatrzenie rynku w miesiącach zimowych (styczeń, luty) korzystniej jest trzymać buraki w pomieszczeniach przechowalniczych lub chłodniczych ze względu na łatwy dostęp do towaru. Poza tym kopcowanie warzyw jest technologią bardzo pracochłonną. Aktualna pojemność magazynowa przeznaczona do przechowywania warzyw wynosi ok tys. ton, co stanowi 31.2% ogólnej ilości produkowanych warzyw gruntowych. W chłodniach przechowuje się tylko ok. 20% ogólnej ilości warzyw, natomiast w chłodniach z kontrolowaną atmosferą poniżej 1% (tab. 14). Dla równomiernego zaopatrzenia rynku, a szczególnie dostarczania jednolitych pod względem ilościowym i jakościowym partii towaru do supermarketów, w najbliższych latach należy dwukrotnie zwiększyć pojemność chłodni przeznaczonych do przechowania warzyw, jak również chłodni z kontrolowaną atmosferą. Pozwoli to na utrzymanie wysokiej wartości handlowej i odżywczej warzyw dostarczanych na rynek krajowy, jak i na eksport. Dzięki temu Polska może stać się głównym krajem Unii Europejskiej dostarczającym warzywa w okresie zimowym. Niemal dwukrotne zwiększenie pojemności chłodniczej w najbliższych 10 latach wymagać będzie dużych nakładów inwestycyjnych, ponoszonych zarówno przez producentów, jak i organizacje zajmujące się obrotem warzyw. Dużą rolę mogą odegrać organizacje producentów, które mają prawo korzystać ze środków UE na budowę nowoczesnych chłodni i sortowni produktów ogrodniczych. 34