M³odzi mistrzowie rumuñskiej kinematografii

Transkrypt

1

2 M³odzi mistrzowie rumuñskiej kinematografii NAE CARANFIL...03 THOMAS CIULEI...05 GEORGE DOROBANŢU...06 TUDOR GIURGIU...07 ANDREI GRUZSNICZKI...08 NAPOLEON HELMIS...09 FLORIN IEPAN...10 RADU JUDE...11 CĂTĂLIN MITULESCU...12 CRISTIAN MUNGIU...13 RADU MUNTEAN...15 PAUL NEGOESCU...17 CRISTIAN NEMESCU...18 CONSTANTIN POPESCU JR...20 CORNELIU PORUMBOIU...21 CRISTI PUIU...23 ADRIAN SITARU...25 ALEXANDRU SOLOMON...26

3 Nae Caranfil Nae Caranfil, reżyser, scenarzysta, aktor i kompozytor jest jednym z najlepszych filmowców średniego pokolenia w Rumunii. Jest absolwentem Państwowego Uniwersytetu Sztuki Teatralnej i Filmowej w Bukareszcie. Rozpoczął karierę filmami krótkometrażowymi: Wenecja we wrześniu, Trzydzieści lat bezsenności, Kulisy. W 1993 r. zrealizował swój pierwszy film długometrażowy Niebezpiecznie jest się wychylać. Nae Caranfil jest autorem scenariuszy, a do pierwszych dwóch filmów napisał również muzykę. Jest zdobywcą licznych nagród. Został nominowany do Nagrody dla Najlepszego reżysera na Międzynarodowym Festiwalu Filmowym w Cannes w 1993 r. Obecnie Nae Caranfil wykłada na Państwowym Uniwersytecie Sztuki Teatralnej i Filmowej w Bukareszcie. Filmografia: Wenecja we wrześniu (1983), Trzydzieści lat bezsenności (1984), Kulisy (1988), Niebezpiecznie jest się wychylać (1993), Asfaltowe Tango (1995), Dolce far niente (1998), Filantropia (2002), Reszta jest milczeniem (2007) NIEBEZPIECZNIE JEST SIĘ WYCHYLAĆ (É pericoloso sporgersi) ASFALTOWE TANGO (Asfalt tango) Rumunia/Francja, 1993, 104 min. Scenariusz i reżyseria: Nae Caranfil Zdjęcia: Cristian Comeagă Obsada: Nathalie Bonnifay, George Alexandru, Marius Stănescu, Valentin Teodosiu, Florin Călinescu, Marius Florea Vizante, Coca Bloos Rumunia, 1995, 100 min. Scenariusz i reżyseria: Nae Caranfil Zdjęcia: Cristian Comeagă Obsada: Charlotte Rampling, Mircea Diaconu, Florin Călinescu, Constantin Cotimanis, Cătălina Răhăianu, Marthe Felten Rumunia, początek lat 80. Żołnierz Horaţiu marzy o fizycznej bliskości. Licealistka Cristina nie ma nic przeciwko temu, ale będąc wierna zasadom czeka na zaręczyny. Jej postawa ulega jednak zmianie, kiedy spotyka grającego w trzeciorzędnych filmach aktora Dino... Rozgrywająca się w prowincjonalnym rumuńskim mieście historia jest przedstawiona z punktu widzenia każdego z trójki bohaterów Horaţiu, Cristiny i Dino. Elementem wspólnym tych opowieści jest seksualność i związane z nią frustracje bohaterów. Nagroda Związku Filmowców Rumuńskich za Najlepszy scenariusz, Bukareszt, 1993; Nagroda Michela Pereza, Montpellier, 1993; Główna Nagroda na Festiwalu Filmowym w Bratysławie, 1993; Nagroda Specjalna Jury na Festiwalu Filmowym w Baule, Dora, Felicia, Graziella, Valentina i kilka innych rumuńskich piękności jest znudzonych swoim krajem, gdzie pieniądze znajdują się zawsze w innej portmonetce a szczęście jest ciągle odkładane na później. Francuzka Marion, ich sprytna i operatywna agentka, przekonuje je o możliwości zrobienia kariery na Zachodzie. Tancerki decydują się więc na wyjazd do Paryża, chcąc pokazać światu swój talent. Jednak Marion o czymś nie wie: Andrei, mąż Dory, przeczuwa, że intencje agentki nie są do końca uczciwe i decyduje się za wszelką cenę powstrzymać żonę od wyjazdu. Czy zdoła jednak pokrzyżować plany przebiegłej Francuzki? Nagroda Związku Filmowców Rumuńskich za Najlepszą reżyserię, Bukareszt,

4 FILANTROPIA (Filantropica) RESZTA JEST MILCZENIEM (Restul e tăcere) Rumunia/Francja, 2002, 110 min. Scenariusz i reżyseria: Nae Caranfil Zdjęcia: Vivi Drăgan Vasile Obsada: Mircea Diaconu, Mara Nicolescu, Gheorghe Dinică, Viorica Vodă We współczesnym Bukareszcie wyjście do miasta w sobotni wieczór z piękną kobietą to z finansowego punktu widzenia ryzykowne posunięcie. Ovidiu, skromny nauczyciel w liceum, nie mógłby sobie na to pozwolić. A jednak decyduje się na ten krok, gdyż zakochał się bez pamięci w Dianie, dwudziestoletniej dziewczynie o kaprysach modelki. W poszukiwaniu źródła dochodów, nieco większych niż jego marna nauczycielska pensja, Ovidiu zanurza się w fascynującym i zarazem okrutnym świecie mafii żebraków... Nagroda Młodego Jury na Międzynarodowym Festiwalu Filmów o Miłości, Mons, 2002; Nagrody Związku Filmowców Rumuńskich za Najlepszy film, za Najlepszy scenariusz oraz za Najlepsze kostiumy, Bukareszt, Rumunia, 2007, 149 min. Scenariusz i reżyseria: Nae Caranfil Zdjęcia: Marius Panduru Obsada: Marius Florea Vizante, Mirela Zetea, Valentin Popescu, Silviu Biriş, Vlad Popescu, Florin Zamfirescu, Ioana Bulcă W latach rumuński reżyser Grigore Brezianu i rekin finansowy Leon Popescu nakręcili wspólnie dwugodzinny film Niepodległość Rumunii, chcąc jak najwierniej oddać realia rozgrywającej się w 1877 r. wojny o niepodległość. Reszta jest milczeniem jest wolną adaptacją rozgrywającej się przed stu laty historii powstawania tego filmu. Bohaterem filmu jest Grig, syn gwiazdy Teatru Narodowego, który pragnie wyreżyserować film o wojnie z Turkami o niepodległość. Sponsorem całego przedsięwzięcia staje się Leon, lokalny magnat owładnięty mesjańskim delirium, który zostaje protektorem Griga, jego nauczycielem, zastępczym ojcem, nieuczciwym partnerem i życiowym wrogiem. Druga nagroda za scenariusz na Międzynarodowym Festiwalu Hartley-Merrill, Los Angeles,

5 Thomas Ciulei Urodził się w 1965 r. w Bukareszcie. W 1979 r. zamieszkał w Nowym Jorku, gdzie studiował fotografię w Szkole Sztuk Wizualnych, zaś technikę robienia dokumentów opanował na Uniwersytecie Telewizji i Filmu w Monachium (1990). W roku 1992 ukończył Wydział Filmu na Uniwersytecie w Nowym Jorku. W latach wyprodukował wiele filmów dokumentalnych i fabularnych, które pokazywano i nagradzano na licznych festiwalach filmowych. Filmografia: Gry światła w Maxim (1990), Jak ptak na płocie (1992), Graţian (1995), Facemania (1997), Tak to już jest (2001), Kwietny most (2008) KWIETNY MOST (Podul cu flori), dokument Rumunia/Niemcy, 2008, 81 min. Scenariusz i reżyseria: Thomas Ciulei Zdjęcia: Thomas Ciulei Uboga wioska zagubiona gdzieś wśród wzgórz Mołdawii. W jednym z domów mieszka ojciec wychowujący samotnie trójkę dzieci. Ich matka od kilku lat jest we Włoszech, skąd przysyła pieniądze na utrzymanie rodziny. Mężczyzna musi więc radzić sobie w podwójnej roli: ojca i matki. Dzieci trzyma krótko: wprowadza reżim sprzątania, gotowania i prac wokół gospodarstwa. Pamięta też jednak o czytaniu im książek - na przykład na dobranoc czyta poezje Sergiusza Jesienina w oryginale. W Mołdawii z powodów ekonomicznych rodziny często decydują się na wieloletnią rozłąkę. Kobiety wyjeżdżają do pracy na Zachód. Jakie są tego skutki społeczne? Na to pytanie próbuje odpowiedzieć reżyser we wnikliwym portrecie rodziny ukazanej na tle mołdawskiego pejzażu, zmieniającego się w rytmie czterech pór roku. Nagroda dla Najlepszego rumuńskiego filmu długometrażowego na Międzynarodowym Festiwalu Filmowym Transilvania, Kluż-Napoka, 2008; Nagroda za Najlepszy film na Międzynarodowym Festiwalu Filmów Dokumentalnych, Jihlava, 2008; Nagroda ARTE dla filmu dokumentalnego na Festiwalu Duisburger Filmwoche, Duisburg, 2008; Wyróżnienie Cinéma du Réel, na Międzynarodowym Festiwalu Filmów Dokumentalnych Cinéma du Réel, Paryż,

6 George Dorobantu Urodzony w 1974 r. w Konstancy, George Dorobanţu jest niezależnym filmowcem samoukiem, który nie pobierał nauk w żadnej szkole filmowej. Nakręcił kilka krótkometrażówek oraz dokument o grupie rockowej (Aliaj Próba). W 2008 r. Dorobanţu zakończył pracę nad filmem krótkometrażowym Guru/Kiddo, stanowiącym część antologii filmowej Money projektu autorstwa Florina Piersic. Jego scenariusz Donna Morgana został w 2009 r. zakupiony przez rumuńską stację telewizyjną TVR. Winda (Elevator) to pierwszy długometrażowy film Dorobanţu. Jego nadchodzący film Omega Rose to postapokaliptyczny film drogi opowiadający o młodym mężczyźnie wyruszającym na dramatyczną pielgrzymkę, w trakcie której spotyka kilku ocalałych samotników, niezdolnego do komunikacji kosmitę, okrutnego quasi-zombie, kilku mechanicznych żołnierzy i dziewczynę. Filmografia: Fade Out (2003), Aliaj Próba (doc., 2004), Guru/Kiddo (2008), Winda (2008), Pieniądze (2008), Bucharestless (2009), Omega Rose (2010) WINDA (Elevator) Rumunia, 2008, 85 min. Scenariusz i reżyseria: George Dorobanţu Zdjęcia: George Dorobanţu Obsada: Cristi Petrescu i Iulia Verdeş Fabuła filmu oparta jest na prawdziwym wydarzeniu, które miało miejsce w Londynie oraz na wyróżnionej nagrodami sztuce Gabriela Pintilei. Śledzimy losy dwójki licealistów chłopaka i dziewczyny którzy podczas romantycznej eskapady ukrywają się w opuszczonej fabryce na przedmieściach. Po dotarciu na miejsce zostają uwięzieni w windzie towarowej wokół nie ma żywej duszy, a nikt znajomy nie wie, dokąd się udali. Napięcie rośnie w miarę kolejnych nieudanych prób wydostania się z windy. Bohaterowie muszą zmierzyć się z sytuacją, w której ich świat ograniczony zostaje do metalowej klatki o rozmiarach mniejszych niż pokój. Nagroda Związku Filmowców Rumuńskich za Najlepszy montaż, Bukareszt, 2008; Nagroda Publiczności na Międzynarodowym Festiwalu Filmowym w Auburn, 2008; Nagroda Fresh Generation Award na Festiwalu Filmowym w Karlowych Warach, 2008; Nagroda za Najlepszy debiut filmu rumuńskiego na Międzynarodowym Festiwalu Filmowym Transilvania, Kluż-Napoka, 2008; Nagroda Fresh Generation Award na Festiwalu Fresh Film, Praga, 2008; Nagroda Młoda Nadzieja, Nagrody Gopo, Bukareszt, 2009; Nagroda w kategorii kina niezależnego na Festiwalu Best Film, Bukareszt,

7 Tudor Giurgiu Urodzony w 1972 r. Tudor Giurgiu ukończył Państwowy Uniwersytet Sztuki Teatralnej i Filmowej w Bukareszcie w roku Brał udział w licznych międzynarodowych seminariach filmowych, prowadzonych przez uznanych reżyserów i producentów. W początkach swojej kariery pracował jako główny asystent takich reżyserów jak Lucian Pintilie i Radu Mihăileanu. Reżyserował i produkował teledyski i filmy reklamowe, z których kilka zostało nagrodzonych. Tudor Giurgiu jest inicjatorem i prezydentem Międzynarodowego Festiwalu Filmowego Transilvania w Kluż-Napoka, pierwszego międzynarodowego wydarzenia tej rangi w Rumunii. W latach pełnił funkcję Prezesa i Dyrektora Generalnego Rumuńskiej Telewizji Państwowej. W ostatnich latach poświęcił się również produkcji filmów. Filmografia: Sąsiedzi (1993), On(a) jest sam(a) na świecie (1995), Hausmeister (2000), Popcorn Story (2000), Dozorca (dokument, 2000), Love sick: Niebezpieczne związki (2006), Trixy (2008), Czy jestem szczęśliwy?... (2008), Wesele, muzyka i kasety wideo (2008) LOVE SICK NIEBEZPIECZNE ZWIĄZKI (Legături bolnăvicioase) CZY JESTEM SZCZĘŚLIWY...? (Me sem baxtalo...?), dokument Rumunia, 2006, 85 min. Reżyseria: Tudor Giurgiu Scenariusz: Cecilia Ştefănescu Zdjęcia: Alexandru Sterian Obsada: Maria Popistaşu, Ioana Barbu, Tudor Chirilă Alex i Kiki spotykają się na uniwersytecie, na którym obie studiują. Na początku są jedynie dobrymi przyjaciółkami. Pomimo widocznych różnic charakterów stają się jednak nierozłączne a ich związek szybko przeradza się w romans. Kiki i Sandu są rodzeństwem. Ale w rzeczywistości są też kochankami. Film Love sick Niebezpieczne związki opowiada historię trójki bohaterów. Selekcja oficjalna na Międzynarodowym Festiwalu Filmowym w Berlinie, 2006; Selekcja oficjalna na Międzynarodowym Festiwalu Filmowym w Cottbus, 2006; Selekcja oficjalna na Festiwalu Filmowym w Palm Springs, Rumunia, 2008, 52 min. Reżyseria: Tudor Giurgiu i Oana Giurgiu Zdjęcia: Mihai Tănase i Adrian Calev Obsada: Nicu Dumitru i Toma Peiu Film prezentuje obraz społeczności romskiej w Rumunii, widzianej oczyma dwóch nastolatków Rumuna i Roma którzy wcielają się w rolę reporterów. Główni bohaterowie, Nicu Dumitru (Rom) i Toma Peiu (Rumun), udają się w dziesięciodniową podróż i odwiedzają romskie wioski. Podczas tej wyprawy reporterzy poprzez wspólne dyskusje i indywidualne komentarze próbują pokazać, że motywem ich podróży są ich własne doświadczenia życiowe. 7

8 Andrei Gruzsniczki Andrei Gruzsniczki wspinał się po różnych szczeblach kariery zawodowej, zanim zaczął reżyserować własne filmy. Pracował m.in. jako asystent reżysera i drugi reżyser z Lucianem Pintilie przy filmach Za późno, Ostatni przystanek Raj, Niki & Flo. Był odpowiedzialny za reżyserię w stacjach telewizyjnych Antena 1, TVR, Naţional oraz w miniserialach Prawdziwe kobiety i Ucieczka z raju. Pod koniec 2009 r. powstał jego długometrażowy debiut Druga Irina. Filmografia: Kronika opóźnionej śmierci (2008), Droga (2008), Druga Irina (2009) DRUGA IRINA (Cealaltă Irina) Rumunia, 2009, 90 min. Reżyseria: Andrei Gruzsniczki Scenariusz: Andrei Gruzsniczki, Ileana Muntean i Mircea Stăiculescu Zdjęcia: Vivi Drăgan Vasile Obsada: Andi Vasluianu, Doru Ana, Dan Aştileanu, Dragoş Bucur, Mihai Dinvale, Simona Popescu, Gabriel Spahiu Druga Irina to Irina, którą Aurel zaczyna stopniowo poznawać, kiedy jest już za późno to znaczy wówczas, gdy dziewczyna (a właściwie jej ciało) powraca do domu zamknięte w metalowej trumnie. Zapieczętowana czerwonym woskiem trumna zostaje sprowadzona z zagranicy, dokąd pełna ambicji Irina pojechała zapracować na lepszą przyszłość. Przyszłość, w której nie było miejsca dla Aurela. Specjalna Nagroda Jury Związku Filmowców Rumuńskich, Bukareszt, 2009; Wielka Nagroda na Międzynarodowym Festiwalu Filmowym Anonimul, Sfântu Gheorghe, 2009; Wielka Nagroda oraz Nagroda FIPRESCI na Międzynarodowym Festiwalu Filmowym Cine Pécs, 2009; Nagroda dla Najlepszego reżysera na Międzynarodowym Festiwalu Filmowym w Arras, 2009; Nagroda dla Najlepszego odtwórcy głównej roli (Andi Vasluianu) na Międzynarodowym Festiwalu Filmowym w Mons, 2010; Nagroda za Najlepszy debiut długometrażowy na Festiwalu Filmu Południowo- Wschodnio Europejskiego w Los Angeles,

9 Napoleon Helmis Napoleon Helmis (ur. 1969) ukończył reżyserię filmową na Państwowym Uniwersytecie Sztuki Teatralnej i Filmowej w Bukareszcie, gdzie obronił dyplom z Estetyki Filmu oraz Reklamy Audiowizualnej i obecnie wykłada reżyserię filmową. Pracował z Lucianem Pintilie jako drugi reżyser przy filmie Popołudnie z katem (2000) i był reżyserem artystycznym kilku programów telewizyjnych. W jego dorobku reżysera znajdują się filmy krótkometrażowe Benzyna i Olej napędowy (1994, nagroda za najlepszy dokument na Międzynarodowym Festiwalu Filmowym Dakino w Bukareszcie), Sara Dziennik Wolnego Świata (1995), Z nieprawego łoża (1996), Challenge Day (2005). W 2004 roku zrealizował swój pierwszy film długometrażowy Włoszki. Filmografia: Benzyna i Olej napędowy (1994), Sara Dziennik Wolnego Świata (1995), Z nieprawego łoża (1996), Włoszki (2004), Challenge Day (2005), Wesele w Besarabii (2010) WŁOSZKI (Italiencele) WESELE W BESARABII (Nuntă în Basarabia) Rumunia, 2004, 82 min. Scenariusz i reżyseria: Napoleon Helmis Zdjęcia: Florin Mihăilescu Obsada: Mara Nicolescu, Ana Ularu, Vlad Zamfirescu, Costel Caşcaval, Valentin Popescu Włoszki to opowieść o dwóch siostrach z Oltenii, jednego z najuboższych regionów Rumunii, które wyjeżdżają nielegalnie na zbiór truskawek do Hiszpanii. Po roku wracają do domu zauroczone zachodnim blichtrem i mówią wszystkim, że pracowały we Włoszech... Prawda jest zupełnie inna. Film opisuje wstrząsającą sytuację wielu ofiar postkomunistycznych przemian, które są gotowe poświęcić wszystko, by wyzwolić się z nędzy i rozpaczy. Specjalna nagroda Miasta Miskolc na Międzynarodowym Festiwalu Filmowym Cinefest2, Miskolc, Rumunia/Mołdawia/Luksemburg, 2010, 90 min. Scenariusz i reżyseria: Napoleon Helmis Zdjęcia: Silviu Stavilă Obsada: Vlad Logigan, Victoria Bobu, Constantin Florescu, Viorica Geantă-Chelbea, Igor Chistol, Corina Druc, Silvia Berov, Ion Scutelnicu Młody dyrygent z Bukaresztu ożenił się niedawno z dziewczyną z Kiszyniowa. Młoda para musi zorganizować jednak wesele również w Besarabii, żeby zgromadzić pieniądze na zaliczkę na mieszkanie. Okazuje się jednak, że wesele jest świetną okazją do rywalizacji pomiędzy krewnymi młodych a napięcie rośnie również z powodu różnic w zwyczajach weselnych. Młoda para znajduje się w środku tej wojny, która pokazuje różnice kulturowe, edukacyjne i polityczne pomiędzy nimi. Film został zgłoszony przez Mołdawię w kategorii Najlepszy film nieanglojęzyczny do konkursu oskarowego na przyszły rok. Specjalna nagroda Jury na Międzynarodowym Festiwalu Filmowym Black Nights, Tallin, 2009.

10 Florin Iepan DOKUMENTALISTA Florin Iepan wyreżyserował i wyprodukował ponad 40 filmów dokumentalnych, krótko-, średnio- i pełnometrażowych, seriali telewizyjnych, dokumentów fabularyzowanych i programów telewizyjnych. Jest pierwszym niezależnym producentem filmów dokumentalnych, realizowanych przez jego agencję filmową Sub-Cult-Ura. Jest absolwentem Discovery Campus Master School, stypendystą HBO i DCTV (Jon Alpert) i założycielem Rumuńskiego Stowarzyszenia Filmowców Dokumentalistów DocuMentor. Filmografia: Hotel Cişmigiu (1991), Dziesięć minut z klasą robotniczą (1995), Radio Jebel (1997), Pejzaż po embargo (1997), Tańcząc z wilkami (1997), Iosu (1999), Jedyny i prawdziwy Tarzan (2004), Dzieci z Dekretu (2004), Bela Lugosi, upadły wampir (2007), Carmen (2010) DZIECI Z DEKRETU (Decreţeii), dokument BELA LUGOSI: UPADŁY WAMPIR (Bela Lugosi, vampirul căzut), dokument Rumunia, 2004, 68 min. Scenariusz i reżyseria: Florin Iepan i Răzvan Georgescu Zdjęcia: Carlos Fuchs, Peter Reuther i Wolf von Truchsess Obsada: Delia Budeanu, Paula Ciupitu, Zina Dumitrescu, Adrian Sângeorzan W październiku 1966 r. Nicolae Ceauşescu wydał słynny Dekret nr. 770, który zabraniał Rumunkom dokonywania aborcji pod karą pozbawienia wolności. Jedynie kobiety, które przekroczyły 40 lat, albo mają już przynajmniej czworo dzieci, miały prawo do przerwania ciąży. Dokument Florina Iepana opowiada historię tego przerażającego eksperymentu społecznego. Przez 23 lata obowiązywania dekretu (który był jednym z trzech pierwszych praw zniesionych natychmiast po rewolucji w grudniu 1989 r.) w Rumunii urodziło się przeszło niechcianych dzieci i zmarło co najmniej kobiet, ofiar przeprowadzanych potajemnie aborcji. Film Dzieci z Dekretu miał swoją światową premierę w październiku 2004 r. na jednym z najważniejszych międzynarodowych festiwali filmu dokumentalnego w Europie, IDFA, Amsterdam. Następnie film był prezentowany i nagradzany na licznych festiwalach oraz emitowany w stacjach telewizyjnych Europy, Azji i Ameryki. 10 Rumunia, 2007, 52 min. Scenariusz i reżyseria: Florin Iepan Zdjęcia: Alfred Schupler, Cosmin Tiglar i Rafael Vasilcin Obsada: Peter Muller, Dorothy West, Gary Don Rhodes, Elisabeth Alder, Bela Lugosi Jr. Film ukazuje życie amerykańskiego aktora Beli Lugosi, legendy Hollywoodu w latach 30. i 40. XX wieku. Urodzony w Lugoj w 1882 roku, Lugosi stał się znany jako Drakula i został jedną z najbardziej kontrowersyjnych postaci ubiegłego stulecia.

11 Radu Jude Radu Jude ukończył Wydział Filmowy Wyższej Szkoły Mediów w Bukareszcie w 2003 r. Pracował w Rumunii jako asystent reżysera przy filmach długometrażowych Amen w reżyserii Costa Gavrasa, Vacuums w reżyserii Luke a Creswella i Steve a McNicholasa, Furia w reżyserii Radu Muntean oraz przy filmie Śmierć Pana Lăzărescu Cristiego Puiu. Następnie zaczął reżyserować własne filmy reklamowe i krótkometrażowe: Lampa z czapeczką i Alexandra, które zaprezentowano na wielu festiwalach. Jego pierwszy film długometrażowy, wyreżyserowany w 2009 r., nosi tytuł Najszczęśliwsza dziewczyna na świecie. Filmografia: W rodzinie (2002), Długi dzień (2004), Rano (2007), Lampa z czapeczką (2006), Alexandra (2007), Najszczęśliwsza dziewczyna na świecie (2009), Wszyscy z naszej rodziny (2010) LAMPA Z CZAPECZKĄ (Lampa cu căciulă) NAJSZCZĘŚLIWSZA DZIEWCZYNA NA ŚWIECIE (Cea mai fericită fată din lume) Rumunia, 2006, 23 min. Scenariusz i reżyseria: Radu Jude Zdjęcia: Marius Panduru Obsada: Marian Bratu i Gabriel Spahiu Stary telewizor z lampą dziś kojarzyć się może z oldskulowym gadżetem. Są jednak miejsca, gdzie jest on ciągle oknem na świat i jedyną rozrywką. Mały chłopiec z ubogiej rumuńskiej wioski jest w rozpaczy: telewizor przestał działać, a wieczorem ma być wyświetlany film z Bruce em Lee! Film opowieść o podróży ojca i synka, którzy wiozą stary, zepsuty telewizor do miasta, gdzie działa jedyny punkt naprawy takiego sprzętu urzekł widzów i jurorów na całym świecie. Główna Nagroda na Festiwalu Filmowym w Cottbus, 2006; Główna Nagroda na Międzynarodowym Festiwalu Filmowym w Bilbao, 2006; Główna Nagroda za Najlepszy film krótkometrażowy na Festiwalu Kina Niezależnego IndieLisboa, 2007; Główna Nagroda na Festiwalu Filmów Krótkometrażowych w Brukseli, 2007; Nagroda Srebrny Smok za Najlepszy film fabularny na Międzynarodowym Festiwalu Filmowym w Krakowie, 2007; Główna Nagroda na Festiwalu Filmowym IMAGO, Fundao, Rumunia/Holandia, 2009, 100 min. Reżyseria: Radu Jude Scenariusz: Radu Jude i Augustina Stanciu Zdjęcia: Marius Panduru Obsada: Andreea Boşneag, Violeta Haret, Vasile Muraru, Diana Gheorghian, Bogdan Marhodin, Andi Vasluianu Delia, młoda Rumunka, przyjeżdża z rodzicami do Bukaresztu po odbiór nagrody, którą wygrała w konkursie organizowanym przez producenta napojów gazowanych. Nagrodą jest piękny nowy samochód. Delia musi jeszcze stanąć przed kamerą i wystąpić w reklamówce. Wszystko idzie gładko do momentu, kiedy okazuje się, że Delia i jej rodzice mają odmienne poglądy na to, co zrobić z nowym autem. A sponsor konkursu potrzebuje uszczęśliwionej zwyciężczyni z olśniewającym uśmiechem Złośliwa satyra a zarazem psychologiczny portret społeczeństwa zepsutego i zniewolonego przez kapitalizm i konsumpcję. Nagroda FIPRESCI na Międzynarodowym Festiwalu Filmowym w Sofii, 2009; Nagroda FIPRESCI na Międzynarodowym Festiwalu Kina Niezależnego IndieLisboa, 2009; Nagroda za Najlepszy scenariusz na Międzynarodowym Festiwalu Filmowym B-EST, Bukareszt, 2009; Nagroda CICAE na Międzynarodowym Festiwalu Filmowym w Berlinie, 2009.

12 Cãtãlin Mitulescu Cătălin Mitulescu (ur. 1972) studiował geologię na Uniwersytecie w Bukareszcie. Krótko po roku 1989 porzucił studia i rozpoczął podróże i pracę za granicą w Austrii, na Węgrzech, w Polsce i we Włoszech. Po pewnym czasie wrócił do Rumunii, gdzie w roku 2000 ukończył reżyserię filmową na Państwowym Uniwersytecie Sztuki Teatralnej i Filmowej w Bukareszcie. W jego filmografii znajdują się filmy krótkometrażowe Bukareszt Wiedeń 8:15 (2000) oraz Spóźnienie: 17 minut (2002) obydwa zaprezentowane na oficjalnej selekcji w Cannes. Niewiele z jego filmów przeszło niezauważonych na międzynarodowych festiwalach, a jego film Traffic z roku 2004 zdobył Palme d Or w kategorii filmów krótkometrażowych. Mitulescu zrealizował w 2006 r. swój pierwszy film długometrażowy Tak spędziłem koniec świata. Napisał scenariusz do filmu Florina Şerbana Jak chcę gwizdać, to gwiżdżę, który zdobył tegorocznego Srebrnego Niedźwiedzia na Międzynarodowym Festiwalu Filmowym w Berlinie. Filmografia: W południe (1997), Adrian, dziecko-cud (1999), Bukareszt Wiedeń 8:15 (2000), Biały kwiat, czarny kwiat (2000), Spóźnienie: 17 minut (2002), Traffic (2004), Tak spędziłem koniec świata (2006), Balon w kształcie serca (2010) TRAFFIC (Trafic) TAK SPĘDZIŁEM KONIEC ŚWIATA (Cum mi-am petrecut sfârşitul lumii) Rumunia, 2004, 15 min. Reżyseria: Cătălin Mitulescu Scenariusz: Cătălin Mitulescu i Andreea Vălean Zdjęcia: Marius Panduru Obsada: Bogdan Dumitrache, Maria Dinulescu, Ana Bart, Smaranda Ciceu, Eva Dan Stojąc w korku w drodze na spotkanie biznesowe Tudor ma 20-minutową przerwę. Tyle wystarczy aby zaprosić dziewczynę na kawę, opowiedzieć o swojej córce, a także aby zrobić zdjęcie. Nagroda Palme d Or ( Złota Palma ) na Międzynarodowym Festiwalu Filmowym w Cannes, Rumunia/Francja, 2006, 110 min. Reżyseria: Cătălin Mitulescu Scenariusz: Andreea Vălean i Cătălin Mitulescu Zdjęcia: Marius Panduru Obsada: Dorotheea Petre, Timotei Duma, Carmen Ungureanu, Mircea Diaconu, Corneliu Ţigancu, Cristian Văraru, Florin Zamfirescu, Grigore Gonţa, Ionuţ Becheru, Jean Constantin Akcja filmu Tak spędziłem koniec świata rozgrywa się w jednej z dzielnic na przedmieściach Bukaresztu, w ostatnim roku Złotego Wieku i opowiada historię niejakiego Lalalilu siedmioletniego chłopca, który wyobraża sobie, że uwolnił Rumunię od Ceauşescu oraz Ewy, jego starszej siostry, która dzięki temu ma szansę zadecydować o swojej przyszłości. Nagroda dla Najlepszego filmu europejskiego na Festiwalu Filmowym w Sundance, 2006; Nagroda za Najlepszą rolę kobiecą (Dorotheea Petre) na Międzynarodowym Festiwalu Filmowym w Cannes, 2006; Nagroda Młodzieży na Międzynarodowym Festiwalu Filmowym w Valladolid,

13 Cristian Mungiu Urodzony w 1968 r. w Jassy, Cristian Mungiu należy do młodego, wybuchowego pokolenia twórców, które zrewolucjonizowało ostatnio kinematografię rumuńską. Cristian Mungiu studiował literaturę angielską na Uniwersytecie w Jassach, a następnie w 1998 r. ukończył Państwowy Uniwersytet Sztuki Teatralnej i Filmowej w Bukareszcie. Współpracował jako drugi reżyser przy produkcji znanych filmów Le Capitaine Conan (1996, reż. Bertrand Tavernier) i Pociąg Życia (1998, reż. Radu Mihăileanu). Nakręcił również kilka filmów krótkometrażowych, a w 2002 r. swój pierwszy film pełnometrażowy Zachód, nominowany w Cannes w selekcji Piętnastka Reżyserów i nagrodzony Wielką Nagrodą na Międzynarodowym Festiwalu Filmowym Transilvania w Kluż-Napoka. W 2005 r. Cristian Mungiu brał udział, obok pięciu innych reżyserów wschodnioeuropejskich, w realizacji cyklu pt. Lost and Found, składającego się z czterech filmów krótkometrażowych, jednego filmu dokumentalnego i jednego filmu animowanego. Jest pierwszym rumuńskim laureatem Palme d Or na Międzynarodowym Festiwalu Filmowym w Cannes za film 4 miesiące, 3 tygodnie i 2 dni. Filmografia: Mariana (1998), Ręka Paulisty (1999), Zapping (2000), Żadna historia (2000), Chór straży pożarnej (2000), Zachód (2002), Turkey Girl (2007), 4 miesiące, 3 tygodnie i 2 dni (2007), Baia Mare Constanţa i z powrotem (2009), Opowieści Złotego Wieku, część 1 i 2 (2009) ZACHÓD (Occident) Rumunia, 2002, 110 min. Scenariusz i reżyseria: Cristian Mungiu Zdjęcia: Vivi Drăgan Vasile Obsada: Alexandru Papadopol, Anca Androne, Coca Bloos, Dorel Vişan, Eugenia Bosânceanu, Ioan Gyuri Pascu, Jerome Bouzanki, Julieta Strâmbeanu Zachód to komedia o rumuńskim świecie stającym twarzą w twarz z mirażem Zachodu, ironiczno-gorzkie spojrzenie na sytuacje niekiedy zabawne, innym razem ośmieszające, a najczęściej bez wyjścia, z jakimi borykają się ludzie w dzisiejszej Rumunii. Zachód przedstawia trzy różne historie, które mają miejsce w ciągu tego samego tygodnia, z bohaterami, których ścieżki przecinają się, nakładają, wymuszają działania najczęściej bez ich woli. Postacie, które są głównymi bohaterami w jednej z historii, stają się drugoplanowymi w innych. Pewne sekwencje powtarzają się w przeciągu całego filmu, dostarczając za każdym razem nowych szczegółów, które pokazują w nowym świetle zdarzenia już opowiedziane. Nagrody Związku Filmowców Rumuńskich za Najlepszy film, Najlepszy scenariusz i Najlepszą rolę męską (Alexandru Papadopol), Bukareszt, 2002; Nagroda za Najlepszy debiut na Festiwalu Filmowym w Leeds, 2002; Nagroda Nova na Festiwalu Filmowym w Montpellier, 2002; Nagroda FIPRESCI na Międzynarodowym Festiwalu Filmowym w Sofii, 2003; Nagroda dla Najlepszego filmu na Festiwalu Filmowym w Annonay,

14 4 MIESIĄCE, 3 TYGODNIE I 2 DNI (4 luni, 3 săptămâni şi 2 zile) OPOWIEŚCI ZŁOTEGO WIEKU (Amintiri din Epoca de Aur) Rumunia, 2007, 113 min. Scenariusz i reżyseria: Cristian Mungiu Zdjęcia: Oleg Mutu Obsada: Anamaria Marinca, Laura Vasiliu, Vlad Ivanov, Adi Cărăuleanu, Alexandru Potocean, Luminiţa Gheorghiu Otylia (Anamaria Marinca) i Gabica (Laura Vasiliu) dzielą pokoik w akademiku. Pod koniec panowania komunistycznego reżimu Ceauşescu studiują w niewielkim mieście na tym samym wydziale uniwersytetu. Pewnego dnia Otylia wynajmuje pokój w niedrogim hotelu. Tutaj, po południu, wraz z przyjaciółką Gabicą mają się spotkać z niejakim panem Bebe (Vlad Ivanov), którego poprosiły o pomoc w rozwiązaniu ważnego problemu: Gabica jest w ciąży, a ponieważ obie nie mają żadnego doświadczenia, a w Rumunii pod rządami Ceauşescu obowiązuje całkowity zakaz aborcji, same nie mogą poradzić sobie z tą sytuacją. Nagroda Palme d Or ( Złota Palma ) na Międzynarodowym Festiwalu Filmowym w Cannes, 2007; Nagroda FIPRESCI na Międzynarodowym Festiwalu Filmowym w Cannes, 2007; Wielka Nagroda FIPRESCI, San Sebastian, 2007; Nagroda Francuskiego Systemu Edukacji Narodowej, 2007; Nagroda Europejskiej Akademii Filmowej za Najlepszy europejski film roku i dla Najlepszego europejskiego reżysera roku, 2007; Nagroda Goya za Najlepszy film europejski, Madryt, 2008; Nagroda Złota Taśma polskiej sekcji FIPRESCI za Najlepszy film zagraniczny, Warszawa, Rumunia/Francja, 2009, część 1 75 min., część 2 70 min. Reżyseria: Cristian Mungiu, Ioana Uricaru, Hanno Höfer, Răzvan Mărculescu, Constantin Popescu Scenariusz: Cristian Mungiu Zdjęcia: Oleg Mutu Obsada: Vlad Ivanov, Ion Săpdaru, Teodor Corban, Alex Potocean, Liliana Mocanu, Tania Popa, Diana Cavaliotti, Radu Iacoban Niekonwencjonalna historia z czasów schyłkowego okresu komunizmu w Rumunii, opowiedziana z perspektywy zwykłych ludzi. Komiczne, dziwaczne opowieści osnute są na często surrealistycznych zdarzeniach dnia codziennego w czasach komunistycznej dyktatury. Film składa się z pięciu opowiadań, które łączy nastrój, konstrukcja narracji i szczegóły charakterystyczne dla ówczesnej epoki: jedyna marka samochodu widoczna na ulicach to krajowa Dacia, wszyscy żyją z okradania państwa, nakazy partii muszą być wykonywane bez względu na to, jak bardzo są nielogiczne i absurdalne. Komedia zrealizowana na podstawie najzabawniejszych rumuńskich miejskich legend lat osiemdziesiątych XX wieku, odtwarzająca poczucie humoru, które pomogło Rumunom przeżyć komunistyczny reżim. Selekcja oficjalna w sekcji Un Certain Regard w Międzynarodowym Festiwalu Filmowym w Cannes, 2009.

15 Radu Muntean Radu Muntean (ur w Bukareszcie) ukończył reżyserię filmową na Państwowym Uniwersytecie Sztuki Teatralnej i Filmowej w Bukareszcie w 1994 r. Zanim zwrócił się w kierunku filmów długometrażowych, wyreżyserował kilka krótkometrażówek i filmów dokumentalnych Ona (1994, krótkometrażowy), Lindenfeld (1994, dokument), Tragiczny romans dwojga (1996, krótkometrażowy), Życie jest gdzie indziej (1996, dokument), Oni są również nasi (2002, dokument) oraz imponującą liczbę 300 reklamówek dla ważnych agencji reklamowych, zdobywając ponad 40 krajowych i międzynarodowych nagród na festiwalach reklamy. W roku 2002 zrealizował swój pierwszy film długometrażowy Furia (będąc zarówno jego scenarzystą jak i reżyserem) a w roku 2006 kolejny film Papier będzie niebieski. W roku 2008 Radu Muntean ukończył swój trzeci film: Boogie zaprezentowany na Międzynarodowym Festiwalu Filmowym w Cannes w ramach Piętnastki Reżyserów. Jego najnowszy film Wtorek po Bożym Narodzeniu miał premierę w sekcji Un Certain Regard w Międzynarodowym Festiwalu Filmowym w Cannes w tym roku. Filmografia: Ona (1994), Lindenfeld (1994), Tragiczny romans dwojga (1996), Życie jest gdzie indziej (1996), Oni są również nasi (2002), Furia (2002), Papier będzie niebieski (2006), Boogie (2008), Wtorek po Bożym Narodzeniu (2010) FURIA (Furia) Rumunia, 2002, 90 min. Reżyseria: Radu Muntean Scenariusz: Radu Muntean, Ileana Constantinescu i Mircea Stăiculescu Zdjęcia: Vivi Drăgan Vasile Obsada: Dragoş Bucur, Andi Vasluianu, Dorina Chiriac Aby wziąć udział w nielegalnych wyścigach samochodowych, Luca (zwyczajny chłopak z sąsiedztwa) i jego przyjaciel, mechanik Slice, pożyczają pieniądze od Gabonu, Cygana kontrolującego hazard i wyścigi samochodowe w dzielnicy. Wbrew zawartej umowie Luca zapomina przegrać ustawiony wyścig i jego sponsor ponosi znaczną stratę. Luca i Slice dowiadują się, że ich dług wynosi teraz siedem tysięcy dolarów i powinni go zwrócić następnego dnia wieczorem. Obserwujemy desperackie próby zdobycia pieniędzy, podczas których szalone pomysły przyjaciół doprowadzają do niezwykłych sytuacji. Nagrody Związku Filmowców Rumuńskich za Najlepszy debiut, dla Najlepszego aktora (Dragoş Bucur) i za Najlepsze zdjęcia, Bukareszt, 2002; Selekcja oficjalna na Międzynarodowym Festiwalu Filmowym w Montpellier, 2002; Selekcja oficjalna na Międzynarodowym Festiwalu Filmowym w Salonikach, 2002; Nagroda za Najlepsze zdjęcia na Międzynarodowym Festiwalu Filmowym Transilvania, Kluż-Napoka,

16 PAPIER BĘDZIE NIEBIESKI (Hârtia va fi albastră) Rumunia, 2006, 95 min. Reżyseria: Radu Muntean Scenariusz: Alexandru Baciu, Radu Muntean, Răzvan Rădulescu Zdjęcia: Tudor Lucaciu Obsada: Adi Cărăuleanu, Paul Ipate, Adrian Văncică, Alexandru Potocean, Ana Ularu, Andi Vasluianu, Andrei Traian, Constantin Diţă, Dana Dogaru, Dragoş Bucur Bukareszt w nocy z 22 na 23 grudnia 1989 r. Zmotoryzowany pluton interwencyjny pod dowództwem por. Neagu otrzymuje rozkaz patrolowania podmiejskich dzielnic. Nadajnik radiowy w samochodzie działa z przerwami, a wiadomości, które są przekazywane pomiędzy jednostkami pancernymi oraz zdawkowa emisja stacji radiowych i telewizyjnych donosząca mgliście o jakichś terrorystach, którzy szturmują państwową telewizję, wprowadzają w błąd członków załogi. Costi jeden z żołnierzy z plutonu, który stacjonuje w Bukareszcie uważa, że po tylu latach dyktatury walka przeciwko zwolennikom Ceauşescu jest obowiązkiem każdego Rumuna, niezależnie od rozkazów z góry. Spiera się w tej kwestii z por. Neagu i korzystając z zamieszek między kolegami a grupą manifestantów ucieka, by walczyć w gmachu telewizji. Żołnierz nie dociera jednak do siedziby stacji telewizyjnej, lecz do pobliskiej willi, gdzie przez pomyłkę zostaje wzięty za terrorystę i aresztowany przez mieszaną grupę cywilów i wojskowych, którzy bronią budynku. Tymczasem reszta plutonu wyrusza na utopijną i ryzykowną misję odbicia Costiego. Specjalne Wyróżnienie Jury i Nagroda CICAE na Festiwalu Filmowym w Sarajewie, 2006; Nagroda dla Najlepszego filmu na Międzynarodowym Festiwalu Filmowym Eurasia, Antalya, 2006; Specjalna Nagroda Jury na Festiwalu Filmowym w Namur, BOOGIE (Boogie) WTOREK PO BOŻYM NARODZENIU (Marţi, după Crăciun) Rumunia, 2008, 102 min. Reżyseria: Radu Muntean Scenariusz: Răzvan Rădulescu, Radu Muntean, Alexandru Baciu Zdjęcia: Tudor Lucaciu Obsada: Dragoş Bucur, Anamaria Marinca, Mimi Brănescu, Adrian Văncică, Vlad Muntean, Roxana Iancu, Geanina Varga Życie Bogdana nie mogło ułożyć się lepiej oto spędza on wakacje nad brzegiem morza z piękną żoną i uroczym synkiem. On sam dorósł, a chwalebne dni jego alkoholowych eskapad i seksualnych podbojów dawno minęły Jednak kiedy mężczyzna nieoczekiwanie wpada na swoich przyjaciół z liceum, wspomnienia w jednej chwili odżywają. Natychmiast odzywa się w nim zew kawalerskiej natury. Mając wybór między obowiązkami rodzinnymi a perspektywą nocy i szalonej zabawy z przyjaciółmi, Bogdan czy też Boogie, jak go niegdyś nazywano przeżywa prawdziwą rozterkę. Tymczasem dystans między kolegami ze szkolnych lat zwiększył się. Specjalna Nagroda Jury na Europejskim Festiwalu Filmowym w Palić, 2008; Nagroda za Najlepszy scenariusz na Festiwalu Filmowym w Hamptons, 2008; Nagroda Jury na Festiwalu Filmowym w Essone, Rumunia, 2010, 99 min. Reżyseria: Radu Muntean Scenariusz: Alexandru Baciu, Radu Muntean, Răzvan Rădulescu Zdjęcia: Tudor Lucaciu Obsada: Mirela Oprişor, Mimi Brănescu, Maria Popistaşu Paul Hanganu ożenił się z Adrianą dziesięć lat temu. Mają ośmioletnią córkę, Marę. Od kilku miesięcy ma romans z dwudziestosiedmioletnią dentystką o imieniu Raluca. Paul z trudem dzieli czas pomiędzy Ralucę, przedświąteczne zakupy i rodzinę. Postanawia więc zabrać swoją córkę do dentystki, tuż przed Bożym Narodzeniem. Przez przypadek, zupełnie nieoczekiwanie, Adriana poznaje Ralucę. To spotkanie stawia Paula pod ścianą. Nie może dłużej lawirować i musi podjąć trudną decyzję. Selekcja Oficjalna na Międzynarodowym Festiwalu Filmowym w Cannes, Selekcja Oficjalna na Międzynarodowym Festiwalu Filmowym w Cannes, 2010; Nagrody za Najlepszy film oraz dla Najlepszego aktora (Mimi Brănescu) na Festiwalu Filmowym w Namur, 2010.

17 Paul Negoescu Urodzony w 1984 r. w Bukareszcie. Ukończył reżyserię filmową na Państwowym Uniwersytecie Sztuki Teatralnej i Filmowej w Bukareszcie. Wyreżyserował kilka filmów krótkometrażowych, nagrodzonych na wielu festiwalach międzynarodowych (w Berlinie, Rotterdamie, Londynie i w Slamdance). Jego film Remont był nominowany do nagrody Europejskiej Akademii Filmowej w 2009 r. Negoescu jest także dyrektorem artystycznym Festiwalu Filmowego Timishort. Filmografia: Alina (2004), Palenie tytoniu szkodzi zdrowiu (2005), Egzamin (2006), Krótka podróż samochodem (2007), W domu (2007), Radu + Ana (2007), Późno (2007), Fantastyczny los Toma Cuzina (2008), Remont (2009), Derby (2010) RADU + ANA (Radu + Ana) Rumunia, 2007, 8 min. Reżyseria: Paul Negoescu Scenariusz: Paul Negoescu i Simona Ghiţă Zdjęcia: Cristiana Apostol i Liviu Leleu Obsada: Bogdan Marhodin, Olivia Niţă, Simona Ghiţă Radu Ana urodził się w piątek trzynastego i jest największym pechowcem na ziemi. Jednak ta sytuacja może się zmienić. Film został nominowany do nagrody Cinemagia za Najlepszy film krótkometrażowy. Nagroda Cinemagia za Najlepszy film krótkometrażowy, Bukareszt, 2007; Nagroda za Najlepszy film krótkometrażowy na Festiwalu Kina Niezależnego w Nowym Jorku, 2007; Główna Nagroda na Festiwalu Filmów Krótkometrażowych Spune pe scurt, Bukareszt, REMONT (Renovare) Rumunia/Niemcy, 2009, 25 min. Reżyseria: Paul Negoescu Scenariusz: Simona Ghiţă i Paul Negoescu Zdjęcia: Andrei Butică Obsada: Simona Bondoc, Clara Vodă, Andrei Runcanu, Mircea Rusu, Diana Cavallioti Rodzina przeprowadza remont mieszkania. Mama, syn i babcia kierują się jednak innymi priorytetami. Film został wybrany do zaprezentowania na Festiwalu w Berlinie w 2009 i nominowany w kategorii filmów krótkometrażowych na Międzynarodowym Festiwalu Filmowym w Berlinie. Selekcja Oficjalna do Europejskiego Oskara (Nagrody Europejskiej Akademii Filmowej), Essen, 2009; Selekcja Oficjalna, Nagrody Gopo za Najlepszy film krótkometrażowy, Bukareszt, 2009; Selekcja Oficjalna na Międzynarodowym Festiwalu Filmowym w Berlinie, DERBY (Derby) Rumunia/Niemcy, 2010, 15 min. Scenariusz i reżyseria: Paul Negoescu Zdjęcia: Andrei Butică Obsada: Maria Mitu, Nicolas Teodorescu, Bogdan Vodă, Clara Vodă Pewnego wieczoru Mircea słyszy, że w sąsiednim pokoju jego 15-letnia córka uprawia seks ze swoim chłopakiem. Film został zaprezentowany na festiwalach w Berlinie oraz w Sarajewie w 2010 r. 17

18 Cristian Nemescu Rumuński reżyser i scenarzysta Cristian Nemescu ( ), jeden z najbardziej obiecujących twórców młodego pokolenia filmowców, ukończył w 2003 r. studia na Państwowym Uniwersytecie Sztuki Teatralnej i Filmowej w Bukareszcie. Jego filmy zostały dostrzeżone i nagrodzone na ponad dwudziestu festiwalach w krajach Europy, Ameryki i Azji. Jego krótkometrażowy film dyplomowy Opowieść z klatki C otrzymał m.in. Główną Nagrodę na Studenckim Międzynarodowym Festiwalu Filmowym w USA, Nagrodę za europejski film krótkometrażowy na Festiwalu Premiers Plans w Angers oraz Specjalne Wyróżnienie na Festiwalu Interfilm w Berlinie. Średniometrażowy Marilena z P7 zrealizowany przez reżysera w znacznej mierze ze środków własnych zarobionych za spoty reklamowe, został wytypowany w 2006 r. do udziału na Międzynarodowym Festiwalu Filmowym w Cannes w sekcji Semaine de la Critique ; nieco później, w tym samym roku, przyznano mu Nagrodę za Najlepszy film na Festiwalu Filmowym w Mediolanie. Cristian Nemescu zginął tragicznie w sierpniu 2006 r. w wypadku samochodowym. Jego niedokończony debiut pełnometrażowy California Dreamin. został zmontowany przez najbliższych współpracowników na bazie zapisów reżysera. Filmografia: Mecano (2001), Na osiedlu ludzie gotowi są oddać życie za muzykę (2001), Mihai i Cristina (2001), Opowieść z klatki C (2003), Marilena z P7 (2006), California Dreamin (niedokończony) (2007) MIHAI I CRISTINA (Mihai şi Cristina) Rumunia, 2001, 15 min. Reżyseria: Cristian Nemescu Scenariusz: Cristian Nemescu i Tudor Voican Zdjęcia: Ovidiu Mărginean Obsada: Aurelian Bărbieru i Raluca Botez Mihai zakochał się w Cristinie koleżance z klasy i postanowił złożyć jej wizytę. Obraz ten, nacechowany prostotą, jest zarazem bardzo dosadny. Wciąga widzów w świat parodiującej bajki niepozbawionej zwyczajowego happyendu: początkowo wystraszony możliwością odmowy ze strony dziewczyny, Mihai dociera jednak do jej mieszkania odmieniony, pewny siebie po pokonaniu drogi, podczas której najpierw odpierał ataki spotkanego stręczyciela, później rozprawił się z molestowaniem ze strony dwóch podejrzanych kobiet, a jeszcze później musiał stawić czoło dwóm panienkom, które - myląc go ze zawodowym striptizerem - kazały mu zrobić striptiz. Nagroda Publiczności i Nagroda za Najlepszy montaż na Międzynarodowym Festiwalu Filmu Studenckiego Cinemaiubit, Bukareszt, 2001; Nagroda Publiczności na Festiwalu Filmowym Alternative, Târgu Mureş, 2001; Nagroda za Najlepszy zagraniczny debiut na Festiwalu Filmów Krótkometrażowych Message-to-Man, Sankt Petersburg, 2002; Specjalna Nagroda Jury i Nagroda Publiczności na Young European Cinema, Toruń,

19 CALIFORNIA DREAMIN (niedokończony) MARILENA Z P7 (Marilena de la P7) Rumunia, 2006, 45 min. Reżyseria: Cristian Nemescu Scenariusz: Cristian Nemescu i Tudor Voican Zdjęcia: Andrei Butică i Liviu Mărghidan Obsada: Mădălina Ghiţescu, Gabriel Huian, Aura Călăraşu, Gabriel Spahiu, Andi Vasluianu, Cristi Olesher Realistyczna, pełna humoru relacja o zdarzeniu na jednej z obskurnych peryferii Bukaresztu. Trzynastoletni chłopak, Andrei, podkochuje sie w młodej prostytutce Marilenie. By sprawić na niej wrażenie, młodzieniec, przy pomocy swoich kompanów kradnie... trolejbus. Finał będzie jednak zaskakujacy. Nagroda za Najlepszy film rumuński na Międzynarodowym Festiwalu Filmowym Transilvania, Kluż-Napoka, 2006; Nagroda za Najlepszy film na Festiwalu Filmowym w Mediolanie, 2006; Selekcja Oficjalna na Międzynarodowym Festiwalu Filmowym w Cannes, 2006; Nagroda Związku Filmowców Rumuńskich za Najlepszy montaż, Bukareszt, Rumunia, 2007, 155 min. Reżyseria: Cristian Nemescu Scenariusz: Catherine Linstrum, Cristian Nemescu, Tudor Voican Zdjęcia: Liviu Mărghidan Obsada: Armand Assante, Jamie Elman, Răzvan Vasilescu, Maria Dinulescu, Ion Săpdaru, Jamie Elman, Alexandru Mărgineanu, Laura Voicu, Andi Vasluianu, Gabriel Spahiu, Cătălina Mustaţă, Bart Sidles Akcja ostatniego, niedokończonego filmu Cristiana Nemescu oparta jest na autentycznych wydarzeniach z 1999 r. z czasów wojny w Jugosławii. Zawiadowca stacji kolejowej w malutkiej wiosce na południu Rumunii, człowiek z zasadami, a jednocześnie bezgranicznie skorumpowany, zatrzymuje pociąg NATO, przewożący sprzęt wojenny do Kosowa. Transport nie ma odpowiednich dokumentów, a odbywa się jedynie na podstawie ustnej zgody jakiegoś podrzędnego urzędnika rumuńskiego Ministerstwa Spraw Zagranicznych. Nieoczekiwany postój Amerykanów przeobraża zapadłą wieś w krainę wszelkich możliwości. Pomiędzy Moniką córką zawiadowcy stacji, której największym marzeniem jest wyrwanie się ze wsi, a przystojnym sierżantem McLarenem zawiązuje się delikatna nić uczucia. Wobec braku możliwości kontynuowania podróży, dowódca amerykański, kapitan Jones, organizuje bunt mieszkańców przeciwko zawiadowcy stacji. Ostatecznie pociąg rusza, pozostawiając za sobą wieś ogarniętą anarchią. Nagroda Un Certain Regard na Międzynarodowym Festiwalu Filmowym w Cannes, 2007; Pierwsze wyróżnienie za Najlepszy scenariusz na Festiwalu Lato Filmów, Toruń,

20 Constantin Popescu Jr. Urodzony w Rumunii w 1973 r. ukończył filologię hiszpańsko -angielską oraz Brytyjskie Studia Kulturowe. Jego debiut literacki miał miejsce w 2002 r. Od tamtego czasu opublikował swoje teksty w kilku ważnych czasopismach literackich. Napisał też powieść, która zdobyła nagrodę za debiut, przyznaną przez Rumuńskie Stowarzyszenie Pisarzy w Bukareszcie w 2002 r. Zanim został filmowcem pracował jako tłumacz oraz asystent producenta i reżysera. Wyreżyserował kilka filmów krótkometrażowych, Dróżnik (2004), Apartament (2004), Woda (2007). W 2010 r. ukazał się jego pierwszy film pełnometrażowy, Portret wojownika w młodości (2010), pokazany w ramach tegorocznego Międzynarodowego Festiwalu Filmowego w Berlinie. Film jest dopiero pierwszą częścią trylogii Prawie cisza, dedykowanej antykomunistycznemu oporowi po drugiej wojnie światowej. Filmografia: Dróżnik (2004), Apartament (2004), Woda (2007), Uśmiechnięta żółta twarz (2008), Opowieści Złotego Wieku I reżyser fragmentu Prosię (2009), Zasady życiowe (2010), Portret wojownika w młodości (2010) DRÓŻNIK (Canton) PORTRET WOJOWNIKA W MŁODOŚCI (Portretul luptătorului la tinereţe) Rumunia, 2004, 30 min. Reżyseria: Constantin Popescu Jr. Scenariusz: Cristian Mungiu Zdjęcia: Mihai Mălaimare Jr. Obsada: Petre Nicolae, Mihai Constantin, Nicodim Ungureanu, Ioan Gyuri Pascu W pewnej części jednego z okręgów kolejowych, obecnie wyłączonej z ruchu, mieszkają dróżnik i jego pomocnik. Z dala od świata dni upływają podobnie. Zagląda tu tylko pracownik kolei, który przynosi im gazetę. Jednak pewnej nocy, tuż przy pobliskiej plaży, jakiś obcokrajowiec ma wypadek samochodowy... To zdarzenie odmieni życie dwójki bohaterów. Specjalna Nagroda Jury na Międzynarodowych Festiwalach Filmowych Transilvania (Kluż-Napoka), Anonimul (Sfântu Gheorghe) oraz w Montpellier, 2005; Nagroda Związku Filmowców Rumuńskich za Najlepszy film krótkometrażowy, Bukareszt, 2005; Główna Nagroda Jury na Międzynarodowym Festiwalu Filmów Krótkometrażowych Circuito Off, Wenecja, Rumunia, 2010, 164 min. Scenariusz i reżyseria: Constantin Popescu Jr. Zdjęcia: Liviu Mărghidan Obsada: Alexandru Potocean, Constantin Diţă, Mimi Brănescu, Nicodim Ungureanu, Mircea Drâmbăreanu, Bogdan Dumitrache, Ion Bechet, Vasile Calofir W 1947 r. grupy partyzantów walczących z komunistami wycofywały się w góry. Wrogów ustroju ściganych przez władzę i kochanych przez prostą ludność czekał szczególny los. Wydarzenia przedstawione w filmie Constantina Popescu inspirowane są faktami i rozegrały się na przestrzeni dziesięciu lat. Jest to zdecydowanie jeden z najbardziej oczekiwanych debiutów ostatnich lat w Rumunii. Selekcja Oficjalna na Międzynarodowym Festiwalu Filmowym w Berlinie, 2010; Nagroda publiczności oraz Nagroda za zdjęcie na Międzynarodowym Festiwalu Filmowym B-EST, Bukareszt, 2010.