PROGRAM SESJI SESJE USTNE
|
|
- Fabian Pluta
- 7 lat temu
- Przeglądów:
Transkrypt
1 PROGRAM SESJI SESJE USTNE r. Sesja Plenarna u 1. Aktualne poglądy na patogenezę i postępowanie w pierwotnych kłębuszkowych chorobach nerek u dzieci Prowadzący: dr hab. n. med. Maria Szczepańska, dr hab. Kinga Musiał, dr hab. n. med. Przemysław Sikora u1 1 Nefropatia toczniowa u dzieci w Polsce wyniki wstępne na podstawie rejestru PORLEN Autorzy: Hanna Szymanik Grzelak, Kuźma Mroczkowska Elżbieta, Adamczuk Dominika, Pańczyk Tomaszewska Małgorzata, Małdyk Jadwiga, Banaszak Beata, Wieczorkiewicz Płaza, Anna, Bieniaś Beata, Tkaczyk Marcin Afiliacja: Katedra i Klinika Pediatrii i Nefrologii, Warszawski Uniwersytet Medyczny u1 2 Nefropatia Schönleina Henocha u dzieci w Polsce Autorzy: Małgorzata Mizerska Wasiak, A. Turczyn, K. Cichoń Kawa, J. Małdyk, M. Miklaszewska, J. Pietrzyk, B. Bieniaś, M. Zajączkowska, M. Drożyńska Duklas, A. Żurowska, M. Szczepańska,M. Pańczyk Tomaszewska Afiliacja: Katedra i Klinika Pediatrii i Nefrologii, Warszawski Uniwersytet Medyczny u1 3 Nowe zachorowania na zespół nerczycowy w populacji dzieci polskich w latach na podstawie danych Nephrosis OnLine Autorzy: Magdalena Drożyńska Duklas, A. Moczulska, I. Ogarek, M. Pańczyk Tomaszewska, E. Kuźma Mroczkowska, D. Ostalska Nowicka, A. Kluska Juźwiak, M. Szczepańska, A. Jędzura, M. Tkaczyk, D. Tomczyk, K. Kiliś Pstrusińska, D. Zwolińska, P. Sikora, B. Bieniaś, R. Stankiewicz, K. Narębska, A. Brodkiewicz, M. Dębicka, L. Hyla Klekot, E. Gacka, T. Jarmoliński, H. Blask Błaszyńska, A. Wasilewska, A. Rybi Szumińska, A. Jung, K. Jobs, R. Grenda, A. Żurowska. Afiliacja: Katedra i Klinika Pediatrii, Nefrologii i Nadciśnienia, Gdański Uniwersytet Medyczny u1 4 Ewolucja czy Rewolucja analiza sposobów leczenia idiopatycznego zespołu nerczycowego (IZN) na podstawie doświadczeń jednego ośrodka Autorzy: Monika Storek, Kinga Musiał, Jakub Ubysz, Danuta Zwolińska Afiliacja: Klinika Nefrologii Pediatrycznej, Uniwersytet Medyczny we Wrocławiu u1 5 Porównanie wyników leczenia I rzutu steroidowrażliwego zespołu nerczycowego dwoma schematami sterydoterapii obserwacja roczna Autorzy: Elżbieta Kuźma Mroczkowska, Małgorzata Pańczyk Tomaszewska, Beata Leszczyńska, Małgorzata Mizerska Wasiak Afiliacja: Katedra i Klinika Pediatrii i Nefrologii Warszawskiego Uniwersytetu Medycznego, u1 6 Porównanie skuteczności dwu oraz trójlekowej terapii nawrotowego i steroidozależnego zespołu nerczycowego u dzieci Autorzy: Justyna Lesiak, Jolanta Antoniewicz, Ryszard Grenda Afiliacja: Klinika Nefrologii, Transplantacji Nerek i Nadciśnienia Tętniczego
2 Sesja Plenarna u 2. Genetycznie uwarunkowane kłębuszkowe choroby nerek Prowadzący: prof. dr hab. n. med. Marcin Tkaczyk, prof. dr hab. n. med. Ryszard Grenda, prof. dr hab. n. med. Anna Jung u2 1 Ocena czynników ryzyka zwiększonej sztywności naczyń tętniczych u dzieci z zespołem nerczycowym. Autorzy: Katarzyna Junkiewicz, Irena Makulska, Danuta Zwolińska Afiliacja: Klinika Nefrologii Pediatrycznej, Uniwersytet Medyczny we Wrocławiu, u2 2 Wskaźnik sztywności tętnic, ciśnienie tętna, zmienność i profil dobowy ciśnienia u dzieci z nefropatią IgA i nefropatią Schönleina Henocha Autorzy: Piotr Skrzypczyk, Małgorzata Mizerska Wasiak, Małgorzata Pańczyk Tomaszewska, Barbara Jerszow, Paweł Ruszczykowski, Maria Roszkowska Blaim, Afiliacja: Katedra i Klinika Pediatrii i Nefrologii, Warszawski Uniwersytet Medyczny, Warszawa u2 3 Analiza skuteczności i bezpieczeństwa stosowania niestandardowej terapii pamidronianem u dzieci z osteoporozą posterydową Autorzy: M. Silska Dittmar, A. Musielak, A. Benedyk, D. Ostalska Nowicka, J. Zachwieja Afiliacja: Klinika Kardiologii Dziecięcej, Nefrologii i Nadciśnienia Tętniczego Wieku Rozwojowego, Poznań u2 4 Ocena skuteczności rituximabu w leczeniu nawrotu zespołu nerczycowego po przeszczepieniu nerki podsumowanie 5 przypadków Autorzy: Wioletta Jarmużek, Jacek Rubik, Sylwester Prokurat i Ryszard Grenda Afiliacja: Klinika Nefrologii, Transplantacji Nerek i Nadciśnienia Tętniczego Instytut Pomnik Centrum Zdrowia Dziecka, Warszawa, u2 5 Nefropatia cienkich błon czy zespół Alporta? odpowiedź nie zawsze jest oczywista opis przypadku Autorzy: A.Jander, S. Chrul, A. Kałużyński, M. Tkaczyk Afiliacja: Klinika Pediatrii, Immunologii i Nefrologii, Zakład Patomorfologii Klinicznej Instytutu Centrum Zdrowia Matki Polki w Łodzi u2 6 Zespół nerczycowy w przebiegu IPEX prezentacja przypadku Autorzy: M. Dorożyńska Duklas, I. Zagożdżon, M. Myśliwiec, W. Młynarski, A. Żurowska, Afiliacja: Katedra i Klinika Pediatrii, Nefrologii i Nadciśnienia, Gdański Uniwersytet Medyczny Sesja Plenarna u 3. Nowe możliwości w rozpoznaniu i leczeniu zespołu hemolityczno mocznicowego u dzieci Prowadzący: prof. dr hab. med. Jacek A. Pietrzyk, prof. dr hab. n. med. Anna Wasilewska prof. dr hab. Maria Małgorzata Zajączkowska u3 1 Zespół hemolityczno mocznicowy w Polsce dane z dwuletniej obserwacji
3 Autorzy: M. Szczepańska, D. Adamczuk, P. Adamczyk, M. Augustyn, A. Jander, W. Jarmużek, A. Medyńska, M. Miklaszewska, A. Moczulska, K. Zarębska, P. Protas, I. Zagożdżon, R. Grenda, P. Sikora, R. Stankiewicz, M. Tkaczyk, M. Tomaszewska, A.Wasilewska, J. Zachwieja, D. Zwolińska, A. Żurowska, Afiliacja: Katedra i Klinika Pediatrii, Wydział Lekarski z Oddziałem Lekarsko Dentystycznym w Zabrzu, SUM w Katowicach u3 2 Transplantacje narządowe w przypadkach ahus bez dostępu do eculizumabu doświadczenie własne Autorzy: Ryszard Grenda, Wioletta Jarmużek, Jacek Rubik, Sylwester Prokurat, Dariusz Runowski, Joanna ratoszyńska, Dorota Drożdż, Monika Miklaszewska, Katarzyna Zachwieja, Gianluigi Ardissino, Johannes Hofer, Piotr Kaliciński Afiliacja: Klinika Nefrologii, Transplantacji Nerek i Nadciśnienia Tętniczego Instytut "Pomnik Centrum Zdrowia Dziecka" u3 3 Wtórny zespół hemolityczno mocznicowy w przebiegu tocznia układowego u 15 letniej dziewczynki. Autorzy: Szymanik Grzelak Hanna, Przychodzeń Joanna, Adamczuk Dominika, Małdyk Jadwiga, Pańczyk Tomaszewska Małgorzata Afiliacja: Katedra i Klinika Pediatrii i Nefrologii, Warszawski Uniwersytet Medyczny r. Sesja Plenarna u 4. Przewlekła choroba nerek i leczenie nerkozastępcze Prowadzący: prof. dr hab. n. med. Jacek Zachwieja, dr hab. n. med. Sylwester Prokurat, dr hab. Irena Makulska u4 1 Stres oksydacyjny, czynniki ryzyka sercowo naczyniowego i przerost lewej komory serca u dzieci z przewlekłą chorobą nerek Autorzy: Dorota Drożdż, Przemko Kwinta, Krystyna Stefko, Zbigniew Kordon, Tomasz Drożdż, Monika Łątk, Monika Miklaszewska, Katarzyna Zachwieja, Andrzej Rudziński, Jacek Antoni Pietrzyk Afiliacja: Zakład Dializ Katedry Pediatrii, Collegium Medicum UJ u4 2 Frakcyjne wydalanie markerów stanu zapalnego z moczem u dzieci z przewlekłą chorobą nerek leczonych zachowawczo Autorzy: Kinga Musiał, Dorota Drożdż, Danuta Zwolińska, Afiliacja: Klinika Nefrologii Pediatrycznej, Uniwersytet Medyczny we Wrocławiu u4 3 Jak leczymy w Polsce dzieci z przewlekłą chorobą nerek ludzkim rekombinowanym hormonem wzrostu 30 lat doświadczeń Autorzy: B. Leszczyńska, D. Adamczuk, A. Turczyn, A. Antonowicz, H. Ziółkowska, M. Roszkowska Blaim, A. Majcher, B. Pyrżak, M. Szczepańska, P. Adamczyk, A. Żurowska, M. Tkaczyk, P. Sikora, A. Wasilewska, A.Warzywoda, K. Kiliś Pstrusińska, D. Zwolińska, K. Zachwieja, D. Drożdż, R. Stankiewicz, M. Pańczyk Tomaszewska Afiliacja: Katedra i Klinika Pediatrii i Nefrologii, Warszawski Uniwersytet Medyczny
4 u4 4 Retinol Binding Protein ( RBP) i cystatyna C jako markery funkcji nerek u dzieci pęcherzem neurogennym Autorzy: Agata Korzeniecka Kozerska, Tadeusz Porowski, Anna Wasilewska Afiliacja: Klinika Pediatrii i Nefrologii Uniwersytetu Medycznego w Białymstoku u4 5 Transplantacje nerki w Centrum Zdrowia Dziecka aktywność ośrodka w ostatniej dekadzie. Autorzy: Jacek Rubik, Ryszard Grenda, Piotr Kaliciński, Afiliacja: Klinika Nefrologii, Transplantacji Nerek i Nadciśnienia Tętniczego, Instytut "Pomnik Centrum Zdrowia Dziecka" u4 6 Wczesne odstawianie steroidów po transplantacji nerki u dzieci: dwuletnie wyniki randomizowanego badania TWIST Autorzy: Ryszard Grenda, Nicholas J. Webb and Burkhard Toenshoff on behalf of the Tacrolimus Study Group Afiliacja: Warszawa Manchester Heidelberg, Sesja Plenarna u 5. Varia Prowadzący: prof. dr hab. n. med. Marcin Tkaczyk, dr hab. Lidia Hyla Klekot, prof. dr hab. n. med. Katarzyna Kiliś Pstrusińska., u5 1 Genetycznie uwarunkowane tubulopatie w Polsce dane z rejestru POLtube Autorzy: Marcin Zaniew, Maria Szczepańska, Anna Moczulska, Anna Rogowska Kalisz, Małgorzata Mizerska Wasiak, Przemysław Sikora, Katarzyna Gadomska Prokop, Anna Niemirska, Iga Załuska Leśniewska, Anna Wasilewska, Marcin Tkaczyk, Krzysztof Pawlaczyk, Jan Zawadzki, Afiliacja: Specjalistyczny ZOZ nad Matką i Dzieckiem, Poznań, u5 2 Analiza czynników ryzyka postępu przewlekłej choroby nerek u dzieci z mutacjami genu OCRL badanie wieloośrodkowe Autorzy: Marcin Zaniew, Maria Szczepańska, Anna Moczulska, Anna Rogowska Kalisz, Małgorzata Mizerska Wasiak, Przemysław Sikora, Katarzyna Gadomska Prokop, Anna Niemirska, Iga Załuska Leśniewska, Anna Wasilewska, Marcin Tkaczyk, Krzysztof Pawlaczyk, Jan Zawadzki, Afiliacja: Specjalistyczny ZOZ nad Matką i Dzieckiem, Poznań, u5 3 Ocena wczesnych markerów uszkodzenia nerek u dzieci z otyłością Autorzy: Katarzyna Maćkowiak Lewandowicz, Izabela Krzyśko, Piotr Fichna, Danuta Ostalska Nowicka, Jacek Zachwieja Afiliacja: Klinika Kardiologii Dziecięcej, Nefrologii i Nadciśnienia tętniczego Wieku Rozwojowego Uniwersytetu Medycznego im. Karola Marcinkowskiego w Poznaniu
5 u5 4 Przydatność oznaczania IL18 i NGAL w ocenie zagrożenia nefropatią kontrastową u dzieci z prawidłową lub nieznacznie upośledzoną czynnością nerek Autorzy: Marianna Lichosik, Katarzyna Jobs, Anna Jung Afiliacja: Klinika Pediatrii, Nefrologii i Alergologii Dziecięcej, Wojskowy Instytut Medyczny, Warszawa, u5 5 Ocena aktywności egzoglikozydaz lizosomalnych w moczu dzieci z jednostronnym wodonerczem Autorzy: Katarzyna Taranta Janusz, Wasilewska A., Michaluk Skutnik J. Afiliacja: Klinika Pediatrii i Nefrologii Uniwersytet Medyczny w Białymstoku u5 6 Ocena dobowego wydalania z moczem wybranych promotorów i inhibitorów krystalizacji u dzieci z nadciśnieniem tętniczym Autorzy: Wojciechowska Monika, Zajączkowska Małgorzata, Bieniaś Beata, Wieczorkiewicz Płaza Anna, Borzęcka Halina, Majewski Marek, Sikora Przemysław, Afiliacja: Klinika Nefrologii Dziecięcej Uniwersytetu Medycznego w Lublinie STRESZCZENIA REFERATÓW USTNYCH u1 1 Nefropatia toczniowa u dzieci w Polsce wyniki wstępne na podstawie rejestru PORLEN Szymanik Grzelak Hanna(1), Kuźma Mroczkowska Elżbieta(1), Adamczuk Dominika(1), Pańczyk Tomaszewska Małgorzata(1), Małdyk Jadwiga(2), Banaszak Beata (3), Wieczorkiewicz Płaza Anna(4), Bieniaś Beata (4),Tkaczyk Marcin(5) (1) Katedra i Klinika Pediatrii i Nefrologii, Warszawski Uniwersytet Medyczny (2) Katedra i Zakład Patomorfologii Warszawski Uniwersytet Medyczny (3) Katedra i Klinika Pediatrii, Oddział Nefrologii Dziecięcej, Śląski Uniwersytet Medyczny, Zabrze (4) Klinika Nefrologii Dziecięcej, Uniwersytet Medyczny, Lublin (5) Klinka Pediatrii, Immunologii i Nefrologii, Instytut Centrum Zdrowia Matki Polki, Łódź Cel pracy: Ocena obrazu klinicznego, morfologicznego oraz leczenia nefropatii toczniowej (LEN) u dzieci w Polsce. Materiał i metody: 25 dzieci w wieku śr.14,2±1,83 lat z rozpoznaniem tocznia trzewnego (SLE) ustalonym na podstawie kryteriów SLICC. Oceniano aktywność kliniczną choroby w skali SLEDAI: wysoka 25, średnia16 24, niska 15punktów oraz postać morfologiczną LEN według skali INS/RPA. Wyniki: Wśród 25 dzieci z LEN dziewczynki stanowiły 84%, śr. wiek zachorowania 13,1 ±2,054 lat; chłopcy 16%, śr. wiek zachorowania14,6 ±3,317 lat. Czas obserwacji do ukończenia 18 r. ż. u 19 dzieci wynosił 48,6±39,62 miesięcy, u pozostałych 6 dzieci 5,9±10,42 miesięcy. Początkowa aktywność choroby wg skali SLEDAI była wysoka 48%, średnia 44%, niska 8% dzieci. Najczęstszymi objawami klinicznymi LEN były: krwinkomocz (96%), zespół nerczycowy (72%), nadciśnienie tętnicze (56%), leukocyturia (40%). Ostre uszkodzenie nerek stwierdzono u 64% dzieci, śr. GFR 66,72±29,79 ml/min/1,73m 2. W biopsji nerki rozpoznano głównie klasę IV: IV S(A) 29,1%, IV S(A)/V 12,5%, IV G(A) 16,7%, IV G(C) 12,5%, IV S(C) 4,2%, IV S(A/C)/V 4,2%, w pojedynczych przypadkach V 4,2%, VI 4,2%, III(A) 4,2% oraz II 8,2%. W leczeniu Indukcyjnym LEN stosowano u wszystkich dzieci glikokortykosteroidy doustnie/pulsy z metylprednisolonu, pulsy z cyklofosfamidu (CYP) 80% dzieci lub mykofenolan mofetilu (MMF) 16%; następnie: azatioprynę (AZA) 48%, MMF 16% oraz chlorochinę 64% i inhibitory ACEI/ARB u wszystkich dzieci. U dzieci z niewydolnością nerek/ niewydolnością wielonarządową/posocznicą(24%) zastosowano leczenie nerkozastępcze: HD, HDFVV oraz plazmaferezy/wlewy z osocza. W wyniku zastosowanego leczenia uzyskano na zakończenie
6 obserwacji zmniejszenie/ustąpienie aktywności choroby u 76% dzieci, śr. GFR 91,06±26,05 ml/min/1,73m 2. Wnioski: Leczenie dzieci z nefropatią toczniową cyklofosfamidem podawanym dożylnie jest skuteczne. Wieloletnia ocena nefropatii toczniowej u dzieci w Polsce wymaga wieloośrodkowej współpracy. u1 2 Nefropatia Schönleina Henocha u dzieci w Polsce M. Mizerska Wasiak(1), A. Turczyn(1), K. Cichoń Kawa(1), J. Małdyk(2), M. Miklaszewska(3), J. Pietrzyk(3), B. Bieniaś (4), M. Zajączkowska (4), M. Drożyńska Duklas(5), A. Żurowska (5), M.Szczepańska(6), M. Pańczyk Tomaszewska(1), (1)Katedra i Klinika Pediatrii i Nefrologii, Warszawski Uniwersytet Medyczny (2)Katedra i Zakład Patomorfologii, Warszawski Uniwersytet Medyczny (3)Klinika Nefrologii Dziecięcej, Uniwersytet Jagielloński Collegium Medicum w Krakowie (4)Klinika Nefrologii Dziecięcej, Uniwersytet Medyczny w Lublinie (5)Katedra i Klinika Pediatrii, Nefrologii i Nadciśnienia, Gdański Uniwersytet Medyczny (6) Katedra i Klinika Pediatrii w Zabrzu, Śląski Uniwersytet Medyczny w Katowicach Cel pracy: Przedstawienie danych epidemiologicznych, klinicznych i histopatologicznych nefropatii Schönleina Henocha (HSN) u dzieci polskich. Materiał i metody: Retrospektywnym badaniem objęto 106 pacjentów (46 dziewczynek, 60 chłopców), znajdujących się w rejestrze HSN dzieci polskich, u których nefropatię rozpoznano na podstawie biopsji nerki w latach U wszystkich analizowano objawy początku choroby: pozanerkowe skórne, brzuszne, stawowe oraz nerkowe białkomocz, krwinkomocz, nadciśnienie tętnicze (NT), GFR wg wzoru Schwartza (dwukrotnie, na początku i końcu obserwacji), a także wynik biopsji nerki, oceniany w klasyfikacji oxfordzkiej (M mesangial proliferation, E endocapillary hypercellularity, S segmental sclerosis/adhesions, T tubular atrophy/interstitial fibrosis: 1 obecne,0 nieobecne) z uwzględnieniem obecności półksiężyców. Wyniki: Pierwsze objawy HSN stwierdzono w śr wieku 8,89±3,89 (2,75 17,25) lat, śr po 3,2±8,1(0 54)mies. od wystąpienia zespołu Schönleina Henocha, który obejmował zmiany skórne u 106(100%), objawy brzuszne u 63(59%), stawowe u 56(53%) dzieci. Nefropatia występowała w postaci białkomoczu nerczycowego z krwinko moczem u 56(53%) dzieci, białkomoczu nienerczycowego z krwinkomoczem u 37(35%) i izolowanego krwinkomoczu u 13(12%) dzieci, obniżenie GFR stwierdzono u 11(10%), a NT 17 (16%) pacjentów. Biopsję nerki wykonano po 0,49±1,15 (mediana 0,18; 0,08 9,0) lat od początku objawów nefropatii. W klasyfikacji oxfordzkiej M1 stwierdzono u 101(95%), E1 22 (21%), S1 31(29%),T1 27(25%);półksiężyce u 28(26%) dzieci. W leczeniu stosowano steroidoterapię /immunosupresję u 92(87%) dzieci, jedynie nefroprotekcję/bez leków 16(15%) pacjentów. W obserwacji odległej śr. po 4,97±12,61 (mediana 2,91) lat, białkomocz i krwinkomocz obserwowano u 16(15%), izolowany krwinkomocz u 19(18%), obniżenie GFR u 4(4%) dzieci. Wnioski: 1.Objawy HSN mogą wystąpić nawet kilka lat po objawach pozanerkowych zespołu. 2.Wczesne wykonanie biopsji nerki i włączenie leczenia może poprawiać rokowanie u dzieci. u1 3 Nowe zachorowania na zespół nerczycowy w populacji dzieci polskich w latach na podstawie danych Nephrosis OnLine M. Drożyńska Duklas (1), A. Moczulska(2), I. Ogarek(2), M. Pańczyk Tomaszewska(3), E. Kuźma Mroczkowska (3), D. Ostalska Nowicka(4), A. Kluska Juźwiak(4), M. Szczepańska(5), A. Jędzura(6), M. Tkaczyk(7), D. Tomczyk(7), K. Kiliś Pstrusińska(8), D. Zwolińska(8), P. Sikora(9), B. Bieniaś(9), R. Stankiewicz (10), K. Narębska (10), A. Brodkiewicz(11), M. Dębicka(11), L. Hyla Klekot(12), E. Gacka(12), T. Jarmoliński(13), H. Blask Błaszyńska (14), A. Wasilewska(15), A.Rybi Szumińska(15), A. Jung(16), K. Jobs(16), R. Grenda(17), A. Żurowska (1).
7 (1)Katedra i Klinika Pediatrii, Nefrologii i Nadciśnienia, Gdański Uniwersytet Medyczny (2) Klinika Nefrologii Dziecięcej i Zakład Dializ, Katedra Pediatrii Polsko Amerykańskiego Instytutu Pediatrii Collegium Medicum UJ w Krakowie (3)Katedra i Klinika Pediatrii i Nefrologii WUM (4)Klinika Kardiologii i Nefrologii Dziecięcej, Uniwersytet Medyczny w Poznaniu (5) Katedra i Klinika Pediatrii, Oddział Nefrologii Dziecięcej z Pododdziałem Dializoterapii Dzieci, Śląski Uniwersytet Medyczny w Katowicach (6) Oddział Nefrologii Dzieci, SPSK nr 1 w Zabrzu (7) Klinika Pediatrii i Immunologii z Pododdziałem Nefrologii, Centrum Zdrowia Matki Polki w Łodzi (8) Katedra i Klinika Nefrologii Pediatrycznej, Akademia Medyczna we Wrocławiu (9) II Klinika Pediatrii, Klinika Nefrologii Dziecięcej, Uniwersytet Medyczny w Lublinie (10) Oddział Pediatrii i Nefrologii ze Stacją Dializ Wojewódzki Szpital Dziecięcy w Toruniu (11) Kliniczny Oddział Pediatrii, Nefrologii ze Stacją Dializ i Leczenia Ostrych Zatruć, SPSZOZ Zdroje (12) Oddział Nefrologii, Chorzowskie Centrum Pediatrii i Onkologii (13) Oddział Dziecięcy,Szpital im. Pięciu Braci Międzyrzeckich (14) Oddział Pediatrii Ogólnej Diabetologii, Endokrynologii i Nefrologii Dziecięcej, Szpital Wojewódzki SPZOZ w Zielonej Górze (15) Klinika Pediatrii i Nefrologii, Uniwersytet Medyczny w Białymstoku (16) Klinika Pediatrii, Nefrologii i Alergologii Dziecięcej, Wojskowy Instytut Medyczny Centralny Szpital Kliniczny Ministerstwa Obrony Narodowej w Warszawie (17)Odział Nefrologii, Transplantacji Nerek i Nadciśnienia Tętniczego, Centrum Zdrowia Dziecka Wstęp i cel pracy. Niewiele istnieje współczesnych danych na temat zapadalności na zespół nerczycowy. Historyczne dane podają częstość nowych zachorowań w Europie od 2 do 7 rocznie na populacji dziecięcej. Celem oceny demografii oraz epidemiologii zachorowań na zespół nerczycowy u dzieci w Polsce w 2013 roku uruchomiono platformę Nephrosis OnLine. Materiał i metodyka: Nephrosis Online umożliwia zbieranie danych klinicznych dotyczących zachorowania, leczenia oraz przebiegu zespołu nerczycowego u dzieci. Od 2013 r szesnaście szpitali klinicznych rozpoczęło rejestrację nowych zachorowań na ZN. Praca przedstawia podsumowanie danych dotyczących przebiegu pierwszego zachorowania na zespół nerczycowy. Wyniki: Zebrano dane dotyczące 492 dzieci. U 10 pacjentów stwierdzono wtórny zespół nerczycowy (głównie w przebiegu nefropatii Schoenleina Henocha 6/16). U pozostałych 482 rozpoznano pierwotną glomerulopatię. Średni wiek pacjentów wynosił 5,0 lat ±3,9. 70% dzieci miało mniej niż 6 lat. Aż 12,4 % dzieci zachorowało po 10. roku życia. Przeważali chłopcy (268:224), chociaż ich przewaga (54,4%) była nieznaczna. Również pomiędzy dziećmi w wieku przedszkolnym przewaga chłopców była niewielka (198/345= 57,3%). Średni wiek dziewczynek w momencie zachorowania był wyższy niż u chłopców (71 vs. 58 miesięcy, p=0,002). U 14,1% (53/375) dzieci pierwsze zachorowanie było poprzedzone infekcją (głównie dróg oddechowych i przewodu pokarmowego). 12% dzieci miało wcześniej rozpoznaną alergię a u 6,6 % przy przyjęciu stwierdzono próchnicę zębów. Średni czas uzyskania remisji wynosił 12±11 dni i wartość ta byłą taka sama dla dzieci obu płci. Połowa dzieci uzyskiwała remisję choroby w czasie krótszym niż 9 dni. U 9,3 % dzieci (46/482) rozpoznano steroidooporny zespół nerczycowy. Wnioski. Obecnie u dzieci polskich obserwuje się nieco wyższy wiek zachorowania i większy udział dziewczynek niż dotychczas podawane dane dla populacji europejskiej. Pierwszy rzut zespołu nerczycowego był poprzedzony infekcją lub alergią u stosunkowo niewielkiego odsetka pacjentów. u1 4 Ewolucja czy Rewolucja analiza sposobów leczenia idiopatycznego zespołu nerczycowego (IZN) na podstawie doświadczeń jednego ośrodka Kinga Musiał(1), Monika Storek(1), Jakub Ubysz(2), Danuta Zwolińska(1)
8 (1)Klinika Nefrologii Pediatrycznej, Uniwersytet Medyczny we Wrocławiu (2)Studenckie Koło Naukowe przy Klinice Nefrologii Pediatrycznej Wstęp: Miarą postępu w leczeniu IZN jest zarówno wdrażanie nowych leków, jak i modyfikacja zastosowań już uznanych form terapii. Celem pracy była ocena sposobów terapii u dzieci z idiopatycznym zespołem nerczycowym (IZN). Dokonano retrospektywnej analizy historii chorób 117 dzieci z IZN hospitalizowanych w latach w Klinice Nefrologii Pediatrycznej. Analizowano dane o aktualnej terapii i z wywiadu, dotyczące I rzutu choroby, pierwotnej odpowiedzi na steroidy, czasu ich stosowania, kolejności wyboru i okresu terapii lekami II i III rzutu. Wyniki: Wiek w momencie I rzutu IZN wynosił średnio 44 miesiące. 27% pacjentów było steroidowrażliwych, u 50% rozpoznano steroidozależność, u 23% steroidooporność. Średni czas stosowania steroidów do momentu zmiany terapii wynosił 54 miesięcy i był krótszy w przypadku wyboru cyklosporyny (CsA) jako leku II rzutu (34 miesiące) niż w przypadku zastosowania leków alkilujących (94 miesiące). Lekami II rzutu były: CsA (53%), chlorambucil (19%), cyklofosfamid (16%) i lewamizol (12%). Mykofenolan mofetylu (MMF) stosowano zawsze jako lek kolejnego wyboru. Aktualnie pacjenci z IZN otrzymują: steroidy w monoterapii (46,5%), CsA w monoterapii (8,7%) lub w połączeniu ze steroidami (15,7%), MMF (14,9%), chlorambucil (3,9%) lub terapię trójlekową (CsA/MMF lub CsA/azatiopryna i steroidy 3,9%). Średni czas stosowania CsA wynosił 33 miesiące, a MMF 22 miesiące. Wnioski: CsA jest aktualnie najczęściej stosowanym lekiem II rzutu w IZN, podczas gdy udział leków alkilujących znacząco maleje. Decyzja o zmianie leczenia na CsA jest podejmowana szybciej niż konwersja w erze leków alkilujących. MMF jest ciągle lekiem III rzutu w IZN, choć obecnie stosowanym częściej niż chlorambucil i cyklofosfamid. u1 5 Porównanie wyników leczenia I rzutu steroidowrażliwego zespołu nerczycowego dwoma schematami sterydoterapii obserwacja roczna Elżbieta Kuźma Mroczkowska, Małgorzata Pańczyk Tomaszewska, Beata Leszczyńska, Małgorzata Mizerska Wasiak Katedra i Klinika Pediatrii i Nefrologii Warszawskiego Uniwersytetu Medycznego Celem pracy jest porównanie skuteczności dwóch schematów leczenia glikokortykosteroidami (GKS) dzieci ze steroidowrażliwym zespołem nerczycowym (ZN). Materiał i metody. Grupa I : 20dzieci w wieku od 1,6 do 5 lat średnio 3,2± 1,1 z I rzutem ZN. W leczeniu stosowano prednizon w dawce 2mg/kg/dobę przez 1 miesiąc, 2mg/kg/48 godzin przez 2 gi miesiąc, następnie dawkę zmniejszano przez kolejne 4 miesiące. W leczeniu nawrotów ZN stosowano schemat jak przy leczeniu I rzutu ZN. Nawroty białkomoczu nie nerczycowego leczono co dzienną wstawką prednizonu do dnia ustąpienia białkomoczu + 7 dni, następnie kontynuowano redukcję GKS. Grupa II: 22 dzieci w wieku od 2,1 do 11,5 średnio 5,4 ± 2,9 z I rzutem ZN. W leczeniu stosowano prednizon w dawce 60mg/m2 przez 1 miesiąc, 40mg/m2 co 48 godz. przez 2 gi miesiąc, następnie zmniejszano dawkę przez kolejne 4 miesiące. W leczeniu nawrotów ZN stosowano prednizon w dawce: 60mg/m2 do dnia ustąpienia białkomoczu + 3 dni, następnie 40mg/m2 przez 4 tygodnie, dalsza redukcja przez 4 miesiące. W nawrocie białkomoczu nie nerczycowego stosowano codzienną wstawkę dotychczas stosowanej dawki prednizonu do dnia ustąpienia białkomoczu + 3 dni, następnie kontynuowano redukcję GKS. Analizowano: czas uzyskania remisji I rzutu ZN, dawkę prednizonu (mg/kg/rok), ilość dni bez GKS oraz liczbę nawrotów białko moczu w ciągu roku obserwacji. Wyniki: prednizon mg/kg/rok: (Grupa I n=20 258±82 ), (Grupa II n=22 180±73), p 0,002; dni bez prednizonu/rok mediana (zakres): (Grupa I n=20 0,0 (0 159)), (Grupa II n=22 1 (0 5)), p 0,035; nawroty białkomoczu/rok mediana (zakres): (Grupa I n=20 9 (5 24)),( Grupa II n=22 1 (0 5)), p 0,10; czas uzyskania remisji (dni) mediana (zakres): (Grupa I n=20 9 (5 24)),( Grupa II n=22 9 ( 5 44)), p 0,89. Wnioski Leczenie ZN niższymi dawkami prednizonu pozwala uzyskać dłuższy okres bez sterydoterapii nie wpływając istotnie na liczbę nawrotów choroby i czas uzyskania remisji.
9 u1 6 Porównanie skuteczności dwu oraz trójlekowej terapii nawrotowego i steroidozależnego zespołu nerczycowego u dzieci Justyna Lesiak, Jolanta Antoniewicz, Ryszard Grenda Klinika Nefrologii, Transplantacji Nerek i Nadciśnienia Tętniczego, Instytut Pomnik Centrum Zdrowia Dziecka Podtrzymywanie remisji w przypadkach nawrotowego i steroidozależnego zespołu nerczycowego u dzieci zazwyczaj oparte jest na terapii dwulekowej: cyklosporynie A (CsA) i steroidach (Pred) lub mykofenolanie mofetylu (MMF) i steroidach (Pred), niemniej, u części chorych nawet przy skojarzeniu tych leków dochodzi do nawrotów choroby. Celem pracy było porównanie skuteczności dwu (CsA+pred) oraz trójlekowej (MMF+CsA+Pred) terapii podtrzymującej nawrotowego i steroidozależnego zespołu nerczycowego u dzieci. Materiał i metody: Analizie poddano historie chorób 30 pacjentów ze steroidozależnym (również pierwotnie steroidoopornym, wtórnie steroidozależnym), często nawracającym zespołem nerczycowym, leczonych w Klinice Nefrologii, Transplantacji Nerek i Nadciśnienia Tętniczego IP CZD, u których stosowano terapię dwu (CsA+Pred) i trójlekową (MMF+CsA+Pred). Minimalny okres trwania każdej terapii wynosił 6 miesięcy. Ocenie statystycznej poddano częstość nawrotów białkomoczu (średnia ilość nawrotów w okresie 12 miesięcznym) oraz średnią dawkę cyklosporyny [mg/kg] podczas każdej terapii. Wyniki: Średnia ilość nawrotów w okresie 12 miesięcznym podczas terapii dwulekowej (CsA+Pred) wynosiła 1,59, podczas terapii trójlekowej (MMF+CsA+Pred) 1,07 (p<0,05). Podczas terapii dwulekowej u jednego pacjenta nie obserwowano nawrotów białkomoczu, u pozostałych (29) nawroty występowały średnio co 13,7 miesięcy, podczas terapii trójlekowej u 7 pacjentów nie obserwowano nawrotów białkomoczu, u pozostałych (23) nawroty występowały średnio co 15,8 miesięcy. Średnia dawka cyklosporyny wynosiła odpowiednio dla terapii dwulekowej oraz trójlekowej: 4,39 mg/kg/dobę i 2,77 mg/kg/dobę (p< 0,05). Wnioski: Terapia trójlekowa była istotnie bardziej skuteczna w podtrzymywaniu remisji w przypadkach nawrotowego i steroidozależnego zespołu nerczycowego u dzieci. Dawki cyklosporyny w terapii trójlekowej były przy tym istotnie niższe w porównaniu z terapią podwójną. u2 1 Ocena czynników ryzyka zwiększonej sztywności naczyń tętniczych u dzieci z zespołem nerczycowym Katarzyna Junkiewicz, Irena Makulska, Danuta Zwolińska Klinika Nefrologii Pediatrycznej, Uniwersytet Medyczny we Wrocławiu Wstęp: Zjawisko sztywnienia błony środkowej naczyń tętniczych spowodowanego jej przyspieszoną kalcyfikacją jest uważane za niezależny czynnik ryzyka sercowo naczyniowego. Do oceny tego procesu używany jest pomiar prędkości fali tętna pulse wave velocity (pwv). Głównym inhibitorem procesu kalcyfikacji tkanek miękkich w tym naczyń tętniczych jest fetuina a, której obniżone stężenia stwierdzano już w pojedynczych doniesieniach u dzieci z zespołem nerczycowym. Obserwowane w zespole nerczycowym zaburzenia gospodarki wapniowo fosforanowej, lipidowej oraz niedobory inhibitorów kalcyfikacji pozwalają przypuszczać, że u pacjentów tych możemy mieć do czynienia z nasilonym sztywnieniem błony środkowej naczyń tętniczych. Materiały i metody: Badaniem objęto 48 dzieci z idiopatycznym zespołem nerczycowym (IZN) w wieku od 4,05 17,9 lat, średnia 9,066; w tym 28 chłopców i 20 dziewczynek. Badania wykonywano w okresie rzutu choroby (35 pacjentów) i remisji (32 pacjentów). Grupę kontrolną stanowiło 22 dzieci z monosymptomatycznym moczeniem nocnym, porównywalną z badaną populacją pod względem wieku i płci. Pomiary pwv wykonano aparatem
10 SphygmoCor firmy AtCor, pomiaru dokonując poprzez przyłożenie głowicy tonometru w punktach nad tętnicą szyjną oraz tętnicą udową. Stężenie fetuiny a oznaczano za pomocą zestawu Quantikine Elisa firmy R&D Systems Inc. Uzyskane wyniki skorelowano z licznymi czynnikami biochemicznymi i klinicznymi. Wyniki: Średnie wartości prędkości fali tętna (pwv) różniły się istotnie w grupie badanej i kontrolnej, zarówno w rzucie choroby (p=0,0004) jak i w jej remisji (p=0,0377). Stężenie fetuiny a w surowicy pacjentów z IZN było istotnie niższe w stosunku do grupy kontrolnej zarówno w rzucie, jak i w remisji choroby (p<0,0001). Stężenie fetuiny a u danego pacjenta było znacznie niższe w rzucie niż w remisji (p=0,00013). Wartości pwv u tego samego pacjenta były niższe w remisji, niż w rzucie choroby (p=0,0553). Z pośród ocenianych czynników ryzyka wykazano ko relację między stężeniem cholesterolu całkowitego i LDL cholesterolu w remisji a wartością pwv (p 0,019 i p=0,048). Stężenie cholesterolu całkowitego podczas remisji było niezależnym czynnikiem ryzyka podwyższonego pwv. Nie wykazano statystycznie istotnej korelacji między stężeniem fetuiny a a stężeniem albumin i wartościami pwv, ani miedzy wartościami pwv a czasem trwania choroby. Wnioski: 1.Obniżenie stężenia feuiny a w idiopatycznym zespole nerczycowym koreluje z aktywnością procesu chorobowego. 2.Hiperlipidemia wydaje się być istotnym czynnikiem ryzyka wystąpienia zwiększonej sztywności naczyń tętniczych i powikłań sercowo naczyniowych u dzieci z IZN. u2 2 Wskaźnik sztywności tętnic, ciśnienie tętna, zmienność i profil dobowy ciśnienia u dzieci z nefropatią IgA i nefropatią Schönleina Henocha Piotr Skrzypczyk(1), Małgorzata Mizerska Wasiak(1), Małgorzata Pańczyk Tomaszewska(1), Barbara Jerszow(2), Paweł Ruszczykowski(2), Maria Roszkowska Blaim(1) (1)Katedra i Klinika Pediatrii i Nefrologii, Warszawski Uniwersytet Medyczny, Warszawa (2)Studenckie Koło Naukowe przy Katedrze i Klinice Pediatrii i Nefrologii Warszawskiego Uniwersytetu Medycznego Wprowadzenie: Podwyższony wskaźnik sztywności tętnic (AASI ambulatory arterial stiffness index) i ciśnienie tętna (PP pulse pressure), duża zmienność dobowa ciśnienia (BPV blood pressure variability) i zaburzony rytm dobowy ciśnienia są czynnikami ryzyka powikłań sercowo naczyniowych. Cel: ocena AASI, PP, BPV i rytmu dobowego ciśnienia u dzieci z nefropatia IgA (IgAN) i nefropatia Schönleina Henocha (SHN).Materiał i metody: U 48 dzieci (14,04±3,76 lat) z IgAN (n=29) lub SHN (n=19) oceniono w ABPM: skurczowe i rozkurczowe ciśnienie tętnicze (24hSBP, 24hDBP), AASI, PP, SBPV, DBPV, spadek nocny ciśnienia, BMI Z score, leki, parametry biochemiczne. Grupa kontrolna 20 zdrowych dzieci (13,38±4,12 lat). Wyniki: Wskaźnik AASI był wyższy (P=0,009) u dzieci z IgAN (0,37±0,10) i SHN (0,32±0,17) vs. grupa kontrolna (0,24±0,06). Nie stwierdzono różnic w BPV i spadku nocnym ciśnienia pomiędzy grupami. U wszystkich 48 dzieci z IgAN/SHN wartość 24hDBP korelowała (p<0,05) z białkomoczem (r=0,46), cholesterolem (r=0,49), trójglicerydami (r=0,33), dawką prednizonu (r=0,39); BMI Z score z SBPV, DBPV i PP (r=0,35; r=0,36; r=0,36). U 35 dzieci z czasem trwania choroby powyżej roku wartość AASI korelowała (p<0,05) z BMI Z score (r=0,43), czasem trwania nadciśnienia i białkomoczu (r=0,45; r=0,53), kwasem moczowym (r=0,45), cholesterolem (r=0,54). Wnioski: 1.Dzieci z IgAN/SHN mają wyższą sztywność tętnic w porównaniu do zdrowych rówieśników. 2.Sztywność tętnic u dzieci z IgAN/SHN z czasem trwania choroby powyżej roku zależy od czasu trwania nadciśnienia i białkomoczu, BMI, kwasu moczowego i cholesterolu.3 U dzieci z IgAN/SHN białkomocz i hiperlipidemia są czynnikami ryzyka podwyższonego ciśnienia skurczowego, a otyłość wysokiej zmienności ciśnienia i ciśnienia tętna. u2 3 Analiza skuteczności i bezpieczeństwa stosowania niestandardowej terapii pamidronianem u dzieci z osteoporozą posterydową Justyna Lesiak, Jolanta Antoniewicz, Ryszard Grenda
11 Klinika Nefrologii, Transplantacji Nerek i Nadciśnienia Tętniczego, Instytut Pomnik Centrum Zdrowia Dziecka Podtrzymywanie remisji w przypadkach nawrotowego i steroidozależnego zespołu nerczycowego u dzieci zazwyczaj oparte jest na terapii dwulekowej: cyklosporynie A (CsA) i steroidach (Pred) lub mykofenolanie mofetylu (MMF) i steroidach (Pred), niemniej, u części chorych nawet przy skojarzeniu tych leków dochodzi do nawrotów choroby. Celem pracy było porównanie skuteczności dwu (CsA+pred) oraz trójlekowej (MMF+CsA+Pred) terapii podtrzymującej nawrotowego i stero idozależnego zespołu nerczycowego u dzieci. Materiał i metody: Analizie poddano historie chorób 30 pacjentów ze steroidozależnym (również pierwotnie steroidoopornym, wtórnie steroidozależnym), często nawracającym zespołem nerczycowym, leczonych w Klinice Nefrologii, Transplantacji Nerek i Nadciśnienia Tętniczego IP CZD, u których stosowano terapię dwu (CsA+Pred) i trójlekową (MMF +CsA+Pred). Minimalny okres trwania każdej terapii wynosił 6 miesięcy. Ocenie statystycznej pod dano częstość nawrotów białkomoczu (średnia ilość nawrotów w okresie 12 miesięcznym) oraz średnią dawkę cyklosporyny [mg/kg] podczas każdej terapii. Wyniki: Średnia ilość nawrotów w okresie 12 miesięcznym podczas terapii dwulekowej (CsA+Pred) wynosiła 1,59, podczas terapii trójlekowej (MMF+CsA+Pred) 1,07 (p<0,05). Podczas terapii dwulekowej u jednego pacjenta nie obserwowano nawrotów białkomoczu, u pozostałych (29) nawroty występowały średnio co 13,7 miesięcy, podczas terapii trójlekowej u 7 pacjentów nie obserwowano nawrotów białkomoczu, u pozostałych (23) nawroty występowały średnio co 15,8 miesięcy. Średnia dawka cyklosporyny wynosiła odpowiednio dla terapii dwulekowej oraz trójlekowej: 4,39 mg/kg/dobę i 2,77 mg/kg/dobę (p< 0,05). Wnioski: Terapia trójlekowa była istotnie bardziej skuteczna w podtrzymywaniu remisji w przypadkach nawrotowego i steroidozależnego zespołu nerczycowego u dzieci. Dawki cyklosporyny w terapii trójlekowej były przy tym istotnie niższe w porównaniu z terapią podwójną. u2 4 Ocena skuteczności rituximabu w leczeniu nawrotu zespołu nerczycowego po przeszczepieniu nerkipodsumowanie 5 przypadków Wioletta Jarmużek, Jacek Rubik, Sylwester Prokurat i Ryszard Grenda Klinika Nefrologii, Transplantacji Nerek i Nadciśnienia Tętniczego Instytut Pomnik Centrum Zdrowia Dziecka, Warszawa Przeszczepianie nerki u chorych ze schyłkową niewydolnością nerek na podłożu zespołu nerczycowego (ZN) jest obciążone nawrotami choroby po transplantacji. Postępowanie jest wówczas złożone, a jednym z jego elementów jest podawanie monoklonalnego przeciwciała anty CD20 (rituximabu). Celem pracy jest ocena skuteczności takiego leczenia. Materiał i meto dy : 1 przypadek: 5,5 letni chłopiec z ZN na podłożu ogniskowego szkliwiejącego kłębuszkowego zapalenia (FSGS), z nawrotem białkomoczu w pierwszej dobie po transplantacji, leczonym pulsami metyloprednisolonu (MP), cyklosporyną A, plazmaferezami i rituximabem uzyskano trwałą remisję ( 7 lat). 2 przypadek : 5 letnia dziewczynka z ZN na podłożu zmian minimalnych (MCNS), nawrót białkomoczu w pierwszej dobie po przeszczepieniu nerki leczona MP, cyklosporyną, plazmaferezami, rituximabem, (oraz galaktozą) bez skutku, w 7 miesiącu usunięto nerkę. 3 przypadek: 10 letnia dziewczynka z ZN o podłożu genetycznym (mutacja NPHS2), przeszczepienie od spokrewnionego dawcy. W pierwszej dobie po przeszczepieniu nawrót białkomoczu, zastosowano pulsy MP, cyklosporynę A, plazmaferezy oraz rituximab uzyskano trwałą remisję ( 5 lat). 4 przypadek: 12 letnia dziewczynka z cięż kim ZN, opornym na stosowane leczenie, na podłożu FSGS, z wyprzedzającą plazmaferezą bezpośrednio przed przeszczepieniem nerki na wrót wystąpił w pierwszej dobie zastosowano pulsy MP, cyklosporynę A, plazmaferezy, rituximab i uzyskano częściową remisję. Obserwowano częste nawr oty uogólnionego zakażenia z pogorszeniem czynności graftu, ostatecznie po 2,5 roku usunięto prze szczep. 5 przypadek: 10 letni chłopiec ZN na podłożu
12 zmian mezangialno rozplemowych (MPGN) nawrót wystąpił w drugiej dobie po zabiegu. Leczony pulsami MP, cyklosporyną A, plazmaferezami, rituximabem uzyskano częściową remisję. W piątym miesiącu po przeszczepieniu wystąpiła niewydolność oddechowa związana z włóknieniem postępującym płuc po podaniu rituximabu (RALI) skutkująca zgonem pacjenta. Wyniki : nawrót ZN po transplantacji ujawniał się średnio po 1 2 dniach. Nie zależnie od tradycyjnego sposobu postępowania (plazmafereza, cyklosporyna, MP) stosowano pełny cykl leczenia rituximabem ( 4 x 375 mg/m2), z wyjątkiem 1 pacjenta, u którego podano 2 dawki ze względu na uogólnione zakażenie. Deplecja komórek B CD19 trwała średnio 7 miesięcy, ale korelowała z uzyskaniem i utrzymaniem remisji tylko w 2 przypadkach. Skojarzone postępowanie było w pełni skuteczne w 2 na 5 przypadków, częściowo skuteczne (zarówno w zakresie remisji jak i czasu jej utrzymywania się) w 2 i całkowicie nieskuteczne w 1 przypadku. W 2 przypadkach doszło do poważnych powikłań nasilonej immunosupresji. Wniosek: Nawrót ciężkich postaci ZN po transplantacji nerki u dzieci, niezależnie pod podłoża patomorfologicznego, występuje bardzo wcześnie po prze szczepieniu, a jego opanowanie jest trudne i może być obciążone istotnymi powikłaniami. Dodanie rituximabu do tradycyjnego postępowania nie gwarantuje powodzenia w leczeniu. u2 5 Nefropatia cienkich błon czy zespół Alporta? odpowiedź nie zawsze jest oczywista opis przypadku A. Jander(1), S. Chrul(1), A. Kałużyński(2) M.Tkaczyk(1) (1)Klinika Pediatrii, Immunologii i Nefrologii, (2)Zakład Patomorfologii Klinicznej Instytut Centrum Zdrowia Matki Polki w Łodzi Celem pracy jest prezentacja przypadku klinicznego chłopca z zespołem Alporta z niespodziewanie szybką progresją do 5 stadium przewlekłej choroby nerek (pchn).opis przypadku 17 letni chory przyjęty został do szpitala z powodu osłabienia i niedokrwistości. Po wykonaniu badań biochemicznych i ocenie klinicznej rozpoznano pchn w stadium 5. Wywiad chorobowy mówił o krwinkomoczu od 4 roku życia. Pacjent pozostawał pod opieką poradni nefrologicznej ale na wizyty zgłaszał się nieregularnie. Obserwowano krwinkomocz z przewagą krwinek dysmorficznych, potem niewielki białkomocz, czynność nerek była prawidłowa. W 8 roku życia wobec utrzymywania się krwinko moczu, a braku zmian w badaniu usg wykonano biopsję nerki. Rozpoznano chorobę cienkich błon kłębuszkowych. Czynność nerek i ciśnienie tętnicze ciągle były prawidłowe. Chory otrzymywał nefroprotekcję. W kolejnych latach obserwowano narastanie białkomoczu, do wartości 56 mg/kg w wieku 13 lat. Zalecono powtórną biopsję nerki, ale chłopiec nie zgłosił się do szpitala. Wykonano ją po 4 latach w stadium 5 pchn z wynikiem przemawiającym za zespołem Alporta. W badaniu okulistycznym i słuchu nie było typowych zmian dla tego zespołu. Wobec zaawansowania pchn rozpoczęto leczenie nerkozastępcze dializą otrzewnową. Przebieg zespołu nie jest typowy dla opisywanych w literaturze postaci. Niezwykle szybki postęp pchn mógł być związany z długotrwałym wysiłkiem fizycznym i stosowaniem bez kontroli odżywek bogatobiałkowych. Chłopiec był bowiem uczniem szkoły sportowej. Wnioski: Rozpoznanie choroby cienkich błon kłębuszkowych, zwłaszcza w młodym wieku, może nie być rozpoznaniem ostatecznym. Systematyczna kontrola ma na celu ocenę progresji choroby oraz zastosowanie postępowania nefroprotekcyjnego (leki, modyfikacja trybu życia) w odpowiednim czasie. u2 6 Zespół nerczycowy w przebiegu IPEX prezentacja przypadku M. Drożyńska Duklas(1), I. Zagożdżon (1), M. Myśliwiec(2), W. Młynarski(3), A. Żurowska(1), (1)Katedra i Klinika Pediatrii, Nefrologii i Nadciśnienia, Gdański Uniwersytet Medyczny (2)Katedra i Klinika Pediatrii, Diabetologii i Endokrynologii, Gdański Uniwersytet Medyczny (3)Klinika Pediatrii, Onkologii, Hematologii i Diabetologii, Uniwersytet Medyczny w Łodzi
13 Wstęp: Zespół dysregulacji immunologicznej, poliendokrynopatii i enteropatii (IPEX) jest rzadkim schorzeniem genetycznym dziedziczonym z chromosomem X, wywołanym mutacją genu kodującego FOXP3. Schorzenie to prowadzi do dysfunkcji regulatorowych limfocytów T objawiając się różnorodnymi schorzenia mi immunologicznymi, najczęściej cukrzycą i niedoczynnością tarczycy. Dotychczas opisano około 160 pacjentów z zespołem IPEX, spośród których zaledwie 12 demonstrowało objawy zajęcia nerek. Celem pracy jest przedstawienie przypadku pacjenta z poliendokrynopatią, który rozwinął zespół nerczycowy i u którego rozpoznano Zespół IPEX. Materiały i metody: U dziecka z rozpoznaną cukrzycę noworodkową, niedoczynnością tarczycy, u którego występowały nawracające zmiany skórne (rumień ze świądem) oraz biegunki stwierdzono w 12. miesiącu życia zespół nerczycowy. W badaniach laboratoryjnych obserwowano: białko mocz nerczycowy, krwinkomocz, hipoalbuminemię, małopłytkowość oraz niedokrwistość. Parametry wydolności nerek były prawidło we. W badaniach immunologicznych (ANA, ANCA, C3, C4, CH50,anty GBM, AAA, GAD, ICA, IAA) nie stwierdzono odchyleń. Wysunięto podejrzenie zespołu IPEX. Niemniej liczba limfocytów regulatorowych T była w zakresie wartości prawidłowych. Rozpoczęto leczenie typowe dla i idiopatycznego zespołu nerczycowego nie uzyskując remisji po 4 tygodniach leczenia steroidami. Po włączeniu cyklopsporyny uzyskano częściową poprawę, ale wystąpiły u dziecka napady padaczkowe. Badania genetyczne wykazały delecję terminalnej części eksonu genu FOXP3 na chromosomie X (NM_ ). Wynik potwierdził rozpoznanie kliniczne zespołu IPEX. Zgodnie ze stosowanym sposobem leczenia chłopca zakwalifikowano do przeszczepienia szpiku z uprzednią intensyfikacją leczenia immunosupresyjnego (Rituksymab, Sirolimus) celem wyciszenia schorzeń autoimmunologicznych. Po 2 miesiącach uzyskano ustąpienie białkomoczu, napadów padaczkowych, zmniejszenie nasilenia zmian skórnych oraz biegunki i poprawę kontroli niedoczynności tarczycy. Wniosek: U pacjenta z zespołem nerczycowym, któremu towarzyszą inne nietypowe schorzenia immunologiczne (cukrzyca, autoimmunologiczna niedoczynność tarczycy) należy rozważyć pogłębienie diagnostyki w kierunku wrodzonych zaburzeń immunologicznych jakim jest mutacja FOXP3 ujawniająca się zespołem IPEX. u3 1 Zespół hemolityczno mocznicowy w Polsce dane z dwuletniej obserwacji M. Szczepańska(1), D. Adamczuk(2), P. Adamczyk(1), M. Augustyn(3), A. Jander(4), W. Jarmużek(5), A. Medyńska(6), M. Miklaszewska(7), A. Moczulska(7), K. Narębska(8), P. Protas(9), I. Zagożdżon(10), R. Grenda(5), P. Sikora(11), R. Stankiewicz(8), M. Tkaczyk(4), M. Tomaszewska(2), A. Wasilewska(9), J. Zachwieja(3), D. Zwolińska(6), A. Żurowska(10) (1)Katedra i Klinika Pediatrii, Wydział Lekarski z Oddziałem Lekarsko Dentystycznym w Zabrzu, SUM w Katowicach (2)Katedra i Klinika Pediatrii i Nefrologii WUM w Warszawie (3) Klinika Kardiologii i Nefrologii Dziecięcej, Uniwersytet Medyczny w Poznaniu (4) Klinika Pediatrii i Immunologii z Pododdziałem Nefrologii, Centrum Zdrowia Matki Polki w Łodzi (5) Oddział Nefrologii, Transplantacji Nerek i Nadciśnienia Tętniczego, Centrum Zdrowia Dziecka (6) Katedra i Klinika Nefrologii Pediatrycznej, Akademia Medyczna we Wrocławiu (7) Klinika Nefrologii Dziecięcej i Zakład Dializ, Katedra Pediatrii Polsko Amerykańskiego Instytutu Pediatrii Collegium Medicum UJ w Krakowie (8) Wojewódzki Szpital Zespolony, Specjalistyczny Szpital dla Dzieci i Dorosłych w Toruniu (9) Klinika Pediatrii i Nefrologii, Uniwersytet Medyczny w Białymstoku (10)Klinika Chorób Nerek i Nadciśnienia Dzieci i Młodzieży, GUMed, Gdańsk (11) II Klinika Pediatrii, Klinika Nefrologii Dziecięcej, Uniwersytet Medyczny w Lublinie Celem oceny etiologii, przebiegu i stosowanego leczenia zespołu hemolityczno mocznicowego (ZHM) u dzieci w Polsce, w 2014 roku uruchomiono rejestr dotyczący typowych i atypowych postaci choroby. Materiał i metodyka. Zebrano dane dotyczące nowych i nawrotowych zachorowań na ZHM u dzieci w latach z 11 Ośrodków Nefrologii Dziecięcej. Ponadto do rejestru włączono pacjentów z
14 aktywną postacią choroby leczonych przewlekle (wlewy osocza, immunosupresja). Praca przedstawia podsumowanie danych dotyczących 52 pacjentów. Wyniki. Średni wiek pacjentów w momencie zachorowania wynosił 3,7 ± 3,9 lat. Siedemnaścioro (32%) dzieci było w wieku poniżej 12 miesiąca życia. Przeważali nieznacznie chłopcy: 29 (55,7%) wobec 23 dziewcząt (44,3%). Dziewięcioro (17,3%) dzieci miało nawrotowy charakter zespołu. Postać typową ZHM rozpoznano u 24 (46,2%) dzieci, atypową u 28 (53,8%) dzieci. U 19 (36,5%) dzieci zastosowano leczenie zachowawcze. Średnie przesączanie kłębuszkowe przy przyjęciu wynosiło 28,6 ± 26,4ml/min/1,73m 2. U 21 (40%) dzieci występowała oligo/anuria. Średnie stężenie składowych dopełniacza przy przyjęciu wynosiło: c3: 0,9 ± 0,17 mg/l, c4: 0,17 ± 0,07 mg/l, średnie stężenie hemoglobiny: 7,4 ± 1,36 g/dl, średnia liczba płytek krwi: 46,5 ± 35,5 G/l. U 36 dzieci (69,2%) w leczeniu stosowano wlewy osocza, u 32 (61,5%) koncentrat krwinek płytkowych, u 49 (94,2%) koncentrat krwinek czerwonych, u 25 (48,1%) plazmaferezę. U 40 (76,9%) dzieci występowało nadciśnienie tętnicze. Sześcioro (18,5%) dzieci wymaga nadal leczenia powtarzanymi wlewami osocza, jedno dziecko jest leczone immunosupresyjnie. Dwoje dzieci zmarło. Wnioski. Zachorowalność na ZHM na przestrzeni ostatnich dwóch lat była porównywalna. Podobny był także odsetek zespołów typowych i atypowych. W dalszym ciągu wszystkie ośrodki borykały się z problemami diagnostyki oraz wyboru optymalnego sposobu leczenia ZHM. u3 2 Transplantacje narządowe w przypadkach ahus bez dostępu do eculizumabu doświadczenie własne Ryszard Grenda(1), Wioletta Jarmużek(1), Jacek Rubik(1), Sylwester Prokurat(1), Dariusz Runowski(1), Joanna Latoszyńska(1), Dorota Drożdż(2), Monika Miklaszewska(2), Katarzyna Zachwieja(2), Gianluigi Ardissino(3), Johannes Hofer(4), Piotr Kaliciński(1),. (1)Centrum Zdrowia Dziecka, (2)CMUJ Kraków, (3) Fondazione IRCCS Milano, (4)University of Innsbruck Od kilku lat leczenie schyłkowej niewydolności nerek na podłożu ahus przeszczepieniem nerki jest na świecie możliwe dzięki profilaktyce eculizumabem. W Polsce lek jest niedostępny, a chorzy oczekują na przeszczepienie latami. Celem pracy jest opis prób leczenia przeszczepami narządowym 3 przypadków ahus, bez dostępu do leku. Materiał i metody : 1przypadek sekwencyjnego przeszczepienia (fragmentu) wątroby od żywego dawcy i po 12 mies. przerwie nerki od zmarłego dawcy, 8 letniemu pacjentowi ze schyłkową niewydolnością nerek na podłożu ahus (mutacja czynnika H; gen CSR 20, C3572T, Ser1191Leu), w odsłonie plazmaferezy (PF); 1 przypadek jednoczesnego przeszczepienia wątroby i nerki od zmarłego dawcy u 17 letniego pacjenta (po 2 utratach przeszczepu nerki) z mutacją czynnika H (CFHR1) w osłonie PF oraz 1 przypadek przeszczepienia samej nerki u 14 letniej pacjentki ze schyłkową niewydolnością nerek na podłożu ahus z obecnością przeciwciał anty H i mutacją CFHR1/CFHR3, w osłonie PF. Wyniki: w przypadku sekwencyjnego przeszczepienia wątroby i nerki osiągnięto powodzenie; oba narządy funkcjonują prawidłowo (8 miesięczna obserwacja), a PF przerwano w 2 tygodniu po przeszczepieniu nerki; w przypadku jednoczesnego przeszczepienia wątroby i nerki nie osiągnięto powodzenia i chory utracił nerkę (przy dobrej czynności wątroby), niemniej głównie wskutek powikłań niedokrwiennych (zatrzymanie krążenia w trakcie operacji),a nie nawrotu ahus; PF kontynuowano przez 17 tygodni po transplantacji; w przypadku transplantacji samej nerki uzyskano powodzenie (4 lata obserwacji), ; PF przerwano 3 tygodnie po przeszczepieniu. W pierwszym i trzecim przypadku wykonywanie PF po transplantacji było dodatkowo uzasadnione poronnym nawrotem ahus, z małopłytkowością i obniżeniem stężenia C3 i C4 dopełniacza, bez innych objawów; w przypadku drugim objawy te występowały także, ale nerka nie podejmowała czynności. Wniosek: niedostępność eculizumabu znacząco utrudnia, ale nie uniemożliwia przeszczepianie narządów u chorych ze schyłkową niewydolnością nerek na podłożu ahus, niemniej wysiłek, ryzyko i zakres potencjalnych
15 powikłań przy porównaniu zakresu działań związanych z transplantacja wątroby i nerki w osłonie powtarzanej plazmaferezy do alternatywnego podawania jednej dawki leku co 2 tygodnie jednoznacznie wskazuje, jakie jest optymalne leczenie takich przypadków. u3 3 Wtórny zespół hemolityczno mocznicowy w przebiegu tocznia układowego u 15 letniej dziewczynki Szymanik Grzelak Hanna(1), Przychodzeń Joanna(1), Adamczuk Dominika(1), Małdyk Jadwiga(2), Pańczyk Tomaszewska Małgorzata(1) (1) Katedra i Klinika Pediatrii i Nefrologii, Warszawski Uniwersytet Medyczny (2) Katedra i Zakład Patomorfologii Warszawski Uniwersytet Medyczny Wstęp: Wtórny zespół hemolityczno mocznicowy (HUS) u pacjentów z toczniem układowym może być związany z obecnością przeciwciał skierowanych przeciwko ADAMTS13 lub przeciw składowym dopełniacza. Opis przypadku: 15 letnia dziewczynka przyjęta do oddziału nefrologicznego z ostrym uszkodzeniem nerek(aki), małopłytkowością i niedokrwistością oraz białkomoczem nerczycowym. Trzy lata wcześniej zdiagnozowano autoimmunologiczną niedoczynność tarczycy i rozpoczęto leczenie substytucyjne; rok przed obecnym zachorowaniem rozpoznano niedokrwistość autoimmunohemolityczną, z obecnością przeciwciał typu ciepłego (BTA+, IgG i C3d). Dwa miesiące po zakończeniu 6 cio miesięcznego, skutecznego leczenia prednisonem stwierdzono pogorszenie stanu ogólnego, bóle stawowe, rumień na twarzy, przerzedzenie owłosienia, przyrost masy ciała/obrzęki, zażółcenie skóry i białkówek, nasiloną hemolizę: (Hb 7,4 g/dl, retikulocyty 16,6, bilirubina całkowita 3,1 mg/dl), LDH 2691 U/l, GOT 87 U/l, GTP 75 U/l, małopłytkowość (PLT 5 x 10 3 /µl) oraz AKI (kreatynina 2,9 mg/dl, egfr 27,8 ml/min/1,73m 2 ), białkomocz 656 mg/dl, krwinkomocz 23 wpw, w rozmazie ręcznym schizocyty. Poziom aktywności ADAMTS13 <4% (norma %), inhibitor ADAMTS13 62 j/ml (norma <15j/ml), C3<8 mg%, C4 12 mg%, ANA 1:2560, obecne przeciwciała przeciw tarczycowe anty TPO, anty Tg. W biopsji nerki rozpoznano IV klasę nefropatii toczniowej. Zastosowano 10 pulsów z metylprednisolonu, następnie prednison 60 mg/24h w zmniejszanej dawce i pulsy z cyklofosfamidu (CYP): 750mg/m 2 /wlew co 1 miesiąc/przez 6 miesięcy oraz chlorochinę i enalapril. Po pierwszym pulsie z CYP uzyskano ustąpienie białkomoczu oraz krwinkomoczu, normalizację poziomu hemoglobiny i płytek, egfr 44 ml/min/1,73m 2. Po miesiącu stwierdzono normalizację poziomu aktywności ADAMTS13 74% i inhibitora ADAMTS13 15 jm/ml. Końcowy egfr 82 ml/min/1,73m 2. Wniosek: U pacjentów z AKI w przebiegu tocznia układowego należy oznaczyć aktywność i poziom inhibitora ADAMTS13 dla wykluczenia wtórnego HUS. u4 1 Stres oksydacyjny, czynniki ryzyka sercowo naczyniowego i przerost lewej komory serca u dzieci z przewlekłą chorobą nerek Dorota Drożdż(1), Przemko Kwinta(2), Krystyna Stefko(3), Zbigniew Kordon(4), Tomasz Drożdż(5), Monika Łątk(1), Monika Miklaszewska(1), Katarzyna Zachwieja(1), Andrzej Rudziński(4), Jacek Antoni Pietrzyk(1) (1) Zakład Dializ Katedry Pediatrii, Collegium Medicum UJ (2)Katedra Pediatrii, Collegium Medicum UJ (3)Zakład Biochemii Klinicznej, Collegium Medicum UJ (4)Klinika Kardiologii Dziecięcej, Collegium Medicum UJ (5)I Klinika Kardiologii i Elektrokardiologii Interwencyjnej oraz Nadciśnienia Tętniczego, Collegium Medicum UJ Choroby sercowo naczyniowe stanowią najczęstszą przyczynę chorobowości i śmiertelności u pacjentów z przewlekłą chorobą nerek (PChN).Celem pracy była ocena zależności pomiędzy wskaźnikami stresu
Pierwotnie steroidooporny zespół nerczycowy w populacji dzieci polskich na podstawie danych Nephrosis OnLine
Pierwotnie steroidooporny zespół nerczycowy w populacji dzieci polskich na podstawie danych Nephrosis OnLine M.Drożyńska-Duklas 1, M.Pańczyk-Tomaszewska 2,E.Kuźma-Mroczkowska 2, D.Ostalska-Nowicka 3, A.Kluska-Juźwiak
Bardziej szczegółowoCel pracy Analiza porównawcza skuteczności i bezpieczeństwa stosowania rituximabu grupie dzieci steroidoopornym
Wieloośrodkowa analiza skuteczności i bezpieczeństwa stosowania leczenia immunosupresyjnego rituximabem w grupie dzieci z idiopatycznym zespołem nerczycowym Zachwieja Jacek 1, Silska-Dittmar Magdalena
Bardziej szczegółowo1. M. Mizerska-Wasiak, M. Roszkowska-Blaim, A. Turczyn 2. J. Małdyk 3. M. Miklaszewska, J. Pietrzyk 4. A. Rybi-Szumińska, A. Wasilewska, 5. A.
raport 2015 1. M. Mizerska-Wasiak, M. Roszkowska-Blaim, A. Turczyn 2. J. Małdyk 3. M. Miklaszewska, J. Pietrzyk 4. A. Rybi-Szumińska, A. Wasilewska, 5. A. Firszt-Adamczyk, R. Stankiewicz, 6. M. Szczepańska,
Bardziej szczegółowoAnaliza fali tętna u dzieci z. doniesienie wstępne
Analiza fali tętna u dzieci z chorobami kłębuszków nerkowych doniesienie wstępne Piotr Skrzypczyk, Zofia Wawer, Małgorzata Mizerska-Wasiak, Maria Roszkowska-Blaim Katedra i Klinika Pediatrii i Nefrologii
Bardziej szczegółowoGenetycznie uwarunkowany steroidooporny zespół nerczycowy w polskiej populacji dziecięcej.
Genetycznie uwarunkowany steroidooporny zespół nerczycowy w polskiej populacji dziecięcej. Irena Bałasz-Chmielewska 1*, Lipska-Ziętkiewicz BS. 2, Bieniaś B. 3, Firszt-Adamczyk A. 4 Hyla-Klekot L. 5 Jarmoliński
Bardziej szczegółowoXV Konferencja Polskiego Towarzystwa Nefrologii Dziecięcej 12-14 maja 2016r.
Polskie Towarzystwo Nefrologii Dziecięcej ma zaszczyt zaprosić na: XV Konferencję, która odbędzie się w Toruniu w dniach 12-14 maja 2016r. Tematem wiodącym spotkania są kłębuszkowe choroby nerek u dzieci.
Bardziej szczegółowoUNIWERSYTET MEDYCZNY W LUBLINIE KATEDRA I KLINIKA REUMATOLOGII I UKŁADOWYCH CHORÓB TKANKI ŁĄCZNEJ PRACA DOKTORSKA.
UNIWERSYTET MEDYCZNY W LUBLINIE KATEDRA I KLINIKA REUMATOLOGII I UKŁADOWYCH CHORÓB TKANKI ŁĄCZNEJ PRACA DOKTORSKA Małgorzata Biskup Czynniki ryzyka sercowo-naczyniowego u chorych na reumatoidalne zapalenie
Bardziej szczegółowoJakość życia dzieci z przewlekłą chorobą nerek. Wyniki badania wieloośrodkowego.
Jakość życia dzieci z przewlekłą chorobą nerek. Wyniki badania wieloośrodkowego. K. Kiliś-Pstrusińska 1, A. Medyńska 1, P. Adamczyk 2, I. Bałasz-Chmielewska 3, R. Grenda 4, A. Kluska-Jóźwiak 5, B. Leszczyńska
Bardziej szczegółowoAnna Jakubowska. Katedra i Klinika Nefrologii Pediatrycznej Uniwersytetu Medycznego im. Piastów Śląskich we Wrocławiu
Anna Jakubowska Katedra i Klinika Nefrologii Pediatrycznej Uniwersytetu Medycznego im. Piastów Śląskich we Wrocławiu Ocena przydatności oznaczania aneksyny V u dzieci z idiopatycznym zespołem nerczycowym
Bardziej szczegółowoPodoNet. sprawozdanie z pracy wieloośrodkowej. Aleksandra Żurowska Irena Bałasz-Chmielewska
PodoNet sprawozdanie z pracy wieloośrodkowej Aleksandra Żurowska Irena Bałasz-Chmielewska Katedra i Klinika Pediatrii, Nefrologii i Nadciśnienia GUMed Liczba pacjentów w Rejestrze PodoNet- 1788 Liczba
Bardziej szczegółowoNiedożywienie i otyłość a choroby nerek
Niedożywienie i otyłość a choroby nerek Magdalena Durlik Klinika Medycyny Transplantacyjnej, Nefrologii i Chorób Wewnętrznych Warszawski Uniwersytet Medyczny Częstość przewlekłej choroby nerek na świecie
Bardziej szczegółowoProgresja przewlekłej choroby nerek u dzieci z wadami układu moczowego
Progresja przewlekłej choroby nerek u dzieci z wadami układu moczowego Danuta Zwolińska Katedra i Klinika Nefrologii Pediatrycznej Uniwersytet Medyczny we Wrocławiu Poland VII Zjazd PTNFD,Łódź,24-26.05.,
Bardziej szczegółowoFetuina i osteopontyna u pacjentów z zespołem metabolicznym
Fetuina i osteopontyna u pacjentów z zespołem metabolicznym Dr n med. Katarzyna Musialik Katedra Chorób Wewnętrznych, Zaburzeń Metabolicznych i Nadciśnienia Tętniczego Uniwersytet Medyczny w Poznaniu *W
Bardziej szczegółowoPrzewlekła choroba nerek
KONFERENCJA PRASOWA WARSZAWA 04.03.2010 PCHN - EPIDEMIOLOGIA Prof. Bolesław Rutkowski Katedra i Klinika Nefrologii, Transplantologii i Chorób Wewnętrznych Gdański Uniwersytet Medyczny 1 Przewlekła choroba
Bardziej szczegółowoEtiologia i częstość występowania monosymptomatycznego i niemonosymptomatycznego moczenia nocnego w populacji dzieci polskich
Etiologia i częstość występowania monosymptomatycznego i niemonosymptomatycznego moczenia nocnego w populacji dzieci polskich dr n. med. Agata Korzeniecka - Kozerska Założenia TRUDNOŚCI Z USTALENIEM CZY
Bardziej szczegółowoDziecko z obrzękami. Prof. dr hab. n med. Ryszard Grenda Klinika Nefrologii, Transplantacji Nerek i Nadciśnienia Tętniczego. Centrum Zdrowia Dziecka
Dziecko z obrzękami Prof. dr hab. n med. Ryszard Grenda Klinika Nefrologii, Transplantacji Nerek i Nadciśnienia Tętniczego Centrum Zdrowia Dziecka Obrzęki w stanach zapalnych Obrzęki w stanach niezapalnych
Bardziej szczegółowoProblemy przedstawione w prezentowanym przypadku: Odstawienie immunosupresji Przewlekłe odrzucanie Zwiększona immunosupresja Zakażenie
Problemy przedstawione w prezentowanym przypadku: Odstawienie immunosupresji Przewlekłe odrzucanie Zwiększona immunosupresja Zakażenie Pytania Co było przyczyną zgonu dziecka? 1. Odstawienie leków przez
Bardziej szczegółowoCewkowo-śródmiąższowe zapalenie nerek
Cewkowo-śródmiąższowe zapalenie nerek Krzysztof Letachowicz Katedra i Klinika Nefrologii i Medycyny Transplantacyjnej, Uniwersytet Medyczny we Wrocławiu Kierownik: Prof. dr hab. Marian Klinger Cewkowo-śródmiąższowe
Bardziej szczegółowoTrudności diagnostyczne w rozpoznaniu choroby Denta opis przypadku
Trudności diagnostyczne w rozpoznaniu choroby Denta opis przypadku I. Załuska-Leśniewska, P. Czarniak, P. Szcześniak, Z. Gockowska, A. Żurowska Klinika Chorób Nerek i Nadciśnienia Dzieci i Młodzieży Gdański
Bardziej szczegółowoI. Cukrzycowa choroba nerek (nefropatia cukrzycowa)
Spis treści 1. Wprowadzenie 13 Wstęp do wydania II 16 I. Cukrzycowa choroba nerek (nefropatia cukrzycowa) 2. Podstawowa charakterystyka struktury i czynności nerek 21 3. Czynniki wpływające na rozwój uszkodzenia
Bardziej szczegółowochorych na ITP Krzysztof Chojnowski Warszawa, 27 listopada 2009 r.
Współczesne leczenie chorych na ITP Krzysztof Chojnowski Klinika Hematologii UM w Łodzi Warszawa, 27 listopada 2009 r. Dlaczego wybór postępowania u chorych na ITP może być trudny? Choroba heterogenna,
Bardziej szczegółowoANALIZA PROFILU METABOLICZNEGO PACJENTÓW Z PRZEWLEKŁĄ NIEWYDOLNOŚCIĄ SERCA I WSPÓŁISTNIEJĄCYM MIGOTANIEM PRZEDSIONKÓW
ANALIZA PROFILU METABOLICZNEGO PACJENTÓW Z PRZEWLEKŁĄ NIEWYDOLNOŚCIĄ SERCA I WSPÓŁISTNIEJĄCYM MIGOTANIEM PRZEDSIONKÓW Rozprawa doktorska Autor: lek. Marcin Wełnicki Promotor: prof. dr hab. n. med Artur
Bardziej szczegółowoOcena ryzyka sercowo naczyniowego w praktyce Katedra i Zakład Lekarza Rodzinnego Collegium Medicum w Bydgoszczy UMK w Toruniu
Ocena ryzyka sercowo naczyniowego w praktyce Katedra i Zakład Lekarza Rodzinnego Collegium Medicum w Bydgoszczy UMK w Toruniu 2018-03-15 Czym jest ryzyko sercowo naczyniowe? Ryzyko sercowo-naczyniowe to
Bardziej szczegółowoLECZENIE AKTYWNEJ POSTACI ZIARNINIAKOWATOŚCI Z ZAPALENIEM NACZYŃ (GPA) LUB MIKROSKOPOWEGO ZAPALENIA NACZYŃ (MPA) (ICD-10 M31.3, M 31.
Dziennik Urzędowy Ministra Zdrowia 764 Poz. 86 Załącznik B.75. LECZENIE AKTYWNEJ POSTACI ZIARNINIAKOWATOŚCI Z ZAPALENIEM NACZYŃ (GPA) LUB MIKROSKOPOWEGO ZAPALENIA NACZYŃ (MPA) (ICD-10 M31.3, M 31.8) ŚWIADCZENIOBIORCY
Bardziej szczegółowoPułapki farmakoterapii nadciśnienia tętniczego. Piotr Rozentryt III Katedra i Kliniczny Oddział Kardiologii Śląskie Centrum Chorób Serca, Zabrze
Pułapki farmakoterapii nadciśnienia tętniczego Piotr Rozentryt III Katedra i Kliniczny Oddział Kardiologii Śląskie Centrum Chorób Serca, Zabrze Leczenie nadciśnienia tętniczego versus leczenie chorego
Bardziej szczegółowoDr n. med. Norbert Grząśko w imieniu Polskiej Grupy Szpiczakowej Lublin, 12.04.2008
Ocena skuteczności i bezpieczeństwa leczenia układem CTD (cyklofosfamid, talidomid, deksametazon) u chorych na szpiczaka plazmocytowego aktualizacja danych Dr n. med. Norbert Grząśko w imieniu Polskiej
Bardziej szczegółowoCzy zmniejszenie spożycia fruktozy może obniżyć ciśnienie tętnicze i poprawić elastyczność naczyń krwionośnych?
Czy zmniejszenie spożycia fruktozy może obniżyć ciśnienie tętnicze i poprawić elastyczność naczyń krwionośnych? Małgorzata Stańczyk 1, Daria Tomczyk 1, Justyna Topolska- Kusiak 2, Monika Grzelak 1, Piotr
Bardziej szczegółowoW badaniu 4S (ang. Scandinavian Simvastatin Survivat Study), oceniano wpływ symwastatyny na całkowitą śmiertelność u 4444 pacjentów z chorobą wieńcową i z wyjściowym stężeniem cholesterolu całkowitego
Bardziej szczegółowoLECZENIE WTÓRNEJ NADCZYNNOŚCI PRZYTARCZYC U PACJENTÓW HEMODIALIZOWANYCH ICD-10 N
Załącznik nr 42 do zarządzenia Nr 59/2011/DGL Prezesa NFZ z dnia 10 października 2011 roku Nazwa programu: LECZENIE WTÓRNEJ NADCZYNNOŚCI PRZYTARCZYC U PACJENTÓW HEMODIALIZOWANYCH ICD-10 N 25.8 Inne zaburzenia
Bardziej szczegółowoUSG Power Doppler jest użytecznym narzędziem pozwalającym na uwidocznienie wzmożonego przepływu naczyniowego w synovium będącego skutkiem zapalenia.
STRESZCZENIE Serologiczne markery angiogenezy u dzieci chorych na młodzieńcze idiopatyczne zapalenie stawów - korelacja z obrazem klinicznym i ultrasonograficznym MIZS to najczęstsza przewlekła artropatia
Bardziej szczegółowoPoradnia Immunologiczna
Poradnia Immunologiczna Centrum Onkologii Ziemi Lubelskiej im. św. Jana z Dukli Lublin, 2011 Szanowni Państwo, Uprzejmie informujemy, że w Centrum Onkologii Ziemi Lubelskiej im. św. Jana z Dukli funkcjonuje
Bardziej szczegółowoLECZENIE AKTYWNEJ POSTACI ZIARNINIAKOWATOŚCI Z ZAPALENIEM NACZYŃ (GPA) LUB MIKROSKOPOWEGO ZAPALENIA NACZYŃ (MPA) (ICD-10 M31.3, M 31.
Dziennik Urzędowy Ministra Zdrowia 765 Poz. 42 Załącznik B.75. LECZENIE AKTYWNEJ POSTACI ZIARNINIAKOWATOŚCI Z ZAPALENIEM NACZYŃ (GPA) LUB MIKROSKOPOWEGO ZAPALENIA NACZYŃ (MPA) (ICD-10 M31.3, M 31.8) ŚWIADCZENIOBIORCY
Bardziej szczegółowoLECZENIE PACJENTÓW Z WRZODZIEJĄCYM ZAPALENIEM JELITA GRUBEGO (WZJG) (ICD-10 K51)
Załącznik B.55. LECZENIE PACJENTÓW Z WRZODZIEJĄCYM ZAPALENIEM JELITA GRUBEGO (WZJG) (ICD-10 K51) ZAKRES ŚWIADCZENIA GWARANTOWANEGO 1. Kryteria włączenia ŚWIADCZENIOBIORCY Do leczenia infliksymabem mogą
Bardziej szczegółowoLECZENIE PRZEWLEKŁEJ BIAŁACZKI SZPIKOWEJ (ICD-10 C 92.1)
Załącznik B.14. LECZENIE PRZEWLEKŁEJ BIAŁACZKI SZPIKOWEJ (ICD-10 C 92.1) ŚWIADCZENIOBIORCY 1. Leczenie przewlekłej białaczki szpikowej u dorosłych imatinibem 1.1 Kryteria kwalifikacji Świadczeniobiorcy
Bardziej szczegółowoMacierzyństwo a choroby reumatyczne. Ines Pokrzywnicka - Gajek
Macierzyństwo a choroby reumatyczne Ines Pokrzywnicka - Gajek Co to jest choroba reumatyczna? Choroby reumatyczne to różnorodna pod względem objawów grupa obejmująca ponad 300 odrębnych jednostek. Większość
Bardziej szczegółowoLECZENIE ZAAWANSOWANEGO RAKA JELITA GRUBEGO (ICD-10 C 18 C 20)
Dziennik Urzędowy Ministra Zdrowia 511 Poz. 42 Załącznik B.4. LECZENIE ZAAWANSOWANEGO RAKA JELITA GRUBEGO (ICD-10 C 18 C 20) ZAKRES ŚWIADCZENIA GWARANTOWANEGO ŚWIADCZENIOBIORCY 1. Leczenie zaawansowanego
Bardziej szczegółowoNazwa programu: LECZENIE PIERWOTNYCH NIEDOBORÓW ODPORNOŚCI U DZIECI
Załącznik nr 11 do Zarządzenia Nr 41/2009 Prezesa NFZ z dnia 15 września 2009 roku Nazwa programu: LECZENIE PIERWOTNYCH NIEDOBORÓW ODPORNOŚCI U DZIECI ICD 10 D80 w tym D80.0, D80.1, D80.3, D80.4, D80.5,
Bardziej szczegółowoI. STRESZCZENIE Cele pracy:
I. STRESZCZENIE Przewlekłe zapalenie trzustki (PZT) jest przewlekłym procesem zapalnym, powodującym postępujące i nieodwracalne włóknienie trzustki. Choroba przebiega z okresami remisji i zaostrzeń, prowadząc
Bardziej szczegółowoLeczenie Hemlibra przypadki kliniczne (doświadczenia własne)
Leczenie Hemlibra przypadki kliniczne (doświadczenia własne) Ewa Stefańska-Windyga Instytut Hematologii i Transfuzjologii Warszawa 23.03.2019 r. Początki Kwiecień 2016 pierwsi pacjenci w badaniu Haven
Bardziej szczegółowoProfil kliniczny i genetyczny pacjentów z cystynurią w Polsce analiza danych z rejestru POLtube.
Profil kliniczny i genetyczny pacjentów z cystynurią w Polsce analiza danych z rejestru POLtube. Marcin Tkaczyk POLTUBE: Katarzyna Gadomska-Prokop, Kinga Musiał, Katarzyna Zachwieja, Jan Zawadzki, Iga
Bardziej szczegółowoLeczenie immunosupresyjne po przeszczepieniu narządu unaczynionego
Leczenie immunosupresyjne po przeszczepieniu narządu unaczynionego Cel leczenia Brak odrzucania czynnego przeszczepionego narządu Klasyfikacja odrzucania przeszczepionego narządu Leki immunosupresyjne
Bardziej szczegółowoLECZENIE STWARDNIENIA ROZSIANEGO (ICD-10 G 35)
LECZENIE STWARDNIENIA ROZSIANEGO (ICD-10 G 35) 1. Kryteria kwalifikacji: ŚWIADCZENIOBIORCY 1.1. Leczenie interferonem beta: 1) rozpoznanie postaci rzutowej stwardnienia rozsianego oparte na kryteriach
Bardziej szczegółowoZAJĘCIA Z PEDIATRII ROK IV SEMESTR LETNI 2018/ Endokrynologia/ Nefrologia
ZAJĘCIA Z PEDIATRII ROK IV SEMESTR LETNI 2018/ 2019 Endokrynologia/ Nefrologia Obowiązujące podręczniki: 1. Kawalec W., Grenda R., Ziółkowska H. (red.), Pediatria, wyd. I, Warszawa, PZWL, 2013. 2. Pediatria
Bardziej szczegółowoSOBOTA, 5 WRZEŚNIA 2009 roku
SOBOTA, 5 WRZEŚNIA 2009 roku 39 CZWARTEK SOBOTA, 5 WRZEŚNIA 8.30 11.50 SALA A 8.30 11.00 WALNE ZEBRANIE CZŁONKÓW PTMR SALA C SALA A Kardiologia dr n. med. Adam Windak prof. dr hab. n. med. Janusz Siebert
Bardziej szczegółowo2. Praktyczne aspekty komunikacji: pielęgniarka pacjent Józef Skrzypczak Pytania sprawdzające Piśmiennictwo... 35
SPIS TREŚCI CZĘŚĆ I Zagadnienia ogólne... 15 1. Reakcje pacjenta wynikające z hospitalizacji Bogusław Stelcer... 17 1.1. Pacjent w szpitalu... 17 1.2. Specyfika leczenia szpitalnego... 21 1.3. Stres szpitalny
Bardziej szczegółowoZadanie pytania klinicznego (PICO) Wyszukanie i selekcja wiarygodnej informacji. Ocena informacji o metodzie leczenia
Praktykowanie EBM Krok 1 Krok 2 Krok 3 Krok 4 Zadanie pytania klinicznego (PICO) Wyszukanie i selekcja wiarygodnej informacji Ocena informacji o metodzie leczenia Podjęcie decyzji klinicznej na podstawie
Bardziej szczegółowoProf. dr hab. n. med. Anna Wasilewska
Prof. dr hab. n. med. Anna Wasilewska Nieodwracalny, postępujący proces chorobowy Powoduje uszkodzenie, a następnie zmiany w budowie i czynności nerek Prowadzi do zmiany składu oraz objętości płynów ustrojowych,
Bardziej szczegółowoAktualne zasady diagnostyki i leczenia chorób zapalnych jelit
Instytut Pomnik Centrum Zdrowia Dziecka Odział Gastroenterologii, Hepatologii, Zaburzeń Odżywiania i Pediatrii Al. Dzieci Polskich 20, 04-730, Warszawa Aktualne zasady diagnostyki i leczenia chorób zapalnych
Bardziej szczegółowoLek. Marcin Polok. Katedra i Klinika Chirurgii i Urologii Dziecięcej UM we Wrocławiu. Ocena skuteczności operacyjnego leczenia wodonercza u dzieci
Lek. Marcin Polok Katedra i Klinika Chirurgii i Urologii Dziecięcej UM we Wrocławiu Ocena skuteczności operacyjnego leczenia wodonercza u dzieci Rozprawa na stopień doktora nauk medycznych w zakresie medycyny
Bardziej szczegółowoPROGRAM PROFILAKTYKI I WCZESNEGO WYKRYWANIA CHORÓB UKŁADU KRĄŻENIA
PROGRAM PROFILAKTYKI I WCZESNEGO WYKRYWANIA CHORÓB UKŁADU KRĄŻENIA - 2006 1. UZASADNIENIE POTRZEBY PROGRAMU Choroby układu krążenia są główną przyczyną zgonów w Polsce i na świecie. Umieralność z tego
Bardziej szczegółowoRola laparoskopowa adrenalektomii w leczeniu pacjentów z neuroblastomadoświadczenia
Rola laparoskopowa adrenalektomii w leczeniu pacjentów z neuroblastomadoświadczenia trzech ośrodków. Marcin Łosin 1, Wojciech Korlacki 2, Przemysław Mańkowski 3, Maciej Murawski 1, Andrzej Grabowski 2,
Bardziej szczegółowoZałącznik nr 1 do zarządzenia Nr 53/2006 Prezesa Narodowego Funduszu Zdrowia. Program profilaktyki chorób układu krążenia
Program profilaktyki chorób układu krążenia 1 I. UZASADNIENIE CELOWOŚCI WDROŻENIA PROGRAMU PROFILAKTYKI CHORÓB UKŁADU KRĄŻENIA, zwanego dalej Programem. 1. Opis problemu zdrowotnego. Choroby układu krążenia
Bardziej szczegółowoWartość subklinicznych uszkodzeń narządowych w ocenie ryzyka sercowonaczyniowego. ma znaczenie?
Wartość subklinicznych uszkodzeń narządowych w ocenie ryzyka sercowonaczyniowego czy płeć ma znaczenie? dr n. med. Lucyna Woźnicka-Leśkiewicz Uniwersytet Medyczny im. Karola Marcinkowskiego w Poznaniu
Bardziej szczegółowoKrajowa Lista Oczekuj¹cych na przeszczepienie (KLO)
Krajowa Lista Oczekuj¹cych na przeszczepienie (KLO) W 2013 r. do krajowej listy osób oczekuj¹cych (KLO) zg³oszono 4473 potencjalnych biorców. Do wszystkich oczekuj¹cych wys³ano powiadomienia o wprowadzeniu
Bardziej szczegółowoRzadkie Młodzieńcze Pierwotne Układowe Zapalenie Naczyń Krwionośnych
www.printo.it/pediatric-rheumatology/pl/intro Rzadkie Młodzieńcze Pierwotne Układowe Zapalenie Naczyń Krwionośnych Wersja 2016 2. DIAGNOZA I LECZENIE 2.1 Jakie są rodzaje zapalenia naczyń? Jak klasyfikuje
Bardziej szczegółowoKONFERENCJA Terapie innowacyjne. Minimalizm i precyzja w medycynie Termin r.
KONFERENCJA Terapie innowacyjne. Minimalizm i precyzja w medycynie Termin 10.05.2019 r. PROGRAM 9.00-9.30 Wykład inauguracyjny Postępy Hematologii w ostatnim półwieczu. Od tymozyny do CART cell Prof. dr
Bardziej szczegółowoBadania pracowniane w chorobach nerek u dzieci. Klinika Kardiologii i Nefrologii Dziecięcej I Katedra Pediatrii Akademia Medyczna w Poznaniu
Badania pracowniane w chorobach nerek u dzieci Klinika Kardiologii i Nefrologii Dziecięcej I Katedra Pediatrii Akademia Medyczna w Poznaniu Badanie ogólne moczu Barwa Przejrzystość Odczyn Ciężar właściwy
Bardziej szczegółowoAnna Durka. Opiekun pracy: Dr n. med. Waldemar Machała
Anna Durka Zastosowanie aktywowanego białka C (Xigris) u pacjentów leczonych z powodu ciężkiej sepsy w II Zakladzie Anestezjologii i Intensywnej Terapii USK nr 2 im. WAM w Łodzi. Opiekun pracy: Dr n. med.
Bardziej szczegółowoLISTA SZPITALI, KTÓRE OTRZYMAJĄ SPRZĘT W EFEKCIE 34. KONKURSU OFERT NEFROLOGIA. M. Skłodowskiej-Curie 26
LISTA SZPITALI, KTÓRE OTRZYMAJĄ SPRZĘT W EFEKCIE 34. KONKURSU OFERT NEFROLOGIA 1. 2. Samodzielny Publiczny ZOZ Wojewódzki Szpital Zespolony Uniwersytecki Dziecięcy Szpital Kliniczny Oddział Chorób Dzieci
Bardziej szczegółowoAgencja Oceny Technologii Medycznych
Agencja Oceny Technologii Medycznych Rada Przejrzystości Opinia Rady Przejrzystości nr 2/2014 z dnia 7 stycznia 2014 r. w sprawie zasadności dalszego finansowania produktów leczniczych zawierających substancje
Bardziej szczegółowoLECZENIE NIEDOKRWISTOŚCI W PRZEBIEGU PRZEWLEKŁEJ NIEWYDOLNOŚCI
Nazwa programu: Terapeutyczne Programy Zdrowotne 2008 załącznik nr 18 do zarządzenia Nr 36/2008/DGL Prezesa NFZ z dnia 19 czerwca 2008 r. LECZENIE NIEDOKRWISTOŚCI W PRZEBIEGU PRZEWLEKŁEJ NIEWYDOLNOŚCI
Bardziej szczegółowoStosowanie preparatu BioCardine900 u chorych. z chorobą wieńcową leczonych angioplastyką naczyń
Jan Z. Peruga, Stosowanie preparatu BioCardine900 u chorych z chorobą wieńcową leczonych angioplastyką naczyń wieńcowych II Katedra Kardiologii Klinika Kardiologii Uniwersytetu Medycznego w Łodzi 1 Jednym
Bardziej szczegółowoRelacja koszt efekt jako kryterium wyboru metody leczenia chorób nerek
Relacja koszt efekt jako kryterium wyboru metody leczenia chorób nerek Marian Klinger Katedra i Klinika Nefrologii i Medycyny Transplantacyjnej Akademii Medycznej we Wrocławiu Światowe tło epidemiologiczne
Bardziej szczegółowoNazwa programu: LECZENIE PIERWOTNYCH NIEDOBORÓW ODPORNOŚCI U DZIECI
Załącznik nr 12 do zarządzenia Nr 59/2011/DGL Prezesa NFZ z dnia 10 października 2011 roku Nazwa programu: LECZENIE PIERWOTNYCH NIEDOBORÓW ODPORNOŚCI U DZIECI ICD 10 D80 w tym D80.0, D80.1, D80.3, D80.4,
Bardziej szczegółowoChoroby wewnętrzne - nefrologia Kod przedmiotu
Choroby wewnętrzne - nefrologia - opis przedmiotu Informacje ogólne Nazwa przedmiotu Choroby wewnętrzne - nefrologia Kod przedmiotu 12.0-WL-Lek-ChW-N Wydział Wydział Lekarski i Nauk o Zdrowiu Kierunek
Bardziej szczegółowoCUKRZYCA U OSOBY W WIEKU STARCZYM. Klinika Diabetologii i Chorób Wewnętrznych Dr med. Ewa Janeczko-Sosnowska
CUKRZYCA U OSOBY W WIEKU STARCZYM Klinika Diabetologii i Chorób Wewnętrznych Dr med. Ewa Janeczko-Sosnowska CHARAKTERYSTYKA PACJENTA Wiek 82 lata Cukrzyca typu 2 leczona insuliną Choroba wieńcowa, stan
Bardziej szczegółowoOcena rozprawy doktorskiej lekarz Sławomira Milczarka. pt.: Polimorfizmy AIF-1 a częstość występowania ostrego odrzucania, opóźnienia
Ocena rozprawy doktorskiej lekarz Sławomira Milczarka pt.: Polimorfizmy AIF-1 a częstość występowania ostrego odrzucania, opóźnienia podjęcia funkcji graftu i przewlekłej dysfunkcji graftu u pacjentów
Bardziej szczegółowoLECZENIE TĘTNICZEGO NADCIŚNIENIA PŁUCNEGO SILDENAFILEM I EPOPROSTENOLEM (TNP) (ICD-10 I27, I27.0)
Dziennik Urzędowy Ministra Zdrowia 719 Poz. 27 Załącznik B.68. LECZENIE TĘTNICZEGO NADCIŚNIENIA PŁUCNEGO SILDENAFILEM I EPOPROSTENOLEM (TNP) (ICD-10 I27, I27.0) ŚWIADCZENIOBIORCY I. Terapia sildenafilem
Bardziej szczegółowoZAJĘCIA Z PEDIATRII ROK IV SEMESTR LETNI 2016/2017 Endokrynologia/nefrologia Plan zajęć
ZAJĘCIA Z PEDIATRII ROK IV SEMESTR LETNI 2016/2017 Endokrynologia/nefrologia Plan zajęć Obowiązujące podręczniki: 1. Pediatria, Kawalec, Grenda, Ziółkowska. 2013, 2. Pediatria. Podręcznik do Lekarskiego
Bardziej szczegółowoNowe możliwości leczenia ostrej białaczki limfoblastycznej
Nowe możliwości leczenia ostrej białaczki limfoblastycznej Dr hab. med. Grzegorz W. Basak Katedra i Klinika Hematologii, Onkologii i Chorób Wewnętrznych Warszawski Uniwersytet Medyczny Warszawa, 17.12.15
Bardziej szczegółowoCHOROBY WEWNĘTRZNE CHOROBY UKŁADU MOCZOWEGO
CHOROBY WEWNĘTRZNE CHOROBY UKŁADU MOCZOWEGO Dariusz Moczulski Klinika Chorób Wewnętrznych i Nefrodiabetologii Uniwersytecki Szpital Kliniczny im. WAM ul. Żeromskiego 113, Łódź Cukrzycowa choroba nerek
Bardziej szczegółowoLECZENIE CHOROBY LEŚNIOWSKIEGO - CROHNA (chlc) (ICD-10 K 50)
Załącznik B.32. LECZENIE CHOROBY LEŚNIOWSKIEGO - CROHNA (chlc) (ICD-10 K 50) ZAKRES ŚWIADCZENIA GWARANTOWANEGO ŚWIADCZENIOBIORCY A. Leczenie infliksymabem 1. Leczenie choroby Leśniowskiego-Crohna (chlc)
Bardziej szczegółowoWytyczne a codzienna praktyka przegląd przypadków
Wytyczne a codzienna praktyka przegląd przypadków 11.30 Otwarcie PIĄTEK, 24 LUTEGO 2017 ROKU 11.4 5 13.00 Sesja I. Dermatolog ia Przewodniczący: prof. dr hab. n. med. Roman J. Nowicki Wykład (20 minut)
Bardziej szczegółowoROZPORZĄDZENIE MINISTRA ZDROWIA 1) z dnia 8 grudnia 2011 r.
Dziennik Ustaw Nr 269 15678 Poz. 1593 1593 ROZPORZĄDZENIE MINISTRA ZDROWIA 1) z dnia 8 grudnia 2011 r. zmieniające rozporządzenie w sprawie świadczeń gwarantowanych z zakresu programów zdrowotnych Na podstawie
Bardziej szczegółowoLiczba godzin dydaktycznych w roku akademickim 2016/2017 semestr IX (zimowy):
CHOROBY WEWNĘTRZNE WNM, rok akademicki 2016/2017; 5 rok studiów, kierunek lekarski Liczba godzin dydaktycznych w roku akademickim 2016/2017 semestr IX (zimowy): wykłady seminaria ćwiczenia 64 12 20 1 /
Bardziej szczegółowoHISTORIA NEFROLOGII DZIECIĘCEJ W POLSCE
Praca historyczna/historical review /29-33 HISTORIA NEFROLOGII DZIECIĘCEJ W POLSCE THE HISTORY OF PEDIATRIC NEPHROLOGY IN POLAND Małgorzata Pańczyk-Tomaszewska 1, Ryszard Grenda 2 1 Katedra i Klinika Pediatrii
Bardziej szczegółowoZAPROSZENIE NA BADANIA PROFILAKTYCZNE WYKONYWANE W RAMACH PODSTAWOWEJ OPIEKI ZDROWOTNEJ ( )
ZAPROSZENIE NA BADANIA PROFILAKTYCZNE WYKONYWANE W RAMACH PODSTAWOWEJ OPIEKI ZDROWOTNEJ (2015-08-03) PROFILAKTYKA CHORÓB UKŁADU KRĄŻENIA ADRESACI - Osoby zadeklarowane do lekarza POZ, w wieku 35, 40, 45,
Bardziej szczegółowoLECZENIE STWARDNIENIA ROZSIANEGO (ICD-10 G 35)
Załącznik B.29. LECZENIE STWARDNIENIA ROZSIANEGO (ICD-10 G 35) 1. Kryteria kwalifikacji: ŚWIADCZENIOBIORCY 1.1. Leczenie interferonem beta: 1) rozpoznanie postaci rzutowej stwardnienia rozsianego oparte
Bardziej szczegółowoPROGRAM NAUCZANIA PRZEDMIOTU OBOWIĄZKOWEGO NA WYDZIALE LEKARSKIM I ROK AKADEMICKI 2014/2015 PRZEWODNIK DYDAKTYCZNY dla studentów V roku
PROGRAM NAUCZANIA PRZEDMIOTU OBOWIĄZKOWEGO NA WYDZIALE LEKARSKIM I ROK AKADEMICKI 2014/2015 PRZEWODNIK DYDAKTYCZNY dla studentów V roku 1. NAZWA PRZEDMIOTU : Nefrologia 2. NAZWA JEDNOSTKI (jednostek )
Bardziej szczegółowoLECZENIE CIĘŻKIEJ POSTACI ŁUSZCZYCY PLACKOWATEJ (ICD 10: L40.0)
Załącznik B.47. LECZENIE CIĘŻKIEJ POSTACI ŁUSZCZYCY PLACKOWATEJ (ICD 10: L40.0) ŚWIADCZENIOBIORCY Kwalifikacja do programu A. Kryteria kwalifikacji do leczenia ustekinumabem w ramach programu 1.Do programu
Bardziej szczegółowoLECZENIE CHOROBY LEŚNIOWSKIEGO - CROHNA (chlc) (ICD-10 K 50)
Załącznik B.32. LECZENIE CHOROBY LEŚNIOWSKIEGO - CROHNA (chlc) (ICD-10 K 50) ZAKRES ŚWIADCZENIA GWARANTOWANEGO ŚWIADCZENIOBIORCY SCHEMAT DAWKOWANIA LEKÓW W PROGRAMIE BADANIA DIAGNOSTYCZNE WYKONYWANE W
Bardziej szczegółowow kale oraz innych laboratoryjnych markerów stanu zapalnego (białka C-reaktywnego,
1. Streszczenie Wstęp: Od połowy XX-go wieku obserwuje się wzrost zachorowalności na nieswoiste choroby zapalne jelit (NChZJ), w tym chorobę Leśniowskiego-Crohna (ChLC), zarówno wśród dorosłych, jak i
Bardziej szczegółowoRejestr codziennej praktyki lekarskiej w zakresie leczenia choroby wieńcowej
Rejestr codziennej praktyki lekarskiej w zakresie leczenia choroby wieńcowej Badanie Nr: BETAX_L_01459 Autorzy: Dr hab. n. med. Marek Kuch, Klinika Kardiologii, Uniwersytet Medyczny w Warszawie Michał
Bardziej szczegółowoTyreologia opis przypadku 10
Kurs Polskiego Towarzystwa Endokrynologicznego Tyreologia opis przypadku 10 partner kursu: (firma nie ma wpływu na zawartość merytoryczną) Tyreologia Opis przypadku ATA/AACE Guidelines HYPERTHYROIDISM
Bardziej szczegółowoLECZENIE NOWOTWORÓW PODŚCIELISKA PRZEWODU POKARMOWEGO (GIST) (ICD-10 C 15, C 16, C 17, C 18, C 20, C 48)
Dziennik Urzędowy Ministra Zdrowia 492 Poz. 66 Załącznik B.3. LECZENIE NOWOTWORÓW PODŚCIELISKA PRZEWODU POKARMOWEGO (GIST) (ICD-10 C 15, C 16, C 17, C 18, C 20, C 48) ŚWIADCZENIOBIORCY 1. Leczenie adjuwantowe
Bardziej szczegółowoo o Instytut Pediatrii Wydziału Lekarskiego UJ CM Nazwa jednostki prowadzącej moduł Język kształcenia
Nazwa Wydziału Nazwa jednostki prowadzącej moduł Nazwa modułu kształcenia Język kształcenia Cele kształcenia Efekty kształcenia dla modułu kształcenia Metody sprawdzania i kryteria oceny efektów kształcenia
Bardziej szczegółowoOsteoporoza w granicznej niewydolności nerek - problem niedoboru witaminy D
Atlanta Osteoporoza w granicznej niewydolności nerek - problem niedoboru witaminy D Jerzy Przedlacki Katedra i Klinika Nefrologii Dializoterapii i Chorób Wewnętrznych, WUM Echa ASBMR 2016 Łódź, 14.01.2017
Bardziej szczegółowoVII Warszawskie Spotkania Nefrologiczne
Katedra i Klinika Nefrologii, Dializoterapii i Chorób Wewnętrznych WUM zaprasza na VII Warszawskie Spotkania Nefrologiczne Nefrologia w Oddziale Intensywnej Terapii Piątek - 4 marca 2011 Hotel Holiday
Bardziej szczegółowoRAMOWY PROGRAM VII ŚWIĘTOKRZYSKICH WARSZTATÓW EKG, HOLTERA EKG I ABPM
RAMOWY PROGRAM VII ŚWIĘTOKRZYSKICH WARSZTATÓW EKG, HOLTERA EKG I ABPM Piątek 29.11.2013 Sala A Organizatorzy zastrzegają sobie prawo do zmiany programu. 16:00-18:00 Sesja przy współpracy z Sekcją,, Choroby
Bardziej szczegółowoLECZENIE STWARDNIENIA ROZSIANEGO (ICD-10 G 35)
Załącznik B.29. LECZENIE STWARDNIENIA ROZSIANEGO (ICD-10 G 35) 1. Kryteria kwalifikacji: ŚWIADCZENIOBIORCY 1.1. Leczenie interferonem beta: 1) wiek od 12 roku życia; 2) rozpoznanie postaci rzutowej stwardnienia
Bardziej szczegółowoLECZENIE PRZEWLEKŁEGO WIRUSOWEGO ZAPALENIA WĄTROBY TYPU C TERAPIĄ BEZINTERFERONOWĄ (ICD-10 B 18.2)
Załącznik B.71. LECZENIE PRZEWLEKŁEGO WIRUSOWEGO ZAPALENIA WĄTROBY TYPU C TERAPIĄ BEZINTERFERONOWĄ (ICD-10 B 18.2) ŚWIADCZENIOBIORCY 1. Kryteria kwalifikacji: 1) Do programu kwalifikowani są dorośli świadczeniobiorcy
Bardziej szczegółowoLeczenie chorych na kzn: dla kogo tylko nefroprotekcja?
Leczenie chorych na kzn: dla kogo tylko nefroprotekcja? Przemysław Rutkowski Klinika Nefrologii, Transplantologii i Chorób Wewnętrznych GUMed 1. Co to jest nefroprotekcja 2. Zmiany w nefroprotekcji 1.
Bardziej szczegółowoUwarunkowania genetyczne. w cukrzycy
Uwarunkowania genetyczne Kliknij, aby edytować styl wzorca podtytułu w cukrzycy Lek. Sylwia Wenclewska Klinika Chorób Wewnętrznych, Diabetologii i Farmakologii Klincznej Kliknij, aby edytować format tekstu
Bardziej szczegółowoLECZENIE BIOLOGICZNE CHORÓB
LECZENIE BIOLOGICZNE CHORÓB REUMATYCZNYCH U PACJENTÓW 65+ Włodzimierz Samborski Katedra Reumatologii i Rehabilitacji Uniwersytet Medyczny im. K. Marcinkowskiego w Poznaniu LECZENIE BIOLOGICZNE CHORÓB REUMATYCZNYCH
Bardziej szczegółowoLECZENIE CIĘŻKIEJ POSTACI ŁUSZCZYCY PLACKOWATEJ (ICD-10 L 40.0)
Załącznik B.47. LECZENIE CIĘŻKIEJ POSTACI ŁUSZCZYCY PLACKOWATEJ (ICD-10 L 40.0) Kwalifikacja do programu ŚWIADCZENIOBIORCY A. Kryteria kwalifikacji do leczenia ustekinumabem albo adalimumabem w ramach
Bardziej szczegółowoPomieszczenie Ilość Opis pomieszczenia 8 1 sala 1-łóżkowa + sanitariat 1 sala 2-łóżkowa + sanitariat 6 sal 3-łóżkowych
Wewnętrzna struktura organizacyjna I. Pełna nazwa oddziału : Oddział Chorób Nerek II. Specjalność: Oddział : zachowawcza III. Oferowany poziom świadczeń szpitalnych : Oddział specjalistyczny IV. Pomieszczenia
Bardziej szczegółowoZnaczenie wczesnego wykrywania cukrzycy oraz właściwej kontroli jej przebiegu. Krzysztof Strojek Śląskie Centrum Chorób Serca Zabrze
Znaczenie wczesnego wykrywania cukrzycy oraz właściwej kontroli jej przebiegu Krzysztof Strojek Śląskie Centrum Chorób Serca Zabrze Czynniki ryzyka rozwoju i powikłania cukrzycy Nadwaga i otyłość Retinopatia
Bardziej szczegółowoLECZENIE NADPŁYTKOWOŚCI SAMOISTNEJ ICD - 10 D75.2
załącznik nr 11 do zarządzenia Nr 36/2008/DGL Prezesa NFZ z dnia 19 czerwca 2008 r. Nazwa programu LECZENIE NADPŁYTKOWOŚCI SAMOISTNEJ ICD - 10 D75.2 - nadpłytkowość samoistna Dziedzina medycyny: hematologia.
Bardziej szczegółowoNazwa programu LECZENIE NADPŁYTKOWOŚCI SAMOISTNEJ ICD - 10 D75.2 - nadpłytkowość samoistna Dziedzina medycyny: hematologia.
Załącznik nr 10 do Zarządzenia Nr 59/2011/DGL Prezesa NFZ z dnia 10 października 2011 roku Nazwa programu LECZENIE NADPŁYTKOWOŚCI SAMOISTNEJ ICD - 10 D75.2 - nadpłytkowość samoistna Dziedzina medycyny:
Bardziej szczegółowo