124 Toruńska Drużyna Harcerek *AQUA* im. K. K. Baczyńskiego. Cytaty. Czuwaj! Chówiedz powraca w nowym roku harcerskim Gorąco zapraszamy do lektury.

Transkrypt

1 sdcsdcsd

2 Czuwaj! Chówiedz powraca w nowym roku harcerskim Gorąco zapraszamy do lektury. REDAKCJA Cytaty Zadaniem instruktora jest dawać, a nie brać. hm. Henkryk Glass Harcerz wie, że trzeba zawsze wytrwaæ i przetrwać, by nareszcie zwyciężyć, a nie tracić nadziei i nie mówić przedwcześnie, że wszystko stracone. Gen. Józef Haller Nic nie znaczą słowa Przyrzeczenia, jeśli się wielokrotnie nie przełamały w pryzmacie codziennego życia. Jadwiga Falkowska Liche charaktery podleją w ogniu wydarzeń, a silne hartują się jak stal i nie dają się złamać. hm. Henkryk Glass zebrał: Michał FRĄCKOWSKI 124 Toruńska Drużyna Harcerek *AQUA* im. K. K. Baczyńskiego Obrzędowość Aqua-y jest dość nietypowa -każda członkini, nawet ta nowa, wie, że symbolem jest liści dębowy, taki duży, nie filigranowy! Brązowy kolor kocha nad życie, gdy widzi harcerza jest w zachwycie. Same dziewczyny się tu chowają i bardzo dobrze się razem mają. Na lewej nodze noszą pompony, niedawno dostały same balony. Bo w końcu dużo lat skończyły i znakomicie się bawiły. Na Wrzosach 10 lat działają i jeszcze długo tak wytrwają. Każdy zastęp wodę lubi i koniecznie się tym chlubi.

3 Związana jest z nią jego nazwa, trochę śmieszna i poważna. Na zbiórki Was zapraszamy, z chęcią nowe osoby poznamy! sam. Monika KOZŁOWSKA 124 TDH-ek *AQUA* im. K. K. Baczyńskiego DMB HSI Hufca ZHP Toruń Kulisy czwartego rozbioru Polski 23 sierpnia 1939 roku o 13. na lotnisku w Moskwie wylądował niewielki kondor. Był to osobisty samolot wodza III Rzeszy, Adolfa Hitlera. Führer oddał go do dyspozycji swemu ministrowi spraw zagranicznych. Lecz i Stalinowi zależało na spotkaniu: na moskiewskim lotnisku Niemcy spostrzegli sztandary za swastyką. Delegacja zauważyła też, że swastyki są namalowane odwrotnie. Flagi wypożyczono bowiem z planu filmowego, gdzie kręcono kolejny film o krwiożerczych faszystach. Jeszcze niedawno śmiertelni wrogowie, teraz podawali sobie ręce, choć przez całe lata wydawało się to niemożliwe. Na twarzy Ribbentropa, znanego z pychy i arogancji, tym razem było widać napięcie. Przewidywał niełatwe negocjacje z radzieckim ministrem spraw zagranicznych Wiaczesławem Mokotowem i z samym Józefem Stalinem. Po starcie z Królewca samolot został ostrzelany koło Wielkich Łuk przez sowiecką baterię artylerii przeciwlotniczej; ponoć jej dowódcy nikt nie powiadomił o nadzwyczajnym rejsie powietrznym. Co w tym względzie ustaliła komisja NKWD Ławrientija Berii, nie wiemy, być może tajemnicę tę kryją archiwa. Ostrzelanie było więc przypadkiem czy celowym działaniem, mającym storpedować rysujące się porozumienie niemiecko-sowieckie? Niepokój ministra Rzeszy ustąpił, gdy o 3. po południu delegację niemiecką wprowadzono do wielkiej sali na Kremlu. Obok Mołotowa gości oczekiwał też sam Stalin; jego obecność wskazywała, że Rosji również zależy na porozumieniu. Rozpoczęły się negocjacje. Ribbentrop, marny psycholog i, jak się okaże, najgorszy z ministrów Hitlera, określił nawet Stalina jako łagodnego człowieka. Ten łagodny człowiek żądał wszakże dla ZSRR nie tylko połowy Polski, całej Besarabii należącej do Rumunii, ale także Litwy i Łotwy. Ribbentrop porozumiał się w tej sprawie z Führerem; po dwóch godzinach otrzymał telegraficzną odpowiedź: Dobrze. Zgadzam się. Gdy przekazywał wiadomość Stalinowi, dostrzegł dreszcz wstrząsający ciałem dyktatora. Generalissimus był świadom, że zawierany pokój jest grą na zwłokę przed nadciągającą wojną. Dotąd jednak pozostanie tajemnicą, czy chciał uderzyć pierwszy, rzucając do walki ofensywne czołgi BT-1 i milion specjalnie przeszkolonych spadochroniarzy. Tak dowodzi Wiktor Suworow, dodając, że dyktator potrzebował jeszcze czasu na rozwinięcie produkcji broni ofensywnej, Hitler zaś był już gotów do wojny. Pakt o nieagresji pomiędzy Niemcami a ZSRR zawarto na 10 lat, datując go na 23 sierpnia 1939 i ogłaszając w prasie. Polski minister spraw zagranicznych Józef Beck jeszcze nie wiedział, że do

4 dokumentu został dołączony tajny protokół. Jego druga klauzula głosiła: W razie przeobrażeń terytorialnych i politycznych w okręgach należących do państwa polskiego, sfery wpływów Niemiec i ZSRR zostaną rozgraniczone w przybliżeniu wzdłuż linii rzek Narew, Wisła i San. W protokole przewidywano także, że ewentualne utrzymanie szczątkowego państwa polskiego będzie zależało od woli Niemiec i Rosji oraz od biegu przyszłych wydarzeń politycznych. Tym wydarzeniem miała być wojna Niemiec z Polską. Stalin dzięki wywiadowi wiedział, ze atak na Polskę ma nastąpić 26 sierpnia. Nie sposób tu opisać skomplikowanej gry, która doprowadziła komunistycznego przywódcę do układu z Hitlerem kosztem Polski. W pewnym momencie Stalin pojął, ze pakt z Niemcami daje mu znacznie więcej korzyści niż układy z Zachodem. Wtedy nakazał przerwać prowadzone równolegle rozmowy swych przedstawicieli z misjami wojskowymi Francji i Anglii. W nocy z 23 na 24 sierpnia 1939 roku dopełnił się czarny dla Rzeczypospolitej scenariusz: dwa mocarstwa dokonały kolejno jej rozbioru. Na przyjęciu pożegnalnym Ribbentrop promieniał radością: w 143 godzin wynegocjował pakt zmieniający układ sił na świecie. Stalin również był zadowolony; udając, ze pije wódkę, wzniósł nawet toast na cześć Führera kochanego przez swój naród. Hitler zaś, abstynent, gdy dowiedział się o podpisaniu układu i tajnego protokołu, umoczył usta w szampanie, uznając Ribbentropa za największego europejskiego ministra spraw zagranicznych od czasów Bismarcka. A polscy sojusznicy? Francuzi i Anglicy prędko dowiedzieli się o protokole od amerykańskiego dyplomaty Charlesa E. Bohlena, któremu informację tę przekazał sekretarz niemieckiej ambasady w Moskwie już w dzień po podpisaniu paktu. W odpowiedzi Brytyjczycy zawarli pokój z Polską, 25 sierpnia. Ale już 12 września, gdy polscy żołnierze ostatkiem sił stawiali opór Niemcom, przywódcy Anglii i Francji zdecydowali w Abbeville o wstrzymaniu ofensywy przeciw Hitlerowi. Stalin zapewne dowiedział się o tym bardzo prędko, od swego agenta Kima Philbiego. Jeśli coś wcześniej go powstrzymywało (np. kompleks cudu nad Wisłą ), teraz już nie miało to żadnego znaczenia. Polska osamotniona walczyła z najeźdźcą. Mógł ją łatwo dobić 17 września 1939 roku, wespół z nowym sojusznikiem, Niemcami, wymazując z mapy świata bękarta Europy. Właśnie tak określił Polskę Mołotow. Opracowanie pwd. Natalia CZAPIEWSKA 14 Drużyna Wędrownicza "Azymut" im. Zawiszy Czarnego Chojnice Studencki Krąg Instruktorski przy UMK Referat Wędrowniczy na podstawie Tajemnice historii Polski Jerzego Besala

5 DUSZ-HARCE BIULETYN INFORMACYJNY NR 4 KAPELANA ZHP Hufca Toruń Materiały, 4 września 2006 r. Wychowanie duchowe i religijne Drodzy Druhny i Druhowie Drużynowi, Dziękuję serdecznie Druhnom i Druhom, którzy pomagali w przebiegu Dnia Toruńskiego 26 sierpnia XV Ogólnopolskiego Złazu Seniorów i Starszyzny ZHP. Chcę podziękować wszystkim na ręce Drużynowych. Niestety na razie brak mi dokładnego rozeznania, kto pomagał. Proszę o pomoc przez podanie do mnie namiarów adresowych. Pozostały pierwsze urny z ziemią i prochami harcerskich męczenników w miejscu PAMIĘCI HARCERSTWA przy Sanktuarium. Na razie zostały one złożone w krużganku klasztornym. Kolejne urny zostaną też tam zgromadzone. Nie ma kontynentu gdzie by męczennicy harcerscy nie spoczywali. Więc będzie ich wiele i powstanie możliwość <<widzenia>> naszych harcerskich korzeni w Toruniu. Mam niedosyt, że to zapoczątkowanie zbiorów zostało dokonane w uroczystości Seniorów i Starszyzny. Powstaje żywa legenda Rycerzy Orła Białego, która będzie żyła w Was młodych. Każdy, kto realizuje treść zuchowego, harcerskiego czy instruktorskiego przyrzeczenia i Prawo Harcerskie jest tej legendy nosicielem. Są to sprawy życia harcerskiego drzewa prawie 100- letniego. W homilii podczas uroczystości mówiłem nt. Obrona Jasnej Góry i jej rola dla naszego myślenia historycznego oraz 6. punktu Prawa Harcerskiego. HARCERZ MIŁUJE PRZYRODĘ I STARA SIĘ JĄ POZNAĆ. Obrona Jasnej Góry to fakt, który trudno komentować. Z wojskowego punktu widzenia obrona była czymś nieracjonalnym. Rozumowe wyjaśnienie tego, co się wtedy stało, dziś jest jedno. Religijna wiara obrońców w pomoc Matki Bożej mobilizowała do ciągłej obrony z dopuszczeniem śmierci za Ojczyznę włącznie. Cała obrona zakończyła się ocaleniem twierdzy i duchowym zwycięstwem. Ostatecznie Ojczyzna odzyskała wolność. Stąd i nasza dzisiaj wolność. Drugą część homilii poświęciłem bliskiej mi myśli o wielkiej wartości życiowej realizacji prawa HARCERZ MIŁUJE PRZYRODĘ I STARA SIĘ JĄ POZNAĆ. Wiadomo, iż takie połączenie myśli prawa nakazuje poważne traktowanie poznania przyrody i równocześnie tworzenie głęboko ludzkiej wobec niego postawy. Poznanie dziejów kosmosu aż po obecne zrozumienie działania człowieka jest harcerskim honorowym zadaniem. Spopularyzowane przez Hoimara Diethfurtha powiedzenie, że jesteśmy <<dziećmi wszechświata>> czeka na nasze współczesne harcerskie pogłębienie. Dokonywał tego Jan Paweł II ukazując wielkość człowieka, która realizuje się poprzez rozumną wolność człowieka. Poznanie życia duchowego człowieka mimo dużego stopnia trudności nie może być pominięte. Niektórzy uważają to zadanie jako najważniejsze. Gdy chcę się temat duchowości człowieka pominąć, zawsze jest to problem ożywiający myślowo. Bądźmy w tym wytrwali, gdyż to pozwoli nam iść w Słońce jak wzywa nas Hymn. Wszyscy pamiętamy słowa Ojca św. wypowiedziane na toruńskim lotnisku, 7 czerwca 1999 r. Zwracam się do rodziny polskich harcerzy, z którą Błogosławiony był głęboko związany. Niech będzie waszym patronem, nauczycielem szlachetności,

6 orędownikiem pokoju i pojednania. Mieszkamy w Toruniu i mam nieraz odczucie jakoby dla nas Toruń nie miał więcej powołania niż inne miejscowości. Chodzi mi o to, że na naszych ulicach rozgrywały się harcerskie problemy Patrona Harcerstwa Polskiego. To nas do czegoś zobowiązuje. Pomyślcie w waszych wspólnotach zastępów, drużyn - jak to sobie wyobrażacie? Oczekuję, że prześlecie do mnie jakieś odpowiedzi. Uważam to za ważne dla mnie ale i chcę, by Wam stało się to okazją do poważnej refleksji. Na zakończenie chcę wyrazić radość, że bardzo wielu waszych Drużynowych przekazuje myśli moje kapelana. Cieszę się, ze DUSZ-HARCE wydrukował również nasz CHÓWIEDZ 8. Przy okazji dowiedziałem się, kto naszą hufcową gazetkę czyta (od Druhów nie tylko z Polski). Serdecznie Wszystkich pozdrawiam. Czuwaj! Dh ks. Józef Nowakowski Moje adresy; Ks. J. N ul. Panny Marii Toruń, wnmptorun@diecezja.torun.pl, tel , Piosenka harcerska Cichy zapada zmrok Cichy zapada zmrok a G C a Idzie już ciemna noc F C Zostań, zostań wśród nas C F d Choć już ciemno i mgłóa G C Zostań, zostań wśród nas a Tak jak byłeś za dnia d a W cichym zmroku i mgle Panie mój prosze Cię Jutro znów jak dziś Jasny obódź nam dzień Mrok niech zniknie i cień Niech przy Tobie trwa myśl W cichym mroku i mgle Panie mój wołam Cię Racz wysłuchać i strzec Moich nocy i dni Racz wysłuchać i strzec Wiecznych powrotów mych.

7 DUSZ-HARCE BIULETYN INFORMACYJNY NR 5 KAPELANA ZHP Hufca Toruń Materiały, 2 października 2006 r. Wychowanie duchowe i religijne Drodzy Druhny i Druhowie Drużynowi, Minęły wakacje i wszystkie ich przygody. W pamięci pozostaną obrazy i marzenia. Mnie zostały Mendlejew owskie problemy. Byłem w Baranowie Sandomierskim. Jest to piękny, nizinny renesansowy zamek u brzegów Wisły. Leży on na wielkich pokładach siarki. Miałoby to małe znaczenie, gdyby nie to, że przewodnik oprowadzający naszą grupę dwukrotnie bardzo się zczerwienił pytaniem najpierw dzieci a potem jakiejś osoby dorosłej. Takim Mendlejew skim pytaniem, z czego te pokłady siarki powstały? Odpowiedział, co wiedział, że w okresie miocenu, w jego morzu jako osad osiadła siarka, a właściwie jej związki. Dziecko zapytało czy wyprodukowały to jakieś bakterie czy to pozostałość po drzewach jak węgiel. Odpowiedź była nerwowa, że jak można o to pytać. Po jakimś czasie inna starsza osoba, która nie słyszała tamtej wypowiedzi przewodnika, a nie mogącą wyjść z podziwu w zastanawianiu się nad faktem, w ilu to formach są związki siarki wydobywane, zapytała ponownie z czego powstały takie pokłady siarki. Odpowiedź była jeszcze bardziej skrótowa, że tak w ogóle nie można pytać! Ponieważ przy tym byłem zacząłem zastanawiać się, dlaczego nie można o to pytać? To pytanie odnośnie powstania różnych kopalin żyję we mnie w tym roku jeszcze bardziej przez fakt, że byłem 6 września w kopalni miedzi w Lubiniu. Tam są duże warstwy soli, o pod nimi miedź i niżej srebro i złoto. Myślę, jakie to warunki tak to ułożyły. Oczywiście najbardziej ciekawi mnie powstanie soli. Przecież to Na i Cl sód i chlor. W myślach układam proporcję wiem / nie wiem. Po powrocie pytałem kilku chemików i fizyków czy myślą o tym - jak powstały te związki i czy nad tym sami dumają? Ciekaw jestem jak Wy w swoim poznawaniu przyrody na takie pytania sobie odpowiadacie. Może zrobicie z tego dyskusję Druga myśl, to dla P.T. Wszystkich pełniących funkcje instruktorskie. W sobotę, dnia 16 września byłem w GK w Warszawie na spotkaniu programowym dla kapelanów i członków Kleryckich Kręgów Harcerskich. Głownie dotyczyło ono wychowania duchowego i religijnego w ramach dyskusji MAM SZCZERĄ WOLĘ na temat aktualnego rozumienia Prawa Harcerskiego. Ma to się zacząć od października w oparciu o Materiały Głównej Kwatery ZHP do dyskusji... Przejrzałem je i myślę nad nimi. Wam też będzie to przekazane. Ponieważ jest to bardzo ciekawa możliwość, chciałbym abyśmy wiele dla sprawy mogli zrobić. Już ta dyskusja będzie okazją do wzrastania duchowego. Nie wiem, od kogo pochodzi powiedzenie nie ma nic praktyczniejszego niż dobra teoria ale rozumienie tego, co przed nami, jest nam potrzebne, tak jak światło, aby mogły widzieć nasze oczy. Ponieważ piszę ten tekst z wyprzedzeniem, przed decyzjami i rozkazami naszej Komendy Hufca, aby mógł się ukazać w numerze październikowym CHÓWIEDZ a, tak ogólnie zapraszam Was i całe Wasze Drużyny na mszę św. z okazji Harcerskiego Startu. Przypuszczam, że będzie ta msza św. w Sanktuarium Bł. Stefana Wincentego Frelichowskiego ul. Panny Marii 2, a godzina zostanie podana w Internecie.

8 Już dziś zapraszam Was też do udziału we wspólnotowej mszy św. PRZY PATRONIE, w niedzielę, dnia 22 października o godz Wszyscy pamiętajmy, że 18 października 1939 r. był nasz DRUH WICEK aresztowany i uwięziony w Forcie VII. Nie wspominajcie tego, żeby się smucić czy gorzknieć, ale tak dla mądrości przeżywania ludzkich losów Serdecznie Wszystkich pozdrawiam. Czuwaj! Dh ks. Józef Nowakowski Moje adresy; Ks. J. N ul. Panny Marii Toruń, wnmptorun@diecezja.torun.pl, tel , O Panie Boże, Ojcze nas, / W opiece swej nas miej. / Harcerskich serc Ty drgnienia znasz, / Nam pomóc zawsze chciej. ref. Wszak Ciebie i Ojczyznę / Miłując, chcemy żyć / Harcerskim prawom w życia dniach / Wiernymi zawsze być. 2. O, daj nam zdrowie dusz i ciał / Twym światłem zgłusz w nas noc / I daj nam hart tatrzańskich skał / I twórczą budź w nas moc. ref. 3. Na szczytach górskich, czy wśród łąk, / W dolinach bystrych rzek / Szukamy śladów Twych rąk, / By życie z Tobą wieść. ref. 4. Przed nami jest otwarty świat / A na nim tyle dróg / Wszak wiele ścieżek kusi nas / Lecz dla nas tylko Bóg! ref. Nowy Sącz 1919) Na bieszczadzkim szlaku Bieszczady są piękne, szczególnie pod koniec września. Zwłaszcza, gdy pogoda dopisuje, o co zdaje się coraz łatwiej, bo lata mamy długie i ciepłe. Słońce przez długi czas nie schodzi z nieba, a drzewa powoli zaczynają zmieniać kolory na jesienne żółcie i czerwienie. Szlaki nie są przepełnione niewielu ma tą porą czas na wyjazdy, ale każdego dnia jest komu powiedzieć cześć, mijając go na ścieżce. A jeśli ma się szczęście, można nawet usłyszeć z dali porykujące jelenie. Z połonin kuszą wspaniałe widoki okoliczne góry i doliny. Widać osiedle, z którego ruszyliśmy. Na szczycie wieje wiatr, dając nareszcie odpocząć po marszu w upale. Łyk wody smakuje wspanialej niż słodkie napoje, kostka czekolady dodaje sił, by dalej iść. Dziwnie kuszą rosnące tuż obok dzikie jeżyny. Zmęczenie wędrówką jest wybawieniem od codziennych zmartwień. Jak myśleć o problemach, gdy serce wali, a wokół rozpościerają się najpiękniejsze widoki świata? Zarówno w oddali, jak pod stopami. W Bieszczadach męcząc się odpoczywasz. A noce są tak ciche, jakbyś znalazł się w inym świecie. Nie darmo tak wiele mamy harcerskich piosenek o Bieszczadach. Ich piękno i spokój nie są niczym nowym, ale każdy musi je odkryć sam dla siebie. Odkrywali je nasi ojcowie i odkryją dzieci. Jeśli pragniesz ucieczki od codzienności i wypoczynku wśród nieposkromionej natury, pakuj plecak, zbierz przyjaciół i ruszaj w Bieszczady! Michał FRĄCKOWSKI Studencki Krąg Instruktorski przy UMK

9 Uwiązany słoń KIEDY BYŁEM MAŁY, UWIELBIAŁEM CYRK, a najbardziej w cyrku podobały mi się zwierzęta. Moją uwagę przyciągał zwłaszcza słoń, który jak się później okazało był także ulubieńcem innych dzieci. Podczas przedstawienia to ogromne stworzenie paradowało, prezentując swój niesamowity ciężar, rozmiar, siłę Ale po przedstawieniu i krótko przed wejściem na scenę słoń zawsze siedział uwiązany jedną nogą do kołka wbitego w ziemię. Jednakże kołek był tylko małym kawałkiem drewna, który tkwił w ziemi zaledwie kilka centymetrów. I choć łańcuch był mocny i gruby, wydawało mi się oczywiste, że zwierzę, które jest zdolne wyrwać drzewo z korzeniami, mogłoby z łatwością uwolnić się z kołka i uciec. To oczywista tajemnica. Co go trzyma w takim razie? Czemu nie ucieka? Kiedy miałem pięć czy sześć lat, wierzyłem jeszcze w mądrość dorosłych. Zapytałem więc jednego z nauczycieli, zapytałem ojca i wujka o tajemnicę słonia. Któryś z nich odpowiedział mi, że słoń nie uciekł, bo był tresowany. Wtedy zadałem oczywiste pytanie: Jeśli jest tresowany, to dlaczego go przywiązują? Nie pamiętam, abym otrzymał jakąś logiczną odpowiedź. Z czasem zapomniałem o tajemnicy słonia i jego kołku, a powracało ono jedynie wtedy, kiedy spotykałem innych, którzy też kiedyś zadali sobie podobne pytanie. Kilka lat temu odkryłem (na moje szczęście), że był ktoś wystarczająco mądry, aby znaleźć odpowiedź. Słoń nie uciekł z cyrku, gdyż od najmłodszych lat był przywiązywany do różnych kołków. Zamknąłem oczy w wyobraźni ujrzałem dopiero co narodzonego i bezbronnego słonia, przywiązanego do kołka. Jestem przekonany, że słonik ciągnął, pchał i pocił się, próbując się uwolnić. I mimo, że użył wszystkich swoich sił, nie udało mu się, ponieważ wtedy kołek był dla niego za solidny. Wyobraziłem sobie, że zasypiał ze zmęczenia i że następnego dnia próbował znowu, i kolejnego dnia, i kolejnego Aż nadszedł dzień, który odbił się strasznie na historii słonia, dzień, w którym zwierze zaakceptowało swoją niemoc i zdało się na swój los. Ten potężny i silny słoń, którego widzimy w cyrku, nie ucieka, ponieważ biedaczysko nie wierzy, że może. Ma w sobie utrwalone wspomnienie niemocy, którą przeżył krótko po przyjściu na świat. I najgorsze jest to, że nigdy więcej nie zakwestionował poważnie tego wspomnienia. Nigdy, nigdy więcej nie starał się ponownie wypróbować swoich sił Autor: Jorge Bucay Przygotowała: pwd. Natalia CZAPIEWSKA 14 Drużyna Wędrownicza "Azymut" im. Zawiszy Czarnego z Chojnic Studencki Krąg Instruktorski UMK Referat Wędrowniczy

10 HUMOR Do amerykańskiego portu wpływa rosyjski statek. Jeden członek załogi rozgląda się, kogo by tu poprosić o pomoc w przycumowaniu, i oto widzi - na kei siedzi sobie jakiś człowiek i patrzy. Rosjanin krzyczy do niego: - Do you speak English? - Yes, I do! - Tagda dzierż linu! <><><> Do wróżki przyszedł śpiewak operowy. Ta spojrzała w kryształową kulę i mówi: - Mam dla pana dobrą i złą wiadomość. Którą chce pan usłyszeć pierwszą? - Tę dobrą. Po śmierci będzie pan śpiewał w chórze anielskim. - To wspaniale. A ta zła? - Pierwsza próba jutro o dziesiątej. Idzie dwóch studentów ulicą i widzą kawałek kartki leżącej na chodniku. Jeden się pyta drugiego: - Co to jest? A drugi odpowiada: - Nie wiem, ale kserujemy! <><><> Wchodzi blondynka do biblioteki: - "Poproszę dwie bułki i kefir". - "Ależ proszę Panią, to jest biblioteka!". - "O przepraszam!" - i powtarza szeptem: - "Poproszę dwie bułki i kefir".

11 Ciekawostki z wysp brytyjskich Ponieważ w minione wakacje dane mi było spędzić trochę czasu w ojczyźnie Naczelnego Skauta Świata - Zjednoczonym Królestwie Wielkiej Brytanii i Irlandii Północnej, postanowiłam podzielić się z Wami kilkoma obserwacjami na temat jak żyją przeciętni Anglicy i czym różnią się od typowego Polaka, który postanowił szukać finansowego szczęścia w stolicy ich państwa. Maniacy telefoniczni Pierwszą cechą Brytyjczyków, która rzuciła mi się w oczy tuż po przybyciu nad Tamizę jest ich uwielbienie dla telefonów. Nie chodzi tylko o to, że każdy obywatel posiada telefon komórkowy to nawet w naszej części Europy nie robi już większego wrażenia, chodzi raczej o niespotykane nigdzie indziej przywiązanie do tej formy komunikacji międzyludzkiej. W Anglii wszystko można załatwić drogą telefoniczną (pracę, mieszkanie, NIN odpowiednik numeru identyfikacji podatkowej, obsługę konta bankowego) - tyle, że niestety często okazuje się, że jest to wyłączny sposób załatwiania wszelkich formalności. Bywa to oczywiście pomocne nie trzeba na każde wezwanie stawiać się w biurze danej instytucji i załatwiać spraw osobiście, jednakże dla imigranta rodem znad Wisły gdzie preferuje się bezpośredni kontakt interesanta z panią z okienka bywa to dużo częściej problematyczne. Aby zrozumieć mój tok myślenia wystarczy wyobrazić sobie godziny szczytu w Londynie najbardziej zatłoczonym mieście starego kontynentu oraz zdezorientowanego obywatela Polski, który próbuje komuś po drugiej stronie słuchawki wytłumaczyć, że chciałby uzyskać NIN, do czego potrzebuje potwierdzenia adresu z zakładu pracy, ale przez to, że nie posiada jeszcze owego upragnionego ciągu liczb nadawanego przez fiskusa nie może znaleźć żadnej legalnej pracy... Domniemane problemy językowe typowego Polaka pełnią w tej historii problem drugorzędny, szczególnie w porównaniu z nawykami oszczędnego używania poprawnych słów w wypowiedziach większości mieszkańców Londynu. Drugą kwestią jest symboliczna wymowa zdania: I will call You (Zadzwonię do Ciebie), które przeciętnemu Polakowi poszukującemu zarobku w Anglii nie kojarzy się bynajmniej z propozycją randki, a raczej z najczęściej pojawiającą się odpowiedzią przy rozmowie z potencjalnym pracodawcą. W Wielkiej Brytanii nic nigdy nie może być załatwione w sprawie pracy od ręki. Np. w branży gastronomiczno-hotelarskiej; najpierw musisz być telefonicznie zaproszony na rozmowę kwalifikacyjną, następnie po kilku dniach (jeśli jesteś szczęśliwym zwycięzcą) dostajesz telefon o terminie próby (4 h, które decydują czy nadajesz się do tej pracy czy nie), no i po kolejnym odstępie czasu głos w słuchawce oznajmia Ci, że właśnie stałeś się pracownikiem takiej i takiej firmy i masz się tam zjawić następnego dnia o 5 rano... Słowem - tylko posiadanie telefonu komórkowego czyni Cię zdolnym żyć, mieszkać i pracować na wyspach brytyjskich... Modne słowo: COMMUNITY Tytułowe słowo, oznaczające w języku polskim wspólnotę, można spotkać w Londynie praktycznie wszędzie i jak się okazuje z całkiem dobrym skutkiem...w wielonarodowościowym państwie, jakim stała się Wielka Brytania, rząd, samorząd terytorialny, a także organizacje pozarządowe musiały połączyć siły, aby te różnorodne kultury skomponować w jedno, zgodne społeczeństwo. W związku z tym powstał szereg miejsc przeznaczonych dla

12 współpracy rdzennych Anglików z przyjeżdżającymi z całego świata imigrantami, a także pomiędzy samymi przybyszami. W rezultacie prawie na każdym osiedlu stolicy, którą zamieszkuje największy odsetek imigrantów, można przeczytać napisy typu; Community Centre (Centrum wspólnoty), Sport Centre (Centrum sportowe) czy szyldy mniejszych oddziałów tych instytucji przeznaczonych dla konkretnych grup narodowościowych; Turków, Pakistańczyków, Somalijczyków, Polaków itd. Dla przeciętnego mieszkańca Polski, przyzwyczajonego do monokulturowej ojczyzny, której kłopoty z mniejszościami narodowymi skończyły się generalnie ponad pół wieku temu, jest to prawdziwe zaskoczenie. Tym bardziej miła niespodzianka czeka naszego pobratymca, gdy postanowi skorzystać z usług jednego z takich ośrodków, które są w dużej mierze świadczone w ramach wolontariatu i za darmo! Bezpłatny dostęp do internetu, telefonu oraz pomieszczeń osiedlowego klubu dla dzieci i dorosłych jest w naszym kraju wciąż utopią nie tylko dla imigrantów, ale także dla normalnych obywateli. Co więcej na tym pomoc ze strony centrum się nie kończy. Można tam przejść kursy językowe czy komputerowe, a także skorzystać z doradztwa w sprawach: pracy, mieszkania czy uzyskania brytyjskiego obywatelstwa czy zasiłku. Wszystkie tego typu instytucje są szeroko otwarte dla każdego, kto będzie chciał uzyskać pomoc w efektywniejszym kierowaniu swoim życiem w realiach Zjednoczonego Królestwa. Podsumowując; troska, jaką państwo i społeczeństwo angielskie otacza wszystkich imigrantów, czy mówiąc szerzej osoby życiowo nieporadne zamieszkujące państwo, którzy tylko o to poproszą (rodowici Brytyjczycy również mają dostęp do tych świadczeń), pozwala ugasić większość waśni społecznonarodowościowych, które pojawiają się w każdym wielokulturowym kraju. W kwestii prawidłowego spełniania roli państwa od Zjednoczonego Królestwa może uczyć się nie tylko Polska, ale takie potęgi jak: Francja, Niemcy czy Stany Zjednoczone. Społeczeństwo bogate, wygodne i mało wydajne Być może jednym z powodów hołubienia imigrantów przybywających do Wielkiej Brytanii jest świadomość, że stanowią oni niezbędny element angielskiej drabiny społeczno-wytwórczej. Mówiąc prościej; bez dobrze wykwalifikowanych robotników, rekrutujących się głównie z Europy Środkowo-Wschodniej, którzy skłonni są wykonywać najcięższe prace za dużo mniejsze pieniądze niż obywatele brytyjscy Zjednoczone Królestwo nie mogłoby funkcjonować. Typowy Anglik czy Angielka to leniuch bez rzetelnego wykształcenia, ale za to z wydatną nadwagą. Żyjąc przez lata z pieniędzy zarobionych cudzymi rękami Brytyjczycy doszli do perfekcji tylko na stanowiskach kierowniczych i to też wyłącznie dzięki nieocenionym sekretarkom... Z tego co dane mi

13 było oglądać organizacja pracy przypomina bardziej polski realny socjalizm niż kapitalizm, o jakim uczymy się w książkach. Po każdych 4 godzinach pracy należy się przerwa, co w efekcie prowadzi do wrażenia, że większa część obowiązków polega na odbywaniu przerw. Poza tym nikt się nigdzie nie śpieszy, kontrola pracowników jest jedynie prowizoryczna, którzy wiedząc o tym wykonują swoje obowiązki niedbale i powoli. Trafiający w takie środowisko Polak, nagle z dnia na dzień, zostaje przodownikiem pracy, okazuje się bowiem, że jako nieliczny jest w stanie efektywnie pracować 8 godzin i nie uważa tego za wybitne osiągnięcie... Mając do czynienia chociażby z londyńskim metrem trudno uwierzyć, jak takiemu niezorganizowanemu narodowi udało się kiedyś zawojować pół świata?! Firma zajmująca się komunikacją publiczną w stolicy prześciga wszystkie inne w wywieszaniu tabliczek typu; Out of order (Nie działa) czy Suspended (Zawieszone w działaniu), w efekcie wychodząc rano do pracy nigdy nie wiesz czy dotrzesz na czas... Oczywiście i na polskie środki komunikacji można narzekać, ale porównując wkład finansowy przekazywany na ten cel u nas i w Wielkiej Brytanii można poczuć się jak MacGyver który zrobił coś z niczego... Autoironia i pogoda ducha Trzeba oddać Brytyjczykom, że mało jest nacji o tak pozytywnym podejściu do życia. Dzięki temu, że przeważnie mało robią sobie z obowiązków zawodowych mają dużo czasu na rozkoszowanie się życiem. W obu miejscach, w których pracowałam panowała bardzo przyjazna, a nawet przyjacielska atmosfera; współpracownicy i zwierzchnicy mówili sobie per ty, żartowali i szybko nawiązywali kontakty. Ciekawe są też przejawy autoironii Anglików. Przykładem tego zjawiska może być Hyde Park odwieczne miejsce dysput politycznych na świeżym powietrzu oraz konnych przejażdżek high society (wyższych warstw społecznych). Można tam spotkać najbardziej radykalnych mówców z całej Wielkiej Brytanii, którzy mają prawo krytykować i wyśmiewać wszystko i wszystkich, z wyjątkiem królowej. Ponadto udając się na pieszą przechadzkę z pod Pałacu Buckingham w stronę Hyde Parku można zobaczyć najbardziej ekscentryczną sygnalizację świetlną na świecie; obok znaczka przechodnia mruga tam, to na zielono, to na czerwono, figura jeźdźca na koniu... Tego typu przykłady można by przywoływać w nieskończoność, ale ponieważ z polecenia naszego kochanego Rednacza jestem ograniczona ilościowo (a podobno internetowa gazetka nie kosztuje :P) dodam tylko końcowe wnioski z mojego prawie dwumiesięcznego pobytu w Wielkiej Brytanii. Wbrew temu co większość z was myśli lub przynajmniej słyszała w TV Polacy są narodem szanowanym i cenionym w

14 Anglii. Nasza pracowitość oraz profesjonalizm są wysoko oceniane przez brytyjskich pracodawców, natomiast szczerość i uroda (szczególnie Polek) to główne atuty w kontaktach pozasłużbowych... Można śmiało powiedzieć, że dające się zauważyć gołym okiem różnice pomiędzy Polakami a Brytyjczykami wychodzą zdecydowanie na naszą korzyść, choć nadal wielu pożytecznych rzeczy możemy się od nich nauczyć. phm. Lucyna OSIŃSKA SKA Przewodnicząca Studenckiego Kręgu Instruktorskiego przy UMK STOPKA REDAKCYJNA Michał Frąckowski michalfrackowski@wp.pl redaktor naczelny pwd. Natalia Czapiewska dhnp@tlen.pl sam. Monika Kozłowska czestera@tlen.pl ks. Józef Nowakowski wnmptorun@diecezja.torun.pl phm. Lucyna Osińska lucynda18@poczta.onet.pl phm. Łukasz Pierzchalski admin@torun.zhp.pl sam. Zuzanna Ziętarska anonimka@domek.pl Łukasz Racławski

15 Temat: Wiedza obywatelska Konspekt zajęć kursu zastępowych Data:... Cel: Zapoznanie kursantów ze znaczeniem i mechanizmami demokracji. Wykształcenie w uczestnikach potrzeby orientowania się w bieżących wydarzeniach politycznych, gospodarczych oraz kulturalnych kraju i świata. Kształtowanie w kursantach wartości patriotyzmu lokalnego i narodowego, a także potrzeby zaszczepiania go wśród członków przyszłych zastępów. Zamierzenia: Kursant po skończonych zajęciach wie: jaki ustrój obowiązuje obecnie w RP i czym się charakteryzuje jaki jest najważniejszy dokument w państwie i co zawiera na czym polega trójpodział władzy i jakie są funkcje poszczególnych władz członkiem jakich organizacji międzynarodowych jest Polska i czym one się zajmują kiedy obchodzimy święta narodowe, lokalne i harcerskie, co o nich wiemy i jak należy je obchodzić dlaczego powinno się kształtować patriotyzm wśród dzieci i młodzieży i jaki jest tego cel Materiały: szary papier ( 2 arkusze ) marker taśma klejąca, nożyczki Czas trwania zajęć: 60 min.

16 Przebieg zajęć: 1. Wprowadzenie i zapoznanie się z tematem zajęć ( 3 min ) Przedstawienie się prowadzącego. Rozdanie zastępom zaszyfrowanego tematu zajęć ( każdy zastęp ma do złamania inny szyfr: GADERYPOLUKI, POLITYKARENU, Morse a, ułamkowy). Po rozwiązaniu szyfrów i odczytaniu tematu, prowadzący przedstawia krótko czym kursanci będą zajmować się na zajęciach. 2. Obecny ustrój Rzeczypospolitej Polskiej oraz jego mechanizmy opowiadanie ( 7 min ) Polska jako republika demokratyczna, charakter tego ustroju i system działania. Kto posiada prawo wyborcze ( bierne i czynne). Co to znaczy dorosły obywatel. Co to są partie polityczne i program polityczny, czemu powstają, jaki jest ich cel. Co to jest referendum, czym się różni od wyborów. 3. Przerywnik zabawa / pląs, proponuje jeden z zastępów. ( 5 min ) 4. Trójpodział władzy oraz Konstytucja Rzeczypospolitej Polskiej ćwiczenie, opis ( 15 min ) Ćwiczenie: Prowadzący wiesza plakat z zapisanym wcześniej trójpodziałem władzy: (ustawodawcza : sejm i senat, wykonawcza : prezydent i rząd (premier i ministrowie), sądownicza: sądy i trybunały). Następnie dzieli kursantów na 3 grupy, z których każda będzie reprezentować jedną z władz. Grupy dostają identyczny zestaw kartek, na których zapisane są fragmenty charakterystyki i zadań 3 władz. Kursanci mają za zadanie zastanowić się i wybrać z zestawu kartek, te właściwe dla ich władzy. Następnie przedstawiciele grup czytają po jednej odpowiedzi, a pozostali sprawdzają czy jest prawidłowa. Jeśli tak, to kartka zostaje przyklejona we właściwej kolumnie na plakacie. Po krótkim podsumowaniu prowadzący przechodzi do konstytucji, w której charakterystyka i zadania 3 głównych władz są zapisane. Następnie krótki opis Konstytucji: co jest w niej zapisane i kiedy została uchwalona obecna. Prezentacja Konstytucji III RP. 5. Przynależność Polski do organizacji międzynarodowych - opis ( 5

17 min ) Kursanci przy pomocy prowadzącego wymieniają te organizacje, a następnie je charakteryzują (od którego roku Polska jest ich członkiem?, czym się zajmują te organizacje?); Organizacja Narodów Zjednoczonych (ONZ, UN od 1945 ) zapewnienie bezpieczeństwa międzynarodowego oraz współpracy politycznej, gospodarczej i kulturalnej między narodami, Pakt Północno Atlantycki ( NATO od 1999 ), Unia Europejska (EU od 2004). 6. Święta i rocznice narodowe, harcerskie i lokalne scenki, pogadanka ( 13 min. ) Scenka: prowadzący rozdaje poszczególnym zastępom kursowym koperty z kartkami, na których zapisane są cztery nazwy świąt lub rocznic (jedna w kopercie na zastęp) Zastępy mają za zadanie przygotować krótkie, nieme scenki na ich temat. Po przygotowaniu, zastępy odgrywają swoje scenki, a pozostałe zgadują nazwę wydarzenia, święta lub rocznicy. Jeśli kursanci nie mają pomysłu jak je przygotować, prowadzący może udzielić pomocy merytorycznej, przedstawić wyobrażenie ikonograficzne danego wydarzenia, oraz zezwolić na wykorzystanie w scence narracji. 1. Uchwalenie Konstytucji 3 go Maja, 2. Odzyskanie niepodległości, 3. Wybuch Powstania Warszawskiego, 4. Dzień Myśli Braterskiej. Następnie prowadzący wraz z kursantami sporządza spis świąt i rocznic z podziałem na narodowe, harcerskie, lokalne. (pomocniczy spis świąt i rocznic w aneksie konspektu nr 1). 7. Podsumowanie zajęć dyskusja ( 12 min. ) a) Kursanci odpowiadają na pytanie: dlaczego powinno kształtować się patriotyzm i dbać o wiedzę obywatelską wśród dzieci i młodzieży ( harcerek, harcerzy)?, w jaki sposób można to robić w zastępach? ( m.in. przez uczestnictwo w obchodach świąt i rocznic, organizowanie obchodów w swoich środowiskach, spotkania z uczestnikami przeszłych wydarzeń; zapoznanie się z pracą władz, urzędów, administracji państwowej i samorządowej, spotkania z politykami, socjologami, politologami itp.) Dlaczego warto śledzić sytuację (polityczną, gospodarczą i kulturalną) w kraju i na świecie, i w jaki sposób? (poprzez prasę, radio, telewizję, Internet).

18 b) Powtórzenie najważniejszych treści, z którymi kursanci zapoznali się na zajęciach. c) Po skończonych zajęciach kursanci wypełniają anonimowe ankiety na temat przeprowadzonych zajęć. Opracował: Łukasz Racławski Aneks do konspektu nr 1 Święta i rocznice. Narodowe: 3 maja święto uchwalenia pierwszej Polskiej konstytucji ( Konstytucji 3 go Maja, uchwalona na Sejmie Wielkim w 1791 roku ) 8 maja dzień zwycięstwa, rocznica zakończenia II wojny światowej 1 sierpnia rocznica wybuchu Powstania Warszawskiego ( 1944 rok ) 15 sierpnia święto Wojska Polskiego, rocznica Bitwy Warszawskiej tzw. cudu nad Wisłą, 1920 rok ) 1 września rocznica agresji niemieckiej na Polskę i wybuchu II wojny światowej (1939 rok) 11 listopada święto niepodległości, na pamiątkę jej odzyskania w 1918 roku (po 123 latach zaborów) Harcerskie: 22 lutego Dzień Myśli Braterskiej, obchodzony w dniu urodzin założyciela skautingu Roberta Baden Powella 27 września rocznica powstania Szarych Szeregów Lokalne: 18 stycznia 18 stycznia 1920 r. do miasta wkroczyły oddziały polskiej Dywizji Pomorskiej, wskutek czego Toruń po pokonaniu zaborców stał się znów polskim miastem i w polskich granicach ( tzw. powrót Torunia do macierzy ) 1 lutego rocznica wyzwolenia Torunia przez Armię Czerwoną spod okupacji niemieckiej w 1945 roku.