Nr 4 (67) Nr 2 (69) Rok XVI Wrzesień 2009 Egzemplarz bezpłatny

Transkrypt

1 Nr 4 (67) Nr 2 (69) Rok XVI Wrzesień 2009 Egzemplarz bezpłatny Rudka s 15 s 21 s 22

2 Strona 2 Nr 2(69) Szanowni Mieszkańcy Gminy Wierzchosławice! Ostatnie miesiące przyniosły nam kolejną serię zdarzeń, wydarzeń i faktów, które miały miejsce na terenie naszej gminy, a które już tradycyjnie chcemy Państwu przedstawić na łamach Ziemi Wierzchosławickiej. W tym wydaniu piszemy o wszystkich rozpoczętych inwestycjach z udziałem środków unijnych realizowanych na terenie gminy oraz prezentujemy inwestycje, które czekają na dofinansowanie. Na progu nowego roku szkolnego wspominając jeszcze wakacje, przedstawiamy stan przygotowania naszych jednostek oświatowych. Opisujemy koncerty zespołów oraz wieczory muzyczne. Prezentujemy wszystkie wydarzenia kulturalne, sportowe i strażackie. Serdecznie zapraszam wszystkich do przeczytania naszej Ziemi Wierzchosławickiej, w której znajdziecie również Państwo zaproszenie na dziewiąte świętowanie z karpiem wierzchosławickim. Z poważaniem Wójt Gminy Wiesław Rajski

3 Nr 2(69) Strona 3 Minister dofiansuje remont wnętrza budynku byłego Uniwersytetu Ludowego w Wierzchosławicach W 2008 roku Gmina Wierzchosławice, mając tytuł prawny do budynku byłego Uniwersytetu Ludowego w Wierzchosławicach oraz terenu wokół niego, wystąpiła o dotację z funduszy unijnych w ramach Małopolskiego Regionalnego Programu Operacyjnego na lata i uchwałą nr 14/09 z dnia r. Zarządu Województwa Małopolskiego otrzymała dofinansowanie w kwocie 4,4 mln zł na kompleksowe zagospodarowanie przestrzeni wokół budynku, tj. modernizacje ciągów dróg i ścieżek, wymianę oświetlenia, budowę kortów tenisowych i boisk sportowych, budowę parkingu, zainstalowanie monitoringu parku, oraz modernizację elewacji budynku, wymianę stolarki okiennej i drzwiowej, schodów zewnętrznych i pokrycia dachowego. Prace rozpisano na lata Małopolski Regionalny Program Operacyjny na lata , z którego Gmina Wierzchosławice otrzymała dofinansowanie nie przewiduje jednak remontu wnętrza budynku co dla funkcjonowania obiektu jest koniecznością, w związku z czym w 2009 roku Gmina Wierzchosławice wystąpiła z wnioskiem do Ministra Kultury i Dziedzictwa Narodowego i w czerwcu bieżącego roku otrzymała dofinansowanie w kwocie złotych na remont wnętrza budynku byłego Uniwersytetu Ludowego w Wierzchosławicach. Dotacja pochodzi z Programu Ministra Kultury i Dziedzictwa Narodowego Rozwój Infrastruktury Kultury. Jest to kolejny, drugi już etap projektu remontu obiektu, który opiewa na kwotę zł. Prace rozpoczną się we wrześniu i potrwają do końca 2009 r. W zakres prac wchodzi wykonanie remontu instalacji elektrycznej, wentylacji mechanicznej i klimatyzacji. Gmina jeszcze w 2009 r. złoży wniosek o dofinansowanie trzeciego etapu remontu wnętrza budynku ze środków Ministra Kultury i Dziedzictwa Narodowego. Będzie on polegał na remoncie wewnętrznej instalacji c.o. wraz z kotłownią gazową, wewnętrznej instalacji wodociągowo-kanalizacyjnej i gazowej oraz na wykonaniu robotów budowlanych, w tym montaż dźwigu osobowego i towarowego. Aby oddać budynek do użytkowania niezbędne będzie wyposażenie (umeblowanie) jego wnętrza. Trwają przygotowania do złożenia wniosku również na ten cel. J.Kuboń

4 Strona 4 Remont zabytkowego Kościoła w Wierzchosławicach Nr 2(69) Trwają prace przy remoncie zabytkowego Kościoła parafialnego p.w. Matki Bożej Pocieszenia w Wierzchosławicach. Budynek Kościoła jest jedynym w gminie Wierzchosławice tak okazałym zabytkiem sakralnym o wysokiej wartości historycznej. Celem zadania jest ochrona i zachowanie materialnego dziedzictwa kulturowego, zahamowanie procesów degradacji zabytku i doprowadzenie do poprawy stanu jego zachowania, a co za tym idzie utrzymanie obiektu o niekwestionowanych wartościach artystycznych i historycznych w nienaruszonym stanie oraz właściwa opieka nad nim. Inicjatorem prac był ś.p. Ks. Stanisław Wdowiak. Prace potrwają do połowy października 2009 r. Remont polega na wykonaniu osuszenia ścian kościoła, izolacji pionowej ścian z odwodnieniem i podbiciem fundamentu, kanałów wentylacyjnych, urządzenie pomieszczenia centrali wentylacyjnej, założenie śniegołapów na dachu i wykonanie obróbki zabezpieczającej cokół z blachy miedzianej oraz punktową naprawę więźby dachowej wieży kościoła. Prace zostały dofinansowane kwotą 250 tys. zł. z Programu Ministra Kultury i Dziedzictwa Narodowego Dziedzictwo Kulturowe Priorytet 1 Ochrona zabytków. Całe przedsięwzięcie opiewa na kwotę ,78 zł, w tym środki własne Parafii w kwocie ,78 zł. Duży wkład w realizację projektu mają pracownicy Urzędu Gminy Wierzchosławice, którzy skompletowali dokumenty niezbędne do realizacji projektu i uzyskania dotacji na ten cel, a także zajmują się koordynacją całego przedsięwzięcia. Wykonawcą projektu jest Zakład Budowlano-Montażowy POLBUD Piątek i Ptak Spółka jawna, ul. Spokojna 6, Tarnów. Dotychczasowe koszty jakie poniosła Parafia Wierzchosławice wyniosły ,55 zł. Do zapłaty pozostaje kwota ,23 zł. Podajemy nr konta Parafii Wierzchosławice na które można wpłacać pieniądze na remont kościoła: Bank Polska Kasa Opieki S.A. I Oddział w Tarnowie, Pl. Kazimierza Wielkiego 3a, Tarnów. Odrębnym projektem będzie wykonanie ogrzewania Kościoła. Szacunkowa wartość tego przedsięwzięcia wynosi zł brutto. Trwają rozmowy z Wykonawcą i w najbliższym czasie rozpoczną się prace przy instalacji ogrzewania. Wykonanie wyżej opisanych robót budowlanych, pozwoli na przystąpienie do równie pilnych prac konserwatorskich i restauratorskich przy zabytkach ruchomych (ołtarze, polichromie, prospekt organowy, konfesjonały, boazeria i ławy) znajdujących się wewnątrz kościoła, a których nie powinno się podejmować w pierwszej kolejności. J.Kuboń Harmonogram rzeczowo-finansowy prac: Nazwa kosztu Koszt ogółem Dotacja Ministra Kultury i Dziedzictwa Narodowego Środki własne Parafii Osuszenie ścian kościoła ,55 zł ,00 zł ,55 zł Izolacja pionowa ścian z odwodnieniem i podbiciem fundamentu ,03 zł ,00 zł ,03 zł Kanały wentylacyjne ,30 zł ,30 zł Pomieszczenie centrali wentylacyjnej 7 172,59 zł ,59 zł Punktowa naprawa więźby dachowej wieży kościoła Założenie śniegołapów i wykonanie obróbki zabezpieczającej cokół z blachy miedzianej 6.295,43 zł ,43 zł ,88 zł ,88 zł Razem ,78 zł ,00 zł ,78 zł

5 Nr 2(69) Strona 5 Chodnik oraz nowa nawierzchnia drogi gminnej Dębowska w Wierzchosławicach W lutym 2009 r. Gmina Wierzchosławice złożyła wniosek do Urzędu Marszałkowskiego w Krakowie w ramach konkursu pn.: Modernizacja dróg gminnych, o dofinansowanie remontu drogi gminnej Dębowska w Wierzchosławicach oraz budowy wzdłuż niej chodnika. Uchwałą Sejmiku Województwa Małopolskiego Gmina otrzymała dotację na ten cel w kwocie zł. Całkowity koszt projektu wynosi ,19 zł zł. Projekt obejmuje remont nawierzchni bitumicznej drogi wraz z utwardzeniem poboczy oraz budowę chodnika i odwodnienia drogi. Droga będąca przedmiotem projektu łączy centrum wsi Wierzchosławice z Osiedlem Dębowska oraz przysiółkiem Trzydniaki. Jest to ważna i o dużym natężeniu ruchu droga, z której korzystają mieszkańcy wsi Wierzchosławice. Realizacja projektu rozpocznie się we wrześniu 2009 r. J.Kuboń KOMUNIKAT dotyczący zmiany firmy wywożącej ścieki W związku z odstąpieniem firmy AUTOZAT od wywozu nieczystości ciekłych z terenu gminy Wierzchosławice informujemy, że od września 2009 r. wywozem ścieków zajmowała się będzie Firma Usługowa SZERSZEŃ z Pawęzowa, tel. (014) lub Firma ta ma podpisaną umowę z Gminą Wierzchosławice, na podstawie której do każdego wywozu dopłacane jest 25% kosztów wywozu, przez co mieszkaniec ponosi mniejsze koszty. Dopłata obowiązuje w miejscowościach w których nie ma sieci kanalizacji sanitarnej. J.Kuboń Ostatni etap budowy kanalizacji sanitarnej w Gminie Wierzchosławice Gmina Wierzchosławice złożyła w 2008 r. wniosek o dofinansowanie przedsięwzięcia pn.: Budowa kanalizacji sanitarnej w Gminie Wierzchosławice - Aglomeracja Tarnów Zlewnia Dunajec, ze środków Unii Europejskiej w ramach Programu Operacyjnego Infrastruktura i Środowisko na lata Wniosek obejmuje budowę kanalizacji sanitarnej w miejscowościach: Komorów, Kępa Bogumiłowicka, Rudka i Bobrowniki Małe. Wniosek jest po ocenie formalnej i merytorycznej I stopnia. Obecnie trwa ocena merytoryczna II stopnia. Projekt opiewa na kwotę 31 mln złotych, z czego 18,5 mln zł to dotacja z Unii Europejskiej. Budowa kanalizacji sanitarnej planowana jest po otrzymaniu wnioskowanej dotacji w okresie do 31 grudnia 2010 r. J.Kuboń Stare zbiorniki na ścieki do likwidacji Przypomina się mieszkańcom, że w sytuacji jeśli budynek mieszkalny jest przyłączony do sieci kanalizacyjnej należy opróżnić, a później zlikwidować stary zbiornik na nieczystości ciekłe. Zbiorniki te często mają niezabezpieczone dna, co ułatwia kontakt ścieków z wodami podziemnymi. Powoduje to zanieczyszczanie wód studziennych, które są wykorzystywane do celów pitnych. Likwidacja źródeł zanieczyszczeń spowoduje oczyszczenie wód studziennych z bakterii i umożliwi korzystanie z czystej zdrowej wody. W najbliższym czasie planuje się przeprowadzić kontrole posesji w zakresie posiadania pojemnika na odpady komunalne, przyłączenia do sieci kanalizacyjnej oraz likwidacji starych, nieużywanych zbiorników na ścieki. J.Kuboń

6 Strona 6 Nr 2(69) Remont budynku Remizy OSP w Mikołajowicach W kwietniu 2009 r. Gmina Wierzchosławice złożyła wniosek w ramach konkursu pn.: MAŁOPOLSKIE REMIZY o dofinansowanie remontu budynku Remizy OSP w Mikołajowicach. Jest to budynek murowany, piętrowy, kryty blachą. Wybudowany został w latach 80-tych. W budynku Remizy Strażackiej w Mikołajowicach mieści się: Jednostka Ochotniczej Straży Pożarnej, filia Gminnej Biblioteki Publicznej. Budynek służy również jako Dom Ludowy, pełniący rolę społeczną oraz kulturalno-sportowooświatową. Mieszkańcy mają możliwość korzystania z obiektu podczas zawodów strażackich, imprez okolicznościowych i w ramach codziennego użytkowania budynku. Jest to jedyny budynek użyteczności publicznej we wsi Mikołajowice, z którego mogą korzystać wszyscy mieszkańcy. Obecnie stolarka okienna i drzwiowa w budynku jest w złym stanie technicznym i użytkowym, rozeschnięta, nieszczelna, nie ma możliwości otwierania okien. Strych nieocieplony, w miesiącach zimowych pojawiają się skroplenia na suficie. Elewacja wymaga malowania oraz wykonania opaski odwadniającej wokół budynku. Uchwałą nr XXXIV/532/09 z dnia 3 lipca 2009 r. Sejmiku Województwa Małopolskiego, Gmina otrzymała dotację na remont budynku remizy w kwocie zł. Całkowity koszt projektu wynosi zł. Remont będzie polegał na wymianie stolarki okiennej i drzwi zewnętrznych z drewnianych na stolarkę z PVC wraz z wymianą parapetów wewnętrznych i zewnętrznych. Zakres remontowy obejmuje również ocieplenie stropu nad piętrem i malowanie elewacji zewnętrznej wraz z wykonaniem opaski odwadniającej z kostki brukowej i izolacją przeciwwilgociową zadaszenia na wejściem do budynku. Wymiana stolarki okiennej wraz z dociepleniem budynku przyniesie korzyści ekonomiczne w postaci ograniczenia kosztów eksploatacyjnych budynku związanych z jego ogrzewaniem. Celem zadania jest poprawa estetyki budynku, zmniejszenie kosztów eksploatacji (ogrzewania), poprawa właściwości cieplnych budynku, podniesienie bezpieczeństwa użytkowania budynku oraz przyciągnięcie mieszkańców zainteresowanych ofertą kulturalno-oświatową i sportową. Jednostka OSP w Mikołajowicach ma aspiracje włączenia do Krajowego Systemu Ratowniczo-Gaśniczego. Realizacja projektu zwiększy szanse do osiągnięcia zakładanego celu. J.Kuboń Zagospodarowanie zbiornika wodnego w Bogumiłowicach W miejscowości Bogumiłowice uwagę zwraca niezagospodarowany i zaniedbany od lat zbiornik wodny w centrum wsi. Koniecznym działaniem do podjęcia jest oczyszczenie zbiornika i zagospodarowanie przestrzeni wokół niego z utworzeniem placu zabaw przy Szkole Podstawowej. Zagospodarowanie zbiornika wodnego (stawu) poprawi wizytówkę miejscowości i będzie służyło jako miejsce weekendowego wypoczynku i spacerów. Po latach przygotowań dokumentacji technicznej i starań o fundusze zewnętrzne wszystko wskazuje na to, że jeszcze w tym roku Gmina Wierzchosławice otrzyma dofinansowanie do projektu pn.: Urządzenie terenów zielonych - park przeznaczony na rekreację i wypoczynek wraz z zagospodarowaniem zbiornika wodnego w Bogumiłowicach. Projekt współfinansowany będzie ze środków unijnych w ramach Programu Rozwoju Obszarów Wiejskich na lata , Działanie Odnowa i rozwój wsi. Realizacja projektu została rozpisana do końca sierpnia 2010 r. Całkowita wartość prac wynosić będzie 830 tys. zł, z czego 500 tys. zł to środki z dotacji. Zadanie będzie polegało na odmuleniu zbiornika wodnego, regulacji brzegów, remontu jazu piętrzącego, budowy kładki dla pieszych nad zbiornikiem, montaż fontanny pływającej. Ponadto zagospodarowanie przestrzeni publicznej wokół zbiornika wraz z montażem oświetlenia ozdobnego, budową alejek z kostki brukowej, parkingu, nasadzeniem zieleni niskiej i wysokiej, ustawieniem ławeczek, utworzeniem placu zabaw dla dzieci i młodzieży. Planowane jest podzielenie przestrzeni na dwie strefy, tj. wypoczynku i spotkań towarzyskich z widokiem na zbiornik wodny przez który będzie można przejść drewnianą kładką, a druga strefa wypoczynku i rekreacji dla dzieci z urządzeniami rekreacyjnymi i elementami placu zabaw. Zagospodarowanie zbiornika wodnego (stawu) w miejscowości Bogumiłowice poprawi w znacznym stopniu estetykę miejscowości, podniesie atrakcyjność turystyczną, zaspokoi potrzeby społeczne mieszkańców, a także będzie sprzyjać nawiązywaniu kontaktów międzyludzkich. J.Kuboń

7 Nr 2(69) Strona 7 Przed wakacjami w Szkole Podstawowej w Ostrowie Rok szkolny 2008/2009 w Szkole Podstawowej w Ostrowie upłynął bardzo pracowicie. Poza rokrocznymi wydarzeniami wynikającymi z planu pracy szkoły takimi jak obchody Święta Niepodległości i rocznicy uchwalenia Konstytucji 3 Maja, Nauczyciele i Uczniowie rozpoczęli starania o wybór przyszłego patrona szkoły. W związku z tym spośród kandydatów zaproponowanych przez Uczniów, Rodziców i Grono Pedagogiczne wyłoniony został w ostatecznym głosowaniu ksiądz Jan Twardowski. W celu bliższego poznania postaci poety zorganizowano cykl lekcji, w czasie których uczniowie poznawali twórczość i sylwetkę księdza Twardowskiego. Odbyła się także dwudniowa wycieczka do Warszawy, której głównym celem było odwiedzenie miejsc związanych z życiem przyszłego patrona szkoły. Dzieci miały okazję być m.in. w kościele ss. Wizytek, zwiedzić mieszkanie ks. Jana Twardowskiego oraz pomodlić się w budowanej Świątyni Opatrzności, która stała się miejscem spoczynku poety. Końcem czerwca odbył się także dzień poświęcony poezji przyszłego patrona, w czasie którego uczniowie recytowali wiersze i opowiadali o Jego życiu. Szkoła przystąpiła także do akcji wspierającej Tarnowskie Hospicjum Domowe Pola nadziei ; posadzono żonkile będące symbolem wiary i nadziei. Samorząd pod przewodnictwem mgr Magdaleny Warzały zorganizował kiermasz, z którego cały dochód został przekazany na potrzeby Hospicjum. Tarnowskie Hospicjum zorganizowało także konkurs zatytułowany Anioły Nadziei, w którym nasi uczniowie: Ireneusz Iwanek, Karol Brongiel, Justyna Wojtaszek i Wiktoria Batko otrzymali nagrody i wyróżnienia. W czasie roku szkolnego odbyło się bardzo dużo konkursów zarówno szkolnych jak i pozaszkolnych. Uczniowie chętnie brali w nich udział i osiągali wspaniałe sukcesy. W konkursie zorganizowanym przez Małopolskie Kuratorium uczennica klasy szóstej Patrycja Bogusz dotarła do etapu wojewódzkiego zarówno w konkursie humanistycznym, jak i biblijnym. Natomiast w konkursie matematyczno-przyrodniczym, organizowanym także przez Kuratorium, uczennica Justyna Wojtaszek zakwalifikowała się do etapu rejonowego, otrzymała też wyróżnienie w Międzynarodowym Konkursie Matematycznym Kangur. Kolejnym sukcesem szkoły było zdobycie przez uczniów klasy trzeciej czołowych miejsc w Gminnym Konkursie Plastycznym zatytułowanym Chcesz sprawnym jak Otylia być na basenie pilnie ćwicz. Uczeń Mateusz Gacoń zdobył I miejsce, a uczennica Kinga Piska uzyskała III miejsce. W ramach obchodów Dnia Ziemi zespół składający się z czterech uczniów klasy trzeciej w składzie: Wiktoria Dzierwa, Dawid Krzos, Jacek Latocha, Ilona Smoleń reprezentował szkołę na turnieju wiedzy ekologicznej oraz zagadnień związanych z promocją zdrowego stylu życia. Dzieci wzięły także udział w konkurencjach sprawnościowych. Turniejowi towarzyszyła wspaniała atmosfera, a uwieńczeniem starań dzieci stało się zdobycie przez szkołę I miejsca w gminie. Uczniowie Szkoły Podstawowej w Ostrowie brali również udział w Małym wyścigu kurierów karpackich dla dzieci i młodzieży, w którym w kategorii dzieci młodsze zajęli czołowe miejsca: Krzysztof Łysoń I, Paweł Skóra II, Kamil Biały III, w kategorii kobiety: Monika Matura I, Kinga Piska III, wyróżniono także ucznia klasy II Michała Wantucha. Zakończenie roku szkolnego i pożegnanie klasy szóstej, dostarczyło Rodzicom i Nauczycielom wielu emocji, ponieważ dzieci osiągnęły bardzo dobre wyniki w nauce, w tym dwie uczennice klasy szóstej: Justyna Wojtaszek i Patrycja Bogusz zostały wyróżnione Nagrodą Wójta Gminy.

8 Strona 8 W zieleni spokój, radość, zdrowie Nr 2(69) Potwierdzeniem miejsca przyrody, problematyki ekologicznej i ich roli w edukacji dzieci Mikołajowic jest uzyskanie aprobaty i realizacja projektu,,w zieleni spokój, radość, zdrowie. Szkoła uzyskała 7 tys. zł na realizację tego programu w ramach konkursu dotacyjnego Szkoły dla Ekorozwoju Wartym podkreślenia jest fakt, że tylko 5 szkół z Małopolski zostało laureatami konkursu a tylko 2 w tak wysokiej kwocie. Projekt został zrealizowany z zainteresowaniem i zaangażowaniem uczniów, nauczycieli, pracowników szkoły, społeczności lokalnej oraz sponsorów. Osiągnięcia rzeczowe zawierają: zagospodarowanie terenów zielonych wokół szkoły poprzez wykonanie dwóch rabat z krzewami miododajnymi, ozdobnymi i bylinami oraz rabaty w kształcie zegara słonecznego z ziołami, wykonanie placu rekreacyjno zabawowego z bezpiecznymi urządzeniami do zabaw zręcznościowych, zagospodarowanie otoczenia obok boiska w Sieciechowicach, adaptacja nieużytków obok Domu Ludowego w Mikołajowicach na teren rekreacyjno- wypoczynkowy, założenie zielonych ogrodów na parapetach szkolnych i zielonego ogródka nowalijek w kl 0-I, zakup do biblioteki szkolnej 16 pozycji książkowych. Zakupione książki są wykorzystywane podczas zajęć edukacyjnych w szkole i w terenie. Dużym osiągnięciem projektu obok efektów rzeczowych są efekty społeczne, wśród których należy wymienić wzrost świadomości przyrodniczo ekologicznej u uczniów naszej szkoły, ich rodziców i mieszkańców wsi. Rozumieją oni, iż są częścią środowiska, w którym żyją i muszą zrobić wszystko, aby nie zakłócać relacji z przyrodą, ale je budować i utrwalać. Stąd po zakończeniu realizacji projektu nie ma już zaniedbanych, zaśmieconych miejsc wokół budynków użyteczności publicznej, dzieci mogą zdrowo i bezpiecznie spędzać czas na świeżym powietrzu w zielonym, ukwieconym otoczeniu, a ich opiekunowie wypoczywać i cieszyć się spokojem oraz radością swoich dzieci. Część edukacyjna projektu wniosła informacje na temat korzyści istnienia na prywatnych rabatach krzewów miododajnych, ziół i innych roślin zielonych. Miejscowa ludność i uczniowie wiedzą już jakie wypływają korzyści w zastosowaniu ziół w przygotowywaniu potraw i profilaktyce zdrowotnej. Wszystkie te informacje przygotowała młodzież, a w podsumowaniu wykonała albumy, zielniki i informatory do biblioteki szkolnej. Przeprowadzono szereg konkursów min. plastyczny, literacki oraz wiedzy przyrodniczo-ekologicznej. W osiągnięciu zaplanowanych celów społeczność wiejska podejmowała szereg zadań dodatkowych: zakup i przywóz roślin i krzewów, kory, porządkowanie i przygotowanie podłoża pod tereny rekreacyjne i zielone, sadzenie roślin i krzewów, przygotowanie terenu zabawowo rekreacyjnego. Nie bez znaczenia jest współpraca szkoły z podmiotami gospodarczymi i władzą samorządową, bez której realizacja projektu nie miałaby takich efektów. Pozyskani sponsorzy systematycznie wspierali projekt, co pozwoliło na poszerzenie i zwiększenie niektórych działań. O skali przedsięwzięcia świadczy założony w projekcie koszt ,00, który w wyniku realizacji zamknął się sumą ,00 złotych. Realizacja projektu nauczyła nas wspólnego działania w ważnej dla wszystkich sprawie. To co zostało zapoczątkowane w naszym środowisku dzięki wsparciu Fundacji Partnerstwo dla Środowiska, będzie kontynuowane w przyszłości. Maria Mazur TAK DUŻO JESZCZE NIE ZROBIONO! W bieżącym roku Starostwo Powiatowe w Tarnowie przy współudziale Gminy Wierzchosławice wykonało nakładki asfaltowe w miejscowościach : Mikołajowice 860 mb, Bobrowniki Małe 2000 mb, Wierzchosławice 1020 mb. Obecnie jest realizowana modernizacja drogi wraz z budową chodnika w miejscowości Ostrów na odcinku 700 mb. Wymienione inwestycja poprawią w znacznym stopniu estetykę naszych miejscowości i mają bezpośredni wpływ na bezpieczeństwo mieszkańców naszej gminy. Jako radny powiatowy chciałem bardzo podziękować Zarządowi Powiatu Tarnowskiego oraz Wójtowi Gminy Wierzchosławice za dobrą współprace, która przyczyniła się do realizacji wymienionych inwestycji. Radny Powiatu Tarnowskiego Kazimierz Zając

9 Nr 2(69) Strona 9 Czystsze powietrze w Gminie Wierzchosławice dzięki kolektorom słonecznym Ruszył pilotażowy projekt montażu kolektorów słonecznych na indywidualnych budynkach mieszkalnych w gminie Wierzchosławice. 40 budynków na których montowane są kolektory słoneczne zostały wybrane w drodze losowania publicznego, w którym miał możliwość uczestniczyć każdy mieszkaniec, o ile zgłosił się do programu wypełniające stosowną ankietę. Program został tak pomyślany aby w każdej miejscowości minimum dwa budynki zostały wyposażone w kolektory słoneczne. Mieszkańcy poniosą tylko 30% wartości zakupu i montażu tych urządzeń. Projekt jest finansowany z pożyczki uzyskanej z Wojewódzkiego Funduszu Ochrony Środowiska i Gospodarki Wodnej w Krakowie. Pożyczka ta jest w 30% umarzalna po osiągnięciu efektu ekologicznego. Obecnie mieszkańcy przygotowują ciepłą wodę użytkową wykorzystując do tego przede wszystkim węgiel i gaz. Paliwa te generują emisję spalin. Często urządzenia do przygotowywania ciepłej wody użytkowej są przestarzałe i nie spełniają norm ochrony środowiska. Żaden z budynków mieszkalnych wybranych do programu nie posiada zainstalowanego kolektora słonecznego. W skład zestawu wchodzą dwa panele kolektorów słonecznych płaskich, zintegrowany zasobnik ciepłej wody użytkowej, pompa cyrkulacyjna wraz z wyposażeniem niezbędnym do ich funkcjonowania. Kolektory słoneczne są urządzeniami, służącymi do przygotowywania ciepłej wody użytkowej. Nie generują one emisji spalin. Są to urządzenia certyfikowane, całkowicie obojętne dla środowiska i zdrowia ludzi. Rolą systemu solarnego jest pozyskanie energii słonecznej i jej przekazanie do odbiornika ciepła, którym w tym przypadku jest woda zgromadzona w zasobniku solarnym. Projektowane systemy stanowią kolektory słoneczne połączone z zaizolowanymi rurami miedzianymi ze stacjami pompowymi. Medium transferowym tego obiegu jest wodny roztwór glikolu propylenowego z dodatkami. Jest to układ ciśnieniowy. Obieg glikolu wymusza pompa obiegowa. W pełni zautomatyzowany system sterowania układów solarnych sprawia, że eksploatacja jest praktycznie bezobsługowa. System kolektorów słonecznych jest zabezpieczony przed brakiem energii elektrycznej oraz nadmiaru ciepła. Realizacja tego projektu ma na celu ograniczenie niskiej emisji spalin do powietrza, promocję odnawialnych źródeł energii, zmniejszenie zużycia paliw (gazowych i stałych) do ogrzewania wody użytkowej, zwiększenie wykorzystania energii z odnawialnych źródeł poprawa stanu środowiska naturalnego, zwiększenie atrakcyjności turystyczno-rekreacyjnej Gminy Wierzchosławice, zwiększenie świadomości ekologicznej mieszkańców. Ponadto mieszkańcy z korzystania z zestawu kolektorów słonecznych będą mogli zaoszczędzić do 1000 zł rocznie w porównaniu do tradycyjnego przygotowywania ciepłej wody użytkowej. Osiągnięty efekt ekologiczny wpłynie pozytywnie na zdrowie ludzi, poprzez ograniczenie emisji gazów wdychanych przez mieszkańców gminy Wierzchosławice. Każde przedsięwzięcie idące w kierunku redukcji zanieczyszczeń powietrza jest istotnym elementem służącym ochronie środowiska i podnoszącym jakość życia mieszkańców, jak również atrakcyjność turystyczną Gminy Wierzchosławice. J.Kuboń Place zabaw we wszystkich sołectwach oraz lodowisko w Wierzchosławicach W marcu 2009 r. Gmina Wierzchosławice złożyła wniosek o dofinansowanie ze środków unijnych przedsięwzięcia pn.: Budowa obiektu sportowego wielofunkcyjnego wraz z placami zabaw i rekreacji na terenie Gminy Wierzchosławice. Planuje się budowę obiektu sportowego wielofunkcyjnego wraz z zapleczem socjalno-magazynowym w miejscowości Wierzchosławice. Obiekt sportowy wielofunkcyjny będzie służył przede wszystkim dla dzieci i młodzieży szkolnej jako lodowisko, ale również jako boisko do badmintona, mini koszykówki, siatkówki i gier zespołowych. Obiekt wykorzystywany będzie do organizowania imprez, pokazów i występów o charakterze sportowym. Lokalizacja projektu została zaplanowana w bliskim sąsiedztwie Szkoły Podstawowej, Gimnazjum oraz Przedszkola w Wierzchosławicach. Ponadto projekt obejmuje budowę 10 obiektów sportowych i rekreacyjnych (placów zabaw), kompleksowo we wszystkich sołectwach. Projekt obej- muje niwelację terenu, wykonanie alejek z kostki brukowej, nasadzenie zieleni, częściowe ogrodzenie, ustawienie ławek i ustanowienie strefy gier i zabaw dla najmłodszych dzieci (piaskownice, huśtawki, karuzele), wybudowanie miejsc do koszykówki, ustawienie urządzeń rekreacyjnych (stoły piknikowe, ławki, kosze na śmieci, tablice informacyjne), zainstalowanie oświetlenia elektrycznego w postaci ozdobnych lamp. W ramach projektu w sołectwie Wierzchosławice wykonana zostanie rozbiórka obiektu zdegradowanego budynek obok młyna. Tereny objęte projektem zlokalizowane są w centralnych miejscach poszczególnych miejscowości. Celem projektu jest rozwój bazy sportowo-rekreacyjnej na terenie Gminy Wierzchosławice, wzrost poziomu cywilizacyjnego obszarów wiejskich, powstanie kompleksowego zaplecza infrastruktury sportowo-edukacyjnej, integracja środowiska lokalnego, poprawa estetyki poszczególnych miejscowości, poprawa stanu środowiska naturalnego, zwiększenie atrakcyjności turystycznej gminy, podniesienie kondycji fizycznej mieszkańców w szczególności dzieci i młodzieży, zaspokojenie potrzeb dzieci i młodzieży w zakresie rozwoju umiejętności ruchowych, utworzenie bezpiecznych miejsc do ćwiczeń fizycznych i rekreacji na świeżym powietrzu, zagospodarowanie wolnego czasu dzieci i młodzieży.obecnie projekt jest po ocenie formalnej i znajduje się na 22 miejscu spośród 207 złożonych wniosków. Termin realizacji projektu zaplanowano do 30 listopada 2010 roku. Koszt robót budowlanych wyniesie ,00 zł, w tym 70% dotacji z UE, tj.: ,00 zł. Projekt współfinansowany będzie ze środków Unijnych w ramach Małopolskiego Regionalnego Programu Operacyjnego na lata Działania 6.2. Rozwój obszarów wiejskich, Schemat B Infrastruktura społeczna, w tym edukacyjna i sportowa. J.Kuboń

10 Strona 10 Nr 2(69) Rok szkolny rozpoczęty. Wspominamy wakacje! Odpoczynek wakacyjny dobiegł końca. 1 września uroczyście rozpoczęło nowy rok szkolny 2009/2010 blisko 1140 uczniów naszej gminy. W szkołach podstawowych naukę zainaugurowało 681 dzieci, natomiast w Gimnazjum im. Jana Pawła II w Wierzchosławicach uczniów. Swoją przygodę z edukacją rozpoczęło aż 125 przedszkolaków! Liczba dzieci i młodzieży w poszczególnych placówkach: Szkoła Podstawowa w Wierzchosławicach Szkoła Podstawowa w Wierzchosławicach, Filia nr 1 w Bogumiłowicach - 50 Szkoła Podstawowa w Wierzchosławicach, Filia nr 2 w Wierzchosławicach - Dwudniakach - 33 Szkoła Podstawowa w Łętowicach Szkoła Podstawowa w Mikołajowicach - 69 Szkoła Podstawowa w Ostrowie - 68 Szkoła Podstawowa w Rudce Gimnazjum w Wierzchosławicach Przedszkole w Wierzchosławicach 125 Nowy rok szkolny 2009/2010 to również zmiany organizacyjne. W Bogumiłowicach oraz w Wierzchosławicach - Dwudniakach utworzono filie Szkoły Podstawowej im lecia Ruchu Ludowego w Wierzchosławicach. Na progu nowego roku szkolnego wszystkim uczniom życzymy owocnej nauki i sukcesów! Podobnie jak w ubiegłych latach, młodzież Gimnazjum Jana Pawła II w Wierzchosławicach wypoczywała w Jarosławcu. Od 21 czerwca do 4 lipca 2009 r. 93 uczniów mogło wypocząć i poznać najpiękniejsze zakątki Pomorza Środkowego. Oprócz plażowania i tradycyjnej kąpieli w morzu. młodzież odwiedziła: - Kołobrzeg - spacer po molo, pobyt w wiosce indiańskiej, jazda konna, pokazy kaskaderskie - Darłowo - rejs statkiem po Bałtyku, zwiedzanie miasta - Słupsk - zwiedzanie Muzeum Książąt Pomorskich, - Krzemienicę - pogawędka na temat życia pszczół i produkcji miodu, zwiedzanie pasieki - Sieraków Słowiański - udział w grach terenowych - Paproty - Wioska Labiryntów. W programie kolonii - tradycyjnie znalazły się również: gry, zabawy, rozgrywki sportowe, konkursy, czy przedstawienia teatralne... Natomiast od 22 czerwca do 6 lipca 2009 r. 50 uczniów z Postomino wypoczywało w Wierzchosławicach. Pierwsze dni kolonii to przede wszystkim zajęcia na basenie i hali sportowej w Wierzchosławicach. Deszcz - padający niemal przez cały tydzień - wykluczył inne atrakcje. Na szczęście w drugim tygodniu wypoczynku, pogoda uległa znacznej poprawie, dzięki czemu młodzież mogła zwiedzić m.in. Tarnów, Kraków, Szczawnicę, Kopalnię Soli w Bochni, czy Muzeum Drogownictwa w Szczucinie... D.Lech

11 Nr 2(69) Strona 11 DZIEŃ DZIECKA W WIERZCHOSŁAWICACH Gminne Centrum Kultury Wierzchosławicach w Dniu Dziecka zorganizowało koncert dla wszystkich uczniów szkół podstawowych pt. Dzieci z Brodą. Joszko Broda jest znanym w Polsce multiinstrumentalistą, który współpracował z wieloma artystami takimi jak: Anna Maria Jopek, Wojciech Waglewski, zespół Raz Dwa Trzy, Arka Noego i wielu innych. W 2000r. zaczął realizować swoje własne produkcje muzyczne. Powstała płyta Jałmużna Postna nagrana w Bazylice Dominikanów w Lublinie, polskowęgierska płyta Posłóchejcie kamaradzi i trzy albumy związane z prowadzonym przez Joszka zespołem Dzieci z Brodą : Normalnie szok!, Halo Halo Dzieci Europy i Czuwaj Wiaro! - do piosenek z tego albumu Telewizja Polska wyprodukowała teledyski, które znajdują się w stałej ekspozycji w Muzeum Powstania Warszawskiego. Dzieci z terenu gminy miały okazję zetknąć się z muzyką dla nich z wyższej półki, dodatkowo koncert był darmowy łącznie z bezpłatnym dowozem. Pogoda pokrzyżowała plany organizatorom, ponieważ koncert który miał być plenerowy trzeba było przenieść do największej sali gimnastycznej w gminie czyli do gimnazjum. Sala gimnastyczna nie dostarcza takich samych warunków jak plener, ale dzieci nie mokły na deszczu i bawiły się dobrze. d.f. Zbiórka odpadów wielkogabarytowych dopiero na wiosnę 2010 roku W związku z dużymi kosztami zbiórki odpadów wielkogabarytowych jakie poniosła Gmina wiosną 2009 r., kolejna zbiórka zaplanowana została dopiero na wiosnę 2010 roku. Podkreślić należy, że wśród odpadów, które zostają wyrzucane przez mieszkańców podczas zbiórki znajduje się oprócz odpadów wielkogabarytowych duża ilość odpadów, które nie zaliczają się do tej grupy, tj. gruz budowlany, liście, popiół itp. Przypominamy odpady te nie są odpadami wielkogabarytowymi! Stosowane przez mieszkańców nielegalne praktyki powodują istotne zwiększenie tonażu usuwanych wielkogabarytów, przez co gmina zmuszona jest ponosić znacznie większe koszty. Na tą sytuację wpływa także brak kosza na śmieci do czego każdy właściciel jest zobligowany. W 2010 roku planowane jest przeprowadzenie zbiórki odpadów wielkogabarytowych metodą na wystawkę. Polegała ona będzie na zgromadzeniu odpadów przed posesjami. Firma obsługująca zbiórkę zbierze wtedy faktycznie tylko odpady wielkogabarytowe, a pozostawi odpady które powinny trafić do kosza na śmieci i zostać usunięte na koszt właściciela posesji. J.Kuboń Redaguje zespół w składzie: Danuta Flaumenhaft (redaktor naczelny) Marzena Turek. Fotografie: Marzena Turek; Adres redakcji: Gminne Centrum Kultury w Wierzchosławicach, siedziba: Dom Ludowy im. W. Witosa, Wierzchosławice 696; tel. (014) ; gckwierzchoslawice@op.pl; Wydawca: Gminne Centrum Kultury w Wierzchosławicach; Skład, łamanie i druk: Brzeska Oficyna Wydawnicza, tel. (014) Za treść ogłoszeń redakcja nie odpowiada. Publikując materiał nadesłany, redakcja nie bierze odpowiedzialności za treść, która może być sprzeczna z naszymi poglądami. Korespondencji i materiałów nie zamówionych nie zwracamy.

12 Strona 12 Nr 2(69) Mango Collective zagrał w Wierzchosławicach! 19 czerwca 2009 r. o godzinie w auli Gminnego Centrum Kultury w Wierzchosławicach odbył się kolejny koncert z cyklu Wieczór z muzą. W wieczór rozpoczynający wakacje wystąpił zespół MANGO COLLECTIVE. Uczestnicy koncertu mogli posłuchać w wykonaniu zespołu m.in. A może by tak, Obrazy, Pasja, ewolucja. Zespół Mango Collective to szeroko pojęty Hip-Hop w połączeniu z żywymi instrumentami. Projekt, który muzycznie wykracza poza sztywne ramy tego gatunku, łącząc w sobie różne style od funky po jazz. Powstał w czerwcu 2007 r. z inicjatywy Patryka Wrońskiego i Piotrka Kłęka. W swej niedługiej historii zespół dwukrotnie zajął drugie miejsce oraz otrzymał nagrody publiczności biorąc udział w Przeglądach Muzycznych odbywających się w Tarnowie. 24 lutego 2009 r. miała miejsce internetowa premiera pierwszej demówki Mango pt. Re-Ewolucja. Jak sami mówią: Jest to owoc naszych inspiracji, własna definicja dobrej muzyki... Właśnie dzięki tej płycie dostali się do finału konkursu muzycznego Dolina Kreatywna, organizowanego przez Telewizję Polską S.A., gdzie ich muzyka została przyjęta bardzo pozytywnie. m.t. I WIECZÓR FORTEPIANOWY 24 kwietnia 2009 r. w Gminnym Centrum Kultury w Wierzchosławicach odbył się pierwszy koncert fortepianowy oraz otwarcie wystawy fotografii i prac dzieci niepełnosprawnych. W ubiegłym roku po przejęciu przez gminę Uniwersytetu Ludowego okazało się, że wewnątrz budynku pozostał fortepian marki Bösrndorfrr. GCK przejęło instrument i po przeprowadzeniu remontu rozpoczęto cykl koncertów fortepianowych. Jako pierwszy zagrał znany japoński pianista Hiroshi Kurotaki. W programie jego recitalu znalazły się utwory F. Chopina oraz własne improwizacje. Koncert dostarczył wiele emocji i wzruszył zarówno publiczność jak i samego artystę. Po koncercie odbyło się otwarcie wystawy fotografii portretów dzieci niepełnosprawnych w wykonaniu Pani Amelii Chwałek absolwentki Liceum Plastycznego w Tarnowie, prace rękodzieła artystycznego uczestników Warsztatów Terapii Zajęciowej i Dziennego Centrum Aktywności oraz obrazy wykonane haftem krzyżykowym przez mieszkańców Domu Pomocy Społecznej Hostel. Wystawę zorganizowano wspólnie z Polskim Stowarzyszeniem na Rzecz Osób z Upośledzeniem Umysłowym koło w Tarnowie, które w tym roku obchodzi 35 lecie swojej działalności. Piątkowy koncert zapełnił salę do ostatniego miejsca, głównie za sprawą melomanów z Tarnowa. Organizatorzy pozostają jednak w nadziei, że miłośników muzyki poważnej nie brakuje również w gminie Wierzchosławice i następnym razem zaszczycą swoją obecnością, co jest bardzo ważne dla kontynuacji tego przedsięwzięcia. Na następny koncert muzyki poważnej zapraszamy wszystkich miłośników tego rodzaju rozrywki już jesienią b.r. Szczegółowe informacje będą umieszczone na plakatach oraz w GCK DF

13 Nr 2(69) INFORMACJA O REALIZACJI PROGRAMU UCZEŃ NA WSI Strona 13 Gminny Ośrodek Pomocy Społecznej w Wierzchosławicach informuje, że w roku szkolnym 2009/2010 nasza gmina ponownie przystąpi do realizacji programu finansowanego przez Państwowy Fundusz Rehabilitacji Osób Niepełnosprawnych o nazwie UCZEŃ NA WSI, którego celem jest wyrównanie szans w zdobyciu wykształcenia przez uczniów, będących osobami niepełnosprawnymi. Rodziny z terenu gminy uzyskają możliwość ubiegania się o dofinansowanie kosztów edukacji niepełnosprawnych dzieci, uczących się w szkołach podstawowych, gimnazjach i szkołach ponadgimnazjalnych. I. INFORMACJE OGÓLNE: 1. O dofinansowanie kosztów nauki w ramach programu może ubiegać się osoba niepełnosprawna, która: 1) posiada ważne orzeczenie o niepełnosprawności lub orzeczenie o stopniu niepełnosprawności, 2) pobiera naukę w szkole podstawowej, gimnazjum lub w szkole ponadgimnazjalnej (z wyłączeniem szkoły policealnej), 3) posiada stałe zameldowanie na terenie gminy Wierzchosławice, 4) w przeszłości nie była stroną umowy zawartej z PFRON i rozwiązanej z przyczyn leżących po jej stronie, 5) posiada średnie miesięczne dochody brutto nieprzekraczające 120% najniższego wynagrodzenia (średni miesięczny dochód brutto w roku kalendarzowym poprzedzającym rok, w którym złożono wniosek o dofinansowanie w ramach programu UCZEŃ NA WSI ). W 2009 roku jest to kwota 1 276,00 zł, czyli 120% wynosi 1 531,20 zł. 2. Wysokość pomocy finansowej ze środków PFRON nie może przekroczyć: 1) w przypadku ucznia szkoły podstawowej lub gimnazjum kwoty 2000 zł w ciągu jednego roku szkolnego, 2) w przypadku ucznia szkoły ponadgimnazjalnej bez obowiązku uiszczania czesnego kwoty 3000 zł w ciągu jednego roku szkolnego, 3) w przypadku ucznia szkoły ponadgimnazjalnej zobowiązanego do uiszczania opłat za naukę (czesnego) kwoty 4000 zł w ciągu jednego roku szkolnego. Uwaga! Przyjęta w programie wysokość dofinansowania przypadającego na jednego ucznia niepełnosprawnego w ciągu roku szkolnego została określona jako maksymalna wysokość, co znaczy, że nie jest to kwota obligatoryjnie w całości przysługująca uczniowi i kwota faktycznego dofinansowania może być niższa. 3. Przyznana ze środków PFRON pomoc finansowa w ramach programu, może obejmować następujące koszty: 1) zakupu przedmiotów ułatwiających lub umożliwiających naukę, 2) uczestnictwa w zajęciach mających na celu podniesienie sprawności fizycznej lub psychicznej (w tym wakacyjne obozy rehabilitacyjne), 3) związane z dostępem do Internetu (instalacja i abonament), Uwaga! w ramach programu wykluczona została możliwość zakupu sprzętu komputerowego. 4) kursów doszkalających w zakresie programu nauczania oraz kursów językowych (w przypadku kursów organizowanych poza miejscem zamieszkania ucznia, dofinansowaniu mogą podlegać również koszty dojazdu, zakwaterowania, wyżywienia), 5) wyjazdów organizowanych w ramach zajęć szkolnych. W przypadku uczniów szkół ponadgimnazjalnych przyznana pomoc finansowa może obejmować dodatkowo następujące koszty: 1) opłaty za naukę (czesne), 2) zakwaterowania (gdy uczeń pobiera naukę poza miejscowością, w której jest zameldowany na pobyt stały), 3) dojazdów do szkoły. II. TRYB SKŁADANIA WNIOSKÓW: 1. Wnioski o dofinansowanie kosztów nauki w roku szkolnym 2009/2010 należy składać w terminie do dnia 30 września 2009r. w Gminnym Ośrodku Pomocy Społecznej w Wierzchosławicach siedziba: Urząd Gminy Wierzchosławice, III piętro, pokoje nr /nr tel. (014) , /, 2. Wymagane załączniki do wniosku to: 1) kserokopia ważnego orzeczenia o niepełnosprawności lub ważnego orzeczenia o stopniu niepełnosprawności ucznia, 2) oświadczenie Wnioskodawcy o dochodzie brutto przypadającym na jednego członka rodziny pozostającego w gospodarstwie domowym, którego wzór stanowi załącznik nr 1 do formularza Wniosku o dofinansowanie, 3) zaświadczenie ze szkoły o pobieraniu nauki przez ucznia w szkole podstawowej, gimnazjum lub szkole ponadgimnazjalnej, 4) kserokopia aktu urodzenia ucznia dotyczy Wnioskodawcy ubiegającego się o pomoc finansową w imieniu i na rzecz niepełnoletniego dziecka, 5) kserokopia dokumentu o ustanowieniu opieki prawnej nad podopiecznym dotyczy Wnioskodawców, będących opiekunami prawnymi ucznia, 6) oświadczenie o wyrażeniu zgody na przetwarzanie danych osobowych przez PFRON, którego wzór stanowi załącznik nr 2 do formularza Wniosku o dofinansowanie. 3. Wniosek o dofinansowanie kosztów nauki składa pełnoletni uczeń niepełnosprawny lub w przypadku dzieci i młodzieży do lat 18 jego rodzic lub opiekun prawny. 4. Wniosek o dofinansowanie kosztów nauki sporządza się na formularzu, który można otrzymać w Gminnym Ośrodku Pomocy Społecznej w Wierzchosławicach. Wnioski są również dostępne na stronach: oraz III. ROZLICZENIE DOFINANSOWANIA: 1. Rozliczenie przyznanego dofinansowania nastąpi po dostarczeniu przez wnioskodawcę do Gminy oryginałów (do wglądu) dokumentów, potwierdzających wysokość poniesionych kosztów (wystawionych na ucznia niepełnosprawnego lub rodzica/opiekuna prawnego faktur VAT za zakupione towary lub usługi, a w przypadku, gdy nie jest możliwe wystawienie faktury VAT - innych dokumentów wraz z dowodami zapłaty). 2. Przedstawione przez Wnioskodawcę dokumenty rozliczeniowe muszą być wystawione w okresie trwania zajęć szkolnych w roku szkolnym objętym dofinansowaniem! Zajęcia szkolne w roku szkolnym 2009/2010 trwają od dnia 1 września 2009 r. do dnia 25 czerwca 2010 r. Szczegółowe informacje dotyczące programu dostępne są na stronie internetowej Państwowego Funduszu Rehabilitacji Osób Niepełnosprawnych: jak również w Gminnym Ośrodku Pomocy Społecznej w Wierzchosławicach.

14 Strona 14 Nr 2(69) Krzysztof Petek w Wierzchosławicach! Na zaproszenie Gminnej Biblioteki Publicznej oraz przy współpracy z Gminnym Centrum Kultury i Gimnazjum w Wierzchosławicach 27 maja 2009 r. gościł Krzysztof Petek, autor książek sensacyjno przygodowych, dziennikarz, a także organizator wypraw i szkół przetrwania. Jego opowieści podróżnicze bardzo zainteresowały młodzież gimnazjalną, gdyż na zakończenie spotkania otrzymał gromkie brawa. m.t. Międzynarodowy wyścig kolarski po raz pierwszy w Wierzchosławicach! 21 maja 2009 w Wierzchosławicach odbył się jeden z etapów Karpackiego Wyścigu Kurierów. Przy okazji tak dużej imprezy sportowej Gminne Centrum Kultury w Wierzchosławicach, Małopolski Związek Kolarski oraz PTG Sokół w Tarnowie zorganizowało Mały wyścig kurierów karpackich dla dzieci i młodzieży. W wyścigu wzięły udział szkoły podstawowe z terenu naszej gminy tj. z Wierzchosławic, Rudki, Łętowic i Ostrowa. W wyścigu uczestniczyli również uczniowie gimnazjum z Wierzchosławic oraz Publicznego Gimnazjum im. Św. Kingi w Wojniczu. m.t. Wyniki w poszczególnych kategoriach: Dzieci starsze I miejsce Tomasz Kawa II miejsce Tymoteusz Padło III miejsce Jakub Muniga Dzieci młodsze I miejsce - Krzysztof Łysoń II miejsce Paweł Skóra III miejsce Kamil Biały Młodzicy I miejsce Szymon Zając II miejsce Kamil Latawski III miejsce - Patryk Senderak Junior młodszy I miejsce Grzegorz Szlacheta II miejsce Kamil Kargul III Rafał Michałek KOBIETY I miejsce Monika Matura II miejsce Marena Fornal III miejsce Kinga Piska Wyróżnienia : - Julia Kacer - Grzegorz Świerczek - Michał Wantuch

15 Nr 2(69) KRAKOWSKI WIANEK 2009 Strona maja 2009 r. Zespół Pieśni i Tańca Swojacy zajął drugie miejsce w XXVIII Przeglądzie Zespołów Regionalnych, Kapel Ludowych i Grup Śpiewaczych im. Jędrzeja Cierniaka KRAKOWSKI WIANEK, który odbył się w Szczurowej. Zaprezentowany program nosi tytuł: Zabawa w karczmie po odpuście. Jest to ogromny sukces artystów z naszej gminy, tym bardziej, że pokonali ponad 15 zespołów w swej kategorii. Organizatorami Krakowskiego Wianka są: Małopolskie Centrum Kultury Sokół Instytucja kultury województwa małopolskiego oraz Urząd Gminy Szczurowa i Gminne Centrum Kultury i Czytelnictwa w Szczurowej. Regionalny Przegląd Zespołów Folklorystycznych, Kapel Ludowych i Grup Śpiewaczych im. Jędrzeja Cierniaka KRA- KOWSKI WIANEK po raz pierwszy został zorganizowany w 1981 przez Wojewódzki Ośrodek Kultury w Tarnowie. Przegląd miał charakter konkursu o zasięgu wojewódzkim, jednocześnie był kwalifikacją najlepszych zespołów folklorystycznych i kapel ludowych z Województwa Tarnowskiego do udziału w Spotkaniach Folklorystycznych O PAWIE PIÓRO I GLINIANY DZBAN. Krakowski Wianek jest artystyczną konfrontacją dorosłych zespołów prezentujących tradycyjną kulturę ludową regionu Krakowiaków Wschodnich, Zachodnich i Pogórza Ciężkowickiego. Konkurs przyczynia się do ochrony dziedzictwa kulturowego Małopolski, integruje region krakowski z zachowaniem różnorodności kulturowej wschodniej i zachodniej jego części. W tym roku do udziału w Przeglądzie zgłosiło się 13 kapel ludowych, 15 zespo- łów regionalnych, 22 grupy śpiewacze, 3 solistów instrumentalistów oraz 3 mistrzów i 6 uczniów. Ogółem na estradzie wystąpiło ok. 700 wykonawców z regionu krakowskiego, z powiatów: chrzanowskiego, bocheńskiego, brzeskiego, krakowskiego, myślenickiego, tarnowskiego, wielickiego. Komisja w składzie: Aleksandra BOGUCKA etnomuzykolog z Krakowa /przewodnicząca/ Janina KALICIŃSKA choreograf z Krakowa Wiesława HAZUKA choreograf z Tarnowa Jadwiga ADAMCZYK muzyk z MCK SOKÓŁ w Nowym Sączu przyznała następujące nagrody w kategorii zespołów prezentujących formy autentyczne: 1. ZESPOŁY UKAZUJĄCE WYBRANY TEMAT I miejsce, nagrodę główną KRAKOW- SKI WIANEK oraz nagrodę pieniężną w wysokości 1 100,00 zł otrzymuje: - Zespół Regionalny PORĄB- COKI z Porąbki Uszewskiej, gm. Dębno, pow. brzeski za program: SKUBANIE PIERZA dwa równorzędne II miejsca oraz nagrody pieniężne w wysokości po 800,00 zł każda otrzymuje: - Zespół Pieśni i Tańca SWOJACY z Wierzchosławic, gm. Wierzchosławice, pow. tarnowski za program: ZABAWA W KARCZMIE PO ODPUŚCIE - Zespół Folklorystyczny GWOŹDZIEC z Gwoźdźca, gm. Zakliczyn, pow. tarnowski za program: WESELE GWOŹDZIECKIE cz. II trzy równorzędne III miejsca oraz nagrody pieniężne w wysokości po 500,00 zł każda otrzymuje: - Zespół Folklorystyczny OTFI- NOWIANIE z Otfinowa, gm. śabno, pow. tarnowski za program: ZEBY NAM SIĘ DARZYŁO - Regionalny Zespół Ludowy BISKUPIANIE z Biskupic Radłowskich, gm. Radłów, pow. tarnowski za program: PO ODPUŚCIE - Zespół Folklorystyczny TRZE- BINIANIE z Trzebini, gm. Trzebinia, pow. chrzanowski za program: W KARCZMIE. 2. ZESPOŁY UKAZUJĄCE WYŁĄCZ- NIE PIEŚNI I TAŃCE TZW. SUITY TA- NECZNE I miejsce, nagrodę główną KRA- KOWSKI WIANEK oraz nagrodę pieniężną w wysokości 1 100,00 zł otrzymuje: - Zespół Regionalny POJAWIANIE z Pojawia, gm. Szczurowa, pow. brzeski za program: NA POJAWSKĄ NUTĘ dwa równorzędne II miejsca oraz nagrody pieniężne w wysokości po 800,00 zł każda otrzymuje: - Zespół Pieśni i Tańca ŁONIOWIA- CY z Łoniowej, gm. Dębno, pow. brzeski za program: TAŃCE KRAKOWIAKÓW WSCHODNICH - Zespół Pieśni i Tańca BOCHNIANIE z Bochni, gm. Bochnia, pow. bocheński za program: WIĄZANKA TAŃCÓW KRAKOWIAKÓW WSCHODNICH III miejsce oraz nagrodę pieniężną w wysokości 500,00 zł otrzymuje: - Zespół Pieśni i Tańca ZAGÓRZA- NIE z Zagórza, gm. Niepołomice, pow. wielicki za program: MELODIE I TAŃCE KRA- KOWIAKÓW WSCHODNICH dwa równorzędne wyróżnienia otrzymują - Zespół Pieśni i Tańca JADOWNI- CZANIE z Jadownik, gm. Brzesko, pow. brzeski za program: KRAKOWIACY WSCHODNI - Zespół Pieśni i Tańca ŁĄKTA z Łąkty Górnej, gm. śegocina, pow. bocheński za program: WIĄZANKA TAŃCÓW I PIEŚNI. d.f

16 Strona 16 Nowości w bibliotece Nr 2(69) Janusz L. Wiśniewski - Bikini Janusz Wiśniewski w kolejnej swojej powieści opowiada historię dwojga ludzi: Anny- pochodzącej z antyfaszystowskiej rodziny Niemki i Stanleya, nowojorskiego fotoreportera i dziennikarza. Akcja powieści rozpoczyna się w czasie II wojny w zbombardowanym Dreźnie. Przypadkowe spotkanie dwojga ludzi odmienia ich życie. Michał Rożek - Kardynał Sapieha Urodzony w Krasiczynie Adam Stefan Sapieha otrzymał święcenia kapłańskie, sakrę biskupią, a w 1926 stał się metropolitą krakowskim. Przez czterdzieści lat swego pasterzowania służył Kościołowi, Polsce i wiernym. Organizował komitety opiekuńcze i akcje dobroczynne, zakładając stowarzyszenia robotnicze i domy katolickie, popierając katolicką prasę, jak również apelując do władz, upominając się o biednych, chorych czy prześladowanych. Druga wojna przyniosła mu zaszczytne miano Księcia Niezłomnego, Wielkiego Polaka. Podobnie i w okresie władzy komunistycznej Sapieha upominał się o prawa obywatelskie ludności, niejednokrotnie okrutnie łamane. Paulo Coelho Zwycięzca jest sam Na festiwalu filmowym w Cannes spotykają się ludzie z wielkiego świata filmu, mody i tłum zainteresowanych blaskiem sławy, władzy i bogactwa. Przyjazd rosyjskiego multimilionera Igora burzy porządek tego wspaniałego świata. Igor zraniony odejściem byłej żony pragnie odzyskać jej miłość. Powieść jest portretem współczesnego świata, w którym blichtr, próżność i zakłamanie, wyparły prawdziwe wartości, w którym człowiek w pogoni za złudnym szczęściem w świetle jupiterów zatracił poczucie dobra i zła, zagubił siebie. Paulo Coelho przypomina nam, że czasem warto wybrać drogę mniej uczęszczaną. Katarzyna Grochola Kryształowy anioł Sara nieśmiała i pozbawiona pewności siebie, niezbyt udane małżeństwo oraz niefortunna kariera zawodowa utwierdzają ją w przekonaniu o niskiej własnej wartości. Swoimi smutkami, niepokojem i pytaniami dzieli się z radiowym mikrofonem podczas nocnych audycji radiowych, nie zdając sobie sprawy, że mikrofon jest włączony. Każdej nocy zdobywa kolejnych wiernych i zafascynowanych opowieścią słuchaczy, a w końcu... prestiżową nagrodę. Od tej chwili życie Sary zupełnie się zmienia. na podstawie: pl Polecamy też kilka książek, omawiających negatywny wpływ alkoholu na zdrowie np. dziecka, młodych ludzi czy kierowców. Książki te dostępne są w bibliotekach, dzięki funduszom przekazanym przez Gminną Komisję ds. Profilaktyki i Rozwiązywania Problemów Alkoholowych w Wierzchosławicach. 1. Alkohol i Twoje zdrowie 2. Alkohol i kierowca, 3. Alkohol a młodzież - P. Anderson, B. Bamberg 4. Alkohol a społeczeństwo 5. Ciąża i alkohol. W trosce o Twoje dziecko M. Klecka, Nagrody wójta rozdane 17 czerwca br. po raz szósty Wójt Gminy Wierzchosławice Wiesław Rajski przyznał nagrody dla uczniów posiadających wybitne osiągnięcia w nauce - tj. średnia ocen w klasach IV-VI szkoły podstawowej 5,6 a w gimnazjum 5,2 w roku szkolnym 2008/2009 oraz w poszczególnych dziedzinach nauki, kultury i sportu. WYRÓŻNIENI UCZNIOWIE Szkoła Podstawowa: Pyznar Agata- SP Rudka, Kowal Joanna- SP Rudka, Turek Szymon- SP Rudka, Wolak Łukasz- SP Rudka, Bednarenko Bartosz- SP Rudka, Kołton Magdalena- SP Bogumiłowice, Góral Dawid- SP Bogumiłowice, Zając Kinga- SP Bogumiłowice, Witos Maciej- SP Bogumiłowice, Machalski Kamil- SP Wierzchosławice - Dwudniaki, Rokosz Aleksandra SP Łętowice, Janiec Ewa SP Łętowice, Kozioł Łukasz- SP Łętowice, Ziółkowski Kacper - SP Łętowice, Krzos Michał- SP Łętowice, Bibro Aleksandra SP Mikołajowice, Wzorek Sylwia- SP Mikołajowice, Wojtaszek Justyna SP Ostrów, Bogusz Patrycja. Gimnazjum: Bryl Agnieszka, Ligęza Jakub, Chuchrowski Kamil, Ujek Jowita, Stelmach Arkadiusz, Rajski Natalie, Wojciechowska Joanna, Sekman Konrad, Soboń Sylwia, Nawrocka Ewa, Mróz Marta, Piszczek Justyna, Gazda Lucjan, Bonior Magdalena, Machalska Agnieszka, Lis Kamil, Kędzior Wiktoria, Bonior Joanna, Golonka Ewelina, Kolat Alicja, Bryl Adrianna, Bogusz Katarzyna, Hołda Sławomir, Hołda Faustyna, Zegar Kinga, Pochroń Weronika, Ujek Sylwia, Burzyński Marcin, Czapla Artur, Siudut Dawid, Bartnik Natalia, Lech Rafał, Głowacki Jakub, Kiełbasa Mateusz, Gubernat Mariusz, Bartosz Wioletta. Podczas rozdania nagród zaproszeni goście mogli obejrzeć występy artystycznie uczniów z gimnazjum im. Jana Pawła II w Wierzchosławicach. Uroczystość odbyła się w auli Gminnego Centrum Kultury w Wierzchosławicach. Wszystkim nagrodzonym serdecznie gratulujemy życząc dalszych sukcesów! m.t.

17 Nr 2(69) Strona 17 Wspomnienie o MARII JACKOWSKIEJ ( ) W tym roku mija setna rocznica urodzin zasłużonej nauczycielki Marii Jackowskiej z Mikołajowic. Jest to okazja do przypomnienia tej niezwykłej osoby pokoleniu starszemu. Młodsze pokolenie nie zna jej w ogóle, należy więc udokumentować jej życie i dokonania. Pani Maria Jackowska była nieprzeciętną osobowością jako nauczycielka, prawym i ideowym człowiekiem, mistrzem w swojej dziedzinie. Była świadkiem XX wieku, jedną z tych osób, które wspomina się z najwyższym szacunkiem. Była moją wychowawczynią w latach w Szkole Podstawowej w Mikołajowicach. Pochodziła ze światłego rodu Jackowskich z Małego Błonia, dzielnicy Mikołajowic. Urodziła się 15 kwietnia 1909 roku. Miała rodzeństwo: Jana, Annę oraz Zofię, również nauczycielkę, która przez dziesięciolecia pracowała jako polonistka w średnich szkołach Lublina i tam mieszkała. wszyscy zawsze o niej mówili w 1916 roku rozpoczęła naukę w miejscowej szkole powszechnej. Kierownikiem szkoły i zarazem wychowawcą Marii Jackowskiej był początkujący wówczas nauczyciel Franciszek Wydro. Nie były to lata sprzyjające nauce: trwała I wojna światowa, pierwszy budynek szkolny uległ zniszczeniu i dzieci uczyły się w domach prywatnych. Nową szkołę oddano do użytku w 1920 roku i z tego budynku wyszła w świat w 1923 roku. Były to czasy powszechnej po I wojnie światowej biedy, głodu, inflacji i szalejącej epidemii hiszpanki, trudne dla edukacji. W Szkole Wydziałowej Żeńskiej im. Marii Konopnickiej w Tarnowie uczyła się w latach W zgodzie z wewnętrznym głosem wybrała na dalsze kształcenie Prywatne Seminarium Nauczycielskie Żeńskie SS Urszulanek im. św. Anieli w Tarnowie, które ukończyła zdając egzamin dojrzałości 30 czerwca 1931 roku. Odebrała tam wszechstronne i nowoczesne na owe czasy przygotowanie metodyczne i merytoryczne do zawodu nauczycielskiego, który wówczas traktowano jako powołanie. Formacja duchowa kandydatów do stanu nauczycielskiego w Polsce międzywojennej oparta była na patriotycznych wzorcach sformułowanych przez ideologię romantyczną, pozytywistyczną i młodopolską. Pani Jackowska i pokolenie jej rówieśników nauczycieli wyniosło z ówczesnych seminariów poczucie misji do spełnienia w społeczeństwie, które po I wojnie przechodziło proces scalania w jeden naród po niedawnych rozbiorach. Maria Jackowska podjęła pracę nauczycielską w roku 1936, kiedy ten proces był już w zasadzie zakończony, ale z takiej tradycji duchowej wyrastała. Zanim uzyskała pełne uprawnienia do zawodu nauczycielskiego, musiała ukończyć stosowne kursy i zdać egzaminy kwalifikacyjne. Ale musiała na nie sama zapracować, bo nauka i egzaminy były wówczas płatne. Przez prawie pięć lat po maturze pracowała w różnych instytucjach związanych z oświatą i pomocą społeczną w Tarnowie. W archiwach rodzinnych zachowało się między innymi świadectwo moralności z 7 września 1933 roku, w którym naczelnik gminy Strojny potwierdza, że moralne i obyczajne życie prowadzi, a przeciw jej zachowaniu się nie zachodzą żadne zarzuty. Pierwsza placówka szkolna, do której została skierowana do pracy od 1 lutego 1936 roku, była na miarę Siłaczki: wioska Kamienna Góra w gminie Buderaż, powiat Zdołbunów, województwo wołyńskie. Następny rok szkolny rozpoczęła pracą w Wólce Groszeckiej, a od 1 października 1937 roku przeniesiona została do szkoły w Przekurce ( obecnie Borowoje) w gminie Huszcza powiatu lubomelskiego w województwie wołyńskim. Dziś jest to terytorium Ukrainy, a rejon lubomelski graniczy z powiatem chełmskim województwa lubelskiego. Wioska położona z dala od innych, na skraju olbrzymiego obszaru lasów, miała przysiółki: futor Borowy, leśniczówka Borowa, leśniczówka Przekurka to mówi samo za siebie. Pracowała tam do 1 września 1938 roku. W tym dniu objęła stanowisko nauczycielki w Radziechowie, siedem kilometrów od miasta powiatowego Luboml. W owym czasie teren tego powiatu zamieszkiwało 72% ludności ukraińskiej, więc łatwo sobie wyobrazić, jak trudna i odpowiedzialna była to praca. Druga wojna światowa zastała ją na Kresach. Tragiczne następstwa wydarzenia z 17września1939 roku, gdy wojska sowieckie zajęły wschodnie ziemie polskie, zdecydowały o jej powrocie do rodzinnej miejscowości. Tajemnicą pozostanie sposób przedostania się jej przez ściśle strzeżone granice na Bugu. Uchodząc stamtąd z pewnością uratowała swoje życie z pogromu wołyńskiego. W lutym 1940 roku podjęła pracę w Mikołajowicach w warunkach okupacyjnego terroru. Prowadziła z narażeniem życia tajne nauczanie, o czym nieraz wspominała, mając nadzieję na uchwalenie rekompensaty finansowej, co nastąpiło dopiero w 1982 roku. Tajne nauczanie podjęła w głębokim przekonaniu, że wojna nie może przerwać międzypokoleniowego przekazu wiedzy. Opowiadała nam, swoim uczniom, że dzieci miały porozkładane robótki ręczne na ławkach, na kolanach trzymały zakazane przez okupanta podręczniki, a ona uczyła je języka polskiego, historii i geografii ojczystej. Jak wielka musiała być solidarność i świadomość dzieci i ich rodziców, że nawet przez przypadek nic się nie wydało. Udzielała się w Polskim Komitecie Opieki, wraz z innymi społecznikami niosąc pomoc dzieciom i biednym rodzinom w czasie wojny. Aktywizowała rodziców do prac remontowych w szkole, która kilkakroć zamieniana była na koszary wojskowe. Po wojnie wraz z innymi nauczycielami organizowała działalność i życie szkoły. Poza etatową pracą, w latach uczyła na kursach dokształcających dla dorosłych uzupełniających naukę w zakresie siedmioklasowej

18 Strona 18 Nr 2(69) szkoły podstawowej. Prowadziła równocześnie wieczorowe kursy dla analfabetów. W 1947 roku przyjęła obowiązki bibliotekarki gminnego punktu bibliotecznego, nie biorąc za to żmudne zajęcie wynagrodzenia. Monografia Wierzchosławice. Dzieje wsi i gminy informuje, że należała do awangardy działaczy w umasowieniu czytelnictwa na terenie gminy.(s. 590) Od 1950 roku uczęszczała na wykłady Wyższego Kursu Nauczycielskiego, podnosząc swoje kwalifikacje zawodowe. Uzyskała specjalizację w zakresie nauczania języka polskiego i historii. W tym też czasie została skierowana na kurs języka rosyjskiego, gdyż władze oświatowe nie mogły dłużej tolerować nauczania języka niemieckiego w mikołajowickiej szkole. Była wyróżniająca się nauczycielką nie tylko jako dydaktyk, ale jako organizatorka zajęć pozalekcyjnych. Przez dziesiątki lat prowadziła szkolną spółdzielnię uczniowską, koło PCK, kółko czytelnicze i matematyczne, zespoły taneczne. Wiedziała, że każda umiejętność nabyta przez dzieci procentuje w przyszłości. Jej wieloletni dorobek w tym zakresie spowodował, że zbudowała sobie niezwykły autorytet. Cieszyła się szacunkiem i posłuchem wśród rodziców, których potrafiła przekonać o konieczności posyłania dzieci do szkół średnich i na studia. Wiedziała, że od jej zaangażowania zależy rozwój intelektualny dzieci i pobudzenie ich ambicji do dalszej edukacji na poziomie średnim i wyższym. Była wymagającą i konsekwentną nauczycielką. Przez jej ręce przeszli wszyscy młodzi mieszkańcy miejscowości od 1940 d roku, gdyż uczyła języka polskiego i matematyki w klasach V VIII. Ma swój udział w wyprawieniu w świat dziesiątek, jeśli nie setek absolwentów szkoły, którzy ukończyli potem studia i objęli różne stanowiska. Wyrabiała i aktywizowała w uczniach przydatne, pragmatyczne cechy charakteru. Umiała mobilizować uczniów do wysiłku w poszukiwaniu swojego miejsca w świecie i w odkrywaniu w sobie talentów. Potrafiła nas zainteresować tańcami regionalnymi. Prawie wszyscy tańczyliśmy krakowiaka czy trojaka, nawet trudnego mazura. Godziny ćwiczeń poprzedzały nasze występy nie tylko w szkole, ale i w Uniwersytecie Ludowym w Wierzchosławicach czy na gminnych dożynkach. Dbała o nasz szerszy rozwój organizowała wyjazdy na spektakle teatralne do Tarnowa, wycieczki do Krakowa i Ojcowa. Organizowała corocznie eliminacje gminnego konkursu czytelniczego, szkolne kiermasze książek. Powadziła nas do Buczyny w Zbylitowskiej Górze na groby pomordowanych tam Żydów i Polaków, objaśniała ogrom tej zbrodni. W ósmej klasie zawiozła naszą klasę na wycieczkę do Lublina, spaliśmy dwie noce w mieszkaniu jej siostry Zofii Jackowskiej, tam obie panie robiły nam śniadania i kolacje. Byliśmy wtedy na spektaklu teatralnym, w Puławach i Nałęczowie, a pani zachęcała nas do studiowania w przyszłości na KUL u lub UMCS ie. Potrafiła dostosować metody nauczania do wieku uczniów. Z powodzeniem prowadziła wstępne klasy metodą nauczania zintegrowanego w czasach, gdy obowiązywała oficjalna zasada sztywnego podziału na przedmioty nauczane w systemie klasowo lekcyjnym. Jako wychowawczyni była zdecydowana i konsekwentna każdego ucznia umiała docenić, ale też utemperować, gdy sytuacja tego wymagała. Budziła respekt i szacunek także wśród etatowych rozrabiaczy, którzy w każdej klasie się znajdą. W chwilach wzburzenia mówiła na nas holenderskie dzieci Wychowywała nas patriotycznie. Lata sześćdziesiąte, gdy chodziłam do szkoły, nie były już czasami stalinizmu, ale obowiązywał socjalistyczny model wychowania, z którego sobie niewiele robiła. Była osobą głęboko religijną, wychowywała nas własnym przykładem. Chociaż program nauki historii miał wiele białych plam i zakazanych tematów, mówiła nam o znaczeniu Konstytucji 3 Maja, o postawie Rejtana, o zdradzie Targowicy. Na jednej z akademii odtworzyła z płyty Czerwone maki na Monte Cassino, co było wówczas zakazane. Toczyła spory ideologiczne z ówczesnym kierownikiem szkoły, wspomagana przez panią Bochniak i Boryczko. Sylwetka jej, szczupła i drobna, była charakterystyczna i rozpoznawalna: fryzura o przedwojennym szyku, skromny ubiór, szybkie kroki. Zawsze energiczna, o optymistycznym usposobieniu, gromadziła wokół siebie ludzi, którzy zazwyczaj się jej podporządkowywali.. Żyła dla innych. Była osobą samotną, zapewne z wyboru. Mieszkała w wynajętym pokoju u pani Ireny Kocąb na Małym Błoniu. Pokój ten zapełniony był stosami książek, poradników, gazet, zeszytów i pomocy naukowych, które dla wstępnych klas sama przygotowywała. Wielkim wyróżnieniem dla nas, jej uczniów, była możliwość zaniesienia do jej mieszkania po lekcjach jasnobrązowej, skórzanej teczki wypchanej zeszytami i książkami, czy pójście w czasie lekcji po zapomnianą książkę. Wtedy odkrywało się jakąś tajemnicę: zapomniany wczorajszy obiad czy poprawioną, a jeszcze nie oddaną swoją klasówkę. Stosy tych klasówek i kartkówek piętrzyły się na stole koło okna, a ona poprawiała je starannie znacząc charakterystyczną widziankę. Praca zawodowa Marii Jackowskiej związana była ze starym budynkiem szkolnym, w którym dziś mieści się dom weselny. Gdy w 1973 roku oddano do użytku gmach nowej szkoły, przeszła na emeryturę po 37 latach pracy. Nagrodą za wybitne osiągnięcia w pracy na rzecz młodzieży i społeczeństwa był Złoty Krzyż Zasługi przyznany w 1973 roku oraz Medal Komisji Edukacji Narodowej nadany jej w 1981 roku. Jej osobowość ukształtowana na romantycznej spuściznie uczyniła z niej niestrudzoną pracownicę na niwie oświatowej i społecznej. Miała bowiem charakter bojowy, wciąż zmieniała świat wokół siebie, nie ustawała w niesieniu kaganka oświaty i w kształtowaniu charakterów. Wierzyła w swoje powołanie i tę misję wypełniała każdego dnia z najwyższym poświęceniem. Po przejściu na emeryturę z takim samym zaangażowaniem oddawała się pracy na rzecz rodziny. Energiczna, pogodna, aktywna, zamieszkała u bratanka Ryszarda Jackowskiego. Była lubiana i otaczana szacunkiem rodziny i środowiska. Często wyjeżdżała w dłuższe odwiedziny do swojej siostry Zofii Jackowskiej do Lublina. Zmarła w 6 listopada 1991 roku śmiercią tragiczną w wypadku samochodowym, gdy szła do autobusu, aby uczestniczyć w nowennie w kościele w Tarnowie. Prowadzący ceremonię pogrzebową jej uczeń ksiądz Tadeusz Boryczko wspominał, jak narażając się na szykany władzy i utratę pracy stanęła wraz z matkami uczniów w obronie krzyży zdejmowanych przez funkcjonariuszy MO ze ścian klas w 1958 roku. Na jej grobie widnieje napis Ofiarna nauczycielka tutejszej szkoły. Słowa te najtrafniej streszczają jej życie i dzieło. Kilka pokoleń uczniów pamięta ją jeszcze, choć i te pokolenia powoli wchodzą w smugę cienia. Maria Nowrotek 6 kwietnia 2009

19 Nr 2(69) Strona 19 W hołdzie poległym w obronie Ojczyzny we wrześniu 1939 r. 70 rocznica napaści hitlerowskich Niemiec na Polskę jest dla narodu polskiego bolesnym wspomnieniem, zwłaszcza dla tysięcy rodzin, których najbliżsi polegli walcząc w obronie ojczystej ziemi, lub też zmarli z odniesionych ran i ciężkich warunków życia w obozach jenieckich. Atak wojsk sowieckich w dniu 17 września 1939 r. na cofające się oddziały polskie był dopełnieniem tragicznego losu polskich oddziałów i narodu polskiego. Ponad 19 tysięcy polskich oficerów, zamordowanych przez oprawców NKWD w Katyniu, Charkowie, Ostaszkowie, Miednoje i innych miejscach kaźni w ZSRR było ludobójstwem, do którego stronie rosyjskiej tak trudno się przyznać. Cel Hitlera i Stalina był wówczas jasny: unicestwić naród polski. O chwale narodu decydują chwile próby. Dla narodu polskiego wrzesień 1939 r. a potem lata okupacji były dniami takiej ciężkiej próby, sprawdzianem patriotyzmu i odpowiedzialności za losy Ojczyzny. Warto choćby krótko wspomnieć o sytuacji w naszym regionie tuż przed wybuchem II wojny światowej i o przebiegu działań wojennych na tym terenie. Agresywna polityka Hitlera i żądania wobec Polski, liczne prowokacje dywersantów niemieckich nie pozostawiły złudzeń dla Polaków. Wojna wisiała na włosku. Społeczeństwo polskie liczyło na armię, na jej siłę i waleczność, wspierało ją moralnie i materialnie, poprzez zakup sprzętu i uzbrojenia jak karabiny maszynowe, działa i inny sprzęt wojskowy. Lecz poziom uzbrojenia polskiej armii był daleki od wyposażenia armii niemieckiej. Konie, kawalerzyści to piękny widok, ale na paradach wojskowych a nie podczas ataku na niemieckie oddziały wspierane przez brygady czołgów i samoloty. Mimo to naród polski wierzył w zwycięstwo i na pomoc państw sojuszniczych. Wkrótce okazało się że sojusznicze wojska nie chciały umierać za Gdańsk, za polską sprawę i pozostaliśmy sami. Sojusznicze państwa ocknęły się gdy Niemcy zajęli szybko Francję, a na Londyn zaczęły lecieć bomby i niemieckie pociski rakietowe V sierpnia po ogłoszeniu mobilizacji wobec zagrożenia wojennego, wiele rezerwistów z terenu obecnej gminy Wierzchosławice zostało wcielonych do wojska, zwłaszcza do 16pp. w Tarnowie, 5 psk w Dębicy i 20 pp. w Krakowie. 31 sierpnia była druga mobilizacja i kolejną grupę rezerwistów wcielono do wojska, przygotowywano tabory, konie dla wojsk itd. Wśród ludności dało się wyczuć atmosferę strachu i obaw, co wkrótce nastąpi. Wykupywano w sklepach żywność, odzież, medykamenty, środki opatrunkowe. Bliskich krewnych, powoływanych do wojska żegnano łzami. 1 września 1939 r. nad ranem, po ataku oddziałów niemieckich na Westerplatte i wzdłuż całej granicy z południa, zachodu i północy, polskie radio podało komunikat o napaści hitlerowskich Niemiec na Polskę. Rozpoczęła się wojna. Prezydent RP Ignacy Mościcki wydał odezwę wzywając cały naród do obrony wolności, niepodległości Ojczyzny i honoru. Polskie placówki graniczne bohatersko stawiały opór dobrze uzbrojonym oddziałom niemieckim. Tarnowski 16pp. i Krakowski 20pp. zajęły po długim marszu pozycje obronne pod Pszczyną wraz z 12pp., 21pal i 6pal. 2 września ok. godz. 10-tej rano w gęstej mgle pozycje artylerii zaatakowały niemieckie czołgi i piechota. Kilkanaście czołgów nasi artylerzyści rozbili skutecznym ogniem, lecz pozostałe czołgi zmiażdżyły większość polskich dział i ich obsługę. Na pomoc artylerzystom wyszedł tarnowski 16pp. w sile dwóch batalionów. W otwartym polu tarnowską piechotę zaatakowały niemieckie czołgi, dokonując masakry. Zginęło około 330 żołnierzy od czołgowych karabinów maszynowych lub zostało zmiażdżonych przez czołgi niemieckie. W nocy z 2 na 3 września doszło do drugiej bitwy pod Rajskiem, gdzie wycofały się polskie oddziały. Poległo ok. 80 żołnierzy, a wśród nich Stefan Podlasek z Wierzchosławic. Tak zaczął się odwrót wojsk armii Kraków od Pszczyny, przez Kraków, Bochnię, Niepołomice w kierunku Radłowa aby przeprawić się przez most nad Dunajcem w Biskupicach Radłowskich. Na całej linii frontu trwały krwawe walki z Niemcami. Obrona Westerplatte, fortu Węgierska Górka, Poczty Polskiej w Gdańsku, bitwa pod Mokrą, Wizną, nad Bzurą, pod Kockiem, obrona Warszawy, to polskie reduty, które okryły sławą polskiego żołnierza, za jego dzielność, poświęcenie i krew przelaną za Ojczyznę. Już 2 i 3 września do Wierzchosławic dotarły pierwsze fale cywilnych uchodźców ze Śląska oraz z rejonu Bielska, Krakowa. Drogi były zatłoczone furmankami, ludźmi idącymi pieszo z bagażami, z rowerami, było trochę aut. W niedzielę 3 września 1939 r. był odpust w Wierzchosławicach. W sumie odpustowej uczestniczyło wielu parafian i 8 księży. Gdy rano ks. W.Kornaus z Radłowa i ks. F.Sitko z Zabawy jechali bryczką do Wierzchosławic widzieli samoloty niemieckie próbujące bombardować fabrykę w Mościcach mimo ognia obrony przeciwlotniczej. W czasie sumy odpustowej ludność zgromadzona w kościele była zatrwożona odgłosami wybuchów bomb i widokiem coraz większej liczby cywilnych uchodźców. Gdy procesja odpustowa szła wokół kościoła, nad głowami ludzi pojawiły się niemieckie bombowce, lecz nie strzelały do uczestników procesji. Mimo to panika ogarnęła wszystkich, część uciekła do kościoła, a część pod gęste drzewa. Po południu parę bomb spadło koło Wierzchosławic, co potęgowało strach i panikę. Gdy uchodźcy poszli dalej, znów pojawili się nowi. Od strony Krakowa jechały przez stację Bogumiłowice transporty wojskowe i pociągi ewakuacyjne cywilne. Od granicy wschodniej jechały wojskowe oddziały utworzone po mobilizacji aby zająć wyznaczone pozycje. Już 4 września niemieckie samoloty dokonały nalotu na stację kolejową Brzesko Słotwina zrzucając bomby. Na szczęście nie trafiły one w cel i ofiar śmiertelnych nie było. Drugi nalot na tę stację 5 września ok. godz. 16-tej był tragiczny w skutkach. Niemieckie bomby trafiły w stojące na torach pociągi, w tym na pociąg ewakuacyjny z ludnością cywilną uciekającą przed Niemcami na wschód. Zginęło ponad 100 osób cywilnych, było wielu rannych. Widok był przerażający. Dookoła zabici i ranni, krew i jęki rannych. Pomocy sanitarnej rannym udzieliły drużyny sanitarne wojskowe i cywilne, którzy szczęśliwie ocalali. Były przypadki, że nad ciałem matki zabitej przez odłamki bomby stało dziecko i płakało. Sierotę musieli przygarnąć obcy ludzie i szli dalej. W nocy z 6 na 7 września saperzy z 24 Dywizji piechoty wysadzili w powietrze most kolejowy w Bogumiłowicach, obawiając

20 Strona 20 Nr 2(69) się aby oddziały niemieckie nie uderzyły na Tarnów i nie okrążyły cofających się pułków armii Kraków. Byłą to zbyt pochopna decyzja i przedwczesna, gdyż odcięto drogę odwrotu cofającym się polskim oddziałom i tłumom uciekinierów. Sytuacja stawała się dramatyczna. Transporty wojskowe nie mogły dalej jechać. Działa i inny ciężki sprzęt wojskowy nie można było ściągnąć z platform kolejowych, bo nie było rampy wyładowczej. Oddziały niemieckie zbliżały się do Bochni, dlatego na rozkaz dowódców zniszczono działa, żołnierze zabrali lżejszą broń i ruszyli pieszo przez las w kierunku Radłowa i Żabna. Główne siły 6 Dyw. Piechoty ominęły Kraków i maszerowały w kierunku Niepołomic, Szczurowej i Radłowa. Po południu 7 września, zgodnie z rozkazem gen. Boruty Spiechowicza miały przeprawiać się przez most na Dunajcu w Biskupicach Radłowskich. Oddziały osłaniające odwrót tej dywizji były wielokrotnie atakowane przez niemieckie grupy zwiadowcze. Samoloty niemieckie ostrzeliwały maszerujące kolumny żołnierzy polskich. Marsz był trudny bo wrzesień 1939 r. był upalny. Po wielu godzinach marszu z bronią i w pełnym wyposażeniu żołnierze byli bardzo zmęczeni, głodni bo kuchnie polowe musiały czasem jechać inną trasą z powodu ostrzału. Pragnienie trzeba było gasić wodą czerpaną ze studzien w przydrożnych gospodarstwach. Drogi były zatłoczone przez tłumy ludności cywilnej uciekającej coraz dalej na wschód. Oddziały 21 Dywizji Strzelców Podhalańskich po walkach toczonych z Niemcami w rejonie Bochni wycofały się przez Borzęcin i kierowały się w stronę mostu w Biskupicach Radłowskich. Niemiecka armia mając ogromną przewagę w sprzęcie starała się to wykorzystać i okrążyć armię Kraków w widłach rzeki Wisły i Dunajca i rozbić ją. 7 września ok. godz. 15-tej pierwsze oddziały niemieckie były już w Tarnowie, a pułki armii Kraków co dopiero rozpoczęły przeprawę na drugi brzeg Dunajca po moście w Biskupicach Radłowskich. Część niemieckiej brygady pancernej próbowała sforsować Dunajec pod Komorowem. Stojący na drugim brzegu rzeki polski batalion Dąb podjął walkę z wrogiem. W wyniku ostrzału z obu stron we wsi Komorów wybuchł pożar. Spłonęło kilkanaście zabudowań. Główne siły dywizji niemieckiej posuwały się drogą Wojnicz Radłów, a mniejszy oddział drogą przez Bobrowniki Małe, Siedlec. Około godz. 17- tej do Radłowa wtargnęły niemieckie czołgi i inne pojazdy. Polscy żołnierze otworzyli ogień, broniąc drogi prowadzącej do mostu. Rozpoczęła się krwawa bitwa, która trwała całą noc a zakończyła się dopiero około godz. 10-tej następnego dnia czyli 8 września. /ciąg dalszy w następnym numerze/ Roman Kucharski Zajęcia popołudniowe w GCK Gminne Centrum Kultury w Wierzchosławicach zaprasza wszystkie dzieci szkół podstawowych oraz młodzież gimnazjalną z terenu naszej gminy na zajęcia popołudniowe, które jak co roku będą odbywały się w budynku Domu Ludowego w Wierzchosławicach. Chętni będą mogli kontynuować jak i również rozpocząć naukę gry na instrumentach muzycznych takich jak gitara oraz keyboard, naukę języków obcych tj. język angielski, język niemiecki- grupa początkująca, grupa zaawansowana. Zainteresowanych zapraszamy również do zapisów na zajęcia; kursu tańca towarzyskiego, kółka teatralnego pracowni plastycznej. Wszystkich seniorów zapraszamy na kurs komputerowy. Zajęcia odpłatne 50 zł za miesiąc. Zapisy na zajęcia w biurze Gminnego Centrum Kultury w Wierzchosławicach do dnia r. Spotkanie organizacyjne odbędzie się r. o godz w budynku Gminnego Centrum Kultury w Wierzchosławicach. Wszelkich informacji udzielamy pod nr tel Ponadto dnia r. godz przeprowadzone zostaną zapisy do Zespołu Pieśni i Tańca Swojacy. Zespół po ostatnich sukcesach ma dużo propozycji koncertów, w tym również zagranicznych, stąd poszukiwania nowych członków w każdym wieku. Utworzona zostanie również grupa najmłodsza szkoła podstawowa. Wszystkie zajęcia i wyjazdy ZPiT Swojacy są bezpłatne. Zapraszamy wszystkich chętnych na zajęcia ZPiT SWOJACY, gwarantujemy rozwój kulturalny i niezapomniane wrażania z koncertów.