Internet, czyli złapani w Sieci

Transkrypt

1 nr 3/ Internet, czyli złapani w Sieci Gazeta III Liceum Ogólnokształcącego im. Cypriana Kamila Norwida w Zamościu Gry MMO ich mała ojczyzna Jakbym się czuł gdybym stracił konto?" Wieści z frontu, czyli rozmowa z kurą z biura "Zrozumieć" czyli o tym, kto dziś w sieci walczy o poprawność językową Witam w moim świecie Rozmowa z Michałem Malinowskim internautą, wykopowiczem Społeczność Blipa Kilka słów o potężnej społeczności osób o różnych zainteresowaniach

2 Spis treści "Dla mnie doba trwa 30 godzin..." Wywiad ze Stefanem Dardą Muszę się pilnować sama. Konflikt na uboczu Adenozynotrifosforanowe życie Witam w moim świecie Wieści z frontu, czyli rozmowa z kurą z biura Gry MMO ich mała ojczyzna Społeczność Blipa Internetowa Mała Ojczyzna Inna? Kuwada "Snow White" w 3LO A co jeśli... Debiut 2011 Stopka redakcyjna Redakcja: Kamil Banach Marcin Bartosik Aleksandra Cieślik Anna Gryciak Natalia Jarczewska Aleksandra Kania Emilia Karwowska Gabriel Krukowski Rafał Łasocha Barbara Michalczyk Jakub Piwko Sonia Plisikiewicz Magdalena Powroźnik Joanna Tarańska Opiekun gazetki i korekta: p. Eliza Leszczyńska Pieniak Skład: Kamil "elwin013" Banach Kontakt: verslibre@lo3zamosc.info 2 Aktualności PREMIERA LIP DUBU 25 marca, podczas Dni Otwartych naszego liceum można było obejrzeć Lip Dub, czyli filmik promujący naszą szkołę. Odwiedzającym naszą szkołę, jak i uczniom, bardzo się spodobał. SUKCESY UCZNIÓW Magdalena Powroźnik z klasy II c zdobyła III miejsce w VI Wojewódzkim Konkursie Piosenki Hiszpańskiej. Agnieszka Kamińska, uczennica klasy I b zajęła III miejsce w Konkursie Języka Angielskiego, zorganizowanym przez zamojską Państwową Wyższą Szkołę Zawodową. Uczniowie klasy II a Kamil Banach, Rafał Łasocha, Jakub Kowalski oraz Bartłomiej Błazik wywalczyli III pozycję w półfinale Olimpiadzy Wiedzy o Internecie DialNet Masters, kwalifikując się tym samym do finału, który odbędzie się w czerwcu we Wrocławiu. Działająca w naszej szkole grupa Wyjście Ewakuacyjne została laureatem VII Spotkań Teatralnych ZWIERCIADŁA 2010 zorganizowanych przez II LO im. Hetmana J. Zamoyskiego w Lublinie. Reżyserką i autorką scenariusza jest Simona Sienkiewicz, uczennica klasy III d. SPORT 12 kwietnia będzie miał miejsce Turniej piłki siatkowej o puchar Dyrektora III LO. Zapraszamy do kibicowania szkolnej drużynie!

3 > Nauczyciel pod tablicą Dla mnie doba trwa 30 godzin Rozmowa z Panem Zbigniewem Kordyacznym, nauczycielem III LO im. Kamila Cypriana Norwida w Zamościu. Jest Pan w naszej szkole nauczycie bym, żeby w szkole więcej się działo, lem historii, WOSu, Rzecznikiem Praw ale to wszystko zależy od was Ucznia i opiekunem Samorządu Szkol Mówił Pan, że jest przede wszyst nego. Jak długo już sprawuje Pan te kim nauczycielem historii. Kiedy poja funkcje? wiło się to zainteresowanie i czy od Przede wszystkim jestem nauczy zawsze wiązało się z chęcią bycia na cielem historii. Uczę od 1995 roku, a uczycielem? w naszej szkole od Oprócz tego, Historia to był mój konik. Już od że jestem Rzecznikiem Praw Ucznia małego się tym interesowałem. W oraz opiekunem Samorządu Uczniow szkole średniej uczyłem się tylko histo skiego, opiekuję się sztandarami: Sybi rii i nie ukrywam, że zaniedbałem raków i szkolnym. przez to inne przedmioty. Później po To bardzo dużo obowiązków. Jak ra szedłem na prawo, ale okazało się, że dzi sobie Pan z nadmiarem pracy? to jednak nie to, co chcę robić w ży ciu. Nie myśląc wcale, że zostanę na Jak sobie radzę? Dla mnie doba trwa 30 godzin. Zaczynając od spraw zawodowych, jest dużo wypracowań, które muszę sprawdzić, a pozostałe funkcje po prostu lubię to robić. Pó ki jeszcze nie jestem stary i dogaduję się z uczniami, to dobrze sobie z tym radzę. Właśnie ma Pan bardzo dobry kontakt z uczniami. Czy chętnie przy chodzą do Pana ze swoimi problema mi, skargami, zwracają się o pomoc? W tej kwestii istnieje pewna hierar chizacja. Jeżeli w szkole naruszane są prawa ucznia, najpierw trzeba zwrócić się do wychowawcy, później do rzecz nika, a dopiero ostatecznie do dyrek cji. Takich przypadków jest mało gdyż generalnie prawa ucznia są w na szej szkole przestrzegane, w przeciągu roku to jedna, góra dwie interwencje, które z reguły kończą się powodze niem. Jestem natomiast przerażony ak tywnością uczniów, której praktycznie nie ma. Uczniowie bardzo słabo się an gażują, mają mało pomysłów. W tej chwili przypomina mi się film Ostat ni dzwonek, gdzie uczniowie klas ma turalnych zawiesili nad szkołą wielki transparent Szkoła naszym więzie niem. Nie chciałbym, żeby szkoła by ła takim więzieniem dla uczniów i nauczycieli. Do tego potrzebne jest jed nak większe zaangażowanie z obu stron. Według mnie młodzież naszej szkoły jest nastawiona tylko na bra nie. Jeszcze kilka lat temu to wszyst ko wyglądało inaczej. Jestem tym naprawdę zdegustowany, bo chciał uczycielem, rozpocząłem studia historyczne. W 1995 roku dostałem propozycję pracy w Zespole Szkół Elektrycznych w Zamościu, dzisiejszy Zespół Szkół Ponadgimnazjalnych nr 3. Wtedy przekonałem się, że to, co ro bię naprawdę mi się podoba. Także pa sja historyczna na pewno od początku, a zawód nauczyciela do dziś nie wiem czy w pełni nadaję się do tej pra cy. Mam nadzieję, że chociaż w czę ści, ale czy jestem właściwą osobą na właściwym stanowisku, tego nie wiem. lub pooglądać głupie filmiki na YouTube. Wszystko co z nimi robię, jest radością. Teraz czekamy na dobrą pogodę i możliwość jeżdżenia na ro werach. A w szkole? Poza lekcjami lu bię rozmawiać z młodzieżą. Często okazuje się, że uczeń traktowany jest przedmiotowo, jest pewnego rodzaju numerem. Myślę, że to bardziej wina klas, niż nauczycieli, 40 osób to zde cydowanie za dużo. Nie sposób zapa miętać wszystkich, w związku z tym traktuje się ich przedmiotowo. Roz mowy z uczniami dają bardzo dużo. Muszę powiedzieć, że od zawsze or ganizuję wyjazdy integracyjne poza szkołę. Wybieramy się na wycieczkę zazwyczaj z noclegiem. Podczas jej trwania mogę przeprowadzić z każ dym uczniem dłuższą rozmowę. Dzię ki niej dowiaduję się, jaka jest sytuacja w domu, czym się on intere suje oraz kim chce zostać w przyszło ści. Dopiero to jest dla mnie wartościujące, bo gdy podchodzę do ucznia, o którym wiem, że ma jakieś sympatie, antypatie, marzenia, to zu pełnie inaczej mi się z nim rozmawia. Oczywiście, wszelkie utrapienia zo stawiam za drzwiami, gdyż jestem w szkole przede wszystkim nauczycie lem, a nie człowiekiem, który przy chodzi sfrustrowany i zastanawia się nad swoimi problemami. Co może Pan powiedzieć o swoich zainteresowaniach? Uwielbiam podróżować. Szczegól nie bliskie są mi góry polskie. Od paru lat z rodziną jeździmy pod namioty do Ustrzyk Górnych. Bieszczady mamy schodzone już w tą i z powrotem. In teresują mnie także dalekie wyjazdy. W ubiegłym roku udało nam się od wiedzić Egipt, co historycznie było naprawdę wspaniałe. Trzy razy zwie dziliśmy wszystkie zamki krzyżackie. Staramy się podróżować tak, żeby wy począć i historycznie dobrze to prze żyć. Jeździmy szczególnie po Polsce, Co sprawia Panu największą ra bo uważam, że jest tu wiele urodzi dość w szkole, a co denerwuje? wych miejsc. Największym szczęściem w życiu Bardzo dziękujemy za rozmowę. są moi synowie, jeden ma 10, a drugi 13 lat. To prawdziwa przyjemność, kie Rozmawiały: Magdalena Powroź dy mogę pograć z nimi na komputerze nik i Anna Gryciak kl IIc 3

4 > To się czyta Wywiad ze Stefanem Dardą Wywiad ze Stefanem Dardą, rodo witym tomaszowianinem i autorem nie dawno wydanych książek m.in. Dom na wyrębach (nominowanej do Nagro dy Sfinks i Nagrody im. Janusza A. Zajdla) oraz Słoneczna dolina. Rozmawiała: Aleksandra Kania. A.K.Witam Pana serdecznie. Cieszę się, że zgodził się Pan na krótką rozmo wę ze mną. S.D.To ja się cieszę, że mogę po móc. A.K.Właśnie. Przeszedł Pan do te go, co chciałam poruszyć w pierwszym pytaniu. Urodził się Pan w Tomaszo wie Lubelskim, a wychował się w Luby czy Królewskiej S.D. oba te miejsca wspominam bardzo miło. Roztocze z jego historią, Lubycza jako miejscowość przygra niczna, to wszystko wpływało na moje poczucie estetyki literackiej chyba jesz cze zanim do końca to sobie uświado miłem. Jestem bardzo zadowolony z tego, że moje dzieciństwo i młodość przebiegały w takich właśnie stronach. Spokojnie, z dala od szumu wielkiego miasta. A.K.Właśnie. Czy osobie z tego za kątka Polski, który nie bójmy się te go powiedzieć uchodzi za zaścianek naszego kraju, trudno jest się wybić w tzw. wielkim świecie? S.D.<śmiech> Nie nazwałbym te go wielkim światem. Nie miałem nig dy ambicji pisarskich, moje opowiadania składałem do przysłowio wej szuflady. Swoją przyszłość wiąza łem raczej z muzyką, nie miałem myśli w stylu: Spakuję plecak, pojadę autostopem na podbój stolicy i sztur mem zdobędę literacki rynek. Wiem, że byłaby to romantyczna wizja pro wincjonalnego marzyciela robiącego zawrotną karierę, ale niestety tak nie było. Nie nazwałbym tego nawet karie rą. A.K.Dwie wydane powieści to jed nak jest sukces. Samo wydanie jest już osiągnięciem, a tak entuzjastyczne przyjęcie przez czytelników wydaw 4 nictwo musiało zdecydować się na do druk tylko to potwierdza. Pozwoli Pan, że wrócę jeszcze do Pana rodzin nej Lubyczy. Mam do niej szczególny sentyment. Jak często Pan powraca? I czy na ulicy słychać: O, to ten, co wiesz? S.D.Lubycza była, jest i pozostanie bliska memu sercu. Przecież to jest mo ja Mała Ojczyzna! Cieszy mnie, gdy właśnie tam, na ulicy czy w sklepie je stem traktowany jak zwykły Stefan od Dardów, który tutaj chodził do szkoły i tutaj się wychowywał. Na Dzień dobry słyszę odpowiedź Dzień dobry, tak jak miliony razy przed tym, jak wyprowadziłem się do Przemyśla. Nawet na spotkaniu w bi bliotece, gdzie podpisywałem swoją książkę, nie czułem jakiejś rezerwy między mną, a tymi ludźmi. Dobrze, że tak jest. Tutaj naprawdę mogę odpo cząć. średniowieczną atmosferę, którą uwielbiam. Ale tego nie da się opisać, to trzeba zobaczyć. Teraz mogę mieszkać tam, gdzie zawsze chciałem i tam odnajduję swoją wenę, kiedy na chwilę znika mi z oczu. Przemyśl jest naprawdę piękny, niech mi Pani uwie rzy. A.K.Naprawdę nie wątpię. Kiedyś miałam okazję zwiedzić to miasto. S.D.Pewnie przejazdem. Miesz kam tam od jakiegoś czasu, a ono wciąż potrafi mnie zadziwić! A.K.Jednak akcja Pańskiej ostat niej książki rozgrywa się na Roztoczu! S.D.Widzę, że jest Pani lokalną pa triotką. Kto wie, może dla równowagi napiszę i coś o przemyskich kamie niczkach? A.K.Życzę Panu, żeby ta nowa po wieść znalazła uznanie wśród rzeszy nowych czytelników. Bardzo dziękuję A.K.Skąd pomysł na Przemyśl? za poświęcony mi czas. Cieszę się, że S.D.Przemyśl to niesamowite mia mogłam zamienić z Panem tych kilka sto. Chyba najpiękniejsze, jakie zdarzy zdań. ło mi się widzieć na oczy. Ani Rzym, S.D.Ja również dziękuję. ani Drezno, ani Paryż nie zrobiły na mnie takiego wrażenia, jak on. Ma tą

5 > To się czyta Muszę się pilnować sama. Wywiad z Martą Fox poetką, eseistką, powieściopisarką Marta Fox jest polską eseistką, po etką i powieściopisarką. Jej wiersze tłu maczone były na język angielski, niemiecki, hiszpański. W 2004 roku otrzymała Złoty Telefon honorowe odznaczenie Niebieskiej Linii Ogólnopolskiego Pogotowia do Walki z Przemocą w Rodzinie za książkę Coraz mniej milczenia. O dramatach dzieciństwa bez tabu. W 2006 roku otrzymała honorowe odznaczenie Za służony dla Kultury Polskiej. Najbardziej znane tytuły jej powieści to Kapelusz zawsze zdejmuję ostatni Magda.doc., Niebo z widokiem na niebo, Kaśka Podrywaczka, Pauli na w orbicie kotów, Karolina XL, Iza Anoreczka. wydawcy pukają do mnie, a nie ja do książkach temat miłości, ludzie myślą, nich. że jestem ekspertem w tych sprawach. To nie tak. Myślę sobie, że gdybym N.J.: Powiedziała Pani, że pisanie wiedziała czym ta miłość jest, nie na było dla pani zabawą, a teraz nie jest? pisałabym żadnej książki. Bo właśnie M.F.: Teraz jest dla mnie przede przy pisaniu kolejnych miłosnych po wszystkim pracą. Ciężką, mozolną pra wieści, analizuję znaczenie słowa cą. miłość od nowa. Chciałam z nią zerwać, więc pomy ślałam o napisaniu czegoś innego, przeznaczonego dla młodzieży. Pani w pisaniu kolejnych książek o młodych? N.J.: Ile czasu zajmuje Pani napisa N.J.: W książce "Niebo z wido nie jednej książki? kiem na niebo" przedstawiony jest M.F.: Różnie to bywa. Czasem pół m.in. konflikt pomiędzy uczniem a roku, a czasem książka powstaje przez szkołą. Również w książce "Zanim 3 4 lata. Zawsze staram się pisać przy nadejdzie rozstanie" zaprezentowany najmniej dwie strony dziennie. Nie jest ten konflikt. Dlaczego postanowi mam nad sobą dyrektora, który by ła Pani poruszyć tematy które dotyczą mnie pilnował, więc sama narzucam relacji uczeń szkoła? sobie rygory. Kiedy nikt mi nic nie ka M.F.: We wszystkich powieściach że, nie stoi nade mną i mnie nie pilnu młodzieżowych są przedstawiane te je, muszę się pilnować sama. problemy. Młodzi chodzą do szkoły, Natalia Jarczewska: Podobno nie N.J.: Czy czuje Pani się spełniona więc szkoła to co najmniej połowa ich marzyła Pani w dzieciństwie, by być jako pisarka? Co dla Pani oznaczają życia, nie można tego przemilczeć. pisarką? Jak właściwie zaczęła się pa słowa "sukces zawodowy"? N.J.: W swoich książkach prezen ni przygoda z pisaniem? tuje Pani tematy "tabu". Mimo iż są to M.F.: W jakimś sensie czuję się Marta Fox: Tak, to prawda. Nie spełniona, jestem autorką 30 wyda trudne tematy dla wielu osób, opisuje planowałam pisania ani nie marzyłam je Pani "lekkim piórem". Co wpłynęło o byciu pisarką. Poszukiwałam wła na to, że nie boi się Pani poruszać snej ścieżki życia, wykonywałam wiele tych spraw? zawodów, aż do momentu, kiedy napi M.F.: Nie cierpię hipokryzji i cho sałam pierwsze opowiadanie. Zostało wania głowy w piasek. Dlatego. ono nagrodzone, a ta nagroda dodała Jeśli piszę tzw. lekkim piórem, to mi skrzydeł. Zaczęłam pisać, co praw zasługa mojego warsztatu. Widocznie da, dość późno, bo w wieku 37 lat, ale dobrego, skoro potrafię trudne rzeczy lepiej późno niż wcale. Pierwsza książ napisać tak, by każdy mógł przeczytać ka, która była zbiorem moich nagro i zrozumieć. dzonych opowiadań, spotkała się z wieloma pochlebnymi opiniami. Jed N.J.: Była Pani nauczycielką. Czy nak dostałam etykietkę odważnej pi wyciągnęła Pani jakieś wnioski pod sarki erotycznej. czas pracy z młodzieżą? Pomogło to nych książek, które spotkały się z do N.J.: Czy miała Pani kiedykolwiek brymi opiniami. Sukcesem jest to, że problemy z wydaniem którejś książki? utrzymuję się na rynku czytelniczym od 20 lat i moja pozycja ciągle zwyżku M.F.: Na początku mojej twórczo je. ści spotkałam się z tym. Nie rozpacza N.J.: Jak Pani uważa, dlaczego jest łam, bo pisanie było dla mnie taki duży popyt na miłość? pewnego rodzaju zabawą, odskocznią M.F.: Popyt? To nie jest dobre sło od codzienności. Na szczęście, po wy wo. Miłość to wartość. Każdy chce ko granym konkursie poetyckim, dzienni karz spytał o moje plany twórcze. chać i być kochanym. Tak było sto, Odparłam, że szukam wydawcy na jed dwadzieścia lat temu i tak jest teraz. ną z moich książek. Od tamtej pory to Być może przez to, że poruszam w M.F.: Z pewnością pomogło mi to zrozumieć świat młodych, oczywiście nie zapomniałam o tym, że sama by łam w ich wieku. Z młodzieżą można się dogadać, naprawdę, można z nimi zrobić bardzo wiele, ale trzeba ich zarazić pasją, choćby swoją, albo wskazać im różne ścieżki. Aby zarazić i wskazać, trzeba mieć czym zarażać i znać ścieżki. N.J.: Dziękuję za rozmowę. Wywiad przeprowadziła Natalia Jarczewska, kl. I D 5

6 > Trochę sportu i o sporcie Konflikt na uboczu Echo Zawada to cichy, niezbyt medialny klub, jednak właśnie w tym zespole wybuchł konflikt wielu niemieszczący się w głowie. Klub z podzamojskiej miejscowo ści posiada 4 drużyny seniorów, ju niorów, trampkarzy oraz orlików. Do minionego roku organizacja w klubie była wręcz wzorowa. Trenerem senio rów do końca 2009 roku był Mariusz Barda. Zespół juniorów prowadził Pa weł Kędra. Ich współpraca z młodzie żą przebiegała wspaniale. Obydwaj panowie świetnie wywiązywali się ze swoich zadań. Młodzi zawodnicy byli bardzo zadowoleni z pracy ze swoim mentorami. Po jesieni seniorzy zakoń czyli zmagania na 7, a juniorzy na 14 miejscu. Jestem bardzo zadowolony z wy stępów zespołu w rundzie jesiennej. Wielki wpływ na wyniki zespołu miał trener, który świetnie dogaduje się z za wodnikami. Dzięki jego osobie atmos fera w zespole jest bardzo dobra. Starsi zawodnicy pomagają młod szym, miejmy nadzieję, że tak będzie w przyszłości. mówił wtedy Dawid Hereta (17 letni zawodnik juniorów, grywający zazwyczaj w zespole senio rów). Początek końca Wraz z rozpoczęciem 2010 roku włodarze klubu postanowili zarządzić jak się później okazało fatalną w skut kach decyzję. Mariusza Bardę zastąpił Mariusz Pliżga. Wcielił się on w rolę grającego trenera. Muszę przyznać, iż jestem lekko zszokowany tą decyzją. Współpraca z Bardą układała się co najmniej poprawnie. No cóż, zobaczy my czy Mały nadaje się na trenera. powiedział, nie kryjąc zdziwienia, Przemysław Kliza piętnastoletni za wodnik juniorów. Jednakże nie wszy scy byli tak zasmuceni zmianą trenera: Cieszę się z takiego rozwoju sprawy, Barda nie do końca rozumiał nasze po trzeby. Teraz, gdy trenerem został pił karz z taką przeszłością, może być tylko lepiej. Mówił doświadczony gracz seniorów Michał Burcon. Jak się później okazało Mariusz Pliżga nie jest takim kiepskim coach em, gdyż se niorzy i juniorzy utrzymali swoje pozy cję na koniec sezonu. Jednakże już wtedy juniorom nie podobało się za 6 chowanie niektórych doświadczonych zawodników. Obelgi rzucane na bo isku pod adresem młodych powoli zniechęcały juniorów do gry u star szych. Nie da się ukryć, że odkąd Mały objął stery w drużynie gra się nam coraz ciężej w seniorach. Nie do stajemy wsparcia od niektórych zawod ników. Burcon i inni nie rozumieją, że jesteśmy jeszcze młodzi i czasami bra kuje nam ogrania w lidze. Szkoda, że Pliżga trzyma stronę starszych mówił z oburzeniem młody Mateusz Dudek. Letnie transfery Zmiany w zespole nadeszły także wraz z początkiem letniego okna trans ferowego. Do klubu dołączyło pięciu nowych graczy, w tym dwóch mło dych zawodników szykowanych do gry w seniorach: Piotr Bargieł i ja. Cieszę się, że trafiłem do tego klubu. Będę mógł dalej podnosić swoje umie jętności tutaj. Myślę, że Echo to ideal ne miejsce dla młodych zawodników. powiedział na powitanie Piotrek. Ja również byłem zadowolony, po roku gry na uboczu udało mi się znaleźć lepszy klub. Do klubu w przerwie let niej dołączył także Marcin Hamerla, który, jak się później okazało, również nie miał zamiaru oszczędzać młodych graczy. Pierwsze mecze rozgrywane na wakacjach jednak nie zapowiadały tego, co miało się wydarzyć później. Wielki wybuch Był 4 wrzesień, gdy Echo mierzyło się z Koroną Łaszczów. W przerwie meczu juniorów trener Kędra zdecy dował się zdjąć z boiska kapitana Mi chała Zgnilca alby ten zagrał w meczu seniorów. Młodzi wygrali ten mecz 4:1. Po juniorach swój mecz grali se niorzy. Na spotkanie przybyło ich 18 (co nigdy wcześniej ani później w tym sezonie już się nie wydarzyło) wiec Michaś nie załapał się nawet do me czowej kadry. Nietrudno przewidzieć, iż kapitan juniorów nie był zadowolo ny z takiego obrotu sprawy. Uważał, że Mariusz Pliżga promuje swoich ko legów z boiska i postanowił już nie grać więcej w seniorach za kadencji tego trenera. Na decyzje Michasia miał nie tylko wpływ mecz z Koroną, ale także narastające z każdym me czem obelgi ze strony głownie Micha ła Burcona i Marcina Hamerli w stronę juniorów. Zachowanie Pliżgi, Burcona, Hamerli i innych zawodni ków skłoniło niektórych młodych do bojkotu meczów seniorskich. Nie ro zumiem jak można nas tak traktować, Pliżga zamiast promować młodych za wodników to stawia na swoich ziom ków. Jeszcze żeby taki Hamerla był od nas lepszy, to można by było zro

7 > Trochę sportu i o sporcie zumieć jego zachowanie, ale on w większości meczy wyróżnia się swoją nieudolnością i brakiem ambicji i jesz cze do tego nas bluzga no to sorry, ale ja już wole grać w juniorach. Tam przynajmniej jest spokój, a i nasza gra wygląda coraz lepiej. Mówił wście kły Michaś. Na początku Mały nie zawracał sobie bojkotem głowy, gdyż miał do dyspozycji wielu zawodników, jednak w trakcie rundy ilość ludzi gotowych do gry zmniejszała się z powodu kar tek, kontuzji czy wyjazdów zawodni ków do pracy za granicę, a seniorzy Echa spisywali się coraz gorzej. W międzyczasie juniorzy wygrali kilka meczów z rzędu i nieoczekiwanie starszych kolegów, gdzie można się wiele nauczyć mówił Maciej Bojar z zaprzyjaźnionego klubu Omega Stary Zamość. Tego było już za wiele. Za rząd zwołał zebranie, na którym oświadczył, iż albo juniorzy będą grać w seniorach (jeśli zajdzie taka potrze ba), albo nie zagrają 3 ostatnich me czy, które pozostały do końca rundy. Byłby to ogromny cios dla zespołu ma jącego bardzo duże szanse na pierwsze miejsce po rundzie jesiennej. Rozpo częła się narada, podczas której kapi tan młodzieży bez słowa poszedł do domu. Zespół jako winowajcę całego zajścia wskazał na Michasia. Juniorom udało się dogadać się z zarządem, wiec mogli bez przeszkód rozegrać 3 pozostałe mecze, ale Michał miał już wskoczyli na pierwsze miejsce w tabe nie powąchać murawy tej jesieni. li, co dało kolejny a według prezesa i trenera jedyny powód do niechęci gry w seniorach. Konflikt zaostrzał się z Czas rozstania każdym meczem Młodzi zawodnicy Echa zakończy li rundę jesienną z przewagą 6 punk Przesilenie tów nad drugą w tabeli Koroną Łaszczów. Natomiast seniorzy na pół Punkt kulminacyjny nastąpił w me metku rozgrywek plasują się na 9 miej czu z Kryształem Werbkowice, kiedy scu. Należy zaznaczyć, że Mariusz to jeden z zawodników po zejściu z bo Pliżga w ostatnich meczach nie skorzy iska za namową Michasia odmówił stał z żadnego z zawodników junio gry w seniorach. To nie do pomyśle rów. nia, aby młodzi zawodnicy odmawiali takiej szansy, jaką jest pokazanie się w Na początku grudnia połowa skła zespole seniorskim. U nas w Omedze du seniorów, w tym Mariusz Pliżga, za każdy junior ciężko pracuje na trenin powiedziała odejście z zespołu. gach, aby pokazać się trenerowi senio Pojawiły się także plotki o odejściu rów i otrzymać szansę gry u boku prezesa i jednocześnie głównego spon sora klubu. Wywołało to lekkie obawy moje i innych niedawno przybyłych do klubu zawodników, czy klub Echo Zawada nadal będzie istniał. Niektó rzy zaczęli wzorem Mariusza Pliżgi zastanawiać się nad odejściem z ze społu. Cieszę się, że klub w końcu opuszcza Mariusz, gdyż to zwiastuje lepsze czasy dla mnie i dla innych młodych zawodników. Jeszcze jakby klub zdecydowali się opuścić Burcon i Hamerla to już by była bajka. Teraz marze, aby do klubu wrócił trener Barda i wszystko było jak dawniej mówił ucieszony odejściem z klubu trenera Michał Zgnilec. Szczęśliwe zakończenie? 17 grudnia odbyło się oficjalne za kończenie sezonu, gdzie prezes Skuba oficjalnie ogłosił, że zostaje w klubie. Mogłem, razem z kolegami, ode tchnąć z ulgą. Klubowi, w którym tak dobrze mi się gra, nie groziło ban kructwo. Kolejnym problemem do rozwią zania był ubytek kilku czołowych gra czy i trenera. Prezes również w tym temacie uspokoił zespół. Rozpoczęli śmy poszukiwania nowego trenera, planujemy kilka wzmocnień, ale wiem, że w klubie mamy uzdolnioną młodzież, więc będę zachęcał nowego coach a, aby częściej korzystał z usług juniorów. Pragnę również zapewnić, iż do zespołu juniorów także dołączy kilku chłopaków. Wszyscy chcemy przecież utrzymać pierwsze miejsce w tabeli. mówił. Żeby jednak nie było tak różowo, 30 grudnia nadal nie było znane na zwisko nowego trenera. Nikt nic nie słyszał o potencjalnych wzmocnie niach składu. Nieznany jest także plan przygotowań ani termin ich rozpoczę cia. Co gorsza, możliwość rezygnacji z funkcji trenera juniorów rozważa dotychczas wspaniale wywiązujący się ze swoich obowiązków Paweł Kę dra. Po Nowym Roku okaże się czy zapowiedzi prezesa to tylko czcze ga danie, czy jednak nadchodzą lepsze czasy dla Echa Gabriel Krukowski 7

8 > Wyłowieni ze szkolnego tłumu Adenozynotrifosforanowe życie Rocznik 93. Blond włosy, średni wzrost. Raczej szczupła. Z pozoru zwykła nastolatka. Poza małym wyjąt kiem. Jej głowy nie zaprzątają myśli o chłopakach czy imprezach. Ona kocha biologię. To jej pragnie poświęcić większość swojego życia. Mowa bo wiem o niezwykle zdolnej uczennicy naszego liceum Katarzynie Sitarz z klasy IIg. Zauroczona przyrodą Jej przygoda z biologią zaczęła się na początku gimnazjum. Pewnego dnia postanowiła pójść na kółko biolo giczne. Od pierwszego spotkania czuła się tam jak ryba w wodzie. Wewnętrz ny głos podpowiadał jej, że to jest wła śnie to, na czym chce skupić swoją uwagę. Na początku fascynowała ją bo tanika. W trzeciej klasie gimnazjum doszła do finału konkursu biologiczne go. Była z siebie zadowolona, jednak ambicja podpowiadała jej, że może osiągnąć więcej. Dlatego też Kasia do dalszej drogi nauczania wybrała 3LO,gdyż, jak sama mówi, uważa, że tutaj właśnie ma największe szanse na osiągnięcie dużych sukcesów i spełnie nie swoich najskrytszych biologicz nych marzeń. Obecnie, panna Sitarz znalazła się na wojewódzkim szcze blu olimpiady, jednak pech chciał, że do przejścia do kolejnego etapu zabra kło jej 1 punktu! Przed nią kwietniowa olimpiada ekologiczna, w której na pewno da z siebie wszystko. ukazuje ją jako osobę bardzo wrażli wą na problemy, cytując Katarzynę "naszych braci mniejszych". K jak karbamoilofosforan Dokładne zainteresowania Kasi to wirusologia, a w szczególności wirus HIV. Ma lekkiego bzika na jego punk cie :) Interesuje się budową, funkcjono waniem oraz dużą mutacyjnością tego wirusa. Kolejnym działem biologii, który fascynuje Kasię jest genetyka i inżynieria genetyczna. Swoistą "bi blią" tej dziedziny jest książka pod ty tułem "Genomy", którą bohaterka mojego artykułu bardzo pragnie prze 8 Większość znajomych Kasi za pewne wie, że owa postać od 4 lat jest wegetarianką. Poprzez tą postawę, wyraża swoje zdanie : " Zwierzęta też mają swoje uczucia i nie powinniśmy ich zabijać dla własnej przyjemności i satysfakcji". Uczniowie obecnych klas drugich i trzecich zapewne pamiętają, jak w minionym roku szkolnym, ich koleżanka przefarbowała sobie włosy na zielono. Zrobiła to w ramach pu blicznej manifestacji, która neguje ist nienie i ogólnoświatowe działanie restauracji McDonald's. Bowiem, ta sieć fast foodów stosuje bardzo niehu manitarne warunki zabijania zwierząt. Dodatkowo, plantacje McDonald's znajdują się na terenach Puszczy Amazońskiej. Poprzez stopniowe wy cinanie "płuc ziemi", zwiększa się ry zyko efektu cieplarnianego, co jak wiadomo, jest bardzo szkodliwym zja wiskiem. Przyszła pani biolożka W obronie praw zwierząt Kasia od zawsze była przeciwna okrucieństwu w stosunku do zwierząt. Angażowała się i angażuje w rozmaite akcje na ich rzecz. Przykładowe, w których wzięła udział to: Dzień bez fu tra, Stop rzezi fok, Dzień Wegetariani zmu. Od wielu lat stara się nie stosować kosmetyków testowanych na tych biednych, bezbronnych zwierzę tach. Pewnego razu, Kasię spotkała dość dziwna przygoda. 3 lata temu, spotkała starszą kobietę. Miała ona kil ka kociąt, które chciała skazać na okrutną śmierć poprzez utopienie, Kasia uratowała te zwierzęta przed tak smutnym losem. Ten szlachetny czyn Wegetariańska przygoda czytać, jednak obecnie jest pochłonię ta inną lekturą biologiczną. W samej genetyce, Katarzynę najbardziej pocią ga enzym telomeraza i budowa telome rów. To właśnie z tego zakresu w największym stopniu pogłębia swoją wiedzę. Za opracowanie działania tego enzymu amerykańscy naukowcy dosta li w 2009 roku Nagrodę Nobla w dzie dzinie medycyny. Być może, mojej bohaterce w przyszłości też przypad nie ten zaszczyt. W każdym bądź ra zie, życzę jej szczęścia. Biolożka. Nie biolog. Sama Kasia poprosiła mnie, abym tak ją określiła. Wynika to z jej feministycznych po glądów. Katarzyna popiera równo uprawnienie kobiet. Swoje racje wyrazi w XII "Warszawskiej Mani fie", która odbędzie się 7 marca 2011roku. Sama mówi, że bycie femi nistką nie oznacza żywienia wrogości wobec płci przeciwnej... (niektórzy, a nawet większość ludzi tak bowiem ro zumie znaczenie tej ideologii). Jednak wróćmy do głównego tematu. Kata rzyna planuje studiować biologię mo lekularną na Uniwersytecie Adama Mickiewicza w Poznaniu. Jej plany na okres po studiach przedstawiają się następująco: Zrobić doktorat, wyje chać z Polski i zaangażować się w międzynarodowy projekt badawczy dotyczący wirusa HIV. Jaki z tego wniosek? Kaśka to strasznie ambitna i zdolna dziewczyna, która ma w planie zdziałać naprawdę dużo. Życzę jej więc powodzenia i szczęścia w reali zacji marzeń ) Aleksandra Cieślik z klasy ID

9 > Temat numeru: Internet, czyli złapani w Sieci Witam w moim świecie Rozmowa z Michałem Malinowskim internautą, wykopowiczem. Jakub Piwko: Od jak dawna mo MM: Już nie raz tak bywało. Ale żesz nazwać się "internautą", bo chy zawsze prędzej czy później odkrywali ba nie każdy użytkownik internetu jest śmy te spiski. Udało nam się obronić od razu "internautą"? przed atakiem nacjonalistów, którzy to codziennie "ostrzeliwali"nas dziesiąt Michał Malinowski: No nie każdy, kami linków o rzekomej wojnie z Ro bo internauci to już pewna subkultura. sją czy Niemcami. Prowadzimy Spotykamy się na różnych forach, stro jednak wciąż wojnę z "dziećmi neo", nach, portalach. Ja korzystam z interne tu już nie jest tak łatwo, bo one ni tu od 2003, a internautą jestem od czym hordy orków, wciąż się odradza 2007 czyli od momentu mojej fascy ją i spamują nasz portal. nacji wykopem. JP: Wykopem? Cóż to? MM: Mój wirtualny dom. Wykop.pl to strona działająca na zasadzie digg'a. Czyli użyt kownicy (wykopowicze) dzielą się ze sobą ciekawymi linkami (znaleziskami). Dyskutują na ich temat, czasem do takiego momentu, że tworzą własne teorie spiskowe (śmiech). JP: Dlaczego nazywasz to swoim "wirtualnym domem"? MM: Bo nigdzie indziej w interne cie nie mogę spotkać takich ludzi. Wy kopowicze to najczęściej studenci. Ale właśnie dzięki dostępowi do internetu nasze mózgi, są w miarę czyste od ma nipulacji. Bo jak wiadomo media kła mią, manipulują, wykorzystują ludzi. Z wykopem jest inaczej bo tu my sami wybieramy to co jest warte uwagi, względnie "czyste". marksistowskim, ścierają się ze sobą. Cały świat korzysta z googla, to nie wątpliwie łączy internautów. JP: Czujesz się uzależniony od in ternetu? MM: Nie lubię o tym mówić (śmiech). Ale, tak jestem, siedzę przed komputerem średnio po cztery godzi ny dziennie, a na wakacjach nawet do dziesięciu. JP: Twój rekord? MM: Dwadzieścia dwie go dziny. JP: Wiążesz jakoś swoją przyszłość z internetem, czy to tylko rozrywka? MM:W dzisiejszych czasach nie da się żyć czy pracować bez internetu. Każda firma musi mieć swoją stronę internetową. Ja raczej na pewno będę pracował w JP: Jak trafiłeś na wykop? realnym świecie. Ale myślę, że własna MM: Trafiłem na jakąś reklamę, strona dobrze by wyglądała w CV. chyba na YouTube'ie, wszedłem, zoba JP: Wspomniałeś, że cały świat ko czyłem i zostałem. rzysta z googla, nie boisz się tego co JP: Czego mogę się spodziewać ta korporacja już o Tobie i o każdym z nas wie? wchodząc na wykop? Jakich linków? MM: Wszystkiego (śmiech), od hu moru, przez porady lekarskie, newsy dla hodowców jeleni do polityki. Tej ostatniej, przez zbliżające się wybory, jest trochę za dużo. Ale skoro wykopo JP: Skoro sami wybieracie co ma wicze tego chcą to to mają. być na wykopie to nie boicie się, że JP: Myślisz, że polski internet dużo ktoś może to wykorzystać i próbować różni się od tego zagranicznego, za zaatakować jakimś chłamem wykop? chodniego? MM: Chodzi Ci o fałszywych wy MM: Ani trochę, jak na całym świe kopowiczów? cie mamy swoiste klasy internetowe i JP:Tak. niczym w rasowym społeczeństwie MM: Zdaję sobie z tego sprawę, że popularny "Wujek google" może wi dzieć o mnie za dużo. Ale się tego nie boje. Niech się boją Ci co mają coś na sumieniu. JP: Dziękuję za rozmowę. Życzę dobrego transferu. MM: Również dziękuję. 9

10 > Temat numeru: Internet, czyli złapani w Sieci Wieści z frontu, czyli rozmowa z kurą z biura Słowem wstępu, aby dobrze zrozu mieć poniższy wywiad, należy się wcześniej zapoznać z kilkoma pojęcia mi, które na stałe wpisały się w pracę samego analizatora. Mianem analizatorów określa się ludzi którzy poszukują sensu w bezsen sie, bywają okrutni i tępią "ałtorecz ki", które są odpowiedzialne za gwałty na Ortografii, Gramatyce, Dziele Kano nicznym i Zdrowym Rozsądku. Sama "ałtoreczka", jest z reguły płci żeń skiej, ma naście lat, bloga (czy też w analizatorskim slangu blogaska ), ma rzy o dużej ilości komciów (tłuma cząc na język polski po prostu komentarzy) i trochę zbyt wybujałą 10 fantazję, której inwencja z reguły ogra nicza się do rozbudowanych opisów letkiego makijażu oraz efektownych zejść na śniadanie. Do kanonu naj okropniejszych zdań z tego typu utwo rów na stałe weszło zdanie: Jenny miała 16 lat i zeszła na śniadanie. Do datkowo bohaterki takich tekstów za zwyczaj są lepszym, bo niemalże idealnym alter ego ałtoreczki, mają su per moce, drzewo genealogiczne sięga jące dinozaurów, oraz dziesięć skomplikowanych imion, o nazwi skach nie wspominając. Z reguły nikt ich nie rozumie, ale i tak lecą im do stóp wszyscy osobnicy płci męskiej w odległości dziesięciu metrów, rodzice służą za bankomat, a tak naprawdę ciąży nad nimi jakieś fatum, lub po prostu zostają jedyną miłością z prze szkodami wokalisty modnego akurat zespołu. Ale jako to, że bohaterka robi głównie makijaż i się stroi, na właści wą akcję w opku (bo tak językiem analizatorów określane są takie twory) brak już miejsca. Kura z biura, jest jedną z właśnie takich analizatorek, poświęcających swój wolny czas, na walkę z takimi potworkami, można ją w sumie uznać, za bezlitosnego bojownika o poprawność językową, gramatyczną, ortograficzną oraz interpunkcyjną w Internecie.

11 > Temat numeru: Internet, czyli złapani w Sieci Kurę spotkałam na płaszczyźnie in ternetowej, na Forum Mirriel, gdzie umieszcza swoje teksty literackie. Od dawna obserwowałam jej działalność na blogu Sierżan und Saper, który w wyniku pewnej sytuacji zmienił nazwę na Niezatapialna Armada Kolonasa Waazona (dostępnym pod adresem niezatapialna armada.blogspot.com), gdzie pracuje jako jedna z analizato rów. BM: Gdybyś mogła to ująć własny mi słowami, to kim jest analizator? Kura z biura: Dla mnie analizator jest kimś w rodzaju redaktora, korekto ra i jednocześnie satyryka. W analizie równie ważny jest element wytknięcia błędów, jak i rozśmieszenie czytelni ka. Pracujemy nad tym, żeby wyłapać każdy idiotyzm kryjący się w tekście, lecz jednocześnie analiza nie może być tylko nudnym wytknięciem oczy wistych błędów. BM: Sądzisz, że z takiej przeciętnej "altoreczki" jest w stanie wyrosnąć kie dyś dojrzały twórca? Czy kiedykolwiek zdarzyło się, że wyciągnęły wnioski właśnie z analizy? Kzb: Myślę, że każdy, kto pisze, przeszedł przez etap "ałtoreczki". Jeśli ktoś myśli o pisaniu na serio i jeśli czu je taką potrzebę, to prędzej czy póź niej z tego etapu wyrośnie. A niektórzy zostaną na zawsze na etapie opisywania swoich marzeń, po czym wyrosną z pisania w ogóle. Tak, zda rzyło nam się, że ałtorki konkretnych zanalizowanych opek pisały później, że dzięki analizie zobaczyły swoje błę dy. Pisali też o tym inni że nawet je śli sami nie zostali zanalizowani, to dzięki czytaniu SuSa, wiedzą na co zwracać uwagę, pisząc swoje opowia dania żeby się nie ośmieszyć. BM: Nie masz chwil zwątpienia, Kzb.: Oczywiście, nieraz wła kiedy to bojowanie o poprawność wy śnie z tego względu, że nawet jeśli daje się bez sensu wobec ciągle tych jednej osobie wytkniemy błędy, to i samych błędów? tak pojawi się cały legion innych błę dorobów. Zdarzyło się też słyszeć, że Kzb.: Nie, bo na szczęście stawiam jesteśmy okrutni i niszczymy młode bardziej na stronę satyryczną całego psychiki. Historia zna jednak wypad przedsięwzięcia i zwątpiłabym dopie ki, gdy ałtoreczki się nawracały i póź ro, kiedy czytelnicy doszliby do wnio niej dziękowały za to, że ktoś im te sku, że już ich nie śmieszę. A poza błędy wytknął. Jeszcze za czasów Lo tym wiem, że KTOŚ jednak wnioski chy Snejpa (Jedna z pierwszych pol wyciąga, nawet jeśli niekoniecznie za skich analizatorem, działała kilka lat nalizowana ałtorka. Dziewczyny, które temu) były osoby, które dzięki temu znam z forum np. jeśli coś piszą, robią uczyły się, jak pisać lepiej, zbierając zwykle bardzo porządny research pod właśnie takie razy, za rażące błędy. Na względem realiów, a na to mocno blogu Złych Kasiek też było kilka ob zwracamy uwagę. jawień takich nawróconych grzeszni BM: Robisz to, bo chcesz rozszarpy ków, więc jeśli przyjmiemy, że jedna wać niewiniątka, czy też po prostu lu osoba, na sto zostanie naprawiona, bisz ludzi z którymi to robisz? to motywuje to do dalszego działania. Kzb.: Lubię, to na pewno. A co do rozszarpywania nie da się ukryć, to też. Są takie opka, przy czytaniu któ rych człowiek wali łbem o stół, a bluzg się echem od gór odbija i po pro stu NIE MOŻNA tego zostawić bezkar nie. Na przykład opko o Rammsteinie, które u mnie ma pierwsze miejsce w rankingu najdurniejszych opek Wszechświata. Przy okazji: nie ruszamy takich ty BM: Jak w ogóle doszło do tego, że powo naiwnych, niewinnych blogów wzięłaś się za analizowanie? dzieci. Uważam, że powiedzmy 12 lat Kzb: Kiedyś przez zupełny przypa ka ma pełne prawo do dość uproszczo dek, po linkach z jakiegoś innego blo nej wizji świata i jeśli nie bierze się za ga, trafiłam na Złe Kaśki tematy, które ją ewidentnie przerastają ( sweet.blog.onet.pl/) i to by (albo nie daj Boru* nie próbuje pisać o ła pierwsza analizatornia, jaką pozna seksie), to się nad nią nie znęcamy. łam. Potem szukałam innych blogów o (*Bór, postać z mitologii blogaskowej, tej tematyce, aż poznałam Sierżant. powstała od okrzyków w stylu O Bo Najpierw podsyłałam jej blogaski do rze! dop. aut.) analizy, aż wreszcie trafiłam na taki, BM: Zdarzyło ci się usłyszeć od ko przy którym stwierdziłam, że muszę goś, że to co robisz, jest bezsensowne, go pokroić osobiście. I tak poszło. że to taka syzyfowa praca? BM: Czy sądzisz, że moda na pisa nie wszystkich "opek" na jedno kopyto przeminie, a ałtoreczki znajdą sobie inne zajęcie? Kzb.: Nie, sądzę, że nie przeminie. Istniała na długo przed internetem, ty le że opka w zeszycikach nie miały ta kiej mocy rażenia. Jakaś konkretna ałtorka może sobie znaleźć inne zaję cie, ale na jej miejsce pojawi się mnó stwo innych. Będą się zmieniać opisywani idole, będą powstawać fan fiki do innych filmów czy książek, ale całe "opkarstwo" będzie się kręcić da lej. I od czasu do czasu w tym zalewie tworów "na jedno kopyto" pojawi się coś oryginalnego i ktoś, kto faktycznie będzie miał w sobie tę iskrę talentu. Z Kurą z biura rozmawiała Barbara Michalczyk 11

12 > Temat numeru: Internet, czyli złapani w Sieci Gry MMO ich mała ojczyzna Jakbym się czuł gdybym stracił konto? Nie wiem, tak trudno to opisać jak na przykład trudno by było opisać co bym czuł gdyby zmarli mi rodzice. Gry MMO (Massive Multiplayer Online) dla jednych tylko rozrywka raz na jakiś czas, dla innych drugie ży cie, ale zdarzają się też tacy, dla któ rych liczy się tylko gra. MMO to gra komputerowa, która rozgrywana jest jednocześnie przez miliony graczy z całego świata. Nie ma znaczenia czy mieszkasz na wsi, czy w mieście wy starczy, że masz odpowiedni kompu ter, łączę, grę i już po chwili możesz zanurzyć się w wirtualnym świecie. W jednych zabijasz potwory włóczące się po przeróżnych krainach, w drugich in nych graczy, w jeszcze innych możesz nawet otworzyć własny biznes. Ale główny cel jaki najczęściej narzucają sobie gracze to zdobycie określonych itemów (przedmiotów) oraz wbicie określonego lvla (poziomu postaci). Niestety z biegiem czasu niektórzy tra cą kontrolę nad tym hobby i ich jedy ną myślą jest zalogowanie się i zdobycie trochę expa (punktów do świadczenia, wymaganych do osiągnię cia kolejnych poziomów). Wirtualny, lepszy świat Co jest takiego wciągającego w tych grach? Czemu ludzie są gotowi wydawać prawdziwe pieniądze, aby tylko postać, którą sterują, była lepsza od innych, wyglądała lepiej, miała lep szy ekwipunek? Spytałem o to nałogo 12 wego gracza Guild Wars gry stworzonej przez studio ArenaNet, w której mamy dostępne dwa tryby wal kę przeciw innym graczom (PvP) oraz przeciw potworom (PvE). Zastanawia jące jest to co napisał (zachowana ory ginalna pisownia): daje mi to co kazdemu, oderwanie sie od gorszego swiata i zasiądnięcie przed grą. Ile jest w tym prawdy? Czy nasz świat jest naprawdę taki szary? Co sprawia, że ludzie wcielając się w wirtualnych bohaterów zapominają o prawdziwym świecie (Real Life RL)? Znalazłem fajną grę, pogramy? Początki są często takie same zna jomy pokazuje nową grę lub przyszły gracz znudzony bezcelowym siedze niem przed komputerem, szukając roz rywki trafia na portal prowadzony przez innych graczy. Zaczyna się eks cytacja możliwością stworzenia wła snego bohatera (być może maga, wojownika, czasem nawet łotrzyka), wygenerowanym komputerowo świa tem, możliwościami interakcji z inny mi graczami. Dochodzi do sytuacji gdy zdobycie, wbicie, kolejnego po ziomu jest ważniejsze od snu, od pój ścia do szkoły. Angażują się na tyle mocno, że zaczynają zaniedbywać zna jomych w realu, zamykają się w sobie, wykorzystując każdą wolna chwilę na grę., mówi Emilia, uczennica jedne go z zamojskich liceów, Według mnie nastolatkowie mają ogromna chęć wybicia się ponad przeciętność, bycia kimś niezwykłym, wynika to często z naturalnych dla tego wieku kompleksów. Niektórzy wyróżniają się strojem, inni angażują się w różne zajęcia. A gdy zaczynają grać docho dzą do wniosku, że w grze o wiele ła twiej jest to marzenie o własnej wyjątkowości zrealizować.. Gracz zapomina o podstawowych obowiązkach. Jest opanowany chęcią ulepszenia postaci, stania się kimś po tężniejszym w grze, bo chce impono wać innym graczom. Ale czy naprawdę jest czym? Chyba tylko wśród innych graczy nie podejdzie przecież do dziewczyny i nie powie Mam Magma Plated Battlearmor na europejskim serwerze. Pójdziemy na szejka? Jestem Szymon i mam paladyna na 80lvl W miarę upływu czasu gracz coraz bardziej przywiązuje się do swojego chara (wirtualnej postaci), którą wy kreował w grze. Zaczyna wydawać prawdziwe pieniądze aby ją ulepszyć, aby osiągnąć więcej, mieć większe możliwości i być lepszym niż inni. Idealnym przykładem jest tu Premium

13 > Temat numeru: Internet, czyli złapani w Sieci Account w Tibii, który między innymi daje dostęp do dodatkowych terenów, przedmiotów, zwiększa regeneracje hp, many (punktów życia, punktów magii). Młodsi gracze nierzadko okła mują swoich rodziców, aby zdobyć pie niądze na tego typu dodatki do gry. Gra staje się na tyle wciągająca, że nie którzy rezygnują z wyjścia ze znajomy mi, aby uczestniczyć w evencie (specjalnym wydarzeniu przygotowy wanym przez osoby współpracujące z twórcami gry), wolą kupić sobie coś do gry niż pójść pójść do kina na film. Z czasem uzależnienie prowadzi do patologii. Swego czasu głośno było o szesnastoletnim graczu Tibii, który pobił swoją matkę za to, że odłączyła mu prąd przez co jego postać zginęła. Co sprawia, że człowiek jest gotów za atakować swoich bliźnich z powodu niepowodzenia w grze? Rozmawiając z Andrzejem, uzależnionym od gry Gu ild Wars, spytałem o to, jak spędza czas po lekcjach. Jego odpowiedź, Jem, śpię, gram, chodzę do toalety specjalnie mnie nie zaskoczyła. Bar dziej mnie zszokowała następna na ko lejne pytanie, Jakbyś się czuł gdybyś stracił konto?, która brzmiała Nie wiem, tak trudno to opisać, jak na przy kład trudno by było opisać co bym czuł gdyby zmarli mi rodzice. Co sprawia, że młody człowiek przyrów nuje stratę czegoś wirtualnego, nie ist niejącego w realnym świecie, do straty bliskich osób? Czy to już nie jest skraj ne zatracenie się w nieprawdziwym, stworzonym przy pomocy kompute rów, świecie? Zgrywając twardziela Nie jest to reguła, ale można zauwa żyć, że część graczy to ludzie nieśmia li. Osoby, które boją się wyjść i rozmawiać z ludźmi. Często pełne kompleksów. Zamykają się w domu, kreując w sieci, w grze postać, do któ rej chcieliby być podobni w rzeczywi stości. Będą odgrywali Casanovę, macho, który nikogo się nie boi i inne tego typu postacie. Na czas rozgrywki chcą poczuć się kimś innym, kimś lep szym. Rozumiem, że ktoś może źle się czuć sam ze sobą, a taka gra w ja kiś sposób mu pomaga. Chociaż we dług mnie to nie jest sposób na zwalczenie tego problemu, raczej tyl ko go pogłębia. zwraca uwagę Emi lia. Zgrywanie bohatera w świecie wirtualnym sprawia, że tracą zaintere sowanie światem realnym. Nie próbu ją zmienić w sobie tego co w życiu codziennym powoduje, że czują się gorsi niż inni. Nie można jednak porównywać gier MMO z RPG (Role Playing Ga me, gra w odgrywanie ról) w tej drugiej gracze się ze sobą spotykają, widzą się, rozmawiają ze sobą w prawdziwym świecie, a cały świat jest tym co opowie Mistrz Gry, a gracz so bie wyobrazi. Problem XXI wieku? Z biegiem czasu uzależnienie od gier MMO staje się coraz poważniej szym problemem społecznym. Już te raz zdarzają się przypadki śmierci z wycieńczenia spowodowanej długą grą bez przerwy. Tego typu ofiarami są najczęściej obywatele krajów azja tyckich Chin, Korei, Japonii. Być może za te kilka lat podobne sytuacje będą się zdarzały w naszej okolicy? Czy będziemy mogli coś na to pora dzić? Czy będziemy umieli pomóc uzależnionym od wirtualnych świa tów? A może i Ty masz tego typu zna jomych? Kamil Banach 13

14 > Temat numeru: Internet, czyli złapani w Sieci Społeczność Blipa Internetowa Mała Ojczyzna Moja mała ojczyzna może to być zarówno lokalna, miejscowa ludność, ale również internetowa, globalna. Dobrym przykładem jest internetowa społeczność BLIPa (Bardzo Lubię In formować Przyjaciół) serwisu, umoż liwiającego mikroblogowanie, czyli publikacje krótkich tekstów maksy malnie 160 znaków. Serwis umożliwia dodanie osób, które się obserwuje, czyli śledzi ich wszystkie wpisy oraz obserwowanie wypowiedzi wszystkich użytkowników na dany temat. W Bli pie nie chodzi tylko o to żeby pisać, co się w tej chwili robi, ale też dzielić się spostrzeżeniami z wydarzeń, które dzieją się dookoła nas. opisuje Mate usz. Internet jest tak rozległym miej scem, że poznanie wielu ludzi na takim portalu wydaje się niemożliwe, jednak fakty mówią co innego. Początek Jaki jest początek? Zazwyczaj za czyna się od informacji znajomego Hej, zobacz to i się zarejestruj! po tem? Początkujący użytkownicy mogą czuć się zagubieni, ale jeśli kogoś zna ją, łatwo można znaleźć inne ciekawe osoby sprawdzając, co i do kogo pi sze nasz znajomy. Często okazuje się też, że ktoś, kogo się nie spodziewali śmy również jest już na Blipie, wtedy zdobywanie nowych kontaktów idzie jeszcze szybciej. Przemek, zapytany o 14 swój początek na blipie, odpowiedział: Dziwne trochę pewnego razu musia łem pojechać do Warszawy (pierwszy raz), a nie było kogo zapytać, co, gdzie i jak. Dostałem odpowiedź i za cząłem trochę inaczej odtąd blipa wy korzystywać. I tak już zostałem! jak widać blipowicze nie są uprzedzeni do nowych i z chęcią pomagają każde mu. No, ale w końcu to był "polski klon twittera", a że twitter był na cza sie, to trzeba było zacząć korzystać. Do znajomych zacząłem dodawać oso by, których blogi czytam, tak więc mia łem więcej obserwowanych niż obserwujących było niełatwo swo je początki na blipie opisał Mateusz. Szukamy Marcela! Blip jest małą ojczyzną dla wielu ludzi. Oni potrafią się przejąć, kiedy je den z nich zaginie, zniknie. Ostatnim takim przypadkiem był Marcel Wy obraź sobie, że mieszka sobie w Lubli nie i np. w Poznaniu robimy BliPiwo BliPoznań, to ten mówi: Spoko, bę dę.. Marcel jest niezwykle sympatycz ną osobą opisuje Jakub. Pewnego dnia się okazuje Marcel zniknął. Miał iść do szpitala, ale nie trafił... nie wiem gdzie, kto i jak zawinił. Szybka informacja rozesłana przez je go przyjaciół, rozniosła się po Blipie w kilka godzin blipowicze zrobili resztę, umieścili informacje gdzie tyl ko mogli, na blogach, portalach spo łecznościowych, witrynach, Facebooku, powstała nawet specjalna strona internetowa poświęcona poszu kiwaniom. Nie moja sprawa co się z nim działo ważne, że skutek był nie malże natychmiastowy. dodaje Ja kub, znajomy (przez blipa) zaginionego. Cała sprawa zakończyła się szczęśliwie po prawie dwóch tygo dniach, Marcel wrócił, cały i zdrowy to tylko przykład, jaki wpływ może mieć taka społeczność. Blipowicze, właśnie przez takie akcje wpadają na różne pomysły, nad którymi zaczyna ją, najpierw pół żartem, pół serio dys kutować, a potem wychodzi na to, że inspiracją jakiegoś pomysłu, był wła śnie blip po poszukiwaniach Marce la, grupa osób zaczęła rozmawiać o stworzeniu portalu, w którym ludzie mogliby informować o zaginionych osobach, głównie dlatego, że w ofi cjalnych tego typu stronach, trzeba na akceptację zgłoszenia czekać dni, ty godnie a przecież w takich przypad kach jak zaginięcie, czas odgrywa ogromną rolę. Zainteresowania Oprócz innych użytkowników, można obserwować również wpisy o danej tematyce. Tutaj pojawia się ogromny wachlarz możliwości, dzięki prostej opcji ignorowania. Dzięki te

15 > Temat numeru: Internet, czyli złapani w Sieci mu możemy dokładniej określić, jakie wiadomości mają do nas trafiać. Dla przykładu, możemy obserwować tag (temat) o muzyce, ale ignorować ten o muzyce pop efektem tego będzie, że będziemy dostawać wszystkie wiado mości o muzyce oprócz tej popowej. Wystarczy poświęcić chwilę czasu i sprecyzować swoje zainteresowania, to co lubimy robić, słuchać, oglądać, z czego korzystać tagi są praktycznie dla wszystkiego, i nie ma problemu z tworzeniem nowych wystarczy po prostu go użyć. Dopiero z czasem, jak uruchomiono tagi, to lista "znajo mych" zaczęła się powiększać mo głem pogadać z osobami o tematach, które mnie interesują dodaje Mate usz jeden ze starszych blipowiczów, pamiętających jeszcze czasy kiedy por tal raczkował. Najszybsze źródło informacji Po dłuższym korzystaniu z Blipa, można stwierdzić na pewno jedno to świetne źródło wiadomości. Blip to dobre ba, nawet bardzo dobre źródło informacji dzięki tagom możemy ob serwować co się dzieje w danej chwili w jakiejś części świata, użytkownicy sami dostarczają najnowsze zdjęcia czy filmy. przykładem mogą być za mieszki w Warszawie pod halami KDT. dodaje Mateusz. Praktycznie każda popularniejsza gazeta, każdy portal internetowy, radio, stacja telewi zyjna, urzędy państwowe mają swoje konto na blipie. W jakim celu? W przy padku mediów jest to często kolejny kanał dystrybucji wiadomości gaze ta, poza publikowaniem wiadomości w papierowym wydaniu, często wysta wia je także na swojej stronie interneto wej, a potem na blipie. Urzędy natomiast często korzystają z Blipa ja ko miejsca w którym można porozma wiać z rzecznikiem, zadać mu pytanie, bez wychodzenia z domu. Taką takty kę stosuje np. Kancelaria Premiera, ZUS. Dostępność Blipa na wszystkich urządzeniach mobilnych sprawia, że blipować możemy zawsze i wszę dzie żeby nie marnować czasu stojąc na przystanku, w autobusie, czy kolej ce do lekarza. Nowe znajomości i spotkania spotkania, nie znając się praktycznie, przypadkiem dowiadując się, że jakiś blipowicz jest z ich okolicy. Lubię blipa za to, że bardzo łatwo (i szybko) uzyskać tam odpowiedź na nurtujące nas pytanie niezależnie czy będzie ono stricto techniczne czy też z pogra nicza filozofii. Poza tym jest to zbio rowisko różnych ludzi, których naprawdę warto byłoby poznać lub przynajmniej z nimi blipować. twierdzi Kamil. Jak widać, Blip jest Małą ojczy zną dla wielu osób dla wszystkich tych, którzy dzielą się swoimi spo strzeżeniami, rozmawiają, pomagają. Mogą to robić wszędzie, kiedy chcą. Blip to naprawdę świetna społecz ność nie wiem, czy w jakimkolwiek innym portalu da się znaleźć taką ma sę sympatycznych ludzi o podobnych zainteresowaniach. Rafał Łasocha Mateusz, na dość ogólne pytanie Dlaczego blip? odpowiada Dlacze go lubię BLIPa? Cóż, potężna społecz ność osób o różnych zainteresowaniach skłonnych do dzia łania często tak jest, że wielkie akcje zaczynają się od pojedyńczego blipnię cia np. BlipPiwo. użytkownicy potra fią łatwo się zorganizować na 15

16 > Czas na reportaż Inna? Dostrzeżenie Zaczęła się ubierać na czarno polubiła czaszki czyli o inności w Tłumie Ubiera się inaczej niż wszyscy, ale z W międzyczasie moja koleżanka pewnym smakiem, pewną dozą umie Marta namówiła mnie do uczestnictwa Najczęściej nawet nie próbuję przy jętności dobrania tego wszystkiego. I w kursie tańca. Zgodziłam się, myśląc glądać się osobom na szkolnym koryta przede wszystkim pewną odwagą. o zbliżającej się wielkimi krokami rzu. Dla mnie to po prostu Tłum. studniówce. Ponadto miałam poznać Kolorowy, głośny i, trzeba to przy Spotkałam się jednak również z iro jej przyjaciółkę, jeszcze z czasów znać, trochę męczący Tłum. Wszyscy nicznymi wypowiedziami, jak na przy podstawówki. A w grupie, jak wiado podobni do siebie, pomimo najszczer kład określenie pani ciemności. mo, zawsze raźniej. szych chęci wybicia się poza przecięt Wiesz, jak to jest jak ktoś się ubiera ność. inaczej niż reszta kontynuuje Kamil Jakież było moje zdziwienie, gdy Zaczynają się komentarze, docinki... na pierwszych zajęciach pojawiła się Nic dziwnego, że gdy zobaczyłam Mało kto będzie na tyle zdeterminowa Ona. Była chyba ostatnią osobą, jakiej Ją na jednej z przerw, jeszcze na sa ny by sprawdzić, jaki ktoś jest napraw spodziewałabym się w tym miejscu. mym początku mojej nauki w liceum, dę gdy wszyscy o nim mówią tak, a Kurs tańca towarzyskiego? Komplet od razu utkwiła mi w pamięci. Na po nie inaczej. Wszyscy oceniają po wy nie nie pasował do mojego wyobraże czątku zauważyłam buty. Tłum cho glądzie. nia o Niej. Była jakby z innej bajki. A dząc po szkole zazwyczaj wbija wzrok kiedy z uśmiechem podeszła do mnie i w podłogę. Ona miała na nogach cięż Psychologowie potwierdzają, że do Marty kie glany. Gdy podniosłam wzrok, mo najważniejsze w wyrabianiu naszego im oczom ukazała się co najmniej zdania o drugim człowieku są pierw Tak właśnie poznałam Ją, czyli oryginalna postać. Nie przypomnę so sze sekundy spotkania z nim. Czynni Rachelę. Od tamtej pory minęło już bie dokładnie jej stroju, pamiętam tyl kiem decydującym jest wtedy wygląd. trochę czasu, ale tak naprawdę aż do ko, że wyglądała tak, jak gdyby przed Co więcej, pierwsze wrażenie bardzo chwili pisania reportażu bardzo mało chwilą wyszła z jakiegoś japońskiego trudno jest zmienić, udaje się to tylko wiedziałam o niej samej i jej przyjaźni komiksu. Czerń, koronki, do tego nity w kilku procentach przypadków. z Martą. Później, rozmawiając z nimi, i ćwieki, ciemny makijaż oraz kokardy próbowałam się dowiedzieć, jak to się w blond włosach. Ktoś mniej zoriento stało, że tak bardzo się ze sobą zżyły. wany podsumowałby jej wygląd, mó Zaskoczenie Na pierwszy rzut oka są przecież dia wiąc, że urwała się z choinki. Czas mijał. Nadal z wielkim zainte metralnie różne. Pierwsza myśl? Dziwadło chcące zwrócić na siebie uwagę. Opinia krzywdząca, ale typowa dla przeciętne go Tłumu. Muszę jednak przyznać, że wyróżnianie się wychodziło jej znako micie, co potwierdzały zarówno cieka we (albo ciekawskie) spojrzenia, jak i późniejsze, mniej lub bardziej przy chylne, komentarze. Ludzie, z którymi udało mi się po rozmawiać, różnie oceniają Jej wy gląd. Wszyscy mówili jednak o indywidualizmie. Natalia, która zna Ją jedynie z widzenia, zastanawia się: Na pewno strój jest odzwierciedle niem jej charakteru, lub tez próbą zwrócenia na siebie uwagi. Z typo wym dla siebie poczuciem humoru do daje: Niestety, nie wpisuje się w ostatnie trendy, chociaż kolor czarny zawsze modnym będzie. Przypadko wo zapytany Rafał, którego z trudem udało mi się namówić na odpowiedź, ocenia: Skoro tak się nosi to pewnie indywidualistka, nie obchodzi jej zda nie innych. Wygląda interesująco. mówi Kamil, jej znajomy z liceum. 16 resowaniem obserwowałam Ją w szko le. Odwaga, z jaką codziennie się ubierała, szokowała, ale też bardzo mi imponowała. A Tłum? Początkowe ży we zainteresowanie zamieniło się w obojętność. Zaprzyjaźniłyśmy się chyba w drugiej klasie podstawówki, chociaż trudno to dokładnie określić. mówi Marta. Zaczęłyśmy się coraz lepiej poznawać. W gimnazjum rozumiały śmy się prawie bez słów. Dopiero li

17 > Czas na reportaż ceum nas rozdzieliło. Rachela dodaje Siedziałyśmy w jednej ławce, śmiały śmy się na lekcjach i ściągałyśmy na sprawdzianach. We wspomnie niach Marty pojawia się obraz Racheli całkowicie sprzeczny z moja wizją. Mówi o niej: Zawsze pogodna, pełna pomysłów, dusza towarzystwa. Z nią zawsze była dobra zabawa. Zapytana, czy coś się od tamtej pory zmieniło, po dłuższym zastanowieniu odpowia da W gimnazjum zaczęła się ubierać na czarno, nigdy mi nie mówiła dlacze go. Co nie znaczy, że się zmieniła. Mo że jest trochę bardziej nieśmiała, wiadomo, nowa szkoła, nowi ludzie. Poza tym jest starsza. Kamil zna ją krócej, według niego Rachela jest ra czej skryta, trochę niepozorna:.są dzę, że gdyby była na przykład zła, to nie pokazałaby tego. Sprawia wraże nie takiej, która nie pokazuje uczuć gdy nie trzeba podsumowuje. Oswojenie Nieśmiałość, jaką dostrzegłam w osobistych kontaktach z Rachelą w ża den sposób nie przejawiają się w jej ubiorze. Wręcz przeciwnie ubiera się w sposób odważny i zwracający uwa gę. Marta nie potrafiła mi wyjaśnić, skąd wziął się pomysł jej przyjaciółki na taki, a nie inny wizerunek: To się zaczęło w gimnazjum, po prostu taki sobie wybrała styl, zaczęła też lubić czaszki... Nie zdarzyło się nic co mogłoby mieć na nią jakiś specjalny wpływ. Rachela opowia da mi o swoim wizerunku dużo więcej: To jakoś tak samo wyszło. Częścio wo jest to chyba związane z moim zainteresowaniem kulturą japońską i muzy ką, której słucham. W gimnazjum po raz pierw szy poznałam bliżej Japo nię. Spodobała mi się różnorodność jej kultury. W przyszło ści chciałabym studiować właśnie japo nistykę. A muzyka to zazwyczaj rock gotycki. Moje ulubione zespoły to Ni ghtwish, Within Temptation oraz The Offspring. Rachela opowiada mi rów nież o swoich ulubionych strojach: Najbardziej lubię chodzić w mrocz nych sukienkach albo w spódnicach i oczywiście w glanach. Niestety, w Za jest pragnieniem każdego nastolatka i mościu raczej nie można znaleźć ta czasami wygrywa z potrzebą akcepta kich ubrań, więc najczęściej kupuję je cji w grupie. w Internecie. Faktycznie, wystarczy wpisać w wyszukiwarce hasło ubrania gotyc kie, a wyświetla się długa lista wyni ków: sklepy, aukcje, fora. Z ciekawości zaglądam na kilka stron. Nastrojowa kolorystyka, szeroki wy bór strojów i akcesoriów. Co do cen na pewno nie są niskie, ale za wyjątko wość zawsze trzeba płacić. Nie tylko brakiem akceptacji Tłumu, ale także poświęceniem czasu i kieszonkowego. Jednak nie wszyscy, którzy intere sują się Japonią i słuchają mocnej mu zyki przyjmują taki styl. Pojawia się więc pytanie dlaczego? Podoba mi się taki styl ze względu na swoją tajem niczość i odmienność, a muzyka jakoś sama wpada w ucho i daje mi natchnie nie, żeby zrobić coś twórczego konty nuuje Rachela. Tym samym dowiaduję się o jej artystycznych zapędach. Lu bię rysować komiksy i obrazki, trochę też piszę, gram na gitarze mówi Ra chela. Marta potwierdza: Najbardziej kocha rysować ale nie chciała iść do <<plastyka>>. Tak właśnie, trochę przez przypadek, trafiła do mojej szko ły, Przyzwyczajenie Dziś Rachela styka się z różnymi reakcjami związanymi z jej wyglą dem. Ocenia jednak, że najtrudniej by ło na samym początku. Rodzicom nie bardzo się to podobało, teraz się przy zwyczaili i już nic nie mówią. Znajo mi trochę się dziwili, ale też już zaakceptowali mój wygląd. I chyba tylko nauczyciele, przyzwyczajeni do widoku jednolitego Tłumu, nie mogą do końca zaakceptować jej stylu bycia. Ciągle mi mówią, że jestem dziwna opowiada Rachela. Najczęściej wypy tują mnie o różne rzeczy, na przykład jakiej muzyki słucham, co rodzice mó wią na mój styl, a nawet o to, co jem. Można by to wytłumaczyć swego rodzaju troską pedagogów o ich podopiecznych. Pytam więc o opinię jednego z nauczycieli: Każdy młody człowiek, który wyraźnie i na własne życzenie odcina się od grupy, może w ten sposób sygnalizować jakieś proble my. Jednak chęć bycia oryginalnym Wszystkie przejawy zainteresowa nia Rachela traktuje z humorem. Wspomina, że kilkakrotnie zdarzało się, że zaczepiały ją osoby zaintrygo wane jej wyglądem. W pierwszej klasie podeszło do mnie dwóch chłop ców, wychwalając moje ubrania. To było trochę dziwne wspomina z uśmiechem. Słowo dziwne przewija się zresztą w jej wypowiedziach wielo krotnie. Nigdy jednak nie używa go opisując swoja osobę. Dziwne jest wszystko wokół, ludzie, ich zachowa nie, myślenie. Rachela nie czuje się wyobcowana przez swoją inność. Za zwyczaj dobrze się dogaduje z ludźmi. Już się po prostu do tego przyzwy czaiłam mówi. Do tego, że wyglą dam inaczej. Na koniec pytam Rachelę o odwa gę. Czy uważa się za odważną, pre zentując taki wizerunek? Może Nie wszyscy lubią się wyróżniać od powiada. Dla niej wyróżnianie się jest jednak w pewnym stopniu sposo bem na życie. I jeśli nawet kolorowy i głośny Tłum chciałby, żeby się w nim zgubiła, ona nie ma zamiaru się zmie niać. Imiona niektórych bohaterów re portażu zostały zmienione na ich proś bę. Emilia Karwowska 17

18 > Czas na reportaż Kuwada Smaki, zachcianki, humory czyli jak Karol się spodziewał jej zachowanie się, a później poddaje mi bombkami na barana, na głowie, się obowiązującym matkę postom, na ramionach, pod pachami. Czerwo Kobiety twierdzą, że zaczyna się ne bombki szusowały chodnikiem na oczyszczeniom. od smaków. Karolowi najpierw strasz czwórkołowych i trójkołowych rower nie chciało się frytek. Ale nie żadnych Współcześnie kuwada to zjawisko kach, klaksonami trąbkami z pastelo byle jakich, tylko frytek idealnych, polegające na podświadomym naślado wego plastiku obwieszczały swoje smażonych przez żonę w najstarszej waniu symptomów towarzyszącym cią przybycie. Czerwone bombki na rol patelni na maśle z trzema ząbkami ży przez ojca dziecka. kach na ulicy, na huśtawkach, w pia czosnku, lekko zbrązowiałych i posy Specjaliści mówią: Badania róż skownicy, przy fontannie, z watą panych nie solą, tylko jakąś tajemni nych zespołów naukowych stwierdza cukrową i lodami. cza mieszanką przypraw z szuflady. ją, że od 11 do 65% przyszłych ojców Poczuł coś wilgotnego na piersi i Kobiety w ciąży tyją, i nikt im z te (szczególnie w przypadku oczekiwa przeraził się, gdyż spostrzegł że jego go powodu nie robi przykrości. Rzecz nia na pierwsze dziecko) począwszy bombeczka wtula się w klatkę piersio naturalna. Karol w imię dobra Filipa od drugiego lub trzeciego trymestru za wą, a z jej niby rączki ścieka coś czer postanowił zrzucić z siebie skórę mło czyna współprzeżywać ciążę z partner wonego. Odetchnął z ulgą, gdy dego boga i łaskawie zezwolił na obro ką. Wyrazem tego bywa bezsenność, zorientował się, że to tylko poziomko śnięcie w tłuszcz. Należy przy tym bóle krzyża, poranne nudności, omdle wy lizak, który rozpuścił się pod dużo wypoczywać i uzupełniać niedo nia, przybieranie na wadze, zmiany na wpływem upału. Gdy wrócili do ma bory żelaza tak radzą lekarze, ale za stroju, czy zachcianki jedzeniowe, a my, bombka już cicho spała. Z odra znaczają od razu, że nie wolno zatem wszystkie objawy stanu brze panymi niby kolankami, z procą zapominać całkowicie o aktywności fi miennego. Twierdzi się, że tego typu wystającą z brudnych spodenek, prze zycznej. Tak więc Karol na bieżąco śle dolegliwości, ustępujące po narodzi robionych z za małych dżinsów. Wte dzi wszelkie ligi światowe. nach dziecka, są przejawem silnego dy już wiedział, że na 100% będzie związku mężczyzny z partnerką i jego Huśtawka nastrojów zdaje się być Filip. lęku o przebieg ciąży. minimalizowana przez powściągliwy Historie, czytanki, pieśni charakter. Twardy facet z Karola. W ra Marzenia, wizje, sny mach ekstrawagancji ciążowej uczy Czyta do brzucha. Rekreacje Mi Gdzieś około 3 miesiąca śniło mu się majsterkować próba zawieszenia kołajka i Grę w klasy. się, że Milena urodziła czerwoną półki zakończyła się klęską i odpadnię Boi się jak to będzie, gdy nie bę bombkę na choinkę. Od razu wyszedł ciem od ściany metra kwadratowego z nią na spacer. Mijali ludzi pchają dzie miał czasu? Albo może inaczej tynku, który to od razu pozamiatał cych wózki, w których spały sobie ma jak to będzie, gdy nie będzie miał in widać jego organizm nie domaga się łe czerwone bombki z nosidełkami, w nego wyjścia i będzie musiał nie mieć wapnia. Szkoda. których czerwone bombki zwisały ni czasu? Czytanie do brzucha to zwykły Instynkt podpowiada mu również, czym bezwładne kukiełki z czerwony zamiennik. Żeby nie śpiewać. Ow że Filip będzie uwielbiał sklejać mode szem, miał to w planach. Napisał na le samolotów. Z licznym gronem przy wet tekst piosenki śmieszny, szłych wujków postanawia wyjść zawadiacki, z małą ilością brzydkich naprzeciw jego pasji. Zastanawiają się, wyrazów. Tylko że się rozmyślił. jaki jest najlepszy sposób na wkupie Wstydzi się. I skoro nie przed żoną nie się w łaski małego: "Wilga", czy bo przecież ona widziała w jego wy może "Dragon"? Na razie zwycięża konaniu wystarczająco wiele głupot, "Aero 145". W Lublinie jest kilka do żeby na kolejną machnąć ręką, to chy brych sklepów z takimi rzeczami, je ba przed Filipem. Że siedząc u Mileny den nawet w okolicy ich mieszkania. w brzuchu będzie się tylko pukał w Wybierze się tam w poniedziałek po czoło, a jak tylko się urodzi jego pracy. pierwszymi słowami będzie prośba o to, by następnym razem nie śpiewać, Czy wujkowie też chorują na kuwa tylko raczej puścić mu coś Waglew dę? skiego. O co chodzi? Kto czytał Mikołajka wie, że on Według słownika W Kopalińskiego wciąż się z kimś się tłucze, a jak nie, kuwada to prastary zwyczaj u wielu to dopinguje innym. Strasznie niepe niecywilizowanych ludów, wg którego dagogiczne. Ale jakże prawdziwe mąż rodzącej kobiety kładzie się na po mówi Karol Kto z nas tak nie robił? słanie, krzykami i ruchami naśladuje Przez sześć lat podstawówki biliśmy 18

19 > Czas na reportaż / Krótkie info z naszej szkoły się wszyscy z równoległą klasą, wyzy waliśmy na korytarzach i ustawialiśmy się na solówki na długiej przewie na boisku, a gdy już daliśmy spokój, to przez ostatnie dwa lata z nudów biłem się z kolegą z ławki. Tak bez powodu. W gruncie rzeczy bardziej utożsamiam się z Mikołajkiem i jego kolegami niż z jakimś tam Oliweirem, który tylko użala się niby że nad światem, ale tak na prawdę to nad samym sobą, na zasa dzie: cierpię, choć ledwie wiem z dla czego. Nadzieje, lęki, niepewność stawienie jest odgrywane tylko dla jed nego widza, dla niego? Czy czuje się ważny? Czy czuje już sentyment, jakie kolwiek przywiązanie? Czy wraz z tym głosem pojawia się uczucie bez pieczeństwa? A może brzmi to dla nie go tylko jak odgłos odległej burzy, dopiero formującej się ponad grubą za słoną chmur, będącej przyczyną nie określonego lęku i niepokoju? Co takie dziecko może sobie myśleć? Milena wie, że Karol strasznie boi się tej ich ciąży. Pewnie czuje się przy niej jak gówniarz śmieje się wiesz, odpowiedzialność, inne priory tety, te rzeczy. Na początku było oczy wiste, że nie wie jak się ma zachowywać, wszystkie emocje moż na odczytywać z niego jak z książki, był trochę onieśmielony i spięty, ale przeszło mu już to. Jeszcze dwa mie siące i dopiero się zacznie. To okropny panikarz, ale da radę. Karol wciąż czyta. Milena w tym czasie przegląda gazetę i chyba nie zwraca wiele uwagi na głos Karola. Ciężko jest orzec, czy Filip to lubi, czy wręcz przeciwnie. Czy kopie ma mę w oczekiwaniu na to co będzie da lej a może raczej wierci się ze znużenia i zdenerwowania na anonimo wy głos? Czy potrafi w ogóle odróżnić Karol chodzi z Mileną do szkoły ro go od masy innych otaczających dźwięków? Czy wie, że całe to przed dzenia, chociaż nie jest tam zbyt ak tywny. Mówi, że choć bardzo by chciał, to nie ma głowy do tych szcze gółów i mimo starań uciekają mu wszystkie detale. Że przez dwie go dziny zamiast o technikach oddycha nia przy nasilających się skurczach, wolałby zwyczajnie słuchać o tym, jak to jest mieć dziecko. Syna, córkę, to już nie ma znaczenia. I nawet nie cho dzi mu o harmonogram szczepień i ranking najlepszych przedszkoli w mieście, a raczej o to, jak wygląda zwykłe popołudnie, spacer po parku w niedzielę, czy odprowadzanie dziecia ka do szkoły. Karol zaczyna nawet oglądać w niedziele polsatowskie fil my familijne, zwracając szczególną uwagę na relacje ojciec syn. I zdumio ny czasem łapie się na tym, że nie mo że już doczekać się chwili, gdy jego praca (Karol zbyt dużo pracuje) okaże się zaskakująco mało ważna. Joanna Tarańska "Snow White" w 3LO W naszej szkole, dnia 25.03, w ra mach dni otwartych, odbyło się anglo języczne przedstawienie "Królewna Śnieżka". Brali w nim udział ucznio wie z klasy 1d i 2a. Nad scenariuszem i planem spektaklu czuwała pani profe sor Małgorzata Kordyaczna. Wraz ze swoimi podopiecznymi zmodyfikowa ła go dla własnych potrzeb. Stworzyli nowszą wersję tej, jakże znanej, histo rii. Dzięki pani profesor uczniowie mo gli wykazać się talentem aktorskim. Do inscenizacji młodzież przygoto wywała się długo i sumiennie. Zależa ło im, aby dobrze odegrać swoją rolę. Organizowane były liczne próby, które czasami odbywały się w weekend. Za angażowanie uczniów było duże. Mie li mnóstwo zapału i energii, którą mogli spożytkować na scenie. Spek takl ukazywał świat "Królewny Śnież ki" w nowoczesnym, zabawnym wydaniu. "Krasnale zostały zaaranżo wane dosyć nowocześnie, na bazie róż nych subkultur. Dodaliśmy też muzykę " relacjonuje Basia Michal czyk, jedna z występujących aktorek. Publiczności bardzo przypadła do gu stu jego forma. Uczniowie zostali na stawienia w języku angielskim okazał się w stu procentach trafiony. Niewąt grodzenigromkimibrawami. pliwie podniósł on poziom i jakość spektaklu. Dzień wcześniej, 24.03, młodzi ak Podsumowując, wystawienie torzy wzięli udział w konkursie zorga nizowanym przez I Liceum "Snow White" było udaną inicjatywą. Ogólnokształcące. Tam zmagali się z Zarówno aktorzy, jak i publiczność innymi, równie dobrymi konkurenta mogli zobaczyć dobrze znaną historię mi. Ostatecznie, młodzież otrzymała z innej perspektywy, która dodatkowo wyróżnienie. Dodatkowo, Martyna została opowiedziana po angielsku. Temporowicz dostała nagrodę spe Mam nadzieję, że nasze liceum zor cjalną za walory językowe i grę aktor ganizuje więcej takich przedsięwzięć, ską. Uczniowie pokazali, że ciężką gdyż jest to ciekawy pomysł na pracą można osiągnąć znaczne sukce urozmaicenie szkolnego życia. sy. Ważna była również atmosfera, któ Aleksandra Cieślik ra między nimi panowała. Bardzo sympatycznie i bez więk szych problemów ze so bą współpracowali. Dzięki dobremu nastro jowi aktorów, odegranie "Królewny Śnieżki" nie sprawiło kłopotu. Wszyt ko zostało zrealizowane według scenariusza opra cowanego przez profe sor Kordyaczną oraz jej uczniów. Pomysł przed 19

20 > Młodzi zdolni Wywiad z Sylwestrem Sobieszczań skim uczniem Liceum Ogólnokształ cącego im. Bartosza Głowackiego w Tomaszowie Lubelskim, laureatem ogólnopolskiego konkursu astrono micznego,,sky Quest wakacyjne spo tkanie z niebem" przeprowadzony przez Marcina Bartosika. Twoją pasją jest astronomia, od kie dy i dlaczego? W zasadzie od dziecka rozgwież dżone niebo stawiało mi najwięcej py tań na które nikt nie potrafił udzielić mi odpowiedzi, więc sam starałem się doszukać prawdy do tego przez pe wien okres kiedy byłem dzieckiem, do świadczałem snów których nie sposób wyjaśnić. Astronomia, przestrzeń i rze czy które w niej się dzieją są nie poję te podobnie jak tamte sny, więc tym bardziej pobudzało to moją ciekawość nad niebem, gdzie dzieje się naprawdę wiele. Tak z czasem wiedza i doświad czenie ciągle się powiększało, choć tak naprawdę to nic biorąc pod uwagę największą tajemnicę jaką jest prze strzeń i wszystkie światy które się w niej znajdują, a których i tak nigdy nie ogarniemy. Powiedziałeś, że miałeś sny na któ re poznanie kosmosu zezwoliło Ci je zrozumieć. Czujesz się wybranym? Tak bym tego nie określił. Myślę, że to ciekawość nad wielką tajemnicą wszechświata i tego czym może być i co w nim może się dziać była przyczy ną tych snów. Ale nie wykluczam, oraz nie potwierdzam, że być może ist nieje jakaś dziwna siła która pochodzi z kosmosu, która oddziałuje na ludzi w sposób bezpośredni. Są ludzie, któ rzy otwarcie mówią, że świadomie ta kiej doświadczają. Czy warto im wierzyć to każdy powinien sam sobie zadać to pytanie. Wszechświat prze cież jest tak wielki, że nigdy tak na prawdę nie odkryjemy jego prawdziwej istoty i nie poznamy jego tajemnic. Zresztą jak dla mnie to on sam w sobie jest największą tajemnicą jaka istnieje, a człowiek nie zdoła lo gicznie wytłumaczyć wszystkich panu jących w nim zjawisk. Choćby, np. jak 20 A co jeśli... powstał. Wspomniałeś o "dziwnej sile z ko smosu". Czy Twoim zdaniem istnieje i jeśli wszechświata nigdy człowiek nie zrozumie to czy nie warto skupić się na tym co ziemskie? tami. Dlatego niektóre z nich albo na wet galaktyki podają nam obecnie swój obraz jaki miały wtedy, gdy na ziemi człowiek był jeszcze małpą lub ziemia w ogóle nie istniała. W nor malnym świecie żyjemy w pośpiechu i zwracamy uwagę na to że żyjemy w przestrzeni trójwymiarowej jednak Einstein twierdził, że przestrzeń jest cztero wymiarowa. Już to sobie trudno wyobrazić. A teraz popatrzmy jeszcze inaczej. Są teorie, które mówią, że wszechświat jest siedmio lub jedena sto wymiarowy... To wszystko dowo dzi nawet tego, że nie żyjemy w jedynym wszechświecie, może być ich nieskończenie wiele. Są świadko wie którzy widzieli wiele dziwnych i niespotykanych rzeczy a także sami ich doświadczali. Ponoć w okolicach bieguna północnego znajduje się stały tunel czasoprzestrzenny. Jest to dziw ny wir na niebie w kierunku którego wysyłano nawet balon przyczepiony liną. W pewnym momencie znikł ale z powrotem go ściągnięto, a przyrządy pomiarowe jakie się przy nim znajdo wały pokazały czas o 30 lat wstecz. Jestem pewien, że tak naprawdę wszyscy za mało patrzymy w gwiazdy. Na ziemi wszyscy ludzie nawet nie ma ją pojęcia o tym, że my na naszej ma łej planetce nie znaczymy nic względem tego całego dzieła i ciągle myślimy o rzeczach przyziemnych. Przyjdzie czas, że obudzimy się i to wszystko czym się teraz zajmujemy nie będzie miało żadnego znaczenia, bo wiadomo, że nasza planetka prę dzej, czy później, zresztą tak jak i my wszyscy, zginie. A co wtedy my zrobi my? To jest tylko kwestia czasu. Nato miast biorąc pod uwagę już samo spoglądanie w nocne niebo, to myślę, że jest to doskonały sposób na oderwa nie się od rzeczywistości, i szansa na,,sięgnięcie znacznie wyżej" w każ dym tych słów znaczeniu. Prostym przykładem są właśnie gwiazdy. Kie dy oglądamy większość z nich, to nie Gdyby dane było Ci mieć nazwij widzimy ich rzeczywistego obrazu, bo my to siłę zmienienia wszechświata to światło jakie do nas kierują wędruje la co w nim zmodyfikowałbyś?