Chodzić w Duchu Świętym

Transkrypt

1 Chodzić w Duchu Świętym 24 tydzień okresu zwykłego Czytanie i rozważanie Słowa Bożego Lectio divina, jeśli będzie się ją skutecznie propagować, przyniesie w Kościele nową duchową wiosnę (Benedykt XVI) Parafia NMP Bolesnej, Wrocław Strachocin, Teksty dostępne na stronie:

2 Rysunek tygodnia: Opracowanie rozważań: Korekta: Rysunek: Asysta kościelna: Aplikacja mobilna Android: Jolanta Prokopiuk, Łukasz Kneć, Wojciech Doliński, Monika Zimecka, Monika Mosior, Jolanta Mikos, Krzysztof Mikos Jerzy Prokopiuk Marta Stańco ks. Wojciech Jaśkiewicz Tomek Romanowski Niniejsze rozważania przygotowują osoby ze wspólnoty On Jest, Ruchu Światło Życie Czytania zamieszczone w aneksie:

3 Lectio divina metoda osobistego studium Pisma Świętego Mnisi znali dwa sposoby medytacji Słowa Bożego: ruminatio przetrawianie Słowa Bożego poprzez jego ciągłe powtarzanie oraz lectio divina Bożą lekturę, w której chodziło o to, aby wszystkie słowa Biblii rozumieć jako drogę do Boga, jako opis drogi duchowej. Kluczowe jest tu pytanie: kim jestem, co jest tajemnicą mojego życia, kim i czym stałem się dzięki Jezusowi Chrystusowi? Kiedy bowiem poprzez medytację poczuję, kim jestem, zmieni się także moje działanie w świecie. Kilka uwag o miejscu modlitwy, czasie oraz pozycji modlitewnej. 1. Miejsce idealne to kościół czy kaplica z wystawionym Najświętszym Sakramentem. W praktyce będzie to każde miejsce, w którym znajdziemy choć odrobinę wyciszenia. 2. Czas przynajmniej kwadrans. Dobrze jeśli będzie to pół godziny. Pora dnia nie jest istotna, ważne tylko, byśmy byli przytomni i w czasie modlitwy nie zasnęli. 3. Pozycja w czasie modlitwy godna i wygodna. Można klęczeć, siedzieć na małej ławeczce, można też zwyczajnie usiąść na wygodnym krześle przy stole. Przebieg lectio divina Istotą tej metody jest jej podział na kilka części: 1. Czytanie (lectio), 2. Medytację (meditatio), 3. Modlitwę (oratio) i trwanie przed Bogiem (contemplatio). 4. Działanie (actio) Całość powinna być poprzedzona chwilą wyciszenia, skupienia, prośbą skierowaną do Ducha Świętego o dobre owoce. Na zakończenie powinniśmy podziękować Bogu oraz dokonać refleksji nad naszą modlitwą jak się czuliśmy, co było dobre w tej modlitwie a co należałoby w niej poprawić w przyszłości. Lectio Czytaj z wiarą i uważnie święty tekst, jak gdyby dyktował go dla ciebie Duch Święty. Wybieramy dłuższy fragment tekstu. Nie zakładamy, że przeczytamy go w całości. Może się zdarzyć, że już pierwszy werset będzie tym fragmentem nad którym powinniśmy zatrzymać się dłużej. Czytam Pismo Święte powoli i uważnie, nie po to, by pomnożyć swoją wiedzę, lecz by spotkać Boga w Jego Słowie. W czytaniu chodzi bowiem o znalezienie takiego fragmentu (zwykle będzie to jeden werset), który nas poruszy. To poruszenie może mieć bardzo różny charakter. Może to być ciekawość, niezrozumienie, pociecha, piękno, niepokój. Poruszenie jest świadectwem, że ten werset jest dla nas osobiście ważny. Bardzo ważną informacją jest złość lub agresja rodząca się podczas czytania Słowa Bożego. Oznacza ona bowiem, że Jezus w Słowie Bożym dotyka jakiejś nieuporządkowanej dziedziny naszego życia. Jest bardzo istotne zwrócenie uwagi na uczucia, które nam towarzyszą. Nie mamy wpływu na uczucia, które się rodzą. Są ważne ponieważ, ukazują nam one stan naszego serca. Nie ma uczuć dobrych i złych, ponieważ są one obojętne moralnie. Jeżeli rodzi się uczucie zazdrości lub niechęci to nie jest to grzechem. Materią grzechu będzie dopiero nasza odpowiedź na to uczucie. Znalezienie tekstu, który Cię porusza jest sygnałem, że kończy się etap lectio.

4 Meditatio Staraj się zrozumieć dogłębnie tekst. Pytaj siebie: Co Bóg mówi do mnie?. Pierwotne, łacińskie znaczenie tego słowa to powtarzanie. W tej części koncentrujemy się na znalezionym urywku. Czytamy go wielokrotnie, powoli, jakby smakując całość wersetu lub jego fragmenty. Czytając możemy akcentować różne części i wyrazy wersetu. Prawdopodobnie nauczymy się w ten sposób wersetu na pamięć. Powtarzajmy go zatem także w myśli może nam pomóc zamknięcie oczu. Angażujmy na tym etapie nie tylko rozum ale także i serce. Można się zastanowić, dlaczego ten fragment mnie zainteresował, pytać się co ten fragment mi mówi, objawia, komunikuje. Ważne jest aby medytować tylko jeden fragment. Jeśli poruszyło cię więcej fragmentów, zatrzymaj się na pierwszym, pozostałe w tej medytacji cię nie interesują. Oratio Teraz ty mów do Boga a jeśli zabraknie Ci słów to trwaj przed nim bez słów (contemplatio). Na pewnym etapie medytacji zamienia się ona w modlitwę. Będzie ona miała spontaniczny charakter. Otwórz przed Bogiem serce, aby mówić Mu o przeżyciach, które rodzi w tobie słowo. Módl się prosto i spontanicznie. Czasami będzie to nasza aktywność, ale możemy też być porwani przez Boże natchnienie. Wtedy modlitwa stanie się bardziej działaniem Boga w nas niż naszym działaniem. Trudno przewidzieć, co przyniesie modlitwa, jaki dokładnie charakter i kierunek przybierze. Może to być zarówno przebłaganie, prośba jak i dziękczynienie i uwielbienie. Może mieć także charakter krótkiej, żarliwej modlitwy, proszącej Boga, by ukoił moja tęsknotę, by pozwolił się doświadczyć i ujrzeć. Na lub po etapie oratio - Twojej modlitwy do Boga, którą wzbudziło rozważanie danego fragmentu - może przyjść czas, że braknie Ci słów. Trwaj wtedy przy Bogu bez słów - wtedy modlisz się samą swoją obecnością a Duch Święty działający w Tobie będzie kierował do Boga taką modlitwę, która Jemu się podoba: "Podobnie także Duch przychodzi z pomocą naszej słabości. Gdy bowiem nie umiemy się modlić tak, jak trzeba, sam Duch przyczynia się za nami w błaganiach, których nie można wyrazić słowami. Ten zaś, który przenika serca, zna zamiar Ducha, [wie], że przyczynia się za świętymi zgodnie z wolą Bożą" (Rz 8, 26-28) W każdej głębokiej ludzkiej relacji przychodzi etap rozumienia się bez słów. Tak samo jest Bogiem. Ani On nic nie musi mówić, ani ja. Jesteśmy ze sobą razem. I to wystarczy. Actio Pytaj siebie: Co mam zrobić?. Ostatni etap lectio divina to zaproszenie do działania, zgodnie z napomnieniem św. Jakuba: "Wprowadzajcie zaś słowo w czyn, a nie bądźcie tylko słuchaczami oszukującymi samych siebie. Jeżeli bowiem ktoś przysłuchuje się tylko słowu, a nie wypełnia go, podobny jest do człowieka oglądającego w lustrze swe naturalne odbicie. Bo przyjrzał się sobie, odszedł i zaraz zapomniał, jakim był" (Jk 1, 23-24). Zadaj sobie pytanie, czy przez to rozważanie Bóg wzywa Cię do podjęcia jakiegoś postanowienia, zadania, porozmawiania z kimś, przebaczenia komuś, pomocy komuś. Jeśli tak, to zapisz sobie konkretny fragment, który Cię porusza do działania albo to, co chcesz uczynić. Po pewnym czasie będziesz wyraźnie widział jak Bóg Cię prowadzi. Nie zawsze lectio divina będzie kończyło się podjęciem konkretnego postanowienia i wykonaniem konkretnego działania. Doświadczenie pokazuje jednak, że praktykowanie tej metody przebywania ze Słowem Bożym po pewnym czasie przemienia człowieka, porusza go, przekonuje o tym co prawdziwe i ważne, daje światło do podejmowania właściwych decyzji życiowych i zaprasza do podejmowania zmian. Jeśli jednak po wielokrotnym jej praktykowaniu nigdy nie będziesz się czuł poruszony i wezwany do konkretnego czynu, to może znaczyć, że Twoja modlitwa ze Słowem ma charakter czysto akademicki, nie przemienia Twojego serca, nie prowadzi do nawrócenia i nie dotyka Ciebie w Twojej własnej historii życia.

5 , niedziela CHODZIĆ W DUCHU ŚWIĘTYM TO MYŚLEĆ PO BOŻEMU Wyciszenie zapraszaj Ducha Świętego, aby On prowadził modlitwę Lectio (czytanie) przeczytaj: Ewangelia św. Marka 8,27-35 zatrzymaj się na wersecie, który Cię poruszył. Meditatio (powtarzanie) Przeczytaj 2-3 razy fragment, który Cię poruszył. Przeczytaj go powoli, delektując się każdym słowem. Pytaj siebie: Co Bóg mówi do mnie?. Rozważanie jeśli nie znajdujesz fragmentu, który Cię porusza, możesz skorzystać z pomocy poniższego rozważania: Piotr, mówiąc Ty jesteś Chrystusem, odkrył głębię prawdy o Jezusie. Zobaczył ją, ale jeszcze jej nie przeżył osobiście. Dlatego kiedy Jezus zapowiada swoja mękę, Piotr upomina Mistrza. Okazuje się więc, że tak jak inni widzi on w Jezusie politycznego przywódcę, który wyzwoli Izraelitów z doczesnej niewoli. Czy zdarzyło się nam, że byliśmy rozczarowani Jezusem, bo nie spełnił naszych oczekiwań? Może mieliśmy nadzieję, że przyniesie nam zawsze szczęśliwe i dostatnie życie a okazało się, że ono nie jest idealne? Jeśli tak, to nie zrozumieliśmy po co Jezus przyszedł na ziemię. On nie chciał, aby ludzie przyjęli Jego posłannictwo, jako ewangelię sukcesu, dlatego przykazał uczniom, aby nikomu o Nim nie mówili. On jest z innego świata, z innego porządku. My mamy umrzeć dla tego świata, dla jego pragnień, dla grzechu, pozostając w tym świecie mamy wejść w inny wymiar odniesień. Czy mamy świadomość, że istnieje inne życie, niż to zmysłowe, cielesne? Jest nim życie duchowe, w którym toczy się nieustanna walka dobra ze złem. A naszą jedyną szansą na zwycięstwo jest poznanie Jezusa i przejście z Nim przez krzyż (którego i tak nie da się ominąć) i stanie się cichym i pokornym jak On. Zejdź Mi z oczu, szatanie, bo nie myślisz o tym, co Boże, ale o tym, co ludzkie Musimy zacząć myśleć po Bożemu, a nie po ludzku. Chodzi tu o całkowitą zmianę naszego dotychczasowego sposobu myślenia, w którym dążymy do samozadowolenia, na życie w którym będziemy naśladować Jezusa i otwierać się na pełnienie Jego woli. Tylko wtedy możemy być szczęśliwi i zbawieni. Za kogo ty uważasz Jezusa? On jest tym, który nas wydobywa, wyrywa z grzechu i śmierci. Im bardziej widzimy swoją bezradność wobec zła, tym bardziej widzimy, że sami sobie z tym nie poradzimy i że potrzebujemy Zbawiciela. Czy Jezus jest twoim osobistym Zbawicielem, czy już doświadczyłeś, że bez Niego zginiesz? Oratio (modlitwa) i contemplatio (trwanie w obecności Boga) Zanieś przed Oblicze Boże to, co cię poruszyło w czasie rozważania. Może to być modlitwa przeproszenia, prośby, dziękczynienia, uwielbienia. Możesz modlić się tak: Jezu, wyznaję Ciebie jako mojego Pana i Zbawiciela. Pragnę aby Duch Święty przemieniał mnie w moim myśleniu. Pomóż przyjąć mi rzeczywistość krzyża w moim życiu, aby wraz z Tobą powstał do nowego życia. Gdy zabraknie ci słów w modlitwie, to trwaj całym sobą przed Panem bez słów. Actio (działanie) Czy przez rozważany fragment Bóg skłania cię w sercu do podjęcia jakiegoś konkretnego działania, jeśli tak to jakiego? Pytaj siebie: Co mam zrobić? Jak to zrobić? Kiedy to zrobić?

6 , poniedziałek, Święto Podwyższenia Krzyża CHODZIĆ W DUCHU ŚWIĘTYM TO CZERPAĆ Z OFIARY KRZYŻA Wyciszenie zapraszaj Ducha Świętego, aby On prowadził modlitwę Lectio (czytanie) przeczytaj: Ewangelia według św. Jana 3, zatrzymaj się na wersecie, który Cię poruszył. Meditatio (powtarzanie) Przeczytaj 2-3 razy fragment, który Cię poruszył. Przeczytaj go powoli, delektując się każdym słowem. Pytaj siebie: Co Bóg mówi do mnie?. Rozważanie jeśli nie znajdujesz fragmentu, który Cię porusza, możesz skorzystać z pomocy poniższego rozważania: Bóg nie posłał swego Syna na świat po to, aby świat potępił - jaki obraz Jezusa mam w sobie - Zbawiciela czy sędziego, który mnie obserwuje, ocenia i wymierza karę lub nagrodę? Jaka jest motywacja mojej modlitwy, uczestnictwa w Eucharystii, wszelkich starań? Czy nie robię tego, by "nie podpaść", albo żeby na coś zasłużyć? Może nawet zasłużyć na życie wieczne - czyli samemu się zbawić.... ale po to, by świat został przez Niego zbawiony - to Jezus i tylko On może mnie zbawić - tzn. przemienić moje serce i życie już teraz, a także dać mi życie wieczne. Już to zrobił na krzyżu. Ode mnie zależy, czy przyjmę od Niego tę łaskę zbawienia, czy będę próbował zapracować na nie sam czyniąc siebie samego zbawicielem. Jeśli większą ufność pokładam w swoich staraniach niż w Jezusie, czynię Jego ofiarę krzyża niepotrzebną. Czy są sfery, których nie zawierzyłem Jezusowi, które chcę porządkować po swojemu lekceważąc Bożą łaskę i krzyżową mękę? Tak bowiem Bóg umiłował świat, że Syna swego Jednorodzonego dał - kluczem jest miłość. Jedyną właściwą i godną odpowiedzią na śmierć z miłości jest miłość. Oratio (modlitwa) i contemplatio (trwanie w obecności Boga) Zanieś przed Oblicze Boże to, co cię poruszyło w czasie rozważania. Może to być modlitwa przeproszenia, prośby, dziękczynienia, uwielbienia. Możesz modlić się tak: Wybacz Jezu, że lekceważę Twoją mękę, że nie korzystam w pełni z łask jakie z niej płyną. Proszę Cię przymnóż mi miłości, chcę Cię kochać coraz bardziej i coraz pełniej oddawać Ci moje życie, abyś tylko Ty był moim Zbawicielem. Gdy zabraknie ci słów w modlitwie, to trwaj całym sobą przed Panem bez słów. Actio (działanie) Czy przez rozważany fragment Bóg skłania cię w sercu do podjęcia jakiegoś konkretnego działania, jeśli tak to jakiego? Pytaj siebie: Co mam zrobić? Jak to zrobić? Kiedy to zrobić?

7 , wtorek, Najświętszej Maryi Panny Bolesnej CHODZIĆ W DUCHU ŚWIĘTYM TO NAŚLADOWAĆ BOŻĄ MATKĘ Wyciszenie zapraszaj Ducha Świętego, aby On prowadził modlitwę Lectio (czytanie) przeczytaj: Ewangelia według św. Jana 19, zatrzymaj się na wersecie, który Cię poruszył. Meditatio (powtarzanie) Przeczytaj 2-3 razy fragment, który Cię poruszył. Przeczytaj go powoli, delektując się każdym słowem. Pytaj siebie: Co Bóg mówi do mnie?. Rozważanie jeśli nie znajdujesz fragmentu, który Cię porusza, możesz skorzystać z pomocy poniższego rozważania: "Kiedy więc Jezus ujrzał Matkę i stojącego obok Niej ucznia, którego miłował, rzekł do Matki: Niewiasto, oto syn Twój. Następnie rzekł do ucznia: oto Matka twoja. Jezus na krzyżu w chwili umierania nie zapomina o swej Matce. Samotna, uboga wdowa nie miałaby szans na przeżycie w dawnym Izraelu. Jednak można w tych słowach Jezusa usłyszeć coś więcej. Oto Wszechmogący powierza Maryi rodzaj ludzki a ludziom wskazuje najlepszą Matkę. Czy traktuję Maryję Matkę Jezusa jako swą opiekunkę i powiernicę? Czy traktuję poważnie Śluby Jasnogórskie naszych przodków, którzy obrali Maryję Królową Polski? Czy ufam Jej, że wspomoże mnie i moją rodzinę gdy będę o to prosił? "Na to rzekła Maryja: oto Ja służebnica Pańska, niech Mi się stanie według twego słowa! Wtedy odszedł od Niej anioł (Łk 1, 38). Maryja to ta, przez którą Zbawienie przyszło na świat. Maryja to Matka Wcielonego Słowa. Powiedziała Bogu "tak" nie dla sławy i pieniędzy ale z poczucia służby Bogu i ludziom. Czy jestem gotowy aby Ją naśladować? Czy stać mnie na to aby służyć Bogu i ludziom nie dla chwały swojej lecz dla swojego zbawienia? "A kiedy zabrakło wina, Matka Jezusa mówi do Niego: nie mają już wina. Jezus Jej odpowiedział: czyż to moja lub Twoja sprawa, Niewiasto? Czyż jeszcze nie nadeszła godzina moja?. Wtedy Matka Jego powiedziała do sług: zróbcie wszystko, cokolwiek wam powie" (J 2, 3-5). Już wtedy zatroskała się o nowożeńców, którym zabrakło wina dla gości weselnych. Głęboko wierzyła, że Jej Syn udzieli pomocy. Czy mogę wątpić, że pomoże również mnie i mojej rodzinie wtedy gdy ta pomoc będzie nam niezbędna? Czy zanoszę swoje prośby do Maryi w modlitwie różańcowej? Oratio (modlitwa) i contemplatio (trwanie w obecności Boga) Zanieś przed Oblicze Boże to, co cię poruszyło w czasie rozważania. Może to być modlitwa przeproszenia, prośby, dziękczynienia, uwielbienia. Możesz modlić się tak: Maryjo, wiem o tym co uczyniłaś dla Bożej chwały i dla ludzi. Wstawiaj się za mną do swego Syna abym stawał się podobny do Ciebie. Gdy zabraknie ci słów w modlitwie, to trwaj całym sobą przed Panem bez słów. Actio (działanie) Czy przez rozważany fragment Bóg skłania cię w sercu do podjęcia jakiegoś konkretnego działania, jeśli tak to jakiego? Pytaj siebie: Co mam zrobić? Jak to zrobić? Kiedy to zrobić?

8 , środa CHODZIĆ W DUCHU ŚWIĘTYM TO W POKORZE PRZYJMOWAĆ SŁOWO BOŻE Wyciszenie zapraszaj Ducha Świętego, aby On prowadził modlitwę Lectio (czytanie) przeczytaj: Ewangelia według św. Łukasza 7, zatrzymaj się na wersecie, który Cię poruszył. Meditatio (powtarzanie) Przeczytaj 2-3 razy fragment, który Cię poruszył. Przeczytaj go powoli, delektując się każdym słowem. Pytaj siebie: Co Bóg mówi do mnie?. Rozważanie jeśli nie znajdujesz fragmentu, który Cię porusza, możesz skorzystać z pomocy poniższego rozważania: Dzisiejszy fragment można, moim zdaniem, spuentować słowami apostołów, którzy słuchając Jezusa mówią Trudna jest ta mowa. Któż jej może słuchać? (J 6,60). Jezus porównuje swoich słuchaczy, czyli także i mnie, do kłócących się ze sobą chłopców oraz do faryzeuszy, którzy są zawsze niezadowoleni z postawy innych. Czy tak zachowuję się Panie? Czy na pewno mówisz o mnie? Zadając to pytanie zauważyłem, że faktycznie Jezus mówi o mnie, który siedzę wraz z innymi na rynku i przemawiam jedni drugim. Zatrzymajmy się chwilę na tym obrazie. Co robią ci chłopcy? Stoją naprzeciw siebie i popisują się, są na przekór temu, co czynią inni. Jak bardzo aktualny jest ten obraz w odniesieniu do dzisiejszego społeczeństwa, do nas samych? Postawa bycia z boku, przyglądanie się z dystansem. a czasem i cyniczną wyższością temu co dzieje się wokół nas, czy to nie dzisiejsze JA? Zobacz jak w Facebook-u, ludzie komentują i oceniają innych jednym kliknięciem czy też krótkim wpisem. Zobacz jak MEMA, czyli zdjęcia lub rysunki wyśmiewające innych, królują i kształtują ludzki światopogląd. Właśnie to opisuje Jezus słowami Podobni są do dzieci, które przebywają na rynku i głośno przymawiają jedne drugim [Łk 7,31]. W takiej postawie życiowej nie ma chęci do spotkania czy wysłuchania innych, przyjęcia z pokorą opinii, ale jest krzyk, po to by zagłuszyć. Czy nie tak zachowuję się czasami względem Bożego Słowa? Czy nie staram się Go zakrzyczeć po to, by przekonać siebie samego, że to ja mam rację? Bo jak On może zrozumieć dzisiejsze czasy? Co On wie o stresie życia codziennego i moich wyborach, które czasami muszą być kompromisami? Bo tak trzeba, bo tak się teraz żyje! Czy nie przekrzykuję Boga, który wciąż powtarza: nie kradnij, nie zabijaj, nie cudzołóż, miłuj bliźniego swego. I to jest właśnie Mądrość Boża, której nie da się zanegować ani zakrzyczeć, można tylko przyznać rację. (Łk 7, 35). Oratio (modlitwa) i contemplatio (trwanie w obecności Boga) Zanieś przed Oblicze Boże to, co cię poruszyło w czasie rozważania. Może to być modlitwa przeproszenia, prośby, dziękczynienia, uwielbienia. Możesz modlić się tak: Panie naucz mnie w pokorze i ciszy serca słuchać Twojego Słowa Gdy zabraknie ci słów w modlitwie, to trwaj całym sobą przed Panem bez słów. Actio (działanie) Czy przez rozważany fragment Bóg skłania cię w sercu do podjęcia jakiegoś konkretnego działania, jeśli tak to jakiego? Pytaj siebie: Co mam zrobić? Jak to zrobić? Kiedy to zrobić?

9 , czwartek CHODZIĆ W DUCHU, TO Z WIARĄ PADAĆ DO STÓP JEZUSA Wyciszenie zapraszaj Ducha Świętego, aby On prowadził modlitwę Lectio (czytanie) przeczytaj: Ewangelia według św. Łukasza 7, zatrzymaj się na wersecie, który Cię poruszył. Meditatio (powtarzanie) Przeczytaj 2-3 razy fragment, który Cię poruszył. Przeczytaj go powoli, delektując się każdym słowem. Pytaj siebie: Co Bóg mówi do mnie?. Rozważanie jeśli nie znajdujesz fragmentu, który Cię porusza, możesz skorzystać z pomocy poniższego rozważania: Kobieta, która przyszła do domu Szymona odznaczyła się ogromną odwagą. Nikt jej tam nie zapraszał, w każdej chwili służący mogli ją brutalnie wyrzucić, zwłaszcza, że wszyscy wiedzieli kim ona jest. Ale pragnienie spotkania Jezusa zabrało lęk przed wszystkimi, dodało ogromnej odwagi. Padła do Jego stóp ze skruchą, ogromną miłością i wiarą w przebaczenie. Jej łzy żalu, tęsknoty za powrotem do normalnego życia, prośby o przebaczenie czynów spotkały się z bezwarunkową miłością Boga. Jezus nie odtrącił jej, lecz na nowo przywrócił godność i przyniósł pokój. Jej wiara ją ocaliła. Co ja czuję przed sakramentem pokuty i pojednania: lęk przed osądzeniem, czy wiarę, że spotkam się z miłosiernym Jezusem? Czy mam świadomość ogromnej miłości jaką doświadczam w konfesjonale? Czy jestem wdzięczny za nią? Podanie wody do obmycia stóp, pocałunek i namaszczenie głowy gościa były oznakami gościnności i podkreślały szczególną życzliwość domowników wobec niego. Pominięcie tego oznaczało, że Jezus nie był w domu Szymona gościem, na którego się czeka z ogromną miłością i niecierpliwą radością. Do tego pojawienie się kobiety, znanej jawnogrzesznicy, oblewającej Jezusa najdroższymi perfumami (koszt ich równowarty był kilkunastu dniówkom pracownika winnicy) spowodowało, że gospodarz nie wytrzymał i z pogardą powiedział co myślał. Osądził, zawyrokował. Nam też się zdarza kogoś osądzić, powiedzieć o kimś kilka słów za dużo. Przecież nie znamy całej prawdy o tych osobach, nie wiemy co kryje się w ich sercach, co nimi kieruje, a mimo to wydajemy wyroki. A Jezus mówił: nie sądźcie, abyście nie byli sądzeni (Mt 7,1). Czy znam kogoś, kto jest uważany za pijaka, oszusta, łobuza? Czy mam prawo o nim tak myśleć? Oratio (modlitwa) i contemplatio (trwanie w obecności Boga) Zanieś przed Oblicze Boże to, co cię poruszyło w czasie rozważania. Może to być modlitwa przeproszenia, prośby, dziękczynienia, uwielbienia. Możesz modlić się tak: Jezu chcę spocząć u Twych stóp. Pomóż mi dostrzec i wyznać w konfesjonale moje grzechy szczerze i do końca, abym mógł doświadczyć Twojej ogromnej miłości i przebaczenia. Gdy zabraknie ci słów w modlitwie, to trwaj całym sobą przed Panem bez słów. Actio (działanie) Czy przez rozważany fragment Bóg skłania cię w sercu do podjęcia jakiegoś konkretnego działania, jeśli tak to jakiego? Pytaj siebie: Co mam zrobić? Jak to zrobić? Kiedy to zrobić?

10 , piątek CHODZIĆ W DUCHU ŚWIĘTYM TO AKCEPTOWAĆ ZADANIA JAKIE STAWIA NAM JEZUS Wyciszenie zapraszaj Ducha Świętego, aby On prowadził modlitwę Lectio (czytanie) przeczytaj: zatrzymaj się na wersecie, który Cię poruszył. Meditatio (powtarzanie) Ewangelia wg św. Łukasza 2, Przeczytaj 2-3 razy fragment, który Cię poruszył. Przeczytaj go powoli, delektując się każdym słowem. Pytaj siebie: Co Bóg mówi do mnie?. Rozważanie jeśli nie znajdujesz fragmentu, który Cię porusza, możesz skorzystać z pomocy poniższego rozważania: W dzisiejszym czytaniu 12-letni Jezus oddala się od swoich ziemskich rodziców i pozostaje w Świątyni Jerozolimskiej aby studiować Słowo Boże. Na wyrzut ze strony Maryi odpowiada zdziwieniem. Dla Niego jest oczywiste, że powinien być w tym co należy do Jego Ojca (Łk 2, 49). Podobnie jak Jezus mamy zatem wspólnego Ojca w Niebie i ziemskich rodziców lub opiekunów. Tak Bóg stworzył świat, że tuż po urodzeniu wszyscy potrzebujemy troskliwej opieki naszych rodziców. Ta opieka jest niezbędna przez co najmniej kilkanaście lat. Zdarza się jednak, że trwa zbyt długo. Dwadzieścia parę a nawet trzydzieści parę lat. Niektórym rodzicom tak ciężko rozstać się ze swymi dziećmi, że próbują ingerować w ich życie nawet wtedy gdy one mają już własne dzieci. Nam jako rodzicom czasem trudno jest zrozumieć, że nasza rola w pewnym momencie się kończy. Nasze życie to droga ku naszemu Ojcu w Niebie. Nikt nie może tej drogi przejść za nas, w naszym zastępstwie. To nas osobiście na tej drodze obserwuje i wspiera Ojciec Stworzyciel. Dlatego od pewnego momentu każdy z nas musi iść sam. Ziemska matka i ojciec powinni swe dzieci do tej drogi przygotować i z tego jak to zrobią będą zdawali rachunek. Aby to zrobić dobrze w całym procesie wychowania trzeba prosić Boga o pomoc. Bez Jego udziału nasze szanse na dobre wychowanie nie są zbyt duże. Przypomnijmy sobie co powiedział sam o sobie Jezus Chrystus: Ja jestem drogą i prawdą i życiem. Nikt nie przychodzi do Ojca inaczej jak tylko przez mnie (J 14, 6). Zatem nie da się osiągnąć Nieba, nie da się znaleźć Bram Raju nie idąc z Jezusem. Innych dróg po prostu nie ma. Tak powiedział nasz Zbawiciel. Jeśli chcemy Nieba dla siebie i dla naszych dzieci musimy zawierzyć nasze życie Jezusowi i przyjąć wszystko czym nas w tym życiu obdarzy. Oratio (modlitwa) i contemplatio (trwanie w obecności Boga) Zanieś przed Oblicze Boże to, co cię poruszyło w czasie rozważania. Może to być modlitwa przeproszenia, prośby, dziękczynienia, uwielbienia. Możesz modlić się tak: Panie, dopomóż abyśmy wspólnie z mężem (żoną) dobrze wychowali dzieci, które nam powierzyłeś. Dopomóż abyśmy nie błądzili i abyśmy nie zapominali, że one nie są naszą własnością. Gdy zabraknie ci słów w modlitwie, to trwaj całym sobą przed Panem bez słów. Actio (działanie) Czy przez rozważany fragment Bóg skłania cię w sercu do podjęcia jakiegoś konkretnego działania, jeśli tak to jakiego? Pytaj siebie: Co mam zrobić? Jak to zrobić? Kiedy to zrobić?

11 , sobota CHODZIĆ W DUCHU ŚWIĘTYM TO DAĆ JEZUSOWI PRZEORAĆ GLEBĘ SWOJEGO SERCA Wyciszenie zapraszaj Ducha Świętego, aby On prowadził modlitwę Lectio (czytanie) przeczytaj: zatrzymaj się na wersecie, który Cię poruszył. Meditatio (powtarzanie) Ewangelia według św. Łukasza 8, 4-15 Przeczytaj 2-3 razy fragment, który Cię poruszył. Przeczytaj go powoli, delektując się każdym słowem. Pytaj siebie: Co Bóg mówi do mnie?. Rozważanie jeśli nie znajdujesz fragmentu, który Cię porusza, możesz skorzystać z pomocy poniższego rozważania: Siewca wyszedł siać ziarno Słowa Bożego. To ziarno najwyższej jakości, ale nie na każdej glebie ziarno to przynosi owoce. Jezus mówi o czterech rodzajach gleb i tylko ostatni rodzaj gleby jest żyzny i przynosi plon obfity. Gleba, o której mówi Jezus to gleba serca, która domaga się przeorania i wolnej decyzji człowieka w podejmowaniu wymagań, które niesie Słowo Boże. Można czytać Słowo Boże każdego dnia, ale Ono nie będzie przynosiło owocu dopóki nie zgodzimy się na przeoranie gleby naszego serca trudnymi doświadczeniami. Oranie gleby serca dokonuje się w czasie strapienia, o którym dużo pisze św. Ignacy Loyola. To także czas trudnych doświadczeń, często bolesnych, demaskujący w życiu nasze bożki i wszelkie zniewolenia. To czas poznawania swojego serca, swojej tożsamości. W jakiej glebie ziarno nie przynosi obfitego plonu? Ewangelista Łukasz mówi o glebie, która jest twarda jak ubita droga. Tym zaś na drodze są ci, którzy słuchają słowa; potem przychodzi diabeł i zabiera słowo z ich serca, żeby nie uwierzyli i nie byli zbawieni. Słowo Boże często nazywa serca tych ludzi sercami stwardniałymi. Słuchać będziecie, a nie zrozumiecie, patrzeć będziecie, a nie zobaczycie. Bo stwardniało serce tego ludu, ich uszy stępiały i oczy swe zamknęli, żeby oczami nie widzieli ani uszami nie słyszeli, ani swym sercem nie rozumieli; i nie nawrócili się, abym ich uzdrowił.(mt 13, 14-15) Na skałę pada u tych, którzy, gdy usłyszą, z radością przyjmują słowo, lecz nie mają korzenia: wierzą do czasu, a w chwili pokusy odstępują. To ludzie, którzy nie poznali swojego serca, swoich słabości, swojej kruchości. Polegają wyłącznie na swoich siłach, a ponieważ siły każdego człowieka są ograniczone, to w chwili słabości odstępują. Trzecia nieurodzajna gleba związana jest z cierniami. To, co padło między ciernie, oznacza tych, którzy słuchają słowa, lecz potem odchodzą i przez troski, bogactwa i przyjemności życia bywają zagłuszeni i nie wydają owocu. To ludzie, którzy są ciągle zagonieni pracą. Nie reflektują, bo nie dają sobie czasu na modlitwę i zwolnienie tempa życia. Oratio (modlitwa) i contemplatio (trwanie w obecności Boga) Zanieś przed Oblicze Boże to, co cię poruszyło w czasie rozważania. Może to być modlitwa przeproszenia, prośby, dziękczynienia, uwielbienia. Możesz modlić się tak: Jezu obdarz mnie łaską pragnienia bycia z Tobą i dla Ciebie. Daj mi zasmakować Twojej obecności. Gdy zabraknie ci słów w modlitwie, to trwaj całym sobą przed Panem bez słów. Actio (działanie) Czy przez rozważany fragment Bóg skłania cię w sercu do podjęcia jakiegoś konkretnego działania, jeśli tak to jakiego? Pytaj siebie: Co mam zrobić? Jak to zrobić? Kiedy to zrobić?

12 Aneks: CZYTANIA ROZWAŻANE W POSZCZEGÓLNYCH DNIACH TYGODNIA , niedziela Ewangelia św. Marka 8,27-35 Jezus udał się ze swoimi uczniami do wiosek pod Cezareą Filipową. W drodze pytał uczniów: Za kogo uważają Mnie ludzie? Oni Mu odpowiedzieli: Za Jana Chrzciciela, inni za Eliasza, jeszcze inni za jednego z proroków. On ich zapytał: A wy za kogo Mnie uważacie? Odpowiedział Mu Piotr: Ty jesteś Mesjaszem. Wtedy surowo im przykazał, żeby nikomu o Nim nie mówili. I zaczął ich pouczać, że Syn Człowieczy musi wiele cierpieć, że będzie odrzucony przez starszych, arcykapłanów i uczonych w Piśmie; że będzie zabity, ale po trzech dniach zmartwychwstanie. A mówił zupełnie otwarcie te słowa. Wtedy Piotr wziął Go na bok i zaczął Go upominać. Lecz On obrócił się i patrząc na swych uczniów, zgromił Piotra słowami: Zejdź Mi z oczu, szatanie, bo nie myślisz o tym, co Boże, ale o tym, co ludzkie. Potem przywołał do siebie tłum razem ze swoimi uczniami i rzekł im: Jeśli kto chce pójść za Mną, niech się zaprze samego siebie, niech weźmie krzyż swój i niech Mnie naśladuje. Bo kto chce zachować swoje życie, straci je; a kto straci swe życie z powodu Mnie i Ewangelii, ten je zachowa , poniedziałek Ewangelia według św. Jana 3, Jezus powiedział do Nikodema: Nikt nie wstąpił do nieba, oprócz Tego, który z nieba zstąpił, Syna Człowieczego. A jak Mojżesz wywyższył węża na pustyni, tak potrzeba, by wywyższono Syna Człowieczego, aby każdy, kto w Niego wierzy, miał życie wieczne. Tak bowiem Bóg umiłował świat, że Syna swego Jednorodzonego dał, aby każdy, kto w Niego wierzy, nie zginął, ale miał życie wieczne. Albowiem Bóg nie posłał swego Syna na świat po to, aby świat potępił, ale po to, by świat został przez Niego zbawiony.

13 , wtorek Ewangelia według św. Jana 19, Obok krzyża Jezusa stały: Matka Jego i siostra Matki Jego, Maria, żona Kleofasa, i Maria Magdalena. Kiedy więc Jezus ujrzał Matkę i stojącego obok Niej ucznia, którego miłował, rzekł do Matki: Niewiasto, oto syn Twój. Następnie rzekł do ucznia: oto Matka twoja. I od tej godziny uczeń wziął Ją do siebie , środa Ewangelia według św. Łukasza 7, Po odejściu wysłanników Jana Chrzciciela Jezus powiedział do tłumów: «Z kim więc mam porównać ludzi tego pokolenia? Do kogo są podobni? Podobni są do dzieci, które przebywają na rynku i głośno przymawiają jedne drugim: Przygrywaliśmy wam, a nie tańczyliście; biadaliśmy, a wyście nie płakali. Przyszedł bowiem Jan Chrzciciel: nie jadł chleba i nie pił wina; a wy mówicie: Zły duch go opętał. Przyszedł Syn Człowieczy: je i pije; a wy mówicie: Oto żarłok i pijak, przyjaciel celników i grzeszników. A jednak wszystkie dzieci mądrości przyznały jej słuszność» , czwartek Ewangelia według św. Łukasza 7, Jeden z faryzeuszów zaprosił Jezusa do siebie na posiłek. Wszedł więc do domu faryzeusza i zajął miejsce za stołem. A oto kobieta, która prowadziła w mieście życie grzeszne, dowiedziawszy się, że jest gościem w domu faryzeusza, przyniosła flakonik alabastrowego olejku i stanąwszy z tyłu u nóg Jego, płacząc, zaczęła oblewać Jego nogi łzami i włosami swej głowy je wycierać. Potem całowała Jego stopy i namaszczała je olejkiem. Widząc to faryzeusz, który Go zaprosił, mówił sam do siebie: Gdyby On był prorokiem, wiedziałby, co za jedna i jaka jest ta kobieta, która się Go dotyka, że jest grzesznicą. Na to Jezus rzekł do niego: Szymonie, muszę ci coś powiedzieć. On rzekł: Powiedz, Nauczycielu. Pewien wierzyciel miał dwóch dłużników. Jeden winien mu był pięćset

14 denarów, a drugi pięćdziesiąt. Gdy nie mieli z czego oddać, darował obydwom. Który więc z nich będzie go bardziej miłował? Szymon odpowiedział: Sądzę, że ten, któremu więcej darował. On mu rzekł: Słusznie osądziłeś. Potem zwrócił się do kobiety i rzekł Szymonowi: Widzisz tę kobietę? Wszedłem do twego domu, a nie podałeś Mi wody do nóg; ona zaś łzami oblała Mi stopy i swymi włosami je otarła. Nie dałeś Mi pocałunku; a ona, odkąd wszedłem, nie przestaje całować nóg moich. Głowy nie namaściłeś Mi oliwą; ona zaś olejkiem namaściła moje nogi. Dlatego powiadam ci: Odpuszczone są jej liczne grzechy, ponieważ bardzo umiłowała. A ten, komu mało się odpuszcza, mało miłuje. Do niej zaś rzekł: Twoje grzechy są odpuszczone. Na to współbiesiadnicy zaczęli mówić sami do siebie: Któż On jest, że nawet grzechy odpuszcza? On zaś rzekł do kobiety: Twoja wiara cię ocaliła, idź w pokoju , piątek Ewangelia wg św. Łukasza 2, Rodzice Jezusa chodzili co roku do Jerozolimy na Święto Paschy. Gdy miał On lat dwanaście, udali się tam zwyczajem świątecznym. Kiedy wracali po skończonych uroczystościach, został Jezus w Jerozolimie, a tego nie zauważyli Jego rodzice. Przypuszczając, że jest w towarzystwie pątników, uszli dzień drogi i szukali Go wśród krewnych i znajomych. Gdy Go nie znaleźli, wrócili do Jerozolimy szukając Go. Dopiero po trzech dniach odnaleźli Go w świątyni, gdzie siedział między nauczycielami, przysłuchiwał się im i zadawał pytania. Wszyscy zaś, którzy Go słuchali, byli zdumieni bystrością Jego umysłu i odpowiedziami. Na ten widok zdziwili się bardzo, a Jego Matka rzekła do Niego: Synu, czemuś nam to uczynił? Oto ojciec Twój i ja z bólem serca szukaliśmy Ciebie. Lecz On im odpowiedział: Czemuście Mnie szukali? Czy nie wiedzieliście, że powinienem być w tym, co należy do mego Ojca? Oni jednak nie zrozumieli tego, co im powiedział. Potem poszedł z nimi i wrócili do Nazaretu; i był im poddany. A Matka Jego chowała wiernie wszystkie te wspomnienia w swym sercu. Jezus zaś czynił postępy w mądrości, w latach i w łasce u Boga i u ludzi.

15 , sobota Ewangelia według św. Łukasza 8, 4-15 Gdy zebrał się wieki tłum i z miast przychodzili do Jezusa, rzekł w przypowieści: Siewca wyszedł siać ziarno. A gdy siał, jedno padło na drogę i zostało podeptane, a ptaki powietrzne wydziobały je. Inne padło na skałę i gdy wzeszło, uschło, bo nie miało wilgoci. Inne znowu padło między ciernie, a ciernie razem z nim wyrosły i zagłuszyły je. Inne w końcu padło na ziemię żyzną i gdy wzrosło, wydało plon stokrotny. Przy tych słowach wołał: Kto ma uszy do słuchania, niechaj słucha. Wtedy pytali Go Jego uczniowie, co oznacza ta przypowieść. On rzekł: Wam dano poznać tajemnice królestwa Bożego, innym zaś w przypowieściach, aby patrząc nie widzieli i słuchając nie rozumieli. Takie jest znaczenie przypowieści: Ziarnem jest słowo Boże. Tymi na drodze są ci, którzy słuchają słowa; potem przychodzi diabeł i zabiera słowo z ich serca, żeby nie uwierzyli i nie byli zbawieni. Na skałę pada u tych, którzy gdy usłyszą, z radością przyjmują słowo, lecz nie mają korzenia: wierzą do czasu, a w chwili pokusy odstępują. To, co padło między ciernie, oznacza tych, którzy słuchają słowa, lecz potem odchodzą i przez troski, bogactwa i przyjemności życia bywają zagłuszeni i nie wydają owocu. W końcu ziarno w żyznej ziemi oznacza tych, którzy wysłuchawszy słowa sercem szlachetnym i dobrym, zatrzymują je i wydają owoc przez swą wytrwałość.

16 Możesz korzystać z rozważań Lectio Divina używając swojego smartfona lub innego urządzenia mobilnego. Aplikację możesz pobrać gratis ze strony Google Play pod hasłem Lectio Divina lub bezpośrednio po zeskanowaniu kodu QR zamieszczonego obok.