II EDYCJA MIĘDZYSZKOLNEGO KONKURSU ARTYSTYCZNEGO SOPLICOWO CENTRUM POLSZCZYZNY, TAM SIĘ CZŁOWIEK NAPIJE, NADYSZE OJCZYZNY

Transkrypt

1 Zespół Szkół nr 6 w Rzeszowie Rzeszów, 3 października 2014 r. ul. Ignacego Solarza Rzeszów II EDYCJA MIĘDZYSZKOLNEGO KONKURSU ARTYSTYCZNEGO SOPLICOWO CENTRUM POLSZCZYZNY, TAM SIĘ CZŁOWIEK NAPIJE, NADYSZE OJCZYZNY Dyrekcja i nauczyciele Zespołu Szkół nr 6 w Rzeszowie zapraszają do udziału w II edycji Międzyszkolnego Konkursu Artystycznego. W związku z przypadającą w tym roku 180. rocznicą wydania Pana Tadeusza Adama Mickiewicza proponujemy temat: Soplicowo centrum polszczyzny, tam się człowiek napije, nadysze ojczyzny. W ten sposób pragniemy przybliżyć uczniom bogactwo treści naszej epopei narodowej, piękno mowy ojczystej oraz obrazy nie tylko słowem malowane. mgr Dorota Chmura dyrektor

2 REGULAMIN II EDYCJI MIĘDZYSZKOLNEGO KONKURSU ARTYSTYCZNEGO SOPLICOWO CENTRUM POLSZCZYZNY, TAM SIĘ CZŁOWIEK NAPIJE, NADYSZE OJCZYZNY I. Uczestnicy Konkurs adresowany jest do uczniów szkół podstawowych i gimnazjów. Konkurs będzie przebiegał w dwóch kategoriach wiekowych: a. Uczniowie klas IV VI szkoły podstawowej. b. Uczniowie I-III gimnazjum. II. Zakres tematyczny: 1. KONKURS RECYTATORSKO-TEATRALNY SZKOŁA PODSTAWOWA Recytacja fragmentu/fragmentów Pana Tadeusza czas prezentacji do 5 minut. Każda szkoła może zaprezentować 2 występy. GIMNAZJUM Inscenizacja (w tym również monodram ) fragmentu/fragmentów Pana Tadeusza czas prezentacji do 10 minut. Każda szkoła może zaprezentować 2 występy. 2. KONKURS PLASTYCZNY SZKOŁA PODSTAWOWA 1. Ilustracja do wybranego opisu przyrody z Pana Tadeusza : a. Format A3, b. Techniki malarskie (pastel, farby, kredki), c. Wybór fragmentów do zilustrowania w załączniku nr 1, d. Indywidualnie wykonane prace należy opisać na odwrocie pracy wg wzoru: imię i nazwisko ucznia, klasa, nazwa szkoły, imię i nazwisko opiekuna. Liczba uczestników dowolna. 2

3 GIMNAZJUM 1. Projekt scenografii do przedstawienia pt. Pan Tadeusz : a. Format A1, b. Techniki malarskie (pastel, farby, kredki), c. Prace mogą być wykonane indywidualnie lub przez dwie osoby. Należy je opisać na odwrocie pracy wg wzoru: imię i nazwisko ucznia/uczniów, klasa, nazwa szkoły, imię i nazwisko opiekuna. Liczba uczestników dowolna. Prace plastyczne należy składać w sekretariacie Zespołu Szkól nr 6 lub przesłać pocztą pod adresem Zespół szkół nr 6 w Rzeszowie, ul. Solarza 12, Rzeszów do 14 listopada 2014 r. III. Jury i kryteria oceny 1. KONKURS RECYTATORSKO-TEATRALNY Występy uczniów oceni jury powołane przez organizatorów konkursu. W grupie uczniów szkoły podstawowej jury będzie oceniać: 1. Interpretację głosową tekstu. 2. Dykcję. 3. Ogólny wyraz artystyczny (mimika, gest, strój, rekwizyt). W grupie uczniów gimnazjum jury będzie oceniać: 1. Poprawność i dykcję podawanego tekstu. 2. Grę aktorską. 3. Kostiumy. 4. Ogólny wyraz artystyczny. 2. KONKURS PLASTYCZNY Prace plastyczne oceni jury powołane przez organizatorów konkursu. Jury będzie oceniać: 1. Inwencję twórczą. 2. Oryginalność ujęcia tematu. 3. Właściwe stosowanie wybranej techniki. 3

4 IV. Nagrody 1. Za zajęcie I, II, III miejsca w poszczególnych kategoriach jury przyzna uczestnikom nagrody. 2. Laureaci konkursu plastycznego zostaną powiadomieni drogą elektroniczną. 3. Wszyscy otrzymają pamiątkowe dyplomy. V. Informacje pozostałe 1. Miejsce konkursu - Zespół Szkół nr 6 w Rzeszowie przy ul. Solarza Termin konkursu - 29 listopada 2014 r. (sobota), godz Organizatorzy zapewniają podstawowe elementy scenografii: scenę ( 2 m 6 m ), krzesła, stoliki, nagłośnienie. Kostiumy, rekwizyty, dodatkowe elementy scenografii uczestnicy przygotowują we własnym zakresie. 4. Kartę zgłoszenia udziału w konkursie recytatorsko-teatralnym należy przesłać em pod adresem mbuczak5@wp.pl do 14 listopada 2014 r. Wzór karty w załączniku nr Organizatorzy wyślą potwierdzenie zgłoszenia do 18 listopada 2014 r. 6. Wystawa wybranych prac plastycznych zostanie wyeksponowana w dniu konkursu recytatorsko-teatralnego - 29 listopada 2014 r. Organizatorzy nie zwracają prac. Wszelkich informacji udzielą organizatorzy: Małgorzata Buczak tel ; e- mail: mbuczak5@wp.pl. Barbara Łukasik - tel Jadwiga Zajdel tel Bożena Bijak tel ( konkurs plastyczny) 4

5 Załącznik nr 1 Pan Tadeusz Księga II Zamek; wersy Był sad. - Drzewa owocne, zasadzone w rzędy, Ocieniały szerokie pole; spodem grzędy. Tu kapusta, sędziwe schylając łysiny, Siedzi i zda się dumać o losach jarzyny; Tam, plącząc strąki w marchwi zielonej warkoczu, Wysmukły bób obraca na nią tysiąc oczu; Owdzie podnosi złotą kitę kukuruza; Gdzieniegdzie otyłego widać brzuch harbuza, Który od swej łodygi aż w daleką stronę Wtoczył się jak gość między buraki czerwone. Grzędy rozjęte miedzą; na każdym przykopie Stoją jakby na straży w szeregach konopie, Cyprysy jarzyn; ciche, proste i zielone. Ich liście i woń służą grzędom za obronę, Bo przez ich liście nie śmie przecisnąć się żmija, A ich woń gąsienice i owad zabija. Dalej maków białawe górują badyle; Na nich, myślisz, iż rojem usiadły motyle Trzepiecąc skrzydełkami, na których się mieni Z rozmaitością tęczy blask drogich kamieni; Tylą farb żywych, różnych, mak źrenicę mami. W środku kwiatów, jak pełnia pomiędzy gwiazdami, Krągły słonecznik licem wielkiem, gorejącem Od wschodu do zachodu kręci się za słońcem. Pan Tadeusz Księga III Umizgi; wersy Jakoż zaledwie kogut, co odprawia warty, Stanie i nieruchomie dzierżąc dziób zadarty, I głowę grzebieniastą pochyliwszy bokiem, Aby tym łacniej w niebo mógł celować okiem, Dostrzeże wiszącego jastrzębia śród chmury, Krzyknie: zaraz w ten ogród chowają się kury, Nawet gęsi i pawie, i w nagłym przestrachu Gołębie, gdy nie mogą schronić się na dachu. Teraz w niebie żadnego nie widziano wroga, 5

6 Tylko skwarzyła słońca letniego pożoga, Od niej ptaki w zbożowym ukryły się lasku; Tamte leżą w murawie, te kąpią się w piasku. Śród ptaszych głów sterczały główki ludzkie małe, Odkryte; włosy na nich krótkie, jak len białe; Szyje nagie do ramion, a pomiędzy nimi Dziewczyna głową wyższa, z włosami dłuższymi; Tuż za dziećmi paw siedział i piór swych obręcze Szeroko rozprzestrzenił w różnofarbną tęczę, Na której główki białe, jak na tle obrazku, Rzucone w ciemny błękit, nabierały blasku, Obrysowane wkoło kręgiem pawich oczu Jak wiankiem gwiazd, świeciły w zbożu jak w przezroczu, Pomiędzy kukuruzy złocistymi laski I angielską trawicą posrebrzaną w paski, I szczyrem koralowym, i zielonym ślazem, Których kształty i barwy mieszały się razem, Niby krata ze srebra i złota pleciona, A powiewna od wiatru jak lekka zasłona Nad gęstwą różnofarbnych kłosów i badylów Wisiała jak baldakim jasna mgła motylów Zwanych babkami, których poczwórne skrzydełka, Lekkie jak pajęczyna, przejrzyste jak szkiełka, Gdy w powietrzu zawisną, zaledwie widome, I chociaż brzęczą, myślisz, że są nieruchome. Pan Tadeusz Księga III Umizgi; wersy A przecież wokoło nich ciągnęły się lasy Litewskie! tak poważne i tak pełne krasy!- Czeremchy oplatane dzikich chmielów wieńcem, Jarzębiny ze świeżym pasterskim rumieńcem, Leszczyna jak menada z zielonymi berły, Ubranymi jak w grona, w orzechowe perły; A niżej dziatwa leśna: głóg w objęciu kalin, Ożyna czarne usta tuląca do malin. Drzewa i krzewy liśćmi wzięły się za ręce, Jak do tańca stające panny i młodzieńce Wkoło pary małżonków. Stoi pośród grona Para, nad całą leśną gromadą wzniesiona Wysmukłością kibici i barwy powabem, Brzoza biała, kochanka, z małżonkiem swym grabem 6

7 A dalej, jakby starce na dzieci i wnuki Patrzą siedząc w milczeniu, tu sędziwe buki, Tam matrony topole i mchami brodaty Dąb, włożywszy pięć wieków na swój kark garbaty, Wspiera się, jak na grobów połamanych słupach, Na dębów, przodków swoich, skamieniałych trupach. Pan Tadeusz Księga III Umizgi ;wersy U nas dość głowę podnieść, ileż to widoków! Ileż scen i obrazów z samej gry obłoków! Bo każda chmura inna: na przykład jesienna Pełźnie jak żółw leniwa, ulewą brzemienna, I z nieba aż do ziemi spuszcza długie smugi Jak rozwite warkocze, to są deszczu strugi; Chmura z gradem, jak balon, szybko z wiatrem leci, Krągła, ciemnobłękitna, w środku żółto świeci, Szum wielki słychać wkoło; nawet te codzienne, Patrzcie Państwo, te białe chmurki, jak odmienne! Zrazu jak stada dzikich gęsi lub łabędzi, A z tyłu wiatr jak sokoł do kupy je pędzi: Ściskają się, grubieją, rosną, nowe dziwy! Dostają krzywych karków, rozpuszczają grzywy, Wysuwają nóg rzędy i po niebios sklepie Przelatują jak tabun rumaków po stepie: Wszystkie białe jak srebro, zmieszały się - nagle Z ich karków rosną maszty, z grzyw szerokie żagle, Tabun zmienia się w okręt i wspaniale płynie Cicho, z wolna, po niebios błękitnej równinie! " Pan Tadeusz Księga XII Kochajmy się!; wersy Słońce już gasło, wieczór był ciepły i cichy, Okrąg niebios gdzieniegdzie chmurkami zasłany, U góry błękitnawy, na zachód różany; Chmurki wróżą pogodę, lekkie i świecące, Tam jako trzody owiec na murawie śpiące, Ówdzie nieco drobniejsze, jak stada cyranek. Na zachód obłok na kształt rąbkowych firanek, Przejrzysty, sfałdowany, po wierzchu perłowy, Po brzegach pozłacany, w głębi purpurowy, Jeszcze blaskiem zachodu tlił się i rozżarzał, Aż powoli pożółkniał, zbladnął i poszarzał: Słońce spuściło głowę, obłok zasunęło I raz ciepłym powiewem westchnąwszy - usnęło. 7

8 Załącznik nr 2. KARTA ZGŁOSZENIOWA Nazwa szkoły i adres Imię i nazwisko uczestnika/ Imiona i nazwiska uczestników, klasa Imię i nazwisko opiekuna Numer telefonu opiekuna i 8