Zmiana trendu na złotym. Rynek pozycjonuje się pod problemy Deutsche Banku? Grudniowy ruch na stopach jest w coraz większym stopniu zdyskontowany

Transkrypt

1 piątek, 14 października 2016 PLN i waluty regionu Zmiana trendu na złotym str.2 Raport przygotowali: EUR Rynek pozycjonuje się pod problemy Deutsche Banku? str.3 USD Grudniowy ruch na stopach jest w coraz większym stopniu zdyskontowany str.4 JPY Ważyć może ponownie globalne ryzyko str.5 CHF Czekamy na nowe impulsy str.6 Marek Rogalski Główny analityk walutowy m.rogalski@bossa.pl GBP Dalej mocno buja str.7 Waluty surowcowe CAD zyskuje dzięki wpadkom Trumpa str.7 Waluty skandynawskie Niższa inflacja nie wspiera zwyżek str.8 Surowce energetyczne Miedź Nadwyżka ropy co najmniej do połowy 2017 r. Spadek cen miedzi po słabych danych z Chin str.9 str.10 Dorota Sierakowska Analityk surowcowy d.sierakowska@bossa.pl Metale szlachetne Konsolidacja cen złota i srebra str.11 Zboża Prognozy rekordowych zbiorów soi w USA str.12 Soft commodities Wzrost cen bawełny po raporcie USDA str.13 Nota prawna: Prezentowany komentarz został przygotowany w Wydziale Doradztwa i Analiz Rynkowych Domu Maklerskiego Banku Ochrony Środowiska S.A. z siedzibą w Warszawie (DM BOŚ) tylko i wyłącznie w celach informacyjnych i nie stanowi rekomendacji w rozumieniu Rozporządzenia Delegowanego Komisji (UE) nr 2016/958 z dnia 9 marca 2016 r. uzupełniającego rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) nr 596/2014 w odniesieniu do regulacyjnych standardów technicznych dotyczących środków technicznych do celów obiektywnej prezentacji rekomendacji inwestycyjnych lub innych informacji rekomendujących lub sugerujących strategię inwestycyjną oraz ujawniania interesów partykularnych lub wskazań konfliktów interesów lub jakiejkolwiek porady, w tym w szczególności porady inwestycyjnej w zakresie doradztwa inwestycyjnego, o którym mowa w art. 76 ustawy z dnia 29 lipca 2005 r. o obrocie instrumentami finansowymi (t.j. Dz. U. 2014, poz. 94 z póź. zm.), porady prawnej lub podatkowej, ani też jest wskazaniem, iż jakakolwiek inwestycja jest odpowiednia w indywidualnej sytuacji inwestora. Inwestor wykorzystuje informacje zawarte w niniejszym komentarzu na własne ryzyko i odpowiedzialność. Przedstawiony komentarz jest wyłącznie wyrazem wiedzy i poglądów autora według stanu na dzień sporządzenia. Przy sporządzaniu komentarza DM BOŚ działał z należytą starannością oraz rzetelnością. DM BOŚ, jego organy zarządcze, organy nadzorcze, i jego pracownicy nie ponoszą odpowiedzialności za działania lub zaniechania klienta lub innego inwestora podjęte na podstawie niniejszego komentarza ani za szkody poniesione w wyniku tych decyzji inwestycyjnych, skutki finansowe i niefinansowe powstałe w wyniku wykorzystania niniejszego komentarza lub zawartych w nim informacji. Niniejszy komentarz został sporządzony w celu udostępnienia klientom DM BOŚ, a także może być udostępniany innym osobom zainteresowanym w celu promocji usług świadczonych przez DM BOŚ. Niniejszy dokument nie stanowi podstawy do zawarcia jakiejkolwiek umowy lub powstania jakiegokolwiek zobowiązania po stronie DM BOŚ. W przypadku klientów DM BOŚ, którzy zawarli Umowę o Opracowania, o której mowa w Regulaminie doradztwa inwestycyjnego i sporządzania analiz inwestycyjnych, analiz finansowych oraz innych rekomendacji o charakterze ogólnym dotyczących transakcji w zakresie instrumentów finansowych oraz instrumentów bazowych instrumentów pochodnych (Regulamin), niniejszy raport stanowi Opracowanie w rozumieniu Regulaminu. Regulamin jest dostępny na stronie internetowej bossa.pl w dziale Dokumenty. DM BOŚ jest firmą inwestycyjną w rozumieniu Ustawy z dnia 29 lipca 2005 r. o obrocie instrumentami finansowymi (t.j. Dz. U. 2014, poz. 94 z póź. zm.). Nadzór nad DM BOŚ sprawuje Komisja Nadzoru Finansowego. 1 / 13

2 Złoty i waluty regionu: Zmiana trendu na złotym Rubel: Dobre czasy dla rubla raczej dobiegają do końca w ostatnich dniach zyskał on tylko w relacji ze słabymi na globalnych układach walutami. Pomagała nadal drożejąca ropa, oraz fakt wysokiego poziomu stóp procentowych (10,00 proc.), ale zaszkodziły zwyczajowo niekorzystne przepływy na rynkach wschodzących związane z faktem zbliżającej się podwyżki stóp w USA. Pytanie też, czy za chwilę nie zobaczymy reakcji decydentów, którzy raz już wskazywali, że nazbyt silna waluta nie byłaby pożądana Turecka lira: Mieszany bilans tygodnia dla liry. Widać było próbę odrabiania strat po wcześniejszej przecenie wywołanej gorszymi prognozami gospodarczymi przedstawionymi przez władze, ale była ona mocno ograniczana przez rosnące oczekiwania, co do podwyżki stóp w USA. Zaszkodziło też czwartkowe pogorszenie się nastrojów wywołane słabymi danymi nt. chińskiego bilansu handlowego. Szanse na wyraźną poprawę sytuacji w kontekście zbliżającego się terminu publikacji kwartalnego raportu Deustche Bank (27.10), który może wywołać ponowną falę niepewności na rynkach, nie są duże Złoty i waluty regionu CEE: W ostatnich dniach najlepiej zachowywała się rumuńska leja, za sprawą informacji nt. możliwym rozmiękczeniu ustawy frankowej. Głosowanie nad przewalutowaniem kredytów zostało odsunięte w czasie po tym, jak pojawiły się propozycje, aby ulżyć tylko tym kredytobiorcom, których miesięczna rata pożyczki przekracza ponad połowę dochodów. Temat pozostaje jednak nadal otwarty, co sprawia, że na rumuńskiej lei możemy mówić jedynie o korekcie wzrostowej. Z kolei złoty, podobnie jak forint to najsłabsze waluty w regionie. Co ciekawe, początek tygodnia był jeszcze dobry inwestorzy pozytywnie zareagowali na malejące szanse elekcji Donalda Trumpa w listopadowych wyborach prezydenckich. Niemniej później złoty, podobnie jak forint zaczął wyraźnie słabnąć, co w zasadzie można powiązać tylko z rosnącymi oczekiwaniami na podwyżkę stóp procentowych w USA, które spowodowały wyraźny przepływ kapitałów w stronę dolara. Tylko, że nie jest to żadne zaskoczenie można, zatem mówić bardziej o pretekście do ruchu, który wynikał bardziej z przesłanek bazujących na analizie technicznej. Gorsze dane nt. chińskiego bilansu handlowego w czwartek nad ranem nie przełożyły się już na kontynuację negatywnej tendencji w końcówce tygodnia złoty minimalnie odreagował i zaczął się stabilizować. Z publikowanych danych makro w kraju uwagę przykuwają gorsze dane nt. bilansu na rachunku obrotów bieżących w sierpniu (deficyt mln EUR, głównie za sprawą wzrostu nierównowagi w handlu mln EUR), chociaż nie miały one dużego przełożenia na notowania naszej waluty. W przyszłym tygodniu warto będzie zerkać na dane nt. produkcji przemysłowej, oraz sprzedaży detalicznej we wrześniu (środa) i protokół z ostatniego posiedzenia RPP. Odczyty GUS mogą mieć duże znaczenie w kontekście pojawiających się na rynku opinii dotyczących możliwych słabszych danych PKB za III kwartał (wstępne dane na ten temat poznamy jednak dopiero 15 listopada). Kluczowy wpływ na koniunkturę na rynku złotego będzie mieć jednak globalny sentyment, a tutaj kluczowe daty to dane z Chin nt. PKB w III kwartale w najbliższą środę, posiedzenie Europejskiego Banku Centralnego w czwartek (rynek spekulował wcześniej nt. możliwych przygotowań do ograniczenia skali programu QE), czy też kwartalne dane finansowe Deutsche Banku 27 października. Sytuacja techniczna na koszyku BOSSA PLN nie wypada korzystnie dla złotego o ryzyku utworzenia się podwójnego, a w zasadzie potrójnego szczytu, pisaliśmy od 2 tygodni. Teraz dodatkowo złamana została wzrostowa linia trendu bazująca na minimach z czerwca i sierpnia rejon 90 pkt. będzie teraz mocnym oporem. 2 / 13

3 Wykres tygodniowy BOSSA PLN Euro: Rynek pozycjonuje się pod problemy Deutsche Banku? Pretekstem do spadków euro nie były w ostatnich dniach, ani dane makro (indeks nastrojów analityków Sentix, czy też liczony tylko dla Niemiec ZEW wypadły w październiku lepiej od oczekiwań, ostateczne dane nt. inflacji CPI pokryły wcześniejsze wskazania, a dynamika produkcji przemysłowej, czy też handlu zagranicznego były lepsze od szacunków), ani też oczekiwania związane z ewentualnymi modyfikacjami w programie QE. Teoretycznie w poprzednim tygodniu wiceprezes ECB Vitor Constancio uciął spekulacje dotyczące dyskusji nad ograniczaniem skali tego programu, a zapiski z wrześniowego posiedzenia Banku wskazały na dużą determinację w wykorzystaniu wszelkich narzędzi zmierzających do osiągniecia celu inflacyjnego, to już weekend prezes Mario Draghi przyznał, że rządy nie mogą liczyć na to, że stymulacja będzie trwać wiecznie, a ECB zakłada, że inflacja może osiągnąć cel na przełomie 2018/19 r. Jednocześnie ten sam Vitor Constancio zaznaczył, że dyskusja o ograniczaniu programu QE powinna zostać podjęta w momencie, kiedy będzie on zbliżać się ku końcowi. Tylko, że byłoby pewną naiwnością liczenie na to, że ECB nie będzie chciał wyciszać QE stopniowo, tak jak to robił wcześniej FED. A to sugeruje, że ten temat powróci już w 2017 r., jeżeli nie pojawi się nic, co mogłoby zakłócić obserwowaną obecnie stopniową poprawę w odczytach makro. Spekulacje na temat zmian w programie QE odżyły w czwartek, po tym jak Reuters powołując się na źródła podał, że już na posiedzeniu ECB w nadchodzącym tygodniu, może być poruszana kwestia technicznych aspektów programu QE, tak aby przygotować pole do decyzji w grudniu. Oczywiście chodzi tu głównie o wydłużenie w czasie programu poza marzec 2017 r., ale i też jego lepszą optymalizację. Nie musi się to wiązać z kwotowymi ograniczeniami, ale te najpewniej będą ich następstwem w kolejnych miesiącach. Reasumując wszystko, co powyżej mocnych fundamentalnych przesłanek do przeceny euro nie było, chyba, że przyjmiemy założenie, że rynek zaczyna się pozycjonować pod potencjalne zawirowania związane z informacjami z Deutsche Banku, jakie mogą napływać w kontekście zaplanowanego na 27 października kwartalnego raportu tej instytucji. W przyszłym tygodniu kluczowym wydarzeniem dla euro będzie wspomniane już czwartkowe posiedzenie Europejskiego Banku Centralnego. Analiza techniczna koszyka BOSSA EUR wskazuje na pogorszenie się układów po tym, jak mamy czarną świecę spadkową po uprzednim testowaniu górnego ograniczenia ponad 3 / 13

4 rocznego trendu spadkowego. Niemniej nie doszło jeszcze do złamania wsparcia przy 112,50 pkt., które jest oparte o konsolidację z sierpnia i września b.r. To może być jednak kwestia najbliższych tygodni. Układ wskaźników tygodniowych sygnalizuje wyczerpywanie się impetu wzrostowego. Wykres tygodniowy BOSSA EUR Dolar: Grudniowy ruch na stopach jest w coraz większym stopniu zdyskontowany Za nami kolejny świetny tydzień dla dolara, choć przegrał on w relacji do AUD, CAD i MXN. Motorem zwyżek były rosnące oczekiwania, co do podwyżki stóp procentowych przez FED w grudniu prawdopodobieństwo takiego ruchu w pewnym momencie było wycenianie na 70 proc. (model CME FEDWatch). Na początku tygodnia nastroje podgrzały weekendowe słowa wiceprezesa FED, Stanley Fischera, który dał do zrozumienia, że podwyżka stóp procentowych we wrześniu była na ostrzu noża. W efekcie inwestorzy zaczęli wiele obiecywać sobie po publikowanych w środę zapiskach ze wspomnianego posiedzenia. Nie wniosły one jednak wiele nowego do znanego już obrazu o ile kilku członków tego gremium widziało szanse na podwyżkę stóp w stosunkowo niedługim czasie, to widoczne były podziały w kwestii oceny sytuacji na rynku pracy, czy też perspektyw inflacji. Odnotowano głosy stwierdzające, że wciąż przeważają ryzyka, a wyraźnej presji inflacyjnej nie widać. Kilka godzin wcześniej agencje odnotowały słowa Williama Dudley z zarządu FED, który podkreślił, że proces podwyżek stóp powinien być stopniowy. Reasumując zakładanie, że już podczas listopadowego posiedzenia FED będzie próbował zapowiedzieć ruch w grudniu może być nieco ryzykowne, a kluczowa kwestia skali podwyżek stóp w 2017 r. będzie dopiero przedmiotem dalszych dyskusji w FED i w dużej mierze będzie zależna od napływających danych makro innymi słowy, fundamentalne przesłanki do kontynuacji tak wyraźnego ruchu na dolarze, zaczynają się wyczerpywać. Chyba, że przyjmiemy założenie, że amerykańskiej walucie zacznie sprzyjać rosnąca awersja do ryzyka (problem Chin i Deutsche Banku), a obecnej sytuacji USD to ciekawa safe haven. 4 / 13

5 W nadchodzących dniach rynek będzie zerkał na odczyty makro. Po dobrych informacjach nt. sprzedaży detalicznej w piątek, w poniedziałek mamy produkcję przemysłową, we wtorek inflację CPI, w środę dynamikę rozpoczętych budów i wydanych pozwoleń na budowę domów, a w czwartek indeks regionalny z Filadelfii, czy sprzedaż domów na rynku wtórnym, oraz wypowiedzi Williama Dudley a z FED. W temacie polityki to przewaga Clinton nad Trumpem staje się coraz bardziej wyraźna, a kandydat GOP jest mocno osłabiony ostatnim skandalem dotyczących jego słów nt. kobiet z 2005 r. Tym samym ostatnia już debata telewizyjna, jaka będzie miała miejsce w czwartek nad ranem może być tylko formalnością. Układ techniczny na koszyku dolara BOSSA USD wskazuje na poprawiającą się sytuację w średnim terminie uwagę zwraca zachowanie się indeksu MACD na układzie tygodniowym (wykres poniżej). Niemniej kluczowy opór to już okolice 82,85 pkt., gdzie przebiega linia trendu wzrostowego oparta o dawne dołki z 2015 r., która została złamana w marcu b.r. Byłby to, zatem tzw. ruch powrotny. Wykres tygodniowy BOSSA USD Jen: Ważyć może ponownie globalne ryzyko Bilans tygodnia był mieszany na jena. Rynek czeka na kolejne impulsy. W czwartek pojawiły się plotki, jakoby Bank Japonii na kończącym się 1 listopada posiedzeniu miał zrewidować w dół prognozy dla inflacji i PKB. Niemniej szanse, że pójdą za tym działania prowadzące do dalszego poluzowania polityki monetarnej mogą być złudne BOJ będzie potrzebował kilka miesięcy na to, aby móc przepracować nowy program kontroli krzywej rentowności. Stąd też wydaje się, że japońska waluta ma większe szanse na umocnienie, niż osłabienie, jeżeli weźmiemy pod uwagę fakt pojawienia się możliwych ryzyk na horyzoncie (wspominane już wcześniej Chiny i Deutsche Bank). 5 / 13

6 Diagram stóp zwrotu dla par z JPY za okres , źródło: BOSSA FX Frank: Czekamy na nowe impulsy Bilans tygodnia jest mieszany, chociaż z przewagą wzrostów franka. Kluczowy wpływ będą mieć globalne nastroje, oraz potencjalna reakcja SNB na rynkowe problemy (temat Chin i wyniki Deutsche Banku), który już pokazał, że potrafi interweniować w sytuacji, kiedy inwestorzy zaczynają uciekać w stronę bezpiecznych przystani. Diagram stóp zwrotu dla par z CHF za okres , źródło: BOSSA FX 6 / 13

7 Funt: Dalej mocno buja Temat dyskusji nt. ryzyk związanych z tzw. hard Brexit nie schodzi z wokandy. W środę premier Theresa May zaproponowała, aby formalna decyzję o rozpoczęciu negocjacji z Unią Europejską dotyczących jej opuszczenia (w oparciu o tzw. Artykuł 50 Traktatu Lizbońskiego) podjął parlament, a nie rząd, co uznano za sygnał możliwego zmiękczenia twardego stanowiska rządu, który wcześniej nie wykluczał, że mógłby nie być aż tak zdeterminowany w obronie dostępu do wspólnego, unijnego rynku, gdyż wiązałoby się to ze zgodą, co do swobodnego przepływu osób. W międzyczasie do prasy wyciekły wyliczenia, ile miałaby stracić brytyjska gospodarka na tzw. hard Brexit, a agencja S&P ostrzegła, że mogłyby być to pretekst do utraty przez funta statusu tzw. waluty rezerwowej. W przyszłym tygodniu duży wpływ mogą mieć wtorkowe odczyty inflacji CPI za wrzesień, gdyż mogą przełożyć się na oczekiwania związane z ewentualnym cięciem stóp przez BOE na przełomie roku. Słabsze dane (mediana zakłada odbicie do 0,8 proc. r/r i CPI bazowej do 1,4 proc. r/r) mogą zostać szybko zestawione z obawami dotyczącymi hard Brexit i wyraźnie nasilić spekulacje, co do obniżki. Poza tym w środę mamy dane z rynku pracy, a w czwartek sprzedaż detaliczną które też mogą mieć wpływ na wspomniane szacunki. Technicznie koszyk handlowy funta zbliża się do mocnego wsparcia ze stycznia 2009 r. na poziomie 73,3 pkt. Może być ono wyraźnie bronione. Wykres tygodniowy koszyka handlowego funta liczonego przez Bank Anglii (=GBP), źródło: Thomson Reuters Waluty surowcowe: CAD zyskuje dzięki wpadkom Trumpa Dolar australijski: Bilans tygodnia wypadł bardzo dobrze, chociaż głównie jest to zasługa dużej zmienności w końcu tygodnia. Wpierw negatywna reakcja na słabsze dane nt. bilansu handlowego w Chinach w czwartek, a później mocne wyciąganie rynku w górę po publikacji piątkowych danych nt. chińskiej inflacji CPI i PPI (obie wartości odbiły bardziej, niż oczekiwano, a wskaźnik PPI wyszedł na plus po raz pierwszy od blisko 5 lat). Rynek uznał wyższą inflację w Chinach za zapowiedź trwalszej zmiany tendencji w ujęciu globalnym, co teoretycznie redukuje i tak malejące szanse na poluzowanie polityki przez RBA w najbliższych miesiącach (w ostatnich dniach krytycznie na temat cięć stóp wypowiedział się tamtejszy szef resortu 7 / 13

8 finansów). Pytanie jednak, czy problemy Państwa Środka nie są dopiero przed nami to pokażą m.in. najbliższe dane w środę. Do siły AUD warto jednak podchodzić z pewną rezerwą. Poza danymi z Chin w kalendarzu mamy też zapiski z posiedzenia RBA (wtorek), oraz dane z rynku pracy (czwartek). Dolar nowozelandzki: Końcówka tygodnia była lepsza dla walut Antypodów, co finalnie pomogło też NZD, choć w ogólnym bilansie jest on słabszy od AUD, czy CAD. Wcześniej NZD zaszkodziły kolejne wypowiedzi przedstawiciela RBNZ, który przestrzegł przed możliwością słabego odczytu dynamiki inflacji CPI w III kwartale (dane poznamy już w nocy z niedzieli na poniedziałek). Mogą one ustawić początek tygodnia, chociaż w dużej mierze słaby odczyt jest już zdyskontowany (mediana zakłada 0,1 proc. k/k i 0,1 proc. r/r). Poza tym będziemy zerkać na Chiny w środę, a wcześniej we wtorek na kolejne dane z aukcji wyrobów mlecznych (poprzednie rozczarowały). Dolar kanadyjski: Dobre zachowanie się CAD to pokłosie drożejącej ropy naftowej na rynkach, ale zwłaszcza malejących szans na elekcję Donalda Trumpa w listopadowych wyborach w USA, co mogłoby w dłuższym horyzoncie stwarzać dodatkowe ryzyka dla tamtejszej gospodarki. Zresztą jej pespektywy nie są jednoznaczne, chociaż teoretycznie Bank Kanady dawał wcześniej sygnały, że dodatkowe luzowanie może nie być potrzebne. Takie podstawy do odreagowania CAD mogą być jednak kruche. Waluty skandynawskie: Niższa inflacja nie wspiera zwyżek Korona szwedzka: Zaskakująco słabe dane nt. inflacji CPI we wrześniu, która wzrosła wyraźnie poniżej oczekiwań nie pomogły w ostatnich dniach koronie. Pytanie jednak, na ile rzeczywiście przełożą się one na działania Riksbanku, kiedy to widać stopniową zmianę podejścia banków centralnych do tematu dalszego luzowania. W efekcie reakcja rynku może być przerysowana. Korona norweska: Utrzymująca się na wysokich poziomach ropa naftowa pozwoliła na odbicie NOK po wcześniejszej przecenie wywołanej powrotem obaw, co do działań Norges Banku (po publikowanych wcześniej słabszych danych nt. produkcji przemysłowej rynek był mniej pewien tego, na ile bank centralny rzeczywiście zamierza zakończyć cykl obniżek stóp, okazało się też, że mieliśmy mniejszy od oczekiwanego wzrost inflacji CPI we wrześniu). Odreagowanie NOK nie było jednak równomierne, chociaż wydaje się, że podobnie jak w przypadku SEK, obawy rynku mogą być nadmierne. 8 / 13

9 Surowce energetyczne: Nadwyżka ropy co najmniej do połowy 2017 r. zzkiki Ropa naftowa: W minionym tygodniu ceny ropy naftowej WTI poruszały się w konsolidacji w okolicach 49,50-51,50 USD za baryłkę. Amerykański Departament Energii podał, że w minionym tygodniu zapasy ropy naftowej w USA wzrosły o 4,85 mln baryłek. Z kolei zapasy benzyny i destylatów wyraźnie spadły. Według oficjalnych danych OPEC, produkcja ropy naftowej w kartelu we wrześniu wyniosła 33,39 mln baryłek, co oznacza wzrost o 220 tysięcy baryłek dziennie w porównaniu z sierpniem. OPEC podniósł także prognozy przyszłorocznego wzrostu podaży ropy naftowej w krajach spoza kartelu, przewidując sporą nadwyżkę, nawet mimo własnych planów cięcia wydobycia. Gaz ziemny: o Międzynarodowa Agencja Energetyczna potwierdziła swoje wcześniejsze prognozy, zakładające, że nadwyżka na globalnym rynku ropy naftowej utrzyma się jeszcze co najmniej do połowy przyszłego roku. MAE podała, że ustanowienie limitu produkcji ropy w OPEC przyspieszyłoby proces równoważenia się rynku ropy naftowej, jednak trudno ocenić, jak silny byłby ten wpływ. Notowania gazu ziemnego w USA w minionym tygodniu utrzymały się powyżej poziomu 3 USD za mln BTU, przy czym zwyżka miała miejsce w czwartek. o Według Departamentu Energii, zapasy gazu ziemnego w USA w minionym tygodniu wzrosły o 79 mld stóp sześciennych, czyli o mniej niż wynosiły rynkowe oczekiwania (87 mld stóp sześciennych). Zapasy gazu ziemnego w USA wynoszą obecnie 3,759 biliardy stóp sześciennych. Naszym zdaniem: Okolice 50 USD za baryłkę są prawdziwym testem siły kupujących na rynku amerykańskiej ropy naftowej najbliższy istotny opór na wykresie ropy WTI to poziom 51,50 USD za baryłkę. Stronie popytowej sprzyjają przede wszystkim spekulacje dotyczące ograniczenia produkcji ropy naftowej w OPEC, ale na razie pozostają one jedynie w sferze planów. Zarówno ceny ropy naftowej, jak i notowania gazu ziemnego w USA poruszają się obecnie blisko tegorocznych maksimów, przy których może uaktywnić się strona podażowa. Wykres dzienny cen ropy naftowej WTI. Ważne dane w kolejnym tygodniu: Wtorek: Raport Amerykańskiego Instytutu Paliw dot. zapasów paliw w USA. Środa: Raport Departamentu Energii dot. zapasów paliw w USA. Czwartek: Raport Departamentu Energii dot. zapasów gazu ziemnego w USA 9 / 13

10 Miedź: Spadek cen miedzi po słabych danych z Chin W minionym tygodniu notowania miedzi wyraźnie spadły. Cena tego surowca w Stanach Zjednoczonych, która rozpoczynała miniony tydzień od wzrostu w okolice poziomu 2,20 USD za funt, mocno zniżkowała przede wszystkim w czwartek i zakończyła tydzień w rejonie poziomu 2,11-2,12 USD za funt. Z technicznego punktu widzenia, nie zmieniła się ogólna tendencja cenowa na rynku miedzi: w długoterminowej perspektywie na rynku tym wciąż trwa trend spadkowy. Na początku tygodnia cena miedzi rosła ze względu na powrót na rynek chińskich inwestorów, wcześniej nieobecnych ze względu na trwające tydzień święto. Ważnym czynnikiem sprzyjającym bykom był także większy apetyt inwestorów na ryzyko, powiązany m.in. z amerykańskimi sondażami wyborczymi pokazującymi przewagę Hillary Clinton, uważanej za mniej ryzykowną kandydatkę na prezydenta USA. W czwartek negatywnym akcentem okazały się dane dotyczące wrześniowego handlu zagranicznego Chin kraju, który jest kluczowym konsumentem i importerem miedzi na świecie. Na minus zaskoczyła dynamika eksportu ogółem, która wyniosła -10% wobec oczekiwań na poziomie -3%. Tymczasem import miedzi do Chin w poprzednim miesiącu wyniósł 340 tysięcy ton, co oznacza spadek o 2,6% w porównaniu z sierpniem i o 26% w porównaniu z wrześniem ubiegłego roku. Wynik ten był najgorszy od sierpnia 2015 r. Sprzedającym na rynku miedzi sprzyjała siła amerykańskiego dolara, którego wartość jest negatywnie skorelowana z cenami tego metalu. Naszym zdaniem: Duża globalna podaż miedzi oraz niepewność związana z popytem na ten surowiec (głównie ze strony Chin) sprawiają, że potencjał spadkowy cen miedzi wciąż jest duży. Według prognoz, bieżący rok ma przynieść nadwyżkę na tym rynku, a to sprzyja kontynuacji trendu spadkowego. W krótkoterminowej perspektywie, ważnym technicznym wsparciem są okolice 2,11-2,12 USD za funt. Wykres dzienny cen miedzi w USA. Ważne dane w kolejnym tygodniu: Środa: Dane makroekonomiczne z Chin, w tym PKB za III kwartał, a także dynamika produkcji przemysłowej, sprzedaży detalicznej i inwestycji w aglomeracjach miejskich we wrześniu 10 / 13

11 Metale szlachetne: Konsolidacja cen złota i srebra Złoto: o o o W minionym tygodniu notowania złota poruszały się w konsolidacji po wcześniejszych dynamicznych spadkach. Cena tego kruszcu oscylowała w okolicach USD za uncję na koniec tygodnia. Presji podażowej na rynku złota sprzyjała utrzymująca się siła amerykańskiego dolara, wywołana głównie oczekiwaniami dotyczącymi podwyżki stóp procentowych w USA jeszcze w tym roku. Wypowiedzi przedstawicieli Rezerwy Federalnej są utrzymane w jastrzębim tonie. Na początku tygodnia cenę złota wsparł powrót na rynek chińskich inwestorów, wcześniej nieobecnych ze względu na trwające tam przez tydzień święto. Wpływ tego wydarzenia nie miał jednak dużego przełożenia na ceny kruszcu. Pozostałe metale szlachetne: o Notowania srebra w minionym tygodniu utrzymywały się w konsolidacji w okolicach poziomu 17,50 USD za uncję. o Cena platyny w minionym tygodniu podążała systematycznie w dół, schodząc do okolic 930 USD za uncję. o Notowania palladu w minionym tygodniu kontynuowały zniżkę, schodząc poniżej 650 USD za uncję. Naszym zdaniem: Przekroczenie przez ceny złota w dół poziomu 1300 USD za uncję otworzyło notowaniom tego kruszcu drogę do testu poziomu 1250 USD za uncję jako kolejnego technicznego wsparcia. Na razie wsparcie to jest skuteczne i może ono posłużyć jako baza do krótkoterminowego odreagowania wzrostowego ale w perspektywie kolejnych tygodni notowania złota mogą zejść jeszcze niżej, zbliżając się do kolejnej psychologicznej bariery, czyli poziomu 1200 USD za uncję. Im bardziej jastrzębie wypowiedzi członków Fed i im lepsze dane makro w USA, tym gorzej dla cen złota i, tym samym, pozostałych metali szlachetnych. Wykres dzienny cen złota. Ważne dane w kolejnym tygodniu: Poniedziałek-czwartek: Dane makro w USA i wypowiedzi przedstawicieli Fed, mogące wpłynąć na wartość USD i pośrednio na złoto. 11 / 13

12 Zboża: Prognozy rekordowych zbiorów soi w USA Kukurydza: Notowania kukurydzy w Stanach Zjednoczonych przez większość minionego tygodnia poruszały się tuż poniżej technicznego oporu w okolicach 3,47 USD za buszel. W środę cena tego zboża wyraźnie spadła po danych zaprezentowanych przez amerykański Departament Rolnictwa. USDA potwierdził bowiem prognozy dużych zbiorów i zapasów kukurydzy w Stanach Zjednoczonych. Wprawdzie dane te były nieco mniejsze od oczekiwań, ale bliskość technicznego oporu pomogła stronie podażowej. Dopiero w piątek notowania kukurydzy naruszyły wspomniany opór, docierając do okolic 3,53 USD za buszel. Był to efekt głównie tzw. short covering. Soja: Notowania soi w minionym tygodniu cechowały się niewielką zmiennością cena tego surowca w USA tkwiła w konsolidacji tuż powyżej poziomu 9,40 USD za buszel, czyli najbliższego istotnego technicznego wsparcia. W środę amerykański Departament Rolnictwa w swoim miesięcznym raporcie podwyższył prognozę produkcji soi w USA w sezonie 2016/2017 do poziomu 4,27 mld buszli z poprzednich 4,2 mld buszli. Oczekiwany średni plon z akra wynosi obecnie 51,4 buszli wobec poprzednich i tak już rekordowych 50,6 buszli. Inwestorzy jednak oczekiwali podwyższenia prognoz, więc ich reakcja była przytłumiona. Pszenica: W minionym tygodniu sytuacja na wykresie pszenicy praktycznie się nie zmieniła. Notowania tego zboża nadal utrzymywały się w nerwowej konsolidacji w okolicach poziomu 4 USD za buszel i dopiero pod koniec tygodnia mocno zwyżkowały. Stronie podażowej cały czas sprzyjają duże globalne zapasy pszenicy oraz obfite zbiory i duży eksport tego zboża z rejonu Morza Czarnego, jednak kupujących wspierają obecnie obawy dotyczące produkcji pszenicy m.in. w USA, Australii i Europie. Naszym zdaniem: Notowania zbóż w Stanach Zjednoczonych pozostają pod presją podaży. Sprzedającym wciąż sprzyjają fundamenty w postaci dużej podaży zbóż w różnych częściach świata, ze Stanami Zjednoczonymi i Rosją na czele. Trwające obecnie żniwa w USA oraz prognozy obfitych zbiorów w tym kraju generują dodatkową presję na spadek cen. Wykres dzienny cen soi w USA. Ważne dane w kolejnym tygodniu: Poniedziałek: Raport Departamentu Rolnictwa dot. postępu uprawy zbóż w USA i ich jakości Czwartek: Raport Departamentu Rolnictwa dot. eksportu zbóż z USA 12 / 13

13 Soft commodities: Wzrost cen bawełny po raporcie USDA Cukier: Miniony tydzień upłynął notowaniom cukru pod znakiem konsolidacji. Cena tego surowca w Stanach Zjednoczonych oscyluje blisko tegorocznych maksimów, w okolicach 23 centów za funt. Ogólnie, kupującym na rynku cukru sprzyja sytuacja fundamentalna, która zmienia się w długoterminowej perspektywie: po kilku latach nadwyżek, sezony 2015/2016 oraz 2016/2017 mają być wyraźnie deficytowe. Ten czynnik jest już jednak uwzględniony w cenach, co zwiększa prawdopodobieństwo korekty spadkowej. W środę amerykański Departament Rolnictwa podwyższył prognozy zapasów cukru w USA, ale miało to jedynie niewielki wpływ na cenę tego surowca. Bawełna: Początek minionego tygodnia na rynku bawełny upływał pod znakiem spokojnej konsolidacji. Dopiero w czwartek notowania tego surowca wybiły się mocno w górę, przekraczając poziom 68 centów za funt. Główną przyczyną tej zwyżki były informacje zawarte w środowym, comiesięcznym raporcie Departamentu Rolnictwa USA. Instytucja ta obniżyła prognozę zapasów bawełny w Stanach Zjednoczonych na koniec sezonu 2016/2017 o 600 tys. bali do poziomu 4,3 mln bali. Było to zaskoczenie dla inwestorów, bowiem oczekiwano jedynie kosmetycznej obniżki prognoz, o 30 tys. bali. Sytuacja fundamentalna w długim terminie wciąż sprzyja kupującym, za co odpowiada rosnąca konsumpcja bawełny i zapowiedzi jej deficytu na globalnym rynku. Kakao: Notowania kakao w minionym tygodniu pozostawały pod wyraźną presją podaży. Cena tego surowca w Stanach Zjednoczonych dynamicznie tąpnęła w poniedziałek, schodząc poniżej poziomu 2700 USD za tonę, a w kolejnych dniach nieco odbiła w górę. Presja podaży na rynku kakao wynika w dużej mierze z prognoz rekordowej globalnej produkcji tego surowca w bieżącym sezonie, po deficytowym poprzednim sezonie. Duże zbiory mają zanotować zwłaszcza farmerzy na Wybrzeżu Kości Słoniowej, gdzie pogoda obecnie sprzyja uprawom kakaowca. Naszym zdaniem: Notowania cukru i bawełny poruszają się w średnioterminowym trendzie wzrostowym, co stanowi wsparcie dla kupujących. Z kolei notowania kakao w Stanach Zjednoczonych wyszły dołem z kilkumiesięcznej konsolidacji, co stwarza ryzyko pogłębienia ruchu spadkowego. Wykres dzienny cen bawełny w USA. Ważne dane w kolejnym tygodniu: Wtorek: Prognozy Departamentu Rolnictwa dot. rynku cukru. 13 / 13