Herb Wrocławia. Herb cesarski, który obowiązywał w latach i

Transkrypt

1 Herb Wrocławia Dzieje herbu wrocławskiego nie są tak długie jak samego miasta, poniewaŝ zaczynają się dopiero w XVI w. Do tego czasu Wrocław nie posiadał prawa do własnego godła. Dopiero 12.II.1530 roku król Czech i Węgier Ferdynand I Habsburg wydał miastu dyplom potwierdzający nadanie nowego herbu. Pięć miesięcy później, 10.VII.1530 roku, cesarz Karol V Habsburg potwierdził przywilej herbowy. Ówczesny herb cesarski został uznany za tradycyjny herb Wrocławia, który obowiązywał aŝ do roku Cytat z przywileju herbowego: Nadajemy wam i waszym potomkom nowy herb miejski, mianowicie tarczę z głową św. Jana Chrzciciela, z czterema innymi tarczami wokół, w tym na górnej białego lwa, na drugiej czarnego orła na Ŝółtym polu po prawej stronie wielkiej tarczy, na trzeciej po lewej stronie głowę św. Jana Chrzciciela, który u was i u waszych przodków był od wielu lat w czci i powaŝaniu. A w czwartej najniŝszej tarczy literę W, co oznacza imię Wratislay, tego który pierwszy zbudował miasto Presslaw i nadał mu imię Wratislavia. Herb cesarski, który obowiązywał w latach i

2 Herbem Wrocławia była tarcza podzielona w krzyŝ na cztery pola: 1. Pole górne prawe wspięty w lewo lew z koroną na głowie, otwartym pyskiem z podniesionym i rozwidlonym ogonem. Lew jest biały z czarnym konturem, Ŝółtą koroną z czarnym konturem, tło czerwone. Symbolika: Wrocław przez długi czas pozostawał pod panowaniem czeskim i został załoŝony przez Czecha Wrocisława. 2. Pole górne lewe Orzeł Śląski o skrzydłach symetrycznie rozłoŝonych, zwrócony głową w prawo z wyraźnie zaznaczoną półksięŝycową przepaską henrykowską przez tułów i skrzydła, z krzyŝem równoramiennym pośrodku. Orzeł czarny, półksięŝyc i krzyŝ białe, tło Ŝółte. Symbolika: Wrocław zawsze był stolicą i głównym ośrodkiem Śląska. 3. Pole dolne lewe głowa św. Jana Ewangelisty skierowana na wprost, o twarzy młodzieńca z lokami jakby kobiecymi, w nimbie dookoła głowy, osadzona na odwróconej koronie. Głowa biała z konturem czarnym, nimb i korona Ŝółte z konturem czarnym, tło pola czerwone. Niektórzy heraldycy twierdzą, Ŝe popiersie przedstawia Św. Dorotę. Symbolika: Św. Jan Ewangelista jest patronem ratuszowej kaplicy. 4. Pole dolne prawe czarna duŝa litera "W" ze ściętymi szeryfami na Ŝółtym tle. Symbolika: Inicjał imienia Wrocisława, załoŝyciela grodu, a takŝe pierwsza litera łacińskiej nazwy miasta Wratislavia. 5. Pośrodku czteropolowej tarczy głowa św. Jana Chrzciciela skierowana skośnie w prawo, wewnątrz okrągłej misy. Głowa biała z włosami i brodą czarnymi, misa biała z podwójnym czarnym konturem. Symbolika: Św. Jan Chrzciciel jest patron wrocławskiej katedry i Wrocławia, który został ścięty, a głowę jego przyniesiono w misie (na tacy) Herodowi. * Opis heraldyczny sporządza się dla rycerza trzymającego tarczę z tyłu. Zaczyna się od prawego górnego (dla rycerza) pola i idzie w kierunku przeciwnym do kierunku ruchu wskazówek zegara, czyli prawy górny, następnie lewy górny, lewy dolny i prawy dolny. W 1938 roku nazistowskie władze Wrocławia, którym nie podobała się słowiańsko-chrześcijańska symbolika herbu (czeski lew, św. Jan Chrzciciel i Jan Ewangelista) zmieniły go na bardziej propagujący idee hitlerowskich Niemiec. Ustanowiono go 19.X.1938 roku na rozkaz gauleitera Śląska Josepha Wagnera, a projektantem nowego godła był berliński prof. Schweitzer-Mjoelnir. Zmieniono nieznacznie kształt tarczy, podzielono ją w poziomie na dwa pola:

3 górne złote miało śląskiego orła z białą przepaską, ale juŝ bez krzyŝa, zaś dolne czerwone dostało order KrzyŜa śelaznego z datą 1813 i inicjałami FW. Inicjały pochodzą od króla Fryderyka Wilhelma III, który ustanowił odznaczenie śelaznego KrzyŜa za walkę w wojnach wyzwoleńczych z Napoleonem. Data 1813 roku wiąŝe się z wydaną przez niego we Wrocławiu 17.III.1813 pod naciskiem pruskich patriotów odezwą An mein Volk (niem. Do mojego ludu ), wzywającą do walki z Napoleonem. Cytat z ówczesnej gazety:... Nadprezydentowi i gauleiterowi Śląska Josefowi Wagnerowi źle się kojarzy herbowa litera "W". Jest podobno "zbyt słowiańska, jako Ŝe stanowi inicjał imienia czeskiego księcia Wratysława, załoŝyciela naszego miasta. Lew zresztą teŝ ma niewłaściwe, bo czeskie pochodzenie. Poza tym Wagner uwaŝa, Ŝe w starym herbie jest za duŝo chrześcijańskiej symboliki. Widok głowy św. Jana Chrzciciela na misie nie poprawia samopoczucia naszego gauleitera. Zarządził więc wprowadzenie nowego godła. Na tarczy znalazł się śląski orzeł i KrzyŜ śelazny z literami FW i datą To inicjały króla Fryderyka Wilhelma III, który ustanowił odznaczenie KrzyŜ śelazny za wojny wyzwoleńcze z Napoleonem. Nazistowski herb Wrocławia wprowadzony tuŝ przed II. Wojną Światową. Po II wojnie światowej i powrocie Wrocławia pod panowanie polskie herb oczywiście został zmieniony. Przez trzy lata do roku 1948 obowiązywał stary herb cesarski. W lutym 1948 roku Miejska Rada Narodowa przeprojektowała stary herbu - lwa czeskiego przesunięto z pola I na III, głowę św. Jana Ewangelisty zlikwidowano, a w pierwotnym miejscu czeskiego lwa umieszczono białego, niekoronowanego białego polskiego orła. Projekt tego herbu jednak nigdy nie wszedł w Ŝycie, ale jeszcze w tym samym roku miasto przyjęło inny herb. Była nim tarcza podzielona pionowo na pół, po lewej stronie (heraldycznie) na Ŝółtym tle widniała połowa śląskiego czarnego orła z białą przepaską, zaś po prawej stronie na czerwonym tle widniała połowa białego polskiego orła. Herb był wzorowany na średniowiecznej pieczęci wrocławskiego wójta, a jego autorem był historyk Karol Maleczyński.

4 Herb Wrocławia z lat PRL-u, VI.1990 Rada Miejska przywróciła tradycyjny herb pięciopolowy, który obowiązuje do dziś. Aktualny herb Wrocławia przyjęty w 1990 roku. W 1996 zaprojektowano teŝ logo promocyjne miasta, uŝywane od tej pory podczas kampanii reklamowych - projektantem loga jest Paweł Pawlak. Flaga Wrocławia jest podzielona na poziomo na dwie części jak flaga Polski. Barwy flagi

5 są takie same jak dwa główne kolory herbu, czyli czerwony i Ŝółty. Górna część jest czerwona, a dolna Ŝółta. Logo i flaga Wrocławia.