XV CIESZYŃSKIE PREZENTACJE FILMOWE DKF Fafik Kino Piast ( )

Transkrypt

1 XV CIESZYŃSKIE PREZENTACJE FILMOWE DKF Fafik Kino Piast ( ) 4.11 (piątek) 20:00 SKÓRA, W KTÓREJ ŻYJĘ Hiszpania, 2011, 120`, od lat 15, reż.: Pedro Almodovar, wyk.: Antonio Banderas, Elena Anaya, Jan Cornet, Marisa Paredes i inni. Owacyjnie przyjęty na festiwalu filmowym w Cannes thriller Pedro Almodovara, niekwestionowanego mistrza współczesnego kina. Reżyser od początku mnoży pytania, trzymając widzów przez cały seans w napięciu. Twórca filmu Wszystko o mojej matce po raz drugi w swej karierze sięgnął po materiał literacki. Wcześniej jego film Drżące ciało inspirowany był powieścią Ruth Rendell. Tym razem scenariusz powstał w oparciu o powieść Tarantula Thierry`ego Jonqueta. Od czasu, gdy żona doktora Roberta Ledgarda (Antonio Banderas), znanego chirurga plastycznego, spłonęła w wypadku samochodowym, próbował on stworzyć nową ludzką skórę, która mogłaby ją ocalić. Po dwunastu latach badań udaje mu się wyhodować skórę, która jest prawdziwą zbroją chroniącą przed wszelkimi zagrożeniami. Przez lata eksperymentów i prób doktor Ledgard potrzebował trzech rzeczy: braku skrupułów, asystenta i królika doświadczalnego najlepiej człowieka. Skrupuły nie były dla niego żadnym problemem. Jego najwierniejszą asystentką została Marilia, kobieta opiekująca się nim od dnia jego narodzin. Zaś jeśli chodzi o doświadczalnego królika... Ledgard nie bał się sięgnąć po najbardziej drastyczne rozwiązanie... Najnowszy film Pedro Almodovara poraża i onieśmiela, a od wewnatrz kipi od namiętności Barbara Hollender, Rzeczpospolita 5.11 (sobota) 20:00 MELANCHOLIA Dania/Szwecja/Francja/Niemcy, 2011, 135`, od lat 15, reż.: Lars von Trier, wyk.: Kirsten Dunst, Charlotte Gainsbourg, Kiefer Sutherland i inni. Trwa wystawne weselne przyjęcie Justine (Kirsten Dunst) i Michaela. Odbywa się ono w olbrzymiej posiadłości siostry Justine (Charlotte Gainsbourg) i jej szwagra (Kiefer Sutherland). Jednocześnie do Ziemi zbliża się planeta Melancholia, która przez miliony lat skrywała się za słońcem. Czy tylko minie Ziemię, dając niezwykły spektakl, czy też uderzy w nią, powodując koniec świata? Ta niepewność budzi lęk, z którym każdy radzi sobie w zupełnie inny, często ekstremalny sposób. 1

2 6.11 (niedziela) 20:00 HABEMUS PAPAM MAMY PAPIEŻA Włochy/Francja, 2011, 100`, od lat 15, reż.: Nanni Moretti, wyk.: Michel Piccoli, Nanni Moretti, Jerzy Stuhr, Renato Scarpa, Margherita Buy i inni. Akcja tej przewrotnej opowieści o człowieku, który został papieżem wbrew swojej woli rozgrywa się za zamkniętymi drzwiami Watykanu. Nowy namiestnik stolicy apostolskiej (Michel Piccoli), zaraz po zaskakującym dla niego wyniku konklawe, ma przywitać tysiące wiernych zebranych na Placu świętego Piotra. Jednak ten głęboko wierzący człowiek jest pełen sprzeczności. Nie tylko uważa, że jest niegodny papieskiego urzędu, ale już wkrótce ukradkiem ucieknie z Watykanu, marząc o odzyskaniu spokoju i prostoty życia. Sytuacja wymyka się spod kontroli i grozi wybuchem wielkiego, światowego skandalu. Jedynymi osobami, które mogą stawić czoła wydarzeniom, jakie nigdy jeszcze nie miały miejsca w Watykanie są: Rajski Polak, będący od lat rzecznikiem stolicy apostolskiej (rewelacyjna rola Jerzego Stuhra) oraz wybitny profesor psychiatrii (Nanni Moretti), który ma wyleczyć papieża i nakłonić go do objęcia urzędu. Wkrótce wydarzenia nabiorą niespodziewanego obrotu, który odmieni życie tych trzech niezwykłych ludzi i zadecyduje o losach przyszłego pontyfikatu. Wciąż jestem pod wrażeniem Habemus Papam mamy papieża i oczyszczającym wpływem tego dzieła Tadeusz Sobolewski, Gazeta Wyborcza Moretti próbuje namówić widzów do wyrwania się z kolein rutyny i do próby otwarcia na drugiego człowieka. Czy można sobie wyobrazić bardziej chrześcijańskie przesłanie? Krzysztof Kwiatkowski, Newsweek Realizm miesza się tu z groteską, a komedia przechodzi w dramat. Włosi potrafią śmiać się z sacrum, a pod płaszczykiem ironii ukrywają poważne pytania: o kondycję człowieka, wiary, świata. Ten obraz wątpiącego, ludzkiego Kościoła, na pierwszy rzut oka obrazoburczy, nie uraża uczuć wierzących. Wielu natomiast stanie się bliski. Barbara Hollender, Rzeczpospolita 7.11 (poniedziałek) 20:00 KRET Polska/Francja, 2010, 105`, od lat 15, reż.: Rafael Lewandowski, wyk.: Borys Szyc, Marian Dziędziel, Magdalena Czerwińska, Wojciech Pszoniak, Sławomir Orzechowski i inni. 36 FPFF Gdynia 2011 Nagroda dla Mariana Dziędziela za najlepszą męską rolę drugoplanową. Zaliczony przez selekcjonerów XXXVI Festiwalu Polskich Filmów Fabularnych w Gdyni do ścisłego grona ekstraklasy polskiego kina obraz Rafaela Lewandowskiego Kret to rarytas krajowej kinematografii thriller atrakcyjnie opowiadający o współczesnych bohaterach zmagających się z mrocznymi tajemnicami swoich najbliższych. Pełna niespodziewanych zwrotów akcji historia Pawła (Borys Szyc), którego rodzinne szczęście z dnia na dzień zatruwa artykuł szkalujący dobre imię jego ojca i wspólnika w interesach (Marian Dziędziel). Paweł rozpoczyna prywatne śledztwo, by odkryć prawdę i oczyścić ojca z zarzutów. Wszystkie tropy prowadzą do zagadkowego człowieka (Wojciech Pszoniak), który skrywa odpowiedzi na nurtujące Pawła pytania i od dawna zdaje się kierować losami jego rodziny... Jak daleko posunie się Paweł, aby ochronić swoich bliskich? Trzymający w napięciu Kret jest fabularnym debiutem nagradzanego na całym świecie (festiwale Cinema du Reel w Paryżu i New Documentaries w Nowym Jorku) dokumentalisty Rafaela Lewandowskiego, a także operatora Piotra Rosołowskiego, nominowanego do Oscara za film Królik po berlińsku. 2

3 8.11 (wtorek) 20:00 3D PINA Niemcy/Francja/Anglia, 2011, 103`, od lat 12, reż.: Wim Wenders, wyk.: Regina Advento, Malou Airaudo, Ruth Amarante i inni. Pina nie jest biografią zmarłej przed dwoma laty choreografki Piny Bausch. To raczej hołd złożony przez Wima Wendersa jej twórczości i hymn na cześć sztuki. W subtelnym i wyciszonym filmie niemiecki twórca staje w obronie piękna i szacunku dla drugiego człowieka. Reżyser zarejestrował najważniejsze przedstawienia artystki - Święto wiosny, Vollmond i Cafe Muller. Poprosił członków jej zespołu o wykonanie części układów na ulicach niemieckiego Wuppertalu. W filmie niemal nie padają słowa. Dominującym środkiem ekspresji tancerzy jest przecież ciało, za pomocą którego kontaktują się z widzem. Pina nauczyła mnie, że nie trzeba zalewać widzów potokami słów. Otworzyła mi oczy na to, ile można zakomunikować gestem, albo poprzez stworzenie odpowiedniej przestrzeni. - mówił autor dokumentu. Chcąc wiarygodnie oddać tę przestrzeń na ekranie, Wenders wstrzymywał się z realizacją Piny ponad dwadzieścia lat. Czekał, aż kamery pozwolą mu zrekonstruować na ekranie świat wykreowany na scenie przez Bausch. Dziś, wykorzystując technologię 3D w dokumencie, autor Nieba nad Berlinem wytycza też nowe drogi rozwoju kina (środa) 20:00 PASSIONE Włochy/USA, 2010, 90`, od lat 12, reż.: John Turturro, Federico Vacalebre, wyk.: John Turturro, Misia, Lina Sastri, Massimo Ranieri, Angela Luce, Mina, Salvatore Plomba i inni. Neapol to miasto namalowane za pomocą dźwięków, a muzyka stanowi jeden z najważniejszych jego elementów - mówi John Turturro, znany amerykański aktor z włoskim rodowodem, jeden z ulubionych aktorów braci Coen. Odgrywa on w filmie rolę narratora, próbującego przedstawić muzyczną duszę ukochanego miasta. Neapol to tętniące życiem miasto, złożone z wielu kontrastów. Przez kolejne stulecia miasto przeżyło najazdy Arabów, Normanów, a nawet Amerykanów. Z każdej z tych kultur przyswoiło jakiś element i właśnie na tym zmiennym podłożu wyrosła jedyna w swoim rodzaju, przepełniona paradoksami, muzyczna tradycja. Jest ona bardzo bogata i zróżnicowana: od melancholijnych, przypominających portugalskie fado wzniosłych pieśni o wielkich uczuciach, poprzez kiczowate, ale pełne pogodnego rytmu i radości kawałki rozrywkowe, utwory zaangażowane politycznie i społecznie, otoczone subtelnym woalem poetyckich słów, aż do agresywnych, pełnych temperamentu piosenek, naszpikowanych ironią i życiową buńczucznością. Jest tu również wiele innych, czasem nie do końca zdefiniowanych, muzycznych utworów. Passione to mariaż klasycznego filmu dokumentalnego z szeregiem muzycznych impresji, które nadają filmowi niepowtarzalnego czaru i rytmu. Narracja prowadzona jest za pomocą obrazowych odsłon, w których pojawiają się kolejni przedstawiciele neapolitańskiej sceny muzycznej. Tempo całości wybijają poszczególne dźwięki, melodie i słowa. Na tej bazie, krok po kroku wyłania się wizerunek Neapolu klimatycznego miasta z cudowną i niezapomnianą atmosferą, niejednolitego i skomplikowanego. Turturro dzieli się z widzem czymś niezwykle ważnym pasją do neapolitańskiej muzyki. Czuć to niemal w każdym kadrze filmu, w którym za każdym razem doświadczamy kolejnych muzycznych objawień, które zawsze brzmią tak, jakby wygrywano je po raz pierwszy. Passione to film, który po prostu koniecznie trzeba zobaczyć. Nie można go przegapić, bo wnosi mnóstwo energii i pasji do naszego życia i pomaga odbudować radość, optymizm i nadzieję Variety Passione to rodzaj miłosnego listu, napisanego przez zakochanego w Neapolu wielbiciela i pasjonata. Turturro pokazuje muzykę, która oddaje nie tylko ducha Neapolu i jego historię, lecz również niesamowitą witalność jego mieszkańców, ich romantyzm, a także rozmaite afrykańskie, hiszpańskie, arabskie, francuskie i amerykańskie wpływy, jakie pozostawili po sobie najeźdźcy. Film jest silnie energetyzujący, nakręcony z dbałością o jakość dźwięku, w malowniczej scenerii, jaką w naturalny sposób stwarza sobą Neapol. Screendaily 3

4 XV CIESZYŃSKIE PREZENTACJE FILMOWE DKF Fafik Kino Piast ( ) :00 SKÓRA, W KTÓREJ ŻYJĘ Hiszpania, 2011, 120` :00 MELANCHOLIA Dania/Szwecja/Francja/Niemcy, 2011, 135` :00 HABEMUS PAPAM MAMY PAPIEŻA Włochy/Francja, 2011, 100` :00 KRET Polska/Francja, 2010, 105` :00 3D PINA Niemcy/Francja/Anglia, 2011, 105` :00 PASSIONE Włochy/USA, 2010, 90` P r o j e k c j e : Kino Piast, ul. Ratuszowa 1, Cieszyn Cena karnetu na wszystkie filmy przeglądu: 36,00 zł Cena biletu na jeden film: 18,00 zł karnety i bilety w sprzedaży w kasie kina Piast od 24 października UWAGA! Ilość karnetów jest limitowana!!! Organizatorzy zastrzegają sobie prawo dokonywania zmian w repertuarze 4

5 5