Rozwaga i. Good bye Gdynia STOCZNIA GDAŃSKA. ostatnie wodowanie w czerwcu 2007 roku. NR 3/28 maja 2007 roku.

Transkrypt

1 Czytają nas w 39 krajach świata NR 3/28 maja 2007 roku ISSN Rozwaga i STOCZNIA GDAŃSKA Good bye Gdynia ostatnie wodowanie w czerwcu 2007 roku Spis treści str. 2 Prezes stoczni Andrzej Jaworski: Musi być lepiej str. 3 Roman Gałęzewski, szef KM Solidarność : O przyszłości str. 4-5 Oświadczenia związkowców oraz zarządu w sprawie publikacji na łamach Gazety Wyborczej str. 6 List związkowców do Zbigniewa Wassermana str. 7 Adam Krzemiński, szef utrzymania ruchu i zarządzania majątkiem stoczni: O nowym systemie płac str. 8 O sytuacji w stoczni mówi Karol Guzikiewicz, wiceprzewodniczący stoczniowej Solidarności str. 10 Stanowisko związków w sprawie systemu płac str rocznica wizyty Jana Pawła II w Gdańsku str. 12 Konkurs architektoniczny na projekt ECS str. 13 Wracamy do Danii str. 14 Mamy Euro 2012! str. 15 Gramy w piłkę

2 Andrzej Jaworski, prezes Stoczni Gdańsk o tym co było w przeszłości, co jest teraz i co będzie za miesiąc, pół roku, rok... Musi się mieć ku lepszemu Jak było? Patrząc w przyszłość warto obejrzeć się za siebie, żeby sprawdzić, jak daleką drogę już udało nam się pokonać. Dziś trudno już uwierzyć w to, że Stocznia Gdańska upadła tylko dlatego, że nie mogła zdobyć gwarancji na trzydzieści pięć milionów złotych, niezbędnych do tego, aby ukończyć budowę statku. Ówczesny rząd nie chciał dać ani pożyczki, ani gwarancji pod pożyczkę. Nie zgodził się też na sprzedaż części niepotrzebnego majątku, co pozwoliłoby pozyskać środki. Stocznia upadła, a zarobili na tym ludzie, którzy chcieli zarobić. Syndyk sprzedał stocznie ze statkiem i pieniędzmi, które za jego budowę wpłynęły na konto. Jeszcze w ubiegłym roku nastroje w Stoczni Gdańskiej kazały wierzyć ludziom, że zakład wkrótce upadnie. Z założenia nasz zakład była dla Stoczni Gdynia centrum generowania kosztów. Mieliśmy jedynie terminowo wykonywać kadłuby i statki. Nikt nie zajmował się tu efektywnością, o rozwoju nawet nie wspominając. Efektem tego był olbrzymi dług, wciąż powiększający się aż do ponad sześćdziesiąt pięć milionów złotych. Co jest dzisiaj? Na dziś firma funkcjonuje, płaci pensje i świadczenia wszystko na czas. Mimo to, że Gdynia nadal winna nam jest kilkadziesiąt milionów złotych zarząd na bieżąco reguluje zobowiązania wynikające z umowy restrukturyzacyjnej. Wiele innych firm nie byłoby w stanie sprostać takim wyzwaniom. Wdrażamy właśnie nowy system wynagradzania, system niebywale motywujący. Tym samym wchodzimy w kolejny etap restrukturyzacji. Powołaliśmy do istnienia nową grupę zawodową, która najlepszym pracownikom pozwoli zarobić dużo więcej niż dotychczas. Nie tylko powinno to motywować zespół, ale i zachęcać do przejścia do naszej stoczni pracowników z innych firm. Nowy sposób wynagradzania powinien nie tylko więc postawić tamę ucieczce pracowników za granicę, ale i pozyskać nowych. Zaszły również zmiany organizacyjne w zarządzie. Od połowy maja pracujemy w nowym, zmniejszonym składzie. Członkowie zarządu przejęli dodatkowe obowiązki tych, którzy odeszli. To oznacza, że w skali roku zaoszczędzimy pół miliona złotych. Dodatkowo członkom zarządu obniżone zostały wynagrodzenia, a wprowadzono zasadę premiowania zarządu w zależności od sukcesu firmy. Ten system powinien być dalece mobilizujący. Przygotowujemy się do poważnych inwestycji. Na razie jesteśmy na etapie projektowym. Mam na myśli zaangażowanie wielu milionów złotych. Za wcześnie jednak, aby mówić o szczegółach. Powiem tylko tyle: mają poprawić komfort i wydajność pracy. Problemem są niewątpliwie postoje w obszarze pracowników wyposażenia. Wszyscy jednak dostali propozycję prac kadłubowych, z wynagrodzeniem równym pracom z zakresu wyposażenia. Około 75 proc. załogi podjęło tę propozycję. Na przestrzeni dwóch, trzech tygodniach postoje na wydziałach wyposażeniowych zostaną wyeliminowane w postaci prac, które zarząd stara się właśnie zorganizować. 2

3 Trzeba przypomnieć, że na jednostce 184/18, zgodnie z umową i aneksami, trwają prace kadłubowe i wyposażeniowe (systemy ruraskie, część mechanizmów siłowni, agregaty oraz inne prace wyposażeniowe z zakresu ślusarskiego). W czerwcu nastąpi wodowanie osiemnastki i od tego momentu przestaniemy cokolwiek produkować dla Gdyni. A w sierpniu rozpoczniemy prace na jednostce 686/1. Jednostka zostanie w pełni wyposażona do podniesiona bandery. Co będzie? Celem strategicznym zarządu jest w skali roku produkcja sześciu statków w pełni wyposażonych, typu kontenerowce i statki wielozadaniowe oraz kilkanaście jednostek mniejszych, specjalnego przeznaczenia. Stocznia wystąpiła o uzyskanie certyfikatów koniecznych do produkcji dla wojska. Jednocześnie zarząd przystąpił do zagospodarowania niewykorzystanych terenów, na których powstaną nowe obiekty do budowy mostów, konstrukcji stalowych i wiatrowych. Tego typu produkcja rozpocznie się na przestrzeni kilku tygodni. Będą w nią zaangażowani nie tylko pracownicy naszego zakładu. Niewątpliwie fakt ten wpłynie na wzrost wynagrodzeń. Trwają rozmowy z kilkoma poważnymi inwestorami, którzy podtrzymują zainteresowanie nawet szybką prywatyzacją, gotowi są na pakiety socjalne i podwyżki. Zarząd każdą ofertę poddaje głębokim analiz, ostateczny ruch w tej sprawie należy jednak do właściciela. Obecna struktura firmy, kiedy na jednego pracownika produkcji przypada jeden pracownik obsługi i administracji zmusza zarząd do podjęcia w niedługim czasie działań. Duża grupa pracowników z tego obszaru otrzyma propozycje pracy w produkcji na różnych stanowiskach. Umożliwimy kursy i szkolenia. Zmiany są konieczne. Musi się mieć ku lepszemu. O spotkaniach z kontrahentami i przyszłości stoczni Tylko naszą stocznią interesuje się tak wielu inwestorów Mówi Roman Gałęzewski, szef stoczniowej Solidarności. - Wróciliście właśnie Państwo z biznesowych rozmów w Stanach Zjednoczonych, przyniosły coś dobrego? - To była to bardzo owocna wizyta. Na jej skutek, już za kilka tygodni, możemy się spodziewać w Gdańsku kontrahentów brytyjsko-amerykańskich. To przedstawiciele jednej z poważniejszych firm na światowym rynku. W trakcie podróży doszło również do kontaktu z przedstawicielami Donbasu, czego efektem była wizyta właścicieli i osób zarządzających zarówno ze strony Donbasu na Ukrainie, jak i Donbasu Huta Częstochowa w Stoczni Gdańskiej, 21 maja. Delegacja potwierdziła publicznie, iż jest zainteresowana inwestycjami w Stoczni Gdańskiej. Na terenie stoczni powstać ma przedsiębiorstwo, spółka córka Stoczni Gdańskiej, która będzie budowała wiatraki, mosty i inne konstrukcje stalowe. Do końca 2008 roku powstanie zupełnie nowy obiekt, porównywalny z połową hali K-1. Spółka rozpocząć ma działalność już w tym roku, na razie korzystając z hali K-3, z obróbką na K-1. Zarząd tej spółki potwierdził decyzję o wejściu do Stoczni Gdańskiej, wspólne inwestycje nie wykluczając pakietu większościowego. Po przyjeździe z Ameryki doszło również do kontaktu z Włochami. Efektem tego kontraktu będzie budowa dwunastu gazowców i inwestycji na poziomie dwudziestu procent kapitału stoczni. Kontrakt ma się uprawomocnić na przestrzeni najbliższych dwóch tygodni. Warto wspomnieć, że zarząd stoczni poprosił Włochów o bliższy kontakt z Donbasem, by inwestycje uzupełniały się, a nie wykluczały. W dalszym ciągu prowadzone są rozmowy z przedstawicielami Indonezji. Najprawdopodobniej w drugiej połowie czerwca zarząd stoczni i ARP pojadą do Indonezji. Efektem mogą być też ciekawe kontrakty. Z niepokojem patrzymy na to, że najbogatszy inwestor z Kuwejtu, zainteresowany jak się zdaje stocznią, niestety wciąż odsuwa w czasie deklaracje, czekając na wizytę w Kuwejcie premiera RP. Mimo to na dziś jesteśmy jedyną polską stocznią, którą zainteresowanych jest tak wiele inwestorów. Nie dziwi nas więc fakt negatywnego szumu wokół stoczni, szczególnie wzniecanego przez osoby nam nieżyczliwe. 3

4 NSZZ S /Dok 378/07 Gdańsk r. Oświadczenie Komisja Międzyzakładowa NSZZ Solidarność Stoczni Gdańskiej oświadcza, iż Gazeta Wyborcza od ostatnich wyborów parlamentarnych prowadzi zajadły atak na Stocznię Gdańską. Artykuły, który ukazują się na temat stoczni są nieprawdziwe oraz krzywdzące pracowników stoczni. Artykuły te powodują, iż Stocznia Gdańsk ponosi dodatkowe koszty związanie z utratą wiarygodności na rynku. Ostatni artykuł o tytule Gułag w Stoczni Gdańskiej, skończył się procesem przeciwko Gazecie Wyborczej. Sugerowano w nim, że obcokrajowcy zatrudnieni są w Stoczni Gdańskiej pracują jak w obozie pracy. Artykuł z dnia r. pt. Stocznia Gdańsk pod lupą prokuratury Komisja Międzyzakładowa stwierdza, że nieprawdziwe są słowa z tego artykułu dotyczące rzekomego powołania nowego Komitetu Obrony Stoczni i stanowczo sprzeciwia się takim działaniom mediów. Pani redaktor Małgorzata Włodkowska napisała w tym artykule nieprawdę, a tym samym podważyła autorytet Członka Komisji Międzyzakładowej Zbigniewa Stefańskiego. Przez ten artykuł Zbigniew Stefański został postawiony w sytuacji tego, który musi tłumaczyć się przed załogą stoczni z kłamliwych informacji podanych przez Gazetę Wyborczą. W sprawie dochodzenia ABW Zarząd Stoczni wydał osobne oświadczenie. Artykuły w Gazecie Wyborczej zamieszczane są w momencie, kiedy w Stoczni Gdańskiej pojawiają się pozytywne informacje i działania naprawcze, które będą miały wpływ na przyszłość stoczni. Obecne działania zarządu zmierzające do prywatyzacji są jedyną szansą dla naszego zakładu i nie chcemy przeżywać więcej likwidacji i upadłości, dlatego popieramy obecne działania Zarządu Stoczni. Natomiast działania Gazety Wyborczej szkodzą nie tylko stoczni, lecz przede wszystkim jej pracownikom. Za Komisję Międzyzakładową Do wiadomości: Załoga Stoczni Gdańsk S.A Redakcja Gazety Wyborczej ący Roman Gałęzewski (-) W-ce Przewodniczący Karol Guzikiewicz NSZZ S /Dok 377/07 Gdańsk r. Zbigniew Stefański Członek Komisji Międzyzakładowej NSZZ Solidarność Stoczni Gdańskiej Redaktor Marek Gurlikowski W związku z artykułem w Gazecie Wyborczej z dnia r. pt. Stocznia Gdańsk pod lupą prokuratury chciałbym stanowczo zaprzeczyć niektórym stwierdzeniom zawartym w tym artykule. Nieprawdą jest stwierdzenie dotyczące zawiązania się nowego Komitetu Obrony Stoczni oraz nieprawdziwe są słowa, iż komitet działa na skutek braku zaufania do władz związku. Taki Komitet działa już od wielu lat poza strukturami związku, lecz jego cel działania jasno przedstawiłem Pani redaktor Włodkowskiej, czego w swoim artykule nie przedstawiła. Słów, które Pani redaktor włożyła w moje usta nigdy nie powiedziałem, ponieważ sam jestem działaczem związkowym, przewodniczącym NSZZ Solidarność na znaczącym w stoczni wydziale, jestem członkiem Komisji Międzyzakładowej, która oprócz WZD jest w stoczni najważniejszą decydującą o sprawach stoczni i zakładu strukturą związkową. Ponadto jestem również działaczem poza zakładem tj. delegatem na WZD Sekcji Krajowej Przemysłu Okrętowego. Logiczne jest więc, że Pani Katarzyna Włodkowska napisała nieprawdę, gdyż wypowiedź rzekomo moja byłaby działaniem przeciwko samemu sobie. Rozmowa z Panią redaktor dotyczyła sytuacji stoczni i potwierdzam, że jest ona bardzo trudna ze względu na odpływ pracowników za granicę, lecz to nie jest tylko problem Stoczni Gdańsk, lecz także sąsiednich stoczni nawet Stoczni Remontowej. Chciałbym także stwierdzić, ze Pani redaktor Katarzyna Włodkowska usiłowała wymusić na mnie stwierdzenia pod adresem przewodniczącego Romana Gałęzewskiego, że jako związkowiec sprzedał się zarządowi stoczni. Nie dałem się jednak wmanewrować w te oskarżenia, ponieważ mam całkowite zaufanie do przewodniczącego. Natomiast Pani Włodkowska, w celu kompromitacji związku, musiała skłamać, chociaż w jednym temacie. Proszę, aby Pani redaktor dokonała sprostowania powyższego artykułu i przeprosiła związek za te kłamliwe insynuacje. Zbigniew Stefański 4

5 5

6 NSZZ S /Dok 381/07. S z a n o w n y P a n Z b i g n i e w Wa s s e r m a n n Minister Członek Rady Ministrów, koordynator służb specjalnych Rzeczypospolitej Polskiej Zwracamy się do Pana Ministra powodowani troską o dalsze losy przemysłu okrętowego w Polsce. Szczególne obawy wywołuje u nas narastająca, nieprzyjazna atmosfera wokół naszego zakładu pracy, czyli Stoczni Gdańsk S.A. Staramy się zrozumieć tych z naszych przeciwników, których motywem działania jest zwyczajna niechęć i zawiść wywołana faktami, że nie tylko, iż nie upadliśmy jako zakład, ale zaczynamy z sukcesami odzyskiwać utracony czas i pozycję na światowym rynku budowy statków. Nie możemy natomiast zrozumieć działań Agencji Bezpieczeństwa Wewnętrznego, która rozpoczęła badanie pierwszego samodzielnego kontraktu podpisanego przez Stocznię Gdańsk S.A. już po rozdzieleniu ze Stocznią Gdynia S.A., gdyż jakoby mogło dojść do wyrządzenia naszej stoczni znacznej szkody majątkowej. Nie chcemy kwestionować działań wyjaśniających tej instytucji, jednakże wystarczyłoby porównać osiągniętą cenę z notowaniami cen światowych na ten typ statku, żeby stwierdzić, że uzyskana cena należy do najwyższych na świecie. Dodatkowo porównując ją do cen posiadanych przez Stocznię Gdynia S.A., to okazałoby się, że ta cena jest o ponad 30% wyższa od cen uzyskiwanych przez Gdynię na podobne statki. Oczywistym jest zatem, że jeżeli gdzieś należałoby przeprowadzić badanie kontraktów to nie w Gdańsku, lecz w Gdyni. Dziwnym zbiegiem okoliczności, badanie powyższego kontraktu Agencja Bezpieczeństwa Wewnętrznego rozpoczęła wkrótce po fakcie odwołania ze stanowiska dyrektorskiego pana Bogdana Oleszka, Radnego Platformy Obywatelskiej, którego syn jest funkcjonariuszem ABW w Gdańsku, a nie formalne śledztwo w tym także przesłuchania pracowników Stoczni Gdańsk wszczęli koledzy w/w tj. Pani Katarzyna Bernecka i Tomasz Klaszczyk nie występując do chwili obecnej z prośbą o udostępnienie zasadniczego dokumentu, jakim jest kontrakt na budowę w/w jednostki. Ponadto, z rozmów przeprowadzonych z przedstawicielami naszego zakładu wynika niezbicie, iż powyżsi funkcjonariusze ABW w sposób celowy lub przypadkowy mylili kwoty transakcji, nie wiedząc czy mówią o kwotach w Euro, czy w PLN. Pracownicy naszej stoczni są wręcz zachęcani do podejmowania protestów, przez osoby pojawiające się na terenie zakładu ze względu na rzekomo zbyt polubowne traktowanie zadłużenia Stoczni Gdynia S.A. wobec Stoczni Gdańsk S.A., które wynosi ok. 60 milionów złotych. Sugeruje się pracownikom, że Rząd Rzeczypospolitej Polskiej pomaga innym stoczniom (np. dokapitalizowanie Gdyni o 0,5 miliarda złotych) natomiast Stocznia Gdańsk traktowana jest gorzej, czego potwierdzeniem może być fakt wykonywania prac na rzecz Stoczni Gdynia bez otrzymywania zapłaty. Bezspornym jest, że od momentu rozdzielenia obu stoczni zadłużenie Gdyni wobec Gdańska wzrosło o kolejne 20 milionów złotych. Posiadanie powyższych pieniędzy stanowi dla naszej stoczni być albo nie być! Powyższe powody nie wyczerpują listy naszych uwag, ale pozwolą Panu Ministrowi zorientować się w ich specyfice, ważności i wpływie na nasze najbliższe i dalsze losy. Uważamy, że niezwłoczne działania ze strony Najwyższych Władz są konieczne, aby przerwać to pasmo nieprzychylności wobec Stoczni Gdańsk, gdyż nasz Związek nie będzie w stanie dłużej przekonywać pracowników stoczni, członków Solidarności, że działania Rządu Rzeczpospolitej Polskiej, zgodnie z wcześniejszymi gwarancjami, przynoszą obiecane skutki. Zapewniamy Pana Ministra jednocześnie, że nasza załoga wykazuje najdalej posuniętą cierpliwość, a dzięki bardzo intensywnym działaniom Związku Solidarność udaje się utrzymać spokój wśród załogi, chociaż sami nie wiemy jak długo jeszcze. Stąd nasz apel do Pana Ministra o osobiste zainteresowanie się prowadzonym śledztwem. Za Komisję Międzyzakładową (-) Przewodniczący Roman Gałęzewski (-) W-ce Przewodniczący Karol Guzikiewicz List o podobnej treści skierowany został również na ręce prezydenta i premiera RP. 6

7 O nowym systemie płac i nowej filozofii pracy Największą wartością stoczni są pracownicy Rozmowa z Adamem Krzemińskim, szefem utrzymania ruchu i zarządzania majątkiem stoczni. Czym nowy system wynagradzania różni się od poprzedniego? Poprzedni system płacowy w obszarze bezpośredniej produkcji bazował na niewłaściwych zasadach. Po pierwsze, zadania produkcyjne wyceniane były w normogodzinach czyli podstawowej jednostce czasu pracy, przy czym stawka kwotowa za normogodzinę była stała, niezależnie od wykonywanej czynności. Tak więc, normogodzina każdego montera kadłubów, każdego spawacza czy każdego szlifierza była tyle samo warta w ujęciu kwotowym. Po drugie, wysokość premii w obszarze bezpośredniej produkcji uzależniona była od tak zwanego wskaźnika wydajności liczonego jako stosunek przepracowanych normogodzin do zegarowego czasu pracy. Zatem premia przyznawana była za dopasowanie się do limitów normogodzin a nie za efekty pracy. Te zasady implikowały cały szereg powiązanych ze sobą negatywnych zjawisk, które wręcz zmuszały pracowników do działań nieracjonalnych i krępowały rozwój stoczni. Podstawą nowego systemu jest natomiast stworzenie przestrzeni, zarówno dla rozwoju stoczni, jaki i wzrostu wynagrodzeń pracowników. Dlatego też, celem nowego systemu jest osiągnięcie w sposób spójny trzech celów: jakości produkcji, racjonalizacji kosztów produkcji, terminowości produkcji. Te trzy zasady są ze sobą ściśle powiązane i bezwzględnie warunkują rozwój stoczni i wzrost wynagrodzeń pracowniczych. Efekty pracy na wydziałach produkcyjnych uzależnione są zarówno od samych pracowników bezpośredniej produkcji, jak i mistrzów oraz kierowników. Dlatego też, przygotowany został trójszczeblowy system motywacyjno-wydajnościowy. Podstawą tego systemu jest zasada, iż zadania produkcyjne wyceniane są kwotowo, i niezależnie od tego czy zadanie zostanie szybciej wykonane, czy mniejszą ilością pracowników, kwota pieniędzy przeznaczona na to zadanie nie ulega pomniejszeniu. Ponadto, wynagrodzenie mistrzów bezpośredniej produkcji uzależnione jest procentowo od wartości zadań wykonanych w miesiącu przez zespół mistrzowski. Premie kierowników docelowo winny być uzależnione zarówno od wielkości produkcji wydziału jak i kosztów wydziałowych. Wróćmy do pracowników najniższego szczebla, bo tych jest najwięcej. Czy nowy system płac przyczyni się do wzrostu ich wynagrodzenia? Zdecydowanie tak. Wdrażany system płacowy wreszcie odwróci relację, kiedy to interes pracownika był sprzeczny z interesem stoczni, jako zakładu pracy, i uniemożliwiał racjonalny wzrost płac. Teraz wzrost produktywności wydziałów winien przekładać się bezpośrednio na wzrost wynagrodzeń pracowników bezpośredniej produkcji. Szybsze wykonanie zadań produkcyjnych lub wykonanie ich mniejszą ilością pracowników bezpośrednio wpływa na wzrost wynagrodzenia pracowników. Jednakże, aby pracownicy bezpośredniej produkcji mogli efektywniej pracować mistrzowie muszą im stworzyć do tego warunki. I dlatego wynagrodzenie mistrzów uzależniono od efektywności pracy zespołu mistrzowskiego. Wynagrodzenie zaś kierowników, którzy ogarniają całość problemów wydziałów produkcyjnych, uzależnione winno być od produktywności wydziału, jak również od wysokości kosztów związanych z produkcją. W interesie stoczni jest, aby wzrost produktywności wydziałów nie był realizowany nieuzasadnionym wzrostem kosztów produkcji. Wracając do pani pytania należy wyraźnie powiedzieć: dziś źle opłacany pracownik nie jest w interesie stoczni. Źle opłacany pracownik nie ma motywacji do pracy i w każdej chwili może odejść zabierając ze sobą wiedzę i lata doświadczeń. W interesie stoczni jest więc to, aby w możliwie najkrótszym czasie doprowadzić do 7

8 sytuacji, w której zarobki naszych pracowników będą satysfakcjonujące. Może się to jednak stać jedynie w wyniku wzrostu produktywności stoczni. Bo tylko sprzedając statki stocznia ma pieniądze na wynagrodzenia. Wielu pracowników stoczni wciąż pamięta: jak wam się nie podoba to za bramę, tam na pracę czekają już następni. W tej mierze nastąpiła ogromna zmiana. Zarząd zdaje sobie sprawę z faktu, iż rozwój zakładu związany jest z rozwojem kadry pracowniczej. Tylko pracownik zadowolony z pracy, czujący nie tylko finansową, ale i ludzką satysfakcję z faktu, że pracuje w dobrym, przyjaznym zakładzie, gotowy jest angażować się w rozwój stoczni. Jeżeli chcemy szybko dokonać zmian, konkurować ze światem a celem naszym jest, aby na przestrzeni pięciu, ośmiu lat Stocznia Gdańsk S.A. stała się czołowym zakładem w europejskim segmencie stoczniowym trzeba wykorzystać istniejący potencjał ludzki. Bez zgody i zaangażowania pracowników nie uda się nam dokonać transformacji stoczni. Największą wartością stoczni są pracownicy z ich wiedzą, doświadczeniem wręcz tradycją stoczniową. Dzisiaj kupienie maszyny czy urządzenia nie stanowi problemu, ale bez odpowiedniej obsługi nie przybędzie nam produkcji. Czy nowy system płac powodować będzie dalszy wzrost wysokości wynagrodzeń? Zarząd widzi możliwości dalszej poprawy warunków płacowych. Problemem jest wdrożenie mechanizmu, który w sposób ścisły wiązałby wysokość wynagrodzeń ze wzrostem produktywności. Z doświadczeń firm światowych wynika, że systematyczny wzrost płac uzależniony jest przede wszystkim od stopnia zaangażowania pracowników w rozwój zakładu pracy, co implikuje wzrost produktywności. Aby to osiągnąć, każdy pracownik musi czuć się związany ze stocznią, tutaj musi upatrywać swoją ścieżkę rozwoju zawodowego i mieć możliwość ustawicznego podnoszenia kwalifikacji. Ale jednocześnie, stocznia musi dać pracownikom bezpośredniej produkcji możliwość wpływania na zmiany: organizacyjne i technologiczne w obszarze produkcji, które powodują wzrost efektywności. Jeżeli pracownicy chcą coś zmieniać, unowocześniać, trzeba im to umożliwić. Bo tylko w ten sposób można wypracowywać środki na wzrost wynagrodzeń. Co się stanie, jeśli w systemie wykryte zostaną słabe punkty? Wyniki testowania systemu przed jego wprowadzeniem, potwierdziły prawidłowość przyjętych założeń. Natomiast jeśli chodzi o system to nie jest on do końca zdefiniowany w sposób niezmienny, lecz stanowi swoistą filozofię, wizję rozwoju stoczni jako miejsca pracy tysięcy ludzi. Tworzy on przestrzeń do ustawicznych zmian, do ciągłej adaptacji do zmieniających się warunków wewnętrznych i zewnętrznych stoczni. Daje on przestrzeń działania samym pracownikom. Potencjał rozwoju stoczni tkwi w ludziach, którzy wykonując pracę najlepiej wiedzą, co można zmienić, poprawić, a tym samym zapewnić rozwój stoczni, który warunkuje właściwy poziom płac pracowniczych. Związkowcy o nowym systemie płac Musi b bo inaczej st Rozmowa z Karolem Guzikiewiczem, wiceprzewodniczący Czy związkowcy zadowoleni są z nowego systemu płac? Mówienie: zadowoleni, to duże nadużycie. Zwłaszcza w tej sytuacji, gdy w czasie świąt Wielkanocnych niemało stoczniowców spotykał się z kolegami, którzy wrócili zza granicy. Efekt był prosty: wielu stoczniowców porzuciło pracę i wyjechało na Zachód, licząc na to, że zarobią więcej. Prawdą jest, że niektórym się powiedzie. Nie wszystkim jednak. Już pierwsi wracają. Wspomnijmy, że coraz częściej, również w Gdańsku, pracodawcy rozważają możliwość skierowania do Sądu Pracy pozwów przeciw osobom porzucającym pracę, dezorganizują one bowiem pracę w zakładzie. Wróćmy jednak na nasze stoczniowe podwórko. Związki zawodowe w dalszym ciągu prowadzą negocjacje płacowe. Podpisano już pierwsze porozumienie, dotyczące pracowników D-10. Od 1 maja wprowadzono nową stawkę systemową podwyższając ją z zł na zł. w tym oczywiście jest dotychczasowa 15 proc. premia oraz obiecana przez zarząd podwyżka. Średnio, każdy pracownik powinien odczuć to min. 10 proc. wzrostem wynagrodzeń. W przypadku niektórych pracowników może być jednak więcej, ponieważ zarząd na piśmie zobowiązał się, iż pula wzrostu wynagrodzeń dla tej grupy zawodowej ma osiągnąć 20 proc. Zobowiązanie zarządu prezentujemy na str. 10. Trzeba uczciwe powiedzieć, że na przestrzeni roku pomiędzy majem 2006 i majem 2007 wynagrodzenia wzrosły średnio o 20 proc. Czy to mało, czy to dużo? Patrząc na wynagrodzenia na Zachodzie to wciąż niewiele. Nie spoczywamy jednak na laurach. Napewno nie można powiedzieć, że związek nic nie robi w sprawie płac. Celem związków zawodowych i zarządów jest, aby płaca w Stoczni Gdańskiej była konkurencyjna wobec sąsiadujących zakładów. Długo nie będzie jednak konkurencyjna wobec tych, którzy prowadzą działalność gospodarczą. Pamiętajmy jednak, że takie osoby nie mają gwarantowanego, miesięcznego urlopu, dodatków socjalnych a świadczenia chorobowe otrzymują od najniższej pensji. 8

9 yć lepiej oczni nie będzie wcale m stoczniowej Solidarności. W dalszym ciągu uruchamiane będę umowy o dzieło oraz umowy-zlecenia, pozwalające osiągnąć wyższy poziom zarobków. Od 1 maja nowością jest to, że wprowadzono nowy zawód specjalista. Specjalista ma mieć gwarantowaną stawkę: 21 zł. Z dodatkami za wysługę oraz za nadgodziny, specjalista zarabiać będzie 25 zł na godzinę i więcej. Zarząd zamierza, aby w maju powołanych zostało do 150 specjalistów w zawodzie. Docelowo będzie ich więcej, nawet 300 osób. Mają to być najlepsi z najlepszych. Negocjacje w tej sprawie się nie zakończyły, ponieważ nie do końca jeszcze ustalono kryteria włączenia do tej grupy, co praktycznie wiąże się z uzyskaniem awansu. Ponadto związki zawodowe wnioskują nadal, aby dopłata z a 21 zł. nie obciążała zleceń. Zachodzi bowiem duże prawdopodobieństwo, że gdyby nagle zabrakło frontu robót w brygadzie, majster mógłby nie mieć wystarczających pieniędzy. Które dodatki w nowym systemie płac pozostają aktualne, a które zniesiono? Dodatki płacowe jak dodatek za wysługę lat, dodatek za szkodliwość, dodatek za nadgodziny nadal obowiązują! Zlikwidowana została premia w grupie p r a c o w n i k ó w bezpośredniej produkcji, ale o tę część zwiększona została stawka systemowa. Straty więc żadnej nie ma. Zlikwidowany został również dodatek mistrzowski. Dzisiaj jednak majster dodatkowo powiązany jest z brygadą. Jego premia wynosi 3 proc. od wartości przerobu brygady. Co to oznacza? W interesie majstra będzie większa, lepiej zorganizowana i szybciej wykonana praca oraz w miarę możliwości lepsi pracownicy. Sytem ten promuje mistrzów dobrych. Słabi mistrzowie, którzy wyręczali się brygadzistami, zarabiać będą mniej. Może też dochodzić do łączenia małych brygad. Dotychczas było tak, że mistrz, który miał w brygadzie mały przerób i ten, który miał duży przerób zarabiali tyle samo. To nie był system motywacyjny i sprawiedliwy. Zniknął również dodatek dla brygadzistów. W ocenie zarządu brygadzista to osoba, która zastępuje mistrza, wyręcza go w jego obowiązkach. Jeśli więc mistrz chce mieć brygadzistów, to brygada musi na nich zarobić. Nie powinno ich być tylu co obecnie. Wielu obecnych brygadzistów, których dzisiaj mistrz nagradzał w taki sposób, jako pracowników prowadzących, wyróżniających się w pracy. Dzisiaj te osoby jeśli spełniać będą kryteria fachowości zostaną specjalistami i zarobią więcej. Na koniec trzeba powiedzieć, o brygadzistach nie pracujących. Choć było to zjawisko na małą skalę, to szkodziło firmie. Dzisiaj brygada nie wyrazi zgody, aby takiego brygadzistę utrzymywać. Podwyżka dla innych grup zawodowych jak zobowiązał się zarząd ma nastąpić nie później niż pięć miesięcy po otrzymaniu 9

10 podwyżki pracowników bezpośredniej produkcji. Czego można się spodziewać w czerwcu? Od 1 czerwca, podobnie jak w stosunku do mistrzów, zmieniony ma zostać system wynagradzania kierowników wydziałów, oddziałów. Kierownicy podobnie jak mistrzowie, będą powiązani z przerobem danego wydziału, oddziału, jak i ponoszonymi kosztami. Kierownik, który nie będzie pomagał majstrowi, nie będzie dbał o front robót, nie będzie polepszał organizacji pracy nie będzie zarabiał. Dopiero wówczas, kiedy zostanie wprowadzony ten element nowego systemu płac, będzie można mówić o zamknięciu systemu dla grupy produkcyjnej. W związku z wyjazdem pracowników na Zachód konieczne jest ściągnięcie ludzi z firm sąsiadujących. Żeby to zrobić trzeba jednak więcej płacić. Odpływ pracowników to bardzo niebezpieczne zjawisko. Gwałtownie pogorszyła się statystyka między pracownikami dniówkowymi i umysłowymi, a bezpośrednią produkcją. Dzisiaj jest to 1:1. Żeby uniknąć zwolnień oraz załamania się produkcji trzeba wszelkimi środkami ściągnąć ludzi do produkcji. Każda chętna osoba, która będzie chciała skończyć na przykład kurs spawacza i przejść do D-10, taką zgodę otrzyma. Ponadto zarząd rozważa zatrudnienie większej ilości obcokrajowców. Stocznie nie może bowiem stracić możliwości produkcyjnych, zwłaszcza gdy jeszcze nie nastąpiła prywatyzacja. Musimy pokazać, że w dalszym ciągu jesteśmy w stanie dobrze i terminowo budować statki. Naszym celem było i jest uczynienie stoczni pełnym zakładem pracy od projektu do realizacji. Wewnętrzne napięcie, jakie panuje obecnie, można tłumaczyć porównywaniem się do Zachodu i wynikającym z tego kontrastem. Mamy nadzieję, że zmiany własnościowe, których oczekujemy, będą mogły w realny sposób przybliżyć nas do standardów zachnioeuropejskich. Nie można jednak oczekiwać, że stanie się to natychmiast. I nagle zaczniemy zarabiać 10 euro i więcej na godzinę. Czy będzie lepiej? Odpowiedź jest jedna: musi być lepiej, bo inaczej stoczni nie będzie wcale. OGŁOSZENIA DROBNE Uruchamiamy na łamach Rozwagi dział ogłoszeń drobnych. Za darmo publikować będziemy anonse stoczniowców. Jeśli chcesz coś kupić, sprzedać, zamienić albo oddać w dobre ręce czekamy! Ogłoszenia firm drukować będziemy na podstawie odpłatnej umowy. Informacje zostawiać można w sekretariacie KM Solidarność, pok. 23. WIZYTA PAPIEŻA W SIECI Film ilustrujący mszę świętą, którą Jan Paweł II odprawił na Zaspie dla świata pracy, od czerwca oglądać będzie można na naszej stronie internetowej. Za życzliwe użyczenie filmu dziękujemy Fundacji Filmów i Programów Katolickich Video Studio Gdańsk. Zapraszamy: 10

11 Mija 20 lat od pierwszej wizyty Jana Pawła II w Gdańsku Jeden drugiego brzemiona noście To była druga wizyta Jana Pawła II w Polsce, pierwsza w Gdańsku. Stolica Solidarności czekała na to spotkanie chyba jak żadne inne miasto. Ludzie potrzebowali potwierdzenia, że wybrali dobrze i wskazań: co robić dalej? 11 czerwca 1987 roku przyleciał ze Szczecina do Gdyni,, na lotnisku wojskowym w Babich Dołach. Na Skwerze Kościuszki w Gdyni stanął ołtarz. Ojciec Święty wmówił do ludzi morza: Świat nie zapomni, że słowo Solidarność zostało wypowiedziane tu w nowy sposób. Powiedziałem: solidarność musi iść przed walką. Dopowiem: solidarność również wyzwala walkę. Ale nie jest to nigdy walka przeciw drugiemu. Walka, która traktuje człowieka jako wroga i nieprzyjaciela i dąży do jego zniszczenia. Jest to walka o człowieka, o jego prawa, o jego prawdziwy postęp: walka o dojrzalszy kształt życia ludzkiego. Wtedy bowiem to życie ludzkie na ziemi staje się»bardziej ludzkie«, kiedy rządzi się prawdą, wolnością, sprawiedliwością i miłością. Człowiek współczesnej cywilizacji zagrożony jest chorobą powierzchowności, niebezpieczeństwem spłycenia. Trzeba pracować nad odzyskanie głębi tej głębi, która właściwa jest istocie ludzkiej. Noc Noc z 11 na 12 czerwca Jan Paweł II spędził w Oliwie, w siedzibie biskupiej. Tam też spotkał się z Lechem Wałęsą, jego żoną i ośmiorgiem. Po porannej modlitwie w Katedrze Oliwskiej Jan Paweł II popłynął z molo w Sopocie na Westerplatte, gdzie czekała na Niego młodzież. (...) Wiemy, że tu, na tym miejscu, na Westerplatte, we wrześniu 1939 roku, grupa młodych Polaków, żołnierzy, pod dowództwem majora Henryka Sucharskiego, trwała ze szlachetnym uporem, podejmując nierówną walkę z najeźdźcą. Walkę bohaterską. (...) Każdy z was, młodzi przyjaciele, znajduje też w życiu jakieś swoje»westerplatte«. Jakiś wymiar zadań, które trzeba podjąć i wypełnić. Jakąś słuszną sprawę, o którą nie można nie walczyć. Jakiś obowiązek, powinność, od której nie można się uchylić. Nie można»zdezerterować«. Wreszcie jakiś porządek prawd i wartości, które trzeba»utrzymać«i»obronić«, jak to Westerplatte, w sobie i wokół siebie. Z Westerplatte statkiem Jan Paweł II udał się pod Zieloną Bramę, skąd spotykając się na chwilę pod Neptunem z dziećmi pierwszokomunijnymi przeszedł so Bazyliki Mariackiej. Tutaj świątynię wypełnili chorzy, również na łóżkach i wózkach inwalidzkich, oraz pracownicy służby zdrowia. Papież mówił: (...) Opieka nad ludźmi niesprawnymi i starymi, opieka nad ludźmi chorymi psychicznie te dziedziny są bardziej niż jakakolwiek dziedzina życia społecznego miernikiem kultury społeczeństwa i państwa. Potem była samotna modlitwa Jana Pawła II pod pomnikiem Poległych Stoczniowców. Kordon policji i służb bezpieczeństwa odgrodził wiernych od Papieża. Na zdjęciach dobrze widać funkcjonariuszy odwróconych plecami do Ojca Świętego. Największą mszę św. dla ludzi pracy Jan Paweł II sprawował podczas tej wizyty na Zaspie, gdzie stanął ołtarz w kształcie łodzi-okrętu, z mostkiem kapitańskim dla Papieża-Polaka. Jeden drugiego brzemiona noście to zwięzłe zdanie Apostoła jest inspiracją dla międzyludzkiej i społecznej solidarności. Solidarność to znaczy jeden i drugi, a skoro brzemię, to brzemię niesione razem, we wspólnocie. A więc nigdy: jeden przeciw drugiemu. Jedni przeciw drugim. I nigdy»brzemię«dźwigane przez człowieka samotnie. Bez pomocy drugich. Nie może być walka silniejsza od solidarności. Nie może być program walki ponad programem solidarności. Inaczej rosną zbyt ciężkie brzemiona. (...) Gorzej jeszcze, gdy mówi się: naprzód walka (...) to bardzo łatwo drugi czy drudzy pozostają na»polu społecznym«przede wszystkim jako wrogowie. Jako ci, których trzeba zwalczyć, których trzeba zniszczyć. Nie jako ci, z którymi trzeba szukać porozumienia, z którymi wspólnie należy obmyślać, jak»dźwigać brzemiona«. Z programu uroczystości jubileuszowych 11 czerwca, poniedziałek, godz , Akwen Konferencja Dziedzictwa nauczania Jana Pawła II pomorskie przesłanie. 11 czerwca, poniedziałek, godz , kościół Najświętszego Serca Pana Jezusa w Gdyni Uroczysta msza święta, a po niej procesji na Skwer Kościuszki, miejsce spotkania z Ojcem Świętym Janem Pawłem II. 12 czerwca, wtorek, godz , Westerplatte Msza św. 16 czerwca, sobota, godz , kościół Opatrzności Bożej na gdańskiej Zaspie Mszę świętą sprawować będą m. in. Kard. Tarcisio Bertone, sekretarz Stanu Stolicy Apostolskiej i abp Tadeusz Gocłowski, metropolita gdański. 11

12 Europejskie Centrum Solidarności Ruszył konkurs architektoniczny Nowy pełnomocnik ds. ECS Jacek Taylor, jeden z liderów opozycji antykomunistycznej, adwokat w procesach politycznych, powołany został na stanowisko pełnomocnika ds. Europejskiego Centrum Solidarności. Zastąpił Sławomira Czarlewskiego, odwołanego jako ambasador RP do Belgii. Jacek Taylor ma 68 lat. Studiował prawo na Uniwersytecie im. Adama Mickiewicza w Poznaniu. Od 1968 roku pracuje jako adwokat Okręgowej Izby Adwokackiej w Gdańsku. Działa w samorządzie adwokackim. Od 1989 roku był wiceprezesem Stowarzyszenia Opieki nad Więźniami Patronat. Działał w Klubie Myśli Politycznej im. Lecha Bądkowskiego, w Komitecie Obywatelskim, Politycznym Komitecie Doradczym przy ministrze spraw wewnętrznych. Od 1991 w członek Unii Demokratycznej. W latach poseł. Od 1991 Amnesty International. W latach kierownik Urzędu do Spraw Kombatantów i Osób Represjonowanych. Już w grudniu tego roku rozstrzygnięty ma zostać konkurs na najlepszy projekt architektoniczny Europejskiego Centrum Solidarności. Architektów zwabić mają znane na całym świecie nazwiska członków jury oraz nagrody dla zwycięzców wysokości zł. Konkurs ogłosił prezydenta Gdańska. Konkurs ma wyłonić najlepszą koncepcję architektoniczną budynku Europejskiego Centrum Solidarności oraz zagospodarowania terenu wokół placu Solidarności, w zasięgu którego znajduje się historyczna Brama nr 2, sala BHP oraz pomnik Poległych Stoczniowców. Projekt ma łączyć funkcje nowoczesnej placówki muzealnej z międzynarodowym ośrodkiem naukowo-badawczym. ECS ma w swym założeniu utrwalać przekaz o roli Solidarności w historii naszego kraju, Europy i świata. Centrum ma spełniać różnego rodzaju funkcje: edukacyjne, kulturalne, konferencyjne. Oprócz sal konferencyjnych i części hotelowej, będzie się w nim mieściło muzeum upamiętniające najnowszą historię Polski , jak również nowoczesne archiwum, zawierające bogatą dokumentację związaną z tym okresem historii. Umożliwiać ono będzie młodzieży i naukowcom sięganie do źródłowych materiałów historycznych, które dziś rozproszone są w różnych instytucjach o charakterze publicznym, jak również u osób prywatnych. Europejskie Centrum Solidarności (ECS) ma być wreszcie ośrodkiem krzewiącym idee demokracji niepodległości. Zwycięzca konkursu otrzymać ma zł. Zdobywcy drugiego i trzeciego miejsca po zł i zł. Przyznane mają zostać również wyróżnień po zł każde. Prace oceni międzynarodowy sąd konkursowy, w skład którego wejdą m.in. światowe sławy architektury, m.in. prof. Setafan Behnisch (Stuttgart), sir Jeremy Dixon (Londyn), prof. Stanisław Fiszer (Paryż, Warszawa), prof. Eva Jiricna (Londyn), dr Hans Stimmann (Berlin) i George Ferguson (Bristol). Uczestnikom mają niewiele czasu, bo do 16 lipca, kiedy to upływa termin składania wniosków o dopuszczenie do udziału w konkursie. Wnioskodawcy, którzy spełnią wymogi formalne, będą mogli przygotowywać prace do 4 grudnia. W połowie grudnia mają zostać ogłoszone wyniki konkursu. 12

13 W drugiej połowie sierpnia planujemy wycieczkę do Legolandu. Odwiedzimy wyspę fok i weźmiemy udział w Święcie Wikingów. Wyjazd będzie dofinansowywany. Zapisy ruszają w lipcu. Wracamy do Danii W latach wycieczki do Danii organizowaliśmy często, nieraz kilka razy w roku. Cieszyły się bardzo dużym zainteresowaniem wśród załogi stoczni nie tylko z powodu stosunkowo niskich opłat, ale też z powodu mnóstwa atrakcji, które czekały w Legolandzie czy w Givskud Zoo. Wszystko zaczęło się dzięki Tomkowi Gollobowi i jego bardzo dobrym występom w Grand Prix, Mistrzostwom Świata na żużlu. Grupa kibiców Tomka ze stoczni jeździła kibicowała mu podczas każdych zawodów. W Danii odbywały się one w Vojens, a to już tylko kilka kroków od Legolandu i duńskiego safari. W przypadku stoczniowych wycieczek połączenie wyjazdów kibiców i dzieci nie sprawiało najmniejszych problemów. Wszyscy wracali zadowoleni. To były początki. Później przeniesiono Grand Prix do Kopenhagi. Gollob i reszta wypadali słabiej, do Legolandu jeździły już tylko rodziny z dziećmi. Do programu wycieczki oprócz tradycyjnych miejsc mijanych po drodze, jak średniowieczne miasteczko Ribe czy wyspa fok Romo, dopisywano również Święto Wikingów w Horsens czy całodzienne zwiedzanie Kopenhagi. Wycieczki te były dofinansowywane z funduszu socjalnego stoczni. Trzeba wspomnieć, że porównując nasze ceny do cen biur podróży wypadaliśmy kilkakrotnie taniej. Z chwilą wprowadzenie przepisów o zakazie dofinansowania wycieczek, wczasów i kolonii z funduszu socjalnego, nie można było już dołożyć nawet złotówki. Wyprawy do Danii przestały być dla naszych pracowników atrakcyjne finansowo. W tym roku, komisja socjalna NSZZ Solidarność postanowiła powrócić do organizowania wyjazdów do Legolandu, a w związku z tym, że Trybunał Konstytucyjny wydal wyrok zmieniający przepisy o zakazie finansowania wypoczynku za granicą, czekamy tylko na wprowadzenie przepisów wykonawczych. W tym roku zaplanowaliśmy dwie takie wycieczki. Jedna, dzięki wsparciu finansowemu komisji, odbyła się już w maju. Uczestnicy, tradycyjnie odwiedzili wyspę Romo, gdzie mimo zapewnień w przewodnikach nie udało się zobaczyć żadnej wylegującej się na plaży foki, ale ujrzeć jedną z największych plaż w Europie, przejechać się po piasku autobusem i zamoczyć nogi w Morzu Północnym też było warto. Kilka godzin poświęcono na zwiedzanie doskonale zachowanego, średniowiecznego miasteczka Ribe z wspaniałą, liczącą blisko tysiąc lat, katedrą. Ribe, dzięki temu, że zbudowane zostało na bagnach, uniknęło rozbudowy mieszkalnej i przemysłowej, tak, że spacer po starych uliczkach wśród domów bez firanek w oknach taki zwyczaj duński to prawdziwa przyjemność. W drodze do Billund, gdzie jest możliwość wejścia na ostatnią godzinę za darmo do Legolandu, aby przeprowadzić rekonesans przed całodzienną wyprawą, wycieczka zajechała o miejscowości Esbjerg, odwiedzanej po raz pierwszy w historii naszych wyjazdów. Tam, czas wolny wykorzystano na spacer miejscowym deptakiem. Potem były już główne atrakcje czyli Legoland, o którym można bardzo wiele powiedzieć i napisać, miejscowe safari Givskud ZOO i na końcu wizyta w Hanza Parku w Niemczech. W każdym z tych miejsc uczestnicy spędzili cały dzień. Na miejscu mieszkaliśmy na kempingu Randboldall z bardzo sympatycznymi gospodarzami. Musimy dodać, że szefowa pani 13

14 Już w pierwszej turze głosowania wspólna kandydatura Polski i Ukrainy do organizacji Mistrzostw Europy w piłce nożnej w roku 2012, zyskała uznanie członków UEFA. Oznacza to, że Gdańsku w roku 2012 rozegrane zostaną mecze. Rozgrywki odbędą się na stadionie Balic Arena, który na razie jedynie widać na projektach architektów. Danusia pochodzi z Gdańska i być może dzięki temu panuje tam rodzinna atmosfera. (Część obsługi mówi po polsku!). Na terenie kempingu też nie brakowało atrakcji i zajęcia dla dzieci co widać na załączonym zdjęciu. Kemping jest położony wśród pięknych, zielonych lasów, 11 km od Legolandu, 15 km od Givskud ZOO, w pobliżu rezerwatu wrzosowisk i stawów hodowlanych. Dla stoczniowców i ich rodzin zawsze znajdzie się tam miejsce do spania. Można tam wybrać się również indywidualnie, spotkaliśmy dużo rodaków z Polski i Gdańska. W drugiej połowie sierpnia planujemy jeszcze jedną wycieczkę do Legolandu. W programie oprócz opisanych wyżej atrakcji, znajdzie się jeszcze udział w obchodzonym corocznie Święcie Wikingów w Horsens. Oprócz możliwego dofinansowania z ZFŚS, każdy stoczniowiec, członek związku biorący udział w wyprawie z dzieckiem do lat 18, otrzyma dofinansowanie od komisji socjalnej Solidarność. Zapisy ruszą w lipcu. Fryderyk Radziusz Podajemy adres strony internetowej kempingu: (wersja po polsku), adres info@randboldalcamping.dk (można pisać po polsku) Mamy Euro 2012! To święto wszystkich gdańszczan, Polaków i Ukraińców. Jestem w euforii. To ukoronowanie ponad dwuletnich starań i przygotowań. Zasłużyliśmy na to co dzisiaj stało się w Cardiff. Jeden etap za nami, przed nami kolejne i tym także podołamy mówił bezpośrednio po ogłoszeniu wyników głosowania prezydent Gdańska Paweł Adamowicz. Organizacją Euro to dla miasta, jak i całego regionu, ogromny wysiłek. Nie mamy stadionu, brak szybkiej komunikacji między lotniskiem a Trójmiastem, wciąż nie ma autostrady łączącej nas z resztą kraju. Na razie powstają komitety, nominacje otrzymują pełnomocnicy. Czy Gdańsk zdąży z przygotowaniami do Euro 2012? to niebezzasadne pytanie, skoro na ten temat zorganizowano nawet debatę telewizyjną na stadionie Lechii Gdańsk, przy ul. Traugutta. Na krytej trybunie zasiedli m.in. wicemarszałek województwa pomorskiego Mie- 14

15 czysław Struk i prezydent Gdańska Paweł Adamowicz. Wśród zaproszonych gości znaleźli się m.in. przedstawiciele mniejszości ukraińskiej w Gdańsku oraz najmłodsi sportowcy Lechii Gdańsk. Mówiono o planach budowy stadionu, linii metropolitalnej kolei miejskiej łączącej Gdańsk i Gdynię z portem lotniczym oraz o rywalizacji pomiędzy czterema miastami organizatorami Euro a Krakowem i Chorzowem, znajdującymi się na tzw. liście rezerwowej. Marszałek Struk podkreślał, że Euro 2012 to wyzwanie i korzyści dla całego Pomorza. Zdążymy z przygotowaniami, wiem że Gdańsk sobie poradzi mówił Paweł Adamowicz. Po raz pierwszy spotkała się również Rada Metropolitalna ds. Euro Utworzenie Rady oznacza, że w organizowaniu tej wielkiej imprezy sportowej weźmie udział cały region pomorski. Rada składa się z prezydentów, burmistrzów i wójtów pomorskich gmin i miast. Jej głównym zadaniem będzie udzielanie rad i wskazówek oraz zawiązanie współpracy w celu dobrego przygotowania Pomorza do organizacji Euro Marszałek województwa Jan Kozłowski zapewniał licznie zebranych samorządowców, że Euro 2012 w Gdańsku nie oznacza skreślenia innych niż Gdańskie inwestycji z listy pomorskich priorytetów. Na zebraniu już zapadły pierwsze zobowiązania. Postanowiono skonsultować i utworzyć wspólną strategię promocyjną oraz przygotować jednolitą ofertę dla inwestorów. Dodatkowo zadecydowano o rozegraniu turniejów piłki nożnej dla dzieci i młodzieży całego województwa. Skład Rady Metropolitalnej pozostaje otwarty. Każdy samorząd pomorski (i nie tylko), który zgłosi chęć uczestnictwa będzie miał szansę na przyjęcie. Plac budowy pod stadion ma być gotowy w styczniu 2008 roku. Gramy w piłkę Wielkimi krokami zbliża się termin rozpoczęcia rozgrywek Stoczniowej Ligi w Piłce Nożnej. Zgłoszenia drużyn przyjmujemy do 22 czerwca. Zawody odbywać się będą w lipcu i na początku sierpnia. O zgłoszeniach i przygotowaniach poszczególnych drużyn napiszemy w przyszłym numerze Rozwagi. Tymczasem reprezentacja stoczni została zaproszona do udziału w turnieju o Mistrzostwo Polski Branży Metalowej w piłce nożnej. Zawody odbędą się czerwca pod patronatem PZPN na boisku typu sztuczna trawa, należącym do Centralnego Ośrodka Sportu w Szczyrku. Obiekt, na którym rozegrane zostaną mistrzostwa, jest jednym z najnowocześniejszych w Polsce. Turniej ma charakter amatorski, mecze rozgrywane będą w formule pięciu zawodników w polu plus bramkarz. Patronat nad impreza objął największy portal branży metalowej pl, który szeroko zrelacjonuje na swych stronach przebieg turnieju. Dodajmy, że główny organizatorem zawodów jest znana z organizacji największych przedsięwzięć tego typu firma Almar Sport s.c. z Wałbrzycha. Reprezentacja naszej stoczni zaproszona została do udziału w turnieju, dzięki bardzo dobrym wynikom uzyskanym na innych rozgrywkach organizowanych do tej pory na szczeblu wojewódzkim. Szczegółową relacje z turnieju zamieścimy również w przyszłym wydaniu gazety. Na koniec, życzymy naszym zdobycia medalu, co będzie bardzo trudne, ale dopóki piłka w grze, to każdy wynik jest możliwy, a nasi w piłkę grać potrafią. F.R. Kibice z Pw-5, czy w tym roku równie licznie będą kibicować swojej drużynie? Solidarnoœæ gazeta Komisji Międzyzakładowej NSZZ Solidarność Stoczni Gdańskiej Redaktor naczelny: Katarzyna Dębska Skład i red. techniczny: Edyta Sopolińska Adres redakcji: Gdańsk, ul. Na Ostrowiu 15/20, tel , fax Uwagi prosimy kierować do sekretariatu Komisji Międzyzakładowej NSZZ Solidarność Stoczni Gdańskiej. 15

16 16 Reklama płatna