Przewodnik po zawodach

Transkrypt

1 Zespół Szkół nr 1 w Pruszkowie Przewodnik po zawodach Technikum

2 Technik Budownictwa Technik budownictwa może wykonywać i nadzorować zadania zawodowe związane z: budową domów jednorodzinnych, budową domów wielorodzinnych, budową obiektów przemysłowych i użyteczności publicznej, kosztorysowaniem robót budowlanych, utrzymaniem obiektów budowlanych, wytwarzaniem materiałów i elementów budowlanych, zarządzaniem budynkami. Ze względu na różnorodność stanowisk pracy, różne jest środowisko, w którym technik budownictwa pracuje. Praca w tym zawodzie wykonywana jest przede wszystkim na wolnym powietrzu, ale także w budynkach. Technik budownictwa prawie zawsze pracuje w zespole. W czasie wykonywania pracy współpracuje ze swoimi zwierzchnikami i nadzorem technicznym. Często kontaktuje się z inwestorami obiektów budowlanych. Zdecydowana większość techników budownictwa pracuje w firmach wykonawczych. Dla prowadzących roboty ważna jest umiejętność nawiązywania kontaktów i bezkonfliktowego współdziałania ze współpracownikami. Praca przy zmiennych, niekorzystnych warunkach atmosferycznych i często nieprzewidzianych warunkach technicznych, wymaga cierpliwości i umiejętności szybkiego dostosowania do nowej sytuacji. Duże znaczenie w tym zawodzie ma dobra sprawność fizyczna oraz duża odporność na zmienne warunki atmosferyczne. Ważną cechą jest dobry wzrok oraz brak lęku wysokości z uwagi na częstą pracę na wysokich rusztowaniach. Technik budownictwa może być zatrudniony w: firmach budowlanych budujących budynki oraz budowle inżynierskie, biurach projektowych projektujących obiekty budowlane, organach administracji państwowej i samorządowej, wytwórniach i składach materiałów budowlanych, administracjach budynków i firmach zarządzających nieruchomościami. Technik budownictwa może założyć własną firmę. - przygotowywanie dokumentacji technicznej. - określanie właściwości materiałów do robót budowlanych i prawidłowe ich stosowanie, - organizowanie i wykonywanie robót budowlanych przy zastosowaniu optymalnych technologii wykonania, remontowania i modernizowania, - ustalanie norm pracy, wykonywanie kalkulacji robót, kosztorysów robót budowlanych, - organizowanie i zagospodarowywanie placu budowy, - eksploatowanie i utrzymywanie obiektów budowlanych, -kierowanie robotami budowlanymi z uwzględnieniem przepisów bhp, ppoż i ochrony środowiska oraz kontrolowanie jakości i ocenianie przydatności materiałów budowlanych do zastosowania, - nadzorowanie i kontrolowanie wykonywanych robót budowlanych. - organizowanie i realizowanie robót remontowych i rozbiórkowych. 2

3 Technik drogownictwa Technik drogownictwa może wykonywać i nadzorować zadania zawodowe związane z: budową i eksploatacją dróg, ulic, autostrad i lotnisk, kosztorysowaniem robót, utrzymaniem dróg i obiektów drogowych, wytwarzaniem materiałów i elementów do budowy dróg, zarządzaniem drogami i obiektami drogowymi. Ze względu na różnorodność stanowisk pracy, różne jest środowisko, w którym technik drogownictwa pracuje. Praca w tym zawodzie wykonywana jest przede wszystkim na wolnym powietrzu, ale także w budynkach. Technik drogownictwa prawie zawsze pracuje w zespole. W czasie wykonywania pracy współpracuje ze swoimi zwierzchnikami i nadzorem technicznym. Często kontaktuje się z właścicielami lub użytkownikami terenów przylegających do dróg. Zdecydowana większość techników drogownictwa pracuje w firmach wykonawczych. Na terenie budowy zagrożenie stwarzają m.in.: wykopy, rowy, rzeki, woda, śliskie nawierzchnie, części ruchome maszyn budowlanych, wysokie temperatury przy wytwarzaniu mas bitumicznych. Występują również uciążliwości pracy związane z warunkami atmosferycznymi, warunkami terenowymi, warunkami gruntowymi, osuwiskami gruntu oraz szkodami gruntowymi. Dla pracujących w terenie ważna jest umiejętność nawiązywania kontaktów i bezkonfliktowego współżycia z ludźmi, zarówno z właścicielami terenów, jak i ze współpracownikami. Praca przy zmiennych, niekorzystnych warunkach atmosferycznych i często nieprzewidzianych warunkach technicznych, wymaga cierpliwości i umiejętności szybkiego dostosowania do nowej sytuacji. Duże znaczenie w tym zawodzie ma dobra sprawność fizyczna oraz duża odporność na zmienne warunki atmosferyczne. Ważną cechą jest dobry wzrok, gdyż wiele pomiarów wykonywanych jest za pomocą przyrządów optycznych. Przydatny jest zmysł wyczucia odległości i spadków terenu. Technik drogownictwa może być zatrudniony w: firmach drogowych budujących oraz utrzymujących drogi i obiekty drogowe, biurach projektowych projektujących drogi i obiekty drogowe, organach administracji państwowej i samorządowej, wytwórniach materiałów budowlanych i drogowych. Technik drogownictwa może założyć własną firmę. Zadania zawodowe - przygotowanie dokumentacji technicznej. - określanie właściwości materiałów do robót drogowych, - wykonywanie i organizowanie robót drogowych przy zastosowaniu optymalnych technologii wykonania, w tym remontowych i modernizacyjnych. - ustalanie norm pracy, wykonywanie kalkulacji robót, kosztorysów na roboty drogowe - organizowanie i zagospodarowanie placu budowy. - eksploatacja i utrzymanie dróg oraz autostrad, lotnisk - kierowanie robotami drogowymi. - nadzorowanie i kontrolowanie wykonywanych robót drogowych. - wykonywanie robót drogowych w okresie zimowym. - organizowanie ruchu drogowego. 3

4 Technik ochrony środowiska Podstawowym zadaniem zawodowym technika ochrony środowiska jest bezpośredni pomiar parametrów środowiska. Pomiary mogą odbywać się w laboratorium i w terenie. Rozszerzony zakres obowiązków technika ochrony środowiska może również obejmować zadania związane z nadzorem i sprawozdawczością dotyczącą ochrony środowiska. Technik ochrony środowiska może wykonywać zadania zawodowe związane z pomiarami zanieczyszczeń środowiska, a w szczególności zanieczyszczeń wody, gleby, powietrza oraz emisji hałasu do środowiska, obsługą i nadzorem urządzeń chroniących środowisko, a także analizą i klasyfikacją odpadów produkcyjnych. Do obowiązków technika ochrony środowiska należą: pomiar emisji i imisji zanieczyszczeń, określanie parametrów wody w oczyszczalniach i stacjach uzdatniania wody pitnej, realizacja zaleceń jednostek administracji terenowej dotyczących ochrony środowiska oraz wdrażanie systemu zarządzania środowiskowego (normy ISO 14001). Technik ochrony środowiska może znaleźć zatrudnienie w zakładach produkcyjnych o ciągach technologicznych powodujących zanieczyszczenie środowiska, oczyszczalniach ścieków i stacjach uzdatniania wody, w laboratoriach monitorujących poziom zanieczyszczenia, w instytutach naukowo-badawczych, składowiskach i sortowniach odpadów, prywatnych zakładach specjalistycznych, jednostkach administracji rządowej i samorządowej szczebla podstawowego. Technik ochrony środowiska powinien posiadać wiedzę na temat pomiarów wielkości fizykochemicznych ze szczególnym uwzględnieniem analizy chemicznej oraz wiedzę dotyczącą aparatury i urządzeń pomiarowych, urządzeń chroniących środowisko. Powinien także umieć posługiwać się aktami prawnymi, określającymi normy i klasy jakości poszczególnych komponentów środowiska. Do wykonania niektórych zadań zawodowych, w szczególności dotyczących pobierania próbek do badań w terenie i eksploatacji urządzeń, niezbędna jest dobra sprawność fizyczna. - oznaczanie parametrów określających stopień zanieczyszczenia wody, powietrza, poziom hałasu oraz stopień zanieczyszczenia gruntów i gleby. - monitorowanie poziomu zanieczyszczeń w powietrzu, wodzie lub glebie, - eksploatacja obiektów, urządzeń i instalacji związanych uzdatnianiem wody i oczyszczaniem ścieków, - eksploatacja obiektów, urządzeń i instalacji związanych ze składowaniem odpadów, - analiza dokumentacji, dotyczącej badań zanieczyszczeń środowiska, - analiza odpadów produkcyjnych, - współdziałanie z organami kontroli i monitoringu ochrony środowiska, - współdziałanie w ramach akcji zwalczania zagrożeń środowiska, - weryfikacja zgodności wykonywanych zadań zawodowych z aktualnymi normami, przepisami prawa i decyzjami administracyjnymi dotyczącymi ochrony środowiska. - kontrolowanie terminów legalizacji i kalibracji aparatury pomiarowej stosowanej w ochronie środowiska. 4

5 Technik informatyk Zawód obejmuje eksploatację sprzętu komputerowego i oprogramowania, a także instalację, przeglądy, konserwację oraz naprawę komputerów, urządzeń peryferyjnych i sieciowych. Oprócz usług naprawczych, instalacyjnych i konserwatorskich technicy informatycy wykonują czynności związane z modernizacją i konfiguracją sprzętu i oprogramowania. Prace mogą być wykonywane albo na miejscu u klienta, albo w siedzibie serwisu. W wykonywaniu zawodu ważne są umiejętności z zakresu posługiwania się gotowymi pakietami oprogramowania użytkowego, analizy małych systemów informatycznych, tworzenia oprogramowania. Technik informatyk może być zatrudniony we wszystkie instytucjach, które posiadają stanowiska komputerowe wykorzystywane do prostych prac biurowych oraz wykorzystują sieci lokalne i rozległe, a także bazy danych. Często są pracownikami usługowych firm serwisujących sprzęt komputerowy oraz oprogramowanie przeznaczone dla klientów indywidualnych. Pracuje najczęściej w pomieszczeniach biurowych. Jest to praca siedząca, która może powodować choroby narządów ruchu oraz kręgosłupa. Niewłaściwe oświetlenie oraz promieniowanie, jakie występuje w trakcie pracy z komputerami wyposażonymi w monitory ekranowe, może mieć wpływ na powstawanie chorób narządu wzroku. Praca technika informatyka ma zwykle charakter indywidualny. W zawodzie tym spotykany jest często ruchomy czas pracy. W sytuacjach awaryjnych wymagana jest duża dyspozycyjność. Technik informatyk musi wtedy pracować aż do usunięcia usterki. Takie warunki pracy dotyczą w szczególności dużych systemów informatycznych banków i sieci korporacyjnych. Istnieją duże możliwości samozatrudnienia. Technik informatyk powinien się cechować umiejętnością logicznego myślenia i wyciągania wniosków oraz zdolnością podejmowania szybkich i trafnych decyzji. Ważną cechą jest opanowanie i cierpliwość, szczególnie podczas sytuacji awaryjnych. Charakter pracy wymaga zdolności koncentracji uwagi. Przydatna jest spostrzegawczość i dokładność. Ze względu na szybki postęp, jaki dokonuje się w dziedzinie informatyki, praca w zawodzie wymaga stałego poszerzania wiedzy. - nadzorowanie prawidłowej eksploatacji sprzętu komputerowego, - nadzorowanie pracy sieci komputerowej, - eksploatowanie oprogramowania (biurowego, graficznego, prototypowego), - dobieranie konfiguracji sprzętu komputerowego i oprogramowania do realizowanych zadań, - programowanie w wybranych stosownie do potrzeb językach programowania, - administrowanie bazą danych, - posługiwanie się dokumentacją techniczną sprzętu komputerowego, - posługiwanie się dokumentacją techniczną oprogramowania, - kontrolowanie dostępu użytkowników do korzystania z zasobów systemu komputerowego. - podejmowanie współpracy z siecią odbiorców usług informatycznych, - posługiwanie się testami diagnostycznymi do sprawdzania sprzętu komputerowego, - zapewnianie prawidłowego funkcjonowania bazy danych, - posługiwanie się oprogramowaniem zapewniającym bezpieczeństwo pracy. 5

6 Technik ekonomista Podstawowym celem kształcenia w zawodzie technik ekonomista, jest przygotowanie absolwenta do wykonywania prac i opracowań: analitycznych w zakresie - czynników kształtujących podstawowe wielkości ekonomiczne; badawczych w odniesieniu do - sprawności ekonomiczno organizacyjnej podmiotów gospodarczych; obliczeniowych w zakresie wskaźników określających sytuacje finansową firmy; sprawozdawczych między innymi z działalności podmiotu gospodarczego; zbierania i pozyskiwania informacji rynkowych; sporządzania budżetu oraz planu działania danej jednostki i komórki podmiotu gospodarczego. Zawód ten należy do grupy zawodów, w których bardzo ważne są relacje między ludźmi. Ważne jest posiadanie takich cech jak: komunikatywność, uczciwość, rzetelność, dokładność, odpowiedzialność i systematyczność w działaniu oraz takie nawyki jak: zamiłowanie do porządku. Technik ekonomista powinien też odznaczać się dużą odpornością fizyczną i psychiczną. Do głównych przedmiotów zawodowych nauczanych w szkole należą: podstawy ekonomii, prawo, ekonomika, rachunkowość, język obcy zawodowy, pracownia ekonomiczna, praktyka zawodowa. Po ukończeniu kształcenia absolwent danego typu szkoły kształcącej w zawodzie technik ekonomista może być zatrudniony w: bankach, instytucjach ubezpieczeniowych, podatkowych, przedsiębiorstwach produkcyjnych, usługowych i handlowych, urzędach skarbowych, Izbach i oddziałach celnych, organizacjach, stowarzyszeniach, izbach gospodarczych, kancelarie doradztwa podatkowego, sekretariatach i kancelariach, fundacjach, może również prowadzić własną działalność gospodarczą. Ważnym nawykiem dla każdego technika ekonomisty jest ciągłe aktualizowanie i doskonalenie umiejętności wynikające z częstych zmian przepisów prawnych. - analiza czynników kształtujących wielkość popytu, podaży i poziom cen różnych towarów i usług, - badanie sprawności ekonomiczno organizacyjną podmiotu gospodarczego, - udzielanie informacji o firmie, jej produktach, strukturze organizacyjnej, pozycji rynkowej i prognozach na przyszłość, - organizacja prac w biurze, - obliczanie wskaźników określających sytuację ekonomiczno finansową firmy, - pozyskiwanie informacji o sytuacji na rynkach: wytwórczych, pracy, kapitałowych, nieruchomości oraz określanie ich wpływu na warunki działania danego przedsiębiorstwa, - opracowywanie informacji o podmiocie gospodarczym dla potrzeb marketingowych, - przygotowywanie okresowych projektów sprawozdań z działalności podmiotu gospodarczego i innych materiałów stanowiących podstawę podejmowanie decyzji. Praca technika ekonomisty odbywa się w pomieszczeniach zamkniętych o oświetleniu naturalnym lub sztucznym, w lokalach biurowych lub halach bankowych, hurtowniach, placówkach handlowych. 6

7 Technik pojazdów samochodowych Zawód kształci specjalistów z dziedziny naprawy i eksploatacji pojazdów samochodowych. Wraz z rozwojem motoryzacji wzrosło także zapotrzebowanie na rynku pracy na dobrze wykształconych fachowców z zakresu naprawy i eksploatacji współczesnych pojazdów samochodowych. Kształcenie techniczne obejmuje m.in.: podstawy konstrukcji maszyn, silniki pojazdów samochodowych, podwozia i nadwozia pojazdów samochodowych, elektryczne i elektroniczne wyposażenie samochodów, diagnostykę pojazdów samochodowych, elektrotechnikę i elektronikę, organizację i zarządzanie przedsiębiorstwem. - organizowanie procesów obsługi i naprawy pojazdów samochodowych, - dokonywanie oceny stanu technicznego pojazdów samochodowych i ich zespołów, - ustalanie przyczyn niesprawności pojazdów samochodowych oraz sposobów ich usuwania, - wykonywanie napraw pojazdów samochodowych, - weryfikowanie części samochodowych i materiałów eksploatacyjnych, - kontrolowanie jakości wykonywanych napraw, - wykonywanie operacji związanych z eksploatacją pojazdów samochodowych, - prowadzenie dokumentacji związanej z obsługą i naprawą pojazdów samochodowych, - sprzedaż pojazdów samochodowych oraz artykułów motoryzacyjnych. - prowadzenie postępowania związanego z ubezpieczeniem, ewidencją oraz obrotem pojazdów samochodowych, - prowadzenie usług motoryzacyjnych. Absolwent ma szansę zatrudnienia w: - stacjach obsługi pojazdów, - zakładach produkcyjnych i naprawczych pojazdów samochodowych, - stacjach kontroli pojazdów, - salonach sprzedaży pojazdów samochodowych, - przedsiębiorstwach transportu samochodowego, - instytucjach zajmujących się obrotem pojazdami samochodowymi i ich częściami, - przedsiębiorstwach zajmujących się likwidacją pojazdów samochodowych, - instytucjach zajmujących się ewidencją pojazdów samochodowych oraz ubezpieczeniami komunikacyjnymi, - przedsiębiorstwach doradztwa technicznego dotyczącego motoryzacji. Absolwent może również prowadzić działalność gospodarczą. 7

8 Technik urządzeń i systemów energetyki odnawialnej Zawód ten jest zawodem szerokoprofilowym, umożliwiającym dalszą specjalizację w zakresie energetyki wodnej, wiatrowej, geotermalnej, słonecznej oraz wykorzystania energii biomasy. Biorąc pod uwagę intensywny rozwój rynku odnawialnych źródeł energii i rosnące zapotrzebowanie na specjalistów z tej dziedziny, można stwierdzić, iż zawód ten jest zawodem przyszłości. W Polsce, jak i na całym świecie przybywa inwestycji budowlanych wykorzystujących pompy ciepła, kolektory słoneczne, ogniwa fotowoltaiczne, turbiny wiatrowe i inne urządzenia energetyki odnawialnej. Nic więc dziwnego, że w ciągu ostatnich lat zapotrzebowanie rynku pracy na techników energetyki odnawialnej (projektantów, monterów, serwisantów) wykazuje zauważalną i dynamiczną tendencję rosnącą. Kształcenie techniczne obejmuje m.in.: rysunek i dokumentację techniczną, instalacje sanitarne, urządzenia i systemy w energetyce odnawialnej, elektroenergetykę, kosztorysowanie, montaż i eksploatację urządzeń energetyki odnawialnej, język angielski zawodowy. - określanie warunków lokalizacji urządzeń stosowanych do wytwarzania energii cieplnej, mechanicznej i elektrycznej; planowanie prac związanych z montażem instalacji wyposażonych w urządzenia do wykorzystywania energii odnawialnej; organizowanie i nadzorowanie prac związanych z montażem urządzeń stosowanych w systemach energetyki odnawialnej; wykonywanie montażu urządzeń stosowanych do pozyskiwania energii odnawialnej; kontrolowanie działań urządzeń i instalacji oraz funkcjonowania systemów energetyki odnawialnej; konserwowanie oraz naprawianie urządzeń i systemów energetyki odnawialnej; obliczanie kosztów materiałów i robót instalacyjnych, sporządzanie kosztorysów, ofert i umów; współpraca z krajowymi i zagranicznymi organizacjami, przedsiębiorstwami oraz instytucjami w zakresie energetyki odnawialnej. Absolwent może znaleźć zatrudnienie w firmach instalacyjnych specjalizujących się w projektowaniu i wykonawstwie związanym z: energetyką wodną energetyką wiatrową energetyką geotermalną energetyką wodorową energią słoneczną budownictwem energooszczędnym technologią wodorową przedsiębiorstwach zajmujących się przepisami prawa i normami dotyczącymi ochrony środowiska. 8

9 Technik mechanik Technik mechanik jest zawodem kształconym w zakresie podstaw mechaniki połączonej z elektroniką i automatyką. Zakresem swym obejmuje takie zagadnienia jak: budowa, eksploatacja i naprawa maszyn i urządzeń, w tym obrabiarek. Głównym celem pracy technika mechanika jest naprawa maszyn i urządzeń technicznych oraz uczestniczenie w procesie ich wytwarzania i użytkowania. Rodzaj zadań zależy od zajmowanego stanowiska oraz wyuczonej specjalności. Jedna z nich dotyczy budowy, użytkowania oraz utrzymania w odpowiednim stanie określonej grupy maszyn i urządzeń. Drugą grupę stanowią specjaliści technolodzy, kontrolerzy techniczni wyrobów lub operatorzy maszyn i urządzeń. Ze względu na wszechstronne przygotowanie w dziedzinie technologii mechanicznej jest to zawód niezwykle uniwersalny, a zarazem wymagający specjalistycznych umiejętności i kompetencji zawodowych. Fachowcy z tej branży są obecnie jednymi z najbardziej poszukiwanych na rynku pracy zarówno w Polsce, jak i w innych państwach europejskich. Kształcenie techniczne obejmuje m.in.: podstawy konstrukcji maszyn i maszynoznawstwo, technologie z materiałoznawstwem, układy sterowania i regulacji maszyn, techniki wytwarzania elementów maszyn, urządzeń i narzędzi, technologie napraw elementów maszyn, urządzeń i narzędzi, organizację i nadzór procesów produkcyjnych oraz działalność gospodarczą w branży mechanicznej. wytwarzania części maszyn i urządzeń dokonywania montażu maszyn i urządzeń instalowania i uruchamiania maszyn i urządzeń obsługiwania maszyn i urządzeń organizowania procesu produkcji. Absolwent może znaleźć zatrudnienie : - na stanowiskach produkcyjnych w zakładach różnych branż ( m.in. przemysł, transport, usługi, budownictwo, rolnictwo), - na stanowiskach nadzoru technicznego procesów wytwarzania maszyn i urządzeń m.in., jako: organizator i nadzór przebiegu procesów wytwarzania maszyn i urządzeń, - na stanowiskach kontrolerów jakości, - jako instalatorzy i wprowadzający do eksploatacji maszyny i urządzenia mechaniczne, dozorujący pracę oraz konserwujący maszyny i urządzenia techniczne, - na stanowiskach technika średniego nadzoru, technologa, diagnosty, planisty i mechanika w przedsiębiorstwach związanych z: obróbką skrawaniem obrabiarek konwencjonalnych i sterowanych numerycznie, - w biurach projektowych, laboratoriach, placówkach naukowych, badawczo-rozwojowych. 9

10 Technik teleinformatyk Technik teleinformatyk. Teleinformatyka to gałąź informatyki zajmująca się technologią przesyłu informacji i narzędziami logicznymi do sterowania przepływem i transmisją danych. Konieczność sterowania urządzeń wymaga specjalistów projektujących sieci, ale także konserwatorów, których kompetencje są połączeniem wiedzy i umiejętności informatyka, elektronika oraz technika telekomunikacji. Kształcenie się w tym zawodzie daje możliwość stania się specjalistą, który będzie umiał praktycznie wykorzystać i zastosować swą informatyczną wiedzę w nowoczesnych technologiach elektronicznych, tj. w obsłudze, tworzeniu i funkcjonowaniu sieci teleinformatycznych, sieci telewizji kablowych i sieci komórkowych. Teleinformatyk to nowoczesny i poszukiwany zawód, którego wprowadzenie jest odpowiedzią na potrzeby rynku pracy i rozwój techniki. Zadania zawodowe montowanie i uruchamianie zestawów komputerowych oraz instalowanie oprogramowania teleinformatycznego diagnozowanie stanu technicznego komputerów oraz konserwacja i naprawa sprzętu komputerowego, teletransmisyjnego i teleinformatycznego projektowanie lokalnych sieci komputerowych LAN budowanie i uruchamianie sieci komputerowych LAN eksploatowanie rozległych sieci komputerowych instalowanie i eksploatowanie oprogramowania sieciowego zabezpieczanie komputerów oraz teletransmisyjnych i teleinformatycznych sieci przed zawirusowaniem i niekontrolowanym przepływem informacji oraz utratą danych montowanie, eksploatacja i konserwacja urządzeń sieciowych w sieciach teletransmisyjnych i teleinformatycznych administrowanie i nadzorowanie pracy sieci teleinformatycznej diagnozowanie stanu technicznego, eksploatowanie i naprawa sieci teleinformatycznej weryfikowanie poszczególnych kategorii produktów i usług pod względem systemu oceny zgodności i spełniania przewidzianych prawem wymagań kontrolowanie urządzeń komputerowych, teletransmisyjnych i teleinformatycznych w fazie wytwórczej i eksploatacyjnej prowadzenie sprzedaży podzespołów, urządzeń komputerowych oraz urządzeń i usług teleinformatycznych instalowanie teleinformatycznych okablowań sieciowych i urządzeń transmisji bezprzewodowej organizowanie własnego miejsca pracy oraz podległych pracowników zgodnie z przepisami bezpieczeństwa i higieny pracy, ergonomii, ochrony przeciwpożarowej i ochrony środowiska organizowanie i nadzorowanie procesów konstruowania, wytwarzania, konserwacji i napraw urządzeń oraz systemów teleinformatycznych realizowanych przez podległych pracowników Absolwent może znaleźć zatrudnienie jako: wykonawca sieci komputerowych i teleinformatycznych projektant nowoczesnych rozwiązań teleinformatycznych administrator sieci komputerowych (w szczególności w firmach eksploatujących 10

11 lub świadczących rozwiązania teleinformatyczne) konserwator sprzętu komputerowego (teleinformatycznego) serwisant telefonów komórkowych monter, konserwator lub administrator sieci internetowych monter, konserwator lub administrator sieci monitoringu i dozoru monter, konserwator lub administrator sieci telekomunikacyjnych, w tym telefonii komórkowej monter, konserwator lub administrator kablowych sieci telewizyjnych. Teleinformatyk może znaleźć zatrudnienie w przedsiębiorstwach korzystających z informacji elektronicznej, firmach montujących i sprzedających komputery i telefony komórkowe, organach administracji publicznej i przedsiębiorstwach eksploatujących systemy teleinformatyczne, firmach świadczących usługi telekomunikacyjne, firmach projektujących i wdrażających nowoczesne rozwiązania teleinformatyczne, telewizji kablowej, salonach sprzedaży i punktach naprawy urządzeń telekomunikacyjnych. 11