OSTRORÓG i OSTRORÓG - GORZEŃSKI herbu Nałęcz niezawiązany hrabiowie

Transkrypt

1 OSTRORÓG i OSTRORÓG - GORZEŃSKI herbu Nałęcz niezawiązany hrabiowie Herb: w polu czerwonym Nałęcz o końcach założonych, na hełmie w koronie między dwoma jelenimi rogami murzyn z zawiązanymi oczyma. Przy nadaniu w 1410 Ostrorogom tytułu hrabiowskiego, cesarz Zygmunt Luxemburski zmienił ich herb w następujący sposób: tarcza w czworo przedzielona, w 1 i 4 części w polu czerwonym herb Nałęcz, (jak wyżej), w 2 i 3 częściach złotych orzeł cesarski czarny - nad tarczą dwa hełmy w koronach; na prawym między rogami jeleniemi murzyn z zawiązanemi oczami, na lewym pół orła cesarskiego czarnego; w wieku XVI i części XVII stulecia wielu z członków tej rodziny nakrywało tarczę mitrą książęcą. Że Ostrorogowie są gałęzią rodziny Dzierzykrajów przedchrześciańskich udzielnych władców na Człopie, należą zatem do najdawniejszych naszych rodzin, a do bardzo szczupłej liczby tych, których dzieje ściśle są z dziejami naszego państwa złączone, przyjąwszy chrzest z Mieczysławem byli z jego synem Chrobrym twórcami polskiej monarchii, a dzielnymi obrońcami jej niezależności pod następcami tego monarchy, przeważnie przyłożywszy się do wyniesienia na tron dynastii Jagielońskiej, zaszczytnie jej przez blisko dwa wieki służyli; w szczęściu i niedoli wierni domowi Wazów, zeszli z widowni politycznej dopiero z upadkiem ojczyzny, jak gdyby walący się jej tron, który niegdyś wznieśli a przez dziesięć wieków podtrzymywali, przygniótł ich swoim ciężarem; niezatarte przeciez ślady zostawili w dziejach; a na każdej stronicy znajdziesz ich nazwisko, tak na początkowej jak i na ostatniej.

2 Podług uczonych i sumiennych badań, historyka tego domu hr. Zygmunta Gorzeńskiego - Ostroroga, protoplastą tej znakomitej starodawnej i zasłużonej krajowi rodziny, był Dzierzykraj (Dirsko) Comes z Człopy między latami 1140 a 1200 żyjący, jego syn Dobrogost wojewoda poznański zabity w bitwie pod Ujściem 1226, broniąc praw Władysława Laskonogiego przeciwko jego synowcowi Odoniczowi, otrzymawszy w nagrodę zasług obszerne w Wielkopolsce majątki a między innymi Ostroróg i Szamotuły, od pierwszego z nich wziął według ówczesnego zwyczaju nazwę Ostroróg, i tę jako nazwisko przekazał swoim potomkom. Jego syn Tomisław (Tomasz) kasztelan poznański ze swym synem także Tomisławem podczaszym książęcym, rozgniewawszy na siebie Przemysława ks. Poznańskiego, że nie chcieli popierać jego zaborczych względem brata Bolesława księcia kaliskiego zamysłów, byli od niego rok cały więzieni. Z pięciu synów kasztelana Tomisława, Sędziwój był podczaszym książęcym, Mikołaj wojewodą krakowskim. Piotr wojewodą sandomirskim Jan z przydomkiem "Garbisz" biskupem poznańskim 1290, a Tomisław z podczaszego książęcego wojewodą poznańskim 1300, był to mąż rozumny, buntowniczych i samolubnych dążności innych wielkopolskich baronów, nietylko nie podzielał, ale broniąc praw do tronu Władysława Łokietka, dzielnie stawał w jego obronie; w ówczesnej zatem ruinie odwiecznych możnych wielkopolskich rodzin, nietylko dom swój od upadku zachował, ale podniósł jeszcze jego znaczenie hojną wdzięcznością dwóch ostatnich Piastów. Z jego trzech synów Mikołaj był kasztelanem krakowskim, Dobrogost z przydomkiem "mały" wojownik i zwycięzca Ślązaków był właściwym protoplastą znakomitej rodziny Szamotulskich a Tomisław wojewoda krakowski 1318, zostawił trzech synów: Hektora dziedzica na Pakości, podczaszego kujawskiego, Stanisława na Sempelborgu sędziego kujawskiego, protoplastę zgasłej rodziny Sempelborgskich i Wojciecha wojewodę brzesko-kujawskiego, którego trzej synowic Dzierzek z przydomkiem "Grochola", kasztelan santocki, Jan z Słupy kasztelan poznański (w 1391) i Mikołaj kasztelan łęczycki, wierni dynastii piastowskiej i chcąc ją utrzymać na tronie, czynny wzięli udział w tak zwanej wojnie Nałęczan z Grzymałami; po Dzierzku Grocholi zmarłym koło r zostało liczne potomstwo, po większej części bezdzietne, z którego Stanisław-Otto, mąż rycerski i na dworze cesarza Zygmunta Luxemburczyka zasłużony, otrzymał od tego monarchy w r tytuł hrabiowski państwa rzymskiego z odmianą herbową. Z jego synów Dobrogost kasztelan Kamieński, dziedzic na Kolnie, Gorzeniu i innych majątkach Jest protoplastą zasłużonej krajowi rodziny Gorzeńskich a Sędziwój starszy syn Stanisława, wojewoda poznański i starosta wielkopolski zmarły Znakomitość swojego czasu, dzielny wojownik i mąż stanu, przeważnie przyłożył się do zwycięstwa nad Krzyżakami pod Grunwaldem i pobił ich na głowę pod Koronowem r. 1410, w r zdobył całą Marchię, dzielnie walczył przeciwko Czechom popierając elekcję królewicza Kazimierza, zabiegi w. ks. Witolda o koronę królewską litewską udaremnił, w 1434 przyłożył się do

3 utrzymania na tronie królewicza Władysława. Z żony Barbary de Werbna z Rydzyny, zostawił trzech synów, z tych Dobrogost kasztelan gnieźnieński od swego dziedzictwa Lwowka w Wielkopolsce nazywany Lwowskim, był protoplastą rodziny Ostrorogów-Lwowskich, która wydawszy sześciu senatorów, zgasła na Jerzym staroście międzyrzeckim r Stanisław, starszy syn wojewody Sędziwoja, wojewoda poznański 1477, znakomity mąż stanu i dyplomata, czternaście poselstw do różnych postronnych mocarstw i do Litwy odbył, w czasie nieobecności króla Władysława III władzę namiestniczą w Wielkopolsce sprawował, we wszystkich ważniejszych sprawach publicznych kraju czynny brał udział, mniej szczęśliwy w wyprawach wojennych, jeden z pierwszych z pola walki pod Chojnicami (1454) ustąpił, a w 1474 niefortunnie walczył ze Ślązakami, również niefortunnymi były jego starania dążące do opanowania księstwa Raciborskiego, które po wygaśnięciu władców płci męskiej, przechodziło prawem sukcesji na jego synową Helenę (p. n.) gdyż książęta śląscy dalecy pokrewni jego synowej, przeszkodzili mu w zajęciu bogatej spuścizny; jego syn Jan doktor obojga prawa wojewoda poznański, jeden z najuczeńszych mężów swojego czasu autor słynnego dzieła,,0 poprawie rzeczypospolitej" swoje piśmienne teorie udowadniał czynem, na wszystkich prawie sejmach występując w obronie powagi i prerogatyw tronu i z żądaniem ograniczenia co raz więcej wzrastających swobód stanu rycerskiego i przywłaszczeń posłów, również, jakkolwiek gorliwy katolik, śmiało powstawał przeciwko zbytecznym przywilejom stanu duchownego i żądał aby odsunięte zostało od spraw publicznych, a poświęciło się wyłącznie służbie kościelnej; na nieszczeście gdy rozumna część narodu podzielała zasady Ostroroga, odsuwał je ogół zabałamucony samolubstwem i podniecany od demokratycznych krzykaczy, umarł ten wielki mąż 1502, miał dwie żony Helenę Piastównę księżniczkę Raciborską na Śląsku, przez którą nabył prawa dziedzictwa do tego księstwa, udaremnione przecież chciwością dalekich krewnych swej żony, i Dorotę Bardzką kasztelankę Lędzką, z niej było trzech synów: Stanisław kasztelan kaliski 1518 i Achilles bezpotomni i najstarszy Wacław kasztelan kaliski 1527 z którego synów Jakub jenerał wielkopolski, mąż niepospolitej nauki i wymowy, przeszedłszy na wyznanie husyckie (braci czeskich) był jednym z najgorliwszych jego obrońców i rozkrzewicieli a w 1563 otrzymał od króla Zygmunta Augusta przywilej zapewniający mu wolność obrządków, założył też szkoły tego wyznania w Ostrorogu, które pod opieką jego syna Jana doszły do wysokiego stopnia rozwoju, drugi jego syn Wacław z żony Katarzyny Leszczyńskiej wojewodzianki brzesko-kujawskiej zostawił czterech synów bezdzietnych, z których Sędziwój kasztelan międzyrzecki 1625, Stanisław młodszy syn Wacława kasztelana kaliskiego dziedzic na Grodzisku, wojewoda kaliski również jak brat Jakób, gorliwy dysydent, z żony Zofii Tęczyńskiej wojewodzianki sandomierskiej dziedziczki na hrabstwie Kryłowskim zostawił dwóch synów z tych Mikołaj (młodszy) kasztelan bełzki bezpotomny a starszy

4 Jan wojewoda poznański, mąż uczony i wymowny a nieprzyjaciel anarchii, śmiało stawał w obronie Zygmunta III tak przeciwko nierozważnej opozycji Jana Zamojskiego, jak i rewolucyjnym zamysłom rokoszan Zebrzydowskiego, autor cennego dzieła pod tytułem "Myśliwstwo z ogary" i kilku innych, umarł 1622 przeszedłszy na wyznanie katolickie. Miał dwie żony Katarzynę Mielecką wojewodziankę podolską i Zofię księżniczkę Zasławską. Z pierwszej był syn Mikołaj z drugiej Stanisław, Jan, Kazimierz i Sędziwój. Z tych braci Stanisław kanonik krakowski umarł młodo w opinii świętości, Kazimierz i Sędziwój bezdzietni, Jan zostawił syna Jerzego, po którym Adam, a w zakonie Anioł ksiądz karmelita Mikołaj najstarszy z synów wojewody Jana, podczaszy wielki koronny, marszałek izby poselskiej 1632 ostatnia znakomitość swojego domu, mąż niepospolitej nauki i wymowy, popularności ogronmej, bo w sprzeczności ze swymi przodkami, gorący obrońca swobód szlacheckich i Liberum Veto, dla utrzymania też tej popularności senatorskich dostojeństw odmawiał, w roku 1638 usilnie popierał uchwałę konstytucji przeciwnej tytułom zagranicznym, jako ubliżającym równości; osobiście mężny, przyłożył się do zwycięstw nad Kozakami pod Barem i Międzybożem a w oblężeniu zbaraskiem 1649 chlubne dał dowody dzielności, lecz nieposiadając przymiotów potrzebnych dobremu wodzowi, jeden z trzech regimentarzów wojska koronnego 1648, haniebnej porażce pilawieckiej nie umiał zaradzić, Z żony Barbary hr. Gorka- Roszkowskiej zostawił liczne potomstwo. Z jego pięciu synów Zygmunt jenerał artylerii koronnej pułkownik królewski 1660 z żony Anny Potockiej córki hetmana Rewery zostawiwszy jedynaczkę córkę Elżbietę zaślubioną księciu Dolskiemu marszałkowi litewskiemu, Mikołaj starosta drohowyski i Władysław bezdzietni, Stanisław Krzysztof kanonik krakowski 1647 i Andrzej rotmistrz król. starosta garwoliński, po którym z żony Emerencyanny Stadnickiej wojewodzianki bełzkiej synowie: Mikołaj starosta drohowyski bezdzietny i Andrzej starosta garwoliński 1692 ożeniony z Zofią Rudzieńską kasztelanką czerską, z niej syn Józef-Kajetan, kasztelan zakroczymski 1750, po którym z żony Praxedy Grzybowskiej kasztelanki czerskiej była córka Józefa za Józefem Bielskim kasztelanem halickim i pięciu synów, którzy i ich potomstwo otrzymali w 1783 przyznanie tytułu hrabiowskiego w Austrii z nich: a) Ignacy bezdzietny b) Adam z żony Maryanny Kurdwanowskiej kuchmistrzanki wielkiej koronnej, spłodził Karola bezpotomnego, c) Aleksander chorąży stężycki, po którym córka Praxeda Zakaszewska, d) Izydor i e) Marcin założyciele dwóch linii starszej i młodszej tego domu. I Linia starsza. Jej protoplasta Izydor jenerał-adjutant króla francuskiego Ludwika XV w 1746, stolnik czerski 1751, ożeniony z Anną Boską, z niej córka Wiktoria za Józefem księciem Radziwiłłem ordynatem kleckim wojewodą trockim, i pięciu synów, z tych Jan szambelan króla Stanisława Augusta,

5 poseł na sejm grodzieński 1793, stronnik Targowicy, Andrzej, Wincenty i Tadeusz bezpotomni a najstarszy hr. Antoni, rotmistrz kawalerii narodowej 1794, sędzia pokoju powiatu żelechowskiego , zostawił dwóch synów z nich; 1) Stanisław pułkownik wojsk tureckich 1853, emigrant w Francji i autor pod pseudonimem Valery. 2) Henryk oficer wojsk polskich 1841, wylegitymowany ze szlachectwa w Król. Polskiem r. 1837, z żony N. Boskiej, zostawił dwie córki za hrabiami Grabowskimi i syna Zygmunta ożenionego z N. Popow. II Linia młodsza. Jej założyciel Marcin, hrabia austriacki od r. 1783, z żony Eleonory Szeptyckiej zostawił dwóch synów; z tych: 1) Hr. Mikołaj szambelan austriacki ożeniony z Zofią księżniczką Thurn i Taxis wdową, po Hieronimie ks. Rądziwille, bezdzietny. 2) Hr. Andrzej ożeniony z Różą Głogowską; z niej: a) Hr. Michał major wojsk polskich b) Hr. Leon dziedzic dóbr Samołoskowce i Kołodrób w Galicji 185(1?), ożeniony z Julią Czyż; z niej: Hr. Joanna zaślubiona Hieronimowi hrabiemu della Scalla. c) Władysław - Leopold dziedzic dóbr Dąbie w Galicji (1876). d) Hr. Ludwika za Olędzkim. e) Hr. Antonina za Arczyńskim dziedzicem dóbr Grudek w Galicji. f) Hr. Karolina za Ziemęckim g) Hr. Emilia. OSTROROGOWIE - GORZEŃSCY. Protoplasta tej gałęzi, Dobrogost najmłodszy z synów Stanisława hrabiego Ottona, kasztelan kamieński dziedzic na Gorznic, Prusimiu, Kolnie itd., starosta Drahimski zmarł 1444, z żony Wichny z Szubina, wojewodzianki kaliskiej zostawiwszy trzech synów, z których Mikołaj od swego dziedzictwa Gorzna nazywany Gorzeńskim, spłodził czterech synów a między nimi Marcina 1502, który już stale brał nazwisko Gorzeński, dodając do niego jako przydomek właściwą nazwę swojej rodziny Ostroróg, w czym go naśladowali jego potomkowie, z jego trzech synów: 1) Piotr był kanonikiem poznańskim. 2) Maciej, tego rozrodzeni potomkowie istnieją do czasów obecnych 1). Z nich Jan łowczy wielki litewski, starosta starogradzki, dobry żołnierz towarzysz wypraw wojennych Sobieskiego, dzielnie walczył pod Chocimem 1673, Zwańcem, Zórawnem, Wiedniem (1683) i t. d., przyuczony do porządku wojskowego, rozciągał też rygor i do życia publicznego, czego dał dowód posłując na sejm 1670, bo gdy ten sejm był przez kogoś zerwany a większość sejmujących nie uważając na to chciała go kontynuować, sprzeciwił się temu nie żeby podzielał zdanie zrywającego, lecz że nie chciał, aby prawo obowiązujące w tym

6 względzie zostało nadwarężone; z żoną hr. Dönhoff kasztelanką smoleńską bezpotomny. Jego synowiec Władysław, chorąży wschowski, pułkownik wojsk królewskich, dzielny wojownik, obrany marszałkiem wojska koronnego, które przystąpiło do konfederacji tarnogrodzkiej 1715, pobił na głowę Sasów pod Tarnowem 1716, lecz gdy dla niesforności podkomendnych, nie udało mu się otoczyć i pokonać jenerała saskiego Bauditza, obwiniony o tajne układy z królem Augustem II, złożony został z marszałkowstwa i uwięziony w Zamościu 1716, wkrótce jednak wyswobodzili go Sasi, zająwszy tę fortecę, bezpotomny. Andrzej trzeci syn Marcina, dziedzic na Gorznie, sędzia ziemski poznański, z żony Heleny Zaremba wojewodzianki kaliskiej spłodził Wojciecha także sędziego ziemskiego poznańskiego, a w pierwszych trzech bezkrólewiach, jednego z naczelników partii demokratycznej szlacheckiej, żądającej wyniesienia na tron Piasta; z jego trzech synów Dobrogost poseł na kilka sejmów, umarł bezpotomny z żoną Barbarą Włościejowską; Melchior z żony Jadwigi Rudzkiej spłodził Jana podczaszego poznańskiego, a poprzednio rotmistrza w wojsku szwedzkiem i dla tej służby banitowanego, lecz na sejmie 1659 r. gdy powrócił pod chorągwie ojczyste amnestionowanego; Łukasz trzeci syn Wojciecha, rotmistrz królewski, wojownik przeciwko Szwedom w Inflantach, a przeciwko Turkom pod Cecorą i Chocimem, umarł 1626 r., z żony Doroty Sarleskiej zostawiwszy trzech synów; z tych Jan z żoną Marianną; księżną Woroniecką bezpotomny a Wojciech i Tomasz są protoplastami dwóch lini, starszej i młodszej, do obecnych czasów istniejących; z tych linii: I. Linia starsza Gorzeńskich. Jej założyciel Wojciech 1670, z żony Jadwigi Bednarskiej hb. Lubicz, spłodził Andrzeja ożenionego z Zofią Skoraszewska, chorążanką poznańską, z której syn Aleksander-Mikołaj podczaszy kaliski, po śmierci żony Anny z Koźmińskich kasztelanki rogozińskiej, został księdzem i był archidiakonem i oficjałem poznańskim, kanonikiem krakowskim i viceprezydentem trybunału koronnego 1732, umarł 1754; z jego pięciu synów: 1) Dymitr jezuita młodo zmarły. 2) Józef kanonik poznański, prałat i kanclerz krakowski, proboszcz pilecki, deputat na trybunał koronny 1754, stając w obronie kapituły krakowskiej przeciwko biskupowi Sołtykowi, który popadł w obłąkanie umysłu, został od niego pozbawiony dostojeństw i zagrożony klątwą, co skłoniło kapitułę do uwięzienia chorego biskupa, um ) Władysław chorąży wojsk koronnych bezpotomny. 4) Antoni (najmłodszy) chorąży poznański ożeniony z Ludwiką Błeszyńską kasztelanką bydgoską. Z niej córka Kordula za Janem Turno stolnikiem kaliskim i syn Augustyn podkomorzy poznański, szambelan, jenerał-ieitnant i jenerał-adiutant przyboczny królewski 1791, senator kasztelan a następnie wojewoda Księstwa Warszawskiego i Królestwa Polskiego, członek rządu tymczasowego w 1806 r, poseł na sejmy, na czteroletnim jeden z najgorliwszych członków stronnictwa patriotycznego, gorliwie popierał jego działania mające na celu podniesienie

7 ojczyzny i należał do redakcji konstytucji 3 maja, jego też wpływowi ulegając król Staniław August podzielał dążności patriotów, dlatego pierwszym działaniem Targowicy było usunięcie go od boku tego słabego króla, Targowica też nie dozwoliła mu objąć godności wojewodzińskiej poznańskiej, którą mu 1792 r. nadał król Stanisław August, umarł 1816 z żoną Aleksandrą Skorzewską bezpotomny. 5) Franciszek Salezy drugi z rzędu urodzenia syn Aleksandra-Mikołaja; pułkownik wojsk koronnych 1775 z żony Anny á Gleissen Derengowskiej, zostawił sześciu synów, z tych: a) Tymoteusz referendarz wielki koronny, biskup smoleński 1790 a poznański 1811 r., arcybiskup gnieźnieński i poznański 1821, kapłan zacny, dobry patriota, zwolennik konstytucji 3-go maja umarł b) Paweł przeor Cystersów w Mogile c) Leon szambelan polski, kapitan wojsk francuskich z żoną Barbarą Siemianowską kasztelanką wieluńską bezpotomny. d) Nicefor chorąży gnieźnieński, poseł na sejm czteroletni, ożeniony z Konstancją Sołtyk kasztelanką warszawską, z niej syn Józef bezpotomny. e) Makary kasztelan kamieliski 1784 r., nie bez zdolności, lecz hołdujący szałowi swojej epoki, zastrzelił się czy też został zastrzelony od jednego ze swoich domowników; z żony Ludwiki Koźmińskiej starościanki wschowskiej nie zostawił potomstwa. f) Feliks pułkownik wojsk litewskich, z żony N. Zienkowicz starościanki duckiej jego synowie: 1) August 1870, z żoną Józefą Turno jenerałówną wojsk polskich bezpotomny. 2) Michał officer wojsk polskich i kawaler krzyża wojskowego polskiego, poległ w Meksyku w służbie cesarza Maksymiliana; z żony Donaty Turno jenerałówny wojsk polskich jego córka: Helena za Leonem Dębińskim herbu Rawicz, II. Linia młodsza Ostrorogów-Gorzeńskich Jej założyciel Tomasz syn rotmistrza Łukasza, kasztelan kowalski 1692 r. Z żony Barbary Szczawińskiej spłodził Jerzego, po którym z żony Jadwigi Trzebińskiej synowie: Franciszek z żoną Anną Domiechowską bezpotomny i Jerzy starosta osiecki, poseł na sejmy

8 i jeden z gorliwych stronników Leszczyńskiego , z żony Anny Rogalińskiej kasztelanki nabielskiej jego syn Franciszek dziedzic na Pomorzanach, Łukowie, Sławnie i Surażu, pułkownik wojsk królewskich, dwukrotnie poseł na sejmy, w 1764 r, należąc do stronnictwa patriotycznego, znaczne majątkowe poniósł straty - konfederację barską silnie i hojnie popierał, umarł Miał dwie żony, Barbarę Granowską starościankę żytomierską, i Apolonię Łochyńską; z nich zostawił trzech synów, z tych: 1) Antoni sędzia apelacyjny W. Księstwa Warszawskiego, bezpotomny. 2) Kazimierz rejent ziemski nakielski, biegły w prawie i zacny obywatel, z żoną Urszulą Wierusz Kowalską bezpotomny. 3) Andrzej (najstarszy z braci) szambelan królewski 1774 roku, prezes sądu najwyższego apelacyjnego w W. Ks. Poznańskim, kawaler orderu orła czerwonego l-ej klassy, umarł 1821, ożeniony z Józefą Dzierżykraj Morawską wojszczanką poznańską, z niej: a) Stanisław officer wojsk polskich, poległ przy oblężeniu Saragossy w Hiszpanii b) Tekla zaślubiona Józefowi Krzyckiemu kasztelanowi krzywińskiemu. c) Hieronim oficer wojsk polskich, adjutant marszałka francuskiego Davousta, ciężko ranny pod Mozajskiem 1812, kawaler krzyża wojskowego polskiego i kilkakrotnie poseł na sejmy W. Ks. Poznańskiego, umarł 1846 r., zaślubiony z Anną Bojanowską, z niej: a) Władysław umarł 1869 bezpotomny, b) hr. Antoni Gorzeński - Ostroróg, hrabia pruski od r. 1870, ożeniony z Magdaleną Bojanowską, z niej: hr. Kalist (1876), c) hr. Zygmunt Gorzeński - Ostroróg, szambelan pruski, kawaler maltański, otrzymał w 1870 r. dla siebie i swych braci Antoniego i Stanisława, tytuł hrabiowski pruski z prawem dołączenia do nazwiska Gorzeński nazwiska Ostroróg, rodowego swego domu, zaślubił Marię hr. Skorzewską, wdowiec od r d) Tadeusz umarł bezpotomny.

9 e) hr. Stanisław Gorzeński - Ostroróg, od r hrabia pruski, zaślubił Elizę hr. Węsierską, z niej: hr. Zbigniew, hr. Ludwik. 1) Jedna linia potomków Macieja zmieniła nazwisko na Gorzyński, z tej linii Piotr dzierżawca dóbr i Ignacy urzędnik w Radomiu, wnucy Kazimierza rejenta grodzkiego nakielskiego udowodnili szlachectwo w Królestwie Polskim r