WNIOSEK O UTWORZENIE NOWEJ SPECJALNOŚCI

Transkrypt

1 WNIOSEK O UTWORZENIE NOWEJ SPECJALNOŚCI 1. Proponowana specjalność w ramach prowadzonego kierunku studiów: Nauczanie i popularyzacja fizyki (Physics teaching and popularization) 2. Prowadzony kierunek studiów w ramach, którego utworzona/e zostanie/ną nowa/e specjalność/ści Fizyka (Physics) 3. Specjalizacje * w ramach proponowanej specjalności: a. Nauczycielska (Physics teaching) b. Dydaktyka i popularyzacja fizyki (Physics education and popularization) 4. Jednostka(i) mająca(e) prowadzić specjalność: Wydział Fizyki, Uniwersytet Warszawski (Faculty of Physics University of Warsaw) 5. Rodzaj studiów (pierwszego stopnia/drugiego stopnia), forma studiów(stacjonarne/niestacjonarne), czas trwania studiów: studia drugiego stopnia, stacjonarne, 2 lata (second cycle programme, full-time, 2 years) 6. Przewidywany termin rozpoczęcia studiów: rok akademicki 2010/ Uzasadnienie merytoryczne: Potrzeba kształcenia nauczycieli fizyki (i matematyki jako drugiego przedmiotu) w szkołach ponadgimnazjalnych oraz kompetentnych popularyzatorów nauki dla mediów. 8. Rekrutacja: ZAŁĄCZNIK A: A1. Wymagania stawiane kandydatom A2. Zasady rekrutacji A3. Zasady odpłatności A4. Przewidywana liczba studentów/limit przyjęć 9.Opis studiów: ZAŁĄCZNIK B: B1. Oczekiwane cele kształcenia B2. Kwalifikacje absolwenta B3. Ramowy program studiów zgodny ze standardami kształcenia dla kierunku i poziomu kształcenia, z uwzględnieniem punktacji B4. Szczegółowy plan studiów zgodny ze standardami kształcenia dla kierunku i poziomu kształcenia, z uwzględnieniem punktacji B5. Programy nauczania przedmiotów objętych planem studiów (sylabusy) 10. Informacja o jednostce prowadzącej studia: ZAŁĄCZNIK C: C1. Informacja o minimum kadrowym C2. Informacja o infrastrukturze zapewniającej prawidłową realizację celów kształcenia C3. Informacja o dostępie do biblioteki wyposażonej w literaturę związaną ze specjalnością C4. Informacja o prowadzonych przez jednostkę badaniach naukowych w dyscyplinie lub dziedzinie związanej z kierunkiem ** C5. Informacja o liczbie studentów stacjonarnych i niestacjonarnych oraz proporcji na każdych prowadzonych przez jednostkę studiach 11. Kosztorys studiów zawierający kalkulację kosztów i wysokość opłat na studiach płatnych Nie dotyczy 12.Uchwała(y) rady wydziału/rad wydziałów/rady międzywydziałowej jednostki organizacyjnej wnioskująca(e) do Senatu UW o utworzenie specjalności oraz Porozumienia: ZAŁĄCZNIK E: E1. Uchwały E2. Porozumienie o współpracy zawarte między jednostkami UW: Nie dotyczy E3.Porozumienie dotyczące przypadku, gdy specjalność będzie prowadzona wspólnie przez różne uczelnie i * Specjalizacja nie jest zatwierdzana przez Senat uczelni * * Dotyczy studiów drugiego stopnia 1

2 inne instytucje naukowe, w tym zagraniczne 13..Informacja o konsultacji specjalności *** Nie dotyczy Data podpis Dziekana (ów) /Kierownika (ów) podstawowej jednostki organizacyjnej * ** Dotyczy sytuacji w której inna jednostka UW prowadzi taką samą specjalność 2

3 ZAŁĄCZNIK A A1. Wymagania stawiane kandydatom Spełnienie wymagań określonych w punkcie A2. Studia przeznaczone są dla dwóch grup kandydatów: 1. Na specjalizację nauczycielską przyjmowani będą studenci, którzy ukończyli studia pierwszego stopnia na specjalności nauczycielskiej; 2. Na specjalizację dydaktyka i popularyzacja fizyki przyjmowani będą studenci, którzy ukończyli studia pierwszego stopnia i są zainteresowani nauczaniem fizyki i szeroko pojętą popularyzacją wiedzy fizycznej dla różnych grup wiekowych. A2. Zasady rekrutacji Studia II stopnia, kierunek Fizyka, specjalność Nauczanie i popularyzacja fizyki tryb standardowy: Warunkiem przyjęcia na specjalność jest pomyślne przejście procedury rekrutacyjnej ustalonej przez Radę Wydziału Fizyki UW dla kandydatów na studia II stopnia oraz zaliczenie pierwszego semestru studiów II stopnia na kierunku fizyka (zaliczenie ścieżki teoretycznej i ścieżki doświadczalnej traktowane jest równorzędnie). Dopuszczalne jest uzyskanie zaliczenia warunkowego I semestru studiów II stopnia tj. uzyskanie nie mniej niż 25 punktów, w tym zaliczenie przynajmniej jednego bloku zajęć Pracowni Fizycznej II stopnia (5 ). Decyzję o przyjęciu na specjalność podejmuje Kierownik Specjalności. Szczegółowe zasady rekrutacji reguluje Uchwała Nr 2 D Rady Wydziału Fizyki Uniwersytetu Warszawskiego z dnia 19 stycznia 2009 r. w sprawie zasad rekrutacji na Wydziale Fizyki Uniwersytetu Warszawskiego w roku akademickim 2010/2011 na studia I stopnia na kierunku: Fizyka, na studia I stopnia na kierunku: Fizyka, studia indywidualne, na studia I stopnia na kierunku: Fizyka, specjalność nauczycielska, na studia II stopnia na kierunku: Fizyka, na studia I stopnia na kierunku: Astronomia, na studia I stopnia na kierunku: Astronomia, studia indywidualne, na studia II stopnia na kierunku: Astronomia, na studia I stopnia na kierunku: Zastosowania fizyki w biologii i medycynie, na studia I stopnia na kierunku: Makrokierunek, Inżynieria nanostruktur. Studia II stopnia, kierunek Fizyka, specjalność Nauczanie i popularyzacja fizyki tryb indywidualny: Student ubiegający się o studiowanie w trybie indywidualnym podlegają osobnym zasadom rekrutacji ustalonym przez Radę Wydziału oraz zaliczenie I semestru Studiów II stopnia na kierunku fizyka w trybie indywidualnym. Zaliczenie warunkowe można uzyskać mając nie mniej niż 25, w tym co najmniej jeden blok zajęć na Pracowni fizycznej II stopnia (5 ). Do końca I semestru student studiów trybu indywidualnego powinien wybrać specjalizację, opiekuna i temat pracy magisterskiej. W przypadku niespełnienia powyższego warunku od II semestru studiuje w trybie standardowym. Decyzję o przyjęciu na specjalność podejmuje Kierownik Specjalności. Szczegółowe zasady rekrutacji reguluje Uchwała Nr 7 Rady Wydziału Fizyki Uniwersytetu Warszawskiego z dnia 23 marca 2009 r. w sprawie zasad rekrutacji na Wydziale Fizyki Uniwersytetu Warszawskiego w roku akademickim 2010/2011 na studia II stopnia na kierunku: Fizyka, studia indywidualne. A3. Zasady odpłatności Nie dotyczy A4. Przewidywana liczba studentów/limit przyjęć Przewidywana liczba studentów na rok 10/ limit miejsc: 25. 3

4 A. Uchwała Nr 2 D Rady Wydziału Fizyki Uniwersytetu Warszawskiego z dnia 19 stycznia 2009 r. w sprawie zasad rekrutacji na Wydziale Fizyki Uniwersytetu Warszawskiego w roku akademickim 2010/ na studia I stopnia na kierunku: Fizyka, - na studia I stopnia na kierunku: Fizyka, studia indywidualne, - na studia I stopnia na kierunku: Fizyka, specjalność nauczycielska, - na studia II stopnia na kierunku: Fizyka, - na studia I stopnia na kierunku: Astronomia, - na studia I stopnia na kierunku: Astronomia, studia indywidualne, - na studia II stopnia na kierunku: Astronomia, - na studia I stopnia na kierunku: Zastosowania fizyki w biologii i medycynie, - na studia I stopnia na kierunku: Makrokierunek, Inżynieria nanostruktur. Treść uchwały zawarta jest w załączniku nr 1. 4

5 Załacznik 1 (część dotyczaca rekrutacji na Studia II stopnia na kierunku fizyka) Rekrutacja w 2010 r. Kierunek studiów: Fizyka Rodzaj studiów: drugiego stopnia Forma studiów: stacjonarne Czas trwania: 2 lata Limit miejsc: 120 osób w trybie kwalifikacji uwzględniającej wyniki uzyskane podczas studiów, 30 osób w trybie kwalifikacji uwzględniającej wyniki egzaminu pisemnego. Zasady kwalifikacji a) Kandydaci z dyplomem uzyskanym w Polsce O przyjęcie na studia drugiego stopnia mogą ubiegać się osoby posiadające tytuł licencjata, magistra, inżyniera lub równoważny. Kandydat jest kwalifikowany na podstawie wyników osiągniętych w czasie dotychczasowych studiów lub na podstawie egzaminu pisemnego z fizyki. Kandydat może wybrać tylko jeden sposób kwalifikacji. Kwalifikacja na podstawie wyników osiągniętych w czasie dotychczasowych studiów W przypadku postępowania kwalifikacyjnego na podstawie wyników osiągniętych w czasie dotychczasowych studiów każda ocena S uzyskana przez kandydata na studiach zostanie przeliczona na punkty zgodnie ze wzorem 100(S-Smin)/(Smax-Smin), gdzie Smax jest najwyższą możliwą do zdobycia oceną, a Smin jest najniższą możliwą do zdobycia oceną. Punkty rekrutacyjne każdego kandydata będą obliczane jako suma ocen (po przeliczeniu) z przedmiotów uzyskanych na studiach, przy czym każda ocena będzie mnożona przez liczbę godzin danego przedmiotu oraz przez współczynnik zależny od rodzaju przedmiotu. Współczynnik zależny od rodzaju przedmiotu wynosi odpowiednio: dla wykładów, ćwiczeń rachunkowych i laboratoriów z zakresu fizyki: 2,0 dla wykładów, ćwiczeń rachunkowych i laboratoriów z zakresu astronomii: 2,0 dla wykładów i ćwiczeń rachunkowych z matematyki: 2,0 dla przedmiotów z zakresu programowania i metod numerycznych: 1,5 dla wykładów, ćwiczeń rachunkowych i laboratoriów z zakresu chemii i biologii: 1,0 dla pozostałych: 0,0 W przypadku postępowania kwalifikacyjnego na podstawie wyników osiągniętych w czasie dotychczasowych studiów warunkiem przyjęcia na studia jest uzyskanie końcowej liczby punktów rekrutacyjnych nie mniejszej niż 500 oraz zapewniającej miejsce na liście rankingowej mieszczące się w ramach obowiązującego limitu. Kwalifikacja na podstawie egzaminu pisemnego z fizyki W przypadku postępowania kwalifikacyjnego na podstawie egzaminu pisemnego z fizyki, warunkiem przyjęcia na studia jest uzyskanie końcowej liczby punktów rekrutacyjnych nie mniejszej niż 30 oraz zapewniającej miejsce na liście rankingowej mieszczące się w ramach obowiązującego limitu. Maksymalna możliwa do zdobycia liczba punktów rekrutacyjnych wynosi 100. Egzamin obejmuje zakres materiału z fizyki na poziomie studiów pierwszego stopnia. b) Kandydaci z dyplomem zagranicznym (w tym cudzoziemcy) Limit miejsc: 10 osób Postępowanie kwalifikacyjne jest takie samo jak dla kandydatów z dyplomem polskim. 5

6 UCHWAŁA NR 7 RADY WYDZIAŁU FIZYKI UNIWERSYTETU WARSZAWSKIEGO z dnia 23 marca 2009 r w sprawie zasad rekrutacji na Wydziale Fizyki Uniwersytetu Warszawskiego w roku akademickim 2010/ na studia II stopnia na kierunku: Fizyka, studia indywidualne. Treść uchwały zawarta jest w załączniku. Przewodnicząca Rady Wydziału Fizyki UW Dziekan prof. dr hab. Teresa Rząca-Urban 6

7 Załącznik do uchwały nr 7 z 23 marca 2009 Kierunek studiów: Fizyka, studia indywidualne Rodzaj studiów: drugiego stopnia Forma studiów: stacjonarne Czas trwania: 2 lata Limit miejsc: 30 Zasady kwalifikacji a) Kandydaci z dyplomem uzyskanym w Polsce O przyjęcie na studia drugiego stopnia mogą ubiegać się osoby posiadające tytuł licencjata, magistra, inżyniera lub równoważny. Kandydat jest kwalifikowany na podstawie egzaminu pisemnego z fizyki. Egzamin obejmuje zakres materiału z fizyki na poziomie studiów pierwszego stopnia. Warunkiem przyjęcia na studia jest uzyskanie końcowej liczby punktów rekrutacyjnych nie mniejszej niż 50 oraz zapewniającej miejsce na liście rankingowej mieszczące się w ramach obowiązującego limitu. Maksymalna możliwa do zdobycia liczba punktów rekrutacyjnych wynosi 100. b) Kandydaci z dyplomem zagranicznym (w tym cudzoziemcy) Limit miejsc: 4 osób Postępowanie kwalifikacyjne jest takie samo jak dla kandydatów z dyplomem polskim. 7

8 ZAŁĄCZNIK B B1. Cele kształcenia Celem specjalności Nauczanie i popularyzacja fizyki w trybie studiów standardowych jest uzyskanie szerokiej wiedzy w zakresie wszystkich gałęzi fizyki, umożliwiającej śledzenie prowadzonych współcześnie badań oraz rozumienie najważniejszych odkryć naukowych. Nabycie umiejętności przekazywania wiedzy z zakresu nauk przyrodniczych z uwzględnieniem możliwości poznawczych młodzieży szkolnej i osób dorosłych. Wykształcenie nauczycieli fizyki i matematyki (jako drugiego przedmiotu) uprawnionych do podjęcia pracy w szkołach ponadgimnazjalnych i innych placówkach oświatowych. Celem specjalności Nauczanie i popularyzacja fizyki w trybie studiów indywidualnym jest dodatkowo umożliwienie wybitnie zdolnym studentom realizacji programu studiów II stopnia w rozszerzonym zakresie i umożliwienie pracy w grupach badawczych nad zagadnieniami będącymi aktualnymi problemami naukowymi. Pozwoli to na przygotowanie studentów w/w studiów do samodzielnej pracy badawczej m.in. do podjęcia studiów III stopnia z zamiarem rozpoczęcia kariery naukowej, bądź do podjęcia pracy w instytucjach wymagających znajomości metod rozwiązywania problemów na bardzo wysokim poziomie. Praca magisterska opracowana w tym trybie powinna reprezentować poziom pracy naukowej nadającej się do publikacji. B2. Kwalifikacje absolwenta Absolwent posiada poszerzoną w stosunku do studiów pierwszego stopnia wiedzę ogólną z zakresu nauk fizycznych oraz wiedzę specjalistyczną w zakresie dydaktyki fizyki i matematyki. Absolwent posiada wiedzę i umiejętności pozwalające na definiowanie oraz rozwiązywanie problemów fizycznych zarówno rutynowych jak i niestandardowych. Potrafi korzystać z literatury naukowej oraz prowadzić dyskusje fachowe zarówno ze specjalistami jak i niespecjalistami, a także przystępnie objaśniać szerokiej publiczności sens prowadzonych obecnie badań oraz dokonanych odkryć w zakresie nauk ścisłych. Absolwent posiada wiedzę i umiejętności umożliwiające podjęcie pracy w jednostkach badawczych, laboratoriach diagnostycznych, gospodarce, a w szczególności spełnia wymagania stawiane przez Ministerstwo Edukacji Narodowej nauczycielom fizyki i matematyki w szkołach ponadgimnazjalnych. Absolwent specjalizacji nauczycielskiej oraz zdobywający pełne uprawnienia nauczycielskie w ramach specjalizacji dydaktyka i popularyzacja będzie przygotowany do realizacji dydaktycznych, wychowawczych i opiekuńczych zadań szkoły. Będzie posiadać poszerzoną, w stosunku do pierwszego stopnia studiów, wiedzę ogólną z zakresu fizyki i matematyki oraz wiedzę szczegółową z zakresu specjalności nauczycielskiej. Będzie potrafić samodzielnie pogłębiać i aktualizować wiedzę z zakresu współczesnej fizyki i matematyki. Absolwent posiadać będzie wiedzę i umiejętności w zakresie dydaktyki przedmiotowej, które pozwolą skutecznie nauczać fizyki i matematyki oraz aktywizującymi metodami rozwijać zainteresowania tymi dyscyplinami wiedzy. W procesie dydaktycznym będzie posługiwać się technologią informacyjną oraz wykorzystuje znajomość języka angielskiego. Wiedza i umiejętności w zakresie pedagogiki i psychologii pozwolą pełnić funkcje wychowawcze i opiekuńcze, organizować życie klasy, szkoły i środowiska lokalnego, współpracować z rodzicami uczniów. Ponadto absolwent będzie przygotowany do podejmowania zadań edukacyjnych wykraczających poza zakres nauczanych przedmiotów i skierowanych na rzecz społeczności lokalnej. Absolwent będzie potrafił upowszechnić w środowisku nauczycielskim dobre wzorce edukacji i popularyzacji nauk ścisłych. Ponadto absolwent postrzega funkcję nauczyciela nie tylko jako zawód, ale również jako społeczną misję. Absolwent ma nawyk ustawicznego kształcenia i doskonalenia kwalifikacji zawodowych, jest także przygotowany do podjęcia studiów trzeciego stopnia (doktoranckich). Absolwent kończący studia II stopnia o specjalności Nauczanie i popularyzacja fizyki w trybie studiów indywidualnych będzie dodatkowo przygotowany do samodzielnej pracy badawczej m.in. do podjęcia studiów III stopnia z zamiarem rozpoczęcia kariery naukowej, bądź do podjęcia pracy w instytucjach wymagających znajomości metod rozwiązywania problemów na bardzo wysokim poziomie. Praca magisterska opracowana w tym trybie powinna reprezentować poziom pracy naukowej nadającej się do publikacji. 1

9 B3. Ramowy program studiów zgodny ze standardami kształcenia dla kierunku i poziomu kształcenia, z uwzględnieniem punktacji Studia II stopnia kierunek Fizyka, Specjalność Nauczanie i popularyzacja fizyki tryb standardowy W związku z zakładanymi różnicami w przygotowaniu studentów przyjmowanych na każda ze specjalizacji w ramach specjalności Nauczanie i popularyzacja fizyki nie do uniknięcia są pewne różnice w programach studiów. Mimo znacznego pokrywania się obu programów, dla jasności dokumentu, przytaczamy kompletne programy studiów, oddzielnie dla każdej ze specjalizacji. Specjalizacja nauczycielska A. Przedmioty podstawowe Nazwa przedmiotu liczba godzin liczba punktów Pracownia fizyczna II A 45 5 Pracownia fizyczna II B 45 5 Matematyka 60 5 Łącznie: B. Przedmioty kierunkowe: ścieżka teoretyczna (do wyboru zamiennie ze ścieżką doświadczalną) Nazwa przedmiotu liczba godzin liczba punktów Mechanika kwantowa IIA lub Mechanika kwantowa IIB Współczesna mechanika teoretyczna Fizyka statystyczna Od eksperymentu do poznania materii 90 9 lub ścieżka doświadczalna (do wyboru zamiennie ze ścieżką teoretyczną) Współczesne metody doświadczalne fizyki materii skondensowanej i optyki Badanie budowy materii i oddziaływań fundamentalnych we współczesnych eksperymentach Doświadczalne metody fizyki biologicznej, medycznej i środowiska naturalnego Wybrane aspekty fizyki współczesnej 90 9 oraz Pedagogika z elementami psychologii 30 2,5 Fizyka w doświadczeniach 40 4 Pracownia specjalistyczna I - praktyki szkolne Proseminarium Szkoła z klasą bez tajemnic 30 2 Matematyka szkolna I 45 3 Matematyka szkolna II 45 2 Seminarium dydaktyki i popularyzacji fizyki (2 semestry) Wykład specjalistyczny I (*) 60 (lub więcej) 5 Wykład specjalistyczny II Doświadczenia historyczne w fizyce 30 2,5 Proseminarium dydaktyki i popularyzacji 30 3 Język angielski B2+ESOKJ

10 PRACOWNIA SPECJALISTYCZNA II w tym PRACA MAGISTERSKA Łącznie: 1030 (lub więcej) 95 C. Przedmioty dodatkowe Nazwa przedmiotu liczba godzin liczba punktów PRZEDMIOTY OGÓLNOUNIWERSTYTECKIE (**) 60 (lub więcej) 6 Łącznie: 60 (lub więcej) 6 (*) Wykład specjalistyczny I: z poniżej wymienionych przedmiotów student wybiera jeden lub dwa w zależności od tematyki pracy magisterskiej i zaliczając uzyskuje nie mniej niż 5 punktów. Zajęcia te są w ofercie studiów I stopnia oraz przedmiotów dodatkowych na Wydziale Fizyki. Nazwa przedmiotu liczba godzin liczba punktów Wstęp do fizyki subatomowej 45 3 Wstęp do geofizyki 30 2,5 Wstęp do astrofizyki 30 2 Wstęp do teorii oddziaływań fundamentalnych 60 5 Wstęp do kwantowej teorii układów wielu cząstek 60 5 (**) Przedmioty ogólnouniwersyteckie: ze względu na charakter specjalności sugerujemy studentom jako jeden z przedmiotów ogólnouniwersyteckich wybrać następujące zajęcia: Nazwa przedmiotu liczba godzin liczba punktów Modelowanie rzeczywistości 30 2,5 Historia matematyki I 30 2 Historia matematyki II 30 2 Chemia 30 2,5 Specjalizacja dydaktyka i popularyzacja fizyki A. Przedmioty podstawowe Nazwa przedmiotu liczba godzin liczba punktów Pracownia fizyczna II stopnia A 45 5 Pracownia fizyczna II stopnia B 45 5 Pracownia dydaktyki fizyki B 30 4 Łącznie: B. Przedmioty kierunkowe ścieżka teoretyczna (do wyboru zamiennie ze ścieżką doświadczalną) Nazwa przedmiotu liczba godzin liczba punktów Mechanika kwantowa IIA lub Mechanika kwantowa IIB Współczesna mechanika teoretyczna Fizyka statystyczna Od eksperymentu do poznania materii 90 9 lub ścieżka doświadczalna (do wyboru zamiennie ze ścieżką teoretyczną) 3

11 Współczesne metody doświadczalne fizyki materii skondensowanej i optyki Badanie budowy materii i oddziaływań fundamentalnych we współczesnych eksperymentach Doświadczalne metody fizyki biologicznej, medycznej i środowiska naturalnego Wybrane aspekty fizyki współczesnej 90 9 oraz Astrofizyka dla fizyków 30 2,5 Historia fizyki 60 5 Pracownia dydaktyki fizyki A 30 4 Doświadczenia historyczne w fizycy 30 2,5 Dydaktyka fizyki 60 5 Dydaktyka matematyki 60 5 Proseminarium dydaktyki i popularyzacji fizyki 30 3 Seminarium dydaktyki i popularyzacji fizyki (2 semestry) Pedagogika I 60 5 Pedagogika z elementami psychologii 30 2,5 Emisja głosu 30 1 Pracownia specjalistyczna I (praktyka w szkole lub w redakcji popularnonaukowej) PRACOWNIA SPECJALISTYCZNA II w tym PRACA MAGISTERSKA Łącznie: ,5 C. Przedmioty dodatkowe Nazwa przedmiotu liczba godzin liczba punktów Psychologia I (***) 45 3,5 Język angielski B2+ESOKJ(***) 30 1 Higiena szkolna (***) 30 2,5 PRZEDMIOTY OGÓLNOUNIWERSYTECKIE (**) 30 (lub więcej) 2,5 Łącznie: 30 (lub więcej) 2,5 (lub więcej) (**) Ze względu na charakter specjalności sugerujemy studentom jako jeden z przedmiotów ogólnouniwersyteckich wybrać następujące zajęcia: Nazwa przedmiotu liczba godzin liczba punktów Historia matematyki I 30 2 Historia matematyki II 30 2 Chemia 30 2,5 (***) Zaliczenie dodatkowego bloku zajęć oznaczonych (***) jest niezbędne do uzyskania, jako aneksu do dyplomu, pełnych uprawnień nauczyciela fizyki i matematyki w liceum. zgodnie z wymaganiami Rozporządzenia MENiS z dnia dotyczącego kształcenia nauczycieli. 4

12 Studia II stopnia, kierunek Fizyka, specjalność Nauczanie i popularyzacja fizyki tryb indywidualny: Specjalizacja nauczycielska A. Przedmioty podstawowe Nazwa przedmiotu liczba godzin liczba punktów Pracownia fizyczna II A 45 5 Pracownia fizyczna II B 45 5 Matematyka 60 5 Łącznie: B. Przedmioty kierunkowe: ścieżka teoretyczna (do wyboru zamiennie ze ścieżką doświadczalną) Nazwa przedmiotu liczba godzin liczba punktów Mechanika kwantowa IIA lub Mechanika kwantowa IIB Fizyka statystyczna RT (z elementami fizyki fazy skondensowanej) Od eksperymentu do poznania materii 90 9 lub ścieżka doświadczalna (do wyboru zamiennie ze ścieżką teoretyczną) Współczesne metody doświadczalne fizyki materii skondensowanej i optyki Badanie budowy materii i oddziaływań fundamentalnych we współczesnych eksperymentach lub Doświadczalne metody fizyki biologicznej, medycznej i środowiska naturalnego Mechanika kwantowa IIA lub Mechanika kwantowa IIB Fizyka statystyczna RD 90 9 oraz Pedagogika z elementami psychologii 30 2,5 Fizyka w doświadczeniach 40 4 Pracownia specjalistyczna I - praktyki szkolne Proseminarium Szkoła z klasą bez tajemnic 30 2 Matematyka szkolna I 45 3 Matematyka szkolna II 45 2 Seminarium dydaktyki i popularyzacji fizyki (2 semestry) Wykład specjalistyczny I (*) 60 (lub więcej) 5 Wykład specjalistyczny II Doświadczenia historyczne w fizyce 30 2,5 Proseminarium dydaktyki i popularyzacji 30 3 Język angielski B2+ESOKJ 30 1 PRACOWNIA SPECJALISTYCZNA II w tym PRACA MAGISTERSKA Łącznie: 1030 (lub więcej) 95 5

13 C. Przedmioty dodatkowe Nazwa przedmiotu liczba godzin liczba punktów PRZEDMIOTY OGÓLNOUNIWERSTYTECKIE (**) 60 (lub więcej) 6 Łącznie: 60 (lub więcej) 6 (*) Wykład specjalistyczny I: z poniżej wymienionych przedmiotów student wybiera jeden lub dwa w zależności od tematyki pracy magisterskiej i zaliczając uzyskuje nie mniej niż 5 punktów. Zajęcia te są w ofercie studiów I stopnia oraz przedmiotów dodatkowych na Wydziale Fizyki. Nazwa przedmiotu liczba godzin liczba punktów Wstęp do fizyki subatomowej 45 3 Wstęp do geofizyki 30 2,5 Wstęp do astrofizyki 30 2 Wstęp do teorii oddziaływań fundamentalnych 60 5 Wstęp do kwantowej teorii układów wielu cząstek 60 5 (**) Przedmioty ogólnouniwersyteckie: ze względu na charakter specjalności sugerujemy studentom jako jeden z przedmiotów ogólnouniwersyteckich wybrać następujące zajęcia: Nazwa przedmiotu liczba godzin liczba punktów Modelowanie rzeczywistości 30 2,5 Historia matematyki I 30 2 Historia matematyki II 30 2 Chemia 30 2,5 Program studiów II stopnia, kierunek Fizyka, specjalność Nauczanie i popularyzacja, Specjalizacja Nauczycielska jest oparty na rozporządzeniu MENiS z dnia dotyczącym kształcenia nauczycieli. Specjalizacja dydaktyka i popularyzacja fizyki A. Przedmioty podstawowe Nazwa przedmiotu liczba godzin liczba punktów Pracownia fizyczna II stopnia A 45 5 Pracownia fizyczna II stopnia B 45 5 Pracownia dydaktyki fizyki B 30 4 Łącznie: B. Przedmioty kierunkowe ścieżka teoretyczna (do wyboru zamiennie ze ścieżką doświadczalną) Nazwa przedmiotu liczba godzin liczba punktów Mechanika kwantowa IIA lub Mechanika kwantowa IIB Fizyka statystyczna RT (z elementami fizyki fazy skondensowanej) Od eksperymentu do poznania materii 90 9 lub ścieżka doświadczalna (do wyboru zamiennie ze ścieżką teoretyczną) 6

14 Współczesne metody doświadczalne fizyki materii skondensowanej i optyki Badanie budowy materii i oddziaływań fundamentalnych we współczesnych eksperymentach lub Doświadczalne metody fizyki biologicznej, medycznej i środowiska naturalnego Mechanika kwantowa IIA lub Mechanika kwantowa IIB Fizyka statystyczna RD 90 9 oraz Astrofizyka dla fizyków 30 2,5 Historia fizyki 60 5 Pracownia dydaktyki fizyki A 30 4 Doświadczenia historyczne w fizycy 30 2,5 Dydaktyka fizyki 60 5 Dydaktyka matematyki 60 5 Proseminarium dydaktyki i popularyzacji fizyki 30 3 Seminarium dydaktyki i popularyzacji fizyki (2 semestry) Pedagogika I 60 5 Pedagogika II 30 2,5 Emisja głosu 30 1 Pracownia specjalistyczna I (praktyka w szkole lub w redakcji popularnonaukowej) PRACOWNIA SPECJALISTYCZNA II w tym PRACA MAGISTERSKA Łącznie: ,5 C. Przedmioty dodatkowe Nazwa przedmiotu liczba godzin liczba punktów Psychologia I (***) 45 3,5 Psychologia II (***) 45 4 Higiena szkolna (***) 30 2,5 PRZEDMIOTY OGÓLNOUNIWERSYTECKIE (**) 30 (lub więcej) 2,5 Łącznie: 30 (lub więcej) 2,5 (lub więcej) (**) Ze względu na charakter specjalności sugerujemy studentom jako jeden z przedmiotów ogólnouniwersyteckich wybrać następujące zajęcia: Nazwa przedmiotu liczba godzin liczba punktów Historia matematyki I 30 2 Historia matematyki II 30 2 Chemia 30 2,5 (***) Zaliczenie dodatkowego bloku zajęć oznaczonych (***) jest niezbędne do uzyskania, jako aneksu do dyplomu, pełnych uprawnień nauczyciela fizyki i matematyki w liceum. 7

15 B4. Szczegółowy plan studiów zgodny ze standardami kształcenia dla kierunku i poziomu kształcenia, z uwzględnieniem punktacji Studia II stopnia, kierunek Fizyka, Nauczanie i popularyzacja tryb standardowy: Specjalizacja nauczycielska Semestr I ścieżka teoretyczna (do wyboru zamiennie ze ścieżka doświadczalną) konwersa- Nazwa przedmiotu wykład ćwiczenia torium punkty Pracownia fizyczna II stopnia A 45 5 forma zaliczenia Mechanika kwantowa IIA lub Mechanika kwantowa IIB egzamin Współczesna mechanika teoretyczna egzamin Fizyka statystyczna egzamin Od eksperymentu do poznania materii egzamin lub ścieżka doświadczalna (do wyboru zamiennie ze ścieżka teoretyczną) Nazwa przedmiotu wykład ćwiczenia konwersatorium punkty Pracownia fizyczna II stopnia A 45 5 Współczesne metody doświadczalne fizyki materii skondensowanej i optyki Badanie budowy materii i oddziaływań fundamentalnych we współczesnych eksperymentach Doświadczalne metody fizyki biologicznej, medycznej i środowiska naturalnego Wybrane aspekty fizyki współczesnej Łączna liczba godzin: 315 Łączna liczba punktów : 32 forma zaliczenia egzamin egzamin egzamin egzamin Semestr II Nazwa przedmiotu wykład ćwiczenia konwersatorium punkty Pracownia fizyczna II stopnia B 45 5 forma zaliczenia Proseminarium dydaktyki i popularyzacji fizyki 30 3 Fizyka w doświadczeniach 40 4 egzamin Matematyka egzamin Pracownia specjalistyczna I - praktyki szkolne 8

16 Język angielski 30 1 cenę Łączna liczba godzin: 265 Łączna liczba punktów : 29 Studenci specjalności nauczycielskiej wybierają sobie zakład, w którym piszą pracę magisterską. W zależności od tego wyboru zaliczają seminarium, wykład lub (i) pracownię specjalistyczną. Semestr III Nazwa przedmiotu wykład ćwiczenia konwersatorium punkty forma zaliczenia Pedagogika z elementami psychologii 30 2,5 egzamin Zaliczenie na Seminarium specjalistyczne 30 2 Matematyka szkolna I 45 3 Wykład specjalistyczny I (*) Seminarium dydaktyki i popularyzacji fizyki 30 (lub więcej) 30 (lub mniej) egzamin Wykład specjalistyczny II 30 3 egzamin PRZEDMIOTY OGÓLNOUNIWERSTYTECKIE (**) egzamin lub Doświadczenia historyczne w fizyce 30 2,5 egzamin Łączna liczba godzin: 315 (lub więcej) Łączna liczba punktów : 27 Semestr IV Nazwa przedmiotu wykład ćwiczenia konwersatorium punkty Matematyka szkolna II 45 2 Proseminarium Szkoła z klasą bez tajemnic 30 2 Seminarium specjalistyczne 30 3 Seminarium dydaktyki i popularyzacji fizyki 30 3 Wykład specjalistyczny II 30 3 PRACOWNIA SPECJALISTYCZA II w tym PRACA MAGISTERSKA Łączna liczba godzin:405 Łączna liczba punktów : 33 forma zaliczenia zaliczenie (*) Wykład specjalistyczny I: z poniżej wymienionych przedmiotów student wybiera jeden lub dwa w zależności od tematyki pracy magisterskiej i zaliczając uzyskuje łącznie 5 punktów. Zajęcia te 9

17 są w ofercie studiów I stopnia oraz przedmiotów dodatkowych na Wydziale Fizyki. konwersatorium punkty Nazwa przedmiotu wykład ćwiczenia forma zaliczenia Wstęp do fizyki subatomowej egzamin Wstęp do astrofizyki 30 2,5 egzamin Wstęp do geofizyki 30 2,5 egzamin Wstęp do teorii oddziaływań fundamentalnych Wstęp do kwantowej teorii układów wielu cząstek egzamin egzamin (**) Przedmioty ogólnouniwersyteckie: ze względu na charakter specjalności sugerujemy studentom jako jeden z przedmiotów ogólnouniwersyteckich wybrać następujące zajęcia: Nazwa przedmiotu wykład ćwiczenia konwersa- punkty forma torium zaliczenia Modelowanie rzeczywistości 30 2,5 Historia matematyki I 30 2 Historia matematyki II 30 2 Chemia 30 2,5 egzamin Specjalizacja dydaktyka i popularyzacja fizyki Semestr I ścieżka teoretyczna (do wyboru zamiennie ze ścieżka doświadczalną) konwersa- Nazwa przedmiotu wykład ćwiczenia torium punkty Pracownia fizyczna II stopnia A 45 5 forma zaliczenia zaliczenia na Mechanika kwantowa IIA lub Mechanika kwantowa IIB egzamin Współczesna mechanika teoretyczna egzamin Fizyka statystyczna egzamin Od eksperymentu do poznania materii egzamin lub ścieżka doświadczalna (do wyboru zamiennie ze ścieżka teoretyczną) Nazwa przedmiotu wykład ćwiczenia konwersatorium punkty Pracownia fizyczna II stopnia A 45 5 Współczesne metody doświadczalne fizyki materii skondensowanej i optyki forma zaliczenia egzamin 10

18 Badanie budowy materii i oddziaływań fundamentalnych we współczesnych eksperymentach Doświadczalne metody fizyki biologicznej, medycznej i środowiska naturalnego Wybrane aspekty fizyki współczesnej egzamin egzamin egzamin Łączna liczba godzin: 315 Łączna liczba punktów : 32 Semestr II Nazwa przedmiotu wykład ćwiczenia konwersatorium punkty Pracownia fizyczna II stopnia B 45 5 forma zaliczenia Historia fizyki 60 5 egzamin Dydaktyka fizyki egzamin Proseminarium dydaktyki i popularyzacji fizyki 30 3 Pracownia dydaktyki fizyki A 30 4 Emisja głosu 30 1 Pedagogika I egzamin Łączna liczba godzin: 315 Łączna liczba punktów : 28 Semestr III Nazwa przedmiotu wykład ćwiczenia konwersatorium punkty Pracownia dydaktyki fizyki B 30 4 Seminarium dydaktyki i popularyzacji fizyki 30 3 forma zaliczenia Dydaktyka matematyki egzamin Pedagogika z elementami psychologii 30 2,5 Pracownia specjalistyczna I Łączna liczba godzin: 330 Łączna liczba punktów : 29,5 Semestr IV Nazwa przedmiotu wykład ćwiczenia konwersatorium punkty forma zaliczenia Astrofizyka dla fizyków 30 2,5 egzamin 11

19 PRZEDMIOTY OGÓLNOUNIWERSYTECKIE (**) Doświadczenia historyczne w fizyce Seminarium dydaktyki i popularyzacji fizyki PRACOWNIA SPECJALISTYCZNA II w tym PRACA MAGISTERSKA 30 2,5 egzamin lub 30 2,5 egzamin zaliczenie Łączna liczba godzin: 360 Łączna liczba punktów : 30,5 (**) Ze względu na charakter specjalności sugerujemy studentom jako jeden z przedmiotów ogólnouniwersyteckich wybrać następujące zajęcia: Nazwa przedmiotu wykład ćwiczenia konwersatorium punkty Historia matematyki I 30 2 Historia matematyki II 30 2 forma zaliczenia Chemia 30 2,5 egzamin Studia II stopnia, kierunek Fizyka, Nauczanie i popularyzacja tryb indywidualny: Specjalizacja nauczycielska oraz Specjalizacja dydaktyka i popularyzacja fizyki Program studiów II stopnia w trybie indywidualnym różni się od studiów II stopnia w trybie standardowym tylko I semestrem, plan studiów w czasie II, III i IV semestru jest wspólny dla studiów odbywanych w trybie standardowym i indywidualnym. punkty Pracownia fizyczna II stopnia A 45 5 forma zaliczenia Mechanika kwantowa IIA lub egzamin Mechanika kwantowa IIB Fizyka statystyczna RT (z elementami fizyki fazy 0 12 egzamin skondensowanej) Od eksperymentu do poznania materii egzamin lub ścieżka doświadczalna (do wyboru zamiennie ze ścieżka teoretyczną) Nazwa przedmiotu wykład ćwiczenia Semestr I ścieżka teoretyczna (do wyboru zamiennie ze ścieżka doświadczalną) konwersatorium Nazwa przedmiotu wykład ćwiczenia konwersatorium punkty Pracownia fizyczna II stopnia A 45 5 forma zaliczenia 12

20 Współczesne metody doświadczalne fizyki materii skondensowanej i optyki Badanie budowy materii i oddziaływań fundamentalnych we współczesnych eksperymentach lub Doświadczalne metody fizyki biologicznej, medycznej i środowiska naturalnego Mechanika kwantowa IIA lub Mechanika kwantowa IIB egzamin egzamin egzamin Fizyka statystyczna RD egzamin Łączna liczba godzin: 315 Łączna liczba punktów : Porównanie standardów kształcenia MNiSW z programem kierunku studiów Fizyka, specjalność Nauczanie i popularyzacja fizyki Standardy kształcenia dla kierunku studiów Fizyka (zał. do rozporządzenia Ministra Nauki i Szkolnictwa Wyższego z dnia 12 lipca 2007 r. nr 34). Program studiów II stopnia, kierunek Fizyka, Nauczanie i popularyzacja, specjalizacja nauczycielska jest oparty na rozporządzeniu MENiS z dnia dotyczącym kształcenia nauczycieli. Studia II stopnia, kierunek Fizyka, Nauczanie i popularyzacja fizyki tryb standardowy: Specjalizacja nauczycielska Ramowe treści kształcenia GRUPA TREŚCI MNiSW WYDZIAŁ godziny godziny A. Podstawowych B. Kierunkowych (lub więcej 32 (lub więcej) RAZEM (lub więcej) 42 (lub więcej) ścieżka teoretyczna A. Grupa treści podstawowych. Treści kształcenia w zakresie: 1. laboratorium fizycznego B. Grupa treści kierunkowych. Treści kształcenia w zakresie: MNiSW Godziny A. Treści zawarte w przedmiocie 1. Pracownia fizyczna II stopnia A 2. Pracownia fizyczna II stopnia B B. Treści zawarte w przedmiocie. WYDZIAŁ Godziny Godziny 330 ( lub więcej) 32 (lub więcej) 13

21 1. fizyki teoretycznej 2. fizyki fazy skondensowanej 3. fizyki kwantowej lub ścieżka doświadczalna A. Grupa treści podstawowych. Treści kształcenia w zakresie: 1. laboratorium fizycznego B. Grupa treści kierunkowych. Treści kształcenia w zakresie: 1. fizyki teoretycznej 2. fizyki fazy skondensowanej MNiSW Godziny Współczesna mechanika teoretyczna 2. Fizyka statystyczna 1. Od eksperymentu do poznania materii Wstęp do optyki i fizyki materii skondensowanej ( do 45 3 wyboru) 1. Mechanika kwantowa II A lub Mechanika kwantowa II B 2. Wstęp do teorii oddziaływań fundamentalnych lub wstęp do kwantowej 60 5 teorii układów wielu cząstek ( do wyboru) 3. Wstęp do fizyki subatomowej( do 45 3 wyboru) A. Treści zawarte w przedmiocie 1. Pracownia fizyczna II stopnia A 2. Pracownia fizyczna II stopnia B B. Treści zawarte w przedmiocie. 1. Wybrane aspekty fizyki współczesnej (Blok I i III) 1. Współczesne metody doświadczalne fizyki materii skondensowanej i optyki 2. Badanie budowy materii i oddziaływań fundamentalnych we współczesnych eksperymentach 3. Doświadczalne metody fizyki biologicznej, medycznej i środowiska naturalnego WYDZIAŁ Godziny Godziny 330 (lub więcej) 32 (lub więcej) 14

22 3. fizyki kwantowej 4. Wstęp do optyki i fizyki materii skondensowanej (do wybór) 1. Wybrane aspekty fizyki współczesnej (Blok II) 2. Wstęp do teorii oddziaływań fundamentalnych lub wstęp do kwantowej teorii układów wielu cząstek (do wyboru) 3. Wstęp do fizyki subatomowej ( do wyboru) Specjalizacja dydaktyka i popularyzacja fizyki Ramowe treści kształcenia GRUPA TREŚCI MNiSW WYDZIAŁ godziny godziny A. Podstawowych B. Kierunkowych ,5 RAZEM ,5 ścieżka teoretyczna A. Grupa treści podstawowych. Treści kształcenia w zakresie: 1. laboratorium fizycznego B. Grupa treści kierunkowych. Treści kształcenia w zakresie: 1. fizyki teoretycznej 2. fizyki fazy skondensowanej 3. fizyki kwantowej lub ścieżka doświadczalna A. Grupa treści podstawowych. Treści kształcenia w zakresie: MNiSW MNiSW Godziny Godziny A. Treści zawarte w przedmiocie 1. Pracownia fizyczna II stopnia A 2. Pracownia fizyczna II stopnia B 3. Pracownia dydaktyki fizyki B B. Treści zawarte w przedmiocie. WYDZIAŁ Godziny Współczesna mechanika teoretyczna 2. Fizyka statystyczna 1. Od eksperymentu do poznania materii Mechanika kwantowa II A lub Mechanika kwantowa II B A. Treści zawarte w przedmiocie WYDZIAŁ Godziny

23 1. laboratorium fizycznego B. Grupa treści kierunkowych. Treści kształcenia w zakresie: 1. fizyki teoretycznej 2. fizyki fazy skondensowanej 3. fizyki kwantowej Pracownia fizyczna II stopnia A 2. Pracownia fizyczna II stopnia B 3. Pracownia dydaktyki fizyki B B. Treści zawarte w przedmiocie. 1. Wybrane aspekty fizyki 0współczesnej (Blok I i III) 1. Współczesne metody doświadczalne fizyki materii skondensowanej i optyki 2. Badanie budowy materii i oddziaływań fundamentalnych we współczesnych eksperymentach 3. Doświadczalne metody fizyki biologicznej, medycznej i środowiska naturalnego 1. Wybrane aspekty fizyki współczesnej (Blok II) Studia II stopnia, kierunek Fizyka, specjalność Nauczanie i popularyzacja fizyki tryb indywidualny: Specjalizacja nauczycielska Ramowe treści kształcenia GRUPA TREŚCI MNiSW WYDZIAŁ godziny godziny A. Podstawowych B. Kierunkowych (lub więcej 32 (lub więcej) RAZEM (lub więcej) 42 (lub więcej) ścieżka teoretyczna A. Grupa treści podstawowych. Treści kształcenia w zakresie: 1. laboratorium fizycznego MNiSW Godziny A. Treści zawarte w przedmiocie 1. Pracownia fizyczna II stopnia A 2. Pracownia fizyczna II stopnia B WYDZIAŁ Godziny

24 B. Grupa treści kierunkowych. Treści kształcenia w zakresie: 1. fizyki teoretycznej 2. fizyki fazy skondensowanej 3. fizyki kwantowej lub ścieżka doświadczalna A. Grupa treści podstawowych. Treści kształcenia w zakresie: 1. laboratorium fizycznego B. Grupa treści kierunkowych. Treści kształcenia w zakresie: 1. fizyki teoretycznej 2. fizyki fazy skondensowanej MNiSW Godziny B. Treści zawarte w przedmiocie. 1. Fizyka statystyczna RT (z elementami fazy skondensowanej) 1. Od eksperymentu do poznania materii 2. Wstęp do optyki i fizyki materii skondensowanej ( do wyboru) 1. Mechanika kwantowa II A lub Mechanika kwantowa II B 2. Wstęp do teorii oddziaływań fundamentalnych lub wstęp do kwantowej teorii układów wielu cząstek ( do wyboru) 3. Wstęp do fizyki subatomowej( do wyboru) A. Treści zawarte w przedmiocie 1. Pracownia fizyczna II stopnia A 2. Pracownia fizyczna II stopnia B B. Treści zawarte w przedmiocie. 1. Fizyka statystyczna RD 1. Współczesne metody doświadczalne fizyki materii skondensowanej i optyki 2. Badanie budowy materii i oddziaływań fundamentalnych we współczesnych eksperymentach lub Doświadczalne metody fizyki biologicznej, medycznej i środowiska naturalnego Godziny 330 ( lub więcej) WYDZIAŁ 32 (lub więcej) Godziny Godziny 330 (lub więcej) 32 (lub więcej)

25 3. fizyki kwantowej 3. Wstęp do optyki i fizyki materii skondensowanej (do wybór) 1. Mechanika kwantowa IIA lub Mechanika kwantowa IIB 2. Wstęp do teorii oddziaływań fundamentalnych lub wstęp do kwantowej teorii układów wielu cząstek (do wyboru) 3. Wstęp do fizyki subatomowej ( do wyboru) Specjalizacja dydaktyka i popularyzacja fizyki Ramowe treści kształcenia GRUPA TREŚCI MNiSW WYDZIAŁ godziny godziny A. Podstawowych B. Kierunkowych RAZEM ścieżka teoretyczna A. Grupa treści podstawowych. Treści kształcenia w zakresie: 1. laboratorium fizycznego B. Grupa treści kierunkowych. Treści kształcenia w zakresie: 1. fizyki teoretycznej 2. fizyki fazy skondensowanej 3. fizyki kwantowej MNiSW lub ścieżka doświadczalna MNiSW Godziny A. Treści zawarte w przedmiocie 1. Pracownia fizyczna II stopnia A 2. Pracownia fizyczna II stopnia B 3. Pracownia dydaktyki fizyki B B. Treści zawarte w przedmiocie. 1. Fizyka statystyczna RT (z elementami fazy skondensowanej) 1. Od eksperymentu do poznania materii 1. Mechanika kwantowa II A lub Mechanika kwantowa II B WYDZIAŁ Godziny 120 WYDZIAŁ

26 A. Grupa treści podstawowych. Treści kształcenia w zakresie: 1. laboratorium fizycznego B. Grupa treści kierunkowych. Treści kształcenia w zakresie: 1. fizyki teoretycznej 2. fizyki fazy skondensowanej 3. fizyki kwantowej Godziny A. Treści zawarte w przedmiocie 1. Pracownia fizyczna II stopnia A 2. Pracownia fizyczna II stopnia B 3. Pracownia dydaktyki fizyki B B. Treści zawarte w przedmiocie. 1. Fizyka statystyczna RD 1. Współczesne metody doświadczalne fizyki materii skondensowanej i optyki 2. Badanie budowy materii i oddziaływań fundamentalnych we współczesnych eksperymentach lub Doświadczalne metody fizyki biologicznej, medycznej i środowiska naturalnego 1. Mechanika kwantowa IIA lub Mechanika kwantowa IIB Godziny B5. Programy nauczania przedmiotów objętych planem studiów (sylabusy): A. Przedmioty podstawowe Nazwa przedmiotu: Pracownia fizyczna II stopnia A (ścieżka teoretyczna i doświadczalna) Treści kształcenia: Konstrukcje aparaturowe i zestawy pomiarowe z zakresu fizyki klasycznej i współczesnej. Komputerowe metody wspomagania eksperymentu. Zaawansowane metody analizy danych. Efekty kształcenia umiejętności i kompetencje: planowania złożonych eksperymentów fizycznych z uwzględnieniem różnych metod pomiarowych; obsługi złożonych układów pomiarowych z wykorzystaniem narządzi elektronicznych i informatycznych; precyzyjnego przeprowadzania pomiarów i analizy danych; prezentacji oraz interpretacji wyników pomiarów. Nazwa przedmiotu: Pracownia fizyczna II stopnia B (ścieżka teoretyczna i doświadczalna) Treści kształcenia: Konstrukcje aparaturowe i zestawy pomiarowe z zakresu fizyki klasycznej i współczesnej. Komputerowe metody wspomagania eksperymentu. Zaawansowane metody analizy 19

27 danych. Efekty kształcenia umiejętności i kompetencje: planowania złożonych eksperymentów fizycznych z uwzględnieniem różnych metod pomiarowych; obsługi złożonych układów pomiarowych z wykorzystaniem narządzi elektronicznych i informatycznych; precyzyjnego przeprowadzania pomiarów i analizy danych; prezentacji oraz interpretacji wyników pomiarów. Nazwa przedmiotu : Pracownia dydaktyki fizyki B Treści kształcenia: Celem pracowni jest zapoznanie studentów z bardziej zaawansowanymi eksperymentami w nauczaniu fizyki, oraz nowoczesną techniką eksperymentu szkolnego. W toku zajęć studenci wykonują doświadczenia podzielone na 4 grupy tematyczne: 1) mechanika, 2) elektromagnetyzm, 3) fizyka współczesna (doświadczenie Millikana wyznaczanie stałej Plancka, wyznaczanie stosunku e/m elektronu, spektroskopia), 4) pomiary z wykorzystaniem komputera i zestawu IP Coach i ich zastosowanie w nauczaniu fizyki. Efekty kształcenia umiejętności i kompetencje: umiejętność pracy z komputerem jako narzędziem do pomiaru i analizy danych w szkolnym eksperymencie fizycznym; posługiwanie się zaawansowaną aparaturą dydaktyczną. Nazwa przedmiotu: Matematyka Treści kształcenia: Analiza zmiennej zespolonej. Funkcje zmiennej zespolonej. Funkcje analityczne. Równania Cauchy-Riemanna. Odwzorowania konforemne. Funkcje wieloznaczne i powierzchnie Riemanna. Twierdzenia Cauchy'ego. Wzory Cauchy'ego na funkcję analityczną i jej pochodne. Szeregi Taylora i Laurenta. Punkty osobliwe i residua. Zastosowanie residuów do obliczania całek. Lemat Jordana. Równania różniczkowe liniowe drugiego rzędu. Ogólne właściwości rozwiązań. Równanie hipergeometryczne i jego rozwiązanie regularne. Równanie hipergeometryczne konfluentne i jego rozwiązanie regularne. Wielomiany ortogonalne. Definicja poprzez funkcję tworzącą. Wzory Rodriguesa. Równania różniczkowe. Wielomiany ortogonalne Hermite'a. Transformata Fouriera. Ogólne właściwości transformaty Fouriera. Wzór Parsevala. Dystrybucja Diraca. Przestrzenie Hilberta. Iloczyn skalarny i ortogonalność. Notacje Diraca Operatory, Normalne, hermitowskie, unitarne i rzutowe Rozkład spektralny Iloczyn tensorowy przestrzeni Hilberta Efekty kształcenia umiejętności i kompetencje: znajomość matematyki na poziomie studiów uzupełniających B.. Przedmioty kierunkowe Nazwa przedmiotu: Mechanika kwantowa IIA (ścieżka teoretyczna do wyboru zamiennie ze ścieżką doświadczalną) Treści kształcenia: Układy wielu cząstek. Symetria funkcji falowej. Równanie Diraca. Relatywistyczna mechanika kwantowa. Formalizm kanoniczny i kwantowanie pól. Symetrie i prawa zachowania. Kwantowanie pól Diraca i elektromagnetycznego. Elektrodynamika kwantowa. Teoria rozpraszania -przybliżenie Borna, przesunięcia fazowe, całki po trajektoriach - równoważność podejścia Schrödingera, Heisenberga i Feynmana. Macierz S, przekroje czynne, czasy życia. Rachunek zaburzeń - zależny i niezależny od czasu. Reguły Feynmana. Renormalizacja. Efekty kształcenia umiejętności i kompetencje: Wykład jest adresowany głównie do studentów chcących specjalizować się w fizyce teoretycznej. Celem wykładu jest zaznajomienie studentów z formalizmem matematycznym relatywistycznej teorii kwantów i kwantowej teorii pola, oraz nauczenie wykorzystywania tych metod do opisu zjawisk w mikroświecie. Nazwa przedmiotu: Mechanika kwantowa IIB (Ścieżka teoretyczna) Treści kształcenia: Układy wielu cząstek. Związek spinu ze statystyką: bozony i fermiony. Symetria 20

28 funkcji falowej układu nierozróżnialnych cząstek. Formalizm drugiej kwantyzacji - operatory kreacji i anihilacji. Przestrzeń Focka. Rachunek zaburzeń - zależny i niezależny od czasu. Teoria rozpraszania - przybliżenie Borna, przesunięcia fazowe, całki po trajektoriach - równoważność podejścia Schrödingera, Heisenberga i Feynmana. Ewolucja czasowa układu wielu ciał. Metody Hartree i Hartree-Focka. Metoda funkcjonału gęstości. Korelacje. Metody wychodzące poza przybliżenie pola średniego. Podstawy teorii informacji kwantowej. Komputery kwantowe. Relatywistyczna mechanika kwantowa. Równania Diraca i Kleina-Gordona. Efekty kształcenia umiejętności i kompetencje: Wykład jest adresowany głównie do studentów chcących specjalizować się w fizyce teoretycznej. Celem wykładu jest zaznajomienie studentów z formalizmem służącym do kwantowego opisu układów wielu ciał, oraz nauczenie praktycznego wykorzystywania tych metod do opisu układów wielociałowych od jąder atomowych, atomów, poprzez układy mezoskopowe po fazę skondensowaną. Nazwa przedmiotu: Współczesna mechanika teoretyczna (ścieżka teoretyczna) Treści kształcenia: Czasoprzestrzeń Galileusza i Minkowskiego szczególnej teorii względności. Kinematyka i dynamika punktów materialnych i brył sztywnych. Więzy, zasada d Alemberta, równania Lagrange a. Zasady wariacyjne i prawa zachowania. Twierdzenie Noether. Przestrzeń fazowa, równania Hamiltona. Niezmienniki przekształceń kanonicznych, całki ruchu. Stabilność trajektorii fazowych. Elementy teorii chaosu. Elementy dynamiki relatywistycznej. Elementy mechaniki sprężystych ośrodków rozciągłych. Efekty kształcenia umiejętności i kompetencje: Wykład jest adresowany głównie do studentów chcących specjalizować się w fizyce teoretycznej. Celem wykładu jest zaznajomienie studentów z problemami, zjawiskami i formalizmem matematycznym współczesnej mechaniki teoretycznej, oraz wykształcenie umiejętności sprawnego posługiwania się tym formalizmem. Nazwa przedmiotu: Fizyka statystyczna (ścieżka teoretyczna) Treści kształcenia: Przegląd podstawowych pojęć z zakresu termodynamiki: własności układów termodynamicznych, zasady termodynamiki, potencjały termodynamiczne, równowaga i stabilność, opis przemian fazowych. Elementy klasycznej mechaniki statystycznej: mikrostany i funkcje rozkładu, rozkłady Gibbsa, entropia i potencjały termodynamiczne, zasada ekwipartycji i twierdzenie o wiriale, fluktuacje. Elementy kwantowej mechaniki statystycznej: operator gęstości: stany czyste i mieszane, kwantowe rozkłady Gibbsa, entropia, reprezentacja liczby obsadzeń, twierdzenie Nernsta. Zastosowania klasycznej i kwantowej mechaniki statystycznej w termodynamice i fizyce fazy skondensowanej: termodynamika gazów doskonałych, statystyki Bosego-Einsteina i Fermiego- Diraca, własności termodynamiczne sieci krystalicznej, promieniowanie ciała doskonale czarnego, kondensacja Bosego-Einsteina, nadciekłość, przemiana paramagnetyk - ferromagnetyk w przybliżeniu pola średniego, zdegenerowany gaz fermionów (gaz elektronowy, jądro atomowe, białe karły), nadprzewodnictwo. Efekty kształcenia umiejętności i kompetencje: Wykład jest adresowany głównie do studentów chcących specjalizować się w fizyce teoretycznej. Celem wykładu jest zaznajomienie studentów z aparatem matematycznym współczesnej mechaniki statystycznej, wykształcenie intuicji fizycznej pomagającej w zrozumieniu zjawisk i problemów opisywanych metodami fizyki statystycznej, oraz umiejętności sprawnego posługiwania się formalizmem teorii. Nazwa przedmiotu: Od eksperymentu do poznania materii (ścieżka teoretyczna) Treści kształcenia: Stany skupienia i przemiany fazowe. Metody wytwarzania kryształów objętościowych oraz struktur niskowymiarowych. Nadprzewodnictwo. Nadciekłość. Elementy krystalografii - struktury krystaliczne: symetrie kryształów 2D i 3D. Defekty strukturalne sieci. Fizyka powierzchni i międzypowierzchni. Metody eksperymentalne badania właściwości strukturalnych i powierzchni. Właściwości termiczne sieci krystalicznej. Ciepło właściwe ciał stałych. Metale, półprzewodniki, dielektryki. Struktura elektronowa: pasma w metalach i półprzewodnikach, gęstość stanów, statystka elektronów, domieszki. Koncentracja, ruchliwość nośników. Mechanizmy 21

29 transportu ładunku w materiałach 3D. Transport elektronowy w strukturach niskowymiarowych. Pomiary właściwości transportowych. Właściwości optyczne materii 3D i 2D, rozchodzenie się fal elektromagnetycznych w ośrodku, absorpcja krawędziowa, fononowa, domieszkowa, metody badania właściwości optycznych ciał stałych. Optoelektronika, fotonika, fotowoltaika, plazmonika. Magnetyki. Źródło momentów magnetycznych i sprzężenie długozasięgowe. Ferromagnetyzm półprzewodników. Magnetyzm struktur niskowymiarowych. Pomiary właściwości magnetycznych. Spintronika. Badania oddziaływań cząstek elementarnych. Model Standardowy. Zastosowania metod fizyki jądrowej w gospodarce i medycynie. Metody badania biomolekuł in vitro i in vivo, pojedynczych i w zespołach statystycznych. Metody obrazowania w medycynie i geofizyce. Efekty kształcenia umiejętności i kompetencje: umiejętność opisu właściwości i procesów dokonujących się w materiałach objętościowych i niskowymiarowych fazy skondensowanej; rozumienie zjawisk fizycznych zachodzących w materiałach fazy skondensowanej, umiejętność wyboru właściwych technik eksperymentalnych do badania właściwości strukturalnych, optycznych, elektrycznych i magnetycznych fazy skondensowanej, znajomość eksperymentalnych metod fizyki wysokich energii, rozumienie zjawisk dotyczących oddziaływania cząstek elementarnych oraz opisu teoretycznego tych zjawisk, znajomość eksperymentalnych metod nanobiologii i statystycznej analizy zachowania układów z małą liczbą cząstek, znajomość nowoczesnych metod diagnostycznych i detekcyjnych w medycynie i ochronie środowiska. Nazwa przedmiotu: Współczesne metody doświadczalne fizyki materii skondensowanej i optyki (ścieżka doświadczalna do wyboru zamiennie ze ścieżką teoretyczną) Treści kształcenia: Struktura materii skondensowanej, atom, cząsteczka, ciało stałe. Stany skupienia. Przemiany fazowe; wzrost kryształów. Samoorganizacja materii skondensowanej; Bliskie uporządkowanie- dalekie uporządkowanie. Elementy krystalografii. Symetria, własności termiczne sieci krystalicznej. Elementy opisu struktury pasmowej kryształów. Dielektryki. Magnetyki. Metale. Półprzewodniki. Nadprzewodnictwo. Nadciekłość. Fizyka powierzchni i międzypowierzchni. Metody doświadczalne fizyki faz skondensowanych: metody dyfrakcyjne i spektroskopowe z wykorzystaniem promieni X i neutronów, badania mikroskopowe struktury objętościowej i powierzchni, źródła światła, metody charakteryzacji promieniowania elektromagnetycznego, metody optyczne badania materii skondensowanej, badania spektroskopowe nanoobiektów, metody transportowe badania zjawisk kwantowych w strukturach o obniżonej wymiarowości, metody badań własności magnetycznych. Efekty kształcenia umiejętności i kompetencje: umiejętność opisu właściwości i procesów dokonujących się w fazach skondensowanych; rozumienia zjawisk fizycznych w fazach skondensowanych, umiejętność korzystania z różnych technik eksperymentalnych w badaniach fazy skondensowanej i optyce. Nazwa przedmiotu: Doświadczalne metody fizyki biologicznej, medycznej i środowiska naturalnego (ścieżka doświadczalna) Treści kształcenia: Biologia, medycyna i nauki o Ziemi jako obszary zainteresowania fizyki. Wybrane problemy fizyczne w tych dziedzinach, jak określanie trójwymiarowej struktury złożonych układów molekularnych metodami rentgenografii kryształów; strukturalne zmiany w biopolimerach, tkankach i utworach geologicznych jako przejścia fazowe materii skondensowanej; biologiczne i geologiczne procesy na powierzchniach i granicach faz; magnetyzm układów biologicznych i utworów geologicznych, elektryczne i dielektryczne właściwości struktur biologicznych i utworów geologicznych. Promieniowanie elektromagnetyczne i fale mechaniczne (ultradźwięki, fale sejsmiczne) jako narzędzia badawcze (spektroskopie: UV-VIS, IR, Ramana, NMR, EPR, ultradźwiękowa, dyfrakcja promieni X; metody obrazowania: tomografia komputerowa, optyczna i sejsmiczna, MRI, fmri, EEG, MEG, ultrasonografia, georadar; detekcja na odległość: lidar, radar, sodar, teledetekcja pasywna) w biologii, medycynie i naukach o Ziemi. Podstawy teoretycznej analizy omawianych eksperymentów/pomiarów (sformułowanie problemu odwrotnego, budowanie modelu badanego zjawiska/procesu/obiektu). Efekty kształcenia umiejętności i kompetencje: poznanie szerokiej gamy możliwości stosowania nowoczesnych metod badawczych fizyki doświadczalnej w dziedzinach spoza fizyki, zarówno o charakterze nauk podstawowych, takich jak biologia i nauki o Ziemi, jak i tych o znaczeniu praktycznym, związanych z biotechnologią, medycyną i ochroną środowiska; przygotowanie do 22