Instrukcja montażu. wkładu kominkowego wodnego

Transkrypt

1 Instrukcja montażu wkładu kominkowego wodnego

2 Spis treści 1. Wstęp 3 2. Kontrola dostarczonego produktu 3 3. prawidłowe umieszczenie wkładu kominkowego 4 4. Transport 4 5. Ustawienie wkładu kominkowego 5 6. Demontaż śrub unieruchamiających 6 7. Odprowadzanie spalin z wkładów kominkowych 6 8. Podłączenie do komina 7 9. Doprowadzenie powietrza do spalania Demontaż drzwiczek Zamykanie drzwiczek Montaż ram Opis wyjść wkładu kominkowego podłączenie do układu grzewczego Zabudowa wkładu kominkowego Dozwolone materiały izolacyjne 22

3 1. Wstęp - Przed przystąpieniem do prac należy dokładnie zapoznać się z instrukcją montażu. - Nie udzielamy gwarancji i nie ponosimy żadnej odpowiedzialności za szkody powstałe wskutek nieprzestrzegania wskazówek zawartych w niniejszej instrukcji. - Niewłaściwe postępowanie może spowodować zranienie lub uszkodzenie urządzenia! - Przestrzeganie niniejszej instrukcji i fachowo przeprowadzony montaż zapewni oszczędną energetycznie i ekologicznie eksploatację. - Po podłączeniu hydraulicznym wkładu do układu grzewczego, należy przeprowadzić próbę ciśnieniową kotła. Urządzenie można zabudować dopiero po wykonaniu takiej próby. - Przed uruchomieniem próbnym należy sprawdzić, czy wymiennik wodny jest napełniony wodą oraz odpowietrzony. - W trakcie montażu należy przestrzegać wszystkich przepisów lokalnych oraz przepisów odnoszących się do norm krajowych i europejskich. - Po zapoznaniu się z niniejszą instrukcją montażu, zachowaj ją do późniejszego użytku. 2. Kontrola dostarczonego produktu Niezwłocznie po otrzymaniu przesyłki należy sprawdzić: - czy przesyłka nie posiada widocznych uszkodzeń powstałych w trakcie transportu, - czy wszystkie ruchome części i mechanizmy działają prawidłowo, - czy przesyłka jest kompletna i zawiera: - instrukcję montażu i obsługi - kartę gwarancyjną - pudełko z rękawicami ochronnymi oraz podpałką - zawór bezpieczeństwa, zawór termostatyczny i zawór odpowietrzający - szczotkę do czyszczenia wymiennika Ewentualne wady lub usterki w dostawie należy niezwłocznie zgłosić swojemu dostawcy. 3

4 3. prawidłowe umieszczenie wkładu kominkowego Przy wyborze prawidłowego miejsca umieszczenia wkładu kominkowego należy uwzględnić następujące wymagania: - Miejsce montażu wkładu kominkowego musi zostać zatwierdzone przez nadzór budowlany (mistrza kominiarskiego). - W pomieszczeniu należy zapewnić odpowiedni dopływ powietrza. Do spalenia 1 kg drewna zużywane jest ok. 12m 3 powietrza. - W miejscu montażu wkładu kominkowego nie mogą znajdować się w ścianach lub sufitach żadne przewody elektryczne. - Przy umieszczaniu wkładu należy uwzględnić minimalne odległości od ścian i podłogi oraz przewodów elektrycznych i materiałów łatwopalnych, np. belek drewnianych. - Podłoga pod urządzeniem musi posiadać odpowiednią nośność. Nie wolno umieszczać kominka w pomieszczeniach, w których: - nie ma odpowiedniego dopływu powietrza do spalania, - odbywa się produkcja, obróbka lub składowanie mieszanin i materiałów zapalnych lub wybuchowych, - na skutek odsysania powietrza tworzy się podciśnienie w stosunku do powietrza zewnętrznego (wentylatory, wyciągi, urządzenia grzewcze i wentylacyjne, suszarki wywiewowe, itd.). 4. Transport - W celu łatwiejszej manipulacji z wkładem kominkowym zastosowano drążki transportowe, które można wsunąć do otworów przygotowanych w korpusie wkładu kominkowego (rys. 1). - Przed transportem należy się upewnić, czy mechanizm wysuwny drzwiczek (w przypadku wkładów kominkowych z górnym wysuwem) oraz cegły szamotowe paleniska są zabezpieczone. 4

5 rys Ustawienie wkładu kominkowego - Podłoże pod wkładem kominkowym powinno posiadać odpowiednią nośność. - Pod wkładem kominkowym powinna się znajdować płyta fundamentowa, w żadnym razie nie posadzka pływająca. - Wysokość wkładu kominkowego względem podłogi można ustawić za pomocą regulowanych nóżek (rys. 2), które umożliwiają regulację do wysokości 6 cm (w przypadku wkładów narożnych wyłącznie 1 cm). Po ustawieniu wysokości wkład kominkowy należy wypoziomować. rys. 2 5

6 6. Demontaż śrub unieruchamiających z górnym (wyłącznie w przypadku drzwiczek wysuwem) - Po ustawieniu wkładu kominkowego należy zdemontować dwie śruby unieruchamiające, które zabezpieczają mechanizm wysuwny drzwiczek przed uszkodzeniem, zob. rys. 3 (śruby unieruchamiające znajdują się po obu stronach wkładu kominkowego i są w widoczny sposób oznaczone). - Po demontażu śrub unieruchamiających należy sprawdzić funkcjonowanie przesuwu drzwiczek. W przypadku stwierdzenia wad w funkcjonowaniu mechanizmu należy skontaktować się ze swoim sprzedawcą i przerwać prace budowlane. rys Odprowadzanie spalin z wkładów kominkowych Sposób odprowadzania spalin nad wymiennikiem wodnym jest uzależniony od konstrukcji. W ofercie znajdują się następujące warianty: - Opracowanie z wyborem pozycji odprowadzania spalin (zob. rys. 4a): - W przypadku tego wariantu można zamienić wylot odprowadzania spalin (B) z osłoną otworu rewizyjnego (A) i równocześnie obrócić cały czopuch (C) o 180, co umożliwi przystosowanie odprowadzania spalin do aktualnych warunków. 6

7 - Niniejsze opracowanie dostępne jest w modelach: ECKA 67/45/51W, HAKA 67/51W, HAKA 89/45W, HAKA 89/45WT, ECKA 50/35/45W (w tym modelu istnieje wyłącznie możliwość zamiany wylotu odprowadzania spalin i otworu rewizyjnego) - Opracowanie z bezpośrednim odprowadzaniem spalin (zob. rys. 4b): - W tym wariancie pozycja otworu rewizyjnego (A) i odprowadzania spalin jest dokładnie określona i nie można jej zmieniać. - Niniejsze opracowanie dostępne jest w modelach: HAKA 37/50W, HAKA 63/51W, HAKA 63/51WT. We wkładach kominkowych wodnych zalecamy wsunąć kanał dymowy do gardzieli wylotu odprowadzania spalin (B) oraz uszczelnić powstałą przestrzeń (D), zob. rysunek 5b. Taki sposób zapobiega ewentualnemu wyciekaniu kondensatu z przewodu spalinowego na korpus wkładu kominkowego oraz tworzeniu się specyficznego zapachu w pomieszczeniu. rys. 4a rys. 4B 8. Podłączenie do komina - Przed podłączeniem wkładu kominkowego do komina należy koniecznie sprawdzić wymiary i stan danego komina (zgodnie z odpowiednimi lokalnymi przepisami budowlanymi oraz normą DIN 18160). Następnie należy udokumentować pisemnie prawidłowe funkcjonowanie komina zgodnie z DIN EN Podczas obliczeń komina należy uwzględnić parametry danego wkładu kominkowego oraz fakt, że przy otwartych drzwiczkach (w trakcie dokładania paliwa) należy w bezpieczny sposób odprowadzić większą ilość powietrza oraz spalin w porównaniu ze zwykłą eksploatacją. - Nie wolno zmniejszać wymiarów przewodu spalinowego. - Do jednego komina można podłączyć większą ilość źródeł ciepła wyłącznie wtedy, jeżeli są 7

8 wyposażone w mechanizm samozamykania drzwiczek i posiadają certyfikat według EN A1. Następnie należy wykonać obliczenia według normy DIN EN 13384, ustęp 2. - Podczas montażu należy przestrzegać norm EN , DIN 18160, DIN lub przepisów dotyczących niniejszego rodzaju urządzeń obowiązujących w krajach, w których przeprowadzany jest ich montaż. Elementy łączące / kanał dymowy - Wymiary elementów łączących muszą być zgodne z normą DIN EN W celu połączenia wkładu kominkowego i komina można zastosować wyłącznie rurę stalową (kanał dymowy) do tego przeznaczoną i opatrzoną tabliczką CE (minimalna grubość ściany wynosi 2 mm, w przypadku nierdzewnej stali austenitycznej 1 mm). - Jeżeli ciąg w kominie jest w trakcie eksploatacji zbyt wysoki (ponad 20 Pa), zalecamy montaż kominowej przysłony dławiącej. W takim przypadku należy zadbać, aby: - przysłona nie zamykała się samoczynnie - przysłona była wyposażona w prostą i przejrzystą regulację oraz posiadała oznaczenie pozycji zamknięte i otwarte - przysłona posiadała otwory stanowiące minimalnie 3 % wielkości przekroju całkowitego przysłony, nie mniej jednak niż 20 cm Doprowadzenie powietrza do spalania - Wkład kominkowy może być eksploatowany wyłącznie w pomieszczeniach, w których zapewniona jest odpowiednia ilość dopływu powietrza do spalania. - Urządzenia do odsysania powietrza (np. urządzenia wentylacyjne, odsysacz pary), które są użytkowane w jednym pomieszczeniu razem z wkładem kominkowym, mogą spowodować problemy z dopływem powietrza do wkładu kominkowego. W takim przypadku należy zadbać, aby w pomieszczeniu nie powstawało podciśnienie w stosunku do powietrza zewnętrznego. - W celu bezproblemowej eksploatacji należy koniecznie zapewnić odpowiedni przewód dopływu powietrza do kołnierza w dolnej części wkładu kominkowego (rys. 5a): - Droga dopływu powietrza powinna być możliwie jak najkrótsza i nie powinna zmieniać kierunku. - za pomocą diagramów roboczych (zob. wytyczne zdunów TR-OL) należy określić przekrój przewodu dopływu powietrza. - Przewód dopływu powietrza powinien być wyprodukowany z niepalnego materiału odpornego na odkształcenia. - Odizolowanie przewodu dopływu powietrza zapobiega pojawianiu się kondensatu. - W przypadku modeli 89/45WT, 89/72W i 63/51WT można dodatkowo zmienić stronę położenia kołnierza powietrza, przy czym niewykorzystany otwór należy zaślepić (rys. 5b). 8

9 rys. 5a rys. 5B 10. Demontaż drzwiczek Przed przystąpieniem do pracy zalecamy przeprowadzenie demontażu drzwiczek, w celu uniknięcia ich ewentualnego uszkodzenia lub zanieczyszczenia. Sposób demontażu jest uzależniony od typu drzwiczek: Drzwiczki zamykane tradycyjnie (rys. 6) Wyjąć zabezpieczenie z górnego zawiasu (krok nr 1). Do dolnego zawiasu przyłożyć klucz płaski w rozmiarze 17 i podnieść drzwiczki do góry (krok nr 2). Jak tylko dolny zawias wydostanie się z ramy, wysunąć drzwiczki w kierunku ku sobie (krok nr 3) i następnie ruchem w dół wyjąć drzwiczki z górnego zawiasu. W celu założenia drzwiczek należy postępować w sposób odwrotny. rys. 6 9

10 Drzwiczki proste z górnym wysuwem (rys. 7) Otworzyć drzwiczki do pozycji czyszczenia szyby (krok nr 1). Należy sprawdzić, czy dźwigienki unieruchamiające mechanizm podnoszący są wysunięte (krok nr 2). Wyjąć zabezpieczenie z prawego dolnego zawiasu drzwiczek (krok nr 3). Za pomocą klucza imbusowego nr 3 wymontować ograniczniki otwierania drzwiczek (krok nr 4). Następnie przesunąć drzwiczki w prawo i wyjąć ruchem ku sobie (krok nr 5). W celu założenia drzwiczek należy postępować w sposób odwrotny. rys. 7 Drzwiczki narożne z górnym wysuwem (Rys. 8) Otworzyć drzwiczki do pozycji czyszczenia szyby (krok nr 1). Należy sprawdzić, czy dźwigienki unieruchamiające mechanizm podnoszący są wysunięte (krok nr 2). Wyjąć zabezpieczenie z górnego zawiasu drzwiczek (krok nr 3). Następnie przesunąć drzwiczki do góry, dzięki czemu wydostanie się dolny zawias, po czym wyjąć drzwiczki ruchem ku sobie (krok nr 4). W celu założenia drzwiczek należy postępować w sposób odwrotny. 10

11 rys Zamykanie drzwiczek Wkłady kominkowe posiadają dwie opcje ustawienia drzwiczek: A drzwiczki z zamykaniem ręcznym A1 drzwiczki z zamykaniem automatycznym Drzwiczki zostały ustawione fabrycznie na zamykanie ręczne, tj. wariant A. W przypadku tego wariantu nie można wykorzystać wielokrotnego podłączenia do komina. Jeżeli wkład kominkowy ma zostać podłączony do wielokrotnego przewodu kominowego, należy przeprowadzić obliczenia według normy DIN EN i następnie zmienić na drzwiczki samozamykające, tj. wariant A1. W trakcie przeróbki na wariant A1 należy postępować zgodnie z następującą instrukcją: Drzwiczki zamykane tradycyjnie (obr. 9) Wyjąć zabezpieczenie z górnego zawiasu (krok nr 1). Do dolnego zawiasu przyłożyć klucz płaski w rozmiarze 17 i podnieść drzwiczki do góry (krok nr 2). Jak tylko dolny zawias wydostanie się z ramy, obrócić go za pomocą nałożonego klucza w kierunku paleniska (krok nr 3), dzięki czemu nastąpi naprężenie sprężyny skrętowej. W taki stanie drzwiczki włożyć ponownie do ramy (krok nr 4) i zabezpieczyć górny zawias za pomocą zabezpieczenia opisanego w kroku nr 1. 11

12 rys. 9 Drzwiczki proste z górnym wysuwem, model 50/35/45W (Rys. 10) Wyjąć części boczne paleniska w taki sposób, aby lewa i prawa strona rewizyjna była dostępna aż do obciążników (krok nr 1). Za pomocą klucza imbusowego nr 3 zdemontować obie osłony (krok nr 2). Następnie z obu stron równomiernie wyjąć tyle obciążników, aby drzwiczki zamykały się samoczynnie (krok nr 3). Zamontować z powrotem obie osłony oraz włożyć do paleniska boczne części szamotowe (zob. powyższe kroki 1 i 2). rys

13 Drzwiczki narożne z górnym wysuwem (rys. 11 model 67/45/51W): UWAGA: W przypadku niniejszych modeli nie można obciążyć drzwiczek od strony komory spalania! Zdemontować obie osłony obciążników z tylnej strony wkładu kominkowego (krok nr 1). Drzwiczki opuścić do dolnego położenia, aby obciążniki wysunęły się w górę. Wyjąć równomiernie z obu stron tyle obciążników, aby drzwiczki zamykały się samoczynnie (krok nr 2). Zamontować z powrotem obie osłony. rys

14 12. Montaż ram Dostawa wszystkich ram maskujących i montażowych obejmuje śruby i nakrętki wsuwane (w przypadku drzwi z górnym wysuwem), które służą do umocowania ramy we wkładzie kominkowym. Podczas montażu poszczególnych typów ram należy postępować w następujący sposób: Montaż ram maskujących (rys. 12) Nasunąć nakrętki na ocynkowane obramowanie (krok nr 1). Ramę przyłożyć do kominka, górną i dolną część ramy przymocować za pomocą śrub (krok nr 2 i 3). rys. 12 Montaż ram montażowych w drzwiczkach prostych (rys. 13) Od strony wewnętrznej mechanizmu podnoszącego włożyć do wkładu kominkowego części boczne ramy montażowej i przymocować śrubami za pomocą klucza nr 8 po obu stronach kominka (krok nr 1). Na ocynkowane obramowanie nasunąć nakrętki i za pomocą śrub przymocować węższą część ramy do dolnej krawędzi obramowania (krok nr 2). Pozostałą część dolną przyłożyć do wkładu kominkowego i przymocować śrubami (krok nr 3). Wyznaczyć luz po obwodzie ramy i następnie dokręcić wszystkie śruby. 14

15 rys. 13 Montaż ram montażowych w drzwiczkach narożnych z górnym wysuwem (rys. 14) Zmontować ramę w rogach (krok nr 1). We wkładzie kominkowym wyłamać przygotowane prostokąty na górnym i dolnym końcu listwy (krok nr 2). Nasunąć nakrętkę na ocynkowane obramowanie i za pomocą śrub przymocować ramę do wkładu kominkowego (krok nr 3). Listwy z wyłamanymi otworami są regulowane, przysunąć je do ramy w zależności od potrzeb. rys

16 13. Opis wyjść wkładu kominkowego Poszczególne wyjścia wkładu kominkowego zostały przedstawione na następujących rysunkach i różnią się w zależności od typu wkładu kominkowego: - HAKA 67/51W, HAKA 89/45W, HAKA 89/45WT, ECKA 67/45/51W, viz rys. 15a - HAKA 37/50W, HAKA 63/51W, HAKA 63/51WT, HAKA 63/51Wa, viz rys. 15b - ECKA 50/35/45W, viz rys. 15c rys. 15a rys. 15B rys. 15c 1- dopływ wody z układu grzewczego min. 55 C 2- odpływ wody do układu grzewczego 3- dopływ wody z wodociągu do pętli chłodzenia 4- odpływ wody z pętli chłodzenia do kanalizacji 5- zawór odpowietrzający 6- tuleje czujników temperatury 7- otwór zaworu upustowego 16

17 14. podłączenie do układu grzewczego - Wkład kominkowy należy podłączyć do funkcjonującego układu grzewczego, który posiada zabezpieczenie termiczne. Funkcjonowanie takiego zabezpieczenia powinno być sprawdzane minimalnie raz w roku, w przeciwnym razie nie wolno eksploatować wkładu kominkowego. - Wkład kominkowy należy podłączyć do układu grzewczego przez tzw. obieg kotłowy. Minimalna temperatura wody zwrotnej nie powinna być niższa niż 55 C, uzyskana temperatura jest więc wyższa od punktu rosy. Tylko w taki sposób można ochronić urządzenie przed korozją niskotemperaturową oraz skróceniem żywotności produktu. Podłączenie wkładu kominkowego bez wymienionego obiegu kotłowego z daną temperaturą wody zwrotnej skutkuje utratą gwarancji. - zalecamy, aby w skład układu grzewczego wchodził adekwatny zbiornik akumulacyjny, który wyrównuje odchylenia mocy i poboru energii cieplnej. - W trakcie montażu należy przestrzegać wszystkich przepisów lokalnych oraz przepisów odnoszących się do norm krajowych i europejskich. - W celu zapewnienia ochrony przed nadciśnieniem należy zamontować zawór bezpieczeństwa przetestowany zgodnie z DIN EN ISO 4126 i posiadający certyfikat CE. Niniejszy zawór bezpieczeństwa musi się znajdować blisko wkładu kominkowego, musi być swobodnie dostępny i nie może być zamykany. Podczas umieszczania zaworu należy zwrócić uwagę na maksymalną dopuszczalną temperaturę otoczenia danego zaworu. Ciśnienie robocze w układzie grzewczym nie może być wyższe niż 2,5 bar. - W celu zapewnienia ochrony przed przegrzaniem należy zamontować przetestowany zawór termostatyczny posiadający certfikat CE. Podczas umieszczania zaworu należy zwrócić uwagę na maksymalną dopuszczalną temperaturę otoczenia danego zaworu. Dopływ zimnej wody do zaworu termostatycznego nie może być zamykany, natomiast nadciśnienie musi wynosić minimalnie 2 bary i nie może być wyższe niż 10 bar. Wyjście wody z zaworu termostatycznego do kanalizacji powinno być widoczne. - zalecane podłączenie wkładu kominkowego do układu grzewczego zostało przedstawione na rys. 16. zawór bezpieczeństwa 2,5 bar zawór odpowietrzający kanalizacja zawór sterowany termicznie pompa zawór trójdrożny klapa zwrotna zbiornik ciśnieniowy zawór upustowy wyjście ogrzanej wody wejście zimnej wody dopływ wody do pętli chłodzenia odpływ wody z pętli chłodzenia do kanalizacji czujnik temperatury pętli chłodzenia czujnik sterowania pompy jednostka napełniająca wyjścia obiegu grzewczego 17

18 obr Zabudowa wkładu kominkowego - W trakcie montażu urządzenia należy przestrzegać wszystkich przepisów lokalnych oraz przepisów odnoszących się do norm krajowych i europejskich. - Podczas prac budowlanych należy zwrócić szczególną uwagę na przepisy dotyczące ochrony przeciwpożarowej, stosowanych materiałów oraz wymiarów kratek wentylacyjnych. - Prace budowlane należy wykonać w sposób umożliwiający późniejszy dostęp w celu czyszczenia urządzenia, kanału dymowego i komina. - rysunki 17a i 17b przedstawiają poszczególne elementy ochronne oraz części budowlane w trakcie montażu wkładu kominkowego w przypadku ściany zwykłej oraz ściany wymagającej ochrony. 18

19 rys. 17a Montaż przed / obok zwykłej ściany rys. 17B Montaż przed / obok ściany wymagającej ochrony 1. Ściana 2. Warstwa izolacyjna (kanał dymowy) 3. Część łącząca / kanał dymowy 4. Warstwa izolacyjna (ściana tylna) 5. Przestrzeń konwekcyjna 6. Kratka wlotowa powietrza konwekcyjnego 7. Płyta betonowa min. 6 cm (w przypadku montażu na stropie ochronnym) 8. Strop 9. Warstwa izolacyjna (podłoga) 10. Dopływ powietrza do paleniska 11. Zabudowa (z pomieszczenia) 12. Warstwa izolacyjna (strop) 13. Kratka wylotowa powietrza konwekcyjnego 14. Podłoga ochronna z materiałów niepalnych 15. Warstwa izolacyjna (strona boczna) 16. Zabudowa (z pomieszczenia) 17. Obszar promieniowania 18. Materiał łatwopalny 19. Oddychająca ochrona promieniowania 20. Ściana ochronna 21. Ochrona przeciwpożarowa przy kanale spalinowym 22. Przedmurówka z materiału mineralnego 23. Meble z materiału palnego w odległości min. 5cm od ściany zabudowy 19

20 Przestrzeń konwekcyjna - Jeżeli płaszcz konwekcyjny nie został zastosowany, wtedy między wkładem kominkowym i warstwą izolacyjną (4,15) musi być zachowana przestrzeń minimalnie o wymiarach 6 cm po stronach bocznych i tylnych. - Przestrzeń konwekcyjna musi zostać odizolowana od wszystkich ścian, oprócz ścian, które tworzą powierzchnię ciepłozmienną zabudowy. - Ściany, podłoga i strop przestrzeni konwekcyjnej muszą być czyste i odporne na ścieranie. Dopływ powietrza konwekcyjnego z płaszcza konwekcyjnego - Wszystkie przewody ciepłego powietrza konwekcyjnego muszą się składać z odpornych na odkształcanie materiałów niepalnych. - Przewód powinien być solidnie przymocowany zarówno do króćca płaszcza konwekcyjnego, jak i do kratki wylotowej. Eksploatacja bez kratki powietrznej (hypokaust) - Cyrkulacja powietrza konwekcyjnego odbywa się w zamkniętym płaszczu. Ciepło z przestrzeni konwekcyjnej jest przekazywane do pomieszczenia za pomocą ciepłozmiennych powierzchni płaszcza zabudowy. - Obciążenie cieplne w przestrzeni konwekcyjnej hypokaustu jest wyższe od obciążenia występującego w przypadku konstrukcji z kratkami powietrznymi. Dlatego przestrzeń konwekcyjna wymaga dodatkowej izolacji. - Wymiary i wykonanie powierzchni ciepłozmiennej zabudowy musi uwzględniać moc cieplną wkładu. Przedmurówka (dla ścian wymagających ochrony) - Stosuje się w celu ochrony ścian budynku (20) i składa się z materiału mineralnego o grubości min. 10 cm. - Przedmurówka może się kończyć nie niżej niż 20 cm nad kanałem dymowym (3). - Przedmurówka nie jest konieczna, jeżeli ściana budynku: - posiada grubość min. 10 cm - składa się z materiałów niepalnych - nie jest nośną ścianą betonową lub ścianą z żelbetonu Warstwy izolacyjne (ochrona ścian zwykłych) - Przedmurówka (22) i ściana budynku (20) muszą posiadać warstwę izolacyjną (4,16) o grubości minimalnie 9 cm. - zabudowa (11) nie musi posiadać ochronnej warstwy izolacyjnej, jeżeli powierzchnia zabudowy ogrzewa się maksymalnie do 85 C. W przypadku powierzchni na bazie kamienia naturalnego lub ceramiki, na które nie kładzie się żadnych przedmiotów, temperatura powierzchniowa może osiągnąć maksymalnie 120 C (dotyczy wyłącznie mocno pochylonych lub pionowych powierzchni zabudowy ogrzewane ściany kaflowe, itd.). Ochrona podłogi - Podłogi z materiałów palnych muszą być chronione za pomocą płyty betonowej (7) o grubości min. 6 cm, na którą należy następnie położyć warstwę izolacyjną (9). - Nośne podłogi betonowe i podłogi z żelbetonu muszą posiadać warstwę izolacyjną (9). 20

21 Zabudowa - Ściany zabudowy służą do oddawania ciepła do pomieszczenia i mogą się składać wyłącznie z materiałów niepalnych klasy A1. - Powierzchnie pionowe w kierunku pomieszczenia na bazie kamienia naturalnego lub ceramiki mogą osiągać maksymalnie temperaturę 120 C. - Powierzchnie poziome, na które można kłaść przedmioty, mogą osiągać maksymalnie temperaturę 85 C. - zabudowa musi być wyłącznie samonośna i nie może mieć żadnego bezpośredniego kontaktu z wkładem kominkowym. - Między wkładem kominkowym i zabudową, tak samo jak między ramą nośną i zabudową, należy umieścić taśmę uszczelniającą lub papier izolacyjny, który wyrówna różnice w rozszerzalności cieplnej materiałów. Kratki wentylacyjne - W przypadku wylotowej kratki wentylacyjnej należy zachować minimalną odległość 50 cm od stropu i 30 cm od ścian z materiałów palnych, nośnych ścian betonowych oraz mebli. - Wylotowe kratki wentylacyjne należy umieścić równomiernie w górnej części zabudowy w sposób zapobiegający gromadzeniu się ciepła w zabudowie oraz umożliwiający bezproblemowe czyszczenie. - Wymiary przekroju kratek są uzależnione od materiału zabudowy oraz typu wkładu kominkowego (zob. karty techniczne). - kratki wentylacyjne należy umieścić w taki sposób, aby zapobiec ich zatykaniu. Montaż stropu - Jeżeli zabudowa sięga do stropu, musi on posiadać odpowiednią izolację według lokalnych norm budowlanych. Podłoga przed wkładem kominkowym - Podłoga przed wkładem kominkowym musi się składać z materiałów niepalnych lub płyty niepalnej o odpowiedniej grubości (na przykład podłoga szklana). - Wymiary powierzchni niepalnej: - z przodu kominka wymiary uzależnione są od wysokości dna komory spalania od podłogi. Do tej wysokości należy doliczyć 30 cm, wartość minimalna wynosi 50 cm. - Po bokach kominka wymiary uzależnione są od wysokości dna komory spalania od podłogi. Do tej wysokości należy doliczyć 20 cm, wartość minimalna wynosi 30 cm. Obszar promieniowania wkładu kominkowego - Odległość otworu palenisku (do przodu, do góry, w dół i w bok) od części budowlanych z materiału łatwopalnego lub ich elementów łatwopalnych i mebli musi wynosić minimalnie 80 cm. - W przypadku oddychającej ochrony obustronnej odległość powinna wynosić minimalnie 40 cm. Obszar poza zasięgiem promieniowania - Odległość między ścianą zabudowy i przedmiotami z materiałów łatwopalnych lub meblami powinna wynosić minimalnie 5 cm. Przestrzeń przejściowa musi być otwarta w stosunku do zabudowy w taki sposób, aby nie dochodziło do gromadzenia się ciepła. 21

22 - Części, które zakrywają wyłącznie powierzchnie zabudowy kominka, czyli podłoga, obłożenie ścian i warstwa izolacyjna na stropie i ścianach, mogą być przyłączone do zabudowy bez zachowania odległości. 16. Dozwolone materiały izolacyjne - Stosowane materiały izolacyjne muszą zgodnie z AGI-Q 132 spełniać następujące kryteria: Materiał: grupa 12,13 wełna mineralna i żużlowa Forma: grupa 06,07,08 maty, płyty, otuliny Przewodność cieplna: grupa Górna temperatura użytkowa: grupa 70 i wyżej 700 C Gęstość: grupa kg/m 3 - zastosowane materiały izolacyjne muszą spełniać minimalnie kryteria klasy A1 według DIN 4102, część 1 z temperaturą graniczną stosowania min. 700 C i gęstością ponad 80 kg/m 3. - inne rodzaje izolacji muszą posiadać odpowiedni certyfikat DIBT (Deutsches Institut für Bautechnik ) np. Isolrath - Materiały izolacyjne wewnątrz przestrzeni konwekcyjnej bez zastosowania płaszcza konwekcyjnego muszą być odporne na ścieranie. 22

23 23

24 Przedstawiciel na rynek Polski: GODKOWIE ul. Dworcowa Chybie Polska HOXTER GmbH Hersbrucker Straße Reichenschwand Niemcy +49 (0) info@hoxter.de HOXTER a.s. Blanenská Kurim Republika Czeska info@hoxter.eu STAN 04/2015 Zastrzegamy sobie prawo do zmian danych i błędów.