P R O T O K Ó Ł narady problemowej odbytej w dniu 12 marca 2009 r. w Starostwie Powiatowym w Płocku w sprawie naruszenia równowagi przyrodniczej

Transkrypt

1 P R O T O K Ó Ł narady problemowej odbytej w dniu 12 marca 2009 r. w Starostwie Powiatowym w Płocku w sprawie naruszenia równowagi przyrodniczej przez populację kormorana czarnego bytującego na terenach nadwodnych w regionie płockim Organizatorzy: Starosta Płocki oraz Koło Wędkarskie przy PSM LW w Płocku. Spotkanie prowadził Pan Marek Pietrzak - Dyrektor Wydziału Rolnictwa i Środowiska Starostwa Powiatowego w Płocku. Porządek obrad: 1. Powitanie uczestników Starosta Płocki Michał Boszko. 2. Przedstawienie problemu szkód wyrządzanych przez populację kormorana czarnego w gospodarce rybackiej prowadzonej przez Polski Związek Wędkarski Prezes Zarządu Koła Wędkarskiego Stanisław Zonenberg. 3. Dyskusja, wypowiedzi uczestników narady co do możliwości rozwiązania przedstawionego problemu. 4. Wnioski końcowe, ustalenia. Uczestnicy: Pan Eryk Smulewicz - Senator RP, Pan Andrzej Nowakowski - Poseł na Sejm RP, Pan Eugeniusz Grabowski Prezes Zarządu Głównego PZW w Warszawie, Prezesi zarządów okręgowych PZW: Płocko-Włocławskiego i Mazowieckiego, zarządy kół wędkarskich z powiatu płockiego, m. Płocka i powiatów sąsiednich, przedstawiciele Generalnej i Regionalnej Dyrekcji Ochrony Środowiska, Regionalnego Zarządu Gospodarki Wodnej w Warszawie, Urzędu Marszałkowskiego Województwa Mazowieckiego, Wojewódzkiego Zarządu Melioracji i Urządzeń Wodnych, Urzędu Miasta Płocka i gmin nadwiślańskich w powiecie płockim, Nadleśniczowie Nadleśnictw: Płock, Łąck i Gostynin, dyrektorzy parków krajobrazowych, przedstawiciele nauki: prof. dr hab. Andrzej Martyniak oraz dr inż. Bogdan Wziątek z Uniwersytetu Warmińsko-Mazurskiego w Olsztynie, pozarządowe organizacje ekologiczne, w tym Pan Władysław Skalny Prezes Zarządu Głównego Ligi Ochrony Przyrody, Pan dr Wiesław Nowicki członek Zarządu Ogólnopolskiego Towarzystwa Ochrony Ptaków oraz Pani Ewa Smuk-Stratenwerth ze Stowarzyszenia Ekologiczno-Kulturalnego Ziarno, Starosta Płocki, Strona 1 z 11

2 kierownictwo Wydziału Rolnictwa i Środowiska Starostwa Powiatowego w Płocku, radni powiatu płockiego, media. Zebranych powitał Starosta Płocki Pan Michał Boszko. Na wstępie swojej wypowiedzi podkreślił, iż Starostwo Powiatowe w Płocku legitymuje się zaszczytnym tytułem Mecenasa Polskiej Ekologii, którym uhonorowane zostało w 2007 r. za całokształt działań na rzecz ochrony środowiska. Tytuł ten zobowiązuje. Dlatego też samorząd powiatu podejmuje wiele działań, także o zasięgu ponadpowiatowym - regionalnym, które służą zrównoważonemu rozwojowi Ziemi Płockiej. Nie obawia się spraw trudnych, z pozoru niemożliwych do rozwiązania. Jest otwarty na inicjatywy społeczne, czego przykładem jest dzisiejsze spotkanie. Starosta Płocki podkreślił, że z zainteresowaniem przyjął inicjatywę Prezesa Zarządu Koła Wędkarskiego - Pana Stanisława Zonenberga dotyczącą wspólnego podjęcia trudnej sprawy związanej z populacją kormoranów bytujących nad Wisłą i innych akwenach wodnych w naszym regionie. Z niepokojem wysłuchał informacji o zachwianiu równowagi przyrodniczej w regionie płockim i problemach, jakie z tego wynikają. Problem kormoranów to problem szerszy, wymagający decyzji organów wyższego szczebla. Poinformował, że tam, gdzie człowiek przyłożył swoją rękę i powstał problem, tam człowiek powinien problem rozwiązać. Starosta Płocki podkreślił, iż celem spotkania jest uzyskanie kompromisu pomiędzy ochroną przyrody i gospodarczym użytkowaniem środowiska przyrodniczego. Jego tematyka wpisuje się w politykę ekologiczną powiatu, określoną w Strategii rozwoju powiatu płockiego do 2015 r. oraz Programie ochrony środowiska do 2010 r. Wpisuje się także w dotychczasowe działania samorządu powiatowego na rzecz zrównoważonego zagospodarowania Doliny Środkowej Wisły. W zakresie tym powiat płocki zorganizował trzy, niezwykle cenne, konferencje wyszogrodzkie, których dorobek został zawarty w publikacji Z Wisłą nasza przyszłość. Promując wypracowane wartości, Starosta Płocki wręczył tę publikację parlamentarzystom oraz przedstawicielom PZW - do wykorzystania w podejmowanych działaniach. Na zakończenie Starosta Płocki wyraził zadowolenie z przybycia tak szerokiego i kompetentnego gremium, które daje gwarancję, że wypracowane zostaną optymalne rozwiązania w duchu zrównoważonego rozwoju Ziemi Płockiej. Strona 2 z 11

3 Po oficjalnym rozpoczęciu obrad głos zabrali parlamentarzyści. Jako pierwszy wystąpił Pan Eryk Smulewicz - Senator RP. W wypowiedzi podkreślił, że wędkarze mogą liczyć na jego pomoc, że podejmie odpowiednie działania w celu przeanalizowania możliwości rozwiązania problemu szkód wyrządzanych przez kormorana czarnego w kraju, z działaniami legislacyjnymi włącznie. Pomoc dla wędkarzy zadeklarował również Pan Andrzej Nowakowski - Poseł na Sejm RP. Zapewnił, że rozumie wędkarzy, że wystąpi z inicjatywą rewizji odpowiednich przepisów prawnych w celu zminimalizowania szkód czynionych przez kormorany lub zapewnienia rekompensaty dla Polskiego Związku Wędkarskiego. W imieniu Pani Poseł Jolanty Szymanek-Deresz wystąpiła Pani Aneta Pietraszkiewicz z Biura Poselskiego, odczytując jej list adresowany do organizatorów spotkania (plik do pobrania). W liście Pani Poseł Szymanek- Deresz przeprosiła uczestników za nieobecność spowodowaną niezależnymi od niej przyczynami i jednocześnie podkreśliła, że trzeba dążyć do szybkiego uregulowania przepisów prawnych związanych z omawianym problemem. Ze swej strony zobowiązała się podjąć wszelkie niezbędne działania zmierzające ku jego rozwiązaniu oraz przyśpieszeniu prac nad dawno zapowiadaną strategią gospodarowania populacją kormorana czarnego w Polsce. Pani Senator Janina Fetlińska w liście skierowanym do organizatorów spotkania wyraziła m.in. nadzieję, że obrady pozwolą na znalezienie rozwiązania istniejącego problemu, jakim jest stale wzrastająca populacja kormorana czarnego, a co za tym idzie powiększająca się skala szkód wyrządzanych w gospodarce rybackiej prowadzonej przez PZW. Podkreśliła także, że należy zmierzyć się z problemem i znaleźć optymalne rozwiązanie, aby ograniczyć wyrządzane przez kormorany szkody (plik do pobrania). Referat wprowadzający do tematyki spotkania wygłosił Pan Stanisław Zonenberg - Prezes Zarządu Koła Wędkarskiego przy PSM LW w Płocku (plik do pobrania). W wypowiedzi swojej przedstawił problem szkód wyrządzanych przez nadmierną populację kormorana czarnego w gospodarce rybackiej prowadzonej przez Polski Związek Wędkarski. Podał przykłady ilustrujące rozmiary szkód wyrządzane przez kormorany, wielokrotnie pytał dlaczego koszty ochrony kormorana mają ponosić z własnej kieszeni wędkarze. Podkreślił, iż PZW domaga się ustanowienia przepisów prawnych regulujących kwestię odpowiedzialności Skarbu Państwa za szkody wyrządzane przez kormorany. Przytoczył argumenty wędkarzy co do celowości dalszej ochrony Strona 3 z 11

4 prawnej tego gatunku. W ich imieniu zaapelował o pilną analizę zasadności utrzymywania tej ochrony, z uwagi na fakt, iż obecnie kormoran czarny nie jest już gatunkiem zagrożonym wyginięciem i nie ma żadnych przesłanek do dalszej jego ochrony. Wędkarze bardzo liczą na pomoc parlamentarzystów, Ministra Środowiska, Wojewody, Marszałka Województwa, Generalnego i Regionalnego Dyrektora Ochrony Środowiska, RZGW i innych kompetentnych organów. Liczą na dalsze wsparcie ze strony Starosty Płockiego oraz samorządów gminnych. Na zakończenie Pan Prezes Stanisław Zonenberg przedstawił konkretne propozycje działań mających na celu rozwiązanie omawianego problemu, zgłaszając je jako tezy do dyskusji (plik do pobrania). Wręczył również obecnym na spotkaniu parlamentarzystom przygotowany przez Zarząd Koła projekt interpelacji poselskiej do wykorzystania w pracy legislacyjnej (plik do pobrania). Ponadto przekazał parlamentarzystom, Staroście Płockiemu, Prezesowi Zarządu Głównego PZW oraz przedstawicielowi Generalnej Dyrekcji Ochrony Środowiska komplet materiałów przygotowanych na naradę przez Zarząd Koła. Jako pierwszy głos w dyskusji zabrał Pan Eugeniusz Grabowski - Prezes Zarządu Głównego PZW w Warszawie. W wypowiedzi swojej podkreślił m.in., że wszystkie wnioski zaproponowane przez Prezesa Stanisława Zonenberga znajdują poparcie Zarządu Głównego PZW. Wnioski te należy skierować na drogę realizacyjną. Potrzebna jest duża moc realizacyjna i działania systemowe. Sprawa jest trudna, wymagająca udziału władz centralnych i parlamentarzystów. W dalszej części wypowiedzi Prezes Zarządu Głównego nawiązał do rozwiązań unijnych w zakresie europejskiego planu zarządzania zasobami kormoranów oraz podkreślił potrzebę przyśpieszenia prac przez Ministra Środowiska nad zapowiadaną Strategią gospodarowania populacją kormorana czarnego w Polsce. Zaznaczył, że nikomu w Europie nie udało się rozwiązać problemu kormorana. Kilka lat temu taką próbę podjęli Francuzi, odstrzelili 30 tys. ptaków, lecz na ich miejsce pojawiły się nowe sprawa musi być rozwiązana globalnie. Następnie głos zabrała Pani Ewa Smuk-Stratenwerth ze Stowarzyszenia Ekologiczno-Kulturalnego Ziarno w Grzybowie. Stwierdziła m.in., że zapoznała się z dostępną literaturą nt. kormoranów, z której wynika, że kormoran rozwija się na wodach zanieczyszczonych, zaś poprawa jakości wód powinna ograniczyć rozrost kolonii kormoranów. Obecny stan to wynik zaniedbań lat poprzednich. Strona 4 z 11

5 Kolejno w dyskusji udział wziął Pan dr inż. Bogdan Wziątek z Uniwersytetu Warmińsko-Mazurskiego w Olsztynie - współautor raportu z 2005 r. nt. wpływu populacji kormoranów na gospodarkę rybacką prowadzoną na zbiorniku włocławskim przez PZW. W wypowiedzi swojej przywołał dane z raportu stwierdzające, że w 2005 r. liczebność koloni oszacowano na ok ptaków gniazdujących i według niego liczebność ta jest względnie stała. Istotnym problemem jest ogromna ilość ptaków dolatujących w okresie od sierpnia do listopada. Wówczas szkody w gospodarce rybackiej są największe. Dalej dr Wziątek stwierdził, że: przy tak dużej liczebności kormoranów, przynoszą one więcej szkód niż pożytku zarówno dla środowiska, jak i dla człowieka. Raport wykazał, że kormoran może w istotny sposób wpływać na skład ichtiofauny zbiornika, zwłaszcza w określeniu do takich gatunków jak: płoć, okoń i sandacz, które występowały regularnie w pokarmie ptaków. Ofiarami kormoranów padają przede wszystkim ryby w wieku 1+, a więc przed osiągnięciem dojrzałości płciowej. Może to w niekorzystny sposób wpływać na rekrutację przyszłych populacji tarłowych, a tym samym przyczynić się do spadku liczby drapieżników w zbiorniku. W konsekwencji może to spowodować obniżenie zdolności zbiornika do samoregulacji, zwłaszcza w obrębie zespołu drobnych ryb karpiowatych i okoniowatych. Na zakończenie dr Wziątek potwierdził rozmiary szkód, jakie wyrządzają kormorany w gospodarce rybackiej prowadzonej przez PZW. Aby zmniejszyć straty, ze swej strony zaproponował Polskiemu Związkowi Wędkarskiemu wprowadzenie zmian w systemie zarybiania wód poprzez zwiększenie hodowli suma i zarybianie większymi osobnikami, w miesiącu grudniu, czyli po odlocie kormoranów. Podkreślił, iż osobiście dopuszcza fizyczną eliminację ptaków dolatujących, oczywiście po okresie lęgowym. Widzi konieczność ustanowienia przepisów regulujących kwestię odszkodowania za szkody kormoranie. Kolejny głos w dyskusji zabrał dr Wiesław Nowicki z Ogólnopolskiego Towarzystwa Ochrony Ptaków. Na wstępie zaznaczył, że problem kormorana jest problemem wtórnym. Przyczyną obecnego stanu jest fatalna decyzja o budowie zbiornika włocławskiego. Obecnie rozważany jest plan rozbiórki stopnia wodnego we Włocławku, co powinno być ważne dla wędkarzy. Dr Nowicki stwierdził, że RZGW, działające w imieniu Skarbu Państwa, nie powinien pobierać od PZW opłat dzierżawnych za użytkowanie obwodów rybackich. Stwierdził, że każdy przyrodnik rozumie, że wędkarze ponoszą koszty bytowania kormoranów i muszą płacić opłaty dzierżawne. Uważa jednak, że problem kormorana należy rozwiązać na poziomie parlamentarnym, aby Strona 5 z 11

6 wprowadzić zapisy w ustawie, tak jak ma to miejsce w leśnictwie. Dr Nowicki sprzeciwił się natomiast jakiemukolwiek eliminowaniu kormoranów, zwłaszcza poprzez odstrzał, który wywołuje skutek odwrotny od zamierzonego. Wówczas ptaki przeniosą się w inne rejony, a produktywność kolonii wzrośnie. Teraz z jednej pary wyrasta średnio jedno pisklę, w koloniach rozproszonych produktywność sięgnie 2-3 osobników. Następnie o głos poprosił Pan Władysław Skalny - Prezes Zarządu Głównego LOP. Zaproponował, aby w rozwiązywaniu problemu kormorana kierować się rozumem. Podkreślił, że podoba mu się pomysł, żeby zmniejszyć opłaty, które uiszcza corocznie PZW na rzecz RZGW. Zapytał wprost, dlaczego PZW ma ponosić koszty ochrony kormoranów. Wspomniał, że wszelkie decyzje są podejmowane zbyt optymistycznie, powinny być oparte o badania naukowe. Zaproponował zweryfikować ochronę gatunkową tego ptaka. Do dyskusji włączył się Pan Roman Zieliński - Wiceprezes Koła Wędkarskiego przy PSM LW w Płocku. Na wstępie zanegował propozycję dr. Wziątka dotyczącą zmiany sposobu zarybiania wód. To nie jest rozwiązanie! Ponadto zaznaczył, że nieprawdziwe jest stwierdzenie dr. Wziątka, że populacja kormorana jest względnie stała. To nieprawda! Kormorany rozprzestrzeniają się w szybkim tempie na inne akweny wodne, zakładają gniazda nad Skrwą, na Wyspie Ośnickiej i pobliskich jeziorach. Nie ma pełnych danych co do ich liczebności, nie oznacza to jednak, że populacja jest stała. Kormoran nie tylko zjada małe ryby, ale zabija duże (np. sumy, sandacze). Tych strat nikt nie liczy. Szkody w rybostanie są więc znacznie większe i należy szybko działać. Na zakończenie Wiceprezes Koła zadał pytanie: co byłoby, gdyby Polski Związek Wędkarski zrezygnował z dzierżawionych obwodów? Kto wówczas byłby w stanie gospodarować na wodach obleganych przez kormorany? Nikt z prywatnych dzierżawców nie zgodziłby się na takie warunki prowadzenia gospodarki rybackiej! Pełną desperacji była kolejna wypowiedź - Wójta Gminy Nowy Duninów - Pana Mirosława Krysiaka, który przekonywał zebranych, że nadmierna liczebność kormorana czarnego bytującego nad Wisłą ma istotny wpływ na nadmierne wylęgi ochotki - zielonego komara, który poważnie utrudnia życie mieszkańcom okolicznych miejscowości. Gmina Nowy Duninów jest gminą typowo turystyczną, a plaga ochotki odstrasza turystów. Zawieszone w powietrzu owady ograniczają aktywność ludzi, zapychają oczy i nozdrza zwierząt gospodarskich, wdzierają się do oświetlonych mieszkań, wywołują alergie, rozbijają się o poruszające się pod drodze krajowej pojazdy, oblepiają Strona 6 z 11

7 szyby, ograniczając widoczność kierowcom, tworzą na nawierzchni drogi śliską maź, niebezpieczną dla ruchu drogowego. Omawiając te uciążliwości, Wójt Gminy postawił otwarte pytanie: jaka rekompensata należy się gminie z tytułu plagi ochotki, gminie, której głównym dochodem jest turystyka. Ochotka występuje całym sezonem, notuje się kilka wylęgów tego owada, bo zbiornik włocławski stwarza dogodne warunki jej rozwoju. Wójt Gminy przytoczył badania naukowe potwierdzające, że larwy ochotki żyjące w wodzie są pokarmem dla ryb, które z kolei są pokarmem dla kormoranów. Zniszczenie przez kormorana gatunków ryb żywiących się larwą ochotki powoduje nieograniczone wylęgi owadów. W Wiśle nie ma ryb żywiących się larwami ochotki, np. leszcza. Wójt Gminy poinformował, że danie z rodzimego leszcza można zjeść w Nowym Duninowie tylko na wcześniejsze zamówienie, bowiem na co dzień króluje importowana panga. Dlatego tak ważne jest wołanie wędkarzy o ograniczenie szkód wyrządzanych przez kormorany w rybostanie wód. Wójt Gminy poparł rozwiązania proponowane przez PZW. Stwierdził, że wędkarzom należy się rekompensata. Podkreślił, że człowiek za daleko poszedł w ochronie gatunkowej: człowiek zaczął i człowiek powinien podjąć decyzję... Ingerencja człowieka powoduje problemy. Zaapelował o przywrócenie naturalnej równowagi w przyrodzie. Wyraził zadowolenie z organizacji narady i podjęcia tak ważnych spraw. Podkreślił, że mieszkańcy gmin nadwiślańskich oczekują od władz rozwiązania problemu, bo chcą egzystować w bezpiecznym środowisku. Z uwagi na zbliżający się wylęg ochotki, Wójt Gminy zwrócił się o podjęcie szybkich działań, które przyniosą konkretne efekty. W dalszej części spotkania głos zabrał Pan Jacek Perkowski z Zarządu Okręgu Mazowieckiego PZW. W wypowiedzi podkreślił, że kormoran nie jest naturalnym składnikiem polskiej przyrody, przybył kilka wieków temu z Chin. Dlaczego więc tak go bronimy? Trzeba oszacować poziom liczebności kormorana i ustalić tzw. grupę bezpieczną dla środowiska. Resztę należy zredukować. Zasugerował, aby kormorana uznać za zwierzę łowne, co pozwoli objęcie go planem łowieckim. Do dyskusji włączył się Prezes Zarządu Głównego PZW - Pan Eugeniusz Grabowski, który podkreślił, że Polski Związek Wędkarski na zarybianie i ochronę wód przeznacza ogromne środki finansowe, rocznie około 40 mln zł. Następnie o głos poprosił Pan Stanisław Krzyżelewski z Regionalnego Zarządu Gospodarki Wodnej Inspektoratu we Włocławku. Zaproponował, aby wymusić działania w Ministerstwie Środowiska, aby skierować rezolucje do Ministra o skuteczne działania w sprawie ograniczenia populacji kormorana. Strona 7 z 11

8 Do głosu powrócił Pan Prezes Eugeniusz Grabowski, stwierdzając: dobrze, że się w Płocku spotkaliśmy, że każdy może się wypowiedzieć, że wędkarze wymuszą działania władzy. Poinformował, że będzie kontynuował temat na forum Europejskiej Organizacji Wędkarskiej. Jako kolejny wypowiedział się Pan Mirosław Purzycki - Prezes Zarządu Okręgu PZW w Toruniu, będący jednocześnie Prezesem Stowarzyszenia Wód Dzierżawionych od Skarbu Państwa w Toruniu. Poruszył sprawy dostosowania ustawy o rybactwie śródlądowym do wymogów UE oraz temat kormoranów. Stwierdził, że winna być ekspertyza prawna co do szkód wyrządzonych przez kormorany. Pytał: co to znaczy racjonalnie zarządzać populacją kormoranów, jak już teraz jest optymalny poziom tej populacji. Trzeba osiągnąć kompromis! W dalszej narady udział w dyskusji wziął Pan Janusz Łojko - Dyrektor Biura PZW Okręgu Płocko-Włocławskiego, stawiając otwarte pytanie: ile czasu ma PZW, aby trwała ta sytuacja? Wędkarze narzekają, płacą dużo, spadają odłowy rybackie i wędkarskie, wysiłki utrzymania gospodarki rybackiej są duże. Powinniśmy otrzymywać subwencje. Winny być odszkodowania. Kormoran winien być dopisany do żubrów i innych zwierząt chronionych, za szkody których odszkodowania wypłaca Skarb Państwa. Nie możemy w nieskończoność windować składek, bo wędkarze narzekają. Następnie Pan Dyrektor Łojko przytoczył konkretne dane obrazujące skalę szkód spowodowanych przez kormorany. Poinformował, że kormorany przylatują z Litwy, Łotwy, Estonii, Danii, Szwecji. Skonstatował, że: bez pomocy z zewnątrz nie poradzimy sobie. Następnie głos zabrał Pan prof. dr hab. Andrzej Martyniak z Uniwersytetu Warmińsko-Mazurskiego w Olsztynie. Na wstępie jednoznacznie stwierdził, że powinny zapaść określone wnioski i ustalenia zaadresowane do poszczególnych władz. Powinny być rekompensaty dla użytkowników wód. Jako współautor operatu dotyczącego szkód wyrządzonych przez kormorany w pogłowiu ryb, nie zna obecnie wielkości populacji kormoranów żerujących na wodach Okręgu Płocko-Włocławskiego, nie wiedział o nowej kolonii kormoranów na Wyspie Ośnickiej. Dlatego proponuje opracowanie aneksu do raportu sporządzonego w 2005 r., co wiąże się niestety z kosztami. Niemniej w roku bieżącym spróbuje wspólnie z innymi naukowcami ustalić liczebność drugiej kolonii w pobliżu Płocka. W wypowiedzi swojej Pan prof. Martyniak odniósł się do propozycji zarybiania wód większym materiałem zarybieniowym. Stwierdził, że to nienajlepsze rozwiązanie. Reasumując, zaproponował: zbadanie populacji kormoranów, ustalenie rekompensaty dla Strona 8 z 11

9 użytkowników wód, sporządzenie aneksów do umów dzierżawnych, ewentualne redukcje poprzez odstrzelenie, ale tylko po dogłębnej analizie i w okresie od sierpnia do kwietnia, zwiększenie dotacji na badania naukowe, zmniejszenie ochrony prawnej kormorana, wystosowanie już teraz apelu do parlamentarzystów o zajęcie się problemem. Do dyskusji włączył się Pan Andrzej Drozdowski - Dyrektor Gostynińsko-Włocławskiego Parku Krajobrazowego i zaproponował, aby cała Wisła była objęta ochroną prawną Natura *** Na zakończenie spotkania Pan Stanisław Zonenberg - Prezes Zarządu Koła przy PSM LW w Płocku, współorganizator spotkania, odczytał ponownie propozycje wędkarzy, skierowane do parlamentarzystów i władz centralnych, o następującej treści: W celu ograniczenia populacji kormorana czarnego bytującego na terenach nadwodnych w regionie płockim i przywrócenia równowagi przyrodniczej - wędkarze zwracają się do: 1. do Ministra Środowiska - o pilne ograniczenie populacji kormorana czarnego poprzez zniesienie ochrony prawnej tego gatunku. Kormoran czarny nie należy obecnie do gatunków rzadko występujących, czy zagrożonych wyginięciem. Wręcz przeciwnie, ptak ten tak znacznie odbudował swoją populację, że stał się wręcz gatunkiem szkodliwym dla gospodarczego korzystania ze środowiska. Nie ma obecnie żadnych przesłanek do utrzymywania jego ochrony prawnej. Należy podkreślić fakt, iż już w 1995 r. kormoran został usunięty z tzw. dyrektywy ptasiej, na której opiera się sieć Natura do Parlamentarzystów - o wniesienie inicjatywy ustawodawczej regulującej kwestię odpowiedzialności za szkody wyrządzane w pogłowiu ryb przez kormorana czarnego, podobnie jak to uregulowane jest w prawie łowieckim odnośnie dzików, łosi, jeleni, danieli oraz saren (za szkody odpowiada koło łowieckie) oraz w ustawie o ochronie przyrody odnośnie żubrów, wilków, rysi, niedźwiedzi i bobrów (za szkody odpowiada Skarb Państwa). Obecnie nie istnieją żadne przepisy prawne regulujące wypłatę odszkodowań za szkody wyrządzane przez kormorany. Strona 9 z 11

10 3. do Regionalnego Dyrektora Ochrony Środowiska - o zmniejszenie populacji kormorana w sposób zgodny z art. 33a ustawy o ochronie zwierząt, który mówi, że w przypadku, gdy zwierzęta stanowią nadzwyczajne zagrożenie dla gospodarki człowieka dopuszcza się podjęcie działań mających na celu ograniczenie populacji tych zwierząt. 4. do Sejmiku Województwa Mazowieckiego o przyśpieszenie podjęcia uchwały, wymaganej artykułem 33a ustawy o ochronie zwierząt, określającej miejsce, warunki, czas i sposoby ograniczenia populacji zwierząt. Brak uchwały uniemożliwia praktyczne zastosowanie dopuszczonych przez ustawę działań redukujących liczebność populacji zagrażających gatunków zwierząt. 5. do Regionalnego Zarządu Gospodarki Wodnej, działającego w imieniu Skarbu Państwa - o wprowadzenie odpowiednich ulg w opłacie rocznej uiszczanej przez Polski Związek Wędkarski z tytułu prawa rybackiego użytkowania obwodów rybackich. Ulgi te stanowiłyby pewną rekompensatę Państwa za szkody wyrządzone przez kormorany w gospodarce rybackiej prowadzonej przez PZW. 6. do Ministra Finansów o zwolnienie PZW z podatku VAT od towarów i usług płaconego w ramach wymienionej opłaty rocznej. 7. do Regionalnego Dyrektora Ochrony Środowiska lub Ministra Środowiska - o wydanie zezwolenia, na podstawie art. 56 ustawy o ochronie przyrody, na redukcję liczebności kormorana czarnego w regionie płockim. Przepis ten dopuszcza redukcję ptaków objętych ochroną częściową, jeśli wynika to z konieczności ograniczenia poważnych szkód w gospodarce, w szczególności rolnej, leśnej lub rybackiej. W sytuacji, kiedy zakres zezwolenia obejmuje kilka województw, zezwolenie wydaje Minister Środowiska. Takie zezwolenia są w Polsce wydawane. PZW proponuje redukcję liczebności kormorana w sposób humanitarny, np. metodami biologicznymi w odniesieniu do kolonii lęgowej. Metody te skutecznie zmniejszają sukces lęgowy, a przez to ograniczają populację kormorana. Proponujemy także skorzystanie z doświadczeń innych krajów. Strona 10 z 11

11 Po odczytaniu w/w propozycji Pan Stanisław Zonenberg poprosił o ich przyjęcie jako materiału wyjściowego do dalszych działań. Uczestnicy spotkania przyjęli je przez aklamację przy jednym głosie przeciwnym, który wniósł Pan dr Wiesław Nowicki z Ogólnopolskiego Towarzystwa Ochrony Ptaków. Ustalono, że propozycje PZW i wnioski zgłoszone w toku dyskusji zostaną przeanalizowane w Starostwie Powiatowym pod względem merytorycznym i prawnym. Wnioski przygotowane w odpowiedniej formie i treści zostaną przedstawione na następnym analogicznym spotkaniu w Starostwie i po wspólnej akceptacji zostaną skierowane na właściwą drogę. O terminie spotkania organizatorzy narady poinformują zainteresowane strony. Wyniki prac będą publikowane na stronie internetowej powiatu płockiego i Koła Wędkarskiego przy PSM LW w Płocku. Protokółowała: mgr inż. Joanna Lisicka inspektor w Wydziale Rolnictwa i Środowiska Starostwa Powiatowego w Płocku Strona 11 z 11