Aktualności. Nr 2/2011. W tym numerze pragniemy zatem poświęcić trochę uwagi sylwetce naszego sławnego Polaka.

Transkrypt

1 Nr 2/2011 Aktualności W tym numerze pragniemy zatem poświęcić trochę uwagi sylwetce naszego sławnego Polaka. W dniach 12, 13 i 14 kwietnia odbyły się testy gimnazjalne. Z tej okazji wszyscy uczniowie gimnazjum oprócz III klas, mieli wolne od zajęć szkolnych. Więcej str.3 7 czerwca odbędzie się oficjalne nadanie imienia naszej szkole. W głosowaniach, które się odbyły wybraliśmy, Ŝe naszym patronem będzie Jan Paweł II. 6 maja odbyły się Mistrzostwa Powiatu w Rzucie Piłeczką Palantową, w których uczennica naszej szkoły Kinga Matłoka zajęła I miejsce. Chodź raz w roku jest,,święto Matki mamie na co dzień naleŝą się kwiatki 26 maja - tego dnia wszystkie dzieci - zarówno te malutkie, jak i juŝ całkiem dorosłe składają Ŝyczenia swoim mamom, dają im kwiaty i prezenty. Czytaj dalej na str.4 - -

2 Historia,,Dnia Matki W Polsce po raz pierwszy obchodzono Dzień Matki 1923 roku w Krakowie. Dzień ustalono po to aby ludzie uprzytomnili sobie przynajmniej raz w roku jak waŝna jest rola mamy w ich Ŝyciu. Historia święta Matki sięga czasów staroŝytnych - obchodzono je juŝ w staroŝytnej Grecji (wiosenne święto Matki Natury, podczas którego składano hołd Rei, Ŝonie Kronosa, która była matką wszechświata i wszystkich bóstw) i w Rzymie (święto bogini Cybele, równieŝ uwaŝanej za matkę bogów, było ono obchodzone prawdopodobnie pomiędzy 15 a 18 maja). Ile kwiatków w maju, Ile szczęścia w Raju, Tyle ci słodyczy Wdzięczna córka Ŝyczy Życie i działalność Karola Wojtyły - Naszego Papieża Karol Józef Wojtyła, tak bowiem nazywał sie Jan Paweł II, urodził się 18 maja 1920 r. w Wadowicach. Został ochrzczony w kościele parafialnym 20 czerwca 1920 r. Od września 1930 r. Karol rozpoczął naukę w 8-letnim Państwowym Gimnazjum Męskim im. Marcina Jadowity w Wadowicach. Nie miał Ŝadnych problemów z nauką, juŝ w tym wieku, według jego katechetów, wyróŝniała go takŝe ogromna wiara. 14 maja 1938 r. Karol zakończył naukę w gimnazjum otrzymując świadectwo maturalne z oceną celującą, następnie wybrał studia polonistyczne na Wydziale Filozoficznym Uniwersytetu Jagiellońskiego. W lutym 1940 r. poznał osobę waŝną dla swego rozwoju duchownego. Był to Jan Tyranowski, który prowadził dla młodzieŝy męskiej koło wiedzy religijnej. Uczestniczący w nim Wojtyła poznał wówczas i po raz pierwszy czytał pisma św. Jana od KrzyŜa. W 1942 r. postanowił studiować teologię i wstąpił do tajnego Metropolitalnego Seminarium Duchownego w Krakowie gdzie 1 listopada 1946 r. otrzymał święcenia ka

3 W okresie od kwietnia 1945 r. do sierpnia 1946 r. Karol pracował na uczelni jako asystent i prowadził seminaria z historii dogmatu. 13 października 1946 r. alumn Metropolitalnego Seminarium Duchownego w Krakowie Karol Wojtyła został subdiakonem, a tydzień później diakonem. JuŜ 1 listopada 1946 r. W lipcu 1948 r. na okres 7 miesięcy Karol został skierowany do pracy w parafii Niegowić, gdzie spełniał zadania wikarego i katechety kard. Adam Stefan Sapieha wyświęcił Karola na księdza. W marcu 1949 r. został przeniesiony do parafii św. Floriana w Krakowie. Tam załoŝył chór gregoriański, z którym wkrótce przygotował i odśpiewał mszę "De Angelis" ("O Aniołach"). Swoich chórzystów zaraził pasją i miłością do gór - razem przewędrowali Gorce, Bieszczady i Beskid. Organizowali takŝe spływy kajakowe na Mazurach. W Krakowie otrzymał teŝ w końcu tytuł doktora teologii i uzyskawszy urlop na pracę naukową rozpoczął pisanie pracy habilitacyjnej, która, mimo Ŝe w 1953 roku przyjęła ją Rada krakowskiego Wydziału Teologicznego, została odrzucona przez Ministerstwo Oświaty i tytułu docenta Karol Wojtyła nie uzyskał (uzyskał go dopiero w 1957 r.). W roku 1956 objął za to katedrę etyki Katolickiego Uniwersytetu Lubelskiego. W 1958 r. Karol Wojtyła został mianowany biskupem tytularnym Umbrii, a tak- Ŝe biskupem pomocniczym Krakowa. Konsekracji biskupiej ks. Karola Wojtyły dokonał 28 września 1958 r. w katedrze na Wawelu metropolita krakowski i lwowski, arcybiskup Eugeniusz Baziak. Współkonsekratorami byli biskup Franciszek Jop i Bolesław Kominek. Wtedy teŝ powstały jego najgłośniejsze prace, które przyniosły mu sławę wśród teologów - "Miłość i odpowiedzialność" (1960) oraz "Osoba i czyn" (1969). W 1962 r. został krajowym duszpasterzem środowisk twórczych i inteligencji. Na okres biskupstwa Karola przypadły takŝe obrady Soboru Watykańskiego II, w których aktywnie uczestniczył. Jako biskup przyjął, zgodnie z obyczajem, hasło przewodnie swej posługi Totus Tubus (łac. Cały Twój ), kierował je do Matki Chrystusa. Na zwołanym po śmierci Jana Pawła I konklawe w roku 1978 Wojtyła został wybrany na papieŝa i przybrał imię Jana Pawła II. Wynik wyboru ogłoszono 16 października o godz. 16:16. Jan Paweł II była pierwszym papieŝem z Polski, jak równieŝ pierwszym po 455 latach biskupem Rzymu, nie będącym Włochem. Wybór na głowę Kościoła osoby z kraju socjalistycznego wpłynął znacząco na wydarzenia w Europie wschodniej i Azji w latach 80. XX w.osobistym sekretarzem Jana Pawła II przez cały pontyfikat był arcybiskup Stanisław Dziwisz. Podczas jego pontyfikatu ponad 300 milionów ludzi przeszło na katolicyzm. Pontyfikat Jana Pawła II był drugi co do długości w dziejach Kościoła. NajdłuŜej 32 lata sprawował swój urząd Pius IX (nie licząc pontyfikatu Piotra pierwszego następcy Jezusa). 30 grudnia 1963 r. Karol Wojtyła został mianowany arcybiskupem metropolitą krakowskim. Podczas konsystorza 26 czerwca 1967 r. został nominowany kardynałem. 29 czerwca 1967 r. otrzymał w kaplicy Sykstyńskiej od papieŝa Pawła VI czerwony biret, a jego kościołem tytularnym stał się kościół św. Cezarego Męczennika na Palatynie. Jako pasterz diecezjalny starał się ogarniać swą posługą wszystkich potrzebujących. Wizytował parafie, odwiedzał klasztory. W 1965 r. otworzył proces beatyfikacyjny siostry Faustyny Kowalskiej. Z chęcią jeździł na Podhale i w Tatry. Utrzymywał dobry i ścisły kontakt z inteligencją krakowską, zwłaszcza ze środowiskiem naukowym i artystycznym. Zyskał dojrzałość jako myśliciel, sięgając do rozległej tradycji filozoficznej, lecz teŝ do Biblii i do mistyki (zawsze był mu bliski święty Jan od KrzyŜa) i budując harmonijnie koncepcję z pogranicza filozofii oraz teologii: człowieka jako integralnej osoby. Stał się znanym poza Polską autorytetem. Był obok Prymasa Polski kard. Stefana Wyszyńskiego, najwaŝniejszą postacią Episkopatu Polski. Z, nazwanym tak przez siebie, prymasem Tysiąclecia, ściśle współpracował, okazując szacunek dla jego doświadczenia i mądrości

4 Podczas wszystkich pielgrzymek przebył ponad 1,6 miliona kilometrów, co odpowiada 40- krotnemu okrąŝeniu ziemi wokół równika i czterokrotnej odległości między ziemią a księŝycem. Jan Paweł II odbył 102 pielgrzymki zagraniczne podczas których odwiedził 135 krajów i 142 podróŝe na terenie Włoch, podczas których wygłosił 898 przemówień. Z 334 istniejących rzymskich parafii, odwiedził 301. Jego celem było dotarcie do wszystkich parafii, zabrakło niewiele. PapieŜ Jan Paweł II mianował 232 kardynałów (w tym 9 Polaków), beatyfikował 1318 błogosławionych (w tym 154 Polaków) i kanonizował 478 świętych. Ojciec Święty napisał 14 encyklik, 14 adhortacji, 11 konstytucji oraz 43 listy apostolskie. Wprawdzie juŝ począwszy od Jana XXIII papiestwo zaczęło rezygnować z niektórych elementów ceremoniału, jednakŝe dopiero Jan Paweł II zniwelował większość barier, przyjmując postawę papieŝa bliskiego wszystkim ludziom, papieŝa apostoła. PapieŜ chętnie spotykał się z młodymi ludźmi i poświęcał im duŝo uwagi. Na spotkanie w Rzymie 31 marca 1985 r., który ONZ ogłosiło Międzynarodowym Rokiem MłodzieŜy napisał list apostolski na temat roli młodości jako okresu szczególnego kształtowania drogi Ŝycia, a 20 grudnia zapoczątkował tradycję Światowych Dni MłodzieŜy. Odtąd co roku przygotowywał orędzie skierowane do młodych, które stawało się tematem. Jan Paweł II od początku lat 90. cierpiał na postępującą chorobę Parkinsona. Mimo licznych spekulacji i sugestii ustąpienia z funkcji, które nasilały się w mediach zwłaszcza podczas kolejnych pobytów papieŝa w szpitalu, pełnił ją aŝ do śmierci.. Ojciec Święty Jan Paweł II zmarł 2 kwietnia 2005 r. po zakończeniu Apelu Jasnogórskiego, w pierwszą sobotę miesiąca i wigilię Święta Miłosierdzia BoŜego, w 9666 dniu swojego pontyfikatu. W ciągu ostatnich dwóch dni Ŝycia towarzyszyli mu nieustannie wierni z całego świata. Pogrzeb Jana Pawła II odbył się w piątek 8 kwietnia 2005r, w którym uczestniczyło na placu św. Piotra ok. 300 tys. wiernych oraz 200 prezydentów i premierów a takŝe przedstawiciele wszystkich wyznań świata, w tym duchowni islamscy i Ŝydowscy. Po zakończeniu naboŝeństwa Ŝałobnego, w asyście tylko duchownych z najbliŝszego otoczenia, papieŝ został pochowany w podziemiach bazyliki św. Piotra, w krypcie Jana XXIII, beatyfikowanego w 2000 r. 13 maja 2005 r. papieŝ Benedykt XVI (następca Jana Pawła II) zezwolił na natychmiastowe rozpoczęcie procesu beatyfikacyjnego Jana Pawła II, udzielając dyspensy od pięcioletniego okresu oczekiwania od śmierci kandydata, jaki jest wymagany przez prawo kanoniczne. Formalny proces rozpaczał się 28 czerwca 2005 r., kiedy zaprzysięŝeni zostali członkowie trybunału beatyfikacyjnego. Źródło: Rzym.org wyszukała i opracowała : Karolina Grygiel Jan Paweł II juŝ od najmłodszych lat wykazywał zainteresowania sportem i turystyką. Zaczęło się od wycieczek górskich, gry w piłkę noŝną i jeŝdŝenia na nartach. Później doszła kolejna pasja w Ŝyciu papieŝa kajakarstwo. Lata młodzieńcze przyszłego papieŝa to okres wzmoŝonego rozwoju turystyki. W tamtym okresie powstały pierwsze organizacje turystyczne m.in. Klub Sportowy "Skała" i "Kolejarz" (1911), Koło Polskiego Towarzystwa Tatrzańskiego (1927) i pojawili się pierwsi ludzie propagujący turystykę i krajoznawstwo. W 1932 roku otwarto schronisko w Jaworzynie (dziś zwanej Groniem Jana Pawła II) połączone szlakiem (imienia Czesława Pankiewicza) z rodzinnym miastem papieŝa - Wadowicami. Karol Wojtyła lubił wędrować na Jaroszowicką Górę, Iłowiec, Łysą Górę a z niej na Bliźniaki (Jaworzyna i Leskowiec). Uwielbiał górską przyrodę o kaŝdej porze roku, zachwycał się lasami, skałami, dolinami Skawy i Soły. Lubił teŝ chodzić po Pieninach, Tatrach i Bieszczadach

5 Później, jako alumn seminarium duchownego w Krakowie lubił zwiedzać okolice tego miasta m.in. Kopiec Kościuszki z widokiem na Wisłę. Od 1949 roku zaczyna pracę jako wikariusz w krakowskim kościele im. Św. Floriana. Jako duszpasterz akademicki, nazywany "Wujkiem", duŝo czasu spędzał z młodzieŝą, której wpajał zasady zdrowego, aktywnego odpoczynku. Latem chodzili na wycieczki w góry, zimą zjeŝdŝali na nartach. Wojtyła spędzał kaŝdą wolną chwilę w górach. Tam były dobre warunki do skupienia, czytania Pisma Świętego czy modlitwy. Podczas swoich częstych wycieczek lubił spędzać czas z góralami i turystami. Wieczorami, przy rozpalonym ognisku opowiadał anegdoty, śmiał się, śpiewał piosenki (jego ulubioną była Ŝartobliwa Ballada o Louisie" opowiadająca o walce bokserskiej) a takŝe wymyślał pomysły na potrawy Np. zupę budyniową. W 1978 Karol Wojtyła został papieŝem. Nie miał juŝ czasu na długie wędrówki po ukochanych górach. Częściej zaczął wypoczywać w Alpach. Jednak za kaŝdym razem, gdy przyjeŝdŝał z wizytą do ojczyzny mile wspominał chwile spędzone w Tatrach czy Beskidach. Jan Paweł II polecił wybudowanie basenu w Castel Gandolfo, swojej letniej rezydencji. Na pytanie, czy warto realizować tak kosztowną inwestycję, odpowiedział, Ŝe jego pogrzeb "pociągnie za sobą o wiele większe wydatki. PapieŜ musi być sprawny i zdrowy". W czasie sprawowania swojego pontyfikatu, do momentu gdy stan zdrowia mu na to pozwalał, papieŝ nie rezygnował z aktywnego odpoczynku - biegał, gimnastykował się, pływał "Lolek" piłkarz Od wczesnego dzieciństwa lubił grać w piłkę noŝną. Kopanie piłki było zresztą ulubionym zajęciem wielu szkolnych kolegów Karola. "Lolek" - jak nazywali go koledzy, bardzo powaŝnie podchodził to swojego hobby a jego najwaŝniejszym celem była wygrana. Najpierw grał w obronie. Miał pseudonim "Martyna" (od nazwiska ówczesnego znanego obrońcy lwowskiej "Pogoni"). Jednak zdecydowanie lepiej czuł się jako bramkarz. W swojej letniej rezydencji, juŝ jako Jan Paweł II często przyjmował sportowców z całego globu w tym. m.in. piłkarzy z całego świata. Zawsze potrafił zadziwić swoich gości tym, Ŝe dokładnie śledził ich wyniki sportowe i gratulował im poszczególnych zwycięstw. Często teŝ dzielił się swoimi doświadczeniami piłkarskimi i wskazywał na potrzebę zachowania czystości współzawodnictwa sportowego. PapieŜ brał teŝ udział w inauguracji mistrzostw świata Italia 90 w Rzymie Narciarstwo i kajakarstwo Pierwsze narty małego Karola w niczym nie przypominały nart współczesnych. Były to zwykłe kawałki wystruganych na gładko desek. Prawdziwe narty Wojtyła dostał od ojca dopiero w gimnazjum za dobre wyniki w nauce. Dopiero gdy zaczął pracę jako duszpasterz akademicki kontynuował swoją przygodę z nartami. Jeździł pewnie i dobrze technicznie. Miał doskonałą kondycję. Interesował się wszystkim co spotkał na drodze i lubił gawędzić z napotkanymi ludźmi, często byli to ratownicy GOPR z którymi chętnie rozmawiał o ich pracy. Kiedyś, gdy był juŝ kardynałem, ktoś zapytał go czy uchodzi jeździć na nartach kardynałowi, na co on odpowiedział: "Co nie uchodzi kardynałowi to źle jeździć na nartach". W czasie swoich wyjazdów do Zakopanego, zawsze gdy była ku temu okazja, bacznie przyglądał się teŝ skokom narciarskim na Wielkiej Krokwi. Według niektórych źródeł ostatni raz jeździł na nartach w kwietniu 1978 roku. Wraz z początkiem pracy z młodzieŝą akademicką Karol Wojtyła, juŝ jako biskup, zaangaŝował się takŝe w wyprawy kajakowe. Uczestniczył w spływach kajakowych m.in. Kanałem Elbląsko-Ostródzkim na odnogi jeziora Jeziorak. Źródło: Stanisław Stolarczyk: "PapieŜ, jakiego nie znamy: piłka noŝna, kajaki, góry, narty" Warszawa 1997 (Wirtualna Polska); Opracował Jakub Pawłowicz Wyszukała: Julia Kuźniacka - 5 -

6 FotoreportaŜ z wycieczki do Kalisza. Rekolekcje Rekolekcje dla gimnazjum odbywały się w dniach kwietnia od godziny 9.00 do nauki prowadził je ksiądz.marcin Jurga. Tematyką rekolekcji były grzechy oraz znaczenie słowa BoŜego. -6-