biuletyn informacyjny Tomato Academy

Transkrypt

1 biuletyn informacyjny Tomato Academy Nr 2/2011 NOWE INFORMACJE W BIULETYNACH Tomato Academy Zapraszamy Państwa do zapoznania się z kolejnym biuletynem informacyjnym Tomato Academy, w którym poszerzyliśmy zawarte wiadomości o najciekawsze informacje z rynków europejskich oraz rezultaty doświadczeń odmianowych. Nasze biuletyny informacyjne w tym sezonie dostosujemy do kolejnych 6 faz wzrostu roślin pomidora, których charakterystykę zamieściliśmy w poprzednich biuletynach. Nowa struktura składać się będzie z trzech głównych działów. W pierwszym zawarte będą informacje dotyczące minionego okresu uprawowego, w szczególności warunki klimatyczne oraz ich wpływ na bieżącą kondycję roślin. Będzie to pewnego rodzaju podsumowanie i ocena stanu roślin najpopularniejszych odmian w poszczególnych segmentach. Kolejne informacje zawarte w tym dziale, mocno powiązane z oceną kondycji roślin, to charakterystyka strategii uprawowej w następnym okresie. Przedstawimy tu informacje, które pomogą Państwu wybrać i zaplanować prawidłowy przebieg uprawy. Zawarte informacje zebrane w ramach kilkuletniej działalności Tomato Academy, będą dotyczyły naszych sztandarowych odmian oraz nowości odmianowych. Drugim działem biuletynu informacyjnego będą informacje o sytuacji na rynkach europejskich. Zamieścimy tu aktualną sytuację produkcji pomidorów w poszczególnych krajach oraz ciekawostki z rynków europejskich. W trzecim dziale zamieszczone będą rezultaty doświadczeń odmianowych prowadzonych w Polsce oraz w innych krajach. Badania nad nowymi odmianami odbywają się w Polsce okresie minimum 2 lat, jeśli doliczymy do tego wcześniejsze badania na etapie hodowli oraz szeroką siatkę lokalizacji doświadczeń w Polsce i Europie, otrzymujemy ogromny zasób informacji o nowych odmianach.

2 Sytuacja na rynkach europejskich W Hiszpanii, która jest największym producencie pomidorów w Europie, uprawia się głównie odmiany gronowe oraz standardowe. Duży udział, jednak sporo mniejszy od wcześniej wymienionych, stanowi segment pomidorów Cherry oraz Coctail. Pomidory mięsiste, tak bardzo popularne w Polsce, w Hiszpanii uprawiane są na niewielkiej powierzchni, na potrzeby lokalnego rynku. Wśród odmian mięsistych duże znaczenie mają odmiany wybarwiające się częściowo na zielonkawy kolor, gdyż takie są upodobania hiszpańskich konsumentów. Takie pomidory można spotkać zimą również w niektórych polskich supermarketach. Sytuacja producentów pomidorów z Hiszpanii nie jest najlepsza. Przez większość sezonu ceny utrzymywały się na niskim poziomie - 0,6-0,7 /kg za pomidory gronowe i standardowe, tylko z niewielkimi wzrostami cen. W ostatnim tygodniu lutego ceny spadły do poziomu 0,6 /kg. Obecne, ceny nie rekompensują poniesionych kosztów, producenci zastanawiają się nad zmianą profilu produkcji i uprawą innych gatunków. Zmniejszenie opłacalności pogłębia walka z skośnikiem pomidorowym (Tuta Absoluta), rozprzestrzeniającym się w Europie południowej. Nasilenie występowania szkodnika oraz zintegrowane metody zwalczania tego szkodnika spowodowały spadek plonu, a koszty ochrony chemicznej i biologicznej znacznie wzrosły. Uprawy pomidorów w Holandii i Belgii, w dużej mierze przypominają warunki polskie. W bieżącym sezonie, wielu producentów Beneluxu przyspieszyło zasiewy, jednak brak wystarczającego nasłonecznienia w początkowym okresie wzrostu, podobnie jak w przypadku Polski, spowolniły wzrost roślin, również w wielu uprawach zaobserwowano problemy z wiązaniem na pierwszych gronach. Pierwsze większe zbiory spodziewanie są na połowę marca, co jest dużym opóźnieniem biorąc pod uwagę grudniowy termin sadzenia. W minionych miesiącach produkcja odbywała się wyłącznie w uprawach doświetlanych, a ceny kształtowały się na poziomie 2,2 /kg pomidorów gronowych (styczeń). Sytuacja producentów w Holandii i Belgii, po korzystnym sezonie 2010, jest dobra i już teraz widać pierwsze oznaki kolejnych inwestycji, w szczególności w uprawy doświetlane. Technologia uprawy Kolejna faza wzrostu przed nami Przed nami kolejna faza wzrostu roślin w produkcji pomidora, jest to okres od około czwartego grona do pierwszych zbiorów. Termin przejścia do tej fazy produkcji będzie bardzo zróżnicowany dla różnych gospodarstw, oczywiście największe znaczenie ma termin sadzenia, ale bardzo ważny jest również stan naszych roślin, zależny od tego jak radziliśmy sobie z uprawą w poprzedniej fazie wzrostu (czyli w okresie nazwanym przez nas fazą ukorzeniania). Na stan naszych roślin największy wpływ ma przebieg pogody i dlatego zanim przejdziemy do zaleceń dotyczących nadchodzących okresów, na początku warto podsumować warunki pogodowe i świetlne z ostatnich dwóch miesięcy - stycznia i lutego - oraz ich wpływu na kondycję roślin.

3 Przebieg pogody i radiacja Wykres został opracowany na podstawie danych z gospodarstwa z rejonu Warszawy z tego samego komputera klimatycznego w obydwu porównywanych ze sobą okresach. Dane te też porównano do informacji z innych gospodarstw i komputerów klimatycznych, aby potwierdzić ich zgodność z panującymi warunkami. Jak łatwo odczytać z powyższego wykresu przez cały styczeń w tym sezonie mieliśmy do czynienia z dość ciemną pochmurną pogodą. Różnica pomiędzy tym rokiem, a rokiem ubiegłym 2010, odnosząca się do tego samego okresu pierwszych 5 tygodni w tym gospodarstwie wyniosła w granicach 3500 J/cm2, co stanowiło ponad 30% mniej. Tak więc mieliśmy do czynienia ze znacznym deficytem światła. Już od 6 tygodnia sytuacja uległa znacznej poprawie co widać na wykresie (pomarańczowe słupki wyższe od zielonych). Od szóstego do dziewiątego tygodnia włącznie wartość radiacji przewyższyła radiację z tego samego okresu ubiegłego roku o ponad 3000 J/cm2. Mieliśmy więc dużo dni słonecznych, które wpłynęły na kondycję upraw, poprawiając tempo wzrostu i siłę. Jeśli z sumujemy radiację z całych 9 tygodni, wówczas otrzymamy niemal identyczne wartości z obu sezonów. Fakt ten wart jest podkreślenia - suma radiacji jest podobna, a różnica polega na innym jej rozłożeniu w czasie, co miało jednak bardzo duży wpływ na kondycję roślin i przebieg produkcji w tym sezonie. Podsumowanie kondycji roślin po fazie ukorzeniania Warto w tym okresie uprawy przyjrzeć się i ocenić kondycję naszych roślin. Dobra ocena sytuacji będzie podstawą do podejmowania dalszych decyzji uprawowych i uniknięcia błędów. Celem mijającego okresu było uzyskanie generatywnych roślin, dobrze ukorzenionych w macie, z zawiązanymi owocami na pierwszych gronach, co jak podkreślaliśmy wielokrotnie dla naszych odmian mięsistych wielkoowocowych (Growdena, Bigdena, Macarena) jest bardzo ważną - a nawet kluczową sprawą - jeśli chce się wykorzystać cały potencjał tych odmian. Niestety, warunki deficytu światła w początkowym okresie produkcji utrudniły to zadanie. Sprawdziła się jednak zalecana przez nas strategia uprawy polegająca na dużej różnicy temperatur między

4 dniem a nocą (chodziło tu przede wszystkim o temperaturę rośliny, a nie powietrza w szklarni). Najlepsze rezultaty osiągnęli ci producenci, którzy nie bali się utrzymywania krótkich, ale dość wysokich szczytów południowych (22 a nawet 25 C). Niektórzy producenci przesuwali te szczyty bardziej po południu, łącząc je od razu z obniżaniem przednocnym, nawet poniżej 14 C (zwłaszcza jeśli stosowali podwieszaną folię). Dobre efekty uzyskiwali ci producenci, którzy utrzymywali dość ciepłą drugą noc - na poziomie około 17 C, regulując temperaturę średniodobową długością i głębokością przechłodzenia przednocnego. Odpowiednia strategia temperaturowa to nie jedyny klucz do sukcesu, aby osiągnąć zamierzony cel - bardzo ważne w tym roku było właściwe nawadnianie roślin. W większości gospodarstw nawadnianie w okresie trzymania roślin obok otworów, było prawidłowe. Problemy zaczęły się dopiero po wstawieniu roślin na otwory. W większości przypadków stawianie roślin na otwory na matach wypadło w okresie dobrej słonecznej pogody, co znacznie przyspieszyło ich ukorzenianie, przy odpowiedniej strategii podlewania można było w tym sezonie uzyskać bardzo szybkie przerośnięcie maty i zbudować mocny system korzeniowy. Dobre rezultaty osiągnęli Ci producenci, którzy po wstawieniu roślin na otwory prawidłowo sterowali wilgotnością maty, obniżając jej wilgotność o 7% tygodniowo. Taki spadek wilgotności maty należało utrzymywać przez około 4 do 5 tygodni, co łącznie daje w granicach 32%. Przyjmując, że nasączona mata po przecięciu ma wilgotność około 95%, po upływie wskazanego wyżej okresu otrzymamy wilgotność na poziomie 63%. To jest poziom,który uzyskujemy przy 4-5 gronie, od tego momentu zaczynamy podnosić wilgotność w macie - tak aby przy 6-7 gronie uzyskać optymalną wilgotność w granicach 75%. W tym sezonie bardzo dobrze również sprawdził się sposób, w którym stawiamy rośliny na maksymalnie nasączone, nieprzecięte maty i przez kilka dni nie podlewamy, aż do momentu, kiedy rośliny wypijają cały zapas wody. Wówczas przecinamy matę i zaczynamy podlewanie kontynuując cały czas strategię obniżania wilgotności w macie opisaną wyżej. Generalnie - dobre efekty osiągnęli producenci, którzy zmusili rośliny do wysiłku w zdobywaniu wody (stres wodny). Zdjęcie przedstawia rozbudowanie systemu korzeniowego roślin szczepionych na podkładce Arnold, trzy tygodnie po wstawieniu roślin w otwory na matach. Luty 2011 Gospodarstwo Państwa Laskowskich, Baniocha. W poprzednim liście zwracaliśmy uwagę na problem pompowania łodyg wodą po zakorzenieniu się roślin w macie. Również w tym sezonie po bardzo dobrym zakorzenieniu się roślin wielu gospodarstwach wystąpił ten problem mimo dobrej słonecznej pogody, która stymulowała aktywność roślin i ich intensywną transpirację. Naszym zdaniem słoneczna pogoda zmyliła trochę producentów, którzy przecenili zapotrzebowanie roślin na

5 wodę w tym okresie. Określenie prawidłowej ilości wody nie jest łatwe, ponieważ wpływa na to wiele powiązanych ze sobą czynników, włącznie z charakterystyką poszczególnych obiektów szklarniowych. Naszym zdaniem sprawdza się bardzo prosta metoda przyjmująca, że roślina potrzebuje minimalnie 100ml na każde rozwinięte grono na pęd. Dotyczy to pogody pochmurnej, gdyż jest to minimalna wartość. Jeśli mamy dzień bardzo słoneczny, wówczas ilość tę możemy podwoić - uzyskując 200ml na grono. Ilość te można nieco zwiększyć, jeśli specyfika obiektu szklarniowego tego wymaga (szklarnie suche, o niskiej wilgotności) lub ze względu na niskie temperatury, zmuszające do trzymania wysokich temperatur rur systemu grzewczego. Taka orientacyjna metoda sprawdza się jednak w początkowej fazie uprawy - do najwyżej 5 grona. Istotnym zagadnieniem jest również czas ostatniego podlewania. Żelazna reguła mówi, że nawadnianie kończymy najpóźniej 3 godziny przed zachodem słońca, nawet w słoneczne dni, co dotyczy całego sezonu uprawowego. W lutym dzień kończy się na początku około 16:30, a w końcu miesiąca jest to 17:20. Oznacza to, że nawadnianie powinniśmy kończyć odpowiednio 13:30 i 14:20, nie oznacza to początku cyklu, ale zakończenie podlewania w ogóle. Obserwując uprawy w całej Polsce uważamy, że nawet w końcu lutego, przy słonecznych dniach nawadnianie powinno się kończyć przed godziną 14:00. Niektórzy producenci skarżyli się, że mimo dość niskiej wilgotności w macie nie mogą zahamować grubienia łodygi, myślimy, że właśnie było to związane ze zbyt późnym kończeniem nawadniania - rośliny wypijały wodę, ale nie mogły już jej wytranspirować. Duży wpływ mogła tu też mieć zbyt niska temperatura utrzymywana w szklarni, szczególnie podczas okresu drugiej nocy. Zdjęcie przedstawia bardzo mocny wierzchołek i łodygę, która nadmiernie grubieje. Rejon Kalisza połowa lutego 2011.

6 Sytuację mijającego sezonu dobrze obrazuje przykład pokazany na zdjęciach poniżej, zaobserwowany w jednym z gospodarstw pod Warszawą, uprawiających odmianę Macarena. W gospodarstwie znajduje się kilka obiektów szklarniowych rożnego typu - starsze wolnostojące szklarnie i szklarnie typu holenderskiego zblokowane. We wszystkich obiektach jest uprawiana Macarena. W jednej ze szklarni pojedynczej zasadzono rośliny na drugorocznych matach, obiekt ten jest najcieplejszy w porównaniu do pozostałych, łatwo jest w nim utrzymać żądane temperatury. Rośliny we wszystkich obiektach były na początku nawadniane bardzo podobnie, więc dla roślin na drugorocznych matach w cieplejszym obiekcie była to strategia bardzo sucha. W pozostałych obiektach w mroźne dni lutego było bardzo trudno dogrzać uprawę. Porównanie wyglądu roślin i charakteru ich wzrostu może nas wiele nauczyć. Zdjęcie przedstawia roślinę z opisanej wyżej szklarni cieplejszej, rosnącą na zeszłorocznych matach, w związku z czym roślina odczuwała stres wodny. Roślina jest bardzo generatywna, ciemna trochę wybiegnięta, zaczyna kwitnąć dość blisko wierzchołka, grona są prawidłowo uformowane i co najważniejsze - roślina bardzo dobrze zawiązała owoce. W tym konkretnym przypadku, ponieważ rośliny były posadzone na starych matach, rośliny nie rozbudowały wystarczająco dobrze systemu korzeniowego, ale ponieważ było to dopiero trzecie grono sytuacja jest jeszcze do nadrobienia (przy prawidłowej strategii nawadniania), mamy jednak najważniejszą efekt - owoce. Dla porównania - tak wyglądały rośliny ze szklarni, gdzie temperatury były dość niskie zwłaszcza w nocy, rośliny nie miały też stresu wodnego, widzimy więc grubiejącą łodygę, rośliny są wolniejsze od poprzednich we wzroście i rozwoju, a co najbardziej niepokojące wiązanie i wzrost młodych owoców na pierwszym gronie jest zaburzony.

7 III faza wzrostu - do pierwszych zbiorów To okres od wytworzenia 4,5 grona do pierwszych zbiorów. Mówiąc o pierwszych zbiorach, mamy na myśli pierwsze, większe już zbiory o znaczeniu handlowym, a nie dojrzewanie się pojedynczych owoców w cieplejszych miejscach szklarni. Zadaniem dla tego okresu jest utrzymanie silnej, szybko rosnącej rośliny (ciągłość wzrostu i rozwoju, jak i wiązania). Okres ten charakteryzuje się zwiększającym się obciążeniem rośliny przez owoce. Należy pamiętać, że ilość owoców na pierwszych gronach wpływa na obciążenie roślin. Ilość owoców na poszczególnych gronach zależy od terminu sadzenia - przy wczesnych nasadzeniach nie powinna przekraczać 9 sztuk na pierwszych trzech; przy późniejszych nie powinna przekroczyć 12, co w praktyce oznacza regulowanie zawiązków do 3, góra 4, owoców w gronie. Ilość pozostawionych owoców w gronie zależy również od kondycji samych roślin. Można tę liczbę różnicować w łanie, zostawiając na silnych roślinach więcej, a na słabszych mniej zawiązków, co poprawi wyrównanie roślin. W poprzedniej fazie wzrostu - do czwartego grona, można było zwlekać z regulacją gron do czterech owoców, obserwując ich rozwój. Po czwartym gronie zaleca się jak najszybszą regulację, usuwając końcówki gron w fazie rozkwitania - wtedy najlepiej zabezpieczamy rośliny przed utratą energii potrzebnej na zawiązywanie ostatnich owoców w gronie. Regulacja gron u naszych odmian wielkoowocowych jest ważnym elementem strategii uprawowej. Ma ona największy sens w uprawach, gdzie w fazie ukorzeniania uzyskano generatywne rośliny, z bardzo dobrym wiązaniem na pierwszych gronach - a naszym celem jest utrzymanie szybkości oraz równowagi wzrostu i rozwoju roślin. W uprawach, gdzie rośliny są bardzo wegetatywne i wystąpiły problemy z pierwszymi gronami znaczenie regulacji gron na pewno się zmniejsza. Istotą opisywanej fazy jest przejście z klimatu generatywnego, dużych różnic między dniem a nocą, do klimatu płaskiego, wegetatywnego, mającego nie dopuścić do znacznego osłabienia się roślin. Takie przejście jest bardzo ważne, jeśli w poprzedniej fazie mocno stresowaliśmy rośliny i ich wigor w okresie kwitnięcia czwartego grona mocno osłabł. Jeśli dobrze poprowadziliśmy rośliny w poprzedniej fazie, to nie mamy problemu z prawidłowym, równomiernym wzrostem owoców na poszczególnych gronach, możemy więc w tym okresie zrezygnować z głębszego obniżania temperatury w czasie przednocnym. Celem tego okresu uprawy, oprócz wzmocnienia roślin, jest też uzyskanie jak najszybszych zbiorów. Należy pamiętać, że na obciążenie roślin wpływa również szybkość dojrzewania owoców. Temperatura w ciągu 2 pierwszych tygodni po zawiązaniu owoców oraz 3 tygodnie przed zbiorem może przyspieszyć dojrzewanie owoców o 3, a nawet więcej dni. Również w tym okresie warto jest kontrolować temperaturę wierzchołka rośliny. Pierwsze grona w znacznym stopniu korzystają z temperatury wypromieniowanej przez rury systemu grzewczego. Jak wiadomo jednym ze sposobów rozchodzenia się ciepła jest promieniowanie (aż 50% energii z rur systemu grzewczego jest emitowane do otoczenia tą drogą), należy więc owocom na pierwszych gronach umożliwić jak najlepszy dostęp do tego ciepła, np. przez odpowiednie umieszczenie rurki ogrzewania wegetatywnego tak, aby promieniowania cieplnego nie pochłaniały np. liście znajdujące się między rurką, a dogrzewanymi owocami. Przy temacie temperatury rur warto przypomnieć sytuację z marca zeszłego roku. Ubiegłoroczny marzec był dość słonecznym miesiącem. Mieliśmy wiele bardzo - jak na ten okres - słonecznych dni, przy tego typu pogodzie temperatura w szklarni podnosiła się bardzo szybko powyżej 25 C. Zeszłej zimy producenci ponieśli z powodu styczniowych mrozów bardzo wysokie koszty, więc jak tylko pojawiła się możliwość starali się oszczędzać jak najwięcej. Gdy słońce mocno nagrzewało szklarnię, dolne rury systemu ogrzewania były zimne (często następowało to nawet przed godziną 10:00). Był to poważny błąd, który w wielu gospodarstwach zaowocował znacznym opóźnieniem pierwszych zbiorów. Ci producenci zebrali bardzo mało pomidorów w okresie kwietnia i weszli w okres majowej, pochmurnej pogody z dużą liczbą gron - było to

8 bardzo niekorzystne dla efektów całej uprawy. Należy więc podkreślić, że kluczem do sukcesu - szczególnie dla naszych odmian wielkoowocowych - w tej fazie jest dość płaski klimat, ale z minimalną temperaturą rur na poziomie C oraz odpowiednim wietrzeniem. Dzięki takiej strategii unikamy dużej różnicy temperatur w rozkładzie pionowym szklarni (ciepła góra/zimny dół). W okresie tym ważna jest terminowa pielęgnacja roślin, która pozwala utrzymać silny wierzchołek roślin. Najważniejszymi jej elementami jest regulacja gron, usuwanie pędów bocznych oraz szczególnie ważne przy odmianie Growdena, ale również dla odmiany Zouk, jest utrzymanie pędów na jednakowej wysokości w szklarni. Bardzo rozległym i ważnym tematem jest strategia nawadniania. Po czwartym gronie nie możemy już roślin stresować dostępnością wody. Musimy zapewnić optymalną ilość dla dobrego i poprawnego wzrostu owoców. Od czwartego grona staramy się w ciągu dwóch tygodni podnieść wilgotność maty do optymalnego poziomu 75% (WCM), powinniśmy uzyskiwać 20-25% przelewy niezależnie od pogody dnia (przy pochmurnej pogodzie dajemy mniej wody ilościowo i mamy mniejszy przelew ilościowy, ale procentowo powinno być to nadal 20-25%). Przy okazji nawadniania warto zwrócić uwagę na utrzymanie optymalnego EC w macie na poziomie 4,5-5. Często producenci w Polsce bagatelizują długo utrzymujący się wysoki poziom EC w macie, a ma on bardzo duży wpływ na jakość systemu korzeniowego w ciągu całego sezonu. W ostatnich latach - niewiadomo dlaczego - producenci utrzymują wysokie EC podawanej pożywki, nawet jeśli w macie poziom jest już dość wysoki. Wielu producentów zaczyna od zalewania mat EC na poziomie 4, jak również kontynuuje początkowe nawadnianie roślin z EC 4. Jak pokazał ten rok nie jest to dobre rozwiązanie. W okresie obniżania wilgotności maty, po postawieniu roślin na otworach, EC w macie bardzo wzrasta - często znacznie przekraczając optymalny poziom (4,5). Choć EC i wilgotność maty to parametry ze sobą powiązane, to wilgotność maty jako narzędzie sterowania wzrostem roślin ma dużo większe znaczenie niż poziom EC. Poprzez utrzymywanie wysokiego EC od razu na starcie ograniczamy sobie możliwość sterowania rośliną za pomocą wilgotności maty. Tak jak pisaliśmy w poprzednich listach, w tym sezonie szczególną rolę zwracamy na odpowiednie nawadnianie roślin, również z użyciem wskazań wagi, ponieważ jest to bardzo obszerny temat zapraszamy naszych klientów, producentów do wejścia na nasz serwis internetowy Tomato Academy, w celu zapoznania się dokładniej z naszymi uwagami dotyczącymi tego tematu. Wiele uwagi w naszych materiałach poświęciliśmy tematowi oceny roślin, kondycji oraz szybkości wzrostu, aby na podstawie takiej oceny podejmować właściwe decyzje uprawowe. Ocena stanu roślin jest w tym okresie bardzo ważna, musimy być pewni czy możemy przyspieszyć tempo wzrostu roślin, czy wręcz przeciwnie - powinniśmy je spowolnić. Możemy stosować płaski klimat, ale z różnym poziomem temperatury średniodobowej, wpływającej bezpośrednio na tempo wzrostu roślin. Po więcej informacji dotyczących tego tematu również zapraszamy Państwa na stronę serwisu Tomato Academy.

9 Nowe odmiany Syngenta Seeds w uprawie W obecnym sezonie wprowadziliśmy kilka nowych - jak pokazuje początek tego sezonu - ciekawych odmian w segmencie pomidorów wielkoowocowych (segment Growdeny), jak i odmian standardowych (segment Admiro). ODMIANY WIELKOOWOCOWE Bieżący sezon to rok większych nasadzeń, naszej nowej odmiany wielkoowocowej T47455 o nazwie Brightina F1. Odmianę tę obserwujemy już trzeci rok w polskich warunkach produkcyjnych. Ponieważ w tym sezonie została włączona do naszego asortymentu handlowego, już kilku producentów zdecydowało się na zakup nasion i posadzenie większych powierzchni - 1 czy 0,5 hektarowych, dając łącznie ponad 15ha upraw tej odmiany w Polsce. Obserwując tę odmianę do tego czasu można stwierdzić, że potwierdza się jej podstawowa cecha, którą jest bardziej generatywny wzrost i szybsze tempo rozwoju gron, co na pewno wyróżnia ją w segmencie pomidorów wielkoowocowych. Jak pisaliśmy w różnych materiałach w poprzednim sezonie, generatywny wzrost oznacza łatwiejsze prowadzenie na początku uprawy i mniej problemów z okiełznaniem nadmiernego wigoru, dlatego bardzo ważne jest w uprawie Brightiny aby mniej ją stresować, niż odmiany wegetatywne, takie jak Growdena o silniejszym wigorze. Producenci posiadający większe powierzchnie nasadzone odmianą Brightina, powinni na bieżąco kontrolując siłę wzrostu roślin w tym okresie (wytworzone 4 grono), wprowadzając płaski klimat, tak aby utrzymywać prawidłowy, stabilny wigor roślin. Ważne jest też prawidłowe zaopatrzenie roślin w wodę i utrzymanie optymalnych parametrów EC i ph w macie. Niektórzy producenci zwracają uwagę, że podczas bardzo ciemnej pogody w styczniu, rośliny często tworzyły na przemian z silnymi gronami, grona z mniejszą liczbą pączków kwiatowych (np. 3). Takie zachowanie roślin zaobserwowaliśmy w kilku miejscach, ale również zaobserwowaliśmy, że dalszy rozwój kwiatów i zawiązywanie owoców było dobre również na gronach z mniejszą liczbą kwiatów i że nie było przypadków żeby rośliny straciły pierwsze grono. Takie zachowanie roślin, które w niesprzyjających warunkach wytwarzają mniejszą ilość kwiatów w przypadku Brightiny nie będzie wpływać na osłabienie wczesnego plonu, jak i plonu całkowitego, bo rośliny mniej obciążone zrekompensują szybkością wytwarzania następnych gron. Dlatego jeśli w sąsiedztwie gron z mniejszą liczbą kwiatów roślina wytwarza bogatsze w kwiaty grona, również zalecamy regulować je maksymalnie do 4 owoców. BRIGHTINA to wyrównanie owoców podczas całego sezonu, znakomity kształt i świetna prezentacja w skrzynkach.

10 Brightina w liczbach W sezonie uprawowym 2010 owoce odmiany Brightina charakteryzowały się bardzo wyrównaną wielkością. Masa owoców w pierwszych tygodniach zbiorów potrafiła przekroczyć 300 g, a w następnych tygodniach i do końca zbiorów utrzymywała się na poziomie nieznacznie przekraczającym 200 g. Na wykresie nr 1 zauważyć można, że odmiany przedstawione, jako kontrolne wykazywały większą zmienność w średniej masie owoców, co mogło wpływać na gorsze wyrównanie kolejnych zbiorów. Odmiany kontrolne to kluczowe odmiany na polskim rynku w tym typie (odmiany mięsiste) z naszej firmy i firmy konkurencyjnej. Kształt owoców również był wyrównany. Latem - dane z czerwca % owoców zawierało się w średnicy mm, a 35 % w średnicy mm. Udział owoców poniżej rozmiaru BB był bardzo niski i nie przekraczał 3%. Dzięki płaskiemu, żebrowanemu kształtowi bardzo dobrze prezentowały się w kartonach, jako typowe pomidory mięsiste. g % Średnia masa owoców (g) Brightina Kontrola 1 Kontrola tydzień nr 0 BBB (82-102mm) B (57-67mm) Kalibracja owoców BB (67-82mm) A (45-57mm) Sevilla Levis F1 Więcej informacji na stronie TOMATO ACADEMY Wojciech Juńczyk , Wojciech.Junczyk@Syngenta.com Rafał Alfut , Rafal.Alfut@Syngenta.com Krzysztof Floras , Krzysztof.Floras@Syngenta.com Antiope F1 Syngenta Seeds sp. z o.o. ul. Pow¹zkowska 44 C Warszawa Tel Fax: Przy opracowaniu tej informacji staraliœmy siê, aby dane w niej zawarte by³y jak najdok³adniejsze. Przedstawione przez nas informacje powinny byæ jednak wykorzystane w oparciu o w³asn¹ wiedzê i doœwiadczenie u ytkownika oraz po uwzglêdnieniu warunków klimatyczno - glebowych, typowych dla danego regionu. W zwi¹zku z tym, firma Syngenta Seeds nie ponosi odpowiedzialnoœci za wyniki uprawy opartej wy³¹cznie na danych zawartych w niniejszej publikacji. adna czêœæ niniejszego biuletynu nie mo e byæ cytowana, kopiowana, przesy³ana faxem lub drog¹ ow¹ bez zgody firmy Syngenta Seeds sp. z o.o.