Jak osiągnąć bezpieczeństwo energetyczne UE racjonalizując wysokość nakładów inwestycyjnych, kosztów społecznych i środowiskowych?

Transkrypt

1 Jak osiągnąć bezpieczeństwo energetyczne UE racjonalizując wysokość nakładów inwestycyjnych, kosztów społecznych i środowiskowych? Autor: Prof. Władysław Mielczarski - Politechnika Łódzka, European Energy Institute Bezpieczeństwo energetyczne to ciągłe dostawy paliw i energii do odbiorców indywidualnych i gospodarki po akceptowalnych cenach. Bezpieczeństwo zawiera dwa aspekty, które są ściśle powiązane ze sobą: ciągłość (niezawodność) dostaw i akceptowalne ceny. Takie ceny nie muszą być niskie, ale na tyle nie wysokie, aby były możliwe do akceptacji bez konieczność ograniczania działalności gospodarczej czy poziomu życia. Zużycie energii i gospodarka Zużycie energii elektrycznej jest bardzo zależne od rozwoju gospodarczego. Badania relacji pomiędzy szybkością wzrostu gospodarczego mierzonego wielkością PKB per capita, na całym świecie, wskazują, że wzrost gospodarczy powoduje wzrost zużycia energii elektrycznej, podczas gdy stagnacja gospodarcza wzrost energii ogranicza. Konkretne relacje pomiędzy rozwojem gospodarki i zużyciem energii zależą do stopnia rozwoju gospodarczego danego kraju i charakteru jego gospodarki. Jednak zawsze relacja wzrost gospodarczy powoduje wzrost zużycie energii elektrycznej występuje w sposób wyraźny Rys.1. 8 Zależność pomiędzy wzrostem PKB i zużyciem energii elektrycznej w % w latach ,2 6,2 6, ,7 4,9 3,6 3,6 3,7 3,4 3,5 3,5 3,2 2,9 2,4 2,2 2,4 2,5 2,3 1,7 1,2,6,5,2, ,9-1,5-1,3 PKB Zużycie energii elektrycznej -3,3-4 Rys. 1 Zależność pomiędzy rozwojem gospodarczym i wzrostem zużycia energii elektrycznej w Polsce w latach

2 Scenariusze wzrostu zużycia energii elektrycznej Prognozując przyszłe zużycie energii przyjmuje się do analiz kilka scenariuszy rozwoju gospodarczego oraz wzrostu zużycia energii elektrycznej. W scenariuszach tych uwzględnia się możliwe działania zarówno gospodarcze, jak i polityczne, mające wpływ na gospodarkę. Na Rys. 2 pokazano średnie wielkości prognozowanego zużycia energii elektrycznej w okresie następnych 25 lat: Polityka energetyczna jest to wzrost przyjęty w dokumencie Polityka energetyczna Polski do roku 23 po odpowiednim uaktualnianiu bazy do roku 21. BAU (Business-as-Usual) jest scenariuszem, w którym zakłada się, że gospodarka będzie rozwijać się w sposób naturalny EE (Energy Efficiency) prezentuje scenariusz, w którym zostaną podjęte działania na rzecz poprawy efektywności energetycznej. Scenariusz ten zakłada szybkie wdrożenie ustawy o efektywności energetycznej oraz jej rozszerzenia na podmioty sektora publicznego, które zostałyby zobowiązane do zmniejszenia zużycia energii w podobny sposób, w jaki wskazuje dyrektywa UE (32) dotycząca efektywności energetycznej. Stagnacja jest scenariuszem, który uwzględnia możliwość ograniczenia działalności gospodarczej na skutek bardzo wysokich cen energii elektrycznej. W scenariuszu tym następuje ucieczka przemysłu do krajów o niższych cenach energii (carbon leakage), wzrost bezrobocia ograniczany do pewnego stopnia poprzez emigrację zarobkową. Jak pokazują prognozy cen energii elektrycznej scenariusz ten jest dosyć prawdopodobny. 3 Wartości średnie wzrostu zapotrzebowania na energię elektryczną w % rocznie w latach , ,58 1,12 1 1,53 Polityka eneretyczna BAU EE Stagnacja Rys. 2 Średnie wzrosty roczne zużycia energii elektrycznej w Polsce dla czterech scenariuszy. Należy zwrócić uwagę, że trzy główne scenariusze zakładają znacznie mniejszy wzrost zużycia energii elektrycznej w porównaniu z założeniami Polityki energetycznej. Polska nie będzie potrzebowała aż takich dużych ilości energii, jakie zakłada polityka energetyczna, ale nawet umiarkowane wzrosty w dłuższym horyzoncie czasowym, przy jednoczesnej 2

3 konieczności wymiany starzejącego się majątku wytwórczego, powodują potrzeby dużych inwestycji w energetyce. Rys. 3 pokazuje kumulacyjny wzrost zapotrzebowania na energię elektryczną. Nawet przyjmując najbardziej pożądany z punktu widzenia rozwoju gospodarczego scenariusz EE (Energy Efficiency) w najbliższych 25 latach należy spodziewać się wzrostu zużycia energii elektrycznej o około 3%. Jest to znacznie mniej niż w przypadku założeń z polityki energetycznej, nie mniej stanowi istotne wyzwania dla inwestycji energetycznych Kumulacyjny wzrost zużycia energii w % w stosunku do 21 roku Polityka eneretyczna BAU EE Stagnacja Rys. 4 Kumulacyjny wzrost zużycia energii w Polsce dla czterech analizowanych scenariuszy. Trudny okres następnych 1 lat Energetykę czeka bardzo trudny okres następnych 1 lat, kiedy trwające od kilku lat zahamowanie inwestycji w nowe moce wytwórcze spowoduje, że w latach w Polsce wystąpi ujemny bilans produkcji i zapotrzebowania. Ten okres negatywnego bilansu potrwa 4-5 lat pod warunkiem, że już w roku 219 zostaną uruchomione znaczne moce wytwórcze na poziomie 2MW przyrostu nowych mocy przez pierwsze 1 lat i 1MW w kolejnych latach Rys. 5. Pożądany poziom rezerw (przyjmowany na 15% w tych obliczeniach) zostanie osiągnięty, przy tych pozytywnych założeniach dotyczących inwestycji w nowe moce wytwórcze, dopiero około roku 224. Jeżeli jednak inwestycje w nowe moce wytwórcze będą mniejsze i pozwolą na przyrost mocy na poziomie tylko 1MW rocznie, wówczas Polski system elektroenergetyczny może przed długie lata nie być w stanie osiągnąć zakładanego i niezbędnego dla niezawodnego działania (kryterium bezpieczeństwa energetycznego) poziomu rezerw mocy Rys.6. 3

4 Pokazywany na Rys. 5 i 6 ujemny bilans mocy nie jest tylko prognozą, która może spełnić się z większym czy mniejszym prawdopodobieństwem. Są to obliczenia pokazujące nieuniknioną sytuację, jaka wystąpi w latach W chwili obecnej nie prowadzi się żadnych dużych inwestycji w nowe moce wytwórcze i poza analizami żadna decyzja o budowie nie zostanie podjęta przed końcem 212 roku, kiedy wyjaśni się stanowisko Komisji Europejskiej w sprawie części tzw. bezpłatnych pozwoleń na emisje CO2 oraz zaliczenie elektrowni do inwestycji będących w budowie. Po podjęciu decyzji o budowie nowych mocy wytwórczych potrzeba średnio około 3-4 lata, aby przygotować inwestycję. Czas ten potrzebny jest na uzyskanie wszystkich pozwoleń, wybór dostawcy sprzętu oraz uzyskania finansowania. Po okresie przygotowawczym, od chwili wejścia sprzętu na plac budowy, potrzeba kolejnych 4-5 lat na ukończenie inwestycji i uruchomienie bloku wytwórczego. Długości okresów przygotowania i budowy wskazują, że przy decyzjach podjętych w 213 nie należy spodziewać się oddania inwestycji do użytku przed rokiem 219, w najbardziej pozytywnym przypadku. 6 Bilanse mocy w TWh dla dw óch scenariuszy przy dużych inw estycjach Uruchmienie pierw szych bloków BAU EE Pożądane rezerw y Rys. 5 Bilans produkcji i zapotrzebowania na energię elektryczną w Polsce, przy założeniu bardzo pozytywnego scenariusza inwestycji (2MW przyrostu rocznie od 219 roku). Ceny energii elektrycznej w Polsce Ceny energii elektrycznej w następnych 1 latach znacznie wzrosną. Wzrost ten nie będzie wynikać z nowych inwestycji, bo tych praktycznie nie będzie, ale z polityki energetycznej Unii Europejskiej, która zakłada wprowadzenie III fazy systemu handlu emisjami w latach (European Union Emission Trade System EU ETS) oraz zwiększenia udziału energii ze źródeł odnawialnych i kogeneracji, które są subsydiowane w Polsce poprzez system certyfikatów. Przyjmując poziom cen hurtowych w roku 21 za 1 (cena ta wynosiła wówczas około 195zł/MWh ca 5Euro/MWh) do roku 22 ceny energii elektrycznej wzrosną o 1% - 4

5 Rys. 7. Ten wzrost cen jest nieunikniony i wynika z podjętych w grudniu 28 roku decyzji dotyczącej polityki klimatyczno-energetycznej. 3 Rezerwy mocy dla dwóch scenariusz rozwoju Bizness as Usual (BAU) i Energy Efficiency (EE) Uruchmienie pierwszych bloków BAU EE Pożądane rezerwy Rys. 6 Bilans produkcji i zapotrzebowania na energię elektryczną w Polsce, przy założeniu pozytywnego scenariusza inwestycji (1MW przyrostu rocznie od 219 roku). Pokazany na Rys. 7 wzrost cen mógłby być mniejszy, gdyby Polska w 28 roku potrafiła w odpowiedni sposób wynegocjować okresy przejściowe. Jednak nieścisłości w przyjętych wówczas ustaleniach powodują, że nawet możliwość otrzymania bezpłatnych pozwoleń na emisje CO2 nie będzie miała wpływu na obniżenie cen, ponieważ koszt otrzymania bezpłatnych pozwoleń może okazać się wyższy niż ich zakup na wolnym rynku. Również otrzymanie tego typu pozwoleń przez elektrownie w tzw. budowie jest mało prawdopodobne, ponieważ w grudniu 28 roku, poza blokiem Bełchatów II nie było w Polsce elektrowni w budowie. Przyjmowanie przez polski Sejm legislacji mających zaliczyć do elektrowni w budowie obiekty, które nie tylko nie były w budowie, ale nie miały nawet pozwoleń na budowę będzie mało skuteczne. Również system wsparcia dla odnawialnych źródeł energii oraz kogeneracji w postaci certyfikatów powoduje wzrost cen energii elektrycznej dla odbiorcy końcowego. Skomplikowany system certyfikatów: zielonych, czerwonych, żółtych i fioletowych a nawet białych dla poprawy efektywności energetycznej wpływa na poziom cen energii. 5

6 Procentowy wzrost cen energii elektrycznej. Rok bazowy 21 - koszt produkcji = 1%. 25 Koszt produkcji energii Koszt CO2 Koszt certyfikatów Rys. 7 Wzrost cen energii elektrycznej w Polsce. Solidarność w ponoszeniu kosztów O ile panuje powszechne przekonanie o koniecznym ograniczeniu wpływu energetyki na środowisko, to dyskusyjne są stosowane metody oraz udział poszczególnych społeczeństw w ponoszeniu kosztów polityki klimatycznej Unii Europejskiej. Najbardziej kontrowersyjnym jest system handlu emisjami (EU ETS). System ten powoduje znaczny wzrost cen energii elektrycznej, poprzez obowiązek nabywania pozwoleń na emisje CO2, szczególnie w krajach, w których historycznie, energetyka była oparta na węglu jako głównym paliwie. Największe koszty pakietu klimatycznego poniesie Polska, gdzie ponad 9% energii elektrycznej jest wytwarzane z węgla. Nie istnieje możliwość szybkiej zmiany technologii wytwarzania energii elektrycznej, co będzie skutkowało znacznymi kosztami dla energetyki i odbiorców energii przez następne kilkadziesiąt lat, o ile system EU ETS będzie działał, a wszystko na to wskazuje, po 22 roku. Rys. 8 pokazuje wzrost kosztów produkcji energii elektrycznej w trzech wybranych krajach na skutek wprowadzenia systemu EU ETS. Trudno dokładnie ocenić wpływ wzrostu kosztów energii elektrycznej w poszczególnych krajach na rozwój gospodarczy, ale analiza jakościowa wskazuje na możliwość zwolnienia gospodarczego Polski oraz obniżenia się jej konkurencyjności w stosunku do krajów ponoszących mniejsze koszty. Dlatego w analizach przyjmuje się jako jeden ze scenariuszy Stagancję gospodarczą spowodowaną przez wysokie ceny energii. 6

7 Koszty zakupu pozwoleń na emisje CO2 dla 1 MWh przy koszcie CO2=4Euro/tonę 4 37, ,4 1 3,6 Francja Niemcy Polska Rys. 8 Zwiększenie kosztu energii elektrycznej w Euro/MWh na skutek wprowadzenia systemu EU ETS. Powstaje też pytanie o solidarność krajów Unii Europejskiej w ponoszeniu kosztów pakietu klimatycznego i akceptacji przez polską administrację tak wysokich różnic w ponoszonych kosztach. Bezpieczeństwo jako dostęp do paliw Bardzo rzadko dyskutuje się dostęp do paliw płynnych jako aspekt bezpieczeństwa energetycznego, pomimo znacznego importu tego paliwa z jednego kierunku. Jednak zdolność przeładunkowe portów i możliwość dostaw paliw płynnych koleją i transportem samochodowym z wielu kierunków powoduje powszechne odczucie małego zagrożenia ciągłości dostaw. Posiadane zasoby węgla, zarówno kamiennego jak i brunatnego, powodują, że jest możliwość zapewnienie ciągłości dostaw tego paliwa w kraju i brak zagrożenia produkcji energii elektrycznej brakiem paliwa, chociaż koszty zakupu pozwoleń na emisje CO2 znacznie podnoszą koszt produkcji energii elektrycznej z węgla. W powszechnym odczuciu największe problemy z zapewnienie ciągłość dostaw mogą wystąpić w przypadku gazu sieciowego. Przez wiele lat Polska była w istotny sposób uzależniona od dostaw gazu z jednego tylko kierunku. Jednak w ostatnich latach nastąpił przełom technologiczny w wydobyciu gazu ze złóż niekonwencjonalnych, powodujący złamanie monopolu dostawców posiadających duże złoża konwencjonalne gazu. 7

8 Wybudowanie gazoportu w Świnoujściu oraz możliwość nabycia coraz większej ilości gazu LNG na świecie, a także perspektywy uzyskania gazu z niekonwencjonalnych złóż w kraju powoduje, że Polska w ciągu kilku lat może nie tylko uniezależnić się od dostaw gazu z jednego kierunku, ale stać się eksporterem gazu. Pozwoli to również przestawiać stopniowo energetykę z węgla na gaz redukując emisje CO2. Nawet w najbardziej pesymistycznym scenariuszu, gdyby okazało się ze eksploatacja gazu z łupków jest z różnych powodów w Polsce niemożliwa, to budowa drugiego gazoportu w Gdańsku o zdolności przeładunkowej około 15 mld m3, przy łatwej dostępności i niskiej cenie LNG, pozwala Polsce całkowicie uniezależnić się od dostaw gazu z jednego kierunku Rys.9. Rys.9 Szacunki zasobów gazu w Polsce. Źródło: Gaz niekonwencjonalny szansa dla Polski i Europy? Analiza i rekomendacje. Instytut Kościuszki, 211. Rozwój sieci elektroenergetycznej Jednym z elementów zapewniającym ciągłe dostawy energii elektrycznej jest sieć przesyłowa najwyższych napięć oraz sieci dystrybucyjne. Istnieje potrzeba szybkiego rozwoju sieci przesyłowej Rys 1, w tym połączeń transgranicznych, które nie tylko poprawią bezpieczeństwo energetyczne, ale również pozwolą na rozwój europejskiego rynku energii elektrycznej. Inwestycje sieciowe są znacznie mniej kosztowne w porównaniu z budową nowych mocy wytwórczych, jednakże elementami ograniczającymi rozwój tych sieci jest brak odpowiednich uregulowań prawnych, w szczególności dostępu do gruntów, na których można wybudować linie przesyłowe i podstacje rozdzielcze. 8

9 Rys. 1 Sieć najwyższych napięć w Europie Środkowej. Źródło; PSE-Operator. Energetyka rozproszona Rozwoju sieci przesyłowej i odpowiednich inwestycji można częściowo uniknąć poprzez rozwój energetyki rozproszonej, małych źródeł produkujących energię i zlokalizowanych blisko odbiorców. W Polsce dominuje klasyczna konfiguracja systemu elektroenergetycznego, w której duże elektrownie, często budowane są blisko zasobów węgla Rys. 11 powodując w ten sposób konieczność budowy sieci przesyłowych. Jednakże rozwój energetyki rozproszonej jest zdeterminowany poprzez możliwość wprowadzenie tzw. sieci inteligentnych. Na obecnym etapie możliwe są pomiary elektroniczne poboru mocy. Jednak na opracowanie metod zarządzania siecią inteligentną trzeba będzie jeszcze poczekać 1-15 lat, dlatego nie należy spodziewać się w tej kwestii szybkiego postępu. Dodatkowym elementem ograniczającym rozwój sieci inteligentnych i lokalnych rynków energii są uregulowania prawne powodujące, że właścicielem liczników energii są firmy dystrybucyjne, zamiast odbiorców. 9

10 Rys. 11 Lokalizacja największych elektrowni w Polsce. Źródło: PSE-Operator. Nierealne programy Z jednej strony Polska staje przed bardzo dużymi wyzwaniami rozwoju systemu elektroenergetycznego, budowy nowych mocy wytwórczych, sieci przesyłowych, połączeń transgranicznych, energetyki rozproszonej z odnawialnymi źródłami energii i wdrażania optymalnym metod zarządzania sieciami (smart networks), a drugiej strony podejmowane są nierealne programy kierujące olbrzymie zasoby finansowe i organizacyjne na budowę elektrowni jądrowych, które w początkach XXI wieku są technologią schyłkową nie mającą perspektyw w przyszłości. Program polskiej energetyki jądrowej przyjęty przez rząd jest nierealny. Koszt budowy typowego bloku energetycznego z reaktorem jądrowym o mocy 16MW wynosi ponad 32 mld. zł Rys. 12, 13. Po katastrofie w Fukushima, kiedy zachodzi konieczność poprawy bezpieczeństwa, koszty budowy takiego bloku mogą wzrosnąć do 4 mld. zł. Zdolność kredytowa Polskiej Grupy Energetycznej S.A. liczona formalnie jako 2x EBIDTA wynosi około mld. zł., co odpowiada połowie kosztu inwestycji. Budowa czterech bloków, wiążąca się z kosztem rzędu mld. zł. jest zupełnie nierealna. Obecne elektrownie jądrowe są niebezpieczne i generuję setki ton radioaktywnych odpadów. Niewielka awaria zasilania układu chłodzenia reaktorów w Fukushima szybko przerodziła się w katastrofę. Każdego roku w elektrowniach jądrowych dochodzi do poważnych wypadków, o których opinia publiczna jest rzadko informowana. Bardziej niebezpieczne, niż praca samego reaktora, są setki ton zużytego paliwa, o dużej radioaktywności, przechowywane w celu ich chłodzenia w basenach wodnych na terenie elektrowni. Odpady z elektrowni 1

11 jądrowych powinny być składowane ponad 1 lat. Koszty budowy tych składowisk i ich nadzorowania są trudne do oszacowania, a poniosą je przyszłe pokolenia. 7,5 Koszt budowy elektrowni w mln Euro/MW 6,7 5 4,75 5,4 2,5 1,6 1,1 Węgiel Gaz Atom - PGE - 21 Atom - Moodys - 29 Atom po Fukushima 211+ Rys. 12 Koszty inwestycyjne budowy mocy wytwórczych dla różnych technologii. 8 Koszt produkcji energii elektrycznej w zł/mwh Kapitałowe Operacyjne Paliwo CO Gaz Węgiel Atom przed Fukushima Atom po Fukushima Rys. 13 Koszt produkcji energii elektrycznej z różnych technologii. 11

12 Program polskiej energetyki jądrowej jest szkodliwy dla gospodarki. Jedna elektrownia jądrowa to tylko 4% produkcji energii elektrycznej w Polsce Rys.14. Wpływ na bilans energetyczny jest niewielki, a koszt olbrzymi. Budowa elektrowni jądrowych w Polsce, to także skazywanie się na import sprzętu, paliwa i specjalistów oraz tworzenie problemów z ochroną elektrowni jądrowej i przechowywaniem oraz transportem zużytego paliwa. Udział elektrow ni jądrow ych w bilansie produkcji energii elektrycznej w % 1 5, Atom ,5 89 Inne technologie Rys. 14 Wpływ budowy elektrowni jądrowych przy założeniu najbardziej optymistycznej realizacji Programu polskiej energetyki jądrowej na bilans produkcji energii elektrycznej. Nowe kierunki działania Energetyka jest częścią gospodarki. Nowoczesna energetyka jest oparta na technologiach energooszczędnych, inteligentnym zarządzaniu sieciami (smart networks), rozwoju kogeneracji (równoczesnej produkcji ciepła i energii elektrycznej), wykorzystaniu źródeł odnawialnych oraz wykorzystanie nadmiaru gazu, jaki Polska będzie miała w ciągu kilku lat. Taka nowoczesna energetyka jest impulsem rozwojowym dla nowoczesnej gospodarki, tworząc nowe miejsca pracy. Już dziś w Niemczech, w nowej energetyce pracuje ponad 3 tys. osób - to więcej niż w motoryzacji. Polska gospodarka jest bardzo energochłonna. Na jednostkę produktu PKB zużywamy 2,3 razy więcej energii niż kraje Zachodniej Europy. Działania mające na celu zbilansowanie produkcji i zapotrzebowania na energię elektryczną powinny być prowadzone w dwóch zbieżnych kierunkach: zarówno po stronie popytu, jak i po stronie podaży. Dlatego do najbardziej pilnych działań należy zaliczyć: Wprowadzenie energooszczędnych technik zużycia energii. Konieczne jest przyśpieszenie praca nad wdrożeniem ustawy o efektywności energetycznej i przywrócenie w niej zapisów dotyczących wiodącej roli sektora publicznego oraz samorządów w racjonalizacji zużycia energii. Przyśpieszenie prac nad wdrażaniem inteligentnych sieci, w tym liczników elektronicznych i optymalnych metod zarządzania siecią oraz poborem energii elektrycznej. 12

13 Rozwój generacji rozproszonej, w tym w szczególności mikro-kogeneracji pozwalającej wykorzystać ciepło używane do ogrzewania także do produkcji energii elektrycznej. Rozwój kogeneracji lokalnej, w tym w szczególności zastępowanie przestarzałych ciepłowni lokalnych poprzez układy kogeneracji, produkującej jednocześnie ciepło i energię elektryczną. Rozwój odnawialnych źródeł energii, zarówno w skali lokalnej: biogazownie, elektrownie wiatrowe i słoneczne, jak i w dużych morskich farm wiatrowych. Rozwój rynków energii, w tym w szczególności w sektorze gazowym oraz dalszy rozwój rynku energii elektrycznej, a w szczególności zniesienie taryf. Wykorzystanie istniejących elektrowni węglowych oraz budowa nowych instalacji o ograniczonym oddziaływaniu na środowisko. Budowa elektrowni gazowych, w tym gazowo-parowych o sprawności ponad 6%. Polityka energetyczna Unii Europejskiej Polska jest częścią Unii Europejskiej i powinna brać czynny udział w tworzeniu unijnej polityki energetycznej i jej realizacji. Specyficzna sytuacja Polski wynikająca z historycznych uwarunkowań, jak posiadanie głównie elektrowni węglowych i słabo rozwinięte sieci przesyłowe powoduje, że będzie ona ponosić największe koszty liczone na jednostkę energii i na głowę mieszkańca przy realizacji unijnej polityki energetycznej. Dlatego w działaniach na forum europejskim Polska powinna wskazywać na dwa istotne elementy: Realności unijnej polityki energetycznej, a w szczególności przyjmowanie wykonalnych programów i ograniczenie olbrzymich wydatków na technologie nie rokujące istotnych postępów, jak wychwytywanie i magazynowanie CO2. Uwzględnienia sytuacji poszczególnych krajów przy stawianiu zadań polityki energetycznej oraz solidarność pomiędzy krajami Unii Europejskiej w ponoszeniu kosztów realizacji polityki energetycznej. Akceptując główne cele europejskiej polityki energetycznej, takie jak: ograniczenie wpływu na środowisko, wprowadzenie nowych technologii oraz dążenie do zrównoważonego rozwoju energetycznego, trudno nie dostrzec nierealności wielu celów, a także nieskuteczności stosowanych metod. Przykładem mogą być olbrzymie środki kierowane na programy wprowadzenie systemów wychwytywania i magazynowania CO2 (Carbon Capture & Storage CCS), technologii która nie ma realnej przyszłości w Europie. O ile można olbrzymim wydatkiem energii wychwytywać CO2 i nawet ten gaz transportować, to składowanie pod ziemią milionów ton toksycznej substancji pod siedzibami ludzi w gęsto zaludnionej Europie byłoby bardzo nieodpowiedzialne. Kolejnym przykładem jest pomysł budowy sieci transeuropejskiej do transportu olbrzymich ilości energii produkowanej przez farmy wiatrowe na Morzu Północnym czy farmy fotowoltaiczne na wybrzeżu Morza Śróddziemnego. Pomysł ten, przy sporej bierności, czy też bezsilności Komisji Europejskiej, nie ma szans na realizację w ciągu następnych 4-5 lat. 13

14 Dlatego Unii Europejskiej potrzebna jest ambitna, ale realna polityka energetyczna, uwzględniająca realia technologiczne i sytuację poszczególnych krajów oraz solidarne ponoszenie kosztów realizacji tej polityki. Jeżeli Unia Europejska nie będzie w stanie wypracować takiej realnej, kompleksowej polityki energetycznej, skupiając się tylko na ograniczeniu emisji CO2, kraje Unii poniosą olbrzymie koszty i stracą konkurencyjność na światowym rynku, a polityka energetyczna nie będzie siłą napędową gospodarki europejskiej, ale jej hamulcem. Informacja o autorze raportu Prof. dr. hab. inż. Władysław Mielczarski pracuje na stanowisku profesora zwyczajnego w Politechnice Łódzkiej. Jest również członkiem europejskiego Think Tank w sprawach energetycznych: European Energy Institute. Posiada ponad 3 letnie międzynarodowe doświadczenie badawcze i zawodowe. W latach pracował jako Associate Profesor na największym uniwersytecie w Australii: Monash University w Melbourne. Kierował projektami badawczymi i konsultingowymi dla firm wielu krajach, takich jak: Australia, Kanada (Ontario Hydro Technologies), USA, Singapore czy Brazylia. W Polsce jest współautorem dwóch programów rządowych: Rynek energii elektrycznej w 1999 roku oraz Program dla elektroenergetyki w 26 roku. Jest autorem prawie 2 prac naukowych, w tym dziesięciu książek w języku polskim i angielskim. Jest również autorem programów komputerowych kierujących polskim systemem elektroenergetycznym. 14