WYROK SĄDU REJONOWEGO W BIAŁYMSTOKU z dnia 26 lutego 2010 r. sygn. akt VII K 430/09. Przewodniczący: SSR Alina Dryl

Transkrypt

1 WYROK SĄDU REJONOWEGO W BIAŁYMSTOKU z dnia 26 lutego 2010 r. sygn. akt VII K 430/09 Przewodniczący: SSR Alina Dryl Sąd Rejonowy w Białymstoku VII Wydział Karny przy udziale Prokuratora Joanny Sańczuk- Akułow po rozpoznaniu dnia 8.09, r., 12.01, r. sprawy Sebastiana Krzysztofa S. oskarżonego o to, że: w dniu 1 grudnia 2008 r. w B. działając wspólnie i w porozumieniu z innymi nieustalonymi osobami, dokonał kradzieży rozbójniczej na osobie Tomasza Z. w ten sposób, że wyrwał pokrzywdzonemu z ręki telefon komórkowy marki LG KU 990 o wartości 1050 zł, dokonując jego zaboru w celu przywłaszczenia, a następnie w celu utrzymania się w posiadaniu w/w telefonu, użył wobec pokrzywdzonego przemocy uderzając go pięścią w twarz, w wyniku czego doznał on obrażeń w postaci zasinienia czerwieni wargi górnej w części środkowej, co skutkowało naruszeniem czynności narządu jego ciała na czas poniżej 7 dni, po czym oddalił się z miejsca zdarzenia, tj. o czyn z art. 281 kk w zb. z art kk I. Oskarżonego Sebastiana Krzysztofa S. uznaje za winnego popełnienia zarzucanego mu czynu i za to na mocy art. 281 kk w zb. z art kk w zw. z art kk skazuje go, zaś na mocy art. 281 kk w zw. z art kk wymierza mu karę 1 (jednego) roku pozbawienia wolności. II. Na mocy art i 2 kk, art kk, art kk wykonanie orzeczonej kary pozbawienia wolności warunkowo zawiesza oskarżonemu na okres próby wynoszący 3 (trzy) lata i oddaje go w okresie próby pod dozór kuratora. III. Zasądza od oskarżonego na rzecz Skarbu Państwa kwotę 180 złotych tytułem opłaty oraz kwotę 90 złotych tytułem pozostałych kosztów sądowych sprawie. UZASADNIENIE Na podstawie całokształtu materiału dowodowego zebranego w sprawie Sąd ustalił i uznał za udowodniony następujący stan faktyczny: W dniu 1 grudnia 2008 roku około godziny Tomasz Z. po wyjściu od kolegi przyszedł się na przystanku MPK na ul lecia Państwa Polskiego w B. Początkowo na tym przystanku nie było innych osób. Tomasz Z. przez krótki okres zamieszkiwał w B. i dlatego aby sprawdzić dojazd na osiedle Dziesięciny w B. gdzie zamieszkiwał zaczął sprawdzać odjazdy autobusów MPK. W tym czasie na jego numer telefonu komórkowego zadzwoniła jego ciocia u której zamieszkiwał pytając gdzie on jest. Tomasz Z. telefonicznie ją powiadomił, że zaraz przyjedzie. W tym czasie na przystanek przyszedł Sebastian Krzysztof S. w towarzystwie czterech innych nieustalonych młodych mężczyzn. Wszyscy oni mieli kaptury na głowach. Ubrani byli jak skeyci- szerokie spodnie jeansowe, bluzy, ciemne kurtki. Tomasz Z. podszedł do nich zapytać jakim numerem autobusu MPK ma on dojechać na ulicę Palmową w B. Jeden z tych młodych mężczyzn odpowiedział mu, że oni nie wiedzą gdyż jadą na Antoniuk. Kiedy Tomasz Z. chciał schować do kieszeni telefon komórkowy marki LG KU 990 o wartości złotych Sebastian Krzysztof S. dokonując jego zaboru w celu przywłaszczenia wyrwał mu telefon z ręki. Następnie w celu utrzymania się w posiadaniu tego telefonu Sebastian Krzysztof S. uderzył Tomasza Z. pięścią w twarz. Tomaszowi Z. zaczęła lecieć krew z ust. Następnie wszyscy ci młodzi mężczyźni przebiegli na drugą stronę ulicy i uciekli. 1

2 Tomasz Z. na skutek zdarzenia doznał obrażeń w postaci zasinienia czerwieni wargi górnej w części środkowej, co skutkowało naruszeniem czynności narządu jego ciała na czas poniżej 7 dni. Powyższy stan faktyczny Sąd ustalił na podstawie zeznań świadków Tomasza Z. (k ,2-3,67-68), Macieja J. (k.19-2, 179), Huberta A. (k , 34-37, 42-42v, ), Anny I. (k-18,24, 212), oraz notatki urzędowe (k.1,18,24), dokumentację dotyczącą telefonu komórkowego (k.6-8, ) i opinię sądowo -lekarską (k-12). Oskarżony Sebastian Krzysztof S. nie przyznał się do popełnienia zarzucanego mu czynu (k-50-51, 59-60v, ). Podczas pierwszego przesłuchania w postępowaniu przygotowawczym odmówił składania wyjaśnień (k ). Podczas kolejnego przesłuchania w postępowaniu przygotowawczym podał (k-59-60v), że on nikogo nie uderzył ani nikomu nie zabrał telefonu. On nie był na miejscu zdarzenia przy ul. Tysiąclecia Państwa Polskiego w dniu r. Wie o jakie zdarzenie chodzi od policji. Nie pamięta co wtedy robił w tym dniu. On nie sprzedał nikomu żadnego telefonu. On jest w konflikcie z tym Hubertem - nazwiska nie zna który podobno podał, że on sprzedał mu telefon komórkowy. On się z nim nie lubi. W grudniu 2008 roku posiadał on telefon komórkowy - Motorolę ale nie pamięta numeru tego telefonu. Rodzice go sprzedali bo on za dużo nadzwonił. Zna on Macieja J. - uczył się z nim w szkole. Nie pamięta kiedy ostatni raz go widział. Nie zna on Mariusza L. i Artura P. i nie słyszał nigdy o takich osobach. Na rozprawie sądowej oskarżony wyjaśnił (k ), że zna on z widzenia Huberta A. Mieszka on w J.. Ze dwa razy przychodził on do niego z bratem. Nie pamięta on kiedy się z nim on spotykał i w jakim odstępie czasu. On go znał z widzenia. Nie miał on żadnych zatargów i konfliktów z Hubertem A.. Zna on treść zeznań złożonych przez Huberta A. ale nie chce się do nich odnieść. Maciej J. to jego kolega z klasy uczyli się oni w jednej klasie ZDZ przy ulicy Pogodnej w B.. Nie miał on z nim żadnych zatargów ani konfliktów. Mirosław Adam N., Artur P. i Mirosław L. to są jego znajomi z osiedla. On wcześniej podał, że ich nie zna bo nie znał ich imion i nazwisk. On zna ich z widzenia. Nie pamięta on co robił 1 grudnia 2008 roku. Nie brał on udziału w zajściu objętym aktem oskarżenia tej sprawie. Nie korzystał on korzystał z telefonu komórkowego objętego aktem oskarżenia w tej sprawie. W tamtym czasie on posiadał własny telefon komórkowy Motorolę- numeru nie pamięta. W tamtym okresie jego bracia posiadali telefony komórkowe Maksymilian -Sony Ericsson a Mateusz - Nokię. Nie pamięta on numerów ich telefonów. On nie wymieniał z braćmi karty SIM. Sąd zważył, co następuje: Wyjaśnienia oskarżonego Sebastiana Krzysztofa S. w tej części w której nie przyznał się do popełnienia zarzucanego mu czynu na wiarę nie zasługują gdyż pozostają w sprzeczności z całokształtem zebranego w sprawie materiału dowodowego. Wyjaśnienia oskarżonego w tym zakresie pozostają bowiem w oczywistej sprzeczności z zeznaniami świadków Tomasza Z. (k. 2-3,67-68, ), Macieja J. (k ,179), Huberta A. (k ,42, , ,) oraz Anny I. (k-18,24, 212). Pokrzywdzony Tomasz Z. w swoich zeznaniach precyzyjnie opisał okoliczności i przebieg zajścia (k-2-3,67-68, ). Wskazał, że w dniu 1 grudnia 2008 roku około godziny 21.30po wyjściu od kolegi znalazł się na przystanku MPK na ul lecia Państwa Polskiego. Mieszkał on od niedawna w B. u cioci na ul. Palmowej i wtedy trochę pogubił kierunki. Był on trzeźwy. Kiedy przyszedł on na ten przystanek nikogo tam nie było. On sprawdził odjazdy autobusów MPK. Na jego numer telefonu komórkowego zadzwoniła jego ciocia pytając gdzie on jest. On odpowiedział, że zaraz przyjedzie. W tym momencie na przystanek 2

3 przyszło pięciu chłopaków. On podszedł do nich zapytać jakim numerem autobusu MPK ma on dojechać na ulicę Palmową. Jeden z tych chłopaków odpowiedział mu, ze nie wiedzą gdyż jadą oni na A. Wszyscy ci chłopcy mieli po lat. Nie pamięta on ich twarzy. Mieli oni kaptury na głowach. Ubrani byli jak skeyci- szerokie spodnie jeansowe, bluzy, ciemne kurtki. Kiedy on chciał schować telefon komórkowy LG KU 990 o wartości złotych do kieszeni to jeden z tych chłopaków- nie potrafi go rozpoznać wyrwał mu telefon z ręki i uderzył go pięścią w twarz. Jak on go uderzył to oni wszyscy pobiegli na druga stronę ulicy. Jemu pociekła krew z ust. Zeznania pokrzywdzonego korespondują z treścią opinii sądowo- lekarskiej (k-12). Z opinii sądowo-lekarskiej wynika (k-12), że w trakcie przedmiotowego zdarzenia Tomasz Zarzecki doznał obrażeń w postaci zasinienia czerwieni wargi górnej w części środkowej, co skutkowało naruszeniem czynności narządu jego ciała na czas poniżej 7 dni. Zeznania pokrzywdzonego znajdują również potwierdzenie w dokumentacji dotyczącej utraconego telefonu (k-6-8, ). Na winę i sprawstwo oskarżonego w zakresie zarzucanego mu czynu jednoznacznie wskazują zeznania świadków Macieja J. (k-19-20,179)oraz Huberta A. (k ,42, , ). Z zeznań świadka Macieja J. wynika, że na początku grudnia 2008 roku zadzwonił do niego Sebastian Krzysztof S. i zaproponował mu sprzedaż telefonu marki LG KU 990 za kwotę 700 złotych informując go, że ten telefon będzie bez papierów gdyż został znaleziony. Po 2-3 tygodniach ponownie zadzwonił do niego Sebastian S. proponując mu sprzedaż tego samego telefonu za kwotę 300 złotych. W styczniu 2009 roku Sebastian S. powiadomił go, że sprzedał już ten telefon LG KU 990 za 300 złotych. Maciej J. zaznaczył, że Sebastian S. powiadomił go telefonicznie, że na początku marca 2009 roku była u niego policja w sprawie telefonu LG KU 990. Poinformował go, że go namierzyli pewnie dlatego, że po przełożeniu karty z telefonu brata Maksymiliana S. do tego kradzionego telefonu gdzieś dzwonił. Wskazał, że tego telefonu już on nie ma i na policji do niczego się nie przyzna. W późniejszej rozmowie telefonicznej w marcu 2009 roku Sebastian S.stwierdził, że u jego kolegi Huberta z J. była policja i on będzie musiał wyjechać do Stanów Zjednoczonych gdyż w grudniu 2008 roku wieczorem podczas jego pobytu z trzema kolegami których nazwał : Artikun, Adaśko i Mariusz na przystanku MPK na ulicy 1000 Państwa Polskiego wyrwał on ten telefon LG KU dla pijanego faceta który sprawdzał rozkład autobusów MPK a następnie przebiegli oni wszyscy na drugą stronę ulicy. Przekazaną funkcjonariuszom policji ustną relację Macieja J.a na okoliczność rozmów z Sebastianem S. dotyczących przedmiotowego telefonu LG KU 990 potwierdziła w całej rozciągłości świadek Anna I.(k-18, 212). Istotne okoliczności w sprawie podał świadek Hubert A. (k ,42, , ). Od początku wskazywał on w swoich relacjach (k-34-37), że odnaleziony u niego telefon komórkowy LG KU 990 zakupił on w grudniu 2008 roku od chłopaka o pseudonimie Seba zamieszkałego w J. za kwotę 300 złotych. Ten zakupiony telefon był bez karty SIM. Przed sądem Hubert A. podkreślił (k-203), że ten telefon LG KU 990 zakupił on od Sebastiana Krzysztofa S. Podkreślił on (k-203), że nie ma on żadnych zatargów i konfliktów z oskarżonym Sebastianem Krzysztofem S. Fakt, że oskarżony ma pseudonim Seba potwierdził jednoznacznie świadek Mirosław Adam N. (k- 148). Zeznania Huberta A. znajdują potwierdzenie w dokumentach sprawy III K 538/09 Sądu Rejonowego w B. (k ) w której to sprawie Hubert A. został prawomocnie skazany za czyn z art kk dotyczący przedmiotowego telefonu LG KU

4 Okoliczności odnalezienia tego telefonu u Huberta A. opisała świadek Anna I. (k- 24,212). Zeznania wskazanych świadków na wiarę zasługują. Są one logiczne, konsekwentne, wzajemnie się uzupełniają. Zeznania słuchanych w charakterze świadków Mariusza L. (k ,46-46v), Artura P. (k, ,48-48v) i Mirosława Adama N. (k ,53-53v) nie wniosły istotnych okoliczności w sprawie. Świadkowie ci potwierdzili znajomość z osobą oskarżonego. Podali, że nie posiadają wiedzy odnośnie przedmiotowego zdarzenia ani też nie widzieli u oskarżonego przedmiotowego telefonu LG KU 990. Mając na uwadze powyższe Sąd uznał winę Sebastiana Krzysztofa S. w zakresie zarzucanego mu czynów za udowodnioną i przyjął, że działaniem swoim wyczerpał on dyspozycje art. 281 kk w zb. z art kk. Sebastian Krzysztof G. w dniu 1 grudnia 2008 r. w B. działając wspólnie i w porozumieniu z innymi nieustalonymi osobami, dokonał kradzieży rozbójniczej na osobie Tomasza Z. w ten sposób, że wyrwał pokrzywdzonemu z ręki telefon komórkowy marki LG KU 990 o wartości 1050 zł, dokonując jego zaboru w celu przywłaszczenia, a następnie w celu utrzymania się w posiadaniu w/w telefonu, użył wobec pokrzywdzonego przemocy uderzając go pięścią w twarz, w wyniku czego doznał on obrażeń w postaci zasinienia czerwieni wargi górnej w części środkowej, co skutkowało naruszeniem czynności narządu jego ciała na czas poniżej 7 dni, po czym oddalił się z miejsca zdarzenia, Przy wymiarze kary jako okoliczność obciążającą Sąd uwzględnił społeczną szkodliwość czynu przypisanego oskarżonemu przejawiającą się w okolicznościach i sposobie jego działania. W toku prowadzonego postępowania karnego oskarżony prezentował arogancką i lekceważącą postawę wobec organów wymiaru sprawiedliwości oraz obowiązującego porządku prawnego. Znalazło to wyraz w wywiadzie kuratora (k ) w którym kurator wskazał lekceważący stosunek oskarżonego w zakresie postaw o charakterze zachowań prospołecznych. Kurator w tym wywiadzie zaznaczył (k-194),że oskarżony sprawia wrażenie osoby niedojrzałej emocjonalnie o silnych postawach egoistycznych. Oskarżony był już karany sądownie za wykroczenie popełnione w stanie po użyciu alkoholu.(k-198). Nie był on karany sądownie za przestępstwa (k-70) oraz jako nieletni (k-156). Jako okoliczność łagodzącą Sąd uwzględnił młody wiek oskarżonego. W niniejszej sprawie karnej oskarżony Sebastian Krzysztof S. odpowiada jako sprawca młodociany w rozumieniu art kk. Zgodnie z treścią dyrektywy art kk wymierzając karę młodocianemu Sąd kieruje się przede wszystkim tym aby sprawcę wychować. W ocenie Sądu oskarżony Sebastian Krzysztof S. nie jest osobą na tyle zdemoralizowaną ani nie dopuścił się tak ciężkiego gatunkowo przestępstwa aby wykluczone było zastosowanie wobec niego dobrodziejstwa warunkowego zawieszenia orzeczonej kary pozbawienia wolności. Dlatego Sąd wymierzył oskarżonemu karę jednego roku pozbawienia wolności z warunkowym zawieszeniem jej wykonania na okres próby wynoszący trzy lata. Aby wdrożyć oskarżonego do należytego przestrzegania obowiązującego porządku prawnego Sąd oddał go w okresie próby pod dozór kuratora który będzie kontrolował jego zachowanie. Wymierzona wobec oskarżonego Sebastiana Krzysztofa S. kara jest współmierna do jego zawinienia oraz społecznej szkodliwości przypisanego mu czynu. Powinna spełnić swe cele zarówno w zakresie prewencji ogólnej jak i szczególnej. 4

5 O kosztach postępowania Sąd orzekł na podstawie art. 627 k.p.k., w tym o opłacie na podstawie art. 2 ust. 1 pkt 3 ustawy z dnia 23 czerwca 1973 r. o opłatach w sprawach karnych (Dz. U. z 1973 r., nr 49, poz. 223 ze zmianami). Dlatego orzeczono jak w sentencji. 5