Rozszerzanie definicji technologii HD Flexo

Transkrypt

1 Raport branżowy Rozszerzanie definicji technologii HD Flexo Technologia fleksografii o wysokiej rozdzielczości (HD Flexo) uległa wielu zmianom od momentu, gdy błyskawicznie podbiła rynek fleksografii. Dowiedz się, jak zachowano prostotę procesu przy jednoczesnym podniesieniu jakości. Ian Hole, wiceprezes ds. rozwoju rynku, Esko

2 Wprowadzenie Fleksografia cyfrowa o wysokiej rozdzielczości w różnych formach stanowi obecnie ponad 30% wszystkich instalacji cyfrowych na całym świecie. W ciągu trzech i pół roku od momentu wprowadzenia tej technologii przeszła ona zmiany, które znacząco rozszerzyły zakres tonalny, a przez to zwiększyły wpływ opakowań na konsumenta na półkach sklepowych. Jednocześnie proces zachował swoją prostotę, a nawet zredukowano liczbę kroków wykonywanych ręcznie. Dokonano przy tym wielu odkryć związanych z punktami rastrowymi i technologią płyt do fleksografii cyfrowej. Wyraziste kolory kontrastujące z jasnymi tonami Żywe barwy Naturalne odwzorowanie obrazu Jednolite kolory, wysoka jednorodność Płynne przejścia tonalne 2

3 1. Lepsze punkty rastrowe dzięki wyższym rozdzielczościom Rozdzielczość naświetlania przy użyciu naświetlarek CTP do płyt fleksograficznych zwiększyła się znacząco. W 1995 roku stosowano rozdzielczość pikseli na cal (ppi). Wartość tę zwiększono do ppi w 1998 roku, a pojawienie się fleksografii o wysokiej rozdzielczości w 2008 roku pozwoliło osiągnąć rozdzielczość ppi. Większość osób rozumie, że wyższe rozdzielczości zapewniają wyższy poziom szczegółów, ale najważniejszą cechą rozdzielczości dpi jest możliwość naświetlania większej liczby poziomów szarości. Oczywiście im więcej poziomów szarości, tym mniej widoczny jest efekt stopniowania na obrazie. Coraz więcej plików od projektantów wykorzystuje 256 poziomów szarości jest to wartość, jaką bajt informacji może definiować w pliku obrazu. Oznacza to, że te 256 poziomów szarości jest wymagane do pełnej reprodukcji obrazów projektu. 1.1 Obliczanie poziomów szarości Liczba poziomów szarości jest obliczana w następujący sposób: Liczba naturalnych poziomów szarości = ( ppi/ lpi)² Gdzie ppi to rozdzielczość naświetlania CTP, a lpi to liniatura rastra Za pomocą tego równania można obliczyć, że raster ze 150 liniami w rozdzielczości ppi tworzy plik zripowany z 256 poziomami szarości. Jednak wiele drukarń oczekuje wyższej jakości, testując rastry z 200 lub 225 liniami, a nawet większą liczbą linii. Naświetlarka ppi może wygenerować tylko 144 poziomy szarości przy liniaturze 200 lpi i 92 poziomy przy 250 lpi. Ponadto fleksografia wymaga zwykle kompensacji zakresu tonalnego, np. kompensacji półtonów. Każdy krok kompensacji powoduje dalszą redukcję dostępnych poziomów szarości. Oczywiście dostępna jest technologia o nazwie Super Cell Screening, która umożliwia sztuczne tworzenie dodatkowych poziomów szarości poprzez mieszanie ze sobą różnych rozmiarów punktów rastrowych, ale także ona wymaga odpowiedniej przestrzeni do skutecznej pracy. Przejścia tonalne na większym obszarze mogą być płynniejsze, ale nie jest możliwa poprawa płynności przejść tonalnych na krótkich dystansach ani zmian tonalnych o wysokim poziomie szczegółów w obrębie obrazów. Z tego powodu często są widoczne poszczególne stopnie szarości (schodki szarości). 3

4 1.2 Rozdzielczość ppi dla doskonałej jakości Naświetlarka ppi w dalszym ciągu tworzy 256 poziomów szarości przy liniaturze 250 lpi i 400 poziomów przy 200 lpi. Dostępna jest tak duża liczba naturalnych poziomów szarości, że nawet po wykonaniu wszystkich kroków kompensacji ciągle pozostanie ponad 256 poziomów szarości. Zapewnia to doskonałą jakość obrazu z wysokim poziomem ostrości detali i niewiarygodnym kontrastem. Wyższa rozdzielczość ma także inną zaletę. Kształt punktu rastrowego przy ppi jest lepszy, ponieważ istnieje więcej pikseli, które go definiują. Ten efekt jest bardziej widoczny w przypadku małych punktów raastrowych. Doświadczenie pokazuje, że przejście na rozdzielczość ppi powoduje tworzenie w druku o 40 procent mniej minimalnych punktów rastrowych niż w przypadku rozdzielczości ppi. Poniższa ilustracja przedstawia sposób tworzenia punktów rastrowych w plikach na poziomie pikseli bitmapy dla rastra 175 lpi przy rozdzielczości naświetlania ppi i ppi. Łatwo zauważyć, że 2% punkty rastrowe przy rozdzielczości ppi składają się tylko z kilku pikseli, co powoduje powstanie postrzępionego kształtu punktu rastrowego. Wprawdzie inhibicja tlenowa może wygładzić górną część punktu rastrowego podczas obróki płyty, ale postrzępiona struktura ciągle istnieje. W wyniku tego małe punkty rastrowe łatwiej zaginają się w maszynie drukarskiej, a niektóre z nich mogą się nawet oderwać w wyniku zużycia, co powoduje zabrudzony druk. Wszystkie punkty rastrowe w rozdzielczości ppi są prawie idealnie okrągłe, a przez to posiadają niemal identyczny rozmiar na płycie. Naświetlanie w wysokiej rozdzielczości Rastrowanie w wysokiej rozdzielczości ppi ppi Światła 2% 175 lpi Mikrokomórki 50% Naświetlanie w rozdzielczości ppi prowadzi do znacznie lepiej zdefiniowanych struktur w zakresie półtonów i świateł. Odległość między punktami rastrowymi jest identyczna, co powoduje uzyskanie znacznie bardziej ustandaryzowanego obszaru punktów rastrowych i powstawanie mniejszej liczby problemów podczas druku. Przy rozdzielczości ppi może powstawać efekt mostkowania, gdy piksele wystają poza dwa punty rastrowe, powodując łącznie się farby i znaczący przyrost punktu rastrowego w tym obszarze (brudzenie). Podczas pracy w tej rozdzielczości często wymagane są specjalne kształty punktów rastrowych, aby lepiej drukować, natomiast przy rozdzielczości ppi ten problem zostaje wyeliminowany przez standardowy okrągły raster. 4

5 2. Eliminacja zerwań tonalnych (nagłego końca zakresu tonalnego) Typowym problemem związanym z fleksografią jest powstawanie zerwań tonalnych w obszarze rozjaśnień, czyli nagłego końca zakresu tonalnego. W przeciwieństwie do druku offsetowego i grawiury nie występuje stopniowe obniżenie gradacji aż do zera. W przypadku standardowej fleksografii cyfrowej występuje niski kontrast tonalny i widoczna krawędź światła ze względu na wysokie minimalne wartości tonalne rozjaśnień. W dużej mierze jest to spowodowane zaginaniem minimalnych punktów rastrowych w maszynie drukarskiej, czego wynikiem może być znaczące wzmocnienie punktów rastrowych w tych obszarach rozjaśnień. Taki efekt nie pojawia się w przypadku tradycyjnej grawiury i offsetu. Przedstawiono to na poniższych ilustracjach. Grawiura/offset: minimalna wartość tonalna 1% Standardowa fleksografia CTP: minimalna wartość tonalna 12% 2.1 Zmienne rozmiary punktów rastrowych Jednym z magicznych składników pierwotnej wersji fleksografii o wysokiej rozdzielczości było użycie zmiennych rozmiarów punktów rastrowych, które były zbliżone do zera w obszarach rozjaśnień. Nie wszystkie punkty rastrowe miały ten sam rozmiar, dzięki czemu stopniowo znikają przed innymi. Oczy zostają oszukane, gdyż widzą punkty rastrowe w płynny sposób, co zapewnia homogeniczną szarość. Niektóre punkty rastrowe znikają przed innymi, co eliminuje problem zerwań tonalnych. Jest to odwrotna metoda niż w przypadku modeli stochastycznych, w których używana jest mniejsza liczba punktów rastrowych przy redukcji wartości tonalnej. Wadą mniejszej częstotliwości punktów rastrowych jest znacznie bardziej widoczne ziarno w obszarach rozjaśnień, szczególnie jeśli kilka kolorów jest drukowanych wspólnie. Z tego powodu jedyną sensowną odpowiedzią jest rastrowanie amplitudowe (AM). Raster o wysokiej rozdzielczości sprawia, że jedynie małe punkty rastrowe zanikają przy samym końcu światła. Przyczyna tego jest dość ciekawa. Te punkty rastrowe znikają w zakresie od 1,5 do 2,5%, ale punkty 0,5, 1,0 i 1,5% pozostają obecne i widoczne. Zapewnia to atrakcyjne i płynne światło. Efekt jest nawet lepszy w przypadku szerszej gradacji w danym obszarze. 5

6 Oprócz punktów rastrowych o różnych rozmiarach w obszarach rozjaśnień istnieje niewielka liczba punktów rastrowych, które są jeszcze większe niż punkty o typowym minimalnym rozmiarze w standardowym rastrze. Takie punkty są stabilne, przez co mogą przetrwać nacisk maszyny drukującej podczas procesu drukowania. Inne punkty w siatce są mniejsze i mają rozmiar tylko 10 mikronów. Mniejsze punkty rastrowe są wzmacniane przez większe punkty, a przez to nie zaginają się w maszynie drukarskiej. Oznacza to możliwość tworzenia bardzo małych punktów, które pozostają stabilne nawet przy dużych nakładach, co z kolei prowadzi do uzyskania wartości tonalnych rozjaśnień jeszcze bardziej zbliżonych do zera! 6

7 3. Znacząca poprawa druku apli przy stosowaniu fleksografii o wysokiej rozdzielczości Dodanie większej ilości farby nie oznacza, że aple ulegną poprawie. Druk opakowań elastycznych często cierpi ze względu na niejednorodne nakładanie farby. Dotyczy to szczególnie druku na foliach przy użyciu farb rozpuszczalnych. Jest to spowodowane przez przesiania w obszarach apli drukowanych przy użyciu płyt do fleksografii cyfrowej. Na nakładanie farby wpływa efekt samodzielnego rozkładu farby powodowany przez napięcie powierzchniowe. Sprawia to, że warstwa farby tworzy siatkę składającą się z komórek o rozmiarze około 100 mikronów, a kierunek i szybkość prasy drukarskiej powoduje przekształcenie tych komórek w linie. Powoduje to powstawanie widocznych defektów w aplach (otworków), które pogarszają wygląd apli, nadruków, a nawet symulacji kolorów Pantone. Innym negatywnym skutkiem jest zredukowana gęstość optyczna (SID) w aplach, przez co konieczne jest rozdzielenie druku wektorów i bitmap na dwie płyty. Do poprawienia wyglądu apli można użyć wałków aniloksowych o większej objętości, ale powoduje to obniżenie jakości świateł. Jednolita biel jest często drukowana podwójnie, szczególnie w przypadku poddruków lub naddruków. Wszystkie te opcje powodują nie tylko obniżenie jakości, ale także zwiększenie kosztów druku. 7

8 3.1 Ściśle uporządkowane struktury rastra na powierzchni punktów rastrowych ratują sytuację A oto rozwiązanie. Druga generacja fleksografii o wysokiej rozdzielczości dodała bardzo ścisłe i uporządkowane struktury rastra. Efekt samodzielnego rozkładu farby zostaje wyeliminowany, a jej warstwa staje się bardziej jednolita. Poniższe obrazy przedstawiają różnice apli z użyciem standardowego rastra i z użyciem struktur mikrorastra. Mikroraster powoduje pozostanie farby na miejscu, zapobiegając jej swobodnemu przepływowi. Wymusza to równomierny rozkład farby przy użyciu stuktur mikrorastra w obszarach apli. Poprzez przenoszenie większej ilości farby niż w przypadku standardowej jednolitej powierzchni technologia wysokiej rozdzielczości może także zwiększyć wartość gęstosci optycznej SID o 0,1 0,3 w zależności od zastosowania druku. Fleksografia o wysokiej rozdzielczości z mikrokomórkami oferuje najlepszą równowagę między zwiększeniem wartości SID a dobrym wyglądem apli. Powoduje to minimalizację zużycia farby w maszynie drukarskiej, a także uzyskanie gładkich apli bez przesiania. Standardowa fleksografia z rastrem z mikrokomórkami Łatwo zauważyć, że w przypadku tego samego zużycia farby ta specjalna metoda rastrowania generuje wyższą gęstość apli, a zarazem zapewnia bardziej jednorodny rozkład farby. 100 mikronów Wydruk apli ze standardową powierzchnią płyty Wydruk apli z mikrorastrem na powierzchni płyty Tinta 75% z mikrokomórkami na przygotowanej płycie To jest obraz struktury powierzchni z tintą 75%. Struktury mikrorastra nie zbliżają się do krawędzi elementów przy określonej metodzie rastrowania, dlatego krawędzie obiektów i punkty rastra pozostają ostre. 8

9 Jednak komórki pozwalają utrzymać więcej farby. Komórki mikrorastra mogą być czyszczone podobnie jak w przypadku standardowej płyty HD Flexo. 100% 90% 60% Oznacza to, że druga generacja płyt o wysokiej rozdzielczości oferuje ulepszenia w całym zakresie tonalnym: od ekstremalnych świateł i czystych półtonów po cienie o wysokim kontraście i jeszcze gęstsze, płynniejsze aple, kolory specjalne i Pantone. Przyrost punktu rastrowego jest kontrolowany we wszystkich obszarach, co w większości warunków druku pozwala osiągnąć zachowanie liniowe. Ponadto ta prosta i otwarta technologia jest prosta w implementacji i wspierana przez prawie wszystkich popularnych producentów płyt cyfrowych. Technologia ta pasuje idealnie do obecnego przepływu pracy z użyciem płyt cyfrowych. Podsumowując, technologia drugiej generacji umożliwia: Zapewnienie ostrości detali i kontrastu obrazu w całym zakresie tonalnym; Płynne przejścia tonalne; Zapewnienie gładkich apli z wyższą gęstością optyczną; Generowanie wyższych liniatur definiowanych przez punkty rastrowe o wyższej rozdzielczości, bez rozetek lub mory; Łatwiejsze przygotowywanie form; Pracę przy użyciu dowolnej płyty i procesu; Uniknięcie zmiany standardowej dla nas wartości lpi aniloksu; Zapewnianie spójnych i powtarzalnych wyników. 9

10 4. Przeniesienie ekspozycji UV do środka CTP Spójna ekspozycja światła na całej płycie może być wyzwaniem. Im większa płyta, tym mocniejsza jest główna ekspozycja UV. W niektórych zastosowaniach druku, takich jak druk na szerokiej wstędze elastycznej lub nadruk na tekturze falistej, występuje konieczność odwzorowania doskonałych świateł (przejścia do zera) wraz z silną strukturą punktów rastrowych w półtonach. Niestety, powstaje problem ze spójnością zestawu lamp głównej ekspozycji UV ze względu na pozycję płyty na stole i odległość od środka płyty do jej narożników. Klasyczne zestawy lamp UV zwykle obniżają swoją intensywność po osiągnięciu ostatnich 500 godzin z oczekiwanego czasu eksploatacji o długości godzin, ale ten spadek różni się dla każdej lampy. Przynajmniej dwa razy rocznie należy wykonać kompensację w celu korekcji ekspozycji, ale rzeczywisty harmonogram jest zależny od częstości użycia lamp. Brak pomiarów intensywności i kontroli nad wymianą lamp może prowadzić do niestabilnej jakości płyt. Niestety, wydłużenie czasu ekspozycji nie umożliwia pełnej kompensacji utraty intensywności świecenia UV. Polimeryzacji płyty nie można ukończyć bez wystarczająco intensywnego światła, co prowadzi do słabo uformowanej struktury punktów rastrowych. Oznacza to, że wydłużenie czasu eksploatacji lampy przez zwiększenie czasu ekspozycji nie powiedzie się. Problemem może być też starzenie się poszczególnych lamp, a także jakość emisji światła. Wynikiem tego jest nierównomierna emisja światła przez poszczególne lampy. Emitowane światło jest wielokierunkowe, a nie skupione. Nawet jeśli pada na cały obszar stołu, płyta nie otrzymuje równomiernej ekspozycji. Wydłużenie czasu eksploatacji przez zwiększenie czasu ekspozycji Regulowany w sposób cyfrowy poziom UV dla płyty Typowa wymiana lamp Wprowadzenie cyfrowej ekspozycji UV (diody LED) do naświetlarki sprawia jednak, że nie występuje problem z degradacją promieni UV w miarę upływu czasu, a oczekiwany czas eksploatacji wynosi przynajmniej godzin. Oznacza to, że w przypadku cyfrowej ekspozycji UV można oczekiwać perfekcyjnej i kontrolowanej produkcji płyt. 10

11 Ponieważ wewnętrzna ekspozycja płyty zapewnia światło poprzez jednoczesny ruch źródła promieni UV nad płytą w wyniku obrotu bębna, co jest kontrolowane przez oprogramowanie, każdy obszar otrzymuje dokładnie tę samą ilość światła o identycznej jakości. Proces ten jest stale monitorowany i dostrajany. Kiedy dioda przerywa pracę, operator otrzymuje ostrzeżenie, a urządzenie wyłącza się. Wynikiem tego są jednolite kształty punktów rastrowych na całej płycie, prostopadła pozycja źródła światła względem powierzchni płyty, a także brak emisji ciepła przez zimne światło. System optyczny emituje światło 11D jednolicie nad całą płytą 10% Każdy cm 2 otrzymuje dokładnie tę samą ilość światła UV Emisja światła w zależności od lampy Ta technologia sprawdza się dobrze także w zastosowaniach wykraczających poza standardową fleksografię, takich jak produkcja puszek na napoje, tubek i zabezpieczeń przy użyciu typograficznych płyt CTP z metalowym podłożem. Ponieważ nie jest wymagana dodatkowa ekspozycja UV, ten nowy system umożliwia produkcję płyt w jednym kroku. 11

12 5. Full HD Flexo: spłaszcza punkty rastrowe Jeszcze do niedawna technologia wysokiej rozdzielczości w najnowszym wcieleniu powodowała generowanie zaokraglonych punktów rastrowych. Umożliwia to zwiększenie zakresu tonalnego w obszarach świateł i cieni oraz uzyskanie specjalnego rastra dla apli. Zapewnia to doskonałe światła jak i aple, które są gładsze i lepsze. Jednak w niektórych zastosowaniach i warunkach druku wymagane jest więcej farby w cieniach i aplach, ale bez utraty detali. Na przykład w przypadku druku na szerokiej wstędze elastycznej lub nadruku na tekturze falistej występuje konieczność odwzorowania doskonałych przejść tonalnych do zera, ale konieczne jest także świetne przenoszenie farby przez punkty rastrowe w półtonach przy dużej szybkości maszyny drukarskiej na różnych podłożach. 5.1 Co z płaskimi punktami rastrowymi? Płaskie punkty rstrowe to gorący temat w branży produkcji płyt do fleksografii. Zapewniają one żywe kolory oraz dużą gęstość farby w aplach. Producenci znaleźli różne sposoby na tworzenie płaskich punktów rastrowych w połączeniu z fleksografią o wysokiej rozdzielczości: przez wyeliminowanie tlenu z głównej ekspozycji UV, przez wprowadzenie azotu do procesu, przez użycie przezroczystej warstwy laminacji, przez użycie impulsów światła UV o wysokiej energii, przez wprowadzenie systemu opartego na kliszy. Niestety, płaskie punkty rastrowe mają pewną wadą. Wzmocnienie punktów w obszarze świateł (co jest typową cechą wszystkich systemów z płaskimi punktami rastrowymi) będzie zawsze ograniczać naświetlanie świateł (przejść tonalnych do zera), czego skutkiem będzie zerwanie tonalne. 12

13 Płyta cyfrowa ( okrągłe punkty rastrowe ) Tradycyjna płyta z płaskimi punkatmi rastrowymi Przejścia tonalne z HD Flexo schodzą do zera Najdrobniejsze drukowalne punkty rastrowe Przejścia tonalne z HD Flexo schodza do zera Przejścia tonalne schodzące do zera Duże przyrosty punktu rastrowego Przejścia tonalne do zera z widocznym ziarnem Tylko raster Samba Apla z mikrokomórkami Mikrokomórki z 500 lpi (200 L/cm) Odpowiednie aple, praktycznie bez przesiań Apla z mikrokomórkami Mikrokomórki z lpi (400 L/cm) Perfekcyjne aple z bardzo wysoką gęstością Powyżej widoczna jest różnica między zaokrąglonymi i płaskimi punktami ratrowymi. Tak naprawdę konieczne jest uzyskanie świateł zapewnianych przez okrągłe punkty rastrowe (lewa strona) i cieni tworzonych przez płaskie punkty rastrowe (prawa strona). 5.2 Najlepsze cechy obu światów Technologia Full HD Flexo łączy doskonałe zachowanie podczas druku okrągłych punktów rastrowycch w światłach z zachowaniem płaskich punktów rastrowych w cieniach. + Ta nowa technologia obejmuje programowalną, zmienną kontrolę intensywności i czasu działania diody LED UV podczas głównej ekspozycji UV w naświetlarce. Cyfrowa kontrola laserowej diody UV ekspozycji głównej w naświetlarce pozwala generować oba typy punktów rastrowych w zależności od zadania: cyfrowe okrągłe punkty rastrowe lub tradycyjne płaskie punkty rastrowe. 13

14 0% 10% Gęstość apli FLEKSOGRAFIA CYFROWA HD FLEXO FULL HD FLEXO 1,25 z mikrocelami 1,4 z mikrocelami 1,7 z mikrocelami Osiągana gęstość farby w aplach zależy od typu aniloksu i farby. Jest to osiągane przy użyciu zmiennych poziomów mocy ekspozycji UV. Płaskie punkty rastrowe wymagają większej ekspozycji UV niż okrągłe punkty rastrowe. Taki impuls przyspiesza reakcję polimeryzacji, przez co tlen w otaczającym powietrzu przestaje mieć wpływ. Pozwala to uzyskać idealną reprodukcję obrazu 1:1 bez wyostrzania punktów rastrowych. Technologia wysokiej rozdzielczości dojrzała i umożliwia rozszerzenie zakresu tonalnego druku. Nastąpiło przejście od świateł 10% i wartości SID 1,25 w 1995 roku do świateł 0% i wartości SID 1,4 z wbudowanym modułem UV w 2009 roku. Od 2012 roku technologia Full HD Flexo z wbudowanym modułem UV2 umożliwia osiągnięcie świateł 0% przy wartości SID 1,7. Dzięki zwiększeniu zakresu tonalnego na płytach technologia Full HD Flexo umożliwia bardzo dokładną reprodukcję większej liczby kolorów Pantone. Gładkie aple i pełne światła rozszerzają przestrzeń kolorów dostępną w druku. Ponad 70% wszystkich kolorów Pantone można emulować na typowej maszynie do druku opakowań elastycznych przy użyciu tylko farb C, M, Y, K (z dokładnością poniżej 3 E). 14

15 6. Konsekwencje dla koloru Badania nauczyły nas także, że dodanie większej ilości farby nie musi oznaczać precyzyjnej reprodukcji kolorów w aplach. Być może zapewni to więcej koloru, ale czy będzie on zgodny z wymaganym kolorem? Poniższy schemat, który został oparty na pomiarach widma farby magenta pokazuje, że tinta farby oddala się od standardu ISO w tym przypadku w kierunku czerwieni. Biorąc pod uwagę niedopuszczalną wartość 6,56 e, ta najwyższa gęstość optyczna farby z pewnością nie jest zgodna z wymaganym kolorem. Fleksografia Full HD umożliwia drukarni reprodukcję dobrej wartości SID z optymalnym transferem farby. Optymalna wartość SID zapewnia jednolite kolory zgodne z ich standardami ISO, podczas gdy optymalny transfer farby eliminuje problem przesiania apli. Prezentacja FTA 2012 Pomiar widma farby z różnymi wartościami SID 15

16 Podsumowując, oba kształty punktów rastrowych cyfrowe punkty okrągłe i tradycyjne punkty płaskie mają swoje uzasadnienie w procesie druku opakowań elastycznych. Fleksografia o wysokiej rozdzielczości pozwoliła drukarniom fleksograficznym konkurować z zakładami wykorzystującymi offset i grawiurę przez zaoferowanie większego zakresu tonalnego od świateł do cieni. Pozwala to uzyskać żywsze barwy, znacznie bardziej miękkie światła i szerszy zakres kolorów Pantone poprzez emulację z wykorzystaniem CMYK lub rozszerzenie gamutu poprzez druk do 7 kolorów. Ponieważ coraz więcej drukarni zyskuje doświadczenie w zakresie fleksografii o wysokiej rozdzielczości, w najbliższej przyszłości możemy spodziewać się pojawienia doskonałych przykładów opakowań wydrukowanych w ten sposób. Ostatnie nagrody przyznane przez niemiecką organizację FTA (DFTA) to zaledwie początek jasnej przyszłości tej technologii. Aby uzyskać więcej informacji na temat technologii HD Flexo i Full HD Flexo, odwiedź stronę Esko Kortrijksesteenweg Gent Belgium Tel info.eur@esko.com Esko 8 Changi Business Park Ave 1 UE BizHub East #07 51 South Tower Singapore Tel info.asp@esko.com Esko 8535 Gander Creek Drive Miamisburg, OH USA Tel info.usa@esko.com Esko Shinjuku i-land Tower 7F 5-1 Nishishinjuku 6-Chome, Shinjuku-ku Tokyo, Japan Tel info.japan@esko.com Esko Rua Professor Aprigio Gonzaga, n andar - Conjunto 113/ São Paulo Brasil Tel info.la@esko.com Esko Floor 1, #2 Building, 1528 Gu Mei Road Shanghai China Tel info.china@esko.com PL Esko. Wszelkie prawa zastrzeżone. Wszystkie dane techniczne mogą ulec zmianie.