(GłÓWNY 1r-I i K IORĄi JAKflcl HA--- I uwij ARiYKt I Rui N -5I u7yw :/Yci ISO 9001: q )L. L 1L\ 2 w(:zych. Warszawa, dnia Z-i sierpnia 2012 roku

Transkrypt

1 w następujący sposób: G1-BKJ ALi/12 Zdrowia. poniżej 15%. Pan Kazimierz Zmuda 1), Warszawa, dnia Z-i sierpnia 2012 roku ST\f SŁAW KO\yAL(7YK L 1L\ 2 w(:zych q )L obejmujących miody pitne oraz miody pitne markowe, w przypadku których określa się następujące rodzaje tych napojów w zależności od:.3. Przepisu ust. 1 pkt 2 nie stosuje się do fermentowanych napojów winiarskich pitne markowe należy uznać za zasadne, a proponowaną treść I ust. 3 należy zmienić alkoholowych z bezalkoholowymi i napojów alkoholowych o zawartości alkoholu cydru i perry oraz innych napojów alkoholowych, w tym mieszanek napojów a) zaproponowane przez Polską Radę Winiarstwa dodanie sformułowania z uwzględnieniem i chemicznych, jakie owinizy spelniać te napoje: iiapojóiy iyiniars kich oraz szczególowych wymagań organoleptycznych, Jizyczizych dodanych substancji słodzących w 1 ust. 1 pkt 2, a także zmiana brzmienia 12 jest niezasadne. Należy mieć na uwadze, iż dotychczas obowiązujący podział fermentowanych napojów winiarskich na wytrawne. pólwytrawne. półsłodkie, słodkie i bardzo słodkie, uwzględnia zawartość cukrów redukujących po inwersji w tych napojach. Maksymalne dopuszczalne dodatków do żywności (Dz. Urz. UE L 354 z , str. 16, z późn. zm.) jedynie dla poziomy substancji słodzących i ograniczenia określono w załączniku II do rozporządzenia Parlamentu Europejskiego i Rady (WE) nr 1333/2008 z dnia 16 grudnia 2008 r. w spmwie Jednocześnie, w zakresie stosowania dozwolonych substancji słodzących do fermentowanych napojów winiarskich, należy zwrócić się o opinię do Ministerstwa w sprawie uwag Polskiej Rady Winiarstwa do projektów rozporządzeń Ministra Rolnictwa Ministerstwo Rolnictwa i Rozwoju Wsi J Rolnych. Zastępca Dyrektora Departamentu Rynków Szaizoiyizj Panie D rektorze, W odpowiedzi na pismo z dnia 8 sierpnia 2012 roku, znak: RR-wns-078/jw/18/82/12 (2806), i Rozwoju Wsi dotyczących wyrobów winiarskich, uprzejmie informuję, co następuje. 1) W rozporzdzeiiiu Ministra Rolnictwa i Rozwoju Wsi w sprayie rodzajóiy fermentowanych b) zaproponowane przez Polską Radę Winiarstwa dodanie w 1 ust. 2 sformułowania miody (GłÓWNY 1r-I i K IORĄi JAKflcl HA--- I uwij ARiYKt I Rui N -5I u7yw :/Yci ISO 9001: H WiOi NA \ UI\A\ WWWIf1 IAkGW0i ([1.: 022 (23 29 (X) IAX: NRCm,WF J\KC1 H \\E. [i 1L)\\Y NPFKI

2 15 1) dodanego soku owocowego: a) owocowe, b) winogronowe; 2) dodanych ziół i przypraw korzennych: a) ziołowe, b) korzenne, c) ziołowo-korzenne; 3) sposobu przygotowania brzeczki miodowej do fermentacji: a) sycone. b) niesycone. Zasadne jest wprowadzenie podziału miodów pitnych i miodów pitnych markowych ze względu na stosowaną technologię produkcji. Natomiast sugerowana zmiana 1 ust. 3 pkt 1 precyzuje rodzaje miodów pitnych i miodów pitnych markowych w zależności od dodanego soku. Propozycja Polskiej Rady Winiarstwa przepisu I ust. 3 pkt I odnosi się jedynie do dodawanych soków, a nie rodzajów fermentowanych napojów winiarskich. c) zaproponowane przez Polską Radę Winiarstwa dodanie ust. 3 w 3 należy uznać za zasadne, w przypadku wprowadzenia podziału miodów pitnych ze względu na zawartość i pochodzenie dwutlenku węgla. d) zaproponowane przez Polską Radę Winiarstwa brzmienie 5 ust. 4 i 5 sugeruję zmienić: 4. Miód pitny sycony oraz miód pitny markowy sycony otrzymuje się z brzeczki miodowej poddanej gotowaniu (syceniu) przed procesem fermentacji. 5. Miód pitny niesycony oraz miód pitny markowy niesycony otrzymuje się z brzeczki nie poddanej gotowaniu (syceniu) przed procesem fermentacji. Sugerowana zmiana uwzględnia rodzaje miodu pitnego oraz miodu pitnego markowego w zależności od sposobu przygotowania brzeczki miodowej do fermentacji, wynikające z przepisu 1 ust. 3 pkt 3 niniejszych uwag do projektu rozporządzenia. e) należy pozostawić brzmienie 6 - zawarte w projekcie rozporządzenia, z uwagi na większą przejrzystość i łatwość w odszukaniu wymagań dla poszczególnych fermentowanych napoj ów winiarskich. Propozycja Polskiej Rady Winiarstwa w zakresie połączenia poszczególnych przepisów jest nieczytelna i niezasadna. Ponadto, w proponowanym przez Polską Radę Winiarstwa brzmieniu 13 nie wymieniono wszystkich rodzaj ów fermentowanych napoj ów winiarskich, a także błędnie określono minimalną zawartość popiołu w przypadku miodów pitnych i miodów pitnych markowych. Przepisy aktualnie obowiązującego rozporządzenia Ministra Rolnictwa i Rozwoju Wsi z dnia 9 grudnia 2004 r. w sprawie szczególnych rodzajów fermentowanych napojów winiarskich oraz szczegótomych wymagań organoleptyczn}ch, fizycznych i chemicznych d/a tycim izapojów (Dz. U. Nr 272, poz. 2696), jak również wymagania zawarte w pkt 2.2 Polskiej Normy PN-A-79123:1999 Miód pitny, określają, że zawartości popiołu dla miodu pitnego nie normalizuje się, natomiast miód pitny gronowy i owocowy zawiera nie mniej niż 1,3 g/litr popiołu. Jednocześnie należy rozważyć wymagania fizykochemiczne dla miodów pitnych w zależności od dodanych ziół i przypraw korzennych oraz zawartości dwutlenku węgla. Strona 2/5

3 2) W rozporządzeniu Ministra Rolnictwa i Rozwoju Wsi w sprrnyie szczegółowego sposobu i yrobu ferineiztoiyanycli napojów i iniai skic1i oraz i;ietod analiz tych napojóii do celów urzędowej kontroli w zaaresie jakości h andloyej: a) w 1 ust. I nie należy dodawać kolejnego punktu dotyczącego maceracji, natomiast uwagi Polskiej Rady Winiarstwa odnośnie maceracji należy uwzględnić w I ust. 5. nadając mu brzmienie:.5. Maceracji w procesie wytworzenia nalewu stosowanego do produkcji nalewki na winie owocowym. aromatyzowanej nalewki na winie owocowym, nalewki na winie z soku winogronowego, aromatyzowanej nalewki na winie z soku winogronowego, dokonuje się poprzez: 1) zalanie owoców innych niż winogrona, świeżych lub utrwalonych dozwolonymi metodami fizykochemicznymi, całych lub rozdrobnionych, lub miodu alkoholem rektyfikowanym. destylatem owocowym lub destylatem miodowym, z ewentualnym dodatkiem cukru, przy czym ilość owoców lub miodu użytego do wytworzenia nalewu nie może być mniejsza niż 0.3 kg w przeliczeniu na 1 litr alkoholu etylowego 100% użytego do sporządzenia nalewu, 2) zalanie ziół lub przypraw korzennych alkoholem rektyfikowanym, destylatem owocowym lub destylatem miodowym, z ewentualnym dodatkiem cukru. z tym, że ilość ziól lub przypraw korzennych użytych do ynt\yorzenia nalewu można zastosować na zasadzie quantum satis W ustawie z dnia 12 maja 2011 r. o wyrobie i rozlewie wyrobów winiurskich, obrocie tylni wyrobami i organizacji rynku wina (Dz. U. Nr 120, poz. 690 z późn. zm.), określono, iż w wyniku maceracji owoców innych niż winogrona, świeżych lub utrwalonych dozwolonymi metodami fizykochemicznymi, całych lub rozdrobnionych, miodu, ziół lub przypraw korzennych w alkoholu rektyfikowanym, destylacie owocowym lub destylacie miodowym z możliwością dodania cukru lub cukru płynnego uzyskuje się nalew stosowany przy produkcji nalewki na winie owocowym, aromatyzowanej nalewki na winie owocowym, nalewki na winie z soku winogronowego, aromatyzowanej nalewki na winie z soku winogronowego. h) zaproponowana przez Polską Radę Winiarstwa treść 1 ust. 2 jest niejasna. Definicja fermentowanego napoju winiarskiego, innego niż określony w ustawie z dnia 12 maja 2011 r. o uyrobie i rozlewie wyrobów winiarskich, obrocie [wuj wyrobami i organizacji rynku wina, uwzględniając proponowany załącznik nr I zawierąjący wykaz surowców możliwych do użycia do fermentacji, budzi wątpliwości co do jej interpretacji. Nie określono minimalnych wymagań jakie powinny spełniać poszczególne surowce wymienione w załączniku nr 1, tak jak to uczyniono dla soków owocowych w załączniku nr 2. Wątpliwości budzi również zapis korzenie, stanowiące surowce możliwe do użycia do fermentacji. Konsumenci mogą mieć problem z wyraźnym odróżnieniem takiego napoju od wyrobów winiarskich zdefiniowanych w obowiązujących przepisach prawnych oraz trudności z dokonaniem świadomego wyboru produktu spełniającego ich oczekiwania. Fermentowane napoje wini arski e są kojarzone przez konsumentów z wyrobami produkowanymi przy zastosowaniu surowców owocowych lub miodu. Należałoby wspólnie z ekspertami z dziedziny technologii winiarstwa, Polską Radą Winiarstwa lub Polskim Komitetem Normalizacyjnym doprecyzować przedmiotową definicję fermentowanego napoju winiarskiego w zakresie surowców stosowanych do fermentacji i minimalnych wymagań jakościowych dla tych surowców. c) proponowane przez Polską Radę Winiarstwa usunięcie z 1 ust. 2 sformułowania z zastrzeżeniem ust. 3 i zmiana ust.3 jest niezasadne. Sugeruję pozostawić I ust. 3 w brzmieniu: Stiona 35

4 .3. Zastosowanie czynności technologicznych. o których mowa w ust. 2, nie może spowodować zmiany smaku lub zapachu pochodzącego od surowców użytych do fermentacji. Powyższe ograniczy możliwość dodawania aromatów pochodzących z surowców innych niż użyte w nastawie, tak aby nie stwarzać możliwości dokonywania zmiany charakteru fermentowanego napoju winiarskiego. d) proponowane przez Polską Radę Winiarstwa dodanie pkt 11 w I ust. 1 oraz pkt 17 w 7 należy skonsultować z Ministerstwem Zdrowia właściwym w zakresie stosowania dozwolonych substancji dodatkowych do żywności. W obowiązującym rozporządzeniu Ministra Zdrowia z dnia 22 listopada 2010 r. w sprawie dozwolonych substancji dodalkowych (Dz. U. Nr 232, poz. 1525, z późn. zm.) podano maksymalny poziom dimetylodiwęglanu 250 mg/l (ilość wprowadzona, pozostałość niewykrywalna) w przypadku: wina bezalkoholowego, cydru, perry, wina owocowego, wina o obniżonej zawartości alkoholu, napojów winopochodnych gronowych i produktów określonych w przepisach ustanawiających ogólne zasady deflnicji. opisu i prezentacji win aromatyzowanych, aromatyzowanych napojów winopochodnych i aromatyzowanych koktąj li winopodobnych. W zatączniku II do rozporządzenia Parlamentu Europejskiego i Rady (WE) nr 1333/2008 z dnia 16 grudnia 2008 r. w sprawie dodatków do żywności, który będzie stosowany od dnia I czerwca 2013 roku, określono maksymalny poziom tego dodatku: 250 mg/l lub mg/kg (ilość wprowadzona, pozostatość niewykrywalna) tylko dla wina, wina aromatyzowanego, aromatyzowanych napojów na bazie wina, aromatyzowanych koktajli na bazie wina, cydru i perry, wina owocowego i wina o obniżonej zawartości alkoholu, napojów na bazie wina. e) w proponowanej przez Polską Rada Winiarstwa treści zalącznika 3 pkt 3 zamiast sformułowania mierząc i zapisując temperaturę tego napoju należy określić następnie w kolbie miarowej na 200 ml umieszcza się około I ml ponad kreskę miarową fermentowanego napoju winiarskiego, wstawia do ultratermostatu ustawionego na 20 stopni C na ok. I O min i po wytermostatowaniu próbki zlewa się nadmiar znad kreski i przenosi się do kolby destylacyjnej. w załączniku nr 5, w spisie aparatury nie jest zasadna zmiana treści pkt 6) i pkt 9) zaproponowana przez Polską Radę Winiarstwa. g) w proponowanej przez Polską Rada Winiarstwa treści załącznika 6 zamiast sformułowania wyprażyć co najmniej dwukrotnie tygiel w piecu elektrycznym w temperaturze 550 C w ciągu 1 godziny do uzyskania stałej masy, czyli dwóch ważeń pustego tygla, których różnica nie będzie większa niż 0,0005 g proponuję doprecyzować treść: wyprażyć co najmniej dwukrotnie tygiel w elektrycznym piecu muflowym w temperaturze stopni C w ciągu 1 godziny do uzyskania stałej masy, czyli dwóch ważeń pustego tygla, których różnica nie będzie większa niż 0,0005 g.. Pozostałe zmiany niniejszego rozporządzenia zaproponowane przez Polską Radę Winiarstwa należy uznać za zasadne. Jednocześnie pragnę przedstawić dodatkowe uwagi do projektu przedmiotowego aktu prawnego: h) w załączniku nr 2, w pkt 2 proponuję zmienić słowo wywzorcowanego na skalibrowanego. Strona 4/5

5 V i) zmienić w następujący sposób treść załącznika nr 3: w pkt 1: w spisie aparatury dodać ultratermostat lub inne urządzenie do termostatowania próbek, zapewniąjące utrzymanie temperatury na poziomie (20+!- 0,2) stopnia C. Ponadto, należy usunąć sformułowanie a straty alkoholu w każdej z destylacji nie mogą przekraczać 0,02 % obj., gdyż nie jest to technicznie możliwe do wykonania, ponieważ tą sama próbkę destyluje się 5 razy. M w pkt 2: proponuję dodać treść dotyczącą możliwości stosowania gotowej zawiesiny wodorotlenku wapnia dostępnej w handlu. W załączniku 3 należy ponadto określić dokładności podawania wyniku badania. j) w załączniku nr 4 proponuję usunąć we wstępie zdanie dotyczące dokładności podawania wyniku: Zawartość ekstraktu ogólnego wyraża się w gil z dokładnością do +1-0,5 g, ponieważ w pkt 2 Obliczanie wyniku określono, iż zawartość ekstraktu ogólnego ustala się w gil z dokładnością do pierwszego miejsca po przecinku. Taką możliwość uwzględnia również tabela zawarta w niniejszym załączniku. k) w załączniku nr 5, w przypadku metody 1, w pkt 6 proponuję sformulowanie wynik podać z dokładnością do 0,5 gil zmienić na wynik podać z dokładnością do pierwszego miejsca po przecinku. 1) w załączniku 6 należy określić dokładności podawania wyniku badania. m)w załączniku 7 proponuję do spisu odczynników dodać bufor o pl-1 4 oraz treść dotyczącą możliwości stosowania gotowych buforów dostępnych w handlu. n) w załączniku 8, w pkt 3 Przygotowanie aparatury proponuję zdanie: w celu przygotowania zestawu do destylacji z parą wodną wykonuje się następujące testy: zmienić na w celu przygotowania zestawu do destylacji z parą wodną należy wykonać przynajmniej jeden z poniższych testów:. Ponadto, w przepisach dotyczących metod badań fermentowanych napoj ów winiarski ch proponuję, aby zmienić wszystkie cyfry w formacie (z kropką) na 1000 (bez kropki). Stosowanie kropki wskazuje, że jest to jedna jednostka, podana z dokładnością do trzech miejsc po przecinku, a nie tysiąc jednostek. Z poiyażaizieiiz, 7 Strona 5/5