PREZES URZĘDU OCHRONY KONKURENCJI I KONSUMENTÓW DELEGATURA UOKIK W GDAŃSKU

Transkrypt

1 PREZES URZĘDU OCHRONY KONKURENCJI I KONSUMENTÓW DELEGATURA UOKIK W GDAŃSKU RGD. 61-6/09/AW Gdańsk, dnia 24 listopada 2009r. DECYZJA RGD. 35/2009 Na podstawie art. 27 ust. 1 i 2 ustawy z dnia 16 lutego 2007 r. o ochronie konkurencji i konsumentów (Dz. U. Nr 50, poz. 331 ze zm. Dz. U. Nr 99, poz. 660, Dz. U. Nr 171, poz. 1206) oraz stosownie do art. 33 ust. 6 tej ustawy i 7 rozporządzenia Prezesa Rady Ministrów z dnia 17 lipca 2007 r. w sprawie właściwości miejscowej i rzeczowej delegatur Urzędu Ochrony Konkurencji i Konsumentów (Dz. U. Nr 134 poz. 939) w związku z 7 rozporządzenia Prezesa Rady Ministrów z dnia 1 lipca 2009 r. w sprawie właściwości miejscowej i rzeczowej delegatur Urzędu Ochrony Konkurencji i Konsumentów (Dz. U. Nr 107, poz. 887), po przeprowadzeniu postępowania w sprawie praktyk naruszających zbiorowe interesy konsumentów wszczętego z urzędu przeciwko przedsiębiorcy Adamowi Mrozowskiemu prowadzącemu do dnia 30 czerwca 2009r. firmę pod nazwą Błyskawica Adam Mrozowski z siedzibą w Gdyni działając w imieniu Prezesa Urzędu Ochrony Konkurencji i Konsumentów: uznaje się za praktykę naruszającą zbiorowe interesy konsumentów, o której mowa w art. 24 ust. 1 i 2 pkt 1 ustawy z dnia 16 lutego 2007 r. o ochronie konkurencji i konsumentów, bezprawne działanie ww. przedsiębiorcy, polegające na stosowaniu we wzorcu: 1. Regulamin świadczenia usług pocztowych w województwie pomorskim przez firmę Błyskawica postanowienia 11, o treści: Wszelkie spory wynikające z realizacji niniejszego Regulaminu rozpatrywane będą przez Sąd właściwy dla Błyskawicy ; 2. Umowa postanowienia 8, o treści: Wszelkie kwestie sporne wynikające z niniejszej Umowy rozstrzyga sąd właściwy dla siedziby Zleceniobiorcy, które są tożsame z klauzulami wpisanymi na podstawie art ustawy z dnia 17 listopada 1964 r. Kodeks postępowania cywilnego (Dz. U. Nr 43, poz. 296 ze zm.) do Rejestru postanowień wzorców umowy uznanych za niedozwolone i stwierdza jej zaniechanie z dniem 30 czerwca 2009r. UZASADNIENIE W roku 2008 Prezes Urzędu Ochrony Konkurencji i Konsumentów (zwany dalej Prezesem UOKiK ) przeprowadził postępowanie wyjaśniające o sygnaturze akt RGD /08/AW w sprawie ustalenia, czy przy świadczeniu usług kurierskich przez firmy kurierskie, nie doszło do naruszenia przepisów ustawy z dnia 16 lutego 2007 r. o ochronie konkurencji i konsumentów (Dz. U. z 2007 r. Nr 50, poz. 331 ze zm.) zwanej dalej także ustawą o ochronie ( ). W toku prowadzonego postępowania, Prezes UOKiK ustalił między innymi, iż przedsiębiorca Adam Mrozowski, prowadzący działalność gospodarczą pod nazwą Błyskawica Adam Mrozowski z siedzibą w Gdyni (zwany dalej Adamem Mrozowskim, skarżonym przedsiębiorcą lub uczestnikiem postępowania ) we wzorcach umownych: GDAŃSK, UL. PODWALE PRZEDMIEJSKIE 30 TEL. (058) , (058) , GDANSK@UOKIK.GOV.PL

2 1. Regulamin świadczenia usług pocztowych w województwie pomorskim przez firmę Błyskawica ; 2. Umowa stosuje odpowiednio postanowienia: a. 11, o treści: Wszelkie spory wynikające z realizacji niniejszego Regulaminu rozpatrywane będą przez Sąd właściwy dla Błyskawicy; b. 8, o treści: Wszelkie kwestie sporne wynikające z niniejszej Umowy rozstrzyga sąd właściwy dla siedziby Zleceniobiorcy, które są tożsame z postanowieniami wpisanymi do rejestru postanowień wzorców umów uznanych za niedozwolone (zwanego dalej Rejestrem ) na podstawie art ustawy z dnia 17 listopada 1964 r. Kodeks postępowania cywilnego (Dz. U. Nr 43, poz. 296 ze zm.) zwanej dalej k.p.c. Zakwestionowane postanowienia stosowane przez skarżonego przedsiębiorcę, zostały umieszczone w zestawieniu, pn. Wykaz firm kurierskich ( ) w zakresie stosowanych wzorców umownych i regulaminów, stanowiącym załącznik do postanowienia nr 393/2008r. z dnia 1 lipca 2008r. o zakończeniu ww. postępowania wyjaśniającego. Ostatecznie, informacje zawarte w załączniku zostały przedstawione w Raporcie z kontroli wzorców umów stosowanych przez firmy kurierskie, sporządzonym w kwietniu 2009r. przez Delegaturę Urzędu Ochrony Konkurencji i Konsumentów w Warszawie. Mając to na uwadze, Prezes UOKiK, postanowieniem nr 171/2009 z dnia 27 maja 2009r. wszczął, z urzędu, postępowanie w sprawie stosowania przez Adama Mrozowskiego praktyki naruszającej zbiorowe interesy konsumentów, o której mowa w art. 24 ust. 1 i 2 pkt 1 ustawy z dnia 16 lutego 2007 r. o ochronie ( ), polegającej na umieszczeniu we wzorcach umownych Regulamin świadczenia usług pocztowych w województwie pomorskim przez firmę Błyskawica i Umowa, postanowień, które zostały wpisane do Rejestru. dowód: Postanowienie nr 171/2009 k. 1 W trakcie postępowania, skarżony przedsiębiorca ustosunkował się do zarzutów zawartych w zawiadomieniu o wszczęciu postępowania i oświadczył, że wzór umowy będzie zmieniony, a następnie wystąpił z wnioskiem o wydanie decyzji w trybie art. 28 ustawy o ochronie ( ), zobowiązując się do zmiany wyszczególnionych punktów Regulaminu oraz Umowy w ten sposób, że przyjęłyby one brzmienie: a. 11 Regulaminu: Wszelkie spory wynikające z realizacji niniejszego Regulaminu rozpatrywane będą przez Sąd właściwy dla Błyskawicy ; b. 8 Umowy: Wszelkie kwestie sporne wynikające z niniejszej Umowy rozstrzyga sąd właściwy. Jednocześnie przedsiębiorca zadeklarował zmianę umów będących w trakcie realizacji na umowy niezawierające zakwestionowanych klauzul. dowód: pismo z dnia r. k. 4 Następnie uczestnik postępowania złożył oświadczenie, z treści którego wynika, iż z dniem 30 czerwca 2009r. firma Błyskawica zaprzestała świadczenia ( ) usług kurierskich. Decyzję w ww. zakresie Błyskawica poprzedziła rozesłaniem do klientów w drugiej połowie maja 2009r. wypowiedzeń umów na świadczenie usług przewozowych i pocztowych. dowód: pisma z dnia r., r. k. 8, 16, 17 Z dniem 30 czerwca 2009r. Adam Mrozowski zaprzestał świadczenia usług kurierskich od dnia 1 lipca 2009r. obsługę dotychczasowych klientów przejął przedsiębiorca Arkadiusz Jarząb prowadzący działalność gospodarczą pod nazwą BPS Business Pack Service Arkadiusz Jarząb w Gdańsku. dowód: pisma z dnia r. k. 6 W toku postępowania Adam Mrozowski przesłał dwa zaświadczenia o wpisie do ewidencji działalności gospodarczej prowadzonej przez Prezydenta Miasta Gdyni, wystawione w dniu 9 lutego 2004r. i 1 września 2009r. Z porównania treści tych zaświadczeń wynikają następujące zmiany: [2]

3 dotychczasowe oznaczenie przedsiębiorcy: Adam Mrozowski zastąpiono następująco: P. Adam Mrozowski PESEL: ( ) NIP: ( ) ADAM i MICHAŁ MROZOWSCY WIB SPÓŁKA CYWILNA, dotychczasową nazwę przedsiębiorcy: Błyskawica zastąpiono nazwą skróconą: WIB SPÓŁKA CYWILNA, z punktu Określenie przedmiotu działalności gospodarczej zgodnie z Polską Klasyfikacją Działalności wykreślono pozycję Z: Pozostała działalność pocztowa i kurierska. Tak więc po dniu 30 czerwca 2009r. Adam Mrozowski, zaprzestał świadczenia usług pocztowych i kurierskich, niemniej jednak nadal jest przedsiębiorcą i prowadzi działalność gospodarczą na podstawie wpisu do ewidencji działalności gospodarczej prowadzonej przez Prezydenta Miasta Gdyni pod tym samym numerem dowód: k , 15 Skarżony przedsiębiorca został poinformowany o zakończeniu postępowania i o możliwości wglądu w akta postępowania, z którego to uprawnienia skorzystał w dniu 16 listopada 2009r. i nie wniósł żadnych uwag po zapoznaniu się z materiałem dowodowym. dowód: pismo z dnia r. k MAJĄC NA UWADZE ZEBRANY W SPRAWIE MATERIAŁ DOWODOWY PREZES URZĘDU USTALIŁ I ZWAŻYŁ, CO NASTĘPUJE. Dla rozstrzygnięcia sprawy, w oparciu o przepisy ustawy o ochronie ( ), niezbędne jest uprzednie ustalenie, czy zagrożony został w niej interes publicznoprawny, bowiem bez spełnienia tego warunku Prezes UOKiK nie jest upoważniony do realizacji zasadniczego celu ustawy, który, zgodnie z jej art. 1 ust 1, jest definiowany jako określenie warunków rozwoju i ochrony konkurencji oraz zasad podejmowanej w interesie publicznoprawnym ochrony interesów przedsiębiorców i konsumentów. W ocenie organu antymonopolowego rozpatrywana sprawa taki charakter posiada, bowiem wiąże się z ochroną interesu szerszej grupy konsumentów, którzy zostali lub mogli zostać klientami skarżonego przedsiębiorcy. Aby działania Adama Mrozowskiego mogły być uznane za sprzeczne z zakazem wynikającym z art. 24 ustawy o ochronie ( ), winny spełniać łącznie następujące przesłanki: a) ujawniać się w obrocie konsumenckim, a więc dotyczyć działania przedsiębiorcy w relacji przedsiębiorca konsument, b) nosić znamię bezprawności, c) naruszać zbiorowe interesy konsumentów. Ad a) Stosownie do art. 4 pkt 1 ustawy o ochronie ( ), przez przedsiębiorcę rozumie się między innymi przedsiębiorcę w sensie przepisów ustawy z dnia 2 lipca 2004r. o swobodzie działalności gospodarczej (tekst jednolity: Dz. U. z 2007r. Nr 155, poz ze zm.), stanowiących, iż przedsiębiorcą jest osoba fizyczna, osoba prawna i jednostka organizacyjna niebędąca osobą prawną, której odrębna ustawa przyznaje zdolność prawną wykonująca we własnym imieniu działalność gospodarczą (art. 4 pkt 1), a także wspólnicy spółki cywilnej w zakresie wykonywanej przez nich działalności gospodarczej (art. 4 pkt 2), natomiast odpowiednio do art. 4 pkt 12 ustawy o ochronie ( ) i art Kodeksu cywilnego, za konsumenta uważa się osobę fizyczną dokonującą czynności prawnej nie związanej bezpośrednio z jej działalnością gospodarczą lub zawodową. Adam Mrozowski, wykonuje działalność gospodarczą na podstawie wpisu do rejestru ewidencji działalności gospodarczej prowadzonej przez Prezydenta Miasta Gdyni pod numerem 60799, a więc jest przedsiębiorcą w rozumieniu art. 4 pkt 1 ustawy o ochronie ( ) i jego działania podlegają rygorom określonym w tej ustawie, między innymi ocenie pod kątem naruszenia zakazu stosowania praktyk naruszających zbiorowe interesy konsumentów. Niekwestionowana przez uczestnika postępowania [3]

4 okoliczność zawierania z osobami fizycznymi umów określających zasady świadczenia usług kurierskich jednoznacznie potwierdza fakt spełnienia pierwszej z ww. przesłanek. Ad. b) Wykazując dowody zaistnienia drugiej przesłanki, tj. bezprawności, rozumianej jako działanie sprzeczne z przepisami prawa, podnieść należy, iż skarżonemu przedsiębiorcy postawiony został zarzut naruszenia art. 24 ust. 1 ustawy o ochronie ( ), stanowiącego, iż Zakazane jest stosowanie praktyk naruszających zbiorowe interesy konsumentów., przy czym, stosownie do treści ust. 2 tego przepisu, Przez praktykę naruszającą zbiorowe interesy konsumentów rozumie się godzące w nie bezprawne działanie przedsiębiorcy, w szczególności: 1) stosowanie postanowień wzorców umów, które zostały wpisane do rejestru postanowień wzorców umowy uznanych za niedozwolone, o którym mowa w art ustawy z dnia 17 listopada 1964 r. Kodeks postępowania cywilnego [ ]. W ocenie Prezesa Urzędu należy stwierdzić, że oferowane konsumentom ww. wzorce umów jako jednostronnie przygotowane z góry, przed zawarciem umowy, zbiory gotowych klauzul umownych w postaci warunków umów, następnie - na ich podstawie - zawierane z konsumentami, wyczerpują definicję pojęcia wzorca umownego, o którym mowa w art ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 r. kodeks cywilny (Dz. U. Nr 16 poz. 93, ze zm. zwanej dalej kodeksem cywilnym lub k.c. ). Mówiąc o wzorcach umowy w rozumieniu art. 384 k.c. należy mieć na uwadze wszelkie jednostronnie przygotowane przed zawarciem umowy gotowe postanowienia umowne, które w praktyce mogą przyjąć postać ogólnych warunków umów, wzorów umów lub regulaminów. Wzorzec umowy stosowany w obrocie z konsumentami może zostać poddany tzw. kontroli abstrakcyjnej na podstawie przepisów zawartych w art k.p.c., dokonywanej niezależnie od tego, czy wzorzec był, czy też nie był zastosowany w konkretnej umowie. Rejestr prowadzony jest przez Prezesa UOKiK na podstawie wydawanych przez Sąd Okręgowy w Warszawie Sąd Ochrony Konkurencji i Konsumentów (zwany dalej SOKiK ) prawomocnych wyroków, uwzględniających powództwa o uznanie postanowień wzorca umowy za niedozwolone (art k.p.c.). Przepis art k.p.c. ustanawia zasadę jawności Rejestru. Oznacza to, że Rejestr jest dostępny dla każdego zainteresowanego, tzn. każdy ma do niego prawo wglądu. Skutkiem formalnej jawności Rejestru jest niemożność zasłaniania się nieznajomością dokonanych w nim wpisów. Zakaz stosowania postanowień wpisanych do Rejestru dotyczy, co dla niniejszego postępowania istotne, nie tylko tego przedsiębiorcy, przeciwko któremu zapadł wyrok w sprawie o uznanie postanowień wzorca umowy za niedozwolone, lecz zgodnie z art k.p.c. również osób trzecich, tj. innych przedsiębiorców; konsekwencją umieszczenia postanowienia umownego w powołanym Rejestrze jest zatem to, iż od tej chwili posłużenie się nim (lub tożsamym z nim) przez inny podmiot wywoła skutek równoznaczny wprowadzeniu do umowy elementu bezwzględnie przez prawo zakazanego. W celu wykazania bezprawności działań przedsiębiorcy konieczne jest zatem ustalenie, że treść postanowień zawartych w stosowanym przez niego wzorcu umownym mieści się w hipotezach postanowień wpisanych do Rejestru. W sprawie o naruszenie art. 24 ust. 2 pkt 1 ustawy o ochronie ( ) niezbędne jest każdorazowe uwzględnienie dwóch kryteriów tożsamości postanowień kwestionowanych z postanowieniami wpisanymi do Rejestru, a mianowicie kryterium tożsamości stosunków prawnych, których dotyczy postanowienie kwestionowane i postanowienie wpisane do Rejestru, a także kryterium tożsamości treści postanowienia kwestionowanego z treścią postanowienia uznanego przez SOKiK za niedozwolone. Badanie tożsamości stosunków prawnych może odbywać się w oparciu o kryterium branży, w jakiej działa przedsiębiorca, który stosuje we wzorcach umów w obrocie konsumenckim kwestionowane postanowienie umowne oraz w jakiej działał przedsiębiorca, którego postanowienie umowne zostało wpisane do Rejestru. Przy badaniu zaś tożsamości treści postanowienia kwestionowanego z treścią postanowienia wpisanego do Rejestru należy brać pod uwagę kryterium celu, jakiemu służy kwestionowane postanowienie (konieczne jest tu stwierdzenie, iż analizowane postanowienie mieści się w hipotezie postanowienia wpisanego do Rejestru, przy czym nie jest konieczna literalna zgodność porównywalnych postanowień). Głównym czynnikiem przesądzającym o tożsamości badanych postanowień powinien być cel, jakiemu ma służyć kwestionowane postanowienie, kryterium kontekstu umieszczenia w Rejestrze, a także kryterium podobieństwa stanu faktycznego, będącego podstawą oceny abuzywności danego postanowienia. [4]

5 Takie podejście Prezesa UOKiK pozostaje w zgodzie z orzecznictwem Sądu Najwyższego, który w uchwale z dnia 13 lipca 2006r. (sygn. akt III SZP 3/06) wskazał, iż [ ] stosowanie postanowień wzorców umów o treści tożsamej z treścią postanowień uznanych za niedozwolone prawomocnym wyrokiem Sądu Okręgowego w Warszawie Sądu Ochrony Konkurencji i Konsumentów i wpisanych do rejestru, o którym mowa w art k.p.c., może być uznane w stosunku do innego przedsiębiorcy za praktykę naruszającą zbiorowe interesy konsumentów [ ], a w uzasadnieniu do niej, iż [ ] praktyka naruszająca zbiorowe interesy konsumentów art. 23a u.o.k.ik. obejmuje również przypadki wprowadzania jedynie zmian kosmetycznych polegających na przestawieniu wyrazów lub zastąpieniu jednych wyrazów innymi, jeżeli tylko wykładnia postanowienia pozwoli stwierdzić, że jego treść mieści się w hipotezie zakazanej klauzuli. Stosowanie klauzuli o zbliżonej treści do klauzuli wpisanej do rejestru godzi przecież tak samo w interesy konsumentów, jak stosowanie klauzuli identycznej, co wpisana do rejestru [ ]. Przyjęta powyżej rozszerzająca wykładnia art. 23a u.o.k.ik. znajduje również uzasadnienie w dyrektywach 93/13 oraz 98/27 a także orzecznictwie ETS dotyczącym zasady efektywności [ ]. Wobec tego, że z powołanego wywodu Sądu Najwyższego wynika wprost, iż nie jest konieczna dokładna, literalna identyczność klauzuli wpisanej do rejestru i klauzuli z nią porównywanej, stąd za niedozwolone mogą zostać uznane również postanowienia umów mieszczące się w hipotezie klauzuli wpisanej do Rejestru, której treść będzie ustalona w oparciu o dokonaną jej wykładnię. Jak wynika z dokonanych ustaleń, Adam Mrozowski, do dnia 30 czerwca 2009r., świadcząc na rzecz konsumentów usługi kurierskie (w tym usługi przewozowe i pocztowe), posługiwał się jednostronnie opracowanym wzorcem, pn. Umowa, określającym zasady świadczenia ww. usług, do którego dołączany był Regulamin świadczenia usług pocztowych w województwie pomorskim przez firmę Błyskawica, co jest okolicznością przyznaną przez przedsiębiorcę w toku postępowania. Stosowane przez skarżonego przedsiębiorcę wzorce umowne zawierały miedzy innymi następujące postanowienia: Wszelkie spory wynikające z realizacji niniejszego Regulaminu rozpatrywane będą przez Sąd właściwy dla Błyskawicy w 11 Regulaminu świadczenia usług pocztowych w województwie pomorskim przez firmę Błyskawica ; Wszelkie kwestie sporne wynikające z niniejszej Umowy rozstrzyga sąd właściwy dla siedziby Zleceniobiorcy w 8 Umowy, które Prezes UOKiK uznaje za tożsame z treścią klauzuli wpisanej do Rejestru pod numerem Wyrokiem SOKiK z dnia 23 listopada 2006r. (sygnatura akt XVII Amc 156/05), za niedozwolone uznane zostało postanowienie o treści: Spory wynikające z wykonania tej umowy rozstrzygać będzie Sąd właściwy dla siedziby spółki. Porównanie postanowienia zawartego we wzorcach stosowanych przez przedsiębiorcę z klauzulą umieszczoną w Rejestrze pozwala na stwierdzenie, że - pomimo braku identyczności literalnej stosowanie jego wywołuje tożsame skutki, bowiem w przypadku powstania sporu na tle wykonywania umowy, zapisy te bezprawnie narzucają konsumentom właściwość miejscową sądu i ograniczają ich prawa do wytoczenia powództwa, wynikające z przepisów k.p.c. o właściwości ogólnej i przemiennej. Zgodnie z k.p.c., mówiąc o właściwości miejscowej, można wyróżnić właściwość: ogólną, przemienną i wyłączną. Zasadę w zakresie właściwości miejscowej określa art k.p.c. stanowiąc, że Powództwo wytacza się przed sąd pierwszej instancji, w którego okręgu pozwany ma miejsce zamieszkania. Właściwość wyłączna dotyczy powództw związanych między innymi. prawem rzeczowym na nieruchomości, dziedziczeniem, stosunkami pomiędzy rodzicami i dziećmi. Przepisy dotyczące właściwości przemiennej przewidują możliwość wytoczenia powództwa o ustalenie istnienia umowy, jej wykonania, rozwiązania lub unieważnienia, jak też o odszkodowanie z powodu niewykonania lub nienależytego wykonania umowy, przed sądem właściwym dla miejsca jej wykonania. W razie wątpliwości, miejsce to powinno być stwierdzone dokumentem. Przepisy art. 31 i nast. k.p.c. umożliwiają powodowi dokonanie wyboru pomiędzy sądem właściwości ogólnej, a innym sądem oznaczonym w tych przepisach, w zależności od tego, który sąd jest dla niego dogodniejszy. 1 Nie jest zatem dopuszczalne narzucenie właściwości przemiennej przez jedną ze stron stosunku prawnego/umowy, a jedynie następczy jej wybór w chwili powstania roszczenia wynikającego z umowy. Artykuł 46 k.p.c. przewiduje możliwość zawarcia tzw. umowy prorogacyjnej, polegającej na tym, że strony mogą umówić się na piśmie o poddanie są- 1 Kodeks postępowania cywilnego. Komentarz. Tom I. Pod redakcją K. Piaseckiego, Wydawnictwo C.H. Beck, Warszawa 1996r., str [5]

6 dowi pierwszej instancji, który według ustawy nie jest miejscowo właściwy, sporu już wynikłego lub sporów mogących wyniknąć w przyszłości z oznaczonego stosunku prawnego. Sąd ten, jeżeli strony nie postanowiły inaczej, będzie wówczas sądem wyłącznie właściwym. W świetle przytoczonego przepisu możliwe jest odejście od generalnego modelu właściwości ogólnej, jednak tylko wtedy, gdy jest to przedmiotem indywidualnego uzgodnienia umownego. Skuteczność takiej umowy zależy zatem od zgodnego wyrażenia woli stron. Tak więc w rozpatrywanym przypadku, w sytuacji konieczności rozwiązywania sporu na drodze sądowej w grę wchodzą tylko dwie właściwości, tj. ogólna i przemienna. Według właściwości ogólnej, jeżeli powodem jest konsument, to powództwo powinno zostać wniesione do sądu właściwego dla siedziby przedsiębiorcy (art. 30 k.p.c.). Jeżeli natomiast powodem jest przedsiębiorca, to sądem właściwym jest sąd, w którego okręgu konsument ma miejsce zamieszkania (art k.p.c.). W przypadku właściwości przemiennej dotyczącej roszczeń wynikających z zawartej umowy, właściwym będzie sąd miejsca wykonania tej umowy. Jak wynika z powyższego, nie w każdym przypadku sądem właściwym będzie sąd właściwy wskazany we wzorcach stosowanych przez Adama Mrozowskiego. Przedsiębiorca narzucając konsumentowi ograniczenie możliwości dochodzenia roszczeń powstałych na tle wykonywania umowy przyczynia się do pogorszenia jego sytuacji, co może być źródłem niewygody i niepotrzebnej straty czasu, a także zbędnych wydatków. Zapis taki utrudnia mu ponadto skuteczną realizację konstytucyjnego prawa do sądu. 2 Jak wynika z aktualnego orzecznictwa SOKiK, postanowienia, o treści analogicznej do kwestionowanych przez Prezesa UOKiK klauzul, stosowanych przez Błyskawicę, wypełniają hipotezę przepisu art pkt 23 Kodeksu cywilnego, o czym mogą świadczyć między innymi wpisy do Rejestru dokonane pod numerami: 77, 169, 210, 276, 309, 340, 349, 353, 361 oraz 979, 1034 i Mając na względzie powyższe, Prezes UOKiK stwierdza, iż kwestionowane postanowienia umowne zawarte we wzorcach stosowanych przez Adama Mrozowskiego, pozyskanych w trakcie postępowania wyjaśniającego o sygnaturze akt RGD /08/AW, mieszczą się w hipotezie klauzuli wpisanej do Rejestru postanowień umownych uznanych za niedozwolone pod numerem 1007 i hipotezach innych przywołanych klauzul, przez co wypełniają drugą z przesłanek niezbędną do stwierdzenia naruszenia przez skarżonego przedsiębiorcę zakazu, o którym mowa w art. 24 ustawy o ochronie ( ). Ad. c) Zdaniem organu antymonopolowego, za spełnioną należy uznać także trzecią przesłankę, bowiem naruszenie zbiorowych interesów konsumentów ma miejsce wtedy, gdy działanie przedsiębiorcy godzi w interesy konsumentów jako zbiorowości, to jest w sytuacji, gdy skierowane jest nie tylko do wyodrębnionej indywidualnie grupy konsumentów, lecz szerszego nieograniczonego liczbowo kręgu osób, do których dotarła i dotrzeć może oferta przedsiębiorcy, a w rozpatrywanej sprawie wymieniony warunek jest spełniony oferta usług kurierskich zawierająca niedozwolone klauzule adresowana była bowiem przez Adama Mrozowskiego nie do ściśle zindywidualizowanego konkretnego konsumenta, lecz do z góry nieokreślonej, niemożliwej do zidentyfikowania liczby konsumentów, których sytuacja jest identyczna i wspólna. W tym stanie rzeczy stwierdza się, iż wszystkie, wskazane wcześniej, przesłanki wynikające z art. 24 ustawy o ochronie ( ) zostały wykazane i udowodnione. Zgodnie z art. 26 ust. 1 ustawy o ochronie ( ) konkurencji i konsumentów Prezes UOKiK wydaje decyzję o uznaniu określonych praktyk przedsiębiorcy za naruszające zbiorowe interesy konsumentów i nakazaniu zaniechania ich stosowania, jeżeli stwierdzi naruszenie zakazu stosowania praktyk naruszających zbiorowe interesy konsumentów w rozumieniu art. 24 tej ustawy. Fakt wycofania się Adama Mrozowskiego z rynku usług pocztowych i kurierskich, nie należy utożsamiać z ustaniem bytu prawnego przedsiębiorcy, co czyniłoby postępowanie bezprzedmiotowym. Uczestnik postępowania Adam Mrozowski nadal jest przedsiębiorcą, w dalszym ciągu wpisany jest pod tym samym numerem w ewidencji działalności gospodarczej, a zmianom uległy oznaczenia spółki cywilnej. Natomiast zaprzestanie przez niego świadczenia usług pocztowych i przewozowych jest w 2 Wyrok Sądu Ochrony Konkurencji i Konsumentów z dnia 25 maja 2005r., sygn. akt XVII Ama 46/04. [6]

7 istocie tożsame z zaprzestaniem stosowania praktyki naruszającej zbiorowe interesy konsumentów z dniem 30 czerwca 2009r. Zatem w ocenie Prezesa UOKiK, jeśli przedsiębiorca zaprzestał stosowania określonej praktyki, zastosowanie znajdują przepisy art. 27 ust. 1 i 2 ustawy o ochronie ( ) przewidujące wydanie decyzji o uznaniu praktyki za naruszającą zbiorowe interesy konsumentów i stwierdzającą zaniechanie jej stosowania. Mając na uwadze powyższe Prezes UOKiK orzekł jak w sentencji niniejszej decyzji. Stosownie do treści art. 81 ust 1 ustawy o ochronie konkurencji i konsumentów, w związku z art k.p.c., od niniejszej decyzji przysługuje stronie odwołanie do Sądu Okręgowego w Warszawie - Sądu Ochrony Konkurencji i Konsumentów w terminie dwutygodniowym od dnia jej doręczenia, za pośrednictwem Prezesa Urzędu Ochrony Konkurencji i Konsumentów - Delegatury Urzędu Ochrony Konkurencji i Konsumentów w Gdańsku. OTRZYMUJE: 1) Adam Mrozowski ul. Podolska Gdynia 2) a/a [7]