Wstępniak (nietypowy)

Transkrypt

1 Wstępniak (nietypowy) Lingua it s not enough... Nikomu nie trzeba przypominać jaką rolę odgrywa w dzisiejszych czasach znajomość języków, w tym najbardziej angielskiego. Przypominają nam o tym oferty pracy, branżowe określenia i podręczniki, a nade wszystko codzienne życie. Idziesz do hipermarketu, nie sklepu, na shooping, nie na zakupy, najczęściej w weekend, nie w piątek sobotę bądź niedzielę. Ja waśnie siedzę na swoim PC- cie (Personal Computer) i myślę jak zrobić kolu naukowemu Lingua (dla odróżnienia z łaciny znaczy język) dobre PR (Public Relation). Jaki jest, a jaki powinien być poziom Twojego angielskiego? Co robisz, żeby się Turniej Programistów Gier Tematem przewodnim turnieju będzie adaptacja gry z platformy 8-bitowej na obecne komputery osobiste, z wykorzystaniem wszystkich dostępnych technik. Konkurs odbędzie się kwietnia 2006r. i będzie miał przebieg 12godzinny (start części programistycznej: koniec: 6.00), Przyjęto formę gdzie zawodnicy (w liczbie ok. 30 osób) będą programować na własnym sprzęcie, ulokowanym na czas konkursu w specjalnie Stwierdzamy, że ostatnimi czasy macie Wy - Czytelnicy - ciężkie życie. Okazuje się bowiem, że już drugi miesiąc pod rząd czytacie wstępniak... pożegnalny. Ostatnio Pa- -Pa powiedział Ice - tym razem przyszła pora na nas... My (Ania i Maciej) byliśmy z Wami już od... dawna (Ania od momentu reaktywacji, Maciej od 2003 r.). W październiku 2004r. zostaliśmy wybrani, by szefować Studentnikiem... ale wszystko co dobre kiedyś się kończy ;) Wspólnie postanowiliśmy zrezygnować z naszych fukcji z wielu powodów (to, że Studentnik kwietniowy wychodzi z opóźnieniem też jest jednym z nich). W chwili, gdy piszemy ten wstęp do numeru trwa odliczanie do nowych wyborów władz Redakcji. Szczerze trzymamy kciuki za następców! Póki co oddajemy Wam nowy numer a w nim masę ciekawych rzeczy. Myślimy, że umili on ten trudny czas ciszy przed burzą (burza:=juwenalia). We ll be back! Ania Goleń Maciej Wojtasik rozwijać? Nowe kolo naukowe Lingua właśnie się rodzi. Jeżeli masz pomysły, chciałbyś robić coś więcej dla siebie i innych dołącz. Opiekunkami i pomysłodawcami kola są panie A. Leśniok i A.Masternak. Na spotkaniu informacyjnym padły różne pomysły, np. zorganizowania konferencji dotyczącej wymowy terminów informatycznych, warsztatów o różnej tematyce, prezentacji kultury innych krajów. Wybrano zarząd tymczasowy, ale wszystko w Twoich rękach. Poszukiwani są ambitni studenci z wysoką motywacją, nastawieni na coś więcej niż kurs językowy. Anna Goleń przeznaczonych salach. Jury będzie oceniać prace biorąc pod uwagę takie czynniki jak: jakość kodu, zastosowane techniki programistyczne i graficzne, pomysł na adaptację, grywalność. Prosimy o kontakt z kołem Teleinformatyk pod adresem: lub kontakt telefoniczny: , , w godzinach Zapraszamy! Informację na bazie listu otwartego przygotował Mac From SCKS to SCK Nazwa Studenckie Centrum Kulturalno-Socjalne została oficjalnie zmieniona na Studenckie Centrum Kulturalne, dlatego niech nie zdziwi Was widok nowego logo na plakatach. Na szczeście to tylko zmiana nazwy, dlatego bądźcie spokojni - sekcje, organizacje, kabaretony, koncerty i inne imprezy pozostają bez zmian. Na chwilę obecną zmiany te nie dotknęły adresu strony internetowej scks.tu.kielce.pl, dlatego nie pomyl się przy wpisywaniu w przeglądarce www ;D Nie zwalniamy tempa! Choć nasza Redakcja obchodziła nie oznacza to, że chcemy powoli odchodzić na emeryturę - działamy i nadal potrzebujemy świeżej krwi. Jeżeli chcesz się sprawdzić, dobrze bawić i poznać fantastyczną ekipę STU- DENTNIKA przyłącz się do nas - wpadnij kiedyś na co środowe zebrania o godzinie 13:30 w pokoju 114 1/2 w budynku C PŚk, wyślij na studentnik@gazeta.pl, zadzwoń na lub odwiedź naszą stronę www. studentnik.tu.kielce.pl. Uwaga! Ostrzegamy, że praca w naszej Redakcji uzależnia ;) Kochasz teatr? Jeśli chcesz: - mieć zniżki na bilety do Teatru im. S. Żeromskiego, - uczestniczyć w spotkaniach z aktorami, - wyjeżdżać do teatrów krakowskich, poznawać ciekawych ludzi... Zapraszamy wszystkich zainteresowanych do nowo otwartego... Klubu Miłośników Teatru! Więcej informacji: Biuro SCK (p. nr 7 DS. Asystent tel , scks@tu.kielce.pl lub studentnik@gazeta.pl) Niusiki prosimy ;D Jeżeli masz jakiegoś newsa do StudInfo prześlij go mailem na adres studentnik@gazeta.pl STUDINFO Fotki a la PŚk Zapraszamy Was na stronę internetową pl/galeria, ponieważ znajdziecie tam Galerię zdjęć Politechniki Świętokrzyskiej, którą opiekuje się grupa fotograficzna f/5.6. Możecie tam znaleźć fotki z wielu imprez organizowanych przez Studenckie Centrum Kulturalne PŚk (koncerty, Juwenalia). Studentnik bardzo się cieszy z realizacji tego pomysłu - zdjęcia są tak dobrej jakości, że studenci wywołują je w laboratiorach cyfrowych. Naprawdę piątka z plusem! Polecamy! Sekcje taneczne SCK: - poniedziałek: 18:00-19:30 cheerleaders, 19:30-20:30 taniec towarzyski - wtorek: 18:00-19:00 t.nowoczesny, 19:00-20:30 t.towarzyski, 20:30-21:30 t.towarzyski (zaawans.), - czwartek: 18:00-19:00 t.nowoczesny, 19:00-20:30 cheerleaders 20:30-22:00 t.towarzyski (zaawans.), - piątek: 18:00-19:00 t.towarzyski, 20:30-21:30 cheerleaders. Załóż fimę - pomożemy! SCK PŚk zaprasza na szkolenie w klubie Pod Krechą dotyczące zasad zakładania własnej działalności gospodarczej w dniu o godz. 19. Co możesz zyskać? Zajrzyj na 11 stronę tego numeru! Radio Jeżeli chcesz przyłączyć się do ekipy, która tworzyć będzie internetowe radio studentów Politechniki Świętokrzyskiej zgłoś się do pokoju 114 w budynku C PŚk (tam mieści się siedziba Uczelnianej Rady Samorządu Studenckiego) i zapytaj o Piotra Siejaka lub zostaw tam namiary na Twoją osobę. Swoje dane możesz także zostawić w Studentniku (obok URSS, pokój 114 1/2 bud. C) a na pewno przekażemy. StudInfo is powered by Maciej MAC Wojtasik Redaktor naczelny: Maciej Wojtasik. Zastępca red. naczelnego: Anna Goleń. Redaktor techniczny i łamanie: Jakub Siek (support: Maciej Wojtasik). Redaktor ds. kultury: Sylwia Zwierzchowska. Projekt okładki: Jakub Siek. Korekta i adiustacja: Magdalena Tusińska (support: Aridna i Mac). Rysownik: Mariusz Szatański. Fotograf redakcji: Aparat. Kolumna pegaza: Maciej Wojtasik. Redaktor ds. abstrakcji oraz rzeczy dziwnych: Karol Walasek. Autorzy tekstów: Maciej Wojtasik, Anna Goleń, Krzysztof Kubalski, Kamila Majewska, Sylwia Zwierzchowska, Sylwia Zwierzchowska, Olga Łukasik, Przemysław Strycharz, Piotr Olszewski, Mateusz Rdzanek, Anna Czechowicz, Grzegorz Idkowiak, Karol Walasek, Krzysztof Sabat. Webmaster: Paweł Szczeciński. Ulubiony tekst naczelnego przy składaniu gazety: Jak mnie nie wymienią jako sponsora to będzie dopiero kabaret! Cytaty z: Matiego Zarabiam 40zł na klusku. Nie wiem czy jestem chłopakiem, gdzie się to sprawdza?, Ani Zasunę się, bo idę na mechaniczny, Piotrka Tartak to kopalnia desek. Porada numeru: Nie kupuj skarpet do ochraniacza - Misiowa i tak się odchudza! Rekord numeru: Kolejny numer bez tekstu Szychy. Nie martw się - widzimy, że się starasz. Urodziny będą obchodzić: Mac, Webmaster. Adres redakcji: Politechnika Świętokrzyska, Kielce, Al lecia P.P. 7, p.114 1/2, bud. C, tel , fax studentnik@gazeta.pl WWW: Druk: Usługi poligraficzne - KARAD ul. Kaczmarka Kielce tel karad@post.pl Redakcja nie odpowiada KWIECIEŃ 06 1 STUDENTNIK@GAZETA.PL

2 KULTURA Aktor - Reaktor - nie do końca widz, nie do końca aktor Dnia 13 marca bieżącego roku o godzinie odbył się spektakl pod tytułem: AKTOR-REAKTOR w wykonaniu Zdzisława Reczyńskiego. Po obejrzeniu tego monodramu odniosłem dziwne wrażenie co do własnej tożsamości przez ostatnią godzinę. Wątpliwość tę potęguje koniec całej sztuki kiedy to publiczność kłania się aktorowi. Ale może zacznę od początku. Aktor - reaktor to zabawa w teatr, w której uczestniczą widzowie. Aktor-Reaktor w akcji! Jury mające wpływ na wszystko! KULTURA Kącik P-Gaza I tak nienawidzę aktorstwa! Bohater to nieco sfrustrowany artysta, który nie ma złudzeń, że jego zawód niewiele różni się od profesji akwizytora. Jest to porównywalne ze sprzedawaniem nie najwyższej jakości towaru. Aktor w swojej nieco gorzkiej, lecz nie pozbawionej humoru i dystansu wobec samego siebie spowiedzi, odziera swój zawód z blichtru, ironizuje i drwi z ludzi sceny. A to, o czym będzie mówił zależy tylko i wyłącznie od widzów. Wybrane spośród nich pięcioosobowe gremium w drodze głosowania wybiera tematy monologu. Może więc być horror, poezja, szaleństwo lub opera. Tak się składa, że byłem w takim jury. Muszę zaznaczyć, że przyjemnie mieć wpływ na to co się dzieje na scenie. Nie możemy później narzekać, że coś było nudne bo sami tego chcieliśmy:) Nudne jednak być nie mogło, gdyż wykonawca monodramu świetnie wcielał się w różne postacie opowiadając o tym jak nienawidzi aktorstwa. W pamięci widzów na pewno pozostała aria, która została wykonano wprost operowo. Wszystko było pięknie i sympatycznie poza jednym szczegółem. Na sali było kilkanaście osób. Czułem się głupio i byłem lekko zawstydzony tym, że tak mało ludzi zainteresowało się tym monodramem mimo wielu plakatów na uczelni. Po prostu współczułem artyście. Jednocześnie jego monolog nabrał podwójnego znaczenia, bo jak można lubić pracę aktora, skoro nie ma dla kogo jej wykonywać. Pocieszającą wiadomością jest to, że Pan Zdzisław obiecał dać jeszcze jeden darmowy występ w niedalekiej przyszłości. Zachęcam do przyjścia i pokazania, że studenci politechniki też potrafią się popularnie mówiąc odchamić!!! Krzysztof Kubalski Redakcja Studentnika z żalem informuje o śmierci Kącika P-Gaza Kącik odszedl w ciszy i spokoju a powodem jego śmierci był brak tekstów poetyckich przesyłanych przez Czytelników. Pogrążeni w żalu Mac i Nadia Kondolencje w postaci wierszy prosimy składać na adres poeci@o2.pl 2 KWIECIEŃ 06

3 Uśmiech KOKSU Dni 31 marca i 1 kwietnia obfitowały w uśmiech, nie ze względu na Prima Aprilis, ale VI edycję Kieleckiego Oglądu Kabaretów Studenckich. Śmiało można powiedzieć, że kieleccy studenci byli pod wpływem KOK- Su. W tym roku organizatorzy, Studenckie Centrum Kulturalno Socjalne oraz Uczelniana Rada Samorządu Uczelnianego, zapewnili nam dwa dni powalającego z krzeseł humoru. Dzień pierwszy to występ 5 kabaretów: Waganci (Kielce), Śmiglowcy (Słupsk), Smile (Lublin), Z konpi (przez jedno i z Kielc), Mimika (Lublin). W międzyczasie publiczność zabawiali prowadzący Kabaret Skeczów Męczących. W trakcie przedniej biesiady można było wygrać furę nagród i jaszczura z jeszcze większym ogonem. Wysoki poziom intelektualny i nieźle wkręty prezentował Śruba. Tematyka skeczy była bardzo różna, od teleturnieju z Kazimierzem Szczupakiem po Hey Now Mariacki i sport na poziomie naszej reprezentacji. Na koniec publicz- RELACJA KAMILI (BEZ PIOTRKA) Koncert Hurt-Happysad dniu 25 marca 2005r. W w studenckim klubie Pod krechą odbył się koncert Hurt- -Happysad. Oba zespoły od 2 marca wyruszyły wspólnie w trasę koncertową. Na wstępie kilka słów o samych zespołach Pierwszy z nich, czyli Hurt zadebiutował we Wrocławiu w 1994 roku albumem Babilon. Następnie w 1997 roku ukazał się kolejny LP z nagraniami koncertowymi Serki dietetyczne. Oprócz tego zespół Hurt wydał dwie płyty: Musisz to kupić oraz Dokładny czas. Natomiast 16 kwietnia 2005 roku zespół rozpoczął promocję kolejnej płyty Czat. Obecny skład zespołu to: Maciek Kurowski - wokal, Sid Motkovic - gitara, Agim - klawisze, Smoła - bas, Zmazik - perkusja. Zespół Happysad powstał w kwietniu 1995 roku przy I LO im. J. Słowackiego w Skarżysku Kamiennej. Pierwszy historyczny koncert był wykonany pod nazwą HCKF w składzie: Paweł Półtorak (bębny), Łukasz Cegła Cegliński (gitara), Piotr Rycu Rycerski (gitara II), Jakub Mały Kawalec (wokal). Do tej pory ukazały się jedynie dwie płyty tego zespołu: Wszystko jedno i Podróże z i pod prąd. Obecnie do zespołu należą: Łukasz Cegła Cegliński (gitara, wokal), Kuba Quka Kawalec (wokal, teksty, gitara), Artur Artour Telka (bas), Maciek Ponton Sosnowski (perkusja), Paweł Hares Hordejuk (manager), Michał Coor Niezbecki (akustyk), Marcel Cegła_web Cegliński (media, webmaster). W sobotę przed godziną 19 przed klubem Pod krechą było można zobaczyć spory tłum ludzi. Wszystkie bilety były już dawno wysprzedane i każdy czekał na występ zespołów. Około na scenę wyszedł jako pierwszy zespół Hurt. Wokalista zespołu zagrzewał fanów do wspólnej zabawy. Grali oni blisko godzinę swoje największe przeboje między innymi Załoga G. Gdy publiczność była już rozgrzana na scenie pojawili się członkowie grupy Happysad. Można powiedzieć, że większość fanów przyszła specjalnie dla tej grupy, bowiem fot. z cennych zbiorów Szymka i Ani fot. ze strony ność wybierała swojego ulubieńca. Zwycięstwo kabaretu Smile w dogrywce z kabaretem Z konopi pokazał nieomylny i nieugięty stoper. Werdykt jury w składzie: U. Kwiecień (SCKS), A. Kontyka (Ecce Homo), kabaret KSM, P.Siejak (URSS), A.Grobacki, nie różnił się od werdyktu publiczności. W godzinach nastąpiła prezentacja filmu EMILIA w reżyserii Piotra Matwiejczyka, opowieści z nutką absurdu i czarnego humoru. W drugim dniu gość specjalny prorektor ds. studenckich Pan dr hab. inż. A. Kapłon wręczył nagrody: za I miejsce kabatretowi Smile, II Waganci, III Z konopi. Osobowością Koksu okazała się Dominika Ulińska z kabaretu Waganci. Nagrodę publiczności z rąk przedstawicielki widowni odebrał uśmiechnięty Smile. Kolejny punkt wieczoru to dawka Smile, a potem, gdyby tak nie kłamać gościnnie, Hrabi. Zwycięski program cieszył i bawił. Zarówno pan Krzynówek jak i zimna ryba Wiola zawładnęli widownią. Prawdziwy szal uniesień nastąpił, kiedy to wybrani widzowie dali popis kunsztu jako orkiestra. Przesłanie nie pijcie więcej mleka, bo tatuś chce zagrać na symulatorze lotów. Nowy program Pojutrze gwiazdy tegorocznego KOKSu nie nawiązywał do katastroficznego filmu. Każda kobieta odnalazła coś dla siebie, np. hologramy z ukochanym, film Korkociąg namiętności, a przede wszystkim Wandzia, co jedzie windzią. Otóż ta jakże wyzwolona kobieta gdy chłopaki zaczęli grać cały parkiet wypełnił się tłumem. Blisko dwie godziny śpiewano i tańczono w rytm muzyki. Happysad zagrali większość swoich piosenek, w tym: Zanim pójdę, Łydka, Piękna. Wszyscy po prostu oszaleli. Chcieli, by koncert trwał i trwał Niestety wszystko co dobre kończy się szybko, a to co piękne jeszcze szybciej. Około godziny 23 Happysad zeszli ze sceny. Tłum ludzi z zadowolonymi minami zaczął się kierować do domów. Myślę, że mimo zmęczenia i bolących nóg koncert ten pozostanie na długo w naszej pamięci. Oby było więcej takich imprez, które dają coś dla ciała i dla ducha Kamila Zespół HURT rozgrzewa publiczność zgromadzoną w klubie Pod Krechą NA KOKSIE POD KRECHĄ Kabaret Z Konopii w starciu z niezawodnym (nożnym) klaskomierzem z KSMu przychodzi do domu do swego męża - kura domowego i żąda obiadu. Kiedy go nie dostaje idzie na miasto na likierek. Panowie strzeżcie się! VI edycja KOKSu była bardzo udana i niejeden student wyszedł z niedosytem oraz bólami policzków. Po prostu tyle Smile u jeszcze nie było. Uczestnicy prezentowali wysoki poziom, a gwiazda bisowała kilka razy. Następna jazda z KOKSem za rok. Nadia STUDENTNIK@GAZETA.PL KWIECIEŃ 06 3

4 WYDARZENIA KULTURALNE Info: Dom Środowisk Twórczych g wernisaż malarstwa Małgorzty Strzelec g Repertuar teatralny 7.04 g Kwietniowe propozycje filmowe ENEMEF NOC GROZY I HORRORÓW Wynajęli specjalistów od reklamy, którzy zajęli się przygotowaniem przebiegu całej kampanii. Prognoza na życie (2005) Zdjęcie ze spektaklu Edith Piaff Marlena Dietrich Spektakl Królowe poświęcony Edith Piaff i Marlenie Dietrich g Brian Scott Cudzoziemcy w Kielcach - spotkanie poprowadzi B.Scott g Poranek kameralny Dom Praczki w programie duet gitar klasycznych Jerzy Pikor & Tomasz Grzybowski g Spal żółte kalendarze - koncert Piotra Szczepanika g Koncert Negro Spirituals and Gospels w wykonaniu zespołu Wydziału Jazzu i Muzyki Rozrywkowej Akademii Muzycznej w Katowicach. Kłopot Pana Boga Jana Krzysztofczyka, reż. Piotr Szczerski 8.04 g Kłopot Pana Boga 9.04 g Kłopot Pana Boga g Kłopot Pana Boga g Kłopot Pana Boga g Kłopot Pana Boga g Historia honoru i głupoty polskiej według Kitowicza, reż. Krzysztof Galos g Historia honoru i głupoty polskiej g Piosenki na pokuszenie, reż. Jan Nowara g Łóżko pełne cudzoziemców Dave a Freemana, reż. Jerzy Bończak, gościnnie Piotr Szwedes g Piosenki na pokuszenie g Łóżko pełne cudzoziemców g Zemsta Aleksandra Fredry, reżyseria Piotr Szczerski g Zemsta g Zemsta g Zemsta g Kłopot Pana Boga g Kłopot Pana Boga Teatr im. S. Żeromskiego ul. Sienkiewicza 32, Kielce Repertuar: PIŁA, PIŁA 2, ZEJ- ŚCIE, AMITYVILLE Data: r. godz Info: Z repertuaru na kwiecień... Angel-A (2005) Pierwszy od 7 lat film Luca Besson (twórcy Leona zawodowca ) Opowiedziana w czarno-białej kolorystyce historia człowieka, który na swej drodze spotyka tajemniczą kobietę. Osnuty mgłą wytworny Paryż, błyskotliwy humor i nieziemska kobieta. Besson w najlepszej formie. Ceský sen (2004) Reżyserzy w swoim filmie zaaranżowali kampanię promocyjną dla supermarketu Czeski sen. Główną postacią w filmie jest Dave Spritz (Nicolas Cage), który zajmuje się zapowiadaniem pogody podczas wiadomości. W pracy Dave radzi sobie doskonale, jednak jego życie osobiste... C.R.A.Z.Y. (2005) Jest to historia dwóch miłości: ojca do swoich pięciu synów oraz jednego syna do ojca, tak silnej, że zmuszającej go do życia w kłamstwie. Czas, który pozostał (2005) Romain, młody i przystojny fotograf mody, na pierwszy rzut oka żyje pełnią życia. Jego zawodowa kariera pomyślnie się rozwija, a jego związek wygląda na udany. 4 KWIECIEŃ 06

5 Nasze Kielce 2006 To program skierowany do uczniów szkół średnich klas maturalnych, którzy stoją przed ważną decyzją wyboru właściwej dla siebie uczelni. Bez wątpienia zaważy to na przyszłym życiu zawodowym jak również osobistych sukcesach. Projekt realizowany był, w oparciu o założenia informacyjno-promocyjne, przy współpracy sześciu kieleckich uczelni wyższych tj.: Politechniki Świętokrzyskiej, Akademii Świętokrzyskiej, Wyższej Szkoły Umiejętności, Wyższej Szkoły Zarządzania Gospodarką Regionalną i Turystyką, Wyższej Szkoły Administracji Publicznej oraz Wyższej Szkoły Technik Komputerowych i Telekomunikacji. Akcja prowadzona była pod patronatem Zrzeszenia Studentów Polskich, którego członkini Iwona Rycąbel czuwała nad całością. Reprezentanci poszczególnych instytucji, wolontariusze- -studenci, mając do dyspozycji prezentacje multimedialne, materiały w postaci ulotek, biuletynów, koszulek, długopisów, itp., przy wykorzystaniu własnego warsztatu retoryki, młodzieńczego zapału (to najważniejszy czynnik decydujący o naszym działać albo nie działać) i spontaniczności starali się zachęcić młodszych kolegów do studiowania właśnie w Kielcach. W ciągu miesiąca ( ) odwiedziliśmy blisko 40 szkół ponadpodstawowych na terenie województwa świętokrzyskiego, rozdaliśmy setki informatorów, pokonywaliśmy trudności organizacyjne, jak i własną nieśmiałość w kontaktach z dużą publicznością, poznaliśmy kulisy funkcjonowania Biura Karier (dla niewtajemniczonych: lokalizacja - bud. C pok.10, gł. cel funkcjonowania - pomoc studentom w zaistnieniu na rynku pracy w kraju i za granicą), chwilami świetnie się bawiliśmy. Politechnikę Świętokrzyską podczas akcji Nasze Kielce reprezentowali studenci z organizacji: - AIESEC: Dagmara Marzecka, Piort Sobański, Przemysław Król, - Studentnik: Sylwia Zwierzchowska, Krzysztof Kubalski, Piotr Olszewski, Maciej Wojtasik. Studenci przygotowują się do swojego show w ramach akcji Piotrek Sobański z AIESECu prezentuje naszą PŚ-kę Z reguły słuchano nas z uwagą i aż miło pomyśleć... STUDENCKIE ŻYCIE DJ PITEQ - wywiad Tu specjalny korespondent Studentnika. Udało mi się spotkać na Uczelni człowieka, który do szaraczków raczej się nie zalicza. Oto, co wyciągnąłem od Piotra Jamróza podłączonego do wykrywacza kłamstw (redakcyjny fotel o niepewnej nodze): KK: Od jak dawna jesteś DJ- -em? PJ: Już jakiś czas temu zacząłem się w to bawić. Najpierw na kompie robiłem pierwsze sety. Później grałem w Arizonie. Był też mały okres przerwy, ale w niedalekiej przyszłości będzie mnie można posłuchać w Galerii 28 co tydzień. KK: Jaką muzykę lubisz grać? PJ: Jest to przede wszystkim House. Jego ciężkie odmiany. Mimo wszystko słucham każdej muzyki. Nie lubię jeśli ktoś mówi, że to jest jakiś tam gatunek, więc on tego nie słucha. Jeśli coś wpada w ucho to gatunek nie jest ważny. Po co się ograniczać. KK: Przy jakiej muzyce najlepiej bawią się ludzie? PJ: To zależy od miasta. Najlepsza muza do zabawy to komercyjna. Zresztą wszystko zależy od upodobań. Tak naprawdę można się bawić przy każdej muzyce. Największy procent muzyki podoba mi się z gatunku House i ja akurat w tym się dobrze czuję. KK: Czy trudne jest bycie DJ-em? PJ: Wszystko zależy od ucha i zdolności manualnych. Trzeba do tego mieć serce i chcieć to robić. Do tego jest długa droga. Nie wolno się poddawać. Ciężko jest się wybić. W Kielcach jest tak, że nie ma dobrych imprez klubowych. Jak są takie to ludzie na nie przychodzą bo wszyscy nastawieni są na komercyjną muzykę. KK: Gdzie byś chciał zagrać? PJ: W Londynie albo w Bolonii. Jechać i nabrać doświadczenia. W Polsce byłby to klub Ground Zero w Warszawie. KK: Gdybyś się reklamował jakie byłoby twoje hasło? PJ: Chcę aby ludzie dostawali takiej samej euforii słuchając muzyki, jak ja kiedy ją puszczam! KK: Dziękuję za zeznania a zainteresowanych kontaktem z DJ-em zapraszam do naszej redakcji. Sylwia Zwierzchowska STUDENTNIK@GAZETA.PL...że dzięki nam ktoś zdecyduje się na wybór naszej Uczelni Meldował Krzysztof Kubalski KWIECIEŃ 06 5

6 SYNDROM PANTA REI Z pamiętnika degeneratki Codziennie wstaję. Wstaje cała Polska. Mniejsza o czas, nieistotne który to wymiar. Rzeczpospolita Obojga Narodów, Piąta Rzeczpospolita, PGR-y po PRL-owskie, masło maślane. Wszystkich to dotyczy. Nikogo nie interesuje. Zygmunt Kałużyński; Guliwer w krainie liliputów, dziadek z klasą własnego widzimisie, ale foremnego, sensownego, podstępnie inteligentnego i pozytywnie prostacko (o ile prostactwo może mieć pozytywne zabarwienie na palecie kategorii, klasyfikacji pojęć; na mojej palecie może) krytykującego fałsz; wadził się z Kościołem. Bóg to inna historia. Na progu wyjściowych drzwi piję bezcukrową kawę mleczną. Białko to podstawa, fundamentalizm jestestwa... Oj, wiele jest ważnych fundamentaliów. Biegnę przez las, pod górę milczącą posiewem zaspanych przedmieści. Tylko czekać, jak szum poranka, w którym da się jeszcze słyszeć podmuch wiatru wśród zeschłego listowia, przeistoczy się w piekielny oddech spalin powolnie zabijających wrażliwość szarych komórek, niepokorę wśród konsumpcyjnej większości. Biegnę pod prąd. Nurt zabiera tylko śmieci, które żyć nie potrafią, nie mogą, spychane przez buldożery na nielegalne wysypiska. Ale przecież nie zdążyłam... Myślę: Nie ma tu miejsca dla takich głupoli, którzy wstają wcześnie żeby zdążyć, ale nie zdążają!. Podobno wyglądam na: Humanistkę. Na wewnętrznej stronie okładki Polityka zamieściła zdjęcie mężczyzny-kobiety tj. prawda faceta, facet nieprawdziwy, choć kunsztownie zretuszowany. Podpisane: Nic nie jest takie, na jakie wygląda. Chciałabym być tak wspaniała jak ci, którzy zastanawiają się nad prześwitem codziennej rutyny i przyczyną kosmicznej woli Losu decydującej o narodzinach Kowalskiego spod trzynastki. Wracając do Kałużyńskiego. Boże, czy studenci znają to nazwisko? Choćby nie znali, trudno. Utożsamiam się z jego bezdomnością politycznej plątaniny. Nic o nim nie wiem ponad to, że kocham jego odwagę słowa i starość, której już nie ma... Jadę auto-busem. Czemu nie sam-chodem? Skoro auto, po co kierowca? Nieświeży, niemiły, wymuszający pierwszeństwo. Myśli, że mu wszystko wolno. Ślepy! Ja też istnieję na dwupasmówce, kiedy mnie tu nie ma. Czy on o tym wie? Po co ma wiedzieć. Czytam dziś Tako rzecze Zaratustra. Jutro... czy przyjdzie? Przeczytam je. Wgryzę się z wymiotnym odruchem cierpliwości. Muszę żyć, gdyż trzeba kochać życie przed sobą. Bez skrupułów patrzę w oczy napotkanych prototypów różniących się fizjonomią... Ode mnie także. Na pierwszy rzut: ten udaje, ta za mało świadoma wymiarowości, ten bigot, ta gojka, ten chce od życia więcej, ta niczego nie chce. Prawdę mówiąc, nie spotkałam oczu (lub przeoczyłam) jak te za granicą snu, za okładką kontrowersyjnego alfabetu, który w tytule ma fajnie ; niedosięgalne, nierutynowe, bezwymiarowe; coś dla mnie. Stanęłam sama, uzależniona od ludzi; sama, z nienawiścią do siebie; na leśnym trakcie, właśnie tam, gdzie na wydmie trzy dorodne dęby stały, u których szukam rady i pomocy. To rys. Mariusz Szatański moja modlitwa, wołanie o prawo do oddychania swoim własnym tempem. Leśna Rozmowa, ona rozumie Zjawił się biegnący młodzieniec, jakby spadł z nieba, bezszelestnie jak nietoperz, czy puchacz przysiadły nocą na drucie wysokiego napięcia przed oknem mojego pokoju. Nieoczekiwanie spytał o mapę. To mógł być Jezus Leśna Rozmowa odrzekła. Zdziwiło mnie i wciąż dziwi, że Bóg to inna historia, ale pomimo tego Rozmowa tak namacalnie wrosła w strukturę malutkiej wioski, która nie ma pojęcia... Mapa, rozdroże życiowych dylematów, pokój perspektyw, wojna nieświadomości. Szkoda, że Dziennik nie podaje zdarzeń z przyszłej półki, odmiennie od Pogody. Sylwia Zwierzchowska WARSZTATY AKTYWIZACJI ZAWODOWEJ DLA STUDENTÓW Z BRANŻY IT I POKREWNEJ. PROGRAMUJ KARIERĘ! Kariera_w _IT:=TRUE; Zbliża się koniec studiów, a Ty warsztatów zakończony prezentacją o tym, co nas odstresowuje, a w każde). Dla kogo warsztaty? Dla jesteś coraz bardziej przerażony firmy. Udział w warszta- doświadczeniach uwzględnić studentów z branży IT i pokrew- sytuacją na polskim rynku pracy. tach może zaowocować nie tyko pracę w masarni :-) nych, zainteresowanych swoją Jak sobie poradzić? Jak szukać pracy/ praktyki? Jak przekonywująco napisać list motywacyjny i CV? Co zrobić, żeby dobrze wypaść na rozmowie kwalifikacyjnej? Na te i podobne pytania znajdziesz odpowiedź na Warsztatach Aktywizacji Zawodowej. Niezależne Czasopismo Studentów wiedzą z zakresu aktywności zawodowej, ale również znalezieniem pracy. Marcowa edycja cieszyła się dużym zainteresowaniem, co może potwierdzić licznie przybyła grupa studentów IV roku kierunku elektronicznego ze specjalności informatycznej. Uczestnicy cyklu spotkań na Kwiecień, maj, to kolejne miesiące, kiedy młodzi gniewni mogą dyskutować o tym jak przebić się na rynku pracy. Program szkoleń obejmuje szukanie pracy w IT, proces rekrutacji i ofertę firmy RINF. Wbrew pozorom to temat rzeka, a trzy popołudniowe spotkania ledwie przyszłością. Liczba miejsc jest ograniczona, kolejka typu FIFO, czyli kto pierwszy, ten lepszy. ZAPISY: Studentnik, 114 ½ C lub w siedzibie kieleckiego oddziału firmy RINF /*Zapraszam w imieniu organizatorów*/ PŚk Studentnik oraz pewno nie zapomną, że w za- mieściły się w przeznaczonej firma RINF zapraszają na cykl interesowaniach należy pisać na to normie czasowej (2 godz. Anna Goleń 6 KWIECIEŃ 06

7 13 urodziny Studentnika RELACJA Dnia 8 marca 2006r. w klubie Pod Krechą nasza redakcja świętowała podwójnie Dzień Kobiet i 13 urodziny istnienia czasopisma. Wszyscy chcieliśmy, aby te urodziny były wyjątkowe i nie kojarzyły się nikomu z pechem. Na rozpoczęcie wszystkie kobiety otrzymały życzenia od obecnych panów, po czym przeszliśmy do głosowań, a było ich tego dnia naprawdę dużo. W pierwszej kolejności wybraliśmy redaktorów miesięcy styczeń-luty (Jakub Janicki) oraz numeru marcowego (Sylwia Zwierzchowska). Następnie przeszliśmy do głosowań, które podsumowywały nasze działania. Po raz pierwszy w tym roku przyznawaliśmy nagrody za całokształt pracy w Redakcji SzTuDeNtNiK. Nominowani byliśmy w pięciu kategoriach: 1. Najbardziej kompetentny redaktor: - Anna Goleń - Krzysztof Kubalski - Karol Walasek - Maciej Wojtasik - Sylwia Zwierzchowska Zwyciężył: Maciek. 2. Największe odkrycie redakcji: - Sebastian Jaromin - Paweł Kwiecień - Kamila Majewska - Piotr Olszewski - Magda Tusińska Zwyciężyła: Magda. 3. Najweselszy redaktor: - Jakub Janicki - Przemysław Strycharz - Mateusz Rdzanek - Krzysztof Kubalski - Karol Walasek W tej kategorii musieliśmy przeprowadzić dogrywkę między Mateuszem, Krzysiem i Karolem. Ostatecznie wygrał (po ciężkich bojach): Karol. 4. Synonim słowa redakcja : - Anna Goleń - Sylwia Zwierzchowska - Jakub Siek - Mateusz Rdzanek - Maciej Wojtasik Zwyciężyła: Ania. 5. Szara eminencja redakcji: - Monika Cielecka - Mariusz Szatański - Olga Łukasik - Krzysztof Sabat - Paweł Kwiecień Zwyciężyłam w tej kategorii ;-P Wyniki ogłosił Maciej (redaktor naczelny) z Anią (zastępca red. naczelnego). Wręczyli oni nagrodzonym pamiątkowe dyplomy i upominki. Były chwile wzruszenia, zaskoczenia i radości. Po tym całym oficjalnym rozpoczęciu mogliśmy spokojnie usiąść i zabrać się do świętowania. Rozpoczęliśmy je od podzielenia się pizzą, w końcu każdy Polak jak głodny to zły :-P, później tradycyjnie każdy nagrodzony zebrał wpisy na dyplomie (zabawne, z gratulacjami i radami na przy- szłość). Dużo rozmawialiśmy, wspominaliśmy i śmialiśmy się. Wieczór szybko mijał, nawet się nie obejrzeliśmy jak nadeszła późna godzina i każdy zaczął zbierać się do domu. Szkoda, że miłe chwile mijają tak bardzo szybko. Teraz tylko przyszło nam czekać na następne urodziny. Musimy się postarać, żeby były jeszcze bardziej wyjątkowe. Szkoda, że to dopiero za rok. Olga Od Redakcji: Dziękujemy za udostępnienie sali klubu Pod Krechą Panu Prorektorowi dr hab. inż. A. Kapłonowi oraz Pani Dyrektor Urszuli Kwiecień, za użyczenie niezbędnych sprzętów Paniom ze stołówki (przepraszamy za zgubiony obrus! ;)) Specjalne podziękowania za oprawę muzyczną imprezy otrzymuje DJ Kabanos. Witajcie w drugim odcinku naszego kącika trekkingowego. Niewtajemniczonym przypominam, że Dream Team Extreme (DTE) to nazwa projektu, w ramach którego wraz z przyjaciółmi uprawiamy letnie wyprawy górskie na pograniczu rajdu turystycznego a sportu ekstremalnego. Miesiąc temu opowiedziałem Wam o samej idei trekkingu. Dziś czas przygotować nasz organizm do większego wysiłku (nieraz trzeba się np. powspinać na prawie pionowej ścianie;)). Wychodzimy z założenia, że na co dzień nie robimy setek pompek i brzuszków (choć znam jedną właścicielkę deseczki pozdrawiam). Jeżeli chcemy zbudować formę na wielogodzinną wędrówkę górskimi szlakami najprostsze rozwiązania są dwa: rower i trekking miejski. Jeżeli chodzi o rower, sprawa jest oczywista gdy tylko jest pogoda jeździmy ile się da. Nie oszukujmy się: nie chodzi tutaj o to, by kolażówkę wymienić na BMXa. Nie jest ważne jaki masz dwukołowiec. Ważne, że zbudujesz silne udka bez grama tłuszczu, jeżeli czasem choć troszkę się pomęczysz wybór tras należy do Ciebie. Trekking miejski to nie jest taki zwykły spacerek Sienkiewką pod ramię z ukochaną/-nym. Tempo chodzenia przyspieszasz do etapu, gdy jeszcze idziesz ale nie biegniesz. Najlepiej wybierać stałe trasy, by z zegarkiem w ręku mobilizować się do zbijania sekund czy minut. Jeżeli masz wtedy założony plecak, tym lepiej (większy wysiłek). Jest też wersja light dla osób, które nie mają czasu na dłuższe trasy: przestawiamy budzik, wstajemy, wsiadamy do wcześniejszego autobusu, wysiadamy 2 przystanki przed miejscem docelowym i rozpoczynamy trening. Wbrew temu, co może myślicie taki trening przynosi zyski a do tego jest świetną rozrywką (nie tylko w pojedynkę). Miłej zabawy! Oto dalszy rozkład jazdy DTE: sprzęt niezbędny na wyprawie (nr 92), opis wybranych tras w Tatrach (nr 93). Maciej MAC Wojtasik STUDENTNIK@GAZETA.PL KWIECIEŃ 06 7

8 OBIAD W BRZUSZKU, KASA W KIESZENI Stołówka reaktywacja i rewolucje naszym środowisku panuje powiedzonko Student W nie wielbłąd pić musi. Dlaczego tak rzadko zastanawiamy się nad tym co, jak i gdzie jemy? Najczęstsza odpowiedź na to pytanie to: frytki, szybko, z budki (tzn. życzę zdrowia na stare lata!). Są też, niestety (zaraz wytłumaczę dlaczego niestety ) tacy, którzy gotują sobie sami. Jest jeszcze jedna grupa jedzący posiłki na stołówce. Takich osób jest mało, ponieważ panuje moda, że stołówka nie jest trendy, cool a do tego wyssane z palca opowieści o jakości posiłków tam serwowanych (wszystko jest kontrolowane a słowo pełnowartościowy odnośnie do posiłku nie ma znaczenia negatywnego). Po pierwsze (wytłumaczenie użycia słowa niestety ): czy zastanawialiście się nad ludźmi, którzy sami gotują sobie obiadki w akademiku? Powiem szczerze, że ja nigdy. Pewien mądry człowiek uzmysłowił mi fakt, że skoro są osoby korzystające z kuchni w naszych deesach (od D.S. dom studencki) to generują one dość duże koszty (energia elektryczna, gaz, woda itp.) a kto za to płaci? Bareja powiedziałby Ja płacę, Pan płaci, wszyscy płacimy, ale taka jest prawda, że opłaty te są pokrywane z wpłat za akademik od wszystkich (tych, co gotują i tych, co nie gotują). Skoro nie można ustalić kto jakie koszta generuje (przecież nie będzie kuchenek na żetony lub kartki nie przesadzajmy) to nie jest to do końca sprawiedliwe. Po drugie: stołówkę odwiedzamy rzadko, rzadziej lub wcale Od strony Uczelni żelazne reguły matematyki zdają się mówić, że jest to nieopłacalne. Tak naprawdę nie chodzi o pieniądze (kto się nie zgadza, niech poczeka na następny akapit!) lecz o naszą mentalność. Powiem szczerze, że widzę studentów czujących się niezręcznie, gdy wyjmują domową kanapkę z plecaka. Teraz panuje moda, by jeść markowe żarcie, dlatego wybierają oni na śniadanie zapiekankę czy paczkę chipsów. Jeżeli robicie tak, by poprawić swój wizerunek wśród kolegów/ znajomych to gratuluję głupoty. Podobny obciach to niestety stołowanie się na stołówce ale dlaczego? Może tak jest za tanio, by komuś zaimponować? Naprawdę nie wiem, dlaczego na naszej Uczelni stołówka nie jest popularna Władze Politechniki (szczególnie Prorektor ds. studenckich dr hab. inż. A. Kapłon) oraz studenci skupieni wokół Samorządu Studenckiego (kojarzycie Krzysia Hałkę tak? to właśnie o nich chodzi) zaproponowali specjalną inicjatywę odnośnie dalszej możliwości korzystania ze stołówki. Oto nowy mechanizm w pigułce (uwaga: dotyczy on studentów pobierających stypendium socjalne jest to wymóg ustawy ministerialnej): - wykupujemy co najmniej 2/3 obiadów na dany miesiąc - panie ze stołówki zapisują sobie numer albumu takiego studenta - żywisz się obiadami przez cały miesiąc - w następnym miesiącu otrzymujesz zwiększone stypendium żywieniowe (w zasadzie to zwrot kosztów obiadów) w wysokości 110zł wprost na Twoje konto (30zł+80zł=110zł). Zasadnicze pytanie: Czy to się opłaca? Odpowiedź: spróbujmy policzyć! Za przykład weźmy miesiąc czterotygodniowy. Minimalna liczba posiłków jakie musimy wykupić, by spełnione było magiczne 2/3 to 14 (zaokrąglam w górę). Dokonujemy inwestycji płacąc paniom na stołówce za 14 obiadów po 7,5zł czyli 105zł. Żywimy się przez miesiąc odtruwając nasze żyły od fast-foodów. Na koniec otrzymujemy zwrot w postaci zwiększonego stypendium żywieniowego w wysokości 110zł. Wyłożyliśmy 105zł a oddają nam 110zł (nic nie dokładamy - zarabiamy piątaka!) a jeżeli wykupimy pełen abonament miesiąc (20x7,5zł=150zł) to żywimy się przez CAŁY MIESIĄC za 40zł (150zł 110zł =40zł). Okazuje się wtedy, że przy codziennym stołowaniu się pojedynczy obiad kosztuje nas 2 złote (nie ma lepszej oferty pełnowartościowych obiadów). Wniosek: OPŁACA SIĘ (jak licho!). Krótka piłka, czyli jakie są tzw. haczyki. Zasadniczych haczyków nie ma, ale są pewne mankamenty (wymienię je w kolejności od najsłabszych po najmocniejsze): - primo: konieczność inwestycji Musimy zapłacić, żeby nam zwrócili. Partnerem do naszych rozliczeń jest Uczelnia, więc pieniążki oddadzą. Nie można tutaj mówić o ryzyku jeżeli spełniamy warunki nie ma mowy, by kasy nie było. - secundo: propozycja tylko dla orłów tzn. dla tych, którzy mają stypendium socjalne Nie oszukujmy się, że skierowanie oferty do najbiedniejszych (według litery regulaminów pomocy materialnej, żeby była jasność) ma sens. Problem, jeżeli Ty też chcesz skorzystać z oferty a akurat nie łapiesz się na kasę z socjalnego. Odpowiedź: Student potrafi! Niestety są praktyki, o których napisać nam nie wypada lecz istnieją. - tempo: wpłaty, zwroty a terminy Bądźmy realistami: argument, który teraz wymienię jest kluczowym, dla którego ogrom studentów rezygnuje z takiej formy promocji jedzenia na stołówce. Rozmawiałem z wieloma osobami wahającymi się a jednak odrzucającymi tę propozycję z bardzo sensownego powodu terminowość zwrotu inwestowanych pieniędzy. Przychodzę na Uczelnię w październiku płacę za 2/3 obiadków; w listopadzie płacę za 2/3 obiadków pomimo tego, że jeszcze nie otrzymałem zwrotu za październik; w grudniu płacę za 2/3 obiadków pomimo tego, że nie otrzymałem zwrotu za październik i listopad. Dlaczego? Wyrównanie przyjdzie na konto dopiero w połowie grudnia wraz z inną pomocą materialną. Tak długotrwałe inwestowanie i czekanie na pieniążki, nie oszukujmy się, odstrasza sporą część studentów. Podobna sytuacja powtarza się fot. autor tekstu Nadszedł czas przypomnieć sobie drogę do naszej stołówki... 8 KWIECIEŃ 06

9 w marcu, kwietniu i maju. Jest to uzależnione faktem, kiedy pomoc finansowa jest księgowana i wpływa na nasze konta. Po rozmowach z owymi stołówkowymi wahadłami każde z nich mówi to samo: Zgodziłbym/-łabym się na obiady na stołówce, gdybym terminowo np. 20 dnia miesiąca otrzymywał/-ła stypendium żywieniowe w wysokości 110zł, który mógłbym/mogłabym w całości przeznaczyć na wykupienie obiadów w następnym miesiącu i tak cyklicznie do końca roku akademickiego. Terminowość wpływania dodatku do stołówkowych posiłków to według mnie jedyny poważny argument przeciwników propozycji. Podsumujmy tytułową reaktywację i rewolucję : Na naszej politechnicznej stołówce można się żywić naprawdę za grosze (wyliczyliśmy przykładowy, rzeczywisty, miesięczny koszt 40zł a przy 2/3 obiadów zarabiamy 5zł), ale trzeba się paradoksalnie uzbroić na starcie w sporą dawkę gotówki, bo zwroty nie są terminowe. Według mnie problem rozwiąże się sam, w pełni, raz na zawsze. Jaki zatem jest ten złoty środek? Temat stołówki należy podzielić na dwie zasadnicze części studencką i uczelnianą. Nasze środowisko musi ZMIENIĆ NASTAWIE- NIE do takiego sposobu żywienia. Władze Uczelni powinny przyjrzeć się problemowi, który nagłaśniają studenci pragnący spożywać obiady na stołówce DOPŁATY POWINNY BYĆ TERMINOWE. Wtedy wszyscy będą szczęśliwi: studenci (przede wszystkim niskie koszta) oraz władze Uczelni (dostęp każdego z żaków Politechniki Świętokrzyskiej do pełnowartościowego i zdrowego posiłku). Zmiany idą ku lepszemu a idea posiłków studenckich na stołówce może być zachowana i ja w to wierzę, i ja tak piszę! W imieniu studentów, Maciej MAC Wojtasik PS. Na koniec muszę dodać, że po przedstawieniu stanowiska studentów i rozmowie z Panem Prorektorem ds. studenckich, dr hab. inż. A. Kapłonem otrzymałem zapewnienie, że Władze Uczelni zastanawiają się nad problemami wspomnianej terminowości wypłat i wkrótce powinny pojawić się propozycje rozwiązania tego problemu. STUDENTNIK@GAZETA.PL TEMAT NUMERU - STOŁÓWKA Sonda: Czy jadasz obiady na stołówce czy może gdzieś indziej? Specjalnie dla Was przygotowaliśmy sondę na temat Stołówki PŚk. Nasi koledzy i koleżanki udzielili nam kilku odpowiedzi, dzięki którym będziecie mieli większe rozeznanie, co i gdzie lepiej zjeść. Jeżeli już się Wam znudziło palenie garczków w akademiku, to może wybierzecie się na naszą stołówkę. Oto instrukcja czytania sondy: W zależności od odpowiedzi studenckiego respondenta na pytanie główne (patrz: tytuł) rozmawialiśmy konkretnie na dany temat (szczegółowe pytania poniżej). Kamila i Przemek Pytania przygotowane specjalnie dla odpowiedzi gdzieś indziej : 1. Co według Ciebie przemawia za tym, żeby omijać stołówkę szerokim łukiem i jadać gdzie indziej? 2. Co musiało by się wydarzyć, abyś przekonał się do stołówki? 3. To może nam zdradzisz czym się żywisz i jakie jest Twoje podstawowe Menu? Pytania przygotowane specjalnie dla odpowiedzi stołówka : 1. Co skłoniło Cię do podjęcia decyzji o jedzeniu na stołówce? 2. Co powinno się zmienić na stołówce dla tych, którzy już tu jadają, a co powinno aby zachęcić niezdecydowanych? 3. Czy masz jakieś konkretne życzenie odnośnie menu? Odpowiedź gdzieś indziej GRZESIEK WBiIŚ Gdzie indziej, sam sobie gotuję. 1. Plan zajęć na Uczelni. 2. Musiały by się kończyć wcześniej zajęcia a stołówka powinna być otwarta dłużej. 3. Jem to, co mi mama ugotuje stołówka się nie umywa do mojej kochanej mamusi. ILONA i KAŚKA WBiIŚ Nie, zdecydowanie nie. 1. Żeby w tym jedzeniu na stołówce nie znaleźć jakiegoś gwoździka. 2. Nie jadamy, nie będziemy jadać bo jest trochę za drogo. Z domu mamy pewne jedzonko a nasze mamy pysznie gotują. 3. Nie gotujemy tylko pijemy (herbatkę uspokajającą) KUBA WBiIŚ Może jednak gdzie indziej. 1. Ponieważ mam blisko mamę. 2. Powinien być schab po turecku i do każdego dania browar gratis. 3. Zupa mleczna, Schabowy z kapustą lub BigMac, Sake Laury z sokiem. Odpowiedź stołówka GUMINGO WZiMK Tak, na stołówce. 1. Nie chciało mi się gotować ani zmywać. 2. Obniżyć koszty obiadów a stołówka powinna być dłużej otwarta. 3. Większe urozmaicenie menu oraz mniej potraw z pomidorami. Przydałaby się jeszcze dziczyzna. DZIKI WZiMK Tak, jadam obiady na stołówce 1. Nie jestem stworzony do gotowania, nie umiem tego robić, a muszę coś jeść. 2. Dla tych, którzy się wahają obniżyć ceny. Dla tych, którzy jedzą większe porcje drugiego dania. 3. Muszą być koniecznie pierogi (jeszcze nie było odkąd tam jadam). ROCCO WZiMK Może jednak na stołówce. 1. Bo dowiedziałem się, że dają na to 50 zł. 2. Czas otwarcia powinien być wydłużony. 3. Więcej surówki, ja chcę marchewkę a oni mało jej dają i żeby nie było fusów w kompocie. Bezpłatne szkolenia, i bezwrotne dotacje dniu o godz. 19 odbędzie się szkolenie w klubie W Pod Krechą dotyczące zasad zakładania własnej działalności gospodarczej z wykorzystaniem funduszy UE z Europejskiego Funduszu Społecznego (projekt: Kompleksowe Wsparcie Rozwoju Przedsiębiorczości ). Osoba zameldowana i pragnąca założyć działalność na terenie naszego województwa po ukończeniu studiów (lub w ich trakcie) może liczyć na system bezpłatnych szkoleń, konsultacji i bezzwrotnych dotacji na uruchomienie własnej firmy. Uczestnictwo jest bezpłatne! KWIECIEŃ 06 9

10 LUŹNA KARTKA SHADOWA I MATIEGO Krzyżowka Matiego (uwaga: może być z hasłem!) Pionowe 2.-Rzadkie imię żeńskie 3.-Dawniej weranda 4.-Wschodzące zboże 5.-Jest żonaty 6.-Obchodzi imieniny Pień drzewa bez gałęzi 8.- I po angielsku 10.- Cenna staroć 14.-Obszar własności ziemskiej 17.-Efektowne kłamstwo 18.-Pójdźka 20.-Wybiera się za morze 23.-Chirurgiczne lub krawieckie 25.-Budynek dla bydła 26.- Terenowy samochód farmera 27.-Strzyże nimi pies 29.- Jezioro w Tanzanii 32.-Gest, skinienie 33.-Szwedzki zespół muzyczny z lat 80-tych 35.-Małpa, krewna gibbona, występuje na Półwyspie Malajskim i Sumatrze 37.-Inaczej pogoda 39.-Jednostka monetarna Włoch, Watykanu i San Marino 40.-Srebrzysty, plastyczny metal, ferromagnetyk 41.-Miasto na Uralu (Rosja). 43.-Kończy alfabet 45.-Piecuch. 46.-Nadbałtycki ptak 47.-Model fiata 50.-Siostra Antygony 51.-Zwinięta taśma 53.-Wgłębienie wywołane korozją 54.-Jacek dla Placka 55.-Widmo. 57.-Para na estradzie 58.-Małe konie wierzchowe 59.-Jednostka ciśnienia Poziome 1.-Monter elektryk 7.-Napój parzony z palonych i zmielonych ziaren 9.-Miasto targów 11.-Ozdobna obudowa lampy 12.-Wydziela się z roztworu 15.-Równikowy wiatr 16.-Rysunki - zagadka 19.-Do strzyżenia trawników 21.-Dotknięcie piłką siatki 22.-Skutek Prowadzi odwieczną walkę z dobrem 28.-Ruch cieczy lub gazu 30.-Sport zimowy 34.-Haracz 36.-Bizon polskiego rolnika 38.-Region autonomiczny Włoch, główne miasto Palermo 41.-Srebrzystobiały, lekki metal. 42.-Samochodowy z mechanikami 44.-Może porazić 48.-Opłacone z góry prawo do korzystania z telefonu 49.-Socjalne lub naukowe 52.-Wolność, niezależność 56.-Droga do serca mężczyzny 60.-Cyfra na początku osi 61.-Tam powstaje gazeta 62.-Zbieracz. (za)żarty Quncik qulinarny Zaczęła się już sielanka. Sesji prawie nie ma (dla mnie jeszcze jest), czas przygotować się do Juwenaliów. Kwiecień już nadszedł, więc pora poleniuchować i spędzić świąteczny czas z naszą kochaną rodzinką. Wypadałoby im pokazać co naprawdę nauczyliśmy się na studiach. Nie powiemy przecież, że nic. Proponuje tradycyjne ciasto na święta Wielkanocne babkę z lukrem. Składniki nie są trudne do zdobycia (ma je taki sklepik na campu- SiE): 2 ½ szklanki mąki, 1 niecała szklanka cukru zwykłego, 1 ½ łyżeczki proszku do pieczenia, olejek aromatyczny (jako student wołałbym piwny ale z braku takowego używam rumowego), 1-1½ łyżki oleju (podkreślam roślinnego nie mechanicznego), jedna śmietana (250 ml), 3 jajka (kurze, kurze i tylko kurze), rodzynki (dla bajeru i żeby Nadii ślinka ciekła). Jak wykonać: 1. Ubić jajka z cukrem. 2. Pośrodku umieścić mąkę. 3. Wrzucić całość do garnka i zmiksować. 4. Wylać do formy i włożyć do piekarnika nagrzanego do około 200 stopni Celsjusza. 5. Z początku piec w tej temperaturze. 6. Powoli obniżać ją do około 150 stopni Celsjusza. 7. Po ½ godziny można zajrzeć czy babka jest gotowa. Teraz lukier - potrzeba nam 1 Żona do męża: - Wróciłeś pijany o 4-tej nad ranem. Wprost nie mam słów... - No i chwała Bogu. *** *** *** - Co jest najważniejsze w wyprawie na biegun? - Sześciopak. Czasem trzeba zostawić wiadomość na śniegu. *** *** *** Obserwatoria sejsmologiczne odnotowały lawinowo wzrastającą ilość wstrząsów tektonicznych - właśnie rozpoczął się okres godowy u kretów. *** *** *** - Jak odróżnić admina od normalnego człowieka? - Zapukać. Normalny człowiek spyta: Kto tam?, a admin: login?. *** *** *** Mały Jasio pyta mamy: - Mamo, dlaczego wszystkie dzieci jedzą watę cukrową, a ja zawsze dostaję zwykłą? *** *** *** - Szeregowy, macie coś od komarów?! - Tak jest panie sierżancie! Melduję, że od komarów mam to, co najlepsze: zwinność, szybkość, skrytość i upór! Shadow szklankę cukru pudru oraz sok z 1 cytryny (musimy wycisnąć samemu). Alternatywą tego rozwiązania jest wizyta w zaprzyjaźnionym sklepiku by nabyć gotowy produkt, który wystarczy tylko podgrzać. Lukier tworzymy poprzez wymieszanie składników i wylanie tego co powstanie (roztworu bez %) na babkę. Smacznego życzy Shadow 10 KWIECIEŃ 06

11 Hostel, backpacker ŚPIJ W HOSTELU, PRZYJACIELU ;) o co biega? Backpackersi (Piotr i Gosia) w Peru (fot. hostel-helvetia.pl) Uwaga wstępna: lekturę tego artykułu polecam szczególnie tym, którzy słowo hostel kojarzą jedynie z filmem Quentina Tarantino. Nikt nie będzie tu nikogo zabijał ani wkładał wiertary do buzi ;) Obraz ten trafił do naszych kin pomimo faktu, iż większość Polaków nie wie czym naprawdę jest właśnie ów hostel. Czy oglądacie czasem programy podróżnicze o ludziach, którzy z plecakiem przemierzają świat? Czy marzycie o tym, by za drobne pieniążki przeżyć przygodę życia? Musicie tylko stać się backpackersem i poszukać odpowiednich hosteli. Oto krótki słowniczek pojęć: Hostel tanie miejsce noclegowe, w których udzielanie noclegu nie jest zwykłą usługą lecz formą sztuki, bo sztuką jest dać gościowi niemal wszystko, czego zapragnie za najniższą z możliwych cenę. Gratis otrzymamy np.: sejf, szafki zamykane na klucz, dostęp do internetu, przechowalnię bagażu (i rowerów!), pościel, śniadanie, rezerwację noclegu w innym mieście, informację turystyczną. Hostel różni się zdecydowanie od hotelu tym, czym impreza w klubie od potańcówki w sanatorium ;) Nikt się nie obrazi jak powiesz do niego na Ty i raczej nie ma tu nikogo w garniturze. Takiej atmosfery nie ma nawet w schronisku górskim! Backpacker dosłownie: człowiek z plecakiem. Jest to najczęstszy gość hosteli. Zazwyczaj podróżuje samotnie, dlatego chętnie wybiera łóżko w Sali zbiorowej, żeby poznać innych backpackersów. We wspólnej kuchni gotują razem obiad, piją piwo i nowopowstałą paczką uderzają na miasto. Hostel jest więc miejscem spotkania obieżyświatów, indywidualistów, którzy wymieniają się nie tylko praktycznymi informacjami ale poglądami na życie. Dorm ang. dormitory: pokój wieloosobowy, który jest najczęściej wybierany przez oszczędnych backpackersów. RTW ang. Round The World Tour. Forma podróżowania najczęściej wybierana przez turystów z Australii i Nowej Zelandii oparta na hotelach, najtańsza wycieczka dookoła globu. Trochę z wypadku, przypadku i szczęścia trafiłem do warszawskiego hostelu Helvetia, który jest jednym z ponad 50 podobnych miejsc w Polsce. Właściciele Helvetii, Piotr i Gosia, chętnie opowiedzieli o tym, że pomysł założenia ich hostelu zrodził się podczas podróży z Boliwii do Argentyny. Usłyszałem kilka ciekawych historii z życia prawdziwych backpackersów (np. o oblężeniu obieżyświatów przez wojska indyjskie podczas Łóżka i szafka w dormie (fot. Maciej Wojtasik) noclegu pod kaszmirskim mostem) oraz ciekawe anegdoty hotelowe (np. o zjeździe 3 kapeli rockowych i ich imprezach, nocnych naukach śpiewu udzielanych przez Keitha Thompsona z szekspirowskiego teatru The Globe, czy poszukiwaniach paszportu zgubionego w PKSie przez roztargnionego Hiszpana). Ja również wciągnąłem się w atmosferę światowego podróżowania, szczególnie gdy: uczyłem Szwajcara polskich tradycji związanych z napojami, usłyszałem Merci! pożyczając mydło przy umywalce, poznałem angielskie przyśpiewki prysznicowe, a w kuchni można było rozpoznać minimum czte- ry języki jakimi posługiwali się goście. Jeżeli choć trochę zaciekawiłem Was do własnych podróży podaję skrócony przepis na RTW: za pomocą int e r n e t o w y c h portali wyszukujemy hostel w interesującym nas państwie/mieście, d o k o n u j e m y rezerwacji (zazwyczaj przedpłata 10%), przyjeżdżamy i cieszymy się z wyjazdu tak długo jak chcemy, znajdujemy kolejne miejsce korzystając z darmowego dostępu do sieci, jedziemy dalej. Tak można zwiedzić cały świat! Linki przydatne dla początkujących backpackersów: - (porządny hostel w Warszawie byłem, sprawdziłem ;)) - (portal hostelowy z największą bazą obiektów) (inne portale z możliwością rezerwacji). Hostele polubił i opisał Maciej MAC Wojtasik STUDENTNIK@GAZETA.PL KWIECIEŃ 06 11

12 PORADNIK ZDROWEGO STUDENTA Syndrom dnia następnego Niedawno były urodziny Studentnika i Dzień Kobiet. Następnego dnia, aż żal było patrzeć na niektórych redaktorów krzywiących się na dźwięk otwieranego okna. Wielu studentów przeżywa to samo, bo przecież nie samą nauką człowiek żyje... Skutki pojawiają się dnia następnego, kiedy czujemy, że przeholowaliśmy. Skąd się bierze kac? Najprościej rzecz ujmując, etanol, składnik każdego trunku, trafia do wątroby, gdzie zostaje zneutralizowany, a potem wydalony z organizmu. Problemem jest to, że wątroba nie nadąża przekształcać etanolu i trujące związki odkładają się w organizmie. Co wtedy czujemy? Chyba nie trzeba nikomu wyjaśniać, a już najbardziej studentom. Grunt to prewencja. Myśl przed, bo w trakcie różnie bywa, a po jest już za późno. O przygotowaniu logistycznym wiedzieli już starożytni Rosjanie, nie mówiąc o Chucku Norrisie. Przed imprezą: wypij szklankę mleka, zjedz rosół (nic na pusty żołądek); zażyj preparaty witaminowe (tracisz mnóstwo witamin podczas picia alkoholu). Kiedy impreza w pełni, co jakiś czas pij napoje bezalkoholowe, najlepiej niegazowane, a na pewno nie energetyzujace, bo daje to efekt mieszania alkoholi (tzw. zwrotny). A propos, najgorsze rezultaty daje mieszanie wódki i piwa oraz wszelkie odkrycia studenckiej techniki zrobię to sam. Jak coś Ci nie smakuje nie pij, nie jedz, uwierz, że Twój organizm Cię nie kłamie. Na koniec najważniejsze sam wiesz, kiedy masz dość. Nie chcesz nie nawadniaj się. Co jeśli jest za późno, głowa pęka, a żołądek chce wyjść na zewnątrz? Dużo osób pije wodę. Czy to pomaga? Tak, ale nie tak bardzo jak soki. Brakuje Ci witamin(zwlaszcza C i B copmlex), najwięcej znajdziesz w owocach i warzywach. Tłuszcze, to też dobry pomysł, byle nie fast food y. Wspomniany wcześniej rosół domowej roboty lub inny ciepły posiłek dodadzą Ci sił. Nicniejedzenie to nicnietrawienie i nicniewydalanie (trujących związków), czyli nic dobrego. Popularny pogląd lecz się tym, czym się strułeś można zamienić na wypij sobie i wyjdź bez kurtki na mróz. Oba działają na tej samej zasadzie. Alkohol kłamie, jeśli nie czujesz, że Ci zimno, to nie znaczy, że nie jest Ci zimno. Twój organizm się wychładza, ale strute alkoholem połączenia nerwowe nie docierają do mózgu z tą wiadomością. Leczenie alkoholem to po prostu przedłużanie syndromu dnia następnego na dzień kolejny, czyli zamiast odczuć kaca dziś, odczujesz jutro, co nie oznacza, że dziś go nie ma. Kto ile wypije? Nie zamierzam się z nikim licytować. Chcę powiedzieć, że głowa głowie nierówna jeśli chodzi o picie. Zależy to od innych czynników, m.in.: wagi, płci, sposobu odżywiania, przebytych chorób, a nawet od nastroju. Ktoś pijący jedno piwo, może być bardziej podatny od tego, który wypił sześć. Wracając do moich ulubionych powiedzeń, to jeśli się pije, trzeba to robić z głową. Wszystko jest przecież dla ludzi, tylko ludź musi znać swoje granice i mieć odwagę powiedzieć nie, kiedy nie chce. Nadia WIZJA PRZYSZŁOŚCI OCZYMA NASZEJ WIEDŹMY Horoskop Wróżka Zofija specjalnie dla czytelników Studentnika odkrywa przyszłość zapisaną w fusach z kawy 3in1 i torebkach herbaty ekspresowej (koniecznie ze sznureczkiem). Baran Przed Tobą miesiąc imprez i dzikich libacji. Moja rada: ubezpiecz się przed pójściem na imprezę należy zadzwonić do izby wytrzeźwień i zarezerwować sobie miejsce. Panna Mars w kwadraturze ze Snickersem sprawią że wreszcie otrzymasz ciekawą propozycję pracy. Stanowisko magazyniera w hurtowni alkoholi w pełni Cię satysfakcjonuje, no bo przecież będzie zgodne z Twoimi zainteresowaniami. Tylko pozazdrościć! Waga Uporządkuj swoje życie. Zrób bilans zysków i strat, przyznaj się do błędów... W tym trudnym dla Ciebie okresie przyjaciela znajdziesz w Koziorożcu, Skorpionie i mięsnym na rogu. Byk Oj... zmień sobie znak zodiaku. Koziorożec Wiosna to doskonały czas na ujawnienie swoich uczuć jakiekolwiek by one nie były. Układ planet sprzyja gwałtownej fali uczuć. Proponuję kupić ponton! Skorpion Otrzymałeś propozycję pracy przy dużym projekcie i nie wiesz jaką powinieneś podjąć decyzje? Starannie rozważ wszystkie ewentualności. Żeby ułatwić Ci sprawę zdradzę, że w przyszłości i tak nie zrobisz nic pożytecznego. Strzelec Wraz z początkiem wiosny w Twoim znaku zaświeci Słońce. Spotkasz miłość swojego życia, albo i nie. Wodnik To będzie najgorsza wiosna w tym roku dla Wodnika. Planety podpowiadają, co zrobić w tak trudnym okresie: patrz Byk. Ryby Musisz przyznać, że pomysł kupienia swojej dziewczynie na Dzień Kobiet zamiast kwiatka kilograma ziemniaków, chleba, mleka oraz kostki masła nie był najlepszy. Gwiazdy jednak dają Ci szansę. Spróbuj jeszcze raz, a na pewno wszystko będzie ok.! Rak Słońce w znaku Raka sprzyjać będzie nowym przedsięwzięciom finansowym. Zaryzykuj! Zainwestuj już dziś, a wkrótce czeka Cię przypływ gotówki becikowe. Bliźnięta To jest doskonały okres, aby się wybrać po jakiś nowy ciuszek. Polowanie najlepiej zacząć od osiedlowego śmietnika. W przypadku niepowodzenia nie załamuj się, gwiazdy Ci sprzyjają. Na końcu miasta jest przecież duże wysypicho tam na pewno coś dla siebie wypatrzysz. Lew No nie! Skończyły się baterie w kryształowej kuli! Przy ostatnim znaku?! Co za pech... nie bądź lew-y powróż sobie sam postaw sobie pasjansa na komputerze. /Mały Dinozar / znana jako Ania Zniżka 12 KWIECIEŃ 06

13 WYWIAD Gotuj ze Studentnikiem - czyli Kabaret Moralnego Niepokoju od kuchni! Piątek 13. Podobno pechowy dzień. Nigdy w to nie wierzyłem aż... uwierzyłem. Najpierw okazało się, że Kabaret Moralnego Niepokoju spóźnia się na występ. Za 5 minut mieli wchodzić na scenę a ich nie było jeszcze w Kielcach. Później mogło być już tylko gorzej. Zostałem pozbawiony narzędzia pracy. Mój dyktafon nawalił. Musiałem jechać po nowy. Wiedziałem że w 4 minuty nie zdążę. Pozostawało liczyć już tylko na moje i tak spore szczęście, którego nigdy mi nie zabrakło. Udało się. Gdy wróciłem kabaretu jeszcze nie było. Jak się okazało nie była to dobra wiadomość, bo nie będę miał kiedy zrobić wywiadu skoro oni zaraz po występie jadą do Radomia! Szczęście jednak mnie całkiem nie opuściło. Grupa najlepszych kabareciarzy wpuściła mnie do swojej garderoby, abym robił wywiad w czasie trwania występu. WOW! Gdy część z nich była na scenie zadawałem innym pytania zupełnie wyrwane z kontekstu. Najpierw dorwałem Mikołaja Cieślaka: KK: Czy Polacy za granicą rozumieją Wasz humor, czy przesiąknięci są inną kulturą do tego stopnia, że ich nie śmieszycie? MC: To zależy. Jak gramy to niektóre rzeczy łapią, a niektóre nie. To zależy jaka Polonia. Teraz w Anglii jest dużo Polaków, którzy przyjechali niedawno, więc oni wiedzą o co nam chodzi i łapią wszystko. Na przykład starsza polonia nie łapie żartu z falą w wojsku mimo, że w Polsce się z tego śmieją. KK: Czy traktujecie kabaret poważnie? MC: Tak, poważnie. Po pierwsze śmiech, ale chcemy też coś tam powiedzieć czy pokazać. Szczególnie jest na to miejsce w tygodniku, żeby coś ośmieszyć lub skrytykować. Nagle w garderobie zrobił się kocioł. Kilka rekwizytów znikło a ja zadałem pytanie Przemkowi Borkowskiemu. KK: Czy planujecie jakieś produkcje filmowe jak na przykład filmy z wytwórni A YoY? PB: Nie, raczej nie. Tygodnik zamierzamy kręcić do czerwca. Zostaniemy przy scenie i jakiś programach robionych raz na jakiś czas. KK: Często zdążają się wpadki na scenie? PB: Tak. Dosyć często. Wychodzi się z tego improwizacją. Kasia na przykład gotuje się i śmieje. Jakoś obroną ręką z tego wychodzimy i powstają fajne gagi. KK: Jak to było w czasach studenckich kiedy byliście w samorządzie i zakładaliście gazetkę Podniebienie? PB: Historia była następująca. Kiedy przyszliśmy na pierwszy rok studiów okazało się, że stary samorząd ma już dosyć i zrobiono wybory, do których nikt się nie zgłosił. Pan dziekan w końcu spotkał się z nami i powiedział, że musi być jakiś samorząd i że szuka ochotników. My się zgłosiliśmy i zostaliśmy wybrani przez aklamację. KK: Co radzicie studentom, którzy chcieliby zająć się kabaretem. PB: Niech znajdą dobrą pracę. Na przykład w banku. Mówię poważnie. Bardzo trudno jest teraz odnieść sukces. Chyba, że ktoś ma super parcie na scenę i nic innego nie potrafi robić. Zawsze jednak dobrze jest mieć plan B. KK: Co sądzicie o tym, że wszystkie Wasze skecze można pobrać z internetu? PB: Fajnie. To jest jakiś wyznacznik popularności. Czemu nie. KK: Czy zgodzilibyście się zagrać w reklamie? PB: Wszystko zależy od tego jaka by to była reklama. Jeślibyśmy dostali takie warunki jak Mumio, mielibyśmy duży wpływ na scenariusz i na reżyserię to być może tak. Była też taka reklama gdzie członkowie różnych kabaretów poprzebierani byli za komórki i to niestety było straszne. Jeśli bliżej tej reklamy z Mumio to czemu nie. KK: Co sądzicie o używaniu wulgaryzmów w skeczach? PB: Oczywiście, że można, tylko trzeba to zrobić z sensem. My jako absolwenci polonistyki wiemy, że przekleństwa są integralną częścią języka polskiego. Trzeba ich używać umiejętnie. Jeśli używa się ich zbyt wiele to tracą swoje nacechowanie emocjonalne. Nie wolno przesadzać z ilością. U nas jest to jeden wulgaryzm na cały program. Do garderoby wpadł Robert Górski. Mały kocioł. Robert spisał co już było żeby skecze się nie powtarzały i moim następnym rozmówcą został Rafał Zbieć. KK: Jaki jest wasz rekord grań w jednym dniu? RZ: Cztery występy. Rano graliśmy dla podstawówki potem dla liceum, później dla żołnierzy i wieczorem dla normalnej publiczności, biletowanej. I to było śmieszne bo dla podstawówki nie mogliśmy grać pewnych numerów, które mogliśmy włączać dla licealistów. Dla żołnierzy można było walić spokojnie wszystko albo lepiej, a potem dla normalnej publiczności. To jest bardzo przyjemne granie tyle występów jednego dnia. Chodzi o to aby publiczność nie widziała, że to jest na przykład trzeci występ, choć nie wiadomo czemu trzeci zawsze wychodzi najlepiej. Koniec występu się już zbliżał i do garderoby wpadł Robert Górski, gwiazda KMN. KK: Jaką nagrodę chcielibyście jeszcze zdobyć? RG: Właśnie myśleliśmy o Noblu ale w naszej dziedzinie nie rozdają tego chyba. Chyba mi po prostu nie dadzą tego złośliwie. Jeżeli chodzi o nagrody krajowe bo tylko takie znam to rzeczywiście dostaliśmy chyba wszystkie. Już nie robimy tego dla nagród. Teraz tylko dla publiczności. Jak ludzie przychodzą na nasze występy to jest to wystarczające wyróżnienie. Chyba, że jakąś nagrodę pieniężną, albo paszport Polityki he, he... Kabaret zawsze jest osobną sztuką i zazwyczaj jest pomijany. Przepraszam ale muszę się jeszcze ukłonić. KK: Dziękuję za rozmowę. Zanim się obejrzałem wszyscy już byli w busie, zebrawszy wszystkie swoje graty i dwie walizki rekwizytów. Co prawda był mały problem z czapką Mikołaja czy zaliczyć ją jako rekwizyt czy własność prywatną ale zagadka została szybko rozwiązana. w garderobie przeszkadzał Krzysztof Kubalski STUDENTNIK@GAZETA.PL KWIECIEŃ 06 13

14 STUDENCIK Szara rzeczywistość Nadszedł kolejny ciężki dzień. Wygłodzony i niewyspany twardo walczę z promieniami słońca, które skutecznie mnie oślepiają. Aaa! To zabrzmiało jakby winda spadła z ósmego piętra. Trzeba odkurzyć dywan. Od ostatniego trzepania minęło już ze dwa miesiące, ale jak tu sprzątać skoro od kierowniczki przychodzą same nagany. Po ostatnim razie okna myli do czwartego piętra, bo trochę je zakurzyliśmy. Z drugiej jednak strony nie rzadko się zdarza trzepać dywan z okna ósmego piętra. Przechodnie myśleli, że to pożar, tak się kurzyło. Hmm Wracając do dzisiejszego dnia. Z pozycji w jakiej się nagle znalazłem odkryłem pod łóżkiem skrypt z pierwszego roku. Musiał tam leżeć kilka lat. Do tego w jakim dobrym stanie. Prawie nie używany. Nie, nie, tylko nie to. Jednak wczoraj wylał się nam napój. Ręka przykleiła mi się do podłogi. Tak sobie błogo leżę na podłodze, nawet mi wygodnie, ale coś mnie niepokoi. Mam mokre spodnie! Czyżbym Nie, to niemożliwe. To nagłe spostrzeżenie spowodowało, że stanąłem na nogi. Rety! Spodnie mokre, dywan mokry, dookoła żywej duszy. Przecież to nie ja! Co ja wczoraj robiłem!? Pamiętam, że impreza skońc z y ł a się dość w c z e - ś n i e, gdyż nie było światła. W p r a w d z i e wykorzystaliśmy akademik obok, ale to nic nie tłumaczy. Może zlew wylał, rura pękła, albo jeszcze coś. Nie, to nie to. Jak tu myśleć, jak czuję się jak nad morzem. Pod nogami mokro, a w głowie szumi. Chwila, już wiem! Lodówka się rozmroziła! Moje jedzenie! Uf, jaka ulga, przecież już nic n i e m a m. Co ja będę jadł?! Gdzieś pod łóżkiem widziałem ziemniaka. Już ma kiełki, ale jak się ugotuje to do wieczora wystarczy, a potem powtórzymy imprezę. W końcu jakoś trzeba przygotować się do Juwenalii. LOCO W POSZUKIWANIU TAJEMNIC ALTERNATYWNYCH...Przygody Staszka Biedronki sezon II, odc. 3 Podobno są rzeczy, które nie śniły się nawet filozofom. Takich właśnie rzeczy ludzie byli świadkami w XXI w. Nadeszły bowiem czasy, pełne znaków na niebie i ziemi, zapowiadających przyszłe wydarzenia, zagrażające planecie. Jedyną nadzieją ludzkości był Staszek Biedronka... Był piękny marcowy, wiosenny dzień. Gdzie nie spojrzeć, rozpościerał się piękny biały, zaśnieżony krajobraz. Staszek jak co wiosnę lepił bałwana z profesorem przed Instytutem Fizyki Jądrowej na Świętokrzyskim Uniwersytecie Technologicznym. Obaj myśleli tylko o jednym. Rok 2012 jest coraz bliżej. Ta myśl nie dawała im spokoju nawet przy goleniu i to w zimnej wodzie! Przez ostatni rok poczynili mnóstwo odkryć, ale czegoś jeszcze brakowało. Coś co nazywali brakującym ogniwem wciąż czekało na odkrycie. - Może byśmy tak gdzieś wyjechali na jakąś akcję? prosił Staszek. - Przecież nie mamy pieniędzy! Po ostatnich akcjach sponsorzy się wycofali! Możemy tylko lepić bałwany, to nam wychodzi najlepiej! narzekał profesor. - To może chociaż do bunkrów pod miastem? Są świetnie zachowane i pełne tajemnic! bajerował Stachu. Gdy profesor usłyszał jak Biedronka mówił o tajemnicach, zaświeciły mu się oczy i zmiękł. - Dobra. Pojedziemy. W końcu stać mnie jeszcze na bilet autobusowy. Następnego ranka pojechali. Gdy byli na miejscu i zjedli połowę przygotowanych kanapek, postanowili wejść do środka. Wyciągnęli latarki i zagłębili się w czarną pustkę poniemieckich korytarzy. - Ja to słyszałem, że tu podobno straszy. W nocy słychać hałas i okrzyki po niemiecku. - Brednie gadasz! Szukaj lepiej jakiś drzwi lub włazu! udawał twardziela Endriu. - Coś znalazłem! To jakiś właz. W środku słychać jakieś głosy! - Staszek nie otwieraj tego! Biedronka jednak wszedł do środka, a za nim profesor. Drzwi zatrzasnęły się. W środku jednak nikogo nie było. Pozostało im tylko granie w skojarzenia. Nagle drzwi otworzyły się i wszedł do środka oficer Wehrmachtu. - Witam Was serdecznie przybysze. Czekaliśmy na panów od dawna. Mamy w tej chwili 1943 rok. Wiemy, że przybywacie aby dostarczyć nam plany tajnej broni której użyje nasz wódz wypowiedział jednym tchem z całkiem dobrą polszczyzną. - Wow ale czad. Cofnęło nas w przeszłość. Gdyby to był mój pierwszy raz to bym zemdlał, a tak to sobie ziewnę udawał niewzruszonego Staszek. - Przecież musimy się ratować! To są faszyści! Nie będziemy im pomagać! denerwował się profesor. - Będziecie! Ja tu wydaje rozkazy i to ja decyduje co będziecie robić wtrącił śmiało oficer - Spoko luz. Tak się tylko przekomarzaliśmy. Piona ziomal! Przecież można się dogadać. Powiedz tylko jak działa ten wasz wehikuł czasu. My oczywiście mamy lepsze ale ciekawi mnie jak udało się Wam zrobić cos takiego? podpuszczał żołnierza Biedronka. - Wystarczyło zbudować kondensator przepływu, dzięki któremu przestrzeń będąca pod wpływem jego pola przemieszczała się wektorem czasu w kierunku zależnym od polaryzacji kondensatora wypaplał oficer, podobno naukowy. Nasi bohaterowie uradowani opisem urządzenia powiedzieli że narysują plan tajnej broni, jeśli ich potem szybko odeślą, bo inaczej do 1943 cofnie się oczywiście niemiecka ekipa nadzorująca podróże w czasie. - Stachu, ale udało nam się ich nabrać. Myślą teraz, że Rzesza rządzi, a Polacy pracują niewolniczo jak posłańcy temporalni bo to bardzo niebezpieczna robota. - Oni we wszystko uwierzą. Tylko co my teraz im narysujemy? niepokoił się Biedrona. - Mam przy sobie schemat poniemieckiego odkurzacza, który mi dała znajoma do naprawy. Podrzucimy im to i powiemy, że to super odrzutowa rakieta z samonaprowadzaniem. Niezłe, nie? - Genialne. W ogóle się nie kapną. A potem nie wiadomo dlaczego nas rozstrzelają! Staszkowi pomysł raczej się nie podobał. - To co proponujesz? poddał się profesor. - Złapiemy jednego i obedrzemy ze skóry, żeby mu zimno było i wiaterek hulał między nerkami. Później powiemy, że znamy kogoś, kto zna kogoś, co umie robić coś z niczego i uciekniemy nocą do lasu! - To ja poszukam tego schematu zrezygnowanym głosem powiedział Endriu. - Dobra, a ja poszukam jakiś niemieckich filmów:) Gdy wszystko już było gotowe, kondensator przepływu uruchomiony, a plan odkurzacza przygotowany nastąpiła chwila czułego rozstania. - Oto plan superbroni. Używajcie jej tylko wtedy, gdy będzie to konieczne. Nie wolno Wam jednak tego zrobić przed 1946 rokiem wkręcał im bajerek Stachu. - Dziękujemy! przekażcie swoim szefom, że jesteśmy dumni z osiągnięć przyszłych mieszkańców Rzeszy. Mamy nadzieję, że nasze dokonania uczynią ich życie lepszym w przyszłości przyjmował kopertę z planem oficer naukowy. - Terefere sratatata. Ale się zdziwią w 1945 mówił pod nosem profesor. Nasi bohaterowie wrócili do teraźniejszości i opuścili w pośpiechu bunkry, niechcący przyczyniając się do ich zasypania. W tym samym, a raczej równoległym czasie oficer otwierał kopertę z planem budowy super tajnej broni. Na kopercie widniał napis: Mamy Cię!!! i wszystko jasne... - Przecież to ajne odkurzacz! To nigdy nie będzie latać. Chyba, że woźna rzuci tym w kogoś! Krycho 14 KWIECIEŃ 06

15 SuperRoman i nieludzka nadludzkość SuperRoman zszedł do holu. W swoim najlepszym służbowym ubraniu oczywiście. Obcisłe czarne getry, czarna obcisła koszulka, czarna peleryna łopocząca przy każdym ruchu i przepaska na oczy. Wyglądał jak młody bóg. Wyjątkowo koślawy i schorowany bóg. W mitologii greckiej odpowiednik boga spłuczek i zapchanych rur kanalizacyjnych, ale jednak bóg. Rozejrzał się po sali. Wszędzie superbohaterowie. Każdej maści i postury. W pelerynkach i bez nich, z loczkami na środku czoła i bez, co kto chce. Z oddali rozpoznał dwie znajome twarze. Rozgadane w kuluarowym kółku dyskusyjnym. One też go zauważyły. - Toż to sam SuperRoman! - Rozległo się wołanie. Super! Teraz to już na pewno muszę podejść - pomyślał - Stachu, kopę lat! - Krzyknął z udawaną radością Super- Roman mając wciąż w pamięci 12,83 złotego, które Staszek był mu winny, ale zdawał się o tym nie pamiętać. - Z technicznego punktu widzenia to nie jest możliwe - wtrącił się Endriu. - Hę? - Kopa to sześćdziesiąt a ty, z tego co wiem, jesteś po dwudziestce. Albo więc nie minęła kopa lat od waszego poprzedniego spotkania, albo nagiąłeś w jakiś sposób czasoprzestrzeń, zmieniając wektory działania sił... - A, to... - Odpowiedział Super- Roman udając, że zrozumiał Stachu, ale Ty na takiej konferencji? Nie wiedziałem o tym, że posiadasz jakieś nadnaturalne umiejętności. - No jak to nie. Umiem być porwanym przez UFO. - Niekiepsko. Zawsze to lepsze niż umiejętność bycia przejechanym przez ciężarówkę. A pan, profesorze? SuperRoman zwrócił się do Endria. - Ja... tu jestem jako osoba towarzysząca. - Fajnie, fajnie. To już się nie dziwię, że wy tak zawsze razem... - SuperRoman zapatrzył się, a jego umysł odleciał jak motylek hasający po łące. - A powiedzcie mi... ta... ona... ta, która tam stoi... kto to? - Tam? Umywalki nie widziałeś? - Obok! - Uuu nie radzę, Sromek. - Ja Ci dam Sromka, chrabąszczu jeden. - Biedronka. Stanisław Biedronka. Syn Stanisława. - Tak. I Stanisławy. - Skąd wiesz? - Eee... no bez jaj. I pewnie jeszcze twoi rodzice pobrali się w Stanisławowie? - No i co z tego? - Ja się nie dziwię, że Cię UFO porywa. Ale wracając do tematu. Kto to jest? - Nie zadzieraj z nią SuperRomanie. Dobrze Ci radzę. Jest tu nowa, ale ponoć ma potężne nadnaturalne umiejętności. Ale tego SuperRoman już nie słyszał. Wpadł w wir wydarzeń jak piłeczka pingpongowa wrzucona do wanny wody z wyciągniętym korkiem. Kroczył teraz dumnie w jej kierunku. - Hej mała, pewnie wiele o mnie słyszałaś i zapewniam cię, że to wszystko prawda. - Ale kim ty jesteś? Zabolało. Ale nie mógł dać po s o b i e poznać tego bólu. Bólu nierozpoznania. W końcu nie po to gania po mieście w obcisłych gaciach, ścigając szumowiny, żeby ludzie nie wiedzieli kim on jest. Zagryzł zęby, przełknął ślinę i patetycznie, jak zwykle, powiedział... nie, nie powiedział. Powiedzieć to może bufetowa, że bigos jest gotowy. SuperRoman rzekł: - Jestem SuperRoman. Strzegę straże i ratuję ratusz. - SuperRoman zawsze miał problemy z tą kwestią. Wymyślił kiedyś sobie jak powinien przedstawiać się prawdziwy superbohater. Oczywiście od razu to zapomniał i od tej pory zawsze musi improwizować. Tym razem znów mu nie wyszło. - A ty jak masz na imię? - Jestem Diana. - Bądź pozdrowiona Diano. SuperRoman w myślach kopnął się w kostkę. No cóż, kiedy wymyślił to pozdrowienie nie brzmiało ono tak głupio jak wtedy, kiedy je wypowiedział. - Nie widziałem cię tu wcześniej. - Po raz pierwszy jestem na takiej konferencji. Dopiero teraz organizatorzy odważyli się mnie zaprosić. Wiesz, jestem zbyt potężna, bali się. - Ha! Też coś. Organizatorzy nie boją się potęgi superbohaterów. W końcu mnie zapraszają już od kilku lat. SuperRoman znów musiał kopnąć się w myślach w kostkę. Zaczęła myślowo sinieć. - No spoko, ale co ty umiesz robić? Kanapki? Firanki wieszasz? - Przesadziłaś. Teraz zgodnie z kodeksem honorowym muszę wyzwać cię na pojedynek. - Skoro nalegasz. - Nalegam. I to tu i teraz. OPOWIADANIE Wstawał nowy dzień. Niby nic, ale wschód słońca widziany przez supertajne szyby to zupełnie ekstremalne doznanie. Jakby tego było mało, szyby te umieszczone były w supertajnej sypialni SuperRomana, w supertajnym budynku, w którym odbywała się konferencja Superbohater w społeczeństwie, czyli jak pomóc tym, którzy w ogóle tego nie chcą, ani nie potrzebują, bez użycia siły. SuperRoman wziął głęboki wdech. Chciał poczuć atmosferę tej chwili. Ale nie tylko dlatego. Gdyby nie wciągnął powietrza nigdy nie wcisnąłby się w swoją służbową obcisłą koszulkę. rys. Mariusz Szatański Wreszcie SuperRoman poczuł, że to on przejął inicjatywę w tej rozmowę. A w pojedynkach zawsze był niezrównany. Nie zdarzyło mu się nie wygrywać. Pojedynki w świece superbohaterów o tyle różnią się od pojedynków wśród innych ludzi, że nie mają nic wspólnego z krwią, siniakami i innymi takimi. Każdy superbohater prezentuje swoją umiejętność i wychodzi kto jest lepszy. A umiejętność SuperRomana była niebagatelna. Nadludzka nawet. Potrafił on bowiem wypełnić roczne rozliczenie podatkowe PIT. Od razu przystąpił więc do akcji. Przeliczał, wyliczał, uzupełniał, PIT-0, PIT-D, odliczał ulgi, wyznaczał zwroty podatku. Był w tym niezrównany. Kiedy skończył, z uśmieszkiem tryumfu podszedł do Diany w pomrukach podziwu na sali i powiedział: - Twoja kolej. Diana spokojnie wyciągnęła telefon, wybrała numer, porozmawiała przez moment. Po chwili drzwi holu otwarły się i wszedł przez nie dostawca pizzy. Wyjął pudełko z termicznej torby, podał je Dianie i powiedział: - Za pół ceny, jak zwykle. Diana zapłaciła, dostawca wyszedł. Ale tego SuperRoman już nie zarejestrował. Był zdruzgotany. Jak można być tak potężnym?! - Myślał. Jak on może równać się z tak wielką mocą. Jak może przeciwstawić się tak wszechpotężnej, kosmicznej sile? Ano nijak. Odwrócił się na pięcie i ze spuszczoną głową wyszedł na zewnątrz. - Nie przejmuj się twardzielu, tak to już bywa - powiedział znajomy głos zza pleców. - Wiem Stachu, ostrzegałeś, nie słuchałem. - Wracamy do domu, podrzucę cię. Ludzie na mieście jeszcze przez kilka tygodni opowiadali o trójce ludzi siedzących na chodniku i patrzących z wytęsknieniem w niebo. Jeden do złudzenia przypominał superbohatera, drugi profesora akademickiego, a trzeci jakby łapał kosmicznego stopa. KezloK kezlok@tenbit.pl STUDENTNIK@GAZETA.PL KWIECIEŃ 06 15

16 Z KRZYSIEM PO MAPIE Część XII - Rajd Zimowy Dla tych, którzy lubią zimę drzewa podczas odpoczynku. i śnieg a w dodatku mają Po małym posiłku zwiększyło się jeszcze ochotę powłóczyć się po lesie to był idealny wypad. Akademicki Klub Turystyki Kwalifikowanej tempo marszu i szybko dotarliśmy pod leśniczówkę Świnia Góra i pomnik upamiętniający walki PTTK Politechniki w tych lasach z Niemcami we Świętokrzyskiej 11 marca 2006 r. zorganizował rajd lasami Puszczy Świętokrzyskiej. Trasa wiodła na odcinku 24 km z Zagnańska do Suchedniowa, zielonym i czarnym szlakiem przez Suchedniowsko- -Oblęgorski Park Krajobrazowy. Jako dziewięcioosobowa grupa (4K+5M) zapaleńców wędrówkę wrześniu 1944r. Następnie dotarliśmy w rejon Rezerwatu Świnia Góra, gdzie ochroną objęty jest fragment starej Puszczy Świętokrzyskiej, stanowiącej znaczącą wartość naukową i krajoznawczą. Niektóre okazy drzewostanu mają nawet po 250 lat. Za rezerwatem zaczęła się prawdziwa przeprawa rozpoczęliśmy spod legendarnego szlakiem miejscami pokrytym Nieświadomi trudów z uśmiechem na ustach... pomnika przyrody dębu Bartka. Tradycja utrzymuje, że drzewo ma już lat. Liczne legendy przekazują, że pod konarami dębu odpoczywał Bolesław Krzywousty a Kazimierz Wielki sprawował sądy. Niestety upływ czasu odcisnął swoje piętno na prawie 30m Bartku, którego konary zabezpieczono specjalnymi podporami po uderzeniu pioruna w 1991r. Dalej udaliśmy się chodnikiem przez Janaszów a następnie w prawo asfaltową drogą przez most na rzece Bobrza i wieś Jasiów dotarliśmy na skraj lasu. Tego dnia niebo było pochmurne ale widoczność w lesie była całkiem niezła i doskonale wychodziły zdjęcia na tle zewsząd otaczającego nas śniegu. śniegiem sięgającym do pasa. Dopiero tutaj namacalnie można było podziwiać otulone grubym śnieżnym puchem poszycie leśne. Chwilami można było stracić wiarę w dotarcie do celu, gdy głęboko wpadaliśmy w śnieg, co wbrew pozorom napawało nas dobrym humorem. Odcinek ok. 4,5km udało się pokonać w niespełna 1,5 h, co jest dobrym osiągnięciem. Trzeba natomiast pokreślić fakt, iż cała grupa stanowiła zwarty i zgrany zespół o bardzo zbliżonej kondycji fizycznej i tempie marszu. Jestem pełen podziwu dla dziewczyn, które nawet przez chwilę nie ustępowały zapałem i determinacją chłopakom. Mimo wszystko dotarliśmy pod kolejny rezerwat leśny Dale-...walczyliśmy ze śniegiem... Pomimo początkowych obaw jów. Stąd już było z górki gdyż dużą ilością śniegu warunki w lesie 8km odcinek drogi odśnieżony był nie były złe, gdyż leśna droga była odśnieżona a biały puch sięgał jedynie kostek. Po kilkunastu kilometrach zaczęła się śnieżna przygoda nieprzetartym szlakiem. Tutaj było już śniegu do połowy łydki, ale bez większych problemów szliśmy gęsiego do przodu. Czasami na szlaku pojawiały się przeszkody w postaci pochylonych brzóz i sosen a niekiedy połamane drzewa i konary a innym razem gęste krzaki. Po kolejnych kilometrach znów pojawiła się leśna przetarta droga. Spotkani po drodze leśnicy nie ukrywali zdziwienia przez leśników i tak przez wieś Kruk dotarliśmy do Suchedniowa. Cała wędrówka zajęła nam ok. 6 godzin. Na koniec pragnę podziękować wszystkim Koleżankom i Kolegom, z którymi bardzo mile spędziłem czas. Wszystkich amatorów turystyki pieszej gorąco zachęcam do aktywnego udziału w imprezach regularnie organizowanych przez AKTK. Roczny preliminarz imprez wywieszony jest w gablocie przy pok. 112 C. Na pewno każdy znajdzie coś dla siebie. widząc taką zwierzynę w lesie. Wykorzystaliśmy ścięte Krzysztof Sabat...choć miejscami bywało ciężko. Plan imprez na rok 2006 fot. Krzysztof Sabat fot. Grzegorz Idkowiak fot. Grzegorz Idkowiak kwietnia-3 maja I Wyprawa Górska AKTK Beskid Żywiecki (Jordanów-Wisła) maja III Wyprawa AKTK Jura Krakowsko -Czestochowska (Olkusz-Ojców-Kraków) [46km] października I Rajd Bieszczadzki Bieszczady (Ustrzyki Górne) listopada VI PrzedZiM(K)owy Złaz Politechniki Świętokrzyskiej Wierna Rzeka Chęciny Kielce (Telegraf) [46,5km] listopada II Rajd Andrzejkowy Kielce (Telegraf) - Daleszyce [20km] grudnia I Rajd Mikołajkowy Kielce (Karczówka) Patrol Kielce (Skocznia) [17,5km] Klub zastrzega sobie prawo do zmiany terminu i miejsca imprezy INFORMACJE: Krzysztof SABAT tel , Grzegorz IDKOWIAK tel KWIECIEŃ 06