Moja Kariera. Praca i życie za granicą. Przygoda z Irlandią - s Magazyn Biura Karier Szkoły Głównej Służby Pożarniczej KWIECIEŃ /2007 (2)

Transkrypt

1 1/2007 (2) KWIECIEŃ 2007 Magazyn Biura Karier Szkoły Głównej Służby Pożarniczej Moja Kariera ISSN: Fot. M. Kosowska Fot. A. Czarnecka Praca i życie za granicą Praca w Anglii str. 8-9 Wolontariat zagraniczny str Fot. M. Dragan Europass str. 15 Przygoda z Irlandią - s. 4-5

2 Moja Kariera Promocja studentów i absolwentów SGSP Pomoc studentom i absolwentom, poprzez wyposażenie ich w niezbędną wiedzę i umiejętności z zakresu wchodzenia na rynek pracy oraz aktywnego i świadomego poruszania się po nim Pomoc pracodawcom w zaistnieniu na Uczelni Doradztwo indywidualne (przez kontakt osobisty rozmowa, telefon, ) oraz grupowe (grupowa praca nad indywidualnymi problemami). Warsztaty i szkolenia fakultatywne przygotowujące studentów do poszukiwania pracy, pisania dokumentów aplikacyjnych, rozmów kwalifikacyjnych, autoprezentacji, komunikacji interpersonalnej, twórczego myślenia, walki ze stresem, itp. Informatorium - zbieranie, porządkowanie i udostępnianie materiałów informacyjnych, w podręcznej bibliotece, na ulotkach, na stronie www, dotyczących szeroko pojętego rynku pracy i planowania kariery, m.in. możliwości dalszego kształcenia oraz praktycznych rad, np. jak pisać CV czy list motywacyjny. Aktywne pozyskiwanie oraz udostępnianie nadesłanych ofert pracy (stałej i dodatkowej), staży, praktyk zawodowych, wolontariatu. Spotkania z przedstawicielami firm i instytucji na terenie uczelni, które pozwalają zapoznać się z wymaganiami i oczekiwaniami potencjalnego pracodawcy. ZAPRASZAJĄ Przekazywanie ofert pracy, staży, praktyk itp. studentom i absolwentom Prezentacje firm i instytucji na terenie uczelni Przeprowadzanie naboru i preselekcja kandydatów na zlecenie pracodawcy Str. 2 Pracownicy Biura Karier SGSP: Kierownik: st. kpt. mgr Agnieszka Czarnecka psycholog, doradca zawodowy mgr Katarzyna Babula psycholog oraz Wolontariusze (studenci SGSP) KONTAKT: ul. J. Słowackiego 52/ Warszawa Tel /fax: (22) biurokarier@sgsp.edu.pl

3 Moja Kariera W tym numerze: Od Redakcji 3 Od Redakcji Przygoda z Irlandią 4 Zanim wyjedziesz 6 Praca w Anglii 8 Sposób na wakacje 10 Wolontariat zagraniczny W poszukiwaniu przygody, doświadczenia i pieniędzy! Wyjście awaryjne 16 Przed Wami kolejny numer magazynu informacyjnego Moja Kariera. Tym razem zgodnie z Waszymi oczekiwaniami poświęcamy go tematyce pracy i życia za granicą. Jest to kontynuacja cyklu rozpoczętego organizacją w SGSP Targów Work & Travel w styczniu br. (fotorelacja z targów na str. 19). W kwietniowym numerze przedstawiamy zarówno informacje formalne, jak i praktyczne porady dla tych którzy biorą pod uwagę możliwość wyjazdu do pracy za granicę. Studenci i absolwenci, którzy przeżyli przygodę z pracą za granicą dzielą się na łamach Magazynu swoimi odczuciami, niektórzy udzielają też praktycznych rad. Mamy nadzieję, że uda nam się zaspokoić Wasze potrzeby informacyjne i każdy znajdzie dla siebie wiele przydatnych informacji. Dziękujemy za ciepłe i życzliwe przyjęcie naszej publikacji oraz odpowiedź na apel dotyczący dzielenia się informacjami, sugestiami, czy propozycjami tematów, o których chcielibyście przeczytać na łamach Magazynu. Nadal czekamy na kontakt od Was. Z przymrużeniem oka Programy wyjazdowe 18 Targi Work & Travel w SGSP 19 st. kpt. mgr Agnieszka Czarnecka wraz z zespołem redakcyjnym MOJA KARIERA Magazyn Biura Karier Szkoły Głównej Służby Pożarniczej Redaktor naczelna: Agnieszka Czarnecka Zespół redakcyjny: Katarzyna Babula Robert Błajda, Piotr Dybała, Krystian Kowalczyk, Ewa Krajnik-Żuk, Kamil Sulima Adres redakcji: Szkoła Główna Służby Pożarniczej, ul. Słowackiego 52/54, Warszawa tel./fax (022) , biurokarier@sgsp.edu.pl Wydawca: Szkoła Główna Służby Pożarniczej Redakcja nie odpowiada za treść zamieszczanych ogłoszeń i reklam. Artykuły w magazynie zamieszczane są w dobrej wierze. Każdy z autorów przyjmuje odpowiedzialność za zamieszczoną w nich treść. Str. 3

4 Fot. M. Dragan Fot. M. Dragan Przygoda z Irlandią Przed promocją oficerską zdecydowaliśmy się we czterech na przeżycie przygody. Zgodnie z przysługującym prawem i po uzyskaniu pozwoleń od naszych przyszłych przełożonych dostaliśmy pozwolenie na rozpoczęcie służby stałej z dniem 1 sierpnia 2005 r. SGSP ukończyliśmy 4 maja. Po dłuższych przemyśleniach na cel swojej podróży wybraliśmy Irlandię Południową, gdzie wylecieliśmy 18 maja. Naszym założeniem było przede wszystkim znalezienie pracy i zarobienie trochę pieniędzy, ale również poznanie kraju, ludzi, obyczajów i oczywiście zasmakowanie ciemnego piwa na irlandzkiej ziemi. Zabraliśmy więc najważniejsze rzeczy, niewiele pieniędzy ok. 250 Euro każdy i wyruszyliśmy w podróż. Jedyne, co mieliśmy już wcześniej przygotowane w Irlandii to możliwość przenocowania u znajomego przez kilka dni. Ażeby rozpocząć legalną pracę w Irlandii należy spełnić pewne warunki: posiadać tzw. PPS number odpowiednik polskiego NIP u, można go uzyskać po złożeniu wymaganych dokumentów w tamtejszym urzędzie miasta tam też można uzyskać wszystkie wymagane informacje, posiadać konto bankowe oczywiście w irlandzkim banku, posiadać tzw. Rent book czyli książeczkę, w której jest potwierdzone miejsce zamieszkania (oczywiście tymczasowe). Takie książeczki mogą nam dać jedynie osoby wynajmujące swoje mieszkania, ale również i internaty, domy studenckie, hotele. Bez Rent book a nie ma możliwości uzyskania PPS No. a co za tym idzie i konta bankowego. Str. 4 Jeżeli już te sprawy mamy załatwione czas na znalezienie pracy. Możliwości jest bardzo wiele. My zaczęliśmy od roznoszenia CV po barach, pubach, hotelach, restauracjach. Niestety, był to czas wakacji przez co miejsca te były najbardziej oblegane przez rzesze studentów, dlatego też nie udało się nam tam znaleźć pracy. Kolejnym miejscem poszukiwań stały się place budowy, firmy brukarskie, budowlane, remontowe, malarskie, co przyniosło efekty i w końcu udało się nam znaleźć pracę dwóch z nas w firmie malarskiej i dwóch na budowie (lecz poza miastem, co wiązało się z korzystaniem z pociągu porannego, a nawet roweru w celu dojazdu do miejsca pracy). Niestety trafiliśmy na budowę, która już się kończyła i po 2 tygodniach znów zostaliśmy bez pracy, ale dzięki determinacji od razu zatrudniliśmy się w firmie brukarskiej, lecz ze względu na nieprzyjazną atmosferę po kilku dniach zdecydowaliśmy się odejść. Poszukując kolejnego zajęcia natknęliśmy się na firmę recyclingową, w której podjęliśmy dalszą pracę, co wiązało się już ze zmianą miejsca zamieszkania, ale firma ta zaoferowała nam lokum, więc nie straciliśmy czasu na szukanie. Ponadto jednemu z nas udało się jeszcze podjąć pracę w barze nad morzem, dlatego też pracował w tygodniu w recyclingu, a w weekendy jako barman. W tym czasie pozostali dwaj koledzy musieli odejść z firmy malarskiej (ze względu na nieuczciwość szefa tam też są problemy z rzetelnymi wypłatami), lecz również szybko znaleźli pracę w firmie brukarskiej. Tam przepracowali kilka dni i zmienili ją na lepiej płatne zajęcia jeden na pracę na budowie, a drugi w barze również nad morzem. W jaki sposób szukaliśmy? Jak wspominaliśmy na początku zaczęliśmy od roznoszenia CV, codziennie rano przeglądaliśmy główne gazety (działy z ogłoszeniami o pracy), jeździliśmy po okolicznych pla-

5 Fot. M. Dragan Fot. M. Dragan Przygoda z Irlandią cach budów, bardzo trafne okazało się po prostu wykorzystanie książki telefonicznej. Przeglądaliśmy tzw. yellow pages i wybieraliśmy konkretne firmy świadczące np. usługi budowlane czy recyclingowe i właśnie po niezliczonej ilości wykonanych telefonów zaczęliśmy dostawać oferty pracy niekiedy nawet nie związane z działalnością danej firmy. Warto również zarejestrować się w agencjach pośrednictwa pracy, które dość prężnie działają i choć część zarobku idzie na ich konto to i tak jest to dobre rozwiązanie. W znalezieniu pracy pomagają również tzw. job service, czyli irlandzkie urzędy pracy, w których informacji o dostępnych ofertach udzielają zarówno osobiście tamtejsi pracownicy jak i można je uzyskać poprzez ogólnie dostępne komputerowe terminale, ale i przeglądając książki z wpisami. Osobiście nie polecamy tej formy szukania pracy z naszych doświadczeń wynika, że jest to strata czasu. A teraz o kosztach i zarobkach!!! Bilet lotniczy kosztował nas ok. 300 zł przy rezerwacji ok. 1,5 miesiąca wcześniej - oczywiście usługa oferowana przez tanie linie lotnicze. Lot odbywał się dwustopniowo: najpierw do Anglii na lotnisko Luton (liniami lotniczymi Sky Europe), następnie po 2 godzinnej przerwie do Corku (liniami lotniczymi Ryan Na początku zaczęliśmy od roznoszenia CV, codziennie rano przeglądaliśmy główne gazety (działy z ogłoszeniami o pracy), jeździliśmy po okolicznych placach budów, bardzo trafne okazało się po prostu wykorzystanie książki telefonicznej. Air). N o c l e g w Corku ok. 600 Euro miesięcznie za m i e s z k a n i e 4 pokojowe ( to było oczywiście w okresie wakacyjnym, w innym okresie ceny mogą być wyższe). Kurs BHP konieczny do podjęcia pracy zwłaszcza na budowie; trwa ok. 8 godzin koszt to 100 Euro bez polskiego tłumacza, 130 Euro z tłumaczem. Jest wiele ośrodków, które prowadzą takie kursy cotygodniowo. Pracując na budowie można zarobić ok Euro za godzinę, tydzień pracy 40 godzinny. Pensje wypłacane są w tygodniówkach, z dołu, ale pierwsza wypłata jest dopiero po przepracowaniu dwóch tygodni i są to pieniądze za pierwszy tydzień pracy, więc cały czas za jeden tydzień już przepracowany nie dostajemy pieniędzy. Wyrównanie jest dokonane dopiero w momencie kiedy zwalniamy się z pracy. Wspomnę tu, że zdarzyło nam się pracować przez kilka tygodni nie mając ani jednego dnia wolnego (Polak potrafi ). Recycling to Euro tygodniowo od poniedziałku do piątku. W barach, restauracjach są niestety najniższe zarobki bo najczęściej jest to 7,65 Euro za godzinę i jest to jednocześnie najniższa krajowa. Pracując legalnie jest możliwość uzyskania zwrotu podatku po zakończeniu pracy trzeba tylko złożyć o to odpowiednie dokumenty. Ważną i w sumie oczywistą informacją jest to, że podstawą wszelkich działań były także irlandzkie numery komórkowe bo trzeba było je wszędzie zostawiać i nawiązywać połączenia, co oczywiście wiązało się z dodatkowymi kosztami. W momencie podjęcia decyzji o powrocie do Polski warto zarezerwować sobie bilet lotniczy żeby mieć pewność środka lokomocji. U w a ż a m y, że gra była warta świeczki bo udowodniliśm y sobie, iż chcieć oznacza móc, a to dodaje pewności siebie. Przekonaliśmy się na czym polegają tzw. wyjazdy na saksy, poznaliśmy kraj i ludzi go zamieszkujących. Zrobiliśmy to walcząc o byt, co o tyle różni się od wyjazdów rekreacyjnych, że pozwala na szersze spojrzenie na dany kraj i problemy związane z życiem. Ważnym elementem stała się również współpraca. Od początku do końca działaliśmy razem i tylko dzięki temu odnieśliśmy jak na tak krótki czas w naszym mniemaniu sukces. Zachęcamy do wyjazdów zarówno studentów cywilnych jak również i mundurowych, którzy mimo ograniczenia czasowego mogą z tego skorzystać. Mariusz Dragan Grzegorz Kuc Napisaliśmy to dlatego, że chcieliśmy podzielić się informacjami i zdobytymi doświadczeniami, być może nasz pomysł kogoś zainspiruje, upewni nie przekonanych i zastanawiających się. Str. 5

6 Wielu z Was na pewno zastanawia się, a może nawet już postanowiło wyjechać do pracy za granicę w okresie wakacyjnym. Niektórzy będą szukać pracy na własną rękę, część z Was postanowi jechać w ciemno, a jeszcze inni skorzystają z usług pośredników. Otwarcie zagranicznych rynków pracy, a także ułatwienia w dostępie do nich spowodowało masowe zainteresowanie pracą za granicą. Ofert nie brakuje, chętnych także. Nie brakuje również nieuczciwych pośredników i pracodawców (na pewno słyszeliście o obozach pracy we Włoszech). Chcielibyśmy uczulić Was na pewne istotne kwestie związane z wyjazdami zarobkowymi za granicę, żebyście uświadamiali sobie niebezpieczeństwa z tym związane i uniknęli przykrych niespodzianek. Jeśli chcesz skorzystać z usług agencji pośrednictwa pracy, najpierw ją sprawdź! Najczęstsze problemy wiążą się z tym, iż działają one nielegalnie oraz pobierają bezprawnie opłaty, nie zapewniając miejsc pracy. Dlatego zanim skorzystasz z usług agencji, warto ją sprawdzić. Wybieraj biura pośrednictwa, które istnieją na rynku minimum kilka lat. Te, które nie mają takiego stażu, postaraj się dokładnie sprawdzić. Wszystkie legalnie działające agencje MUSZĄ być zarejestrowane w Krajowym Rejestrze Agencji Zatrudnienia ( Zapoznaj się z praktycznymi radami, jak ustrzec się przez nieuczciwymi pośrednikami. Znajdują się one m.in. w poradniku MPiPS Bezpieczne wyjazdy do pracy (2006) dostępnym na stronie Sporządź spis adresów ambasad i konsulatów RP Wszelkie niezbędne informacje znajdziesz na stronach Ministerstwa Pracy i Polityki Społecznej oraz Ministerstwa Spraw Zagranicznych Zabierz ze sobą potrzebne numery telefonów Np. do koordynatora twojego pobytu, polskiego konsulatu, organizacji pomagających w sprawach międzynarodowych; w razie potrzeby kontaktuj się z nimi oraz policją. Zdobądź informacje Przed wyjazdem postaraj się dowiedzieć jak najwięcej o warunkach życia i pracy w danym kraju. Zawsze będą jakieś niespodzianki, ale warto się przygotować. Na miejscu możesz nie mieć czasu i możliwości, więc poczytaj wcześniej. Na początek na pewno przydadzą się informacje ze stron EURES (European Employment Service Europejskie Służby Zatrudnienia). Jest to sieć współpracy publicznych służb zatrudnienia krajów należących do Europejskiego Obszaru Gospodarczego (EOG). Jej głównym celem jest wspieranie mobilności pracowników. Sieć EU- RES ułatwia podejmowanie pracy poza krajem zamieszkania oraz wspiera pracodawców w rekrutacji pracowników z innych krajów EOG. EURES umożliwia osobom poszukującym pracy i pracodawcom dostęp do informacji oraz doradztwa ułatwiającego przepływ siły roboczej. Partnerzy EURES wymieniają między sobą informacje na temat wolnych miejsc pracy, profilu regionalnych rynków pracy oraz warunków życia i pracy. Istotą EURES jest zarządzany na poziomie europejskim Europejski Portal Mobilności Str. 6 Zawodowej najważniejszy portal Unii Europejskiej dotyczący mobilności na rynku pracy, oferujący dostęp do ofert pracy w krajach Unii. Wersja polska: Ale warto też poszukać dokładniejszych danych, przejrzeć fora internetowe, odwiedzić targi pracy. Dowiedz się Co czeka Cię po przyjeździe i jakich informacji będziesz wtedy potrzebować. Jeśli na miejscu musisz dopełnić jakichś formalności: złożyć wniosek o pozwolenie na pobyt, zarejestrować się itd. sprawdź, dokąd masz się w tym celu udać, jakie procedury Cię czekają i ile kosztują. Spisz nazwy i adresy wszystkich urzędów, które trzeba będzie odwiedzić po przyjeździe. Weź pod uwagę codzienne sytuacje. Jeśli będziesz korzystać z komunikacji publicznej, sprawdź jak działa i ile kosztuje, może będą Ci przysługiwać jakieś ulgi? Przygotuj niezbędne dokumenty Przydać się mogą kopie takich dokumentów jak: akt urodzenia, małżeństwa, dokumenty tożsamości, polisy. Na pewno przydadzą się dokumenty związane z Twoim wykształceniem i doświadczeniem dyplomy, świadectwa, certyfikaty. Jeśli planujesz stałą pracę za granicą warto je przetłumaczyć, ale upewnij się, że na pewno będą uznane za legalne. W Polsce zajmuje się tym m.in. Biuro Uznawalności Wykształcenia i Wymiany Międzynarodowej Jeśli posiadasz referencje od poprzedniego pracodawcy, też weź je ze sobą. Oczywiście nie warto robić tłumaczenia wszystkiego, bo wydasz na to fortunę. Ale jeśli przewidujesz, że niektóre dokumenty mogą okazać się potrzebne zrób tłumaczenie. Zrób zdjęcia! Zdjęcia paszportowe mogą się przydać. A za granicą koszty mogą być wyższe niż w Polsce, więc zrób je jeszcze przed wyjazdem. Rys. K. Kreński

7 Rys. K. Kreński Załóż konto Jadąc na dłużej nie opłaca się korzystać z polskiego konta i płacić prowizji za przelewy i podejmowanie pieniędzy z bankomatów. Nie musisz zakładać rachunku w zagranicznym banku, polskie także mają ciekawe oferty dla osób wyjeżdżających sezonowo za granicę. Ale myśląc o dłuższym pobycie warto jednak założyć konto w banku zagranicznym - przyda się ono do przelewów Twojego wynagrodzenia. A co jeśli zachorujesz? Ułatw pracę lekarzowi. Każda osoba zatrudniona w UE, odprowadzająca składki na ubezpieczenie zdrowotne, ma prawo do bezpłatnej opieki medycznej. Na stronie znajdziesz informacje na temat opieki zdrowotnej w krajach UE. Nie zapomnij o podstawowych i specjalistycznych lekach, jeżeli bierzesz je na stałe. Jeśli wyjeżdżasz na dłużej, a cierpisz na chorobę wymagającą specjalistycznego leczenia weź ze sobą dokumentację choroby, nazwy leków itp. Mieszkanie Postaraj się załatwić jeszcze przed wyjazdem. Najlepiej skorzystać z polecenia zaufanej osoby. Jeśli jednak nie znasz nikogo na miejscu i zamierzasz szukać dopiero po przyjeździe, zastanów się, jak się do tego zabrać. Koniecznie zorientuj się, jakie obowiązują ceny i jak wysoka jest zazwyczaj kaucja (często jest ona równa miesięcznej cenie za wynajem). Znajdź w Internecie strony, które umożliwiają zamieszczenie ogłoszenia. Dowiedz się, ile kosztują usługi biur pośrednictwa. Nigdy nie płać wcześniej za obietnicę zarezerwowania dla Ciebie mieszkania czy pokoju. Internet Wybierając mieszkanie zwróć uwagę, czy jest możliwość podłączenia się do sieci. Jeśli nie, dowiedz się, ile kosztuje założenie Internetu lub czy są w pobliżu dostępne kawiarenki internetowe. Telefon Przy wyborze mieszkania na dłużej nie zapomnij dowiedzieć się, czy jest w nim telefon stacjonarny. W przypadku telefonów komórkowych, roaming może Cię przy dłuższym wyjeździe zrujnować. Zastanów się więc, czy będziesz używać za granicą komórki. A jeśli tak, z usług którego operatora warto skorzystać, czy wolisz płacić abonament, czy raczej mieć telefon na kartę. Jeśli nie chcesz przepłacać za rozmowy z Polską, dowiedz się, czy są dostępne specjalne karty gwarantujące tańsze rozmowy międzynarodowe. Najlepiej w towarzystwie Razem zawsze raźniej! Spróbuj więc namówić znajomych na wyjazd. Polacy Nasi rodacy są już chyba wszędzie! W niektórych miastach utworzyły się internetowe społeczności Polaków. Przejrzyj więc fora w sieci. Można w nich znaleźć m.in. przewodniki po różnego rodzaju formalnościach, poradniki, jak przeżyć pierwsze kilka tygodni. No i znaleźć dużo ciekawych informacji o bieżących wydarzeniach w mieście. Zachowaj jednak ostrożność w wyborze nowych znajomych, bowiem nie zabraknie osób, które będą chciały wykorzystać brak Twojego doświadczenia. Nie zapomnij o wypoczynku! Planując podróż zostaw sobie czas na zwiedzanie i poznawanie nowych miejsc! Poczuj się przez chwilę jak turysta, zapomnij o zarabianiu i kosztach transportu. Kup zwykły przewodnik turystyczny. Dowiedz się czegoś ciekawego o kulturze i mieszkańcach, sprawdź, co warto na miejscu zwiedzić. Powodzenia w podbijaniu Europy!!! Źródło: Katarzyna Babula Str. 7

8 Fot. M. Kosowska Praca w Anglii Na pewno każdy z Was myślał o zagranicznym wyjeździe do pracy, bo przecież na obczyźnie łatwiej jest znaleźć zajęcie i można zarobić całkiem niezłą kwotę pieniędzy, patrząc nie tylko z punktu widzenia studenta. Ja opowiem Wam moją historię związaną z wakacyjnym wyjazdem do Anglii. Wyjazd taki chodził mi po głowie już od pierwszego roku, ale niestety studia, a dokładniej praktyki, które co roku zajmowały mi sporą część 3 miesięcznej przerwy semestralnej nie pozwalały mi na wyjazd dłuższy niż miesiąc. A mówiąc szczerze, taka podróż zaczyna się opłacać przy minimalnym 2 miesięcznym pobycie. Nawet firmy organizujące taką zagraniczną pracę, oferują wyjazdy minimum na 3 miesiące. Dopiero po 3 roku studiów, gdy praktyki zaplanowano na wrzesień, nadarzyła się możliwość zorganizowania takiego wyjazdu. Kusiło mnie to tym bardziej, że kilka miesięcy wcześniej do Anglii pojechał mój kolega, i chwalił sobie tą decyzję. To od niego dowiedziałam się o dużych możliwościach zatrudnienia, o warunkach, jakie dają pracodawcy. Nie we wszystkie informacje mogłam uwierzyć, dlatego gdy powiedział weź przyjedź i przekonaj się sama, postanowiłam sprawdzić, czy rzeczywiście jest tak uroczo. Po ostatnim czerwcowym egzaminie kupiłam bilet na najbliższą 26-godzinną podróż autobusem do Anglii, gdyż ceny biletów lotniczych w tym czasie stanowczo wykraczały poza możliwości mojej studenckiej kieszeni. Cała moja przygoda w małej angielskiej miejscowości na północ od Londynu rozpoczęłam 1 lipca. Pierwsze dni spędziłam na zwiedzaniu miasta, odpoc z y w a n i u i relaksowaniu się, zarówno po podróży jak i po ciężkim semestrze na studiach. Ale ja pojechałam tam z a r a b i a ć p i e n i ą ż k i, dlatego gdy moi znajomi znowu poszli do pracy a ja zostałam w domu, postanowiłam wybrać się do agencji pracy, aby poszperać w ogłoszeniach. Niestety tu już zaczęły się schodki i pierwsze trudności na drodze do znalezienia zarobkowego zajęcia. Przyjeżdżając na miejsce głownie obawiałam się bariery językowej i tego, że już na początku będą problemy z załatwieniem wszystkich formalności. Okazało się jednak, że pracuje Str. 8 tam tak dużo obcokrajowców w tym Polaków, że korzystanie z języka angielskiego było czymś zbędnym, gdyż wszystko można było załatwić w naszym ojczystym języku. Mój pierwszy pobyt w agencji uświadomił mi jedną rzecz, że nie tylko ja wpadłam na pomysł wakacyjnego wyjazdu i że znalezienie pracy nie będzie takie proste jak to mi się na początku wydawało. Dwa pierwsze tygodnie wyglądały tak samo, pobudka rano, śniadanie i spacer po agencjach. Niestety, w każdej słyszałam tą samą odpowiedź Przykro nam bardzo i proszę zaglądnąć jutro. Po drodze robiłam zakupy, wracałam do domu i szlifowałam swój angielski oglądając telewizję i czytając codzienną prasę. W przerwach byłam gosposią i pomagałam chłopakom, z którymi mieszkałam, utrzymać dom w porządku. Po pewnym czasie zaczęłam się już niecierpliwić. Chodziłam do agencji nawet dwa razy dziennie. Jednak po pewnym czasie moja cierpliwość i wytrwałość zostały wynagrodzone - w końcu dostałam pierwszą ofertę pracy. Pamiętam jak dziś, miałam przyjść pod agencję o 7 rano, w butach trackingowych (bo pracując w jakiejkolwiek fabryce obowiązkowo należało mieć tzw. bezpieczne obuwie, niektórzy nawet kupowali specjalne z taką blachą w środku). Zerwałam się skoro świt i pobiegłam pod agencję, żeby być wcześniej. Jak się później okazało niepotrzebnie, bo zostałam odesłana z kwitkiem i kazano mi przyjść na 14. Przyszłam o wskazanej godzinie i co? Wtedy już wracałam do domu zła, Dwa pierwsze tygodnie wyglądały tak samo, pobudka rano, śniadanie i spacer po agencjach. Niestety, w każdej słyszałam tą samą odpowiedź Przykro nam bardzo i proszę zaglądnąć jutro. bo nie dość, że po raz drugi nie pojechałam do pracy, to jeszcze musiałam chodzić w gorący dzień w tym ochronnym ubraniu po całym mieście. Po raz trzeci poszłam pod agencję o 19 i wtedy już udało mi się wsiąść do busa, który zawoził pracowników do fabryki. Trafiłam na tzw. sałatki. Pracę zaczynaliśmy dopiero o 21, więc jak już znalazłam gumiaki o odpowiednim rozmiarze, czepek i ubranie ochronne, miałam jeszcze godzinę, żeby bezczynnie posiedzieć sobie w kantynie. Pierwsza nocka minęła dość szybko. Wszystko było nowe znajomi również z Polski, z którymi można było podczas pracy porozmawiać i wymienić się doświadczeniami a także ciągle zmieniający się zakres obowiązków przy robieniu różnego rodzaju sałatek powodował, że czas szybko uciekał. W pierwszym tygodniu byłam na 5 nockach, każda następna była coraz gorsza i tylko marzyłam o tym by zegar, który mieliśmy na hali wskazał 5 i aby w ciągu dnia zadzwonili do mnie z innej agencji, że mają dla mnie pracę. Polacy wcale nie okazali się przyjaznymi współpracownikami, często były kłótnie o stanowisko pracy, bo ktoś

9 Fot. M. Kosowska Fot. M. Kosowska Praca w Anglii nie chciał być na wadze, bo taśma za szybko szła i nie nadążał, a ktoś nie chciał być na wycieraniu pudełeczek, bo było za nudno, niby takie drobne rzeczy, ale uwierzcie mi, ośmiogodzinne stanie przy taśmie i wycieranie pudełeczek z majonezu w środku nocy nie należy do najprzyjemniejszych przeżyć. W drugim tygodniu zadzwonili do mnie dopiero w środę czy chcę jechać do pracy. Cały system pracy polegał na tym, że agencja dzwoniła do mnie o 14, czy przyjdę na 19. Jak miałam szczęście to takie telefony były codziennie, ale i tak idąc na busa miałam tę świadomość, że mogę się do niego nie dostać bo agencja dzwoniła do większej liczby osób niż było miejsc pracy. Była to najgorsza agencja w mieście. Strasznie traktowali zarejestrowane u nich osoby i dlatego ucieszyłam się, gdy dostałam telefon z agencji o lepszej renomie, że mają dla mnie pracę w magazynie książek. Pierwszego dnia na miejsce zawiózł nas, mnie i Litwinkę, szef agencji. Oprowadził nas, zapoznał z wszystkimi zasadami i zakresem naszych obowiązków. Praca okazała się naprawdę bardzo przyjemna i polegała na tym, że przywiezione ksiązki na paletach pakowałyśmy do wcześniej złożonych pudełek. Na pudełka naklejałyśmy etykiety i tak spakowane książki układałyśmy z powrotem na palecie, którą odwoziłyśmy we wskazane przez szefa miejsce. Litwinka, z którą pracowałam, okazała się bardzo sympatyczną osobą. Dużo ze sobą rozmawiałyśmy i dzięki temu czas pracy szybko mijał. Jednak wszystko, co dobre szybko się kończy. Po tygodniu zaczęło brakować w naszym dziale pracy. Nie dostawałyśmy już popołudniowych nadgodzin (a przecież na nich tak naprawdę najbardziej nam zależało, bo miały wyższą stawkę niż normalne godziny). Zaczęłam martwić się, że lada dzień skończy się przygoda z książkami. Dlatego, gdy zadzwonili do mnie z kolejnej agencji zgodziłam się iść na jeden dzień zobaczyć, co oferują. To również była fabryka, tylko ta zajmowała się tworzeniem obrazów dla Ikei. Szef agencji podał mi adres i powiedział, że zaczynam następnego dnia o 8. Rano wzięłam mapę i ruszyłam w drogę. Szłam na nogach dobre 40 minut, i to tak najkrótszą drogą, bo tak radzili znajomi. Pierwszy dzień okazał się ciężki. Dostałam okulary ochronne, stopery do uszu i maszynę, która miała pomóc nakładać mi płótna na ramki. Praca była męcząca, z nikim nie można było porozmawiać i dodatkowo należało cały czas liczyć, ile obrazów się zrobiło, ponieważ co 2 godziny spisywali. Chciałam wrócić do wcześniejszej pracy przy książkach, ale tam było jej coraz mniej. Wiedząc, że znalezienie zajęcia nie jest czymś łatwym postanowiłam pozostać w firmie zajmującej się składaniem obrazów. Później okazało się, że była to trafna decyzja, gdyż pracowałam tam już do końca swojego pobytu w Anglii. Na początku praca polegała na składaniu dużej ilości małych obrazków (ok. 80 sztuk w ciągu dwóch godzin). Później zostałam przeniesiona do działu gdzie składaniem obrazów zajmowały się dwie osoby i można było ich robić nieco mniej bo około 60. Podczas przerw poznałam Polaków, którzy doradzali mi jak zdobyć nadgodziny. Największą przyjemność sprawiała mi praca w stolarni gdzie wytwarzano ramki. Byłam pierwszą dziewczyną, która tam pracowała, więc wywołało to ogólne zaskoczenie, ale pokazałam, że dziewczyny też potrafią ciężko pracować i czasem sumienniej niż panowie. Brałam każde możliwe nadgodziny, bo poprzednie prace nie pozwoliły mi zaoszczędzić, dlatego prawie dwa tygodnie pracowałam codziennie po 12 godzin. Wstawałam najpóźniej o 5, do pracy podwozili mnie znajomi, oczywiście za odpowiednia opłatą. O 6 podbijałam kartę na wejście, a o 18 na wyjście. Czasem zdarzało się, że nie miałam z kim wrócić i czekało mnie jeszcze 40 minut spacerku. W domu kąpiel, szybkie jedzenie i łóżko, bo do niczego innego nie byłam zdolna zwłaszcza pod koniec tygodnia. Praca w Anglii pozwoliła zaoszczędzić mi trochę pieniędzy ale tylko dzięki pomocy mojego kolegi, bo to on pozwolił mi mieszkać u siebie. Nie musiałam płacić czynszu za lipiec, a za sierpień tylko połowę tego, co powinnam. Użyczył mi swojego konta bankowego, na które wpływały moje wypłaty, bo z założeniem własnego był duży problem. Kupował jedzenie do domu, a ja tylko sporadycznie robiłam zakupy za swoje oszczędności. I tak mogłabym jeszcze długo wymieniać. Pobyt w Anglii wspominam bardzo dobrze, udało mi się zwiedzić Cambridge i Oxford, poznałam wielu sympatycznych ludzi, z którymi nadal utrzymuję kontakt. Jednak mimo tych wielu plusów najbliższe wakacje chcę spędzić na odpoczywaniu, bo na pracę będzie jeszcze czas. Monika Kosowska Str. 9

10 Fot. R. Błajda Jak to jest z pracą sezonową w Wielkiej Brytanii? c.d. Sposób na wakacje Drodzy Studenci, mamy nadzieję, że nasz ostatni artykuł przekonał do działania zainteresowanych wyjazdem do pracy sezonowej do Wielkiej Brytanii. I choć wydaje się, że to jeszcze za wcześnie, bo do wakacji zostało parę miesięcy, jest to dobry czas na planowanie takiego wyjazdu. Pozwala to na właściwe przygotowanie oraz poniesienie mniejszych kosztów. Jak mocno podkreślaliśmy w poprzednim artykule, są różne sposoby znalezienia pracy na wyspach i do Was należy wybór któregoś z nich. My polecamy angielskie agencje pośrednictwa pracy, jako że tę formę niejednokrotnie sprawdziliśmy i wiemy, że jest pewna. O licznych zaletach agencji pisaliśmy poprzednim razem, ale nie wspomnieliśmy o jeszcze jednej, bardzo ważnej. Ale zanim o tym powiemy, należy wspomnieć o innej instytucji, która nosi nazwę Job Centre Plus. Jest to sieć urzędów mających swoje siedziby w każdym średnim i większym mieście na terenie Wielkiej Brytanii podległych Ministerstwu Pracy i Emerytur, do których zazwyczaj udają się w poszukiwaniu pracy Anglicy, jak również obcokrajowcy mający pozwolenie na pracę oraz numer ubezpieczeniowy NI. Są to odpowiedniki naszych pośredniaków. Oferty pracy są tam zawsze! I choć większość z nich skierowana jest do osób mających konkretne kwalifikacje i zawód, są również oferty pracy, które każdy z nas wykonać potrafi: barman, kelner, sprzątacz, pomoc w kuchni (często zmywanie naczyń) i inne. Jedyny problem dla nas studentów jest taki, że większość ofert w Job Centre Plus to prace długoterminowe oparte na umowie co najmniej 6-miesięcznej lub rocznej, a my chcemy przecież popracować dwa lub maksymalnie trzy miesiące i wracać. Tą szansę możemy znaleźć udając się do agencji pośrednictwa pracy. Mimo, że tu również podpisujemy umowę, należy po prostu powiedzieć, iż chcielibyśmy pracować tylko przez dwa lub trzy miesiące, gdyż wracamy z powrotem na studia. Jeśli dana agencja będzie potrzebowała pracownika, jest duża szansa, że się zgodzi. Mówimy tu oczywiście o pracach o charakterze sezonowym. Sezon letni jest szczególnym okresem w ciągu roku, Polecamy angielskie agencje pośrednictwa pracy, jako że tę formę niejednokrotnie sprawdziliśmy i wiemy, że jest pewna. kiedy wielu pracowników zatrudnionych na stałe w różnych miejscach wyjeżdża na wakacje i muszą oni być zastąpieni bądź też pojawiają się tymczasowe miejsca pracy, m. in. w barach, restauracjach czy hotelach związane ze wzmożonym ruchem turystycznym. Tak więc agencja jest pod tym względem o wiele bardziej elastyczna. Oczywiście jeśli ktoś chciałby zostać w Anglii na rok bądź dłużej oraz czuje się pewny siebie we władaniu językiem angielskim, Job Centre Plus będzie również dobrym sposobem na znalezienie pracy. Trzeba w tym miejscu podkreślić, iż jest wiele ofert pracy (są to częste prace fizyczne takie jak sprzątanie, mycie naczyń na kuchni, praca w fabrykach i inne), których wielu Anglików nigdy w życiu nie podejmie! O b e c n i e tego rodzaju prace wykonują, w ogromnej większości, o b c o k r a - j o w c y. Przyczyną tego są z a r o b k i. Jest to kwestia bardzo subiektywna. Na dzień dzisiejszy według Ustawy o minimalnym wynagrodzeniu w państwie (National Minimum Wage Act) minimalna stawka za jedną godzinę pracy wynosi Jeszcze w minionym roku stawka ta wynosiła 5.05, natomiast w 2005 roku Tak więc tendencja jest rosnąca. Takie są fakty. Jeśli więc chciałbyś wyjechać do Wielkiej Brytanii, aby pracować, pozostaje zadać sobie pytanie: czy warto? Jedni powiedzą bez większego zastanowienia że tak, inni mogą powiedzieć nie. To zależy od indywidualnego spojrzenia każdego z nas oraz od kilku innych czynników, jak np. znajomość języka. Niemniej jednak fakty są następujące: pracując 40 godzin w tygodniu (8h dziennie) można, biorąc pod uwagę powyższy zapis, zarobić 214 brutto. Z tego przy takim dochodzie brutto ok. 16% odchodzi na podatek oraz składkę ubezpieczeniową, a więc na czysto po tygodniu pracy mamy ok Jeśli zarobimy więcej brutto (np. dorabiając w weekendy lub pracując nadgodziny) owa część procentowa nieznacznie rośnie. Tak to wygląda od strony matematycznej. Ale pamiętajcie, że należy rozważyć wszystkie aspekty. Wracając jednak do realiów studenta, a więc sposobu proponowanego przez nas, musicie koniecznie skontaktować się z daną agencją ZANIM WYJEDZIECIE Z POL- SKI! Jak to zrobić? Jak znaleźć agencje? Jak wspominaliśmy, jest ich na terenie Wielkiej Brytanii bardzo wiele. Str. 10

11 Wtedy wszystko zależy już od waszej znajomości języka angielskiego. Podajemy Wam właśnie taki sposób, gdyż uważamy, że jest on najbezpieczniejszy i najrozsądniejszy. Zanim wyjechaliśmy do Anglii po raz pierwszy, tej wiedzy nie mieliśmy, przez co przeżyliśmy tam bardzo trudne chwile. Najszybszym sposobem na znalezienie są Yellow Pages, czyli odpowiednik naszej Panoramy Firm. Nic prostszego jak wpisanie adresu internetowego: a potem szukanie hasła: employment agencies. Tam znajdziecie adresy i numery telefonów. Gdy wasz wyjazd dojdzie do skutku, z dużym prawdopodobieństwem szlak waszej podróży przejdzie przez Londyn. Jest to prawdziwa metropolia, ale dołożono wielu starań, by to miasto nie było koszmarem dla przyjezdnych. I tak w rzeczy samej jest. Londyn posiada bardzo dobrze rozwinięta sieć transportową. Do dyspozycji jest metro, autobusy i taksówki na każdym kroku. Z miasta wychodzi szereg linii kolejowych i autobusowych niemalże we wszystkich ważnych kierunkach. W dobrym zaplanowaniu poruszania się stolicy na pewno pomoże Wam internet. Tam znajdziecie wszelkie informacje: mapkę metra, linii autobusowych, ceny biletów. Miasto jest naprawdę dobrze oznakowane. Wystarczy tylko dobrze się rozglądać, czytać informacje, i pamiętać o znanej zasadzie koniec języka za przewodnika. Angielska życzliwość jest pod tym względem zdumiewająca. Niestety możecie napotkać na terenie Wielkiej Brytanii na oszustów oferujących pracę. Na pewno nieraz o tym słyszeliście. To bardzo smutne i przykre, że wielu z nich to nasi rodacy. Proceder ten już na szczęście zanika, ale nie można powiedzieć, że zniknął całkowicie. Toteż przebywając w Londynie (tu ma to miejsce w największym stopniu) czy też gdziekolwiek indziej najlepiej w takiej sytuacji grzecznie odmówić i działać zgodnie ze swoim planem. Takie miejsca jak ściana płaczu witryna sklepowa na rogu Ravenscort i King Street w dzielnicy Hammersmith, oblepiona setkami różnych ogłoszeń, m.in. z pracą, w większości w języku polskim, zupełnie nie powinny znaleźć się na trasie waszej wędrówki. Szukanie pracy pod ścianą płaczu byłoby aktem desperacji. Niestety sporo Polaków w ostatnich latach również i w tym miejscu próbowało znajdować pracę. Jak już o tym wspominaliśmy w poprzednim artykule istnieje obowiązek rejestrowania się w Ministerstwie Spraw Wewnętrznych (Home Office) dla każdego obywatela dziesięciu państw (które uzyskały członkostwo w Unii Europejskiej 1 maja 2004 roku) w okresie pierwszego miesiąca od rozpoczęcia pracy na terenie Wielkiej Brytanii. Program ten nosi nazwę Worker Registration Scheme (WRS), jest to coś w rodzaju pozwolenia na pracę. Każdy pracodawca w momencie podpisywania umowy spyta czy jesteś zarejestrowany w powyższym programie. Jeśli nie, da ci do wypełnienia formularz aplikacyjny, który następnie należy wysłać (generalnie jest to obowiązek pracownika, ale często robi to pracodawca jest to kwestia do ustalenia). Niestety rząd brytyjski pobiera za rejestrację opłatę w wysokości 70. Jest to opłata jednorazowa. W momencie zmiany pracodawcy mamy obowiązek powiadomić o tym Home Office, tym razem już bez żadnych opłat. Inną ważną kwestią jest otworzenie konta bankowego. Tu wystarczy list od pracodawcy potwierdzający wasze zatrudnienie oraz dowód tożsamości (może to być oczywiście nasz nowy dowód osobisty, który w Wielkiej Brytanii doskonale zastępuje paszport). Jednakże jadąc na wyspy warto zabrać ze sobą zarówno dowód osobisty jak i paszport. Jadąc do Wielkiej Brytanii w celach zarobkowych na okres dwu lub trzech miesięcy należy zabrać ze sobą kilka podstawowych rzeczy. Kieszonkowe są elementem tak oczywistym, że na pewno nie trzeba o tym wspominać. Pamiętajcie tylko o jednym: im więcej tym lepiej. Zazwyczaj agencje płacą swoim pracownikom pensje tygodniowe i robią to z tygodniowym opóźnieniem, a więc swoją pierwszą wypłatę dostaniecie po dwóch tygodniach od rozpoczęcia pracy. Musicie zatem mieć przynajmniej tyle pieniędzy, aby przeżyć pierwsze dwa tygodnie, tzn. opłacić mieszkanie, transport. Zakładamy, że weźmiecie trochę prowiantu z Polski, to kolejna rzecz na liście. Najlepiej unikać dodatkowych kosztów na samym początku, tym bardziej, że jedzenie jest tam droższe. Kolejnym bardzo ważnym punktem są lekarstwa. Oczywiście jeśli przyjmujecie jakieś leki codziennie, upewnijcie się, że macie ilość wystarczającą na cały okres pobytu. Nie żałujcie na to miejsca w swoim bagażu. Ponadto weźcie leki na grypę, witaminy, coś przeciwbólowego. Nie zapomnijcie parasolki, deszcz pada tam często i czasem zupełnie nieoczekiwanie. Niezależnie od tego jak dobry jest wasz angielski, weźcie ze sobą słownik jest niezbędnym elementem. Kolejną formalną sprawą, gdy wszystko pójdzie pomyślnie i zakończymy pracę po dwu lub trzech miesiącach z zamiarem powrotu do Polski, jest możliwość odzyskania całości podatku, który zapłaciliśmy. Wynika to z faktu, iż pracując przez okres wakacji nasze dochody brutto nie przekroczą kwoty wolnej od podatku (w 2005 roku wynosiła ona 4.500). Mamy więc pełne prawo do ubiegania się o zwrot tego, co zapłaciliśmy. Mamy nadzieję, że informacje, które przekazaliśmy Wam do tej pory, pomogą Wam w rozważeniu możliwości wyjazdu. Niewątpliwie wyjazd taki to nie tylko korzyść finansowa. To nieoceniona szkoła języka, to również poznawanie innych kultur i poszerzanie horyzontów. To w końcu prawdziwa szkoła życia nauka samodzielności i próba charakteru. Piotr Dybała, Robert Bajda Str. 11

12 Archiwum Polskiej Akcji Humanitarnej Od kilku lat w Polsce można zaobserwować wzrost zainteresowania wolontariatem, jako możliwością pomagania innym, a jednocześnie zdobywania nowych doświadczeń i kwalifikacji. Coraz częściej także osoby interesują się pomocą międzynarodową. Chcą jednocześnie pomagać i poznawać interesujące miejsca, nowe kultury i obyczaje na świecie, zdobywać nowe umiejętności i doskonalić języki obce. Wolontariat zagraniczny daje im tę możliwość w jego ramach przeprowadzane są międzynarodowe wymiany wolontariuszy, dzięki czemu można pracować m.in. w Afryce, Azji czy Europie. Dostępnych jest wiele różnorodnych programów stworzonych przez organizacje pozarządowe, które starają się odpowiedzieć na zapotrzebowanie zainteresowanych osób. Czym jest wolontariat zagraniczny? Jest formą bezpłatnej i ochotniczej pracy wolontariusza wykonywanej poza granicami Polski. Przeznaczony jest na ogół dla osób z doświadczeniem w pracy na rzecz innych, choć nie jest to warunek konieczny. Wolontariuszem może zostać osoba, która ukończyła 18 lat, dobrze zna język kraju do którego wyjeżdża lub język angielski. Dodatkowym wymaganiem są szczepienia (ale nie zawsze). Przykłady wolontariatu zagranicznego: Rok Socjalny program niemiecki w ramach którego wolontariusz w zamian za pracę w niemieckich placówkach socjalnych otrzymuje zakwaterowanie, wyżywienie oraz kieszonkowe, ponadto zapewnia on odbycie zastępczej służby wojskowej w ramach wolontariatu. Organizowany jest przez Stowarzyszenie Borussia. Workcampy kilkutygodniowe projekty, w ramach których międzynarodowa grupa wolontariuszy wykonuje prace na rzecz społeczności lokalnej, np. sadzi drzewa, stawia płoty, pracuje z dziećmi oraz ludźmi starszymi. Wolontariusze muszą wypracować określoną ilość godzin; często jest to pełne osiem godzin pracy. W zamian otrzymują zakwaterowanie i wyżywienie. Workcampy często organizowane są w bardzo atrakcyjnych miejscach. W Polsce najbardziej zaangażowane w organizowanie workcampów jest Stowarzyszenie Jeden Świat. Misje organizowaniem wyjazdów misyjnych zajmuje się między innymi PAH. Wolontariusze pracują w miejscowych domach dziecka, prowadzą półkolonie i grupy terapeutyczne. Są to często fachowcy z różnych dziedzin, m.in. lekarze, psycholodzy, informatycy. Koszty Wolontariusz ma zapewnione zakwaterowanie (np. na kampingach i w namiotach), wyżywienie lub kieszonkowe, a także zwrot kosztów podróży służbowych. Pokrywa je organizator. Ewentualne koszty, które może ponieść wolontariusz to: wiza, podróż do wybranego kraju, ubezpieczenie (ale niektóre organizacje również je pokrywają). Każda organizacja indywidualnie określa zasady ubezpieczania wolontariuszy. Kandydat sam musi się zorientować (najlepiej na stronach internetowych), co w kwestii ubezpieczenia organizacja zapewnia, a co będzie musiał sam sobie sfinansować. Czas trwania Zazwyczaj są to 2-3 miesiące w okresie wakacyjnym. Bywają też projekty krótsze (np. 10 dni) lub dłuższe (np. 1 rok). Każda organizacja ma swoje własne wymagania, wolontariusz może pracować np. przez 5 dni w tygodniu po 6 godzin dziennie. Co zrobić, żeby wyjechać? wybrać interesujący projekt z bazy danych, wypełnić formularz aplikacyjny i wysłać go do organizacji, następnie wysłać list motywacyjny, cv ze zdjęciem, ewentualnie referencje, potwierdzenie działalności społecznej, swój adres zwrotny, odbyć wstępne przygotowanie (w niektórych organizacjach), np. kilkutygodniowy kurs języka. Gdzie można pracować? Wolontariusze są potrzebni w bardzo różnych dziedzinach. Poniżej przedstawiamy niektóre z nich: - pomoc starszym, bezdomnym, bezrobotnym, - pomoc niepełnosprawnym, - pomoc przy ochronie zdrowia, - zwalczanie narkomanii i alkoholizmu, - pomoc imigrantom i zwalczanie rasizmu, - usuwanie skutków kataklizmów i zniszczeń wojennych, - integracja społeczna i walka z wykluczeniem społecznym, - działania na rzecz wyrównywania szans, - zajęcia edukacyjne dla dzieci i młodzieży, - ochrona dziedzictwa narodowego, - ochrona przyrody, - media i komunikacja społeczna. Wolontariusze wykonują pracę m.in. na rzecz domów dziecka, przedszkoli, ośrodków pomocy społecznej, domów spokojnej starości, placówek misyjnych, schronisk dla azylantów, ośrodków dla niepełnosprawnych, ośrod- Str. 12

13 Fot. A. Czarnecka ków edukacyjnych dla dzieci i dorosłych, organizacji młodzieżowych. Wolontariusze biorą udział w projektach edukacyjnych, ekologicznych, przy budowie obozów dla uchodźców, kościołów, przychodni medycznych itd. Należy pamiętać, że zadania wolontariusza nie mogą zastępować niczyjej pracy zarobkowej. Organizacje rekrutujące wolontariuszy do programów zagranicznych: Na r od owa Ag e n c j a P r og r a mu "Młodzież" W ramach unijnego programu "Młodzież w działaniu" prowadzone są m.in. akcje: Młodzież dla Europy, Wolontariat Europejski oraz Młodzież w świecie. Program skierowany jest do młodych ludzi w wieku od 13 do 30 lat oraz do pracowników młodzieżowych. Umożliwia nawiązywanie kontaktów międzynarodowych i wymianę doświadczeń. Zachęca do podejmowania różnorakich działań na rzecz społeczności lokalnej, służących również indywidualnemu rozwojowi. Promuje ideę zjednoczonej Europy. Projekty trwają od kilku tygodni do kilkunastu miesięcy. Archiwum Polskiej Akcji Humanitarnej Polska Akcja Humanitarna Fundacja pomaga osobom dotkniętym ubóstwem, poszkodowanym w wojnach i kataklizmach, zarówno w Polsce, jak i za granicą, m. in. na Sri Lance, w Czeczenii, Afganistanie, Iraku, Sudanie. Żeby wyjechać trzeba mieć minimum 18 lat, znać język obcy użyteczny w danym kraju i przejść przeszkolenie. Ponadto PAH prowadzi również projekt globalnej edukacji rozwojowej, m.in. program GLEN, w ramach którego młodzież przez 3 miesiące może pracować w Afryce lub Azji. Polska Fundacja im. Roberta Schumana Wolontariusze w wieku lat mogą wyjeżdżać do krajów Unii Europejskiej. Projekty trwają między 6 a 12 miesięcy. W ramach programu Budowanie Mostów w Europie Fundacja prowadzi m.in. European Voluntary Servi ce (Wolontariat Europejski) oraz wolontariat we Francji. Fundacja im. Stefana Batorego We współpracy z OBWE i MSZ w ostatnich latach wysłała za granicę ponad 200 polskich wolontariuszy, m. in. jako obserwatorów do byłej Jugosławii (m.in. Bośnia i Kosowo), na Ukrainę. W wyniku wspólnej rekrutacji z ONZ (United Nations Volunteers), grupa Polaków znalazła się w Timorze Wschodnim. Stowarzyszenie Jeden Świat Organizuje projekty długoterminowe (od trzech miesięcy) i krótkoterminowe - workcamps (2-3 tygodnie). Projekty dotyczą wybranej wcześniej dziedziny np. ekologia, opieka nad osobami starszymi, praca z dziećmi. Organizacja ma zasięg globalny. Stowarzyszenie Wspólnota Kulturowa "Borussia" Od 1999 r. program wolontariacki istnieje jako samodzielny program w ramach działalności edukacyjnej prowadzonej przez "Borussię". Składa się na niego: koordynacja projektu "Budowanie mostów w Europie"- organizacja projektów wolontariackich w ramach Akcji 2 Programu Unii Europejskiej "Młodzież" "Wolontariat Europejski" oraz pilotażowy projekt "Międzynarodowy wolontariat w ochronie zabytków na Warmii i Mazurach" Wolontariusze Narodów Zjednoczonych (część United Nations Development Programme) Wolontariusze UNV pracują przy projektach i programach pomocowych prowadzonych przez organizacje i agendy Organizacji Narodów Zjednoczonych w większości państw świata. Rekrutowane są tylko osoby z wyższym wykształceniem, które ukończyły 25 lat, mające minimum 5 lat praktyki zawodowej i znające dwa języki obce. Salezjański Wolontariat Misyjny Wolontariusze pomagają duchownym w pracy na misjach, głównie w Afryce. Wyjazdy trwają zazwyczaj 2-3 miesiące w okresie wakacyjnym. Trzeba samemu pokryć koszty transportu i wiz. Wolontariusz powinien mieć co najmniej 18 lat i znać przydatny w danym regionie język. Ruch Solidarności z Ubogimi Trzeciego Świata MAITRI Zajmuje się organizowaniem pomocy dla najuboższych z krajów Trzeciego Świata, głównie w Afryce Środkowej. Wolontariusze zajmują się przygotowywaniem transportów z paczkami, pisaniem artykułów, wpisywaniem danych, zbieraniem datków. Więcej informacji nt. wolontariatu zagranicznego: Katarzyna Babula Str. 13

14 Fot. A. Czarnecka Wprawdzie dopiero co rozpoczął się drugi semestr i do końca roku akademickiego pozostały cztery miesiące, a już teraz większość z nas robi plany na wakacje. Niektórzy przeglądają oferty biur turystycznych, inni na własną rękę organizują letnie voyage, ale zdecydowana większość studentów główkuje nad tym, jak podczas wakacji podreperować budżet i odłożyć trochę kasy na następny rok. Jak powszechnie wiadomo perspektywy zarobienia większych pieniędzy są, ale niestety nie w ojczyźnie lecz za naszą zachodnią granicą. I właśnie dlatego sporo młodych ludzi decyduje się na wyjazd, mimo ryzyka, iż wszystko może zakończyć się jednym, wielkim fiaskiem, że nie znajdzie się pracy, a w dodatku straci się wszystkie zainwestowane pieniądze. Osobiście podjąłem się takiego ryzyka, gdy zdecydowałem się wyjechać - w czerwcu 2005 roku do Irlandii, a rok później do Szwecji. Mój wyjazd do Dublina zaplanowałem razem z kolegą. Jechaliśmy w tzw. ciemno. Nie mieliśmy zapewnione żadnej pracy, żadnych namiarów, ale byliśmy święcie przekonani, że coś uda się nam na pewno znaleźć. Str. 14 Tyle się wówczas słyszało pochlebnych opinii o irlandzkim rynku pracy, o bardzo dużym zapotrzebowaniu na siłę roboczą i to nie tylko sezonową. Półtora roku temu do Dublina nie latały jeszcze tanie linie lotnicze, więc postanowiłem dojechać tam tirem. Gorąco polecam wszystkim tę formę przemieszczania po Europie, zwłaszcza ze względów finansowych. Znalezienie firmy transportowej, która wysyła samochody w danym kierunku nie jest wcale trudne (google:). Mój współtowarzysz wybrał podniebną podróż, ale za tę przyjemność i bilet w obie strony zapłacił prawie 1,5 tyś. Kiedy wyjeżdżaliśmy z kraju byliśmy pełni optymizmu i ani przez moment nie wątpiliśmy w sukces. Niestety, po przybyciu na miejsce okazało się, że rzeczywistość nie jest wcale taka kolorowa. Na ulicach Dublina, w biurach pośrednictwa pracy, w hostelach wszędzie pełno było Polaków szukających zajęcia. O podszlifowaniu języka nie było nawet mowy!!! Byłem rozczarowany i przerażony. Tydzień mijał i wciąż zero perspektyw. Od czasu do czasu pojawiała się jakaś oferta, ale dla tych, którzy gotowi byli podpisać umowę na przynajmniej cztery miesiące. Ja tyle czasu nie miałem. I tak z każdym dniem ubywało mi pieniędzy i nadziei. Ósmego dnia poddałem się. Sprawdziłem cenę biletu lotniczego do Paryża i gdy się okazało, że przelot kosztuje tyle co 3 noclegi w schronisku, nie zastanawiając się długo, wykupiłem rezerwację i następnego dnia wylądowałem na lotnisku de Gaulle a. Dlaczego tam?- Otóż przebywała tam moja dziewczyna (Weronika-pozdrawiam serdecznie) więc postanowiłem do niej dołączyć i trochę odpocząć. Nie żałuję tej decyzji, bowiem niezwykle miły tydzień spędziłem w stolicy Francji. Mój kolega zaś pozostał na Zielonej Wyspie jeszcze dwa tygodnie, jednak pracy nie znalazł! Po powrocie do Polski bez większego problemu postarałem się o zatrudnienie, jako że trzeba było odrobić to, co się przehulało. Kolejne wakacje spędziłem w Szwecji. Niepowodzenia z poprzedniego roku nie zniechęciły mnie na tyle, by nie spróbować jeszcze raz. Tym razem robiłem wszystko, by pracę załatwić sobie, będąc jeszcze w Polsce. Wymagało to niemałego wysiłku i mnóstwa telefonów do znajomych i agencji pośrednictwa oraz nieustannego śledzenia ofert w internecie. Na szczęście opłacało się. Ostatecznie o pracy, którą przyszło mi wykonywać, dowiedziałem się od mojego brata, który otrzymał tę propozycję od swego kolegi, a sam niestety nie mógł z niej skorzystać. Do Szwecji popłynąłem promem razem z ośmioma innymi osobami, z którymi miałem wspólnie pracować. Kiedy przybiliśmy do portu, czekał już na nas bus, którym dojechaliśmy na miejsce przeznaczenia. Od świtu zaś następnego dnia czekała nas ciężka praca i to po 13 h dziennie, od poniedziałku do soboty. I tak przez 2 miesiące. Wysiłek fizyczny i psychiczny był naprawdę duży i bywały chwile zwątpienia. Jednak teraz, wspominając to, uważam, że było warto. Wiele się nauczyłem, dużo zobaczyłem i całkiem sporo zarobiłem. Pisząc o nauce, mam na myśli zarówno zdobyte doświadczenie jak i podszlifowanie języka angielskiego. W Skandynawii prawie wszyscy mówią po angielsku, a okazji do rozmowy w tym języku było zdecydowanie więcej niż podczas pobytu w Irlandii. Nie mam zapewne zbyt dużego doświadczenia, jeśli chodzi o wyjazdy zarobkowe, ale jedno wiem na pewno-nie warto jechać za granicę, nie mając zapewnionego zatrudnienia. Ten, kto bardzo potrzebuje pieniędzy i skuszony perspektywą zarobienia dużej kasy postanawia wyjechać w ciemno, dużo ryzykuje. Niektórzy by wyjechać zapożyczają się u rodziny, przyjaciół, gdyż są przekonani, że za dwa, trzy miesiące wrócą i oddadzą. Ja na ich miejscu nie byłbym wcale taki pewny. Różnie to bywa! Osobiście uważam, że obecnie w Polsce studenci nie mają większych problemów ze znalezieniem pracy, szczególnie w czasie wakacji. Wobec powyższego wszystkim tym, którzy nie są w stu procentach pewni, że za granicą czeka na nich stanowisko pracy, radzę by poszukali czegoś w miejscu zamieszkania, bo jak mawia stare porzekadło: Lepszy rydz niż nic. Krystian Kowalczyk

15 EUROPASS jednolity wzór potwierdzający kompetencje, a także kwalifikacje, który jest uznawany przez wszystkie kraje Unii Europejskiej. Z Europass można również korzystać na terytorium państw Europejskiego Obszaru Gospodarczego nie będących członkami Wspólnoty tj. Islandii, Liechtensteinu i Norwegii (zgodnie z warunkami określonymi w Porozumieniu EOG) oraz krajów, które kandydują do przystąpienia do UE. Europass ustanowiony został decyzją Parlamentu Europejskiego i Rady Unii Europejskiej z dnia 15 grudnia 2004 i składa się z 5 dokumentów: Europass CV Europass Mobilność (wydawany jest przez Krajowe Centrum Europass na wniosek organizatora kształcenia, imiennie dla wszystkich jego uczestników) Europass Suplement do Dyplomu* (wydawany jest przez szkoły wyższe automatycznie wraz w wydaniem dyplomu ukończenia studiów) Europass Suplement do Dyplomu Potwierdzającego Kwalifikacje Zawodowe* (Dokument ten jest ściśle powiązany z konkretnym zawodem wszyscy posiadacze określonego dyplomu w danym kraju otrzymują taki sam Suplement) Europass Paszport Językowy *Są one wydawane osobom, które ukończyły szkoły lub studia po r. i nie są wydawane wstecz. Europass może być wykorzystany zarówno do stworzenia portfolio dokumentów aplikacyjnych, które miałyby potwierdzić przebieg kariery zawodowej, jak i udokumentowania zdobytych kwalifikacji zawodowych, czy za p r e z e n t owa n i a kompetencji językowych. Jest to bardzo przydatny dokument, który może być pomocny w poszukiwaniu pracy (w kraju i za granicą), przy staraniu się o staż, czy praktykę, przy kontynuowaniu nauki za granicą i w wielu innych przypadkach. Pamiętaj!!! Każdy z dokumentów Europass funkcjonuje oddzielnie. Nie musisz zebrać ich wszystkich. Przydatne linki Europass Curriculum Vitae Dane osobowe Nazwisko (a) / Imię (imiona) Adres(y) Telefon(y) Faks(y) (e) Obywatelstwo Data urodzenia Płeć Preferowane miejsce zatrudnienia / charakter pracy Doświadczenie zawodowe Daty Zawód lub zajmowane stanowisko Podstawowy zakres prac i obowiązków Nazwa i adres pracodawcy Typ działalności lub sektor Wykształcenie i odbyte szkolenia Daty Nazwa / tytuł uzyskanych kwalifikacji Podstawowe dziedziny kształcenia / nabyte umiejętności zawodowe Nazwa i typ instytucji edukacyjnej / szkoleniowej Poziom w klasyfikacji krajowej lub międzynarodowej Umiejętności i kompetencje Język(i) ojczysty(e) Miejsce na zdjęcie. Nazwisko (a) Imię (imiona) Ulica, nr domu, kod pocztowy, miejscowość, kraj Tel. Kom.: Opisać oddzielnie każde zajmowane stanowisko, począwszy od ostatniego. Opisać oddzielnie każdy ukończony typ / rodzaj kursu / kształcenia, począwszy od ostatniego Określić język ojczysty (podać inne języki ojczyste, jeśli dotyczy) Inne języki Samoocena umiejętności językowych Rozumienie Mówienie Pisanie Poziom europejski (*) Słuchanie Czytanie Porozumiewanie się Język Język Umiejętności kompetencje społeczne Umiejętności i kompetencje organizacyjne Umiejętności i kompetencje techniczne Umiejętności i kompetencje w zakresie obsługi komputera Umiejętności i kompetencje artystyczne Inne umiejętności i kompetencje Prawo jazdy Informacje dodatkowe Załączniki Agnieszka Czarnecka (źródło: Samodzielne wypowiadanie się (*) Europejski system opisu kształcenia językowego Opisać tego rodzaju kompetencje i podać miejsce ich uzyskania. Opisać tego rodzaju kompetencje i podać miejsce ich uzyskania. Opisać tego rodzaju kompetencje i podać miejsce ich uzyskania. Opisać tego rodzaju kompetencje i podać miejsce ich uzyskania. Opisać tego rodzaju kompetencje i podać miejsce ich uzyskania. Opisać tego rodzaju kompetencje i podać miejsce ich uzyskania. Podać, czy posiada się prawo jazdy; jeśli tak, to jakiej kategorii. Podać inne informacje, które mogą być istotne, np. osoby kontaktowe, referencje, itd. Wymienić wszystkie załączniki. Str. 15 Wzór:

16 Emigracja jest pojęciem, które wpisało się w historię Polski już przed wieloma laty. Ludzie emigrowali za tzw. chlebem, czy ze względów politycznych, ale prawdziwy bum emigracyjny następuje teraz, kiedy Polska stała się członkiem Unii Europejskiej. Tytuły prasowe pozostawiają bez wątpliwości fakt, iż w Polsce żyje wielu ludzi (głównie młodych), którzy perspektywę rozwoju zawodowego wiążą z wyjazdem do pracy za granicę. To, czy emigracja będzie dla Polski szansą na szybszy rozwój, czy też narodową klęską, w głównej mierze zależy od tego, w jaki sposób będzie rozwijać się nasza gospodarka. Nie ma wątpliwości, że większość emigrantów stanowią dzisiaj osoby sfrustrowane brakiem pracy, brakiem perspektyw i niskimi zarobkami. Młodzi ludzie gotowi do powrotu za jakiś czas, jeśli w ich mniemaniu sytuacja w kraju się poprawi, albo do pozostania za granicą, jeśli będzie odwrotnie. Analizując doniesienia z mediów można wysnuć wniosek, że problem emigracji ma tendencję wzrostową. Według Raportu z badania ilościowego przeprowadzonego przez Instytut Badań Rynkowych w 2006 roku wynika, że propozycja wyjazdu za granicę do pracy na stanowisku podobnym do aktualnie zajmowanego mogłaby skłonić do zmiany pracy blisko 50 % ankietowanych. Pojawia się więc pytanie dotyczące motywów, które skłoniłyby ich do podjęcia tak ważnej decyzji życiowej. Finanse? Rozwój zawodowy? Satysfakcja z pracy? Rozwijanie znajomości języków obcych? Zdobycie doświadczenia zawodowego? Dane pochodzące z cytowanego wyżej raportu wskazują na fakt, że opisane wyżej czynniki były rzeczywiście brane pod uwagę przez prawie wszystkich respondentów. Do głównych motywatorów zaliczyli oni w szczególności: tzw. konieczność (utrzymanie rodziny, opłacenie studiów, rachunków, itp.), atmosferę w pracy, lepsze możliwości rozwoju zawodowego, zdobycie doświadczenia zawodowego. Śledząc jednak literaturę przedmiotu można wywnioskować, że wielu rodaków pracuje za granicą w zawodach innych niż wyuczone, pracują ciężko, oszczędzając każdy grosz i żyjąc w gorszych warunkach niż w kraju. W mniejszej mierze dotyczy to pracowników wysoko wykwalifikowanych. Chociaż czasami okazuje się, że nawet lekarze, którzy wyjechali do pracy za granicę, pracują na bardzo dobrych warunkach finansowych, ale zwykle w regionach, gdzie krajanie nie chcą podjąć pracy. Co zatem z satysfakcją zawodową...? Zastanawiający i niestety przykry jest fakt, że wielu zwłaszcza młodych ludzi nie podejmuje nawet próby znalezienia pracy w Polsce. Zakładają oni z góry, że wyjadą z kraju, bo tu nie ma pracy. Młodych Polaków, w szczególności absolwentów wyższych uczelni, nie widzących dla siebie szansy na godne życie w kraju ojczystym określono jako Pokolenie 1200 brutto. Są to ludzie, którzy uważają, że lepiej jest przez kilka lat harować i żyć na wygnaniu po to, aby móc osiągnąć odpowiedni poziom finansowy, niż szukać pracy w kraju. Tymczasem w odpowiedzi na tak masową emigrację na rynku pojawił się nowy twór - jobhunter. Skoro tylu fachowców wyjechało za granicę, to siłą rzeczy są wakaty i jest perspektywa zdobycia doświadczenia we własnym zawodzie. Może więc zamiast czekać na to, że praca sama do nas przyjdzie warto wyjść jej na spotkanie? Biura Karier działające przy uczelniach dużą wagę przywiązują do odpowiedniego przygotowania studentów i absolwentów do wejścia na rynek pracy i aktywnego poruszania się po nim. Z naszych doświadczeń wynika, że Ci którzy swoją ścieżkę kariery budują już podczas studiów bez większych problemów znajdują pracę w swoim zawodzie (często za naszym pośrednictwem). Przez pracodawców są postrzegani jako przedsiębiorczy, zaradni i częściej są zatrudniani od razu po studiach. Nie podejmuj pochopnej decyzji, rozważ wszystkie za i przeciw! W przedstawionym wyżej raporcie pojawia się też ważny aspekt rozwijanie umiejętności językowych. To prawda, że najlepiej jest ugruntować znajomość języka poprzez przebywanie w środowisku osób, które porozumiewają się wyłącznie w danym języku. Warto jednak nie podejmować pochopnych decyzji co do wyjazdu, jeśli jego motywem jest np. wyłącznie chęć zdobycia praktycznej znajomości języka obcego. Można w tym przypadku rozważyć inne możliwości np. wyjazd wakacyjny do pracy, czy podjęcie zatrudnienia w Polsce, ale w firmie międzynarodowej. Na pewno warto Str. 16

17 korzystać z możliwości, jakie nam dało wstąpienie do Unii Europejskiej, ale nie każdy chce podejmować wyzwanie wyjazdu do pracy za granicę. Może jest jakieś wyjście awaryjne? Zachęcam do udziału w organizowanych przez Biuro Karier spotkaniach z pracodawcami, z przedstawicielami firm i instytucji działających na rynku pracy, do udziału w targach i innych przedsięwzięciach mających na celu uświadomienia studentom i absolwentom możliwości, a także wyzwań jakie stawia rynek pracy (zarówno krajowy jak i zagraniczny). O wszystkich ważnych wydarzeniach osoby zarejestrowane w naszej bazie danych informujemy drogą mailową. Tych którzy jeszcze się nie zarejestrowali zachęcam do odwiedzenia Biura Karier! st. kpt. mgr Agnieszka Czarnecka Kierownik Biura Karier Z przymrużeniem oka... ;) Str. 17

18 Na rynku coraz więcej jest firm i agencji proponujących różnego rodzaju programy wyjazdowe dla studentów, uczniów poszukujących pracy za granicą. Ofert przybywa i coraz trudniej jest się w nich rozeznać. Aby troszkę ułatwić zadanie żakom mało zorientowanym w tych sprawach przygotowałem małe repetytorium, które pozwoli wybrać program odpowiedni właśnie dla niego. Wybierz program dla Ciebie! Str. 18 Work & Travel Program Work & Travel jest międzynarodowym programem umożliwiającym studentom z całego świata podjęcie legalnej pracy w USA w okresie wakacji. Stwarza on znakomitą szansę zapoznania się z kulturą amerykańską, zawarcia nowych znajomości z ludźmi z całego świata, nabycia umiejętności pracy w międzynarodowym zespole oraz zarobienia pieniędzy i podróżowania. W USA studenci wykonują proste, sezonowe prace dostosowane do stopnia znajomości języka i kwalifikacji zawodowych. Często szukają dodatkowej pracy. Zarobione w ciągu 3-4 miesięcy pieniądze muszą starczyć na samodzielne utrzymanie się (mieszkanie i wyżywienie) oraz podróż po Stanach, na którą decyduje się wielu uczestników programu. Program Work & Travel jest realizowany przez międzynarodowe organizacje: International Student Employment Services (ISES), Council on International Educational Exchange (CIEE), Interexchange oraz Campcounselors (Work Experience USA). W Polsce przedstawicielami organizatorów są między innymi biura podróży: Almatur, JDJ, Alturist, usit Campus, SIS Foster, Vacans i Guliwer oraz Fundacja Samorządu Studenckiego Uniwersytetu Warszawskiego. Warunki uczestnictwa: wiek: od 18 do 28 lat, status studenta (również zaocznego), w momencie wylotu do USA należy mieć ukończony I semestr studiów, posiadać ważną legitymację studencką oraz indeks i znać j. angielski, studenci na ostatnim roku studiów mogą wyjechać na program pod warunkiem przełożenia obrony pracy magisterskiej na wrzesień Przybliżony koszt programu: 500 PLN - opłata manipulacyjna dla biura 450/650 USD - programu dla szukających pracy na własną rękę/z zapewnionym pracodawcą 2000 PLN - bilet lotniczy Do 300 PLN - inne opłaty Intership Internship jest programem umożliwiającym młodym ludziom odbycie praktyk w Stanach Zjednoczonych w dziedzinie studiów lub zgodnie z profilem zawodowym. Celem oferowanego programu jest bliższe poznanie przez praktykanta amerykańskiej technologii, metodologii, zdobycie odpowiedniego doświadczenia, a także poznanie kultury i sposobu życia w Stanach Zjednoczonych. Warunki uczestnictwa: wiek od 20 lat, znajomość j. angielskiego min. Średniozaawansowana), zgodność wykształcenia lub doświadczenia w pracy zawodowej z jedną z wymienionych dziedzin: handel, ekonomia, turystyka, gastronomia. Przybliżony koszt programu: 600 PLN - opłaty manipulacyjnej od 2200 USD cena programu (w zależności od czasu praktyki) 2000 PLN - bilet lotniczy 500 PLN - inne opłaty Seasonal Work H2B Visa Program H2B skierowany jest do osób, które chciałyby spędzić kilka miesięcy w USA i jednocześnie zarobić trochę pieniędzy. Program trwa od 3 do 12 miesięcy, na zwiedzanie stanów uczestnikom zapewniono jedynie 7 dni. Warunki uczestnictwa: ukończone 18 lat minimum średnie wykształcenie czas trwania programu: 3-12 miesięcy + 7 dni na zwiedzanie USA nie można zmieniać pracodawcy w USA osoby, które były w USA z wizą J-1 mogą uczestniczyć w programie znajomość j. angielskiego w stopniu dopasowanym do wymagań pracodawcy Przybliżony koszt programu: 500 PLN - opłata manipulacyjna 1200 USD - cena programu 2000 PLN - bilet lotniczy 200 PLN - inne opłaty Program "Wiza dla profesjonalistów - H1B" Program skierowany jest do osób, które posiadają odpowiednie wykształcenie lub doświadczenie, kwalifikacje zawodowe. Każdego roku rząd Stanów Zjednoczonych umożliwia amerykańskim firmom zatrudnienie ludzi z całego świata w różnych branżach. Istnieje możliwość wyjazdu z własną ofertą pracy lub pracodawca może być zaproponowany przez agencję pośredniczącą. Wiza H1B upoważnia do legalnej pracy na terenie Stanów Zjednoczonych przez okres do 36 miesięcy. Warunki uczestnictwa: wiek: od 21 do 40 lat, minimum wyższe wykształcenie lub 2-letnie doświadczenie zawodowe czas trwania programu: 36 miesięcy + 7 dni na zwiedzanie USA nie można zmieniać pracodawcy w USA osoby, które były w USA z wizą J-1 mogą uczestniczyć w programie znajomość j. angielskiego w stopniu dopasowanym do wymagań pracodawcy.

19 Przybliżony koszt programu: 500 PLN - opłata manipulacyjna 9000 USD - cena programu 2000 PLN - bilet lotniczy 200 PLN - inne koszty Au Pair Program Au Pair umożliwia wyjazd do USA (oraz wielu państw europejskich) w charakterze opiekunki do dzieci. Dzięki Au Pair młodzi ludzie, na stałe mieszkając z amerykańską rodziną, mają okazję do praktycznej nauki języka oraz gruntownego poznania kultury danego kraju. Program skierowany jest głównie do młodych kobiet, jednak także mężczyźni z powodzeniem wywiązują się z tej roli. Praca w charakterze au pair (o-perki) nie jest pracą "zawodową", dlatego opiekunka otrzymuje "kieszonkowe", a nie pensję. Celem, wyjazdu, najczęściej rocznego, jest nauka, a nie zarobek. IAPA (International Au Pair Association) to stowarzyszenie zrzeszające profesjonalne firmy au pair z całego świata. Członkostwo w tej organizacji jest dowodem solidności i stabilności firmy. Warunki uczestnictwa: znajomość danego języka w stopniu min. średniozaawansowanym, w Anglii i USA wymagane jest prawo jazdy, wiek od 18 (górna granica uzależniona od danego kraju) minimum średnie wykształcenie Przybliżony koszt: min 800 PLN - opłata manipulacyjna koszt dojazdu ok. 100 PLN - ubezpieczenie Camp America Camp America to najsłynniejszy na świecie międzynarodowy program studenckiej wymiany kulturalnej, organizowany od 35 lat przez Amerykański Instytut Studiów Zagranicznych W Camp America co roku biorą udział tysiące studentów z kilkudziesięciu krajów świata, w tym ogromna liczba studentów z Polski, dla których praca wakacyjna połączona z wymianą kulturalną to doskonała alternatywa i okazja na poznanie współczesności USA. Uczestnicy programu wyjeżdżają i opiekują się dziećmi przebywającymi na koloniach i różnego rodzaju obozach Kwota jaką musimy uzbierać by móc wyjechać to ok zł. Warunki uczestnictwa: ukończone 18 lat minimum średnie wykształcenie zaświadczenie o niekaralności Kurs językowy i praca Wszystkim zainteresowanym wyjazdem do Australii, polecam program nauki języka angielskiego połączonego z pracą. Możliwe są wyjazdy na okres od 3 miesięcy do 2 lat. Oferowane kursy skierowane są do osób powyżej 20 roku życia, bez górnej granicy wiekowej. Osoby wyjeżdżające na okres minimum trzech miesięcy, na podstawie wizy studenckiej mogą legalnie pracować 20 godzin tygodniowo podczas trwania kursu, a po ukończonym kursie 40 godzin tygodniowo przez okres 4 tygodni. O pozwolenie na pracę można ubiegać się z chwilą rozpoczęcia nauki w szkole. Koszt wyjazdu to 2000 AUD + bilet lotniczy (1AUD=2,4PLN) To tylko podstawowe i najpopularniejsze programy wyjazdowe. Jeśli wśród nich nie znaleźliście nic dla siebie to polecam stronę Krystian Kowalczyk Targi Work & Travel w SGSP 23 stycznia 2007 Str. 19

20 Magazyn Biura Karier Szkoły Głównej Służby Pożarniczej W następnym numerze m.in.: Tworzenie dokumentów aplikacyjnych Autoprezentacja Szkolenia językowe Jak rozpocząć działalność gospodarczą jak dobrze wypaść na rozmowie kwalifikacyjnej Moja ścieżka kariery wywiad z absolwentem SGSP Unia Europejska możliwości pozyskiwania środków finansowych...