Rondo podporucznika pilota Janiny Lewandowskiej w Krakowie

Transkrypt

1 Rondo podporucznika pilota Janiny Lewandowskiej w Krakowie PROJEKT ZIELENI RONDA Opracowanie: Bobowska Olga, Czekaj Ewa Faza projektu: Projekt budowlano - wykonawczy Tytuł opracowania: Projekt zieleni URZĄD MIASTA KRAKOWA, WYDZIAŁ KSZTAŁTOWANIA ŚRODOWISKA BIURO MIEJSKIEGO ARCHITEKTA KRAJOBRAZU

2 Spis treści 1. Przedmiot i zakres opracowania Stan istniejący Lokalizacja Inwentaryzacja Zieleni istniejącej Gospodarka zielenią istniejąca Opis projektu Roślinność projektowana Dobór roślin Zestawienie roślin do projektu Opis projektowanych gatunków.8 6. Realizacja projektu Przygotowanie podłoża pod nowe nasadzenia Sadzenie projektowanych roślin Sadzenie roślin cebulowych Wykonanie nawierzchni żwirowych Wykończenie powierzchni pod nasadzenia Materiały Ziemia Nawozy Rośliny Obrzeża Żwir Mata ogrodnicza (agrowłóknina) Wytyczne pielęgnacyjne Pielęgnacja roślin Pielęgnacja nawierzchni żwirowych

3 1. Przedmiot i zakres opracowania Przedmiotem opracowania jest wykonawczy projekt zieleni na terenie Ronda podporucznika pilota Janiny Lewandowskiej w Krakowie, które powstało w 2006r. 2. Stan istniejący 2.1. Lokalizacja Projektowany teren zlokalizowany jest w północno-wschodniej części Krakowa, na terenie dzielnicy Nowa Huta skrzyżowanie ulic: M. Medweckiego, M. Dąbrowskiej. Rysunek 1 Lokalizacja ronda - skrzyżowanie ulic Marii Dąbrowskiej i Mieczysława Medweckiego Rysunek 2 Zakres projektu zieleni ronda 3

4 Teren opracowania obejmuje Rondo podporucznika pilota Janiny Lewandowskiej. W sąsiedztwie znajduje się dworzec Czyżyny oraz supermarket Carrefour. Rondo znajduje się przy ważnym węźle komunikacyjnym, gdzie występuje duże natężenie ruchu kołowego i wysokie stężenie zanieczyszczeń Inwentaryzacja Zieleni istniejącej Całość projektowanego terenu pokryta jest roślinnością niską w postaci regularnie koszonego trawnika. Teren ronda obecnie nie posiada żadnej komponowanej roślinności, jest nieciekawy i nie stanowi punktu orientacji w terenie. Jednak posiada potencjał, gdyż jego rozmiary (ok. 444m 2 ) oraz lokalizacja brak nawiązań historycznych umożliwiają nowatorskie zagospodarowanie. Rysunek 3 Rondo - mało interesujący stan obecny 3. Gospodarka zielenią istniejąca Całość trawnika należy usunąć z projektowanego terenu, aby w przyszłości nie konkurował z nowymi, planowanymi nasadzeniami. 4. Opis projektu Głównym założeniem koncepcyjnym projektowanego ronda jest przełamanie schematycznych nasadzeń wykorzystywanych w zieleni miejskiej i sięgnięcie po odporne lecz rzadko lub nawet wcale niestosowane rośliny bylinowe i trawy wytrzymujące presję bliskości ciągów komunikacyjnych, niewymagających pod względem pielęgnacji i zapotrzebowania na wodę, a zatem ekonomiczne i trwałe. 4

5 Drugim założeniem była inspiracja nurtami naturalistycznymi w architekturze krajobrazu i projektowaniu nowoczesnej zieleni miejskiej - o swobodnym w kompozycji układzie. Oba założenia tworzą razem projekt wpisujący się w obraz Nowej Huty i nawiązujący do Łąk Nowohuckich. Projekt służyć może spopularyzowaniu roli traw i roślin bylinowych w nasadzeniach zieleni miejskiej. Kompozycja składa się z roślin o 3 różnych poziomach: traw średnio wysokich i traw niskich oraz bylin wpisujących się między wysokości tych dwóch grup traw. Centralną część ronda zajmują nieregularne nasadzenia: Proso rózgowate Heavy Metal [nr1] o powierzchni nasadzenia 35 m 2 Proso rózgowate Warrior [nr2] o powierzchni nasadzenia 35 m 2 Śmiałek darniowy o powierzchni nasadzenia [nr3] 53 m 2 Trawy te zostały uzupełnione nasadzeniami Jeżówek purpurowych Tomato Soup [nr 7] o powierzchni nasadzenia 41+27,5 = 68,5 m 2 Juki karolińskiej [nr 6] o powierzchni nasadzenia 33 m 2 Punktowe nasadzenia Maku wschodniego Brillant o powierzchni nasadzenia ok. 33 m 2 Nasadzenia najniższych traw znajdują się na obrzeżach ronda. Owsiczki wieczniezielonej o powierzchni nasadzenia 12,5 m m 2 =38,5 m 2 Kostrzewy sinej o powierzchni nasadzenia 26 m 2 +12,5 m 2 =38,5 m 2 Aby zapewnić atrakcyjność ronda o każdej porze roku, jako nasadzeń wczesnowiosennych użyto tulipanów z grup pojedynczych wczesnych i mieszańców Darwina. Całość okala opaska z białego grysu o frakcji 8-16mm o szerokości 2m i powierzchni 137 m 2. Projekt zieleni został stworzony w odniesieniu do ogólnych wytycznych projektowania skrzyżowań drogowych. W zewnętrznej tarczy ronda, która w projekcie obejmuje odległość 3,5m nie jest umieszczona wysoka roślinność oraz inne fizyczne przeszkody, które powodowałyby ograniczenie widoczności. W tym miejscu zaprojektowana została opaska żwirowa i niskie trawy. Najwyższym elementem na rondzie są kwitnące trawy, których kłosy w czasie kwitnienia osiągają 1,5-1,2 m wysokości. Natomiast na wlotach i wylotach oraz przy jezdni umieszczone zostały rośliny niskie, które nie utrudniają widoczności. Ciekawsza aranżacja tego miejsca korzystnie wpłynie na wizerunek miasta, gdyż wbrew pozorom nie tylko centrum może być dostatecznie pielęgnowane i estetycznie zaprojektowane. 5

6 PROJEKTOWANA POWIERZCHNIA ZIELONA WYNOSI ŁĄCZNIE: 307 m 2 średnica ronda: 24m 5. Roślinność projektowana 5.1. Dobór roślin Roślinność do projektu została dobrana tak, aby przez cały rok była ozdobna. Dobór pod względem niekorzystnych warunków, jakie tam panują opierał się na odpornych na zanieczyszczenia (spaliny, pył), zasolenie gleby oraz są wytrzymałych na suszę, która jest spowodowana brakiem wody oraz dużym nasłonecznieniem. Wybrane rośliny są niewymagające co do stanowiska oraz łatwe w pielęgnacji, a także wytrzymałe na zimowe przymrozki Zestawienie roślin do projektu Nr fotografia nazwa polska nazwa łacińska Pora kwitnienia Wysokość Uwagi TRAWY 1. Proso rózgowate 'Heavy Metal' Panicum virgatum 'Heavy Metal' VII-IX zimotrwałe, nie jest ekspansywna, dekoracyjna aż do zimy - przebarwienie na złote kolory 2. Proso rózgowate 'Warrior' Panicum virgatum 'Warrior' VII-VIII zimotrwałe, nie jest ekspansywna 3. Śmiałek darniowy 'Goldschleier' Deschampsia caespitosa 'Goldschleier' VI-VII pozostaje ozdobna do później jesieni - przebarwienie na żółto, nie jest ekspansywna 4. Owsiczka wieczniezielona Helictotrichon sempervirens VI-VII zimozielona 6

7 5. Kostrzewa sina Festuca glauca V BYLINY 6. Juka karolińska Yucca filamentosa VI-VII Odporna na warunki miejskie 7. Jeżówka purpurowa 'Tomato Soup' Echinacea purpurea 'Tomato Soup' VII-IX Odporna na warunki miejskie 8. Mak wschodni 'Briliant' Papaver orientale 'Briliant' V-VI Liliowiec 'Sammy Russell' Hemerocallis 'Sammy Russell' V-VII CEBULOWE tulipany, grupa pojedyncze wczesne 10. Tulipan 'Merry Christmas' Tulipa 'Merry Christmas' IV Tulipan 'Apricot Beauty' Tulipa 'Apricot Beauty' IV 0.3 tulipany, grupa Mieszańce Darwina 12. Tulipan 'Apeldoorn' Tulipa 'Apeldoorn' IV/V 0.6 stara, odporna odmiana 7

8 5.3. Opis projektowanych gatunków. PROSO RÓZGOWATE HEAVY METAL synonimy łac.: Milium virgatum, Panicum giganteum, Panicum glaberrimum Ozdobna trawa o sztywnych, wyprostowanych pędach. Tworzy zwarte, gęste kępy wysokości 1,2 m w czasie kwitnienia. Nie rozrasta się szeroko, ponieważ podziemne kłącza są bardzo krótkie. Liście płaskie, wąskie, sztywne, długości cm, szerokości 5-8 mm, metalicznie jasnoniebieskawe za sprawą woskowego nalotu. Jesienią liście przybierają barwę intensywnie żółtą. Wiechy rozgałęzione, początkowo gęste, później stają się luźniejsze, brązowawe. Kwiatostany ukazują się w VII - VIII, pozostają dekoracyjne aż do zimy. Proso wymaga gleb żyznych, głębokich, stanowiska słonecznego. Jest odporne na choroby i szkodniki.. Jest wystarczająco zimotrwałe, ale zaleca się na zimę okrywać świeżo posadzone rośliny, szczególnie sadzone jesienią. Nadaje się do sadzenia pojedynczo na tle trawnika, nad wodą, na brzegu zarośli oraz jako uzupełnienie rabat bylinowych, razem z roślinami kwitnącymi późnym latem i jesienią. Sadzi się 5 roślin na 1 m 2. Walory: ciekawy pokrój ozdobne z kwiatów ozdobne z liści PROSO RÓZGOWATE WARRIOR Ozdobna, szybko rosnąca trawa o zwartym, wyprostowanym pokroju, wys cm. Liście zielone, późnym latem i jesienią purpurowe, wąskie. W VII-VIII pojawiają się purpurowe kwiatostany. Późnym latem owocuje. Jest odporna na suszę i mróz. Najlepiej rośnie na stanowisku słonecznym, tolerancyjna w stosunku do gleby, wilgotność podłoża umiarkowana. Kwiaty nadają się do suchych kompozycji. Walory: ładne jesienne zabarwienie ozdobne z kwiatów ozdobne z liści ŚMIAŁEK DARNIOWY Ozdobna trawa tworząca gęste kępy długich, wąskich, łukowato wygiętych liści. Pędy kwiatostanowe dorastają do wysokości 150 cm. Wiechy początkowo zielone, potem żółtawe, przewieszające się, w VI-VII. Bujniej rośnie w miejscach wilgotnych. Nadaje się na rabaty. Do sadzenia pojedynczo lub 2-3 w grupie. Liczba roślin na 1 m²

9 OWSICZKA WIECZNIEZIELONA Ozdobna trawa tworząca kępy wysokości ok. 40cm. Kłosy wyrastają do 100 cm, w VI-VII. Liście zimozielone, sztywne, niebieskawe. Wymaga dużo słońca i przepuszczalnej, próchnicznej gleby. Do sadzenia na rabatach pojedynczo lub 2-3 w grupie. Liczba roślin na 1 m² - 3. KOSTRZEWA SINA synonimy łac.: Festuca ovina var. glauca Zimozielona trawa tworząca zwarte poduszki niebieskozielonych liści. Nie rozrasta się w darnie. Jest raczej krótkowieczna. Rozsiewa się, jeśli kwiatostany nie zostaną w porę ścięte. Ma szerokie zastosowanie - nadaje się do ogrodu skalnego, do pojemników, do nasadzeń naturalistycznych w miejscach suchych i do zazieleniania dachów. Do sadzenia pojedynczo lub w grupach po 2-3 bądź razem. Liczba roślin na 1 m 2 : 14. MAK WSCHODNI BRILLIANT Kępiasta bylina o bardzo dużych, jaskrawych kwiatach. Bylina typu korzeniowego, nie rozrasta się w ogóle na boki, lecz z roku na rok daje coraz więcej pędów kwiatowych wyrastających z jednego miejsca. Osiąga wysokość 80 cm, dzięki temu rośliny tej odmiany wykazują mniejszą tendencję do wylegania. Kwiaty bardzo duże, czysto szkarłatnoczerwone. Kwitnie już pod koniec maja i w pierwszej połowie czerwca. Po kwitnieniu część nadziemna zanika na jakiś czas, potem wyrastają liście odziomkowe. Mak wschodni nadaje się na słoneczne rabaty, z glebą dość głęboko uprawioną ze względu na palowy system korzeniowy. Należy sadzić rośliny uprawiane w pojemnikach lub siać wprost na miejsce wybrane na stałe. Maki są bardzo odporne na mróz, w pełni zimotrwałe na całym terenie Polski. Zwykle sadzi się je pojedynczo na rabacie między innymi bylinami, ponieważ zaniknięciu części naziemnej powstaje luka. JEŻÓWKA PURPUROWA Bylina o sztywnych, wyprostowanych, słabo rozgałęzionych pędach, wysokości do 100 cm. Usuwanie przekwitłych koszyczków przedłuża kwitnienie. Do sadzenia na rabatach pojedynczo lub 2-3 w grupie. Liczba roślin na 1 m 2-7. Ogromne czerwone kwiaty osadzone są na mocnych i stabilnych łodygach. Osiągają wysokość 80 cm. i prawie taką samą szerokość. Kwitną nieprzerwanie od lipca do września, przy czym na bieżąco usuwamy przekwitłe kwiaty pobudzając w ten sposób rośliny do wytwarzania nowych pąków. Wymagają gleby żyznej i przepuszczalnej oraz słonecznego stanowiska. Są w pełni mrozoodporne w naszym klimacie, strefa mrozoodporności 4. 9

10 JUKA KAROLIŃSKA synonimy pol.: krępla karolińska, szpilecznica karolińska Okazała roślina o sztywnych, mieczowatych liściach zebranych w gęste kępy wysokości do 70cm. Kwiatostany wysokości do 150 cm, z wieloma dzwonkowatymi, zwisającymi, kremowymi kwiatami, w VII-VIII. Wymaga gleby żyznej, przepuszczalnej, zawierającej wapń. Nadaje się do ogrodów żwirowych. Dobrze wygląda wśród innych roślin znoszących suszę, także traw. Do sadzenia pojedynczo lub 2-3 w grupie. Liczba roślin na 1 m 2 3. Preferuje suche słoneczne stanowiska oraz gleby bogate w wapń. jest w pełni mrozoodporna. Liście juki zachowują ładny wygląd i zielony kolor także zimą. Juka łatwo się rozmnaża przez odrosty, dlatego po paru latach może stać się problematyczna, szczególnie w małym ogrodzie. Roślina nie jest "żarłoczna" i wymaga sporadycznego dokarmiania. Nawozimy w trakcie sadzenie a następnie po upływie 3-4 lat, kompost w marcu. LILIOWIEC 'SAMMY RUSSELL' Bylina o długich, wąskich liściach tworzących obfite kępy. Od V-VII ukazują się kwiaty na wyniosłych szypułkach. Kwiaty duże, liliokształtne, ceglastoczerwone. Dla dobrego kwitnienia potrzebuje dużo słońca oraz żyznej i przepuszczalnej gleby. Doskonała na rabaty w grupach po 3-10 lub roślin razem. Liczba roślin na 1 m 2 : 4. TULIPANY Tulipany pojedyncze wczesne Odmiana ta kwitnie dość wcześnie na przełomie marca i kwietnia. Osiągają wysokość do 30cm. Kwiaty pojedyncze, przeważnie jednobarwne z sześcioma płatkami. Doskonale nadaje się do przydomowych rabatek. Tulipan ten jest często wykorzystywany do pędzenia. Tulipany pojedyncze wczesne to najwcześniej kwitnąca grupa tulipanów, których kwiaty możemy podziwiać już od wczesnej wiosny TULIPAN 'MERRY CHRISTMAS' Nie ma specjalnych wymagań co do gleby, najlepiej jednak rośnie na próchnicznej glebie o odczynie obojętnym, Tulipan 'Apricot Beauty' Nie ma specjalnych wymagań co do gleby, najlepiej jednak rośnie na próchnicznej glebie o odczynie obojętnym. Odporny na mrozy. 10

11 Mieszańce Darwina Tulipan należący do tej grupy charakteryzował się będzie dużymi kwiatami o błyszczących, owalnych płatkach, przeważnie jednokolorowych. Zakwita w drugiej połowie kwietnia i osiąga wysokość około 50cm. Dzięki swojej odporności na choroby i szybkiemu rozmnażaniu się znalazł szerokie zastosowanie w ogrodach kwiatowych. Pochodzi ze zmieszania tulipanów Darwina z Fosteriana. TULIPAN APELDOORN Odmiana bardzo odporna i mało wymagająca, a co najważniejsze zdolna do odradzania dorodnych cebulek przez wiele lat, nawet na niezbyt żyznym stanowisku. Doskonale nadaje się do naturalizacji nie ma specjalnych wymagań co do gleby, najlepiej jednak rośnie na próchnicznej glebie o odczynie obojętnym. Odporny na mrozy. 6. Realizacja projektu 6.1. Przygotowanie podłoża pod nowe nasadzenia Grunt pod obsadzenia winien być odchwaszczony, oczyszczony i odpowiednio uprawiony. W przypadku stwierdzenia zanieczyszczeń chemicznych w podłożu należy go poddać szczegółowej analizie, lub wymiany w przypadku dużych ilości zanieczyszczonego gruntu uniemożliwiających wzrost roślin. Należy zwrócić uwagę, aby poniżej 1-1,2m nie sypać wierzchnicy z materiałem organicznym. Teren przeznaczony pod nasadzenia powinien być spryskany środkiem chwastobójczym na 5 dni przed planowaną uprawą gleby. Po tym czasie należy wykonać orkę do głębokości 30 cm i na rozwijające się chwasty należy ponownie zastosować ten sam środek na kolejne 5 dni. Przed uprawą gleby pod nasadzenia należy oczyścić teren z istniejącego tam trawnika. Po tym okresie należy wykonać bronowanie gleby i wyrównanie terenu. Z powierzchni warstwy gleby należy usunąć wszystkie kamienie większe niż 50 mm i 80% mniejszych niż 50 mm oraz inne niepożądane materiały. Warstwa powierzchniowa na terenie przeznaczonym pod planowane obsadzenie powinna być uprawiona na głębokość minimum 30cm. Do uprawy należy używać ziemi urodzajnej na bazie materiałów organicznych, dobrze przekompostowanej o odczynie ph około 7. Dobrym rozwiązanie może być zastosowanie gleby strukturalnej utworzona przede wszystkim z tłucznia oraz w mniejszym stopniu z gliny i substancji organicznej. Układ taki umożliwi nie zagęszczanie się gleby, pozostawiając odpowiednią zawartość powietrza. Na wierzchnią warstwę powierzchniową o grubości 5 cm przeznaczonej pod nasadzenia należy nasypać ziemi urodzajnej o dobrej strukturze rozdrobnienia oraz wyrównana zgodnie z projektem. 11

12 Sadzenie projektowanych roślin Rośliny należy rozmieścić zgodnie z Projektem Zieleni. Powinny być one usytuowane w pozycjach i ilości wskazanej na rysunku i opisie. Należy je rozmieścić równomiernie i dopasować kształtami tak, aby uzyskać efekt zamierzony w projekcie. Rośliny z uprawy pojemnikowej można sadzić przez cały sezon wegetacyjny (do momentu zamarznięcia gruntu). Sadzenie powinno odbywać się w odpowiednich warunkach, najlepiej w chłodne, wilgotne dni. Należy unikać następujących warunków: zalane doły przeznaczone do sadzenia, zbite podłoże, stojąca woda w miejscach sadzenia, mocno zamarznięta ziemia, długotrwałe, silne, mroźne wiatry itp. Rośliny należy sadzić na takiej samej głębokości jak rosły w szkółce. Dołki pod rośliny powinny być odpowiednio większe od bryły korzeniowej, a w przypadku gęstych nasadzeń można stosować rowki. Dół należy wypełnić mieszanką gruntu i substratu w odpowiedniej proporcji oraz warstwami je zagęszczając tak, aby nie uszkodzić systemu korzeniowego. Po posadzeniu należy krzewy natychmiast podlać obficie wodą. Złamane i uszkodzone pędy należy uciąć. Tabela 1 Ilość i rozstawa roślin Lp. Nazwa rośliny ilość sztuk rozstawapowierzchnia 1 Proso ruzgowate 'Heavy Metal' /m Proso ruzgowate 'Warrior' /m Śmiałek darniowy /m Owsiczka wieczniezielona 5 Kostrzewa sina 38+78= /m = /m2 12, = 38, ,5 = 32,5 6 juka karolińska 99 3 /m jeżówka purpurowa 'Tomato Soup' Mak wschodni 'Briliant' = /m ,5 = 68, /m Liliowiec 'Sammy Russell' /m2 33 Tulipan 'Merry 10 Christmas' / /m Tulipan 'Apricot Beauty' / /m Tulipan 'Apeldoorn' / /m

13 Sadzenie roślin cebulowych Na całości powierzchni ronda należy posadzić rośliny cebulowe tulipany z grupy pojedynczych wczesnych i Mieszańców Darwina., które należy sadzić na przełomie września-października na głębokość równej 2-3-krotnej jej wysokości. Rośliny cebulowe powinny być posadzone w nierównych odległościach, aby wyglądało to naturalnie, najlepiej kępami po kilka cebul odległych około 2-3 krotnej jej szerokości Wykończenie powierzchni pod nasadzeniami Wykończenie terenu poprzez zastosowanie materiałów wyściełających ma zastosowanie przy wszystkich typach nasadzeń roślinności. Materiałem wyścielającym jest kora mielona. Wykończenie powierzchni terenu powinno zostać wykonane po zakończeniu sadzenia roślin. Kora, powinna być przekompostowana, mielona, rozdrobniona i sterylna (tzn. pozbawiona nasion chwastów i zarodników grzybów) kora drzew iglastych. Odczyn stosowanej kory powinien być obojętny. Kora powinna zostać równomiernie rozsypana na całej wyznaczonej powierzchni, tworząc 5 cm warstwę. Zapobiegnie ona przesychaniu substratu i rozwojowi chwastów. Korę rozsypywać po posadzeniu roślin wyrównać ręcznie do poziomu terenu Wykonanie nawierzchni żwirowych Na wierzchnie żwirowe należy wykonać na wcześniej przygotowanym terenie. Należy wybrać 10 cm grubości gruntu pod nawierzchnię żwirową. Powierzchnia ta powinna być wygrabiona i wałowana przy pomocy walcu wypełnionego wodą lub piaskiem. Cała powierzchnia pod żwirem powinna być wyłożona mata ogrodniczą lub agrowłókniną, co zabezpieczy teren przed przerastaniem chwastów. Żwir powinien być równomiernie rozmieszczony na całej powierzchni tworząc ok. 3-5cm warstwę. Przy granicy z trawnikiem i nasadzeniami powinny być zastosowane obrzeża, które uniemożliwią przerastaniu trawy oraz przesypywaniu się żwiru na trawnik lub rabaty. Powierzchnia nawierzchni żwirowych to 137 m 2, szerokość 2 m 7. Materiały 7.1. Ziemia Ziemia używana do wymiany lub uzupełniania podczas nasadzeń powinna być wolna od szkodników i patogenów, chwastów wieloletnich i ich korzeni, kamieni, brył skały macierzystej oraz wszelkich obcych elementów. Powinna zawierać dostateczną ilość materii organicznej i mieć odczyn obojętny. 13

14 7.2. Nawozy Wszystkie nawozy powinny być stosowane według zaleceń producenta. Nawozy powinny być przechowywane w zamkniętych, oznaczonych oryginalnych opakowaniach, opatrzonych nazwą nawozu, producenta oraz informacją na temat sposobu jego stosowania Rośliny Wszystkie byliny powinny być sadzone zgodnie z projektem, zwłaszcza w zakresie lokalizacji. Wszystkie rośliny z danej odmiany (w tym również używane do wymiany w okresie gwarancyjnym) powinny być jednakowe, jeżeli chodzi o formę, wielkość, stan zaawansowania w rozwoju. Rośliny powinny być żywotne, dobrze ukorzenione i o formie charakterystycznej dla danego gatunku i odmiany. Wszystkie wybrane rośliny powinny być wolne od chorób i szkodników, z dużym, zdrowym systemem korzeniowym, bez śladów uszkodzeń. Materiał szkółkarski przeznaczony do nasadzeń musi być czysty odmianowo, wyprodukowany zgodnie z zasadami agrotechniki szkółkarskiej. Rośliny powinny być, zahartowane oraz prawidłowo uformowane z zachowaniem charakterystycznych dla gatunku i odmiany pokroju, wysokości, szerokości i długości pędów a także równomiernego rozkrzewienia i rozgałęzienia. Bryła korzeniowa powinna być dobrze przerośnięta i odpowiednio duża w zależności od gatunku, odmiany i wieku rośliny. Rośliny mogą pochodzić z uprawy kontenerowej lub kopane. Rośliny z uprawy kontenerowej powinny rosnąć przynajmniej jeden, pełny sezon wegetacyjny w kontenerach, z których będą sadzone, ale nie więcej niż dwa sezony. Powinny mieć dobrze wykształcony, ale nie przerośnięty system korzeniowy i prawidłowo rozwiniętą część naziemną. Przerośnięty, zbyt zagęszczony system korzeniowy należy przed posadzeniem odpowiednio rozluźnić. Przed sadzeniem rośliny w kontenerach należy dobrze nawodnić. Czas pomiędzy wykopaniem materiału roślinnego a jego posadzeniem powinien być skrócony do minimum. Należy dopilnować, aby materiał zapakowany w szkółce nie przesechł podczas transportu. rośliny w kontenerach przed posadzeniem powinny być przechowywane w miejscu zacienionym z możliwością podlewania. Rośliny stosowane w terenach zieleni muszą pochodzić ze szkółek objętych kontrolą polskiego Inspektoratu Ochrony Roślin. 14

15 7.4. Obrzeża W projekcie zieleni zastosowano obrzeże, wykorzystane do oddzielenia nawierzchni żwirowych od trawnika i reszty nasadzeń. W tym celu wykorzystano obrzeże Eko-Bord GRAND o wysokości 78 mm i metrowych długościach. Podstawowymi zaletami takiego obrzeża jest możliwość tworzenia swobodnych, falistych linii, które wytyczają i ograniczają przesypywanie się żwiru. Eko-Bordy są wkopywane w ziemię, więc tworzą konstrukcję niezauważalną i nie wystającą ponad nawierzchnię. Ważną zaletą jest jego szybki i łatwy montaż oraz to, iż całkowicie wykonane jest z surowców wtórnych, co w dobie coraz większej ilości odpadów nie jest bez znaczenia dla ochrony środowiska naturalnego. Rysunek 4 obrzeża 7.5. Żwir W projekcie zastosowano opaskę szer. 2m wykonane z grysu, która tworzy akcent kolorystyczny oraz dobre tło dla roślin. Żwir również utrudnia wzrost chwastów, zapobiega też szybkiemu parowaniu wody z gleby. W projekcie zaproponowano grys kremowy o frakcji 8-16 mm. Frakcja: 8-16mm Rodzaj: grys drobny jasny Zużycie: około 60-70kg/m2 Rysunek 5 Grys biały 15

16 7.6. Mata ogrodnicza (agrowłóknina) W projekcie pod wszystkie nasadzenia oraz nawierzchnie żwirowe zastosowano matę ogrodniczą (agrotkaninę), która ograniczy wzrost chwastów i niepożądanych roślin, dzięki czemu ułatwi to pielęgnację założenia oraz wyeliminowanie stosowanie herbicydów. Materiał ten jest przepuszczalny dla wody i powietrza, więc nie ogranicza rozwoju roślin. Dzięki zastosowaniu takiego materiału pozwala utrzymać właściwą wilgotność i temperaturę gleby, co ogranicza przesychaniu podłoża. W założeniu powinna być zastosowana mata szerokości 420 cm o gęstości 108 g/ m 2 w kolorze czarnym. Należy ją układać pasami z 0,5 m zakładką na łączeniach pasów, a następnie przybijać specjalnymi szpilkami do maty ogrodniczej w odległości co 1,5 m. matę układa się na wcześniej przygotowaną i wyrównaną powierzchnię. Rysunek 6 mata ogrodnicza 8. Wytyczne pielęgnacyjne 8.1. Pielęgnacja roślin Wszystkie rośliny zaraz po posadzeniu należy intensywnie podlać oraz w okresach suszy (zwłaszcza lipiec i sierpień), zaleca się podlewanie w porach wczesnoporonnych. W ramach pielęgnacji szczególnie w pierwszych latach należy intensywnie odchwaszczać. Zabieg ten umożliwia utrzymanie estetycznego wyglądu jak również pozwala na zachowanie lepszej kondycji roślin, ograniczając współzawodnictwo z chwastami. Zabieg ścięcia suchych traw należy wykonać wiosną przed ruszeniem wegetacji, przekwitłe kwiatostany juki usunąć należy późnym latem. Makówki z maków należy pozostawić w celu samoistnego rozsiewania się tej rośliny, co wzmocni efekt naturalistyczny Pielęgnacja nawierzchni żwirowych Podstawowym problemem nawierzchni żwirowych jest usuwanie opadłych zanieczyszczeń. Większe patyki, gałęzie i liście należy prostu wybrać ręcznie, natomiast niewielkie liście i inne drobne śmieci można delikatnie wygrabić lub wymieść. W tym celu można zastosować dmuchawy lub odkurzacza do liści. Zabieg taki należy wykonać dwa razy w roku na wiosnę oraz jesienią po zrzuceniu liści przez rośliny. Należy też co jakiś czas usuwać pojawiające się miejscami chwasty. W razie ukazywaniu się maty ogrodniczej należy uzupełnić luki dosypując w te miejsca żwir. 16