WYROK IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ. Sad Wspólnotowych Znaków Towarowych i Wzorów Przemyslowych

Transkrypt

1 Sygn. akt XXII GWzt 5/05 WYROK W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ Dnia 28 lipca 2006 r. Sad Okregowy w Warszawie Wydzial XXII Sad Wspólnotowych Znaków Towarowych i Wzorów Przemyslowych w skladzie nastepujacym: Przewodniczacy SSO Beata Piwowarska Protokolant aplikant sadowy Lukasz Wojdalski po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 18 lipca 2006 r. sprawy z powództwa Millennium&Copthorne International Ltd. w Singapurze przeciwko Invest Service Company Spólce Akcyjnej w Bochni o nakazanie 1. nakazuje Invest Service Company Spólce Akcyjnej w Bochni zaniechanie uzywania w obrocie znaku towarowego i nazwy MILLENIUM dla oznaczenia prowadzonego przez pozwana hotelu i swiadczenia zwiazanych z tym uslug; 2. nakazuje pozwanej zaniechanie uzywania znaku towarowego i nazwy MILLENIUM w materialach informacyjnych i reklamowych w zwiazku z prowadzeniem hot elu i swiadczeniem zwiazanych z tym uslug; 3. nakazuje pozwanej zaniechanie uzywania zwrotu hotelmillenium w domenie internetowej oraz w tekstach reklamowych i informacyjnych umieszczanych na stronach internetowych; 4. okresla na kwote (szesc tysiecy szescset) zlotych wpis ostateczny i uznaje go za pobrany od powoda do kwoty 500 (piecset) zlotych; 5. nakazuje pobranie od pozwanej Invest Service Company Spólki Akcyjnej w Bochni na rzecz Skarbu Panstwa (kasa Sadu) kwoty (szesc tysiecy sto) zlotych, tytulem pozostalej czesci wpisu ostatecznego; 6. zasadza od pozwanej na rzecz powoda Millennium&Copthorne International Ltd. w Singapurze kwote (trzy tysiace trzydziesci piec) zlotych, tytulem zwrotu kosztów procesu. 1

2 Sygn. akt XXII GWzt 5/05 UZASADNIENIE 15 VII 2005 r. Millennium&Copthorne International Ltd. w Singapurze wniósl o: 1. nakazanie Invest Service Company Spólce Akcyjnej w Bochni zaniechania uzywania w obrocie znaku towarowego i nazwy Millenium dla oznaczenia prowadzonego przez nia hotelu oraz zaniechania swiadczenia pod tym znakiem i nazwa uslug hotelarskich, 2. nakazanie Invest Service Company zaniechania uzywania w znaku towarowego i nazwy Millenium w materialach informacyjnych i reklamowych w zwiazku z prowadzeniem hotelu i swiadczeniem uslug, 3. nakazanie pozwanej zaniechania uzywania zwrotu hotelmillenium w domenie internetowej oraz w tekstach reklamowych i informacyjnych umieszczonych na stronach interneto-wych pozwanej (sprecyzowanie zadania na rozprawie 18 VII 2006 r.), 4. nakazanie pozwanej usuniecia skutków naruszenia prawa do wspólnotowego znaku towarowego oraz zasad uczciwej konkurencji przez opublikowanie ogloszenia wskazanej tresci i formie, z upowaznieniem powoda do opublikowania ogloszenia na koszt Invest Service Company, 5. zasadzenie na jego rzecz od pozwanej kwoty zl, tytulem odszkodowania, 6. zasadzenie kosztów postepowania. Jako podstawe prawna roszczen wskazal przepisy art. 98 w zw. z art. 9 rozporzadzenia Rady (WE) nr 40/94 z dnia 20 XII 1993 r. w sprawie wspólnotowego znaku towarowego. Uwzgledniajac art. 14 rozporzadzenia powolal sie takze na przepisy art. 296 ust.1 w zw. z art. 287 ust. 2 ustawy z dnia 30 VI 2000 r. prawo wlasnosci przemyslowej oraz art. 18 w zw. z art. 3 i art. 10 ustawy z 16 IV 1993 r. o zwalczaniu nieuczciwej konkure ncji, zarzucajac pozwanej sprzeczne z dobrymi obyczajami dzialania naruszajace jego interes przez korzystanie z renomy znaku towarowego Millennium&Copthorne International Ltd. Zarzucil, ze dzialania te przynosza pozwanej nienalezna korzysc, szkodzac renomie oznaczen powoda. W motywach powód wyjasnil, ze Spólka nalezy do brytyjskiego potentata w branzy hotelowej Millennium&Copthorne Hotels plc, posiadajacego obecnie ponad 90 markowych hoteli w 17 krajach, kwalifikowanego w sezonie 2002/2003 na 40 miejscu wsród najwiekszych i najbardziej znanych w swiecie sieci hotelowych. Ponad 30 hoteli prowadzonych jest pod nazwa Millennium. Sa to cztero i pieciogwiazdkowe hotele klasy delux, posiadajace najlepsza lokalizacje w glównych miastach swiata, cieszace sie duzym uznaniem na rynku uslug hotelowych. Oznaczenie Millennium kojarzone jest jednoznacznie z Millennium&Copthorne Hotels plc i jego spólkami zaleznymi, jest wielu krajach znane i renomowane. Powód powolal sie na sluzace mu z rejestracji uprawnienie do znaków towarowych zawierajacych slowo Millennium, zgloszonych do rejestracji w Urzedzie Harmonizacji Rynku Wewnetrznego w Alicante 31 VII 1996 r. (data pierwszenstwa), zarejestrowanych i chronionych w odniesieniu do uslug w klasach 35 i 42 klasyfikacji nicejskiej (m.in. uslugi hotelarskie, obsluga konferencji, uslugi restauracyjne, bankietowe) : MILLENNIUM znak slowny nr , MILLENNIUM HOTELS AND RESORTS znak slowny nr , MILLENNIUM HOTELS AND RESORTS znak slowno-graficzny nr , MILLENNIUM CONFERENCE CENTRE znak slowny nr , MILLENNIUM CLUB znak slowny nr , 2

3 MILLENNIUM & COPTHORNE znak slowny nr , MILLENNIUM GRANDE znak slowny nr Swe prawa ochronne wywodzil od CDL Hotels International Limited, z którym 31 XII 1999 r. zawarl umowe przeniesienia praw, co zostalo odnotowane w Rejestrze wspólnotowych znaków towarowych 9 II 2001 r. Powolal sie na skutecznie dochodzone przed sadami zagranicznymi prawa do znaku towarowego, wskazujac na wyrok z 19 II 2002 r. Sadu Okregowego w Barcelonie w sprawie p/ko Mil.lenium Hotel Investors s.l. prowadzacej hotel MIL.LENIUM oraz wyrok z 23 X 2003 r., poprzedzony zawarciem ugody, Sadu Okregowego w Nowym Jorku zakazujacy Best Western International Corp. uzywania nazwy identycznej lub ludzaco podobnej do znaku towarowego powoda Millennium. Do 2003 r. hotel Millenium w Bochni nalezal do miedzynarodowej sieci hotelowej Best Western i zostal wprost wymieniony w ugodzie i wyroku nowojorskiego sadu. Pomimo to hotel nalezacy obecnie do polskiej sieci Polish Prestige Hotels funkcjonuje pod dotychczasowa nazwa. Powód wyjasnil, ze pozwana spólka prowadzi w Bochni kolo Krakowa przy ul. Ks. Józefa Poniatowskiego 24 hotel o nazwie MILLENIUM. Oznaczenie takie jest umieszczone na glównym szyldzie, akcesoriach hotelowych, w materialach informacyjnych i reklamowych hotelu oraz stanowi ono wyróznialna czesc domeny internetowej pod która umieszczona jest witryna informacyjno-reklamowa poswiecona hotelowi, której wlascicielem jest pozwana. Znakiem MILLENIUM posluguje sie takze przy swiadczeniu uslug zwiazanych z obsluga konferencji i uroczystosci. Zarzucil, ze pozwana uzywa w zwiazku z prowadzona dzialalnoscia hotelarska, organizowaniem konferencji uroczystosci oznaczenia MILLENIUM, rózniacego sie od znaku towarowego powoda zaledwie jedna litera. Tozsamosc uslug i daleko idace wizualne podobienstwo oraz identycznosc fonetyczna i znaczeniowa oznaczen (róznice pomiedzy MILLENNIUM a MILLENIUM sa niemal niedostrzegalne) skutkuje nie-bezpieczenstwem wprowadzenia w blad opinii publicznej co do pochodzenia swiadczonych uslug. Wywoluje takze przekonanie, ze pomiedzy obu przedsiebiorstwami stron istnieja zwiazki organizacyjne, prawne i gospodarcze. Niebezpieczenstwo wywolania konfuzji u przecietnego odbiorcy uzasadnia uznanie, ze doszlo do naruszenia prawa powoda do zarejestrowanego znaku towarowego. Zdaniem powoda, swiatowa renoma i popularnosc jego sieci hotelowej, a takze tresc wyroku sadu nowojorskiego uzasadnia uznanie, ze wybierajac nazwe hotelu, a najpózniej w 2003 r. pozwana miala swiadomosc istnienia praw powoda. Invest Service Company wykorzystuje renome znaku towarowego Millennium& Copthorne International Ltd. aby zwrócic uwage na swoje uslugi. Na kwote zl oszacowal powód szkode doznana na skutek dzialan pozwanej, w szczególnosci bezumownego (brak umowy licencyjnej) korzystania z niemal identycznego z chronionymi na rzecz Millennium& Copthorne International Ltd. znakami oznaczenia. Odzwierciedla ona zyska jaki osiagnela pozwana w okresie od 1 V 2004 r. w wyniku naruszania praw do znaków towarowych powoda. (art. 296 ust.1 zd.1 in fine ustawy z dnia 30 VI 2000 r. prawo wlasnosci przemyslowej oraz art. 415 k.c. Wezwana 7 VI i 1 XII 2004 r. do zaniechania naruszen i zaprzestania czynów nieuczciwej konkurencji Invest Service Company w zaden sposób nie zareagowala. Na poparcie roszczenia powód przedstawil swiadectwa rejestracyjne OHIM, umowy cesji praw oraz publikacje zawierajace informacje o hotelach Millenium oraz reklamy uslug hotelarskich Millennium& Copthorne International Ltd., a takze Invest Service Company. (k.2-294) 3

4 Zarzadzeniem z dnia 10 VIII 2005 r. do odrebnego rozpoznania wylaczone zostaly roszczenia okreslone w pkt pkt 4 i 5 pozwu. W zalozonej sprawie sygn. akt XXIIWspZT 6/05 19 VIII 2005 r. wydano postanowienie o jej przekazaniu jako wlasciwemu miejscowo i rzeczowo Sadowi Okregowemu w Krakowie Sadowi Gospodarczemu. (k.308) Odpowiedz na pozew Invest Service Company Spólce Akcyjnej w Bochni zadajacej oddalenia powództwa i zasadzenia kosztów procesu zostala zwrócona zarzadzeniem z dnia 27 X 2005 r. (k.336) W pismach procesowych z 14 XI 2005 r. Invest Service Company zazadala wydania wyroku zaocznego (k ), a skladajac odpowiedz na pozew wniosla o oddalenie powództwa i zasadzenie kosztów procesu. (k ) Pozwana nie kwestionowala uprawnien powoda do wspólnotowych znaków towarowych. Zarzucila, ze podstawe dochodzonych roszczen moga stanowic jedynie przepisy rozporzadzenia Rady (WE) nr 40/94 z dnia 20 XII 1993 r. w sprawie wspólnotowego znaku towarowego. Stwierdzila, ze Spólka swiadczy uslugi pod nazwa HOTEL MILLENIUM Polish Prestige Hotels, co dostatecznie odznacza sporne znaki i wyklucza mozliwosc wprowadzenia w blad rozwaznego i dobrze poinformowanego konsumenta co do tego, ze hotel pozwanej nalezy do sieci powoda. Zarzucila, ze znaki towarowe powinny byc oceniane jako calosc, w pelnym ich brzmieniu, co potwierdza orzecznictwo Europejskiego Trybunalu Sprawiedliwosci, Sadu Najwyzszego oraz Naczelnego Sadu Administracyjnego. Wskazala, ze wielu przedsiebiorców posluguje sie w obrocie nazwa MILLENIUM. Natomiast znak towarowy Polish Prestige Hotels zostal zarejestrowany przez Urzad Patentowy RP. Sama pozwana zglosila 2 VIII 2002 r. wniosek o rejestracje znaku MILLENIUM HOTEL, uzyskujac z ta data prawo pierwszenstwa poslugiwania sie nim na terenie Polski. Twierdzila, ze znak powoda jest skuteczny dopiero od daty wstapienia Polski do Unii Europejskiej, 1 V 2004 r. Pozwana zaprzeczyla wykorzystywanie renomy znaków powoda oraz mozliwosc pomylki konsumenta co do swiadczenia uslug przez pozostajace w stosunkach konkurencji strony. W pismie procesowym z 12 I 2006 r. dodatkowo argumentowala brak cechy identycznosci lub podobienstwa znaków stron, a tym samym ryzyka wywolania konfuzji, powolujac sie na wyrok ETS z 20 III 2003 r. w sprawie C- 291/00LTJ Diffusion S.A. v. Sadas Verbaudet S.A. (k ) Odnoszac sie do twierdzen pozwanej powód zarzucil, ze wniosek o wydanie wyroku zaocznego zmierza wylacznie do obejscia rygoru prekluzji dowodowej okreslonego w art k.p.c. Wniósl o pominiecie twierdzen i dowodów zlozonych bez zadnego usprawiedliwienia z opóznieniem. Poparl dochodzone roszczenia, wskazujac na to, ze pomiedzy znakami stron zachodzi nie identycznosc ale mylace podobienstwo oznaczen co przy uwzglednieniu tozsamosci swiadczonych uslug wywoluje niebezpieczenstwo konfuzji. Sprzeciwil sie dokonywaniu oceny podobienstwa znaków odnoszonej do HOTEL MILLENIU M Polish Prestige Hotels poniewaz w obrocie pierwszoplanowe znaczenie ma uzywana przez pozwana nazwa MILLENIUM bez wskazania sieci hoteli, budzaca skojarzenia z siecia hoteli Millennium& Copthorne. Wyraznie wyodrebnione, uzywane niezaleznie od tej nazwy przez Invest Service Company oznaczenie Polish Prestige Hotels stanowi odrebny, samodzielny znak towarowy zarejestrowany na rzecz Jan III Sobieski sp. z o.o. w Warszawie i uzywany przez pozwana na podstawie porozumienia o wspólpracy. Podstawowym wyróznikiem, wyraznie eksponowanym we wszystkich materialach informacyjnych i reklamowych, bez wskazania zwykle do jakiej sieci hotel nalezy, jest znak MILLENIUM. Bez znaczenia dla oceny naruszenia prawa powoda jest stwierdzenie, ze na polskim rynku funkcjonuja inne jeszcze hotele noszace te nazwe. Powód wyjasnil, ze podjal (lub rozwaza podjecie) przeciwko nim stosownych dzialan. (k , , ) 4

5 Sad ustalil, ze: Spólka Millennium&Copthorne International Ltd. w Singapurze nalezy do renomowanego brytyjskiego przedsiebiorcy branzy hotelowej Millennium&Copthorne Hotels plc, posiadajacego obecnie ponad 90 markowych hoteli w 17 krajach, kwalifikowanego w sezonie 2002/2003 na 40 miejscu najwiekszych i najbardziej znanych w swiecie sieci hotelowych. Ponad 30 hoteli prowadzonych jest pod nazwa Millennium. Sa to cztero i pieciogwiazdkowe hotele klasy delux, posiadajace najlepsza lokalizacje w glównych miastach swiata, cieszace sie duzym uznaniem na rynku uslug hotelowych. Oznaczenie Millennium kojarzone jest jednoznacznie z Millennium&Copthorne Hotels plc i jego spólkami zaleznymi, jest wielu krajach znane i rozpoznawalne. (niezaprzeczone przez pozwana twierdzenie powoda, uznane za przyznane wg art.230 k.p.c. wobec informacji prasowych, wydruków z katalogów, ze stron internetowych k ) Powodowi sluzy prawo z rejestracji znaków towarowych zawierajacych slowo Millennium, zgloszonych do rejestracji w Urzedzie Harmonizacji Rynku Wewnetrznego w Alicante 31 VII 1996 r. (data pierwszenstwa), zarejestrowanych i chronionych w odniesieniu do uslug w klasach 35 i 42 klasyfikacji nicejskiej (m.in. uslugi hotelarskie, obsluga konferencji, uslugi restauracyjne, bankietowe) : MILLENNIUM znak slowny nr , MILLENNIUM HOTELS AND RESORTS znak slowny nr , MILLENNIUM HOTELS AND RESORTS znak slowno-graficzny nr , MILLENNIUM CONFERENCE CENTRE znak slowny nr , MILLENNIUM CLUB znak slowny nr , MILLENNIUM & COPTHORNE znak slowny nr , MILLENNIUM GRANDE znak slowny nr (bezsporne tak tez kopie dokumentów rejestracyjnych k ) Swe prawa ochronne powód wywodzi od CDL Hotels International Limited, z którym 31 XII 1999 r. zawarl umowe przeniesienia praw, co 9 II 2001 r. zostalo odnotowane w Rejestrze wspólnotowych znaków towarowych. (bezsporne tak tez kopia umowy cesji k i odpisu z rejestru k ) Pozwana Invest Service Company Spólka Akcyjna w Bochni prowadzi w Bochni kolo Krakowa przy ul. Ks. Józefa Poniatowskiego 24 hotel o nazwie MILLENIUM. Oznaczenie takie jest umieszczone na glównym szyldzie, akcesoriach hotelowych, w materialach informacyjnych i reklamowych hotelu oraz stanowi ono dystynktywna czesc domeny internetowej pod która umieszczona jest witryna informacyjno-reklamowa poswiecona hotelowi, której wlascicielem jest pozwana. Oznaczeniem MILLENIUM posluguje sie takze przy swiadczeniu uslug zwiazanych z obsluga konferencji i uroczystosci. Uznac nalezy, ze ta skrótowa wersja oznaczenia pod którym pozwana swiadczy uslugi hotelarskie jest uzywana w przewazajacej czesci oznaczen informacji i reklam. O rejestracje znaku towarowego MILLENIUM HOTEL wystapila tez do Urzedu Patentowego Rzeczypospolitej Polskiej. (bezsporne) Pozwana uzywa niekiedy takze oznaczenia szerszego o zarejestrowany znak towarowy Polish Prestige Hotels & Resorts, które jest wyraznie wyodrebnione (kolorystycznie i/lub przez jego umiejscowienie), na tyle, ze nie eliminuje dominujacego charakteru slowa MILLENIUM, które w ielkoscia czcionki i centralnym umieszczeniem w informacjach (katalogach, prospektach) jest szczególnie wyróznione i najlepiej zapamietywalne przez odbiorce. 5

6 Invest Service Company uzywa znaku towarowego Hotel MILLENIUM Polish Prestige Hotels & Resorts w zwiazku z prowadzona dzialalnoscia hotelarska, organizowaniem konferencji i uroczystosci, gwarantujac uslugi o wysokim standardzie. (bezsporne tak tez kopie informacji, reklam k , ) Element dystynktywny znaku towarowego pozwanej - MILLENIUM rózni sie graficznie (wizualnie) od znaku towarowego powoda MILLENNIUM zaledwie jedna litera. Obydwa znaki cechuje fonetyczna i koncepcyjna identycznosc. Bez znaczenia dla oceny podobienstwa obu znaków pozostaje opisowe slowo hotel. Wedlug Slownika jezyka polskiego pochodzace z jezyka lacinskiego (mille, millesimus) slowo MILENIUM oznacza tysiaczna rocznice istnienia czegos, tysiaclecie. Jest wiec calkowicie oderwane od uslug hotelarskich, czy restauracyjnych co stanowi o wysokim stopniu wlasciwosci dystynktywnych. W innych jezykach, pomimo róznic pisowni i ewentualnych róznic fonetycznych znaczenie tego pojecia jest tozsame. (milenium w jezyku polskim, millennium w jezyku angielskim, millenium w jezyku niemieckim, milenio w jezyku hiszpanskim, millennio w jezyku wloskim, millénaire w jezyku francuskim). Tozsamosc swiadczonych przez strony uslug, daleko idace wizualne podobienstwo oraz identycznosc fonetyczna i znaczeniowa oznaczen wywoluje mozliwosc wprowadzenia w blad nabywców uslug hotelarskich i resta uracyjnych co do pochodzenia swiadczonych przez Invest Service Company uslug. Moze tez wywolac przekonanie, ze pomiedzy obu przedsiebiorstwami stron istnieja zwiazki organizacyjne, prawne i gospodarcze. Powyzsze okolicznosci ustalone zostaly przez Sad w oparciu o niekwestionowane przez pozwana i nie budzace watpliwosci co do ich prawdziwosci, dodatkowo poparte kopiami dokumentów twierdzenia powoda. Wynika z nich niewatpliwie renoma i uzywanie przez Millennium& Copthorne International Ltd. rodziny znaków towarowych, wsród których elementem odrózniajacym jest slowo MILLENNIUM. Sposród serii najsilniej wyrózniajacy charakter ma pozbawiony elementu opisowego, zarejestrowany pod nr znak slowny MILLENNIUM. Pozostale elementy serii znaków towarowych maja charakter opisowy. Pozwana Spólka nie kwestionowala ani sluzacych powodowi uprawnien wynikajacych z rejestracji i umowy cesji, ani rozpoznawalnosci na rynku uslug hotelarskich znaku towarowego Millennium& Copthorne International Ltd. Sad pominal przy czynieniu ustalen wyroki sadów amerykanskiego i hiszpanskiego, które nie maja w postepowaniu przed sadem wspólnotowym charakteru precedensu, a ewentualna swiadomosc, czy zla wola pozwanej przy uzywaniu na oznaczenie swiadczonych przez nia uslug znaku Hotel Millenium nie ma znaczenia dla oceny istnienia naruszenia praw z rejestracji. (k , , ) Bez znaczenia jest takze wskazywane przez pozwana oznaczanie nazwa MILLENNIUM (w róznych wersjach pisowni) przez innych przedsiebiorców dla oznacze nia ich towarów lub uslug. (k ) Sad zwazyl co nastepuje: Wspólnotowy znak towarowy jest jednolitym tytulem ochronnym, funkcjonujacym w oparciu o unormowania rozporzadzenia Rady (WE) nr 40/94 z dnia 20 grudnia 1993 r. w sprawie wspólnotowego znaku towarowego (Dz.U.UE.L z dnia 14 stycznia 1994 r., Dz.U.UE-sp ), które reguluje w sposób calosciowy kwestie zwiazane z wspólnotowymi znakami towarowymi dla towarów lub uslug, w szczególnosci zasady rejestracji, wynikajace z niej prawa oraz ich ochrone. W wiekszosci stanowia one powtórzenie regulacji zawartych w Pierwszej Dyrektywie Rady nr 6

7 89/104/EWG z 21 grudnia 1998 r. majacej na celu zblizenie ustawodawstw panstw czlonkowskich odnoszacych sie do znaków towarowych. (Dz.U 1989 L40 str.1) Wspólnotowy znak towarowy ma charakter jednolity. Wywoluje on ten sam skutek w calej Wspólnocie; moze on byc zarejestrowany, zbyty, byc przedmiotem zrzeczenia sie lub decyzji stwierdzajacej wygasniecie praw wlasciciela znaku lub uniewaznienie znaku, a jego uzywanie moze byc zakazane jedynie w odniesieniu do calej Wspólnoty. Zasade te stosuje sie, jezeli rozporzadzenie nr 40/94 nie stanowi inaczej. (art.1 ust.2) Wspólnotowy znak towarowy moze skladac sie z jakiekolwiek oznaczenia, które mozna przedstawic w formie graficznej, w szczególnosci z wyrazów, lacznie z nazwiskami, rysunków, liter, cyfr, ksztaltu towarów lub ich opakowan, pod warunkiem, ze oznaczenia takie umozliwiaja odróznianie towarów lub uslug jednego przedsiebiorstwa od towarów lub uslug innych przedsiebiorstw. (art.4) Podstawowa funkcja znaku towarowego jest zagwarantowanie konsumentowi lub koncowemu odbiorcy mozliwosci okreslenia pochodzenia towaru lub uslugi oznaczonych znakiem, odróznienia, bez ewentualnosci wprowadzenia w blad, tego towaru lub uslugi od towarów lub uslug innego pochodzenia. (por. wyroki Trybunalu z 23 V 1978 r. w sprawie 102/77 Hoffmann-La Roche, z 18 VI 2002 r. w sprawie C-299/99 Philips) Wspólnotowy znak towarowy uzyskuje sie poprzez rejestracje (art.6), która jest skuteczna na terenie calej Wspólnoty, a zatem od 1 maja 2004 r. takze na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej. Rejestrowany jest przez Urzad Harmonizacji Rynku Wewnetrznego w Alicante na okres 10 lat od daty dokonania zgloszenia. Rejestracja moze byc przedluzona, zgodnie z art. 47, na kolejne okresy dziesiecioletnie. (art.46) Prawa z rejestracji wspólnotowego znaku towarowego sa skuteczne wobec osób trzecich z dniem opublikowania rejestracji. (art.9 ust.3 zd.1) Zgodnie z art.12, wylacznosc uprawnien do znaku podl ega pewnym ograniczeniom. Wspólnotowy znak towarowy nie uprawnia bowiem do zakazania osobie trzeciej uzywania w obrocie: a. jej nazwiska (nazwy) lub adresu; b. oznaczen dotyczacych rodzaju, jakosci, ilosci, przeznaczenia, wartosci, pochodzenia geograficzne go, czasu produkcji towaru lub swiadczenia uslugi, lub tez innych wlasciwosci towarów lub uslug; c. znaku towarowego w przypadku gdy jest to konieczne dla wskazania przeznaczenia towarów lub uslug, w szczególnosci bedacych akcesoriami lub czesciami zapasowymi, pod warunkiem ze uzywa ich zgodnie z uczciwymi praktykami w przemysle i handlu. Prócz, okreslonych w art. 7 ust.1 bezwzglednych podstaw odmowy rejestracji rozporzadzenie stanowi, ze na skutek sprzeciwu wlasciciela wczesniejszego znaku, zgloszonego znaku towarowego nie rejestruje sie, jezeli: a. jest on identyczny z wczesniejszym, a towary lub uslugi, dla których wnioskuje sie o rejestracje sa identyczne z towarami lub uslugami, dla których wczesniejszy znak towarowy jest chroniony; b. z powodu identycznosci lub podobienstwa do wczesniejszego znaku towarowego, identycznosci lub podobienstwa towarów lub uslug istnieje prawdopodobienstwo wprowadzenia w blad opinii publicznej na terytorium, na którym wczesniejszy znak towarowy jest chroniony; prawdopodobienstwo wprowadzenia w blad obejmuje równiez prawdopodobienstwo skojarzenia z wczesniejszym znakiem towarowym. (art. 8 wzgledne podstawy odmowy rejestracji) Wspólnotowy znak towarowy przyznaje uprawnionemu wylaczne prawa do tego znaku. Jest on uprawniony do zakazania wszelkim osobom trzecim uzywania, bez jego zgody, w obrocie handlowym oznaczenia: a. identycznego ze wspólnotowym znakiem towarowym dla towarów lub uslug identycznych z tymi, dla których wspólnotowy znak towarowy jest zarejestrowany, 7

8 b. w przypadku gdy z powodu jego identycznosci lub podobienstwa do wspólnotowego znaku towarowego oraz identycznosci lub podobienstwa towarów lub uslug, których dotycza znak i oznaczenie, istnieje prawdopodobienstwo wprowadzenia w blad opinii publicznej, obejmujace równiez prawdopodobienstwo skojarzenia oznaczenia ze znakiem towarowym, c. identycznego lub podobnego do wspólnotowego znaku towarowego w odniesieniu do towarów lub uslug, które nie sa podobne do tych, dla których zarejestrowano wspólnotowy znak towarowy, w przypadku gdy cieszy sie on renoma we Wspólnocie i w przypadku gdy uzywanie tego oznaczenia bez uzasadnionej przyczyny powoduje nienalezna korzysc z powodu lub jest szkodliwe dla odrózniajacego charakteru lub renomy wspólnotowego znaku towarowego. (art.9 ust.1) Zakaz okreslony w art. 9 ust.1 b. ma charakter zbiezny z wzgledna podstawa odmowy rejestracji wskazana w art. 8 ust.1b., stad dla sadowej oceny istnienia naruszenia prawa z rejestracji istotne znaczenie miec beda rozwazania zawarte w uzasadnieniach orzeczen Europejskiego Trybunalu Sprawiedliwosci w Luksemburgu i Sadu Pierwszej Instancji odnoszace sie do: identycznosci lub podobienstwa do wczesniejszego znaku towarowego, identycznosci lub podobienstwa towarów lub uslug, istnienia prawdopodobienstwa wprowadzenia w blad, prawdopodobienstwa skojarzenia oznaczenia z wczesniejszym znakiem towarowym. Sad pragnie przy tym podkreslic, ze poglady Trybunalu luksemburskiego i Sadu Pierwszej Instancji cechuje duza jednolitosc i stabilnosc. W najnowszych orzeczeniach wielokrotnie powolywane sa tezy wczesniejszych wyroków i opinii, do których, jako majacych istotne znaczenie dla zrozumienia pojecia naruszenia prawa z rejestracji wspólnotowego znaku towarowego, Sad pragnie sie odniesc. Ocena podobienstwa znaków powinna sie opierac na ich zgodnosci graficznej, fonetycznej oraz znaczeniowej (koncepcyjnej), sporne znaki nalezy porównywac calosciowo, a decydujace znaczenie miec beda elementy odrózniajace i dominujace, a nie elementy opisowe. Dwa znaki towarowe sa podobne jezeli z punktu widzenia okreslonego kregu odbiorców sa one przynajmniej czesciowo identyczne w jednym lub kilku istotnych aspektach. (por. wyroki Sadu z 23 X 2002 r. w sprawie T-6/01 Matratzen i z 25 XI 2003 r. w sprawie T-286/02 Kiap Mou) Zlozony znak towarowy moze byc uznany za nacechowany podobienstwem w stosunku do innego znaku towarowego, identycznego lub podobnego do jednego ze skladników znaku zlozonego, jedynie wówczas gdy skladnik ten stanowi element dominujacy w calosciowym wrazeniu jakie wywiera znak zlozony. Tak dzieje sie w przypadku, gdy skladnik ten jest w stanie samoistnie zdominowac wyobrazenie o danym znaku, jakie wlasciwy krag odbiorców zachowuje w pamieci, w ten sposób, iz inne jego skladniki zostaja pominiete w calosciowym wrazeniu jakie znak ten wywiera. Podejscie to nie ogranicza sie bynajmniej do uwzglednienia wylacznie jednego ze skladników znaku zlozonego i porównania go z innym znakiem. Wrecz przeciwnie, porównanie takie nalezy przeprowadzic badajac sporne znaki w ich calosciowym ujeciu. Tym niemniej nie wyklucza to, iz calosciowe wrazenie jakie znak zlozony pozostawia w pamieci odbiorców moze, w pewnych okolicznoscia ch, zostac zdominowane przez jeden lub kilka jego skladników. Ponadto, odnoszac sie do dominujacego charakteru jednego lub kilku skladników okreslonych znakiem zlozonym, nalezy wziac w szczególnosci pod uwage cechy immanentne kazdego z tych skladników porównujac je z cechami innych elementów skladowych. W sposób posilkowy mozna uwzglednic wzajemna pozycje roznych elementów skladowych znaku w calosciowym ukladzie znaku zlozonego (por. wyroki Sadu z 23 X 2002 r. w sprawie T-6/01 Matratzen Rec. str. II-4335 i z 21 II 2006 r. w sprawie T-214/04 Polo) 8

9 Wlasciwy krag odbiorców sklada sie z przecietnych konsumentów, wlasciwie poinformowanych, dostatecznie uwaznych i rozsadnych (deemed to be reasonably well-informed and reasonably observant and circumspect, le consommateur moyen de la catégorie de produits concernée est censé être normalement informé et raisonnablement attentif et avisé), przy czym poziom uwagi konsumentów moze sie róznie ksztaltowac w zaleznosci od kategorii przedmiotowych towarów lub uslug. (por. wyroki Trybunalu z 22 VI 1999 r. w sprawie C-342/97 Lloyd Schuhfabrik Meyer i z 6 V 2003 r. w sprawie C-104/01 Libertel, z 12 I 2006 r. w sprawie C-361/04 P Picasso) Poziom uwagi przecietnego konsumenta moze sie róznic w zaleznosci od kategorii towarów lub uslug. Dokonujac oceny podobienstwa towarów (uslug) nalezy brac pod uwage wszystkie czynniki charakteryzujace, zachodzace miedzy nimi relacje (zaleznosci), szczególnie rodzaj towarów lub uslug, ich przeznaczenie, sposób uzywania lub korzystania z nich, warunki w jakich sa sprzedawane, a takze ich wzajemny, konkurencyjny lub komplementarny charakter. (por. wyroki Sadu z 23 X 2002 r. w sprawie T-388/00 ELS, z 4 XI 2003 r. w sprawie T-85/02 Castillo) Calosciowa ocena zaklada pewna wspólzaleznosc miedzy branymi pod uwage czynnikami, w szczególnosci podobienstwem znaków towarowych oraz podobienstwem towarów lub uslug, których one dotycza, przy czym niski stopien podobienstwa miedzy oznaczonymi towarami lub uslugami moze byc zrównowazony znaczacym stopniem podobienstwa miedzy znakami towarowymi i odwrotnie. (zasada wzajemnej zaleznosci - por. wyroki Sadu z 23 X 2002 r. w sprawie T-388/00 ELS, z 5 IV 2006 r. w sprawie T-202/04 Echinacin) W mysl utrwalonego orzecznictwa prawdopodobienstwo wprowadzenia w blad (likelihood of confusion, le risque de confusion), istnieje wtedy, gdy odbiorcy mogliby uznac, ze dane towary lub uslugi pochodza z tego samego przedsiebiorstwa, ewentualnie z przedsiebiorstw powiazanych gospodarczo. (por. wyroki Trybunalu z 29 IX 1998 r. w sprawie C-39/97 Canon, z 4 V 1999 r. Rec. str. I-5507, w sprawach polaczonych C-108/97 i C-109/97 Windsurfing Chiemsee, z 22 VI 1999 r. w sprawie C-342/97 Lloyd Schuhfabrik Meyer, z 23 III 2006 r. w sprawie C-206/04 Mülhens wyroki Sadu z 23 X 2002 r. w sprawie T-104/01 Fifties, z 15 I 2003 r. w sprawie T-99/01 Mystery, z 3 VII 2003 r. w sprawie T-129/01 Budmen, z 17 III 2004 r. w sprawach T-183/02 i T-184/02 Mudicor, z 11 V 2005 r. w sprawie T- 31/03 Grupo Sada z 13 VI 2006 r. w sprawie T-153/03 Réprésentation d'une peau de vache ) Prawdopodobienstwo wprowadzenia w blad powinno byc oceniane w sposób calosciowy, zgodnie ze sposobem postrzegania okreslonego konsumenta, przy uwzglednieniu wszystkich istotnych okolicznosci konkretnego przypadku, w szczególnosci wzajemnej zaleznosci miedzy podobienstwem oznaczen, a podobienstwem towarów lub uslug, których one dotycza. (por. wyroki Sadu z 9 VII 2003 r. w sprawie T-162/01 Giorgio Beverly Hills Rec. str. II-2821, z 12 X 2004 r. w sprawie T-35/03 Carpo, z 11 V 2005 r. w sprawie T-31/03 Grupo Sada, wyrok Trybunalu z 23 III 2006 r. w sprawie C-206/04 Mülhens) Takim istotnym czynnikiem moze byc takze oznaczanie przez uprawnionego jego towarów lub uslug znakami w pewien sposób powiazanymi, stanowiacymi rodzine (serie) znaków z okreslonym (slownie lub graficznie) elementem dominujacym. (por. wyroki Sadu z 21 II 2006 r. w sprawie T-214/04 Polo, z 23 II 2006 r. T-194/03 Bainbridge) Ocena prawdopodobienstwa wprowadzenia w blad w zakresie podobienstwa wizualnego, fonetycznego lub koncepcyjnego spornych oznaczen powinna sie opierac na wywieranym przez nie calosciowym wrazeniu ze szczególnym uwzglednieniem ich elementów odrózniajacych i dominujacych. (por. wyroki Sadu z 14 X 2003 r. w sprawie T- 292/01 BASS, z 6 VII 2004 r. w sprawie T-117/02 Chufafit, z 5 IV 2006 r. w sprawie T-344/03 ORO SAIWA) Z zasady, odbiorcy nie uznaja elementu opisowego, stanowiacego czesc zlozonego znaku towarowego, za element odrózniajacy i dominujacy w calosciowym wrazeniu, jakie ten znak wywiera. (por. wyroki Sadu z 3 VII 2003 r. w sprawie T-129/01 BUDMEN i z 6 VII 2004 r. w sprawie T-117/02 Chufafit) O ile przecietny konsument postrzega 9

10 zwykle znak towarowy jako calosc i nie zaglebia sie w analize jego poszczególnych elementów (por. wyrok Trybunalu z 11 XI 1997 r. w sprawie C-251/95 SABEL), o tyle to wlasnie dominujace i odrózniajace cechy oznaczenia sa, co do zasady, najlatwiej zapamietywane. (por. wyrok Sadu z 23 X 2002 r. w sprawie T-104/01 Fifties) Zawarty w znaku towarowym element opisowy nie moze byc uznany za dominujacy, albowiem ocena prawdopodobienstwa wprowadzenia w blad nie moze byc oparta na elementach nie podlegajacych ochronie przepisami dotyczacymi znaków towarowych. (por. wyrok Sadu z 5 IV 2006 r. w sprawie T-202/04 Echinacin) Znak towarowy, który nie zawiera jakiegokolwiek elementu opisowego dla okreslonej kategorii towarów lub uslug posiada charakter wysoce odrózniajacy. (por. wyrok Trybunalu z 12 I 2006 r. w sprawie C-361/04 P Picasso) Nadaje to ogromna wage elementowi dominujacemu znaku towarowego, który konsument zauwaza i zapamietuje. Dlatego koniecznosc oceny ogólnego wrazenia, jakie wywoluje oznaczenie, nie wyklucza analizy kazdego jego skladnika w celu ustalenia elementu dominujacego. (por. wyrok Sadu z 23 X 2002 r. w sprawie T-104/01 Fifties) Przecietny konsument rzadko ma mozliwosc przeprowadzenia bezposredniego porównania róznych znaków towarowych, musi zazwyczaj zdawac sie na zachowany w pamieci niedoskonaly obraz tych znaków towarowych. Prawdopodobienstwo wprowadzenia w blad jest tym wieksze im silniejszy jest charakter odrózniajacy znaku towarowego, który wynika z jego samoistnych cech lub jego renomy (znajomosci, rozpoznawalnosci znaku na rynku). (por. wyroki Trybunalu z 22 VI 1999 r. w sprawie C-342/97 Lloyd Schuhfabrik Meyer, z 11 XI 1997 r. w sprawie C-251/95 SABEL z 29 IX 1998 r. w sprawie C-39/97 Canon, wyroki Sadu z 22 X 2003 r. w sprawie T-311/01 Starix, z 22 VI 2004 r. w sprawie T-66/03 Galáxia, z 1 II 2005 r. w sprawie T-57/03 Hooligan, z 21 II 2006 r. w sprawie T-214/04 POLO, z 5 IV 2006 r. w sprawie T-202/04 Echinacin) Mozna uznac, ze istnieje pewna wspólzaleznosc pomiedzy znajomoscia znaku towarowego wsród odbiorców, a jego charakterem odrózniajacym i stwierdzic tym samym, ze im bardziej znak towarowy jest znany wsród odbiorców, tym bardziej wzmocniony jest charakter odrózniajacy tego znaku. Przy dokonywaniu oceny, czy znak towarowy cieszy sie wysoce odrózniajacym charakterem wynikajacym z jego znajomosci wsród odbiorców, nalezy rozpatrzyc wszystkie istotne okolicznosci danego przypadku, w szczególnosci udzial znaku towarowego w rynku, natezenie, zasieg geograficzny idlugosc okresu jego uzywania, wielkosc inwestycji dokonanych przez przedsiebiorstwo w celu jego promocji, udzial procentowy zainteresowanych grup odbiorców, którym znak towarowy umozliwia zidentyfikowanie towarów lub uslug jako pochodzacych z okreslonego przedsiebiorstwa, jak równiez oswiadczenia izb handlowych iprzemyslowych lub innych stowarzyszen zawodowych (por. wyrok Sadu z 12 VII 2006 r. w sprawie T-277/04 Vitakraft-Werke). Sady w sprawach wspólnotowych znaków towarowych maja wylaczna wlasciwosc w sprawach: a., których przedmiotem jest naruszenie oraz - jezeli zezwala na to ustawodawstwo krajowe - zagrozenie naruszeniem praw do wspólnotow ego znaku towarowego; b. o stwierdzenie braku naruszenia, jezeli zezwala na to ustawodawstwo krajowe; c. powództw wnoszonych w wyniku czynnosci okreslonych w art.9 ust.3 zd.2; d. roszczen wzajemnych o stwierdzenie wygasniecia lub uniewaznienie wspólnotowego znaku towarowego na podstawie art. 96. (art.92) Sady uznaja wspólnotowy znak towarowy za wazny, o ile nie jest to przedmiotem powództwa wzajemnego o stwierdzenie wygasniecia lub uniewaznienie. (art.95 ust.1) 10

11 Skutki wspólnotowego znaku towarowego podlegaja wylacznie przepisom rozporzadzenia. W innych przypadkach, naruszenie wspólnotowego znaku towarowego podlega prawu krajowemu odnoszacemu sie do naruszenia krajowego znaku towarowego zgodnie z przepisami tytulu X. (art.14 ust.1) Rozporzadzenie nie stanow i przeszkody dla wnoszenia powództw w sprawach wspólnotowego znaku towarowego na mocy ustawodawstwa panstw czlonkowskich dotyczacego w szczególnosci odpowiedzialnosci cywilnej oraz nieuczciwej konkurencji. (art.14 ust.2) W przypadku, gdy sad uznaje, ze pozwany naruszyl lub ze z jego strony istnieje grozba naruszenia wspólnotowego znaku towarowego, wydaje, chyba ze istnieja szczególne powody zaniechania tego, decyzje zakazujaca pozwanemu dzialan stanowiacych naruszenie lub stwarzajacych grozbe naruszenia wspólnotowego znaku towarowego. Stosuje równiez takie srodki, zgodnie z przepisami swojego ustawodawstwa krajowego, których celem jest zapewnienie przestrzegania zakazu. (art. 98 ust.1) We wszystkich pozostalych przypadkach sad w sprawach wspólnotowych znaków towarowych stosuje prawo obowiazujace w Panstwie Czlonkowskim, w którym mialy miejsce akty naruszenia lub wystapilo zagrozenie naruszenia, w tym prawa prywatnego miedzynarodowego. (ust.2) W celu zapewnienia uprawnionemu realizacji jego praw z rejestracji wspólnotowego znaku towarowego, na podstawie ust. 1 art. 9 rozporzadzenia moga byc zakazane, w szczególnosci, nastepujace dzialania: a. umieszczanie oznaczenia na towarach lub na ich opakowaniach; b. oferowanie towarów, wprowadzanie ich do obrotu lub ich magazynowanie w tym celu pod takim oznaczeniem lub oferowanie i swiadczenie uslug pod tym oznaczeniem; c. przywóz lub wywóz towarów pod takim oznaczeniem; d. uzywanie oznaczenia w dokumentach handlowych i w reklamie. (art.9 ust.2) Przepis art.97 okresla prawo wlasciwe, stanowiac, ze: sady w sprawach wspólnotowych znaków towarowych stosuja przepisy rozporzadzenia. (ust.1) we wszystkich sprawach nieobjetych zakresem rozporzadzenia, sad wspólnotowy stosuje przepisy swojego ustawodawstwa krajowego, w tym równiez prawa prywatnego miedzynarodowego. (ust.2) jezeli rozporzadzenie nie stanowi inaczej, sad w sprawach wspólnotowych znaków towarowych stosuje przepisy proceduralne odnoszace sie do tego samego rodzaju powództwa jak w przypadku krajowego znaku towarowego w Panstwie Czlonkowskim, w którym ma swoja siedzibe. (ust.3) W odniesieniu do sporów w sprawach ze stosunków cywilnych miedzy przedsiebiorcami, w zakresie prowadzonej przez nie dzialalnosci gospodarczej (sprawy gospodarcze) znajda zastosowanie przepisy o postepowaniu szczególnym w sprawach gospodarczych. (art k.p.c.) Zgodnie z obowiazujacymi od dnia 1 VII 2000 r. przepisami Kodeksu postepowania cywilnego postepowanie w sprawach gospodarczych cechuje formalizm i zasada koncentracji materialu dowodowego. W mysl z art k.p.c. powód jest obowiazany podac wszystkie twierdzenia oraz dowody na ich poparcie juz w pozwie pod rygorem utraty prawa powolywania ich w toku postepowania, chyba ze wykaze, iz ich powolanie w pozwie nie bylo mozliwe albo ze potrzeba powolania wynikla pózniej. Rygor ten przewidziany jest takze dla odpowiedzi na pozew (art k.p.c.), sprzeciwu od wyroku zaocznego (art w zw. z art k.p.c.), zarzutów od nakazu zaplaty w postepowaniu nakazowym (art w zw. z art k.p.c.). 11

12 Sad podziela poglad wyrazony w uchwale z 17 II 2004 r. (IIICZP 115/03 OSNC 5/2005 poz.77) Sadu Najwyzszego: W postepowaniu w sprawach gospodarczych pozwany traci prawo powolywania twierdzen, zarzutów oraz dowodów na ich poparcie, niepowolanych w odpowiedzi na pozew, bez wzgledu na ich znaczenie dla rozstrzygniecia sprawy, chyba ze wykaze, iz ich powolanie w odpowiedzi na pozew nie bylo mozliwe, albo ze potrzeba powolania wynikla pózniej. (art k.p.c.) Odnosi sie to takze do powoda, który w pozwie zobowiazany jest zaoferowac dowody potwierdzajace roszczenie (co do zasady i wysokosci). Sluzy mu takze prawo repliki wobec zarzutów pozwanego - powolywania nowych faktów i dowodów odnosnie do kwestii niewskazanych w pozwie (faktów, których wykazanie nie jest konieczne dla uwzglednienia powództwa, chocby nawet pozwany nie zglosil zadnych zarzutów, ani nie zaprzeczyl przedstawionemu przez powoda stanowi faktycznemu), a podniesionych przez pozwanego w odpowiedzi na pozew. Formula procedowania w sprawach gospodarczych zmierza do skutecznego i sprawnego (bezzwlocznego) rozstrzygania sporów miedzy przedsiebiorcami, w których sad jest wylacznie arbitrem, orzekajacym na podstawie dowodów zaoferowanych przez strony, w zakresl onych przepisami, terminach. Potwierdza to aktualne orzecznictwo sadów gospodarczych, znajdujace akceptacje Sadu Najwyzszego. Np : uchwala z 4 VI 2004 r. III CZP 28/04 OSNC 2005/4/63 W postepowaniu w sprawach gospodarczych powództwo wzajemne moze byc wytoc zone w terminie okreslonym w art k.p.c., nie mozna go jednak skutecznie oprzec na twierdzeniach, zarzutach i dowodach, które ulegly prekluzji na podstawie art k.p.c. wyrok z dnia 19 I 2005 r. ICK 410/04 Biuletyn SN 4/2005 r. W postepowani u w sprawach gospodarczych niepowolanie w odpowiedzi na pozew twierdzen i zarzutów majacych znaczenie dla oceny legitymacji czynnej oraz zasadnosci powództwa, pozbawia pozwanego prawa zglaszania w tym zakresie zarzutów w toku postepowania. niepublikowana uchwala z dnia 17 VI 2005 r. IIICZP 26/05 Sad ma obowiazek wziac pod uwage w kazdym stanie sprawy niewaznosc czynnosci prawnej (art.58 1 k.c.), jednak tylko na podstawie materialu zgromadzonego zgodnie z regulami wskazanymi w art i art.381 k.p.c, niepublikowany wyrok w sprawie sygn. IVCK 152/05, w którym Sad Najwyzszy stwierdzil, ze w sprawie gospodarczej rozpatrywanej w trybie upominawczym juz w pierwszym pismie procesowym trzeba podac wszystkie twierdzenia i poprzec je dowodami. W wyroku z dnia 24 II 2005 r. (I ACa 1533/04 LEX nr ) Sad Apelacyjny w Katowicach stwierdzil: Przepis art k.p.c. naklada na powoda obowiazek podania w pozwie wszystkich twierdzen oraz dowodów na ich poparcie pod rygorem utraty prawa ich powolywania w dalszym postepowaniu, chyba ze wykaze, iz ich powolanie w pozwie nie bylo mozliwe albo ze potrzeba powolania wynikla pózniej. Spóznione zatem twierdzenia sad pomija, spóznione zas dowody oddala. Dotyczy to wszystkich twierdzen i dowodów bez wzgledu na ich znaczenie dla rozstrzygniecia sprawy. Wlasciwej oceny rygorystycznych regulacji dotyczacych prekluzji dowodowej dokonuje Sad Najwyzszy w uzasadnieniu uchwaly z 17 II 2004 r.: podobnie jak inne przepisy realizujace system prekluzji procesowej, nie ogranicza on (...) moznosci dojscia do prawdy oraz prawa stron do obrony. W sposób wprawdzie rygorystyczny, ale uzasadniony istota i celami procesu sadowego, okresla on jedynie ramy czasowe, w których pozwany powinien przedstawic wszystkie srodki obrony. Jest jasne, ze dla strony nalezycie dbajacej o swoje interesy, zwlaszcza dla przedsiebiorcy mogacego zapewnic sobie profesjonalna obsluge prawna, przepis ten - uwzgledniwszy takze przewidziane w nim wyjatki od prekluzji - nie moze stanowic jakiejkolwiek przeszkody w prowadzeniu procesu i wykazaniu wszystkich swych racji. Trzeba przy tym pamietac, ze ustanawianie terminów, stawianie rozmaitych wymagan formalnych, a takze dyscyplinowanie stron oraz organów procesowych, nalezy do istoty postepowania sadowego i stanowi jego immanentna ceche. Nie kazde usprawiedliwienie przyczyn opóznienia lecz wylacznie takie, które uzasadnione jest okolicznosciami sprawy, moze byc, zdaniem Sadu, podstawa uwzglednienia nowych okolicznosci i dopuszczenia dowodów zawnioskowanych po uplywie terminów okreslonych w art , art , art w zw. z art , art. 12

13 493 1 w zw. z art k.p.c.). W zadnym razie opóznienie nie moze byc usprawiedliwione samym tylko uzyciem formuly kodeksowej, ze wczesniejsze powolanie ich nie bylo mozliwe albo ze potrzeba powolania wynikla pózniej. Sad Najwyzszy rozstrzygnal dosc kategorycznie podobna kwestie w wyroku z dnia 19 I 2005 r. (I CK 410/04) stwierdzajac, ze W postepowaniu w sprawach gospodarczych niepowolanie w odpowiedzi na pozew twierdzen i zarzutów majacych znaczenie dla oceny legitymacji czynnej oraz zasadnosci powództwa pozbawia pozwanego prawa zglaszania w tym zakresie zarzutów w toku postepowania. Odnoszac sie do obowiazku podawania przez pozwanego wszystkich zarzutów, w tym dotyczacych legitymacji, Sad Najwyzszy w uzasadnieniu stwierdzil: Wskazanym obowiazkiem objete sa wszystkie twierdzenia, zarzuty oraz dowody, a zatem nie tylko te, które odnosilyby sie do twierdzen i dowodów przedstawionych w pozwie. Jesli powód w pozwie nie poda twierdzen lub dowodów uzasadniajacych jego legitymacje procesowa oraz zgloszone roszczenie, a pozwany z tego zaniedbania powoda wyprowadzi zarzut, to - zwazywszy na uregulowanie przyjete w art k.p.c. - powód nie bedzie mógl zwalczac tego zarzutu okolicznosciami, których, mimo obowiazku, nie powolal w pozwie. Jesli natomiast pozwany nie zakwestionowal w odpowiedzi na pozew twierdzen powoda i powolanych przez niego dowodów wskazujacych na przyslugujaca powodowi czynna legitymacje procesowa oraz zasadnosc roszczenia, to pozwany nie tylko pozbawia sie prawa zglaszania w tym zakresie w toku postepowania twierdzen, zarzutów i dowodów, lecz stwarza takze podstawe zastosowania przez sad art. 230 k.p.c. Postepowanie w sprawie z pow ództwa Millennium&Copthorne International Ltd. w Singapurze w przedmiocie zakazania Invest Service Company Spólce Akcyjnej w Bochni naruszania praw powoda wynikajacych z rejestracji wspólnotowego znaku towarowego MILLENNIUM toczy sie na zasadach obowiazujacych dla postepowan w sprawach gospodarczych. (art i nast. k.p.c.) Uchybiajac obowiazkowi zlozenia w ciagu 14 dni odpowiedzi na pozew Invest Service Company pozbawila sie mozliwosci zgloszenia twierdzen i dowodów na ich poparcie. (art k.p.c.) Rozstrzygajac spór Sad uwzglednil jedynie jej stanowisko, zadanie oddalenia powództwa. Sad pominal takze, jako spóznione twierdzenia i dowody przedstawione przez Millennium&Copthorne International Ltd. w toku postepowania. (art k.p.c.) W ocenie Sadu uprawnienia nalezne powodowi na podstawie rejestracji wspólnotowego znaku towarowego MILLENNIUM (nalezacego do rodziny znaków zawierajacych ten element) zasluguja na ochrone przed naruszeniem jakiego dopuszcza sie pozwana Spólka. Invest Service Company posluguje sie bowiem w obrocie znakami towarowymi HOTEL MILLENIUM oraz HOTEL MILLENIUM Polish Prestige Hotels& Resorts. Element wyrózniajacy pierwszego z nich, uzywanego bardzo czesto samodzielnie, MILLENIUM, jest identyczny (w sferze fonetycznej i koncepcyjnej) ze znakiem powoda MILLENNIUM i niezwykle do niego podobny (w sferze wizualnej, graficznej). Ten wlasnie element znaku, wysoce odrózniajacy ze wzgledu na calkowite pojeciowe oderwanie od dziedziny uslug hotelarskich czy restauracyjnych jest najlepiej zapamietywalny przez odbiorce. Slowo HOTEL nie jest brane pod uwage przy ocenie ze wzgledu na jego scisle opisowy charakter. Oznaczenie MILLENIUM stanowi on takze element dominujacy w calosciowym wrazeniu jakie wywiera znak zlozony HOTEL MILLENIUM Polish Prestige Hotels & Resorts. Wynika to z wizualizacji znaku, oderwania (umiejscowienie i kolorystyka) znaku towarowego Polish Prestige Hotels & Resorts, którego charakter wyrózniajacy jest bardzo niski. Znak sklada sie wlasciwie wylacznie z elementów opisowych, które w zaden sposób nie moga zwrócic uwagi odbiorcy swa indywidualnoscia. Sprawiaja wlasciwie wrazenie prostej informacji. 13

14 Ze wzgledu na istotne podobienstwo uslug swiadczonych przez strony pod nazwa MILLENNIUM / MILLENIUM zaliczanych do klas 35 i 42 klasyfikacji nicejskiej (m.in. uslugi hotelarskie, obsluga konferencji, uslugi restauracyjne, bankietowe) istnieje mozliwosc wprowadzenia w blad nabywców uslug hotelarskich i restauracyjnych co do pochodzenia swiadczonych przez Invest Service Company uslug. Moga oni przypuszczac, ze pomiedzy obu przedsiebiorstwami stron istnieja zwiazki organizacyjne, prawne i gospodarcze. W ocenie Sadu nabywcy uslug hotelarskich o wysokim standardzie, z powodu ich przywiazania do znaków towarowych, przejawiaja przewaznie dosc wysoki poziom uwagi przy ich zakupie. Nie oznacza to jednak, ze decydujac sie na skorzystanie z uslug okreslonego hotelu sprawdzaja dokladnie kto jest jego wlascicielem. Nie zawsze jest to mozliwe. Nalezy zauwazyc, ze korzystanie z uslug hotelowych wiaze sie z podrózami, czesto zagranicznymi w róznych celach, nie tylko turystycznych. Nie zawsze tez sa one uprzednio przygotowane, poprzedzone dokonaniem koniecznych rezerwacji. Im gorsze przygotowanie tym mniejsza mozliwosc uzyskania pelnej informacji o przedsiebiorcach swiadczacych w danym kraju uslugi hotelowe. Tym mniejszy takze (czy bardziej utrudniony, zwlaszcza na terytorium Polski w porównaniu z Europa Zachodnia) dostep do informacji turystycznych przez internet. Zwieksza to mozliwosc ewentualnosc popelnienia bledu przy wyborze uslugodawcy, w którego hotelu zatrzymuje sie podrózujacy. Tym wieksze prawdopodobienstwo, ze slyszac, lub widzac nazwe oznaczenie hotelu kojarzace sie ze znana lub renomowana siecia europejska skorzysta on z jego uslug, przenoszac nan pozytywne skojarzenia zwiazane z zarejestrowanym znakiem towarowym. Na obecnym etapie rozwoju gospodarczego, o wyborze okreslonego hotelu decyduje jego przynaleznosc do sieci, gwarantujaca zachowanie okreslonego poziomu uslug oraz cen. Pozytywne (lub negatywne) skojarzenie wywoluje w tym przypadku u konsumenta znak towarowy (nazwa hotelu) implikujaca przynaleznosc do sieci bez potrzeby dokonywania weryfikacji jego wlasciciela. Na zasadzie art. 9 ust.1b rozporzadzenia, powód jest on uprawniony do zadania zakazania pozwanemu uzywania, bez jego zgody, w obrocie handlowym oznaczenia MILLENIUM, na tyle podobnego do wspólnotowego znaku towarowego MILLENNIUM, przy uwzglednieniu podobienstwa swiadczonych uslug, ze istnieje prawdopodobienstwo wprowadzenia w blad opinii publicznej, które obejmuje równiez prawdopodobienstwo skojarzenia oznaczenia Invest Service Company ze znakiem towarowym Millennium&Copthorne International Ltd.. Adekwatne do sposobu naruszania praw powoda bedzie nakazanie Invest Service Company Spólce Akcyjnej w Bochni zaniechania uzywania: 7. w obrocie znaku towarowego i nazwy MILLENIUM dla oznaczenia prowadzonego przez pozwana hotelu i swiadczenia zwiazanych z tym uslug (art.9 ust.2a, b rozporzadzenia), 8. znaku towarowego i nazwy MILLENIUM w materialach informacyjnych i reklamowych w zwiazku z prowadzeniem hotelu i swiadczeniem zwiazanych z tym uslug (art.9 ust.2d rozporzadzenia), 9. zwrotu hotelmillenium w domenie internetowej oraz w tekstach reklamowych i informacyjnych umieszczanych na stronach internetowych (art.9 ust.2d rozporzadzenia). O kosztach procesu Sad orzekl na zasadzie art. 98 k.p.c. - odpowiedzialnosci za wynik sporu. Do niezbednych kosztów procesu strony reprezentowanej przez adwokata zalicza sie wynagrodzenie, jednak nie wyzsze niz stawki oplat okreslone w odrebnych przepisach i wydatki jednego adwokata, koszty sadowe oraz koszty nakazanego przez sad osobistego stawiennictwa strony. ( 3.) Stronom reprezentowanym przez radce prawnego lub rzecznika patentowego zwraca sie koszty w wysokosci naleznej wedlug przepisów o wynagrodzeniu adwokata. (art. 99 k.p.c.) 14

15 Oplaty za czynnosci adwokackie przed organami wymiaru sprawiedliwosci okresla rozporzadzenia Ministra Sprawiedliwosci z dnia 28 IX 2002 r. w sprawie oplat za czynnosci adwokackie oraz ponoszenia przez Skarb Panstwa kosztów nieoplaconej pomocy prawnej udzielonej z urzedu. Po ostatniej zmianie rozporzadzeniem Ministra Sprawiedliwosci z dnia 27 X 2005 r. (Dz.U. nr 219 z 2005 r. poz.1872) obowiazujace takze w sprawach rozpoczetych w dniu jego wejscia w zycie, tj. 15 XI 2005 r. Zasadzajac oplate za czynnosci adwokata sad bierze pod uwage niezbedny naklad pracy, a takze charakter sprawy i wklad pracy adwokata w przyczynienie sie do jej wyjasnienia i rozstrzygniecia. ( 2 ust.1.) Podstawe zasadzenia oplaty stanowia okreslone w rozdzialach 3-5 stawki minimalne. Oplata nie moze byc wyzsza od szesciokrotnej stawki minimalnej, ani wartosci przedmiotu sporu. ( 2 ust.2.) Wysokosc stawki minimalnej zalezy od wartosci przedmiotu sprawy lub jej rodzaju. ( 4 ust.1.) W sprawach, w których przedmiotem jest naruszenie prawa z rejestracji minimalne wynagrodzenie wynosi 840 zl. ( 11 ust.1 pkt 18) Zwazywszy charakter sprawy, jej wage i stopien skomplikowania, Sad uznal, ze adekwatne do nakladu pracy pelnomocnika powoda bedzie wynagrodzenie w trzykrotnej minimalnej wysokosci. (3 x zl, tytulem oplaty skarbowej od pelnomocnictwa) Zwazywszy, ze w sprawie zostal ustalony wpis tymczasowy, zgodnie z art.31 ust.2 ustawy z dnia 13 VI 1967 r. o kosztach sadowych w sprawach cywilnych (Dz.U. nr 9 z 2002 r. poz.88 ze zm.) Sad ustalil na kwote zl wpis ostateczny, odnoszac go do wartosci przedmiotu sporu ( zl) wskazanej przez powoda. Sad nakazal pobranie od pozwanej Invest Service Company S.A. w Bochni na rzecz Skarbu Panstwa (kasa Sadu) kwoty zl, ponad pobrana od powoda, tytulem wpisu tymczasowego, kwote 500 zl. (art.11 ust.1 ustawy) Pozwana zobowiazana jest zwrócic powodowi poniesione przezen koszty sadowe. 15